Η παρούσα μελέτη είχε σκοπό να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα μιας Θετικής Ψυχολογικής Παρέμβασης σε παιδιά και εφήβους με νεοπλασματικές παθήσεις. Εστιάστηκε στην ενίσχυση των θετικών συναισθημάτων, της ελπιδοφόρας σκέψης και της ψυχικής ανθεκτικότητας, μέσω της αναγνώρισης και ανάπτυξης θετικών χαρακτηριστικών 25 αγοριών (Ν = 13) και κοριτσιών (Ν = 12) ηλικίας 10 έως 15 ετών. Το δείγμα αποτελούνταν από άτομα που ακολουθούσαν θεραπευτική αγωγή σε Ογκολογικές Μονάδες Παίδων στην Αθήνα και φιλοξενούνταν στον ξενώνα «Φλόγα». Η παρέμβαση περιλάμβανε δύο ομάδες, μία ομάδα παρέμβασης και μία ομάδα ελέγχου και πραγματοποιήθηκε σε τρεις συναντήσεις, σε απόσταση τουλάχιστον μίας εβδομάδας μεταξύ τους και για τις δύο ομάδες. Οι συμμετέχοντες/ουσες συμπλήρωσαν μια συστοιχία ερωτηματολογίων πριν την παρέμβαση, αμέσως μετά την ολοκλήρωση και των τριών συναντήσεων, όπως και έναν μήνα μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης. Εκτός από κοινωνικο-δημογραφικές ερωτήσεις, το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε ευρέως χρησιμοποιούμενες κλίμακες για καθεμία από τις μεταβλητές, καθώς και ειδικά σχεδιασμένες ερωτήσεις για την αξιολόγηση της παρέμβασης. Η Θετική Ψυχολογική Παρέμβαση αποδείχτηκε αποτελεσματική, αυξάνοντας τα θετικά συναισθήματα, την ελπιδοφόρα σκέψη και την ψυχική ανθεκτικότητα της ομάδας παρέμβασης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα διατηρήθηκαν και κατά τον επανέλεγχο. Η ομάδα παρέμβασης, σε αντίθεση με την ομάδα ελέγχου, αξιολόγησε την παρέμβαση θετικά, θεωρώντας ότι επέδρασε ευεργετικά και ενίσχυσε όλες τις εξεταζόμενες μεταβλητές. Τα αποτελέσματα συζητούνται ως προς την σημασία τους για τον σχεδιασμό και τη διεξαγωγή στοχευμένων ψυχοεκπαιδευτικών παρεμβάσεων για νεαρά άτομα με νεοπλασματικές και άλλες παθήσεις., This study sought to explore the effectiveness of a Positive Psychological Intervention in children and adolescents with neoplastic diseases. The intervention focused on enhancing youths' positive emotions, hopeful thinking, and resilience by identifying and developing positive characteristics of 25 young males (N = 13) and females (N = 12), aged 10 to 15 years. Participants were drawn from youths receiving treatment in Children Oncology Units in Athens, during which they were accommodated in the “Floga” hostel. The intervention included an intervention and a control group. It took place in three meetings that were at least a week apart. Participants completed a battery of psychometric scales before the first meeting, directly after completion of all three meetings, and also at follow-up, a month after the conclusion of the intervention. Apart from demographic items, the questionnaire comprised three established scales for each of the study variables, as well as specifically designed questions for the evaluation of the intervention. Results indicated the effectiveness of the Positive Psychological Intervention in helping to increase levels of positive emotions, hopeful thinking, and resilience in the intervention group compared to the control group. These effects were maintained during follow-up. The intervention group, in contrast to the control group, evaluated the intervention positively, perceiving it as beneficial in enhancing all three study variables. Results are discussed for their significance in the design and implementation of targeted psychoeducational interventions for young people with neoplastic and other diseases.