Search

Huisartsen maken veel gebruik van ecg’s en interpreteren deze redelijk adequaat. Nieuwe ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie en m-health gaan snel, ook in de huisartsenpraktijk. Maar de waarde ervan is sterk afhankelijk van de context.

In 2019, the EJGP published 21 original articles, 3 systematic reviews and 4 background and opinion papers, including the first part of a Series on eHealth [1]. Authors came from the Netherlands, S...

The novel coronavirus epidemic is transforming the world\ud in which we live. This pandemic will bring sweeping changes everywhere, not least in the field of primary care medicine. Like one of our colleagues said: ‘after this crisis, perhaps even our calendar needs to be redefined. From now on, “BC” might stand for “Before Coronavirus”’. This quote puts into perspective just how significant the current times are for our profession. In this editorial, we will discuss challenges and tasks the COVID-19 crisis presents for family medicine.

Hendriksen JM, Lucassen WA, Erkens PM, Stoffers HE, Van Weert HC, Büller HR, Hoes AW, Moons KG, Geersing GJ. Klinische blik versus beslisregel bij longembolie. Huisarts Wet 2017;60(4):152-4.Achtergrond Om de diagnose ‘longembolie’ uit te sluiten adviseert de NHG-Standaard een diagnostisch predictiemodel te gebruiken, zoals de Wells-beslisregel, in combinatie met een D-dimeerbepaling. Veel huisartsen gebruiken echter geregeld hun eigen impliciete kansschatting. Wij onderzochten of longembolie bij eerstelijnspatiënten met de klinische blik even veilig en efficiëntkan worden uitgesloten als met de Wells-beslisregel.Methode In een cohort van 598 patiënten met mogelijk een longembolie gaf de huisarts de eigen klinische inschatting aan op een schaal van 0-100%, met daarnaast de kans volgens de Wells-beslisregel. Alle patiënten werden vervolgens verwezen naar het ziekenhuis voor een referentietest. Wij deelden de patiënten in in laag- en hoogrisicogroepen op basis van beide strategieën. Als afkapwaarden kozen we een score < 20% voor de klinische blik respectievelijkeen score ≤ 4 voor de Wells-beslisregel, beide in combinatie met een negatieve D-dimeerbepaling. Wij vergeleken de efficientie en de veiligheid van beide strategieen.Resultaten Van de 598 deelnemers hadden er 73 (12%) een veneuzetrombo-embolie. Op basis van klinische blik werden 152 patientenals laag risico geclassificeerd (efficientie 25%; 95%-BI 22-29). Van deze 152 bleken er twee alsnog een longembolie te hebben(veiligheid 1,3%; 95%-BI 0,2-4,7). Met de Wells-beslisregel warden 272 patienten als laag risico geclassificeerd (efficientie 45%; 95%-BI 41-50), van wie er vier alsnog een longembolie hadden (veiligheid 1,5%; 95%-BI 0,4-3,7).Conclusie Om een longembolie veilig uit te sluiten, is de Wellsbeslisregeleven veilig als de klinische blik van de huisarts, en aanzienlijk efficiënter.

The Editors of the European Journal of General Practice (EJGP) would like to express their gratitude to all reviewers who have advised us during the year 2017. To acknowledge their essential contri...

Hendriksen JM, Geersing GJ, Lucassen WA, Erkens PM, Stoffers HE, vanWeert HC, Buller HR, Hoes AW, Moons KG. Een bruikbare klinische beslisregelvoor longembolie. Huisarts Wet 2016;59(5):200-3. Om overdiagnostiek te voorkomen, is in de huisartsenpraktijk behoefte aan een bruikbare, efficiente en veilige beslisregel om longembolie bij een patient met klachten uit te sluiten. Wij valideerden in de eerste lijn een aantal klinische beslisregels die gebruikt worden in de tweede en derde lijn. In een systematisch literatuuronderzoek zochten wij naar klinische beslisregels voor longembolie. De beslisregels die bruikbaar leken voor de huisarts, valideerden we in een cohort van 598 deelnemers aan het AMUSE-2-onderzoek, allen met vermoede longembolie, uit 300 Nederlandse huisartsenpraktijken in 2007-2010. Van iedere beslisregel bepaalden we de efficientie, dat wil zeggen het percentage laagrisicopatienten dat de beslisregel identificeerde, en de veiligheid, dat wil zeggen het percentage patienten met een longembolie dat de beslisregel ten onrechte als laagrisicopatient categoriseerde. In de literatuur vonden wij tien klinische beslisregels voor longembolie, waarvan er vijf gevalideerd konden worden in onze dataset: de originele, gemodificeerde en gesimplificeerde Wells-beslisregel, de gereviseerde Geneva-score en de gesimplificeerde gereviseerde Geneva-score. Alle beslisregels sloten, in combinatie met een D-dimeersneltest, longembolie uit bij 43-48% van de patienten, het percentage foutnegatieven lag tussen 1,2% (95%-BI 0,2-3,3) voor de gesimplificeerde Wells-beslisregel en 3,1% (95%-BI 1,4-5,9) voor de gesimplificeerde gereviseerde Geneva-score. De vijf klinische beslisregels die wij valideerden voor de huisartsenpraktijk waren alle ongeveer even efficient. Het veiligst zijn de drie Wells-beslisregels. Met deze beslisregels, in combinatie met een D-dimeersneltest, kan de huisarts bij ongeveer 4 op de 10 patienten longembolie uitsluiten met een percentage foutnegatieven van nog geen 2%, hetgeen naar omstandigheden acceptabel is.

‘Inequity in publishing scientific papers’ was the topic of one of the five ‘grand sessions’ organized during the last Wonca Europe Conference held in Istanbul from 22–25 October 2015. In that sess...

The Editors of the European Journal of General Practice should like to express their gratitude to all reviewers who have advised us during the year 2016. To acknowledge their indispensable contribu...