Search

Η παρούσα μελέτη είχε σκοπό να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα μιας Θετικής Ψυχολογικής Παρέμβασης σε παιδιά και εφήβους με νεοπλασματικές παθήσεις. Εστιάστηκε στην ενίσχυση των θετικών συναισθημάτων, της ελπιδοφόρας σκέψης και της ψυχικής ανθεκτικότητας, μέσω της αναγνώρισης και ανάπτυξης θετικών χαρακτηριστικών 25 αγοριών (Ν = 13) και κοριτσιών (Ν = 12) ηλικίας 10 έως 15 ετών. Το δείγμα αποτελούνταν από άτομα που ακολουθούσαν θεραπευτική αγωγή σε Ογκολογικές Μονάδες Παίδων στην Αθήνα και φιλοξενούνταν στον ξενώνα «Φλόγα». Η παρέμβαση περιλάμβανε δύο ομάδες, μία ομάδα παρέμβασης και μία ομάδα ελέγχου και πραγματοποιήθηκε σε τρεις συναντήσεις, σε απόσταση τουλάχιστον μίας εβδομάδας μεταξύ τους και για τις δύο ομάδες. Οι συμμετέχοντες/ουσες συμπλήρωσαν μια συστοιχία ερωτηματολογίων πριν την παρέμβαση, αμέσως μετά την ολοκλήρωση και των τριών συναντήσεων, όπως και έναν μήνα μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης. Εκτός από κοινωνικο-δημογραφικές ερωτήσεις, το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε ευρέως χρησιμοποιούμενες κλίμακες για καθεμία από τις μεταβλητές, καθώς και ειδικά σχεδιασμένες ερωτήσεις για την αξιολόγηση της παρέμβασης. Η Θετική Ψυχολογική Παρέμβαση αποδείχτηκε αποτελεσματική, αυξάνοντας τα θετικά συναισθήματα, την ελπιδοφόρα σκέψη και την ψυχική ανθεκτικότητα της ομάδας παρέμβασης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα διατηρήθηκαν και κατά τον επανέλεγχο. Η ομάδα παρέμβασης, σε αντίθεση με την ομάδα ελέγχου, αξιολόγησε την παρέμβαση θετικά, θεωρώντας ότι επέδρασε ευεργετικά και ενίσχυσε όλες τις εξεταζόμενες μεταβλητές. Τα αποτελέσματα συζητούνται ως προς την σημασία τους για τον σχεδιασμό και τη διεξαγωγή στοχευμένων ψυχοεκπαιδευτικών παρεμβάσεων για νεαρά άτομα με νεοπλασματικές και άλλες παθήσεις., This study sought to explore the effectiveness of a Positive Psychological Intervention in children and adolescents with neoplastic diseases. The intervention focused on enhancing youths' positive emotions, hopeful thinking, and resilience by identifying and developing positive characteristics of 25 young males (N = 13) and females (N = 12), aged 10 to 15 years. Participants were drawn from youths receiving treatment in Children Oncology Units in Athens, during which they were accommodated in the “Floga” hostel. The intervention included an intervention and a control group. It took place in three meetings that were at least a week apart. Participants completed a battery of psychometric scales before the first meeting, directly after completion of all three meetings, and also at follow-up, a month after the conclusion of the intervention. Apart from demographic items, the questionnaire comprised three established scales for each of the study variables, as well as specifically designed questions for the evaluation of the intervention. Results indicated the effectiveness of the Positive Psychological Intervention in helping to increase levels of positive emotions, hopeful thinking, and resilience in the intervention group compared to the control group. These effects were maintained during follow-up. The intervention group, in contrast to the control group, evaluated the intervention positively, perceiving it as beneficial in enhancing all three study variables. Results are discussed for their significance in the design and implementation of targeted psychoeducational interventions for young people with neoplastic and other diseases.

The environmentally responsible behavior of employees at the workplace can benefit business organizations in particular and society in general. According to previous studies, positive psychological capital has been used frequently for predicting employees’ work attitudes and behaviors. In this article, we are seeking to understand whether people with a higher (lower) level of positive psychological capital − hopeful thinking, optimism, and resilience − engage more (less) in environmentally responsible behaviors in the workplace especially when they perceived a high (low) level of environmental justice To test the study hypotheses, we collected survey data from 196 randomly selected employees working in 35 private small-sized businesses in Bangladesh. This study showed that employees with higher levels of positive psychological capital engage more in environmentally responsible behaviors at the workplace. The results showed that when employees are treated fairly in the workplace, those with a high level of hopeful thinking and resilience are more likely to engage in environmentally responsible behaviors at work.

Individuals who have a strong locomotion orientation tend to be future-oriented and motivated to move from the present state toward a future state, making swift and steady progress toward their goals. The current study has assessed the conceptual possibility that such motivation leads locomotors to experience greater hopeful thinking, an active cognitive process that consists in planning the future and implementing these plans. The results of Study 1 lend preliminary support to this possibility. The practical implication was linked to the importance of hope in the subjective well-being experienced in everyday life. For this reason, Study 2 tested a model in which hopeful thinking mediated the subjective well-being experienced by locomotors. The results supported the hypothesis: locomotion orientation was associated with enhanced hope capabilities that, in turn, were associated with higher subjective well-being, with significant positive implications for individuals.