Search

Background/aim: In the pathogenesis of intestinal type gastric cancer, the importance of the process of atrophic gastritis-intestinal metaplasiadysplasia- cancer is well known. In this study, assuming that it will provide a good database in gastric cancer follow-up programs, we intended to establish the rates of gastric precancerous lesion (atrophy, intestinal metaplasia, and dysplasia) in patients with dyspepsia. Materials and methods: From June 2003 - February 2004, 310 consecutive patients (172 females, 138 males, mean age 55.8, range 16-80) who applied for gastrointestinal endoscopy due to dyspepsia were included in the study. Five biopsies were taken from the antrum and corpus of these patients using the updated Sidney system and were examined histopathologically. Results: In these patients, we determined 8% (24 patients) with atrophic gastritis, 20% (61 patients) with intestinal metaplasia (complete or incomplete), and 4% (13 patients) with dysplasia. While H. pylori was (+) in 90% (89 patients) of 98 cases with precancerous lesions, H. pylori was (+) in 61% (115 patients) of 187 patients without precancerous lesions, and the difference was statistically significant. Conclusion: Several precancerous lesions may be detected in the stomach of patients in whom endoscopic examinations are performed due to dyspepsia. Verifying the strong relationship between intestinal type gastric cancers and H. pylori, this bacteria was found at a high rate in patients with precancerous lesions., Giriş ve amaç: İntestinal tip mide kanserinin patogenezinde atrofik gas trit-intestinal metaplazi-displazi- kanser sürecinin önemi bilinmektedir. Bu çalışmada mide kanser izlem programları içinde iyi bir veri tabanı sağlayabileceği öngörüsüyle dispepsili olgularda midedeki prekanseröz lezyon (atrofi, intestinal metaplazi, displazi) oranlarını belirlemeyi amaçladık. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 2003 Haziran-2004 Şubat ayları arasında dispepsi nedeni ile üst gastrointestinal endoskopi yapılan ardı şık 285 hasta (161 kadın, 124 erkek, yaş ortalaması 55.8, yaş aralığı 16-80) alındı. Bu hastalardan güncelleştirilmiş Sidney sistemine göre antrum ve korpustan toplam 5 biyopsi alındı ve histopatolojik değerlendirme yapıldı. Bulgular: Bu hastaların %8'inde (24 hasta) atrofik gastrit, %21'inde (61 hasta) intestinal metaplazi (komplet ve inkomplet), %4'ünde (13 hasta) displazi saptandı. Mide kanseri için prekanseröz lezyonlar saptanan 98 olgunun %90'ında (89 hasta) H. pylori (+) iken, prekanseröz lezyon saptanmayan 187 olgunun ise %61'inde (115 hasta) H. pylori (+) bulundu ve istatiksel olarak anlamlı fark bulundu. Sonuç: Dispepsi nedeniyle üst gastrointestinal endoskopi yapılan hastalarda midenin prekanseröz lezyonları (atrofi, intestinal metaplazi, displazi) saptanabilir. İntestinal tip gastrik kanserle H. pylori arasındaki güçlü ilişkiyi doğrulayacak şekilde prekanseröz lezyon bulunan hastalarda bu bakteri yüksek oranda saptanmıştır.

Gastric diverticula are very rare and most are located near the cardia. They are generally congenital, asymptomatic and incidentally diagnosed at endoscopy or radiographic examination. Prepyloric diverticula are very rare and usually acquired. We present herein a patient with congenital prepyloric diverticulum causing a diagnostic problem at endoscopy., Mide divertikülleri nadir görülür ve çoğunluğu kardiyanın yakınında yerleşir. Genellikle doğumsal ve asemptomatikdirler. Endoskopi veya radyografik inceleme sırasında rastlantısal olarak bulunurlar. Prepilorik divertiküller oldukça nadirdir ve genellikle edinseldir. Prepilorik bölgede yerleşmiş, endoskopide tanı konulmakta zorlanan doğumsal bir mide divertikülü olgusunu sunuyoruz.

We report a 51-year-old male patient from the city of Ağr› presenting with eosinophilia, increased polyclonal gamma globulin levels, a mass involving most of the liver and with local invasion of right adrenal gland and right kidney, and metastatic lesions in both lungs. The diagnosis of alveolar hydatid disease, associated with a mass in the liver with characteristic calcifications demonstrated by CT, was confirmed by the histopathological examination of the percutaneous liver biopsy specimen and by positive serological findings. With this case report, we emphasize that alveolar hydatid disease of the liver, which may be confused with hepatocellular carcinoma in clinical and radiological aspects, must be kept in mind in the differential diagnosis of intrahepatic solid lesions. This distinction has gained further importance in the light of data indicating that this infestation is encountered endemically in the regions of east and northeast Anatolia in Turkey, Eozinofili, poliklonal gamma globulin artışı, karaciğerin büyük bir bölümünü kaplayan, sağ sürrenal bez ve sağ böbreğe lokal invazyon gösteren bir kitle ve her iki akciğerde metastatik lezyonlarla başvuran 51 yaşında bir erkek hasta sunulmaktadır. Ağrı'dan gelen hastada alveolar hidatik kist tanısı, tomografide karaciğerdeki kitlede karakteristik kalsifikasyonlar ve pozitif serolojik bulgular eşliğinde perkütan karaciğer iğne biyopsisiyle histopatolojik olarak kesinleştirilmiştir. Bu olgu sunumuyla, gerek klinik ve gerekse de radyolojik olarak hepatosellüler karsinomla karışabilecek alveolar hidatik kist hastalığının, intrahepatik solid kitlelerin ayırıcı tanısında düşünülmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu ayrım, sözkonusu parazitin Türkiye'nin Doğu ve Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi'nde endemik olarak görüldüğüne ilişkin veriler ışığında daha da önem kazanmaktadır.

Background/aim: Diffuse antral gastritis (DAG) is a duodenal ulcer phenotype of chronic Helicobacter pylori gastritis, while multifocal atrophic gastritis (MAG) is a gastric cancer phenotype. The aim of this study was to investigate ascorbic acid (vitamin C) levels in the gastric juice in patients with DAG and MAG, to compare the gastric epithelial cell proliferation rates between the groups and also to examine any correlation between ascorbic acid levels in gastric juice and the cell proliferation rates. Materials and methods: Thirty-seven patients with chronic H. pylori gastritis (27 MAG, 10 DAG) were included in the study (male/female: 15/22, range: 19-74, mean age: 43.6 yrs). Ascorbic acid concentrations in fasting plasma and gastric juice samples of the patients were measured. Loss of maturation in foveolar epithelium due to cell proliferation was shown immunohistochemically using cytokeratin-20 antibody in antral and corporal regions of both patient groups. Results: There was no significant difference in plasma ascorbic acid levels between the two groups. No statistically significant difference could be demonstrated in gastric juice ascorbic acid concentrations between patients with DAG and MAG (0.93±0.97 mg/dl and 0.96±1.12 mg/dl, respectively; p>0.05). Immunohistochemical examination revealed that staining for cytokeratin- 20 was significantly less in MAG patients than in those with DAG (74.7% vs 90.9%, respectively; p, Giriş ve amaç: Diffüz antral gastrit (DAG), kronik Helicobacter pylori gastritinin duodenal ülser fenotipini, multifokal atrofik gastrit (MAG) ise gastrik kanser fenotipini oluşturmaktadır. Bu çalışmada DAG ve MAG’lı olgularda gastrik sıvı askorbik asit düzeylerinin incelenmesi, grupların mide epitel hücre proliferasyon oranları açısından karşılaştırılması ve mide sıvısı askorbik asit (C vitamini) düzeyleriyle hücre proliferasyon oranları arasındaki olası korelasyonların araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: H. pylori’ye bağlı 27 MAG, 10 DAG saptanan 37 hasta çalışmaya alındı (22 kadın, 15 erkek, 19-74, yaş ort: 43,6). Hastaların plazma ve gastrik sıvı örneklerinde askorbik asit düzeyleri ölçüldü. Olguların antrum ve korpuslarında hücre proliferasyonundan dolayı foveolar epiteldeki maturasyon kaybının varlığı, sitokeratin-20 (CK-20) antikoru kullanılarak immunohistokimyasal yöntemle gösterildi. Bulgular: Her iki grubun plazma askorbik asit düzeyleri arasında anlamlı farklılık yoktu. Gruplar, mide sıvısı askorbik asit düzeyleri açısından karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı bir farklılık gözlenmedi (DAG ve MAG için sırasıyla; 0.93±0.97, 0.96±1.12mg/dl, p > 0.05) MAG grubunda CK-20 için boyanma yüzdesi DAG grubundakilere göre anlamlı derecede düşüktü (%74.7 ve %90.9, p < 0.01). Boyanma yüzdeleriyle mide sıvısı askorbik asit değerleri arasında bir korelasyon saptanmadı. Sonuç: Bu çalışmada diffüz antral gastrit ve multifokal atrofik gastritli hastalar arasında mide sıvısı askorbik asit düzeyleri açısından anlamlı farklılık bulunmamıştır. Ancak, multifokal atrofik gastritin intestinal tip gastrik karsinogenez sürecinin proksimal aşamalarında yer aldığını destekleyecek şekilde, bu gastrit formunda epitel hücre proliferasyonunun artmış olduğu gösterilmiştir.