Search

Door het Ingrepenbesluit zijn ingrepen bij vleeskuikenouderdieren op termijn verboden. Praktijkonderzoek Veehouderij (voorheen Praktijkonderzoek Pluimveehouderij) onderzoekt daarom sinds 1998 het effect van het achterwege laten van ingrepen bij vleeskuikenouderdieren in relatie tot huisvesting en verzorging. Dit rapport beschrijft de resultaten van de laatste (derde) proef. Al eerder verschenen de bevindingen over de effecten van weglaten van ingrepen bij vleeskuikenouderdieren op gedrag, veer- en huidbeschadigingen, uitval en technische resultaten.

Praktijkonderzoek Veehouderij heeft twee proeven uitgevoerd die gericht waren op het ontwikkelen van managementmaatregelen die de negatieve effecten van het beperkt voeren van vleeskuikenouderdieren in de opfokperiode verminderen. Beide proeven werdenuitgevoerd met Ross 508 hennen. In de eerste proef werd het effect van voerverstrekking in het strooisel onderzocht en in de tweede proef naast dit effect ook dat van tweemaal per dag voeren.

Door het Ingrepenbesluit zijn ingrepen bij vleeskuikenouderdieren op termijn verboden. Praktijkonderzoek Pluimveehouderij is daarom in 1998 gestart met onderzoek naar het effect van het achterwege laten van ingrepen bij vleeskuikenouderdieren. De resultaten van twee proeven worden in dit rapport beschreven.

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) heeft onderzocht of voerverstrekking in het strooisel invloed heeft op het gedrag van (opfok)vleeskuikenouderdieren. Deze manier van voerverstrekking had een positief effect op het voedselzoekgedrag (scharrelen). En aan het einde van de opfokperiode nam het objectpikken bij dit voersysteem niet toe.

In samenwerking met het IMAG heeft Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) onderzoek verricht naar het effect van strooiselbeluchting op de ammoniakemissie. Bij vleeskuikenouderdieren in twee verschillende grondhuisvestingssystemen werd strooiselbeluchting toegepast om de ammoniakemissie te verminderen. Uit dit onderzoek bleek dat een ammoniakreductie van 30 procent is te behalen.

Bij huisvestingssystemen met een strooiselvloer voor vleeskuikenouderdieren komt een deel van de mest in het strooisel terecht. Het IMAG heeft een vorm van strooiselbeluchting ontwikkeld, waardoor in het strooisel minder ammoniak wordt gevormd. Om bij dit systeem van strooiselbeluchting de vorming van ammoniak zoveel mogelijk te beperken wordt de beluchting toegepast in combinatie met strooiselmangement. Deze publicatie bevat de onderzoeksresultaten van dit systeem van strooisel beluchten bij 2 huisvestingssystemen voor vleeskuikenouderdieren, waarbij gedeeltelijk een strooiselvloer is toegepast.

Bij het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) 'Het Spelderholt' is bij vleeskuiken-ouderdieren onderzocht of het achterwege laten van ingrepen effect had op de veer- en huidbeschadigingen. De onderzochte ingrepen waren het afknippen van een deel vande achterste teen bij de hanen en de snavelbehandeling bij de hennen en de hanen. Door deze ingrepen achterwege te laten, ontstonden meer veer- en huidbeschadigingen bij de hennen.

Voor de vleeskuikenouderdieren is in de Uitvoeringsregeling ammoniak en veehouderij (Uav) een systeem opgenomen waarbij de mest onder het rooster wordt belucht. De gebruikte lucht moet daarbij aan bepaalde eisen voldoen. Dit heeft onder andere gevolgen voor de energiekosten. In dit artikel wordt ingegaan op deze kosten.

Bij Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) is onderzocht of een voer met 50 maos betere broedresultaten oplevert dan een voer met 50 tarwe. Bij de overschakeling op 53 weken leeftijd op voer van een andere samenstelling en structuur vonden we bij de groep met 50 maos in het voer een daling van het percentage gezonde kuikens dat uit de bevruchte eieren is uitgekomen.

Bij het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) is bij vleeskuikenouderdieren in de opfokperiode het gebruik van het Spinfeeder-voersysteem onderzocht. Het onderzoek vond plaats bij hennen waarbij een snavelbehandeling is uitgevoerd enbij hennen waarbij deze behandeling achterwege is gelaten. De technische resultaten bij het Spinfeeder-voersysteem verschillen op een aantal punten met die van het systeem met voerpannen.

In de discussie rondom het vaststellen van huisvestingsnormen voor vleeskuikenouderdieren was een van de grootste knelpunten de beschikbare vloeroppervlakte per dier. Daarbij bleek een gebrek te zijn aan informatie over de relatie tussen vloeroppervlakte en welzijn. Voor het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij 'Het Spelderholt' (PP) was dit aanleiding om een oriënterend onderzoek uit te voeren met verschil in vloeroppervlakte per dier.

Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) heeft vier ronden onderzoek verricht naar het houden van vleeskuikenouderdieren in voliOresystemen. Bij de laatste ronde is onderzocht of door aanpassingen aan de systemen de uitval door skelet- en peesbeschadigingen verlaagd kon worden.

Bij het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) is voor de derde maal onderzocht welke technische resultaten met vleeskuikenouderdieren zijn te behalen in het Voletage systeem. Na de tweede proef zijn bij dit systeem enkele aanpassingen aangebracht waarvan verwacht werd dat ze mogelijk ook invloed hebben op het legnestgebruik.

Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) heeft enkele ronden onderzoek verricht naar het houden van vleeskuikenouderdieren in voliOrehuisvesting. Het onderzoek richtte zich voornamelijk op de technische resultaten bij dit huisvestingssysteem. In de tweede ronde werden goede technische resultaten behaald, in de derde ronde was de broedeiproductie in het voliOresysteem lager en de uitval hoger dan in het grondhuisvestingssysteem.

In een grondhuisvestingssysteem werd een vrij grote roostervloer aangebracht en de mest onder het rooster werd belucht met voorverwarmde lucht. Voor het beluchten werden beluchtingsbuizen onder de roostervloer geonstalleerd en door deze buizen werd lucht van minimaal 24°C geblazen. Voor de beluchting werd minimaal 50 % buitenlucht gebruikt.

Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij 'Het Spelderholt' (PP) doet sinds 1992 onderzoek naar emissiearme huisvestingssystemen bij vleeskuikenouderdieren. Bij het grondhuisvestingssysteem zijn verschillende mogelijkheden onderzocht om de ammoniakemissie te verminderen. Ook vond onderzoek plaats naar nieuwe huisvestingssystemen, zoals de voliOresystemen Laco Boleg en Voletage en het groepskooiensysteem Veranda.

Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij 'Het Spelderholt' (PP) heeft een aantal jaren onderzoek verricht naar het gebruik van verschillende voerschema's bij vleeskuikenouderdieren. Het onderzoek richtte zich op de invloed die het voerschema had op de broedeiproductie, de groei, het voerverbruik, de uitval en de bevruchting.

Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij 'Het Spelderholt' (PP) onderzoekt al een aantal jaren de toepassing van voerschema's en de gevolgen hiervan op de eiproductie.

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) heeft bij vleeskuikenouderdieren onderzocht of de kleur van kunststof roosters invloed had op het legnestgebruik. Bij de witte was het legnestgebruik net zo goed als bij de bruine.

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) Het Spelderholt onderzoekt de mogelijkheden om bij vleeskuikenouderdieren de ammoniakemissie te verminderen. De laatste jaren was dit onderzoek voornamelijk gericht op nieuwe huisvestingssystemen zoals het voliOresysteem en het systeem met groepskooien. Uit de proef die momenteel wordt uitgevoerd blijkt, dat het huisvestingssysteem een belangrijke invloed kan hebben op de uitval.

Om bij vleeskuikenouderdieren de voerkosten laag te houden, moet de voergift goed worden afgestemd op het legpercentage en de groei van de dieren. Met een automatisch dierweegsysteem krijgt men een goed inzicht in de groei gedurende de laatste weken. Door de variatie in de dagelijkse gewichten, is de informatie over de groei gedurende de laatste dagen minder betrouwbaar. Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) heeft onderzocht of deze betrouwbaarheid verbeterd kan worden door alleen gewichten te registreren in het dagdeel dat de dieren nog geen voer en water hebben opgenomen.

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) heeft onderzoek verricht naar de invloed van de bezettingsdichtheid op het gedrag van vleeskuikenouderdieren. Dit onderzoek is uitgevoerd bij een grondhuisvestingssysteem en bij groepskooien (Commune-systeem). In dit artikel worden de resultaten van dit onderzoek besproken.

Het stofbadgedrag van vleeskuikenmoederdieren is geonventariseerd onder praktijkomstandigheden: in een traditionele grondstal (strooisel/rooster) en in een groepskooi (het Commune systeem). In de grondstal bleken de moederdieren op het strooisel te stofbaden. Zoals op basis van de literatuur verwacht mocht worden vertoonden de hennen ook stofbadgedrag in het Communesysteem. Overeenkomstig de verwachting, op grond van de literatuur, kwamen in de Communekooi niet alleen gedragingen uit de eerste, maar ook uit de tweede stofbadfase voor. Op basis van de literatuur zou men in een strooiselloos systeem ook stofbaden kunnen verwachten die met gedragingen uit de tweede fase begonnen, of die alleen uit dergelijke gedragingen bestonden. Dergelijke stofbaden,die men als een teken van verminderd welzijn kan beschouwen, zijn niet waargenomen.

In dit onderzoek is gezocht naar mogelijkheden om bij grondhuisvestingssystemen de ammoniakemissie te verlagen. Daarnaast zijn andere huisvestingssystemen in het onderzoek opgenomen, zoals het voliOresysteem Laco Boleg en het Veranda systeem (groepskooien).

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) heeft bij vleeskuikenouderdieren het effect onderzocht van een krap voerschema op de broedeiproductie en op de bevruchting. In het onderzoek werden twee voerschema s toegepast: het door het fokbedrijf geadviseerde voerschema en een proefschema. Bij het proefschema was het percentage overgelegde eieren het hoogst en het voerverbruik per broedei het laagst.

Bij vleeskuikenouderdieren komt een belangrijk deel van de kosten voor rekening van het voer. Om de voerkosten laag te houden moet de voergift afgestemd worden op het legpercentage en de groei van de dieren. Naast een goed inzicht in de eiproduktie moet men ook een goed inzicht hebben in de gewichtsontwikkeling van de dieren. Bij Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) is onderzocht welke rol een automatisch dierweegsysteem hierbij kan spelen.

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) heeft onderzocht welke resultaten bij vleeskuikenouderdieren zijn te behalen met groepskooien (Veranda) met mestbandbeluchting. Bij het Veranda-systeem zijn een aantal aanpassingen aangebracht om onder andere het verlies aan broedeieren te verminderen. In een tweede proef is het effect van deze aanpassingen onderzocht.

Bij het Voletage systeem zijn drie etages roostervloeren aanwezig. Onder de roosters zijn mestbanden aangebracht. Deze mestbanden zijn beter bereikbaar dan bij een systeem met 70% roostervloer en mestbanden onder de roosters.De belangrijkste conclusiedie we uit dit onderzoek kunnen trekken is: Bij het voliOre systeem Voletage was gedurende de Groen Label meetperioden de gemiddelde ammoniakemissie 0,352 gram per dierplaats per dag. Wordt een stal 340 dagen per jaar bezet met vleeskuikenouderdieren, dan is de totale ammoniakemissie 120 gram per dierplaats per jaar. Omdat er geen correctie is toegepast voor de omzettingsefficiëntie van de converter, zal de werkelijke ammoniakemissie 4 tot 10% hoger zijn geweest.

Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) heeft onderzocht wat de ammoniakemissie is bij vleeskuikenouderdieren in een voliOresysteem. In dit onderzoek waren twee verschillende voliOresystemen opgenomen. Van deze systemen zijn ook technische resultaten verzameld. In dit artikel worden van beide systemen de resultaten gepresenteerd. De ammoniakemissie bleek vrij laag te zijn bij de voliOresystemen.

Door de opfokperiode op te delen in drie fasen in plaats van twee fasen, kan het ruweiwitgehalte beter worden afgestemd op de eiwitbehoefte van de dieren. Doordat de voergift toeneemt tijdens de opfokperiode, levert een verlaging van het eiwitgehalte in de derde fase een relatief grote besparing op. Bij een verlaging van het ruweiwitgehalte is het wel belangrijk dat de dieren voldoende essentiële aminozuren blijven krijgen. Voor opfokvleeskuikenouderdieren worden lysine, methionine en cystine gezien als de meest essentiële aminozuren.

In dit verslag worden de resultaten van de ammoniakmetingen en de voornaamste technische resultaten weergegeven van de tweede proef. De belangrijkste conclusie die we uit dit onderzoek kunnen trekken is: Bij het voliOre systeem Laco Boleg was gedurende de Groen Label meetperioden de gemiddelde ammoniakemissie 0,448 gram per dierplaats per dag. Wordt een stal 340 dagen per jaar bezet met vleeskuikenouderdieren, dan is de totale ammoniakemissie 152 gram per dierplaats per jaar. Omdat er geen correctie is toegepast voor de omzettingsefficiëntie van de converter, zal de werkelijke ammoniakemissie 4 tot 10% hoger zijn geweest.

Om bij vleeskuikenouderdieren een goede broedeiproductie te realiseren en de voerkosten zo laag mogelijk te houden, moet er voldoende, maar niet teveel voer aan de hennen worden verstrekt. De voergift zal dan ook regelmatig aangepast moeten worden.

Om vast te stellen of het welzijn van vleeskuikenouderdieren in groepskooien lager is dan bij grondhuisvesting moet men weten hoe de dieren zich in beide systemen gedragen. In groepskooien is geen strooisel aanwezig. De vaderdieren zouden bij grondhuisvesting de moederdieren op het strooisel zo lastig kunnen vallen dat deze moederdieren feitelijk ook niet over strooisel kunnen beschikken. In dit onderzoek bleken deze moederdieren zich wel degelijk op het strooisel op te houden en er ook te stofbaden

Bij vleeskuikenouderdieren in grondhuisvesting met 70% roostervloer is de mestput voorzien van een geperforeerde schijnvloer, waardoor lucht van onderaf door de mest wordt geblazen. Er wordt bij dit systeem tussentijds geen mest verwijderd.De belangrijkste conclusies die we uit dit onderzoek kunnen trekken zijn:Bij grondhuisvesting met 70% roostervloer en een geperforeerde schijnvloer in de mestput was de ammoniakemissie 0,61 gram per dierplaats per dag, gedurende de Groen Label meetperioden. Wordt een stal 340 dagen per jaar bezet met vleeskuikenouderdieren, dan is de totale ammoniakemissie 209 gram per dierplaats per jaar. Omdat er geen correctie is toegepast voor de omzettingsefficiëntie van de converter, kan de werkelijke ammoniakemissie 4 tot 10% hoger zijn geweest. De ammoniakemissie was bij dit systeem duidelijk lager dan de drempelwaarde van 300 gram per dierplaats per jaar. Tijdens dit onderzoek werd duidelijk dat de schijnvloer nog wat aangepast moet worden, voordat dit

De technische resultaten bij het Veranda systeem zijn bij enkele kenmerken iets minder, maar bij dit systeem is de ammoniakemissie wel het laagste. Bij het Volito systeem is de uitval te hoog, de technische resultaten goed en geeft dit systeem ook eenfor

Bij de inrichting van een stal voor vleeskuikenouderdieren kan men kiezen uit verschillende roostertypen. In het verleden werden meestal draadroosters of houten roosters (lattenroosters) gebruikt, maar de laatste jaren wordt ook vaak gekozen voor kunststof roosters.

Bij een voliOresysteem zoals het Laco Boleg systeem is de ammoniakemissie aanzienlijk lager dan bij een traditioneel systeem, omdat de roostermest wordt gedroogd en verwijderd.

Uit dit onderzoek zijn de volgende conclusies naar voren gekomen: - het luchtpatroon van de drooglucht is van groot belang voor een goede droging - beluchting van één kant kan net zo goed drogen als beluchting van twee kanten - de buitentemperatuur heeft invloed op de droging meer lucht geeft drogere mest - luchtpatroon is belangrijker voor een goede droging dan een hoge temperatuur en een lage RV van de drooglucht

In het Veranda systeem is de ammoniakemissie veel lager dan bij de traditionele huisvesting van vleeskuikenouderdieren. Bij zo'n nieuw systeem is het echter ook erg belangrijk wat de technische resultaten zijn. In dit artikel zal hier nader op in worden gegaan.

Bij het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij is onderzocht welke invloed nesttype, roosteroppervlakte en roostertype hebben op het legnestgebruik. Daarnaast is nagegaan wat de invloed van deze factoren was op de broedeikwaliteit.

Sinds 1991 zijn bij het praktijkonderzoek pluimveehouderij vijf proeven uitgevoerd met vleeskuikenouderdieren. Van de uitval bij deze proeven werd de oorzaak vastgesteld aan de hand van secties. In dit artikel bespreken we deze oorzaken.

Bij het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij wordt sinds 1992 onderzoek verricht naar de mogelijkheden om bij vleeskuikenouderdieren de ammoniakemissie te verminderen. De eerste jaren werd onderzoek verricht naar verschillende stalinrichtingen uitgaandevan grondhuisvesting. Dit onderzoek leverde nog geen systeem op met een hoge ammoniakreductie, dat ook in de praktijk toepasbaar is.In 1994 zijn dan ook andere huisvestingssystemen in het onderzoek opgenomen, zoals het voliOresysteem en de groepskooien.

Bij grondhuisvesting kan de ammoniakemissie met 80 procent worden verminderd door 70 procent roostervloer toe te passen en de roostermest wekelijks te verwijderen met behulp van mestbanden. Het aantal geraapte broedeieren per aanwezige hen was bij ditsys

Bij vleeskuikenouderdieren in stallen met grondhuisvesting kan de ammoniakemissie worden verminderd door de roostermest te drogen en/of snel uit de stal te verwijderen. Door in deze stallen drinknippels toe te passen komt er minder morswater in de mest en dat heeft een gunstige invloed op het drogen van de mest.

De metingen gedaan in dit onderzoek wijzen op een hogere ammoniakemissie voor vleeskuikenouderdieren dan de 300 gram die tot dan toe werd gehanteerd. Daarnaast zijn systemen onderzocht op beperking van de emissie. De onderzochte systmen geven een reductie varierend van 25 - 60%.

Om de uitstoot van ammoniak uit pluimveestallen te beperken kunnen een aantal maatregelen worden genomen. Bijvoorbeeld het toepassen van droge luchtwassers. Voor het wassen van de lucht wordt bij droge wassers de stallucht door filtermateriaal gezogen of geblazen. Het filtermateriaal moet de ammoniak absorberen. Deze wijze van luchtwassen kan worden toegepast bij de lucht die via de ventilatoren wordt afgezogen. Bij droge luchtwassers is het ook mogelijk om de stallucht te circuleren en te wassen, zonder dat dit een nadelig effect heeft op de relatieve luchtvochtigheid in de stal. Momenteel wordt in de pluimveehouderij het droog wassen van stallucht nauwelijks toegepast. Er is dan ook weinig bekend over het absorptievermogen van droge luchtwassers in pluimveestallen. Stallucht in pluimveestallen is nogal stoffig en het is niet bekend of dit stof de werking van droge luchtwassers beïnvloedt. In samenwerking met de provincie Gelderland is bij het Pluimvee Praktijkonderzoek onderzoek uitgevoerd naar de werking van droge luchtwassers in een vieeskuikenouderdierenstal. In dit verslag worden de resultaten van dit onderzoek besproken

Bij vleeskuikenouderdieren is gezocht naar huisvestingssystemen die de ammoniakemissie vanuit de stal verminderen. Uitgaande van de ammoniakemissie bij het traditionele systeem, kon het reductiepercentage worden berekend voor de onderzochte systemen. Daarnaast zijn er technische resultaten verzameld bij de verschillende systemen.

Er is onderzocht of het roosteroppervlak en het soort rooster invloed heeft op de bevruchting.

Bij Praktijkonderzoek Pluimveehouderij is onderzocht of het vroeger leg- en geslachtsrijp maken van vleeskuikenouderdieren voordelen oplevert.

Het bevruchtingspercentage is een belangrijk kwaliteitskenmerk bij broedeieren. Maar ook aan de uitwendige kwaliteit van broedeieren worden hoge eisen gesteld. De kwaliteit van nesteieren neemt o.a. af door het bevuilen of beschadigen van de schaal.