Search

Objectives: The aim of this study is to examine the role of coping styles in sickness absence. In line with findings that contrast the reactive-passive focused strategies, problem-solving strategies are generally associated with positive results in terms of well-being and overall health outcomes; our hypothesis is that such strategies are positively related to a low frequency of sickness absence and with short lengths (total number of days absent) and durations (mean duration per spell). Methods: Using a prospective design, employees' (N = 3,628) responses on a self-report coping inventory are used to predict future registered sickness absence (i.e. frequency, length, duration, and median time before the onset of a new sick leave period). Results and conclusions: In accordance with our hypothesis, and after adjustment for potential confounders, employees with an active problem-solving coping strategy are less likely to drop out because of sickness absence in terms of frequency, length (longer than 14 days), and duration (more than 7 days) of sickness absence. This positive effect is observed in the case of seeking social support only for the duration of sickness absence and in the case of palliative reaction only for the length and frequency of absence. In contrast, an avoidant coping style, representing a reactive-passive strategy, increases the likelihood of frequent absences significantly, as well as the length and duration of sickness absence. Expression of emotions, representing another reactive-passive strategy, has no effect on future sickness absenteeism. The median time before the onset of a new episode of absenteeism is significantly extended for active problem-solving and reduced for avoidance and for a palliative response. The results of the present study support the notion that problem-solving coping and reactive-passive strategies are inextricably connected to frequency, duration, length and onset of sickness absence. Especially, active problem-solving

Volgens het Burgerlijk Wetboek (artikel 611) moeten werkgevers en werknemers zich als goed werkgever en goed werknemer gedragen. Wat dat precies is, staat niet omschreven. Het gaat hier om een "vage norm", waarbij in conflictsituaties geoordeeld wordt op basis van begrippen als redelijkheid en billijkheid. Ook elders is niet vast omschreven wat onder de termen moet worden verstaan. Wel hebben mensen er een beeld bij. Deze uitgave bevat de resultaten van een onderzoek onder 500 werkgevers en 1000 werknemers naar de praktijk van goed werkgeverschap en goed werknemerschap. Zeven uitgebreide voorbeelden van "koplopers" laten zien hoe organisaties daar op verschillende manieren inhoud aan geven. Goed werkgeverschap loont: volgens de werkgevers leidt het onder meer tot een betere inzet van medewerkers, lager ziekteverzuim en een hogere productie. In de (toekomstige) krappe arbeidsmarkt is goed werkgeverschap geen vraag meer, maar een "must"! Bedrijven die daar nu al invulling aan weten te geven, zullen daarbij een duidelijke voorsprong hebben. Want goed werkgeverschap gaat om geloofwaardigheid en dat toont men vooral in een periode dat dit gedrag minder voor de hand ligt.

Objectives: The aim of this study was to investigate the effect of raised bricklaying on physical workload, reported musculoskeletal disorders, sickness absence, and job satisfaction. Methods: A controlled intervention study with a follow-up period of 10 months was performed among 202 bricklayers from 25 construction companies. Results: The introduction of devices for raised bricklaying decreased the physical load on the lower back and, to a less extent, on the shoulders and upper extremities. Although raised bricklaying had no effect on the number of lifts, decreases in trunk bending lowered the biomechanical moment. The results showed no decrease in reported musculoskeletal symptoms as a result of the adoption of raised bricklaying. Irrespective of the reason(s), the percentage of bricklayers in the intervention group reporting sickness absence was significantly lower than the same percentage in the control group. The results also showed that, in general, the bricklayers in this study were very satisfied with the use of devices for raised bricklaying. Conclusions: Controlled intervention studies on ergonomic improvements are rare. This study shows that the introduction of an ergonomic improvement in the construction industry may reduce physical load and the incidence of sickness absence. This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

De Stichting Arbouw beoogt een programma uit te voeren dat het aantal arbeidsongevallen bij timmerlieden en jeugdigen in het bouwvak binnen drie jaar met tien procent terug wil dringen. Dit doe lwordt ook gesteld ten aanzien van het aantal ongevallen door vallen van hoogte. TNO Arbeid heeft deze batenanalyse uitgevoerd aan de hand van de raporten "Arbeidsongevallen in de bouw in 2000" en "Arbeidsongevallen onder timmerlieden en jeugdigen en arbeidsongevallen als gevolg van vallen van hoogte" .

An epidemiological study was carried out to explore the relationship between climatic factors and non-specific low-back and neck-shoulder symptoms in working populations. In a review of published literature, 27 studies were found which related climatic factors to musculoskeletal symptoms, but none of these studies specifically addressed the subject. It can be concluded that a relationship between climatic factors and musculoskeletal symptoms is considered at least plausible by both researchers, workers and patients, but that the epidemiological evidence appearing from literature is very weak. Questionnaire data which were collected on musculoskeletal symptoms, workload and perceptions of climatic conditions of 2030 workers in 24 different occupations were analysed multivariately. About one-quarter of the workers related symptoms of the low back and neck-shoulders to climatic factors. They perceived climatic factors in most cases as aggravating factors for their symptoms. No seasonal influence on prevalence rates was reported. For low-back and neck-shoulder symptoms and for sick leave due to neck-shoulder symptoms, an association was found with climatic factors, and in particular with respect to draughts in relation to neck-shoulder symptoms. In addition, neck-shoulder symptoms were negatively related to frequent outdoor work. The findings suggest a relationship between climatic factors and musculoskeletal symptoms and call for further detailed investigations.

In dit boekje komen alle aspecten van het ziekteverzuimbeleid aan de orde: verzuimbeleid, verzuimbegeleiding, ondersteuning door de arbodienst, het spreekuur, contact met leidinggevenden, werkgeverstaken, theoretische kaders en de belangrijkste instrumenten voor preventie. Ook is er een hoofdstuk gewijd aan de registratie en analyse van ziekteverzuim.

At a traditional sewing machine workstation professional operators worked at ten different combined adjustments of table height, desk slope, and pedal position. Working posture and workers’ perceptions were measured. Two recommendations were formulated in order to minimize the load on the musculoskeletal system during operation, i.e. (1) the table desk should be adjusted between 5 and 15 cm above elbow height in a seated posture, (2) the table desk should be given a slope (indication: 10°) and the pedal should be positioned as far under the table as considered comfortable (indication: pedal axis behind the needle).

Groot of klein, uit de industrie, de transportsector, de zorgsector of het onderwijs: er zijn wel degelijk bedrijven die serieus werk maken van het reïntegreren en aannemen van mensen met een arbeidshandicap. Onderzoek toont aan dat 'Disability Management' (DM) op zich niets bijzonders hoeft te zijn. Maar: DM kan alleen succesvol zijn als de cultuur in de organisatie open en mensgericht is. En als iedereen zijn rol goed speelt.

In opdracht van de Organisatie voor Strategisch Arbeidsmarktonderzoek (OSA) en de Stichting AWO heeft TNO Arbeid twee onderzoeken uitgevoerd: het OSA-onderzoek naar ziekteverzuim in de sector zorg en welzijn en het AWO-onderzoek naar arbeidsongeschiktheid en reïntegratie in de welzijnssector. Uitgangspunt van beide onderzoeken was de vraag wat instellingen moeten doen om ziekteverzuim te verminderen en reïntegratie te bevorderen. TNO heeft daarvoor instellingen geanalyseerd in de deelsectoren kinderopvang en sociaal-cultureel werk. Deze sectoren zijn al enige tijd bezig met het nemen van maatregelen op dit gebied. TNO heeft geprobeerd om relevante factoren te achterhalen en gekeken hoe deze vertaald kunnen worden naar aanbevelingen voor instellingen in de sectoren welzijn, jeugdhulpverlening en kinderopvang. In dit verslag een samenvatting van de onderzoeksresultaten.

In Dutch health care and welfare institutions 75% of the employees are women. On the whole, women are more frequently absent because of illness than men. In the Dutch health care and welfare sector workplace absenteeism is in fact higher than the national average: in 1997 the national average was 5.1 per cent, compared to 8.2 per cent in health care and welfare (CBS 1998). In this paper the results of a study among 1.600 employees in 34 health care and welfare institutions in the Netherlands are presented. The relation between workplace absenteeism on the one hand, and sex differences in employee attitudes towards work and absenteeism on the other hand are investigated. The results show that while sickness absenteeism among men and women is about the same, their attitude to work and absenteeism differs in some respects.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het kalenderjaar 1998. Het rapport is echter grotendeels gelijk aan vorig jaar verschenen technische rapport over het onderzoek naar het schooljaar 1997, aangezien de methode van onderzoek slechts aan mineure veranderingen onderhevig is geweest. In het eerste deel van dit technische rapport wordt de onderzoeksopzet in grote lijnen beschreven, in het tweede deel worden verschillende thema's uit het onderzoek behandeld die belangrijk zijn voor de externe toetsing en voor de reproduceerbaarheid van het onderzoek in de komende jaren.

Disability Management (DM) wordt in de Sociale Nota 1999 genoemd als "een methode om mensen met een arbeidshandicap aan een geschikte werkplek te helpen of hun werkplek in stand te houden". Stimulering daarvan kan niet alleen betekenis hebben bij het voorkomen van ziekteverzuim respectievelijk instroom in de WAO, maar ook bij bevordering van uitstroom uit de WAO. In verschillende Angelsaksische landen, maar vooral in de Verenigde Staten en Canada zijn het laatste decennium ervaringen opgedaan met Disability Management Programs in bedrijven. TNO Arbeid heeft in het eerste kwartaal van 1999 een verkenning uitgevoerd naar de mogelijkheden van DM in Nederland. Als aansprekend aspect van DM wordt genoemd dat het vanaf de werkvloer tot stand komt, het kan niet van boven af worden opgelegd. Er wordt op gewezen dat de arbeidshandicap nu vaak gemedicaliseerd is, maar gezien zou moeten worden als een uitdaging. De implementatie van DM in het Nederlands bedrijfsleven dient wel door alle lagen gesteund te worden, anders is ze zinloos. De overheid tenslotte dient faciliterend te zijn door voor voldoende informatie te zorgen.

In dit rapport wordt verslag gedaan van een onderzoek naar veranderingen in gedrag en houding van werknemers die mogelijk het gevolg kunnen zijn van de gewijzigde arbo- en verzuimwetgeving in de jaren negentig. Eerst zijn twee literatuurstudies verricht: een studie naar de reacties van werkgevers op de wijzigingen in de arbo- en verzuimwetgeving, en een studie naar de reacties van de werknemers. Verder zijn focusgroepinterviews gehouden met werknemersvertegenwoordigingen (leden van ondernemingsraden, kaderleden en vakbondsbestuurders). Tenslotte is een vragenlijstonderzoek afgenomen onder een representatief aantal van ongeveer 1000 werknemers.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het schooljaar 1995/1996, maar zij vormen tevens een blauwdruk hoe in de komende jaren het onderzoek vormgegeven gaat worden. In dit rapport worden de belangrijkste technische aspecten van het onderzoek verantwoord. Er is aandacht voor de representativiteit, verzuimkengetallen, het gebruik van het docentenpanel bij dit onderzoek en schonings- en controlemethoden. Naast dit technisch rapport is een hoofdrapport verschenen. In het hoofdrapport wordt uitgebreid verslag gedaan van de resultaten van het onderzoek.

Ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid zijn onder docenten de afgelopen jaren sterk toegenomen. In dit eerste deel van twee artikelen wordt ingegaan op verzuim en verzuimbeleid in het voortgezet onderwijs. Stilgestaan wordt bij de zwaarte van het beroep en bij de oorzaken van de toename van ziekteverzuim in het onderwijs. Tevens wordt aandacht besteed aan een beleidsmatige aanpak van ziekteverzuim.

Bij het NIA is een drie jaar durend longitudinaal onderzoek van start gegaan naar de invloed van arbeidstijden op gezondheid en ziekteverzuim. Dit artikel gaat in op de voordelen en de nadelen van afwijkende werktijden. Vervolgens wordt ingegaan op verschillende onderzoeken in dit kader. Tenslotte wordt in grote lijnen aangegeven hoe het gestarte NIA onderzoek is opgezet.