Search

RIVM rapport:Bij de aanleg van de zeedijk in Perkpolder is thermische gereinigde grond (TGG) gebruikt. TGG bevat stoffen, zoals metalen en zouten, die naar het grondwater en oppervlaktewater naast de dijk kunnen verspreiden. Het RIVM heeft voor de tweede keer onderzocht of deze stoffen voorkomen in de omgeving van de zeedijk en welke mogelijke effecten hierdoor op de gezondheid en het milieu kunnen ontstaan. De aanleiding is dat er meer meetgegevens beschikbaar zijn over de concentraties van de stoffen in de bodem, het grondwater en het oppervlaktewater. Ook hebben omwonenden vragen over de effecten op de gezondheid en de omgeving. Uit het onderzoek blijkt dat de verontreinigingen uit de TGG geen risico’s veroorzaken voor de gezondheid van omwonenden. De stoffen zijn soms van nature al aanwezig, of de aangetroffen concentraties zijn te laag om effecten te geven. De TGG heeft de bodemkwaliteit van de moestuinen niet beïnvloed. Verder is het veilig om op de dijk te wandelen en in het oppervlaktewater te zwemmen, ook al is dat niet als zwemwater bedoeld. Het onderzochte zoete grondwater is geschikt om gewassen mee water te geven en vee te laten drinken. De landbouwpercelen en de toplaag op de dijk zijn geschikt voor vee om te grazen en voor akkerbouw. Tijdens het onderzoek zijn in de omgeving van de dijk ook stoffen aangetroffen die zeer waarschijnlijk niet uit de TGG komen. Het gaat onder meer om PFAS, dioxines en arseen. De PFAS in het oppervlaktewater komen zeer waarschijnlijk uit de Westerschelde. Arseen kan misschien uit de TGG komen, maar komt in ieder geval van nature in hogere concentraties voor in Zeeland. Vanwege de PFAS, arseen en dioxines raadt het RIVM af om zelfgevangen vis uit dit gebied te eten. Ook raadt het RIVM aan om te onderzoeken of PFAS in zwemwateren in de omgeving voorkomen en zo ja, wat het effect daarvan is. Direct naast de dijk is het grond- en oppervlaktewater van nature zout. Daardoor raadt het RIVM af om dit water voor de landbouw te gebruiken. Om dez, Thermally cleaned soil (TCS) was used for the construction of Perkpolder’s dike. TCS contains substances such as metals and salts that could spread to the groundwater and surface water next to the dike. For the second time now the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has carried out a study to ascertain whether these substances are present in the vicinity of the dike and what possible effects this could have on health and the environment. The study was prompted by the fact that more measurement data has become available on the concentrations of the substances in the soil, groundwater and surface water. In addition to this, local residents have asked questions on the effects on their health and the environment. The study reveals that contamination from the TCS does not pose any risks to local residents’ health. The substances are sometimes already naturally present or the concentrations found are too low to have any effects. The TCS has not influenced the soil quality of the vegetable gardens. Moreover, it is safe to walk on the embankment and swim in the surface water, even though it is not intended to be swimming water. The fresh groundwater examined, the strips of farmland and the topsoil on the dike are suitable for watering plants and for cows to drink and graze. They are also suitable for arable farming. During the study, other substances that are most likely not to have come from TCS were found as well. These include PFAS, dioxins and arsenic. The PFAS in the surface water are very likely to have come from the Western Scheldt. It is possible that arsenic could come from the TCS, but in any case it is naturally present in high concentrations in the province of Zeeland. Due to the presence of the PFAS, arsenic and dioxins, RIVM would advise not eating fish that you have caught yourself in this area. RIVM also recommends that a study be conducted to establish whether PFAS are present in swimming water in the area and if so, what the eff

RIVM rapport:Bij de aanleg van de zeedijk in Perkpolder is thermische gereinigde grond (TGG) gebruikt. TGG bevat stoffen, zoals metalen en zouten, die naar het grondwater en oppervlaktewater naast de dijk kunnen verspreiden. Het RIVM heeft voor de tweede keer onderzocht of deze stoffen voorkomen in de omgeving van de zeedijk en welke mogelijke effecten hierdoor op de gezondheid en het milieu kunnen ontstaan. De aanleiding is dat er meer meetgegevens beschikbaar zijn over de concentraties van de stoffen in de bodem, het grondwater en het oppervlaktewater. Ook hebben omwonenden vragen over de effecten op de gezondheid en de omgeving. Uit het onderzoek blijkt dat de verontreinigingen uit de TGG geen risico’s veroorzaken voor de gezondheid van omwonenden. De stoffen zijn soms van nature al aanwezig, of de aangetroffen concentraties zijn te laag om effecten te geven. De TGG heeft de bodemkwaliteit van de moestuinen niet beïnvloed. Verder is het veilig om op de dijk te wandelen en in het oppervlaktewater te zwemmen, ook al is dat niet als zwemwater bedoeld. Het onderzochte zoete grondwater is geschikt om gewassen mee water te geven en vee te laten drinken. De landbouwpercelen en de toplaag op de dijk zijn geschikt voor vee om te grazen en voor akkerbouw. Tijdens het onderzoek zijn in de omgeving van de dijk ook stoffen aangetroffen die zeer waarschijnlijk niet uit de TGG komen. Het gaat onder meer om PFAS, dioxines en arseen. De PFAS in het oppervlaktewater komen zeer waarschijnlijk uit de Westerschelde. Arseen kan misschien uit de TGG komen, maar komt in ieder geval van nature in hogere concentraties voor in Zeeland. Vanwege de PFAS, arseen en dioxines raadt het RIVM af om zelfgevangen vis uit dit gebied te eten. Ook raadt het RIVM aan om te onderzoeken of PFAS in zwemwateren in de omgeving voorkomen en zo ja, wat het effect daarvan is. Direct naast de dijk is het grond- en oppervlaktewater van nature zout. Daardoor raadt het RIVM af om dit water voor de landbouw te gebruiken. Om dez, Thermally cleaned soil (TCS) was used for the construction of Perkpolder’s dike. TCS contains substances such as metals and salts that could spread to the groundwater and surface water next to the dike. For the second time now the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has carried out a study to ascertain whether these substances are present in the vicinity of the dike and what possible effects this could have on health and the environment. The study was prompted by the fact that more measurement data has become available on the concentrations of the substances in the soil, groundwater and surface water. In addition to this, local residents have asked questions on the effects on their health and the environment. The study reveals that contamination from the TCS does not pose any risks to local residents’ health. The substances are sometimes already naturally present or the concentrations found are too low to have any effects. The TCS has not influenced the soil quality of the vegetable gardens. Moreover, it is safe to walk on the embankment and swim in the surface water, even though it is not intended to be swimming water. The fresh groundwater examined, the strips of farmland and the topsoil on the dike are suitable for watering plants and for cows to drink and graze. They are also suitable for arable farming. During the study, other substances that are most likely not to have come from TCS were found as well. These include PFAS, dioxins and arsenic. The PFAS in the surface water are very likely to have come from the Western Scheldt. It is possible that arsenic could come from the TCS, but in any case it is naturally present in high concentrations in the province of Zeeland. Due to the presence of the PFAS, arsenic and dioxins, RIVM would advise not eating fish that you have caught yourself in this area. RIVM also recommends that a study be conducted to establish whether PFAS are present in swimming water in the area and if so, what the eff

De stadsbodem is de standplaats voor stedelijk groen, het leefmilieu voor het bodemecosysteem en een belangrijke waterbuffer. Een optimaal functionerende bodem is daarom van levensbelang voor een goed functionerend stadsecosysteem. Helaas heeft de stadsbodem een gecompliceerd verleden en is het met de bodemgezondheid in veel gevallen matig gesteld. Met inzet van nieuwe kennis zijn stadsbodems en stadsecosystemen te versterken en optimaal in te zetten voor mens en dier.

Bij de aanleg van de zeedijk in Perkpolder is thermische gereinigde grond (TGG) gebruikt. TGG bevat stoffen, zoals metalen en zouten, die naar het grondwater en oppervlaktewater naast de dijk kunnen verspreiden. Het RIVM heeft voor de tweede keer onderzocht of deze stoffen voorkomen in de omgeving van de zeedijk en welke mogelijke effecten hierdoor op de gezondheid en het milieu kunnen ontstaan. De aanleiding is dat er meer meetgegevens beschikbaar zijn over de concentraties van de stoffen in de bodem, het grondwater en het oppervlaktewater. Ook hebben omwonenden vragen over de effecten op de gezondheid en de omgeving. Uit het onderzoek blijkt dat de verontreinigingen uit de TGG geen risico’s veroorzaken voor de gezondheid van omwonenden. De stoffen zijn soms van nature al aanwezig, of de aangetroffen concentraties zijn te laag om effecten te geven. De TGG heeft de bodemkwaliteit van de moestuinen niet beïnvloed. Verder is het veilig om op de dijk te wandelen en in het oppervlaktewater te zwemmen, ook al is dat niet als zwemwater bedoeld. Het onderzochte zoete grondwater is geschikt om gewassen mee water te geven en vee te laten drinken. De landbouwpercelen en de toplaag op de dijk zijn geschikt voor vee om te grazen en voor akkerbouw. Tijdens het onderzoek zijn in de omgeving van de dijk ook stoffen aangetroffen die zeer waarschijnlijk niet uit de TGG komen. Het gaat onder meer om PFAS, dioxines en arseen. De PFAS in het oppervlaktewater komen zeer waarschijnlijk uit de Westerschelde. Arseen kan misschien uit de TGG komen, maar komt in ieder geval van nature in hogere concentraties voor in Zeeland. Vanwege de PFAS, arseen en dioxines raadt het RIVM af om zelfgevangen vis uit dit gebied te eten. Ook raadt het RIVM aan om te onderzoeken of PFAS in zwemwateren in de omgeving voorkomen en zo ja, wat het effect daarvan is. Direct naast de dijk is het grond- en oppervlaktewater van nature zout. Daardoor raadt het RIVM af om dit water voor de landbouw te gebruiken. Om de

RIVM rapport:Om te bepalen of de kwaliteit van een bodem geschikt is voor (her)gebruik, wordt een risicobeoordeling uitgevoerd. Daarmee wordt onder meer beoordeeld of de aanwezige metalen een risico vormen voor mens, plant en dier. Momenteel wordt hiervoor de totale concentratie van de aanwezige metalen gemeten. Bekend is echter dat niet al het aanwezige metaal schadelijke effecten veroorzaakt. Door de hoeveelheid metalen te bepalen die effecten kan veroorzaken, wordt de risicobeoordeling van metalen in land- en waterbodem verbeterd. Aanbevolen wordt een meetmethode met verdund salpeterzuur toe te passen waarmee dit kan. Het RIVM heeft een visiedocument opgesteld, waarin staat waar, hoe en waarom dit in het bodem- en waterbodembeleid mogelijk is. Het heeft de voorkeur de nieuwe werkwijze in de eerste stap van de risicobeoordeling voor land- en waterbodem te gebruiken. Met de voorgestelde methode wordt nauwkeuriger het deel van de metalen bepaald dat verantwoordelijk is voor effecten op organismen. Voor kwik in beide bodemsoorten blijkt deze methode vooralsnog niet geschikt. Geadviseerd wordt om uit te werken welke concentraties voor land- en waterbodem toelaatbaar zijn. Ook wordt aangeraden de consequenties van de voorgestelde methode in de eerste stap van de risicobeoordeling voor de uitvoering van het bodembeleid in de praktijk in beeld te brengen. De nieuwe werkwijze kan wel direct worden gebruikt als aanvullende risicobeoordeling (tweede stap) van land- en waterbodem en binnen het beleid voor de diepe plassen van de aankomende Omgevingswet., Risk assessments are carried out to determine if the quality of the soil should be increased or to determine if it is fit for re-use. It is assessed if compounds, amongst which metals, cause a risk for men and environment. Currently the total content of metals is measured, of which is known that not all the metals present cause environmental impact. This study concludes that by measuring metals that potentially can cause an effect, the risk assessment of metals in soil and sediment can be improved. We recommend using the 'aqua nitrosa' method (with diluted nitric acid) for on soil and sediment assessments. The RIVM made a vision document, which describes where, how and why this method can be applied in policy on soil and sediment. It is preferred to use the method in the first step of the risk assessment of terrestrial soil as well as for sediment, because it more accurately measures the part that is responsible for effects on organisms. For mercury, this method currently is not suitable. It is advised to elaborate the accepted concentrations in soil and sediments in different legislations and to analyse the consequences of the proposed method before implementation into policy. In any case, the proposed method can be used as an additional measurement in the second step of soil risk assessment and in the oncoming risk assessment of deep freshwater pools in the oncoming Environment & Planning Act

Om te bepalen of de kwaliteit van een bodem geschikt is voor (her)gebruik, wordt een risicobeoordeling uitgevoerd. Daarmee wordt onder meer beoordeeld of de aanwezige metalen een risico vormen voor mens, plant en dier. Momenteel wordt hiervoor de totale concentratie van de aanwezige metalen gemeten. Bekend is echter dat niet al het aanwezige metaal schadelijke effecten veroorzaakt. Door de hoeveelheid metalen te bepalen die effecten kan veroorzaken, wordt de risicobeoordeling van metalen in land- en waterbodem verbeterd. Aanbevolen wordt een meetmethode met verdund salpeterzuur toe te passen waarmee dit kan. Het RIVM heeft een visiedocument opgesteld, waarin staat waar, hoe en waarom dit in het bodem- en waterbodembeleid mogelijk is. Het heeft de voorkeur de nieuwe werkwijze in de eerste stap van de risicobeoordeling voor land- en waterbodem te gebruiken. Met de voorgestelde methode wordt nauwkeuriger het deel van de metalen bepaald dat verantwoordelijk is voor effecten op organismen. Voor kwik in beide bodemsoorten blijkt deze methode vooralsnog niet geschikt. Geadviseerd wordt om uit te werken welke concentraties voor land- en waterbodem toelaatbaar zijn. Ook wordt aangeraden de consequenties van de voorgestelde methode in de eerste stap van de risicobeoordeling voor de uitvoering van het bodembeleid in de praktijk in beeld te brengen. De nieuwe werkwijze kan wel direct worden gebruikt als aanvullende risicobeoordeling (tweede stap) van land- en waterbodem en binnen het beleid voor de diepe plassen van de aankomende Omgevingswet., Risk assessments are carried out to determine if the quality of the soil should be increased or to determine if it is fit for re-use. It is assessed if compounds, amongst which metals, cause a risk for men and environment. Currently the total content of metals is measured, of which is known that not all the metals present cause environmental impact. This study concludes that by measuring metals that potentially can cause an effect, the risk assessment of metals in soil and sediment can be improved. We recommend using the 'aqua nitrosa' method (with diluted nitric acid) for on soil and sediment assessments. The RIVM made a vision document, which describes where, how and why this method can be applied in policy on soil and sediment. It is preferred to use the method in the first step of the risk assessment of terrestrial soil as well as for sediment, because it more accurately measures the part that is responsible for effects on organisms. For mercury, this method currently is not suitable. It is advised to elaborate the accepted concentrations in soil and sediments in different legislations and to analyse the consequences of the proposed method before implementation into policy. In any case, the proposed method can be used as an additional measurement in the second step of soil risk assessment and in the oncoming risk assessment of deep freshwater pools in the oncoming Environment & Planning Act

RIVM rapport:Om te bepalen of de kwaliteit van een bodem geschikt is voor (her)gebruik, wordt een risicobeoordeling uitgevoerd. Daarmee wordt onder meer beoordeeld of de aanwezige metalen een risico vormen voor mens, plant en dier. Momenteel wordt hiervoor de totale concentratie van de aanwezige metalen gemeten. Bekend is echter dat niet al het aanwezige metaal schadelijke effecten veroorzaakt. Door de hoeveelheid metalen te bepalen die effecten kan veroorzaken, wordt de risicobeoordeling van metalen in land- en waterbodem verbeterd. Aanbevolen wordt een meetmethode met verdund salpeterzuur toe te passen waarmee dit kan. Het RIVM heeft een visiedocument opgesteld, waarin staat waar, hoe en waarom dit in het bodem- en waterbodembeleid mogelijk is. Het heeft de voorkeur de nieuwe werkwijze in de eerste stap van de risicobeoordeling voor land- en waterbodem te gebruiken. Met de voorgestelde methode wordt nauwkeuriger het deel van de metalen bepaald dat verantwoordelijk is voor effecten op organismen. Voor kwik in beide bodemsoorten blijkt deze methode vooralsnog niet geschikt. Geadviseerd wordt om uit te werken welke concentraties voor land- en waterbodem toelaatbaar zijn. Ook wordt aangeraden de consequenties van de voorgestelde methode in de eerste stap van de risicobeoordeling voor de uitvoering van het bodembeleid in de praktijk in beeld te brengen. De nieuwe werkwijze kan wel direct worden gebruikt als aanvullende risicobeoordeling (tweede stap) van land- en waterbodem en binnen het beleid voor de diepe plassen van de aankomende Omgevingswet., Risk assessments are carried out to determine if the quality of the soil should be increased or to determine if it is fit for re-use. It is assessed if compounds, amongst which metals, cause a risk for men and environment. Currently the total content of metals is measured, of which is known that not all the metals present cause environmental impact. This study concludes that by measuring metals that potentially can cause an effect, the risk assessment of metals in soil and sediment can be improved. We recommend using the 'aqua nitrosa' method (with diluted nitric acid) for on soil and sediment assessments. The RIVM made a vision document, which describes where, how and why this method can be applied in policy on soil and sediment. It is preferred to use the method in the first step of the risk assessment of terrestrial soil as well as for sediment, because it more accurately measures the part that is responsible for effects on organisms. For mercury, this method currently is not suitable. It is advised to elaborate the accepted concentrations in soil and sediments in different legislations and to analyse the consequences of the proposed method before implementation into policy. In any case, the proposed method can be used as an additional measurement in the second step of soil risk assessment and in the oncoming risk assessment of deep freshwater pools in the oncoming Environment & Planning Act

RIVM rapport:Om te bepalen of de kwaliteit van een bodem geschikt is voor (her)gebruik, wordt een risicobeoordeling uitgevoerd. Daarmee wordt onder meer beoordeeld of de aanwezige metalen een risico vormen voor mens, plant en dier. Momenteel wordt hiervoor de totale concentratie van de aanwezige metalen gemeten. Bekend is echter dat niet al het aanwezige metaal schadelijke effecten veroorzaakt. Door de hoeveelheid metalen te bepalen die effecten kan veroorzaken, wordt de risicobeoordeling van metalen in land- en waterbodem verbeterd. Aanbevolen wordt een meetmethode met verdund salpeterzuur toe te passen waarmee dit kan. Het RIVM heeft een visiedocument opgesteld, waarin staat waar, hoe en waarom dit in het bodem- en waterbodembeleid mogelijk is. Het heeft de voorkeur de nieuwe werkwijze in de eerste stap van de risicobeoordeling voor land- en waterbodem te gebruiken. Met de voorgestelde methode wordt nauwkeuriger het deel van de metalen bepaald dat verantwoordelijk is voor effecten op organismen. Voor kwik in beide bodemsoorten blijkt deze methode vooralsnog niet geschikt. Geadviseerd wordt om uit te werken welke concentraties voor land- en waterbodem toelaatbaar zijn. Ook wordt aangeraden de consequenties van de voorgestelde methode in de eerste stap van de risicobeoordeling voor de uitvoering van het bodembeleid in de praktijk in beeld te brengen. De nieuwe werkwijze kan wel direct worden gebruikt als aanvullende risicobeoordeling (tweede stap) van land- en waterbodem en binnen het beleid voor de diepe plassen van de aankomende Omgevingswet., Risk assessments are carried out to determine if the quality of the soil should be increased or to determine if it is fit for re-use. It is assessed if compounds, amongst which metals, cause a risk for men and environment. Currently the total content of metals is measured, of which is known that not all the metals present cause environmental impact. This study concludes that by measuring metals that potentially can cause an effect, the risk assessment of metals in soil and sediment can be improved. We recommend using the 'aqua nitrosa' method (with diluted nitric acid) for on soil and sediment assessments. The RIVM made a vision document, which describes where, how and why this method can be applied in policy on soil and sediment. It is preferred to use the method in the first step of the risk assessment of terrestrial soil as well as for sediment, because it more accurately measures the part that is responsible for effects on organisms. For mercury, this method currently is not suitable. It is advised to elaborate the accepted concentrations in soil and sediments in different legislations and to analyse the consequences of the proposed method before implementation into policy. In any case, the proposed method can be used as an additional measurement in the second step of soil risk assessment and in the oncoming risk assessment of deep freshwater pools in the oncoming Environment & Planning Act

Om te bepalen of de kwaliteit van een bodem geschikt is voor (her)gebruik, wordt een risicobeoordeling uitgevoerd. Daarmee wordt onder meer beoordeeld of de aanwezige metalen een risico vormen voor mens, plant en dier. Momenteel wordt hiervoor de totale concentratie van de aanwezige metalen gemeten. Bekend is echter dat niet al het aanwezige metaal schadelijke effecten veroorzaakt. Door de hoeveelheid metalen te bepalen die effecten kan veroorzaken, wordt de risicobeoordeling van metalen in land- en waterbodem verbeterd. Aanbevolen wordt een meetmethode met verdund salpeterzuur toe te passen waarmee dit kan. Het RIVM heeft een visiedocument opgesteld, waarin staat waar, hoe en waarom dit in het bodem- en waterbodembeleid mogelijk is.

Stadslandbouw wordt vaak genoemd als kansrijke invulling voor tijdelijk braakliggende stedelijke terreinen. Maar is het wel zo logisch om gewassen te verbouwen op de veelal verontreinigde stedelijke bodem? Welke kansen en risico’s zijn er? Het ‘Grondlegger’-model dat in dit artikel wordt besproken biedt wellicht uitkomst.

De combinatie van verschillen in bodemtype en menselijk handelen hebben tot een hoge mate van variatie in gehalten aan metalen in de bodem geleid. Kennis over de geologie en menselijk handelen is daarom essentieel om deze lokale en regionale variatie in metaalgehalten te verklaren

Uitspoeling van het in de bodem aanwezige koper en zink neemt toe. Door de hoeveelheden van beide metalen in diervoeding te reduceren, is verlaging van de emissie naar de bodem mogelijk.

Verhoogde loodgehalten in de bodem vormen vaak een knelpunt bij gebruik als moestuin. Aan de hand van nieuwe data is een verbeterd bodem - plantoverdrachtsmodel ontwikkeld voor lood. Dit model toetsen we aan de hand van recente veldstudies. Op termijn kan dit leiden tot een verbeterde risicobeoordeling in Sanscrit.

De landbouw is verantwoordelijk voor het grootste deel van de koper- en zinkemissies naar de bodem. De metalen zijn meestal afkomstig uit veevoeders. De gehalten aan koper en zink in oppervlaktewater overschrijden in diverse regio’s het maximaal toelaatbare niveau. En bij ongewijzigd beleid zullen die gehalten alleen maar verder toenemen. Een zorgelijke situatie - het is tijd voor actie!