Search

English: This thesis deals with land management in urban areas and how the present legacy of separate towns may be managed and how the ultimate goals of integration and mixed land uses in a compatible manner can be attained. New legislation to ensure expeditious consideration of applications and the pruning of logical steps are also discussed and proposed. The new-fangled legislation, the Development Facilitation Act, 1995 (Act 67 of 1995) is also discussed thoroughly and the uncertainties, deficiencies and advantages regarding this legislation are discussed at length. The present situation regarding the separate towns and the problems encountered receives attention and this moves towards the integrated planning system where not only planning should be integrated, but where the entire approach should be integrated. This means that planning cannot be done in isolation or in compartments, but that a multi-facetted approach is required where all disciplines that are directly or indirectly involved in development are incorporated. This means that traffic, infrastructure, services, the economy, social aspects, planning and the environment all need to be addressed. What is emphasized is that land use and land development influence a whole spectrum of other elements and these in turn influence planning and land use. The ideal will be to manage the land development and use in such a way that strategic thinking and management take place. In respect of all these elements the backdrop of Agenda 21 should not be forgotten. Each town has its own particular and unique circumstances and these have to be taken into account not only in so far as it pertains to planning, but as it will influence the environment. Local Agenda 21 plans will have to be compiled and not with the notion that it will stifle development, but in order to develop in a consistent manner with the environment and the provisions set out in Agenda 21. It is common knowledge that something will have to be done with, Afrikaans: Hierdie proefskrif handeloor die bestuur van grond in stedelike gebiede en hoe die huidige situasie van afsonderlike dorpe bestuur kan word om die uiteindelike doelwitte van integrasie en versoenbare gemengde grondgebruike te kan bereik. Nuwe wetgewing wat die spoedige afhandeling van aansoeke en die inkorting van logiese stappe word ook bespreek en voorgestel. Die nuwe wetgewing, die Wet op Ontwikkelingsfasilitering, 1995 (Wet 67 van 1995) word ook deeglik bespreek en die onsekerhede, gebreke en voordele betreffende hierdie wetgewing word ook uitvoerig bespreek. Die huidige situasie van afsonderlike dorpe en die probleme wat daarmee ondervind word kry ook aandag en dit beweeg na 'n ge-integreerde beplannings sisteem waar nie net beplanning ge-integreer word, maar die hele aanslag van beplanning behoort ge-integreerd te wees. Dit beteken dat beplanning nie in isolasie gedoen kan word, maar dat In multi-fasset aanslag verlang word wat al die dissiplines insluit wat direk of indirek betrokke kan wees. Verkeer, infrastruktuur, dienste, die ekonomie, sosiale aspekte, beplanning en die omgewing moet ook aangespreek word. Wat beklemtoon word, is dat grondgebruik en ontwikkeling In hele spektrum van ander elemente be-invloed terwyl hierdie elemente ook die grondgebruik be-invloed. Die ideaal sal wees om die beheer van grondgebruik en ontwikkeling op In strategiese wyse te laat plaasvind. AI die elemente moet ook in ag neem die versoenbaarheid met Agenda 21. Dit word algemeen aanvaar dat iets gedoen sal moet word met die integrasie van die verskillende dorpe en ook die afsonderlike sonerings-beheer wat tans van toepassing is. Die regiditeit van dorpsbeplanningskemas sal oak aangespreek moet word en om daarmee te begin moet paslike wetgewing, administratiewe prosedures en beleid daargestel word. Hierdie proefskrif poog om in een van die elemente te voorsien, naamlik die wetgewing. Die navorsing wat gedoen is kan ook as basis dien vir die opstel van struktuurplanne