Suriye’de 2011 yılında başlayan iç savaş, 6 milyonun üzerinde nüfusun ülkeyi terk etmesine neden olmuştur. Yaklaşık 3,6 milyon sığınmacıyı Türkiye’de yaşamaya zorlayan bu süreç, Türkiye hukuk sisteminde de önemli değişikliklere neden olmuştur. Avrupa Birliği ile yapılan “Geri Kabul Anlaşması” ve ona binaen Türkiye iç hukuk mevzuatına eklenen “Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu” önemli iki düzenleme olarak karşımıza çıkar. Söz konusu hukuksal normlar, toplumsal değişim bağlamında ele alınabileceği gibi “özne”, “ayrımcılık”, “dışlama” gibi kavramlar çerçevesinde de tartışılabilir. Bu makale, iki düzenlemeyi, söz konusu kavramları siyasal kuramının önemli konuları arasına yerleştirmiş olan Giorgio Agamben’in düşünceleriyle tartışmaya açmaktadır. Çalışmada, “kutsal insan”, “istisna durumu”, “çıplak yaşam” gibi kategorilerle öne çıkan İtalyan siyaset kuramcısının günümüz hukuksal rejimini yorumlamada önemli fırsatlar sunduğu öne sürülmektedir.ABSTRACT IN ENGLISHAgamben's Political Theory and Legal Status of Syrians in TurkeySyria’s civil war, started in 2011, has caused over 6 million people flee abroad. This process forced around 3,6 million refugees to live in Turkey, leading significant changes in Turkish legal structure. The EU-Turkey Readmission Agreement and the Law on Foreigners and International Protection that is added into domestic law as a result of this agreement, are two main legislations in this regard. Such legal norms can be evaluated around the framework on social change as well as in accordance with concepts such as “subject”, “discrimination” and “exclusion”. This article, discusses these two legislations based on Giorgio Agamben’s thought, who has succeeded in putting these concepts at the center of political theory. The article argues that, this Italian political theorist well-known with his catogeries of “homo sacer”, “state of exception” and “bare life”, provides significant opportunities in interpreting the goals of contemporary legal regime