Search

Amaç: Sigara içme davranışının devam etmesinde ve tedavi girişimlerinin başarısız olmasında, nikotin bağımlılığının birinci neden olduğu belirtilmekte olup nikotin bağımlılığını etkileyen birçok faktör bulunmaktadır. Bu araştırmanın amacı, 18 yaş ve üzerindeki sigara bağımlılarının, sigara bırakma başarılarında hangi faktörlerin daha etkili olduğunu belirlemektir. Yöntem: Retrospektif kohort tipindeki araştırmamızda, sigara bırakma polikliniğimize başvurmuş olan bireyler telefon ile aranmış ve sözlü onamlarının alınmasını takiben anket formumuzdaki sorular ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamıza katılan 190 bireyin %32,1’i kadın (n=61), %67,9’u erkek (n=129) olup medyan yaş 39,5 (çeyrekler arası aralık:19, min:19 - max:78) olarak bulunmuştur. Erkeklerin %32,6’sının (n=42), kadınların ise %14,8’inin (n=9) sigara bırakmada başarılı olabildiği saptandı. Elli yaş üzeri bireylerin %38,8’i (n=19) sigara bırakmayı başarırken, 50 yaş altındakilerde bu oran %22,7 (n=32) idi. Ayrıca sigara içmeye 15 yaş ve sonrasında başlamış bireylerin sigarayı bırakmadaki başarısı, daha erken yaşta başlayanlara göre daha yüksekti (%31,1). Tedaviye düzenli devam edenlerin, düzenli devam etmeyenlere oranla sigarayı bırakmada daha başarılı olduğu görüldü (%53,8). Erkeklerde sigara bırakma başarısının, kadınlara göre 3,86 kat (GA:1,65-9,03) daha yüksek olduğu; sigaraya geç başlamanın (≥15yaş) erken başlamaya göre sigarayı bırakmayı 5,33 kat (GA:1,69–16,75); tedaviye düzenli devam etmenin ise düzenli devam etmemeye göre sigara bırakmayı 4,31 kat (GA:1,72-10,79) artırdığı bulunmuştur. Sonuç: Erkeklerde daha yüksek olan sigara bırakma başarısının, sigaraya daha geç yaşta başlayanlarda ve tedaviye düzenli devam edenlerde anlamlı derecede arttığı bulunmuştur. Sigara bırakma başarısının halen düşük olduğu ülkemizde, sigara bağımlılığını azaltmak için önemli yapılanmalar olan sigara bırakma polikliniklerinin devamlılığının sağlanması önem taşımaktadır. Objective: Nicotine addiction causes continuity of smoking and unsuccessful cessation attempts. Many factors affect nicotine addiction. This study aims to determine which factors are more effective in the smoking cessation success of smokers, aged 18 and over. Method: This research is planned as retrospective cohort design. The patients applied to our outpatient called by phone. After getting oral permission, they were asked the questionnaire. Results: 190 participants of survey answered the phone (79%); 32.1% of them was female (n=61) and 67,9% of them was male (n=129). Median age of participants was 39.5 (Interquartile Range:19, min:19 max:78). Smoking success was detected in 32.6% of males (n=42) and 14,8% of females (n=9). Patients older than 50 years were able to stop smoking better than the patients younger than 50 years old. Early smokers were (first smoking before 15 years old) statistically worse for smoking cessation than late smokers. Smoking cessation success is 3.86-fold higher than females. Being a late smoker increases the cessation success by 5.33 fold compared to early smokers and regular service visits increase the smoking cessation success by 4.31-fold compared to non-regular participants. Conclusion: Smoking cessation success, which was higher in men, increased significantly in those who started smoking at a later age and who continued their treatment regularly. In our county, where there is still a high rate of cigarette consumption, it is important to ensure the continuity of smoking cessation outpatient clinics, which are important structures to reduce cigarette addiction.

The population of this study, which was conducted with people who applied to a smoking cessation clinic, consisted of the individuals who applied to Erzincan Binali Yildinm University Meng-ficelc Gazi Training and Research Hospital Smoking Cessation Clinic for smoking cessation. The sample of the study consisted of 126 individuals. In the study, an information form was used to obtain data from the sample. SPSS 23 packaged software was used to analyze the data, and nonparametric tests were preferred for data analysis. The number of factors that cause smoking cessation is more than twice the number of factors that cause smoking initiation. It was determined that health and economic reasons were effective among the reasons for smoking cessation, and being unable to cope with enthusiasm, curiosity, and stress were the most important reasons for smoking initiation. The desire of smokers to smoke is increasing, especially after meals, under stress. and while drinking tea or coffee. Even if individuals quit smoking, the success of smoking cessation decreases over time. Sigara bırakma polikliniğine başvuran kişilerle yürütülen bu araştırmanın evrenini Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Erzincan Mengücek Gazi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Sigara Bırakma Polikliniği’ne sigara bırakmak amacı ile başvuran kişiler oluşturmuştur. Çalışmanın örneklemi 126 kişiden oluşmuştur. Araştırmada, örneklemden veri elde etmek amacıyla bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 23 (Sosyal Bilimler İçin İstatistik Paket Programı) paket programı kullanılmış, veri çözümlemesi amacıyla nonparametrik testler tercih edilmiştir. Sigarayı bırakmayı istemeye neden olan faktör sayısı, sigaraya başlamayı istemeye neden olan faktör sayısının iki katından daha fazladır. Bireylerin sigaraya başlama nedenleri arasında özenti, merak ve stresle başedememe ilk sıralarda yer alırken sigara içmeyi bırakma sebeplerinde sağlık ve ekonomik sebeplerin etkili olduğu berlirlenmiştir. Sigara içen kişilerin özellikle; yemek sonrası, stres altındayken, çay veya kahve içerken sigara içme isteği artmaktadır. Bireyler sigarayı bırakmış olsa bile sigarayı bırakma başarısı zamanla azalma göstermektedir.

Introduction: This study aimed to evaluate the changes both in the systemic inflammation and in the mucociliary clearance following smoking cessation, and their associations with smoking characteristics.Methods: A total of 30 cases admitted to Konya Training and Research Hospital, University of Health Sciences, Department of Smoking Cessation were recruited, and 27 of them completed the study. Tumor necrosis factor alpha (TNF-α), interleukin (IL) -4, IL-6, IL-8, IL-10 and saccharin transit time (STT) was measuredat the beginning and 2 months after smoking cessation.Results: We found in this study that STT decreased significantly in 2 months after cessation (p

Tobacco use is one of the most important causes of morbidity and mortality. As a consequence, quitting smoking is a fundamental aim of primary prevention of diseases. Diagnosing a smoker or his/her relative with cancer may result in increased motivation for quitting. This study aimed to evaluate the quitting wills and behaviors of first degree relatives of patients diagnosed with cancer, and also to assess whether the quit rates are different between primary caregivers and other first-degree relatives. A total of 176 relatives of patients diagnosed with cancer between July 2017-December 2017 at Hacettepe University Medical Oncology Outpatient Unit were recruited for the study. Mean age of the participants was 42.4±11.6 years, 54 were females (30.7%), and 122 were males (69.3%). The evaluations on the 30th day after first interview revealed that 134 (76.1%) continued smoking, and 42 (23.9%) have quitted. Comparisons of 30th day smoking status between groups revealed that quitting rates were higher in females (p=0.006). Quitting rates were higher in primary caregivers than others (27% vs 17%, p=0.08), but this difference was not statistically significant. Quitting rate was higher in relatives of lung cancer patients (40.4%) than those with other cancers (16.9%) (p=0.001). In conclusion, we have observed that smokers were more motivated for quitting if one of their relatives are diagnosed with a serious illness. Higher quit rates might be achieved if these individuals are supported adequately. Tütün kullanımı en önemli morbidite ve mortalite nedenlerindendir. Bu nedenle sigara bıraktırma, hastalıkların primer korunmasında temel hedeflerden biridir. Sigara içen kişiye veya bir yakınına kanser tanısı konması, sigarayı bırakma konusunda motivasyon artışına neden olabilmektedir. Bu çalışmada kanser tanısı alan hastaların birinci derece yakınlarının bu süreçte sigara bırakma niyet ve davranışları incelenmiş ve tanı sonrası sigara bırakma oranlarının hastaya asıl bakım veren yakını ile diğer birinci derece yakınları arasında farklılık gösterip göstermediğinin araştırılması planlanmıştır. Çalışmaya Temmuz 2017 - Aralık 2017 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Medikal Onkoloji Polikliniği’ne başvuran kanser hastalarının yakınlarından 176 kişi dahil edildi. Çalışmaya katılanların yaş ortalaması 42,4±11,6 yıl, 54’ü (%30,7) kadın, 122’si (%69,3) erkek cinsiyette idi. Katılımcıların başlangıç görüşmesinden sonraki 30. gün yapılan telefon görüşmelerinde 134’ünün (%76,1) sigara içmeye devam ettiği, 42’sinin (%23,9) ise sigarayı bıraktığı tespit edildi. Katılımcıların 30. gün sigara bırakma durumları demografik gruplar arasında karşılaştırıldığında kadınların sigara bırakma oranlarının anlamlı derecede daha yüksek olduğu (p=0,006) görüldü. Hastaya asıl bakım veren hasta yakınlarında sigarayı bırakma oranları, diğer hasta yakınlarından daha yüksek bulundu (%27 vs %17, p=0,08) ancak aradaki fark istatistiksel anlamlılığa ulaşmadı. Yakınlarına akciğer kanseri tanısı konan katılımcıların sigara bırakma oranlarının (%40,4) diğer kanser türlerine göre (%16,9) anlamlı derecede yüksek olduğu (p=0,001) tespit edildi. Sonuç olarak sigara içen kişilerin yakınlarında kanser gibi ciddi bir hastalık ortaya çıktığı durumlarda sigara bırakma konusunu daha motive oldukları görülmüştür. Bu kişilere gerekli destek sağlandığında daha yüksek sigara bırakma oranları sağlanabilir.