Search

ObjectiveIn the Netherlands, seclusion of patients with a psychiatric disorder is a last-resort measure to be used only in the event of (imminent) severe danger or harm. Although aggressive behavior is often involved, seclusions not preceded by aggression also seem to occur. We sought insight into the non-aggressive reasons underlying seclusion and investigated the factors associated with it.MethodWe included all patients admitted to a Dutch psychiatric hospital in 2008 and 2009. Seclusions had been registered on Argus-forms, and aggression incidents had been registered on the Staff Observation Aggression Scale-Revised (SOAS-R), inspectorate forms and/or patient files. Determinants of seclusion with vs. without prior aggression were analyzed using logistic regression. Reasons for seclusion without prior aggression were evaluated qualitatively and grouped into main themes.ResultsOf 1,106 admitted patients, 184 (17%) were secluded at some time during admission. Twenty-one (11.4%) were excluded because information on their seclusion was lacking. In 23 cases (14%), neither SOAS-R, inspectorate forms nor individual patient files indicated any aggression. Univariable and multivariable regression both showed seclusion without preceding aggression to be negatively associated with daytime and the first day of hospitalization. In other words, seclusion related to aggression occurred more on the first day, and during daytime, while seclusion for non-aggressive reasons occurred relatively more after the first day, and during nighttime. Our qualitative findings showed two main themes of non-aggressive reasons for seclusion: “disruptive behavior” and “beneficial to patient.”ConclusionAwareness of the different reasons for seclusion may improve interventions on reducing its use. Thorough examination of different sources showed that few seclusions had not been preceded by aggression. The use of seclusion would be considerably reduced through interventions that prevent aggression or handle aggression incidents in other ways than seclusion. However, attention should also be paid to the remaining reasons for seclusion, such as handling disruptive behavior and focusing on the beneficial effects of reduced stimuli. Future research on interventions to reduce the use of seclusion should not only aim to reduce seclusion but should also establish whether seclusions preceded by aggression decrease different from seclusions that are not preceded by aggression.

Item does not contain fulltext achtergrond In de afgelopen jaren staat het verminderen van de toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen hoog op de agenda in de psychiatrie. In de kans op het ondergaan van een vrijheidsbeperkende maatregelen is de interactie met medepatiënten, maar met name met verpleegkundigen een belangrijke bepalende factor. Bij de evaluatie van het succes van projecten gericht op het terugdringen van dwang en drang kan een voor- en een nameting van de meningen van verpleegkundigen een indruk geven van een verandering in attitude en afdelingscultuur die door de projecten is opgetreden. Daarvoor is echter eerst meer kennis nodig over de betekenis van de Nederlandse uitkomsten. Denken Nederlandse verpleegkundigen anders over separatie of dwangmedicatie dan Engelse verpleegkundigen, doordat ze het meer of minder toepassen? doel Het vergelijken van de meningsvorming over de toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen tussen Nederlandse en Engelse verpleegkundigen. methoden Afname van de The Attitudes to Containment Measures Questionnaire onder een groep verpleegkundigen in Nederland en vergelijking met Engelse uitkomsten. resultaten Er werden 82 vragenlijsten geretourneerd. In de presentatie wordt ingegaan op de verschillen en overeenkomsten tussen Engeland en Nederland. conclusie Verschillen in cultuur en juridische context maken een vergelijking tussen de meningsvorming van verpleegkundigen tussen verschillende landen van belang. De uitkomsten van dit onderzoek vormen een stap in de validering van deze vragenlijst voor de toepassing in Nederlandse psychiatrische ziekenhuizen.

Item does not contain fulltext achtergrond Agressie is deels de aanleiding van toegepaste dwang (12-100%, review Demeestere 1995). In het kader van een landelijk project gericht op reductie van dwang en drang werd de relatie russen agressie en separatie onderzocht, zodat een heldere uitgangssituatie geschetst kan worden waarop interventies kunnen plaatsvinden. Doel Welke patiënt-, contextuele en/of agressiefactoren zijn van invloed op de beslissing al dan niet te separeren na een agressie-incident? Methoden Alle patiënten opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis in de loop van één jaar werden geïncludeerd. Patiëntfactoren en contextuele factoren werden vastgelegd. Agressieincidenten en eenzame opsluiting (separatie en afzondering) werden bijgehouden. De agressieincidenten werden verdeeld in twee groepen: wel en niet gevolgd door eenzame opsluiting. Alle factoren werden univariaat gerelateerd aan de uitkomstvariabele door middel van kruistabellen met oddsratio of vergelijking van gemiddelden (t-test of mann-whitney-U-test). Significante factoren werden in groepen toegevoegd aan een logistisch regressiemodel, eerst de patiëntvariabelen, vervolgens de contextuele factoren en als laatste de agressiedeterminanten. Resultaten In het onderzoek konden 744 patiënten geïncludeerd worden; er waren 397 incidenten over het hele jaar in het gehele ziekenhuis. Voorlopige resultaten van de univariate analyses laten zien dat (jongere) leeftijd, bipolaire stoornis, psychosociale problemen, late dienst, gesloten afdeling, een heropname, onduidelijke provocatie, lichamelijke en/of gevaarlijke agressie, doelwit object, autoagressie, een hoge soasr-totaalscore (Staff Observation Agression Scale-Revised) en een hoge vas-score (visueel analoge schaal) positief gerelateerd zijn aan separatie na agressie. Negatief gerelateerd zijn: getrouwd zijn, depressieve stoornis, middelenafhankelijkheid, persoonlijkheidsstoornis, eerste agressie-incident en geen consequenties voor slachtoffer(s). Conclusie Definitieve cijfers zullen in de presentatie worden getoond. 1 p.