Search

Meten is weten. Daar zijn we het allemaal over eens. Maar hoe zorg je er voor dat je op het goede moment en met het juiste meetinstrument een zinvolle meting doet? Meten is immers geen doel op zich. Onlangs kwam een nieuwe uitgave van het boek Meten in de praktijk: Stappenplan voor het gebruik van meetinstrumenten in de praktijk uit. Hoog tijd om stil te staan bij meten in de dagelijkse ergotherapiepraktijk en daar een stappenplan voor te presenteren.

Meten is weten. Daar zijn we het allemaal over eens. Maar hoe zorg je er voor dat je op het goede moment en met het juiste meetinstrument een zinvolle meting doet? Meten is immers geen doel op zich. Onlangs kwam een nieuwe uitgave van het boek Meten in de praktijk: Stappenplan voor het gebruik van meetinstrumenten in de praktijk uit. Hoog tijd om stil te staan bij meten in de dagelijkse ergotherapiepraktijk en daar een stappenplan voor te presenteren.

Sinds 2015 is Den Haag als eerste Nederlandse gemeente lid van het Global Network for Age-friendly Cities and Communities van de Wereldgezondheidsorganisatie. Onderdeel van dit lidmaatschap is het periodiek evalueren van de seniorvriendelijkheid van de stad. Echter, nergens ter wereld bleek een instrument te bestaan dat dit op een valide wijze kan doen. Vanuit de gemeente Den Haag volgde de opdracht om zo’n instrument te maken.

Sinds 2015 is Den Haag als eerste Nederlandse gemeente lid van het Global Network for Age-friendly Cities and Communities van de Wereldgezondheidsorganisatie. Onderdeel van dit lidmaatschap is het periodiek evalueren van de seniorvriendelijkheid van de stad. Echter, nergens ter wereld bleek een instrument te bestaan dat dit op een valide wijze kan doen. Vanuit de gemeente Den Haag volgde de opdracht om zo’n instrument te maken.

Presentatie CREUVENT evenement De Haagse Hogeschool. Een evenement gerelateerd aan o.a. juridische en ethische aspecten rondom het doen van onderzoek onder werknemers met behulp van wearables en apps.

Gastles Master Data-Science for Life Sciences

Het onderhouden van gezinsrelaties tijdens detentie kan gunstige gevolgen hebben voor zowel gedetineerde als voor zijn of haar gezinsleden (Dyer, Pleck, & McBride, 2012; Poehlmann-Tynan & Arditti, 2018). Vanuit maatschappelijk en wetenschappelijk oogpunt is er steeds meer aandacht voor de rol van gezinsrelaties in detentie. Onderzoek naar gezinsrelaties is echter ingewikkeld, vanwege de complexe aard van deze relaties. Vragenlijsten en zelfrapportages zijn niet altijd voldoende in staat om de complexiteit van relaties volledig te vangen, en de “gouden standaard” van observationeel onderzoek naar interacties tussen familieleden zijn tijdsintensief in een detentiesetting moeilijk realiseerbaar. Een recente methodologische innovatie in het meten van gezinsrelaties is de Five Minute Speech Sample (FMSS). Hierbij wordt de respondent gevraagd om voor 5 minuten, met minimale onderbreking, te spreken over een gezinslid. De FMSS wordt opgenomen en gecodeerd. De FMSS lijkt een veelbelovend meetinstrument vanwege de samenhang met observationele metingen van ouder-kindinteracties (Weston, Hawes, & Pasalich, 2017) en met het welzijn en gedrag van kinderen (Bullock & Dishion, 2007; Psychogiou, Daley, Thompson, & Sonuga-Barke, 2007). De FMSS kan uitkomst bieden om licht te schijnen op gezinsrelaties tijdens detentie. Dit meetinstrument is echter nog niet eerder toegepast in een detentiesetting. In ons lopende onderzoek hebben wij de FMSS bij 20 gedetineerde vaders in de penitentiaire inrichting in Veenhuizen afgenomen. Tijdens deze presentatie wordt ingegaan op de eerste resultaten van deze gegevensverzameling, en worden nieuwe vraagstukken rondom het meten van familierelaties binnen en buiten detentie verkend.

How to validate a questionaire that will be used in a quantitative research, relation with Cronbach Alpha and Kuder-Richardson

Presentation Optimal Classroom Experience for Research group

Beschrijving van het gebruik van een activiteitenmonitor bij patiënten in de poliklinische revalidatiezorg, met als doel meer objectieve uitspraken te kunnen doen over het beweeggedrag van de patiënt.

Purpose Over the last 5 decades, many acoustic measures have been created to measure roughness and breathiness. The aim of this study is to present a meta-analysis of correlation coefficients (r) between auditory-perceptual judgment of roughness and breathiness and various acoustic measures in both sustained vowels and continuous speech. Method Scientific literature reporting perceptual–acoustic correlations on roughness and breathiness were sought in 28 databases. Weighted average correlation coefficients (r w) were calculated when multiple r-values were available for a specific acoustic marker. An r w ≥ .60 was the threshold for an acoustic measure to be considered acceptable. Results From 103 studies of roughness and 107 studies of breathiness that were investigated, only 33 studies and 34 studies, respectively, met the inclusion criteria of the meta-analysis on sustained vowels. Eighty-six acoustic measures were identified for roughness and 85 acoustic measures for breathiness on sustained vowels, in which 43 and 39 measures, respectively, yielded multiple r-values. Finally, only 14 measures for roughness and 12 measures for breathiness produced r w ≥ .60. On continuous speech, 4 measures for roughness and 21 measures for breathiness were identified, yielding 3 and 6 measures, respectively, with multiple r-values in which only 1 and 2, respectively, had r w ≥ .60. Conclusion This meta-analysis showed that only a few acoustic parameters were determined as the best estimators for roughness and breathiness.

Beschrijving van het gebruik van een activiteitenmonitor bij patiënten in de poliklinische revalidatiezorg, met als doel meer objectieve uitspraken te kunnen doen over het beweeggedrag van de patiënt.

To evaluate the construct validity and the inter-rater reliability of the Dutch Activity Measure for Post- Acute Care “6-clicks” Basic Mobility short form measuring the patient’s mobility in Dutch hospital care. First, the “6-clicks” was translated by using a forward-backward translation protocol. Next, 64 patients were assessed by the physiotherapist to determine the validity while being admitted to the Internal Medicine wards of a university medical center. Six hypotheses were tested regarding the construct “mobility” which showed that: Better “6-clicks” scores were related to less restrictive pre-admission living situations (p¼0.011), less restrictive discharge locations (p¼0.001), more independence in activities of daily living (p¼0.001) and less physiotherapy visits (p

Bij Stichting Woonborg werd op 20 november de kick-off gehouden voor hun deelname aan Speur de Energieslurper.

In samenwerking met M. Theelen en B. van der Velde van Gasunie is de Groningse startbijeenkomst gehouden voor Check je warmtelek. Centraal stond het verloop van het onderzoek/project en bijzondere meetvoorbeelden.

Ook in de gemeente Assen was er interesse om mee te doen aan Speur de Energieslurper. In September vond hier de kick-off plaats.

Objective: To systematically review and critically appraise the literature on measurement properties of cardiopulmonary exercise test protocols for measuring aerobic capacity, VO2max, in persons after stroke. Data sources: PubMed, Embase and Cinahl were searched from inception up to 15 June 2016. A total of 9 studies were identified reporting on 9 different cardiopulmonary exercise test protocols. Study selection: VO2max measured with cardiopulmonary exercise test and open spirometry was the construct of interest. The target population was adult persons after stroke. We included all studies that evaluated reliability, measurement error, criterion validity, content validity, hypothesis testing and/ or responsiveness of cardiopulmonary exercise test protocols. Data extraction: Two researchers independently screened the literature, assessed methodological quality using the COnsensus-based Standards for the selection of health Measurement INstruments checklist and extracted data on measurement properties of cardiopulmonary exercise test protocols. Data synthesis: Most studies reported on only one measurement property. Best-evidence synthesis was derived taking into account the methodological quality of the studies, the results and the consistency of the results. Conclusion: No judgement could be made on which protocol is “best” for measuring VO2max in persons after stroke due to lack of high-quality studies on the measurement properties of the cardiopulmonary exercise test.

Wheelchair mobility skills (WMS) training is regarded by children using a manual wheelchair and their parents as an important factor to improve participation and daily physical activity. Currently, there is no outcome measure available for the evaluation of WMS in children. Several wheelchair mobility outcome measures have been developed for adults, but none of these have been validated in children. Therefore the objective of this study is to develop a WMS outcome measure for children using the current knowledge from literature in combination with the clinical expertise of health care professionals, children and their parents. Methods Mixed methods approach. Phase 1: Item identification of WMS items through a systematic review using the ‘COnsensus-based Standards for the selection of health Measurement Instruments’ (COSMIN) recommendations. Phase 2: Item selection and validation of relevant WMS items for children, using a focus group and interviews with children using a manual wheelchair, their parents and health care professionals. Phase 3: Feasibility of the newly developed Utrecht Pediatric Wheelchair Mobility Skills Test (UP-WMST) through pilot testing. Results Phase 1: Data analysis and synthesis of nine WMS related outcome measures showed there is no widely used outcome measure with levels of evidence across all measurement properties. However, four outcome measures showed some levels of evidence on reliability and validity for adults. Twenty-two WMS items with the best clinimetric properties were selected for further analysis in phase 2. Phase 2: Fifteen items were deemed as relevant for children, one item needed adaptation and six items were considered not relevant for assessing WMS in children. Phase 3: Two health care professionals administered the UP-WMST in eight children. The instructions of the UP-WMST were clear, but the scoring method of the height difference items needed adaptation. The outdoor items for rolling over soft surface and the side slope item were excluded in the final version of the UP-WMST due to logistic reasons. Conclusions The newly developed 15 item UP-WMST is a validated outcome measure which is easy to administer in children using a manual wheelchair. More research regarding reliability, construct validity and responsiveness is warranted before the UP-WMST can be used in practice.

Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde; december 2017, 221-224.

Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde; december 2017, 221-224.

In de zorg voor niet-aangeboren hersenletsel zijn verschillende meetinstrumenten/vragenlijsten in omloop die in de revalidatiefase en de chronische fase door professionals worden ingezet. Er zijn diverse gevalideerde vragenlijsten die over verschillende onderwerpen gaan en met diverse bedoelingen zijn opgesteld. Op de werkconferentie Zorgstandaard Traumatisch Hersenletsel in juni 2015 is het concept ‘Meten in de keten’ gepresenteerd. Het idee hiervan is dat het zinvol zou kunnen zijn om de meetinstrumenten/vragenlijsten die door de keten heen gebruikt worden bij NAH beter op elkaar af te stemmen. Dit kan verschillende voordelen hebben: - Betere afstemming van zorg op de cliënt (de goede zorg op het juiste moment) - De ontwikkeling van de cliënt beter in beeld hebben - Beter zicht op de resultaten van zorg op korte en langere termijn - Minder onnodig vragenlijsten afnemen - Betere samenwerking tussen professionals in de keten - Betere aansluiting van verschillende fasen/stappen in de zorgketen(Zadoks, 2015) Om dit concept verder uit te kunnen werken is een eerste stap om meer zicht te krijgen op de meetinstrumenten/vragenlijsten die momenteel gebruikt worden in de zorg voor mensen met NAH. Bijvoorbeeld vragenlijsten op gebied van kwaliteit van bestaan, zelfredzaamheid, participatie of psychisch welzijn. Hier is geen overzicht van beschikbaar. De volgende vragen zijn leidend in de inventarisatie: - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten zijn er beschikbaar? - Met welk doel zijn deze meetinstrumenten/vragenlijsten ontwikkeld? - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten worden er ingezet in de zorgketen voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (met name vanaf de revalidatiefase)? - Met welk doel? - Wat zijn de ervaringen met de meetinstrumenten/vragenlijsten?

In de zorg voor niet-aangeboren hersenletsel zijn verschillende meetinstrumenten/vragenlijsten in omloop die in de revalidatiefase en de chronische fase door professionals worden ingezet. Er zijn diverse gevalideerde vragenlijsten die over verschillende onderwerpen gaan en met diverse bedoelingen zijn opgesteld. Op de werkconferentie Zorgstandaard Traumatisch Hersenletsel in juni 2015 is het concept ‘Meten in de keten’ gepresenteerd. Het idee hiervan is dat het zinvol zou kunnen zijn om de meetinstrumenten/vragenlijsten die door de keten heen gebruikt worden bij NAH beter op elkaar af te stemmen. Dit kan verschillende voordelen hebben: - Betere afstemming van zorg op de cliënt (de goede zorg op het juiste moment) - De ontwikkeling van de cliënt beter in beeld hebben - Beter zicht op de resultaten van zorg op korte en langere termijn - Minder onnodig vragenlijsten afnemen - Betere samenwerking tussen professionals in de keten - Betere aansluiting van verschillende fasen/stappen in de zorgketen(Zadoks, 2015) Om dit concept verder uit te kunnen werken is een eerste stap om meer zicht te krijgen op de meetinstrumenten/vragenlijsten die momenteel gebruikt worden in de zorg voor mensen met NAH. Bijvoorbeeld vragenlijsten op gebied van kwaliteit van bestaan, zelfredzaamheid, participatie of psychisch welzijn. Hier is geen overzicht van beschikbaar. De volgende vragen zijn leidend in de inventarisatie: - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten zijn er beschikbaar? - Met welk doel zijn deze meetinstrumenten/vragenlijsten ontwikkeld? - Welke meetinstrumenten/vragenlijsten worden er ingezet in de zorgketen voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (met name vanaf de revalidatiefase)? - Met welk doel? - Wat zijn de ervaringen met de meetinstrumenten/vragenlijsten?

Kinderen zijn beduidend zwaarder en minder actief dan vroeger. Docenten Lichamelijke Opvoeding (LO) zouden een belangrijke rol kunnen spelen in het ombuigen van deze trends, onder andere door zich meer te richten op de motorische vaardigheid van kinderen, een belangrijke voorspeller van een meer actieve leefstijl op latere leeftijd. Uit de Nulmeting Bewegingsonderwijs (Reijgersberg et al., 2013) komt naar voren dat niet duidelijk is in hoeverre docenten LO bijdragen aan de motorische vaardigheid van kinderen. Om hier meer inzicht in te krijgen is behoefte aan een valide, betrouwbaar en praktisch toepasbaar meetinstrument. In dit artikel wordt ingegaan op het meten van de motorische vaardigheid binnen de context van de lichamelijke opvoeding met een nieuw meetinstrument: het Athletic Skills (AS)-beweegparcours.

Kinderen zijn beduidend zwaarder en minder actief dan vroeger. Docenten Lichamelijke Opvoeding (LO) zouden een belangrijke rol kunnen spelen in het ombuigen van deze trends, onder andere door zich meer te richten op de motorische vaardigheid van kinderen, een belangrijke voorspeller van een meer actieve leefstijl op latere leeftijd. Uit de Nulmeting Bewegingsonderwijs (Reijgersberg et al., 2013) komt naar voren dat niet duidelijk is in hoeverre docenten LO bijdragen aan de motorische vaardigheid van kinderen. Om hier meer inzicht in te krijgen is behoefte aan een valide, betrouwbaar en praktisch toepasbaar meetinstrument. In dit artikel wordt ingegaan op het meten van de motorische vaardigheid binnen de context van de lichamelijke opvoeding met een nieuw meetinstrument: het Athletic Skills (AS)-beweegparcours.

The purpose of the study was to assess the accuracy of estimates of step frequency from trunk acceleration data analyzed with commonly used algorithms and time window lengths, at a wide range of gait speeds. Twenty healthy young subjects performed an incremental treadmill protocol from 1 km/h up to 6 km/h, with steps of 1 km/h. Each speed condition was maintained for two minutes. A waist worn accelerometer recorded trunk accelerations, while video analysis provided the correct number of steps taken during each gait speed condition. Accuracy of two commonly used signal analysis methods was examined with several different time windows.

The purpose of the study was to assess the accuracy of estimates of step frequency from trunk acceleration data analyzed with commonly used algorithms and time window lengths, at a wide range of gait speeds. Twenty healthy young subjects performed an incremental treadmill protocol from 1 km/h up to 6 km/h, with steps of 1 km/h. Each speed condition was maintained for two minutes. A waist worn accelerometer recorded trunk accelerations, while video analysis provided the correct number of steps taken during each gait speed condition. Accuracy of two commonly used signal analysis methods was examined with several different time windows.

Deze handleiding beschrijft de werkwijze die ten grondslag ligt aan het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle), maar is mogelijk ook breder inzetbaar. Hierbij kan gedacht worden aan gebruik- en waarderingsonderzoeken gericht op andere Sutu Courts en/of op andere soorten sport- en/of speelruimtes. In dit document staat beschreven hoe het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle) uitgevoerd is en bij een vervolgonderzoek uitgevoerd dient te worden om de resultaten met elkaar te kunnen vergelijken. Er zijn drie soorten meetinstrumenten ontwikkeld. Ieder soort meetinstrument heeft een eigen handleiding met een beschrijving van de voorbereiding, uitvoering en analyse en verslaglegging. Meetinstrument 1 is ontwikkeld om het gebruik te observeren en meetinstrument 2 om de waardering onder die gebruikers in kaart te brengen. Meetinstrument 3 kent zeven sub varianten (a t/m g) en is ontwikkeld om de waardering onder de overige belanghebbenden te meten. In het geval van de Sutu Court in Diezerpoort zijn dat de omwonenden, de gebruikers van het park de Hogenkamp, medewerkers van SportService Zwolle, van Travers Welzijn, van de Enkschool, uitbaters van de Stilohallocatie en de wijkmanager, wijkbeheerder en wijkagent. In het bijbehorende onderzoeksverslag ‘Gebruik- en waarderingsonderzoek Sutu Court in Diezerpoort, Zwolle – Onderzoeksverslag’ zijn naast de totstandkoming van de meetinstrumenten ook de resultaten van het eerste gebruik- en waarderingsonderzoek van het Sutu Court in Diezerpoort te lezen.

Deze handleiding beschrijft de werkwijze die ten grondslag ligt aan het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle), maar is mogelijk ook breder inzetbaar. Hierbij kan gedacht worden aan gebruik- en waarderingsonderzoeken gericht op andere Sutu Courts en/of op andere soorten sport- en/of speelruimtes. In dit document staat beschreven hoe het gebruik- en waarderingsonderzoek naar het Sutu Court in Diezerpoort (Zwolle) uitgevoerd is en bij een vervolgonderzoek uitgevoerd dient te worden om de resultaten met elkaar te kunnen vergelijken. Er zijn drie soorten meetinstrumenten ontwikkeld. Ieder soort meetinstrument heeft een eigen handleiding met een beschrijving van de voorbereiding, uitvoering en analyse en verslaglegging. Meetinstrument 1 is ontwikkeld om het gebruik te observeren en meetinstrument 2 om de waardering onder die gebruikers in kaart te brengen. Meetinstrument 3 kent zeven sub varianten (a t/m g) en is ontwikkeld om de waardering onder de overige belanghebbenden te meten. In het geval van de Sutu Court in Diezerpoort zijn dat de omwonenden, de gebruikers van het park de Hogenkamp, medewerkers van SportService Zwolle, van Travers Welzijn, van de Enkschool, uitbaters van de Stilohallocatie en de wijkmanager, wijkbeheerder en wijkagent. In het bijbehorende onderzoeksverslag ‘Gebruik- en waarderingsonderzoek Sutu Court in Diezerpoort, Zwolle – Onderzoeksverslag’ zijn naast de totstandkoming van de meetinstrumenten ook de resultaten van het eerste gebruik- en waarderingsonderzoek van het Sutu Court in Diezerpoort te lezen.

In deze masterclass wordt aandacht besteed aan dementie, verschillende vormen van dementie en de verschillende stadia in de ziekte. Vervolgens wordt ingezoomd op bewegingsstoornissen bij de verschillende vormen van dementie waarbij paratonie een onderdeel is. Er is aandacht voor meetinstrumenten om de motoriek in kaart te brengen en interventies te evalueren en tot slot is er aandacht voor de preventieve kracht van bewegen en fysieke activiteit op cognitie.

If brief and easy to use self report screening tools are available to identify frail elderly, this may avoid costs and unnecessary assessment of healthy people. This study investigates the predictive validity of three self-report instruments for identifying community-dwelling frail elderly.

If brief and easy to use self report screening tools are available to identify frail elderly, this may avoid costs and unnecessary assessment of healthy people. This study investigates the predictive validity of three self-report instruments for identifying community-dwelling frail elderly.

Background In many countries, the need for physical therapists to use standardised measures has been recognised and is recommended in clinical practice guidelines. Research has shown a lack of clinimetric knowledge and clinical application of measurement instruments in daily practice may hamper implementation of these guidelines. Objectives The aims of our study were a) to investigate the current use of measurement instruments by Dutch physical therapists; b) to investigate the facilitators and barriers in using measurement instruments. Methods To get a complete and valid overview of relevant barriers and facilitators, different methods of data collection were used. We conducted a literature search, semi-structured interviews with 20 physical therapists and an online survey. Results Facilitators are the fact that most therapists indicated a positive attitude and were convinced of the advantages of the use of measurement instruments. The most important barriers to the use of measurement instruments included physical therapists' competence and problems in changing behaviour, practice organisation (no room; no time) and the unavailability and feasibility of measurement instruments. Furthermore, physical therapists indicated the need to have a core set of measurement instruments with a short user's instruction on application, scoring and interpretation. Conclusions The main barriers are on the level of the physical therapist (lack of knowledge; not focusing on the use of outcome measures) and organisation (lack of time; availability; lack of management support). There seems to be a disparity between what physical therapists say and what they do. The majority of participating physical therapists indicated a positive attitude and were convinced of the advantages of the use of measurement instruments. However, the main problem for physical therapists is when to use which instrument for what patient (lack of knowledge). Furthermore, physical therapists indicated a need to compile a core set of measurement instruments with instructions concerning application, scoring and interpretation. Based on the identified factors, a number of strategies will be developed and evaluated in future studies.

In many countries, the need for physical therapists to use standardised measures has been recognised and is recommended in clinical practice guidelines. Research has shown a lack of clinimetric knowledge and clinical application of measurement instruments in daily practice may hamper implementation of these guidelines. The aims of this study are 1) to investigate the current use of measurement instruments by Dutch physical therapists; 2) to investigate the facilitators and barriers in using measurement instruments.

The use of measurement instruments has become a major issue in physical therapy, but their use in daily practice is infrequent. The aims of this case report were to develop and evaluate a plan for the systematic implementation of two measurement instruments frequently recommended in Dutch physical therapy clinical guidelines: the Patient-Specific Complaints instrument and the Six-Minute Walk Test.

The use of measurement instruments has become a major issue in physical therapy, but their use in daily practice is infrequent. The aims of this case report were to develop and evaluate a plan for the systematic implementation of two measurement instruments frequently recommended in Dutch physical therapy clinical guidelines: the Patient-Specific Complaints instrument and the Six-Minute Walk Test.

Voor het meten van de mobiliteit bij geriatrische patiënten en bij patiënten met evenwichtsstoornissen is in 1986 door Mathias de Timed Up and Go test (TUG) ontwikkeld. Deze oorspronkelijk Engelstalige versie van de test werd in 2000 in het Nederlands vertaald door De Jong. Het meetinstrument is zowel evaluatief als inventariserend en wordt aanbevolen in de KNGF-richtlijnen ‘Osteoporose’, ‘Beroerte’ en ‘Ziekte van Parkinson’.

To avoid energy scarcity as well as climate change, a transition towards a sustainable society must be initiated. Within this context, governmental bodies and/or companies often note sustainability as an end goal, for instance as a green circular economy. However, if sustainability cannot be clearly defined as an end goal or measured uniformly and transparently, then the direction and progress towards this goal can only be roughly followed. A clear understanding of and a transparent, uniform measuring technique for sustainability are hence required for sustainable and circular (renewable) energy production pathways (REPPs), as society is asking for an integrated and understandable overview of the decision-making and planning process towards a future sustainable energy system. Therefore, within this dissertation, a new approach is proposed for measuring and optimizing the sustainability of REPPs; it is useful for the analysis, comparison, and optimization of REPP systems on all elements of sustainability. The new approach is applied and tested on a case based on farm-scale, anaerobic digestion (AD), biogas production pathways.