Search

Carduus adpressus has been used for its anti-hair loss effect in traditional folk medicine. The plant species is mainly distributed in Türkiye, Bulgaria, and the Western Caucasus. The studies on this specific plant in the genus Carduus is limited which remarks the significance of the current study. This study aims to investigate the antibacterial, antioxidant, and wound-healing properties of the methanolic extract of Carduus adpressus. Extract was obtained by maceration. The broth microdilution assay was performed on Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Pseudomonas aeruginosa, and Escherichia coli. DPPH and ABTS radical scavenging assays were performed to detect the antioxidant capacity. Wound-healing activity was tested using alloxan-induced diabetic BALB-c mice. 4 groups, control, vehicle, CAE and Carduus adpressus groups were treated with the relative agent for 10 days. Extract demonstrated 62.5 µg/mL MIC against S. aureus and E. faecalis, and 125 µg/mL MIC against P. aeruginosa and E. coli. ABTS assay showed higher antioxidant activity compared to the DPPH assay. Carduus adpressus group demonstrated strong regeneration, epithelisation, and angiogenesis compared to the control group on day 10. Additionally, expression of PDGF, VEGF, and collagen formation was increased in the Carduus adpressus group compared to the control group on day 10. Extract demonstrated strong antibacterial, antioxidant, and wound-healing activities which indicate that it could be a source in developing wound-healing agents.

Doxorubicin (DOX), a broad spectrum chemotherapeutic, has toxic effects on healthy tissues. Mitochondrial processes and oxidative stress act in the DOX-induced toxicity, therefore antioxidant therapies are widely used. The study was aimed to evaluate the therapeutic potential of Pleurotus eryngii extract (PEE), an extract of a fungus with antioxidant properties, against DOX-induced lung damage. Rats were divided into Control, DOX, DOX + PEE, and PEE groups (n = 6). DOX was administered intraperitoneally in a single dose (10 mg/kg BW) and PE (200 mg/kg BW) was administered by oral gavage every other day for 21 days. Histopathological evaluations, immunohistochemical analyses, total oxidant status (TOS)/total antioxidant status (TAS) method, and quantitative real-time polymerase chain reaction (qRT-PCR) analysis were performed. DOX led to severe histopathological disruptions in rat lungs. Also, DOX remarkably increased the expression of dynamin 1 like (DRP1) and decreased the expression of mitofusin 1 (MFN1) and mitofusin 2 (MFN2) genes, which are related to mitochondrial dynamics. Moreover, DOX caused an increase in TOS/ TAS and 8-hydroxy-2-deoxyguanosine (8-OHdG) levels. On the other hand, PEE treatment remarkably normalized the histopathological findings, mitochondrial dynamics-related gene expressions, markers of oxidative stress, and DNA damage. The present study signs out that PEE can ameliorate the DOX-mediated lung toxicity and the antioxidant mechanism associated with mitochondrial dynamics can have a role in this potent therapeutic effect.

Amaç: Adriamisin (ADR), kanser tedavilerinde kullanılan güçlü ve geniş spektrumlu bir antibiyotiktir. Fakat ADR’nin klinik etkinliği, doza bağlı kardiyotoksisitesi nedeniyle engellenmektedir. Bu nedenle çalışmada ADR uygulanan sıçanların kalp dokularında meydana gelen değişiklikler üzerine Pleurotus eryngii ekstraktının (PEE)’nin koruyucu etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Sprague-Dawley cinsi erkek sıçanlar 4 eşit gruba ayrıldı (n=6). Kontrol grubuna DMSO/etanol çözeltisi oral gavaj yolu ile gün aşırı verildi. ADR grubuna 10 mg/kg ADR intraperitoneal (i.p) olarak tek doz uygulandı. ADR+PEE grubuna 10 mg/kg i.p tek doz ADR verildikten sonra DMSO/etanol içinde çözdürülen 200 mg/kg PEE oral gavaj yoluyla gün aşırı verildi. PEE grubuna oral gavaj ile DMSO/etanolde çözdürülen 200 mg/kg PEE gün aşırı verildi. 21.günün sonunda sıçanlar dekapite edildi. Dekapitasyonun ardından kalp dokuları çıkarılarak histolojik ve kantitatif RT-PCR analizleri yapıldı. Bulgular: ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Dekapitasyonun ardından kalp dokuları çıkarılarak histolojik ve kantitatif RT-PCR analizleri yapıldı. Bulgular: ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Dekapitasyonun ardından kalp dokuları çıkarılarak histolojik ve kantitatif RT-PCR analizleri yapıldı. Bulgular: ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.ADR grubuna ait kalp dokularında inflamatuar hücre artışı, miyofibril kaybı, sitoplazmik vakuolizasyon ve vasküler konjesyon bulgularına rastlanıldı. PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.PEE tedavisinin bu histopatolojik bulgularda iyileşmeye neden olduğu gözlendi. Ayrıca ADR grubunda kontrol grubuna kıyasla IL1-β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir artış olduğu izlendi. ADR+PEE grubunda ise ADR grubuna kıyasla IL-1β immunoreaktivitesinde ve IL1-β, BAX, Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu.Kaspaz-3 mRNA seviyelerinde anlamlı bir azalma olduğu belirlendi. Sonuç: ADR’ye bağlı kardiyotoksisitede PEE tedavisinin anti-apoptotik ve anti-inflamatuar özellikleri ile kardiyoprotektif etki gösterdiği ortaya koyuldu., Objective: Adriamycin (ADR) is a potent and broad-spectrum antibiotic used in cancer treatments. However, the clinical efficacy of ADR is hampered by its dose-dependent cardiotoxicity. For this reason, in this study, it was aimed to examine the protective effect of Pleurotus eryngii extract (PEE) on the changes occurring in the heart tissues of rats treated with ADR. Methods: Sprague-Dawley male rats were divided into 4 equal groups (n = 6). DMSO/ethanol was given to control group by oral gavage. A single dose of 10 mg/kg ADR was administered to ADR group. After administration of 10 mg/kg single dose ADR, 200 mg/kg dose of PEE (dissolved in DMSO/ethanol) was given orally to ADR+PEE group. 200 mg/kg PEE was administered by oral gavage to PEE group. At the end of the 21st day, the rats were decapitated. After decapitation, the heart tissues were removed and histological and quantitative RT-PCR analyzes were performed. Results: Inflammatory cell increase, loss of myofibril, cytoplasmic vacuolization, and vascular congestion were found in the heart tissues belonging to ADR group. PEE treatment caused improvement in these histopathological findings. Also, a significant increase in IL1-β immunoreactivity and IL1-β, BAX, Caspase-3 mRNA levels were observed in the ADR group compared to the control group. However, it was determined that significant decrease in IL-1β immunoreactivity and IL1-β, BAX, Caspase-3 mRNA levels in ADR + PEE group compared to ADR group. Conclusion: PEE treatment has been shown to have a cardioprotective effect with anti-apoptotic and anti-inflammatory properties against ADR-induced cardiotoxicity.

Bu çalışmada aynıekosistemde yaşayan ve doğal yaşam alanlarında insanların hastalık tedavisindedoktor balıkları (Garra rufa) ilebirlikte kullanılan beni balığı yavrularının (Cyprinion macrostomus) büyüme performasında farklı susıcaklıklarının etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla, beni balığı yavruları 6 farklı su sıcaklığıaralığında (24°C, 26°C, 28°C, 30°C, 32°C ve 34°C) 50 gün boyuncalaboratuar koşullarında cam akvaryum düzeneği kullanılarak büyümeleri takipedilmiştir. Deneme süresince akvaryum koşullarında Artemia ve ticari alabalık yemi kullanılmıştır. Beni balığınıntotal boy ve canlı ağırlık ölçümleri periyodik olarak denemenin başında, 30. ve50. günde olmak üzere toplamda 3 defa yapılmıştır. Deneme sonunda susıcaklıkları arasında büyüme bakımından fark olduğu tespit edilmiş olup, en iyibüyümenin 28-30°C’lerde olduğu tespit edilmiştir. Bu su sıcaklıklarının altındave üstündeki su sıcaklıklarında ise daha az büyüme gözlenmiştir. Beni balığınınakvaryum şartlarında hayatta kalma oranlarında ise su sıcaklığı gruplarıarasında her hangi bir fark olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak benibalığı türünün farklı su sıcaklığı aralıklarında yaşayabildiği ve büyüyebildiğitespit edilmesine rağmen, yetiştiriciliğinde en ideal su sıcaklığının akvaryumkoşullarında 28-30°C aralığı olduğu önerisi yapılmıştır.