Search

Inleiding De onderzoekers gingen na of een poging tot staken van preventieve cardiovasculaire medicatie bij laagrisicopatienten veilig en (kosten)effectief is. Methode Aan deze clustergerandomiseerde, gecontroleerde, non-inferiority trial deden 46 huisartsenpraktijken mee. Patienten waren veertig tot zeventig jaar oud, gebruikten een antihypertensivum en/of lipideverlagende medicatie, hadden geen hart- en vaatziekten (HVZ) in de voorgeschiedenis en hadden toen ze met medicatie begonnen een laag tienjaars-HVZ-risico. De interventie betrof het aanbieden van een stoppoging door de huisarts. Uitkomstmaat was het verschil in gemiddelde stijging van het tienjaars-HVZ-risico na twee jaar tussen de interventie- en controlegroep. De non-inferiority marge was 2,5 procentpunt. De onderzoekers hebben een multilevel lineaire regressie gebruikt, met multipele imputatie voor ontbrekende waarden. Resultaten De gemiddelde leeftijd van de 1067 deelnemers was 55 jaar, 72% was vrouw en het gemiddelde tienjaars-HVZ-risico was 5%. Van de 492 deelnemers in de interventiegroep deden 319 (65%) een stoppoging; 135 deelnemers (27%) gebruikten na twee jaar nog steeds geen medicatie. Het tienjaars-HVZ-risico steeg met 2,0 procentpunt in de interventiegroep versus 1,9 procentpunt in de controlegroep, binnen de non-inferiority marge. Er was geen verschil in kwaliteit van leven of in zorgkosten. Conclusie Het staken van preventieve cardiovasculaire medicatie bij laagrisicopatienten is op korte termijn veilig, maar verbetert de kwaliteit van leven niet en vermindert de zorgkosten evenmin.

Background: The use of preventive cardiovascular medication by patients with low cardiovascular disease (CVD) risk is potentially inappropriate. Objective: The aim of this study was to identify barriers to and enablers of deprescribing potentially inappropriate preventive cardiovascular medication experienced by patients and general practitioners (GPs). Methods: A total of 10 GPs participating in the ECSTATIC trial (Evaluating Cessation of STatins and Antihypertensive Treatment In primary Care) audiotaped deprescribing consultations with low-CVD-risk patients. After initial conventional content analysis, 2 researchers separately coded all barriers to and enablers of deprescribing medication using framework analysis. We performed a within-case and cross-case analysis to explore barriers and enablers among both patients and GPs. Results: Patients (n = 49) and GPs (n = 10) expressed barriers and enablers with regard to the appropriateness of the medication and the deprescribing process. A family history for CVD was identified as a barrier to deprescribing medication for both patients and GPs. Patients feared possible consequences of deprescribing and were influenced by the opinion of their GP. Additionally, a presumed disapproving opinion from specialists influenced the GPs’ willingness to deprescribe medication. Conclusions: Patients appreciated discussing their doubts regarding deprescribing potentially inappropriate preventive cardiovascular medication. Furthermore, they acknowledged their GP’s expertise and took their opinion toward deprescribing into consideration. The GPs’ decisions to deprescribe were influenced by the low CVD risk of the patients, additional risk factors, and the alleged specialist’s opinion toward deprescribing. We recommend deprescribing consultations to be patient centered, with GPs addressing relevant themes and probable consequences of deprescribing preventive cardiovascular medication.

Background The use of cardiovascular medication for the primary prevention of cardiovascular disease (CVD) is potentially inappropriate when potential risks outweigh the potential benefits. It is unknown whether deprescribing preventive cardiovascular medication in patients without a strict indication for such medication is safe and cost-effective in general practice. Methods In this pragmatic cluster randomised controlled non-inferiority trial, we recruited 46 general practices in the Netherlands. Patients aged 40–70 years who were using antihypertensive and/or lipid-lowering drugs without CVD and with low risk of future CVD were followed for 2 years. The intervention was an attempt to deprescribe preventive cardiovascular medication. The primary outcome was the difference in the increase in predicted (10-year) CVD risk in the per-protocol (PP) population with a non-inferiority margin of 2.5 percentage points. An economic evaluation was performed in the intention-to-treat (ITT) population. We used multilevel (generalised) linear regression with multiple imputation of missing data. Results Of 1067 participants recruited between 7 November 2012 and 18 February 2014, 72% were female. Overall, their mean age was 55 years and their mean predicted CVD risk at baseline was 5%. Of 492 participants in the ITT intervention group, 319 (65%) quit the medication (PP intervention group); 135 (27%) of those participants were still not taking medication after 2 years. The predicted CVD risk increased by 2.0 percentage points in the PP intervention group compared to 1.9 percentage points in the usual care group. The difference of 0.1 (95% CI -0.3 to 0.6) fell within the non-inferiority margin. After 2 years, compared to the usual care group, for the PP intervention group, systolic blood pressure was 6 mmHg higher, diastolic blood pressure was 4 mmHg higher and total cholesterol and low-density lipoprotein-cholesterol levels were both 7 mg/dl higher (all P

De huisarts evalueert jaarlijks de behandeling bij patienten die bloeddruk- of cholesterolverlagende medicatie gebruiken ter primaire preventie van hart- en vaatziekten (HVZ). Deze patienten blijken nogal eens een dusdanig laag tienjaarsrisico op ziekte en sterfte door HVZ te hebben, dat zij volgens de huidige NHG-Standaard Cardiovasculair risicomanagement (CVRM) niet zouden zijn gestart met medicatie. Dit kan komen door veranderingen in hun individuele risicoprofiel, door andere afkapwaarden voor medicamenteuze behandeling in de nieuwe richtlijn, of omdat bij aanvang van de behandeling, soms jaren geleden, het cardiovasculair risico niet is berekend. ‘Never change a winning team’ zijn wij geneigd te denken, of kunnen deze laagrisicopatienten hun preventieve bloeddruk- en cholesterolverlagende medicatie toch veilig staken? En wat zijn de gevolgen van dat staken?

Essers et al. stellen dat niet elk consult dezelfde communicatievaardigheden vereist en dat generieke communicatievaardigheden niet in elk consult op dezelfde manier kunnen worden toegepast.