Search

Amaç: Günlük yaşantımızda sık ve uzun süreli kullandığımız elektronik cihazlar elektromanyetik alana (EMA) maruz kalmamıza yol açmaktadır. Bu çalışmada EMA maruziyeti oluşturulmuş sıçanlarda tuba uterinanın ampulla bölgesinin ışık ve elektron mikroskobik olarak incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmamızda 12 adet Wistar cinsi dişi sıçan kullanıldı. Denekler kontrol grubu (n=6) ve EMA grubu (n=6) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki deneklere hiçbir işlem yapılmadı. EMA grubundaki denekler 30 gün boyunca günde 1 saat 1800 MHz EMA’ya maruz bırakıldı. Tuba uterinanın ampulla bölgesinde epitel kalınlığı ölçüldü. Tuba uterinanın ampulla bölgesi ultrastrüktürel olarak incelendi ve silli epitel hücrelerinde mitokondriyal hasar skorlaması yapıldı. Bulgular: Işık mikroskobik incelemede, epitel kalınlığı açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi. Elektron mikroskobik incelemede, 1800 MHz EMA maruziyetinin, tuba uterina ampullasındaki silli epitel hücrelerinde ultrastrüktürel değişikliğe yol açtığı belirlendi. Ayrıca, bu hücrelerde mitokondriyal hasarda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir artış saptandı. Sonuç: Bu çalışmada, EMA’ya bağlı ortaya çıkan mitokondriyal hasarın mitokondriyal apoptotik yolakların aktive olmasına neden olarak hücresel apoptozisi arttırabileceği düşünüldü. Mitokondriyal membranlarının ultrastrüktürel yapısında meydana gelen değişikliklerin, oksidatif hasar ve ROS’un aşırı üretimine neden olarak reproduktif çağdaki kadınlarda infertilite gelişme olasılığını arttırabileceği kanaatine varıldı.Anahtar Sözcükler: Elektromanyetik alan, infertilite, tuba uterina, üreme sistemi

Amaç: Bu çalışmada, neonikotinoid bir insektisit olan tiyakloprid ve antagonisti d-tubokurarin’in kurbağa gastrokinemius kası mekanik aktivite parametreleri üzerine etkilerinin doza ve uygulama süresine bağlı olarak araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmada 1x10-3, 1x10-4, 1x10-5 ve 1x10-6 M derişimlerde tiyakloprid, 1x10-5 M tiyakloprid + 1x10-4 M d-tubokurarin kombinasyonu, 1x10-6 M tiyakloprid + 1x10-5 M d-tubokurarin kombinasyonu olmak üzere 6 deney grubu oluşturulmuştur. Tüm deney gruplarında agonist ve antagonistin etkileri eşit sayıda denek üzerinde çalışılmıştır (N=8). Ölçümler 0, 30, 60, 90 ve 120. dakikada alınmış ve 0. dakikada alınan ölçümler kontrol değeri olarak kabul edilmiştir. İskelet kası mekanik aktivitesini kayıtlamak için, BIOPAC MP 100 Acqusition sistemi kullanılmıştır ve bu kayıtlardan kasılma kuvveti, kasılma süresi ve gevşeme süresi ölçülmüştür. Bulgular: Elde edilen bulgularda, tiyakloprid kontrol gruplarına göre, kasılma kuvvetini %35-97, kasılma süresini %18-75, gevşeme süresini %33-71 oranlarında istatistiksel olarak anlamlı biçimde azaltmıştır (p