Search

De zorg voor fysieke veiligheid is met steeds meer onzekerheden omgeven. Nieuwe technologieen, maar ook de klimaatproblematiek, nieuwe infectieziekten en grote incidenten zoals de BSE-crisis, doen ons beseffen dat kennis over risico's voor de samenleving beperkt is. De vormgeving van verantwoordelijkheid voor fysieke veiligheid moet daarom op een nieuwe leest worden geschoeid. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid bepleit dat overheid, bedrijven en burgers proactief leren omgaan met onzekerheid, om zodoende bewuster te worden van de kwetsbaarheid van mensen, samenleving en natuurlijke omgeving. De raad doet in dit rapport suggesties voor de wijze waarop de overheid dit proces kan bevorderen.

De uitslag van het referendum op 1 juni 2005 over het Europees Grondwettelijke Verdrag legde op dramatische wijze de kloof bloot tussen politieke en publieke opinie als het gaat over Europese beleidsvorming. Tegelijk heeft het Grondwettelijk Verdrag laten zien dat nationale politici en bestuurders er niet in slagen te functioneren als adequate verbindingsschakels tussen 'Europa' en burgers. Tegen deze achtergrond geeft de WRR (naar aanleiding van een adviesaanvraag van de regering) aan hoe de legitimiteit van EU-beleid en de EU als systeem in Nederland kan worden vergroot. De raad analyseert de bestaande legitimiteitstekorten van de Europese Unie in Nederland. Aan de hand daarvan geeft de raad een aantal richtingen aan voor de versterking van legitimiteit die voorbij de klassieke institutionele benaderingen reiken. Het perspectief van (Nederlandse) burgers staat daarbij centraal.

Table of Contents[-]Summary[-]Preface[-]1 Introduction[-] 1.1 Background[-] 1.2 Goal, key questions, and definitions[-] 1.3 Limitations[-] 1.4 Elaboration of the research question and structure of the report[-]2 The development of Islamic political thought[-] 2.1 Introduction[-] 2.2 Reform by return to the sources[-] 2.3 Reform by reinterpretation of the sacred sources[-] 2.4 Interpretation of the dynamism in Islamic thought[-] 2.5 Conclusion[-]3 The development of Islamic political movements[-] 3.1 Introduction[-] 3.2 Islamic political movements in the 1970s: background and characteristics[-] 3.3 Islamic political activists in power[-] 3.4 Islamic political movements in the political and social arena[-] 3.5 Interpretation of the political dynamism[-] 3.6 Conclusion[-]4 The development of law and legal systems[-] 4.1 Introduction[-] 4.2 Recent Islamization of law and legal systems[-] 4.3 Islamic and universal human rights[-] 4.4 Interpretation of the legal dynamism[-] 4.5 Conclusion[-]5 Policy perspective[-] 5.1 Introduction[-] 5.2 The world political situation[-] 5.3 Reference points[-] 5.4 Constructive engagement with the Muslim world[-] 5.5 European and bilateral policy options for constructive engagement[-] 5.6 Islamic activism in the Dutch democratic constitutional state[-] 5.7 Conclusion[-]Bibliography[-]Appendix 1 Comparison of the scores of Muslim countries with regard to political rights and civil liberties, early 1970s and 2003/2004[-]Appendix 2 Classification of Muslim countries by regime type - 2002[-]Appendix 3 Status of Islam and Sharia as a legal source in the constitutions of Muslim countries[-]Appendix 4 The Barcelona process, EMP and ENP[-]Glossary

Ex post evaluatie van beleid en regelgeving is om diverse redenen belangrijk, in het bijzonder ook vanuit het perspectief van parlementen. Zij hebben het potentieel een bijzonder belangrijke actor te zijn in het evaluatiegebeuren. Toch is evaluatie weinig uitgebouwd in de meeste parlementen en verschilt de rol die ze in de praktijk opnemen sterk tussen landen. In onze bijdrage staat de vraag centraal hoe dit onderbenutte potentieel beter kan worden benut. We analyseren de situatie in diverse parlementen en passen onze bevindingen toe op het Vlaams parlement. Onze belangrijkste aanbevelingen zijn de invoering van een jaarlijks momentum waarop het gevoerde regeringsbeleid besproken kan worden naar het voorbeeld van de ‘Verantwoordingsdag’ in Nederland en het jaarlijks zelf (laten) uitvoeren van een beperkt aantal ex post evaluaties naar het voorbeeld van de Franse ‘rapports d’information’.

Het voorkomen van overstromingen, de betrouwbaarheid van de kwaliteit van voedsel, het transport van gevaarlijke stoffen, besmettelijke ziekten, het risico van nieuwe technologieen en tal van andere bedreigingen voor de volksgezondheid en het milieu roepen om een voortdurende alertheid. Echter, de wijze waarop deze veiligheidsrisico's die momenteel worden beoordeeld en beheerd, blijven achter bij de aanpak van deze onzekerheden en mogelijke toekomstige bedreigingen. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, de officiele denktank voor de Nederlandse regering, stelt dat met het oog op veiligheidsbeleid in de toekomst, er een nieuw paradigma gewaarborgd moeten worden. Dit nieuwe paradigma zou gebaseerd moeten worden op het voorzorgsbeginsel, dat wil zeggen dat de kwetsbaarheid van mensen, samenleving en natuurlijke omgeving, een proactieve aanpak van onzekerheden vereist. In dit verslag stelt de Raad voor om dit principe belichamen, zowel in prive- als publiekrecht en in verschillende institutionele regelingen.

Samenvatting In februari 2005 publiceerde de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (wrr) zijn rapport Focus op functies. Uitdagingen voor een toekomstbestendig mediabeleid. Hierin adviseert de wrr om de beleidsvisie van de overheid op het medialandschap radicaal te wijzigen. De huidige zienswijze, waarin beleid per medium en per infrastructuur wordt beredeneerd, zou vervangen moeten worden door een visie waarin de functies van het medialandschap als geheel centraal staan.

Lange Vijverberg 4-5, Postbus 20004, 2500 ea Den Haag telefoon +31(0)70 356 46 00, fax +31 (0)70 356 46 85, e-mail info@wrr.nl, website www.wrr.nl The Netherlands Scientifi c Council for Government Policy (Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, wrr) is an independent advisory body for Dutch government policy. The Council focuses on policy issues with long term social, economic, technological and political signifi cance, which, as a consequence, transcend the policy domains of the various ministries. Members of the Council are highly qualifi ed academics, appointed by the government for a period of fi ve years. The wrr is an independent think tank; it directs its own research programme, which is funded from the budget of the Prime Minister’s Offi ce.