Search

Kazdağı Milli Parkı (Edremit/Balıkesir), Türkiye’de tanımlanan Önemli Bitki Alanlarından (ÖBA) birini oluşturmaktadır. Bu çalışmada Kazdağı Milli Parkı ve çevresinde yayılış gösteren odunsu bitkilerin (çalı ve ağaç) florası araştırılmış ve ilk defa odunsu bitkilerin floristik envanteri ortaya konulmuştur. Çalışma sonucunda 26 familyaya ait 60 cins ve 91 taksonun Kazdağı Milli Parkı ve çevresinde yayılış gösterdiği tespit edilmiştir. Bunlardan 10 taksonun kültür formunda olduğu görülmüştür. Milli Park ve çevresinde tespit edilen odunsu taksonların %53 ‘ü (48 takson) ağaççık ve ağaçlardan; % 47’ si (43 takson) ise çalılardan oluşmaktadır. Araştırma alanında en fazla taksona sahip familyanın Rosaceae (20 takson) olduğu görülmüştür. Bu familyayı sırasıyla; Lamiaceae (11 takson), Fagaceae (9 takson) ve Fabaceae (7 takson) takip etmektedir. En fazla takson içeren cinsler ise Quercus L. (7 takson), Rubus L. (4 takson) ve 3’ er taksonla Cistus L., Juniperus L. ve Genista L. olduğu belirlenmiştir. Taksonların fitocoğrafik elementlerine göre dağılımı incelendiğinde; %22’si Akdeniz (20 takson), %18’i Avrupa-Sibirya (16 takson), %10’u D. Akdeniz (9 takson), %1’i Karadeniz (1 takson) fitocoğrafik elementlerinde yer almaktadır. Taksonların %49 (45 takson)’unun ise fitocoğrafik elementi bilinmemektedir. Araştırma alanında teşhisi yapılan taksonlar, global ölçekte IUCN tehlike kategorilerine göre sınıflandırıldığında, %57’si (52 takson) ‘LC’ (Az endişe verici) kategorisinde, %5’i (4 takson) “DD” (Yetersiz veri) kategorisinde, %2’si (2 takson) ‘VU’ (zarar görebilir) kategorisinde, %2’side (2 takson) “EN” (Tehlikede) kategorisinde yer almakta; %34’ ünün (31 takson) ise tehlike kategorisi bilinmemektedir., Kazdağı National Park (Edremit / Balikesir) constitutes one of the Important Plant Areas (IPA) defined in Turkey. In this study, the flora of woody plants (shrubs and trees) spreading around Kazdağı National Park and its surroundings was investigated and the floristic inventory of woody plants was presented for the first time. As a result of the study, it was determined that 60 genera and 91 taxa belonging to 26 families were distributed in and around Kazdağı National Park. It has been observed that 10 of these taxa are in the form of culture. 53% (48 taxa) of woody taxa determined in and around the National Park are from shrubs and trees; 47% (43 taxa) consists of bushes. It was seen that the family with the most taxa in the research area was Rosaceae (20 taxa). Lamiaceae (11 taxa), Fagaceae (9) and Fabaceae (7 taxa) follow this family, respectively. The genera including the most taxa are Quercus L. (7 taxa), Rubus L. (4 taxa) and Cistus L. , Juniperus L., and Genista L. with 3 taxa. When the distribution of taxa according to phytogeographic elements is examined; Phytogeographical elements are located in 22% Mediterranean (20 taxa), 18% Europe-Siberia (16 taxa), 10% E. Mediterranean (9 taxa), 1% and Black Sea (1 taxon). The phytogeographic element of 49% (45 taxa) of taxa is unknown. When taxa diagnosed in the research area are classified according to IUCN threatment categories on a global scale, 57% (52 taxa) are in the 'LC' (Least Concern) category, 5% (4 taxa) are in the “DD” (Insufficient data) category,% 2 (2 taxa) are in the 'VU' (Vulnerable) category, 2% (2 taxa) are in the “EN” (Endangered) category; The threatment category of 31 taxa is unknown.

The overarching aim of this study is to define mercury (Hg) isotopic features of plants which have different photosynthetic pathways (C3, C4 and CAM) and to understand if different parts of the plants have different Hg isotopic fractionation behavior. For this, carbon isotopic values of terrestrial plants were analyzed which were used to determine the photosynthetic pathways of plants. Plants were sub-sampled into leaves, stems and roots and their Hg isotopic values were analyzed. Results showed that C3 and C4 plants exhibit mass dependent (even Hg isotopes) and mass independent Hg isotope fractionation (odd Hg isotopes). Both C3 and C4 plants are enriched in light isotopes, but the degree of mass fractionation is approximately three times greater in C3 plants, than in C4 plants. Hg in both C3 and C4 plants exhibit negative MIF isotope effect which reported as depletion “and no clear MIF effect. These findings suggest a connection between the Hg isotopic composition and the photosynthetic pathway. In addition, the leaves are slightly more fractionated than the roots. Differences in the degree of MIF between roots and leaves suggest that they obtain Hg from different sources.

Acanthoscelides obtectus (Say) (Coleoptera: Chrysomelidae: Bruchinae) tohum kabuğunda delikler açarak kotiledonlar ile beslenmesi sonucunda, diğer böceklerin ve mikroorganizmaların girişini kolaylaştıran fasulyenin önemli zararlılarından biridir. Bu çalışmada; ardıç (Juniperus communis), çay ağacı (Melaleuca alternifolia), kekik (Thymus vulgaris), lavanta (Lavandula hybrida), okaliptus (Eucalyptus globulus) ve sarımsak (Allium sativum) gibi bitki uçucu yağlarının A. obtectus erginleri üzerinde uzaklaştırıcı ve fumigant etkileri araştırılmıştır. Uzaklaştırıcı etkinin belirlenmesi amacıyla şeffaf bir plastik tüpün bir ucuna uçucu yağ, diğer ucuna ise saf su emdirilmiş filtre kâğıtları konulmuş ve 24 saat sonunda ergin bireylerin yönelimleri izlenmiştir. Fumigant etkinin belirlenmesi amacıyla ise uçucu yağ emdirilmiş filtre kağıtları cam kavanozların kapaklarına sabitlenmiş ve kavanoz içerisindeki canlı birey sayıları 1., 3., 5., ve 7. günlerde kaydedilmiştir. Çalışmanın ilk aşamasında uçucu yağların zararlıya karşı uzaklaştırıcı etki indeksleri (RI) sırasıyla -9.68, 20.00, -25.00, -11.76, 17.39 ve 18.18 şeklinde hesaplanmıştır. Bu uçucu yağların zararlıya karşı uzaklaştırıcı etki indeksleri istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur. Çalışmanın ikinci aşamasında her bir uçucu yağın 1000, 3000 ve 5000 ppm L-1’lik dozlarının A. obtectus erginleri üzerinde fumigant etkileri belirlenmiştir. Kullanılan uçucu yağların tüm dozlarının uygulanması sonucunda, uçucu yağlar arasında istatistiksel olarak bir fark kaydedilmemiştir. En yüksek ölüm oranları, ardıç uçucu yağının 5000 ppm L-1’lik doz uygulamasında 1., 3., 5. ve 7. gün sayımlarında % 25.33, % 30.67, % 44.00 ve % 62.67 ölüm oranlarının kaydedilmesiyle elde edilmiştir. Sonuç olarak, bu uçucu yağlar arasında hem uzaklaştırıcı etki hem de fumigant etkileri bakımından istatistiksel bir fark bulunmamasına rağmen, zararlı ile mücadele de insan ve çevre üzerinde olumsuz etkilerinin olmaması bakımından tercih edilebilir.

Bu çalışmada, İzmir/Torbalı orman fidanlığında yetiştirilen fıstıkçamı (Pinus pinea L.), palamut meşesi (Quercus ithaburensis Decne subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge & Yalt.) ve saçlı meşe (Quercus cerris L.) fidanlarının fidan kalite özellikleri belirlenmiştir. Bu amaçla, rastgele seçilen 2+0 yaşlı, 12x22.5 cm ebatlı polietilen torbalarda yetiştirilen fıstıkçamı, palamut meşesi ve saçlı meşe fidanları temin edilmiştir. Her bir türün, fidan boyu (cm), kök boğazı çapı (mm), gövde ve kök taze ağırlığı (g), gövde ve kök kuru ağırlığı ölçülmüştür. Ayrıca fidan boyu/kök boğazı çapı oranı, gövde/kök kuru ağırlık oranı, Dickson kalite indeksi hesaplanmıştır. Fıstıkçamının ortalama fidan boyu 21.02 (cm), kök boğazı çapı 5.4 (mm), fidan boyu/kök boğazı çapı oranı 39.11, gövde/kök kuru ağırlık oranı 1.05, Dickson kalite indeksi 0.15 bulunmuştur. Palamut meşesinin ortalama fidan boyu 20.6 (cm), kök boğazı çapı 5.8 (mm), fidan boyu/kök boğazı çapı oranı 36.84, gövde/kök kuru ağırlık oranı 0.41, Dickson kalite indeksi 015 bulunmuştur. Saçlı meşenin ortalama fidan boyu 9.85 (cm), kök boğazı çapı 4.3 (mm), fidan boyu/kök boğazı çapı oranı 23.79, gövde/kök kuru ağırlık oranı 0.19, Dickson kalite indeksi 0.2 bulunmuştur. Fidanların kalite sınıfları Türk Standartları Enstitüsü (TSE)’nün “iğne yapraklı ağaç fidanları” (TS 2265, 1988) ve “yapraklı orman ağacı fidanları” (TS 5624, 1988) standartlarına göre değerlendirilmiştir. TS 2265 iğne yapraklı ağaç fidanı standardında belirtilen fidan boyu, çap ve gövde/kök kuru ağırlık oranı kriterleri birlikte değerlendirildiğinde fıstıkçamı fidanlarının % 97.06’sı I. sınıf, % 2.94’ü II. sınıfta yer almıştır. Yapraklı orman ağacı fidan standardında belirtilen en az boy ve kök boğazı çapı nitelikleri birlikte değerlendirildiğinde; palamut meşesi fidanlarının % 97.06’sı standart altı, % 2.94’ü II. sınıf bulunmuştur. Bu standart da belirtilen en az boy ve kök boğazı çapı nitelikleri birlikte değerlendirildiğinde; saçlı meşesi fidanlarının boyları standartta belirtilen boy değerlerinin altında kaldığı için standart altı olarak değerlendirilmiştir. Ayrıca ağaç türlerinin kuraklığa karşı dayanıklılığı ve zarar durumlarının görsel tespiti yapılmıştır. Bu sınıflandırmaya göre; saçlı meşe iyi, fıstıkçamı ve palamut meşesi zayıf sınıfta yer almıştır., This study were determined seedling quality characteristics of stone pine (Pinus pinea L.), valonia oak (Quercus ithaburensis Decne. subsp. macrolepis (Kotschy.) Hedge & Yalt.) and Turkey oak (Quercus cerris L.) seedlings grown at Torbalı Forest Nursery in İzmir province. For that reason, 2+0 aged randomly selected stone pine, valonia oak and Turkey oak seedlings gown in polythene bags which are 12x22.5 cm in dimension have been provided. In each seedlings shoot height (cm), root collar diameter (mm), shoot and root fresh weight (g), shoot and root dry weight (g) were measured. In addition, shoot height/diameter, shoot/root ratio (dry weight basis) and Dickson quality index were calculated. Some mean values of stone pine seedlings were found as 21.02 cm for shoot height, 5.4 mm for root collar diameter, 39.11 for height/diameter ratio, 1.05 for shoot/root ratio, 0.15 for Dickson quality index. Some mean values of valonia oak seedlings were found as 20.6 cm for shoot height, 5.8 mm for root collar diameter, 36.84 for height/diameter ratio, 0.41 for shoot/root ratio, 0.15 for Dickson quality index. Some mean values of Turkey oak seedlings were found as 9.85 cm for shoot height, 4.3 mm for root collar diameter, 23.79 for height/diameter ratio, 0.19 for shoot/root ratio, 0.2 for Dickson quality index. The quality classes of seedlings were evaluated according to the Turkish Standard İnstitute (TSI) called “the standard on coniferous tree seedling (TS 2265, 1988) and “the standard on broad leaved forest tree seedling (TS 5624, 1988). When seedlings shoot height, root collar diameter and shoot/root ratio (dry weight basis) were evaluated together, 97.06 % of the stone pine seedlings were found to be in the Ist quality class, 2.94 % of the stone pine seedlings were found to be in the IInd quality class according to the standard on coniferous tree seedling (TS 2265/February 1988). When the minimum of seedlings shoot height and root collar diameter were evaluated together, 97.06 % of the valonia oak seedlings were found substandard, 2.94 % of the valonia oak seedlings were found in the IInd quality class according to the standard on broad leaved forest tree seedling (TS 5624/ March 1988). When the minimum of seedling shoot height and root collar diameter characteristics were evaluated together, the Turkey oak seedlings were found substandard because the heights of Turkey oak seedlings were lower than the standard. In addition, drought resistance of tree species and visual detection of damage conditions was made. According to this classification, Turkey oak was in the good class, stone pine and valonia oak were in the poor class.

The total concentrations of arsenic (As), boron (B), cadmium (Cd), copper (Cu), manganese (Mn), lead (Pb), thallium (Tl) and zinc (Zn) in the mine tailings of an abandoned Pb-Zn mining site and an open boron mining site are investigated in this study. In addition, heavy metals' distributions in chemical binding forms and their mobilities with the presence of binding materials and acidic bacteria are examined. The amounts of sulfur and carbonate in the waste and binding materials are also determined according to the static method, in order to define the acid neutralization potential of the wastes. For mobilization studies, mine tailings are mixed with with leonardite and domestic solid waste compost in different ratios (10/0, 9.5/0.5, 9/1; 8/2). Independent from the binding materials, the mobilization effect of sulfur oxidizing Thiobacillus thiooxidans bacteria has been tested and evaluated. Experiments are conducted using a standard leach test EPA 1310B Extraction Procedure, and correlations between the parameters studied were statistically evaluated using the findings of SPSS 24. Although there is no statistically significant reduction in metals' mobilization with the use of leonardite and waste compost, it has been concluded that different binding agents may have different impacts due to the metal type. As a result, it is understood that metals mobility increases in the presence of Thiobacillus thiooxidans in the environment, and that the heavy metal mobility is directly proportional to the exchangeable and acid soluble fraction, followed by the reducible fraction and the amount of metals bound to the organic fractions.

A member of Iridaceae family, Crocus sativus L. is a triploid (2n=3x=24) plant and is reproducedvegetatively via its corms. Stigmas of Crocus sativus flowers constitutes economically the most important part ofthe plant and both the spice obtained from dry stigmas and the name of the plant is termed as saffron. Saffron getsodor from safranal, taste from picrocrocin, colour from crocin secondary metabolites and keeps these metabolitesin its stigma. Economic value of saffron arises from extensive areas of usage in various industry branches such asdye, food and cosmetics as well as anti-cancer properties of secondary metabolites. Not having high reproductionrate of corms and infection with pathogens situation limit the production and reduces the quality of saffron. Becauseof these negativities and diffculties of growing, decrease of annual saffron production gradually and dissatisfactionof saffron need is concentrated the searches on in vitro production of saffron. Biotechnological methods as in vitroculture; provide for saffron plant to obtain vast amount of multiplication material in short times, also give theopportunity for production of commercially important chemicals such as crocin, picrocrocin and safranal. In thisarticle, main secondary metabolites of saffron and some studies on in vitro culture were reviewed., Iridaceae familyasına ait olan Crocus sativus L. triploid (2n=3x=24) bir bitkidir ve korm (corm)’larıaracılığı ile vejetatif olarak çoğaltılmaktadır. Crocus sativus çiçeklerinin stigmaları bitkinin ekonomik olarak enönemli kısmını oluşturmakta ve hem kuru stigmalarından elde edilen baharat hem de bitkinin adı safran olarakisimlendirilmektedir. Safran bitkisi kokusunu safranal, tadını pikrokrosin, rengini ise krosin adı verilen sekonderbileşiklerinden almakta olup bu metabolitleri stigmasında bulundurmaktadır. Safranın ekonomik değeri, boya, gıdave kozmetik gibi çeşitli endüstri dallarında çok geniş kullanım alanının yanı sıra sekonder metabolitlerinin sahipolduğu anti-kanser özelliğinden ileri gelmektedir. Kormların çoğalma oranının yüksek olmaması ve patojenlerlebulaşık olma durumu safran üretimini kısıtlamakta ve kaliteyi düşürmektedir. Bu olumsuzluklar ve yetiştirmezorlukları nedeniyle yıllık safran üretiminin giderek azalması ve safran ihtiyacının karşılanamaması, araştırmalarısafranın in vitro çoğaltımı üzerine yoğunlaştırmıştır. İn vitro kültür gibi biyoteknolojik yöntemler; safran bitkisi içinkısa sürede büyük miktarlarda çoğaltım materyali elde etmeyi sağlamakta ayrıca, krosin, pikrokrosin ve safranalgibi ticari öneme sahip kimyasal maddelerin üretimi için de imkan sunmaktadır. Bu makalede, safranın başlıcasekonder metabolitleri ve in vitro kültürü üzerine yapılan bazı çalışmalar derlenmiştir.

WOS: 000365356700011, PubMed ID: 29391977, Lemierre's syndrome is a rare but fatal thrombophlebitis of the internal jugular vein (IJV). It usually follows acute oropharyngeal infections in healthy, young adults. Fusobacterium necrophorum is the most common bacteria that causes Lemierre's syndrome, whereas various microorganisms are reported. We are reporting a case with Lemierre's syndrome secondary to otitis media, which is a rare occurrence of a rare disease.

Pelargonium petal abscission and ethylene-induced leaf senescence are major problems that reduce the longevity of plants. This study was carried out to determine the poststorage influence of nanosilver (NS) particle (0, 20, 40, 60, and 80 mg L-1) application during dark storage period on chlorophyll and carotenoid pigments, malondialdehyde (MDA) content, leaf protein and ethylene concentration, petal abscission, membrane stability index (MSI), and enzyme activity including ascorbate peroxidase (APX), peroxidase (POD), superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), and \BETA-glucosidase (\BETA-GLU) in two Pelargonium pot plants of the cultivars Flowerfairy and Foxi. Enhanced photosynthetic pigment contents were recorded in leaves of both NS-treated cultivars when compared to the control. In both cultivars, MDA content decreased significantly with the increase of NS concentration up to 60 mg L-1, and then a rapid increase followed at 80 mg L-1. NS treatments markedly decreased petal abscission compared to the control. Enzymes activities were affected differently by various NS concentrations. The highest APX activity was observed at 40 mg L-1 NS concentration, but specific activities of SOD and POD increased to a maximum level at 60 mg L-1 in both cultivars. CAT activity was pronounced at 20 mg L-1 and 40 mg L-1 NS treatments in Flowerfairy and Foxi, respectively. Both under control conditions and at the highest NS concentration, \BETA-GLU showed lower activity than other NS levels. It was suggested for the first time that NS extended petal longevity and improved defense enzyme activities of Pelargonium pot plants under dark storage conditions.

Mycorrhizas play key roles in important ecosystem processes and functions. To enhance our understanding of the impact of mycorrhizal strategies on important foliar traits of host plants and their response to climate changes, we analysed 6 selected foliar traits among 54 plant species in 129 sampling sites of ascertained mycorrhizal types on the Tibetan Plateau based on their functional groups. The selected traits were leaf mass per area (LMA), nitrogen concentration (on mass and area bases, Nmass and Narea, respectively), photosynthetic capacity (Amass and Aarea) and photosynthetic nitrogen use efficiency (PNUE). The analysed foliar traits showed no significant difference between arbuscular mycorrhizas (AM) and non-mycorrhizas (NM) + AM in the grass group. Mycorrhizal strategies remarkably affected Nmass and Amass of the herb group, and LMA, Amass and Nmass in the shrub group. Responses of foliar traits to precipitation and temperature varied among different mycorrhizal strategies. The index of LMA, Aarea and Narea of AM, Narea of NM/AM, and PNUE of mean annual precipitation (MAP) were significantly affected by mean annual temperature (MAT). The responses among different mycorrhizal types to precipitation and temperature differed among plant functional groups.