Search

Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ HALUK SAÇAKLI Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Sağlık Bilimleri Enstitüsü / Antrenörlük Eğitimi Anabilim Dalı / Hareket ve Antrenman Bilim Dalı Konu: Spor = Sports, Tip I diyabetli kişilerde egzersiz ve beslenmeye bağlı hipoglisemi araştırıldığı çalışmamızda beslenme tedavisi ve fiziksel egzersizleri belirli plan ve program dahilinde uygulanmasıyla bireylerin yaşam kalitelerinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada tanımlayıcı araştırma modeli olarak egzersiz, beslenme ve hipoglisemi korku ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini; Kanuni Sultan Süleyman Araştırma Hastanesi; örneklemi ise random tesadüfi örnekleme yöntemi ile endokrin bölümü tip 1 diyabetli kişiler oluşturmaktadır. 20-30 (n=25), 30-40 (n=22), 40-50 (n= 12) 50 yaş üstü (n=14) toplamda; 40 kadın 33 erkek yetişkine uygulanmıştır. Verilerin istatistiğinde SPSS 22,0 paket programı kullanılarak ki-kare testleri, çapraz tablolar ve frekans tabloları ile 0,05 düzeyinde değerlendirilmiştir. 50 yaş üstü katılımcıların;''Ara öğünlerimi fazla miktarda yedim''(x̄ =2.2143) bazen fazla miktarda yediklerini,''Kan şekerimi150'nin üstünde tutmaya çalıştım''(x̄ =1,5000) daha fazla hassasiyet gösterdiklerini, ''Kan şekerim düştüğünde insülünimi azalttım''(x̄ =1,5000) insülüni azaltmadıklarını, ''Kan şekerimi günde 6 kez veya daha fazla ölçtüm''(x̄ =1,7857) daha fazla ölçüm yaptıklarını, ''Fiziksel aktivite/egzersiz yapmayı bıraktım''(x̄ =1,7857) fiziksel aktivite/ egzersiz konusuna daha fazla önem gösterdiklerini, ''Çevremde birilerinin olmasına özen gösterdim''(x̄ =1,5000) yakınlarında birilerine ihtiyaç duymadıklarını, ''Sosyal ortamlarda kan şekerimi her zamankinden daha yüksek tuttum''(x̄ =1,8571) daha dikkatli davrandıklarını, ''Önemli işlerle uğraşırken kan şekerimi her zamankinden daha yüksek tuttum''(x̄ =1,5714) kan şekeri hassasiyetlerinin daha az olduğunu, diğer yaş gruplarından yüksek ortalamaları tespit edilmiştir. 50 yaş üstünün diğer yaş gruplarına göre beslenme konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları ve diyet programlarında dikkatli olmadıkları, kan şekeri hassasiyetlerinin az olduğu tespit edilirken, fiziksel aktivite ve egzersiz konusunda, yalnızlık, sosyal ortamlarda kan şekerlerine ölçümlerine daha fazla hasssasiyet gösterdikleri tespit edilmiştir., The aim of this study is to investigate hypoglycemia related to exercise and nutrition in people with type 1 diabetes, and to analyze the quality of life of individuals by applying nutritional therapy and physical exercises within a specific plan and program. Exercise, nutrition and hypoglycemia fear scale is applied as a descriptive research model. Target population of the study is chosen Sultan Süleyman Research Hospital ; Sampling is consisted of people with type 1 diabetes by using random sampling method in endocrine departmant. 20-30 (n = 25), 30-40 (n = 22), 40-50 (n = 12) over 50 years (n = 14) in total; 40 women and 33 male are administered in total. In the statistics of the data, chi-square tests, cross tables and frequency tables are used with SPSS 22.0 package program and evaluated at 0.05 level. Participants over the age of 50 stated : '' I ate too much of my breaks '' (x̄ = 2.2143) sometimes they ate too much, '' I tried to keep my blood sugar above 150 '' (x quantity = 1.5000) When my sugar fell, I reduced insulin ı (xın = 1.5000) did not reduce insulin, '' My blood sugar measured 6 times a day or more '' (xın = 1,7857) that they are doing more measurements, '' I've stopped physical activity / exercise ' '(x tut = 1,7857) showed moreix importance to physical activity / exercise,' 'I've taken care to have someone around me' '(xdim = 1.5000) near someone they do not need,' 'I kept my blood sugar in social environments higher than ever '' (xeri = 1.8571) have been more careful, '' I've kept my blood sugar higher than ever before when dealing with important things '' (x dav = 1.5714) The higher averages from other age groups are detected. Research shows that participants over 50 years of age lacked sufficient knowlege concerning nutrition and failed to follow certain dietary guidelines. They were also less tolerant to fluctuations in blood glucose levels in comparison to respondents in other age groups. On the other hand, participants over the age of 50 were found to monitor blood sugar levels more closely in different social environments. Furthermore, they attached importance to physical activity/ exercise and independence than participants in other age groups.

Aim: The aim of this study was to determine the frequency and clinical characteristics of diabetic ketoacidosis (DKA) among children diagnosed with Type I diabetes mellitus (T1DM). Materials and Methods: This study included 282 pediatric cases diagnosed with T1DM between January 1999 and June 2014. Patients were divided into three groups according to age at onset (0.5 to 5.99 years, 6.0 to 10.99 years, and 11.0 to 18.0 years) and date of onset (January 1999-December 2003, January 2004-December 2008, and January 2009-June 2014). Date and age of diagnosis, seasons of diagnosis, gender, symptoms at admission, and laboratory findings were analyzed and compared in these groups. Results: Of all the patients diagnosed with T1DM, 122 (43.2%) presented with DKA. In terms of the severity of DKA, 45.1% were mild, 32.8% moderate, and 22.1% severe. The frequency of DKA was found to increase over the years (36.4% between January 1999-December 2003, 41.7% between January 2004-December 2008, 46.5% between January 2009-June 2014). The symptom duration was significantly lower and DKA frequency was higher in ≤5 year-old patients (p

Bu çalışma, tip 1 diabetes mellitus tanısı ile izlenen ergenlerin benlik kavranılan, kendilerini nasıl değerlendirdikleri, gelecek zaman perspektifleri ve kronik hastalığı olmayan ergenler ile aralarındaki farkı incelemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışma, Mayıs 2003-Aralık 2003 tarihleri arasında 181 ergen üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın araştırma grubunu Uludağ Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Endokrinoloji Polikliniğinde izlenen, tip 1 diyabeti olan 11-19 yaşlan arasındaki 91 ergen, kontrol grubunu Milli Eğitim Bakanlığı Bursa Ü Müdürlüğüne bağlı Kamil Saraydın İlköğretim Okulu ve Çınar Lisesinde okuyan 11-19 yaşlan arasındaki kronik hastalığı olmayan ergenler arasından benzer yaş ve cinsiyete göre seçilen 90 ergen oluşturmuştur. Ölçme araçlan olarak Piers-Harris Benlik Kavramı Ölçeği, Sosyal Karşılaştırma Ölçeği, Gelecek Zaman Perspektifi Anketi ve araştırmacı tarafindan geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS (Statistical Programme for Social Sciences) 11.0 versiyonlu paket programında yapılmıştır. Değerlendirmelerde anlamlılık düzeyi olarak p < 0.05 kabul edilmiştir. Bulgulara göre, araştırma ve kontrol gruplan arasında toplam benlik kavramı puan ortalamalan, toplam sosyal karşılaştırma puan ortalamalan ve gelecek zaman perspektifi özellikleri ile ilgili anlamlı fark bulunmamıştır. Buna karşın, iki grubun benlik kavramı alt boyutlarının puan ortalamalan ve sosyal karşılaştırma ölçütlerinin puan ortalamalan arasında yaş ve cinsiyete göre anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Sosyal ilişkilere ve bazı hastalık özelliklerine göre de anlamlı farklılıklar saptanmıştır. Sonuç olarak; tip 1 diyabeti olan ergenlerin diyabet izleminde ebeveyn, arkadaş grubu ve sağlık elemanlarının yaş ve cinsiyeti de dikkate alarak, ergenin gelişim özelliklerine uygun yaklaşımlarda bulunması önemlidir. Anahtar kelimeler: tip 1 diyabetes mellitus, benlik kavramı, sosyal karşılaştırma, gelecek zaman perspektifi in This descriptive study was carried out on adolescents with type I diabetes mellitus and adolescents without any chronic disease. The purpose of this study was to compare self concept, evaluation of themselves and future time perspectives of both groups. The study was carried out from May to December 2003. The sample size of the study was 181 adolescents. The study group contained 91 adolescents who were diagnosed with type I diabetes mellitus between the age of 1 1-19. They were treated in Uludağ University Hospital Pediatric Endocrinology Outpatient Clinic. The control group consisted of students of similar age and gender at Kamil Sanaydm Elementary School and Çınar High School in Bursa. The members of the control group did not have any chronic disease. Piers-Harris Self Concept Scale, Social Comparison Scale, and Future Time Perspective Questionnaire were used to collect data. Socio-demographic variables were collected by using a questionnaire which was developed by the researcher in accordance with the literature. Statistical analysis was done by using SPSS 11.0 statistical software (Statistical Programme for Social Sciences). Significance was accepted as p