Search

Bu çalışmada, linyit ve belirli oranlarda kayın ağacı odunu tozu karışımlarından hazırlanan 13 mm çaplı peletlerin ön ısıtmalı dikey bir fırın sisteminde doğal konveksiyonla yukarı yükselen hava içindeki yanma davranışları incelenmiştir. Karışımların tutuşma sürelerinin sıcaklık arttıkça kayın ağacının tutuşma süresine yaklaştığı ve uçucu madde yanma süresi boyunca iki yakıtın belirli ölçüde etkileştiği görülmüştür. Yakıtlar arasındaki bu etkileşimden dolayı uçucu madde yanma sürelerinin yanma hızları ile uyumlu olmadığı, ancak iki yakıtın ve karışımlarının karbon yanma sürelerinin genellikle yanma hızları ile uyumlu olduğu gözlendi. Uçucu madde ve karbon yanma hızındaki değişimin fırın başlangıç sıcaklığı ve karışım içerisindeki yakıt oranlarına bağlı olduğu görüldü., In this study combustion behaviors of 13 mm diameter pellets prepared from blends of lignite and beech wood powders in specific proportions were investigated in air which was flowing upwards by natural convection through a vertical pre-heated furnace system. The results revealed that ignition times of the blends approached to those of wood with temperature and showed certain interactions of the two fuels during volatiles combustion period. Due to these interactions, volatiles combustion times did not comply with combustion rates. However, carbon combustion times of the two fuels and their blends generally complied with rates. It was observed that the change in volatile matter and carbon combustion rate depended on the furnace starting temperature and the fuel ratios in the mixture.

Ahşap malzemeler çevreden gelecek zararları (biyotik, abiyotik zararlılar, yangın vb.) önlemek ve ahşabın kullanım ömrünü uzatmak için emprenye edilmektedir. Bu nedenle; bu çalışma tara, boraks ve borik asit ile emprenye edilmiş ağaç malzemenin vida tutma direncini belirlemek amacı ile hazırlanmıştır. Sarıçam (Pinus sylvestris L.) odunu ile hazırlanan deney örnekleri, borlu bileşiklerden boraks, borik asit ve boraks+borik asit ve doğal emprenye maddelerinden tara ile birlikte kullanılarak emprenye edilmiştir. Bu emprenye işlemi üç farklı çözelti konsantrasyonu (% 1, % 3, % 5) ile ASTM 1413-76 standardına göre yapılmıştır. Emprenye edildikten sonra vida tutma direnci değerleri kontrol örnekleri ile kıyaslanarak belirlenmiştir. Deney sonuçlarına göre; % 5 konsantrasyondaki tara ile emprenye edilen örneklerin vida tutma direncinin daha yüksek çıktığı tespit edilmiştir. Borlu bileşiklerde ise, borik asit+boraks karışımının daha yüksek değerlerde olduğu saptanmıştır. Bu durumda, yağmur suyu etkisine maruz kalmayan kullanım yerlerinde % 5 konsantrasyondaki borik asit+boraks karışımı tercih edilebilir. Wooden materials are conducted to prevent damages (biotic, abiotic pests, fire, etc.) from the environment and are used to extend the usage life of wooden materials. Due to this reason, this study is determined different screw withdrawal strength properties of wooden material impregnated with quechua, borax and boric acid. The scots pine (Pinus sylvestris L.) test specimens are prepared with borax, boric acid, borax + boric acid, from borax compounds which have a great potential in Turkey, and with quechua, one of the natural impregnation substances. Then these samples are impregnated with three different (1%, 3%, 5%) solution concentrations according to ASTM 1413-76 standards. After impregnation, screw withdrawal strength samples are determined compared with control samples. According to the test results; the highest screw withdrawal strength values are determined in solution concentrations with %5 concentration. The highest boron compound values are determined in solution concentrations with boric acid+borax compounds. In this case, the boric acid at a concentration of 1% can be preferred in solid wood applications such as in places which are not exposed to rain water.

Bu araştırmada, verniklenmiş Karakavak (Populus nigra) ve Sarıçam (Pinus silvestris L.) ağaç türü odunlarının Trabzon’da (Türkiye) merkezi ısıtma uygulanan bina içi iklim koşullarında rutubet değişimi incelenmiştir. Bu amaçla; Karadeniz Teknik Üniversitesi Kanuni yerleşkesinde yetiştirilen her iki ağaç türü odunlarından uzunlukları 300 mm, enine kesitleri 12.5 mm ve 25 mm teğet ve radyal, 25 mm ve 50 mm kare kesitli olmak üzere odun örnekleri elde edilmiştir. Araştırmada ayrıca verniklenmemiş referans odun örnekleri kullanılmıştır. Odun rutubeti tartı metodu, odun denge rutubeti HailwoodHorrobin modeli ve bina içi iklim koşullarında havanın bağıl nemi nemli hava termodinamiği bağıntıları ile belirlenmiştir. Sonuç olarak; verniklenmiş odun örneklerinin rutubeti ile denge rutubeti, sıcaklık ve bağıl nem arasında kuvvetli ilişkilerin olduğu görülmüştür. Aynı iklim koşullarında, verniklenmiş odunların rutubeti verniklenmemiş odunların rutubetinden yüksek bulunmuştur. Aylık rutubet ortalamaları arasındaki fark, verniklenmiş odunlarda verniklenmemiş odunlara oranla daha düşük çıkmıştır. Bu sonuçlara göre; odunun kurutulmasında belirlenecek sonuç rutubetinin, odun denge rutubetine oranla daha yüksek seçilmesinin uygun olacağı belirtilebilir. Böyle bir uygulama, aynı zamanda kurutma giderlerini de azaltacaktır. Ayrıca, verniklenmiş odunlarda rutubet değişim aralığının düşük olması çalışmayı azaltıcı yönde etkileyeceğinden, çeşitli uygulamalarda odunun verniklenerek kullanılması gerekliliği önerilebilir. In this study, moisture change of varnished wood of black poplar (Populus nigra) and yellow pine (Pinus silvestris L.) used in indoor climate conditions with central heating in Trabzon (Turkey) were investigated. 300 mm length wood specimens, with cross section of 12.5 mm in tangential and in radial and with the square sections of 25mm and 50 mm, were obtained from two species grown in Kanuni Campus of the Karadeniz Technical University. In this research, un-varnished wood samples were also used for reference. The wood moisture content was determined by the weighing method, the wood equilibrium moisture content by the Hailwood-Horrobin equation, and the relative humidity in the indoor climatic conditions by humid air thermodynamic principles. As a result; it was observed that the moisture content of varnished wood samples has a strong relationship with equilibrium moisture content, temperature and relative humidity. It was found that the moisture content of varnished woods was higher than the moisture content of un-varnished woods in the same climatic conditions. It was observed that the difference between the monthly average moisture content was lower in varnished woods in proportion to un-varnished woods. According to these results, it can be indicated that it would be more appropriate to select higher moisture content in the drying of wood than the equilibrium moisture content. Such an application would also reduce drying costs. Further, it can be recommended to use varnished wood in various applications because the low change range of average moisture content can affect the swelling or shrinking of wood.

Tez çalışması için ülkemizde açık hava koşulları altında yaygın olarak kullanılan yapraklı ve iğne yapraklı ağaç türlerinden kestane (Castanea sativa Mill.) ve sarıçam (Pinus sylvestris L.) seçilmiştir. 15,0 x 7,5 x 1,5 cm boyutlarında hazırlanan örnekler açık alanda güneşe karşı 45° eğimli olarak tesis edilen paneller üzerine yerleştirilerek 3, 6, 12 ve 24 ay süre ile açık hava koşullarına maruz bırakılmıştır. Her bir periyot sonunda yüzeyden 1 mm derinliğe kadar alınan tabakalar üzerinde meydana gelen kimyasal değişimler ayrıntılı olarak ortaya incelenmiştir. Odun ana bileşenleri ( selüloz, lignin miktarları) ve özellikle ekstraktifler ( çözünürlük miktarları, lipofilik ve hidrofilik madde miktarları ) analitik yöntemlerle (GC ve GC-MS) tespit edilmiştir.Aynı türün düzgün ve pürüzlü yüzeyli örneklerine uygulanan deneylerin sonuçları incelendiğinde, kimyasal deneylerde sonuçlar benzerlik gösterirken lipofilik ve hidrofilik madde miktarları analizlerinde farklılıklara rastlanmıştır.Hücre çeperi ana bileşenlerinin kimyasal analiz sonuçlarına göre, sarıçam düzgün ve pürüzlü yüzeyli odun örneklerine uygulanan ?-selüloz ve lignin oranlarında aylar geçtikçe genel bir artış, holoselüloz oranında ise bariz bir düşüş görülmüştür. Kestane odunlarının düzgün ve pürüzlü yüzeyli örneklerinde holoselüloz oranında bariz, lignin oranında ise çok az bir artış, ?-selüloz oranında ise azalış gözlemiştir.Çözünürlülük deneylerine bakıldığında, sarıçam düzgün ve pürüzlü yüzeylerde sıcak su, %1'lik NaOH, heksan ve aseton-su çözünürlüklerinde genel bir artış, soğuk su çözünürlüğünde genel bir azalış gözlenmiştir. Kestane düzgün ve pürüzlü yüzeylerde ise %1'lik NaOH ve heksan çözünürlüklerinde genel bir artış, sıcak su, soğuk su ve aseton-su çözürlük düzeylerinde genel bir azalış görülmüştür.Lipofilik madde miktarı analizleri sonucunda, sarıçamın düzgün ve pürüzlü yüzeyli örneklerinde reçine ve yağ asitleri miktarlarında aylar geçtikçe genel bir azalış görülmüştür. Sarıçam düzgün yüzeyli örnekler için en yüksek ortalama reçine asitleri miktarı 17,21 mg/g ile 12. ayda en düşük ortalama değer ise 8,02 mg/g ile 3. ayda tespit edilmiştir. Pürüzlü yüzeyli örnekler için en yüksek ortalama reçine asitleri miktarı 20,04 mg/g ile 6. ayda en düşük ortalama değer ise 11,03 mg/g ile yine 3. ayda tespit edilmiştir. Yağ asitleri değerlerine gelindiğinde sarıçam düzgün yüzeyli örnekler için en yüksek ortalama değer 2,46 mg/g ile 6. ayda en düşük ortalama değer ise 1,60 mg/g ile 3. ayda tespit edilmiştir. Pürüzlü yüzeyli örnekler için en yüksek ortalama yağ asitleri miktarı 3,35 mg/g ile 6aylık periyotta en düşük ortalama değer ise 1,31 mg/g ile 24. ayda tespit edilmiştir. Ayrıca sarıçam odunu içerisinde en yüksek miktarda bulunan reçine asidi 12 aylık düzgün yüzeyli örneklerde 7,24 mg/g ile dehydroabietic asit olarak tespit edilmiştir. 6 aylık pürüzlü yüzeyli örneklerde ise oleic asit 1,67 mg/g ile en yüksek miktarda tespit edilen yağ asidi olarak kaydedilmiştir. Kestane odun örneklerinin yağ asitleri miktarlarında ise genel bir artış saptanmıştır. Düzgün yüzeyli kestane örnekleri için en yüksek ortalama yağ asidi miktarı 0,19 mg/g ile 3. ayda en düşük ortalama değer ise 0,06 mg/g ile 6. ayda tespit edilmiştir. Ayrıca lignoceric asit 12 aylık düzgün yüzeyli kestane örneklerinde saptanan 0,19 mg/g'lık değer ile en yüksek miktarda bulunan yağ asidi olarak kaydedilmiştir.Hidrofilik madde miktarı analizleri sonucunda, şeker ve fenolik bileşenlerin hidrofilik yapıyı oluşturduğu tespit edilmiştir. Gerek sarıçam gerekse kestane odunu örneklerine ait düzgün ve pürüzlü yüzeyli numunelerin şeker miktarlarında aylar ilerledikçe bir azalış belirlenmiştir. Fenolik bir bileşik olan monomethylpinosylvin, sarıçama ait 6 aylık pürüzlü yüzeyli örneklerde 1,83 mg/g ile en yüksek oranda tespit edilmiştir. Chestnut (Castanea sativa Mill.) and Scots pine (Pinus sylvestris L.) were found appropriate for the thesis as these species used outdoor widely. Samples were prepared in the dimensions of 15.0 x 7.5 x 1.0 cm and were exposed outdoor on panels constructed at a gradient of 45° southwards for periods of 3, 6, 12 and 24 months. At the end of each period chemical changes on the 1 mm depth surface were analyzed detailed. Macromolecular substances (like cellulose and lignin) and extractives (e.g. solubilities, lipophilics and hydrophilics) were determined by analytical methods (GC and GC-MS).Smooth and rough surface samples of same species were generally evaluated, results on chemical analyses show similarity, otherwise, differences were determined on the amounts of lipophilic and hydrophilic analyses.According to chemical analysis results of main components of cell membranes, the rate of ?-cellulose and lignin which were applied to both smooth and rough surface scots pine wood samples showed increasing tendency over months, on the other hand, the amount of holocellulose decreased significantly. On the both smooth and rough surface chestnut samples, the amount of holocellulose increased significantly, lignin rate also showed little increase and ?-cellulose rate decreased significantly.As a result of solubility experiments, hot water, 1% NaOH, hexane and acetone ?water solubility showed a general increase despite a general decrease of cold water solubility on the rough and smooth surface of scots pine samples. On the other hand, 1% NaOH and hexane solubility showed a general increase, a general decrease was determined on hot water, cold water and acetone-water solubility levels on the smooth and rough surfaces of chestnut samples.Total amount of identified lipophilics in smooth an rough surface scots pine samples were decreased over months. Resin acids and fatty acids are forming the constituent of lipophilics. The highest mean amount of resin acids was as 17,21 mg/g at 12th month and the lowest at 3rd month as 8.02 mg/g on smooth samples of scots pine. On the rough surface samples of scots pine, the highest and lowest values of resin acids were 20,04 mg/g (6th month) and 11,03 mg/g (3rd month), respectively. Fatty acid values of smooth surface scots pine samples were the highest at 6th month as 2,46 mg/g and the lowest at 3rd month as 1,60 mg/g. The highest amount of fatty acids in rough scots pine samples was determined as 3,35 mg/g at 6th month despite the lowest as 1,31 mg/g at 24th month. In addition, the most abundant resin acid in smooth scots pine samples was dehydroabietic acid with 7,24 mg/g after 12 month weathering. The highest fatty acid was determined as oleic acid on rough surface scots pine samples as 1,67 mg/g at 6th month. The amount of fatty acids in chestnut wood samples has a general increasing tendency. The highest value was 0,19 mg/g (3rd month) and the lowest was 0,06 mg/g (6th month) for smooth surface chestnut samples. Also, lignoceic acid was the most abundant fatty acid which has 0,19 mg/g value on smooth surface chestnut samples after 12 months.Sugars and phenolic compounds are forming the constituent of hydrophilic compounds. The amount of sugar in smooth and rough scots pine and chestnut wood samples showed a general decrease over months. Also, monomethylpinosylvin was determined the highest hydrophilic matter in the 1,83 mg/g amount at 6th month on rough scots pine samples. 232

Sarıçam, Avrupa'da ve ülkemizde oldukça geniş bir alanda yayılış göstermesinden ve deniz seviyesine kadar inebilmesinden dolayı çalışma materyali olarak seçilmiştir. Bu çalışmada, Türkiye'de doğal olarak yetişen sarıçamın (Pinus sylvestris L.) odun, iç ve dış kabuklarının yükselti farklılığına göre anatomik ve kimyasal yapısındaki değişimler incelenmiştir. Sarıçamın anatomik yapısı bakımından, odun traheidlerinin özellikleri incelenmiş ve lif morfolojisi bakımından değerlendirilmiştir. Kimyasal özellikler olarak odun, iç ve dış kabukta hücre çeperi ana bileşenleri, çözünürlük değerlerinin yükseltiyle olan ilişkisi belirlenmiştir. Ayrıca, kromatografik analizler yapılarak odun, iç ve dış kabuk örneklerinde yükseltiye göre lipofilik, hidrofilik ekstraktiflerindeki değişim ve ekstraktiflerden arındırılmış dış kabuk örneklerinde suberin dokusunu oluşturan monomerlerdeki değişimin yükseltiyle olan ilişkisi tespit edilmiştir. Anatomik ölçümlerde, yükselti arttıkça traheid uzunluğunda bir kısalma olduğu görülmektedir. 100 m. yükseltide 3,911 mm olarak belirlenen traheid uzunluğu, 1300 m. yükseltide 1,790 mm olarak ölçülmüştür. Traheid genişliği, lümen genişliği ve traheid hücresi tek çeper kalınlığı ölçümlerinde, yükseltilerin tamamında birbirine yakın sonuçlar elde edilmiş, yükselti ile aralarında bir korelasyon olmadığı belirlenmiştir. Genel kimyasal analizlerden, odun holoselüloz, ?-selüloz ve lignin analizlerinde yükseltiye göre açık bir değişim görülmezken, iç ve dış kabuk holoselüloz ve ?-selüloz oranlarında nispeten bir azalma tespit edilmiştir. İç ve dış kabuk lignin oranında ise açık bir değişim olmamıştır. Lipofilik bileşenlerden alifatik alkoller, odun ve dış kabukta tespit edilmiş ve yükselti arttıkça azaldığı belirlenmiştir. Bütün yükseltilerde 22 C (karbon) atomuna sahip docosanol en fazla bulunan bileşendir. Alçaktan yükseğe çıkıldıkça, odun örneklerinde toplam yağ asidi (doymuş+doymamış) miktarında önemli bir artış saptanırken iç kabuk örneklerinde bir azalma olduğu tespit edilmiştir. Dış kabuk örneklerinde ise çok belirgin olmamasına karşın yükselti arttıkça yağ asidi miktarının arttığı saptanmıştır. Doymuş yağ asitlerinden asit 22:0 dış kabuk örneklerinde, asit 16:0 odun örneklerinde en baskın bileşen olarak tüm yükseltilerde tespit edilirken, iç kabuk örneklerinde hem asit 16:0 hem de asit 22:0 tüm yükseltilerde önemli miktarlarda belirlenmiştir. Doymamış yağ asitlerinden ise asit 9-18:1 iç ve dış kabukta tüm yükseltilerde baskın bileşen olarak belirlenirken odunda asit 9-18:1 (9-octadecenoic asit) ve asit 9-18:2 (9,12-octadecadienoic asit) en çok bulunan bileşenler olarak tespit edilmiştir. Lipofilik bileşenlerden reçine asitlerinin toplam miktarının odunda yükselti arttıkça azaldığı, iç ve dış kabukta ise arttığı tespit edilmiştir. Reçine asitlerinden levopimarik asit odun ve iç kabukta, dış kabukta ise dehydroabietic asit yükseltilerin tamamında en fazla bulunan bileşendir. Aseton:su (95:5, v:v) ekstraksiyonu sonrasında belirlenen fenolik bileşenlerin toplam miktarı örneklerin tamamında yükselti ile doğru orantılı bir şekilde artmaktadır. Cis-monomethyl pinosylvin odunda, 3,4,5-trihydroxycyclohexenecarboxylic asit iç kabukta ve taxifolin dış kabukta bütün yükseltilerde en fazla bulunan bileşenlerdir. Suberin monomerleri arasında alkanollerin toplam miktarı, yükselti arttıkça azalırken, alkanoik, dioik ve hidroksi asitlerin toplam miktarında ise açık bir değişim tespit edilememiştir. Örneklerin tamamında, dioic ve hidroksi asitler en fazla bulunan bileşenler grubunu oluşturmakta ve 18-hidroksi-18:1 asit ve 1,18-dioic-18:1 asit yükseltilerin tamamında en baskın bileşenlerdir. Scots Pine was chosen as study material as it is spread in an extensive area in our country and Europe. The changes in anatomical and chemical structure of Scots Pine growing naturally in Turkey, its wood, inner and outer bark according to the altitude were studied in this thesis. Anatomically, characteristics of wood tracheids were examined and evaluated by fibre morphology. As chemical properties, main components of cell-wall in wood, inner and outer bark and relations between solubilities and altitude were determined. The changes on liphophilic and hydrophilic extractives of inner, outer bark and wood samples; and that on monomers which form suberin tissue of the samples purified from extractives and their relation with altitude were also determined by using chromatographic analyses. In anatomical measurements, it was seen that as altitude increases, the length of tracheid decreases. While it is determined as 3,911 mm at 100 m., and it is 1,790 mm at 1300 m altitudes. It was determined from the measurements that tracheid and lumen width and the thickness of single traheid cell-wall, close results were obtained and that there is no correlation with altitude. While there is no clear change in general chemical analyses such as wood holocellulose, ?-cellulose and lignin analyses with altitude, a comparable decrease in inner and outer bark holocellulose and ?-cellulose rates were noticed. There is no definite change in lignin rate of inner and outer barks. Fatty alcohols of liphophilic components were determined in wood and outer bark and it was seen that it decreases as altitude increases. Docosanol having 22 C (carbon) atom in every altitude is the most common component. While total fatty acids (saturated+unsaturated) on wood samples were observed to increase considerably from lower to higher altitudes it was seen to decrease on inner bark samples. Total fatty acid quantity increases in outer bark though it is not clear. While acid 22:0, from saturated fatty acids in outer bark samples, acid 16:0 in wood samples were seen the most dominant compounds in every altitudes, in inner bark samples both acid 16:0 and acid 22:0 were detected in important quantities. As unsaturated fatty acids, acid 9-18:1 was seen in both inner and outer barks in every altitude. Whereas acid 9-18:1 (9-octadecenoic acid) and acid 9,12-18:2 (9,12-octadecadienoic acid) were observed as the most common compounds in every altitudes in wood samples. The quantity of resin acids of liphophilic extractives were seen to increase in wood but decrease in inner and outer barks as altitude increases. Of resin acids, levopimaric acid in wood and inner bark, dehydroabietic acid in outer bark is the most common components in every altitude. Total quantity of phenolic components determined after acetone:water (95:5, v:v) extraction is directly proportional to altitude all of the samples. Cis-monomethyl pinosylvin in wood, 3,4,5-trihydroxycyclohexenecarboxylic acid in inner bark and taxifolin in outer bark are the most common components in every altitude. Total quantity of alcanols among suberin monomers decreases with altitude increase while there is no clear change in the total quantity of alcanoic, dioic and hydroxy acids. In all the samples dioic and hydroxy acids form the most common component group; and 18-hydroxy-18:1 acid and 1,18-dioic-18:1 acid are the most dominant components in every altitude.

Silvikültürel müdahaleler odun kalitesi üzerine farklı miktarlarda da olsa etki etmektedir. Silvikültürel müdahalelerden biri olan: Dikim aralığının odun kalitesi üzerine etkisini test etmek amacıyla yapılan bu çalışmada; Adapazarı Süleymaniye plantasyonlarında uygulanan 4 farklı dikim aralığının (1. bölge 3x2 m, 2. bölge 3x2.5 m, 3. bölge 3.75x3.75 m, 4. bölge 4x4 m) dar yapraklı dişbudak (Fraxinus angustifolia Vahl.) odununun bazı mekanik özellikleri üzerine etkisi belirlemiştir. Bu maksatla her bölgeden 4'er adet ağaç seçilerek TS 4176' ya göre tomruklar alınmıştır. Bu çalışmada mekanik özelliklerden liflere paralel basınç direnci (TS 2595/1977), liflere dik çekme direnci (TS 2476/1976), eğilme direnci (TS 2474/1976), dinamik eğilme (şok) direnci (TS 2477/1976), elastikiyet modülü (TS 2478/1976) ve teknolojik özelliklerden Janka sertlik (TS 2479/1976) değeri tespit edilmiştir.Araştırma sonucunda en geniş dikim aralığımız olan 4. bölgedeki dar yapraklı dişbudak odununun mekanik özellikleri en yüksek değeri vermesine kabil; dikim aralığının artmasına bağlı olarak konik gövde oluşumu ile budak çap ve sayısının fazla olması. Aynı zamanda direnç kalite değerlerinin azalması; en geniş dikim aralığı olan 4. bölgenin plantasyon dikim aralığı olarak önerilmesine engel teşkil etmektedir.Tomruk kalite sınıfına göre en yüksek kalite grubu içinde yer alan ve silindirik gövde oluşumuna imkan veren 1. bölge (2x3 m) dikim aralığının dar yapraklı dişbudaklar plantasyonları için daha uygun olacağı düşünülmekte ve önerilmektedir. 1. bölgeden alınan odun örnekleri direnci ve kalite değerlerinin dört farklı bölgenin ortalama değerlerine yakın olması bu kanatın oluşmasına etki etmiştir.Bilim Kodu: 379390Anahtar Kelimeler: Dar yapraklı dişbudak, Fraxinus angustifolia, plantasyon, dikimaralığı, mekanik özellikler, kalite değerleri, silvikültür. Silvicultural interventions affect the wood quality even in different amounts. In the present study on testing the planting distance of the wood quality, 4 different planting distances (1st area 3x2 m, 2nd area 3x2.5 m, 3rd area 3.75x3.75 m, 4th area 4x4 m) applied in Adapazarı Süleymaniye plantations have some effects of the narrow-leaved ash (Fraxinus angustifolia Vahl.) on some of the mechanical features. In this regard, 4 threes were chosen from each area and the plank timbers were taken in accordance with TS 4176. In the present study, some mechanical features such as the parallel pressure resistance on the fibres (TS 2595/1977), tensile strength perpendicular to fibres (TS 2476/1976), bending strength (TS 2474/1976), dynamic bending (shock) strength (TS 2477/1976), flexibility module (TS 2478/1976) and the Janka hardness value (TS 2479/1976) among the technological features were determined.At the end of the study, the mechanical features of the narrow-leaved ash in the 4th area gave the highest value and the conic stem formation and the diameter and the number of knots were so high depending on the increase in planting distance. In addition, the decrease in the strength quality values hinders the 4th area, which is the largest planting area, from being suggested as the plantation planting interval.It is thought and suggested that the 1st area (2x3 m) planting distance, which is among the highest quality group according to the plant timber quality class and which allows for the formation of cylindrical stems, will be a more appropriate for the narrow-leaved ash plantations. That the strength and quality values of the wood samples taken from the 1st area are close to the average values of four different areas caused this idea to arise. 84

Paulownia Ağacı Odunundan ZnCl2 Aktivasyonu İle Aktifleştirilmiş KarbonÜretimi Ve KarakterizasyonuNaile VuralÖZETAktifleştirilmiş karbon, karbonik hammaddelerden, kimyasal veya fizikselaktivasyon metotları kullanılarak üretilen, oldukça gözenekli bir katı karbon şeklidir.Kimyasal aktivasyonun, yüksek yüzey alanına ve dar mikrogözenek dağılımına sahipkarbonlar elde etmede etkin bir yöntem olduğu bilinmektedir.Aktifleştirilmiş karbonlar, hem gaz faz hem de sıvı faz ayırma süreçlerindekullanılabilmektedir. Aktifleştirilmiş karbonların başlıca uygulama alanları,saflaştırma, organik kirleticilerin içme suyundan uzaklaştırılması ve seçiciadsorpsiyonla kimyasalların geri kazanımıdır.Çevresel zorunluluklar ve adsorplayıcı maddelere olan talep artışı fosil olmayankaynaklardan aktifleştirilmiş karbon üretimi konusundaki araştırmalara olan ihtiyacıarttırmaktadır. Bu açıdan, tarımsal ve ormansal lignoselülozik atıklar oldukça ilgiçekicidir.Bu çalışmada, Paulownia tomentosa ağacı odunundan ZnCl2 ile kimyasalaktivasyon yapılarak aktifleştirilmiş karbon üretilmiştir. Karbonizasyon sıcaklığı (400,700 oC) ve emdirme oranı (1:2, 4:1) gibi sistem değişkenlerinin, gözenek gelişimiüzerindeki etkileri araştırılmıştır. En yüksek yüzey alanına sahip (2736 m2:g)aktifleştirilmiş karbon, 400 oC ve 4:1 emdirme oranında üretilmiştir. Elde edilenaktifleştirilmiş karbon çözeltiden metilen mavisi gideriminde kullanılmıştır ve çeşitlikoşullar altında (pH, sıcaklık, adsorban doz, temas süresi, metilen mavisikonsantrasyonu) adsorpsiyon özellikleri incelenmiştir. Adsorpsiyon kinetiğinin sözdebirinci derece eşitliğine ve denge izotermleri Langmuir eşitliğine uymaktadır.Bu çalışma, Paulownia odununun ZnCl2 ile aktivasyonun özelliklemikrogözenekli aktifleştirilmiş karbon üretimi için uygun olduğunu göstermiştir.Anahtar Kelimeler: Aktifleştirilmiş karbon, ZnCl2 aktivasyonu, karakterizasyon, MMadsorpsiyonu, Paulownia odunu. Characterization Of Activated Carbon Prepared From Paulownia Wood By ZnCl2ActivationNaile VuralSUMMARYActivated carbon is a highly porous form of solid carbon produced fromcarbonaceous raw materials using chemical or physical activation methods. Chemicalactivation has been known as an efficient method to obtain carbons with high surfacearea and narrow micropore distribution.Activated carbons can be used in both gas phase and liquid phase separationprocesses. The main applications of activated carbon is found in purification, removalof organic pollutants from drinking water and recovery of chemicals by selectiveadsorption.The environmental constraints and a growing demand in adsorbing materialsneed to intensify research works on activated carbon from non fossil sources. In thisperspective, ligno-cellulosic wastes from agriculture and forestry are of great interest.In this study, ativated carbon was prepared from Paulownia tomentosa wood bychemical activation with ZnCl2. The effects of system variables such as carbonizationtemperature (400, 700 oC) and impregnation ratio (1:2, 4:1) on the pore developmentwere investigated. Specific surface area of activated carbon was maximum about 2736m2:g at 400 oC and at an impregnation ratio of 4:1. The resulting activated carbon wasused for removal of methylene blue from aqueous solution and adsorption propertieshave been investigated under various conditions such as pH, temperature, adsorbentdosage, contact time, methylene blue concentration. Adsorption kinetics was inagreement with the pseudo first order equation and equilibrium isotherms were inagreement with Langmuir equation.This study showed that the ZnCl2 activation of Paulownia wood was suitable forthe preparation of activated carbon which is essentially microporous.Keywords: Activated carbon, ZnCl2 activation, characterization, MB adsorption,Paulownia wood 112

Bu çalışmada, Trabzon’da kaloriferle ısıtılan bina içerisinde 5 ağaç türü odununda rutubet değişimi incelenerek Karadeniz Bölgesinde odun denge rutubetinin dağılımı belirlenmiştir. Deneysel odun rutubeti grafiksel odun denge rutubeti aylık ortalamalarından yaklaşık % 0.5 daha yüksek olup, aralarında kuvvetli doğrusal ilişki (r2 = 0.99) bulunmuştur. Karadeniz Bölgesinde uzun yıllar iklim verilerine göre odun denge rutubeti yıllık ortalaması bina içi iklim koşullarında % 10.6 olarak bulunmuştur. Aylık odun denge rutubeti ortalamaları % 6.3 ile % 14.3 arasında değişmektedir. Odun denge rutubeti ortalamaları arasında aylar ve iller bakımından % 95 güven düzeyinde anlamlı fark bulunmuştur. Histerez etkisi ve odun denge rutubetindeki farklar dikkate alınarak, Karadeniz Bölgesinde bina içi iklim koşullarında kullanılacak odunların illere göre % 7 - 10 arasında sonuç rutubetine kadar kurutulması uygun görülmektedir. In this study, wood equilibrium moisture content (EMC) distribution was determined for indoor in Blacksea Region by investigating wood moisture change on wood of five tree species in the central heated indoor conditions in Trabzon. In wiew of monthly average, experimental wood moisture was higher about 0.5 % than graphical wood equilibrium moisture content, and there was an effective relationship (r2 = 0.99) between experimental wood moisture and EMC. According to climate data for many years in Blacksea Regin, North cost of Turkey, annual average experimental wood moisture for indoor conditions were found 10.6 %. Monthly averages of wood equilibrium mositure content change between 6.3 % - 14.3 %. The averages of wood equilibrium moisture content showed significant monthly and regional differences with the rate of 95 % in terms of reliability. Taken into consideration the differences between the histeres effect and wood equilibrium moisture content, It’s recommended that wood to be used indoor conditions in proviences of Blacksea Region be dried up to the final wood moisture of 7 – 10 % to the regions

Bu çalışma, odun koruma amaçlı birçok emprenye maddesinin bileşiminde yer alan borik asit, boraks ve sodyum perborat’ın preparatlar halinde emprenyeler sonrasında odundan yıkanma özelliklerinin tespiti ; bor’un odundan yıkanarak kısa sürede etkinliğini kaybetmesi gibi dış mekanda kullanımını sınırlayıcı sakıncaların giderilmesinde fiziksel bir engel oluşturmak için (SİM)in kullanılma imkanları araştırılmıştır. Araştırma sonuçları, PEG-400’de çözündürülen bor tuzlarının sulu çözeltilerle yapılan emprenyelere oranla daha fazla yıkandığınıve SİM’in PEG’li tuzların yıkanmasını engelleyemezken, sulu çözeltiler halinde yapılan borlu tuz emprenyesi sonrasında ikinci bir işlem olarak uygulanması halinde yıkanmayı önemli ölçüde engellediğini göstermiştir. Ancak yıkanma süresi arttıkça, SİM’in yıkanmayı engelleme etkisinin azaldığı tespit edilmiştir (P£0.05)., Woodpreservation effectiveness of boron compounds against biological damagers andfire is well known. But these compounds are not widely used in preservation ofwood because of their leachability from wood by rain water and making wood morehyroscopic than untreated wood in damp environments. Main aim of this study is;therefore, to improve the undesired leachability properties of some boroncompounds by various water repellents (WRs). Aqueous solutions withpolyethyleneglycole (PEG)-400 of boric acid and sodium perborate were chosen asboron compounds. WRs were used as secondary treatment chemicals which wereconsidered as dimensional stabilizer of wood and phsical bariers of boronretained at innerparts of treated wood. Results indicated that WRs were reducedleachability of boron from wood significantly (P