Search

Bu in-vitro çalışmanın amacı; monolitik zirkonya seramikler ile lityum disilikat içerikli cam seramiklerin translusensi ve renk stabiltesine siman uygulaması ve yaşlandırma işleminin etkisini incelemektir. Bu çalışmayı gerçekleştirmek için 0,5 mm ve 1,00 mm kalınlığında üç farklı monolitik zirkonya ile lityum disilikat cam seramik örnekler 14 x 10 mm boyutlarında A1 renginde 160 adet hazırlandı. Örnekler iki grubu ayrıldı. Dual-cure rezin siman uygulaması örneklerin yarısına uygulandı (n=80). Sonrasında tüm örnek gruplarına hızlandırılmış suni yaşlandırma işlemi uygulandı. Renk stabiliteleri ve translusensi değerleri spektrofotometre cihazı ile renk parametreleri (L, a, b, ΔE, TP) CIE Lab (Comission Internationale de L'Eclairage) renk sistemi kullanılarak, hızlandırılmış suni yaşlandırma işlemi öncesi, siman uygulaması ve yaşlandırma işlemi sonrasında ölçüldü. Sonuçlar 3 yönlü ANOVA ve Duncan testleri kullanılarak değerlendirildi. Translusensi değerleri cam seramiklerde monolitik zirkonya seramiklerden anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Siman uygulaması renk stabilitesini ve translusensiyi anlamlı olarak etkiledi. IPS e.max'te translusensi ve renk değişimi monolitik zirkonya seramiklerden daha yüksek bulundu. Yaşlandırma işlemi sonrası simansız örneklerde renk değişimi en fazla IPS e.max grubunda görüldü. Monolitik zirkonya seramiklerde renk değişim değerleri birbirine yakın bulundu. The aim of this in-vitro study was to investigate the effect of cementation and aging on the translucency and color stability of monolithic zirconia ceramics and lithium disilicate glass ceramics. In order to do this research, three different monolithic zirconia with 0.5 mm and 1.00 mm thickness and lithium disilicate glass ceramic samples were prepared with 160 x 14 mm A1 color. The samples were divided into two groups. Dual-cure resin cement was applied to half of the samples (n = 80). Then, accelerated artificial aging was applied to all sample groups. Color stability and translucency values were measured by spectrophotometer and color parameters (L, a, b, ΔE, TP) using CIE Lab (Comission Internationale de L'Eclairage) color system before accelerated artificial aging process, after cement application and aging process. The results were analysed using 3-way ANOVA and Duncan tests. Translucency values were significantly higher in glass ceramics than monolithic zirconia ceramics. Cement application significantly affected color stability and translucency.In IPS e.max, translucency and color change were higher than monolithic zirconia ceramics. After aging, the color change in the cementless samples was highest in the IPS e.max group. The color change values of monolithic zirconia ceramics were similar. 79

Amaç: Bu çalışmanın amacı çiğneme simülasyonunun posterior bölgedeki üç üyeli monolitik zirkonya köprü restorasyonları üzerindeki faz dönüşümlerine etkisini değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Üç farklı marka monolitik zirkonya seramiğe ait her gruptan onar tane olmak üzere 30 adet üç üyeli köprü şeklinde örnekler hazırlandı. Bütün örnekler faz dönüşümünü belirlemek için yaşlandırma öncesi ve sonrasında örneklerin konnektörler ve gövde merkezi olmak üzere üç noktasından X-Ray difraksiyon analizine tabi tutuldu. Çiğneme simülasyonu işlemi termal siklus (5-55 oC) ve 240.000 mekanik yükleme (50 N) uygulanarak gerçekleştirildi. XRD verilerindeki pik yoğunlukları kullanılarak göreceli monoklinik faz miktarı değerleri termomekanik siklus öncesi ve sonrası olmak üzere Garvie-Nicholson yöntemi ile hesaplandı. Veriler ANOVA ve Post-hoc testleri ile analiz edildi (p

Bu tez çalışması kapsamında enzimatik hidrolizleri gerçekleştirebilmek için uygun bir mikrosistem ve enzimleri bu mikrosisteme immobilize etmek uygun immobilizasyon tekniği geliştirilmesi amaçlanmıştır. Geliştirilen mikrosistem ve immobilizasyon tekniğinin başarısın değerlendirmek için temsili saponin bileşiklerinin (Ginsenozit Rg1 ve Glizirizik Asit) hidrolizi hedef uygulama olarak seçilmiştir. Bu amaç doğrultusunda tek bir uzun kanaldan oluşan Silikon-cam bir mikroreaktör tasarlanıp, Fotolitografi teknikleri ile üretimi gerçekleştirilmiştir. Üretilen tek kanallı mikroreaktöre beta-glukozidaz ve beta-glukuronidaz enzimlerinin immobilizasyonu için Aljinat tabanlı jelleşme metodu optimize edilmiştir. Serbest enzim ve immobilize enzim ile ilgili çalışmalar pNP-Glu ve pNP-Uro substratları ile gerçekleştirilmiştir. Uygun jel formülasyonunu belirlemek için GDL konsantrasyonu, Kitosan oranı gibi farklı parametreler test edilmiş ve bu parametrelere bağlı olarak elde edilen monolitleri enzimatik aktivite performansı ve yapısal karakteristikleri tespit edilmiştir. Parametrelerin enzimatik aktivite üzerine etkisinin yanı sıra jelleşme süresi ve zamana bağlı stabilite çalışmaları yapılmıştır. Aljinat monolitlerin karakterizasyonu amacıyla Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) analizi, Brunauer–Emmett–Teller (BET) yüzey alanı ve Barrette–Joyner–Halenda (BJH) gözenek çapı ve hacmi ve Fourier Dönüşümlü Infrared Spektrofotometre (FTIR) analizleri yapılmıştır. Yapılan çalışmalar sonunda 150 mM GDL konsantrasyonu, 16:1 Aljinat: Kitosan oranı ve β-glukozidaz için 0.8 mg Enzim/ g jel, β-glukuronidaz için 20000 U/ ml enzim konsantrasyonu en uygun formülasyon olarak seçilmiştir. Bu formülasyon için β-glukozidaz ve β-glukuronidaz enzimlerinin serbest formlarına göre rölatif enzimatik aktiviteleri sırasıyla %38.5 ve %59.4 olarak tespit edilmiştir. Mikroreaktörlerde yapılan denemelerde 20 mM pNP-Glu, 2 µl/dakika hızında mikrokanallara beslenmiş ve substratın tamamen dönüştürüldüğü belirlenmiştir. Mikrokanallara immobilize edilen enzimleri akış koşullarında 24 saat aktif kaldığı gözlenmiştir. Temsili seçilen Ginsenozit Rg1 ve Glizirizik Asit farklı hızlarda mikroreaktörlere beslenmiş ve elde edilen örnekler HPLC- ELSD ile analiz edilerek reaksiyon ürünleri tespit edilmiştir. Reaksiyon sonunda Rg1'in enzimatik hidroliz sonunda C-20 pozisyonunda şeker grubunu kaybederek Rh1 bileşiğine dönüştüğü tespit edilmiştir. Konvansiyonel hidroliz sistemleri ile karşılaştırıldığında yüksek verimde dönüşüm elde edilmesi hem enzimatik reaksiyon hem de mikrosistemlerin üstünlüğü olarak değerlendirilebilir., Design of suitable microsystem for enzymatic reaction and development of proper immobilization method are aimed to perform enzymatic hydrolysis in the fabricated microsystems in this study. Ginsenoside Rg1 and Glycyrrhizic Acid were chosen as representative compounds for enzymatic hydrolysis to test the performance of immobilization methods and the microsystems. Silicon-glass microreactor consists of long single channel was designed and fabricated using Photolithography techniques. Alginate based gels were optimized to immobilize β- glucosidase and β-glucuronidase into the microreactor. pNP-Glu and pNP-Uro were used as a substrate for free and immobilized enzymes. Effects of GDL concentration and chitosan ratio were investigated to develop proper immobilization method. Enzymatic activities and structural characteristics of monoliths were determined according to these parameters. Besides, gelation time and stability of produced monolith were investigated. The Alginate monoliths characterized by Brunauer-Emmet-Teller (BET) Specific surface area, Barrett- Joyner-Halenda (BJH) pore diameter, scanning electron microscope (SEM) and Fourier- Transformed Infrared Spectrometer (FTIR) analyzes. As result 150 mM GDL concentration and 16:1 Alginate: Chitosan ratio were found as optimum for immobilization. Enzyme concentrations for β-glucosidase and β-glucuronidase were determined as 0.8 mg enzyme/ g gel and 2500 U/ g gel respectively. Relative activities were calculated %38.5 for β-glucosidase and %59.4 for β-glucuronidase. In the microreactor studies 20 mM pNP-glu was pumped into microchannel at 2 µl/min flow rate and complete conversion of substrate were observed. Moreover the immobilized enzymes retain its activity after 24h. Representative saponin compound were fed into microchannel at different flow rate and reaction product were analysed by HPLC-ELSD. It is shown that hydrolysis of Rg1 was achieved by cleavage of on sugar moieties from C-20 position and resulted with Rh1. High conversion yield and specific hydrolysis can be attributed to advantages of both enzymatic reaction and microsystems.

Özden Y.E, Effect of sintering time on the marginal and internal fit of monolithic zirconia restorations. Hacettepe University, Institute of Health Sciences, PhD Thesis in Prosthodontics, Ankara, 2017. Monolithic zirconia restorations are a good alternative to metal-supported restorations, particularly in the posterior region, where the chewing force is concentrated, given their high fracture toughness, counter-dental natural tooth-like abrasion behavior, and esthetic properties. Changes in temperature and the duration of the sintering process, which is one of the most important steps in the production of these restorations, can affect the physical properties of the material. The purpose of this in vitro study was to investigate the effect of changes in sintering time on marginal and internal fit of monolithic zirconia crowns. For this purpose, a total of 60 monolithic crowns were produced from LAVA® Plus, CEREC®, or KATANA® Y-TZP semi-sintered blocks, on the implant cement-retained abutment analogues at 4-mm height, in the form of the first molar tooth. The samples were divided into 3 groups according to the brand and 2 subgroups according to sintering time (2.25 or 7 h) (n = 10 per subgroup). The marginal and internal gaps were photographed using a light microscope (× 45 magnification) by a silicon replica method, and the measurements were made digitally, using Image J. The effect of the brand and sintering time on the marginal and internal gap values were examined concurrently using 2-way analysis of variance. According to long sintering time, no statistically significant difference was observed between the systems used in the study in terms of total cemented film thickness values (p>0.0001). Crowns fabricated from CEREC® and LAVA® blocks, marginal gap values were not affected as statistically significant due to the change of sintering time (p>0.0001). Crowns fabricated from the KATANA® blocks, the shortening of the sintering time caused a statistically significant increase in the marginal and occlusal gap values (p0.0001). CEREC® ve LAVA® bloklardan üretilen kronlarda marjinal aralık değerleri sinterleme süresinden istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde etkilenmemiştir (p>0.0001). KATANA® bloklardan üretilen kronlarda ise sinterleme süresinin kısalması marjinal ve okluzal aralık değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı derecede artışa neden olmuştur (p

Bu çalışmada, doğal olarak oluşan biyomakromolekülden olan hümik asit (HA) kullanılarak yeni tip bir monolitik adsorbanın sentezi ve bazı nitroanilinlerin adsorpsiyonunda ligand değiştirici adsorban olarak kullanılabilirliği incelenmiştir. Kriyojelleşme yöntemine göre hazırlanan metakrilat esaslı kriyojelin yapısına HA, basit bir işlemle immobilize edilmiştir. Disk şeklinde hazırlanan monolitik adsorban (MLHA), Cu(II) iyonu yüklenerek ligand değiştirici şekle dönüştürülmüştür (Cu-MLHA). Çalışmalarda, analit olarak 2-, 3- ve 4-nitroanilin (yani 2-NA, 3-NA ve 4-NA) kullanılmıştır. Elemental analiz, FTIR, SEM, ve çözünürlük testleri gibi yöntem ve tekniklerle karakterizasyon gerçekleştirilmiştir. MLHA'ya bağlanan Cu(II) miktarı atomik absorpsiyon spektroskopisi ile belirlenmiştir. Deneysel parametre olarak, adsorpsiyon süresi, nitroanilin türü (2-NA, 3-NA ve 4-NA) ve konsantrasyonun (50–250 mg/L) kapasite üzerine etkisi çalışılmış ve elde edilen veriler izoterm modellemesi temelinde irdelenmiştir. Sonuçlar; gözlenen adsorpsiyon kapasitesinin 3-NA>4-NA>2-NA sırasında azaldığını göstermiştir. Adsorpsiyon karakterinin özellikle 3-NA için Langmuir modeline uyduğu; 2-NA ve 4-NA için ise Freundlich modelinin daha uyumlu olduğu görülmüştür., In the present study, the synthesis of a new-type adsorbent that is made up of humic acid (HA), which is a biomacromolecule, and its application as a ligand exchanger in adsorption of nitroanilines were studied. HA was immobilized to a methacrylate-based cryogel through an easy process. The monolithic adsorban (MLHA), which was prepared in a disc form, was converted into a ligand exchanger form by loading of Cu(II) ion (product: Cu-MLHA). In the experiments, 2-nitroniline, 3-nitroaniline, and 4-nitroaniline (i.e. 2-NA, 3-NA, and 4-NA) were used as analytes. The characterization was done by some methods and techniques such as elemental analysis, FTIR, SEM, and solubility tests. The amount of Cu(II) bounded to MLHA was determined by atomic absorption spectroscopy. The effect of some experimental parameters like adsorption time, the type of nitroaniline (i.e. 2-NA, 3-NA, and 4-NA), and the concentration of nitroaniline (i.e. 50-250 mg/L) on adsorption was studied, and the obtained data was scrutinized on the basis of some adsorption isotherm models. The results showed that the observed adsorption capacity decreased in the order of 3-NA>4-NA>2-NA. The adsorption of 3-NA was found to be well described by the Langmuir model, while the Freundlich model was found to fit better to the data of 2-NA and 4-NA.

Ytrium ile kısmen stabilize edilmiş polikristalin zirkonia (Y-TZP), üstün mekanik özellikleri ile tam seramik restorasyonlarda tercih edilen alt yapı materyali haline gelmiştir. Ancak polikristalin içeriği nedeniyle opasitesinin fazla olması optik özelliklerini kısıtlamaktadır. Bu nedenle, Y-TZP alt yapıların üzerlerine veneerleme yapılarak renk ve translusensi özellikleri arttırılarak daha estetik restorasyonlar oluşturulmaya çalışılmaktadır. Zirkonia seramiklerin estetik özelliklerini arttırmak ve veneer seramik zirkonia alt yapı birleşiminin olumsuz sonuçlarını engellemek amacı ile piyasaya veneerleme gerektirmeyen monolitik zirkonia materyalleri sürülmüş ve yüksek translusensi özellikleri ile de alt yapı - veneer sisteme alternatif olmuşlardır. Bu tez çalışmasının amacı, A2 renginde üretilmiş farklı zirkonia altyapı - veneer seramik sistemleri ile monolitik zirkonia sistemlerinin translusensi özelliklerini karşılaştırmaktır. Çalışmada 2 farklı Y-TZP sisteminin optik özellikleri, aynı firmalara ait 2 farklı monolitik sistemle kıyaslanmıştır. Ceramill ve Lava sistemlerinden A2 renginde ve 0.5 mm kalınlığında disk şeklinde örnekler hazırlanmıştır (n=10). Alt yapı örneklerine sistemlere uygun olan IPS e.max Ceram veneer seramiği ve glaze işlemi uygulanmış ve kalınlık 1,5 mm olacak şekilde bitirilmiştir. Ceramill Zolid ve Lava Plus Yüksek Translüsens Zirkonia sistemlerinden de 1,5 mm kalınlığında disk şeklinde örnekler hazırlanmıştır (n=10) ve sistemlerin önerdiği boyama kitleri kullanılarak A2 renginde bitirilmiştir sonrasında da sistemlere uygun glaze materyali ile glazelenmiştir. Üç kez translusensi ölçümü yapılmış ve ölçümler spektrofotometre CM-2500d/2600d ile gerçekleştirilmiştir. Translusensi değerleri kontrast oran metodu kullanılarak hesaplanmıştır. Birinci ölçüm; Ceramill ve Lava sistemlerine ait 0.5 mm kalınlıktaki altyapı örneklerinde, ikinci ölçüm; altyapı örneklerine 1.0 mm kalınlığında veneer seramik materyali eklendikten sonra monolitik zirkonia grupları ile beraber 1.5 mm kalınlıkta glaze uygulamasından önce, üçüncü ölçümler ise; tüm gruplara glaze işlemi uygulandıktan sonra yapılmıştır. Çalışma verileri değerlendirilirken parametrelerin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov- Smirnov testi ile değerlendirilmiş ve parametrelerin normal dağılıma uygun olmadığı saptanmıştır. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metodların yanı sıra niceliksel verilerin karşılaştırılmasında parametrelerin dört grup arası karşılaştırmalarında Kruskal Wallis testi kullanıldı. Parametrelerin iki grup arası karşılaştırmalarında Mann Whitney U test kullanıldı. Parametrelerin grup içi karşılaştırmalarında ise Friedman testi ve Wilcoxon işaret testi kullanıldı. Anlamlılık p

Katekolaminler [norepinefrin (NE), epinefrin (E), ve dopamin (DA)] birçok biyolojik proseste yer alan ve parkinson, şizofreni, nöroblastoma, hipertansiyon gibi hastalıkların patolojik incelenmesinde önemli rol oynayan, nörotransmiter veya hormonlardır. Katekolaminlerin biyolojik sıvılardaki miktarları oldukça düşük olduğundan çok hassas analiz yöntemlerine ihtiyaç vardır. Klinik uygulamalarda elektrokimyasal ölçüme veya floresans ölçümüne dayalı HPLC analizi günümüzde sıklıkla kullanılan bir yöntemdir. Analiz genel olarak; ön saflaştırma, ayırma ve tayin olmak üzere üç basamak içermektedir. Ön saflaştırma işlemleri üç şekilde yapılmaktadır, bunlar; boronik asit afinite kolonlarının kullanıldığı, katyon değişim kolonlarının kullanıldığı ve aluminanın kullanıldığı katı faz ekstraksiyon yöntemleridir. Kapiler elektroforez ve HPLC çalışmalarında ön saflaştırma ve deriştirme işlemlerinin sisteme entegre edildiği çalışmalar ve ticari sistemler mevcuttur. Fakat bu işlemlerin mikroakışkan çipler üzerinde entegre edilmesi, mikro toplam analiz sistemlerinin (µ-TAS) oluşturulması açısından daha büyük ilgi görmektedir. Katekolaminlerin tayininde kısıtlı sayıda mikroçip elektroforez çalışması mevcuttur, ancak tüm analiz basamaklarının aynı mikroçip üzerinde gerçekleştirildiği, µ-TAS çalışması mevcut değildir.Bu çalışmada; katekolaminlerin analizi için, ön saflaştırma, deriştirme, ayırma ve tayin işlemlerinin mikroçip üzerinde entegre edildiği µ-TAS geliştirilmiştir. Bu amaçla ilk olarak, monolitik VPBA-EGDMA (4-vinilfenilboronikasit/ Etilenglikoldimetakrilat) polimerleri fotopolimerizasyon ile hazırlanmıştır. Çözücü/gözenek yapıcı olarak n-propanol/1,4-bütandiol karışımı kullanılmıştır. Polimerlerin kimyasal ve yapısal analizleri için, FTIR, SEM, BET ve cıvalı porozimetre yöntemleri kullanılmıştır. 168 ile 417 m2/g arasında değişen yüzey alanlarına sahip, farklı gözenek boyutlarında monolitler sentezlenmiştir. Adsorpsiyon ve elüsyon çalışmaları kesikli sistemde (batch) yapılmıştır. Katekolamin adsorpsiyonu için, tampon derişimi 20 mM ve pH 7.5 olarak belirlenmiştir. Mikroçiplerde kullanmak üzere belirlenen polimer bileşiminde, katekolamin tutma kapasiteleri NE için 11.9, E için 14.4 ve DA için 13.9 mg/g polimer olarak belirlenmiştir. Adsorplanan katekolaminlerin elüsyonu pH 3 ve altında % 90 ve üzerinde bir verimle gerçekleştirilebilmektedir.Mikroçip elektroforez ve µ-TAS çalışmaları için farklı kanal uzunluklarında ve farklı tasarımlarda mikroçipler borofloat camdan üretilmiştir. Mikroçiplerin üretiminde fotolitografi ve yaş aşındırma teknikleri kullanılmış olup, yapıştırma ısı ve basınç ile gerçekleştirilmiştir.Mikroçip elektroforez çalışmalarında, ayırma için etkili parametreler olan enjeksiyon süresi, uygulanan gerilim, tampon bileşimi-derişimi, pH, ayırma gerilimi ve ayırma yolunun uzunluğu konularında deneyler yapılmıştır. En verimli ayırma, 500 mM MES tamponu (pH:6) ve 100 mM fosfat tamponu (pH:3) ile elde edilmiştir.VPBA-EGDMA polimeri, µ-TAS için tasarlanan mikroçiplerde 0.05x2.1 mm boyutlarındaki yuvalarda fotopolimerizasyon ile monolitik diskler şeklinde hazırlanmıştır. µ-TAS de katekolaminlerin adsorpsiyon ve elüsyonu elektrokinetik olarak gerçekleştirilmiştir. Yıkama çözeltisi, elüsyon çözeltisi ve ayırma tamponunda çeşitli formülasyonlar kullanılmıştır. En iyi sonuçlar, elüsyon tamponu olarak 100 mM fosfat (pH:2), ayırma tamponu olarak 100 mM fosfat (pH:3) kullanıldığında elde edilmiştir. µ-TAS de üretilen monolitik diskler ile, NE için 116 kat, E için 178 kat ve DA için 92 kat deriştirme verimi elde edilmiştir. Catecholamines [norepinephrine (NE), epinephrine (E), and dopamine (DA)] are involved in a number of biological processes as neurotransmitters or hormones and play important roles in the pathological study of several diseases such as hypertension, neuroblastoma, parkinsonizm, and schizophrenia. Due to the very low concentrations of catecholamines and their metabolites in biological fluids, highly sensitive methods of analysis are required for the quantitative determination of catecholamines. Two methods used frequently in clinical studies are HPLC and capillary electrophoresis with electrochemical or fluorescence detection. The analysis generally consists of three steps; pre-purification of catecholamines, separation, and determination procedure. The pre-purification processes are performed in three ways. These are the solid-phase extraction methods, in which boronic acid affinity columns, cation exchange columns and alumina columns are used. Studies integrated with pre-purification and concentration steps are available in HPLC and capillary electrophoresis and commercial systems. However, integration of these steps has become more focused on microfluidic chips in terms of constitution of micro total analysis systems (µ-TAS). Few studies on microchip electrophoresis are presented for analysis of catecholamines, but a µ-TAS study in which all analysis steps have been carried out on the same microchip is not available.In this study, a µ-TAS in which pre-purification, concentration, separation and determination steps were integrated on a microchip was developed for catecholamine analysis. To achieve this, firstly, VPBA-EGDMA polymers were prepared by photopolymerization in which a n-propanol/1,4-butanediol mixture was used as solvent/porogen. For the chemical and structural analysis of polymers, FTIR, SEM, BET and mercury porosimeter methods were used. Monoliths with surface areas that range between 168 and 417 m²/g in a variety of pore sizes were synthesized. Adsorption and elution studies were carried out in a batch system. A buffer concentration of 20 mM and a pH of 7.5 were determined and used for catecholamine adsorption. Catecholamine binding capacities were determined as 11.9 for NE, 14.4 for E and 13.9 for DA for the selected polymer composition that was used in the microchips. The elution of the adsorbed catecholamines at pH 3 and below can be realized with efficiency of 90% and above.Microchips in a variety of channel lengths and in different designs were produced by using borofloat glass for microchip electrophoresis and µ-TAS studies. In microchip production, photolithography and wet etching techniques were employed and the bonding was accomplished with heat and pressure.In microchip electrophoresis studies, several experiments were carried out to investigate some important parameters such as, injection time, applied potential, buffer composition, buffer concentration, pH, separation potential and the length of separation channel. The most efficient separation was obtained with 500 mM of MES buffer (pH:6) and 100 mM of phosphate buffer (pH:3).VPBA-EGDMA polymers were prepared as monolithic disks with photopolymerization in the chambers that were 0.05x2.1 mm sizes in microchips designed for µ-TAS. Adsorption and elution of catecholamines in µ-TAS were realized electrokinetically. Several formulations were used for washing solution, elution solution and separation buffer. The most promising results were obtained when 100 mM of phosphate (pH:2) is used as the elution buffer and 100 mM of phosphate (pH:3) is used as the separation buffer. With the monolithic disks produced in µ-TAS, concentration efficiencies obtained were 116 fold for NE, 178 fold for E and 92 fold for DA. 152

Nikel bilesiklerine maruz kalmak insan saglıgı üzerinde olumsuz etkiler yaratmaktadır. Bazınikel bilesiklerinin insanlar için kanserojen oldugu belirlenmistir. Bu çalısmanın amacı suluçözeltiden nikel iyonunun uzaklastırılması için iyon baskılanmıs monolitlerinhazırlanmasıdır. İyon baskılama yönteminde, polimerik adsorbentin seçiciligi iyonlarınkoordinasyon sayısı, koordinasyon geometrisi ve onların yüküne ve boyutuna baglıdır.Monolitik kolonlar tek bir birimden olusan, gözenekli bir yapıya sahip sürekli sistemlerdir.Son yıllarda monolitik kolonlar kolay hazırlanabilmeleri, yüksek performans gibi belirginözellikleriyle sıvı kromatografisi ve kapiler elektrokromatografi yöntemlerinin vazgeçilmezparçaları olmuslardır.Ni2+ baskılanmıs monolitik kolonların hazırlanması için N-metakroil-(L)-histidin metil ester(MAH) kompleks olusturucu monomer olarak seçilmistir. lk basamakta, fonksiyonelmonomer MAH ile Ni2+ komplekslestirilmis ve PHEMAH-Ni2+ monolit komonomer olarak2-hidroksietil metakrilat (HEMA), çapraz baglayıcı olarak etilenglikoldimetakrilat(EGDMA), baslatıcı olarak potasyum persülfat (KPS), gözenek olusturucu olarak toluen veaktivatör olarak 4-(2-hidroksietil)-1-piperazinetansülfonik asit (HEPES) kullanılarak yıgınpolimerizasyon yöntemiyle sentezlenmistir. Daha sonra kalıp molekül (Ni2+), PAR:NH3-NH4Cl (pH 10): H2O (27:48:25, %v/v) karısımını içeren çözelti kullanılarakuzaklastırılmıstır. Baskılanmamıs ve baskılanmıs monolitlerin denge sisme oranları sırasıyla% 64,9 ve % 72,8'dir. PHEMAH ile karsılastırıldıgında PHEMAH-Ni2+ monolitinin su tutmakapasitesi polimer yapısındaki metal iyon oyuklarının olusumu sebebiyle artmıstır.Elementel analiz sonuçlarına göre PHEMAH-Ni2+ monolit 28,5 ?mol MAH/g ve PHEMAHmonolit 33,4 ?mol MAH /g içermektedir. Ni2+ iyonlarının adsorpsiyonu hem MIP' de hemde NIP' de çalısılmıstır. Nikel adsorpsiyonu ilk 45 dakika içerisinde artmakta ve sonra dengeseviyesine ulasmaktadır. Ni2+ iyonları için maksimum adsorpsiyon kapasitesi 3,589 ?mol/gbaskılanmıs monolittir. Fe3+, Cu2+ ve Zn2+ iyonik çapları yakın oldugundan seçicilikçalısmasında yarısmacı metal iyonları olarak seçilmistir. Baskılanmıs monolitin Ni2+ bagılseçicilik katsayıları, Fe3+, Cu2+ ve Zn2+ için sırasıyla 0,37; 7,4 ve 46,4 kat daha büyük olarakbulunmustur. Ni2+ baskılanmıs monolitler adsorpsiyon kapasitesinde önemli bir azalmaolmaksızın tekrar tekrar kullanılabilir. Exposure to nickel compounds can produce a variety of adverse effects on human health.Some nickel compounds are establihed human carcinogens. The aim of this study is toprepare ion-imprinted polymers which can be for the removal of nickel ion from aqueoussolutions. In ion-imprinting method, the selectivity of a polymeric adsorbent is depend onthe coordination geometry, coordination number of the ions, on their charges and sizes.Monolithic columns are the continuous unitary porous structure. In recent years, monolithiccolumns have attracted considerable attention in liquid chromatography and capillaryelectrochromatography due to their simple preparation procedure, excellent performance.N-methacryloly-(L)-histidinemethyl ester (MAH) was chosen as the complexing monomerfor the preparation of Ni2+ imprinted monolithic column. In the first step, Ni2+ wascomplexed with MAH and the PHEMAH-Ni2+ monolith were synthesized by bulkpolymerization using 2-hydroxyethyl methacrylate (HEMA) as comonomer, ethylene glycoldimethyacrylate (EGDMA) as crosslinker, potassium persulfat (KPS) as initiator, toluene asa pore former and 4-(2-hydroxyethyl)-1-piperazineethanesulfonic acid as activator. Afterthat, the template (Ni2+), were removed using PAR:NH3-NH4Cl (pH 10): H2O (27:48:25, %v/v) mixed solution. The equilibrium swelling ratios of the non-imprinted and imprintedmonoliths are 64,9 % and 72,8 %, respectively. Compared with PHEMAH, the wateruptake ratio of the PHEMAH-Ni2+ monolith increases due to formation of metal ion cavitiesin the polymer structure. According to the elemental analysis results, PHEMAH-Ni2+monolith ve PHEMAH monolith contained 28,5 ?mol MAH/g and 33,4 ?mol MAH /grespectively. Adsorption of Ni2+ ions both on the MIP and the NIP were studied. Nickeladsorption increases with the time during the first 45 minute and then levels off asequilibrium is reached. The maximum adsorption capacity for Ni2+ 3,589 ?mol/g dry weightof MIP. Fe3+, Cu2+ ve Zn2+ were chosen as competitive metal ions in selectivity experimentsbecause of their similar ionic radii. The relative selectivity coefficients of imprinted monolithfor Ni2+ were 0,37; 7,4 ve 46,4 times greater than Fe3+, Cu2+ ve Zn2+ respectively. The Ni2+-imprinted particles could be used many times without decreasing their adsorption capacitiessignificantly.KEY WORDS: Ion Imprinting, PHEMAH, Monolithic Column, Adsorption Capacity,Selectivity Experiment 123