Search

The coronavirus epidemic, which was first seen in Wuhan, China in December 2019 and reported as a pandemic by WHO in March 2020, has affected the whole world since then. Coronavirus disease is a disease caused by the SARS-Cov-2 virus, called the new type of coronavirus, with symptoms such as cold symptoms, pneumonia, multi-organ failure, disseminated intravascular coagulation, and can be fatal. Currently, antiviral, antibacterial, antimalarial agents are used in the treatment of Covid-19 infection. In addition, DNA-RNA-based, viral vector-based, SARS-CoV-2 vaccines such as inactivated virus have been developed and continue to be developed. On the other hand, some immunonutrients, which are extremely effective in strengthening immunity, come to the fore in improving the course of Covid-19 infection and alleviating its symptoms. In this review article, studies examining the effectiveness of arginine, glutamine and omega-3 fatty acids in Covid-19 infection and national/international guidelines are discussed., İlk kez Çin’in Vuhan şehrinde Aralık 2019 tarihinde görülüp Mart 2020 tarihinde WHO tarafından pandemi olarak bildirilen koronavirüs salgını o tarihten bu yana tüm dünyayı etkisi altına almıştır. Koronavirüs hastalığı yeni tip koronavirüs olarak adlandırılan SARS-Cov-2 virüsünün neden olduğu, soğuk algınlığı semptomları, zatüre, çoklu organ yetmezliği, yaygın damar içi pıhtılaşma gibi semptomları bulunan ve ölümcül olabilen bir hastalıktır. Şu anda Covid-19 enfeksiyonunun tedavisinde antiviral, antibakteriyel, antimalaryal ajanlar kullanılmaktadır. Bunun yanı sıra DNA-RNA bazlı, viral vektör tabanlı, inaktif virüs gibi SARS-CoV-2 aşıları geliştirilmiş ve geliştirilmeye devam etmektedir. Öte yandan bağışıklığın güçlenmesinde son derece etkin olan bazı immünonutrientler, Covid-19 enfeksiyonunun seyrinin iyileşmesinde ve semptomlarının hafiflemesinde ön plana çıkmaktadır. Bu derleme yazıda, arjinin, glutamin ve omega-3 yağ asitlerinin Covid-19 enfeksiyonundaki etkinliğinin incelendiği çalışmalar ile ulusal/uluslararası kılavuzlar ele alınmıştır.

Obezite, son zamanlardaki önemli sağlık problemlemlerinden biridir. Obezitenin tip-2 diyabet riskini arttırdığı ve tip-2 diyabetteki insülin direncinin ortaya çıkışında da endoplazmik retikulum (ER) stresinin katkısının olduğu bilinmektedir. Obez bireylerde yüksek miktarlarda bulunan glutaminin insülin direncindeki rolü ile ilgili mekanizmalar yeterince anlaşılabilmiş değildir. Tez kapsamında, insülin direnci durumunda hücre içine glikoz alınamamasının getirdiği enerji ve hammadde eksikliğini gidermede glutamin kullanılıyor olabilir mi sorusuna yanıt aranmaktadır. Glutaminin ve glutaminin taşınmasının, insülin direnci ve ER stresi ile ilişkisini belirlemek amacıyla bu yolaklarda yer alan belirteç proteinlerin seviyeleri ve fosforilasyon düzeyleri western blot yöntemi ile incelenmiştir. Farklılaşmış 3T3-L1 adipositleriyle yapılan deneylerde, artan glutamin uygulamasının insülin hassasiyetini arttırdığı ve ER stresi azalttığı gösterilmiştir. Adipositlerde tunikamisin aracılığıyla ER stres ve insülin direnci uyarıldığında glutamin taşıyıcılarının seviyeleri azalırken, palmitat ile uyarılan ER stres ve insülin direnci durumunda ise glutamin taşıyıcılarınının seviyelerinde artış görülmüştür. Glutamin taşıyıcısı ASCT2'nin ifadesinin azaltıldığı 3T3-L1 fibroblastları adipositlere farklılaştırıldığında, hücre içi yağ birikimi ciddi oranda azalırken beraberinde insülin direnci ve ER stres de azalmaktadır. Ayrıca, hücre içi glutamin, malat ve fumarat düzeyleri kolorimetrik olarak ölçüldüğünde, adiposite farklılaşmanın etkisiyle glutamin ve malat miktarı artmaktadır. ASCT2'nin ifadesinin azaldığı adipositlerde ise glutamin düzeyi düşer iken fumarat ve malat düzeyleri değişmemektedir. Sonuç olarak, adipositlerdeki insülin direnci ile hücre için gerekli enerji ve hammaddelerin glikozdan sağlanamaması durumunda mitokondride glutaminin kullanıldığı bulunmuştur. Önemli bir enerji ve karbon kaynağı olan glutamin insülin direncine etkisini ER stres üzerinden gösterdiği ortaya çıkarılmıştır. Glutamin ve ASCT2'nin obezite ve tip 2 diayabet için geliştirilebilecek tedavi yaklaşımlarında önemli hedefler olduğu gösterilmiştir. Obesity has been one of the important health problems recently. It is known that obesity increases the risk of type-2 diabetes and endoplasmic reticulum (ER) stress contributes to the development of insulin resistance in type-2 diabetes. The mechanisms related to the role of high levels of glutamine in insulin resistance in obese individuals are not sufficiently understood. In this thesis, it is sought to answer the question of whether glutamine can be used to eliminate the lack of energy and metabolic intermediates caused by the inability of glucose uptake associated with insulin resistance. to determine the relationship between glutamine and transport of glutamine with insulin resistance and ER stress, the levels and the phosphorylation levels of marker proteins in these pathways were detected by western blot method. The assays with differentiated 3T3-L1 adipocytes have shown that increased glutamine treatment increases insulin sensitivity and reduces ER stress. The levels of glutamine transporters decreased when adipocytes were stimulated with tunicamycin to induce ER stress and insulin resistance. In the case of increased ER stress and insulin resistance by palmitate, glutamine transporters levels decreased. An ASCT2 (SLC1A5) knock-down model was created which is an important glutamine transporter in 3T3-L1 fibroblasts, and these cells were differentiated into adipocytes. In this model, intracellular fat accumulation decreased significantly as well as insulin resistance and ER stress decreased. Intracellular glutamine, malate, and fumarate levels were measured by colorimetry. The amount of glutamine and malate increases with the effect of adipocyte differentiation. In adipocytes with decreased expression of ASCT2, glutamine levels decrease while fumarate and malate levels do not change. In conclusion, it was found that glutamine usage increased in mitochondria, in case of insulin resistance in adipocytes when required energy and metabolic intermediates that cannot obtain from glucose. Glutamine, important energy, and carbon source have been shown its effect on insulin resistance through ER stress. Glutamine and ASCT2 are important targets for treatment approaches for obesity and type 2 diabetes. 121

Bu çalışma, etlik piliçlerde yumurta içi glutamin enjeksiyonunun embriyo gelişimi, çıkış parametreleri, bağırsak gelişimi, kan parametreleri, civciv kalitesi, büyüme performansı ve karkas özellikleri üzerine etkisinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, Ross 308 genotipli 36 haftalık yaştaki damızlık sürüden elde edilen yumurtalar kullanılmıştır. Kuluçkanın 17. gününde yumurtaların hava boşluğuna sıvı formda L-glutamin enjekte edilmiştir. Çalışmada, kontrol (enjeksiyon yapılmamış), 0,5 ml steril su enjeksiyonu (negatif kontrol), 0,5 ml steril su içinde 20 mg (1. doz), 40 mg (2. doz), 60 mg (3. doz) ve 80 mg (4. doz) glutamin enjeksiyonu olarak altı farklı grup oluşturulmuştur. Kuluçkanın 20. gününde embriyo büyüme özellikleri, çıkış gününde ise civciv kalite parametreleri, iç organ gelişimi, bağırsak morfolojisi, kan parametreleri (glukoz düzeyi, immünoglobulin, karaciğer enzimleri ve kan hücreleri), yaşama gücü ve geç dönem embriyo ölümleri belirlenmiştir. Büyütme döneminde (1-6 hafta) uygulama gruplarında haftalık besi performansları saptanmıştır. Büyütme döneminin 14. ve 42. günlerinde iç organ gelişimi, bağırsak morfolojisi ve kan parametreleri, 42. gününde ise kesim ve karkas parametreleri belirlenmiştir. Kuluçkanın 20. gününde embriyo ağırlığı, sarı emilimi, embriyo vücut ve bacak uzunluğuna ait en yüksek ortalama değerler 2. doz grubunda gözlenmiştir (P

ÖZETGiriş ve Amaç: Zamanında ve yeterli miktarda nütrisyon desteğisağlanmayan yoğun bakım hastalarında, protein ve enerji açığı ortaya çıkmakta,morbidite ve mortalitede artış gözlenmektedir. Glutamin, vücuttan amonyağınuzaklaştırılmasında, renal asit baz dengesinin korunmasında, immün sistemhücrelerinin ve proinflamatuar sitokinlerin düzenlenmesinde, protein ve nükleotidsentezinde, glukoz ve lipid metabolizmasında, glutatyon sentezinde, ısı-şok proteinyapımında önemli rol oynamaktadır. Eski tarihli çalışmalarda yoğun bakımhastalarında glutamin desteğinin morbidite ve mortalitede azalmaya neden olduğugösterilmiştir. Yakın tarihli araştırmalarda ise bu olumlu sonuçlar görülmemiştir.Bu çalışmada, yoğun bakım ünitesinde glutaminden zengin enteral nütrisyondestek tedavisinin morbiditeye etkilerinin retrospektif olarak değerlendirilmesiamaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, ilk 24-48 saat içinde enteral nütrisyonbaşlanan,18-92 yaş arası 40 hasta dahil edilmiştir. Hastalar, glutaminden zengin(Grup G) ve kontrol (Grup K) grubu olmak üzere iki grupta incelenmiştir. Hastalarındemografik verileri, yoğun bakıma yatış tanıları, ilk 24 saateki, 7,14,21 ve 27.gündeki APACHE II ve SOFA skorları, kan ve idrar laboratuar parametreleri,mekanik ventilatör süreleri ve kültür sonuçları karşılaştırılmıştır.Bulgular: Hastaların demografik verileri ve yatış tanıları açısından farkyoktu. İlk 24 saatte ve 7,14,21,28. günde APACHE II ve SOFA Skorları iki grupta veölçüm yapılan zamanlarda benzerdi(p˃0.05). Kan, idrar, yara ve DTA kültüründeüreme oranları (p>0,05) ve kültürlede izole edilen mikroorganizma oranları iki gruparasında benzerdi. Mekanik ventilasyon süresi açısından iki grup arasında anlamlıfark yoktu (p= 0,64). İlk 24 saat ve 7,14,21,28 günde ölçülen kan ve idrar laboratuarparametreleri açısından iki grup arasında ve ölçüm yapılan zamanlarda anlamlı farkyoktu (p>0,05).Sonuç: Yoğun bakım ünitesinde glutaminden zengin enteral nütrisyon destektedavisinin morbiditeye anlamlı etkisinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. SUMMARYRETROSPECTIVE EVALUATION OF THE EFFECTS OF GLUTAMINERICHENTERAL SUPPORT THERAPY ON MORBIDITY IN INTENSIVECARE UNITIntroduction: In intensive care patients whose nutritional support is notavailable in a timely and adequate amount, protein and energy deficit arise, morbidityand mortality increase are observed. Glutamine plays an important role in the removalof ammonia from the body, maintenance of renal acid base balance, regulation ofimmune system cells and proinflammatory cytokines, protein and nucleotide synthesis,glucose and lipid metabolism, glutathione synthesis and heat shock protein production.In previous studies, it was shown that glutamine supplementation in intensive carepatients leads to decreased morbidity and mortality. On the other hand, these positiveresults were not seen in recent researches.In this study, it was aimed to evaluate the effects of glutamine-rich enteralnutritional support treatment on morbidity in intensive care unit, retrospectively.Materials and Methods: Forty patients between 18-92 years of age who hadenteral nutrition within the first 24-48 hours were included in the study. Patientswere studied in two groups as glutamine rich (Group G) and control (Group C).These two groups were compared in terms of the following parameters: demographicdata of patients, diagnosis of intensive care hospitalization, APACHE II and SOFAscores in the first 24 hours, 7th, 14th, 21st and 28th day, blood and urine laboratoryparameters, mechanical ventilator durations and culture results.Results: There was no significant difference between the two groups in termsof the demographic data of the patients and the admission diagnosis. APACHE II andSOFA scores on the first 24 hours and on days 7, 14, 21 and 28 were similar in the twogroups and measurement times (p˃0.05). Reproductive rates in blood, urine, woundand DTA cultures (p> 0,05) and cultured microorganism ratios were similar betweenthe two groups. There was no significant difference in mechanical ventilation timebetween the two groups (p = 0.64). Blood and urine laboratory parameters measured inthe first 24 hours and 7th, 14th, 21st and 28th days were not significantly differentbetween the two groups and between the measurement times (p> 0,05). xiConclusion: It was seen that there is no significant effect of glutamine-richenteral nutritional support treatment on morbidity in intensive care unit.Keywords: Intensive care, enteral nutrition, glutamine, morbidity 68

CAMCI H. Nörodejenaritif Hastalıkların Tedavisi Çalışmalarında Kullanılmak Üzere Huntington Hücre Hattı Modellerinin Üretilmesi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Moleküler Tıp ABD. Doktora Tezi. İstanbul. 2018.Nörodejeneretif hastalıklar çağımızın en önemli sağlık sorunlarından biri olup birçok insanı etkilemektedir. Alzheimer, Parkinson, MS ve Huntington gibi birçok çeşidi olan bu hastalıklar genel itibarı ile anormal, yanlış katlanmış proteinlerin birikimi sonucu meydana gelmektedir.Huntington hastalığı genetik geçiş gösteren, koretik hareket, psikolojik ve davranışsal bozukluklar ile karakterize bir nörodejeneretif bozukluktur. Huntingtin proteinini kodlayan HD geninin 1.Exonunda bulunan Glutamin kodlayan CAG kodonunun fazla miktarda tekrar etmesi nedeni ile oluşur. İlk on yedi aminoasidi takiben başlayan CAG kodon tekrarlarının otuz beşi aşması durumunda hastalık görünür. Oluşan mutant proteinler sitoplazmada birikerek toksik bir etkiye neden olur. Nörodejeneretif rahatsızlıklar son yıllarda moleküler tıbbın ilgisinin yoğunlaştığı bir hastalık grubudur. Bir tek gen hastalığı olarak Huntington tüm nörodejeneretif rahatsızlıklara yönelik tedaviler geliştirebilmek için iyi bir başlangıç noktası ve model olarak görünmektedir. Çalışmamızda moleküler gen klonlama teknikleri kullanılarak huntington hastalığının tedavisine yönelik gerçekleştirilmesi planlanan çalışmalarda kullanılmak üzere model hücre hatları elde edilmiştir. Başarılı bir şekilde elde edilen bu hücreler, ileride gerçekleştirmek istediğimiz daha ileri ve detaylı çalışmalar için temel alacağımız modeller olacaktır.Anahtar Kelimeler: Nörodejeneratif Hastalıklar, Huntington, Çoklu Glutamin Zinciri, Model Hücre Hattı, Protein topaklanması, CAMCI H. Production of Huntington Cell Line Models for Use in the Treatment of Neurodegenerative Diseases. Istanbul University İstanbul University, Institute of Health Science, Department of Molecular Medicine. İstanbul. 2018. Norodegeneratif diseases one of the most important health problem in our Century. Accumulation of abnormal proteins is main cause of this kind of diseases, such as Alzhaimer, Parkinson, MS and Huntington.Huntington is a norodegenaratif disease that show genetic transition, choretic movement and pysicological breakdown. Cause of Huntington is existence of multiple repeat CAG sequences in HD gene first exon that coding Glutamine. Symptoms appears if the CAG codon repeats starting after the first seventeen amino acids exceed thirtyfive. When abnormal proteins accumulate in sytoplasma cause toxic effect on cell. Neurodegenerative disorders are a group of diseases in which molecular medicine has become more intense in recent years. As a single gene disorder, Huntington appears to be a good starting point and model for developing treatments for all neurodegenerative disorders. In our study, model cell lines were obtained for use in the studies planned for the treatment of Huntington's disease using molecular gene cloning techniques. These cells, which have been successfully obtained, will be the models we will base on further and detailed studies that we would like to carry out in the future.Key Words: Neurodegenerative Diseases, Huntington, Multiple Glutamine Chain, Model Cell Line, Protein aggregation. 88

Bu çalışmanın amacı l-arjinin, l-glutamin ve hidroksi metil bütirat (HMB) içerikli beslenme ürünü uygulamasının yara iyileşmesi üzerine etkilerinin histolojik ve immünohistokimyasal olarak incelenmesidir. Ayrıca ürünün apoptotik etkileri de incelenmiştir. Toplam 40 adet wistar albino cinsi erkek rat test (l-arjinin, l-glutamin ve hidroksi metil bütirat içerikli beslenme ürünü verilen grup) ve kontrol grubu olmak üzere 2 gruba eşit sayıda ayrıldı. Kontrol ve test grupları da kendi içerisinde 3. gün ve 7. gün sakrifiye edilenler olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Hayvanların maksiller 1. molar dişlerinin 1mm apikalinden disposible punch materyali ile dişeti dokusu çıkarıldı ve deney boyunca gavaj yoluyla test grubundaki hayvanlara l-arjinin, l-glutamin ve hidroksi metil bütirat içerikli beslenme ürünü verildi. Hayvanlar 3. ve 7.günlerde sakrifiye edildi. Genel histolojik yapının belirlenmesi amacıyla kesitler Hematoksilen-Eosin (HE) veya Masson-Trichrom (MT) ile boyandı. HE ile boyanan kesitlerde yara morfolojisi değerlendirilirken, MT ile boyanan kesitler kollajen birikimini göstermek için kullanıldı. Deneyin 3. ve 7. günlerinde yara bölgesinde büyüyen epitelyal dildeki çoğalan keratinositler için bir belirteç olarak sitokeratin 6 (CK6); epidermal kök hücrelerinin belirlenmesi için sitokeratin 15 (CK15) ekspresyonu immunohistokimyasal olarak gösterildi. Deney sonunda elde edilen dokulara ait tüm kesitlerde apoptotik hücreleri belirlemek için terminal deoxynucleotide-transferase (TdT)-mediated dUTP nick end labeling (TUNEL) metodu uygulandı. HE ve MT boyama sonuçları, Abound-R uygulamasının yara kapanma süresini kısalttığı, kollajen sentezini arttırdığı ve yara morfolojisini düzelttiğini gösterdi (p

Çalışmamızda,parenteral nütrisyon (PN) alan sepsisli hastalarda parenteral Glutamin (Gln) destekli beslenmenin Endocan düzeyleri üzerine etkisini araştırmayı amaçladık.Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Eğitim Araştırma ve Uygulama Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı Yoğun Bakım Kliniğinde, Sepsis-3 konsensus kriterlerine göre sepsis tanısı ile takip edilen veya takipleri sırasında sepsis tanısı gelişen ve parenteral beslenme solüsyonu başlanmış, 18-70 yaş arası toplam 60 hasta çalışmaya dâhil edildi. Hastalar randomize olarak standart PN solüsyonu (Grup K, n=30) ve standart PN yanında parenteral dipeptid Gln-Ala (Grup G,n=30) verilmesine göre iki gruba ayrıldı. Gln-Ala dipeptid dozajı 0,35 mg/kg olarak hesap edildi.Hastaların yoğun bakıma kabulünde APACHE II skorları ve takiplerde 0. ,3. ve 7. günlerde SOFA skorları kaydedildi. Demografik verileri ve 0. ,3. ve 7.günlerde Endocan, WBC, ESR, CRP değerleri kaydedildi. Çalışmaya dâhil edilen hastalar için 28 günlük takipler öngörüldü, eksitus olan yada taburcu olan hastalar ve YBÜ takipleri sırasında septik şok gelişen hastalar kaydedildi. Çalışmamızda, standart PN alan ve standart PN yanında parenteral dipeptid Gln-Ala alan hastaların Endocan değerleri arasında istatistiksel bir fark saptanmadı (p>0,05). Her iki grup arasında mortalite ve septik şok gelişim oranları açısından anlamlı fark bulunmadı.Sonuç olarak;elde ettiğimiz veriler PN alan septik hastalarda parenteral Gln takviyesinin Endocan düzeylerine ve mortalite ile septik şok gelişim oranlarına katkısı olmadığı yönündedir. The purpose of this study was investigating the effect of parenteral Glutamine (Gln) supplementation on Endocan levels in patients with sepsis receiving parenteral nutrition (PN). In Gaziantep University Şahinbey Education Research and Practice Hospital Department of Anesthesiology and Reanimation Intensive Care Clinic, a parenteral nutritional solution was initiated followed by sepsis diagnosis according to Sepsis-3 consensus criteria or developing sepsis diagnosis during follow-up and a total of 60 patients between 18-70 years old were included in the study.Patients randomly were divided into two groups according to standart parenteral nutrition (PN) and standartPN additionally the parenteral dipeptide Gln-Ala. The Gln-Ala dipeptide dosage was calculated to be 0.35 mg / kg.Demographic data, follow up 0 , 3 and 7th days values of Endocan, CRP, ESR, lactate and WBC of were recorded.APACHE II scores on patients recorded admission to intensive care unit and SOFA scores on days 0, 3 and 7th of follow-up. For patients included in the study 28-day follow-up predicted, patients who were discharged or exitus andpatients with septic shock recorded. In our study, there was no statistically significant difference between the Endocan values of patients receiving parenteral dipeptide Gln-Ala additionally the standard PN or standard PN(p>0,05). There was no significant difference in mortality and septic shock development rates between the two groups.As a result; no significant trend was identified for an effect of parenteral Gln supplementation in septic patients with PN on Endocan levels and mortality and septic shock development rates. 94

Bu araştırmada, 4 in ovo uygulaması (in ovo uygulanmayan kontrol, karbonhidrat karışımı, glutamin ve hidroksi metil bütirat (HMB)) × 2 kuluçka çıkım sonrası yeme ve suya geçiş süresi (hemen veya 48 saat sonra) × 2 ön başlatma yemi (mısır veya dekstroz esaslı) deneme düzeninde beslemenin etlik civcivlerin kuluçka ve büyüme performansları, sindirim sistemi fiziksel, morfolojik ve enzimatik gelişimi üzerine etkileri incelenmiştir. Denemede 1574 adet döllü yumurta, başlangıç ağırlıkları eşit olacak şekilde 16 gruba 9 tekerrürlü dağıtılmış, çıkım sonrası 6 tekerrür performans testi, kalan civcivler ise dönemlere göre sindirim sistemi incelemesinde kullanılmıştır. Broiler döllü yumurtalarına (Ross 308) embriyo döneminin 18.gününde besin maddeleri in ovo yöntemi ile enjekte edilmiş, kuluçka çıkış sonrası civcivler deneme desenine uygun olarak 42. güne kadar beslenmiştir. Ön başlatma yemleri 7 gün boyunca ayrı, daha sonrasında ise tüm gruplar besleme dönemlerine uygun aynı tip karma yemle beslenmiştir. İn ovo uygulaması olarak karbonhidrat karışımları civciv kuluçka çıkış gücünü düşürmüş, buna karşılık MHB ile birlikte çıkış ağırlığını artırmışlardır (P˂0.05). Yeme geç geçiş incelenen tüm kriterler üzerinde önemli etkiler yapmıştır (P0.05) of starter feed at Day 14. In conclusion, in ovo nutrient applications, feed accessing time and pre-starter feed type had some significant effects on performances, breast meat percentage, physical and morphological development and cell proliferation of small intestine and some pancreatic enzyme activities in different ages of broiler chickens. 203

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Genel Hazırlık Döneminde Yapılacak 6 haftalık Glutamine Yüklemesinin Elit hentbolcuların Aerobik, Anaerobik Güç ve Kuvvet Parametrelerine Etkisinin olup olmadığını araştırmaktır.Materyal ve Metot: Araştırmaya katılan 20 sporcu deney ve kontrol grubu olarak ikiye ayrıldı. Deney ve kontrol grubu sporcuları 6 hafta boyunca günlük rutin antrenmanlarına devam ederken (2 gün teknik, 2 gün aerobik ve anaerobik güç, 2 günde kuvvet), deney grubu sporcularına her antrenmandan sonra(0.3 gr/kg/gün) glutamine yüklemesi yapıldı. Araştırma başlangıcında ve sonunda deney ve kontrol grubu sporcularının kuvvet, aerobik ve anaerobik güç parametreleri ölçüldü. Aerobik güç için cooper testi, Anaerobik güç için Wingate Testi, pençe kuvveti handgrip, bacak ve sırt kuvveti için dinamometre kullanıldı. Verilerin toplanmasından sonra deney ve kontrol grubu sporcularının ön test ve son test değerleri Manova ve Leven testleriyle analiz edildi ve elde edilen sonuçlar değerlendirildi.Bulgular: Sol el pençe, sağ el pence, bacak, sırt ön test ve son test sonuçları arasında(P

Grafen sp2 ile bağlanan karbon atomlarının tek katlı bir yapısı olarak, özgün elektriksel ve kimyasal özelliklere sahip iki boyutlu gibi görünen bir materyaldir. Biyomedikal uygulamalar açısından, sinir hücrelerinin elektriksel aktiviteye sahip olması nedeniyle grafen ve grafen oksit (GO) sinir sistemi çalışmaları için ideal bir model olarak ortaya çıkmaktadır. Glutamin (Gln) çeşitli metabolik yolaklara katılır ve merkezi sinir sisteminde (MSS) bol miktarda bulunur. Aminoasit nörotransmitterlerinin prekürsörü olarak beyinde temel bir rolü vardır. Glutamin sentetaz (GS) tarafından glutamatın γ karboksil grubuna amonyak (NH3) eklenmesiyle elde edilir ve R grubu CH2CH2CONH2'e dönüşür. Bu tez çalışmasının amacı GO'nun MSS nöronlarının kültür ortamında L-glutamin stresine karşı nöroprotektif etkisi olup olmadığını araştırmaktır. GO tozu kitosanla cam yüzeyler üzerine ince bir film olarak kaplanarak B35 nöroblastoma hücreleri bu film tabakalarına ekildi. Cam yüzeylerde kültüre edilen hücreler kontrol grubu olarak kullanıldı. 24 saat sonra her iki yüzey üzerine ekilen hücrelere L-glutamin stresi uygulandı. Hücreler L-glutamin ile eksitotoksisiteye maruz bırakıldıktan 24 saat sonra (stres sonrası) taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile hücre morfolojileri incelendi. Hücre canlılığı MTT testi ile ölçüldü ve aktin boyama yapıldı. L-glutamin uygulamasından bir saat sonra her iki yüzey ortamında L-glutamin stresi etkisiyle hücre canlılığında azalma olduğu gözlendi. GO film üzerindeki hücrelerde cam yüzeydekilere göre hücre canlılığının daha yüksek olduğu bulundu. Yirmi dört saat sonra cam yüzeylerde hücre canlılığı %54'ten az iken, GO film üzerindekinde ise 6 saatten sonra hücrelerin iyileşmeye başladığı gözlendi. Hücre morfolojileri ve aktin boyama sonuçlarının da bu sonucu desteklediği görüldü. L-glutamin stresinin 100 mM ve üzeri konsantrasyonunda B35 hücreleri için toksik olduğu bulundu. GO'nun B35 hücrelerinin glutamat stresine karşı dayanıklılığını arttırdığı ve hücrelerin hızla iyileşmesini sağladığı gözlendi. Bu tez çalışmasının bulgularına dayanarak GO'nun ilerleyen çalışmalarla gelecekte biyomedikal uygulamalar için umut vadedici olabileceği sonucuna varılmıştır. Graphene, a monolayer of sp2-bonded carbon atoms, is a quasi–two-dimensional (2D) material with unique electrical and chemical properties. In terms of biomedical applications of graphene and graphene oxide (GO), nervous system would be an ideal breakthrough model, because neural cells are electro-active. Glutamine (Gln) is found abundantly in the central nervous system (CNS) where it participates in a variety of metabolic pathways. Its major role in the brain is being a precursor of the neurotransmitter amino acids: the excitatory amino acids, glutamate (Glu) and aspartate (Asp), and inhibitory amino acid, γ-amino butyric acid (GABA). Glutamine is synthesized from glutamate with ammonia added at the carboxyl group by glutamine synthetase, forming the CH2CH2CONH2 side chain R group. The aim of this work is to investigate whether culture of CNS neurons on GO has any neuroprotective effect against L-glutamine stress. Graphene oxide powder was coated onto glass slides as a thin film and B35 cells were cultured on graphene oxide (GO) sheets. Cultivated cells on glass slides were used as the control group. After 24 hours of cell culture, L-glutamine induced excitotoxicity was applied on B35 cells on both surfaces. After 24 hours of post-stress culture, morphologies of cells were examined by scanning electron microscopy (SEM). Cell viability was measured by MTT assay. The effects of L-glutamine stress on cell viability were visible as early as 1 hour on both surfaces. The cell viability of B35 cells on GO sheets was higher than on glass slides, and cells recovered from the stress within 6 hours on GO surfaces while viability on glass surfaces was lower than 54% after 24 hours. Cell morphology and toxicity measurements also supported this observation. We demonstrated that glutamate is toxic to B35 cells above the concentration of 100mM. The culture on GO increases the resistance to L-glutamine stress on B35 cells, and helps fast recovery. Based on the findings of this study, it is concluded that GO may have a potential for biomedical applications with further studies in the field. 60

Bu çalışma, kanserli hastalarda hidroksi metil bütirat (HMB), glutamin (GLN) ve arjinin (ARJ) kombinasyonu, sadece GLN ve standart enteral beslenme alan hastaların beslenme durumları, bazı biyokimyasal parametreleri ve antropometrik ölçümleri değerlendirilerek, karşılaştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya, Mayıs 2011-Aralık 2013 yılları arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Beslenme Komitesi'ne başvurmuş; 28-74 yaş arası 47 HMB+GLN+ARJ karışımı (1.grup), 25-74 yaş arası 99 yalnız GLN içeren (2.grup) ve 37-74 yaş arası 54 standart enteral formül ile desteklenmiş (3.grup) kanserli hastalar dahil edilmiştir. Hastaların beslenme durumları nutrisyonel risk taraması (NRS-2002) skoru ile değerlendirilmiştir. Hastaların antropometrik ölçümleri alınmış ve bazı biyokimyasal parametreleri analiz edilmiştir. Bütün ölçümler tedavi öncesi ve sonrası olmak üzere iki kez kaydedilmiştir. Hastaların hastanede kalış süreleri (1.grup: 15.8 gün, 2.grup: 18.4 gün, 3.grup: 17.4 gün) bakımından gruplar arası fark istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır (p>0.05). Çalışmada, en yüksek ölüm sıklığı 3.grupta (kontrol grubu) (%18.5) saptanmış ve gruplar arası fark önemli bulunmuştur (p0.05). In research, highest exitus frequency was observed within 3rd group (control group) (%18.5) and differences between groups was found to be meaningful (p

Amaç: Bu çalışmada sıçanlarda deneysel trakeotomi sonrası doku onarıcı ve immun sistemi destekleyici özelliği olan glutaminin enteral uygulanarak trakea iyileşmesine etkisi araştırıldı. Materyal Metod: Çalışmamız 15 Eylül 2014 ile 2 Ekim 2014 tarihleri arasında Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hayvan Üretme ve Araştırma Laboratuarında gerçekleştirildi.Çalışmamızda 30 adet sıçan kullanıldı. Üç grup oluşturuldu. Birinci gruba trakeotomi öncesi 5 gün ve sonrası 5 gün enteral 1 gr/kg/gün glutamin uygulandı. İkinci gruba trakeotomi sonrası enteral 5 gün 1 gr/kg/gün glutamin uygulandı. Üçüncü gruba trakeotomi sonrası enteral 5 gün 1 gr/kg/gün serum fizyolojik uygulandı.Sıçanlardan birinci gruba glutamin uygulandıktan sonra 5. gün trakeotomi açılıp 5 gün daha glutamin uygulandı ve 10. gün sakrifiye edilip trakeaları çıkarıldı. İkinci gruba trakeotomi sonrası 5 gün glutamin uygulandı. Üçüncü gruba trakeotomi sonrası 5 gün serum fizyolojik uygulandı. İkinci ve 3. grup 5. gün sakrifiye edilip trakeaları çıkarıldı. Alınan materyaller histopatolojik olarak incelendi. Histopatolojik olarak epitel rejenerasyonu, enflamasyon, anjiogenez ve fibrozis değerlendirildi. Sonuç: Çalışmanın sonunda histopatolojik olarak incelenen bütün parametreler Grup 1 ve 2 de Grup 3' e göre istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ancak Grup 1 ile Grup 2 arasında histopatolojik değerlendirmeler arasında istatistiksel olarak anlamlı sonuç bulunamamıştır. Glutaminin trakeotomi sonrası trakea iyileşme süresini kısaltarak değerlendirilen histopatolojik veriler açısından olumlu katkısı olduğu görülmüştür. Ancak glutaminin preoperatif uygulanması ile postoperatif uygulanması arasında iyileşme süresi ve histopatolojik veriler açısından fark bulunamamıştır.Anahtar Kelimeler: Glutamin, trakeotomi, trakea iyileşmesi SUMMARYAim: In our study, we researched tissue regeneration and immune supportive effects of Glutamine on tracheal healing of experimentally tracheotomised rats.Material and Methods: Our study was performed in Abant İzzet Baysal University Faculty of medicine Animal Production and Research Facility Laboratories among 15th September to 2nd October 2014. Thirty rats were used in the study. Three groups were planned. First group was exposed to enteral glutamine with 1gr/kg/day dose from five days before to five days after tracheotomy operation. Second group was exposed to enteral glutamine with 1gr/kg/day dose foro five days after tracheotomy operation. Third group was exposed to enteral saline with the same duration and dose with the second group. For the first group, after enteral glutamine exposure for five days tracheotomy was performed to each rat in the group. Then glutamine exposure was continued for five days. After 10 days of exposure, the rats were sacrificed and their tracheae were taken out. The second group was exposed to glutamine with the same dose but after the tracheal operations. the third group was exposed to normal Saline for same time and dose with the second group. Both of the groups were sacrificed at the end of fifth day and their tracheae were also taken out.The specimens, taken from the groups, were examined histologically and pathological findings of epithelial regeneration, inflammation, angiogenesis and fibrosis were recorded. Results : At the end of study, all of examined histopathological findings were found statistically significant in the first group according to the second and the third ones. But these parameters were not found statistically significant between the first and the second group. In our study, glutamine was found positively effective in decreasing the healing period and better histopathological results of trachea after tracheotomy operation.Keywords: Glutamine, tracheotomy, tracheal healing 59

Arseniğe kronik maruziyet sonucu arseniğin toksikokinetiğinde rol oynayan bazı enzimler ve proteinler, arsenik ilişkili hastalıklar ve kanserin gelişiminde büyük role sahiptir. Özellikle arseniğin vücutta birikmesini ve atılımını sağlayan proteinler ile enzimler kronik etkilerin ortaya çıkmasında önemli etkendir.Çalışmamızda, iş yerlerinde sürekli metallere maruz kalan 100 erkek işçinin kan ve idrar örneklerindem yararlanılarak, Glut1 gen polimorfizminin, idrar arsenik düzeyine etkisini belirlemek hedeflenmiştir.Çalışmada öncelikle 100 işçiye ait idrar örneklerinden, Zeeman zemin düzeltme sistemli Grafit Fırınlı Atomik Absorpsiyon Spektroskopi'si (GFAAS) kullanılarak arsenik konsantrasyonları ölçümü gerçekleştirilmiştir. İkinci aşamada ise Glut1 A2841T tek nükleotit polimorfizmi Polimeraz Zincir Reaksiyonu- Restriksiyon Fragment Uzunluk Polimorfizmi (PCR- RFLP) yöntemi ile belirlenerek, elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.İstatistiksel analizler sonucu, Gut1 A2841T polimorfizmi ile idrar arsenik düzeyi arasında anlamlı bir ilişki saptanmış olup, Glut1 A2841T normal genotiplerinin (AA) diğer genotiplere göre idrar arsenik düzeyleri daha yüksek bulunmuştur (p

Bu çalışma; Ocak 2012 – Aralık 2012 tarihleri arasında Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroloji Yoğun Bakım Kliniği'nde takip edilen, SVO tanılı Total Parenteral Beslenme Desteği (TPN) desteği alan yoğun bakım hastaları ile planlanmış randomize, kontrollü ve retrospektif bir çalışmadır. Bu araştırma, glutamin aminoasidi (0,5 g/kg/gün glutamin-alanin dipeptidi) ile zenginleştirilmiş TPN desteğinin; hastaların biyokimyasal parametreleri, klinik durumları ve vücut bileşimlerine olan etkisini gözlemlemek amacıyla planlanıp yürütülmüştür. Bu çalışmada yaşları 34-92 yıl arasında değişen 38 hasta ile çalışılmış; 23 hastaya glutamin ile zenginleştirilmiş TPN desteği (çalışma grubu), 15 hastaya standart TPN desteği (kontrol grubu) uygulanmıştır. Hastalar en az 7, en fazla 21 gün süre ile takip edilmiştir. Takip başlangıcı ve sonunda hastaların biyokimyasal parametreleri ve vücut analizleri ölçülmüştür. Hastaların takip başlangıcında Akut Fizyolojik Ve Kronik Sağlik Durum Değerlendirmesi (APACHE-II), Ulusal Sağlik Enstitüsü İnme Skalasi (NIH) ve Nütrisyonel Risk İndeksi (NRS-2002) tarama testleri, takip başlangıcından 1 ay sonra Barthel İndeks (Bİ) ve Modifiye Rankin Skalası (MRS) skorlamaları yapılmıştır. Uygulanan TPN içerikleri (enerji, karbonhidrat, protein, yağ) açısından gruplar arası anlamlı bir farklılık yoktur (p>0,05). Araştırma sonunda gruplar arası mekanik ventilasyon desteği, hastanede kalış süreleri açısından anlamlı bir farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Hastalarda biyokimyasal parametreler arasında prealbumin seviyesinde kontrol grubunda istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde bir azalma gözlenirken, çalışma grubunda prealbumin seviyesinde anlamlı bir değişim gözlenmemiştir (p>0,05). Ölçülen prealbumin değerleri sırasıyla kontrol ve çalışma grubunda ilk ve son ölçülen ortalama değerler; 20,2±8,78 mg/dL; 20,1±10,37mg/dL ve 16,7±7,76 mg/dL; 17,5±9,08mg/dL şeklindedir. Vücut bileşimindeki değişim açısından gruplar arası anlamlı düzeyde bir farklılık saptanmamıştır. Biyoelektrik impedans analizi yöntemi ile ölçülen vücut kas kütlesi(kg) ilk ve son ölçülen ortalama değerler kontrol ve çalışma grubunda sırasıyla 28,5±7,51kg; 29,5±5,65 kg ve 35,9±11,10kg; 35,1±11,54 kg şeklindedir. İstatistiksel olarak anlamlı düzeyde olmasa da kontrol grubunda kas kütlesinde artış, çalışma grubunda azalma gözlenmiştir. Bu çalışmanın sonucunda glutamin ilavesinin hastanın klinik seyrine ve vücut bileşimine anlamlı düzeyde etkili olmadığı, biyokimyasal parametrelerden prealbumin üzerinde ise; çalışma grubundaki daha yoğun inflamasyon durumuna rağmen düşüşü önleyebilecek ölçüde faydalı olabileceği söylenebilir. Ancak bu sonuçlar düşük örneklem sayısından etkilenebileceğinden daha yüksek örneklem sayısı ile yeni çalışmalara ihtiyaç vardır. This is a planned-randomized, controlled and retrospective study done with intensive care patients who are diagnosed with Cerebrovascular Accident (CVA) and get Total Parenteral Nutrition Support (TPN) in Ankara Numune Training and Research Hospital Neurology Intensive Care Clinic between January 2012 and December 2012. This research is planned and conducted to see the effect of TPN support enriched with glutamin aminoacid (0,5 g/kg/day glutamin-alanin dipeptid) on the biochemical parameters, clinical conditions and body compositions in patients. It was studied with 38 patients whose aged between 34-92 years. 23 patients were provided glutamin enriched TPN support (study group), 15 were provided standard TPN support (control group). Patients were examined minimum 7, maximum 21 days. At the beginning and end of the examination period, the biochemical parameters and body analysis were measured. At the beginning of examination period, Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II(APACHE-II), National Institutes of Health Stroke Scale (NIH) scores and Nutritional Risk Screening (NRS-2002) scan tests; and 1 month after that Barthel Index(BI) and Modified Rankin Scale(MRS) scores were measured. There was no significant difference between the applied TPN ingredients (energy, carbohydryate, protein, fat) (p>0,05). At the end of the examination period; mechanic ventilation support and length of hospital stay was not different between the groups(p>0,05). In the control group, a statistically signicant reduction was observed on prealbumin level among the biochemical parameters, while on the study group no meaningful change was observed(p>0,05).The first and last measurement of prealbumin values in the study and control groups were respectively 20,2±8,78mg/dL; 20,1±10,37 mg/dL and 16,7±7,76 mg/dL; 17,5±9,08mg/dL.With bioelectric impedance analysis method, there was not found a significant difference between the groups' body compositions. The first and last measurement of body muscle mass(kg) values in the control and study groups were respectively 28,5±7,51kg; 29,5±5,65 kg and 35,9±11,10kg; 35,1±11,54 kg.It was determined a reduction in the control group and an increase in study group but these results were not statistically significant.At the end of this study, it can be said that the glutamin addition is not effective on the clinical progress and/or body composition of the patient; but despite the intense inflamation condition on the study group, it might be efficacious as to prevent the reduction on prealbumin, one of the biochemical parameters. However more higher number of samples are needed, because these results may be affected by the low sample size. 143

epsis, kritik hastalarda en yaygın ölüm sebebidir. Mekanizmaları kesin olarak bilinmemekle beraber, sepsise bağlı çoklu organ yetmezliği sendromunun mitokondriyal disfonksiyona neden olabileceği düşünülmektedir. Spesifik besin öğelerinin klinik ve laboratuar çalışmalarında immünolojik ve enflamatuvar cevabı düzenleyebildikleri gösterilmiştir. Glutamin ve arjinin amino asitlerinin, büyüme, doku onarımı, hücre yenilenmesi ve kollajen sentezinde önemli rolleri vardır. Sepsiste kaslardaki glutamin depoları hızlıca tükenmektedir ve belirgin glutamin eksikliğinin yoğun bakım hastalarında morbiditeyi arttırdığı bilinmektedir. Arjinin de anabolik hormon salınımında, immün fonksiyonun desteklenmesinde, amonyak detoksifikasyonunda ve yara iyileşmesinde rolü olan bir amino asittir. Ancak hafif sepsiste hastaların arjinin desteğinden fayda gördükleri ileri sepsis vakalarında ise mortalitenin arttığı vurgulanmaktadır. Kritik hastalarda immünomodülatör besin öğesi içeren diyetlerin kullanımının mortaliteyi etkilemediği sonucu ile beraber, genel kritik hasta popülasyonunda sepsis insidansını azalttığı gibi farklı sonuçlar bulunmaktadır. Bu çalışmada glutamin, arjinin ve glutamin ile arjinin kombinasyonu ile yapılan enteral desteğin lipopolisakkarit (LPS) ile oluşturulan sepsise etkilerini saptamak amaçlanmıştır. Çalışmada 28 adet, ortalama ağırlıkları 300,2 g olan Sprague Dawley soyu erkek sıçan kullanılmıştır. Sıçanlar rastgele Glutamin, Arjinin, Glutamin+Arjinin ve Kontrol olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Glutamin grubuna 500 mg/kg/gün glutamin, Arjinin grubuna 500 mg/kg/gün arjinin, Glutamin + Arjinin grubuna 250 mg/kg/gün glutamin ve 250 mg/kg/gün arjinin toz formları sulandırılarak elde edilen süspansiyon orogastrik yoldan verilmiştir. 10 ardışık gün boyunca beslenen sıçanlara 10. gün sonunda 3 mg/kg dozunda LPS, interperitoneal yolla verilmiş, 24 saat sonrasında sakrifikasyon gerçekleştirilmiştir. Dekapitasyon sırasında sıçanların kanları alınmış, karaciğerleri çıkartılmıştır. Serum C-Reaktif Protein (CRP), interlökin (IL)-1β , IL-6, Tümör Nekrozis Faktör (TNF)-α, Aspartat aminotransferaz (AST) ve Alanin aminotransferaz (ALT) düzeyleri ölçülmüş ve karaciğerleri histopatolojik olarak incelenmiştir. CRP düzeylerinin örneklerin tümünde normal sınırlarda, IL-1β düzeyleri ise tüm örneklerde ölçülen yoğunluktaki en yüksek değer olarak saptandığından karşılaştırma yapılamamıştır. AST, ALT, IL- 6 düzeyleri gruplar arası istatistiksel olarak anlamlı bulunmazken (p>0.05), serum TNF-α düzeylerinde Glutamin + Arjinin grubunda kontrol grubuna göre anlamlı düşüklük saptanmıştır (p

An efficient 2-component synthesis of a series of 3-(2-(substituted phenylamino)thiazol-4-yl)-2H-chromen-2-ones (3a--j) was achieved by the reaction of 3-(2-thiocyanatoacetyl)-2H-chromen-2-one (1) with a variety of suitably substituted anilines in 1:1 molar ratio in ethanol. The structures of the products were established by elemental analyses, and UV-vis, FTIR, 1H and 13C NMR, and mass spectroscopy. 3-(2-(4-Methylphenylamino)thiazol-4-yl)-2H-chromen-2-one (3j) was further characterized by single crystal X-ray diffraction study. This compound, C19H14N2OS, crystallizes in the orthorhombic space group Pna21, with Z = 4, and unit cell parameters a = 13.0785(11), b = 25.746(2), c = 4.7235(3) Å, a = b = g = 90°.

WOS: 000336891000016, This study is the first to evaluate nuclear magnetic resonance (NMR) -based metabolomics in cows with displaced abomasum (DA), which is an internationally recognized problem in dairy cows. Some biochemical parameters have been used for monitoring DA. However, to date, few data have been available on the blood metabolomic profile of dairy cows. Forty Holstein multiparous cows with DA (30 left, 10 right) and 10 clinically healthy Holstein multiparous cows were the subjects of the study. All the animals had similar dry matter intake. An NMR-based metabolomics approach and hematological and biochemical analyses were performed. Some changes in biochemical parameters were observed between the groups. Among the cows with left displaced abomasum (LDA), 10 were associated with concomitant ketosis. Disease periods between the 2 DA groups were different. The metabolites identified and quantified by NMR analysis were valine, 3 beta-hydroxybutyrate (BHB), alanine, glutamine, glutamate, and succinate. The last of these was significantly decreased in cows with right displaced abomasum (RDA). Glutamine, glutamate, and 3 BHB levels were significantly different between DA groups. There was a positive correlation between BHB and valine, glutamine, and glutamate in the LDA group. Overall, this work suggests that the additional information obtained by NMR-based metabolomics evaluation may contribute to assessing the metabolic status of cows with DA., Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK) [111O545], This work was supported by the Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK, project no: 111O545).

Siroz etyolojisi ve kliniği çeşitlilik gösteren son dönem karaciğer hastalığıdır. Güncel histolojik evreleme sistemleri sirozu tek bir kategoride değerlendirmektedir. Son yıllarda karaciğer yetmezliği ve portal hipertansiyon kliniği gelişen hastalarda, bazı belirleyici histolojik bulgular olduğu ve sirozun etyolojiye yönelik tedavi ile gerileyebildiği vurgulanmış; ve sirozun histolojik alt klasifikasyonuna ihtiyaç duyulmuştur.Bu çalışmada siroz tanısı almış 43 rezeksiyon materyalinde, Laennec fibrozis skorlarının klinik ve radyolojik parametrelerle ilişkisi araştırılmıştır. Ayrıca siroz zemininde gelişen prekanseröz lezyonlarda ve hepatosellüler karsinomda Glutamin sentetaz ve HSP 70 belirteçleri değerlendirilmiştir. Laennec fibrozis skorları ile hastaların asit, varis, kanama durumu ve evre arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Nodül içi nekroinflamatuar aktivite derecesi ile asit, kollateral oluşumu, dalak boyutu ve evre arasında; portal/septal inflamasyon ve interfaz aktivite derecesi ile etyoloji arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır. Siroz hastalarından 17'sinde saptanan toplam 45 adet nodüler lezyonda GS ve HSP 70 sitoplazmik boyanması ile nodül tipleri arasında anlamlı fark saptanmış, ancak HSP 70 nükleer boyanması ile fark saptanmamıştır. Nodül çapları ile hastaların AFP düzeyinin sirotik nodülden hepatosellüler karsinoma doğru ilerledikçe arttığı dikkati çekmiş olup, nodül çapı ile nodül tipleri arasında anlamlı fark saptanmıştır.Sonuçta, rezeksiyon materyallerinde de iğne biyopsilerinde olduğu gibi Laennec Fibrozis skorlarının, klinik verilerde anlamlı farklılıklar gösteren alt grupları temsil ettiği görülmüştür. Sirozun alt klasifikasyonunun prognozun ve tedaviye cevabın belirlenmesinde yararlı olabileceği düşünülmüştür. Ayrıca 2 cm'in altındaki nodüler lezyonlara tanı verirken literatürde de yer aldığı gibi HSP 70, GS ve Glipican-3'ü içeren immünhistokimyasal panel uygulanması gerektiği sonucuna varılmıştır.Anahtar kelimeler: Siroz, Laennec, Displazi, Hepatosellüler Karsinom, İmmünhistokimya Cirrhosis is the end result of chronic liver disease which has etiologic and clinic diversity. Current histologic staging systems evaluate cirrhosis in a single category. Recently regression in fibrosis has been noticed and some highlighted histologic features has been realized in cirrhotic patients suffering from portal hipertension and liver failure. Therefore a new histologic classification of cirrhosis has been challanged.In this study, 43 resection materials having cirrhosis had been enrolled. The Laennec fibrosis scores were applied and found to be correlated with clinical and radiological parameters. Furthermore, Glutamine synthetase and HSP 70 stainings were evaluated in the materials having precancerous lesions and hepatocellular carcinoma. Laennec fibrosis scores were significantly correlated with the presence of ascites and variceal bleeding. Statistically significant differences were detected in between the degree of intranodular necroinflammatory activity and decompansation parameters. There were also statistically significant differences in between the etiology and degree of portal inflamation and interface activity. A total of 45 nodular lesions were detected in 17 patients. The cytoplasmic staining of GS and HSP70 in these nodules with showed significant differences according to the type of the nodules. However nuclear staining of HSP70 was not significant. The size of the nodule and AFP levels were found to be increased throught to progression of benign nodule to HCC. As a conclusion, Laennec fibrosis scores were found to be correlated significantly with the clinical subgroups of cirrhosis. Subclassification of cirrhosis is thought to be useful in determining the prognosis and evaluating the response to treatment. Furthermore, GS and HSP 70 are found to be useful markers in the diagnosis of nodular lesions smaller than 2 cm.Keywords: Cirrhosis, Laennec, Dysplasia, Hepatocellular carcinoma, Immunohıstochemistry 133

Pelvik radyoterapi, dünya genelinde tek başına veya kemoterapi ile birlikteneoadjuvan, adjuvan veya definitif amaçlı rektum, serviks ve mesane kanserleribaşta olmak üzere sık kullanılan tedavi modalitelerinden bir tanesidir.Malnütrisyon ise kanser hastalarında sıkça rastlanan bir durumdur ve kötüprognozun bir göstergesidir. Pelvik radyoterapi sırasında gelişen mukozitin kilokaybı ve malnütrisyon gelişiminde önemli bir etkisi olduğu, tedaviye bağlıtoksisiteye yol açtığı bilinmektedir. Sonuç olarak kansere ve tedaviye bağlıtoksisite ile hastaların sağlıkla ilgili hayat kaliteleri bozulabilmekte vemalnütrisyon riski artmaktadır. Bu klinik çalışma ile pelvik radyoterapi süresinceuygulanan HMB/Arjinin/Glutamin?in; hastaların yaşam kalitesi, tedaviye bağlıyan etki ve beslenme durumu üzerine etkileri araştırılmıştır.Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalındapelvik radyoterapi uygulanan 49 hasta, tedavi süresince beslenme durumları,hayat kaliteleri, tedaviye bağlı toksisite, halsizlik, depresyon, iskelet kas kitlesi velaboratuvar parameterleri açısından takip edilmiştir. Hastalar yaş, cinsiyet,operasyon durumu, tümör çeşidi ve eş zamanlı KT durumuna göre 2 grubaayrılmıştır. 25 hastaya HMB/Arjinin/Glutamin uygulanırken 24 hastaya herhangibir nütrisyonel destek uygulanmamıştır. Bu ürünün uygulandığı grupta, anksiyeteve depresyon gelişimi açısından istatistiki olarak anlamlı düzelme saptanmıştır.Kilo değişimi, tedavi yan etkileri, halsizlik, malnütrisyon riski, iskelet kas kitlesi,prealbümin ve albümin açısından düzelme saptansa da, istatistiki olarak bu farkanlamlı olarak bulunmadı. Yaşam kalitesi açısından ise her iki grup arasındabelirgin bir fark saptanmadı.Literatürde HMB/Arjinin/Glutamin?in, pelvik radyatoterapi alanhastalarda, yaşam kalitesi, toksisite ve beslenme durumuna olan etkisini inceleyenbir veriye rastlanılmamıştır. Beslenme parametrelerinde, toksisite, halsizlik,anksiyete ve depresyon, iskelet kas kitlesi, prealbümin ve albümin değerlerindekidüzelmelerden dolayı bu ürün tedavi sırasında kullanılabilir. Pelvic radiotherapy is commonly used with or without chemotherapy inneoadjuvant, adjuvant or definitive cancer treatment setting especially for rectum,cervics, endometrium and bladder cancer. Malnutrition is diagnosed in most of thecancer patients and releated with poor outcomes. Mucositis emerging to pelvicraditherapy is releated with loss of appetite, malnutrition and weight loss andcauses treatment releated toxicity and morbidity. As a result of cancer andtreatment releated toxicity, patients? health releated quality of life (HR-QOL) canbe deteriorated and malnutrition risk increases. In this clinic trial it was aimed toexamine the effects of HMB/Arginin/Glutamine mixture combination on HRQOL,treatment releated side effects and nutritional status during the pelvicradiotherapy.Forty nine cancer patients undergoing chemo/radiotherapy in GaziUniversity Medicine School Radiation Oncology Department were followed interms of nutritional status, quality of life, treatment releated toxicity, fatigue,anxiety, depression, skeletal muscle mass and laboratory parameters throughoutthe pelvic radiotherapy. Patients were stratified to two groups according the age,sex, surgery, tumor type and concurrent chemoterapy status. 25 patients usedHMG/Arginine/Glutamine mixture twice a day and 24 patients did not receive anynutritional support during the radiotherapy. When groups were compared, astatistically significant improvement of the anxiety and depression wereestablished. Some improvement in the percentage weight loss, treatment-relatedside effects, fatigue, risk of malnutrition, skeletal muscle mass, serum levels ofprealbumin and albumin was found, although it was not statistically significant.That is not assigned obvious difference in HR-QOL between the groups.In the literature, there is no data concerning about the effects ofHMB/Arginine/Glutamine mixture on nutritional status, toxicity and HR-QOLundergoing pelvic radiotherapy. Because of the imrovement in nutritionalparameters, toxicity, mood changes and laboratory findings, this combination maybe used during pelvic radiotherapy with or without chemotherapy. 69

Glutaminin; asit ? baz dengesinin sağlanmasında, protein dönüşümü sağlanmasında, amonyak metabolizmasının düzenlenmesinde, katabolik durumlarda (sepsis, travma, postoperatif dönem vb.) ve immun sistemin güçlenmesinde önemli görevleri bulunmaktadır. Kanda en çok bulunan aminoasit olmasına rağmen enteral veya parenteral nutrisyonda yeterli miktarda bulunmamaktadır. Oral mukozanın inflamasyonu olarak tanımlanan oral mukozit, fırsatçı oral enfeksiyonlara giriş kapısı oluşturmakta, bakteriyemi, fungemi ve sepsis gibi ölümcül komplikasyonlara neden olarak hastanede yatma süresinin uzatır ve maliyeti arttırır. Çalışmamızda (n=21) tüm sıçanlararın ağız içerisinde travmatik oral mukozit oluşumu sağlandı. Kontrol grubunda sadece oral mukozit oluşumu sağlandı ve herhangi bir tedavi uygulanmadı. Çalışma gruplarında ise parenteral, enteral ve topikal oral glutamin tedavisi uygulandı. Deneklerdeki oral mukozit iyileşmesi makroskopik olarak gözlendi. İlaç uygulaması bittikten sonra sakrifiye edilen deneklerden piyes alınarak histopatolojik (epitel proliferasyonu, akut iltihap bulguları, damar proliferasyonu ve fibrozis) ve biyokimyasal (SOD, GSH-Px, MDA ve HYP) değerlendirme yapıldı. Çalışmada histopatolojik incelemede; akut iltihap bulguları açısından kontrol grubu ile parenteral grubu ve enteral grubu arasında, epitel proliferasyonu açısından kontrol grubu ile parenteral grubu arasında, fibrozisde kontrol grubu ile oral grubu arasında anlamlı derecede fark (p< 0,05) bulunmuştur. Makroskopik inceleme ve damar proliferasyonu açısından gruplar arasında fark bulunmamıştır. Biyokimyasal incelemelerden sadece MDA düzeyleri açısından kontrol grubu ile enteral grubu arasında anlamlı derecede fark bulunmuştur (p

ÖZETGiriş ve Amaç: Bu deneysel çalışmanın amacı, yoğun bakım hastalarında sıklıkla kullanılan L-alanin+ L-glutaminin karaciğer, ince bağırsakdaki yapısal değişikliklere etkisi, yara iyileşmesine etkisi ve bakteriyel translokasyona etkisini araştırılmasıdır.Materyal ve Metod : Bu çalışmada 190-230 gr olan 20 adet erkek Sprague Dawley rat kullanıldı. Ratlar randomize olarak iki guruba ayrıldı. Tüm ratlarda deneysel rat yanık modeline uygun olarak deride yanık oluşturuldu ve her iki grup eşit şartlarda 21 gün beslendi. Deney grubuna 5ml/kg/gün L-glutamin+L-alanin içeren (Dipeptiven®, Fresenius Kabi BadHamborg, Almanya) preparatı oral yolla verildi. 21 günün sonunda tüm ratlar sakrifiye edildi. Tüm ratlardan steril şartlarda karaciğer, ince bağırsak, yanık yarasından biyopsiler ve kan kültürü alındı. Patolojik incelemede dokulardaki yapısal değişiklikler ve yara iyileşmesi değerlendirildi. Mikrobiyolojik incelemede ince bağırsak ve kan kültürleri kıyaslayarak L-glutamin+L-alaninin bakteriyel translokasyona etkisi araştırıldı.Bulgular : İki grup arasında ince bağırsak biyopsileri arasında hiçbir yapısal fark görülmedi. Karaciğer biyopsilerinde kontrol grubunda grade 1 hasarlanma mevcutken deney grubunda hasar tesbit edilemedi. Yanık yarasından alınan cilt biyopsilerinin patolojik incelemesinde deney grubunda epitelizasyon ve granulasyonun daha iyi olduğu tesbit edildi. Mikrobiyolojik incelemede kontrol grubundaki iki ratın ince bağırsak ve kan kültürlerinde S.aureus, iki ratın ince bağırsak ve kan kültürlerinde de S.epidermidis olmak üzere toplamda dört ratda üreme tesbit edildi. Deney grubundaki hiçbir ratın ince bağırsak ve kan kültürlerinde üreme olmadı.Sonuç: Deneysel rat yanık modelinde yapılan bu çalışmanın sonucunda elde ettiğimiz verilere göre, L-glutamin+L-alanin (Dipeptiven®, Fresenius Kabi BadHamborg, Almanya) kullanımının yanık hastalarının yara iyileşmesini olumlu etkisi olacağını, bakteriyel translokasyonu engellemeye yardımcı olduğunu düşünüyoruz. Yatarak tedavi edilen yanık hastalarının beslenmesinde L-glutamin+L-alaninin destek ürünü olarak tüm hastalarda düzenli olarak kullanımını öneriyoruz. SUMMARY Introduction and Objective: The aim of this experimental study is to research the effects of L-alanin and L-glutamine on liver, structural changes on small intestine, wound healing, and bacterial translocation which are being widely used on intensive care patients. Material and Method: 20 male Sprague Dawley rats which weigh 190-230 gr used in this study. Rats separated into two randomized groups. In accordance with experimental rat burn model, skin burn was created in every rat and both groups are fed equally for 21 days. Experimental group administered L-glutamine+L-alanin containing product (Dipeptiven®, Fresenius Kabi BadHamborg, Germany) for 5 ml/kg/day orally. At the end of 21st day all rats were sacrificed. Biopsy materials obtained from liver, small intestine, and burn wound and blood culture was taken under sterile conditions. In pathologic examination structural changes in tissues and wound healing was evaluated. In microbiologic examination, effects of L-glutamine and L-alanin on bacterial translocation are evaluated by comparing small instestine and blood cultures. Results: No structural difference was seen among small intestine biopsies between two groups. No liver damage was seen in experimental group while live biopsies showed grade 1 damage in control group. Epitelization and granulation was detected as better in pathologic examination of skin biopsies obtained from burn wound showed better in experimental group. Microbiologic examination showed bacterial replication in total of 4 rats from control group, two rats showed replication of S.aures in small intestine and blood culture and two rats showed replication of S. epidermidis in small intestine and blood culture. No replication was determined in any rats from experimental group. Conclusion: In the light of findings acquired from this study done with experimental rat burn model, we think that use of L-glutamine+L-alanin (Dipeptiven®, Fresenius Kabi BadHamborg, Germany) will have positive effects on wound healing and helps preventing the bacterial translocation. We suggest regular use of L-glutamine+L-alanine in nutrition of hospitalized burn patients as a supporting product. 84

Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde beş yaş altı çocuklarda önemli bir morbidite nedeni olan ishalli hastalıklar dünya genelinde önemini korumaya devam etmektedir. Uygun şekilde tedavi edilmeyen akut ishal olgularında malnutrisyon gelişebilmekte ve ishal-malnutrisyon arasındaki kısır döngü uzun vadede olguların okul başarılarını da etkileyebilmektedir. İshal tedavisinde beslenmenin devam edilmesi, dehidratasyonun önlenmesi ve çinko gibi fonksiyonel besinlerin kullanılması önerilmektedir.Son yıllarda ağır hastaların beslenmesinde glutamin, arjinin, omega-3 yağ asitleri gibi immün besinlerin kullanımı artmıştır. Glutamin gastrointestinal sistemde mukozal koruma sağlar ve immün fonksiyonda da rolü vardır. Ayrıca protein sentezi ve yıkımında, dokunun korunmasında, metabolik ve antioksidatif olaylarda görev alır. Çalışmamızda malnutrisyonu olan ve malnutrisyonu olmayan 3-36 ay arası akut ishalli çocuklarda glutamin verilmesinin ishal sıklığına, süresine ve kilo alımına etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Olgular malnutrisyonu olan ve olmayan olarak iki gruba ayrıldı. Her bir grubu glutamin ve plasebo alan 20?şer hasta oluşturdu. Çalışma grubuna 300 mg/kg/gün glutamin, kontrol grubuna ise plasebo yedi gün oral yolla verildi. Üç ay boyunca aylık olarak yapılan takiplerinde boy ve kilo değerleri ölçüldü. Geçirmiş oldukları enfeksiyon hastalıkları sorgulandı. Malnutrisyonu olan ve malnutrisyonu olmayan olguların demografik özellikleri arasında istatistiksel olarak fark yoktu.Gruplar hem malnutrisyon durumuna göre hem de malnutrisyon olup olmadığına bakılmaksızın değerlendirildiğinde günlük ishal sayısı, başvuru sonrası ve toplam ishal süresi benzerdi, istatistiksel fark saptanmadı. Malnutrisyonu olan ve olmayan gruplarda bir yaş altındaki ve bir yaş üzerindeki olgularla;bir yaş altındaki ve bir yaş üzerindeki gln ve plb alanlar ve anne sütü alan ve almayan olguların (glutamin (n=40) ve plasebo(n=40)) başvuru sonrası ishal süreleri arasında da istatistiksel olarak fark yoktu. Takip döneminde kilo alımının da malnutrisyonu olan ve olmayan gruplarda benzer olduğu görüldü. Glutamin takviyesi olguların kilo alımını ve enfeksiyon sıklığını da etkilemedi.Sonuç olarak hem malnutrisyonu olan ve olmayan akut ishalli olgularda hem de malnutrisyonu olup olmadığına bakılmadan yapılan değerlendirmede glutamin takviyesinin günlük ortalama ishal sayısını, başvuru sonrası ve toplam ishal süresi ile kilo alımını etkilemediği görüldü.Anahtar kelimeler: Glutamin, akut ishal, malnutrisyon The diarrheal diseases among children under 5 years old, that are important reasons of morbidity in developed and developing countries, are still important health problems all over the world. Without accurate treatment, malnutrition can develop during acute diarrhoea, and the vicious cycle between diarrhea and malnutrition affects the children?s school success. Continuing the enteral feeding, preventing the dehydration and using the functional nutrients such as zinc are suggested options in treatment of diarrhoea. During recent years, the use of immune nutrients such as glutamine, arginine and omega?3 oil acids has increased in nutrition of seriously ill children. Glutamine that provides mucosal protection in GIS and has a role in immune system. Also, it plays an important role in protein synthesis and destruction, tissue protection and metabolic and anti-oxidative processes. In the study, we aimed to evaluate the effect of glutamine treatment in 3 to 36 ? month old infants with and without malnutrition and acute diarrhoea, on the frequency and length of diarrhoea period and weight gain. Patients were divided into two groups (with malnutrition (n=40) and without malnutrition (n=40)), and each groups consisted of two subgroups receiving glutamine (n=20) or placebo (n=20). Study group was treated with glutamine (300 mg/kg/day) while control group with placebo orally for 7 days. The subjects were followed monthly for 3 months in terms of weight and length gain, and the new infectious diseases. No statistical difference was found between the demographic characteristics of two groups. When compared to placebo, treatment with glutamine did not result in a statistical difference in daily diarrhoea number, total diarrhoea duration and duration of diarrhoea after treatment in each group. Also, there was not a statistical difference in terms of these criterion when the patients were evaluated in terms of the treatment type omitting the nutrition status. When the patients were grouped in terms of their ages (?12 months and >12 months) duration of diarrhoea after treatment did not statistically differ in patients with and without malnutrition. When the patients were grouped in terms of their ages and breast feeding (breast fed and not breast fed) duration of diarrhoea after treatment did not statistically differ in glutamine or placebo groups omitting the nutrition status. In follow-up, glutamine administration did not significantly affect the weight gain and frequency of infection in patients with and without malnutrition. In conclusion: our results suggest that in 3-36-month old infants with and without malnutrition and acute diarrhea, glutamine administration does not affect the daily diarrhoea number, total diarrhoea duration, duration of diarrhoea after treatment and weight gain.Keywords: Glutamine, acute diarrhoea, malnutrition 79

Organizmanın bölgesel olarak ateş, buhar, sıcak cisimler, vb. ilekarşılaşması sonucu gelişen doku harabiyetine `yanık? denir. Çalışmamızdayanık yarası iyileşmesi üzerine etkilerinin değerlendirilmesi için L-Arjinin, LGlutaminve Hidroksi Metil Bütirik Asit (HMB)?den oluşan nutrisyonel destekkarışımı kullanılmıştır.Çalışma, her grupta 12?şer rat bulunan 2 gruptan oluştu. Kontrol grubuna(grup 1), yanık yarası oluşturulmasını takiben 28 gün boyunca normalbeslenmeye ek olarak 2 ml serum fizyolojik verildi. Deney grubuna (grup 2)yanık yarası oluşturulmasını takiben 28 gün boyunca normal beslenmeye ekolarak 2 ml suda çözündürlmüş L-Arjinin, L-Glutamin ve HMB?den oluşannutrisyonel destek tedavisi verildi. Gruplar klinik, biyokimyasal ve histopatolojikparametrelerle değerlendirildi. Makroskopik olarak belirli günlerde yara alanlarıölçüldü. Biyokimyasal olarak kanda Malondialdehit (MDA) ve Nitrik Oksit (NO)dokuda hidroksiprolin düzeyleri ölçülürken, histopatolojik olarak yaradan alınandoku örneklerinde enflamatuar yanıt, granülasyon dokusu oluşumu ve fibrozisgelişimi incelendi.Yara alanları ölçümlerine göre, grup 1 ve grup 2 arasında, istatistikselolarak anlamlı düzeyde fark ortaya çıktı (grup 2 yara alanlarının grup 1 yaraalanlarından daha küçük olduğu görüldü). serum MDA ve doku hidroksiprolindüzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı fark görülmezken, serum NO düzeylerigrup 1 de anlamlı derecede daha yüksekti. Gruplar arasında enflamatuaryanıtlar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamaktaydı. Granülasyondokusu oluşumu 28. günde deney grubunda, kontrol grubuna göre istatistikselolarak anlamlı derecede yüksekti.Sonuç olarak, elde ettiğimiz makroskopik ve histopatolojik incelemesonuçları L-Arjinin, L-Glutamin ve HMB nin karışımından oluşan nutrisyoneldestek tedavisinin deneysel olarak oluşturulan 3. derece yanık yarasında, yaraiyileşmesini artırıcı potansiyeli olduğunu gösterdi.Anahtar kelimeler: HMB, L-Arjinin, L-Glutamin, Yanık, Yara iyileşmesi The tissue injury of the organism caused by fire, steam, hot objects andso on is called `burn?. In our study, the mixture as a nutritional supplementconsisting of L-Arginine, L-Glutamine and Hydroxy Methylbutyric Acid (HMB) isuse to evaluate the effects on the healing of burn wounds.Two groups, consisting of 12 rats established. After creating anexperimental burn injury in the the control group (group 1), 2 ml of salinesolution was given for 28 days, in addition to the regular diet. The experimentalgroup (group 2) was treated with a nutrional supplement, dissolved in 2 mlsaline solution, including L-arginine, L-glutamine and HMB, in additional toregular diet. The groups were evaluated in terms of clinical, biochemical andhistopatological parameters. On certain days, the wound areas were measuredmacroscopially. Malondialdehyde (MDA) and Nitric Oxide (NO) blood levels andtissue hydroxyproline levels were measured. Inflammatory response,granulation tissue formation and development of fibrosis were invastigatedhistopatologically.According to wound area measurements, there was a statisticallysignificant difeerence between groups 1 and 2. (group 2 results were smallerthan group 1). No statistically significant differences in serum MDA and tissuehydroxyproline levels were observed but serum NO levels were significantlyhigher in group 1. There was no statistically significant difference in terms of theinflammatory reponses between the groups. Granulation tissue formation at day28 was significantly higher in group 2.As a result our macroscopic and histopatological results we have shownthat the nutritional supplement regimen containing a mixture of L-Arginine, LGlutamineand HMB has a potential to increase wound healing inexperimentally induced 3rd degree burn wounds.Keywords: Burn, HMB, L-Arginine, L-Glutamine, Wound Healing 74

Mukozit metotreksat (MTX) uygulaması sonrası en sık görülen yan etkilerden birisidir. Klinik öneminin anlaşılmasına rağmen halen mukozitten korunma ve tedavi için standart bir yaklaşım yoktur. Bu çalışma ile glutamin (Gln) ve hidroksimetil bütirat (HMB)?nin tek başlarına ve birlikte kullanımının intestinal mukozitten korumada ki etkinliklerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır.8Çalışma için 50 adet Wistar albino cinsi sıçan toplam 5 gruba ayrıldı. Tüm hayvanlara sakrifiye edilmeden 2 saat önce histopatolojik olarak bağırsak epitel hücre proliferasyonunu saptamak için 50 mg/100gr başına Bromodeoksiüridin (BrdU) uygulandı. Kontrol grubuna intraperitoneal serum fizyolojik (SF) uygulandı. Diğer tüm gruplara intraperitoneal 20 mg/kg MTX uygulandı. İlk iki gruba deneyin 3. gününden itibaren 5 gün plasebo olarak gavaj yoluyla 6 ml/kg distile su verildi. Üçüncü grup ?MTX ve Gln? grubuna Gln 1 g/kg dozunda 5 gün gavaj yoluyla verildi. Dördüncü grup ?MTX ve HMB? grubuna HMB 200 mg/kg dozunda 5 gün gavaj yoluyla verildi. Deneyin 3. gününde MTX 20 mg/kg intraperitoneal olarak uygulandı. Beşinci grup ?MTX, Gln ve HMB? grubuna Gln 1g/kg, HMB 200 mg/kg dozunda 5 gün gavaj yoluyla verildi. Beşinci gün tüm gruplardan histopatolojik inceleme için intestinal ve kan örnekleri alındı. Elde edilen intestinal örnekler hem histolojik olarak incelendi hem de apopitozu belirlemek için kaspase-3 gen ifadesine bakıldı. Alınan serum örneklerinden Total antioksidan kapasite (TAOK) düzeyleri çalışıldı.Çalışmada MTX uygulanan tüm gruplarda ishal tespit edildi. Gerek Gln, gerek HMB ve gerekse Gln-HMB kombinasyonunun ishal oluşumunu önleyici etkisi tespit edilemedi. Kript derinliği bakımından değerlendirildiğinde MTX alan grubun kript derinliğinin en az olduğu (p0.05). MTX-Gln-HMB grubunun ise kontrol grubuna yakın kript derinliğine sahip olduğu ancak SF grubu ile aralarında istatistiksel olarak farklılık olduğu belirlendi (p0.05). Kaspaz-9 gen ifadelenmesinde en düşük değerin MTX-Gln-HMB grubunda olduğu ancak diğer gruplarla arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı belirlendi (p>0.05).Literatürde bilgilerimiz doğrultusunda MTX kullanımına bağlı intestinal mukozit gelişiminin önlenmesi amacıyla Gln ile birlikte HMB kullanımınına dair bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Çalışma sonuçlarımız kombine tedavinin gerek Gln gerekse HMB?nin tek başına kullanımından daha iyi sonuçlar verdiğini göstermektedir. Yapılacak klinik çalışmalarla elde ettiğimiz bu verilerin doğrulanması gerektiğini düşünmekteyiz. Başarılı sonuçlar elde edilmesi durumunda oral ve intestinal mukozitin önlenmesinde yeni ufuklar açılacağını ve tedavi stratejilerine olumlu katkılar sağlayacağını söylemek mümkün olabilecektir. Mucositis is one of the most complications that is seen during methotrexate (MTX) treatment. Though the clinical importance of mucositis is realized well, there has not been implemented standard strategy in prevention and treatment yet. In this study, glutamine (Gln) and ß-hydroxy ß-methylbutyrate (HMB) were used combined or one by one, for the prevention of intestinal mucositis, and there was made the comparison of the efficacy of either methods. For the study, fifty Wistar albino rats were divided to 5 groups. For determining the degree of the gut epithelial proliferation, 2 hours before sacrifying the animals, 50 mg/100gr Bromodeoxyuridine (BrdU) was applied to all the animals where intraperitoneal %0.9 salin to the control rats. All of the study groups got 20 mg/kg MTX intraperitoneally. At the third day of the experiment, 6 ml/kg distilled water was given by nasogastric route for 5 days to the first 2 groups of animals as placebo. The third group was ?MTX ve Gln? group and they were given 1 g/kg Gln for 5 days in the same route. ?MTX and HMB? group was designed as 4th group and was given 200 mg/kg HMB for 5 days by nasogastric route. In the third day of the experiment 20 mg/kg MTX was exerted intraperitoneally. ?MTX, Gln ve HMB? combination was used to the fifth group and they had been given 1g/kg Gln with 200 mg/kg HMB by nasogastric route for 5 days. On the fifth day of the experiment, blood and intestinal tissue samples were obtained form all of the groups. Intestinal samples were dissected for histopathological examination, and apopitosis was searched by inquiring caspase-3 gene expression. Total antioxydant capacity (TAOC) was studied in the serum samples too. Diarrhea was the common symptom in the MTX groups and either Gln or HMB or Gln-HMB combination did not prevent diarrhea. When compared, the degree of the intestinal cripts were deepest in the MTX group (p0.05).Though the MTX-Gln-HMB group had similiar results with the control group in the depth of cript measures, there was statistically difference when compared with the salin group (p0.05). Though the Kaspase 9 expression was lowest in the MTX-Gln-HMB group, there was no significant difference among the groups (p>0.05).To our knowledge, there is not any study investigating Gln and HMB use in the prevention of MTX induced intestinal mucositis. This research showed that the combination Gln and HMB use is more effective then the seperate use of both chemicals. In our opinion the data from this study may be confirmed by future clinical research. If it could be possible to get successful results in preventing oral and intestinal mucositis, new horizons will come up on treatment strategy. 132

Giriş-Amaç: Hepatosellüler karsinom, genel olarak kronik karaciğer hastalığı veya siroz zemininde gelişen, dünya genelinde en ölümcül olan tümörler arasında ön sıralarda yer alan, karaciğerin primer bir tümörüdür. Dünyada 5. en sık görülen kanser olup, kansere bağlı ölümlerde 3. sırada yer almaktadır. Bu çalışmada Hepatosellüler karsinomda EZH2, Bmi-1, HSP70, GS ve CAP2 proteinlerinin ekspresyonunu ve agresif klinik davranış üzerindeki etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç-Yöntem: Çalışmaya Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı?nda 2007-2012 yılları arasında incelenen 50 Hepatosellüler karsinom olgusu dahil edildi ve immünohistokimyasal yöntem ile EZH2, Bmi-1, HSP70, GS ve CAP2 antikorları uygulandı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hastaların 41?i (% 82) erkek, 9?u (% 18) kadındı. Hastaların 29?u eks olmuştur ve tahmini yaşam süreleri 30±3 (24-37) ay olarak belirlenmiştir. Hastaların 22?sinde (% 44) damar invazyonu mevcut olup invazyon olan grupta ortalama yaşam süresi 16±3 ay iken, invazyon izlenmeyen grupta ise 36±4 ay idi ve bu sonuç istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.019). Glutamin Sentetaz ile 22 olguda (% 44) düşük düzeyde, 28 olguda (% 56) yüksek düzeyde ekspresyon saptanmıştır. Ekspresyon düzeyleri yüksek olgularda, tahmini yaşam süresi 15±2 ay iken; GS?ın düşük düzeyde ekspresyon gösterdiği olgularda ortalama yaşam süresi ise 38±4 ay olarak belirlenmiştir (p=0,018). Bmi-1 ile 32 (% 64) vakada düşük, 18 vakada (% 36) yüksek düzeyde ekspresyon görülmüştür. Bmi-1 ile yaşam süresi karşılaştırıldığında ekspresyon düzeyi yüksek olan grupta ortalama yaşam süresinin daha kısa olduğu saptanmıştır (p=0,008). Bmi-1 sonuçları ile tümör çapı kıyaslandığında, Bmi-1 ekspresyon düzeyi yüksek olan grupta tümör çapının daha büyük olduğu saptanmıştır (p=0.037). Damar invazyonu olan grubun Bmi-1 ekspresyon düzeyinin daha yüksek olduğu görülmüştür (p=0.004). EZH2 ile 36 olguda (% 72) düşük düzeyde, 14 olguda (% 28) yüksek düzeyde ekspresyon izlenmiştir. Düşük düzeyde ekpresyon izlenen 36 hastanın 23?ü, yüksek düzeyde ekspresyon izlenen 14 hastanın ise 6?sının eks olduğu öğrenilmiştir. EZH2 ekpresyon düzeyleri ile hastaların yaşam süreleri arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlıdır (p=0,034). Tartışma-Sonuç: Bu çalışma GS, EZH2 ve Bmi-1?in Hepatosellüler karsinom tanısında ve takibinde prognostik bir gösterge olarak kullanılabileceğini göstermiştir. Bu proteinlerin ekspresyon düzeyi arttıkça yaşam süresinin kısaldığı görülmüştür. GS, EZH2 ve Bmi-1 ekspresyonu ile HSK gelişimi ve malign davranışı arasında açık bir ilişki olduğu saptanmıştır. Böylece, GS, EZH2 ve Bmi-1, HSK?a karşı yeni tedavi stratejilerinin geliştirilmesinde hedef moleküller olabilir. Anahtar Sözcükler:Hepatosellüler karsinom, GS, EZH2, Bmi-1, İmmünhistokimya Introduction-Objective: Hepatocellular carcinoma, generally developing with chronical liver disease or on the basis of cirhosis; it is the tumor that takes place in the very first rows among the most deadly tumors that are encountered in the world as primary tumor of liver. Being the 5th most encountered cancer type in the world, it takes place in the third row of deaths caused by cancer. In this study for the hepatocellular carcinoma, we aimed to evaluate EZH2, Bmi-1, HSP70, GS and CAP2 proteins? expression and its effect over agressive clinical behaviour.Meterial and Method: Some 50 of hepatocellular carcinoma cases that have been examined between 2007 and 2012 in the Department of Pathology of Medical Faculty of Cukurova University were included into this research and EZH2, Bmi-1, HSP70, GS and CAP2 antibodies have been applied with the immunohistochemical method.Symptoms: 41 (82 %) of the patients who took place in the research were men and 9 (18 %) were women. 29 of the patients have died and their life time has been figured as 30±3 (24-37) months. Vein invasion has existed in 22 (44%) of the patients; while average life time for those who were in the group with invasion was 16±3 months, and for those who did not have invasion, the figure was 36±4 months and this outcome (p=0.019) has statistically been found meaningful. With Glutamine Synthetase (GS), low level of expression was found in 22 (44 %) of the cases, and high level of expression in 28 (56%) of the cases. For the cases with high level of expression, the estimated average life time was 15±2 months; and for the cases with low level of expression with GS, this figure was found as 38±4 months (p=0.018). With Bmi-1, low level of expression was found in 32 (64%) of the cases, and high level of expression in 18 (36%) of the cases. When Bmi-1 and life time was compared, the avarage life time for the group with high level of expression was found to be shorter (p=0.008). When Bmi-1 results and tumor diameter were compared, the tumor diameter was found to be bigger for the group with high level of expression (p=0.037). The level of Bmi-1 expression for the group with vein invasion was found to be higher (p=0.004). With EZH2, low level of expression was found in 36 (72 %) of the cases, and high level of expression, in 14 (28 %) of the cases. It is learned that 23 of 36 patients with low level expression, and 6 of 14 patients with high level expression have died. The corelation between EZH2 expression levels and life time of the patients is statistically meaningful (p=0.034). Discussion-Conclusion: This study has shown that it can be used as an indicator for the diagnosis of Hepatocellular carcinoma and its prognostic follow-up with GS, EZH2 and Bmi1. It has been seen that the higher the level of these proteins? expression, the shorter the life time gets. It is found that there is a clear positive correlation between GS, EZH2 and Bmi-1 expression and HSK developement and its malign behaviour. Thereby, GS, EZH2 and Bmi-1 can be target molecules in the developement of novel treatment strategies against HSK.Keywords: Hepatocellular carcinoma, GS, EZH2, Bmi-1, Immunohistochemical 78

Sepsis, mikroorganizma veya toksinlerinin normalde steril olan dokulara ve kana geçmesi ve vücudun bu invazyona verdiği yanıttır. Bu çalışmada Lipopolisakkarit (LPS) ile sepsis modeli oluşturulan ratlara verilen antioksidan özelliğe sahip S-Allil Sistein (SAC)'in nükleer faktör kapa-B ile indüklenen Transglutaminaz 2 aktivitesi üzerine etkileri araştırıldı. S-allylcysteine antioksidan özelliklere sahip bir sarımsak bileşiğidir. Aynı zamanda, oksidatif stres ile ilişkili çeşitli deneysel modellerde sarımsak ekstresinin koruyucu etkisinden sorumlu aktif bileşiklerden biri olduğu gösterilmiştir. SAC'ın antioksidan özelliği ve reaktif oksijen radikallerini kovucu etkisi bilinmesine karşın literatürlerde sepsisteki etkisi bilinmemektedir.Çalışmamızda 32 adet 3-4 aylık erkek wistar albino cinsi ratlar kullanılarak Kontrol, SAC, SEPSİS ve SEPSİS+SAC olmak üzere dört deneysel grup oluşturuldu. Tek doz LPS(5 mg/kg) ile sepsis modeli oluşturulan ratlara sepsis oluştuktan sonra 12 saatte bir 2 gün boyunca SAC(50mg/kg) gavaj yolu ile verildi. Ratların serumlarında ALT, AST, ALP, hsCRP, karaciğer dokularında ise Miyeloperoksidaz (MPO), DNA Fragmantasyonu, Nitrik Oksit, Transglutaminaz 2 ölçüldü.Sepsis oluşturulan grubun ALT , AST, ALP, hsCRP, DNA Fragmantasyonu ve TG2 parametrelerinde kontrol grubuna göre artış gözlendi. Sepsis grubunun NO ve MPO aktivitelerinde ise kontrol grubuna göre artış görülmekle birlikte bu artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Tedavi amaçlı SAC verildiğinde ise SAC'ın ALT, AST, ALP, hsCRP, DNA Fragmantasyonu üzerinde olumlu azaltıcı etkileri olduğu gözlemlendi. TG2, NO ve MPO aktivitelerinde ise SAC'ın anlamlı olmamasına rağmen azaltıcı etkisi olduğu saptandı.Çalışmamızda, ratların karaciğer dokusunda LPS ile indüklenen sepsis modelinde özellikle DNA Fragmantasyonu ve TG2'yi arttırdığı, SAC'ın, çalışılan tüm parametreler üzerine olumlu azaltıcı etkileri olduğu gözlendi. Sepsis is the body?s response to this invasion which micro-organisms or toxins through normally sterile tissues and blood. In this experiment, the effects of the S-allyl cysteine (SAC) which has the antioxidant properties, in LPS rats with sepsis model on the activity of transglutaminase 2 is investigated. The S-allylcysteine is a garlic compound which has an antioxidant properties. Also, a variety of experimental models associated with oxidative stress responsible for the protective effect of garlic extracts was shown to be one of the active compounds. SAC known for its antioxidant properties and repellent effect on reactive oxygen radicals, but the effect on sepsis is not known in the literature.Four experiment groups that called `Control, SAC, Sepsis and Sepsis+SAC? were created by using 32 male wistar albino rats in this experiment. Sepsis model is created by given single dose LPS(5mg/kg) to rats and after the model is generated, SAC(50mg/kg) was injected by gavaj method per 12 hours during 2 days. ALT, AST, ALP, hsCRP in the rats? blood and Myeloperoxidase, DNA fragmentation, Nitric Oxide, Transglutaminase 2 in liver tissue were measured.The increase was observed according to the control group in ALT, AST, ALP, hsCRP, DNA fragmentation and TG2 parameters of the Sepsis groups. NO and MPO activities in sepsis group according to the control group the differences were observed in the graphs but there were no statistic differences observed in the parameters that were mentioned. It is observed that SAC has a positive reducing effect on ALT, AST, ALP, hsCRP, DNA fragmentation when it is given as a treatment. According to the graphs SAC has a reducing effect in NO, MPO and TG2 activities but there is no statically reducing effect.In this study, the liver tissue of rats with LPS-induced sepsis model in particular DNA fragmentation and TG2 increase, SAC, reducing the positive effects on all the parameters studied was observed. 83

Sunulan tez çalışmasında, başlangıç besiyeri glikoz ve glutamin derişimlerinin şap virüsü kültürleri üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Çalışmada, BHK 21 hücreleri ve O tipi Şap virüsü kullanılmıştır.Çalışmanın ilk aşamasında başlangıç glikoz ve glutamin derişimleri sırasıyla 5,00-40,00 mM ve 1,00-12,00 mM aralıklarında ve eşzamanlı olarak değişecek şekilde Design Expert®7.0.0 yazılımı kullanılarak deney tasarımı gerçekleştirilmiştir. Tasarım sonucuna göre farklı başlangıç glikoz ve glutamin derişimlerinde gerçekleştirilen virüs kültürü deneylerinde 146S ve Enfektif titre miktar tayinleri yapılmıştır. Besiyerinde başlangıç yüksek glikoz (30,00-40,00 mM) ve düşük glutamin derişimlerinin (1,00 mM) 146S ve enfektif titre değerlerini arttırdığı görülmüştür. Seçilen iki bağımsız değişken için Design Expert® 7.0.0 programı kullanılarak 146S ve enfektif titre cevap parametreleri olarak seçilmiş ve modellenmiştir. Önerilen modele ait sonuçlar ANOVA testi yapılarak istatistiksel açıdan değerlendirilmiştir. Yazılım tarafından bağımlı değişkenler için önerilen kuadratik model düşük P değerine (

Amaç: Akciğer cerrahisinde postoperatif dönemde en sık karşılaşılan komplikasyonlardan birisi olan alveoler hava kaçakları, klinik deneyimlerde postoperatif dönemde hastanede yatış süresini uzatan en önemli sebeplerdendir. Akciğer parankiminde hava kaçaklarının önlenmesi etkin yara iyileşmesi ile sağlanabilmektedir. Yaralanmaya metabolik cevaplar ister kaza cerrahisi ister elektif cerrahi sonrası olsun vücuttan nitrojen kaybı sonucu oluşmaktadır. Bu kayıp en sık iskelet kasından olmakta ve alanin ile glutamin visseral dokulara taşınan aminoasit nitrojeninin %50-70'ini oluşturmaktadır. Glutamin ise dolaşımda en fazla bulunan aminoasittir, en sık iskelet kasında ikinci sıklıkta akciğerlerde üretilmekte olup ve plazma aminoasit nitrojeninin %30-35'ini oluşturmaktadır. Travma veya cerrahi sonrası azalan glutaminin yerine konması ile, yara iyileşmesi, immun sistem ve bağırsak permeabilitesini arttırmadaki olumlu etkiler değişik çalışmalarda gösterilmiştir. Çalışmamızda sistemik glutaminin akciğer parankiminde iyileşme ve buna bağlı olarak alveoler hava kaçaklarını önleme üzerine uzun dönem etkisini araştırmayı amaçladık.Yöntem: Deney protokolü Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurulu tarafından onaylanmıştır (Protokol no:18/2012). Çalışmamızda aynı koloniden 19 adet genç yetişkin dişi ortalama 194 gr ağırlığında Wistar albino ratlar kullanıldı. Ratlar üç gruba ayrıldı. İlk gruptaki ratlara sadece sağ torakotomi yapılıp, parankim hasarı verilmedi. İkinci ve üçüncü gruptaki ratlara sağ torakotomi sonrası parankim hasarı verildi.İlk iki gruba preoperatif iki ve postoperatif 10 gün olmak üzere 12 gün intraperitoneal (i.p.) salin, üçüncü gruba preoperatif iki ve postoperatif 10 gün olmak üzere 12 gün i.p. glutamin (GLN) verildi. Anestezi eter ile sağlandı. Analjezik olarak bupivakainle interkostal blokaj uygulandı. Postoperatif 11. gün sakrifiye edilen ratlara median sternotomi uygulanarak trakea ile tüm akciğer dokusu çıkarıldı. Trakeaya kanül yerleştirilerek akciğere verilen basınçlı hava sonrası oluşan hava kaçakları gözlendi. Kaçak oluşan basınç değerleri ölçüldü. Parankim hasarı oluşturulan bölgeden alınan kesitler alınarak; enflamasyon ve matür kollajen histopatolojik olarak incelendi. İmaj analiz programı kullanılarak kesitlerdeki kollajenler morfometrik olarak değerlendirildi.Bulgular: Sham, kontrol ve GLN grupları arasında enflamasyonun ve postoperatif yapışıklığın değerlendirilmesi açısından anlamlı farklılık görülmedi. Hava kaçağı oluşturan basınç değerlendirilmesi açısından her üç grup arasında anlamlı farklılıklar saptandı. Buna karşılık, matür kollajen miktarı değerlendirmesinde sadece sham ve GLN grupları arasında istatistiksel farklılık gözlemlendi.Sonuçlar: Gruplarımız arasında en anlamlı farklılık; hava kaçağı oluşturan basınç değerleri arasında oluştu. Özellikle GLN ve kontrol grubu arasındaki istatistiksel anlam sistemik GLN kullanımının iyileşme üzerine etkisini ortaya koymaktadır. Kollajen miktarındaki gruplar arası belirgin farklılığın olmaması, sadece sham ve GLN grupları arası sham grubu lehine farklılık olması matür kollajen artışının hava kaçağı iyileşmesi üzerine etkisi olmadığını düşündürebilir.Anahtar Sözcükler: Hava kaçağı, Parankim Hasarı, Glutamin, Kollajen Purpose: Alveolar air leaks, which is one of the most common complications that appears in the postoperative period with respect to the thoracic surgery, is one of the most important reasons increasing the length of hospitalization in the postoperative period considering the clinical trials. Air leaks in the parenchyma of lung can be prevented with efficient wound healing. Metabolic responses to injury arise due to the nitrogen loss in the body, whether the injury occurred after the accident surgery or elective surgery. This loss is mostly observed in the skeletal muscle, and constitutes 50-70% of the amino acid nitrogen transported to the visceral tissues by alanine and glutamine. Glutamine, on the other hand, is one of the most common amino acid in the circulation system, it is mostly produced in the skeletal muscle and in the lungs following the said muscles; it also constitutes 30-35% of the plasma amino acid nitrogen. The positive effects of replacing the glutamine decreased after the trauma or surgery such as wound healing, boosting the immune system and intestinal permeability have been shown in various studies. We aimed at conducting a research regarding the long term effects of systemic glutamine administration on healing of the lung parenchyma and preventing the alveolar air leaks in our study.Method: The trial protocol has been approved by the Ethics Committee of the Medical Faculty of Dokuz Eylul University (Protocol no.: 18/2012). Nineteen young adult female Wistar albino rats from the same colony which weigh averagely 194 gr were used in our study. The rats were divided in three different groups. Only right thoracotomy was used on the rats in the first group, and they were not exposed to any parenchymal damage. Following the right thoracotomy, parenchyma of the rats in the second and third groups was damaged.Saline was administered to first two groups via intraperitoneal injection (i.p) for 12 days in total -2 days in the preoperative and 10 days in the postoperative period-, on the other hand, glutamine (GLN) was administered to the third group intraperitoneally (i.p) for 12 days in total -2 days in the preoperative and 10 days in the postoperative period.Ether was used as an anesthetic. Intercostal blockade was performed with bupivacain administered as analgesic. Median sternotomy was carried out on the rats sacrificed in the 11th day of postoperative period, and then trachea was removed along with all lung tissues. Cannula was placed in the trachea and air leaks which appear after compressed air was applied through the lungs were observed. Pressure values were measured for leaks. Tissues were taken from the area where the parenchyma was damaged; inflammation and mature collagen was analyzed histopathologically. Using the image analysis program, the collagens in tissues were evaluated morphometrically.Findings: There was no significant difference in terms of evaluating the inflammation and postoperative adhesion among Sham, control and GLN groups. Significant differences were detected among three groups in terms of evaluating the pressure which causes air leak. On the other hand, a statistical difference was only observed between the sham and GLN groups considering the evaluation of mature collagen amount.Results: The most significant difference among our groups was found in the pressure values causing air leak. Especially the statistical significance observed between the GLN and control groups indicates the effect of systemic GLN administration on healing. The fact that there is not any significant difference regarding the collagen amount among groups, and the fact that the difference was only observed in favor of sham group considering the sham and GLN groups may cause us to think that the increase in the mature collagen amount has no effect on the healing of air leaks.Key Words: Air Leak, Parenchymal Damage, Glutamine, Collagen 60

Amaç:Diyabetik nöropati diyabetin en sık görülen komplikasyonlarındandır. Hiperglisemiyle ilişkili olduğı gibi kan glukozundan bağımsız olarak da nöropati riski vardır. Oksitosinin bilinen endokrin etkileri dışında olası nöroprotektif etkileri araştırma konudur. MESNA güçlü bir anti oksidandır ve artmış oksidan stresin sorumlu olduğu patolojilerde sitoprotektif olarak kullanılmaktadır ve ayrıca farklı kullanım endikasyonları araştırılmaktadır. Glutaminin, artmış stres sonucu oluşan organ hasarını azaltıcı etkileri uzun zamandır bilinmektedir. Bu çalışmada amaç, streptozosin (STZ) ile induklenen diyabet modelinde gelişen nöropati üzerine oksitosin, MESNA ve glutamin-alanin etkilerini araştırmaktır.Mateyal-Metod:Altı-sekiz haftalık,erkek 48 adet Sprague Dawley sıçanlar kullanılmış, 42 adet sıçana deneysel diyabet, 60 mg/kg STZ tek doz intraperitoneal (i.p.) uygulanarak oluşturuldu.6 sıçan normal kontrol olarak alındı. STZ uygulanan sıçanlarda kırksekiz saat sonra kuyruk veni kanında glukoz düzeyi ölçülüp, 260 mg/dL ve üzerinde olan sıçanlar diyabetik sayılıp, çalışmaya alındı. Diyabetik nöropati gelişmesi için 21 gün beklenen sıçanlara motor güç testi ve EMG yapıldı. EMG ile BKAP kaydedilmiş ve parametreleri hesaplanmıştır. Deney sürecinde sıçanlara insulin verilmedi.Daha sonra 7 gruba ayrılan diyabetik nöropatili (n=6) sıçanlara sırasıyla 40, 80 Ü/Kg oksitosin; 300, 600 mg/kg MESNA; 1, 2 gr/kg glutamin-alanin solusyonu ve izotonik NaCl i.p. olarak 28 gün süre ile uygulandı. 30.günde motor güç testi ve EMG tekrar değerlendirildi.Motor güç testi için eğimli tabla kullanılıp maksimum tırmanabilme açısı tesbit edildi. Çalışmanın sonunda sıçanlar sakrifiye edilip siyatik sinirleri çıkarıldı ve histolojik olarak incelendi.Bulgular:80 Ü/Kg (160 µgr/kg) dozunda oksitosin ve 2 gr/kg dozunda glutamin-alanin solusyonu alan sıçanlar, salin alan kontrol grubu ile karşılaştırıldığında BKAP amplitünde anlamlı artma, BKAP süresinde anlamlı kısalma, histolojik olarak epinöral fibroziste anlamlı azalma ve apoptotik markerlerde immunohistokimyasal anlamlı azalma, NGF ekspresyonunda anlamlı artma izlendi.MESNA 300 ve 600 mg/kg dozunda salin grubu ile karşılaştırıldığında apoptotik göstergeleri azaltsa bile BKAP amplitüdünde, süresinde, motor güçte ve epinöral fibrozis kalınlığında anlamlı fark oluşturmamıştır. Diğer gruplarla karşılaştırıldığında MESNA 300 ve 600 mg/kg dozlarında apoptotik markerlerda sebep olduğu azalmanın diğer tüm gruplardan daha az olduğu görülmektedir.Ayrıca tüm tedavi gruplarının plazma glukozu, salin alan kontrol grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı değişiklik olmadığı görülmüştür.Sonuç:80 Ü/Kg (160 µgr/kg) dozunda oksitosin ve 2 gr/kg dozunda glutamin-alanin diyabetik nöropatide anti-apoptotik etkiler göstererek, sinir hasarını önlemiş ve nöropatide düzelme oluşturmuştur. Devam eden çalışmamızda bu etkilerin hücresel alt basmakları aydınlatılmaya çalışılacaktır.Anahtar Kelimeler: Oksitosin, MESNA, glutamin-alanin, EMG, diyabetik nöropati, streptozosin (STZ), myelin, epinöral fibrozis Objective / Aim:Diabetic neuropathy is a among the most common complications of the disease. Risk of neuropathy independent of blood glucose levels is as frequent as its co-existence with hyperglicemia.Oxytocin?s possible neuroprotective actions have recently been subject to extensive investigations.Having been identified as a potent antioxidant and recognized as an agent for cytoprotection, MESNA is also an agent of interest for other putative indications.Glutamin has long been known and clinically used to antagonize the organ damage due to severe stress.This study aims and hypothesizes to induce diabetes and resultant neuropathy, identify its features by electrophysiology and histology, and then compare the possible favorable effects of oxytocin, MESNA ve glutamin-alanin in reversing those deficiencies in the rat.Material ? Methods:Out of 6-8 weeks old 48 male Sprague Dawley rats, 42 were administered 60 mg/kg STZ, i.p. for induction of diabetes whereas 6 rats were used as naive controls.After 48 hours, blood was drawn from tail veins to determine rats? blood glucose levels (BGL). BGLs measured 260 mg/dL and higher were classified as diabetic.Twenty one days was allowed for induction of diabetic neuropathy after which the rats? gross motor function in grasping and holding tight was assessed by inclined plane, and their compound muscle action potentials (CMAP) were recorded by EMG. No insulin was used during the experiment.Diabetic rats (n=6/group) were then randomly grouped as follows: I) Oxytocin, 40 U/kg, 2) Oxytocin, 80 U/kg, 3) MESNA, 300mg/kg, 4) MESNA, 600mg/kg, 5) Glutamin-alanin, 1gr/kg, 6) Glutamin-alanin, 2gr/kg, and 7) Saline. All agents were administered i.p. once daily for 28 days.Inclined plane and EMG measurements were repeated at day 30. Rats were then sacrificed, their sciatic nerves were disected, processed for various stainings and evaluated by light microscopy.Findings:Oxytocin, 80U/kg and glutamin-alanin, 2gr/kg group compared to saline group showed significant (p=0.002) increase in CMAP amplitude, significant decrease in CMAP duration, significant allevation in epineural fibrosis histologically, significant supression of apoptotic markers and significant overexpression of nerve growth factor (NGF) immunohistologically.MESNA, 600mg/kg and MESNA, 300mg/kg group compared to saline group expressed the least benefit in terms of apoptotic markers. However, there was no significant difference in motor function, EMG (CMAP amplitude, CMAP duration) and epineural fibrosis.On the other hand if we compare the drug injected groups plasma glucose levels with saline injected group plasma glucose levels are not significantly different.Conclusion:80U/kg oxytocin and 2gr/kg glutamin-alanin both provided potent support for preventing apoptosis and resultant neural damage favoring behavioral and electrophysiological parameters.Our on-going study ultimately aims to identify the specific mechanisms and sites of action of these agents, and define the infrastructure and dynamics at the cellular and molecular levels.Keywords: oxytocin, MESNA, glutamin-alanin, EMG, CMAP amplitude, CMAP duration, CMAP latans, inclined plane, diabetic neuropathy, hyperglycemia, streptozosin (STZ), myelin, epineural fibrosis, neurodegeneration, neuroprotection, neurorepair 250

Çalışmamızda ratlarda deneysel akut nekrotizan pankreatiteglutaminin etkileri araştırıldı. Ratlar sham+salin, sham+glutamin, akut nekrotizan pankreatit+salin ve akut nekrotizan pankreatit+glutamin olmak üzere dört gruba ayrıldı. Akut nekrotizan pankreatit ortak biliopankreatik kanala glikodeoksikolik asit infüzyonu ve parenteral cerulein verilmesiyle oluşturuldu. Pankreas histopatolojisi, mortalite, sistemik kardiovasküler parametreler, fonksiyonel kapiller dansite, böbrek ve karaciğer fonksiyon testleri, pankreas ve akciğer dokusunda bazı enzim belirteçleri ve serum interlökin 6 düzeyleri incelendi. Akut nekrotizan pankreatit indüksiyonu mortaliteyi, pankreatik nekrozu, serum amilaz, üre, alanin aminotransferaz ve interlökin-6, bronkoalveoler lavajda laktik dehidrogenaz düzeylerinde, pankreas ve akciğer dokularında miyeloperoksidaz ve malonildialdehit doku aktivite düzeylerinde anlamlı bir artışla sonuçlandı. Serum kalsiyum, kan basıncı, idrar debisi, pO2, fonksiyonel kapiller dansiteyi azalttı. Glutamin verilmesi bu sonuçları anlamlı olarak düzeltti. Dolayısıyla bu sonuçlar glutaminin akut nekrotizan pankreatit tedavisinde pankreatit seyrini olumlu etkilediğini ve tedavide yeri olduğunu düşündürmektedir The aim of this study was to investigate the influence of glutamine on the acute necrotizing pancreatitis (ANP) induced by glycodeoxycholic acid in rats. Rats were divided into six groups as sham + saline, sham+glutamine, ANP + saline, ANP + glutamine.Acute necrotizing pancraetitis was induced by the infusion of glycodeoxycholic acid into the biliopancreatic duct with the subsequent parenteral administration of Cerulein. The following parameters were them investigated during the illness: mortality, systemic cardiovascular correlates, functional capillary density, renal and hepatic functional tests, some enzyme markers in the pancreatic and lung tissues, serum IL-6, and the extent of pancreatic acinar cell injury by histopathology.Induced acute pancreatitis resulted in a significant increase in the mortality rate and pancreatic necrosis; levels of serum amylase, alanine aminotransferase, IL-6, and urea; lactate dehydrogenase in the bronchoalvelar lavages; tissue activities of myeloperoxidase and malondialdehyde in the pancreas and lungs. There was a significant reduction in serum calcium concentration, blood pressure, urine exretion, p02, and functional capillary density.Administration of glutamine improved these alteretions significantly. Therefore, these results demonstrate that glutamine is suited to the treatment of acue necrotizing pancreatitis. 64

Kırık iyileşmesi ile ilgili çeşitli araştırmalar vardır. Glutamin çok sayıda hücre ve organ fonksiyonunda önemli rolü olan bir aminoasittir. Bu çalışmada glutaminin özellikleri göz önüne alınarak, kırık iyileşmesi üzerindeki etkisi klinik, radyolojik ve histopatolojik olarak araştırılmıştır.Yirmi adet tavşan kontrol ve immünnutrisyon olarak, iki gruba ayrıldı. Deneysel olarak sağ arka ekstremitelerinde fibula kırığı oluşturuldu. Ameliyat sonrası birinci günden itibaren deney grubuna 30 gün boyunca standart tavşan yemi ve suya ek olarak 2 ml/kg/gün %20' lik L-alanil L-glutamin solüsyonu (Dipeptiven, Fresenius Kabi) gastrik sonda ile verildi. Kontrol grubundaki hayvanlar ise standart tavşan yemi ve suya ek olarak gastrik sonda ile 2 ml/kg/gün izotonikle beslendi. Deneyin sonunda tavşanlar sakrifiye edildi. Kırık klinik, radyolojik ve histopatolojik olarak kaynama düzeyleri açısından incelendi.Radyolojik değerlendirme sonrası kontrol grubunda, ortopedi uzmanlarının ortalama puanı 2,5 radyoloji uzmanlarının ortalama puanı 2,65 olarak saptandı. Klinik değerlendirmede kontrol grubunda ortalama puan 1,875 deney grubunda ise 2,0 idi. Histopatolojik değerlendirmede kontrol grubunun ortalama puanı 8,5, deney grubunun 9,0 olarak saptandı.Çalışmamızda oral yoldan verilen glutamin-alanin'in bir ay sonunda radyolojik, klinik ve histopatolojik olarak kırık iyileşmesine olumlu etkilerinin olduğu gözlenmekle beraber aralarında istatistiksel olarak frak saptanmamıştır.Anahtar Kelimeler: Kırık iyileşmesi, Glutamin, Alanin, İmmünnutrisyon, Antioksidan The Effect Of Immunonutrition (Glutamin, Alanine) On Fracture Healing.There have been various studies related to fracture healing. Glutamine is an amino acid with an important role in many cells and organ function. This study aimed to make a clinical, radiological and histopathological evaluation of the effects of glutamine on fracture healing.Twenty rabbits were allocated into two groups of control and immuno-nutrition. A fracture of the fibula was made to the right hind leg. All rabbits received standard food and water and from postoperative Day 1 for 30 days, the study group received an additional 2 ml/kg/day 20% L-alanil L-glutamin solution (Dipeptiven, Fresenius Kabi) via a gastric catheter, and the control group received 2ml/kg/day isotonic via gastric catheter. At the end of 30 days, the rabbits were sacrificed and the fractures were examined clinically, radiologically and histopathologically in respect of the degree of union.Radiological evaluation of the control group determined a mean score of 2.5 according to the orthopedists and 2.65 according to the radiologists. In the clinical evaluation, the mean score was 1.875 for the control group and 2.0 for the study group. Histopathological evaluation determined a mean score of 8.5 for the control group and 9.0 for the study group.One month after orally administered glutamin-alanine, positive effects were observed on fracture healing radiologically, clinically and histopathologically, although no statistically significant difference was determined.Key Words: Fracture Healing, Glutamin, Alanine, Immunonutrition, Antioxidant. 53

Prostat kanseri gelişen ülkelerde yüksek insidansıyla önemli bir kanser türünü temsil etmektedir. Dosetaksel oldukça toksik bir antineoplastik ajandır. Bu çalışmada androjen reseptörü negatif prostat kanseri hücre hatları olan DU-145 ve PC-3 üzerinde glutamin ve selenyumun dosetakselle kombine kullanımında antikanser etkisi incelendi. Bu amaçla dosetaksel, selenyum ve glutaminin PC-3 ve DU-145 hücre hatları üzerinde prevantif etkilerini belirlemek ve etkin dozunu saptamak amacıyla sitotoksisite deneyi yapıldı. Belirlenen etkin konsantrasyonlar, farklı ilaç kombinasyonlarında hücrelere uygulanarak akım sitometrik yöntemle hücre döngüsü ve apoptoz analizleri yapıldı.Bulgularımız, glutamin ve selenyumun prostat kanseri hücre hatlarının apoptozisini arttırdığını, dosetaksel rejimine bu kombinasyonun eklenmesiyle ise nekrotik hücre ölüm oranını azalttığını göstermiştir. Ayrıca PC-3 hücre hattında dosetaksel rejimine selenyum ve glutaminin eklenmesinin dosetaksel ajanının hücre döngüsüne olan etkisini değiştirmediği, DU-145 hücre hattında ise dosetakselin hücresel düzeyde hasar vermiş olduğu hücre oranının azaldığı ve bu hücrelerin G0/G1 ve G2+M tutulduğu belirlendi.Hormonoterapiye dirençli, metastatik prostat kanseri hücrelerinde, klasik dosetaksel tedavisine glutamin ve selenyumun eklenmesinin anti-kanser etkinliği arttırdığı ve dosetakselin sitotoksik etkilerini azalttığı belirlendi. Bu bulgular, prostat kanseri standart dosetaksel tedavisine katkıda glutamin ve selenyumun önemli bir rolü olduğunu göstermektedir. Prostate cancer is an important cancer type with its high incidence rate in developing countries. Docetaxel is a quite toxic antineoplastic agent. In this study, anticancer efficiency of glutamine and selenium combination with docetaxel treatment was investigated on androgen receptor-negative prostate cancer cell lines, DU-145 and PC-3. For this purpose, cytotoxicity assays were carried out to determine preventive effects and the efficient doses of docetaxel, selenium and glutamine on PC-3 and DU-145 cells. Then, cell cycle and apoptosis analyses were performed using flow cytometry with the treatment of effective doses at various combinations to the cells.As a result, glutamine and selenium increased apoptosis of prostate cancer cell lines. Glutamine and selenium supplemented docetaxel decreased the ratio of necrotic cell death. Furthermore, combination of selenium and glutamine to docetaxel did not change the effect of docetaxel on cell cycle arrests on PC-3 cells. Harmful effects of docetaxel on cellular level decreased on DU-145 cells when docetaxel was combined with selenium and glutamine and damaged cells arrest at stage of G0/G1 and G2+M was determined.It was observed that anticancer effects were increased with glutamine and selenium addition to docetaxel treatment moreover, cytotoxic effects of docetaxel decreased on hormonotherapy-resistant, metastatic prostat cancer cells. These result indicate that glutamine and selenium may have a significant role of contribution to standard docetaxel treatment of prostate cancer. 84

Safra yollarındaki tıkanıklık sonucu organizmada bazı patolojik değişiklikler meydana gelmektedir. Bunlardan biride bakteriyel translokasyondur. Tıkanma sarılığında çeşitli maddelerle bakteriyel translokasyon ve bunun sonuçları araştırılmıştır. Fakat Glutamin ve Probiyotiğin birlikte kullanımı araştırılmamıştır. Bizde buradan yola çıkarak immünonütrisyonla birlikte probiyotik kullanımının tıkanma sarılığında gelişen patolojik süreç üzerine olan etkilerini araştırmayı amaçladık. Bu çalışmada 200-250 gr ağırlığında 30 erkek Wistar Albino rat her grupta 6 adet olacak şekilde gruplara ayrıldı. Sham grubunda sadece karın açıldı. Kontrol, Glutamin, Probiyotik, Glutamin+Probiyotik gruplarında ise tıkanma sarılığı oluşturuldu. Örneklerden standart biyokimyasal parametreler dışında GSH, GR, SOD, NOx, bakteriyel translokasyon ve histopatolojik parametreler çalışıldı. Karaciğer fonksiyonunu gösteren standart biyokimyasal değerler açısından gruplar arasında fark saptanmadı. Buna karşın Glutamin ve Probiyotiğin tek tek ve birlikte verildiği gruplarda bakteriyel translokasyonun azaldığı, antioksidan sistem parametrelerini gösteren değerler arasında Kontrol grubunda SOD, Glutamin grubunda GSH, Probiyotik grubunda GSH, GR, SOD; Glutamin+Probiyotik grubunda ise GSH ve GR için anlamlı ((p

Dünyada farklı ırklarla yapılan çalışmalarda androjen reseptörü CAG tekrar sayısı ile prostat kanseri riski arasındaki ilişkisine dair değişken sonuçlar bulunmuştur. Poliglutamin traktındaki glutamin rezidülerinin (CAG) sayısı ile transkripsiyonel aktivite arasındaki ters ilişkiye bağlı olarak kısa CAG tekrar sayılarının reseptör üzerinde daha yüksek transaktivasyon yapabileceği hipotezine dayanarak literatürdeki yaygın görüş daha kısa CAG tekrar sayısının artmış prostat kanseri riski ile birlikte olduğudur. Ancak literatürde tekrar sayısı ile kanser riski arasında pozitif korelasyon olduğuna, öte yandan ilişki olmadığına işaret eden çalışmalar da mevcuttur. CAG tekrar sayısının her ırk için prostat kanseri tarama ve / veya tanısı için kullanılabilirliği tartışma konusudur. Biz de olguların genomik DNA izolasyonunu yaparak ilgili AR gen polimorfizmlerini belirlemeyi ve prostat kanseri ile ilişkisini ortaya çıkarmayı amaçladık.Yaş, PSA, prostat hacmi, PSA dansitesi (PSA değerinin prostat hacmine oranı) ve AR CAG tekrar sayıları değerlendirilerek iki grup (BPH ve Prostat Ca) arasında karşılaştırdık. CAG tekrar uzunluğu iki grup için benzerdi (BPH grubu için ortalama 21.67 iken prostat kanseri grubu için 21.74). BPH grubunda PSA dansitesi ve androjen reseptörü CAG tekrarı arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir negatif ilişki saptadık. Kanser grubunda androjen reseptörü CAG tekrarı ile PSA dansitesi arasında istatistiksel açıdan anlamlı pozitif korelasyon saptadık. Androjen reseptörü CAG tekrar uzunluğu ile PSA arasında pozitif korelasyon olmakla beraber, istatistiksel olarak anlamlı değildi.Kendi ırkımız için ilk olma niteliğindeki bu çalışmada BPH grubu ile prostat kanseri grubu arasında CAG tekrar sayısının anlamlı farklılık göstermemekle beraber, kanser grubunda androjen reseptörü CAG tekrarı ile PSA dansitesi arasında istatistiksel açıdan anlamlı pozitif korelasyon olduğunu saptadık. Çalışmamızın kılavuz olacağı, daha geniş hasta ve kontrol grupları, daha fazla değişken ile planlanacak randomize prospektif çalışmalar ile prostat kanseri tarama ve erken tanısında yeni ufuklar açılabilir. Studies of different races in the world with the androgen receptor CAG repeat number was found variable results regarding the relationship between prostate cancer risk. Inverse relationship between transcriptional activity with the number of glutamine residues in the polyglutamine (CAG) tract, depending on the number of short CAG repeat can do higher receptor transactivation on the hypothesis of a higher common opinion in the literature based on the number of shorter CAG repeat is that with increased prostate cancer risk. However, in the literature there are studies that point to positive correlation between the number of repetitions with the risk of cancer, on the other hand there are studies that point there is no relationship. For each race, the number of CAG repeat for prostate cancer screening and / or for the diagnosis of the availability of the subject of debate. We' ve done the isolation of genomic DNA from patients to identify polymorphisms in the AR gene and prostate cancer and we aimed to reveal the relationship.By evaluating age, PSA, prostate volume, PSA density (PSA value of the rate of prostate volume) and the the number of AR CAG repeat (BPH and prostate Ca) compared between two groups. CAG repeat length for the two groups were similar (average for the group of BPH, the prostate cancer group was 21.67 to 21.74). In the BPH group, between PSA density and the androgen receptor CAG repeat we found a statistically significant negative relationship. In the cancer group with statistically significant positive correlation we found between the androgen receptor CAG repeat and PSA density. A positive correlation was between androgen receptor CAG repeat length and PSA, although not statistically significant.For our own breed which is becoming the first study between the group of BPH and prostate cancer no significant difference between the number of CAG repeat with, suggests that androgen receptor CAG repeat in the cancer group with statistically significant positive correlation between PSA density. Our study will guide, with larger patient and control groups, randomized prospective studies will be planned with more variables and may open new horizons in prostate cancer screening and early detection. 81

Günümüzde malign hastalıkların seyrinde elde edilen büyük ilerlemelere rağmen kanserli hastalarda en önemli morbidite ve mortalite nedeni enfeksiyonlardır. Kanser tedavisindeki gelişmeler son yıllarda nötropenik hasta sayısında artışa ve enfeksiyona artmış duyarlılığa neden olmuştur.Yoğun kanser tedavisi yüksek replikasyon hızına sahip normal hücreleri ve malign hücreleri etkiler. Bu yüzden gastrointestinal sistemdeki hücreler çok sık bir şekilde sitotoksinlerden etkilenir. Bu da kemoterapinin uyardığı oral mukozit oluşumundan, sepsis'e kadar gidebilecek ciddi durumlarla sonuçlanır.Oral mukozit, radyoterapi ve sitotoksik kemoterapinin non hematolojik komplikasyonu olarak ortaya çıkar.Hiperkatabolik durumlarda ve mukozitlerde dışarıdan destek tedavi olarak verilen glutamin vücutta serbest halde bulunan en yüksek miktardaki aminoasittir ve en önemli antioksidanlardan biri olan glutatyonun öncüsüdür. Glutatyon insan hücrelerinin en önemli antioksidanlarından birisidir ve serbest radikallerin uyardığı oksidatif hasara karşı koruyucudur. Diyetteki glutamin ve glutamat enterositler için major enerji kaynağıdır. Ancak diyet desteği tükendiğinde bu hücreler dolaşımdaki glutamine ihtiyaç duyarlar. Benzer şekilde aktif bir tümör varlığında da vücut glutamin havuzundan artmış talep bulunmaktadır. Çünkü birçok tümör, glutamini primer enerji kaynağı olarak kullanır ve bu gibi durumlarda organizmada yüksek oranlarda glutamin kullanımı mevcuttur. Çalışmamızda standart doz ve yüksek doz kemoterapi alan Akut lösemi hastalarında oral ve parenteral glutamin desteğinin mukozit gelişimi üzerine olan etkisini karşılaştırmayı amaçladık.Şubat 2010-Ekim 2011 tarihleri arasında Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı Hematoloji kliniğinde kemoterapi alan ve herhangi bir metabolik hastalığı ve solid organ tümörü bulunmayan, 16-71 yaş aralığında 37' si erkek ve 33 'ü kadın olmak üzere toplam 70 akut lösemili hasta çalışmaya alındı. Bu hastalardan 35'ine kemoterapi sonrasında oral glutamin verilirken kalan 35 hastaya ise intravenöz (iv) yoldan glutamin verildi. Her hastanın yaşı, cinsiyeti, hastalığı, aldığı kemoterapi protokolü belirlenerek kaydedildi. Gün aşırı hastaların mukozit yönünden oral muayeneleri yapıldı.Çalışmaya dahil edilen hastaların 65 tanesinde (%92,9) hafif mukozit, 5 tanesinde (%7,1) ağır mukozit geliştiği görüldü. İntravenöz glutamin alan hastalarla oral glutamin alan hastalar karşılaştırıldığında iv glutamin verilen 35 hastanın (%100,0) tamamında hafif mukozit (grade 0,1 ve 2) geliştiği, ağır mukozit gelişen hasta olmadığı (%0) tesbit edildi. Oral glutamin verilen 35 hastanın 30 tanesinde (%85,7) hafif mukozit geliştiği, 5 tanesinde (% 14,3) ağır mukozit (grade 3 ve 4 ) geliştiği görüldü.Sonuç olarak bu çalışma; intravenöz yoldan yapılan glutamin desteğinin oral glutamin tedavisine göre ağır mukozit gelişimini önlemede daha etkin olabileceğini düşündürmektedir.Anahtar Kelimeler: Akut lösemi, kemoterapi, glutamin, oral, parenteral, mukozit Although recent advances have been achieved in the therapy of malign diseases, infections are still the most significant cause of morbidity and/or mortality. Recent developments in cancer therapy caused an increase in number of neutropenic patients and increased sensivity to infections. Normal cells with high replication rate and malign cells are negatively affected by heavy cancer therapy. Due to this effect, cells involved in gastrointestinal system are very frequently affected by cytotoxines.This situation may results in very serious conditions which may reveal changes from formation of oral mucositis to sepsis. Oral mucositis comes into existence as the non-hematologic complication of radiotherapy and cytotoxic chemotherapy.In case of hypercataboly and mucositiss, glutamine is given as external suppotive therapy. Glutamine is the highest amount of free aminoacid in the body and is known to be the precursor of the glutathione as being one the most significant antioxidant. Glutation is one of the most significant antioxidants of human cell and it has protective effect against the oxidative injury triggered by free radicals. Dietary intake of glutamine and glutamate are the major sources of energy for enterocyte, when proper diet applied. But these cells seriously require and in need of glutamine in circulation, when diet support ends. Similarly, when active tumors are existed in the body, glutamine demands is provided by glutamine pool of body. Due to the fact that many tumors use glutamine as primary energy source, high amount of glutamine consumption is existed in this situation. In this study, we aimed to compare the effects of oral and parental glutamine support on mucositis development in those patients who received high dose chemotherapy.Totally 70 patients with acute leukemia, consisting of 37 male and 33 female referring to Hematology department of Ataturk University Medical School Research Hospital, during the period of February 2010- October 2011, have been accepted in this study. Their ages were changing between 16-71 years old. No patient has any metabolic disease and/or solid tumor, but receiving chemotherapy have been selected in this study. Out of these patients, 35 are given oral glutamine following chemotherapy, whereas the rest 35 are given glutamine via intravenous route. Age, sex, disease record and identified chemotherapy protocole of every patient were registered. In every two days, all patients are orally examined for the existence and severity of mucositis.Among the patients included in this study, mild mucositis has developed in 65 (%92,9) and severe mucositis has developed in 5 (%7,1) of the patients. By comparing of the results obtained from the intravenous therapy (IVT) patients with oral therapy (OT) patients, it is clearly observed that, mild (grade 0,1 and 2) mucositis developed in all 35 intravenous glutamine received patients (%100) whereas no severe mucositis has been noted in this group. Observed level and percentage of mucositis development in 35 patients who received oral glutamine therapy recorded as; mild mucositis in 30 (%85,7) and severe mucositis in 5 (%14,3) of the patients. As a result of this study, it could be hypothesized that intravenous glutamin support is more effective than oral glutamin therapy in point of preventing severe mucositis development.Key Words: Acut leukemia, chemotherapy, glutamine, oral, parenteral, mucositis. 54

Erken enteral immünonütrisyon, sitokinlere bağlı oluşan stres yanıtta değişiklikler oluşturarak, SIRS'tan sepsise doğru dinamik süreçte optimal bir inflamatuvar ve immün yanıt oluşturup, sağkalımı arttırmada etkilidir.Çalışmamızda, kritik hastalarda standart ve glutamin içeren ürünlerin erken ve geç enteral beslenme rejiminde inflamatuvar yanıta etkilerini araştırdık.Çalışmamızda ventilatör desteği gereksinimi olan 30-60 yaş arası, 40 hasta randomize edilip dört gruba ayrıldı. Grup SE; standart erken enteral, SG; standart geç enteral İE; erken enteral immünonütrisyon, İG; geç enteral immünonütrisyon grubu olarak belirlendi. Erken enteral gruplara 24 saat içinde nütrisyon başlanırken, geç gruplara 72 saat sonra başlandı. Hasta yatışlarının 1. 5. ve 7. günlerinde, prealbümin, albümin, CRP, IL-6, IL-10, APACHE-II skorları ve mortalite oranları değerlendirildi.Grupların demografik özellikleri, VKİ ve günlük kalori alımları arasında fark yoktu. SE grubunda, prealbümin değerlerinde azalma saptandı (p