Search

ÖZET Dental anksiyete; her türlü dental işleme karşı kaynağı belli olmaksızın duyulan yoğun endişe olarak tanımlanmaktadır. Çocuklarda dental anksiyete; bilinmeyene karşı duyulan korku ve tedaviyi kontrol etme fırsatının olmamasıyla yakından ilişkilidir. Çocuğun yanısıra hekim için de fizyolojik ve psikolojik problemlere yol açabilen dental anksiyete, çocukların randevularına gelmelerini ve tedavi basamaklarının ideal şekilde uygulanmasını engelleyerek ağız ve diş sağlığı problemlerine neden olmaktadır. Anksiyetenin ve korkunun nörobiyolojisinde rol oynayan en önemli nöroanatomik oluşum amigdaladır. Amigdala potansiyel tehditleri kontrol ederek hipotalamusla yaptığı bağlantılarıyla sempatik sinir sisteminin aktivasyonunu sağlar; merkezi orta beyinle yaptığı bağlantılarıyla da savaş ya da kaç gibi davranışsal savunma yanıtlarını oluşturur. Çeşitli ülkelerde farklı yaş gruplarındaki farklı dental tedaviler uygulanan çocuklarda yapılan çalışmalarda anksiyete prevalansının %5-%20,6 arasında olduğu saptanmıştır. Çocukların dental kaygılarını gösterme şekilleri yaş gruplarına göre değişebilmektedir. Diş tedavilerinin karşısındaki en yaygın küresel engellerden biri olan dental anksiyeteye neden olan faktörler; dental, çevresel ve bireysel olmak üzere 3 başlıkta gruplandırılabilir. Dental kaygıya sahip çocuklarda diş tedavisi esnasında kalp hızında artış, nefes almada değişiklik, terleme, karın ağrısı, titreme, mide bulantısı, ağız kuruluğu, ağlama, huzursuzluk, dikkat dağınıklığı sıklıkla görülmektedir. Dental tedavi işlem basamaklarının ilerleyebilmesi ve tamamlanabilmesi için anksiyete, sedasyon ve genel anestezi gibi farmakolojik, aromaterapi, müzik terapisi, tedavi esnasında video izleterek görsel ve işitsel olarak dikkat dağıtma ve hipnoz gibi yöntemlerle nonfarmakolojik olarak yönetilebilmektedir. Anahtar Sözcükler: dental anksiyete, dental korku, çocuk ABSTRACT Dental anxiety is defined as intense anxiety about any dental procedure without an obvious source. Dental anxiety in children is closely related to the fear of the unknown and the lack of opportunity to control the treatment. Dental anxiety, which can cause physiological and psychological problems for the physician as well as the child, causes oral and dental health problems by preventing children from coming to their appointments and applying the treatment steps in an ideal way. The most important neuroanatomical formation that plays a role in the neurobiology of anxiety and fear is the amygdala. By controlling potential threats, the amygdala provides the activation of the sympathetic nervous system with its connections with the hypothalamus; with its connections with the central midbrain, it creates behavioral defense responses such as fight or flight. The prevalence of anxiety was found to be between 5% and 20.6% in studies conducted with children in different age groups who underwent different dental treatments in various countries. The way children show their dental concerns may vary according to age groups. Factors causing dental anxiety, one of the most common global barriers to dental treatments; can be grouped under 3 headings as dental, environmental and individual. In children with dental anxiety, increased heart rate, changes in breathing, sweating, abdominal pain, tremor, nausea, dry mouth, crying, restlessness, and distraction are frequently observed during dental treatment. In order to progress and complete the steps of dental treatment, anxiety can be managed non-pharmacologically with pharmacological methods such as sedation and general anesthesia, aromatherapy, music therapy, visual and auditory distraction and hypnosis by watching videos during treatment. Keywords: dental anxiety, dental fear, child

Copyright of Selcuk Dental Journal is the property of Selcuk Dental Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Aim:This study aimed to compare the dental fear and anxiety of dental patients aged 6-12 years before and during the coronavirus disease-2019 (COVID-19) pandemic.Materials and Methods:The first phase of the study was conducted on Group 1 (n=350) before the pandemic and the second phase was conducted on Group 2 (n=350) during the COVID-19 pandemic. Dental anxiety and fear were assessed using 4 scales: the modified dental anxiety scale (MDAS), the modified child dental anxiety scale, the dental subscale of the children’s fear survey schedule (CFSS-DS), and the dental fear scale (DFS). In the second phase, participants also filled out a questionnaire related to the COVID-19 pandemic. The data were analyzed using SPSS Statistics 25 (IBM, Armonk, New York).Results:There were no significant differences between the two groups based on their socio-demographic variables (p>0.05). Scores during the pandemic decreased significantly for the MDAS, CFFS-DS and DFS (p=0.002, p=0.002, p=0.010, respectively). In Group 2, 2% of participants reported that their anxiety increased because of the changes in the dentists’ personal protective equipment and 30.9% reported that they were anxious about COVID-19 transmission.Conclusion:In this study, pediatric dental patients' dental fear and anxiety decreased during the COVID-19 pandemic. Personal protective equipment did not affect pediatric dental patients' dental fear and anxiety.

Copyright of Journal of Ege University School of Dentistry / Ege Üniversitesi Dis Hekimligi Fakültesi Dergisi is the property of Ege University Faculty of Dentistry and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Lokal anestezik ajanlar uzun yıllardır diş hekimliğinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Vücut sıcaklığında uygulanan lokal anesteziklerin anestezi süresini kısalttığı ve injeksiyon sırasında duyulan ağrıyı azalttığı rapor edilmiştir. Bu çalışmanın amacı yirmi yaş dişi çekimi öncesi uygulanan vücut sıcaklığında ve oda sıcaklığında lokal anesteziklerin ağrı ve anestezi süresi açısından etkilerinin karşılaştırılmasıdır.Gereç ve Yönem: Yirmi yaş dişi çekimi yapılacak 46 yetişkin hasta bu split-mouth çalışmaya dahil edildi. Hastaların çenelerinin bir tarafına ısıtılmış lokal anestezik enjekte edilirken diğer tarafına oda sıcaklığında local anestezik enjekte edildi.Bulgular: İki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı. Ortalama anestezi süresi ve enjeksiyon sırasında elde edilen VAS değerleri her iki grupta da benzerdi. Enjeksiyon sırasında ve sonrasında hastalarda herhangi bir komplikasyon gözlenmedi. Sonuç: Daha fazla örnek içeren ileriki çalışmalar, özellikle enjeksiyon sırasında ağrıyı azaltma ile ilgili ısıtılmış anestezinin etkinliğini gösterebilir.