Search

Bu çalışmada, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ağız, Diş ve Çene Sağlığı Eğitim, Uygulama Ve Araştırma MerkezindeEndodonti Anabilim Dalı Tedavi Kliniği ve Prototetik Anabilim Dalı Tedavi Kliniklerinde tedavi amacıyla gelen hastaların dental anksiyete ile ağız sağlığına bağlı yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kapsam: Dental anksiyete, diş hekimliği uygulamalarında gelişen, bireyde bazen ciddi stres kaynağı oluşturan bir tepkidir. Ağız sağlığıyla ilişkili yaşam kalitesi ise sosyal, fiziksel, psikolojik, ve orofasiyal bölgede oluşan sorunların kişinin iyilik halini nasıl etkilediğini ortaya koyan bir kavramdır. Dental anksiyeteye sahip bireyler, randevularını çok sık erteleyebilmektedirler.Diş hekiminden kaçınma sebebiyle diş ve ağız sağlığıyla ilgili problemleri çok ciddi boyutlara gelebilir. Bu durum bireylerin ağız sağlığıyla ilişkili yaşam kalitesinide olumsuz yönde etkileyebilmektedir. Hastalarda dental ansiyete ile ağız sağlığına bağlı yaşam kalitesi arasındaki ilişkisinin araştırıldığı çalışmada, Temmuz-Aralık 2019 tarihleri arasında, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ağız, Diş ve Çene Sağlığı Eğitim, Uygulama ve Araştırma MerkezindeEndodontiAnabilim Dalı Tedavi Kliniği ve Prototetik Anabilim Dalı Tedavi Klinikleri bekleme salonunda diş tedavisi amacıyla gelen 258 hastaya ulaşılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte, nicel araştırma yaklaşımı kullanılan çalışmada katılımcılardan; demografik soru formu ile birlikte “dental anksiyete (M-DAS) ve yaşam kalitesi (OHIP-14) ölçeği kullanılarak verilerelde edilmiştir. Verilerin analizi için Kolmogorov–Smirnovve ve Shapiro–Wilktestleri ile normallik analizi yapılmıştır. Daha sonra güvenirlik testi, t–testi, One–Way ANOVA Testi, LSD çoklu karşılaştırma testi ve Pearson Korelasyon Analiz testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların %51,9’u (n=134) erkek, %48,1’i ise (n=124) kadınlardan oluşmaktadır. Hastaların M-DAS’ten aldıkları puan ortalaması 11,68 ± 4,41; OHIP-14’in puan ortalaması 16,72±10,89olarak tespit edilmiştir. OHIP-14 sonucu alınan skorların yüksek olması, yaşam kalitesinin olumsuz etkilendiğini göstermektedir. 1,58±0,96 en yüksek puan ortalamasıyla yaşam kalitesinde en fazla etkilenen alanın fiziksel ağrı; ii 1,01±1,01en düşük puan ortalamasıyla yaşam kalitesinde en az etkilenen alanın ise handikap olduğu belirlenmiştir. Toplam M-DAS ile toplam OHIP-14 skorları arasında negatif güçlü korelasyon olduğu belirlenmiştir. Hastalar OHIP-14 sorularında en sık fizyolojik kısıtlılık yönünde problem yaşadıklarını belirtmiştir. Sonuç: Dental anksiyete düzeyi yüksek olan bireylerin ağız sağlığı ile ilişkili yaşam kalitesi düşmektedir. Ağız sağlığı ile ilişkili yaşam kalitesinin yükseltilmesi için, düzenli yapılan diş hekimi kontrollerinde dental anksiyete düzeyinin ölçülerek azaltılması için önlemlerin alınması ve ağız sağlığının iyileştirilmesi gereklidir In this study, it was aimed to determine the relationship between dental anxiety and oral health-related quality of life of patients who applied to Center of Oral, Dental and Jaw Health Education, Practıce and Research in Eskisehir Osmangazi UnıversityEndodontics and Prosthodontics clinic. Content: Dental anxiety is a reaction that sometimes creates serious stress for the individual that develops in dental practice. Oral health-related quality of life is a concept that reveals how problems occurring in the social, physical, psychological, and orofacial areas affect the well-being of the person. Individuals with dental anxiety can frequently postpone their appointments. Due to avoiding dentists, problems related to dental and oral health can be very serious. This situation can negatively affect the oral health-related quality of life of individuals. In the study investigating the relationship between dental anxiety and oral health-related quality of life in patients, between July and December 2019, We reached 258 patients who came to the Endodontics and Prosthodontics clinic of Center of Oral, Dental And Jaw Health Educatıon, Practice and Research in Eskisehir Osmangazi Unıversity Method: In a descriptive study, a quantitative research approach was used. Data were obtained by using the “dental anxiety (M-DAS) and quality of life (OHIP-14) scale together with the demographic questionnaire. Normality analysis was performed with Kolmogorov – Smirnovve, and Shapiro – Wilk tests for data analysis. After that, the reliability test, t-test, One – Way ANOVA Test, LSD multiple comparison tests, and Pearson Correlation Analysis tests were used. Results: 51.9% (n = 134) of the patients participating in the study were male and 48.1% (n = 124) were women. The mean score the patients got from M-DAS was 11.68 ± 4.41; The average score of OHIP-14 was determined as 16.72 ± 10.89.The high scores obtained as a result of OHIP-14 indicate that the quality of life is negatively affected. The highest average score in quality of life of the affected area was physical pain 1.58 ± 0.96; And the lowest average score was handicap 1.01 ± 1.01. It was determined that there is a strong negative correlation between total M-DAS and total OHIP-14 scores. The patients iv stated that they most frequently experienced problems in terms of physiological limitation in OHIP-14 questions. Conclusion: The quality of life associated with oral health decreases for individuals with high levels of dental anxiety. In order to increase the quality of life-related to oral health, it is necessary to reduce the level of anxiety about the teeth and improve oral health at regular dental visits

Amaç: Kesitsel ve anket esaslı bu çalışmanın amacı diş hekimine tedavi veya kontrol amacıyla başvuran bireylerin dental anksiyete düzeylerini araştırmak, dental korku şiddetine etki eden faktörleri ve dental korkunun ağız hijyen alışkanlıkları ve yaşam kalitesine etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: İstanbul Okan Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Kliniğine başvuran 380 birey (187 erkek, 193 kadın) çalışmaya dahil edildi. Bireylere sosyodemografik verileri içeren ve ağız hijyen alışkanlıklarını değerlendiren anket formu doldurtuldu. Hastaların dental anksiyetelerinin değerlendirilmesinde MDAS testi ve dental anksiyetenin yaşam kalitesine olan etkisinin değerlendirilmesinde OHIP-14 testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin dental anksiyete düzeyleri ile cinsiyet, en son diş hekimine gitme zamanı, diş fırçalama alışkanlıkları ve daha önceki travmatik deneyimleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu. Bireylerin MDAS ve OHIP14 puanları arasında istatistiksel olarak pozitif yönlü anlamlı ilişki tespit edildi. Çalışmaya katılan bireylerin eğitim düzeylerinin, diş fırçalama alışkanlıkları ve düzenli diş hekimine gitme oranları üzerine istatistiksel anlamlı etkisi görüldü. Sonuç: Çalışmamızda, son bir sene içerisinde diş hekimi ziyaretinde bulunan hastaların dental anksiyetesi daha düşük bulunurken; önceden olumsuz bir dental tedavi geçirmiş olan hastaların dental anksiyete değerleri yüksek bulundu. Dental anksiyetesi düşük olan hastaların düzenli diş fırçalama alışkanlıklarının olduğu görüldü. Dental anksiyetesi yüksek olan hasta grubunda yüksek OHIP-14 skorları alındı., Background: The aim of cross-sectional and survey based this study is to investigate the dental anxiety levels of individuals who apply to the dentist for treatment or control, to evaluate the factors affecting dental fear and the effect of dental fear on oral hygiene habits and quality of life. Methods: 380 individuals (187 man, 193 female) referred to İstanbul Okan University, Faculty of Dentistry, Department of Periodontology were included in our study and a questionnaire form evaluating socio-demographic and dental care behaviors were applied. MDAS test was used to evaluate the dental anxiety and OHIP-14 test was used to evaluate the effect of dental anxiety on the quality of life. Results: There was significant relationship between dental anxiety level and gender, oral care habit, last dental visit, previous traumatic experiences. There was statistically significant positive relationship between high score OHIP-14 and high score MDAS. The level of education of individuals who participated in the study had a statistically significant effect on tooth brushing habits and the rate of regular dental visits. Conclusion: In our study, while dental anxiety was lower in patients who visited the dentist in the last year; patients who had undergone a negative dental treatment were found to have high dental anxiety. It was observed that patients with low dental anxiety had regular tooth brushing habits. High OHIP-14 scores were obtained in the patient group with high dental anxiety.

Amaç: Bu çalışmanın amacı endodontik tedavi öncesi ve sonrası anksiyete ve korku düzeylerini analiz etmektir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma Necmettin Erbakan Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Endodonti Anabilim Dalı’na Kasım 2019’dan Şubat 2020’ye kadar gelen hastalar üzerinde yapıldı. Endodonti Anabilim Dalı’na başvuran yaşları 18-50 arasında değişen toplam 200 hasta çalışmaya dahil edildi. Yapılan çalışma iki grup anket içermektedir. Hastalardan endodontik tedavi öncesi ve sonrası birer anket doldurmaları istendi.Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikten ve Ki-kare testinden yararlanıldı. Bulgular: Kırk(%20) hasta orta derecede, 23(%11.5) hasta ciddi dereceli endişeli bulunmuştur. Sekiz (%7.7) kadın hasta, 1(%1) erkek hasta kök kanal tedavisi yapılırken eğelerin verdiği histen; 6(%6.3) erkek hasta, 3(%2.9) kadın hasta röntgen filminin ağıza yerleştirilmesinden;1(%1) erkek hasta, 4(%3.8) kadın hasta cihaz titreşiminden; 1(%1) erkek hasta, 6(%5.8) kadın hasta anestezi yapılmasından ciddi derecede endişe duyuyordu. Sonuç: Bu çalışma, kadın hastaların, kök kanal tedavisinden önce Corah Dental Anksiyete ölçeği ile yüksek ve ciddi derecede endişeli oldukları sonucuna varmıştır. Kök kanal tedavisinden sonra da kadın hastaların oldukça endişeli olduğu görüldü., Background: The aim of the study was to analyze the level of anxiety and fear before and after endodontic treatment. Methods: The present cross-sectional study was conducted in the Department of endodontics, Necmettin Erbakan Unıversity from November 2019 to February 2020. A simple random sampling technique was used for the study and a sample size of 200 adult patients aged 18-50 years attending Department of Endodontics, Necmettin Erbakan Unıversity were selected. The study was based on two groups of surveys. Patients were asked to fill out a questionnaire before and after endodontic treatment. In the analysis of the data, descriptive statistics and Chi-square test were used. Results: Forty(20%) patients were moderate, 23(11.5%) patients were seriously worried. Eight (7.7%) female patients and 1(1%) male patient were treated by the files when performing root canal treatment; 6(6.3%) male patients, 3(2.9%) female patients were placed in the mouth of the x-ray film; 1(1%) male patient, 4(3.8%) female patients from device vibration; 1(1%) male patient and 6(5.8%) female patients were seriously worried about anesthesia. Conclusion: This study concluded that female patients were high and severely anxious with the Corah dental anxiety scale before root canal treatment. After root canal treatment female patients were also found to be very worried.

Bu araştırmanın amacı sağlık çalışanı olan ve olmayan bireylerin dental anksiyete düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma kapsamında 300 kişiye ulaşılmıştır. Ancak yapılan bu 300 ankette tespit edilen eksiklerden dolayı 219 adet anket geçerli bulunmuştur. 61 erkek ve 158 kadından oluşan örneklemimizin, 83 kişisi sağlık çalışanı iken 136 kişisi sağlık çalışanı değildir. Yapılan araştırmanın modeli, genel ilişkisel tarama modelidir. Bu araştırmada veri toplama aracı olarak Corah Dental Anksiyete Skalası (DAS) kullanılmıştır. Bu skalada her sorunun değeri 1 (kaygılı değil) ile 5 (aşırı kaygılı) arasında değiştiğinden puanlama da 4 ile 20 arasında değişmektedir. Verilerin analizinde SPSS programı kullanılmıştır. Dental Anksiyete Ölçeği maddelerinin teker teker verilen cevapların sağlık çalışanı olma durumu ile anlamlı ilişkisi olup olmadığı ki kare analizi ile incelenmiştir. Dental anksiyete ölçeği maddelerine verilen cevaplar skorlandırılarak bir anksiyete skoru elde edilmiş ve bu skorun sağlık çalışanı olma, cinsiyet, eğitim durumu ve gelir düzeyine göre anlamlı düzeyde farklılık gösterip göstermediği bağımsız gruplarda t testi ve tek yönlü varyans analizi ile incelenmiştir. Analizler %95 güven düzeyinde yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre; sağlık çalışanı olan ve olmayanlar arasında dental anksiyete düzeyi açısından anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Bu farklılık sonucunda sağlık çalışanı olmayanların dental anksiyete düzeyleri sağlık çalışanı olanlardan anlamlı derecede daha yüksek olduğu tespit edilmiştir., The objective of this study is, to assess the correlation between the dental anxiety levels of individuals who are and who are not healthcare professionals. A target group of 300 individuals contacted, within the scope of this assessment. However, due to certain inadequacies, 219 out of 300 surveys counted as valid surveys. Breakdown of this sample is as follows: 61 males-158 females, 83 healthcare profesionals-136 not healthcare professionals. Model of the assessment is general relational screening model. Corah Dental Anxiety Scale (DAS) used as a tool for collecting data. In this scale, each question is evaluated between 1 (not anxious) and 5 (excessively anxious), so the final grade for each individual can differ from 4 to 20. SPSS program used for data analyzing. The meaningful correlation between each item of the Dental Anxiety Scale and being a healthcare professional, assessed with chi-square test. Answers to the items of the Dental Anxiety Scale scored in order to have an anxiety score for each individual. Assessment done over independent groups with t-test and one-way analysis of variance, to discover if there is a meaningful correlation between these the different scores and gender, education level, income level and being a healthcare professional. Analyses done on 95% confidence level. Concerning the findings of the assessment, discovered that there is a meaningful difference between the dental anxiety levels of healthcare professionals and not healthcare professionals. With regards to this difference, dental anxiety levels of not healthcare professionals are meaningfully higher than the dental anxiety levels of healthcare professionals.

Giriş: Dental anksiyete oldukça sık görülen bir problemdir.Anksiyete hasta ile diş hekimi arasında güvensizliğe ve hastanın tedavi ve rutin kontrolden kaçınmasına neden olur.Dental cerrahi girişimler hastalar için korkutucu olabilmektedir.Cerrahi girişim öncesinde hastaya kendisine yapılacak işlem hakkında bilgi verilmesinin anksiyete düzeyini azaltmada faydalı olduğunu çeşitli araştırmalar göstermiştir. Çalışmanın amacı; dental implant cerrahisi öncesinde uygulanabilecek 3 farklı bilgilendirme tekniğinin karşılaştırılması ve ideal bilgilendirme yönteminin araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza dental implant cerrahisi uygulanacak 60 gönüllü hasta dahil edilmiştir. Hastalar kapalı zarf tekniği ile 3 gruba ayrılmıştır.1. gruptaki hastalara dental implant cerrahisi ile ilgili sözlü bilgilendirme yapılmıştır.2. gruptaki hastalara dental implant cerrahisini anlatan 10 adet fotoğraf gösterilmiştir.3.gruptaki hastalara ise dental implant cerrahisini gösteren bir video izletilmştir. Tüm hastalardan preoperatif anksiyete ölçümleri için MDAS,STAI-S ve STAI-T anksiyete anketlerini doldurmaları istenmiştir. Bilgilendirme yapıldıktan sonra ve 7.gün kontrolünde MDAS ve STAI-S anketleri tekrar alınmıştır. Operasyondan hemen sonra ve 7.gün kontrolünde hastalardan ağrı değerlendirilmesi için VAS ölçeği ile bir skor alınmıştır. Hastalardan postoperatif 7 gün boyunca kullandıkları ağrı kesici sayısını not etmeleri istenmiştir. Veriler SPSS v22.0 programında istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Kadınların dental anksiyete ve preoperatif anksiyete seviyeleri erkeklere göre anlamlı olarak fazla bulunmuştur. Anksiyete skorları ile yaş arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Eğitim seviyesi arttıkça anksiyete seviyesinin azaldığı gözlenmiştir. Preoperatif anksiyeteyi azaltmada 3 bilgilendirme tekniği de etkin bulunmuştur. Ancak video ile bilgilendirme yapılmasının preoperatif anksiyeteyi istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalttığı gözlenmiştir. Postoperatif dönemde kullanılan ağrı kesici sayısının preoperatif anksiyete seviyesi ile ilişkili olduğu gözlenmiştir. Anksiyete ile daha önceki cerrahi tecrübesi arasında bir ilişki saptanmamıştır.Sonuç: Preoperatif anksiyete; hem cerrahi işlem sırasında hem de postoperatif iyileşme döneminde sorun teşkil edebilir. Hastalara işlem hakkında bilgi vermek anksiyete seviyesini azaltmaktadır. Çalışmamızın sonuçlarına göre hastaları görsel olarak bilgilendirmenin daha tatmin edici ve akılda kalıcı olduğu kanaatindeyiz. Introduction: Dental anxiety is a common problem. Anxiety causes distrust between the patient and the dentist and the patient avoids treatment and routine control. Dental surgery can be frightening for patients. Various studies have shown that informing the patient about the procedure before the surgery is useful in reducing the level of anxiety. The aim of this study is to compare 3 different information techniques that can be applied before dental implant surgery and to investigate the ideal information method.Materials and Method: Sixty volunteers undergoing dental implant surgery were included in the study. The patients were divided into 3 groups with a sealed envelope technique. Verbal information about dental implant surgery was given to patients in group 1. 10 pictures describing dental implant surgery was shown to patients group 2.Patients in group 3 shown a video describing dental implant surgery. All patients were completed MDAS, STAI-S and STAI-T anxiety questionnaires for preoperative anxiety measurements.MDAS and STAI-S questionnaires were re-taken after informing and on the 7th-day control. Pain assessment was done with VAS score immediately after surgery and 7th-day control. Patients were asked to note the number of painkillers they used for 7 days postoperatively. The data were analyzed statistically by SPSS v22.Results: Dental anxiety and preoperative anxiety levels of women were significantly higher than men. There was no significant relationship between anxiety scores and age. It was observed that the level of anxiety decreased with increasing educational level. 3 informative techniques were found to be effective in reducing preoperative anxiety. The number of painkillers used in the postoperative period was associated with preoperative anxiety.No relationship was found between anxiety and previous surgical experience.Conclusion: Preoperative anxiety can be a problem both during the surgical procedure and during the postoperative recovery period. Our results support the view that informing patients about the procedure will reduce the level of anxiety. We think that informing patients visually is more satisfactory and memorable. 113

Bu çalışmada kronik periodontitis şiddetinin yaşam kalitesindeki değişim üzerine etkisinin demografik faktörler ve diş hekimliği uygulamalarına karşı gelişen korkuyla ilişkilendirilerek incelenmesidir. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Kliniğine tedavi amacıyla başvuran sistemik sağlıklı, 18 yaşından büyük 999 bireye sosyodemografik veriler ve oral hijyen alışkanlıklarını değerlendiren anket formu, OHIP-14 ve DHKS içeren form doldurtuldu. Bu bireylerin periodontal durumlarını belirlemek amacıyla plak indeksi (Pİ), gingival indeksi (Gİ), cep derinliği (CD) ve klinik ataşman seviyesi (KAS) ölçümleri yapılarak sağlıklı, başlangıç-orta periodontitis, şiddetli-ilerlemiş periodontitis olmak üzere üç gruba ayrıldı. Bireylerin periodontal durumu, yaşam kalitesi ve diş hekimi korkusunun ilişkisi değerlendirildi. Değerlendirilen bireyler arasında medeni durum, eğitim durumu ve aylık gelir ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur ancak cinsiyet ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Kronik periodontitis şiddetiyle ile OHİP-14 değerlerinde artış gözlenmiştir. Yaşam kalitesinin periodontal hastalık şiddetiyle, sosyodemografik faktörlerden ağız bakım alışkanlıklarının yetersizliğiyle düşüş meydana geldiği gözlenmiştir. OHIP-14 ve DHKS değerleri arasında pozitif korelasyon belirlendi. Yaşam kalitesi ile kronik periodontitis arasında anlamlı bir ilişki gözlemlenmiştir. Yaşam kalitesi ile medeni durum, eğitim durumu, aylık gelir, yaş, ağız bakım alışkanlıkları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Diş hekimi korkusuyla yaşam kalitesi arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur. The aim of this study is to investigate the effect of chronic periodontitis severity on the change in quality of life by associating it with demographic factors and fear of dentistry practices. Zonguldak Bülent Ecevit University Faculty of Dentistry, a questionnaire form evaluating sociodemographic data and oral hygiene habits with OHIP-14 and DHKS forms, was filled for 999 individuals aged 18 years who applied to the Periodontology Clinic for treatment. In order to determine the periodontal status of these individuals, plaque index (PI), gingival index (GI), pocket depth (CD) and clinical attachment level (KAS) were measured and divided into three groups as healthy, Initial- Moderate periodontitis and severe-advanced periodontitis. Periodontal status of individuals, quality of life and relationship between fear of dentist were evaluated. There was a significant relationship between the individuals evaluated, marital status, educational status and monthly income and quality of life, but no significant relationship was found between gender and quality of life. An increase in OHIP-14 values was observed with the severity of chronic periodontitis. It has been observed that the quality of life decreases with periodontal disease severity, insufficiency of oral care habits, which are among the sociodemographic factors. A positive correlation was determined between OHIP-14 and DHKS values. A significant relationship was observed between quality of life and chronic periodontitis. A significant relation was found between quality of life and marital status, educational status, monthly income, age, and oral care habits. A positive relationship was found between dentist fear and quality of life. 108

Gömülü mandibular 20 yaş dişi ameliyatı toplum tarafından korkutucu olarak nitelendirilen diş hekimliğinde sık uygulanan bir işlemdir. Hekimler tarafından düşük riskli bir tedavi olmasına rağmen ciddi komplikasyon riskleri de bulunmaktadır. Hastaların anksiyete durumu psikolojisini de etkiler. İntraoperatif anestezik maddeye olan ihtiyaçta artış, daha yüksek perioperatif ağrı algısı ve cerrahi sonrasında analjezik madde ihtiyacında artış, istenmeyen kardiyovasküler etkilerle sonuçlanabilecek şekilde hemodinamik değişiklikler de anksiyete ile ilişkilidir. Perioperatif anksiyetenin kontrol edilmesi için ilaç tedavisi ve psikolojik girişimlerde bulunulur. Bu tür girişimlerden en kolay ve non-invaziv olanı intraoperatif müzik dinletisi uygulamasıdır. Bu çalışmada 20 yaş diş çekimi ameliyatı sırasında müzik dinletmenin anksiyolitik etkisi ve vital bulgulardaki değişimin araştırılması amaçlanmıştır. Alt çenede kemik retansiyonlu gömülü yirmi yaş dişi operasyonu geçirecek olan 39 hasta çalışma grubu, 40 hasta kontrol grubu olarak değerlendirildi. Tüm hastalara ameliyat öncesi Modified Dental Anxiety Scale (MDAS) uygulanarak anksiyete seviyesi belirlendi Çalışma grubundaki hastalara ameliyat esnasında kulaklıktan müzik dinletildi.. Vital bulgular ise kan basıncı ve nabız ölçümleri ile değerlendirildi. Ölçümler bekleme salonunda, hasta diş ünitine oturduğunda, lokal anestezi yapıldığında, cerrahi örtüler örtüldüğünde, insizyon yapıldığı sırada, kemik kaldırma ya da dişin bölünmesi sırasında, dişin çekildiği sırada, yara bölgesine dikiş atıldığında ve ameliyat sonunda hasta üzerinden ameliyat örtüleri kaldırıldığında kaydedildi. İstatistiksel analiz için Student's t-testi ve. eşleştirilmiş t-testi kullanıldı (p≤0.05). Ameliyat sırasında alınan kan basıncı ölçümleri bakımından müzik dinletilen ve dinletilmeyen gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Yalnızca sutur atıldığı sırada alınan nabız ölçümleri bakımından müzik dinletilen ve dinletilmeyen gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardır (p=0,036). MDAS skorlarına göre operasyon sırasında müzik dinletilen grup ile müzik dinletilmeden operasyona alınan grup arasında istatistiksel olarak anlamlı (p=0,953) bir fark bulunamamıştır.Anahtar Kelimeler: gömülü, 20 yaş dişi, müzik, anksiyete, kan basıncı, nabız Mandibular impacted third molar surgery is considered scary among the society. Yet it's a low risk application according to dentists. Although it has serious complication risks cited in dental literature. Patients' anxiexty status had direct effect on their psychology. Excess need for the intra-operative anesthetic solution, post operative pain killer, higher perioperative pain sensation, undesired cardiovascular situations are related to anxiety. Medication and psychological interventions are used in order to deal with the anxiety. Music is the easiest and non-invasive method for relaxation of the patients. In the present study anxiolytic effects of music and changes in vital signs are examined. 39 patients who are going to take an impacted lower third molar surgery are assigned for the experiment group, and 40 patients for the control group. Experiment group patients listened music using headphones during the surgery. All patients took Modified Dental Anxiety Scale (MDAS) tests prior to the surgery. Vital signs are tracked with blood pressure and pulse measurements which are taken during waiting room, after sitting on the dental chair, during local anestesia administration, incision, bone reduction, suturing and at the end of the surgery. Student's t-test and paired t-test were used for statistical analysis (p≤0.05). No statisticaly significant differences were recorded for control and experiment groups except for the heart rate recordings at the time of suturing (p=0,036). According to MDAS scores no statistically significant differences were recorded as well.Key words: impacted ,lower third molar, music, anxiety, blood pressure, pulse 74

Araştırma, dental korkuyu azaltmada dişçi setinden oluşan oyun hamuru ile oynatılarak bilgilendirmenin etkisini belirlemek amacıyla Samsun/Çarşamba Devlet Hastanesi Diş Tedavi ve Protez Merkezi'nde 1 Aralık 2018-31 Mart 2019 tarihleri arasında 5 ve 6 yaşındaki 60 çocuk ile deneysel olarak gerçekleştirildi.Araştırma verileri; tanımlayıcı soru formu, Çocuk Korku Ölçeği (ÇKÖ), dişçi setinden oluşan oyun hamuru ile toplandı. Araştırma için etik kurul izni, kurum izni ve ailelerden yazılı onam alındı. Verilerin analizinde; tanımlayıcı özelliklerin dağılımı Pearson Ki-kare analizi, Yates düzeltmeli ki-kare testi ve Fisher kesin testi ile araştırma gruplarındaki çocukların, Çocuk Korku Ölçeği puan ortalamasının grup içi ve gruplar arası karşılaştırılmasında bağımsız gruplarda ve bağımlı gruplarda t testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık p

Bu çalışmada molar kesici hipomineralizasyonu (MIH) gözlenen hastalarda olası etiyolojik faktörlerin incelenmesi, çocukların tedavi öncesi ve sonrasındaki dental anksiyete düzeyleri ile tedavi sırasında hissedilen ağrı düzeylerinin belirlenmesi amaçlandı. MIH gözlenen çocuklarla aynı yaş grubundaki sağlıklı mineye sahip çocukların dental anksiyete ve ağrı seviyelerinin karşılaştırılması ile MIH'lı dişlerin tedavisinde karşılaşılan davranış yönlendirme sorunlarının çözümünde yol gösterici bulgular elde edilebileceği öngörüldü.Bu araştırmaya, Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Ana Bilim Dalı'na başvuran, yaşları 6 - 12 arasında değişen 60 çocuk dahil edildi. Bunlardan MIH gözlenen 30 hasta çalışma grubunu oluştururken, sağlıklı mineye sahip 30 hasta kontrol grubuna dahil edildi. Her iki gruptaki hastaların üst çene sağ veya sol molar dişlerinde bulunan çürükler lokal anestezi (Ultracain® DS ampul, Aventis Pharma, İstanbul, Türkiye) uygulanması sonrasında tedavi edildi. Bu çocuklarda başlangıçtaki dental anksiyetenin değerlendirilmesi amacıyla Corah Dental Anksiyete Skalası kullanıldı. Tedavi öncesinde ve sırasında kendini nasıl hissetiğini betimlemesi için ise Spielberg'in Durumluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği (STAI) kısa formu ve Wong-Baker Skalası kullanıldı. Tedavi sırasında hissedilen ağrının derecelendirilmesi amacıyla ise Sayısal Ağrı Derecelendirme Skalası kullanıldı.Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri IBM SPSS Statistics 25.0 programı ile gerçekleştirildi, bu amaçla Ki-Kare Testi ve Fisher'ın Kesin Ki-Kare Testi kullanıldı. Gruplar içindeki karşılaştırmalar için Mann-Whitney-U Testi, gruplar arasındaki karşılaştırmalar için ise Wilcoxon Testi kullanıldı.İstatistiksel değerlendirmeler sonucunda, MIH gözlenen grup ile kontrol grubu arasında dental anksiyete açısından anlamlı bir fark bulunmadı. Tedavi sırasında hissedilen ağrı düzeyi MIH grubunda daha yüksek olmakla birlikte, bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptandı.Çalışmaya katılan çocukların tümünde tedavi sırasında yaşanan ağrı ile tedavi sırasındaki dental anksiyete düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulundu (p

Bu çalışmanın amacı; tek ve çift taraflı dudak ve damak yarığı bulunan ergen hastaların ağız sağlığı ile ilişkili yaşam kalitesi, ortodontik tedavinin neden olduğu anksiyete seviyesi, benlik saygısı ve vücut algısı düzeyinin değerlendirilmesi ve elde edilen bulguların aynı yaş aralığındaki dudak damak yarığı anomalisi bulunmayan bireyler ile karşılaştırılmasıdır.Bu çalışmaya 10-19 yaşları arasında, ortodontik tedavi görmekte olan çift taraflı dudak ve damak yarığına (ÇTDDY) sahip 25 birey, tek taraflı dudak ve damak yarığına (TTDDY) sahip 25 birey ve dudak damak yarığı (DDY) anomalisi bulunmayan 25 birey olmak üzere toplam 75 birey ve ebeveynleri dahil edilmiştir. Bireylerin ağız sağlığına bağlı yaşam kalitesi Dental Estetiğin Psikososyal Etkisi Anketi (Psychosocial Impact of Dental Aesthetics-PIDAQ), ortodontik kaygı Çapa Anksiyete Skalası (ÇAS), benlik saygısı Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ), vücut algısı Vücut Algısı Ölçeği (VAÖ) kullanılarak değerlendirilmiştir. Hastaların sosyodemografik ve tanımlayıcı özelliklerini belirlemek için sosyodemografik veri formu uygulanmıştır. Bireylerin psikososyal durumuna ilişkin ebeveyn görüşleri Vizüel Analog Skala (VAS) ile değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel metotlar (ortalama, standart sapma), tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Tukey HSD testi, bağımsız iki örneklem t testi, Ki-kare testi ve Pearson Korelasyon testi kullanılmıştır. Sonuçlar, anlamlılık p0,05). ÇTDDY'li bireylerin benlik saygısı düzeyi kontrol grubundaki bireylerden istatistiksel olarak anlamlı seviyede düşüktür. ÇTDDY ve TTDDY'li bireylerin PIDAQ genel puanları kontrol grubundaki bireylere göre istatistiksel olarak anlamlı seviyede düşüktür. DDY'li bireylerin vücut algısı ile benlik saygısı arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Aynı zamanda DDY'li bireylerin vücut algısı ile ağız sağlığına bağlı yaşam kalitesi arasında da pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. ÇTDDY'li bireylerin benlik saygısı düzeyi ile PIDAQ dental özgüven alt ölçeği arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. DDY'li bireylerin ebeveynleri kontrol grubundaki ebeveynlerine kıyasla çocuklarını psikososyal olarak daha olumsuz değerlendirmişlerdir.DDY anomalili ergenlerde benlik saygısı ve ağız sağlığına bağlı yaşam kalitesinin düşük düzeyde saptanmış olması, deformite ile ilişkili psikososyal etkilerin önceden tespit edilerek önlemler alınması gerektirdiğini düşündürmektedir. DDY anomalisi sadece fonksiyonel ve estetik problemlere yol açan bir hastalık olarak değil, ruh sağlığını da etkileyebilen bir durum olarak ele alınmalı ve tedavi planında rutin ortodontik tedaviler, cerrahi müdahaleler ve konuşma terapilerinin yanısıra psikiyatrik değerlendirmelere de yer verilmelidir. This study aims to determine the oral health related quality of life, anxiety caused by orthodontic treatment, self esteem and body image of individuals with unilateral and bilateral cleft lip and palate and comparison of the findings with the individuals without cleft lip and palate anomalies in the same age range.This study included 75 individuals and their parents who were aged between 10 throught 19 and undergoing orthodontic treatment, 25 individuals of them with bilateral cleft lip and palate (BCLP), 25 individuals of them with unilateral cleft lip and palate (UCLP), and 25 individuals of them without cleft lip and palate cleft (CLP) anomaly. The Psychosocial Impact of Dental Aesthetics Questionnaire (PIDAQ) for assessing the quality of life, Body Cathexis Scale (BCS) for assessing body perception, Çapa Anxiety Scale (ÇAS) for assessing orthodontic anxiety, the Rosenberg Self-Esteem Scale (RSES) for assessing self-esteem were used. Sociodemographic data form was applied to determine the sociodemographic and descriptive features of the patients ve parental opinions about the child's psychosocial condition were assessed by the Visual Analog Scale (VAS). Descriptive statistical methods (mean, standard deviation), one-way variance analysis (ANOVA), Tukey HSD comparison tests, independent samples t-tests, Chi-square tests, Pearson correlation tests were used in the evaluation of the data. The results were evaluated with a significance level of p 0.05). The self-esteem level of the individuals with BCLP was significantly lower than the individuals in the control group. The PIDAQ total scores of both BCLP and UCLP groups were significantly lower than the control group. It was determined that there was a positive relationship between body perception and self-esteem of individuals with CLP. Additionally, it was determined that there was a positive relationship between the body perception of the individuals with CLP and the health related to oral health. It was determined that there was a positive correlation between self esteem level of the BCLP group and PIDAQ dental self-confidence subscale. Parents of individuals with CLP reported their children psychosocially affected more negatively compared with the parents in the control group.The low level of self-esteem and oral health-related quality of life in adolescents with CLP suggests that the psychosocial effects associated with deformity require to be determined in advance and measures should be taken. CLP should be considered not only as a disease-causing functional and aesthetic problems but also as a condition that can affect mental health and treatment plan should include routine orthodontic treatments, surgical interventions, and speech therapies as well as psychiatric evaluations. 408

Literatürde dental implant uygulamasının hastalardaki anksiyete, korku ve ağrı üzerine olan etkisi ile ilgili sınırlı bilgi mevcuttur. Çalışmamızın amacı tek diş eksikliği tedavisinde dental implant uygulanan hastalarda meydana gelen anksiyete ve korku seviyesi değişimlerinin sabit bölümlü protez (dental köprü) uygulanan hastalarla kıyaslanmasıdır. Restoratif nedenlerle dişlerini kaybeden, alt çene posterior bölgede tek diş eksikliği bulunan hastalar çalışmamıza dahil edildi. Çalışma grubundaki hastalara kemik içi dental implant, kontrol grubundaki hastalara ise sabit bölümlü protez uygulandı. Cerrahi olmayan periodontal tedavilerinin yapıldığı ilk seanstan sonra her iki grupta bulunan hastalardan Durumluk-Sürekli (STAI-1 ve STAI-2), Modifiye Dental Anksiyete Skalası (MDAS), Dental Korku Skalası (DKS) ve demografik verilere ait soruların yer aldığı anketi doldurmaları istendi. Dental implant uygulamasından ve diş preparasyonundan 30 dakika önce nabız, oksijen saturasyonu ve algometre ile ağrı eşiği ölçümleri yapıldı. İşlemden 30 dakika sonra nabız ve oksijen saturasyonu ölçümüne ek olarak STAI-1, MDAS ve DKS hastalar tarafından dolduruldu. Her iki gruptaki hastalardan işlem sonrası 1., 3. ve 7. günlerde Görsel Analog Skala (VAS) ile ağrılarını değerlendirilmeleri istendi. İşlem sonrası 7. günde hastalardan STAI-1, MDAS ve DKS'yi tekrar doldurmaları istendi. Çalışmamıza toplamda 74 hasta ile başlandı. Ancak 4 hastanın kontrol randevularına düzenli olarak gelememesi nedeniyle çalışmamız 70 hasta ile tamamlandı. Çalışmamızda gruplar arasında yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim seviyesi, gelir düzeyi, son diş hekimi ziyareti ve geçirilmiş diş hekimi travması gibi bulgular açısından istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi. Çalışmanın başlangıcında STAI-1 ve 2 ve MDAS açısından gruplar arasında anlamlı bir fark yok iken DKS verileri implant grubunda daha yüksektir. Kontrol grubunda işlemden 1 hafta sonra STAI-1 ve MDAS değerleri istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde yükselirken, çalışma grubunda düştü. Bu çalışmanın limitleri dahilinde, cerrahi işlem uygulanan hastaların anksiyete ve korku seviyelerinin dental köprü uygulanan hastalara göre işlem sonrasında düştüğü ve daha az ağrı hissettikleri görüldü.Anahtar Kelimeler: Anksiyete, MDAS, DKS, Ağrı, Dental İmplant In the literature, there are limited knowledge about the effect of dental implant application on the anxiety, fear and pain of patients. Aim of the study is to compare the anxiety and fear level changes of patients who had been treated with dental implants with patients who had fixed partial prosthesis (dental bridge) in the cases of one missing tooth. Patients who lost their teeth due to restorative causes and who had one missing tooth in mandibular posterior area were included in the study. Intraosseus dental implants had been applied to the patients in the study group, while the patients in the control group had fixed partial prosthesis. In the first appointment when the non surgical periodontal treatments were performed, the patients were asked to fill a questionnaire composed of State-Trait Anxiety Inventory (STAI-1 and STAI-2), Modified Dental Anxiety Scale (MDAS), Dental Fear Scale (DFS) and demographic datas. Pulse, oxygen saturation and pain threshold measurement with algometer were performed 30 minutes before procedures. Thirty minutes later after pulse and oxygen saturation measurement, STAI-1, MDAS and DFS were filled in addition to previously measured parameters. The patients in both groups were asked to score their pains with Visual Analog Scale (VAS) on the first, 3rd and 7th days after procedures. The study had been initiated with 74 patients. 4 patients did not attend the regular follow-ups and excluded from the study. In the study, no statistical significant difference was found between groups for age, gender, marital status, education level, last dental visit and previous dental traumas. In the beginning of study, no significant difference was found between groups for STAI-1 and2 and MDAS. DKS scores were found higher in implant group compared to control group. In the control group, STAI-1 and MDAS scores were found statistically higher while STAI-1 and MDAS scores were found statistically lower after 1 week.In the limitations of this study, the anxiety andfear levels of patients who had surgical procedures were decreased compared to patients who had dental bridges. In the implant group, the pain levels were also decreased compared to patients who had dental bridges.Key Words: Anxiety, MDAS, DFS, Pain, Dental Implant 117

Amaç: Dental anksiyete, diş tedavisinden kaçınma gibi istenmeyen sorunlara yol açabilmektedir. Bu çalışma, 6-9 yaş arasındaki çocuklarda süt diş çekim tedavileri sırasında video gözlükler ile görsel-işitsel distraksiyon (GİD) yönteminin dental anksiyete üzerindeki etkinliğinin fizyolojik ve davranışsal parametreler aracılığı ile belirlenmesi amaçlanmaktadır.Metod: Altı ve 9 yaşları arasında (28'i kız ve 29'u erkek) elli yedi çocuk (çekim endikasyonlu üst süt molar dişleri bulunan), kontrol (sadece anlat-göster-uygula tekniği/AGU) ve çalışma (anlat-göster-uygula ve video gözlük ile GİD) olacak şekilde iki gruba ayrıldı. Holter cihazı, diş çekimi tedavisinden 1 saat önce bütün çocuklara yerleştirildi. Her çocuğun nabzı, puls oksimetre ile dört kez (tedaviden 15 dakika önce/1. ölçüm, lokal anestezi uygulaması sırasında/2. ölçüm, diş çekimi sırasında/3. ölçüm ve tedaviden 15 dakika sonra/4. ölçüm) kaydedildi ve kan basıncı üç kez (tedaviden 15 dakika önce/1. ölçüm, diş çekimi sırasında/2. ölçüm ve tedaviden 15 dakika sonra/3. ölçüm) kaydedildi. Frankl Behavioral Rating Scale-Frankl Davranış Skalası ve Faces, Legs, Activity, Cry and Consolability Scale -Yüzler, Bacak Hareketliliği, Aktivite, Ağlama, Teselli Edilebilirlik Skalası skorları iki bağımsız gözlemci kalibre edilmiş pediatrik diş hekimi tarafından hastaların video kayıtları üzerinden dört kez (tedaviden 15 dakika önce/1. ölçüm, lokal anestezi uygulaması sırasında/2. ölçüm, diş çekimi sırasında/3. ölçüm ve tedaviden 15 dakika sonra/4. ölçüm) skorlanarak kaydedildi. Ziyaretin sonunda, diş hekimi tüm hastalara `Tedavinizin bir sonraki ziyaretinizde de aynı şekilde yapılmasını ister misiniz?` şeklinde bir soru sordu ve alınan yanıtlar kaydedildi. İstaistiksel analizler sırasında Mann Whitney U, Friedman, Wilcoxon Signed Rank test ve Bonferroni testleri kullanıldı. Tüm analizlerde p0,05). Her iki grupta da lokal anestezi uygulaması ve diş çekim tedavileri sırasında hastaların kooperasyonlarında davranış skalaları açısından zamana bağlı olarak azalma görüldü (Kontrol Grubu: Frankl: p0,05). There was a time-dependent decrease in behavior scales compliance of the patients during local anesthesia and tooth extraction treatments in both groups (Control Group: Frankl: p

Dental kaygı, özel dış kaynaklı uyarıcı ile ilişkili olmaksızın bireyin her türlü dental işlemekarşı hissettiği korku ve endişe olarak tanımlanmaktadır. Dental kaygı gelişen modern diş hekimliğiuygulamalarına rağmen çocuk hastalarda hiç de azımsanmayacak düzeyde sorun teşkil etmektedir.Dental kaygının öncelikli etkisi çocuk ve aile üzerine olmakla beraber diş hekimleri için de pek çokolumsuz etkisi vardır. Hastayla iletişimi engelleyip doğru tedavilerin zamanında yapılması engellerken, kaygıyı iyi yönetememe kaygısı hekimleri tereddüte düşürmekte ve pedodonti servislerine yönlendirilen çocuk sayısını arttırıp uzun süre beklemeye sebep olmaktadır.Çocukların dental tedavilerini gerçekleştirirken ortaya çıkabilen dental kaygı durumunu vedavranış sorunlarının ortadan kaldırılmasında bu sorunların sebebini anlayabilmek önemlidir. Dentalkaygı çok bileşenli etyolojisi olan bir fenomendir; yaş, sosyal ve duygusal gelişim düzeyi, mizaç, mental ya da gelişimsel bozukluklar, genetik faktörler, geçmişteki travmatik dental ziyaretler, ebeveynin dental kaygı durumu ve ebeveynlik tarzı çocuğun dental kaygı seviyesini etkileyebilmektedir.Bu tez çalışmasının amacı Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti AnabilimDalı'na çeşitli şikayetlerle başvuran çocuk hastaların dental kaygıları ile ebeveynlerinin dental kaygısı ve ebeveynlik tarzları arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Bunun amaç için de 2018 yılı içinde Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Kliniğine çeşitli dental şikayetlerle başvuran 7-14 yaş arası 100 adet çocuk hasta ve ebeveynlerine uygulanan anketler incelenmiştir. Çocuk hastalara dental kaygı seviyesini ölçmek için çocuk korku değerlendirme skalası- dental alt ölçeği uygulanırken, bu çocukların ebeveynlerine ise ebeveynlik tarzlarını tespit etmek için ebeveynlik stilleri ve boyutları anketi ve dental kaygı seviyesini ölçmek için modifiye dental kaygı skalası uygulanmıştır.Elde edilen sonuçlara göre otoriter ve demokratik ebeveynlik ile çocuğun dental kaygısı ile arasında anlamlı ilişki bulunmazken, izin veren ebeveynlik ile çocuğun dental kaygısı arasında pozitif korelasyon bulunmuştur. Ebeveynin dental kaygısı ile çocuğun dental kaygısı arasında da anlamlı ilişki bulunamamıştır. Ebeveynlik tarzının ve ebeveyn dental kaygısının çocuğun dental kaygısı üzerine etkisi ile ilgili çalışmalar sayıca yetersiz olup konu ile ilgili daha çok çalışma yapılması gerekmektedir.Anahtar sözcükler: Dental kaygı, ebeveynlik tarzı Dental anxiety is defined as a feeling of apprehension about dental treatment that is notnecessarily connected to a specific external stimulus. Notwithstanding modern dental practice whichdevelops dental anxiety, it is a problem that is of little importance in pediatric patients. The primary effect of dental anxiety is on child and family, but it also has many negative effects on dentists. While preventing the communication with the patient and preventing the correct treatment on time, the anxiety of not managing the anxiety well causes the physicians to hesitate and increase the number of children referred to the pedodontic services and cause a long wait.It is important to understand the cause of these problems in the elimination of the dental anxietyand behavioral problems that may occur when performing dental treatment of children. Dental care is a phenomenon with a multi-component etiology; age, level of social and emotional development,temperament, mental or developmental disorders, genetic factors, past traumatic dental visits, parent's dental concern and parenting style may affect the child's dental anxiety level.The aim of this study is to investigate the relationship between the dental anxiety and parentingstyles of the children and their parents. For this purpose, in 2018, 100 children between 7-14 years old who applied to Selcuk University Faculty of Dentistry Department of Pediatric Dentistry with various dental complaints were examined. In order to determine the dental anxiety level of the pediatric patients, the children's fear assessment scale-dental subscale (CFSS-DS) was applied and the parents of these children were asked a questionnaire of parenting styles and dimensions questionnaire (PSDQ) to determine parenting styles and a modified dental care scale (MDAS) to measure the level of dental anxiety. According to the results, while there was no significant relationship between authoritarian andauthoritative parenting and the child's dental anxiety, there was a positive correlation betweenpermissive parenting and the child's dental anxiety. No significant relationship was found between the parents' dental anxiety and the child's dental anxiety. The number of studies on the effect of parenting style and parent dental anxiety on the child's dental anxiety is insufficient and more studies are needed.Anahtar sözcükler: Dental kaygı, ebeveynlik tarzı 90

Bu çalışma Karabük bölgesindeki gebelerin diş eti hastalıkları konusunda bilgi, davranış ve dental anksiyete düzeylerinin belirlenmesi amacıyla planlanmıştır. Tanımlayıcı analitik tipte yapılan araştırma, Karabük Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi Kadın Doğum Polikliniğinde, 20 Şubat 2016 -20 Temmuz 2016 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini anılan hastaneye başvuran tüm gebeler, örneklemini ise; Türkçe konuşabilen ve araştırmaya katılmayı kabul eden 337 gebe oluşturmaktadır. Araştırmada veriler, literatür doğrultusunda hazırlanan veri toplama formu ve Dental Anksiyete Ölçeği (MDAS) kullanılarak toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler, yüzdelik dağılımları, aritmetik ortalama, Student t testi, Mann Whitney U testi ve korelasyon analizleri kullanılarak incelenmiştir. Araştırmada gebelerin 23.8±11 gestasyonel haftada olduğu, çoğunluğunun ilköğretim mezunu (%38.6), çalışmıyor (%70.3) ve orta seviyede gelir sahibi olduğu belirlenmiştir. Gebelerin %23.4'ünün günde birden az diş fırçaladığı, %67.4'inin gebelikte diş problemi yaşamasına karşın %49'inin hekime başvurmadığı belirlenmiş olup, periodontal hastalık konusunda bilinç düzeyi puanının eğitim, çalışma durumu, gelir seviyesi, aile yapısı, gebelikte diş fırçalama sıklığı ve diş problemi yaşama durumu ile istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir (p

Bu tez çalışmasında 3-5 yaş grubu dental kaygılı çocuk hastalarda 'ask-tell-ask' davranış yönlendirme tekniğinin 'tell-show-do' yöntemi ile muakayese edilerek etkinliklerinin değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim Dalı İlk Muayene Birimine başvuran 3-5 yaş grubu hastalarda girişimsel dental tedavi tecrübesi bulunmayan, pulpitis ile ilişkili diş ağrısı hikayesi olmayan, mental-gelişimsel-nöropsikiyatrik bozukluğu bulunmayan 52 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Çocukların dental kaygı düzeylerinin tespit edilmesinde 'Venham Resim Testi' kullanılmıştır. Çocuk hastalar iki gruba ayrılarak ask-tell-ask ve tell-show-do davranış yönlendirme tekniği kullanılarak fluorid vernik uygulaması yapılmaya çalışılmıştır. Yapılan analizler sonucu 3-5 yaş grubu çocuklarda davranış uyumu açısından 'ask-tell-ask' ve 'tell-show-do' davranış yönlendirme teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir fark olmadığı tespit edilmiştir. Yaşın artmasıyla birlikte çocukların davranış yönlendirme tekniklerini daha rahat kabul ettikleri bulgulanmıştır. 'Ask-tell-ask' ve 'tell-show-do' teknikleri ebeveyn kabulü yönünden karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir fark olmadığı tespit edilmiştir. Ülkemizde 'ask-tell-ask' davranış yönlendirme tekniğinin etkinliğini değerlendiren ilk araştırma özelliği taşıyan bu tez çalışması ile aynı alanda yapılacak çalışmalara öncülük etmek amaçlanmıştır. The aim of this research was to evaluate the activities of 'ask-tell-ask' behavior management technique by using 'tell-show-do' method in 3-5 year old children with dental anxiety. 52 subjects were selected from the patients who were referred to Gazi University Dentistry Faculty Pediatric Dentistry Department.Patients aged between 3-5 years with no previous experience of invasive dental treatment, no history of pain secondary to pulpitis and no mental-developmental- neuropsychiatric impairment were included the study. Venham Picture Test was used to quantify the level of dental anxiety in children. Child patients were divided into two groups and tried to apply fluoride varnish using ask-tell-ask and tell-show-do behavior management technique. It has been found that there is no statistically significant difference between the behavior of 'ask-tell-ask' and 'tell-show-do' in terms of behavior adaptation in 3-5 year old children. It was also found that children are more comfortable adopting behavior-orienting techniques with increasing age. 'Ask-tell-ask' and 'tell-show-do' techniques have been found to be statistically insignificant when compared against parental acceptance. In Turkey, carrying the first study evaluating the efficacy of 'ask-tell-ask' functionality, behavior management techniques aimed to lead the work to be done in the same space with this thesis. 80

Amaç: Diş hekimi ve diş tedavilerinden korku toplumda yaygın görülen bir durumdur. Bu çalışmanın amacı Namık Kemal Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu (SHMYO) Sağlık Yüksek Okulu (SYO) 1. Sınıf öğrencilerinde dental anksiyete düzeyi, süreklilik ve durumluluk kaygı düzeyi, kıyaslanması ve etkileyen faktörlerin incelenmesidir. Materyal ve Metot: Kesitsel bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini SHMYO/SYO 1. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır (N=362). Çalışmada 319 öğrenciye ulaşılmıştır (%88). Araştırmaya katılmaya gönüllü olan öğrencilere üç soru formu uygulanmıştır. Araştırmada Dental Anksiyete Skoru, Sürekli ve Anlık Anksiyete skorları, Ölçek skorlarının birbirleri ile ilişkisi ve elde edilen ölçek skorlarının kimi bağımsız değişkenlere göre değişimi incelenmiş ve tahmini anksiyete prevalans hızları elde edilmiştir. Bulgular: Çalışma sonucunda DMAS ile cinsiyetler arasında anlamlı bir ilişki vardır (p=0.001). Kadınların MDAS’sı erkeklerden daha yüksektir. Diş fırçalama sıklığı ile MDAS arasında bir ilişki yoktur (p=0,253).. Diş hekimine gitme sıklığı ile MDAS arasında ilişki vardır (p=0,003). Aile ve arkadaşların tavsiyeleri kişilerin seçimini belirgin bir şekilde etkilemektedir. MDAS değeri ile TXI ve TXII değerleri arasında bakılan pearson korelasyon analizinde TXI ile MDAS değerleri arasında negatif korelasyon bulunmuş olup istatistiksel olarak anlamsızdır (r=-0,087). Yeterli anlamlılığa erişmemiştir. MDAS TXII değerleri arasında ise istatistiksel olarak anlamlı olmayan pozitif korelasyon bulunmuştur (r=0,054). Sonuç: Kadınların dental kaygıları erkeklerden daha yüksektir. Bu durum toplumda yaygın olan ataerkil anlayış nedeniyle erkeklerin kadınlara göre kendilerini daha zayıf gösterebilecek duygu durumları açıkça ifade edememelerinden kaynaklanabilir. Bu sonuçlar ışığında dental anksiyetenin sosyodemografik özelliklerden ve kişinin durumluluk-süreklilik anksiyetesinden de bağımsız olduğu kanısına varılmıştır. Aim: Fear from dentists and dental treatments is common in society. The aim of this study is to investigate the level of dental anxiety, continuity and state anxiety, comparison and affecting factors in the 1st grade students of the Vocational School of Health Services (NOS) of Namik Kemal University Vocational School of Health Services. Materials and Methods: It is a cross-sectional study. The universe of the study is composed of the first year students of SHMYO / SYO (N = 362). The study reached 319 students (88%). Three questionnaires were applied to the students who volunteered to participate in the study. In the study, the relationship between the Dental Anxiety Score, Continuous and Instantaneous Anxiety Scores, Scale scores, and scores of scale scores were investigated and predicted anxiety prevalence rates were obtained. Results: As a result of the study, there was a significant relationship between DMAS and genders (p = 0.001). There was no relationship between tooth brushing frequency and MDAS (p = 0.253). There was a correlation between the frequency of going to the dentist and MDAS (p = 0.003). Recommendations of family and friends have a significant impact on the choice of individuals. There was a negative correlation between the MDI value and the TXI and TXII values in the pearson correlation analysis. It did not reach enough significance. There was no statistically significant correlation between MDAS and TXII values (r = 0,054). Conclusions: Women have higher dental concerns than men. This may be due to the patriarchal understanding common in society, because males are unable to express emotions that may show themselves weaker than women. In the light of these results, it was concluded that dental anxiety was independent of sociodemographic characteristics and state-trait anxiety.

Diş hekimi korkusu, diş tedavisi sırasında ortaya çıkan tehdit edici uyaranlara karşı meydana gelen normal bir duygusal tepkidir. Diş hekimliği uygulamalarında hastanın korku ve kaygısı tedaviye uyumu güçleştirmekte, hatta bazen imkansız kılmaktadır. Özellikle çocuk hastalarda korku ve tedirginlik uygun yöntemlerle giderilmediğinde tedavi gerçekleştirilemez. Temel davranış yönlendirme teknikleri kullanılarak, hasta ve hekim arasındaki iletişimin güçlendirilerek hastanın kaygı ve korkusunun azaltılması, kaliteli diş hekimliği hizmeti verilmesi hedeflemektedir. Kaygı ve korku, temel davranış yönlendirme teknikleri ile aşılamadığında koruyucu stabilizasyon, sedasyon ve genel anestezi gibi daha ileri tekniklere ihtiyaç duyulmaktadır. Literatürde Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'da çocuk diş hekimlerinin davranış yönlendirmesi ve sedasyon uygulamalarına dair güncel araştırmalar mevcuttur. Ancak ülkemizde çocuk diş hekimliğinde kullanılan davranış yönlendirmesi teknikleri ve sedasyon uygulamaları henüz araştırılmamış bir konudur. Ülkemizdeki çocuk diş hekimlerinin davranış yönlendirme teknikleri ve sedasyon ile ilgili eğitimleri, görüşleri ve uygulamaları hakkında bilgi edinmek amacıyla yapılan bu çalışmada, verileri elde etmek için hazırlanan anket formu linki, e-posta aracılığı ile çocuk diş hekimlerine gönderilmiştir. Sonuçlar, katılımcıların bazı sosyo-demografik özellikleri, davranış yönlendirme teknikleri ile ilgili aldıkları eğitim ve davranış yönlendirme teknikleri ile ilgili uygulamaları göz önünde bulundurularak değerlendirilmiştir. Temel davranış yönlendirme teknikleri ve genel anestezi ile ilgili uygulamalı eğitim alan katılımcıların sayısı fazla iken; sedasyon uygulamaları ile İlgili uygulamalı eğitim alan katılımcı sayısı azdır. Katılımcıların büyük çoğunluğu hastalarının tedavisinde farmakolojik teknikleri uygulamaktadır (%72,3) ve en sık uygulanan farmakolojik teknik genel anestezidir (%61,2). Hastalarının tedavisinde sedasyonu tercih eden katılımcı sayısı azdır. farmakolojik tekniklerden %14,8 nitröz oksit/oksijen (N2O/O2) inhalasyonu, %12,7 N2O/O2 inhalasyonu dışındaki düşük dereceli sedasyon, %17,0 orta dereceli sedasyon, %28,0 derin sedasyon uygulanmaktadır. Katılımcıların %95'I orta dereceli sedasyon, tamamı derin sedasyon uygulamları sırasında ekipte anestezi uzmanı da bulundurmaktadır. Katılımcıların farmakolojik teknik uygulama seçimini en fazla etkileyen faktörler sırasıyla; gerekli ekipmanın olması, aldıkları eğitim ve hastanın sistemik durumudur. Dental phobia is a normal emotional response to the threatening stimuli that arise during dental treatment. In dental practice, the patient's fear and anxiety makes treatment difficult, sometimes even impossible. Treatment can not be carried out if fear and anxiety are not eliminated by appropriate methods, especially in children. By using basic behavior management techniques, communication between patient and dentist should be strengthened to reduce the anxiety and fear of the patient and to provide quality dental services. When anxiety and fear can not be overcome with basic behavior management techniques, more advanced techniques such as protective stabilization, sedation and general anesthesia are needed. There is current literature in the United States and Europe on pediatric dentists' behavioral management technique and sedation practices. However, in our country, the behavioral management techniques and sedation practices in pediatric dentistry have not yet been investigated. This study was conducted in order to obtain information about the behavioral management techniques and sedation related trainings, opinions and applications of the pediatric dentists in our country. The questionnaire form prepared to obtain the data was sent to the pediatric dentists via e-mail. The results were assessed by taking into account some of the participants socio-demographic characteristics, their training and practice with regard to behavior management techniques. While the number of participants receiving practical training related to basic behavior management techniques and general anesthesia was high, the number of participants receiving practical training related to sedation is low. The vast majority of participants have practise pharmacological techniques in the treatment of their patients (72.3%) and the most common pharmacological technique is general anesthesia (61.2%). The number of participants who prefer sedation in the treatment of patients is low. Among participants who apply pharmacological techniques; 14.8% practise nitrous oxide / oxygen (N2O/O2) inhalation, 12.7% practice minimal sedation except N2O/O2 inhalation, 17.0% practice moderate sedation and 28.0% practice deep sedation. 95.0% of the participants during moderate sedation practice, all of the participants during deep sedation practice have anesthesiologist in the team. Factors that have the greatest effect on the selection of pharmacological technique of the participants are; the equipment they need, the training they receive and the systemic condition of the patient. 152

Bu araştırmada okul çağındaki çocukların, dental kaygısına yönelik algılarında, çocuk resminin etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Bu bağlamda `Dental Kaygı` olarak adlandırılan kaygı türünden hareketle öğrencilerin, kaygı düzeyi belirlenecektir. Araştırmada yukarıda değinilmiş olan, çocuk resminin önemi ve gerekliliği, bir kez daha vurgulanarak, Dental Kaygıya yönelik algılarının çözümlenmesinde, ne kadar önemli olduğu gösterilmeye çalışılacaktır. Kırıkkale Valiliği, İl Milli Eğitim Müdürlüğünden, Kişisel Bilgi Formu, Projektif Çizim testinden hareketle hazırlanan yönergeler için Araştırma İzni alınmıştır. Kişisel Bilgi formu, Projektif Çizim testinden hareketle hazırlanan yönergeler, Dental Kaygı Yönergelerini Takip Gözlem Formu ve Dental Kaygı Yönergeleri Form Değerlendirme Formu, Renk Dağılımı Değerlendirme Formu, Soldan Sağa Kağıda Yerleştirme Sırası Değerlendirme Formları için; Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi, Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü, Resim-İş Eğitimi Anabilim Dalı Öğretim Üyelerinden ve Kırıkkale Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Pedodonti Anabilim Dalı Öğretim Üyelerinden alan uzman görüşleri alınmıştır. Dental Kaygı Yönergelerini Takip Gözlem Formu ve Dental Kaygı Yönergeleri Form Değerlendirme Formu, Renk Dağılımı Değerlendirme Formu, Soldan Sağa Kağıda Yerleştirme Sırası Değerlendirme Formu yardımıyla ulaşılan veriler; Öğrencilerin cinsiyet, yaş ve öğrenim gördükleri okul türü, İl merkezine bağlı Köy İlkokulları, Merkez İlkokulları değişkenlerinde, yüzde (%) ve frekans (f) dağılımları, karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Kişisel Bilgi Formu değerlendirilmesinde, İstatistik çözümlemede SPSS 15.0 paket programı kullanılmıştır. Öğrencilerin resimlerini anlatmaları ile birlikte, onların imgesel hayal güçlerinde beliren, kaygı nedenleri de ortaya çıkarılacaktır. Kaygı nedenleri belirlenirse, öğrenciler İlkokulda daha başarılı olabilir. Bu açıdan araştırma, farklı bir bakış açısı sunmak istemektedir. Araştırmada doğal ortamda (sınıf) öğrencilere, doğrudan resim yaptırma ve resim anlatımları sayesinde, onların kendi gözlerinden, farklı bir bakış açısı sunmuştur. Diş Hekimine giden, Diş Hekimine gitmeyen, İl merkezine bağlı Köy İlkokulları ve Merkez İlkokulları, cinsiyetler arasındaki farklılıklarda, karşılaştırmalı olarak ortaya konmuştur. Bu anlatımlar, Diş Hekimlerine çocuklarda kaygının azaltılması için neler yapılabilir konusunda yol göstermesinin yanı sıra, çocuk resminin öneminin gerekliliği de beraberinde vurgulanmıştır. In this study, it was aimed to determine the effect of children's pictures on school age children's the perceptions of dental anxiety. In this context, the level of anxiety will be determined by the type of anxiety called `Dental Anxiety`. The importance and necessity of the child picture, which has been mentioned above, will be emphasized once again to show how important it is in solving the perceptions of Dental Anxiety. Research Permission was obtained from Kırıkkale Governorship, Provincial Directorate of National Education for directives prepared based on the Projective Drawing Test and Personal Information Form. Expert opinions were taken from faculty, academic members of Gazi University, Faculty of Education ,Department of Fine Arts Education, Division of Art Education and from Kırıkkale University Faculty of Dentistry Division of Pedodontia for Personal Information Form, directives prepared based on the Projective Drawing Test, Follow-up Observation Form for Dental Anxiety, Evaluation Form for Dental Anxiety Forms, Dissemination Evaluation Form, and Left to Right Placement Evaluation Forms. Percentage (%) and frequency (f) distributions of the data obtained by means of Follow-up Observation Form for Dental Anxiety and Evaluation Form for Dental Anxiety Forms, Dissemination Evaluation Form and Left to Right Placement Evaluation Forms were analyzed comparatively in terms of gender, age and school type of the students with variables such as Village Primary Schools affiliated to province center and Central Primary Schools. SPSS 15.0 f package program was used for statistical analysis and for the evaluation of Personal Information Form. When students describe their pictures, the causes of anxiety that appear in their imaginative imaginations will be revealed. If anxiety causes are identified, students may be more successful at primary school. From this point of view, the research is intended to present a different point of view. The study intends to present a different point of view through their own eyes, thanks to direct painting and paintings in a natural setting (class). The data about the students that go to the dentist and do not go to the dentist and about the Village Primary Schools affiliated to province center and Central Primary Schools were analyzed comparatively with gender differences. These narratives emphasize the necessity of the child-pictures as well as leading the way for what can be done to reduce anxiety among children at dentist. 268

Amaç: Çalışmamızın amacı periodontal sağlıklı ve hastalıklı bireyleri anket, OHIP-14 ve DHKS ölçekleriyle değerlendirerek periodontal hastalığın yaşam kalitesi değişimi üzerine etkisinin ağız sağlığı bilinç düzeyi ve diş hekimine ve tedaviye karşı gelişen korku düzeyi ile ilişkilendirilerek incelenmesidir.Materyal ve Metot: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Kliniğine tedavi ve kontrol amacıyla başvuran sistemik sağlıklı, 18 yaşından büyük 750 bireye sosyodemografik veriler, oral hijyen alışkanlıkları ve ağız diş sağlığı bilinç düzeyini değerlendiren anket formu, OHIP-14 ve DHKS içeren form doldurtuldu. Bu bireylerin periodontal durumlarını belirlemek amacıyla plak indeksi (Pİ), gingival indeksi(Gİ), cep derinliği(CD) ve klinik ataşman seviyesi(KAS) ölçümleri yapılarak sağlıklı, gingivitis ve periodontitis olmak üzere üç gruba ayrıldı. Bireylerin periodontal durumuyla yaşam kalitesi ve dental korkusunun ilişkisi değerlendirildi. Bulgular: Tarama yapılan bireylerde cinsiyet, medeni durum, eğitim düzeyi, dental alışkanlıkların ve periodontal durumunun OHIP-14 puanları üzerinde anlamlı etkileri olduğu görüldü. Tarama yapılan bireylerin cinsiyet, diş hekimine gitme sıklığının ve periodontal durumunun DHKS puanlarında anlamlı etkileri belirlendi. OHIP-14 yüksek skorları ile belirlenen yaşam kalitesi düşüşünün sosyodemografik olumsuzluklar, periodontal hastalık şiddetinin artışı, düzenli uygulanamayan ağız bakım işlemleri ve hekim ziyaretleri arasında pozitif yönlü istatistiksel anlamlı ilişki tespit edildi. Benzer şekilde OHIP-14 ve DHKS skorları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki belirlendi.Sonuç: Ağız sağlığıyla ilişkili yaşam kalitesi ile cinsiyet, medeni durum, eğitim seviyesi, ağız bakım alışkanlıkları, diş sayısı ve periodontal durum arasında anlamlı ilişki bulundu. Ağız sağlığıyla ilişkili yaşam kalitesi ile dental korku arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu. Aim: The aim of our study was to evaluate the periodontal healthy and diseased individuals with questionnaire, OHIP-14 and DHKS scales and to examine the effect of periodontal disease on the quality of life in relation to oral health consciousness level and fear level against dentist and treatment.Material and Method: 750 systematically healthy individuals aged 18 years or older that referred to the Periodontology Clinic for treatment and check-ups were included in our study and a questionnaire form evaluating oral hygiene habits and oral hygiene consciousness levels, OHIP-14 and DHKS form were applied. In order to determine the periodontal status of these individuals plaque index(PI), gingival index(GI), probing pocket depth(PPD) and clinical attachment level(CAL) were recorded and three groups were constituted as periodontally healthy, gingivitis and periodontitis. The relationship between periodontal status with quality of life and dental fear was assessed. Results: There was significant relationship between oral health-related quality of life and gender, marital status, education level, oral care habits, number of teeth and periodontal status. There was a statistically significant relationship between oral health related quality of life and dental fear. Dental fear was found to be highest in periodontitis group. There was statistically significant positive relationship between high scores OHIP-14 and sociodemographic unfavourable conditions; increase in peridontal disease severity; irregular oral care practices and dentist visits. Similarly, positive correlation between OHIP-14 and DHKS scores was determined.Conclusion: There was a significant relationship between oral health-related quality of life and gender, marital status, education level, oral care habits, number of teeth and periodontal status. There was a statistically significant relationship between oral health related quality of life and dental fear. 102

Çalışmamızda, diş destekli sabit bölümlü protez (DDSBP), implant destekli sabit bölümlü protez (İDSBP) ve hareketli bölümlü protez (HBP) tedavilerinin ağız sağlığı ile ilgili yaşam kalitesi (OHRQoL) ve anksiyete üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı'na başvuran ve posterior bölgede en az bir diş eksikliği olan İDSBP (n=50), DDSBP (n=50) veya HBP (n=50) endikasyonu konulan hastalar çalışmamıza dahil edilmiştir. Kontrol grubu ise Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Diş Hekimliği Fakültesi Ağız Diş Çene Radyolojisi Ana Bilim Dalı'na herhangi bir şikâyet ile başvuran, diş eksikliği bulunmayan hastalardan oluşmaktadır. Çalışma grubuna tedaviye başlamadan önce ve protez tesliminden 3 hafta sonra STAI-I, STAI-II, MDAS ve OHIP-14 ölçekleri uygulanmıştır. Aynı ölçekler kontrol grubuna da uygulanmıştır. Verilerin analizinde Shapiro Wilk's', Kruskal Wallis-H testi, Post-Hoc Çoklu Karşılaştırma testi ve Wilcoxon testi kullanılmıştır. p< 0,05 için sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Çalışmada tüm protetik tedavi yaklaşımlarında dental anksiyetenin düşük seviyede olduğu tespit edilmiştir. HBP hastalarının tedavi öncesi ve sonrası ağız sağlığı ile ilgili yaşam kaliteleri diğer tedavi gruplarına göre daha düşük çıkmıştır. İDSBP hastalarının yaşam kalitesi tedavi öncesi ve sonrası arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak buna rağmen İDSBP grubunda, kontrol grubu hastalarından daha düşük OHIP-14 değerleri elde edilmiştir (İDSBP: 24,92, Kontrol Grubu: 26,42) Çalışmamız sonucunda her üç protetik tedavi seçeneğinin hastaların OHRQoL üzerinde olumlu etkileri olduğu sonucu ortaya konulmuştur. In our study, tooth supported fixed partial denture (TSFPD), implant supported fixed partial denture (ISFPD) and removable partial denture (RPD)'s effects on oral health related quality of life (OHRQoL) and anxiety were investigated Patients who referred to the Department of Prosthodontics in Health Sciences University, Faculty of Dentistry with at least one missing tooth in the posterior region with an indication of ISFPD (n = 50), TSFPD (n = 50) or RPD (n = 50) were included in the study Control group was composed of patients who reffered to the Department of Oral and Maxillofacial Radiology in Health Sciences University, Faculty of Dentistry with any complaints but not missing teeth. STAI-I, STAI-II, MDAS and OHIP-14 scales were administered to the study group before the treatment and 3 weeks after delivery of the denture. The same scales were also applied to the control group. The data were analyzed using Shapiro Wilk's, Kruskal Wallis-H, Post-Hoc Multiple Comparison test and Wilcoxon test. Results for p

Prospektif olarak tasarlanan bu çalışmada hedef metal braketler ile seramik braketler kıyaslandığında hastaların anksiyete düzeylerinin STAI test skoru, tükrük kortizol ve sIgA miktarları; ağrı düzeylerinin ise Vizüel Analog Skala (VAS) ile tedavinin bonding seansından 24 saat, 7 ve 30 gün sonra yapılan ölçümlerde incelenmesidir. Araştırmaya Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı'na dişlerindeki çapraşıklık şikayeti nedeniyle başvuran ve tedavi endikasyonu bulunan daimi dentisyon dönemindeki maksiller ve mandibuler çapraşıklık miktarları az/orta şiddette olan (< 7 mm), 12-18 yaş arasındaki toplam 29 adölesan dahil edilmiştir. Metal grubunda ortalama yaşı 13,91±1,83 yıl olan 8 kız, 7 erkek; porselen grubunda ise ortalama yaşı 15,36±1,89 yıl olan 8 kız, 6 erkek bulunmaktadır. Çalışmada gruplar arası farklılığın incelenmesinde bağımsız t-testi ve Mann Whitney U teslerinden; grup içi zamana bağlı değişimlerin saptanmasında bağımlı t-testi ve Wilcoxon işaret testlerinden yararlanılmış; parametreler arası ilişki değerlendirilirken de korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre maksimum ağrı seviyeleri her iki grupta da birinci gün sonunda kaydedilmiştir (VAS metal mean=5,03, VAS metal max=7; VAS porselen mean=5,04, VAS porselen max=7). Bir hafta sonra her iki grupta da ağrı belirgin olarak azalmış; bir aylık takipte ise minimal düzeyde devam etmiştir. 30. günde metal grubun VAS skor ortalaması porselen grubun VAS skor ortalamasından anlamlı derecede daha büyük bulunmuştur. Metal ve porselen gruplarında farklı zamanlarda ölçülen sIgA ve kortizol konsantrasyon ortalamaları arasında anlamlı düzeyde farklılık bulunmamaktadır. Sonuç olarak sabit mekaniklerin uygulandığı hasta gruplarında oluşan rahatsızlık hissi ve kaygı durumlarının psikosomatik semptomların oluşumuna sebebiyet verecek boyutlara ulaşamadığı görülmektedir. The aim of this prospective study is to compare metal brackets and ceramic brackets by examining patients' anxiety levels with STAI test score, salivary cortisol and sIgA concentrations; pain levels with visual analog scale (VAS) assessed 24 hours, 7 and 30 days after bonding session of treatment.The study comprises of 29 adolescents at permanent dentition, aged between 12-18 years who presented to Ankara University Faculty of Dentistry, Orthodontics Department due to crowding teeth, and who had mild/moderate (

Çınarsoy Ciğerim S, Ortodontik Tedaviye Kabul Edilen Hastaların Dental Korku, Aleksitimi ve Anksiyete Seviyeleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Ortodonti Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Van 2017. Bu çalışmanın amacı ortodonti kliniğine ilk kez başvuran hastalar ile ortodontik tedavi talebi ile başvurup tedaviye kabul edilen hastalardaki dental korku, aleksitimi ve anksiyete seviyelerinin değerlendirilmesidir. Araştırmaya 11-20 yaş arasında toplam 200 birey dahil edilmiştir. Hastalara sırasıyla TAÖ-20, STAI, DKS, ÇAS, MDASO ve OKL anketleri doldurtulmuştur. DKS anketi kullanılarak değerlendirilen `Dental Korku` 11-15 yaş grubundaki bireylerde 16-20 yaş grubundaki bireylere göre daha yüksek bulunmuştur. ÇAS ve MDASO anketleri kullanılarak değerlendirilen `Ortodonti ile İlişkili Dental Anksiyete` 11-15 yaş grubundaki bireylerde 16-20 yaş grubundaki bireylere göre daha yüksek bulunmuştur. DKS skor ortalamaları ve ÇAS skor ortalamaları, ortodontik tedaviye ilk kez başvuran bireylerde, ortodontik tedaviye kabul edilen bireylere göre daha yüksek olarak bulunmuştur. TAÖ-20 anketi kullanılarak değerlendirilen `Aleksitimi` erkek bireylerde kadın bireylere göre daha yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak ortodontik tedavi talebi ile başvuran ve tedaviye kabul edilen bireylerin korku ve anksiyete durumları ile aleksitimik özellikler gibi farklı kişilik ve psikolojik durumlarının değerlendirilmesi ortodontik tedavi gibi uzun süren tedavilerin başlangıcında gözden kaçırılmamalı ve yapılmalıdır. Çınarsoy Ciğerim S, Examination of the relationship between dental fear, alexithymia and anxiety levels in patients accepted to orthodontic treatment, Yuzuncu Yil University, Faculty of Dentistry, Department of Orthodontics, Phd Thesis, Van 2017. The purpose of this study is the evaluation of dental fear, alexithymia and anxiety levels, in patients who applied for orthodontic treatment for the first time with in patients admitted to treatment who apply with orthodontic treatment request to the clinic. A total of 200 individuals, aged between 11 and 20 ages, were included in the study. In order for the patients TAS-20, STAI, DFS, ÇAS, MDASO and A List of Potential Concerns about to Orthodontic Treatment the questionnaires were filled. The dental fear, assessed using the DFS questionnaire, was higher in the 11-15 age group than in the 16-20 age group. Dental anxiety related to orthodontics assessed using ÇAS and MDASO questionnaires, were found to be higher in the 11-15 age group than in the 16-20 age group in the individuals. DFS score averages and ÇAS score averages were found to be higher, according to the people who applied orthodontic treatment for the first time than people who are accepted orthodontic treatment. Alexithymia assessed using TAS-20 questionnaire, was found to be higher in male individuals than female individuals. In conclusion, the evaluation of different personality and psychological conditions, such as fear and anxiety states and alexithymic characteristics of individuals who applied with the request of orthodontic treatment and accepted treatment, should not be missed and done at the beginning of long-standing treatments such as orthodontic treatment. 130

Amaç: Bu çalışmanın amacı ilk kez diş hekimine gelmiş, 3-6 yaş gurubundaki çocukların dental anksiyeteleri üzerine; anne kişilik özelliklerinin, anne-baba tutumlarının ve çocuğun davranış özelliklerinin etkisini değerlendirmektir.Materyal ve Metot: Çalışmaya Ondokuz Mayıs Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim Dalı Kliniği'ne başvuran, ilk kez diş hekimine gelen 3-6 yaş arasındaki 230 çocuğun anne-babası dâhil edilmiştir. Çocukların dental anksiyete düzeylerinin değerlendirilmesinde Frankl Davranış Skalası kullanılarak; 150 çocuk dental anksiyeteli grup; 80 çocuk kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Gönüllü olan velilere 'Mizaç ve Karakter Envanteri', 'Çocuk Davranış Listesi' ve 'Ebeveyn Tutum Ölçeği' uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesi, SPSS 21.0 programı kullanılarak, Shapiro Wilk testi, Student t testi, Mann Whitney-U testi ile yapılmıştır ( p

Ülkemizde çocukluk çağı sağlık sorunları içinde TUİK'in 2014 verilerine göre 7-14 yaş grubu çocuklarda % 24.5 ile ağız ve diş sağlığı sorunları ilk sırada yer almaktadır. Bunun temelinde ailelerin ağız diş sağlığına yönelik uygulama eksiklikleri yer aldığı gibi anksiyete de görülebilmektedir. Hemşirelik alanında yapılmış doğrudan çocuklarda diş tedavisine bağlı anksiyete araştırmasına rastlanmamıştır. Literatürde dental anksiyetesi olan bireylerin daha az sıklıkta dişlerini fırçaladıkları, diş bakımı ile zayıf uyum yaptıkları görülmüş, diş çürükleri ile dental anksiyete arasında pozitif bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada bir ağız-diş sağlığı merkezine başvuran 7-14 yaş arası çocuklarda anksiyete düzeyleri ve bunu etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Veriler, araştırmacılar tarafından oluşturulan 30 sorulu sosyo-demografik soru formu ve Fleisig, Rabian, ve Peterson (1991) tarafından geliştirilen ve Jokić-Begić, Jurin ve Korajlija (2011) tarafından revize edilen, Seçer (2013) tarafından Ülkemiz için Türkçe geçerlilik ve güvenirlilik çalışması yapılmış olan, 15 maddeli likert tipi `Çocuklarda Anksiyete Duyarlık Ölçeği (ÇADÖ)` kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik, ortalama, nonparametrik önemlilik testleri, korelasyon testi kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkeni çocukların anksiyete düzeyleri, bağımsız değişkenleri yaş, cinsiyet, geliş nedeni vb. sosyo-demografik özelliklerdir. DMFT indeksi (Çürük, kayıp, dolgulu dişler indeksi) muayene esnasında diş hekimi tarafından belirlenmiştir. Araştırmanın evrenini Kırıkkale Ağız-Diş Sağlığı Merkezi'ne başvuran 7-14 yaş grubu çocuklar oluşturmuştur. Minitab 16 programında yapılan power analizinde örneklem büyüklüğü 406 olarak hesaplanmış, çalışma 408 çocukla tamamlanmıştır. Çalışma sonucunda çocukların orta düzeyde kaygılı oldukları saptanmıştır. Yaş, diş hastanesine geliş nedeni, yapılacak işlemin açıklanma durumu ile anksiyete düzeyi arasında istatistiksel düzeyde anlamlı ilişki olduğu gözlenmiştir. DMFT indeksi ile anksiyete düzeyi arasında da pozitif yönde korelasyon olduğu saptanmıştır. Yaş, anne çalışma durumu, diş fırçalama alışkanlığı, diş fırçalama süresi, diş ipi kullanımı, bebeklik döneminde uzun süre emzik ve biberon kullanımı, hergün abur-cubur tüketiminin DMFT indeksini etkilediği belirlenmiştir. According to 2014 TUIK, in our country children oral and dental health problems take first place with % 24.5 among childhood general health problems of children ages between 7 and 14. Anxiety and oral-dental health applications deficiencies are the reasons on the base of this problem. There is no study about dental anxiety of children in nursing area. At the literature, who have dental anxiety brush their teeth less than the others and also they cannot easily connected by dentist and there is a positive relation between dental caries and dental anxiety . This study aimed to measure anxiety levels of the children ages between 7- 14 applied at one of the Oral and Dental Health Center and determines the factors that affect it. Socio-demographic form with 30 questions and 15-point Likert-type `Children Anxiety Sensitivity Scale` which was developed by Fleisig, Rabian, Peterson ( 1991 ), revised by Jokić-Begić Jurin, Korajlija ( 2011), Turkish validity and reliability for our country which done by Seçer (2013), were used and applied by the researchers. Percentage, mean, nonparametric significance tests, correlation test were used in the evaluation of the data. The dependent variation is children anxiety level and independent variations are socio-demographic properties like age, gender, reason for arrival etc. in the study. DMFT index (Caries, loss, filled teeth index) was determined by the dentist during the dental examination. Research population consisted of the 7-14 ages whoose comed to Kırıkkale Oral and Dental Health Center. In the power analysis performed in Minitab 16 program, the sample size was calculated as 406 and the study was completed with 408 children. As a result of the study, children were found to be moderately anxious. There was a statistically significant relationship between age, the reason for admission to the dental hospital, the explanation of the operation will be performed and the level of anxiety. There was also positive correlation between DMFT index and anxiety level. It was determined that age, maternal working status, toothbrushing habit, toothbrushing period, dental floss use, use of pacifier for long periods during infancy, daily consumption of bacon and dumplings affected DMFT index. 99