Search

Amaç: Akut bronşiolit, inflamatuar bir hastalıktır. Nötrofil/lenfosit oranı (NLO) çeşitli inflamatuar hastalıklarda arttığı bilinen inflamatuar belirteçlerdir. Bu çalışmada amacımız bronşiolitli çocuk hastalarda NLO değerlerini incelemek ve hastalık şiddetiyle ilişkisini değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Çalışma akut bronşiolit tanısı alan 3 ay ile 5 yaş arasında 77 hasta ve 34 sağlıklı çocuktan oluşturuldu. Hasta ve kontrol grubunda C-reaktif protein (CRP), beyaz küre sayısı (BKS), ortalama trombosit hacmi (OTH), nötrofil ve lenfosit değerleri ile birlikte NLO değerleri incelendi. Bulgular: Akut bronşiolit grubunda CRP, BKS, NLO ve nötrofil sayısı kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek saptandı (sırasıyla p

Amaç:Çalışmamızda kalp yetmezliğinin şiddetini gösteren bir belirteç olan serum NT-ProBNP seviyelerinin, bronşiolit nedeniyle ortaya çıkan solunum zorluğunun şiddetine göre değişip değişmediğinin gösterilmesi ve solunum zorluğunda kullanılan bronkodilatörlerin, serum NT-ProBNP değerleri üzerine olası etkisinin gösterilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya pediyatrik acil servise ve pediyatri polikliniklerine solunum zorluğu ile başvuran 1 ile 36 ay arasındaki, akut bronşiolit tanısı alan 112 hastanın ve 39 olgudan oluşan kontrol grubunun tedavi verilmeden önce kaydedilen vital bulgular ve NT-ProBNP değerleri karşılaştırılmıştır. Bronşiolit hastalarında kullanılabilenbronkodilatörlerin, klinik düzelme sağlandıktan sonra kaydedilen vital bulgular ve NT-ProBNP değerleri üzerinde oluşturabilceği etkisi araştırılmıştır.Bulgular:Bronşiolit tanılı hastalarda, kalp tepe atımı ve NT-ProBNP değeri kontrol grubundan yüksek bulundu. Bronşiolit hastalarında solunum zorluğu derecesi yükseldikçe, hastaların kalp tepe atımı, solunum sayısı ve serum NT-ProBNP değerleri yükselmiş bulundu. Klinik düzelme sağlanan bronşiolit hastalarının kalp tepe atımları, solunum sayılarıazaldıancak kontrol grubundan halen yüksekti.Klinik düzelme sağlansa bile hastaların NT-ProBNP değeri değişmedi, bu durum salbutamol verilme frekansından etkilenmedi. Sonuç: Akut bronşiolitli hastalarda, hastalığın başlangıcında mevcut olan klinik durumlarının ağırlığının, kalp üzerinde oluşan yükü etkilediği ancak verilen yoğun salbutamol tedavisinin kalp üzerinde yüklenme oluşturmadığı tespit edildi. Aim:Theaim of thisstudywastodeterminewhetherthe serum NT-ProBNP level, whicharethedeterminants of theheartfailure,predictedtheseverity of Bronchiolitis withoutadditionalpathology in Children. Second aimof thisstudywastoshowthepossibleeffect of bronchodilatorsused in respiratory distress on serum NT-ProBNP values. MaterialandMethods:Thestudyincluded, vital signsand serum NT-ProBNP levelsfrom39 healthy Children and112 patientdiagnosedwithacutebronchiolitis at pediatricemergencydepartmentandpediatricoutpatientclinic.Wewantedtoinvestigatetheeffects of bronchodilatorsused on bronchiolitis on vital signsand NT-ProBNP values.Results:Inpatientsdiagnosedwithbronchiolitis, has higherheart rate and NT-ProBNP levelsthanthecontrolgroup. As thedegree of respiratory distress increased in patientswithbronchiolitis, heart rate, respiratory rate and serum NT-ProBNP levelswereelevated. Despitetheclinicalsigns of bronchiolitishealed, heart rate andrespiratory rate decreased but werestillhigherfromthecontrolgroup. Evenifclinicalimprovementwasachieved, the NT-ProBNP value of thepatientsdid not change, whichwas not affectedbythefrequency of salbutamol administration.Conclusion:Inpatientswithacutebronchiolitis, it wasdeterminedthattheclinicalseveritypresent at thebeginning of thediseaseaffectedtheload on theheart;butthefrequent salbutamol treatmentdid not causeanyload on theheart. 84

Amaç: Akut bronşiolit özellikle iki yaş altındaki çocuklarda sık görülen bir alt solunum yolu hastalığıdır. Hastalığın sık görülmesine, klinik olarak ağır seyretmesine ve bronşiolit nedeniyle hastaneye yatışların artmasına neden olan birçok faktör belirlenmiştir. Bu çalışmada daha önceden kronik hastalık öyküsü olmayan ve sağlıklı görünen akut bronşiolit olgularında, ağır bronşiolit gelişimini öngörücü kişisel, ailesel ve çevresel risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlandı.Gereç ve yöntem: İleriye dönük olarak gerçekleştirilen bu çalışmada, 1 Şubat 2018 ile 28 Şubat 2019 tarihleri arasında akut bronşiolit tanısı ile hastaneye yatışı yapılan, yaşları 1-24 ay arasında değişen 440 çocuk alındı. Hastaların cinsiyet, yaş, vücut ağırlığı, doğum haftası, doğum şekli, beslenme şekli, geçirilmiş hışıltı atağı öyküsü gibi özgeçmişine ait özellikler; ailede astım, sigara kullanım öyküsü, ebeveyn eğitim durumu gibi ailesel faktörler; yaşam yeri, ev tipi, ısınma şekli, evde yaşayan kişi sayısı gibi çevresel faktörler ile fizik muayene bulguları, laboratuvar verileri, bronşolit derecesi ve oksijenasyon ihtiyacı gibi veriler kaydedildi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 440 hastanın 277'si (% 63) erkek, 163'ü (% 37) kızdı. Hastaların 85'i ağır bronşiolit, 355'i hafif-orta bronşiolit olarak değerlendirildi. Ağır bronşiolit grubu ile hafif-orta bronşiolit grubu arasında yaşa göre ağırlık z-score, daha önce geçirilmiş bronşiolit öyküsü, annenin aktif sigara içme öyküsü, baba eğitim düzeyi, ailenin tek çocuğu olma, evde yaşayan kişi sayısı, beslenmede azalma, yakınmaların başlaması ile başvuru arasında geçen süre, yakınmaların başlaması ile bulguların ağırlaşması arasında geçen süre, subkostal çekilme, siyanoz, oksijen satürasyonu, oksijenasyon ihtiyacı ve hastanede yatış süresi yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (p

Araştırma bronşiolit tanısı ile izlenen çocukların ebeveynlerinin bronşiolite ilişkin uygulamalarını ve yaşadıkları deneyimleri belirlemek amacıyla Ocak 2018- Haziran 2018 tarihleri arasında tanımlayıcı ve niteliksel olarak iki bölümde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın tanımlayıcı bölümünde ebevenylerin (n=330) bronşiolit atağı sırasında yaptıkları uygulamalar incelenmiştir. Ebeveynlerin çoğunluğu anne olup, %42,7'si 28-35 yaş arasında, %64,5'i ilk/ortaokul mezunudur. Bronşiolitli çocukların %50,6'sı erkek, %56,4'ünün tanı yaşı bir yaşın altındadır. Çocukların çoğunluğunun ek bir hastalığı, alerji öyküsü ve sürekli kullandığı bir ilaç yoktur. Çocukların %25,2'si daha önce hastane deneyimi olup %62,7'sinin en çok kış mevsiminde hastalığının tekrarladığı saptanmıştır. En sık görülen hastalık bulgusu ile %44,5 öksürük olarak bildirilmiştir. Ebeveynlerin %76,4'ü çocuk ateşlendiğinde ilk önce ılık uygulama yaptıklarını, %65,5'i ise atak belirtileri başladığında hiçbir şey yapmadan hastaneye götürdüklerini belirtmişlerdir. Ebeveynlerin %86,1'i çocuklarının hastalık süresince bol bol sıvı almalarını sağladıklarını, %86,4'ü çocuklarının terledikçe kıyafetlerini sıkça değiştirdiklerini, %70,6'sı çocukları hırıltılı nefes alıp verdiğinde sırtına belirli aralıklarla vurarak solunumunu rahatlatmaya çalıştıklarını belirtmişlerdir. Araştırmanın nitel bölümünde 12 ebeveyn ile yüzyüze görüşme yöntemi ile veriler toplanmış olup temalar ve alt temalar oluşturularak yaşadıkları deneyimler incelenmiştir. Ebeveynler bronşolit tanısı ilk konulduğunda korku (n=5), panik (n=4) ve endişe (n=4) yaşadıklarını belirtmişlerdir. Ataklar sırasında da yine en sık panik (n=9) ve korku (n=5) yaşadıkları görülmektedir. Tanı sonrası ebeveynler sıklıkla evin fiziksel düzenini değiştirme (n=6) ve sık temizlik yapma (n=3) gibi değişimler bildirmişlerdir. Anneler tanı sonrası en sık duygusal olarak suçluluk (n=4) ve yetersizlik (n=3) yaşarken; babaların korku (n=2) ve yıpranma duygusu (n=2) yaşadıkları görülmektedir. Ebeveynler iş yaşamlarında; izin almada sorun yaşama (n=3) ve iş kaybı korkusu (n=3) yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Bununla birlikte arkadaşları ile kalabalık ortamlara girememe (n=4) ve arkadaş kısıtlaması (n=3) arkadaş ilişkilerinde en sık yaşadıkları değişimlerdir. Çocuğun okul yaşamına etkisi olarak; en sık okul devamsızlığı (n=5) ve derslerinden geri kalma (n=5) yaşadıkları dikkati çekmektedir. Ebeveynlerin yarısı eşini suçladığını belirtirken, bazıları tartıştıklarını, bazıları ise destek hissettiğini bildirmiştir. Ebeveynler tamamı bronşiolit hakkında sağlık profeyonellerinin tekrarlı bilgi vermelerini belirtmişlerdir.Sonuç olarak ebeveynlerin bronşiolit atağında yaptıkları uygulamaların ortalamanın üzerinde olacak şekilde doğru ve uygun olduğu belirlenmiştir. Ayrıca atak sırasında ebeveynlerin en sık yaşadıkları duygunun korku olduğu dikkati çekmektedir. Anahtar kelimeler: Çocuk, Ebeveyn, Bronşiolit bakımında uygulamalar, Ebeveyn deneyimleri BRONCHIOLITE APPLICATIONS OF THE PARENTS OF CHILDREN WITH THE DIAGNOSIS OF BRONCHIOLITES AND THEIR EXPERIENCESThe study was carried out between January 2018 and June 2018 in two chapters in order to determine the applications and the experiences of the parents of children who were followed up with the diagnosis of bronchiolitis.In the descriptive part of the study, the applications of the parents (n=330) during the bronchiolitis attack were examined. The majority of the parents were mother , 42.7% were between 28-35 years old, 64.5% were primary / secondary school graduates. 50.6% of the children with bronchiolitis were male and 56.4% were under one year of age. The majority of children do not have an additional disease, a history of allergy and a medication that they use constantly. It was found 25.2% of the children had previous hospital experience and 62.7% of the children had the disease the most recurrence in winter. The most common symptoms were reported as 44.5% cough. 76.4% of the parents stated that they first applied lukewarm when the child was fired, while 65.5% of them stated that they had taken them to the hospital without doing anything. 86.1% of the parents stated that they provided to children plenty of fluids during the illness, 86.4% said that they frequently changed their children's clothes when they sweat, and 70.6% of the parents tried to relieve children's breathing by hitting the back at regular intervals when they wheezed.In the qualitative part of the study the data were collected with face-to-face interview method with 12 parents, themes and sub-themes were formed and their experiences were examined. Parents stated that they experienced fear (n=5), panic (n=4) and anxiety (n=4) when bronchiolitis diagnosis was first established. During the attacks, it was observed that they experienced the most common panic (n=9) and fear (n=5). After the diagnosis, parents reported changes in the physical structure of the home frequently (n=6) and frequent cleaning (n=3). It was observed that after the diagnosis, mothers felt the most frequent guilt (n=4) and inadequacy (n=3), the fathers felt fears (n=2) and the feeling of worn (n=2). Parents in business life; they stated that they had problems in obtaining permission (n=3) and fear of job loss (n=3). At the same time,the inability to enter crowded places with friends (n=4) and friend restriction (n=3) are the most frequent changes in friendships. The effect of the child on school life; the most frequent absenteeism (n=5) and backward from their lessons (n=5) were noteworthy. Half of the parents stated that they blamed their spouse, some of parents reported that they were argued and some of parents felt support. All of the parents stated that the health professionals should give repetitive information about bronchiolitis.As a result, it was observed that the applications of the parents in the bronchiolitis attack were correct and appropriate. In addition, it was observed the most common emotion by the parents felt during the attack was fear.Keywords: Child, Parents, Applications in the care of bronchiolitis, Parental experiences 110

Amaç: Orta ve ağır bronşiolit olgularında hiponatreminin hastanede yatış süresi ve apne, konvülziyon, entübasyon, ölüm gibi kötü sonuçlar ile ilişkili olduğu bilinmektedir. Ancak bildiğimiz kadarıyla hafif, orta ve ağır bronşiolit olgularının tümünde hiponatreminin etkisini inceleyen çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada hafif-orta ve ağır bronşiolit tanısı ile hastanede yatan 1-24 ay arasındaki çocuklarda, başvurudaki hiponatreminin hastalığın şiddeti ve yatış süresi ile ilişkisinin araştırılması amaçlandı.Gereç ve yöntem: Çalışmamız Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı'nda ileriye dönük olarak gerçekleştirildi. Çalışmaya 1 Mayıs 2017 ile 30 Nisan 2018 tarihleri arasında Süt çocuğu servisine akut bronşiolit tanısı ile yatışı yapılan, yaşları 1-24 ay arasında değişen 170 çocuk alındı. Hastaların yaş, cinsiyet, doğum şekli, yenidoğan döneminde entübasyon, beslenme şekli, tekrarlayan hışıltı, atopi öyküsü gibi demografik veriler ile solunum sayısı, kalp tepe atımı sayısı, oksijen ihtiyacı, bronşiolit ağırlık derecesi, yüksek akımlı nazal kanül (HFNC) ihtiyacı, entübasyon ihtiyacı, yatış süresi gibi klinik seyirle ilgili veriler ve biyokimyasal parametreler kaydedildi.Bulgular: Çalışmaya 170 hasta alındı. Hastaların 62'si (% 36,4) hiponatremik ve 108'i (% 63,6) normonatremik idi. Hiponatremik grupta 32 hasta (% 51,6) hafif, 13 hasta (% 20,9) orta ve 17 hasta (% 27,5) ağır bronşiolit tanısı alırken, normonatremik grupta 85 hasta (% 78,7) hafif, 14 hasta (% 12,9) orta ve 9 hasta (% 8,4) ağır bronşiolit tanısı aldı (p

GİRİŞ: Orta-ağır bronşiyolit tanısı ile hastaneye yatırılarak tedavi edilen hastaların bazal serum B-tipi natriüretik peptit (BNP) değerlerinin belirlenmesi, sol ventrikül sistolik fonksiyonları ile serum BNP düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi ve hastalık seyri açısından serum BNP düzeyinin yol gösterici değerinin araştırılması amaçlanmıştır.GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışma Ekim 2014-Ağustos 2017 tarihleri arasında İstanbul Medeniyet Üniversitesi Çocuk Acil Servisi'ne başvuran ve bronşiyolit tanısı alan yaklaşık 1-24 ay arasındaki hastalar üzerinde ileriye dönük olarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubuna Modifiye Wang solunum skoru 6 ve üzeri olan 37 hasta alınmıştır (ortalama yaş 6,19±4,94 ay). Çalışma grubuna ait verileri karşılaştırmak amacıyla benzer demografik özelliklere sahip 52 çocuktan oluşan BNP kontrol grubu ve 40 çocuktan oluşan ekokardiyografi kontrol grubu (ortalama yaş 7,44±3,85 ay n=92) oluşturulmuştur. Kalp yetmezliği açısından serum BNP eşik değer 100 pg/ml olarak kabul edilmiştir. Çalışma grubu, BNP düzeyi yüksek (>100 pg/ml, n=6) ve normal (≤100 pg/ml, n=31) olan hastalar olmak üzere iki alt gruba ayrılarak vital bulgular, laboratuvar sonuçları, radyolojik bulgular ve klinik seyir açısından karşılaştırılmıştır. Ekokardiyografik görüntüleme ile sol ventrikül sistolik fonksiyonları; ejeksiyon fraksiyonu (%EF), kısalma fraksiyonu (%Fs), sol ventrikül diyastol sonu çapı (LVIDd), sol ventrikül sistol sonu çapı (LVIDs) parametreleri ile değerlendirilmiştir. Ekokardiyografik ölçüm sonuçları, çalışma alt grupları ve kontrol grubu arasında karşılaştırılarak sonuçlar değerlendirilmiştir.BULGULAR: Çalışma grubunun ortalama BNP düzeyi (61,75±65,15 pg/ml), kontrol grubundan (13,99±8,79 pg/ml) anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p:0,001; p0,05).BNP düzeyi yüksek hasta grubunun, BNP düzeyi normal olan hasta grubuna göre bazal ortalama pH değeri anlamlı düşük, ortalama pCO2 değeri anlamlı yüksek tespit edilmiştir (sırasıyla p:0,005 ve 0,037; p0,05). BNP düzeyi yüksek olan hastaların ortalama hastane ve yoğun bakım yatış süreleri BNP düzeyi normal olanlara göre daha uzun olmakla birlikte bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Ancak yapılan korelasyon analizinde BNP düzeyi yüksekliği ile hastane yatış süresi (r:0,286; p:0,007) ve yoğun bakım yatış süresi (r:0,645; p:0,000) arasında pozitif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir.SONUÇ: Elde edilen bu sonuçlar ışığında, orta-ağır bronşiyolitli hastalarda sol ventrikül sistolik fonksiyon bozukluğu olmaksızın BNP düzeylerinde hafif artış görülebilir. Bu ılımlı BNP artışının, hastalığın pulmoner etkilenme derecesi ile ilişkili olabileceği değerlendirilmiştir. Bazal BNP artışının, hastalığın seyrini öngörme açısından yol gösterici bir belirteç olabileceği düşünülmektedir. Ancak çalışmaki hasta sayısının az olduğu göz önüne alındığında, bu konuda daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır. OBJECTIVE: The aim of this study was to determine basal serum B-type natriuretic peptide (BNP) levels, to evaluate the relationship between left ventricular systolic functions and serum BNP levels and to evaluate the predictive value of serum BNP level in terms of prognosis in patients hospitalized with moderate to severe bronchiolitis diagnosis.METHOD: The study was conducted prospectively on patients between approximately 1-24 months of age who were admitted to Istanbul Medeniyet University Pediatric Emergency Service between October 2014 and August 2017 and diagnosed with bronchiolitis. The study group consisted of 37 patients with Modifiye Wang respiratory score of 6 and above (mean age 6.19±4.94 months). A BNP control group including 52 children and echocardiography control group including 40 children with similar demographic characteristics were created to compare data from the study group (mean age 7.44±3.85 months n=92). In terms of heart failure, the threshold value for serum BNP was accepted as 100 pg/ml. The study group was divided into two subgroups with high BNP levels (>100 pg/ml, n=6) and normal (≤100 pg/ml, n=31) and were compared in terms of vital findings, laboratory findings, radiological findings and clinical course. Echocardiographic imaging and left ventricular systolic functions were evaluated by parameters of ejection fraction (%EF), shortening fraction (%Fs), left ventricular end-diastolic diameter (LVIDd), left ventricular end-systolic diameter (LVIDs). The results of echocardiographic measurements were compared between the study subgroups and the control group.RESULTS: The mean BNP level of the study group (61.75±65.15 pg/ml) was significantly higher than the control group (13.99±8.79 pg/ml) (p:0.001, p0.05). Patients with high BNP levels had significantly lower baseline mean pH values and significantly higher mean pCO2 values than patients with normal BNP levels (p:0.005 and 0.037; p0.05). Although patients with high BNP levels are more likely to stay in hospital and intensive care units than those with normal BNP levels, this difference was not statistically significant. However, there was a positive correlation between BNP level and hospital stay (r:0.286; p:0.007) and intensive care hospital stay (r:0.645; p:0.000) in the correlation analysis. CONCLUSION: In these results, a slight increase in BNP levels may be seen in patients with moderate to severe bronchiolitis without any impairment of left ventricular systolic function. It was evaluated that this moderate BNP increase may be related to the degree of pulmonary involvement of the disease. Basal BNP elevation is thought to be a predictive marker for predicting the course of the disease. However, given the fact that the number of patients to study is low, there is a need for wider work in this area. 106

Giriş ve Amaç: Alt solunum yolu enfeksiyonları (ASYE), özellikle gelişmekte olan ülkelerde çocukluk çağında en önemli mortalite ve morbidite nedenidir. Erken çocukluk döneminde hastaneye yatış gerektiren ASYE geçirmenin tekrarlayan hışıltı ve astım gelişimi riskini artırdığı bilinmektedir. Çalışmamızda hastaneye yatan viral ASYE olgularında risk faktörleri, etken virüslerin dağılımı, respiratuvar sinsityal virüs (RSV) dışı viral etkenlerin laboratuar bulguları ile klinik seyir üzerine etkilerinin değerlendirilmesi ve anket yöntemiyle tekrarlayan hışıltı ile alerjik hastalıklarının sıklığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hastane Bilgi Sisteminden 01.01.2011 ve 01.01.2017 tarihleri arasında çocuk hastalıkları servisinde yatmış olan ve `bronşiyolit, pnömoni, bronşit` tanı kodları girilmiş 1 – 36 ay yaş grubunda olan, solunum yolu viral paneli (SVP) polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) tetkikinde RSV dışında bir virüs saptanan hastalar çalışma grubuna alındı. Hastaların epikrizleri ve sonrasında poliklinik başvuruları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların demografik bilgileri, laboratuvar ve görüntüleme incelemeleri, aldıkları tedaviler ve yatış süreleri olgu rapor formuna kaydedildi. Çalışmaya katılmayı kabul eden ebeveynlere ISAAC [International Study of Asthma and Allergies in Childhood] faz 3 çalışmasında kullanılan astım, rinit ve egzama sorularından oluşan anketler uygulandı.Bulgular: Çalışmaya 1 – 36 ay aralığında (median yaş 10 ay) olan, %40,3'ü (n=59) kız, %59,7'si (n=86) erkek olan 144 olgu alındı. Hastalarda saptanan virüslerin sıklıkları respiratuvar pikornavirüsler %48,6 [RV/EV (tanımlanamayan rinovirüs/enterovirüs) %41 ve rinovirüsler %7,6], parainfluenza virüsleri %16, adenovirüsler %13,9, metapnömovirüs %13,9, influenza virüsleri %11,8, koronavirüsler %2,8 ve bokavirüs %2,1 olarak bulunurken hastaların %9'unda birden fazla virüs saptandı. Diğer virüs saptanan olgularla karşılaştırıldığında, respiratuvar pikornavirüs olgularında beyaz küre ile nötrofil sayısı daha yüksek (sırasıyla p=0,011 ve p=0,021), influenza virüs varlığında lenfosit sayısı daha düşük (p=0,03), RV/EV olgularında eozinofil sayısı daha yüksek (p=0,035) ve oksijen ile mekanik ventilasyon tedavisi ihtiyacı daha az (sırasıyla p=0,023 ve p=0,012) bulundu. Anket çalışması uygulanan 90 olgu değerlendirildi. 77 olguda (%85,6) tekrarlayan hışıltının bulunduğu, bunlardan 29'nun ise (%32,2) altta yatan organik patolojileri (BPD, kistik fibrozis gibi) bulunduğu saptandı. Organik patolojisi olmayan olgularda tekrarlayan hışıltı oranı %78,7 olarak bulunurken bu olguların %42'si ilk hışıltı atağı ile hastaneye yatırılmıştı. Sezaryen ile doğumun, tekrarlayan hışıltı riskini artırdığı (OR:5,7, p=0,018, %95 GA: 1,350 – 23,872) saptandı. Hastaneye yatıştaki yaş ile tekrarlayan hışıltı arasında anlamlı ilişki rastlanmadı (p>0,05). Virüslerin tekrarlayan hışıltı ile ilişkisi değerlendirildiğinde ise RV/EV olgularında tekrarlayan hışıltı daha fazla bulundu (p=0,046). Ebeveynlerin ISAAC anketine verdikleri yanıtlara göre olguların %58,9'unda son bir yıl içinde hışıltı öyküsü olup, %44,4'ünde 1 – 3 hışıltı atağı geçirildiği, %25,6'sında enfeksiyon dönemleri haricinde de geceleri kuru öksürük, %16,7'sinde ise egzersiz sonrası hışıltı olduğu öğrenildi. Olguların %8,8'inde atopik dermatit, %23,3'ünde ise alerjik rinit tanımlandı.Sonuç: Çalışmamız RSV dışı viral ASYE nedeniyle hastaneye yatan olgularda respiratuvar pikornavirüslerin (rinovirüsler ve enterovirüsler) önemli bir etken olduğunu göstermiştir. Olgularımızın büyük bölümünde etkenin respiratuvar pikornavirüs (%48,6) olması ve tekrarlayan hışıltının %85,6 gibi yüksek oranda saptanması, rinovirüslerin tekrarlayan hışıltı ve astım patogenezindeki rolüyle uyumlu bir bulgudur. Rinovirüslerle ciddi ASYE geçiren hastaların bu açıdan uzun vadede dikkatle izlenmesi gerekmektedir.Anahtar Kelimeler: Alt solunum yolu enfeksiyonu, tekrarlayan hışıltı, respiratuvar pikornavirüs Background and Aim: Lower respiratory tract infections (LTRIs) are the most important cause of mortality and morbidity in childhood, especially in developing countries. It is known that the LTRIs, which requires hospitalization in early childhood, increases the risk of recurrent wheezing and asthma development. In this study, it was aimed to determine the risk factors for LTRIs, the distribution of viruses in LTRIs, the laboratory findings and the clinical course of the non-RSV viruses, and the frequency of recurrent wheezing and allergic diseases by the questionnaire method in the cases of viral LTRIs requiring hospitalization.Materials and Methods: We studied retrospectively patients at the pediatric wards, Dokuz Eylül University Medical Faculty Hospital between January 1, 2011 to January 1, 2017. Patients aged between 1 and 36 months with a diagnosis of LRTI due to non-RSV viruses were enrolled to our study. Patients' epicrisis and outpatient admissions were evaluated retrospectively. Demographic data of the patients, laboratory and imaging studies, treatments and lenght of hospital stay were recorded in case report form. Parents who agreed to participate in the study were invited to the clinic and responded to the asthma, rhinitis and eczema questionnaires used in the ISAAC (International Study of Asthma and Allergies in Childhood) phase 3 study.Findings: At least one virus was detected in samples from 144 patients and frequencies of detected viruses are respiratory picornaviruses 48.6%, (RV/EV %41 and rhinoviruses %7.6), parainfluenza viruses 16%, adenoviruses 13,9%, metapneumovirus 13.9%, influenza viruses 11.8%, coronaviruses 2.8% and bocavirus 2,1%. More than one virus detected in 9% of patients. Compared to the cases where other viruses were detected; in respiratory picornavirus cases, white blood cell count and neutrophil count were higher (p = 0.011 and p = 0.021, respectively). Lymphocyte count was lower in the presence of influenza virus (p = 0.03). In cases with RV/EV, the number of eosinophils was higher (p = 0.035) and the need for oxygen mechanical ventilation therapy was lower (p = 0.023 and p = 0.012, respectively).The 90 cases that applied the questionnaire were evaluated. There were recurrent wheezing in 77 cases (85.6%) and 29 (32.2%) of them had underlying conditions such as BPD, cystic fibrosis. Recurrent wheezing rate was 78.7% in cases without underlying contidions, and 42% of these cases were hospitalized with first wheezing episode. Cesarean birth was found to increase recurrent wheezing risk (OR: 5,7, p = 0,018, 95% GA: 1,350 - 23,872). No significant association was found between recurrent wheezing and age at admission to the hospital. When the relationship between viruses and recurrent wheezing is evaluated, recurrent wheezing was found more frequently in RV/EV cases (p = 0.046).According to the parents' responses to the ISAAC questionnaire, in the past year 58.9% of the cases had an episode of wheezing, 44.4% had 1 to 3 wheezing episodes, 25.6% had dry cough in the nights without infection and 16.7% had wheezing after exercise. Atopic dermatitis was found in 8.8% and allergic rhinitis was found in 23.3% of cases. Conclusion: Our study has shown that respiratory picornaviruses (rhinoviruses and enteroviruses) play an important role in etiology in hospitalized cases due to LTRI associated with non-RSV viruses. The presence of respiratory picornaviruses (48.6%) and recurrent wheezing (85.6%) in the majority of our cases is consistent with the role of rhinovirus in recurrent wheezing and asthma pathogenesis. Patients who have had severe LTRI with rhinovirus should be carefully monitored in this regard.Key words: Lower respiratory tract infection, recurrent wheezing, respiratory picornavirus 94

Akut bronşiyolit, iki yaş altındaki çocuklarda özellikle de 3-6 ay arası erkek bebeklerde görülen sıklıkla viral etkenlerin neden olduğu, öksürük, hızlı soluma, ekspiryumda uzama, hışıltılı solunum (wheezing) ve göğüste çekilmeler ile karakterize olan bir akut alt solunum yolu hastalığıdır. Küçük hava yollarının (bronşiyoller) inflamasyonu ve inflamatuar obstrüksiyonu ile seyreder. Görülme sıklığı mevsimlere göre değişen akut bronşiyolit en yoğun olarak kış ve ilkbahar mevsimlerinde görülmektedir. İki yaş altındaki çocukların %10-20'sinde görülmekte ve özellikle de erkek çocuklarda görülmektedir.RSV bronşiyoliti süt çocuklarında hastaneye yatış ve alt solunum yolu enfeksiyonun dünya genelindeki en sık nedenidir. Çocukların %90'ı hayatlarının ilk iki yılında RSV ile enfekte olmakta ve bu çocukların %40'ı alt solunum yolu enfeksiyonu geçirmektedir. Cochrane verileri ve birçok rehberde akut bronşiyolitte birkaç tedavi önerilmektedir. Tedavideki asıl amaç akut hastalıkta yeterli sıvı dengesinin sağlanması ve normal oksijen saturasyon seviyesinin korunmasıdır.Çalışmaya Ekim 2016- Haziran 2017 tarihleri arasında Turgut Özal Tıp Merkezi Çocuk Acil ve Yoğun bakım ünitesine akut bronşiyolit tanısıyla yatırılan orta ve ağır atak akut bronşiyolitli hastalar dahil edildi. Çalışmaya < 2 yaş olan hastalar alındı ve hastalar randomize olarak değerlendirildi. Ebeveynlerin ve bakımını üstlenen kişilerin onay ve izinleri dahilinde seçilen hastalar çalışmaya dahil edilmiştir.Çalışmaya, 59'u orta atak ve 36'sı ağır atak bronşiyolit olmak üzere toplam 95 (61 erkek, 34 kız) hasta dahil edildi. Her iki grubun ortanca yaşı 7 ay idi. Çalışmamızda hastanede yatış süresi, oksijen tedavisi aldığı gün sayısı, taburculuk sonrası birinci hafta ve ay sonundaki şikayet azalma yüzdeleri ayrıca birinci ay sonunda hırıltılı soluma veya öksürük şikayetinin devam etmesi ya da tekrarlaması aileler ile iletişime geçilerek sorgulanarak kayıt edildi. Ayrıca orta ve ağır atak bronşiyolit hastalarına inhale β₂ agonist, inhale epinefrin, inhale %3 hipertonik salin ve sistemik steroit tedavileri verildi. Akut bronşiyolitte yatış süresini etkileyen faktörler (KKH öyküsü, prematür doğum öyküsü, apne veya siyanoz öyküsü, başvuru anında; takipne, çekilme ve wheezing olması ) lojistik regresyon analizi ile birlikte değerlendirildiği zaman, başvuru anında takipne, prematür doğum öyküsü, anne sütü hiç almayan veya < 2 ay alan hastalarda risk faktörlerinin hastanede yatış süresini uzattığını bulduk. İlk 6 ay sadece anne sütü alan hastalar ile < 2 ay anne sütü alan veya hiç almayan hastalara göre 3,16 kat daha fazla hastanede yatış süresi riski olduğu (%95GA:0,11-0,89; p=0,03) saptandı. Prematür doğum öyküsü olanlarda 6,57 kat daha fazla hastanede yatış süresi riskini artırdığı (%95 GA:1,44-29,8; p=0,015) saptandı. Başvuruda takipnesi olan akut bronşiyolitli hastaların 14,5 kat daha fazla hastanede yatış süresi riskini artırdığı saptandı (%95 GA: 0,01-0,29; p < 0,001). Ayrıca çalışmamızda orta ve ağır atakta uygulanan inhale β₂ agonist, inhale epinefrin, inhale %3 hipertonik salin ve sistemik steroit tedavisi alan gruplar arasında yatış süresi ve oksijen tedavisi aldığı gün sayısı hem de yatış sonrası ilk bir hafta ve ay sonundaki şikayet düzelmeleri veya tekrar etmesi açısından anlamlı fark saptanmadı.Çalışmamız akut bronşiyolitte yatış süresini etkileyen faktörleri bulmak ve halen tartışılan farklı tedavi seçeneklerinin etkinliğini değerlendiren çalışmalardan biridir. Halen maliyet ve etkinlik açısından birçok tedavi seçeneği uygulanan akut bronşiyolitli hastalarda temel tedavi hidrasyon ve oksijenizasyonun sağlanmasıdır. Risk faktörleri olan ve uzun süre yatış gerektirecek hastalar öngörülerek uygun biçimde YBÜ olan bir üst merkeze sevk edilmelidir. Acute bronchiolitis is an acute lower respiratory tract disease characterized by cough, tachypnea, prolonged expiration, wheezing and retractions, often caused by viral infection in infants under two years of age especially 3-6 months of age. It is accompanied by inflammation of the small airways (bronchiole) and inflammatory obstruction. Acute bronchiolitis, which varies according to seasonal frequency, is most prevalent in the winter and spring. It occurs in 10-20% of children under two years of age especially in boys.RSV bronchiolitis is the most common cause of hospitalization and lower respiratory tract infections in infants. 90% of children are infected with RSV in the first two years of life, and 40% of these children are suffering from lower respiratory tract infections. Cochrane data and many guidelines recommend a few treatments for acute bronchiolitis. The main purpose of treatment is providing adequate fluid balance in acute disease and maintaining normal oxygen saturation level.The patients who were hospitalized as acute bronchiolitis with moderate to severe attacks in the Pediatric Emergency and Intensive Care Unit of the Turgut Özal medical center between October 2016 and June 2017 were included in this study. All of the patients were < 2 years old. The patients were randomly included in the study. Informed concents were taken from the parents or caregivers. A total of 95 (61 male, 34 female) patients were included in the study; 59 were moderate attacks and 36 were severe attacks. The median age of both groups was 7 months. Patients were divided into four groups. Inhale β 2 agonist, inhale epinephrine, inhale 3% hypertonic saline and systemic steroid treatment were given to each group of patients. In our study, the duration of hospitalization, the duration of oxygen therapy, the number of complaints at the end of the first week and first month of discharge, and the continuing or repetition of wheezing or cough at the end of the first month of discharge were recorded. When evaluated with logistic regression analysis of factors affecting the duration of acute bronchiolitis (history of CHD, premature birth history, apnea or cyanosis, tachypnea, retraction and wheezing); premature birth history tachypnea, breastfeeding less than 2 moths or no breastfeeding were related with length of hospitalization. There was a 3.16 times more risk duration of hospitalization (95% CI: 0,11-0,89 ,p = 0,03) in non-breastfeeding or breastfeeding < 2 months compared to in the first six months only breastfeeding infants. There was a 6.57 times increased the risk duration of hospitalization (95% CI: 1.44-29.8, p = 0.015) in infants who had premature birth history. The patients who had tachypnea in admission had 14,49 times increased duration of hospitalization (95% CI, 0.01-0.29, p=0,001). And also, there was no significiant difference in duration of hospitalization, duration of oxygen therapy, the number of complaints at the end of first week and first month of discharge repatation of complaints between inhale β₂ agonist, inhale epinefrin, inhale hypertonic saline and systemic steroid taken groups moderate or severe attacks.Our study is one of the studies evaluating the efficacy of different treatment options and factors affecting the duration of hospitalization in acute bronchiolitis. The basic treatment of bronchiolitis is hydration and oxygenation however there are many treatment options with costeffectivenes and efficacy. Patients with high risk factors and espected long duration of hospitalization should be referred to tertiary centers for intensive care follow up. 100

Amaç: Boğmaca, gram negatif kokobasil olan Bordetella pertussis'in neden olduğu küçük bebeklerde yüksek morbidite ve mortalite ile seyir eden aşı ile önlenebilir endemik bir hastalıktır. Son yıllarda yüksek aşılama programı uygulanan ülkelerde bile boğmaca vakalarında artış bildirilmiştir. Respiratuar sinsityal virüs veya influenza gibi diğer solunum yolu patojenlerinin eşlik ettiği hastalarda boğmacanın teşhisi zor olabilir. Bu hastalarda, boğmacanın akut solunum yolu belirtileri bronşiyolit veya diğer nonspesifik akut solunum yolu enfeksiyonu belirtileri ile örtüşebilir. Bu çalışmada akut bronşiyolit nedeniyle hastaneye yatırılan çocuklarda etken olarak Bordetella pertussis sıklığının saptanması, varlığının klinik ve laboratuar özelliklere etkisinin araştırılması hedeflenmiştir.Materyal ve metod: Bu çalışmaya Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Servisine, Ocak 2012 ile Aralık 2015 arasında, akut bronşiyolit tanısıyla yatırılan hastalardan, yaşı 24 ay ve altında olan ve solunum yolu sekresyonunda PCR incelemesi ile hem virüsler hem de bakterilerin araştırıldığı hastalar dahil edildi. Hastaların dosyalarından geriye yönelik demografik veriler, klinik belirti ve bulgular, laboratuar bulguları ve klinik izlem bulgularına ait veriler alındı.Bulgular: Araştırma döneminde akut bronşiyolit tanısıyla yatırılan 847 hastadan solunum yolu sekresyonunda PCR incelemesi ile hem virüs hem de bakteri araştırılması yapılmış 380 hasta saptandı. Bu hastaların 326'sında (%85.8) solunum yolu PCR panelinde en az bir viral ve/veya bakteriyel solunum yolu etkeni pozitif olarak saptandı. Respiratuar sinsityal virüs A/B, rhinovirüs, parainfluenza virüs, adenovirüs, bocavirüs ve metapneumo virüs A/B, sırasıyla, en sık saptanan viral etkenlerdi. Bordetella pertussis pozitifliği yalnızca 5 hastada (%1,5) saptadı. Bordetella pertussis pozitif olan hastaların hepsinde, rhinovirüs (n=2), influenza A (n=1), coronavirüs OC43 (n=1), RSV A/B (n=1) gibi bir virüsün eşlik ettiği saptandı. Bordetella pertussis pozitifliğinin hastalarda anlamlı bir klinik veya laboratuvar farklılığa neden olmadığı görüldü.Sonuç: Bordetella pertussis bronşiyolit nedeniyle hastaneye yatırılan hastalarda nadir bir patojendir. Kısmen aşılanan bebeklerde boğmacanın klinik bulguları atipik olabilir ve bir solunum virüsü ile birlikte eşzamanlı bulaşma, boğmaca tanısı koymada ilave bir zorluk oluşturabilir. Bordetella pertussis saptanması hastaların karantina altına alınması ve etkene uygun antibiyotik tedavi verilmesi açısından önemlidir.Anahtar kelimeler: Bordetella pertussis, akut bronşiyolit Objective: Whooping cough is an endemic disease with high morbidity and mortality that is caused by gram-negative coccobacilli Bordetella pertussis which can be prevented by vaccination in infants. Increases in pertussis cases have been reported even in countries with high vaccination programs in recent years. It may be difficult to diagnose whooping cough in patients with respiratory-tract infections including respiratory syncytial virus or influenza. In these patients, acute respiratory symptoms of whooping cough may overlap with bronchiolitis or other nonspecific acute respiratory tract infections. In this study, we aimed to determine the frequency of Bordetella pertussis as an etiologic factor in children hospitalized for acute bronchiolitis and to investigate the effect of its presence on clinical and laboratory characteristics.Materials and methods: This study included patients who were admitted to Ankara University Faculty of Medicine, Pediatric Infectious Diseases Service with acute bronchiolitis diagnosis, with age of 24 months and under, in whom both viruses and bacteria were investigated in respiratory secretion with PCR between January 2012 and December 2015. Demographic data, clinical symptoms and findings, laboratory findings and clinical follow-up data were collected retrospectively from the patients' files.Findings: In the study period; total 380 patients, in whom both viruses and bacteria were investigated in respiratory secretion with PCR, were detected among 847 patients admitted with acute bronchiolitis diagnosis. In 326 (85.8%) of these patients, at least one viral and/or bacterial respiratory tract pathogen was detected as positive in the respiratory tract PCR panel. Respiratory syncytial virus A/B, rhinovirus, parainfluenza virus, adenovirus, bocavirus and metapneumo virus A/B were the most frequent viral agents. Bordetella pertussis positivity was detected in only 5 patients (1.5%). It was found that all patients with positive Bordetella pertussis were accompanied by a virus such as rhinovirus (n = 2), influenzae (n = 1), coronavirus OC43 (n = 1), RSV A/B (n=1). Bordetella pertussis positivity did not cause significant clinical or laboratory differences in the patients.Conclusion: Bordetella pertussis is a rare pathogen in patients hospitalized for bronchiolitis. In partially vaccinated infants, the clinical manifestations of whooping cough can be atypical and simultaneous transmission with a respiratory virus can create additional difficulty in setting up pertussis diagnosis. Detection of Bordetella pertussis is important in terms of quarantining patients and providing appropriate antibiotic treatment.Keywords: Bordetella pertussis, acute bronchiolitis 92

Akut bronşiolit viral solunum yolu enfeksiyonu olup özellikle kışın yaygın olarak görülen ve nefes darlığı ile ara sıra ölümcül solunum yetmezliğine neden olan bir hastalıktır. Bu hastalık genel olarak 2 yaş altı çocuklarda görülür ancak kalp rahatsızlığı, kistik fibroz, bronkopulmoner displazi olan bebeklerde hastalığa yakalanma riski daha fazladır. %70'i solunum sinsityal virüsü (RSV) nedeni ile olmaktadır. Mevcut çalışmalarda bronşiolit olan bebeklerin bronkoalveolar lavaj sıvısında dominant hücre olarak nötrofiller görülmüştür. En çok nötrofil kemoatraktanı İnterlökin-8 (IL-8) bulunmuştur ve RSV ile enfekte olan epitel hücrelerinin aşırı düzeyde IL-8 salgıladığı görülmüş hatta plazma ve burun salgılarında yüksek düzeyde IL-8 tespit edilmiştir. Bu çalışmada IL-8 -251 A/T ve 781 C/T gen polimorfizmlerinin akut bronşiolit ile ilişkisi araştırılmıştır.Sınırlayıcı Enzim Parça Uzunluk Çeşitliliği (RFLP) ile 104 akut bronşiolit hastası ile 104 sağlıklı bebeklerde IL-8 gen polimorfizmlerinin sıklığı belirlenmiştir. Veri sonuçları istatistiksel olarak incelenmesinden sonra IL-8 -251A/T ve 781C/T polimorfizmi ile akut bronşiolit arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p=0.8315 ve p=0.5723). Acute bronchiolitis is a viral respiratory tract infection which is common in winter and causes occasional fatal respiratory insufficiency with breathlessness. This disease generally seen in children under 2 years old but infants which have heart disease cystic fibrosis, bronchopulmonory dysplasia, are more susceptible to this disease. 70% of the cases are caused by respiratory syncytial virus (RSV). Neutrophils were found dominant cells in bronchoalveolar lavage fluid in infants that had bronchiolitis. Interleukin-8 (IL-8) was seen as the most neutrophil chemoattractant and RSV infected epithelial cells secreted excessive levels of IL-8, even IL-8 were detected in plasma and nasal secretions of bronchioltis children. In this study, relationship among IL-8 -251A/T and 781 C/T gene polymorphisms and acute bronchiolitis were investigated.The frequency of IL-8 gene polymorphisms in 104 acute bronchiolitis patients and 104 healthy infants was determined by Restriction fragment length polymorphism (RFLP).After statistical evaluation of the data results, we have not found an association between IL-8 -251A/T , 781 C/T polymorphism with acute bronchiolitis (p=0.8315 and p=0.5723). 72

Hışıltı küçük havayollarında daralmanın neden olduğu, genellikle ekspiryumda uzamanın eşlik ettiği ince ıslığa benzer bir sestir. Hışıltılı bebek; iki yaş altı en az bir ay devam eden hışıltı ya da iki aylık sürede üç veya daha fazla hışıltı atağı geçiren ve altta yatan hastalık bulunmayan çocuklar için kullanılmaktadır. Hışıltılı çocuk, astım ve alerjik hastalıkların görülme insidansı gün geçtikçe artmaktadır. Gelişmiş ülkelerde beş yaşından küçük çocuklarda hışıltının prevalansı %15-32 olarak bulunmuştur. Tekrarlayan hışıltı atakları geçiren çocuklarda hışıltının süresi ve zamanına göre tanı ve takip kolaylığı açısından epizodik hışıltı ve çoklu tetikleyici hışıltı olmak üzere 2 fenotip belirlenmiştir. Bu çalışmanın amacı tekrarlayan hışıltısı olan çocuklarda neopterin, YKL-40, periostin düzeylerini değerlendirmek, epizodik hışıltısı ve çoklu tetikleyici hışıltısı olan hastalar arasında fark olup olmadığı değerlendirmeyi amaçlamıştır.Çalışmaya Temmuz 2016 – Haziran 2017 tarihleri arasında bir yıl boyunca Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Çocuk Acil ve Çocuk Alerji Polikliniğine en az 4 defa hışıltı geçirme öyküsü ile başvuran 0-3 yaş arası cinsiyet farkı gözetmeksizin atak döneminde olmayan 61 epizodik hışıltılı çocuk, 51 çoklu tetikleyici hışıltılı çocuk ve benzer yaş ve cinsiyette 56 sağlam çocuk alındı. Hasta ve kontrol grubundan YKL-40, periostin, neopterin bakılabilmesi için rutin biyokimya testlerinde kullanılan tüplere 2 ml kan örneği alındı. YKL-40, periostin, neopterin değerleri gruplar arasında değerlendirildi.Çalışmaya katılan 168 hastanın tamamı 3 yaş altı çocuklardan alınmıştır. neopterin, YKL-40, periostin değerleri tekrarlayan hışıltı tanılı grupta kontrol grubuna göre daha düşük görülmüş ancak istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Astım Prediktif İndeks'e göre; neopterin, periostin, YKL-40 değerlerinin karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı. Montelukast tedavisi altında olan hışıltılı çocukların YKL-40 ve periostin değerleri istatistiksel olarak anlamlı düşük bulunmuştur (p

WOS: 000382990900005 Respiratory syncytial virus (RSV) is one of the most common respiratory pathogens in infants and young children worldwide. Almost all children are infected at least once by the age of 2 years. The clinical manifestations vary depending on age, health status, and whether the infection is primary or secondary. Most RSV-infected children experience upper respiratory tract symptoms and 20% to 30% develop lower respiratory tract disease (e.g., bronchiolitis and/or pneumonia). RSV is the most common cause of lower respiratory tract infection in children younger than 1 year. Most children who have been previously healthy have mild lower respiratory tract infections. However, prematurity, chronic lung disease, congenital heart disease, and primary or secondary immune deficiencies are risk factors for severe RSV infections. Diagnosis can often be clinical. Diagnostic testing is not routinely recommended. The treatment of upper and lower respiratory tract infections is generally supportive. Ribavirin can be used in patients with immune deficiency but is not routinely recommended. There is not a routine vaccine for RSV. The RSV-specific humanized mouse monoclonal antibody "palivizumab" is particularly safe and effective for prophylaxis in high-risk groups.

Akut bronşiolit, sıklıkla viral etkenlerin neden olduğu bronşiyollerin inflamasyonuyla belirgin özellikle 2 yaşından küçük çocuklarda ciddi seyredebilen wheezing, öksürük, hızlı solunum, göğüste çekilmeler ve ekspiryumda uzama ile seyreden bir hastalıktır. Hastalığın sık görülmesi ve tekrarlayan tabloların astım ile olası ilişkisi, süt çocukluğunda ciddi hastalık ve ölüm nedeni oluşturması hastalığın önemini artırmaktadır. Yineleyen bronşiolit tablosunun infantlarda astım için bir gösterge ve risk olması; astım ve alerjik hastalıkların ise sıklığında son yıllarda önemli oranda artış olması önemini daha da artırmaktadır. Bu artıştan çevresel faktörlerdeki değişiklikler sorumlu tutulmaktadır. Bu bağlamda iki önemli görüş hijyen hipotezi ve beslenme değişiklikleridir. Bu çalışmamızda ilk atak bronşiolit geçiren hastalarda vitamin A, E, D metabolizması ve beta defensin, katelisidin düzeylerinin bronşiolit ağırlığı ve rekürrensi ile ilişkisini değerlendirilecektir.Celal Bayar Üniversitesi Çocuk Solunum ve Allerji kliniğine başvuran ve Ekim 2014- Şubat 2016 tarihleri arasında 1 ay- 3 yaş arasında ilk atak akut bronşiolit tanısı alan 152 hasta çalışmaya alınmıştır. Hastaların ilk başvuru anında serum vitamin A, E, D, vitamin D reseptör, beta defensin, katelisidin düzeyleri için kan örnekleri alınıp santrifüj edilip -80°C buzdolabında saklandı. Sonra 6ay-1 yılboyunca 3'er aylık periyodlarda hastalar kontrollere çağırılarak bronşiolit ataklarını tekrarlayıp tekrarlamadığı kaydedilmiştir. Ayrıca hastalara ilk başvuru anında anket yapılarak (ailelerine sorularak) bronşiolit şiddetine ve rekürrensine etkisi olabilecek çevresel etkenler (ailede sigara içimi, annenin gebelikte sigara içimi, kardeş varlığı, ailede allerji ve geçici hışıltı öyküsü) de sorularak kaydedilmiştir. Serum biyomarkerları ELİSA yöntemi ile çalışılmıştır. Çalıştığımız serum biyomarkerlarının düzeyi ile bronşiolit klinik ağırlığı ve rekürrensi arasındaki ilişki değerlendirilmek için analiz yapılmıştır.Çalışmaya aldığımız olguların 78 tanesinde bronşioliti yinelemiş 74 tanesinde yinelememiştir. Olgularımızın 127 tanesi hafif bronşiolit, 25 tanesi orta bronşiolit kliniğinde başvurmuştur. Orta bronşiolit kliniği ile başvuranlarda hastalığın daha çok yinelediği görüldü. (bronşiolit yineleyen %68 yinelemeyen %32 p: 0,82) Hastalığın rekürrensi ile bakılan serum parametreleri arasında ilişki değerlendirildiğinde; bronşioliti yineleyenlerde vitamin E dışındaki diğer parametrelerin serum düzeyleri hafif düşük saptanmıştır. (Vitamin D düzeyi yineleyen hışıltılı grupta 50,5 ± 61,1 nmol/L bronşiolit yinelemeyen grupta 53,4 ± 65,9 nmol/L p:0,77 A vitamiin düzeyi yineleyen grupta 218,3 ± 98,2mcg/ml yilemeyen grupta 228,5 ± 106,9mcg/ml p: 0,55 E vitamin düzeyi ise yineleyen grupta 4,2 ± 1,5mg/dl yinelemeyen grupta 3,9 ± 1,6mg/dl p: 0,33 katelisidin düzeyi yineleyen grupta 76,7 ± 40,1ng/ml yinelemeyen grupta 84,9 ± 52,3ng/ml p: 0,28) Ancak istatistiksel bir farklılık oluşturmamaktadır. Hastalığın şiddeti ile serum parametreleri arasındaki ilişkiyi değerlendirdiğimizde anlamlı bir ilişki saptanmamıştır.Çalışmamızda değerlendirilen çevresel etmenlerden ailede sigara içimi ile bronşiolit rekürrensi arasında anlamlı bir ilişki saptanmış olup, ailede sigara içimi öyküsünü olanlarda bronşiolitin tekrarladığı saptanmıştır. Bronşioliti yineleyen grubun %59'unda pasif sigara maruziyeti bulunmaktaydı, %41'inde pasif sigara maruziyeti yoktu.(p: 0,028)Ağır bronşiolit kliniği ile izlenen hastalarımızın olmaması büyük kısmının hafif bronşiolit tanısı ile izlenmesi daha doğru sonuçlar elde etmemize engel olmuştur. Ayrıca hastalığın prognoz ve rekürrensi üzerine olan etkileri değerlendirmek için hastaların daha uzun süre izlenmesi daha doğru sonuçlar verebilir. Özellikle semptom skoru 4'ün üzerinde olan hastaların daha uzun süreler boyunca izlenmesi ve bu hastaların astım gelişimi açısından riskli grup olduğu bilinmesi önemlidir.Bronşiolit ataklarının yinelemesi ve astım gelişiminde vitamin A, E, D gibi antioksidanlar önemli rol oynamaktadadır. Beslenmede yapılacak vitamin desteğinin atakları önlemedeki yararı araştırılmalıdır. Ayrıca klasik antibiyotiklere karşı gelişen bakteriyel direncin yüksek olduğu günümüzde geniş aktivite spektrumları olan antimikrobiyal peptitlerin bronşiolit ve astım patogenezinde yer alan patojenler üzerine etkileri önemlidir. Bu antimikrobiyal peptitler ile ilgili daha büyük ve daha çok çalışmaya ihtiyacımız vardır. Acute bronchiolitis is an inflammatory injury of the bronchioles, usually caused by viral patogens which results in wheezing, cough, increased respiratory rate, thoracic retractions and prolonged expirium with it's severe course especially in children under 2 years of age. Incidence of the disease, the probable relationship between its recurrent attacks and asthma, and constituting an important reason of infantile disease and death, increase importance of the disease. As the reccurent brochiolitis is an indicator and a risk factor of asthma, recent significant increase in incidence of asthma and allergic diseases, create a further incerase in the importance of this disease. In this study, the relationship between the metabolism of vitamin A, E and D and levels of beta defensin and cathelicidin in patients who had the first bronchiolitis attack, and severity and recurrence of bronchiolitis will be assessed.152 patients admitted to Celal Bayar University Hospital Pulmonary and Allergy Clinic, who diagnosed as first attack acute bronchiolitis in between 1 month – 3 years of age within 2014 October and 2016 February were included to current study. At the time of the first admission, in order to measure levels of serum vitamin A,E, D, vitamin D receptor, beta defensin, cathelicidin blood samples of patients were taken, centrifuged and kept at -80°C in freezer. Then, throughout 6 months-a year patients were controlled with 3 month's periods and reported as whether the bronchiolitis attacks recurred or not. Besides, at the time of the first admission, any environmental factors that can affect the reccurence and severity of the bronchiolitis (smoking among family, smoker mother during pregnancy, presence of siblings, allergy and temporary wheezing history in family) were asked (to parents) in a survey and recorded. Serum biomarkers, were investigated by ELISA method. In order to assess therelationship between clinical severity and recurrence of bronchiolitis and the serum levels of biomarkers that has been studied on.In 78 patients who included in the study, bronchiolitis recurred and in 74 of them bronchiolitis didn't recurred. 127 of our subjects admitted with mild and 25 of them admitted with moderate bronchiolitis. Those patients who admitted with moderate bronchiolitis, had more recurrence than others. (%68 of them had bronchiolitis recurrence, %32 of them didn't have. p:8.82) When the relationship between the recurrence of the disease and measured serum parameters has been evaluated, levels of parameters other than vitamin E, were founded slightly lower in patients who had bronchiolitis recurrence was detected. (Serum level of vitamin D in recurred bronchiolitis group is 50,5 ± 61,1 nmol/L, in non-reccured group is 53,4 ± 65,9 nmol/L p:0.77, vitamin A in recurred bronchiolitis group is 218,3 ± 98,2mcg/ml, in non-recurred group is 228,5 ± 106,9mcg/ml p: 0.55, vitamin E in recurred bronchiolitis group is 4,2± 1,5mg/dl, in non-recurred group 3,9 ± 1,6mg/dl p: 0.33, cathelidicin in recurred group is 76,7 ± 40,1ng/ml, in non-recurred group is 84,9 ± 52,3ng/ml p: 0,28) However, it doesn't ceate a statistical difference. No significant relationship was detected between the severity of the disease and serum levels of the parameters.There was a significant relationship detected between bronchiolitis recurrence and smoking history in family which is one of the environmental factors that we evaluated in our study which is; in those patients who had smoking history in his/her family, bronchiolitis recurrence was detected. In %59 of recurred bronchiolitis group, there was passive smoke exposure, in %41 of them there wasn't. (p:0.028)There are restrictions in our study, as there wasn't any patients had severe bronchiolitis clinic and a great portion of our patients had mild bronchiolitis, impede us to obtain more accurate results. In addition, longer follow-up of the patients may provide more accurate results to evaluate the effects of prognosis and recurrence of the disease. It's important to know that, patients especially whose symptom scores are above 4, need to be followed for longer durations and they are the risky group for developing asthma.Antioxidants like; vitamin A, E and D play important roles in recurrence of bronchiolitis attacks and asthma development. The efficacy of nutritional vitamin supplements on preventing recurrences should be investigated. Additionally, the effects of antimicrobial peptides that has a wide-spectrum, on pathogens take part in pathogenesis of bronchiolitis and asthma is crucial today,with current bacterial resistance against classical antibiotics is quite high. Further investigations about these antimicrobial peptides are needed. 106

Amaç: Bir yaş altı bebeklerde Surfaktan protein B (SP-B) ve D (SP-D) gen polimorfizmlerinin akut bronşiolit gelişimindeki rolünü belirlemeyi amaçladık.Yöntem: Çalışmaya Ocak 2014 - Ocak 2015 tarihleri arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Hastanesi Çocuk Sağlığı Hastalıkları Kliniği'ne başvuran bronşiolit tanısı alan 106 hasta ve 107 sağlıklı çocuk dahil edildi. Bütün olguların yaşları 1 ay ile 1 yaş arasında idi. Olguların demografik, klinik, laboratuar ve radyolojik bulguları kaydedildi. Polikliniğimize ve acil servise başvuran hastalarımız değerlendirilerek aydınlatıldı ve onam formu doldurarak çalışmaya dahil edildi. SP- B genindeki intron 4, C/A–18 ve SP-D genindeki SP-D/160 (Ala160Thr), SP-D/270 (Ser270Thr) polimorfizmlerinin genotiplendirmesi Polimeraz Zincir Reaksiyonu ve Restriksiyon Enzim Analizi yöntemleri ile gerçekleştirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan akut bronşiolitli 106 hastanın 45'i (%42,5) kız, 61'i (%57,5) erkekti. Sağlıklı çocukların 46'sı kız, 61'i erkekti. Akut bronşiolitli 106 hastanın 10'u 1-3 ay arasında, 96'sı 3-12 ay arasındaydı. Hastaların fizik muayenelerinde akciğerlerinde dinlemekle 52'sinde (%49,1) ekspiryum uzunluğu, 102'sinde (%96,2) ronküs, 59'unda (%55,6) ral duyulduğu, 37'sinde (%34,9) interkostal çekilmeler, 29'unda (%27,4) burun kanadı solunumu vardı. Akut bronşiolit hastaları ve sağlıklı çocuklar arasında SP-B genindeki intron 4 polimorfizmi genotip bakımından istatistiksel olarak anlamlı derecede farklı bulunmuştur (p:0,0111). SP-D genindeki SP-D/270 (Ser270Thr) polimorfizmi genotip ve allel değeri bakımından istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p:0,0018 ve p:0,005).Sonuç:Akut bronşiolit, daha çok iki yaşından küçük çocuklarda sıklıkla viral etkenlerin neden olduğu özellikle küçük bronşiollerde lokalize bulaşıcı bir alt solunum yolu enfeksiyonudur. SP-B ve SP-D genleri akut bronşiolite yatkınlıkla ilişkili olabilir. Her etnik grupta ve populasyonda polimorfizmlerin dağılımı farklılık göstermektedir. Bu nedenle her etnik grubun kendi içerisinde daha sık görülen polimorfizmlerin belirlenebilmesi için daha geniş popülasyonlarda çalışma yapmaya gereksinim vardır.Anahtar Kelimeler: akut bronşiolit, surfaktan protein B, surfaktan protein D, gen polimorfizmi Aim of the study: We aimedto determine the association of surfactant B and D gene polymorphisms with acute bronchiolitis in infants less than 1 year of age.Material and Methods: One hundred and six patients diagnosed with acute bronchiolitis and 107 healthy children who visited pediatric polyclinics of Gaziosmanpaşa University hospital between January 2015 and January 2016 were included in this research. The ages of all children were between 1 and 12 months. Demographic, clinical laboratory, and radiological results were recorded. The number of bronchiolitis attacks was used to determine the duration of treatment. The parents of patients and healthy children were informed and asked to give written consent to be included in this research. Genotyping of a polymorphism in Intron4 in the SP-B gene, along with the polymorphisms SP-D/160 (Ala160Thr) in the C/A-18 and SP-D gene and SP-D/270 (Ser270Thr), was carried out using the polymerase chain reaction and restriction enzyme analysis.Results: Forty-five (42.5%) of 106 patients diagnosed with bronchiolitis in the study were female,61 (57.5%) were male, 10 were 1–3 months, and 96were 3–12 months of age.On auscultation of the lungs, there was an extension in the expiratory phase in 52 (49.1%),rhonchus in 102 (96.2%), ral in 59(55.6%), intercostal contractions in 37 (34.9%),and nose wing respiration in 29 (27.4%) of the 106 bronchiolitis patients. There was a statistically significant difference in the genotype frequencies of Intron4 polymorphisms in the SP-B gene between patients and healthy children (p= 0.0111). Differences in the genotype and allele frequencies of the SP-D/270 (Ser270Thr) polymorphism in SP-D were statistically significant (p=0.0018 andp=0.005, respectively).Conclusion: Acute bronchiolitis is an infectious disease that affects the lower respiratory tract. It is commonly observed in children under 2 years old and is often caused by viral agents. It is specifically localized in small bronchioles. There is a possible association between the SP-B and SP-D genes and susceptibility to acute bronchiolitis infection. Variation in the polymorphisms present in the population was seen in all ethnic groups. Therefore, there is a need to broaden the study to include every ethnic group in order to identify the most common polymorphisms in each group.Keywords: acute bronchiolitis, surfactant protein B, surfactant protein D, gene polymorphism 72

Respiratory syncytial virus (RSV) is one of the most common respiratory pathogens in infants and young children worldwide. Almost all children are infected at least once by the age of 2 years. The clinical manifestations vary depending on age, health status, and whether the infection is primary or secondary. Most RSV-infected children experience upper respiratory tract symptoms and 20% to 30% develop lower respiratory tract disease (e.g., bronchiolitis and/or pneumonia). RSV is the most common cause of lower respiratory tract infection in children younger than 1 year. Most children who have been previously healthy have mild lower respiratory tract infections. However, prematurity, chronic lung disease, congenital heart disease, and primary or secondary immune deficiencies are risk factors for severe RSV infections. Diagnosis can often be clinical. Diagnostic testing is not routinely recommended. The treatment of upper and lower respiratory tract infections is generally supportive. Ribavirin can be used in patients with immune deficiency but is not routinely recommended. There is not a routine vaccine for RSV. The RSV-specific humanized mouse monoclonal antibody "palivizumab" is particularly safe and effective for prophylaxis in high-risk groups. © 2016 by Pediatric Infectious Diseases Society.

Amaç: Akut bronşiolit risk faktörleri olan kişilerde ağır seyir gösterebilmektedir. Tamamen sağlıklı olan süt çocuklarında çoğu kez ayaktan tedavi ile düzelebilirken bazı hastalarda ise ağır geçmekte, hastaneye yatış gerekebilmekte ve ölüm gözükebilmektedir. Son yıllarda akut bronşiolit ve astım tedavisinde inhale ve intravenöz (i.v.) magnezyum sülfat tedavilerinin hastalığın şiddetini azaltmada etkili olduğu bildirilmektedir. Ancak bu etkinin mekanizması serum magnezyum düzeylerine bakılarak açıklanamamıştır. Bu çalışma ile orta ve ağır bronşiolit atağında hastalar ile kontrol grubunda yoğunlaştırılmış ekspiryum havasında magnezyum düzeyi bakılarak hastalık ağırlık derecesi ile magnezyum düzeyleri açısından farklılık olup olmadığının belirlenmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya 2 ay-2 yaş arasındaki hışıltı şikayetiyle çocuk göğüs hastalıkları polikliniğine başvuran orta bronşiolit atağında 25 çocuk, ağır bronşiolit atağında 25 çocuk ile genel çocuk polikliniğine başvuran sağlıklı 25 çocuk alındı. Çocuklardan ticari olarak üretilmiş aparatlar aracılığıyla maskeyle solutularak ekspiryum havası toplandı. Yaşına uygun maske aracılığıyla ticari olarak hazırlanmış aparatlara hava solutuldu ve yoğunlaştırıldı. Örnek tüplerine alınan yoğunlaştırılmış ekspiryum havasına ait numunelerde magnezyum ölçümü alevli atomik absorpsiyon spektrometresi yöntemi ile yapıldı. Kontrol grubu ile hasta grup arasında yoğunlaştırılmış ekspiryum havasında magnezyum ölçümleri değerlendirildi. İstatistiksel analizler SPSS 22 kullanılarak yapıldı. P değerinin 0.05). Further studies are needed to demonstrate effects of magnesium levels in exhaled breath condensate for bronchiolitis. Key words: Bronchiolitis, magnesium, exhaled breath condensate. 53

Giriş: Tekrarlayan hışıltı atakları özellikle sosyoekonomik düzeyi düşük olan ailelerde, kalabalık ortamda yaşayan, sigara dumanına maruz kalan ve anne sütü alamayan bebeklerde daha sık olarak görülür.Materyal ve Method: Bu çalışma 2009-2011 tarihleri arasında, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği'ne başvurup ilk atak bronşiyolit tanısı alan hastalarda prospektif olarak yapıldı.Sonuçlar: Çalışmaya yaşları 1-24 ay arası toplam 500 infant dahil edildi. Evde sigara kullanımı hastaların %46,6’sında (n=233) mevcuttu. Tekrarlayan bronşiyolit atağı geçiren çocukların, evde sigara maruziyet oranları istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek saptandı (p, Objective: Recurrent episodes of wheezing are more common in infants especially with low socioeconomic status who are exposed to smoking, who are not breastfed and lives in crowded families.Material and Methods: This study was performed prospectively with infants diagnosed as first attack bronchiolitis from the outpatient clinics between 2009 to 2011.Results: The study included 500 infants aged between 1-24 months. Cigarette smoking was present in 46,6% (n=233) of the families. There was a significant relationship between recurrent episodes of bronchiolitis and exposure to cigarette smoke (p

İşyeri ortamında sensitizan kimyasallara maruziyet solunum yoluyla ilgili çok ciddi mesleki hastalıklara yol açmaktadır. Son yıllarda gıdalarda katkı maddesi olarak kullanılan Diasetil maddesinin bronşiyolitis obliterans ve astım gibi hastalıklarla ilişkili olduğu ve bu nedenle üretim yerinde çalışan işçi sağlığı için tehlike oluşturduğu düşünülmektedir. Tez çalışmamızda bu tehlikenin boyutunu değerlendirmek üzere Diasetil'in sensitizan karakteristiğini ortaya koymayı amaçladık. Negatif, pozitif ve çözücü kontrol gruplarıyla birlikte Diasetil'in sensitizasyon potansiyelinin belirlenmesi için hayvan refahının gözetildiği ve radyoaktif olmayan ex vivo Lokal Lenf Düğümü Testi (LLNA):BrdU-ELISA yöntemi kısa süreli ve kronik maruziyet protokolleri ile yürütülmüştür. İmmün reaksiyonlarda sitokinlerin ve antikorların başlıca rolünün olmasından ve bu zamana kadar Diasetil'in tüm sitokin profili aydınlatılmadığından, sitokin profilleme ve fare IgE testi çalışmaya dahil edilmiştir. Deneylerimiz sonucunda Diasetil'in %10 (ağırlık/hacim) konsantrasyonda çözücü kontrole kıyasla lenfosit poliferasyonunu anlamlı şekilde indüklemediği, aynı konsantrasyonda her iki maruziyet süresinde de anlamlı IgE antikoru artışına neden olduğu gözlenmiştir. Bu çalışmanın Diasetil'in işçi sağlığına yönelik taşıdığı riskin değerlendirilmesine ve sağlık otoritelerince gerekli düzenlemelerin yapılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Exposure to chemical sensitizers in workplace settings leads to significant occupational diseases related to respiratory tract. In recent years diacetyl, which is used as a food additive, is considered to be associated with various diseases such as bronchiolitis obliterans and asthma and therefore diacetyl is thought to be as an important hazard for worker's health. With this thesis study we aimed to characterize the sensitization potency of diacetyl for the purpose of its hazard evaluation. For determining the sensitization potency of diacetyl with negative, pozitive and vehicle control groups, animal welfare caring and non-radioactive ex vivo Local Lymph Node Assay (LLNA):BrdU-ELISA method with short term and chronic exposure protocols was performed. Due to significant role of cytokines and antibodies in immune reactions and with limited knowledge about the whole cytokine profile of diacetyl up to now, cytokine profiling and Mouse IgE test were incorporated into research. As a consequence of our experiments, lymphocyte proliferation induced with a concentration of 10% (w/v) of diacetyl was not found as statistically significant in comparison with vehicle control. The same concentration of the test material induced statistically significant IgE antibody levels in comparison with vehicle control group in both exposure protocols. In conclusion this research supports the studies in the field of risk assessment of diacetyl for occupational safety and contibutes to health authorities to adopt new regulations 131

'Akut bronşiolitli çocuklarda epitel geçirgenlik göstergeleri ve oksidatif stresin rekürrense etkisi.' Akut bronşiolit, sıklıkla viral etkenlerin neden olduğu bronşyiollerin inflamasyonuyla belirgin özellikle 3 yaşından küçük çocuklarda ciddi seyredebilen wheezing, öksürük, hızlı solunum, göğüste çekilmeler ve ekspiryumda uzama ile seyreden bir hastalıktır. Hastalığın sık görülmesi tekrarlayan tabloların astım ile olası ilişkisi, süt çocukluğunda ciddi hastalık ve ölüm nedeni oluşturması hastalığın önemini arttırmaktadır. Yineleyen bronşiyolit tablosunun infantlarda astım için bir gösterge ve/veya risk olması ve yineleyen veya persiste eden enflamatuar yanıtın remodelingle ilişkisi olması nedeni ile remodelingle direk yada indirekt ilişkisi olan mediyatörler de prognozun ve rekürrensin belirlenmesinde rol oynarlar. Viral etkende virülan potansiyeli nedeniyle bu tabloda göz önünde bulundurulmalıdır. Bu nedenle çalışmamızda etkeni belirlemek amacıyla solunum yolu viral panelinin çalışılması yanında bronşial epitelyum geçirgenlik parametresi olarak CC16, inflamatuar defans ve regülasyonu için surfaktan protein D, oksidan-antioksidan durum belirlemek için izoprostan, remodeling ile ilişkisi olması açısından da YKL-40 ve çalışılmıştır. Bu çalışma akut bronşiolitli çocuklarda epitel geçirgenlik göstergeleri ve oksidatif stresin rekürrense etkisini araştırmıştır. Hastalarda epitel geçirgenliğin akciğerde epitelyal hasarın biyolojik markeri kabul ettiğimiz clara cell protein ( CC16 ), akciğer enfeksiyonunda allerji ve astım da koruyucu rol alan immun molekül surfactan protein D ( SP-D ), remodeling ve gelişebilecek fibrozisin göstergesi YKL-40, hasarın kardiyopulmoner başrolcüsü total oksidan stres göstergesi izoprostan düzeyi değerlendirilerek ve bu parametrelerin hastalığın rekürrensine etkisi araştırılmıştır. Çalışmaya 155 hasta dahil edilmiştir ve bu hastalarımızın 63 tanesinde bronşiyoli tekrarlamış 92 tanesinde tekrarlamamıştır. Bronşiyoliti tekrarlayan hastalarımızın tablosu bronşiyoliti tekrarlamayan hastalarımıza göre daha şiddetli saptanmıştır. Hastalığın tekrarlaması ile bakılan serum parametreleri arasında tam bir ilişki saptanmamıştır fakat sadece serum surfaktan protein-D düzeyi ile negatif bir ilişki saptanmıştır. ( p:0,06 ) Hastalığın şiddeti ile değerlendirldiğinde de tam bir korelasyon görülmemiştir fakat YKL-40 düzeyi ile hastalığın şiddeti arasında bir ilişki mevcuttur. ( p:0,03 ) Çalışmamızın grup varyasyon dağılımı açısından heterojen olması sonuçları etkilemiş olduğunu düşünmekteyiz. Recurrence of acute bronchiolitis in children the effect of oxidative stres indicatörs and epithelial permeability.' Acute bronchiolitis, often caused by viral factors associated with inflammation of the bronchioles, which can be serious, especially in young children 3years old , wheezing, cough, takipne, retractions chest and is associated with prolongation of expiration. The possible association of the disease with the frequent occurence of asthma, recurrent statements, milk increases the importance of the disease in childhood constitute a serious cause of morbidity and mortality. Infants with bronchiolitis and asthma table also an indicator for recurrent and / or the risk of recurrent or persistent inflammatory response and the remodeling direct or indirect relationship with the relationship because of mediators that play a role in determining the prognosis and recurrence. Due to the potential virulent viral agents should be considered in this table. In the present study in order to determine the cause of respiratory viruses in bronchial epithelial permeability as a parameter panel next to the CC16 work, and for the regulation of inflammatory defense surfactant, oxidant, to determine the antioxidant status isoprostane and remodeling work YKL-40 considered in terms of its relationship with that. This study, children with acute bronchiolitis of epithelial permeability and the effect of oxidative stress indicators will be investigated to recurrence. Biological marker of epithelial injury in the lung epithelial permeability in patients we accept clara cell protein ( CC16 ), lung infection, asthma, allergy and immune molecules involved in the protective surfactan protein D (SP-D ), remodelling and fibrosis may develop indicator YKL 40, cardiopulmonary and total damage isoprostane levels of oxidative stress indicator of recurrence of the disease will be evaluated and the effect of these parameters will be discussed. 155 patients were included in the study and repetition that our patients have repeated bronchioles 63 of them in 92 of them recurrent bronchitis patients were more severe bronchiolitis compared with our patients repeat . When viewed with the recurrence of the disease, there was no exact correlation between serum parameters. But significant negative correlation only with the level of serum surfactant protein -D ( p:0,06 ). When a precise correlation is also seen to be evaluated with the severity of disease. But a relationship between the severity of disease with YKL-40 levels are available. ( p:0,03 ) I think that have influenced the results to be heterogeneous in terms of variations in the distribution of our study group. 87

Bronşiolit, özellikle iki yaş altındaki çocuklarda çoğunlukla viral etkenlerin neden olduğu, hızlı solunum, göğüste retraksiyonlar ve hışıltılı solunum (wheezing) ile karakterize, bronşiollerin inflamasyonu ile seyreden klinik bir tablodur.Akut bronşiolitin temel tedavisi destekleyici tedavi olup, hastanın hidrasyonunun ve oksijenizasyonunun düzenlenmesi ve komplikasyonlar açısından yakından izlenmesini içerir. Hastaneye yatışı gerektirebilmesi, semptomların bazen haftalarca devam etmesi, beslenme problemlerine yol açması, sekonder bakteriyel enfeksiyonlara zemin hazırlaması gibi yüksek morbidite nedenleri hastalığın önemini ortaya koymaktadır.Bu çalışmada Ekim 2013 ve Mart 2014 tarihleri arasında öksürük, hırıltı, dispne şikayetleri ile acil servisimize başvurup akut bronşiolit tanısı ile tedavi edilen 85 hastada aneminin tedaviye etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Hastaların 63'ünde (%74) anemi yokken 22'sinde (%26) ise anemi tespit edildi. Anemisi olan ve olmayanlar arasında karşılaştırma yapılınca tedavi öncesi hastalık skoru, DSS (dakika solunum sayısı), KTA (kalp tepe atımı) ve SaO2 (oksijen saturasyonu) değerleri ile tedavi sonrası hastalık skoru, DSS, KTA ve SaO2 değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05).Sonuç olarak hafif ve orta akut bronşiolit vakalarındaki solunumsal olarak ortaya çıkan hipoksinin tedaviye olan yanıtı hafif anemik hastalarda anemik olmayanlara göre farklı değildir. Acute bronchiolitisis usually seen in children under 2 years old, caused by viral agents and characterized by tachypnea, retractions, wheezing and inflammation of bronchioles.Basic treatment of acute bronchiolitis is a supportive one consisting hydration and oxygenation while following the patient for possible complications. Prolonged disease course, feeding difficulties, secondary bacterial infections and high rates of hospitalisation show the importance of illness.The aim of this study isto evaluate the effect of anemia on treatment of bronchiolitis. A total of 85 patients with clinical diagnosis of acute bronchiolitis admitted to Bezmialem Vakif University Pediatric Emergency Department between October 2013 and March 2014 were recruited to the study. Anemia has been detected at 22 of patients (%26) while there was no anemia at 63 patients (%74). There was no statistically significant difference among two groups regarding illness score, respiratory and heart rate, oxygen saturation with pulse oxymetry before and after the treatment (p>0,05).In conclusion, mild anemia has no effect on treatment response of hypoxemia secondary to mild and moderate acute bronchiolitis. 38

Giriş ve Amaç : PBO akut alt solunum yolundaki hasarı takiben küçük solunum yollarının yoğun inflamatuar reaksiyon ve fibrozis sonucu tıkanması ile karakterize ağır bir kronik akciğer hastalığıdır. Bu hastalarda uykuda solunum bozuklukları ve gece hipoksileri hastalığın klinik seyrini etkileyebilir. BO'lu hastalarda uykuda solunum bozukluklarını araştıran bir çalışma yoktur. Çalışmamızda BO'lu hastalarda uyku sırasındaki solunum bozukluklarını tanımlayıp, sıklığını ve belirleyici faktörleri araştırmayı amaçladık.Metod : Çalışmaya Marmara Üniversitesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, T.C.Bezmiâlem Vakıf Üniversitesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı ve Kocaeli Üniversitesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı polikliniklerinde izlenen PBO tanılı, 3 yaşından büyük, ek kronik bir hastalığı olmayan, kas iskelet sisteminde problemi olmayan hastalar dahil edildi. Hastaların impuls osilometri, spirometri, sabah kan gazı, Pittsburgh uyku kalitesi ölçeği (PUKÖ) ve Pediatrik uyku anketi (PSQ) sonuçları değerlendirildi ve altı dakika yürüme testi (6DYT) ve polisomnografi çalışması yapıldı. Sonuçlar : 17'si erkek 4'ü kız yaş ortancası 8.33 yıl olan 21 hasta çalışmaya alındı. Uyku anketleri OUAS tanısının konmasına yardımcı olmadı. Spirometri ve impuls osilometri sonuçlarıyla uykuda en düşük ve ortalama SpO2 değeri ile desatürasyon indeksi arasında korelasyon saptandı . İmpuls osilometri ile ölçülen rezistans değerleri ortalaması düşük frekanslarda yüksek frekanslara göre daha yüksek bulundu. Santral apne desatürasyon oranı ortancası %78 saptandı. Bu değer santral apne indeksi (SAI) değeri >5 olanlarda %83 SAI >1 olanlarda %81,5 olarak saptandı. 6DYT'deki başlangıç ve bitiş SpO2 değerleri arasındaki fark ile uykuda en düşük ve ortalama SpO2 değerleri arasında korelasyon saptandı (r= - 0,478 , p= 0,028). 6DYT'deki predikte edilmiş yürüme mesafesi ile polisomnografi sonuçları arasında korelasyon saptanmadı.Tartışma : PBO'lu hastalarda gece uyku sırasında hipoksi sık görülür. BO'lu çocuklar santral apneleri olduklarında desatüre olmaya diğer çocuklara oranla daha yatkınlar. Solunum fonksiyon testleri ile belirlenen akciğer hastalığının ağırlığı ile uykuda hipoksi riski artmaktadır. 6DYT sırasındaki SpO2 düşmesi PBO'lu hastalarda gece hipoksisini belirlemede yardımcı olabilir. PBO'lu hastalarda uykuda oksijenizasyonun monitorize edilmesi hastaların morbidite ve morbiditesine olumlu katkıda bulunabilir. Study objectives:Bronchiolitis Obliterans is a rare form of chronic obstructive lung disease secondary to a severe insult to the lower respiratory tract that leads to a variable degree of inflammation and scarring. The result of this process is the narrowing and/orcomplete obliteration of the small airways. Pulmonary function testing (PFT) provides important and sensitive information on the functional status of children withPBO. Like any other chronic lung disease, PFT contributes to a better diagnosis, classification and follow-up of patients in addition There is a concern regarding the need for supplemental O2 at night, most cases have demonstrated important desaturation during sleep.However there is a need for further study for sleep disordered breathing in these patients. In this study, we aimed to evaluate the frequency and patterns of sleep disordered breathing and predictors of night time hypoxia in children with Bronchiolitis Obliterans ...Methods-study design: Study participants included twenty-one PBO children (17 boys); median age was 8.33 years.We measured impulse oscillometry, spirometry , blood gase analysis. Parents completed Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) and pediatric sleep questionnaire (a tool for predictionof sleep related breathing). Patients also underwent 6 minutes walking test (6MWT) and overnight polysomnography (PSG).Results: Pediatric Sleep questionnaire did not predict obstructive sleep apnea. Airway resistance was higher at lower frequency when compare with higher frequency when measured with impulse oscillometry. Desaturation index, lowest and mean saturation levels measured during sleeping correlated with lung functions measured by spirometry and impulse oscillometry. The median apnea desaturation ratio was 78 %. Desaturation index was 83% in children with central apnea index (CAI) of 5 and greater than 5 and 81.5 % in those with CAI index of >1. Difference between oxygen saturation levels at the beginning and end of 6 minute walking test correlated with the mean and lowest SpO2 levels during sleep (r= - 0,478 , p= 0,028). There was no correlation between the walking distance in 6 minute walking test and any of the polysomnography parameters. Discussion: Hypoxia during sleep is a common problem in children with postinfectious bronchiolitis obliterans. Children with PBO are more prone to have low oxygen levels during central apneas. Children with more severe lung disease as predicted by pulmonary function tests are more likely to have hypoxia during sleep. Drop in SpO2 during 6 minute walking test may help to predict hypoxia during sleep in these patients. Monitorization of oxygenation during sleep in PBO patients may improve morbidity and mortality in these patients. 158

Amaç:Akut bronşiolit tanısında yer alan viral patojenlerin ortaya konulması, ayrıca 2ay-2yaş arası çocuklardaki akut viralbronşiolit atağının klinik semptom ve bulguların ortaya konulması ve hastaların takipteki seyrinin değerlendirilmesidir.Yöntem: Çalışmaya Aralık 2010-Ocak 2014 tarihleri arasında Meram Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı Hastalıkları Kliniği'ne başvuran bronşiolit tanılı 101 hasta dahil edildi. Olguların demografik, klinik, laboratuar ve radyolojik bulguları kaydedildi. Hastaların nazofarengealsürüntüleri virüs çalışmaları için toplandı ve polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) yöntemleri ile çalışıldı. Hastaların bronşiolit atak derecesi, tedavi şekilleri belirlenerek not edildi.Hastaların en az 1 yıl boyunca yeni atak, hışıltılı solunum varlığı ve akciğer enfeksiyonu geçirme sıklığı, astım gelişimi değerlendirildi. Bulgular:Çalışmamıza dahil edilen 101 bronşiolitli hastanın 60'ı erkek, 41'i kızdı. Hastaların 50'sinde (%49,5 PCR tekniği) etken tespit edildi. En sık RSV (22 hasta) olmak üzere sırasıyla HRV (14 hasta), İNF (7 hasta), PİF (4 hasta) virüsleri saptandı. Bronsiolitli hastaların en sık şubat ayı olmak üzere sıklıkla kış mevsiminde hastaneye basvurmuş oldukları görüldü. Tüm hastalarda en sık eslik eden semptom %100 ile öksürük olup, bunu %95 ile huzursuzluk, %89,1 ile hışıltı, %86,1 ile takipne ve %72,3 ile beslenme bozukluğu takip etti. Virüs saptanan ve saptanmayan gruplar arasında laboratuar ve radyolojik bulgular açısından anlamlı fark yoktu. Etken saptanan hastaların takibinde bronşiolit tekrarı ve inhaler tedavi ihtiyacı açısından anlamlı istatistiksel fark yoktu. 101 hastanın 77'si (%76,2) yatırılarak tedavi edilirken, 24'ü (%23,8) ayaktan tedavi verilerek takip edildi. Yatış süresi 0-14 gün arasında değişmekte olup ortalama(±s.s) 4,57(±3,47) gündü.Sonuç: RSV, Rhinovirüs ve İnfluenza virüsleri infantilbronşiolitlerinde önemli bir yere sahiptir. Viral etkenlere bağlı bronşiolit tanısında laboratuar ve radyolojik bulgular yetersizdir. PZR'ninsensitivitesi düşük ve tedavi planı açısından geç kalınan bir tanı yöntemi olduğu düşünüldü. Viral etkenlerin sıklığı, klinik ve laboratuar özelliklerinin tespiti, prognostik önemleri açısından daha genis kapsamlı çalısmalara ihtiyaç oldugu sonucuna varıldı.Anahtar Kelimeler: Çocuk, solunum yolu viral etkenleri, bronşiolit, respiratuarsinsityal virüs, astım. Aim:The aim of this study is to detect the viral pathogens in acute bronchiolitis and determining the clinical symptoms and signs during attack of acute bronchiolitis in children aged 2 months- 2 years and assess the prognosis of patients during follow-up.Method: BetweenDecember 2010- January 2014, 101 patientswith a diagnosis of bronchiolitis were enrolled in this study that were admitted to pediatric clinic of Meram Faculty of Medicine. Demographic, clinical, laboratory and radiological findings of the patients were recorded. Nasopharyngeal aspirates were collected for viral studies and studied by polymerase chain reaction (PCR). Patients were evaluated for the presence of new attacks, wheezing and frequency of lung infection for at least one year and monitored for the development of asthma and hospitalization.Results: 60 of the patients were male and 41 of them were female. In 50 patients, the pathogen was diagnosed (49,5% by PCR). Score of bronchiolitis attack and treatment modalities were recorded. The most frequent pathogen was RSV (22 patients), the others were HRV (14 patients),İNF (7 patients) and PİF (4 patients). Nearly most of the patients were admitted to policlinic in February, in winter. The most common symptoms were cough (100%), restlessness (95%), wheezing (89,1%), tachpnea (86,1%), andanorexia(72,3%). There were no difference in terms of laboratory and radiological findings between the groups of patients with detected viral pathogen and undetected origin. Also during the follow-up of the patients, no statistical difference wasseen between the two groups in therecurrence of the acute attacks and the need for inhalation therapy. The 77 (%76,2) of 101 patients were hospitalized forthetre atment while the others were treated outpatiently. The duration of hospitalization were between 0-14 days (mean; 4,57 days).Conclusion: Respiratory Syncytial Virus, Rhinovirus and İnfluenzavirus are the most common cause of infantile bronchiolitis in our country. Laboratory and radiologic findings are insufficient on the diagnosis of viral bronchiolitis. PCR had low sensitivity and could not be used for the routine detection, and more extensive studies were needed for the determination of the frequencies of thecauses of bronchiolitis.Keywords:Children, respiratoryviralagents, bronchiolitis, pneumonia, respiratorysyncytial virüs, asthma. 90

Amaç: Bu çalışmanın amacı düşük miktarda %3 salin, yüksek miktarda %3 salin, salbutamol ve düşük miktarda %3 salin kombinasyonu, salbutamol ve yüksek miktarda %3 salin kombinasyonu ve tek başına salbutamolün etkinliğinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya acil servis ve çocuk sağlığı polikliniğine başvuran, ilk veya ikinci orta şiddette bronşiyolit atağı tanısı alan 150 hasta ( ortalama yaş 11,3 ± 5,5 ay, 2-24 ay, %62.7 erkek) dahil edildi. Hastalar randamize edildi, çift kör olarak hastalara 3 ml %3 salin (grup 1; n=30), 6 ml %3 salin (grup 2; n=30), salbutamol + 3 ml %3 salin (grup 3; n=30), salbutamol + 6 ml %3 salin (grup 4; n=30) ve tek başına salbutamol (grup 5; n=30) 0 ve 60. dakikalarda nebulizatörle verildi. Grup 5 dışında diğer tüm tedavi seçenekleri yüksek miktarda NaCl içermekteydi (180-360 mg). 0, 60, 120 ve 180. dakikalarda klinik skor, oksijen saturasyonu ve kalp hızı değerlendirildi. Taburculuk sonrası telefon ile aranarak hastalar 24 saat ve 7 gün sonrasında tekrar değerlendirildi. Bulgular: Her bir grubun başvuru anında karakteristik özellikleri benzerdi (P>0.05). Tüm tedavi modaliteleri akut bronşiyolit tedavisinde etkili bulundu. Salbutamol ve hipertonik salin kombinasyonları içeren gruplarda kalp hızları yüksek bulundu. Gruplar arasında klinik sonuçlar açısıdan fark saptanmadı (P>0.05). Hiç bir nebulize tedavide yan etki görülmedi. Objective: The objective of this study was to investigate the effectivenesses of nebulized low volume 3% saline, high volume 3% saline, salbutamol and low volume 3% saline combination, salbutamol and high volume 3% saline combination and salbutamol alone. Material and Methods: We enrolled 150 children (mean age 11,3 ± 5,5 months, range 2–24 months, 62,7% male) with a first or second episode of wheezing diagnosed as moderate bronchiolitis in emergency department or outpatient clinic. Patients were randomized in a double-blind fashion to receive 3 ml dose of 3% saline (group 1; n=30) or 6 ml dose of 3% saline (group 2; n=30) or 3 ml dose of 3% saline plus salbutamol (group 3; n=30) or 6 ml dose of 3% saline plus salbutamol (group 4; n=30) or salbutamol alone (group 5; n=30) at 0 and 60 min. Thus, all treatment modalities except group 5 included high amount of NaCl (180-360 mg). Clinical score, oxygen saturation and heart rate were assessed at 0, 60, 120, and 180min. After discharge, patients were reassessed by telephone contact at 24 hr and 7 days. Results: The baseline characteristics were similar in all groups (P>0.05). All treatment modalities are found effective for the treatment of acute bronchiolitis. Heart rates were higher at 60 and 180 minutes in the groups receiving salbutamol alone and salbutamol plus 3% saline combinations than non-salbutamol groups. Roughly, there were no significant differences between the outcome variables of the groups, except heart rates (P>0.05). No adverse effects attributable to nebulized therapy were seen. Conclusion: All treatment modalities used in this study, including a total of 6 or 12 ml 3% saline inhalation and salbutamol alone at 60-min interval showed clinically significant and swift improvement in moderately affected ambulatory infants with acute bronchiolitis. 95

Amaç: Akut viral bronşiolitli çocuklarda serum D vitamini düzeyleri ve gen polimorfizmlerini sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırmak ve D vitamininin rolünü araştırmak. Gereç ve Yöntemler: Çalışma grubu Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi çocuk acil poliklinik ve çocuk sağlığı ve hastalıkları servisinde Haziran 2012 ile Haziran 2013 tarihleri arasında başvuran hastalardan oluşturuldu. Çalışmaya 1 ay ile 2 yaş arasında klinik bulgular ile bronşiolit tanısı konularak hastaneye yatırılan veya ayaktan tedavi edilen 54 hasta ile aynı yaş grubunda daha önce bronşiolit geçirmemiş 55 sağlıklı gönüllü alındı. Her iki grupta HPLC yöntemiyle serum 25 (OH) vitamin D düzeyleri ve VDR geni Fok I polimorfizmi çalışıldı. Serum D vitamini düzeyini etkileyebilecek doğum öncesi, doğum sonrası ve çevresel risk faktörleri sorgulandı.Bulgular: Çalışma grubunun % 63'ü (n=34), kontrol grubunun % 54,5'i (n=30) erkekti. Çalışma grubunun ortanca yaşı 10,5 (2-24) ay, kontrol grubunun ortanca yaşı 12 (2-23) ay idi. Her iki grupta yaş açısından istatistiksel fark saptanmadı. Çalışma grubunun ortanca serum 25 (OH) vitamin D düzeyi 21,3 (10,7-50,5) ng/ml saptandı. 21 olgunun serum 25 (OH) vitamin D düzeyi, D vitamininin yetersizlik sınırı olan 20 ng/ml'nin altında, bu gruptaki 6 olgunun serum düzeyi ise D vitamininin eksiklik sınırı olan 15 ng/ml'nin altında saptanırken kontrol grubunun ortanca serum 25 (OH) vitamin D düzeyi 38,1 (25,3- 61,1) ng/ml idi. Çalışma grubunun serum 25 (OH) vitamin D düzeyi, kontrol grubundan istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde düşüktü (p

Amaç: Alt solunum yolu enfeksiyonu tanısıyla yatarak tedavi gören hastaların klinik, laboratuar, radyolojik bulguların değerlendirilmesi, tespit edilen viral etkenlerin ve etkenlerin mevsimsel dağılımının incelemesi.Yöntem: Çalışmaya Aralık 2010-Haziran 2013 tarihleri arasında Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı Hastalıkları Kliniği'nde yatırılarak izlenen 785 hasta nın verileri retrospektif olarak incelendi. Olguların demografik, klinik, laboratuar ve radyolojik bulguları kaydedildi. Hastaların nazofarengeal aspiratları virüs çalışmaları için toplandı ve polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) yöntemleri ile çalışıldı.Bulgular: Çalışmamıza dahil edilen hastaların 329'unda (%41.9) bir veya birden fazla viral etken tespit edildi. Çalışmamızda en sık respiratuar sinsityal virüs tip B (RSV B) (%41), rhinovirüs (%15,5) ve RSV A (%12,8) virüsleri izole edildi. Ayrıca 28 (8,5%) hastada birden fazla viral etken tespit edildi. Ayrıca virüslerin yaş gruplarına ve mevsimlere göre dağılımında farklılıklar kaydedildi. Viral bir etken tespit edilen hastalarda edilmeyenlere göre lökosit, nötrofil ve hastanede yatış süresi istatistiksel açıdan anlamlı derecede düşük saptandı (p

Amaç: Bu çalışmada, alt solunum yolu enfeksiyonu (ASYE) patojenlerinden olan, Chlamydia benzeri hücre içi mikrorganizmalardan Simkania negevensis (S.negevensis)?in bölgemizde pnömoni, bronşiolit ve astım atağında etiyolojik ajan olarak araştırılması planlandı.Gereç ve Yöntem: Şubat 2012- Nisan 2013 tarihleri arasında, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği?ne başvuran, akut alt solunum yolu enfeksiyonu tanısı almış, yaş aralığı 1 ay-10 yıl olan, hastalığın şiddetine göre gerek yatırılarak, gerekse tedavi verildikten sonra ayaktan takip edilen, pnömoni, bronşiolit ve daha önce kliniğimizde astım tanısı alıp atak tablosunda olan hastalar çalışmaya dahil edildi. Çalışma grubuna alınan hastalar rastgele seçildi ve çalışma prospektif olarak yürütüldü. Çalışmaya toplam 102 hasta çocuk ile kontrol grubu olarak 46 sağlıklı çocuk dahil edildi. Olgulardan alınan nazofarengeal sürüntüde PCR ile S.negevensis araştırıldı.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 102 olgunun 45?i (%44) pnömoni, 32?si (%31) akut bronşiolit ve 25?i (%25) astım atak tablosunda idi. Pnömoni kliniğinde olan 45 hastanın 19?u (%42,2) kız, 26?sı (%57,8) erkek; akut bronşiolit kliniğinde olan 32 hastanın 15?i (%46,9) kız, 17?si (%53,1) erkek; astım atak tablosunda olan 25 hastanın 11?i (%44) kız, 14?ü (%56) erkek idi. Çalışmaya alınan 102 hastanın 90?ının (%88) öksürük, 30?unun (%29) ateş, 19?unun (%19) solunum sıkıntısı şikayeti ile başvurduğu belirlendi. Çalışmaya dahil edilen hem hasta hem de kontrol grubunda S.negevensis tespit edilemedi. Sonuç: Çeşitli ülkelerde yapılan prevelans çalışmalarında, özellikle bölgesel ve etnik gruplara bağlı pozitiflik oranında farklılıklar görüldüğü vurgulanmaktadır. Ülkemizde ilk olarak tarafımızca yapılan çalışmanın, daha fazla sayıda hasta ile daha uzun süreye yayılarak yapıldığında daha anlamlı sonuçların elde edilebileceği kanısındayız.Anahtar Kelimeler: Simkania negevensis, pnömoni, bronşiolit, akut astım atağı Objective: In the present study, it was aimed to evaluate Simkania negevensis which is an intracellular microorganism and one of the pathogen agents causing lower respiratory tract infection like pneumonia, bronchiolitis and asthma exacerbation in our district.Material and Method: The study included children aged 1 months-10 years who admitted to Department of Pediatrics of Erciyes University, Medical Faculty and diagnosed as acute lower respiratory tract infection including pneumonia, bronchiolitis and acute asthma exacerbation treated in either outpatient or inpatient basis. The patients were randomly assigned into study group and the study was conducted in prospective manner. Overall, 102 patients and 46 healthy controls were included to the study. S.negevensis was assessed by PCR on nasopharyngeal swab samples. Findings: Of the 102 cases included, there was pneumonia in 45 (44%); acute bronchiolitis in 32 (31%); and asthma exacerbation in 25 (25%). Of the 45 cases with pneumonia, 19 (42.2%) were girl and 26 (57.8%) were boy. Of the 32 cases with acute bronchiolitis, 15 (46.9%) were girl and 17 (53.1%) were boy. Of the 25 cases with acute asthma exacerbation, 11 (44.0%) were girl and 14 (56.0%) were boy. Of the 102 cases included, the presenting complaint was cough in 90 (88%), fever in 30 /29%) and respiratory distress in 19 (19%). It was failed to detect S.negevensis in either study or control group. Conclusion: In the prevalence studies from several countries, it has been emphasized that variations were observed in positivity rates related to regional or ethnic groups. Since our study is the first in our country in this regard, we think that more meaningful outcomes could be achieved when studies with larger sample size and longer period. Keywords: Simkania negevensis, pneumonia, bronchiolitis, acute asthma exacerbation. 65

Amaç: Bu çalışmanın amacı 1-24 aylık, viral alt solunum yolu enfeksiyonu tanısıyla takip edilen hastaları anamnez ve fizik muayeneye dayalı klinik değerlendirme ve hastalarda rutin olarak tetkik edilen tam kan sayımı değerleri ve biyokimyasal değerler açısından karşılaştırarak RSV tanısı konulmasında yol gösterebilecek parametreleri ortaya koymaktır.Gereç ve yöntem: Hastanemize viral alt solunum yolu enfeksiyonu tablosuyla başvuran iki yaş altı infantlar incelenmiştir. Toplam 193 hasta (RSV pozitif (n=85), RSV negatif (n=108)) çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların dosya bilgilerine başvurularak yaş, cinsiyet, şikayetler, sigara maruziyeti, prematürite varlığı gibi demografik veriler ve başvuru anındaki fizik muayene bulguları araştırılmıştır. Laboratuvar değerleri incelenmiştir. Hastalar RSV pozitif ve negatif olmak üzere iki gruba ayrılıp istatiksel olarak karşılaştırılmıştır (ki-kare testi (% 95 Confidence Interval- %95 CI), Mann-Whitney U testi (p:0,05)).Bulgular: RSV pozitif ve negatif hasta gruplarının demografik veriler ve tedavi seçimleri arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Laboratuar değerlerinde RSV pozitif hastalarda hiponatremi oranının (p

Bu çalışmanın amacı ayaktan izlenen bu olgu gruplarında tanı ve / veya tedavi amacıyla yapılan gereksiz ve / veya yanlış işlemleri saptamak ve doğrudan maliyete etkisini belirlemektir.2010-2011 yılları RSV mevsimi boyunca GÜTF Çocuk acil polikliniğe başvurarak, akut bronşiolit, larenjit/krup tanısı konulan hastalara çalışmanın amacına yönelik düzenlenen toplam 10 sorudan oluşan anket olguların aileleriyle yüz yüze görüşülerek uygulandı.Çalışmaya 251 akut bronşiolit, 199 akut larenjit / krup tanı grubundan olmak üzere toplam 450 olgu dahil edilmiştir. Akut bronşiolitli olguların %62.2'sinin (71 / 114), akut larenjit / kruplu olguların ise %88.5'inin (31 / 35) tanı aşamasında gereksiz yere tetkik edildiği saptanmıştır. Akut bronşiolitli olguların %51.4'üne, akut larenjit / kruplu olguların %26.6'sına kanıta dayalı olmayan tedavi verildiği tespit edilmiştir. Her iki tanı grubunda da hem tanı hem tedavi aşamasında pediatri uzmanlarının, pratisyen hekimler kadar çok gereksiz tetkik istediği ve kanıta dayalı olmayan tedavi reçete ettiği saptanmıştır. Herhangi bir gereksiz işlem yapılan olgularda, gereksiz işlem yapılmayanlara göre, olgu başına düşen toplam maliyetin, akut bronşiolitte 1.21 kat, akut larenjit / krupta 1.94 kat arttığı bulunmuştur.Ayaktan izlenen akut bronşiolit ve akut larenjit / kruplu olguların tanı ve tedavisinde gereksiz tetkik ve kanıta dayalı olmayan tedavi kullanımı sıktır. Bu gereksiz ve yanlış işlemler çocuklarda sık görülen iki solunum yolu hastalığının doğrudan maliyetini anlamlı şekilde artırmaktadır. The aim of this study is to investigate the frequency and type of these unnecessary procedures and non evidence-based managements used in outpatient practice of acute bronchiolitis, laryngitis / croup and to determine their effects to direct cost.A questionnaire consisting of 10 questions was applied by face to face to the participants who were diagnosed as acute bronchiolitis and laryngitis / croup in pediatric emergency department of Gazi University Hospital in RSV season of 2010-2011.Four hundred and fifty cases included in the study (251 in acute bronchiolitis and 199 in acute laryngitis / croup). Sixty-two percent of infants with acute bronchiolitis (71 / 114) and 88.5% of children with acute laryngitis / croup (31 / 35) were investigated unnecessarily at the time of diagnosis. Non evidence-based medications were used in 51.4% and 26.6% in acute bronchiolitis and acute laryngitis / croup, respectively. Pediatricians were found to do unnecessary investigations and prescribe non evidence-based medications as frequent as general practitioners. The median direct cost per case was increased 1.21 fold and 1.94 fold in acute bronchiolitis and acute laryngitis / croup, respectively in cases who were exposed to any unnecessary procedures compared to the others.Unnecessary investigations and non evidence-based medications are frequently used in diagnosis and management of outpatients with acute bronchiolitis and acute laryngitis / croup. These unnecessary and non evidence?based procedures increase the direct cost of the two common respiratory diseases of childhood significantly. 90

Bronşiyolitis obliterans, çocuklarda sıklıkla ağır bir akciğer enfeksiyonunu ya da kemik iliği/akciğer transplantasyonunu takiben ortaya çıkan küçük hava yollarının fibrozisle kısmen veya tamamen tıkanmasıyla oluşan bir tür kronik obstrüktif akciğer hastalığıdır. Enfeksiyona ikincil gelişen bronşiyolitis obliterans hastalarının prognozunu gösterecek bulguların neler olduğuna dair yeterli veri yoktur. Kerbs von de Lungren 6 (KL-6) pnömosit tip 2 hücreleri ve bronşiyol epiteli yüzeyinde bulunan bir glikoproteindir. Serum KL-6 düzeyinin birçok interstisiyel akciğer hastalığında arttığı ve düzey yüksekliğinin hastalığın şiddetiyle ilişkili olduğu gösterilmiştir. Çalışmada, enfeksiyona ikincil bronşiyolitis obliteranslı (EİBO) çocukların uzun süreli izleminin retrospektif olarak değerlendirilmesi, hastalığın prognozunu etkileyen faktörlerin belirlenmesi, hastalığın ağırlığı ile serum KL-6 düzeyi arasındaki ilişkinin araştırılması ve diğer hastalık gruplarıyla serum KL-6 düzeyinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Çocuk Göğüs Hastalıkları Ünitesi'nde takip edilen, Eylül 2010 ? Şubat 2012 tarihleri arasında son kontrollerine gelmiş 38 EİBO hastası çalışmaya dahil edildi. Hastaların geçirdikleri ilk ağır akciğer enfeksiyonu sırasındaki, EİBO tanısı aldıkları dönemdeki ve son kontrollerindeki klinik özellikleri ve bulguları sorgulandı. Hastaların 21'inin EİBO tanısı aldıkları dönemde çekilen, 8'inin de tedavi başlanmasından sonra çekilen akciğer tomografilerine ulaşıldı ve tomografiler modifiye Bhalla skorlamasına göre puanlandı. Hastaların 36'sından son kontrollerinde serum KL-6 düzeyi için kan örneği alındı. Kontrol grubu olarak Çocuk Acil Polikliniği'nde akut bronşiyolit, pnömoni veya astım atağı tanısı almış ve başka kronik hastalığı olmayan 32 hasta kabul edildi ve bu hastalardan serum KL-6 düzeyi için kan örneği alındı. İlk ağır akciğer enfeksiyonu sırasında mekanik solunum desteği gereken hastaların son klinik ağırlık skorları diğer hastalara göre daha yüksek bulundu (p; 0.033). Hastaların EİBO tanısı aldıkları dönemde klinik ağırlık skorları yüksekse son kontrollerinde de istatistiksel olarak anlamlı şekilde klinik ağırlık skorlarının yüksek olduğu görüldü (r; 0.355, p; 0.029). Son klinik durumları daha kötü olan hastaların solunum fonksiyon testlerinden FEV1 değerlerinin daha düşük olduğu saptandı (r; ? 0.524, p; 0.012). EİBO hastalarının serum KL-6 düzeyi 2 ? 321,73 U/ml arasında değişmekte olup, ortalama: 20,84 U/ml (SD ±53,38) ve ortanca: 4,87 U/ml bulundu. EİBO hastalarının serum KL-6 düzeyi kontrol grubu hastalarına göre anlamlı şekilde düşük olduğu görüldü (p < 0.05). İlk ağır akciğer enfeksiyonu döneminde hastanede yatış süresi daha uzun olan hastaların son kontrollerinde serum KL-6 düzeyinin istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşük olduğu bulundu (r; -0.498, p; 0.004). Bu sonuçlar EİBO'ya neden olan ilk geçirilen akciğer enfeksiyonunun ağırlığı ile EİBO'nun klinik ağırlığı arasında anlamlı ilişki bulunduğunu göstermiş, ayrıca EİBO'nun akciğer transplantasyonu sonrası gelişen bronşiyolitis obliteranstan farklı olarak; süregelen ağır bir enflamasyondan ziyade KL-6 oluşumunu sağlayan pnömosit tip 2 ve bronşiyol epitelinin kalıcı hasarı ile giden bir hastalık olabileceğini de düşündürmüştür. Bronchiolitis obliterans is a kind of chronic obstructive lung diease that develops at childhood generally after severe lung infection or bone marrow/lung transplantation and results in narrowing and/or complete obliteration of the small airways with fibrosis. There is no sufficent data about the factors that predict the prognosis of post-infectious bronchiolitis obliterans (PIBO). Kerbs von de Lungren 6 (KL-6) is a glycoprotein that is expressed on the surface of type 2 pneumocytes and respiratory bronchiolar epithelial cells. Serum KL-6 levels have been shown to be elevated in various interstitial lung diseases and increasing levels have been positively correlated with disease severity. The purposes of the study are; retrospective assessment of long term follow-up of PIBO patients, detection of prognostic factors, investigation of relation between serum KL-6 level and disease severity, and comparison of serum KL-6 level with other diseases. Thirty-eight PIBO patients, evaluated at last control between September 2010 and January 2012 in Hacettepe University İhsan Doğramacı Children Hospital Pulmonary Medicine, were included in our study. Clinical properties of patients at first severe lung infection, at admission which PIBO diagnosis was performed, and at last admission were investigated. 21 of PIBO patients? thorax tomografies at their first admission and 8 patients? thorax tomografies performed after initiation of treatment were obtained and they were evaluated via modified Bhalla score. Samples for serum KL-6 level were taken at 36 PIBO patients. Control group was selected from 32 patients without any chronic disease, diagnosed as acute bronchiolitis, pneumonia or asthma attack at Pediatric Emergency Room of our hospital and blood samples of these patients for serum KL-6 level were obtained. Last clinical severity score of patients that were mechanically ventilated at first severe lung infection was found greater than other patients (p; 0.033). It was detected that if the severity score of PIBO patients at first admission was elevated, severity score at last admission was also elevated significantly (r; 0.355, p; 0.029). Patients, whose last clinical condition was worse had decreased FEV1 capacity of respiratory function tests (r; ? 0.524, p; 0.012). Serum KL-6 levels of PIBO patients were between 2 ? 321,73 U/ml, mean was 20,84 U/ml (SD ±53,38), median was 4,87 U/ml. Serum KL-6 levels of PIBO patients were found significantly lesser than control group (p < 0.05). It was found that, patients that were hospitalized longer time at first severe lung infection, have significantly lower KL-6 levels at their last control (r; -0.498, p; 0.004). These results revealed that severity of the first lung infection was correlated with clinical severity of PIBO, additionally PIBO is a different condition than bronchiolitis obliterans develops after lung transplantation and PIBO is a disease occurs after persistent damage to pneumocyte type 2 and bronchiolar epithelial cells that secrete KL-6 instead of continuing inflammation. 81

Alt solunum yolu enfeksiyonları çocukluk çağında tüm dünyada önemli mortalite ve morbidite nedenidir. ASYE'lere zemin hazırlayan risk faktörleri yaş (< 1yaş), düşük doğum ağırlığı ve erken doğum, malnütrisyon, altta yatan hastalık, D vitamini eksikliği, anne sütü ile beslenememe, düşük sosyoekonomik düzey, ev içi ve dış ortam hava kirliliği, yetersiz bağışıklama, kış mevsimidir.D vitamini eksikliğinin enfeksiyöz hastalıklara zemin hazırladığı bilinmektedir. 25(OH)D düzeyi 30 ng/ml normal, >150-200 ng/ml intoksikasyon olarak kabul edilmektedir. Ülkemizde 1-16 yaş çocuklarda vitamin D eksikliği %8, vitamin D yetersizliği %25,5 oranında tespit edilmiştir.Çalışmamızda çocuklarda vitamin D düzeyi ve ASYE ilişkisini incelemeyi amaçladık.Çalışma Aralık 2010-Şubat 2011 arasında yapılmıştır. Gazi Üniversitesi Hastanesi'ne başvuran 6 ay-5 yaş arası 63 ASYE tanısı alan hasta çocuk ile aynı yaş grubunda, son bir ay içerisinde herhangi bir ASYE bulgusu olmayan 59 sağlam çocuk olmak üzere toplam 122 çocuk alındı. ASYE'ye zemin hazırlayan risk faktörü olan çocuklar çalışmaya dahil edilmedi. Çalışmaya alınan tüm çocuklarda D vitamini eksikliği %25, D vitamini yetersizliği %22 bulundu. D vitamini eksikliği ve yetersizliği, çalışma grubunda sırasıyla %31; %19, kontrol grubunda sırasıyla %19; %25 olarak saptandı. D vitamini eksikliği ve yetersizliği açısından hasta kontrol grubu arasında fark saptanmadı (p>0,05). Çalışma grubundaki çocukların fizik muayene, laboratuar bulguları, antibiyotik alma, hastaneye yatış ve yoğun bakım ihtiyaçları açısından vitamin D durumları arasında fark saptanmadı. Hastaların bir yıl sonra tekrar doktor tanılı ASYE geçirip geçirmedikleri sorgulandığında 17 hastada ASYE tekrarladığı öğrenildi. Vitamin D yetersizliği olan hastalarda normal vitamin D düzeyi olan hastalara göre ASYE tekrarı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p=0,03).Sonuç olarak çalışmaya alınan çocuklarda yüksek oranda vitamin D düşüklüğü saptanmış olup, D vitamini ve ASYE arasında ilişki saptanmadı. Ancak vitamin D yetersizliği olan hastaların izlemlerinde ASYE'nin tekrarladığı ortaya konulmuştur. Kesin sonuçlar için daha geniş serili ve uzun izlemli çalışmalar yapılması önerilir. Childhood acute lower respiratory infection (ALRI) is one of the most common reason for morbidity and mortality in developing countries. Predisposing factors for ALRI include age ( 30 ng/ml. The incidence of vitamin D deficiency in 1-16 years old children was found 8% and insufficiency 25,5 % in a study in Turkey.In this study we aimed to describe vitamin D status in children with lower respiratory infection. The study is performed between December 2010 and February 2011. 6 months-5 years old 63 children with acute lower respiratory infection and 59 age matched children without respiratory symptom for last month, who had applied to Gazi University Hospital were enrolled the study. Both study and control groups received vitamin D prophylaxis for one year and they had no predisposing factors for ALRI. It was determined that vitamin D deficiency is 25 % and vitamin D insufficiency is 22% in all of the children who enrolled the study. Vitamin D deficiency and insufficiency was 31 % and 19% in study group and 19% and 25% in control groups. Statistically, no difference was found in terms of vitamin D deficiency and insufficiency in study and control groups (p>0.05). In study group no difference was determined between vitamin D status of the patients in physical examination, laboratory results and needs for antibiotics, hospitalization and intensive care hospitalization. In the patient group 17 patients diagnosed to have ALRI recurrence, statistically significant difference was found between vitamin D status normal and insufficient patients (p=0,003).In conclusion although there was no association between vitamin D status and childhood ALRI, significant association was found between vitamin D status and ALRI recurrence. Larger serial studies are needed for precise results. 91

Amaç: Viral bronşiyolit infantil dönemde en sık görülen alt solunum yolu hastalığıdır. Viral bronşiyolitin bilinen etkili bir tedavisi yoktur. Bu çalışmanın amacı viral bronşiyolitte, akut dönemde montelukast tedavisinin etkinliğini araştırmaktır.Materyal ve metod: Çalışmaya viral bronşiyolit tanısı alan, yaşları 6-24 ay arasında olan 50 infant alındı. Infantlar, montelukast tedavisi alan (n=25) ve almayan (n=25) olarak iki gruba ayrıldı. Tedavi grubundaki infantlar 5 gün montelukast granül 4 mg/gün aldı. Her iki grubun klinik ciddiyet skoru belirlendi ve 5 gün sonra yeniden değerlendirildi. Tedavi öncesi ve sonrasında plazma IL-4, IL-8, eotaksin, and IFN-gamma düzeyleri ELISA yöntemi ile ölçüldü.Bulgular: İki demografik özellik dışında (evde sigara kullanımı ve hastaneye başvuru öncesi vizing süreleri montelukast alan grupta daha fazla) ne klinik ciddiyet skorları ne de sitokin düzeyleri açısından gruplar arasında fark yoktu. Gruplar arasında eotaksin, interlökin 4, IL-8, IFN-gama, düzeyleri açısından farklılık saptanmadı.Sonuç: Çalışmamız viral bronşiyolitte akut dönemde verilen montelukast tedavisinin, klinik ve laboratuvar bulguları üzerine anlamlı bir etkisi olmadığını göstermektedir.Anahtar kelimeler: Akut bronşiyolit, montelukast, Eotaksin, IL-4, IL-8, IFN-gama Aim: Viral bronchiolitis is the most common respiratory illness in infants. Our goal was to evaluate the acute effect of montelukast on clinical progress and on cytokines in acute bronchiolitis.Materials and methods: The study was performed from January 2010 to February 2010 on 50 patients, admitted to Erciyes University, Faculty of Medicine Pediatric Emergency Department, diagnosed as acute bronchiolitis between 6-24 months. 25 patients signed to receive either 4mg/day montelukast sachets for 5 days. The primary outcome was length of stay, and secondary outcome included fifth day. First and fifth day noted clinical severity scores and taked plasma to evaluate cytokine levels ( including interleukin 4, IL-8, IFN-gama, eotaxin ) with ELISA.Results: There were two differences in demografic features ( smoking in house and wheezing length before hospital admission more in montelukast group) nor in clinical severity score and nor cytokine levels between the 2 groups. No differences in eotaxin IL-4, IL-8, IFN-gama ratio between two groups.Conclusion: Montelukast did not improve the clinical course and ratio of cytokine when given in the early acute phase in acute bronchiolitis.Keywords: Acute bronchiolitis, Montelukast, Eotaxin, IL-4, IL-8, IFN-gamma 65