Search

Alzheimer, bellek kaybı ve bilişsel fonksiyonlardaki azalma ile karakterize progresif bir nörodejeneratif hastalıktır. Patogenezinde yer alan glikoz hipometabolizmasının yıkıcı sonuçlarını engellemek, artmış oksidatif stresi ve inflamatuar yanıtı azaltmak ve mitokondriyal işlevleri geliştirmek amacıyla çeşitli diyet müdahaleleri kullanılmıştır. Bunlardan biri ketojenik diyet olmuştur. Ketojenik diyet, yüksek yağlı, düşük karbonhidratlı bir diyettir ve vücut enerjisinin yağlardan karşılanmasını sağlamaktadır. Alzheimer gibi nörodejeneratif hastalıklarda tedavi yöntemi olarak kullanılabileceği öne sürülmüştür. Bunun en önemli nedenlerinden birisi beyinin glikoza bağımlılığını azaltacak alternatif bir enerji kaynağı oluşturabilmesidir. Yağların mitokondride β-oksidasyonu sonucu keton cisimcikleri oluşmaktadır. Bu keton cisimcikleri beynin temel enerji kaynağı olan glikozun yokluğunda alternatif enerji kaynağı olarak kullanılmaktadır. Sonuç olarak glikoz metabolizması düzeltmekte, mitokondriyal fonksiyonlar gelişmekte, oksidatif stres azalarak sistemik inflamatuar azalmaktadır. Ketojenik diyetin β-Amiloid plak birikimi ve nörofibril yumak oluşumuna etkisi ise hala tartışmalıdır. Yapılan bazı hayvan modelli çalışmalarda β-Amiloid plak birikimini azalttığı sonucuna varılmıştır. Ancak bunun tersi sonuçlara sahip araştırmalar da mevcuttur. Dolayısıyla diyetin etkisini açıklayabilmek için daha çok çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu derlemede ketojenik diyetin Alzheimer üzerine etkisini değerlendirmek amaçlanmıştır., Alzheimer's is a progressive neurodegenerative disease characterized by memory loss and decreased cognitive function. Various dietary interventions have been used to prevent the devastating consequences of glucose hypometabolism in its pathogenesis, to reduce increased oxidative stress and inflammatory response, and to improve mitochondrial functions. One of them has been the ketogenic diet. The ketogenic diet is a high-fat, low-carb diet that provides the body's energy from fat. It has been suggested that it can be used as a treatment method in neurodegenerative diseases such as Alzheimer's. One of the most important reasons for this is that it can create an alternative energy source that will reduce the brain's dependence on glucose. Ketone bodies are formed as a result of β-oxidation of fats in mitochondria. These ketone bodies are used as an alternative energy source in the absence of glucose, the main energy source of the brain. As a result, glucose metabolism is corrected, mitochondrial functions develop, oxidative stress decreases and systemic inflammation decreases. The effect of the ketogenic diet on β-Amyloid plaque accumulation and neurofibrillary tangle formation is still controversial. In some animal model studies, it has been concluded that it reduces the accumulation of β-Amyloid plaque. However, there are also studies with opposite results. Therefore, more studies are needed to explain the effect of diet. In this review, it was aimed to evaluate the effect of the ketogenic diet on Alzheimer's.

Alzheimer hastalığı tipik olarak,ileri yaşlarda (> 65) bellek bozukluğunun ön plana çıkmasıyla karakterize olan bir rahatsızlıktır.Ancak,Alzheimer hastalığında bellek bozukluğunun ötesinde erken evrelerden itibaren dikkat,yürütücü işlevler,dile ait beceriler ve görsel-uzamsal işlevlerde bozulmalar olabilmektedir.Bu tür bilişsel bozuklukların ön planda olduğu hastalar literatürde non-amnestik Alzheimer hastaları olarak adlandırılırlar.Posteriyor Kortikal Atrofi (PKA),Alzheimer hastalığının görsel varyantı olarak da adlandırılan ve nadir görülen nörodejeneratif bir sendromdur.PKA,tipik Alzheiemr hastalığına göre daha erken yaşlarda ortaya çıkabilen,görsel-uzamsal işlev bozukluklarının öne çıktığı bir hastalıktır.Anca,literatürde PKA'nin nöropsikolojisi üzerine yapılmış pek az çalışma bulunmaktadır.PKA'deki nöropsikometrik bozulma paternlerini ortaya koymak ve bu bozulma paternlerini tipik Alzheimer hastalığındaki bozulma paternleri ile kıyaslamak amacıyla aralarında yaş,cinsiyet,eğitim olarak fark bulunmayan 5 PKA hastası ile 10 Alzheimer hastasına şu nöropsikometrik test bataryası uygulanmıştır:Dikkat (WMS-R sayı menzili),bellek (WMS görsel bellek,WMS hikaye belleği,SBST-sözel bellek),yürütücü işlevler (eyve-isim,hayvan sayma,KAS,atasözü yorumlama ve ikili benzerlikler,Saat Çizim,Stroop),görsel-uzamsal (Benton-yüz tanıma ve çizgi yönü belirleme),dil (Boston Adlandırma),CDR (Klinik Demans Derecelendirme Ölçeği)ve MMSE (Standardize Mini Mental Test).Sonuç olarak,görsel anlık bellek ve atasözü yorumlamada istatistik olarak anlamlı,yüz tanıma testinde sınırda anlamlı biçimde PKA'li hastalar Alzheimer hastalarına göre düşük performans göstermişlerdir (p= .05).Alzheimer hastalarının ise Boston semantik adlandırma ve bazı bellek testlerinde PKA'li hastalara göre kötü performans gösterdikleri ortaya çıkmıştır.Boston-semantik adlandırmaki anlamlı fark (p=.04) göze çarpmaktadır.Örneklem grubumuz küçük olsa da genel kognitif düzeyleri eşlenmiş hasta grupları söz konusu olduğunda her iki demansiyel tablonun nöropsikomeri profili üzerinden ayrımının mümkün olduğu sonucuna varılmıştır.Anahtar Sözcükler: Alzheimer,erken dönem,görsel-algısal,nöropsikometri,Posteriyor Kortikal Atrofi Alzheimer's disease is typically characterized by the presence of memory impairment at an advanced age (> 65). However, beyond the memory impairment in Alzheimer's disease, from early stages attention, executive functions, language skills and visual-spatial functions can be distorted. Patients with such cognitive deficits are referred to as non-amnesic Alzheimer's disease patients in the literature. Posterior Cortical Atrophy (PKA) is a rare neurodegenerative syndrome, also called visual variant of Alzheimer's disease. PKA is a disease with visual-spatial dysfunctions that may occur earlier in life span than typical Alzheimer's disease. However, in the literature, there are few studies on neuropsychology of Posteriocortical Atrophy. In order to demonstrate neuropsychometric impairment patterns in PKA and compare these impairment patterns with neuropsychometric impairment patterns in typical Alzheimer's disease, the following neuro-psychometric test battery was applied to 5 PCA patients and 10 Alzheimer's patients, who were not different in age, gender and education. Attention (WMS-R Number Range), memory (WMS Visual Memory, WMS Story Memory, SBST-Verbal Memory), executive functions (Fruit Name, Animal Counting, KAS, Sayings Interpretation and Binary Similarities, Clock Drawing, Stroop) -specific (Face and Line Direction Identification), language (Boston Naming Test), CDR (Clinical Dementia Rating Scale) and MMSE (Standardize Mini Mental Test). As a result; Visual Instant Memory and Proverb Statistically significant in the interpretation, patients with PCA significantly lower than the Alzheimer patients at the border in the face recognition test (p = .05). Alzheimer's patients showed poor performance in semantic fluency and some memory tests compared to patients with PCA. Although the sample group is small, it has been concluded that, in the case of groups of patients with general cognitive levels mapped, it is possible to distinguish between the two demassive groups by neuropsychometry profile.Keywords: Alzheimer's, early stage, visual-perceptual, neuropsychometry, Posterior Cortical Atrophy 87

Alzheimer hastalığında (AD), sinaptik yanıt mekanizmalarının ve sinaptik bağlantı stabilitesinin hasar gördüğü bilinmektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalar, nöron ve glialar tarafından üretilen bazı ekstrasellüler matriks bileşenlerinin, bu iki mekanizma üzerinde etkili olduğunu göstermiştir. Çalışmanın amacı, Alzheimer's hastalığının başlangıç ve gelişim evrelerinde, hastalık modeli olan 5XFAD farelerden elde edilen hipokampal ekstrasellüler matriks örneklerinde proteom profilini analiz ederek, nörodejenereasyon oluşumu ile ilgili bu evrelere ait protein seviyesindeki değişimleri ve posttranslasyonel modifikasyon değişimlerini tanımlamaktır. Bunlara ek olarak, sağlıklı ve Alzheimer's hastası bireylerden alınan beyin-omurilik sıvıları ve post mortem beyin dokusu örneklerinin proteom analizi yapılarak, hastalığın gelişiminde rol alan temel yolakları belirlemektir. Fareler 3 (3m), 6 (6m) ve 12 (12m) aylık iken, Morris Su Tankı deneyleri ile hafıza testlerini takiben, intraserebral mikrodiyaliz "push-pull" yöntemi ile hipokampal ekstrasellüler matriks örnekleri toplandı. Örneklerin protein ekspresyon profilleri nanoLC-MS/MS yöntemi kullanılarak analiz edildi. Kütle spektrometrisi ile elde edilen ham data, Progenesis QI yazılımı ile işlenerek protein tanımlamaları gerçekleştirildi. 3,6 ve 12 aylık ECM örneklerinde sırasıyla 251, 213 ve 238 protein tanımlandı. Bunlardan sırasıyla 68, 41 ve 33 protein istatistiksel olarak anlamlı (p

Kanser, şizofreni ve alzheimer gibi kronik hastalıklar, hastada olduğu kadar bakımverici rolünü üstlenen yakınlarında da travmatik yaşantılara yol açarak, bakımvericileri olumsuz etkilemektedir. Araştırma, `Kanser, şizofreni ve alzheimerhastalarının bakım vericilerinde travma sonrası gelişimin incelenmesi` amacıylatanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışmanın evrenini, Eskişehir OsmangaziÜniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nin Psikiyatri, Nöroloji ve Medikal OnkolojiPoliklinikleri'ne ayaktan başvuran hastaların bakımlarını yürüten primer bakımvericileri oluşturmuştur. Çalışmanın örneklemini ise 15 Ağustos 2016 / 15 Kasım2016 tarihleri arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ninPsikiyatri, Nöroloji ve Medikal Onkoloji Poliklinikleri'ne başvuran kanser, şizofrenive alzheimer hastalarının bakımlarını yürüten ve çalışmaya katılmayı kabul eden,180 hasta yakını oluşturmuştur. Çalışmada veriler, bakım vericilerin sosyodemografikve bakım verme ile ilgili bazı özelliklerini içeren bir anket formu ile`Travma Sonrası Gelişim Ölçeği` kullanılarak, bakım vericilerle yüz yüze görüşmeyolu ile elde edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde; verilerin normal dağılımgösterip göstermediğine Shapiro-Wilk normallik testi ile bakılmıştır. Çalışmadaveriler normal dağılım göstermediğinden bağımsız iki grup karşılaştırmalarındaMann-Whitney U testi, ikiden fazla bağımsız grup karşılaştırmalarında ise Kruskal-Wallis testi kullanılmıştır. Ölçek alt boyutları ve toplam puanları arasında ilişkininyönünü ve gücünü test etmek için ise Spearman korelasyon analizi yapılmıştır.Çalışma sonucunda; bakım vericilerin travma sonrası gelişim ölçeği toplam puanortalamaları incelendiğinde, kanser hastalarının bakım vericilerinin travma sonrasıgelişim toplam puan ortalamalarının 52.01±18.32; Alzheimer hastalarının bakımvericilerinin 47.48±11.00; şizofreni hastalarının bakım vericilerinin ise 31.33±14.25olduğu, yani travma sonrası gelişim toplam puan ortalamalarına göre, travma sonrasıgelişimin, kanser hastasının bakım vericilerinde en yüksek, şizofreni hastalarınınbakım vericilerinde ise en düşük düzeyde olduğu saptanmıştır. Bakım vericilerin2travma sonrası gelişim ölçeği alt boyutlarına göre puan ortalamaları incelendiğindeise; genel olarak ölçek alt boyut puan ortalamalarının yine kanser hastalarının bakımvericilerinde en yüksek, şizofreni hastalarının bakım vericilerinde ise en düşükdüzeyde olduğu saptanmıştır. Travma sonrası gelişme kavramı, meydana gelenolumsuz yaşam olayları ile mücadele sonrasında gelişen kişinin problem çözmeyetilerinde ve pozitif düşünme becerilerinde gelişme, kendine güven duygusundaartış, kendini ifade etme yeteneğinde gelişme gibi `kişisel güçlenme` dedenilebilecek pozitif yönde olan ruhsal değişimleri ifade ettiğinden, sağlık hizmetleriiçerisinde, çalışma sonucumuzdan da yola çıkarak, özellikle şizofreni hastalarınınbakım vericilerini bu boyutlarda güçlendirecek hizmetlerin planlanması vesunulmasının önemli olduğunu düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Kanser, Şizofreni, Alzheimer, Bakım vericiler, TravmaSonrası Gelişim Chronic diseases such as cancer, schizophrenia and Alzheimer cause traumaticexperiences in the patient as well as the relatives who take on the role of a caregiver,and negatively affect the caregivers. The study was performed as a descriptive studyto `investigate post-traumatic progression in caregivers of cancer, schizophrenia andAlzheimer's patients`. Target population of the study comprises the primarycaregivers of the patients admitted to the ambulatory care of Psychiatry, Neurologyand Medical Oncology Outpatient Clinics of Eskişehir Osmangazi University Facultyof Medicine. Sample of the study comprises 180 caregivers of cancer, schizophreniaand Alzheimer's patients admitted to Psychiatry, Neurology and Medical OncologyOutpatient Clinics of Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine between15 August 2016-15 November 2016, who agreed to participate in the study. The datain the study was obtained through a survey form that includes somesociodemographic and caregiver characteristics of the caregivers using `Post-Traumatic Improvement Scale` and with face-to-face interviews with the caregivers.In the analysis of the data, to check whether the distribution of the data is normal,Shapiro-Wilk normality test was used. Since the data in the study does not have anormal distribution, Mann-Whitney U test was used to compare two independentgroups whereas Kruskal-Wallis test was used to compare more than two independentgroups. To test the direction and power of the correlation between the subdimensionsand total scores of the scale, Spearman correlation analysis was used. At the end ofthe study, when the mean of the total scores were analyzed, it is found that meantotal score of post-traumatic improvement of caregivers of cancer patients was52.01±18.32; of Alzheimer's patients was 47.48±11.00; of schizophrenia patients was31.33±14.25, which means that post-traumatic improvement was the highest incaregivers of cancer patients, and the lowest in caregivers of schizophrenia patients.4When the mean scores are examined according to the caregivers post-traumaticdevelopment scale sub-dimensions; In general, the scale subscale avarage scoreswere found to be the highest in caregivers of cancer patients and the lowest incaregivers of schizophrenia patients. Since the concept of post-traumaticimprovement represents positive emotional changes that can also be regarded as`personal empowerment`, such as the growth in problem solving and positivethinking skills of the person after negative life experiences and struggles, increasedself-esteem, improvement in the ability to express oneself, within the healthcareservices and based on the results of our study, we propose that services which wouldempower the caregivers of schizophrenia patients in particular should be planned andpresented.Keywords: Cancer, Schizophrenia, Alzheimer's, Caregivers, post traumaticimprovement 125

Doktora Tezi, Alzheimer hastalığı yaşlılıkla beraber ortaya çıkan ve ilerleyen dönemlerde beyinde ciddi hasarlar meydana getiren nörolojik bir rahatsızlıktır. Günümüzde hastalığın erken safhada teşhisi, hangi evrede olduğu, tedavisine karar verilmesi gibi soruların cevapları beyin yapısını oluşturan bölümlerinde doku kayıplarının hesaplanması noktasında yoğunlaşmaktadır. Corpus callosum (CC) kalın miyellinli liflerden oluşan sağ ve sol beyin hemisferlerindeki ilgili merkezleri birbirine bağlayan aynı zamanda hemisferler arasında bilgi alışverişini sağlayan en büyük ve en önemli yoldur. Kortikal bölgedeki nöronların veya serebral beyaz cevherin hasarında CC morfolojisi de etkilenir. Corpus callosum'un gelişimini tamamlanmasından sonra ortaya çıkacak defektler hemisferler arasındaki nöronsal aktarımı zayıflatacak ve hastaların bilişsel kapasitelerini etkileyecektir. Bu sebeple çalışmamızda, AH'de CC ile ilgili morfometrik ölçümlerin sağlıklı bireylere göre değişiminin saptanması ve AH'nin evrelerine göre ortaya çıkan değişimin regresyon formulünün ortaya konması amaçlanmaktadır. Çalışma kapsamında, 2010-2016 yılları arasında nöroloji polikliniğine başvuran 100 hastanın beyin MRG görüntüleri değerlendirilmiştir. Klinik değerlendirme sonucunda AH tanısı konan ve tedavisi devam eden, yaşları 50 ile 80 arasında değişen 40 erkek ve 40 kadın hasta ve kontrol grubu olarak da 10 erkek, 10 kadın sağlıklı birey çalışmaya dahil edilmiştir. Elde edilen beyin MR görüntülerinde yaş, cinsiyet ve AH evresi ve ilk ve son MRG görüntüleri arasındaki fark CC ölçümleri, CC çevre ölçümleri, CC alan ölçümleri, CC açı ölçümleri ve beyin yapısına ait parametreler değerlendirilmiştir. Ayrıca çalışmamızda AH evresi ile CC ölçümleri arasında corpus callosum genişliği (CCG) arasında CCG=6.974-(0.599*AH evresi), corpus callosum genişliğinin corpus callosum'un uzunluğuna oranı (CCG/CCU) arasında CCG/CCU =0.098-(0.009*AH evresi), genu genişliği-1 (GG1) arasında GG1=11.211-(0.748*AH evresi), maximum splenium genişliği (SGMAX/CCU) arasında SGMAX/CCU=0.172-(0.008*AH evresi) iken CC çevre ölçümünden maximum splenium genişliğinin beyin uzunluğuna oranı (SGMAX/FOU) arasında SGMAX/FOU=0.082-(0.005*AH evresi) ve beyin volümü ile BOS=382.176+(74.44*AH) evresi, parankim doku miktarı ile total beyin hacim miktarına oranı (P/T ) arasında P/T=0.731-(0.054*AH evresi); alan ölçümleri ile splenium'un alanı (SA) ölçümünün cinsiyetler arasında SA=237.591-(27.208*Cinsiyet) gibi regresyon formülleri ortaya konulmuştur. Çalışmamız sonucunda ortaya konan verilerin 50 ile 80 yaş aralığında yaş, cinsiyet ve AH evreleri ile ilgili referans değerler olarak değerlendirilebileceği düşünmekteyiz. Hastanın klinik bulgularının değerlendirilmesi aşamasında ise elde ettiğimiz regresyon formüllerinin kullanılmasının, AH'nin evresini hakkında daha net bilgiler vereceği kanaatindeyiz., Alzheimer's disease is a neurological disease which appears by aging and cause severe damages on the brain during advanced stages. Recent answers of the questions such as early diagnosis, stage, treatment decision of the disease focus on estimation of tissue loss of the sites constituting the brain. Corpus callosum (CC) which comprises of thick myelinated fibers is the largest and most important path connecting the relevant centers on right and left brain as well as enabling information exchange between the hemispheres. Mophology of CC is also affected by damage of the neurons on the cortical region or cerebral white matter. Possible defects after completion of corpus callosum development would debilitate neuronal transfer between the hemispheres and affect cognitive capacity of the patients. Therefore, the aim of the present study was to detect the modification of morphometric measurements of CC in AD when compared with healthy individuals and to reveal a regression formula of the modification appeared according to stages of AD. Within the scope of the present study, cerebral MRI images of 100 patients who referred neurology polyclinic between 2010 and 2016 were evaluated. The patient group included 40 male and 40 female patients with an age ranging between 50 and 80 years who were diagnosed with AD whereas 10 healthy males and 10 healthy females were included as the control group. Age, gender, stage of AD, the difference of CC measurements between first and last MRI images, CC circumference measurements, CC site measurements, CC angle measurements and parameters of the cerebral formation were evaluated in the MRI images obtained. A regression formula was revealed from AD stage and CC measurements as corpus callosum width (CCW) and CCW=6.974-(0.599*AD stage); proportion of corpus callosum width to corpus callosum length (CCW/CCL) and CCW/CCL=0.098-(0.009*AD stage); genu width 1 (GW1) and GW1=11.211-(0.748*AD stage) and maximum splenium width (SWMAX/CCL) and SWMAX/CCL=0.172-(0.008*AD stage). Proportion of maximum splenium width to cerebral length (SWMAX/FOU) was found through the formula SWMAX/FOU =0.082-(0.005*AD stage) and cerebral structure and CSF=382.176+(74.44*AD stage); proportion of parenchymal tissue quantity to total cerebral volume (P/T) through the formula P/T=0.731-(0.054*AD stage). From area measurements, regression formula between area of the splenium (AS) and genders was found as AS=237.591-(27.208*Gender). We believe that the data obtained in the present study may be used as reference values related to the age between the age range of 50 and 80 years, gender and stages of AD. Use of regression formulas that we obtained during evaluation phase of the clinical findings of the patients may provide more precise information about stage of AD.

Sağlık, yaşamımızın ileri yıllarında tüm getirilerinden yararlanmak üzere korunması ve bakılması gereken bir olgudur. Sağlıklı olmak yaşlılarda bireyin yaşam kalitesini sürdürür ve onların topluma katkısını devam ettirir. Yaşlanma süreci çevresel etkiler, yaşam biçimi ve hastalıklardan etkilenir. Buna göre, yaşlanma, ilerleyici ve yaşa bağlı olarak gelişen hastalık risklerine karşı koyamama ile gelişen işlev yetersizliği olarak tanımlanabilir. Özellikle, gelişen ülkelerde, kronik bir hastalık veya yetersizlik durumunda uygun sağlık rehabilitasyonuna erişim yaşlılar için çok önemlidir. Dil ve Konuşma terapisi de yaşlı popülasyona sağlanması gereken en önemli sağlık hizmetlerinden biridir. İletişim kurabilme yetisi her yaş için insana özgü çok önemli bir özelliktir ve hasarlanması durumunda bireyin tüm hayatı etkilenebilir. Bu makalede, sağ ve sol beyin hasarları, Alzheimer de-mansı ve Parkinson Hastalıklarının yetişkin ve yaşlılarda ne tür dil ve konuşma sorunlarına yol açtığına değinilecek, bu sorunlara ilişkin olarak dil ve konuşma terapistinin rolü tartışılacaktır., Health is a state to be promoted and preserved in order to ensure that the full benefits are enjoyed in later years. Good health is essential to maintain life quality and ensures continued contributions of older persons to society. Aging is defined as a function disability resulting in a loss of response to growing risk of age associated diseases. Especially, in developing countries access to adequate health care is essential for the elderly accompanied by a chronic illness. Speech and language therapy is one of the vital services that should be provided for them in case of disability or impairment. Communication is unique to human beings. When affected negatively, it may alter individual’s whole life. Accordingly, in this study, how right and left brain damages, Alzheimer’s and Parkinson’s affect speech and language in the elderly was described and the role of the speech and language therapist was discussed regarding the aforementioned neurological disorders.