1. Akdeniz orta yükselti kuşağı (401-800 m) kızılçam (Pinus brutia Ten.) döl denemesinde gövde formu ve bazı büyüme karakterleri bakımından genetik çeşitlilik
- Author
-
Özbey, Alper Ahmet, Gülcü, Süleyman, and Orman Mühendisliği Anabilim Dalı
- Subjects
Forestry and Forest Engineering ,Ormancılık ve Orman Mühendisliği ,Tree breeding - Abstract
Bu çalışma, Türkiye Milli Ağaç Islahı ve Tohum Üretim Programı (1994 - 2003) çerçevesinde Antalya – Korkuteli' de tesis edilen, 14 yaşındaki Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Akdeniz Bölgesi Orta Yükselti Kuşağı (401-800m) döl denemesinin bir serisinde (5A) gerçekleştirilmiştir. Bu seride yer alan 8 populasyon, bu populasyonlara ait 10' ar aile ve her aileden örneklenen 14' er bireyde gövde formu ve bazı büyüme karakterleri bakımından genetik çeşitlilik araştırılmıştır. Bu amaçla öncelikle populasyonlar arası ve populasyon içi aileler arası farklılıkları belirlemek amacıyla varyans analizleri uygulanmıştır. Genetik çeşitlilik düzeylerinin belirlenmesi için ise, gözlenen karakterlere ait varyans bileşenleri, varyans bileşenlerinin toplam varyans içindeki payları, birey ve aile kalıtım dereceleri, genetik ve fenotipik varyasyon katsayıları, fenotipik ve genetik korelasyonları tahmin edilmiştir. Varyans analizi sonucunda; tepe genişliği (TG) ve göğüs yüksekliğindeki dal kalınlığı (DK) karakterlerinde hem populasyon hem de populasyon içi aileler arasında istatistiksel anlamda farklılıklar gözlenmiştir. Ağaç boyu (AB), göğüs yüksekliği çapı (GYÇ), hacim (H), doğal budanma yüksekliği (DBY), göğüs yüksekliğindeki dal sayısı (DS), göğüs yüksekliğindeki en kalın dalın açısı (DAÇI) karakterlerinde yalnızca populasyon içi aileler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gözlenmiş, gövde formu (GF) bakımından ne populasyonlar ne de populasyon içi aileler arasında anlamlı farklılıklar gözlenmemiştir. Populasyon etkisinin anlamlı görüldüğü tepe genişliği ve dal kalınlığı karakterlerine uygulanan Duncan testi sonucunda; Serik-Pınargözü populasyonu hariç Batı Akdeniz populasyonlarının daha ince dallı olduğu, Gündoğmuş-Güzelbağ, Sütçüler-Karadağ, Gülnar-Pembecik populasyonlarının daha dar tepe yapısına sahip oldukları gözlenmiştir. Mersin-Davultepe populasyonu ise hem en geniş tepeli hem de en kalın dallı populasyon olmuştur. İncelenen karakterlerde aile düzeyinde tahmin edilen kalıtım dereceleri, birey düzeyindeki kalıtım derecelerinden yüksek bulunmuştur. Aile düzeyinde tahmin edilen kalıtım dereceleri 0,20 (DS) ile 0,56 (DAÇI) arasında değişmektedir. En yüksek genetik çeşitlilik Hacim (%28,17) ve doğal budanma yüksekliğinde (%16,60), en düşük genetik çeşitlilik dal kalınlığında (% 6,11) görülmüştür. Ayrıca genetik korelasyonlar fenotipik korelasyonlara nazaran yüksek gözlenmiştir. En yüksek genetik korelasyonu AB – GYÇ (0,87) gösterirken, en düşük genetik korelasyonu DAÇI – GF (-0,42) göstermiştir. En yüksek fenotipik korelasyon AB – GYÇ (0,82) arasında, en düşük fenotipik korelasyon ise DK – DBY (0,19) arasında gözlenmiştir. Bu sonuçlardan hareketle; Akdeniz bölgesinde ıslah zonu ayrım kriteri olarak yükseltinin dikkate alınmasının doğruluğu, elde edilen bulgular ile teyit edilebilir. Bunun yanı sıra kızılçam ıslah çalışmalarında populasyon içi aile düzeyinde yapılacak seçimle genetik kazancın çok daha yüksek olacağı söylenebilir. Kızılçam orta yükselti kuşağında yapılacak ağaçlandırmalarda; incelenen populasyonlar arasından Gündoğmuş-Güzelbağ, Sütçüler-Karadağ populasyonlarının tohum kaynağı olarak kullanılması durumunda, birim alana daha fazla birey dikilecek olup aynı zamanda ince dallı bireyler elde edilmesi öngörülmektedir. This research was realized at the Mediterranean Middle Elevation breeding zone (401-800m) progeny trail of Turkish Red Pine (Pinus brutia Ten.) of fourteen years old, which was established at Antalya – Korkuteli (test series 5A) under the National Tree Breeding and Seed Production Programme (1994-2003). Genetic diversity was investigated in terms of stem form and some growth characteristics in 8 populations, 10 families in these populations and 14 trees in each family in this series. For this purpose, firstly variance analyzes were applied to determine differences inter-populations and intra-population families. For determination of genetic diversity levels, variance components of observed characteristics, shares of variance components in total variance, narrow sense and family heritability grades, genetic and phenotypic variation coefficients, phenotypic and genetic correlations were estimated. As a result of the variance analysis; there were statistically significant differences between the populations and the intra-population families in the crown diameter (TG) and the branch thickness at the breast height (DK). It was found statistically only among the intra-population families in the characteristics of tree height (AB), diameter at breast height (GYÇ), volume (H), natural pruning height (DBY), number of branches (DS), and angle of thickest branch at breast height significant differences were observed and no significant differences were observed between the populations in the body form (GF) nor the intra-population families. As a result of the Duncan test applied to the characters of crown diameter and branch thickness, where the population effect is significant, It has been observed that the western populations except for the Serik-Pınargözü population are thinner, and the Gündoğmuş-Güzelbağ, Sütçüler-Karadağ and Gülnar-Pembecik populations have a narrower crown structure. The population of Mersin-Davultepe has been the widest population and the thickest branch population. Family heritabilities were found higher than narrow sense heritabilities in characters examined. Family heritabilities range from 0.20 (number of branches) to 0.56 (branch angle). The highest genetic diversity was found in volume (28.17%), natural pruning height (16.60%) and the lowest genetic diversity was branch thickness at the breast height (6.11%). In addition, genetic correlations were higher than phenotypic correlations. The highest genetic correlation showed AB - GYC (0,87) while the lowest genetic correlation showed DAC - GF (- 0.42). The highest phenotypic correlation was observed between AB - GYC (0.82) and the lowest phenotypic correlation was between DK - DBY (0.19). In line with these results; the correctness of considering elevation the breeding zone as a discrimination criterion in the Mediterranean region can be confirmed by the findings obtained. Besides, it can be said that the genetic gain will be much higher with the selection at the family level within the population in the Turkish Red Pine breeding studies. In case of using Gündoğmuş-Güzelbağ, Sütçüler-Karadağ populations which are examined in this study as a seed source in afforestation, it is foreseen that more saplings will be planted in the unit area and at the same time more finely branched trees will be obtained. 69
- Published
- 2017