9 results on '"Subtalar Joint"'
Search Results
2. Anadolu Popülasyonunda Talus ile Calcaneus'un Morfometrik Özellikleri ve Ortak Eklem Yüzlerinin Tiplendirilmesi.
- Author
-
DURSUN, Ahmet, YILMAZ, Veysel, KASTAMONİ, Yadigar, ÖZTÜRK, Kenan, and ALBAY, Soner
- Abstract
Objective: In our study, it was aimed to contribute to the formation of anthropometric index by making morphometric measurements of talus and calcaneus belonging to the Anatolian population and classifying the articulatio subtalaris and articulatio talocalcaneonavicularis that they formed together. Material-Method: A total of 18 calcaneus and 23 talus were evaluated from the bones available in the Anatomy Department laboratory, regardless of age and gender. Digital calipers were used in the measurements. The joint faces of talus and calcaneus with each other were classified as Bunning and Barnett. Results: The average anteroposterior length of Calcaneus was 75.49±6.00 mm; mean transverse width 39.31±3.68 mm; average Böhler angle 29.23°±6.80° average sulcus calcanei width 5.72±1.73 mm; The average sulcus calcanei length was measured as 22.46±4.22 mm. The average anteroposterior length of the talus is 55.34±5.49 mm; mean transverse width 41.22±3.84 mm; average sulcus tali width 6.09 ± 1.51 mm; The average sulcus tali length was measured as 21.95±3.20 mm. In the joint face typing, it has been determined that the joint faces of the talus and calcaneus are mostly Type B. Conclusion: The morphometric measurements of talus and calcaneus and the types of joint faces with each other differ between populations. In our study, similar to some populations, type B was found commonly in talus and calcaneus joint face typing and comparisons between populations were made. Knowing the morphometric properties of talus and calcaneus and the differences between populations is very important in determining the treatment method of many pathologies involving these joints. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
- Published
- 2021
- Full Text
- View/download PDF
3. Sağlıklı sedanter bireylerde vücut ağırlığı artışının ayak postürü ve diz ağrısı üzerine etkisi.
- Author
-
ATAK, Ebrar, ÖZBEK, Hanefi, and ALGUN, Zehra Candan
- Abstract
Copyright of Journal of Exercise Therapy & Rehabilitation is the property of Yavuz Yakut and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)
- Published
- 2016
4. Development of Medial Subtalar Dislocation after Sports Injury: A Case Report
- Author
-
Serdar Hakan Başaran, Levent Arslan, and Cemal Kural
- Subjects
Dislocations ,subtalar joint ,treatment ,Medicine ,Medicine (General) ,R5-920 - Published
- 2011
5. Retrograd İntramedüller Çiviyle Ayak Bileği ve Subtalar Eklem Artrodezi.
- Author
-
KURTULMUŞ, Tuhan, KIBAR, Birkan, SAĞLAM, Necdet, AVCI, Cem Coşkun, SAKA, Gürsel, and BAKIR, Uğur
- Subjects
- *
ANKLE abnormalities , *SUBTALAR joint , *ARTHRODESIS , *INTRAMEDULLARY rods , *POLIO , *COMPARATIVE studies , *RETROSPECTIVE studies - Abstract
Background: Ankle arthrodesis is an option in the treatment of certain pathological conditions of the ankle. Even indications expanded over the years basic principles have remained the same; correction of the deformity, pain relief and providing stability. In this study we evaluated the results of our patients that we made tibiotalokalkaneal arthrodesis with retrograde intramedullary nail. Methods: Between January 2007 and January 2012 seven patients (2 males, 5 females; mean age 56.5±7.7; range 13 to 67 years) undergoing tibiotalocalcaneal arthrodesis with retrograde intramedullary nail were included in the study and were evaluated retrospectively. Etiology of the 7 patients were arthrosis after pylon fracture 42.8% (n=3), diabetic neurarthropathy 14.2% (n=1), foot drop 14.2% (n=1), arthrosis after bimalleolar fracture in the basis of poliomyelitis 14.2% (n=1), Charcot joint secondary to calcaneal apophysis avulsion in the basis of congenital insensitivity syndrome 14.2% (n=1). Titanium retrograde intramedullary nails were used in all patients. Results: Solid fusion was obtained average of 13±4.24 weeks (range 10 to 16 weeks) in all patients. Wound complications, infection, and implant failure were not observed. Preoperatively AOFAS score was 18±2.1 (4-32) and increased to 58±1.8 (46-72). Conclusion: Intramedullary nail exhibits superior biomechanical properties and when compared with other implants it provides dynamic compression capacity, high bending strength, increased rotational stability. In this study, although a relatively small number of patients, ankle arthrodesis wit retrograde intramedullary nail is a reliable method with high rates of union and good functional results. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
- Published
- 2013
- Full Text
- View/download PDF
6. Spor Yaralanması Sonucu Ortaya Çıkan Medial Subtalar Çıkık: Olgu Sunumu.
- Author
-
Başaran, Serdar Hakan, Arslan, Levent, Kural, Cemal, and Avkan, Mustafa Cevdet
- Subjects
- *
JOINT dislocations , *SPORTS injuries , *LARSEN syndrome , *SPRAINS , *JOINT injuries , *TRAUMATOLOGY , *THERAPEUTICS - Abstract
Subtalar or peritalar dislocations occur infrequently, representing less than 2% of all dislocations and less than 1% of big joint dislocations. They are usually the result of high-energy traumas, but sometimes can be seen after ankle sprains. Medial subtalar dislocations are more frequent. These dislocations must be treated as soon as possible. Usually, closed reduction is possible. In our case, a seventeen-year-old female had a closed medial subtalar dislocation following an inversion injury of the right ankle while playing volleyball. It was treated successfully by closed reduction. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
- Published
- 2011
7. Profesyonel basketbol oyuncularında ayak antropometrik ölçümlerinin performans üzerine etkileri
- Author
-
Mescigil, Orhan Ersan, Uygur, Fatma, and Protez-Ortez-Biyomekanik Anabilim Dalı
- Subjects
Anthropometry ,Foot ,Performance ,Physical Medicine and Rehabilitation ,Basketball ,Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon ,Subtalar joint ,Basketball players - Abstract
Bu çalışmanın amacı sporcuların ayak biyomekaniğinin performans üzerine olan etkilerinin araştırılmasıdır. Çalışmamıza yaş ortalaması 16,7±2,6 yıl olan 46 gönüllü erkek basketbol oyuncusu katıldı. Olguların ayakları çıplak ayakla medial longitudinal ark yüksekliği ve uzunluğu, ayak uzunluğu, transvers ve medial longitudinal arkın yük altındaki esneme miktarı, subtalar açı ve dizdeki Q açısının ölçümü şeklinde değerlendirildi, ardından performans testleri uygulandı.Denge ve koordinasyonun değerlendirilmesi için ?Flamingo Denge Testi?, çevikliğin ve kassal dayanıklılığın değerlendirilmesi için ?Burpee Test?, genel kassal gücün ve sıçrama yüksekliğinin ölçülmesi için ?Dikey Sıçrama Testi?, hızı ölçmek için ?50 Metre Koşu Testi? kullanıldı.Flamingo Denge Test'i ile yapılan değerlendirmelerde sporcularda subtalar eklemde valgus yönünde açı arttıkça, statik dengede daha fazla hata yaptıkları gözlendi (p0,05).Olguların dizlerindeki Q açıları ile performans parametreleri arasında bir ilişkiye rastlanmadı (p>0,05). The purpose of this study was to investigate the effect of foot anthropometric values on performance parameters in professional basketball players. Forty seven basketball players with a mean age of 16,7±2,6 years volunteered to take part in the study. Subjects were assessed barefooted for height and lenght of the medial longitudinal arch, lenght of the foot, yielding of the transverse and medial longitudinal arches under weight, subtalar and Q angles.To assess performance the Flamingo Balance Test, Burpee Test, Vertical Jump Test and Fifty Meter Run Tests were utilized.The result of the tests showed that as subtalar valgus increased, the number of mistakes made in the Flamingo Balance Test increased (p0.05). 74
- Published
- 2010
8. Subtalar eklem instabilitesinde cervikal ligament ve kalkaneofibular ligamanın rolünün biyomekanik açıdan araştırılması
- Author
-
Özcan, Özal, Havıtçıoğlu, Hasan, and Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Subjects
Calcaneus ,Ligaments ,Heel ,Ortopedi ve Travmatoloji ,Subtalar joint ,Orthopedics and Traumatology - Abstract
6. ÖZET Subtalar eklem instabilitesi tanı koymada zorlanılan, her yaşta hasta grubunda görülebilen, topuk bölgesi inversiyon yaralanmaları ile birlikteliği olan bir patolojidir. Çalışmada subtalar eklem instabilitesine neden olduğu düşünülen CFL ve CL kesişi sonrası deneysel ortamda, subtalar eklemdeki biyomekanik değişiklikler araştırıldı. Araştırma için 10 tane diz altı veya diz üstü amputasyon materyali kullanıldı. 10 amputasyon materyalinde basınca duyarlı film kullanılarak, 700 N yüklenmede, ayağın nötral, 10°D-5°E, 10°P-5°İ pozisyonlarında, CFL ve CL kesişi sonrası oluşan basınç alam değişiklikleri incelendi. Subtalar posterior ve anterior-orta faset eklemlerin basınç alam değişikliği için, 3+4MPa ve 5MPa+üstü basınç alanları hesaplanarak bunların temas alanına oranlarındaki değişim incelendi. Temas alanının ise hesaplanan eklem alan ortalamasına oranının değişimi incelendi. Ayrıca anterior-orta faset eklemde ağırlık merkezinin medial yer değiştirmesi incelendi. Bu değerler bağlar sağlamken yapılan temel ölçüm değerleri ile karşılaştırıldı. Karşılaştırma sonucu CFL ve CL kesişi sonrası ayağın her 3 pozisyonunda da, basınç alam değişimi ve yük dağılım değişiminde istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik olmadığı saptandı. Subtalar anterior-orta faset eklemdeki medial yer değiştirme incelemesinde, ayağm 10°D-5°E pozisyonunda BS-CFL kesişi sonrası yapılan karşılaştırma dışındaki tüm karşılaştırmalarda istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar bulundu. BS-CFL kesişi sonrası subtalar anterior-orta faset eklem medial yer değiştirme karşılaştırması ise istatistiksel olarak anlamsız (p=0.0745) bulundu. Sonuç olarak CL ve CFL kesişi sonrası deneysel ortamda subtalar posterior ve anterior-orta faset eklemlerde oluşan basınç alam değişikliği ve yük dağılımı değişikliği istatistiksel olrak anlamsızdır. Ancak subtalar eklemin biyolojik aktif bir yapı olduğu ve bazen küçük değişimlerin dahi vücut tarafından kompanze edilemediği düşünüldüğünde, bu rakamsal olarak anlamsız değerlerin subtalar eklemde kıkırdak hasarına yolaçabileceği ortaya çıkmaktadır. Subtalar eklemdeki tüm değişikliklerin tibiotalar, talonavikular ve kalkaneokuboid eklemlere yansıması sonucu topuk bölgesi bu küçük değişimden komple etkilenmiş olacaktır. Anterior-orta faset eklem ağırlık merkezinde medial yer değiştirme ise istatiksel olarak anlamlıdır. Bu verilerin ışığında subtalar instabilitenin, rotasyonel instabilite olduğunu ve özellikle CL'ın subtalar eklem rotasyonel stabilitesinde önemli rolü olduğunu söyleyebiliriz. Sinüs tarsi sendromunun ise travma ile ilişkisini göz önüne aldığımızda, bunun 49rotasyonel instabilitenin semptomlarından biri olabileceği karşımıza çıkmaktadır. Subtalar eklemde instabilitenin tam olarak tanımlanabilmesi için kompresif güçlere ek olarak, rotasyonel sürtünme ve makaslama kuvvetlerininde eklem üzerindeki etkisinin gösterilmesi gerekmektedir. 55
- Published
- 2000
9. [Treatment of severe paralytic flatfoot by extra-articular arthrodesis of the subtalar joint].
- Author
-
ALPSOY C
- Subjects
- Humans, Arthrodesis, Flatfoot surgery, Subtalar Joint
- Published
- 1959
Catalog
Discovery Service for Jio Institute Digital Library
For full access to our library's resources, please sign in.