Search

Amaç: Böbrek nakli, böbrek yetmezliğinin en önemli ve başarılı tedavi yöntemidir. Bu çalışmada, böbrek nakli alıcılarında nakil öncesi ve nakil sonrası ilk altı ayda Cytomegalovirus (CMV), BK virüs (BKV) ve bakteriyel etkenlerin sıklığının araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Fakültemiz Organ Nakli Merkezinde böbrek nakli yapılan hastalardan, nakilden bir hafta önce ve nakilden sonra birinci, üçüncü ve altıncı aylarda alınan kan örneklerinde Real-time PCR ile CMV ve BKV araştırıldı. Kan, idrar, balgam/yara (gerekiyor ise) kültürleri yapıldı. İdrar sitolojisinde Decoy hücreleri değerlendirildi. Bulgular: Böbrek nakli alıcılarının yaş ortalaması 32,60±11,71 28 (% 62,2)’i erkek ve 39 (% 86,7)’u akraba olan canlı vericili, altısı kadavra vericili idi. Nakil sonrası 11/38 (% 28,9) hastada BKV, 25/41 (% 60,9) hastada CMV, 11/31 (% 35,4) hastada Decoy hücre pozitiflikleri saptandı. Real-time PCR pozitifliği en yüksek oran BKV için üçüncü ve altıncı aylarda iken, CMV için birinci ay olup altıncı aya doğru giderek azalma gösterdi. İdrar kültüründe Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, albicans-dışı Candida, Enterococcus faecalis, kan kültüründe Staphylococcus hominis, Streptecoccus epidermidis, solunum yolu örneklerinin kültüründe Acinetobacter baumannii, Klebsiella pneumoniae, Aspergillus fumigatus ve Candida albicans üredi.. Sonuç: Böbrek nakli alıcılarımızda bakteriyel enfeksiyonlar erken dönemde gelişti. Real-time PCR pozitiflik oranı en yüksek BKV için üçüncü ve altıncı aylarda iken CMV için birinci ay olup altıncı aya doğru giderek azalma gösterdi. Böbrek nakil hastalarında Decoy hücre pozitifliği de BKV enfeksiyonu tanısı için önemli olabilir.

Purpose: The aim of this study was to investigate the effect of telomerase activity on clinical characteristics and survival of patients with neuroblastoma. Materials and Methods: This study was carried out by examining telomerase activity in previously taken pathology preparations of 87 patients who were diagnosed with neuroblastoma between 2011 and 2019 in the Pediatric Oncology Department of Çukurova University Faculty of Medicine. Results: Totally 87 patients, 46 males (52.9%) and 41 females (47.1%), were included in our study. Median age at the time of diagnosis was 3.0 (0.08-15) years. Twenty-three (26.4%) patients included in the study had telomerase activity, 64 (73.6%) had no telomerase activity. Overall survival (OS) of patients with telomerase activity up to 8 years were 84%, while event-free survival (EFS) was 56%. Patients without telomerase activity had a 93% OS for up to 8 years, while EFS was 70%. There was no significant relationship between patients with or without telomerase activity in terms of sex, age, stage, risk group, relapse, myc- n amplification, OS and EFS. Conclusions: In this study, no significant difference was found between telomerase activity and clinical features and survival of neuroblastoma patients. Prospective studies involving larger numbers of patients will more clearly demonstrate the impact of telomerase activity on the prognosis of patients with neuroblastoma.