Search

Polimer malzemeler kolay şekillendirilmeleri, geri dönüşümleri, yeniden kullanımları ve güçlü karakteristik özellikleri ile uygun maliyetli olmaları nedenleriyle otomotiv, makine, havacılık ve medikal gibi birçok sektörde kullanılmaktadır. Polimer malzemelerin termal, mekanik ve elektriksel iletkenlik gibi özellikleri, bu malzemelerin polimer-metal, polimer-polimer, polimer-lif kompozitleri olarak kullanılmasıyla geliştirilmiştir. Bu polimer kompozitleri birçok özel uygulamada kullanmak için tercih edilir. Bakır ve gümüş gibi metaller, antibakteriyel özelliklere sahip metaller olarak bilinir. Bu nedenle çeşitli antibakteriyel uygulamalarda kullanılırlar. Bununla birlikte, bu metallerin nispeten yüksek maliyeti kullanımlarını sınırlar. Bu çalışmada, sağlık sektöründe yaygın olarak kullanılan Polietilen ve Polipropilen matrisin mekanik ve antibakteriyel özelliklerine belirli oranlarda bakır alaşımlı tozların eklenmesinin etkisi araştırılmıştır. Matris olarak polietilen ve polipropilen kullanılmıştır. Takviye bakır alaşım bakır-krom-zirkonyum (CuCrZr) toz partikülleri ağrılıkça %0.5- 1-3 ve 5 oranında eklenmiştir. Malzemeler çift vidalı ekstürüderde karıştırılarak granül haline getirilmiştir. Daha sonra enjeksiyon makinası ile test numuneleri basılmıştır. Kalıplanan numunelere; çekme, sertlik, darbe, yoğunluk ve antimikrobiyal testler yapılmıştır. Testlerin sonuçları incelenerek bakır alaşım miktarının polietilen ve polipropilen üzerindeki etkileri belirlenmiştir. Polymer materials are used in many sectors such as automotive, machinery, aviation and medical due to their easy forming, recycling, reuse and strong characteristic properties with their affordable cost. The properties of polymer materials such as thermal, mechanical and electrical conductivity can be improved by using these materials as polymer-metal, polymer-polymer, polymer-fiber composites. This makes polymer composites the preferred material for many specific applications. Metals such as copper and silver are known as metals with antibacterial properties. Therefore, they are used in various antibacterial applications. However, the relatively high cost of these metals limits their use. In this study, the effect of the addition of some copper alloy powders in specific ratios to the antibacterial properties of Polyethylene and Polypropylene matrix, which are used extensively in the health sector, was investigated. Polyethylene and polypropylene were used as matrix materials. Reinforced copper alloy copper-chrome-zirconium (CuCrZr) powder particles were added at a rate of 0.5-1-3 and 5% by machine. Molded samples; Tensile, hardness, impact, density and antimicrobial tests were performed. The results of the tests were examined and the effects of copper alloy amount on polyethylene and polypropylene were determined.

Gelişen teknolojik yenilikler, sürekli iyileştirilen materyal nitelikleriyle beraber günümüz endüstrisinde polietilen, polipropilen, polivinil klorür gibi geleneksel petrol türevi polimerler ve bunlar ile oluşturulan kompozitler oldukça yaygın kullanılan materyaller haline gelmiştir. Ancak bu polimerlerin doğaya verdiği zararlar ile beraber sürdürülebilir bir materyal olamayışı, çevresel bilincin arttığı bilim dünyasında yerine koyulabilecek alternatif malzemelere ilgiyi arttırmıştır. Bu açıdan biyokompozitler konusunda yürütülen çalışmaların sayısı günden güne çoğalmıştır. Özellikle otomotiv endüstrisi, izolasyon, kaplama ve ambalaj endüstrilerinde sıkça kullanılan bu polimerlerin uygulama sonrasında oluşan atık problemi büyük sorun teşkil etmektedir ve çözümü mecburi kılınmıştır. Öte yandan alternatif olma arzusuyla ortaya çıkarılan biyokompozit malzemelerin saf polimer malzemelerden daha hafif olması, mekanik özelliklerinin iyileştirilmiş olması, kolay işlenebilir ve uygulanabilir olması, izolasyon nitelikleri ve akustik özelliklerinin istenilen düzeylere ulaşması gibi önemli bulgular bu malzemere olan ilgiyi daha da arttırmış ve günümüzde başta otomotiv, havacılık, izolasyon olmak üzere sayısız endüstride kullanımı had safhalara ulaşmıştır. Ayrıca mekanik niteliklerinin iyileştirilmiş olması ve yaygın kullanım alanları sebebiyle, polietilen (PE) ve doğal diğer katkılar ile bir arada ortaya çıkarılan yeni biyokompozitler birçok bağımlı mühendislik materyallerine ve endüstride kullanılan bir çok polimer ürünlere alternatif olabilme kapasitesine sahiptir. Yüksek sıkılık performansı ve verimli derecede izolasyon nitelikleri nedeniyle kaz tüyü, tekstilde kullanım alanına sahip doğal bir malzemedir. Bu çalışmada PE matrisli, yüksek izolasyon özelliklerine sahip kaz tüyü ve karaçam odun unu katkılı biyokompozit malzemeler üretilmiş ve yalıtım nitelikleri dahil olmak üzere mekanik başarım özellikleri araştırılmıştır. Bu iki katkılı biyokompozit malzemelerin üretimi ile daha iyi izolasyon özelliklerine sahip ve performansı geliştirilmiş, endüstriyel alanda saf polimerlere alternatif bir malzeme geliştirilmesi amaçlanmıştır. Kaz tüyü lifi ve karaçam odun unu katkılı biyokompozitler her biri ayrı olmak üzere farklı oranlarda numuneler haline getirilmiş ve birbirleri arasında kıyaslanmıştır. Üretilen numuneler ekstrüder (40 L/D) kullanılarak üretilmiş ve ortaya çıkarılan numunelerin mekanik niteliklerini belirlemek amacıyla çekme ve eğilme testleri uygulanmıştır.Üretilen biyokompozit malzemelerin fiziki niteliklerini incelemek için yoğunluk testi, kalınlık artışı ve su absorbe oranı testi, termal özelliklerini belirlemek için TGA analizi, kimyasal bağlarında oluşan gerilmeleri gözlemlemek için FTIR analizi, izolasyon özellikleri için ses yutum katsayısı ölçüm testleri ve ısıl iletkenlik katsayısı testleri yapılmıştır. Sonuç olarak takviye elemanlarının polimere kıyasla eğilme özelliklerini kaydadeğer anlamda iyileştirdiği görülmüştür. Isıl iletkenlik testlerinde ulaşılan sonuçlara göre takviye elemanı arttırıldığında verimli bir malzeme ortaya çıkarılacağı öngörülmüştür. Ses yutum katsayısı testlerinde ise bütün takviye elemanlarının AYPE matrisi için iyileştirici özelliklere sahip olduğu kanıtlanmıştır. Özellikle %7,5 hem odun unu hem kaz tüyü lifi karışımlı biyokompozit ve %2,5 hem odun unu hem kaz tüyü lifi karışımlı biyokompozitlerin ses yutum katsayısını ciddi biçimde arttırdığı gözlemlenmiştir. Bununla beraber takviye elemanları sebebiyle su emme testlerinde beklenen düzeyde su almanın arttığı kaydedilmiştir. Özellikle odun unu ilaveli selülozik malzemeli biyokompozitlerin higroskopik yapısı nedeniyle su alım ve şişme oranlarında daha yüksek değerlere ulaşılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen verilere göre, üretilen biyokompozitler içerisinde yer alan ucuz doğal takviyeler sayesinde saf polimere göre daha iyi mekanik özellikler ve nispeten kabul edilebilir oranda iyi fiziksel özelliklere sahip çevreye duyarlı yeni endüstriyel seçenekler ortaya çıkarılmıştır. Along with developing technological innovations and constantly improving material qualities, traditional petroleum-derived polymers such as polyethylene, polypropylene, polyvinyl chloride and the composites formed with them have become very common materials in today's industry. However, the fact that these polymers cannot be a sustainable material together with the harm they cause to nature has increased the interest in alternative materials that can be replaced in the scientific world where environmental awareness has increased. In this respect, the number of studies on biocomposites has increased day by day. The waste problem that occurs after the application of these polymers, which are frequently used in the automotive industry, insulation, coating and packaging industries, constitutes a major problem and its solution has been made mandatory. Given their good mechanical properties and wide area of application, biocomposites produced in conjunction with polyethylene (PE) and natural reinforcements have the capacity to become an alternative to many conventional engineering materials and polymer products used in the industry. Goose feather is a natural material that has a textile area due to its high filling performance and good insulation skills. In this study, PE matrix produced high insulation goose down and carcass wood flour reinforced biocomposites and its mechanical performance properties, including insulation properties, were studied. With the production of these double-reinforced biocomposite materials, a material alternative to pure polymers is developed in the industrial area with better insulation properties and improved mass performance. Wood and goose feather-reinforced composites were produced in different proportions and compared with double-reinforced composites containing both goose feather and wood flour. Biocomposites were manufactured using 40 L/D double screw extruder, and the biocomposites produced were subject to tapping and bending tests to determine their mechanical properties. In order to examine the physical properties of the biocomposite materials produced, density, thickness increase and water uptake tests have been performed; TGA analysis to determine the thermal properties and sound absorption coefficient measurements and thermal conductivity coefficient tests for insulation properties, FTIR analysis for the chemical bond characterization have been performed. As a result, it was observed that the reinforcement elements significantly improved the bending properties compared to the polymer. According to the results obtained in the thermal conductivity tests, it is predicted that an efficient material will be produced when the amount of reinforcement elements was increased. In the sound absorption coefficient tests, it has been proven that all reinforcing elements have improved properties compared to the LDPE matrix. It has been observed that the sound absorption coefficient of biocomposites with a mixture of 7.5% wood flour and goose fiber and 2.5% both wood flour and goose fiber biocomposites increases significantly. However, it was noted that the level of water absorption increased in the water absorption tests due to the reinforcement elements. Due to the hygroscopic nature of biocomposites especially with wood flour added composite material, higher values were achieved in water absorption and swelling rates. According to the data obtained as a result of the study, with utilization of the inexpensive natural reinforcements in the produced biocomposites, new environmentally friendly industrial options with better mechanical properties and relatively acceptable physical properties have emerged compared to the pure polymer.

Şehir içi içme suyu ve doğalgaz iletiminde polietilen boru hatları son 40 yıldan beri asbestli ve çelik borular yerine kullanılmaktadır. HDPE borular hijyen ve korozyon dayanımı sebebi ile tercih edilir. Ancak şehirlerarası ve ülkeler arası içme suyu ve doğalgaz bağlantı hatları hala çelik borularla imal edilmektedir. Polietilen boru hatları yüksek basınç için uygun değildir. Mevcut polimer malzemeler ile daha yüksek basınç, sıcaklık ve korozyon gibi özelliklerinin yükseltilmesi için yeni üretim teknikleri geliştirilmektedir. Kompozit malzemelerden yapılmış borular katmanlı şekilde imal edilmiş borular bu çalışmalara örnek verilebilir. Polietilen polimer zincirleri uzunluğu ve kristalleşme oranı fiziksel özelliklerini belirlemektedir. Enjeksiyon ve ekstrüzyonda üretilen normal bir polietilende moleküller yönlendirilmemiştir. Moleküllerin birbirlerinden ayrılmaları çok kolaydır. Ultra HDPE malzemelerde polietilen zincirleri lif yönünde düz, yönlendirilmiş ve kristalize edilmiştir. Ayrıca yük transferinde yeterli etkileşime sahip olabilmesi için moleküler zincirler uzundur. Erimiş termoplastiğin soğuma hızı kristal yapı oluşumunda etkilidir. Soğuma esnasında uygulanan çekme ve basma kuvvetleri malzeme dayanımı etkilemektedir. Bu tez çalışmasında üç farklı üretim yöntemi (enjeksiyon, ekstrüzyon, kalın fiber çekimi-yönlendirme) bir arada kullanılmıştır. Aynı et kalınlığında HDPE boru numunesi daha yüksek basınç sınıfına dayanacak şekilde geliştirilmiştir. Boru numunesi üç katmandan oluşmakta olup her katman farklı fiziksel özelliklere sahip aynı tür HDPE malzemeden oluşmaktadır. Geliştirilen boru numunesi standart ürün ile aynı ölçü, fiziksel görünüş ve kimyasal yapıda olmasına rağmen %56 daha yüksek basınç dayanımına sahiptir. Standarda uygun olarak 16 bar işletme basıncında çalışan HDPE malzeme, gerçekleştirilen katmanlı üretim tekniğinden sonra 25 bar basınca dayanabildiği tespit edilmiştir. Bu çalışma aynı polimer malzemeyi farklı tekniklerin bir arada kullanılması ile et kalınlığını arttırmadan ve farklı bir katkı malzemesi de kullanmadan yüksek basınca dayanıklı boru ve ekleme parçaları üretilebildiğini göstermektedir. Polyethylene pipelines have been used instead of asbestos and steel pipes for the last 40 years in urban drinking water and natural gas transmission. Hygiene and corrosion resistance properties of HDPE pipes are preferred. However, intercity and international drinking water and natural gas connection lines are still manufactured with steel pipes. Polyethylene pipelines are not suitable for high pressure. With the existing polymer materials, new production techniques are being developed to increase their properties such as higher pressure, temperature and corrosion. Pipes made of composite materials, pipes manufactured with layers can be given as examples of these studies. HDPE, which is used in drinking water and natural gas lines, is a world-accepted thermoplastic used for years. It has standards that have been created as a result of years of experimentation, testing and experience. Composite additives cannot be added to the original raw material in order to increase the strength in the pipes and fittings used in this field, as required by the standards and the process. While drinking water processes do not allow this in terms of health, natural gas processes pose a safety risk due to the sulfur contained in the gas. The physical properties of materials are closely related to their atomic configurations. Carbon atoms, for example, form graffiti, a very soft material with a hexagonal lattice structure. The same carbon atoms form the diamond, the hardest material in the world, with its cubic lattice structure. In thermoplastics, this structure is carbon chain structures. Polyethylene polymer chains length and crystallization rate determine the physical properties of thermoplastic. In normal polyethylene, the molecules are not oriented. Molecules are very easy to separate from each other. In ultra HDPE materials, polyethylene chains are straight, oriented and crystallized in the fiber direction. In addition, molecular chains are long in order to have sufficient interaction in charge transfer. The cooling rate of molten thermoplastic is effective in crystal structure formation. Tensile and compression forces applied during cooling affect material strength. In this thesis, three different production methods (injection, extrusion, thick fiber drawing-orientation) were used together. The same wall thickness HDPE pipe sample has been developed to withstand the higher pressure class. The pipe sample consists of three layers and each layer consists of the same type of HDPE material with different physical properties. Although the developed pipe sample has the same size, physical appearance and chemical structure as the standard product, it has 56% higher compressive strength. HDPE material, which operates at 16 bar operating pressure in accordance with the standard, has been determined to withstand 25 bar pressure after the layered production technique. This study shows that by using the same polymer material together with different techniques, high pressure resistant pipes and fittings can be produced without increasing the wall thickness and using a different additive.

Termoplastik polimerlerin eritilerek yeniden şekillendirilebilmesi ve bünyesinde meydana gelebilecek deformasyonların ısıl işlemlerle giderilebilmesinden dolayı üç boyutlu (3D) yazıcılarda üretilip kullanımı son yıllarda yaygınlaşmıştır. Termoplastik polimerik yapılar önce eriyikten çekim yöntemi ile istenen özelliklerde lif formuna getirilip daha sonra bu liflerin 3D yazıcılarda kullanılması ile 3D yapılar elde edilmektedir. Bu kapsamda, termoplastik özellikte olan düşük yoğunluklu polietilen (LDPE) ve yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE)’den farklı kontrüksiyonlarda saf, karışım ve bikomponent lifler eriyikten çekim yöntemi ile üretilmiştir. Üretilen liflerin kimyasal, kristal mikroyapı analizleri, termal stabiliteleri ve mekanik özellikleri incelenmiştir. Liflerin 3D yazıcılarda kullanılabilirliğini gözlemlemek için 3D yazıcıda numuneler üretilmiştir. Üretilen liflerden bikomponent yapıda olan LDPE / HDPE lifinin kullanılan 3D yazıcı için en uygun lif olduğu tespit edilmiştir. Bu liften 3D balpeteği yapı üretilip bu yapının bası mukavemeti PLA lifinden üretilen balpeteği yapı ile kıyaslanması suretiyle incelenmiştir. LDPE / HDPE bikomponent liften üretilen balpeteği yapının bası mukavemeti özellikleri piyasada yaygın kullanılan PLA’nın değerlerine yakın olduğu gözlemlenmiştir ve PLA gibi termoplastik karakterde olan bu lif yapısının PLA’ya alternatif olarak 3D yazıcılarda kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Thermoplastic polymer have been broadly used at 3D printers in recent years since they can be reformed and healed the deformations on them easly by heat treatments. First, thermplastic polymers are spun into fiber structure via melt spinning method and then 3D objects are produced from these fibers via 3D printing process. In this regards, low density polyethylene (LDPE) and high density polyethylene (HDPE) as thermoplastic polmers were melt spun into fiber with various construction including neat, blend and bicomponent fiber structures. Chemical, crystalline microstructural analysis, thermal stabilities, and mechanical properties of the produced fibers were investigated. In order to observe their 3D printable properties, 3D samples were produced from the prepared fibers. Bicomponent LDPE / HDPE fibers were the most suitable fiber to produced 3D sample at the lab scale 3D printer in this study. 3D honeycomb structure was produced from this fiber and its compression strength property was investigated by comparing as prepared PLA honeycomb structure. Compression strength test results of the honeycomb sample produced from LDPE / HDPE bicomponent fibers were close to the PLA sample. It was concluded that LDPE / HDPE bicomponent fibers can be used as the thermoplastic material at the 3D printer as an alternative to PLA which is extensively used at 3D printers. Bursalı Tekstil San. ve Tic. A.Ş.

Bu çalışmada, poli(vinil klorür-ko-etilen glikol) çapraz bağlı kopolimerlerin ''klik'' kimyası yöntemiyle sentezi iki ucu propargil polietilen glikol (PEG-dipropargil) ve azit son uçlu polivinil klorürün (PVC-N3) kullanılarak gerçekleştirildi. Bu amaçla önce PEG-dipropargil, farklı molekül ağırlıklarına sahip PEG'ler (10000 Da, 3000 Da, 2000 Da, 1500 Da, 1000 Da, 600 Da ve 400 Da) ile propargil klorürün reaksiyonu ile elde edildi. PVC'nin saflaştırılmasından sonra PVC-N3, PVC ile sodyum azidin reaksiyonuyla sentezlendi. PEG-dipropargil ve PVC-N3 kullanılarak poli(vinil klorür-ko-etilen glikol) çapraz bağlı kopolimerler elde edildi. Konsantrasyon ve polimerizasyon zamanı gibi reaksiyonları etkileyen temel parametreler değerlendirildi. Elde edilen ürünler Fourier-transform infrared spektroskopisi (FT-IR), nükleer manyetik rezonans spektroskopisi (NMR), termogravimetrik analiz (TGA), taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve şişme oranı (qv) teknikleri kullanılarak karakterize edildi.Anahtar Kelimeler: ''Klik'' kimyası, çapraz bağlı polimer, polivinil klorür, polietilen glikol. In this study, synthesis of poly(polyvinyl chloride-co-ethylene glycol) cross-linked copolymers was carried out by ''click'' chemistry of dipropargyllated polyethylene glycol (PEG-dipropargyl) and terminaly azide polyvinyl chloride (PVC-N3). For this purpose, primarily, PEG-dipropargyl was obtained by the reaction of PEGs with different molecular weight (10000 Da, 3000 Da, 2000 Da, 1500 Da, 1000 Da, 600 Da and 400 Da) and propargyl chloride. After purification of PVC, PVC-N3 was synthesized by the reaction of PVC and sodium azide. By using PVC-N3 and PEG-propargyl, poly(polyvinyl chloride-co-ethylene glycol) cross-linked copolymers were synthesized. The principal parameters such as concentration, and polymerization time that affect the reaction were evaluated. The characterization of the products was achieved using Fourier-transform infrared spectroscopy (FT-IR), nuclear magnetic resonance spectroscopy (NMR), thermogravimetric analysis (TGA), scanning electron microscopy (SEM), and swelling ratios (qv) techniques.Keywords: ''Click'' chemistry, cross-linked polymer, polyvinyl choride, polyethylen glycol. 102

Bu çalışmada doğal lif takviyeli hibrit kompozitlerin mekanik özellikleri üzerinde hibrit liflerin ve matris malzemesi olan nonwoven kumaşların farklı üretim yöntemi ile imal edilmiş olmasının etkisinin analizine odaklanmıştır. Doğal hibrit takviyeli ve polimer matrisli kompozit numuneler üretilerek mekanik özellikleri incelenmiştir. Takviye elemanları olarak jüt ve keten kumaşları kullanılırken, matris elemanı olarak polietilen (PE) film ve polipropilen (PP) nonwoven kumaşlar seçilmiştir. Polipropilen nonwoven kumaşların üretim yöntemleri meltblown ve spunbond olarak farklı iki kategoriden seçilmiştir. Deney sonuçlarının sağlamasını daha güvenilir yapmak adına farklı yoğunluk seviyelerindeki nonwoven kumaşlar kullanılarak deney farklı seviyelerde mukayese edilmiştir ve ayrıca farklı kütle/alan özelliğine sahip nonwoven kumaşların da kompozit malzemeye olan etkisi incelenmiştir. Jüt ve keten kumaşlarının yüzeyi, matrisi ile uyumluluğu arttırmak için alkali işlemle modifiye edilmiştir. Hibrit kompozitleri karakterize etmek için ASTM ve DIN standartlarına göre deneysel çekme, eğilme ve darbe testleri yapılmıştır. Son olarak, test edilen numunelerin kırılma yüzeyini incelemek için bir taramalı elektron mikroskobu (SEM) kullanılmıştır. Bulgular üretilen kompozit numunelerin saf HDPE ile kıyaslandığında dayanımı arttırtığını göstermektedir. Fakat kompozit numunelerin kendi içersinde kıyaslanması, Spunbond yöntemi ile üretilen nonwoven yüzeyli hibrit kompozitlerin Meltblown ile üretilenlerden daha mukavim olduğu ve sonuçlarının daha stabil olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca gramaj farkının SB numunelerinde ters orantılı bir etkiye sebep olduğu, MB numunelerinde ise ayırt edici bir özellik olmadığı gözlemlenmiştir., The present study is focused on the analysis of the effect of hybridization and the effect of two different manufacturing methods for nonwoven polymer matrix on the mechanical properties of natural fiber-reinforced hybrid composites. Natural fiber-reinforced hybrid composite samples with polymer matrix were manufactured and mechanical properties were investigated. Reinforcement materials were jute and flax, matrix polymers were polyethylene films and nonwovens made of polypropylene. PP nonwovens were manufactured by two different method which were meltblown and spunbond. Several densities of nonwovens were used for reliable experiment results and also effect of different mass/area ratio nonwovens on mechanical properties of composite material was investigated. The surface of jute and flax reinforcements has been modified by alkali treatment in order to enhance the compatibility with the matrix. Experimental tensile, flexural and impact tests were performed according to ASTM and DIN standards to characterize the new intralaminar hybrid composites. Finally, a scanning electron microscopy (SEM) was used to examine the fracture surface of the tested specimens. The results indicates that the composite samples increase the strength compared to pure HDPE. However, the comparison of composite samples among themselves shows that hybrid composites by Spunbond nonwoven method are more durable and stable than those produced by Meltblown. In addition, it was observed that the weight difference caused an inversely proportional effect in the SB samples, but it was not a distinguishing feature in the MB samples.

Bu çalışmada, farklı konsantrasyonlarda (%1, %2.5, %5) dolgu materyali olarak Ganoderma lucidum, kalıp olarak da farklı molekül ağırlıklarında (MA: 1400, 2250, 8400 g/mol) poli(etilen glikol) (PEG) kullanılarak elde edilen kompozitlerin sentezi, karakterizasyonunu ve bazı biyolojik özellikleri araştırılmıştır. PEG/ GANODERMA kompozitleri, 25 mikrometre ölçeğinde elenmiş Ganoderma lucidum içeren, çözelti ortamında etkinleştirme metodu ile hazırlanmıştır. Kompozitlerin karakterizasyonu XRD, FTIR-ATR ve SEM ve ile yapılmıştır. Ayrıca bu çalışmada kompozitlerin sitotoksik aktiviteleri, hemouyumlulukları ve antibakteriyel aktivite özellikleri incelenmiştir. Farklı derişimlerde Ganoderma lucidum içeren PEG /GANODERMA kompozitlerinin XRD, FTIR-ATR ve SEM, sonuçlarına bakıldığında Ganoderma lucidum'un PEG polimer zincirleri ile etkileşerek hazırlanan kompozitler içerisinde homojen bir şekilde dağıldığı görülmüştür. Bu çalışmada, PEG /GANODERMA kompozitlerinin hemouyumluluklarının oldukça yüksek olduğu bulunmuştur. Ayrıca hazırlanan kompozitlerin insan lenfositlerine karşı sitotoksik etki göstermediği ve E. coli ATTC-8739 ve S. aureus ATCC-653'e karşı antibakteriyel etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlar, hazırlanan PEG /GANODERMA kompozitlerinin pek çok biyomedikal uygulamada biyomateryal olarak kullanılabileceğini göstermiştir. In this study, the synthesis and characterisation and some biological properties of biocomposites of different molecular weight of poly(ethylene glycol) (PEG) (MW: 1400, 2250, 8400 g/mol) as a matrix with Ganoderma lucidum, as a filling material at different loading (%1, %2.5, %5 wt) have been investigated. The composites have been prepared by solution intercalation method using ground and sieved Ganoderma lucidum at 25 micron scale. The characterization of composites was made by X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared attenuated total reflectance (FTIR-ATR) and scanning electron microscopy (SEM) also in this study the cytotoxic, hemocompatibility and antibacterial properties of composites were investigated. When XRD and FTIR-ATR results discussed, all of the composites using the different loading amount of Ganoderma lucidum (%1, %2.5 and %5 wt) were shown a homogenous distribution in the matrix (PEG) via interact with PEG polymer chains. The SEM photos have confirmed these results. In this study, PEG /GANODERMA composites were determined that hemocompatibility of composites were high. Furthermore, it was determined that the composites did not show cytotoxic effect against human lymphocytes and composites were shown antibacterial effect against E. coli ATTC-8739 ve S. aureus ATCC-6538. These results showed that the prepared PEG/ GANODERMA composites can be used as biomaterials in many biomedical applications. 82

Bu çalışmada, yüksek miktarda kalsiyum karbonat içeren Pinna Nobilisler toz haline getirilmiştir ve toz haldeki Pinna Nobilis ağırlıkça %10, %20, %30 ve %40 oranlarında kullanılarak polimer kompozitler elde edilmiştir. Saf HDPE ve HDPE/ Pinna Nobilis polimer kompozitlerinin yanma, tribolojik, termal, mekanik, fiziksel ve morfolojik özellikleri incelenmiştir. Yapılan testler sonucunda elde edilen veriler, hem farklı oranlarda Pinna içeren kompozitler arasında kıyaslanmış hem de benzer farklı çalışmaların neticelerine göre kıyaslanıp yorumlanmıştır.--------------------In this study, Pinna Nobilis containing high amounts of calcium carbonate were powdered and polymer composites were obained by using 10 wt.%, 20 wt.%, 30 wt.% and 40 wt.% Pinna Nobilis in powder form. Flammability, tribological, thermal, mechanical, physical and morphological properties of pure HDPE and HDPE/ Pinna Nobilis polymer composites were investigated. The data obtained from the tests were compared between different ratios of Pinna containing composites and compared to the results of similar studies.

Hipotermi, tüm dünyada doğum sonrasında morbidite ve mortaliteyi arttıran bir faktördür. Yenidoğan bebeğin kafa yüzey alanının vücuda oranla daha geniş olmasından dolayı ısı kaybının önemli bir kısmı baştan gerçekleşmektedir. Şapkanın kullanımı aynı zamanda doğumdan sonra bebeğe yapılacak müdahalelere de engel olmamakta, böylelikle doğumdan hemen sonra rahatlıkla kullanılabilmektedir. Hastanelerde baştan ısı kaybını önlemek için pamuklu şapka kullanılmaktadır. Bu araştırma 32 gestasyon haftasının altındaki prematüre bebeklerde hipoterminin önlenmesinde polietilen şapka ile pamuklu şapkanın etkinliğinin karşılaştırılması amacıyla randomize kontrollü olarak yapılmıştır. Araştırma Dr Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yeni doğan Yoğun Bakım Ünitesi, doğum salonu ve doğum salonu ameliyathanesinde gerçekleştirilmiştir. Örneklem genişliği 36 (18 deney grubu, 18 kontrol grubu)'dır. Yapılan istatistiksel analizler sonucu polietilen şapkanın ilk bir saatteki vücut sıcaklığı ölçümlerinde hipotermiyi azaltmada daha etkili olduğu bulunmuştur (p˂0.05). Hypothermia is progressing as a factor increased by morbidity and mortality in a world wide. Because of the surface area of the head is large of the total body surface area. it is important to prevent heat loss of head. The use of a cap may have an advantage, do not make difficult interventions after delivery. For this purpose, after birth dressed cotton caps in hospitals. This study demonstrated that polyethylene hats reduced heat loss. This study is being held, comparation of effectiveness to prevent heat loss using polyethlene cap or cotton cap, in premature infants who delivery under gestational age of 32 weeks. The sample of research will be formed after birth in delivery room and Neonatal Intensive Care Unit, Dr Zekai Tahir Burak Women Health Education and Research Hospital in with 36 (18 study group, 18 control group) premature infants. In the polyethylene cap group, all of temperature measurement in 1 hour after birth were significantly higher than in the control group (p

This thesis was made in order to determine the chemical content of polyethylene, polyethylene terephthalate, polypropylene plastic packaging materials, plastic and glass packaging materials which come into contact with food produced during the fall of 2017 and to observe the package which provides a longer and healthier shelf life for food in equal conditions of glass and tin packaging. Four most widely used food products have been identified in plastic packaging materials. It has a different chemical content; plastic packaging, glass packaging and tin packaging. Comparisons were made at +4°C storage conditions without changing the same type of packaging material and food product. In plastic packaging materials, microorganisms originating from food have been determined as the result of plasticizers passing to food. A total of 24 samples in contact with the packaging with different chemical structure were determined by the yeast-mold, aerob general live, enterobacteria, microcoke and staphylococcus microorganisms drop plaque technique in food samples. The chemistry of plastic materials and the microbial activity of plasticizers to food have been interpreted. The chemical content of the packaging that provides a longer and healthier shelf life for food has been determined. The prevention of the potential public health risk that may arise due to plastic consumption has been discussed. The negative effects of chemically inert storage containers on human health are interpreted. Bu tez 2017 güz döneminde üretimi yapılan gıda ile temas eden plastik türlerinden polietilen, polietilen tereftalat, polipropilen plastik ambalaj malzemeleri, cam ve teneke ambalaj ile aynı gıdaların eşit saklama koşulunda gıdaya saklama ömrünü uzun ve daha sağlıklı sunan ambalajı gözlemlemek, kimyasal içeriğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Plastik ambalaj malzemelerinde en yaygın kullanılan 4 farklı gıda ürünü belirlenmiştir. Kimyasal içeriği farklı olan, gıda ile temas eden; plastik ambalaj, cam ambalaj ve teneke ambalaj kullanılmıştır. Aynı tür ambalaj malzemesi ve gıda ürünü değiştirilmeksizin +4°C saklama koşullarında karşılaştırma yapılmıştır. Plastik ambalaj malzemelerinde plastikleştiricilerin gıdaya geçişi sonucu, gıda kaynaklı olan mikroorganizmalar belirlenmiştir. Farklı kimyasal yapıdaki ambalajı ile temas eden toplam 24 adet numune gıda örneklerindeki maya-küf, aerob genel canlı, entero bakteriler, mikrokok ve stafilokok mikroorganizmalar damla plak tekniği ile belirlenmiştir. Plastik malzemelerdeki kimyasalların ve plastikleştiricilerin gıdaya geçişi mikrobiyel aktivitelerle yorumlanmıştır. Gıdaya saklama ömrünü daha uzun ve sağlıklı sunan ambalajın kimyasal içeriği belirlenmiştir. Plastik tüketimine bağlı olarak oluşabilecek potansiyel halk sağlığı riskinin önlenmesi tartışılmıştır. Kimyasal olarak inert olan saklama kaplarının insan sağlığına olumsuz etkileri yorumlanmıştır.

Bu çalışmada yüksek yoğunluklu polietilen (YYPE), karbon nano tüp (KNT) katkılı YYPE , cam elyaf takviyeli YYPE ve KNT katkılı cam elyaf takviyeli YYPE malzemelerin mekanik özellikleri incelenmiştir. Granül halindeki YYPE’ e KNT ağırlıkça %1 oranında katılmıştır. YYPE’ e ilave edilecek KNT aseton ortamında ultrasonik prop ile homojen hale getirilmiştir. YYPE, aseton ve KNT manyetik karıştırıcıda bir araya getirilerek, aseton buharlaşana kadar ısıtarak karıştırılmıştır. Asetonun buharlaşmasıyla KNT’ ler YYPE granülleri üzerine yapışmıştır. Üzerine KNT yapışmış YYPE granülleri çift vidalı ekstruderdan geçirilerek tamamen homojen hale getirilmiştir. YYPE malzemeler, sıcak preste basınç uygulanarak levha haline getirilmiştir ve oda sıcaklığında basınç altında soğutulmuştur. Tek tabakalı cam elyaf takviyeli plakalar; iki adet YYPE plakanın arasına cam elyaf yerleştirilip tekrar aynı işlemler uygulanarak elde edilmiştir. Dört farklı tipteki plakalardan ASTM D638 standartlarına uygun numuneler kesilmiştir. Numunelerin mekanik özelliklerindeki değişim incelenmiştir., In this paper, mechanical properties of high density polyethylene (HDPE), carbon nanotubes (CNTs) reinforced HDPE, glass fiber reinforced HDPE, CNTs and glass fiber reinforced HDPE materials were investigated. One weight percentage of multi-walled carbon nanotubes were added to HDPE pellets. Composite plates were manufactured using hot press molding, then the specimens were cut using CNC machine. Experimentations have been carried out to determine the yield strength and impact resistance of materials. The results showed that CNTs and glass fibers makes the HDPE brittle and this raises the yield strength and decreases the impact resistance.

YÖK Tez No: 442374 Plastik endüstrisinin en önemli malzemelerinden olan polietilen molekül ağırlığı, yoğunluk ve kristalinite derecesine göre sınıflandırılmaktadır. Ultra-yüksek molekül ağırlıklı polietilen (UHMWPE) ise mükemmel malzeme özellikleri ve stratejik kullanım alanları ile endüstride ilgi çeken önemli bir polietilendir. Ancak literatür incelendiğinde, UHMWPE çalışmalarının genellikle katalizör geliştirme üzerine yoğunlaştığı görülmektedir. Çamur ve gaz faz prosesleri ile üretilen polietilenler olmasına rağmen, ısı transferi probleminden dolayı yalnızca çamur faz prosesi ile UHMWPE üretimi gerçekleştirilmektedir. Bu nedenle çamur faz prosesindeki gazdan sıvıya ve sıvıdan katıya gerçekleşen kütle transferi yüksek molekül ağırlıklı polietilen üretiminde sınırlayıcı faktör olmaktadır. Bu çalışmanın temel hedefi UHMWPE üretimi için gaz faz prosesinin gerçekleştirilebilirliğini incelemek, etilen polimerizasyonunu etkileyen parametreleri ve optimum çalışma koşullarını belirlemek, yüksek molekül ağırlıklı polietileni gaz fazında sürekli akış reaktöründe üretebilmek için gerekli bilgileri elde etmektir. Taguchi metodu, gaz faz etilen polimerizasyonunun optimizasyonu için yarı-kesikli mini reaktör sistemi ile birlikte kullanılmıştır. Sıcaklık, basınç, kokatalizör/katalizör oranı ve polimerizasyon süresi deney parametreleri olarak belirlenmiştir. Taguchi'nin "daha büyük daha iyi" yaklaşımına göre yapılan optimizasyon çalışmasında parametrelerin sonuçlar üzerindeki etkileri incelenmiştir. Gaz faz prosesinde UHMWPE üretiminin mümkün olduğu gösterilmiştir. Bununla birlikte molekül ağırlığı üzerinde bütün parametrelerin etkisinin yüksek olduğu bulunmuştur. En etkili parametre monomer basıncı olarak belirlenirken, sıcaklık ve TEA/Ti oranı artışının belirli optimum değerlere kadar molekül ağırlığını arttırdığı, polimerizasyon süresinin artışı molekül ağırlığında azalmaya neden olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmada kullanılan yarı-kesikli mini reaktör sistemi, gaz faz prosesinin sürekli fazda gerçekleştirilebilmesi için önemli çıktıların elde edildiği bir ön çalışma olarak geliştirilmiştir ve 6.89 milyon g/mol değerinde molekül ağırlığına sahip polietilen üretilmiştir. Polyethylene, the most important materials of plastic industry, is classified according to molecular weight, density and crystallinity. UHMWPE attracts attention in the industry with excellent material properties and usability in wide range areas of industry. However, when the open literature is investigated, it is understood that nearly all studies are focused on catalysts. Although many types of polyethylene can be produced by using slurry or gas phase, only slurry process is being used for UHMWPE production because of the heat transfer phenomena. Therefore, mass transfer from gas to liquid and from liquid to solid phase can be limiting factor for UHMWPE. The aim of this study is to see the realizability of gas phase process for UHMWPE, determine important parameters and optimum working conditions, gather information to design a continuous reactor to obtain UHMWPE in gas phase. Taguchi method was used to analyze optimization of gas phase ethylene polymerization performed by using a semi-batch minireactor system. Temperature, pressure, TEA/Ti and time were chosen as parameters. Effect of each parameter on results was determined according to "bigger is better" approach. It was shown that UHMWPE formation in gas phase process is possible. Moreover, all parameters were effective for UHMWPE. While increasing temperature and TEA/Ti increased the molecular weight until optimum value, increasing the polymerization time had an adverse effect. In this study, semi-batch minireactor system was developed as a pre-study of important outputs to perform gas phase process in continuous phase. Polyethylene with molecular weight of 6.89 million grams/moles was obtained.

Bu çalışmada, kurutulmuş kolza bitkisi dolgu malzemesi olarak düşük yoğunluklu polietilen içerisine ağırlıkça %10, %20 ve %30 oranlarında katılarak karışımlar oluşturulmuş ve bu karışımlar plastik enjeksiyon makinesi kullanılarak standart çekme deney numuneleri üretilmiştir. Bu şekilde üretilen numunelerin mekanik özelliklerindeki, yoğunluklarındaki ile su emme kapasitelerindeki değişimler analiz edilmiş ve mukayesesi yapılmıştır. Karışımlar önce mekanik karıştırıcılar kullanılarak hazırlanmış olup sonrasında homojen bir karışım olması için ekstrüzyon makinesinden geçirilmiştir. Ekstrüzyon çıkışında elde edilen malzeme, kırıcılar vasıtası ile kırılarak granül hale getirilmiştir. Daha sonra bu granül malzeme plastik enjeksiyon makinesi ile standart çekme deney numunesi kalıplarına basılmıştır.

Bu çalışmada, kurutulmuş kolza bitkisi takviyeli polietilenden üretilmiş standart çekme deney numunelerinin mekanik özelliklerinin gama ışımasına bağlı olarak değişimleri incelenmiştir. Matris malzemesi alçak yoğunluklu polietilen olan ve içerisinde ağırlıkça %10, %20 ve %30 oranlarında kurutulmuş kolza içeren bu standart çekme deney numuneleri on iki saat boyunca 45 kGry'lık gama ışımasına tabi tutulmuşlardır. Bu şekilde matris malzeme ile dolgu malzemesinin fiziksel olarak bağlanma mekanizması güçlendirilmeye çalışılmış ve bu durum ışıma sonrasında numunelere uygulanan mekanik testler ile tespit edilmiştir. Bu mekanik testler kapsamında numunelerin çekme gerilmeleri, üç nokta eğilme mukavemetleri ve darbe dayanımları incelenmiş; sonuçlar gama ışımasına tabi tutulmamış numuneler için gerçekleştirilmiş olan mekanik test sonuçları ile karşılaştırılmıştır. Böylelikle, gama ışımasının kurutulmuş kolza takviyeli polietilenin mekanik özellikleri üzerine etkileri tespit edilmiştir., In this study, changes in mechanical properties of the standard tensile experiment samples which are produced with dried colza plant consolidated polyethylene due to gamma radiation were examined. These standard tensile experiments samples whose matrix material is low density polyethylene and contain 10%, 20%, and 30% dried colza by weight, are exposed to 45 kGry gamma radiation for twelve hours. This wise, the physical mechanism of adhering between matrix and filling material is tried to strengthen and it is verified by applied mechanical tests to the samples after the gamma radiation. The mechanical tensile strength of the samples under test, three-point bending strength and impact strength were examined and the results are compared with the mechanical test results of the samples which are not exposed to the gamma radiation. This way, effects of the gamma radiation on the mechanical properties of the polyethylene with consolidation of dried colza plant are determined.

Bentonite, Kaolin, Calcium carbonate easily obtained in nature as mineral products are widely used in plastics industry for additive materials. In this study, Bentonite, Kaolin, and Calcium carbonate minerals were compounded with polyethylene matrix used in specific rates. Prepared compounds melted in sheet metal molds and cooled down under appropriate conditions. Thus, production of composite material was achieved. Hardness, water absorption, and physical properties of manufactured composite test specimens were investigated accurately.

A series of degradable films was prepared, and 2 formulas of polyethylene (PE) films with the highest degradable performance were experimentally determined. These films contained 3.43% and 0.44% stearate, and were denoted as PE-3 and PE-4, respectively. Their biodegradability was studied in a laboratory-controlled composting test using ordinary PE film (OPEF) as a control. Contrast composting experiments indicated that the biodegradability of untreated samples was very low, and that the biodegradation rates of PE films after natural aging were significantly higher. FT-IR analysis showed that OPEF changed little after the composting experiment, and that PE-3 and PE-4 showed a carbonyl absorption peak at 1720 cm-1, whose intensity increased with increased composting time. Analysis of the viscometric-average molecular weight revealed that it changed little for untreated film but significantly decreased for aged films, especially PE-3, after the composting experiments.

Çalışma, Dünyada üzümsü meyveler içerisinde üretimi ve ekonomik değeri önemli olan çilek meyvelerinde (Fragaria vesca L.), farklı modifiye atmosferde paketleme (MAP) uygulamalarının, muhafaza süresi ve kalite üzerine etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada Bursa-Nilüfer ilçesi Atlas Köyü'nden temin edilen 'Aromas' ve Karacabey ilçesi Yarış Köyü'nden temin edilen 'Kabarla' çilek meyveleri kullanılmıştır. Hasattan sonra meyveler kontrol grubu ve MAP grubu olarak ikiye ayrılmıştır. Kontrol grubu meyvelerine hiçbir uygulama yapılmazken, MAP grubu üç farklı geçirgenlikte (MAP-L, MAP-M, MAP-H), 25 μm, polietilen örtü ile oluşturulmuştur. Daha sonra, kontrol grubu ve MAP grubu örnekleri 0±0,5°C ve %90±5 nispi nem koşullarında 12 gün süreyle muhafaza edilmiştir. Muhafaza başlangıcında ve muhafaza süresi boyunca 3 günlük periyotlarla örnekler alınarak oda şartlarında (25°C ve %65±5 nispi nem) muhafazaya ilaveten 2 gün raf ömrü için bekletilmişlerdir. Örneklerde ağırlık kaybı, suda çözünebilir kuru madde, titre edilebilir asit, pH, askorbik asit, duyusal analizler (genel görünüm ve tat), meyve dış ve et rengi, MAP bileşimi (CO2, O2, C2H4) ve patolojik bozulma gibi kalite parametreleri incelenmiştir. Çalışma genel olarak değerlendirildiğinde, her iki çilek çeşidinin de MAP uygulamaları ile kalite özelliklerini koruyarak, 12 gün boyunca başarılı bir şekilde muhafaza edilebileceği tespit edilmiştir. 'Aromas' çilek çeşidinin 0+2. güne kadar raf ömrüne dayanarak pazarlanabilir nitelikte kalması, ancak 'Kabarla' çilek çeşidinin raf ömrüne dayanmaması da çeşit farklılığı ve önemini ortaya koymuştur. This research was carried out to investigate the effects of different modified atmosphere packaging (MAP) applications on storage time and quality in strawberries (Fragaria vesca L.) having important production and economic values in berries in the world. Strawberries of 'Aromas' from Atla Village in Nilufer, Bursa and 'Kabarla' from Yarış Village in Karacabey, Bursa were used in this research. Strawberries were grouped into two as control and MAP groups after the harvest. While there was no application to control group, MAP was sub grouped into three different permeability (MAP-L, MAP-M, the MAP-H) with 25 µm polyethylene shield materials. There after control and MAP group samples were stored at 0±0.5°C with 90 ±5% relative humidity conditions for 12 days. Samples were taken at three day intervals and kept at room condition (25°C with 65±5% relative humidity) for storage +2 day shelf life. The strawberry samples were investigated for weight loss, soluble solids, titratable acidity, pH, ascorbic acid, sensory examination (appearance and taste), fruit and fruit flesh color, MAP composition (CO2, O2, C2H4) and quality parameters such as pathological distortionAs a general evaluation of the research, it was determined that both strawberry cultivars can be stored for 12 days with the MAP applications and the cultivars could successfully preserve the quality characteristics of strawberry varieties. The importance and variations of the cultivars demonstrated that 'Aromas' strawberry cultivars could preserve marketable quality up to 0+2 day shelf life, while 'Kabarla' could not stand for shelf life. 121

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Ana Bilim Dalı, Bilim adamları çağın yenilikleri ile birlikte mevcut malzemelerin özelliklerinden, bilimin gelişmesi paralelinde günün şartlarına uyacak şekilde gerek ekonomik gerekse teknik yönden daha uygun malzemeler sentezleme yolunu seçmişlerdir. Böylece malzemeyi oluşturan ve bileşenlerin özellikleri farklı olan kombinasyonların verdikleri avantaj ile kompozit malzemeler üzerindeki çalışmalar büyük bir önem kazanmıştır. Son yıllarda faklı bileşen ve özelliklere sahip kompozit malzemelerin sentezi ve karakterizasyonlarında da önemli bir gelişme ve artış yaşanmaktadır. Bu amaçla, bu çalışmada bentonit, silika ve diatomit gibi oksit minerallerinin polietilen (PE) matrisi içerisindeki kompozit filmleri eritme yöntemi kullanılarak sentezlendi. Oksit minerallerinin polimer matriks ile yüzey etkileşimini arttırmak için 3-aminopropiltrietoksisilan (3-APTS), setiltrimetilamonyumbromür (CTAB) ve benzoilklorür gibi çeşitli modifiyer malzemeler kullanıldı. Elde edilen kompozit filmler X-ışını kırınımı (XRD), Fourier dönüşümlü infrared spektrofotometresi (FTIR) ve termogravimetre (TG) ile karakterize edildi. Seçilen bazı kompozitlerin morfolojik yapıları taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile incelendi. Oksit minerallerinin modifikasyon işlemleri sonucunda elde edilen FTIR spektrumlarından benzoilklorür kullanılarak gerçekleştirilen modifikasyon işleminin daha iyi olduğu, SEM görüntülerinden ise kompozit filmlerdeki kütlece oksit mineralinin oranının artmasıyla film yüzeylerindeki homojen görünümün gözenekli ve kırılgan bir görünüme doğru geçiş gösterdiği gözlenmiştir. Modifiye edilmiş oksit mineralleri kullanılarak sentezlenen kompozit filmlerindeki mineral yüzdesinin artmasıyla film yüzeylerinde gözenekli ve kırılgan yapıların fazla oluşmadığı, bunun sonucu olarak mineral ve polimer matriksin birbirleriyle etkileşimlerinin arttığı ortaya çıkmıştır. Çalışmada ayrıca, bazı kompozit filmlerinin bazı mekanik özellikleri incelendi. Kompozit filmler üzerine yapılan testlerden oksit minerali oranı %5 olan filmlerin çekme mukavemetlerinin saf polietilen filmine göre artış gösterdiği bulundu., Scientists, in conjunction with innovation, using the properties of existing materials, in parallel with the development of science so as to comply with the terms of the day, from both the economic and technical aspects of the pathways chose the more suitable materials. Thus, the properties of materials and components that make up the different advantages of the combinations with their work on composite materials have gained great importance. In recent years composite materials having different components and characteristics important in the development of the synthesis and characterization has been increasing. For this purpose, in this study oxide minerals such as bentonite, diatomite and silica within the matrix of the polyethylene (PE) composite films were synthesized using melting method. To increase the surface interaction of oxide minerals with the polymer matrix, 3-aminopropyltrimethoxysilane (3-APTS), cetyltrimetilamoniumbromid (CTAB) and benzoylchloride were used as materials of various modifiers. The obtained composite films were characterized by X - ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared spectrometer (FTIR) and thermogravimetry ( TG). Morphology of the selected composites was evaluated by scanning electron microscopy (SEM). FTIR spectrum of the modification process carried out using benzoylchloride was found to be better. From SEM images, the composite films with increasing mass ratio of the mineral oxide film surface have porous and fragile surface. Synthesized using modified oxide minerals composite films with increasing percentage of the mineral in the film surface is not formed over the porous and fragile structures, mineral and polymer matrix as a result of the interaction was found that increased. The study also some mechanical properties of the composite films were investigated. The tensile strength of the composite films, oxide mineral containing 5%, was found to be increased compared to pure polyethylene film.

Araştırma bir hemşirenin yoğun bakım hastalarında ekspojur keratopatiyi güvenilir olarak tanılayabilme durumunu ve ekspojur keratopati görülen hastalarda polietilen örtünün iyileştirmeyi desteklemedeki etkisini belirlemek üzere metodolojik, prospektif, randomize tek kör bir çalışma olarak yürütülmüştür.Araştırma, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon ve Nöroloji Yoğun Bakım Üniteleri?nde 15 Eylül 2011- 30 Aralık 2012 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir.Araştırmanın birinci aşamasının örneklemini, Anesteziyoloji ve Reanimasyon ile Nöroloji Yoğun Bakım Üniteleri?nde araştırmanın sınırlılıklarına uyan 78 hastanın 156 korneasında araştırmacı hemşire ve göz hastalıkları hekimi tarafından yapılan toplam 4354 değerlendirme oluşturmuştur.Araştırmanın ikinci aşamasına basit randomizasyonla belirlenen 43 kornea (21 uygulama ve 22 kontrol) alınmıştır. Araştırma verileri ?Hasta İzlem Formu?, ?Flourescein Testi Takip Çizelgesi?, ?Göz Bakımı Uygulama Rehberi?, ?Karbomer Damla Uygulama Rehberi? ve ?Polietilen Örtü Uygulama Rehberi? kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın birinci aşamasında YB hastalarının korneaları önce araştırmacı hemşire, izleyen 6 saat içinde göz hastalıkları uzmanı tarafından fluorescein testi ile değerlendirilmiştir. Araştırmanın ikinci adımında ise; kontrol grubu gözlere sadece karbomer damla 12x1, uygulama grubundaki gözlere ise 4x1 karbomer damla ve 2x1 polietilen örtü uygulanmıştır. Korneaların izlem süresi 10 gündür. Araştırmanın birinci aşaması sonucunda; kornea epitel hasarını saptama ve korneadaki boyanma dereceseni belirleme açısından gözlemciler arası uyumun mükemmel, korneadaki fluorescein tutulumunun özelliğini belirleme açısından çok iyi düzeyde olduğu saptanmıştır. Araştırmanın ikinci aşaması sonucunda, kontrol grubuna göre uygulama grubu kornealarının boyanma derecesinin azaldığı, özelliğinin coğrafik fluorescein tutulumundan boyanmama durumu (epitel defekt yokluğu)?na döndüğü saptanmıştır. Uygulama ve kontrol grubu kornealarda hastaların bilinç durumu dışındaki tanıtıcı özelliklerinin ve ortamın neminin ekspojur keratopatinin iyileşmesini etkilemediği bulunmuştur. Sonuç olarak; polietilen örtünün karbomer damla ile kullanıldığında iyileşmeyi desteklediği saptanmıştır. Ekspojur keratopatinin tedavisinde karbomer damla ile polietilen örtünün birlikte kullanılması önerilmektedir. This study was conducted as a methodological, prospective and randomized trial to determine the status of ability of diagnosing exposure keratopathy reliably in intensive care patients by a nurse and supporting effect of polyethylene cover on healing of exposure keratopathy.The research was carried out in Anesthesiology and Reanimation and Neurology Intensive Care Units in Ege University Medical Faculty Hospital between 15th September 2011 and 30th December 2012.The sample of the first stage included totally 4354 corneal assessments in 156 corneas of 78 patients staying in Anesthesiology and Reanimation and Neurology Intensive Care Units performed by the ophthalmologist and nurse researcher.Forty three corneas (21 experiment groups and 22 control groups) determined by simple randomization formed the sample of the second stage of the study.?Patient Monitoring Form?, ?Follow-up Eye Exam Form?, ?Eye Care Guideline?, ?Instillation of Carbomer Eye Drop Guideline?, ?Application of Polyethylene Cover Guideline? were used in data collection.In the first stage of the study the corneas of the patients were checked with fluorescein dye test by the nurse researcher and ophthalmologist. In the second stage of the study, 12x1 carbomer eye drop was instilled on the control groups, 4x1 carbomer eye drop and 2x1polyethylene cover were applied to the experimental groups. Duration of follow-up examinations was 10 days.It was found that the consistency between the nurse researcher and the opthalmologist was significantly high in terms of determining the presence of exposure keratopathy, type and the grade of corneal staining.It was determined that the grade of corneal staining decreased, the type of corneal staining turned from geographical to the status of no staining (absence of epithelial defect).It was found that characteristic features of the patients except status of consciousness did not effect the grade ranges of corneal staining in experimental and control groups.As a result, it was determined that using polyethylene cover with carbomer eye drop supported healing. It is concluded to use polyethylene cover and carbomer eye drop together in treatment of exposure keratopathy. 133

Çalışmada hasat sonrası farklı uygulamaların Trabzonhurmasının (Diospyros kaki L.) muhafazası ve raf ömrüne etkisi incelenmiştir. Çalışmada Yalova'da yetiştirilen `Hachiya' ve Bursa'nın Gürsu ilçesinde yetiştirilen `Moralı' çeşitlerine ait meyveler kullanılmıştır. Hasattan sonra meyveler kontrol grubu, sıcak su uygulaması, düşük oksijen uygulaması ve 1-metilsiklopropen (1-MCP) şeklinde 4 gruba ayrılmıştır. Kontrol grubundaki meyveler hiçbir uygulamaya tabi tutulmamıştır. Sıcak su uygulaması için meyvelere daldırma şeklinde 10 dakika süre ile 48oC'de sıcak su uygulaması yapılmıştır. Daha sonra, kalan meyvelerin bir grubu %1.3-1.8 oranında düşük oksijene 48 saat süreyle tabi tutulurken, diğer grup meyvelere 625 ppb konsantrasyonunda 1-MCP uygulaması 12 saat süreyle, 20±1oC sıcaklıkta ve %60±5 oransal nem koşullarında yapılmıştır. Trabzonhurmalarına hasat sonrası uygulamalar yapıldıktan sonra tüm örnekler normal atmosfer (NA) ve modifiye atmosferde paketleme (MAP) koşullarında 0±1°C ve %90±5 nispi nemde 90 gün süre ile muhafaza edilmiştir. Ayrıca raf ömrünü belirlemek amacıyla muhafaza süresine ek olarak meyveler 5 gün süre ile 20±1oC sıcaklıkta ve %60±5 oransal nem koşullarında bekletilmiştir. MAP uygulaması için 35 ve 50 µm kalınlıklarında polietilen (PE) örtü materyali kullanılmıştır. Çalışmada, hasat sonrası uygulamalar arasındaki farklılığın belirlenmesi amacıyla muhafazanın 0, 30, 60, 90 ve 90+5. günlerinde alınan meyve örneklerinde çeşitli kalite parametreleri incelenmiştir. Çalışma genel olarak değerlendirildiğinde muhafazanın ilerlemesiyle su kaybına bağlı olarak ağırlık kaybında artışlar, meyvelerin sertlik ve titre edilebilir asit (TEA) miktarlarında azalmalar görülmüştür. Muhafaza süresinin sonlarına doğru meyvelerde kararma ve lekeler (yeşil ve mavi küfler) tespit edilmiştir. Çalışma muhafaza yöntemleri açısından değerlendirildiğinde, MAP uygulamaları her grupta kalite kayıplarını NA'e göre en aza indirmiştir. 90 günlük muhafaza ve 5 günlük raf ömrü sonunda suda çözünür kuru madde (SÇKM), TEA, pH, askorbik asit, toplam şeker ve tanen gibi kalite parametreleri incelendiğinde en başarılı sonuçlar `Hachiya' çeşidinde 1-MCP + 50 µm PE kombine uygulamasından, `Moralı' çeşidinde ise düşük O2 +50 µm PE kombine uygulamasından elde edilmiştir. In this study, it is analyzed that the effect of different postharvest treatments on storage and shelf life in persimmon (Diospyros kaki L.). `Hachiya? grown in Yalova and `Moralı? grown in Gürsu, Bursa conditions were used in the study. Persimmon fruits were invided into four groups as control, hot water treatment, low oxygene and 1-methylcyclopropene (1-MCP). The fruits harvested nontreated one group. Hot water treatment was made in 48oC during 10 minutes by using the dip method. The remaining fruits of one group was treated to ratio of 1.3-1.8% low oxygene during 48 hours while concentration of 625 ppb 1-MCP treatment applied to the other group of fruit during 12 hours under 20±1oC temperature and 60±5% relative humidity. After the all treatments which were made in postharvest on persimmon, the whole of the sample were stored in Normal atmosphere (NA) and Modified atmosphere packaging (MAP) conditions, 0±1ºC temperature and 90±5% relative humidity for 90 days. Also, to determine the shelf life, in addition to the storage period, fruits were held at 20±1ºC temperature and 60±5% relative humidity for 5 days. Polyethylene (PE) plastic packaging materials in different thicknesses (35 and 50 µm) were used for MAP treatments. A variety of quality parameters which were taken from fruit samples at 0, 30, 60, 90 and 90+5 days of storage were examinated to determine the differences between postharvest treatments. When it comes to general evalution of the study, weight loss due to loss of water increased within each passing day, the amounts of fruit firmness and titratable acidity (TA) were decreased. Darkening and spots (green and blue molds) on fruits have been identified at the end of storage period. When this study is evaluated in terms of storage methods, MAP treatments minimized the loss of quality for all sample groups compared with NA treatment. At the end of 90 days storage and 5 days shelf life, analysis of quality parameters, such as total soluble solids (TSS), TA, pH, ascorbic acid, total sugar and tannins, the most successful results were obtained from the combination of 1-MCP + 50 µm PE treatment for `Hachiya? and low O2 + 50 µm PE treatment for `Moralı? in terms of some quality parameters such as TSS, TA, pH, ascorbic acid, total sugar and tannin values. 149

Polimer esaslı kompozitler hafiflik ve korozyon direnci özelliklerinden dolayı son yıllarda özellikle 10 metrenin altındaki teknelerin inşaatında sıklıkla kullanılmaktadır. Üretilen kompozit teknelerde genellikle hava dolu tüpler kullanılmakta ve bu hava dolu tüpler, hava kaybına bağlı olarak sönme sorunuyla sıklıkla karşılaşmaktadır. Bu amaçla hava dolu tüplere alternatif olarak polietilen köpük doldurulan tüplerin kullanımı amaçlanmış ve çalışmada bu soruna çözüm olabilecek bir uygulama yapılmıştır.Bu çalışmada öncelikle kompozit malzemeler hakkında genel bilgiler ve kompozit malzemelerin gemi inşaa sanaayinde kullanımı anlatılmıştır. Kompozit teknelerin genel üretim aşamaları hakkında bilgiler verilerek tekne üretimi safhasına geçilmiştir.Tez kapsamında 6 metre uzunluğunda kompozit bir tekne üretimi yapılmış ve bu teknede polietilen köpük dolgulu tüp kullanılmıştır. Teknenin tamamlanmasından sonra tekne üretiminde kullanılan polietilen kompozit malzemeye ve tüp üretiminde kullanılan polietilen köpük malzemeye bir dizi deney yapılmıştır. Bu deneyler sonucunda polietilen tüp kullanımının hava dolu tüp kullanıldığı duruma oranla tekneye ekstra darbe direnci sağladığı ve tüp kısmında olası yaralanma durumunda teknenin seyrini tamamlaması için hava dolu tüplere göre avantajlar sağladığı gözlenmiştir. In recent years, polymer ? based composites are frequently used the construction of boats which are especially below 10 meter length because of the features of its lightness and corrosion resistance. Generally the tubes which are full of air are used in producted composite boats and these tubes frequently face the matter of deflation due to deficiency of air. For this purpose, it was aimed to use tubes which are filled with polyethylene foam as an alternative to air ? filled tubes and at this study and application that would be a solution to this problem was carried out.At this study, initially it was explained to general information about composite materials and the using of composite materials at industry of boat construction. Having been given information about general production stages of composite boats, it was passed the phase of boat production.For thesis, it was constructed a composite boat that is 6 meter length and it was used tube that is filled with polyethylene foam at this boat. A series experiment was carried out polyethylene foam material which was used production of tube and polyethylene composite material which was used in construction of boat after complation of boat. Consequence of these experiments it was obserued that using polyethylene tube provides extra impact resistance against the boat if we compare the situation of using air ? filled tube and it provides advantages since it enables boat to complete its destination when there is a damage at the tube part compared with air ? filled tubes. 52

Bu çalışmada ?polipropilen? ve ?polietilen? esaslı ürünlerin plastik enjeksiyonla üretimindeki işlem parametreleri ve termodinamik yöntemlerle ısı yayılımı incelendi. Öncelikle polimerler sınıflandırılarak genel yapıları araştırıldı. ?Polietilen? ve ?polipropilen?lerin yapısı ve oluşumu incelenerek diğer polimerlerle karşılaştırıldı. Alçak yoğunluklu polietilen, yüksek yoğunluklu polietilen, lineer alçak yoğunluklu polietilen ve polipropilenlerin özellikleri ve kullanım alanları incelenerek karşılaştırma yapıldı. Bu yapılardan oluşan ürünlerin plastik enjeksiyon sürecindeki mekanik işlemler ve etkileri araştırıldı. Daha sonra ısı yayılımı konusunda bize referans olan ?Fourier Metodu?yla gerekli kısımlar matematiksel olarak incelendi. Termoplastiklerin ısı karşısındaki davranışları, camsı geçiş sıcaklıkları, maksimum kullanım sıcaklıkları, ısıl bozunma sıcaklıkları, ısıl iletkenlikleri ve ısı kapasiteleri incelendi. Son olarak plastik enjeksiyonlama esnasında ürün üzerinde oluşan hatalar, sebepleri ve çözümleri araştırıldı. In this study, `polypropylene` and `polyethylene`-based products in the production of injection molding methods, heat dissipation and thermodynamics of the process parameters were evaluated. First, the overall structures of polymers were classified. `Polyethylene` and `polypropylene` s examining the structure and formation compared to other polymers. Low-density polyethylene, high density polyethylene, linear low density polyethylene and polypropylenes were compared by examining the properties and application areas. Mechanical processing of these structures and to investigate the effect of the process of plastic injection products. Then, with reference to us about heat dissipation, `Fourier Method` with the necessary parts were analyzed mathematically. Attitudes of temperature thermoplastics, glass transition temperatures, maximum temperatures, the thermal decomposition temperature, thermal conductivity and heat capacity were examined. Finally, on the product errors that occur during plastic injection, causes, and solutions were investigated. 125

Polimer teknolojisi her geçen gün ihtiyaçlar için yeni çözümler üretmektedir. Son yıllarda bu konudaki araştırmalar oldukça artmıştır. Bununla birlikte dolgu malzemelerinin polimerlere ilavesiyle de yeni malzemeler üretilmiştir. Polimer ile dolgu arasındaki ilişki malzemenin fiziksel özellikleri üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğu bilinmektedir. Bununla birlikte malzeme araştırmalarında nano malzemeler üzerinde durulan konulardan bir diğeri olmuştur. Nano ölçekli malzemeler külçe malzemelere göre daha farklı ve üstün nitelikli mekanik, elektrik, ısıl, optik ve kimyasal özelliklere sahiptirler.Çalışmamızda Yüksek yoğunluklu polietilen ile değişik nano partiküllerden üretilen malzemeler üzerinde çalışılmıştır. Yüksek yoğunluklu polietilen sert olarak tanımlayabileceğimiz bir malzeme olup suya, kimyasal maddelere direnci iyidir. Işık ve açık hava koşullarında ise pek dayanıklı olduğu söylenemez. Buna karşı mekanik özellikleri iyi olan yüksek yoğunluklu polietilenin özellikle darbe ve çekme dayanımı yüksektir. Yüksek yoğunluklu polietilenin bazı dolgu maddeleriyle olumsuz yönleri iyileştirilebilmekte ve diğer özellikleri güçlendirilebilmektedir. Ancak bu polimere katılacak dolgunun yüzeylerde sahip olduğu etkileşim malzemenin kalitesini büyük ölçüde etkilemektedir.Araştırmanın amacı; çinko oksit, magnezyum hidroksit, kalsiyum karbonat ve silisyum dioksit ile karıştırılan yüksek yoğunluklu polietilen kompozit üzerinde oluşturacağı ara yüzey etkileşiminin fiziksel, mekanik ve morfolojik özelliklere olan etkisinin incelenmesidir. Yüksek yoğunluklu polietilen ve çinko oksit, magnezyum hidroksit, kalsiyum karbonat ve silisyum dioksit nanopartiküller % 5,10,15 ve 20 oranında karıştırılmıştır. Karışım işleminden sonra kurutulan malzemeler ekstrüzer makinesi ve kırıcı ile granül haline getirilmiştir. Enjeksiyon makinesinde kalıplanan numunelere çekme, darbe, aşınma, sertlik gibi mekanik testler uygulanmış, ısıl özelliklerinin tespit edilmiş, SEM incelemesi ile nanopartiküllerin yapıdaki dağılımı incelenmiştir. Dolgulu ve dolgusuz yüksek yoğunluklu polietilen için elde edilen test sonuçlarında her bir dolgu malzemesinin ve bunların dolgu oranlarının yapıya girmesiyle mekanik özellikler azalma meydana gelmiş, buna karşı ısıl özelliklerinde iyileşmeler gözlenmiştir. Bunun nedeni nano boyuttaki dolgu malzemelerinin homojen yapı oluşumu ve dağılımdaki zorluk, hidrofobik-hidrofilik ayrışmalar, katkı oranlarının artışına bağlı yüzey etkileşiminin azalması sayılabilir.Çalışmamızın ilk bölümünde nano teknoloji, malzemeler, kompozit ve nano kompozitler hakkında genel bilgiler verilmiştir. İkinci bölümde ise çalışma konumuzla ilgili yapılan çalışmalar ve sonuçları sunulmuştur. Üçüncü bölümde araştırmada kullanılan malzemeler ve numunelerin elde edilmesi anlatılmıştır. Bu bölümde numuneler üzerinde uygulanan testler hakkında da bilgi verilmiştir. Dördüncü bölümde ise yapılan deneyler sonrası elde edilen sonuçlar ve bu sonuçlara ait grafikler sunulmuştur. Bu sonuçların yorumlanması ve yorumlara ait öneriler ise son bölümde verilmiştir. Polymer technology is producing new solutions for recent needs day by day. The investigations about this subject have increased in recent years. Unused materials have been produced by adding the packing material to the polymer. The connection between the polymer and the core is known to have a big effect on the physical features of the material. Together with this, nano-material is one of the subjects that have been brought about. Nano materials compared to the ingot materials are a bit different and have superior mechanic, electrical, thermal, optics and chemical qualifications properties.In this study we have worked on the high density polyethylene and different materials produced by nano-powder. High density polyethylene can be defined as an ironbound material and it is resistant to water and chemical materials. However it cannot be said to be so lasting in light and open air. On the contrast, this high density polyethylene, that has good mechanical features, has high hit and rolling strength. Using some stowing substances these negative sides can be improved and other features can be strengthened. But the interaction of the stowing substance that will be added to materials on the surfaces is mostly dependent on this.The main aim of this study is the investigation of the effect of high-intensity polyethylene, which is filled with zinc oxide, magnesium hydroxide, calcium carbonate and silicon dioxide and the impact of this interface interaction on the mechanical, thermal and morphological properties. High density polyethylene and zinc oxide, magnesium hydroxide, calcium carbonate and silicon dioxide have been mixed at % 5, %10, %15 and % 20 proportion. After the mixing activity the dehydrated materials have been changed into granule by the help of crusher and extrusive machine.Some mechanic tests like tensile, wear and hardness have been applied to the samples that have been molded in injection machine. Some analysis has been made to locate the thermal properties and with SEM investigation the dispersion of the nano powders in substance have been investigated. The results that have been obtained from the tests for the filled and unfilled polyethylene showed that: there have been observed a decrease in mechanical properties and a recovery in thermal properties by adding each filling materials and their filling proportions added to structures. The reasons may be the homogeneous structure of the nano sized filling materials, the difficulty in diffusion, hydrophobic ? hydrophilic alterations or the decreasing surface interaction related to increasing additive proportions.In the first part of our study some general information has been given about nano technology, materials, composites and nano composites. As for the second part the workings and results done about our labor subject have been submitted. In the third part obtaining of the materials and samples used during our investigation have been explicated. Also some information about the tests, which have been made on the samples, has been given in this part. In the fourth part the results of the experiments and the charts belonging to these results have been presented. The comments of the results and proposals about these comments are given in the last part. 163

Sürtünme karıştırma nokta kaynak yöntemi (SKNK), aluminyum saclar için elektrik direnç nokta kaynağın yerine 2001 yılında geliştirilmiştir. Bu katı hal kaynağı ile düşük çarpılma, mükemmel mekanik özellik, kolay kaynak edilebilme ve düşük maliyet gibi avantajlar elde edilmiştir. SKNK'nda kaynak parametreleri ve takım geometrisi kaynak dikiş oluşumu ve kaynak dayanımını etkilemektedir. Kaynak takımı omuz ve uc olmak üzere iki kısımdan oluşmaktadır. Metallerin SKNK'nda kaynak takımının uc açısı, uc geometrisi, uc uzunluğu, omuz çapı ve omuz açısı dikiş biçiminde ve kaynak dayanımında önemli rol oynadığı tespit edilmiştir. Metallerin SKNK'nda kaynak parametrelerinin (dönme hızı, dalma hızı, dalma derinliği ve dönme süresi) etkin rol oynadığı bulunmuştur. SKNK aluminyum, magnezyum ve çelik sacların birleştirilme işlemleri gerçekleştirilmektedir. Fakat polimerlerin SKNK ile ilgili oldukça az çalışma ve yayın yapılmıştır.Bu çalışmada, Yüksek yoğunluklu polietilen (YYPE) levhalara yapılan SKNK birleştirmelerinde kaynak parametreleri ve takım geometrilerin etkileri incelenmiştir. Takım dönme hızı, dalma derinliği ve dönme süresinin dikiş biçimi ve kaynak dayanımın üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Dalma hızının ve bekleme süresinin SKNK üzerinde önemli bir rol oynamadığı tespit edilmiştir. Ayrıca takım geometrisi SKNK etkin rol oynadığı görülmüştür. Polietilenin SKNK uygulamasında katı hal kaynağının olmadığı, sıvı hal kaynağının meydana geldiği görülmüştür. In 2001, friction stir spot welding (FSSW) was developed in the automotive industry to replace resistance spot welding for aluminium sheets. This solid-state welding process has some advantages such as ease of joining materials that are difficult to fusion weld, low distorsion, excellent mechanical properties and low cost . The welding parameters and the tool geometry affect friction stir welding and friction stir spot welding nugget formation and weld strength. The welding tool consists of two parts: the shoulder and the pin. The size of the pin, the pin angle, pin thread orientation, pin length, pin profile, the size of the shoulder and shoulder concavity were found inportant in nugget formation and weld strength in FSSW of metals. In FSSW of metals welding parameters (rotation speed, plunge rate, plunge depth and dwell time) were also found effective. FSSW has been succesfully applied to aluminium, magnesium and steel sheets, but there are very few publications on polymer FSSW applications.In this study, the effects of the welding parameters and tool geometry on static strength of friction stir spot welds of high density polyethylene (HDPE) sheets were studied. The tool rotational speed, tool plunge depth and dwell time were determined to be important in the joint formation and its strength. The plunge rate of the tool was determined to have a negligible effect on friction stir spot welding. The tool delay time which is uneffective in metals FSSW was found important to obtain a high weld strength in polyethylene sheets. The tool geometry was also important in polyethylene FSSW operations. In polyethylene FSSW melting of the material occurs so this method is not a solid-state welding. 128

Bu çalışmada, farklı özelliklere sahip, polietilen (PE), poli(etilen tereftalat) (PET) ve polistiren (PS) gibi çeşitli ticari plastiklerin bozunma davranışları ve bozunma kinetikleri Termogravimetrik Analiz (TGA) yöntemi ile karşılaştırmalı olarak incelenmiştir.Bu amaçla, çeşitli firmalardan temin edilen, alçak yoğunluklu polietilen (LDPE), orta yoğunluklu polietilen (MDPE), yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE), nişasta katkılı polietilen (BİOPE)] gibi katkılı veya katkısız özellikte ticari plastik hammaddeler ve PE boru, PET şişe ve PS bardak gibi tüketici tarafından bir kere kullanılıp atılmış çeşitli atık plastikler kullanılmıştır.Plastik malzemelerin TGA analizleri, ?Linseis marka, STA PT 1750 model? Termogravimetrik Analiz cihazı ile gerçekleştirilmiştir. Alumina kroze içerisine yerleştirilen yaklaşık 10 mg plastik örnekler, 0.1 L min-1 hava atmosferinde, farklı ısıtma hızlarında (10, 20, 30 ve 40oC/dak.) 25oC'den 650oC'ye kadar ısıtılmış ve malzemenin ısı karşısında gösterdiği davranışlar belirlenmiştir.Seçilen ticari plastiklerin bozunma davranışları farklı ısıtma hızları ile test edilmiş ve plastiklerin bozunma sıcaklıkları karşılaştırılmıştır. Saf ve atık plastiklerin bozunma davranışları birbirleri ile karşılaştırılarak incelenmiştir. Bozunma prosesi aktivasyon enerjileri de Kissinger, Flynn-Wall-Ozawa ve Coats-Redfern modelleri ile hesaplanmıştır. Buna ek olarak, molekül ağırlığı ve polimer yapısında katkı maddesinin varlığı ya da yokluğunun bozunma davranışı üzerine etkisi de incelenmiştir. Plastik örneklerin, termal bozunma reaksiyon değişkenlerini hesaplamak için uygulanan her üç model de uygundur.Elde edilen sonuçlara göre, farklı özelliklere sahip ticari polietilen örneklerin, ortalama aktivasyon enerjileri 132 kJ/mol olarak hesaplanmıştır. Nişasta esaslı biyolojik bozunabilen PE örneğin aktivasyon enerjisi de 104 kJ/mol olarak belirlenmiştir. Atık PE boru, atık PET şişe ve atık PS bardak için yapılan kinetik hesaplamalar sonucunda da, bu plastiklerin ortalama aktivasyon enerjileri, sırasıyla, 136, 130 ve 45 kJ/mol olarak belirlenmiştir. In this study, thermal oxidative degradation kinetics of various commercial plastics, which have different characteristics such as polyethylene (PE), poly(ethylene terephthalate) (PET) and polystyrene (PS), have been investigated with Thermogravimetric Analysis (TGA).To this purpose, various commercial plastics which provided from different firms such as low-density polyethylene (LDPE), medium density polyethylene (MDPE), high-density polyethylene (HDPE), starch based polyethylene (BİOPE) and post-consumer waste plastics such as PE tube, PET bottle and PS cup were used.Thermal oxidative degradation experiments were carried out in ?Linseis, STA PT 1750?. Experiments were conducted in dynamic condition at different heating rates of 10, 20, 30 and 40oC min-1. Constant heating rates were used between 25 and 650oC. Air flow rate was maintained at 0.1 L min-1 and sample weights were approximately 10 mg in all runs. Then thermal behaviors of plastic materials have been determined.Degradation behaviors of the selected commercial plastics were tested with different heating rates and the degradation temperatures of the plastics were compared. Degradation behaviors of pure and waste plastics were examined by comparing with each other. The activation energy of the degradation processes were also calculated with the Kissinger Flynn-Wall-Ozawa and Coats-Redfern models. In addition, the influence of molecular weight and presence or absence of additive in polymer structure on the degradation behavior was also discussed. All three models, which can apply to calculate the thermal degradation reaction parameters, are also suitable for selected plastic materials.According to the results, the average activation energy of the commercial polyethylene samples with different characteristics was determined as 132 kJ mol-1. Activation energy of starch based biodegradable PE sample was also determined as 104 kJ mol-1. At the end of the kinetic calculations for waste PE pipe, waste PET bottle and waste PS cup, the average activation energies were calculated as 136, 130 and 45 kJ mol-1, respectively. 108

Enerji gereksiniminin karşılanmasında fosil yakıtlar yerine yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanılması küresel ısınma tehdidine karşı koymanın yollarından biri olarak görülmektedir. Biyokütle enerjisinin değerlendirilmesi amacıyla pelletleme teknolojisinin geliştirilmesi üzerine yoğun çalışmalar yapılmaktadır. Bazı ülkelerde odundan hazırlanan yakıt pelletleri günümüzde artık ticarileşmiş olup, konutlarda ve güç santrallerinde kullanımları önemli ölçüde artmış bulunmaktadır.Diğer yandan günümüz yaşamında plastiklerin önemli bir yeri vardır. Bu da yaygın bir şekilde plastik atıkların ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Ancak, ortaya çıkan plastik atıkların sadece üçte biri kadarı geri dönüşüm işlemleri ile kazanılabildiğinden dolayı artan tüketim eğilimi ile birlikte kaçınılmaz bir şekilde atık plastiklerin neden olduğu görüntü kirliliği ve çevreyle ilgili kirlilik de artmaktadır. Plastiklerin doğadaki biyolojik bozunma hızlarının çok düşük olması nedeniyle, arazi doldurma gibi atık giderme yöntemleri sürdürülebilir değildir. Bu nedenle atık plastiklerin geri dönüşüm dışı yollarla da değerlendirilmesi veya giderilmesi üzerinde durulmalıdır.Bugüne kadar çeşitli polietilenlerin değişik koşullardaki pirolizi de incelenmiştir. Bu çalışmalarda yüksek oranlarda elde edilen sıvı piroliz ürünlerinin, sıvı yakıt olarak değerlendirilme potansiyeli yüksek geniş bir aralıktaki parafinik, olefinik ve aromatik hidrokarbonları kapsadığını ve ağırlıklı olarak alifatik hidrokarbonlardan oluştuğunu göstermektedir.Hem biyokütle hem de plastiklerin hızlı piroliz ile sıvı ürünlere dönüşümü ve gazlaştırılmaları üzerine pek çok çalışma olmasına karşın, uçucu maddenin ayrılma derecesinin katı ürün verimini artırıcı yönde ele alındığı pek fazla çalışma bulunmamaktadır. Burada katı, sıvı ve gaz ürün miktarları üzerine sıcaklık, tane büyüklüğü, ısıtma hızı ve birincil piroliz ürünlerinin kalma süresi gibi faktörlerin etkili olduğu bilinmektedir.Bu çalışmada evsel plastik atıklar arasından seçilen yüksek yoğunluklu polietilen (AYYPE), düşük yoğunluklu polietilen (ADYPE), ham yüksek yoğunluklu polietilen (HYYPE) ile biyokütle olarak seçilen çam odunu tozunun birlikte pirolizi ve yanmasıaraştırıldı. Bu materyallerin öğütülmüş örneklerinin belirli oranlarındaki karışımlarından hazırlanan pelletlerin sabit yataktaki pirolizi sonucu oluşan ürünlerin verimlerine farklı piroliz parametrelerinin (ısıtma hızı, son sıcaklık, süpürme hızı, karışım oranı, tane büyüklüğü, pellet sayısı) etkileri ortaya konuldu. Birlikte yanma deneylerinde ise, uçucu madde ve karbon yanma süreleri ile yanma hızları belirlenmiştir.Eşit oranda AYYPE ve çam odunu bulunduran pelletler ile en yüksek katı ürün verimi 1oC/dk ısıtma hızında, 10 ml/dk azot akışı altında ve 500oC son sıcaklıkta elde edildi. En yüksek sıvı ürün veriminin ise 5oC/dk' lık ısıtma hızında, azotsuz ortamda (0 ml/dk) ve 700oC son sıcaklıkta elde edildiği belirlendi. Ayrıca karışımın AYYPE içeriği arttıkça katı ürün veriminin azaldığı, sıvı ürün miktarının ise arttığı tespit edildi. Tane büyüklüğünun ve aynı anda piroliz edilen pellet sayısının etkisinin araştırıldığı deneylerde katı ürün veriminde herhangi bir değişim olmadığı gözlendi. Eşit oranda ADYPE ve çam odunu ile ham HYYPE ve çam odunu bulunduran pelletlerin pirolizinden ise AYYPE' den farklı bir katı ürün verimi elde edilmedi.Eşit oranda AYYPE ve çam odunu bulunduran pelletlerin yanması sonucunda ise; uçucu madde ve karbon yanma sürelerinin fırının başlangıç sıcaklığı ile azaldığı belirlenmiştir. Yanmakta olan pelletin kütlesinin zamanla değişimi eğrilerinden yararlanılarak bulunan hız değerleri uçucu madde yanma hızının fırın başlangıç sıcaklığı ile arttığını, karbon yanma hızının ise 800oC sıcaklığa kadar arttığını ve 900oC sıcaklıkta tekrar azaldığını göstermektedir.Anahtar Kelimeler: Piroliz, Yanma, Odun, Yüksek Yoğunluklu ve Düşük Yoğunluklu Polietilen Substitution of fossil fuels by renewable energy sources in meeting energy needs is looked upon as an option for preventing global warming threat. To utilise biomass energy, extensive studies have been undertaken on the development of wood pelleting technology. In some countries, wood pellets are already commercialised and utilisation in power plants as well as for residential heating has increased significantly during the recent yearsOn the other hand, plastics form an important part of today?s life. This results in plastic wastes come into sight extensively. However, because only about one third of the waste plastics can be recovered by recycling operations, vision pollution as well as ecological pollution related to waste plastics has increased inevitably with the ever-increasing consumption trend. Waste disposal methods such as land filling are not sustainable owing to very low biological decomposition rates of plastics in nature. Thus, options of reclaiming or disposing of waste plastics by the means other than recycling must also be considered.Pyrolysis of various type of polyethylene has also been investigated under different conditions. These studies reveal that liquid pyrolsis products obtained in high conversion ratios contain wide spectrum of paraffinic, olefinic and aromatic hydrocarbons and composed mainly of aliphatic hydrocarbons.Although a vast number of studies have been devoted to the conversion of both biomass and plastics into liquid fuels, there is not much work handling volatile matter removal levels for the objective of increasing solid product yields. It is known that the factors such as temperature, particle size, heating rate and retention time of primary pyrolysis products in the system are effective on the amounts of solid, liquid and gaseous products here.In this study, co-pyrolysis and co-combustion of high-density polyethylene (WHDPE), low-density polyethylene (WLDPE), among municipal plastic wastes, and raw high-density polyethylene (RHDPE) and pine wood powder, chosen as biomass, were investigated. The effects of different pyrolysis parameters (heating rate, final temperature, sweeping rate, mixing ratio, grain size, number of pellets, etc.) on the yields of products formed from the pyrolysis in fixed bed of pellets prepared from the mixtures of these materials in predetermined proportions were determined. In addition, volatiles and char combustion rates and times of the pellets were measured.In the co-pyrolysis of pellets containing WHDPE and pinewood in equal proportions, maximum solid yield was obtained at 1oC/min heating rate and under 10 ml/min nitrogen sweeping flow for 500oC final temperature. It was determined that the highest liquid product yield obtained at 5oC/min heating rate and 700oC final temperature without nitrogen sweeping (0 ml/min). In addition, solid product yield decreased and liquid product yield increased with increasing WHDPE contents. It was observed that the solid product yield didn?t change considerably in the experiments conducted for studying the effects of size of blended materials or number of pellets being pyrolised at the same run. In the co-pyrolysis of pellets containing WLDPE or RHDPE and pinewood in equal proportions, solid product yields were not different compared the yields obtained from WHDPE-pinewood pellets.It was observed that volatiles and char combustion times decreased with initial temperature of furnace when pellets containing WHDPE and pine wood in equal proportions burn. The rates found by using time-dependent mass values of burning pellets have shown that volatiles combustion rates increased with initial temperature, whereas carbon combustion rates increased with starting temperature up to 800oC and decreased again at 900oC.Key Words: Pyrolysis, Combustion, Wood, High-Density Polyethylene, Low-Density Polyethylene 95

Bu çalışmada Çok Duvarlı Karbon Nanotüpler (ÇDNT) ile takviye edilmiş Yüksek Yoğunluklu Polietilen (YYPE) kullanılmış, mekanik özellikleri incelenmiştir. Numuneler, Çok Duvarlı Karbon Nanotüplerin %0, %1, %3 ve %5 ağırlık oranlarında Yüksek Yoğunluklu Polietilen ile karıştırılıp ekstrüzyon makinasında granül hale getirilmiştir. Bu numuneler daha sonra ASTM D638 ve ASTM D6110 standartlarına uygun olarak deneylere tabi tutularak mekanik özellikleri ve darbe dayanımları ölçülmüştür. Ayrıca Yüksek Yoğunluklu Polietilen ve içerisindeki Çok Duvarlı Karbon Nanotüplerin Termogravimetrik analizleri (TGA) yapılmıştır. Bu çalışmanın sonucunda, plastik enjeksiyonla üretilen numunelerden çekme dayanımında, saf YYPE'de 25,175 MPa, %1 ÇDNT takviyeli YYPE'de 27,630 MPa, %3 ÇDNT takviyeli YYPE'de 28,403 MPa, %5 ÇDNT takviyeli YYPE'de 27,815 MPa değerleri elde edilmiştir. Darbe dayanımında, saf YYPE'de 39,984 KJ/m², %1 ÇDNT takviyeli YYPE'de 38,248 KJ/m², %3 ÇDNT takviyeli YYPE'de 32,397 KJ/m², %5 ÇDNT takviyeli YYPE'de 25,887 KJ/m² değerleri elde edilmiştir. TGA incelemelerinin sonucunda kompozit malzeme içerisindeki ÇDNT oranı arttıkça kütle kaybı sıcaklığı ve erime noktası sıcaklığının arttığı görülmüştür., In this study, Multi-Wall Carbon Nanotubes (MWNT) reinforced High Density Polyethylene (HDPE) used, mechanical properties were investigated. Samples, according to the weight %0, %1, %3, and %5 High Density Polyethylene in the Multi-Wall Carbon Nanotubes mixed with granules extrusion machine has been made. The samples then in accordance with ASTM D638 and ASTM D6110 standards will be subjected to experiments were measured mechanical properties and impact resistance. Also in High Density Polyethylene and within the Multi-Wall Carbon Nanotubes have been made Thermogravimetric Analysis (TGA). As a result of this work, plastic injection produced on tensile strength of samples of pure HDPE 25.175 MPa, %1 MWNT reinforced HDPE 27.630 MPa, %3 MWNT reinforced HDPE 28.403 MPa, %5 MWNT reinforced HDPE 27.815 MPa values were obtained. Impact resistance pure HDPE 39.984 KJ/m², %1 MWNT reinforced HDPE 38.248 KJ/m², %3 MWNT reinforced HDPE 32.397 KJ/m², %5 MWNT reinforced HDPE 25.887 KJ/m² values were obtained. TGA results of review within the composite material increased MWNT rate of mass loss and melting point temperature has been observed that the increase in temperature.