Search

The colon and rectum are rare sites of malignant lymphoma, observed in frequency after adenocarcinoma and carcinoid tumors. In this article, a case with mantle cell lymphoma presenting with chronic diarrhea and with a simultaneous diagnosis of multiple myeloma is presented together with a review of the related cases in the literature., Kolon ve rektum malign lenfomaları nadir olup, adenokarsinom ve karsinoid tümörlerden sonra görülmektedir. Bu makalede kronik diyare nedeni ile başvuran ve mantle cell lenfoma ile eş zamanlı multiple myelom tanısı almış olan vakayı literatür bilgileri eşliğinde sunduk.

Objectives: The aim of this study was to determine the thrombophilic risk factors and their frequency among women with history of recurrent abortion and a detected thrombophilic defect. Materials and methods: In this study, 41 women with history of recurrent abortion, who have one or more detected thrombophilic defects including protein S, protein C, antithrombin deficiency, activated protein C resistance (APC-R), factor V Leiden (FVL), prothrombin G 20210A (PTG), methylenetetrahydrofolate reductase (MTHFR) C677 T gene mutation, antiphospholipid antibodies and elevated levels of factor VIII were retrospectively investigated. Results: The most common detected thrombophilia defect (53.7%) was MTHFR gene mutation. While 22 of 41 patients (53.7%) had more than one concomitant defect, 20 of them had two concomitant defects and the remaining had three defects. Conclusion: MTHFR gene mutation, alone and/or with, concurrent thrombophilic defects was the most frequent factor for hereditary thrombophilia among our patients with a history of recurrent abortion., Amaç: Bu çalışmada, tekrarlayan düşük nedeni ile hematoloji polikliniğine başvuran ve en az bir trombofilik defekt saptanan kadınlarda trombofilik risk faktörleri ve sıklığını değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Bir ya da daha fazla trombofilik defekt (protein S eksikliği, protein C eksikliği, antitrombin, aktive protein C direnci (APC-R), faktör V Leiden (FVL), protrombin G 20210A (PTG), metilentetrahidrofolat redüktaz (MTHFR C677 T) gen mutasyonları, antifosfolipid antikorları (antikardiyolipin antikoru IgM ve IgG, lupus antikoagülanı) varlığı ve Faktör VIII yüksekliği) ve tekrarlayan abortus öyküsü olan 41 olgu geriye dönük olarak araştırıldı. Bulgular: En sık saptanan trombofilik defekt %53.7 MTHFR 677T mutasyonu idi. Kırk bir hastanın 22'si (%53.7) (n:22; 20 ikili, 2 üçlü defekt) birden fazla defekti aynı anda birlikte taşımaktayken, 20'si aynı anda iki, geri kalanı üçlü defekte sahipti. Sonuç: Hasta grubumuzda MTHFR gen mutasyonu tek ve/veya diğer trombofilik faktörlerle kombine olarak, tekrarlayan abortuslu hastalarda en sık rastlanan herediter trombofili etkeni olarak saptandı.

Thrombophilia is defined as the general name for a group of genetic and acquired situations, arising from defects of hemostasis mechanism and generating tendency to thrombosis. Examples of the acquired risk factors that increase the tendency to thrombosis are venous catheters, sepsis, surgery, hyperlipidemia, congestive heart disease, increased lipoprotein a, old age, antiphospholipid syndrome, nephrotic syndrome, hyperviscosity, chronic myeloproliferative neoplasms, paroxysmal nocturnal hemoglobinuria, heparin induced thrombocytopenia, vasculitis, immobility, obesity, major surgery, trauma, burns, malignancy, pregnancy and oral contraceptive usage. Genetic tendency to venous thromboembolism in early ages, even without any known cause, is named as thrombophilia. Factor V Leiden, prothrombin G20210A, methylenetetrahydrofolate reductase gene mutations, factor VIII elevation, protein C, protein S and antithrombin deficiency parameters are suggested for evaluation, in patient groups suspected of inherited thrombophilia. Detection of inherited thrombophilic factors in selected patient groups is a guide in developing treatment strategies and in establishing prognosis. Due to the genetic heterogeneities, each society should determine their thrombophilic risk pool. Thus, with the determination of the risk factors, unnecessary assessments will be prevented and a cost-effective approach can be developed., Trombofili, hemostaz mekanizmalarındaki bozukluktan kaynaklanan ve tromboza eğilim oluşturan bir grup kalıtsal ve kazanılmış durumun genel adı olarak tanımlanmaktadır. Tromboza eğilimi artırdığı bilinen kazanılmış risk faktörleri olarak santral venöz kataterler, sepsis, cerrahi, hiperlipidemi, konjestif kalp hastalığı, artmış lipoprotein a, yaşlılık, antifosfolipid sendrom, nefrotik sendrom, hiperviskozite, kronik miyeloproliferatif neoplazmlar, paroksismal nokturnal hemoglobinüri, heparine bağlı trombositopeni, vaskülit, immobilite, obesite, büyük cerrahi girişim, travma, yanık, malignite, gebelik ve oral kontraseptif kullanımı sayılabilir. Genç yaşta bilinen bir neden olmaksızın venöz tromboemboliye genetik yatkınlık, kalıtsal trombofili olarak tanımlanmaktadır. Faktör V Leiden, protrombin G20210A, metilentetrahidrofolat redüktaz gen mutasyonları, faktör VIII yüksekliği, protein C, protein S and antitrombin eksikliği parametrelerinin kalıtsal trombofili düşünülen hasta gruplarında araştırılması önerilmektedir. Kalıtsal trombofilik etkenlerin seçilmiş hasta gruplarında saptanmaları tedavi stratejileri geliştirmede ve prognozda yol gösterici olmaktadır. Her toplum genetik heterojenite nedeni ile kendi trombofilik risk havuzunu belirlemelidir. Bu şekilde trombofilik risk faktörlerinin belirlenmesi gereksiz tetkik istenmesini engelleyecek ve maliyet-etkin bir yaklaşım geliştirilebilecektir..