Search

This study was designed to investigate the rooting performance of some wild olive (Delice) genotypes obtained through selection. Therefore, we investigated 133 different genotypes selected from the wild olive populations, whose material came from the Hassa of Hatay province between November 2020 and March 2022, were used as material. This research was carried out at the Hatay Olive Research Institute Hassa Station Operation. Perlite was used as a rooting material in the study. Besides that, the 3 cm bottom parts of the cuttings prepared with an average size of 25 cm were immersed in an indole butyric acid (IBA) solution prepared at a dose of 4000 ppm for 5 seconds. The plantings were performed in a semi-automatic greenhouse with a fogging system and bottom heating set at 25oC. In this way, cuttings belonging to genotypes that completed 90 days were removed and rooting rate, root number and root length were determined. As a result of the study, in the light of all the data, 5 wild olive genotypes were identified as rootstock candidates with high rootstock potential, which are genotype no: 31.8.2.39 with 917 points, genotype no: 31.8.16.11 with 860 points, genotype no: 31.8.2.36 with 798 points, genotype no: 31.8.2.34 with 797 points, and genotype no: 31.8.16.16 with 772 points, respectfully., Seleksiyon neticesinde elde edilmiş bazı yabani (delice) zeytin genotiplerinin köklenme performanslarının araştırılması amacıyla hazırlanan bu çalışmada, Kasım 2020 - Mart 2022 tarihleri arasında Hatay ili Hassa ilçesinde yoğun olarak bulunan yabani zeytin popülâsyonları içerisinden selekte edilen 133 genotip materyal olarak kullanılmıştır. Çalışma Hatay Zeytincilik Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Hassa İstasyonu İşletmesi’nde yürütülmüştür. Çalışmada köklenme materyali olarak perlit kullanılmıştır. Ortalama 25 cm ebatlarında hazırlanan çeliklerin 3 cm’lik dip kısımları 4000 ppm dozunda hazırlanmış indol butirik asit (IBA) solüsyonuna 5 sn süreyle daldırılmıştır. 25oC’ye ayarlanmış alttan ısıtmalı, sisleme üniteli, yarı otomatik seraya dikimleri gerçekleştirilmiştir. Bu şekilde 90 günü tamamlayan genotiplere ait çelikler sökülerek köklenme oranı, kök sayısı, kök uzunlukları tespit edilmiştir. Çalışma neticesinde, tüm veriler ışığında anaç olma potansiyeli yüksek olan ilk 5 anaç adayı; 917 puan ile 31.8.2.39 No’lu genotip, 860 puan ile 31.8.16.11 No’lu genotip, 798 puan ile 31.8.2.36 No’lu genotip, 797 puan ile 31.8.2.34 No’lu genotip ve 772 puan ile 31.8.16.16 No’lu genotip olmuştur.

Bu tezde ilkbahar yağışlarının düzensiz olduğu Akdeniz ikliminde susuz koşullarda yetiştiriciliği yapılan Ayvalık zeytin çeşidinde yavaş salınımlı gübre uygulamalarının verim ve meyve kalite özelliklerine etkileri incelenmiştir. Çalışmada Şubat ayında tek seferde 3 farklı dozda (250 g, 375 g, 500 g) uygulanan yavaş salınımlı gübre ile zeytin ağacına kademeli olarak sağlanan N, P, K makro elementlerinin, yıkanma sonucu gübre kayıplarını azaltmak, zeytin meyvesindeki verim ve kaliteye olan etkisini tespit etmek amaçlanmıştır. Analiz sonucunda artan doz miktarına paralel olarak verimde önemli derecede artış kaydedilmiştir. Meyve ağırlığı kontrol grubuyla karşılaştırıldığında önemli oranda yüksek bulunmuştur. Olgunluk indeksinde ortalama değerler 6 indeks değerine yakın olduğu analiz edilmiştir. Gübre uygulamasıyla birlikte et-çekirdek oranı artmış ve %56,26 ile 500 g doz uygulamasında saptanmıştır. Meyve eni kontrol grubuyla karşılaştırıldığında aradaki farklılık önemli oranda yüksek bulunmuştur. Meyve boyu bakımından uygulamalar arasında farklılık bulunmamıştır. Yavaş salınımlı gübre uygulamasıyla kg’daki meyve adedi azalırken, tane boyutlarında artış kaydedilmiştir. Diğer yandan, yaprak analizi sonucuna göre; uygulamalara bağlı olarak, fosfor (P) ve potasyum (K) içeriği istatistiki olarak önemli bulunurken, azot (N), kalsiyum (Ca) ve magnezyum (Mg) içeriğinin ise önemsiz olduğu tespit edilmiştir., In this thesis, the effects of slow release fertilizer applications on yield and fruit quality characteristics of Ayvalık olive cultivar grown in anhydrous conditions in the Mediterranean climate, where spring precipitation is irregular, were investigated. In the study, it was determined the effect of N, P, K macro elements gradually supplied to the olive tree with slow release fertilizer applied in 3 different doses (250 g, 375 g, 500 g) at once in February, on reducing fertilizer losses as a result of washing and on yield and quality in olive fruit intended to. As a result of the analysis, a significant increase in yield was recorded in parallel with the increasing dose amount. Fruit weight was significantly higher when compared to the control group. It has been analyzed that the mean values in the maturity index are close to the 6 index values. Flesh/stone ratio increased with fertilizer application and it was found to be 56.26% in 500 g dose application. When the fruit width was compared with the control group, the difference was found to be significantly higher. There was no difference between the applications in terms of fruit size. While the number of fruits per kg decreased with the application of slow-release fertilizer, the grain size increased. On the other hand, according to the results of leaf analysis; Depending on the applications, phosphorus (P) and potassium (K) contents were found to be statistically significant, while nitrogen (N), calcium (Ca) and magnesium (Mg) contents were found to be insignificant.

Bu çalışmada içerisinde oleuropein gibi birçok biyoktif madde içeren zeytin (Olea europaea L.) yaprağının antioksidan özelliği çeşitli yöntemlerle in vitro olarak incelenmiştir. Kurutulan zeytin yapraklarından elde edilen metanol, etil asetat ve n-hekzanlı ekstrelerin 100-250-500-1000 μg/mL konsantrasyonlarında toplam fenolik madde tayini, DPPH radikali giderme aktivitesi, linoleik asit sisteminde ferrik tiyosiyanat (FTC) metodu ile antioksidan aktivitesi, demir (II) iyonlarını şelatlama aktivitesi, süperoksit radikali giderme aktivitesi ve indirgenme kapasitesi belirlenmiştir. Zeytin yaprağının metanol, etil asetat ve n-hekzanlı ekstrelerinin yüzde verimleri sırasıyla %34.59, 26.15 ve %13.21 olarak bulunmuştur. Toplam fenolik madde tayininde en yüksek değer metanol 1000 μg/mL konsantrasyonda 85,27±15,03, en düşük değer n-hekzan 500 μg/mL konsantrasyonda 0,18±1,32 olarak bulunmuştur. DPPH radikali giderme aktivitesinde ise en yüksek değer etil asetat 500 μg/mL konsantrasyonda 72,93,±0,42, en düşük değer n-hekzan 100 μg/mL konsantrasyonda 13,77±1,23 olarak bulunmuştur. Linoleik asit indirgemede en yüksek değer metanol 250 μg/mL konsantrasyonda 89,52±9,77, en düşük değer etil asetat 100 μg/mL konsantrasyonda 61,19±4,05 olarak bulunmuştur. Demir (II) iyonlarını indirgemede etil asetat 1000 μg/mL konsantrasyonda 50,53±5,533, en düşük değer n-hekzan 100 μg/mL konsantrasyonda 8,16±0,43 olarak bulunmuştur. Süperoksit radikali giderme aktivitesinde etil asetat 250 μg/mL konsantrasyonda 72,00±1,35, en düşük değer n-hekzan 500 μg/mL konsantrasyonda 13,76±2,24 olarak bulunmuştur. Son olarak indirgenme kapasitesinde metanol 1000 μg/mL konsantrasyonda 1,49±0,03, en düşük değer etil asetat 100 μg/mL konsantrasyonda 0,19±0,01 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak zeytin yaprağının metanollü ekstresinde toplam fenolik madde, linoleik asit indirgeme ve indirgenme kapasitesi diğer ekstrelere göre daha aktif bulunmuştur. DPPH radikali tutma, demir (II) şelatlama, linoleik asit indirgeme ve süperoksit radikali giderme aktivitesinde etil asetat ekstrelerin daha etkili olduğu görülmüştür. n-hekzanlı ekstrelerde ise sadece DPPH radikali tutma aktivitesi ve linoleik asit indirgeme düzeyi önemli bulunmuştur. Bu aktiviteleri nedeniyle zeytin yaprağının gıda, kozmetik, farmasötik ve hayvan besleme alanında doğal alternatif bir antioksidan olarak değerlendirilebileceği düşünülmektedir. In this study, antioxidant property of olive leaf (Olea europaea L.) containing many bioactive substances in it like oleuropein was investigated in vitro with various methods. Determination of total phenolic substances, DPPH radical removal activity, antioxidant activity with ferric thiocyanate (FTC) method in linoleic acid system, chelation activity of iron (II) ions, superoxide radical removal activity and reduction capacity were performed for the samples at the concentration of 100-250-500-1000 μg/mL with methanol, ethyl acetate and n-hexane extracts obtained from dried olive leaves. Percentage yields of the Olea europaea L. were found 34,59%, 26,15% and 13,21% respectively, as a result of the extractions made with methanol, ethyl acetate and n-hexane solvents. In total phenolic substance determination the highest value was found 85,27±15,03 in methanol at 1000 μg/mL concentration and the lowest value as 0,18±1,32 in n-hexane at 500 μg/mL concentration. The highest value in the DPPH radical removal activity was found 72,93±0,42 in ethyl acetate at 500 μg/mL concentration, the lowest value as 13,77±1,23 in n-hexane at 100 μg/mL concentration. The highest value linoleic acid reduction was found as 89,52±9,77 in methanol at 250 μg/mL concentration, the lowest value as 61,19±4,05 in ethyl acetate at 100 μg/mL concentration. The highest value in reduction of iron (II) ions was found as 50,53±5,53 in ethyl acetate at 1000 μg/mL concentration, the lowest value as 8,16±0,43 in n-hexane 100 μg/mL concentration. In the superoxide radical removal activity, the highest value as 72,00±1,35 in ethyl acetate at 250 μg/mL concentration, the lowest value as 13,76±2,24 in n-hexane at 500 μg/mL concentration. Finally, the highest value was found as 1,49±0,03 in methanol at 1000 μg/mL concentration and the lowest value as 0,19±0,01 in ethyl acetate at 100 μg/mL concentration for the reduction capacity. In conclusion, it was seen that total phenolic substances, linoleic acid reduction and reduction capacity of methanol extract of the antioxidant activity of the Olea europaea L. are more active when compared with other extracts. It was found out that extracts with ethyl acetate are more effective in DPPH radical retention, iron (II) chelating, linoleic acid reduction and superoxide radical removal activity. Important values were obtained only in DPPH radical retention activity and linoleic acid reduction in the extracts with n-hexane. Due to these activities, it is thought that olive leaf may be considered as a natural alternative antioxidant in nourishment, cosmetic, pharmaceutical and animal nutrition fields. Bu tez Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından 18. SAĞ. BİL. 30 proje numarası ile desteklenmiştir.

WOS:000490344300015, The aim of this study is to examine the content of heavy metal (Cd, Pb, Ni, Cr, Al) and the natural radionuclide (U-238, Th-232, K-40) content of the olive groves around the highway from Aliaga to Ezine. in general, findings show that total heavy metal contents are more in the subsurface soils. in this regard, total Ni contents of the soils changed between 11-69 mg/kg. It is considered the only threatening heavy metal which exceeded 30 mg/kg critical level especially in the soils of the olive groves in Aliaga Soma, Ayvalik, Edremit and Ezine. Bergama region differed in this regard. The highest of total Pb, Cr and Cd contents in the soils of Aliaga region were found 44.59 mg/kg, 60 mg/kg and 0.81 mg/kg, respectively. These findings are found very close to the reference limit values (50, 100 and 1 mg/kg) reported by different scientists. Natural radioactivities of Ra-226, Th-232 and K-40 in the soils were also measured and found 37.45 and 410 Bq/kg respectively which were slightly above the cited limit values (Ra-226:35 Bq/kg, Th-232:30Bq/kg ve K-40:400 Bg/kg). Results in relation to olive leaves indicated that trees were not threatened by the heavy metals in the soils, only in some cases Cr (0.19-0.99 mg/kg) was found over the limit value (0.60 mg/kg). It could be concluded that this risky region with high contamination potential should be studied periodically before it is too late..

Bu araştırma 2012-2013 yıllarında Çanakkale'de zeytinin yoğun olarak bulunduğu Ayvacık İlçesi Küçükkuyu Beldesi, Paşaköy Mevkii ve Kösedere Köyü-Belen Mevkii olmak üzere 3 ayrı lokasyonda yürütülmüştür. Çalışma verim çağında ve bakım tedbirlerinin tam olarak uygulandığı 6x6 aralıklarla tesis edilmiş olan Ayvalık zeytin çeşidi üzerinde yürütülmüştür. Araştırma tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü ve her tekerrürde 3 ağaç olacak şekilde düzenlenmiş ve bu ağaçlardan meyveler 15 günlük aralıklarla 5 farklı zamanda hasat edilmiştir. Hasat edilen meyvelere ait örnekler koyu yeşil olum dönemi (1. hasat), sarı-yeşil renk geçiş dönemi (2. hasat), sarı-kırmızı renk geçiş dönemi (3.hasat), kırmızı olum dönemi (4.hasat) ve kırmızı-siyah renk geçiş dönemi (5.hasat) olmak üzere 5 ayrı fizyolojik olgunluk döneminde alınmıştır.Çalışmanın sonunda farklı zamanda hasat edilen ağaçlardan alınan meyve örneklerinin pomolojik özellikleri ve yağ asitleri özellikleri ölçüm ve analizlerle tespit edilmiştir. Bu özellikler bakımından hasatlar ve lokasyonlar arasında istatistiksel olarak farklılıklar olduğu belirlenmişir. Bu farklılıklar değerlendirilerek Ayvacık ilçesi içinde meyve ve yağ kalitesi açısından en uygun hasat zamanı ve mevkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Anahtar sözcükler: Ayvacık, Zeytin, Olgunlaşma, Lokasyon,Yağ, Meyve… This research has been carried out in three different locations; Ayvacık District Küçükkuyu Town, Paşaköy village and Kösedere village-Belen village where the olive is heavily concentrated in Çanakkale during 2012-2013 years. The study was carried out on the Ayvalık olive variety, which was established with 6x6 intervals in which the precautions and the maintenance measures were fully applied. The research was conducted according to the randomized parcels trial design, with 3 replicates and 3 trees per replicate, and the fruits from these trees were harvested at 5 different time periods of 15 days. The samples belonging to the harvested fruit were identified as dark green period (1st harvest), yellow-green transitional period (2nd harvest), yellow-red transitional period (3rd harvest), red olive period (4rd harvest) black color transition period (5rd harvest), 5 different physiological maturity period was taken.At the end of the study, the pomological characteristics and fatty acid properties of fruit samples taken from differently harvested trees were determined by measurement and analysis. In terms of these characteristics, it was determined that there are statistical differences between harvests and locations. By evaluating these differences, it was aimed to determine the most appropriate harvesting time and locations in Ayvacık province in terms of fruit and oil quality. Keywords: Ayvacık, Olive, Maturity, Location, Oil, Fruit… 96

Glioblastoma (GB) merkezi sinir sisteminde en yaygın görülen ve en agresif olanprimer beyin tümörüdür. GB'nin standart tedavisi, maksimum cerrahi rezeksiyon,kemoterapi ve radyoterapiden oluşmaktadır. Temozolomid (TMZ), GB tedavisinde enyaygın kullanılan kemoterapi ilacıdır ancak TMZ tedavisine rağmen GB hastalarınınprognozu oldukça kötü seyretmektedir. Bunun sebebi, hastalığın agresif oluşu vekanser hücrelerinin TMZ'ye direnç geliştirmesidir. Son yıllarda kanser tedavisiüzerine yeni stratejilerin geliştirilmesinde bitki özütlerinden yararlanılmakta ve kansertürüne özgü farklı kemoterapik ilaçlarla birlikte kombin tedavi yöntemlerineodaklanılmaktadır. Mevcut tez çalışmasında, daha önceki çalışmalar ile sitotoksiketkisi bilinen Olea europea yaprak özütünün (OLE) tek başına ve TMZ ile birliktekombin kullanılmasıyla tümörün agresifliği, ilaç direnci ve Long noncoding RNA'lar(LncRNA) üzerine etkilerinin belirlenmesi, aynı zamanda 3 boyutlu (3B) tümörmodeli ile tümör boyutuna olan etkilerinin tespit edilmesi amaçlanmaktadır. Bu amaçdoğrultusunda OLE'nin tümörün agresifliği ile ilişkili EMT ve CSC belirteçlerine, ilaçdirenci ile ilişkili MDR genlerine ve LncRNA'ların ekspresyon seviyelerine etkilerininbelirlenmesi için RT-PCR yöntemi kullanılmıştır. OLE'nin tümörün agresifliği ileilişkili yara iyileşmesi, koloni oluşumu ve ilaç direnci ile ilişkili hücre yaşlanmasıüzerine etkilerinin belirlenmesi amacı ile hücre kültür çalışmalarında fonksiyonelanalizler ile gerçekleştirilmiştir. OLE'nin tümör boyutu üzerine etkisinin tespiti içinise 3B tümör modeli geliştirilmiştir. Sonuç olarak, OLE'nin tek başına ve TMZ ilebirlikte EMT ve CSC belirteçlerini inhibe ederek tümörün agresifliğini önlediği, aynızamanda MDR genlerinin ekspresyon seviyelerini düşürerek ilaç direncini kırdığıbelirlenmiştir. Aynı zamanda OLE'nin, TMZ ile birlikte tümör boyutunda küçülmegösterdiği saptanmış ve TMZ ile birlikte sinerjik etki oluşturarak tedavide kullanılacakpotansiyel bir terapötik ajan olabileceği gösterilmiştir. Glioblastoma (GB) is the most common and most aggressive primary brain tumor inthe central nervous system. The standard treatment of GB consists of maximumsurgical resection, chemotherapy and radiotherapy. Temozolomide (TMZ) is the mostwidely used chemotherapy drug in the treatment of GB. Despite TMZ treatment, theprognosis of GB patients is very poor. This is because the disease is aggressive andcancer cells develop resistance to TMZ. In recent years, plant extracts have been usedto develop new strategies on cancer treatment and different chemotherapeutic drugsspecific to the cancer type. In this thesis, it is aimed to determine the effects of Oleaeuropea leaf extract (OLE) alone and in combination with TMZ on tumoraggressiveness, drug resistance and Long noncoding RNAs (LncRNA). It was alsoaimed to determine the effects of 3D tumor model on tumor size. For this purpose, RTPCR method was used to determine the effects of OLE on EMT and CSC markersassociated with tumor aggressiveness and drug resistance-associated MDR genes andLncRNAs on expression levels. In order to determine the effects of OLE associatedwith tumor aggressiveness on wound healing and colony formation and associatedwith drug resistance on cell aging such as functional analyzes were performed in cellculture studies. To determine the effect of OLE on tumor size, a 3D tumor model wasdeveloped. As a result, it was found that OLE alone and in combination with TMZinhibited EMT and CSC markers to prevent tumor aggression and decreased drugresistance by decreasing expression levels of MDR genes. It has been shown that itcan be a potential therapeutic agent to be used in treatment by as been shown to reducetumor size and creating synergistic effect with TMZ. 242

Amaç: Zeytin ülkemizin en önemli bitkilerinden bir tanesidir ve ciddi düzeyde bir ekonomik değer yaratmaktadır. Ancak ülkemizde zeytin sadece sofralık zeytin ve zeytinyağı olarak tüketilmektedir. Oysa zeytin yaprak ve çekirdekleri de zeytinin değerlendirilmesi gereken bileşenleridir. Biz bu çalışmada zeytin yaprak, meyve ve çekirdeklerinden elde edilen ekstrelerin antioksidan, antimikrobiyal ve antitrombotik etkinliklerini araştırarak Halhalı türü zeytinin bazı bileşenlerinin tıbbi etkilere sahip değerlendirilebilir bileşenler olduğunu ortaya koymayı amaçladık.Materyal-Metot: Bu çalışmada Hatay yöresinde yetişen Halhalı türü zeytin ağacından hasat döneminde toplanan zeytin meyve, yaprak ve çekirdekleri kullanıldı. Soxhalet cihazı kullanılarak yapılan ekstraksiyon ile nonpolar bileşenleri uzaklaştırılarak polar biyoaktif bileşenlerin bulunduğu ekstreler elde edildi. Bu ekstreler kullanılarak spektrofotometrik yöntemlerle total fenolik ve flavanoid madde bileşimi, DPPH (1,1-difenil-2-pikril hidrazil radikali) ve hidrojen peroksit söndürücü aktivite, metal şelatlayıcı ve redüktan potansiyel tayini yapıldı. İlaveten agar dilüsyon yöntemi ile antimikrobiyal aktivite ve agregometri tekniğiyle antitrombotik aktivite düzeyleri belirlendi.Bulgular: Zeytin çekirdeği ekstresinin 1,000 mg'ı 317,24 µg gallik asit eşdeğeri (GAE) fenolik madde içeriği ile en yüksek fenolik madde içeren ekstredir. Flavanoid içeriği ise 4,43 µg ile en yüksek meyve ekstresinde saptanmıştır. Yaprak ekstresinin 1,000 mg'ı 257,6 µg BHT'ninkine eşdeğeri düzeyde indirgeyici potansiyele sahiptir. Metal şelatlayıcı aktivite için en yüksek potansiyel 13,33 mg/mL IC50 değeri ile yaprak ekstrelerinde gözlendi. Yine yaprak ekstresi en güçlü hidrojen peroksit ve DPPH radikali söndürücü aktivite gösterdi. Antitrombotik ve antimikrobiyal aktivite bakımından da en güçlü etki yaprak ekstresinde gözlendi.Sonuç: Çalışma bulgularımız göstermektedir ki; zeytin yaprak, meyve ve çekirdek ekstrelerinin her üçü de test ettiğimiz parametreler bakımından farklı düzeylerde olmakla beraber etkili bulunmuştur. Yaprak ekstrelerinin genel olarak daha etkili olduğu ve tamamlayıcı tıp alanında yaygın olarak kullanım alanı bulabileceği görülmektedir. Zeytin çekirdekleri mutlaka değerlendirilerek artı değer yaratılmalıdır. Ülkemizin bu değerli bitkisi besin öğesi olmasının ötesinde tıbbi bir bitki olarak da dikkate alınmalıdır. Objective: Olive is one of the most important plants of our country and creates a serious economic value. But olives are consumed only as breakfast olives and olive oil in our country. However, olive leaves and kernels are the components of olive that should be evaluated. In this study, we aimed to investigate the antioxidant, antimicrobial and antithrombotic activity of the extracts obtained from olive leaves, fruits and kernels and to reveal that all components of olives can evaluable components with medicinal effects.Material and Method: : In this study, olive fruits, leaves and kernels collected from the olive tree grown in the Hatay region during the harvest period were used. Non-polar components were removed by Soxhalet extraction to obtain extracts with polar bioactive components. Total phenolic and flavanoid composition, DPPH and hydrogen peroxide quenching activity, metal chelating and reductant potentials were determined by spectrophotometric methods using these extracts. In addition, antimicrobial activity was determined by agar dilution method and antithrombotic activity levels were determined by aggreggometry technique.Results: 1mg of olive extract is the highest phenolic content of 317.24 µg gaelic acid equivalent flavonoid content was determined the highest fruit extract with 4.43 ug 1mg of leaf extract has a redding potential equivalent to that of 257.6 µg BHT. Highest potential for metal chelating activity was observed in leaf extracts with an lC50 of 13.33 mg/mL. Also leaf extract showed the strongest hydrogen peroxide and DPPH radical extinguishing activity. With regard to antithrombotic and antimicribal activity, the strongest effect was observed in the leaf extract. Conclusion: Our study findings show that all three extracts of olive leaf, fruit and seed were found very effective at different levels in terms of the parameters we tested. Leaf extracts appear to be more effective in general and can be videly used in the field of complementary medicine. Olive seeds must be evaluted absolutely and should be created surplus value. This valuable plant of our country must be considered as a medical plant beyond its nutritional element. 97

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Zeytin (Olea europaea L.) yılın tüm zamanlarında yeşil yapraklı, yaklaşık 10 metreye kadar uzayabilen, çalı halli, sık dalları olan bir ağaçtır. Akdeniz iklimine sahip bölgelerde tarıma elverişli olması sebebiyle ülkemize ekonomik olarak fayda sağlamaktadır. Ayrıca sağlık sektöründeki kullanım alanlarının genişliğiyle de değerli bir ağaçtır. Daha önce Balıkesir Üniversitesi Biyoloji Bölümünde yapılan çalışmalar sonucu oluşuturulan Zeytin cDNA kütüphanesinden Yüksek Lisans tez çalışması kapsamında karakterize edilmek üzere cDNA dizisi seçilmiştir. Seçilen dizinin biyoinformatik analizleri ve moleküler karakterizasyonu yapılmıştır. gDNA dizisi ile yapılan analizlerde zeytin tahmini UDP Glukoz 4 Epimeraz dizisinin en çok Vitis vinifera bitkisine benzediği görülmiştür. Protein dizisi olarak karşılaştırma yapıldığında ise en çok Theobroma cacao bitkisiyle benzerlik gösterdiği görülmüştür. Gen Bankasından diğer bitkilere ait UDP Glukoz 4 Epimeraz cDNA dizileri ile oluşturulan filogenetik ağaçta ise en çok Solanum lycopersicum ve Solanum tuberosum ile benzerlik görülmüştür. Biyoinformatik çalışmalar kapsamında yapılan diğer araştırmalarda genin aminoasit içeriği, hidrofilik özelliği, nükleotit kompozisyonuna (BLAST, BioEdit, FinchTV, Primer3) bakılmıştır. Aminoasit kompozisyonunda en fazla Glisin aminoasitine rastlanmıştır. Genin polimorfizm çalışması UDP Glukoz 4 Epimeraz cDNA dizisi ve gen bankasından diğer bitkilere ait UDP Glukoz 4 Epimeraz cDNA dizileri ile karşılaştırılarak yapılmıştır. Gen ifadesi çalışmalarında cDNA dizisi pLATE51 vektörü kullanılarak E.coli (DH10B ve BL21) bakteri suşlarına transforme edilip, gen ekspresyonu IPTG ile indüklenme sonucu sağlanmıştır. Elde edilen protein Western Blot ile gözlenmiştir. Saflaştırma çalışmalarında ise afiniteye dayalı Ni-NTA Native saflaştıtrma method kullanılarak SDS-Page ile protein varlığı gözlenmiştir. Çalışmalar sonucunda tahmini zeytin UDP Glukoz 4 Epimeraz genin 348 aminoasit kodladığı, 38 kDA büyüklüğünde olduğu görülmüştür., Olive (Olea europaea L.) is a kind of tree which has intense branches and green leaves all year, can reach up to 10 meter long and forms a bushy state. As it is suitable for agriculture in regions with Mediterranean climate, it provides economic benefit to our country. It is also a valuable tree with its wide range of uses in the health sector. The cDNA sequence was selected from the Olive cDNA library, which was formed as a result of the studies carried out in the Department of Biology at Balıkesir University in order to be characterized within the scope of the master’s thesis. Bioinformatics analysis and molecular characterization of the selected sequence was studied. The analysis of the gDNA sequence showed that olive predicted UDP Glucose 4 Epimerase sequence was most similar to Vitis vinifera plant. When the protein sequence was compared, it was seen that it was most similar to Theobroma cacao plant. In the phylogenetic tree generated by UDP Glucose 4 Epimerase cDNA sequences from other plants from Gen Bank, most similarities were observed with Solanum lycopersicum and Solanum tuberosum. In other studies conducted within the scope of bioinformatics studies, amino acid content, hydrophilic property, nucleotide composition (BLAST, BioEdit, FinchTV, Primer3) of the gene were examined. Glycine amino acid was the most common in the amino acid composition. The polymorphism study of the gene was carried out by comparing the UDP Glucose 4 Epimerase cDNA sequence with the UDP Glucose 4 Epimerase cDNA sequences from other gene banks. In gene expression studies, the cDNA sequence was transformed into E.coli (DH10B and BL21) bacterial strains using pLATE51 vector and gene expression was induced by IPTG. The resulting protein was monitored by Western Blot. In the purification studies, the presence of protein by SDS-Page was observed by using affinity-based Ni-NTA Native purification method. As a result of the studies, it was found that the estimated olive UDP Glucose 4 Epimerase gene encodes 348 amino acids and is 38 kDA in size.

TEZ11291 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2018. Kaynakça (s. 133-151) var. xiv, 153 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Çukurova Üniversitesi Kampüsü’nde Uzay Bilimleri ve Güneş Enerjisi Araştırma Merkezi’nin (Uzaymer) doğusunda doğal olarak ve Ziraat Fakültesi Çiftliği Zeytin Gen Bahçesi’nde (ZGB) Olea europaea L. (Zeytin) ağaçlarından iki farklı derinlikte (0-10 cm ve 10-20 cm) alınan toprakların bazı özellikleri ile yaprak ve ölüörtü karbon ve azot içerikleri mevsimsel olarak belirlenmiştir. Yaprak karbon içerikleri genelde her mevsim Uzaymer zeytinlerinde yüksek, azot içerikleri ise ZGB’de yüksektir (P

Birçok bitki türünde de olduğu gibi abiyotik stres unsurlarından kuraklık, zeytin (Olea europaea L.) yetiştiriciliğinde de en önemli sınırlayıcı etmenler arasında bulunmaktadır. Bu nedenle bitkilerin abiyotik stres faktörlerine karşı sahip oldukları savunma mekanizmalarının aydınlatılması oldukça önemlidir. Bu kapsamda gerçekleştirilmiş olan tez çalışmasında, ticari öneme sahip olan 4 farklı zeytin çeşidinde (Ayvalık, Domat, Manzanilla, Kilis Yağlık) su noksanlığı koşullarında ortaya çıkabilecek anatomik, morfolojik, fizyolojik ve gen ifadesi değişimlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Kendi kökleri üzerindeki 2 yaşlı zeytin fidanları 45 gün süre ile sulama yapılmamış ve kuraklık stresinden sonraki 45 gün süre ile stres bitkileri yeniden sulanmış ve zeytin çeşitlerinin kuraklık stresi sonrası gelişimleri incelenmiştir. Her çeşidin yaprak dokularından her 15 günde bir örnekler alınarak, stoma sayısı ve çapı, tüy sayısı ve çapı, yaprak oransal su içeriği, yaprak su potansiyeli ve Real-Time PCR analizi yapılmıştır. Kuraklık stresine maruz kalan zeytin çeşitlerinde uygulama süresine bağlı olarak birim yaprak alanındaki tüy sayısı ve yaprak su potansiyeli değişimleri istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Dolayısıyla birim yaprak alanındaki tüy sayısı ve yaprak su potansiyeli parametrelerinin kuraklık stresinin belirlenmesine yönelik önemli bir parametre olduğu tespit edilmiştir. Tüm moleküler verilerin ortak değerlendirilmesiyle DHN1, DHN6, OESDHN genlerinin ifadesinin çeşitlerin kuraklık stresine karşı direnç kabiliyetlerinin değerlendirilmesinde bir moleküler belirteç olarak kullanılabileceği belirlenmiştir. Drought is thought to be one of the most important limiting factors in the cultivation of olive (Olea europaea L.) as well as in many plant species. For this reason, elucidation of plant defense mechanisms against environmental stress factors are a very important issue. In this context, it was aimed to investigate the changes in anatomical, morphological, physiological level and also ingene expressions in four commercial olive cultivars (Ayvalik, Domat, Manzanilla, Kilis Yaglık). 2-years-old olive seedlings with their own roots were not irrigated for 45 days and the stress plants were re-irrigated for 45 days after drought stress and the development of olive cultivars after drought stress was investigated. Each cultivar of leaf tissue each cultivar were collected biweekly and the number and diameter of stomas, number and diameter of trichome, leaf relative water content, leaf water potential were analyzed and also real-time PCR exprements were conducted. For olive cultivars, the number of trichome and leaf water potential changes per unit leaf area were found statistically significant under drought stress condition. Therefore, number of trichome per unit leaf area and leaf water potential were important parameters for the determination of drought stress. At the same time,DHN1, DHN6, OESDHN genes were identified as useful workers for detection of tolerance capability of olive cultivar against to drought stress conditions according to the results obtained by analysis. 152

Primer beyin tümörleri içerisinde en agresif fenotipe sahip Glioblastoma (GB) tedavisinde Temozolomid (TMZ) yaygın olarak kullanılmakta olup, TMZ' ye direnç gösteren mekanizmalar ve hastalığın agresif seyri tedavi etkinliğini kısıtlamaktadır. Günümüzde bitki özütlerinin ve etken maddelerinin farklı kemoterapötik ilaçlarla birlikte kombin tedavi stratejilerine odaklanılmaktadır. Mevcut tez çalışmasında, sitotoksik etkisi bilinen Olea europea yaprak özütünün (OLE) bu etkisinin ortaya çıkmasında, içeriğinde yer alan en önemli fenolik bileşen olan oleuropein (OL) rolünün araştırılması ve OL ve OLE' nin tek başlarına ve TMZ ile birlikte GB hücrelerinde (U87MG, U138MG ve T98G) apoptoz ve nekroz ile ilişkili yolaklarda görevli genlerin ekspresyon seviyelerini etkileme biçimlerini araştırarak OLE' nin GB hücrelerinde neden olduğu ölümün moleküler mekanizmasının açıklanması amaçlanmıştır. TMZ+OL' in kombin olarak uygulanan hücrelerde canlılık oranları, tek başına TMZ uygulanan hücrelere göre daha fazla olmasına rağmen, TMZ+OLE uygulanan hücrelerde, TMZ' in etkinliği artarak TMZ'nin daha düşük dozda etkin olduğu belirlenmiştir. Annexin V analizi ve AO/EB boyaması sonucunda, TMZ+ OL' de daha çok oranda apoptotik ve az oranda nekrotik, TMZ+OLE' de daha az oranda apoptotik ve daha çok oranda nekrotik ölüme neden olduğu belirlenmiştir. TMZ+OL ve TMZ+OLE uygulanan hücrelerde apoptoz, nekroz ile ilişkili genlerin ekspresyon seviyesinde değişimler değerlendirildiğinde, TMZ+OL uygulanan hücrelerde apoptotik genlerin (CASP9, BID) ekspresyon seviyesinde anlamlı kat değişimleri belirlenmesi ile birlikte TMZ+OLE uygulanan hücrelerde apoptoz (BCL2L11, BID) ve ayrıca nekroz genlerinin (FADD, RIPK1) ekspresyon seviyesinde anlamlı kat değişimleri tespit edilmiştir. Sonuç olarak, mevcut tez çalışmasında TMZ'nin OL ve OLE ile birlikte sitotoksik ve apoptotik etkisi değerlendirildiğinde, TMZ+OL' in antagonist ve TMZ+OLE'nin sinerjik etkiye sahip olduğu belirlenmiştir.Anahtar kelimeler: Temozolomid, glioblastoma, Olea europaea, Oleuropein, apoptoz, nekroz Temozolomide (TMZ) is widely used in the treatment of glioblastoma (GB) with the most aggressive phenotypes of primary brain tumors and the mechanism of resistance to TMZ and the aggressive course of the disease limit the effectiveness of treatment. Today, combination treatment strategies of different chemotherapeutic drugs with plant extracts and active ingredients, have been drawn attention. In the present thesis, we aimed to investigate the role of oleuropein (OL), the most important phenolic component in Olea europea leaf extract (OLE), which is known cytotoxic effect and explain the effects of OL or OLE alone with TMZ on molecular mechanism of death pathway by determining the expression levels of genes that potentially play a role in apoptosis and necrosis-related pathway on GB cells (U87MG, U138MG, and T98G). Although the survival rates of cells treated with a combination of TMZ + OL were higher than TMZ alone cells, TMZ+OLE combination by increasing efficacy of TMZ was more effective than just TMZ alone on these cells. As a result of Annexin V analysis and AO / EB staining, TMZ + OL triggered more apoptosis and less necrosis, whereas TMZ+OLE induced less apoptosis and more commonly necrosis were determined. When gene expression changes associated with apoptosis and necrosis were evaluated, a significant fold changes in the expression level of apoptotic genes (CASP9, BID) in cells treated with TMZ + OL as well as a significant fold changes in the expression level of necrosis genes (FADD, RIPK1) and apoptosis genes (BCL2L11, BID) in cells treated with TMZ + OLE were detected. In conclusion, when the cytotoxic and apoptotic effects of TMZ with OL and OLE were evaluated, the antagonistic effect of TMZ + OL and the synergistic effect of TMZ + OLE were determined in the present thesis.Keywords: Temozolomide, glioblastoma, Olea europaea, Oleuropein, apoptosis, necrosis 154

Amaç: Bu çalışma, streptozotosin (STZ) ile indüklenen diyabetik sıçanlarda zeytin yaprağı (Olea europaea L.)'nın etanol ekstresinin ve bundan izole edilen oleuropeinin emülsiyon formülasyonlarının etkilerini incelemek için tasarlanmıştır.Materyal ve Metot: Diyabetik sıçanlar zeytin yaprağının etanol ekstresinin (330 ve 500 mg/kg) ve oleuropeinin (150 ve 225 mg/kg) emülsiyon formulasyonlarının 4 hafta boyunca günlük tek doz sıvı formda oral uygulanması ile tedavi edildi. Deneyin sonunda, SOD aktivitelerini, GSH ve MDA seviyelerini belirlemek için sıçanlardan karaciğer doku örnekleri alındı. Ayrıca AST, ALT ve glukoz seviyelerini belirlemek için sıçanlardan kan örnekleri alındı.Bulgular: Oleuropein ve oleuropein içeren emülsiyonun iki farklı dozdaki uygulamalarından sonra, tedavi edilen diyabetik sıçanların SOD aktivitelerinde ve GSH seviyelerinde istatistiksel olarak önemli bir artma ve MDA seviyelerinde istatistiksel olarak önemli bir azalma gözlendi (p

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Zeytin (Olea europaea L.) her dem yeşil, uzun ömürlü, Akdeniz iklimine özgü ve tanen, uçucu yağlar, organik asitler ile rezin açısından zengin bir ağaç türüdür. Bu çalışmada zeytin mevye cDNA kütüphanesinden elde edilen tahmini Açil-KoA bağlanma proteininin (ACBP) karakterizasyonu ve genin işlevinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. ACBP’nin bitkilerde dört sınıfa ayrılır, moleküler ağırlığı yaklaşık 10 - 73 kDa arasında değişir, hidrofobiktir ve stres yanıtı, bitki embriyo gelişimi, yaprak yaşlanması, patojen direnci ile lipid metabolizmasında rol alır. Zeytin Açil-KoA bağlanma proteininin (OeACBP) biyoinformatik analizi için nükleotid ve protein BLAST, BioEdit, FinchTV, CLC Genomics Workbench, Primer3, SOSUI, SignalP ve TMHMM programları kullanılmış, moleküler karakterizasyon çalışmaları için ise polimorfizm, anlık gösterimli (real-time) PCR, klonlama, transformasyon ve Western Blot yöntemleri uygulanmıştır. Biyoinformatik analizler sonucunda OeACBP’nin; 88 aminoasitten oluşan ve en çok glutamik asit, alanin ile lizin içeren, 10 kDa moleküler ağırlığında, hidrofobik, optimum pH değeri 5.85 olan bir protein olduğu tespit edilmiştir. Moleküler karakterizasyon çalışmaları sonucunda OeACBP geninin polimorfik olduğu ve en çok meyvede ifade edildiği tespit edilmiştir., Olive (Olea europaea L.) is an evergreen perennial tree that is special to Mediterranean climate and rich in tannins, essential oils, organic acids and resins. In this study it was aimed to characterize a putative acyl KoA binding protein (ACBP) that was obtained from a fruit cDNA library, and determine its function. In plants, ACBP contains four classes. The proteinn is hydrophobic and its molecular weight varies from 10 to 73 kDa. The gene has functions in stress response, plant embryo development, leaf aging, patogen resistance and lipid metabolism. BioEdit, FinchTV, CLC Genomics Workbench, Primer3, SOSUI, SignalP and TMHMM nucleotid and protein BLAST programs were utilized for bioinformatic analyses of ACBP while polimorphism, real time PCR, cloning, transformation and Western Blot analyses were applied for molecular characterization studies. The bioinformatic analysis revealed that OeACBP was a protein consisting of 88 amino acids (most of the amino acids were glutamic acid, alanine and lysine), 10 kDa molecular weight, hydrofobic, with an optimum pH of 5.85. Molecular characterization studies established that OeACBP was polymorphic and it was expressed the most in fruit.

Kolorektal kanser, dünyada en yaygın görülen kanserlerden biridir. Son 30 yıldagelişen cerrahi ve görüntüleme tekniklerine rağmen kemoterapatiklerin tedavide yeterinceetkin sonuçlar veremediği görülmektedir. Biyoaktif ajanlar olarak adlandırılan bitkiözütleri, son yıllarda yeni tedavilerin geliştirilmesi açısından yoğun olarakaraştırılmaktadır. Epigenetik mekanizmalar üzerinden etkili olduğu anlaşılan bitkiselözütlerin yeni kanser tedavi modellerinin geliştirilmesinde faydalı olacağıdüşünülmektedir. Tüm bu sebepler ile mevcut tez çalışmasında kolorektal kanserhücrelerinde bitkisel özütlerin etkilerinin, önemli bir epigenetik mekanizma olanmikroRNA (miRNA) ekspresyon seviyelerindeki değişimler ile değerlendirilmesiamaçlanmıştır.Gerçekleştirilen çalışmada, Nigella sativa (çörekotu) tohum özütü (NTE), Oleaeuropeae (zeytin) yaprağı özütü (OLE) ve Rubus fruticosus (böğürtlen) kök özütü(RKE)'nün iki kolorektal kanser hücre hattındaki (HT-29 ve LoVo) anti kanser etkisi hücreproliferasyonu ve invazyonu açısından araştırıldı ve olası anti kanser etkinin molekülermekanizması miRNA ekspresyon seviyesinde çalışılarak epigenetik olarak değerlendirildi.WST-1 analizi sonuçlarına göre değerlendirilen bitki özütlerinin hücre proliferasyonunuanlamlı düzeyde azaltıcı etkisinin (p

Zeytin ağacı, Akdeniz bölgesinde yetişen meyvesinden elde edilen ürünlerle ticari öneme sahip bir bitkidir. Zeytinin ülke ekonomisi ve insan sağlığı üzerine olumlu etkileri önemini arttırmaktadır. Zeytinde büyüme ve gelişim için rol oynayan birçok gen bulunmaktadır. Bu genlerin aktivitesi de transkripsiyon faktörleri (TF) ile düzenlemektedir. Bu şekilde de organizmanın gelişimi, çoğalması, sinyal iletimi, stres cevabı gibi birçok biyolojik yolakta rol oynayan genlerin ifadesi ile düzenlenmektedir. MADS-Box transkripsiyon faktör ailesi ise, bitki gelişiminde, gametofit embriyo ve tohum gelişiminde, çiçek ve meyve gelişimi, kök ve yaprak morfolojisinin oluşmasında rol oynamaktadır. Bu tez çalışmasında, yabani zeytin genomunda bulunan MADS-Box TF ailesi karakterizasyonu, işlevsel atıflandırılması ve ifade analizi yapılmıştır. Uluslararası Zeytin Genom Konsorsiyumu (UZGK) tarafından elde edilen genom survey dizileme ve dokuya özgü yüksek hacimli transkriptom verileri ayrıntılı olarak analiz edilerek genom düzeyinde MADS-Box TF genlerinin ifade analizi ölçümü yapılmıştır. Çalışma sonucunda, zeytine ait 118 adet MADS-Box TF'nü kodlayan gen tespit edilmiştir. Bunlar ayrıca, 22 genin Mα, 5 genin Mβ, 25 genin Mγ ve 66 genin MIKC olarak sınıflandırılmıştır. Gen ontoloji sonuçlarında; gen ifadesi, üreme, gelişim ile ilişkili genlerin ön plana çıktığı belirlenmiştir. RNA-seq sonuçlarından elde edilen ısı grafiğinde hem dokular arasında hemde farklı aylara ait ifade seviyeleri belirlenmiştir. MADS-Box TF ailesine ait moleküler karakterizasyonun yanı sıra ifade seviyesi dokular arasında farklılık gösteren beş MADS-Box TF seçilerek qRT-PZR ile ifade seviyeleri ölçülmüştür. Bu genlerin dokular arasındaki ifade seviyeleri farkı analiz edilerek miRNA ve aday hedef genleri ile etkileşiminin incelenmesiyle MADS-Box TF genlerin zeytin çiçeği ve tohum gelişiminin yanı sıra vejetatif organ gelişiminde ve yağ biyosentezinde önemli rol oynayabileceği belirlenmiştir. Olive tree that grown in Mediterranean region, is commercially important for its fruits. The positive impacts of olive on country economy and human health increases its importance. Several genes take place in olive for growth and developmental stages. The activities of these genes are regulated by transcription factors. In this way, the genes that functions in many biological pathways like development, reproduction, signal transduction and response to stress can be regulated. MADS-Box transcription factor family plays role in plant, gametophyte, embryo, flower and fruit development and as well as in morphological development of root and leaf tissues. In this study, the characterization, functional annotation and expression analysis of MADS-Box TFs was performed in wild type olive genome. The data obtained from Internatioal Olive Genome Consortium (IOGC) genome survey sequence and tissue specific deep RNA sequence (Seq) was analyzed in detail and genome-wide MADS-Box TF genes expressions were measured. 118 genes encoding MADS-Box TF were detected. These genes classified as Mα, Mβ, Mγ, MIKC and the number of genes was 22, 5, 25, and 66, respectively. Gene ontology analysis showed that gene expression, reproduction and development were significant processes for MADS-Box TFs in olive. RNA-Seq data were used to construct heat map displaying the gene expressions between tissues and seasons. Besides molecular characterization of MADS-Box TFs, five selected MADS-Box TF genes showing differentially expression between tissues were measured via qRT-PCR assays. Also the interaction of these genes with miRNAs and their targets were investigated and it was found that MADS-Box TF genes play active role in olive flower and seed development in addition, these genes might have a role in vegetative organ development and oil biosynthesis. 93

Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı, Bu çalışmada zeytine (Olea europaea L.) ait bir cDNA’nın moleküler karakterizasyonu yapılmıştır. Yapılan biyoinformatik analizler sonucu cDNA’nın gliserofosfodiester fosfodiesteraz (GPPDE) genine benzer olduğu görülmüştür. GPPDE; bakteriler, mayalar, memeliler ve bitkiler dahil olmak üzere birçok canlıda farklı dizi yapısına sahip olarak bulunur. Yapılan biyoinformatik analizlerden alınan sonuçlara göre, Zeytin GPPDE (OeGPPDE) mRNA’sının 2250 nükleotit uzunluğunda, 749 aminoasit kodlayan 7 ekzon ve 6 introna sahip olduğu, 84119.6 kDA molekül ağırlığında ve GC oranının %34.35 olduğu görülmüştür. Ayrıca biyoinformatik analizler sonucu genin en çok serin aminoasidine sahip olduğu görülmüştür. Yapılan polimorfizm çalışmalarında genin zeytin çeşitleri arasında polimorfik olduğu belirlenmiştir. Genin karakterize edilmesi için gerekli zeytin örnekleri Edremit Zeytincilik Araştırma Enstitüsü’nden temin edilmiştir. Zeytin örnekleri sıvı azot içerisinde labaratuvara getirilmiş ve -80 °C’de muhafaza edilmiştir. Örnek toplama her ayın belirli günlerinde yapılmıştır. Aynı zamanda zeytin örneklerinin ‘var yılı’ ve ‘yok yılı’ zamanlarına göre toplanmasına özen gösterilmiş, genin dokusal ve zamansal sentez haritası çalışmaya dahil edilmiştir. Genin dokusal ekspresyon seviyelerinin belirlenebilmesi için zeytine ait; sürgün, meyve, çiçek, tomurcuk dokuları toplanmıştır. Ekspresyon seviyesinin en fazla olduğu dokunun olgun meyve olduğu belirlenmiştir., The molecular characterization of a cDNA of olive (Olea europaea L.) was carried out in this study. Olive tissue and organ samples were collected from Edremit Olive Research Institute in order to use for characterization of the gene. The olive samples were kept in liquid nitrogen during transportation to the laboratory. Bioinformatics analysis results showed that the cDNA was similar to gliserofosfodiester phosphodiesterase (GPPDE) gene. GPPDE exists in various living organisms including bacteria, yeast, mammals, and plants. Previous studies reported existence of different types of the gene in different species. According to results obtained from bioinformatic analysis of the gene, mRNA consisted of 2250 nucleotides, 749 amino acids as well as 7 exons and 6 introns. The molecular weight of mRNA was found to be 84119.6 kDA whereas the GC ratio was 34.35%. The results also indicated that the gene contained high proportion of serine amino acid. Polymorphism analysis revealed that gene was polymorphic. Harvesting of olives was considered according to their ‘on year’ and ‘off year’ seasons and the spatial and temporal expression pattern determination was included to the study. To determine spatial expression level of the gene, tissues were collected from shoots, fruits, flowers and buds. The highest expression level of the gene was found in mature fruits., Bu tez çalışması Balıkesir Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından 2015-147 nolu proje ile desteklenmiştir.

Bu çalışmada, ülkemiz koşullarında geniş yetiştiricilik alanına sahip Gemlik zeytin çeşidinin Antalya koşullarında farklı dikim sıklıkları ve budama uygulamalarının bazı içsel bitkisel hormonların değişimi ve meyveye yatma üzerine etkileri araştırılmıştır.Araştırma 2008-2010 yılları arasında Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Aksu Araştırma ve Uygulama Arazisinde bulunan bir yaşındaki Gemlik zeytin çeşidinde iki yıl süreyle yürütülmüştür. Gemlik zeytini fidanları 5x5m, 4x3 m ve 4x1.5m dikim sılığında dikilmiş ve bunlara kontrol, goble ve dikey eksenli budama uygulamaları yapılmıştır. Bitkilerde ağaç boyu, gövde çapı, somaklanma başlangıcı, çiçeklenme başlangıcı, tam çiçeklenme, çiçeklenme sonu, meyve tutum oranı, yeşil olum tarihi, pembe olum tarihi ve siyah olum tarihleri belirlenmiştir. Zeytin ağaçlarından her ay iki yıl süreyle toprak seviyesinden 80 cm yukarıdan ve ağacın 360o etrafını çevirecek şekilde yıllık sürgünler alınmıştır. Alınan sürgünlerde sürgün boyu, sürgün çapı, sürgünlerdeki boğum arası mesafe ve sürgünlerdeki yaprak sayısı belirlenmiştir. Ayrıca, yaprak, boğum ve sürgün ucu örneklerinde içsel indol asetik asit (IAA), gibberellik asit (GA3), absisisik asit (ABA) ve zeatin (Z) seviyeleri saptanmıştır. Denemenin birinci yılında 5x5 mdikim sıklığında dikilen ağaçlara yapılan budama uygulamaları sonucu meyve oluşmazken, 4x3 m ve 4x1.5 m dikim sıklıklarındaki ağaçlara yapılan uygulamlarda meyve oluşmuştur. Denemenin ikinci yılında ise tüm dikim sıklığı ve budama uygulamalarında meyve tutumu görülmüştür. Denemenin birinci yılında ortalama meyve tutum oranı % 0.88 iken, bu oran ikinci yılda ortalama % 4.85'e yükselmiştir. Yaprak ve boğum örneklerindeki IAA, GA3, ABA ve Z seviyeleri denemenin ikinci yılında birinci yılına göre daha yüksek saptanmıştır. Ancak sürgün ucu örneklerinde birinci yıldaki seviye daha yüksek bulunmuştur. Buradan yaprak ve boğum örneklerinde yüksek seviyelerde bulunan IAA, GA3, ABA ve Z seviyelerinin sürgünlerde sürgün boyu, sürgün çapı, boğum arası mesafe ve sürgünlerdeki yaprak sayısını arttırdığını söyleyebiliriz. Yaprak ve boğum örneklerinde en yüksek IAA, GA3, ABA ve Z seviyeleri 4x3 m dikilen bitkilerden elde edilmiş ve bunun sonucu olarak en yüksek ağaç boyu, gövde çapı ve sürgün gelişimi, sürgün çapı, sürgünlerdeki boğum arası mesafe ve sürgünlerdeki yaprak sayısı bu bitkilerde ölçülmüştür. Sürgün ucu örneklerinde ise en yüksek IAA, GA3, ABA ve Z seviyeleri 4x1.5 m dikim sıklığında tespit edilmiştir. En yüksek IAA seviyesi yaprak örneklerinde kontrol budaması uygulanmış ağaçlarda, boğum ve sürgün ucu örneklerinde ise dikey eksen uygulanmış ağaçlardan elde edilmiştir. Yaprak, boğum ve sürgün ucu örneklerindeki en yüksek GA3 ve Z seviyeleri kontrol bitkilerinde saptanırken, en yüksek ABA seviyesi dikey eksenli budanmış ağaçlarda saptanmıştır.Yaprak, boğum ve sürgün ucu örneklerinde aylara göre saptanan ABA, IAA GA3 ve Z miktarlarının değişimi benzer sonuçlar göstermiştir. Örneklerin alındığı tüm aylar içerisinde en yüksek içsel hormon seviyeleri Mart ayında alınan örneklerde belirlenmiştir. Ayrıca benzer şekilde Ağustos ve Eylül aylarında da içsel hormon seviyeleri üst seviyelere ulaşmıştır. Zeytinlerde çiçek tomurcuğu oluşumunun başladığı Haziran-Temmuz aylarında GA3/ABAoranı tüm uygulamalarda oldukça değişim göstermiş ve bu oran ilk yıl 2.00-61.00 arasında değişirken, ikinci yıl ise seviye düşerek 2.00-22.00 arasında değişmiştir. İkinci yıl her dikim mesafesinde ağaçlardan daha fazla meyve elde edilmesi çiçek tomurcuğu ayırım döneminde organlarda tespit edilen GA3 seviyesinin azalmasıyla izah edilebilir. Deneme sonucu, Gemlik zeytin çeşidinde en iyi gelişim ve meyve tutum performansının 4x3 m dikilen ve goble şeklinde budanan ağaçlardan elde edilmesi nedeniyle Antalya koşullarında Gemlik zeytin çeşidi için 4x3 m dikim sıklığı ve goble budama tavsiye edilmiştir. In this research, in Antalya conditions, it was observed that the effects of different plantingdensitiesand pruning types on the changes of some endogenous plant hormones and fruit setof Gemlik olive, which has a broad cultivation area in Turkey.One year old Gemlik olive was used in this research between 2008 and 2010 in Aksu Research and Experiment Field of Agriculture Faculty of Akdeniz University. One year old Gemlik olive seedlings were planted with 5x5 m, 4x3 mand4x1.5 mdensities and they were pruned as control, open vase and verticle axe styles. Plant height, trunk diameter, and also, beginning dates of inflorescence development, flowering, full flowering, the end of flowering, development of green, pink and black fruits, were observed on plants. The shoots, which were 80 cm above soil level and 360o surrounding of the olive trees, were taken every months during the two year period. After that, shoot height and diameter, internode length and the amount of the leaves on shoots were counted. Moreover, the levels of indole-3-acetic acid (IAA), gibberellic acid (GA3), abscisic acid (ABA) and zeatin (Z) were determined in the samples of leaves, nodes, and shoot tips.In the first year of the research, the trees which planted 5x5 mdensity, did not give any fruit, whereas 4x3 m and 4x1.5 mplanted trees gave fruits. However,in the second year of the research, fruits were obtained in all the pruning types and plantingdensities. Furthermore, during the first year, the fruit set rate was 0.88 %, whereas in the second year it increased to 4.85 %.In the samples of nodes and leaves, ABA, GA3, IAA and Z levels were observed higher in the second year than the first year, however, in the samples of shoot tips, levels were higher in the first year. It can be said that high levels ofIAA, GA3, ABA and Z in the samples of nodes and leaves, increased shoots height and diameter, internode height and the amount of the leaves on the shoots. The trees, which were planted with 4x3 m density, included the highest ABA, GA3, IAA and Z levels, thus, the highest tree length, trunk diameter, shoot development, shoot diameter, internode length and the amount of the leaves on shoots, were observed in these trees. In shoot tips samples, the trees which were planted with 4x1.5 mdensity, showed the highest ABA, GA3, IAA and Z levels.Control trees showed the highest IAA level in the leaves, while verticle axe type pruned trees showed the highest one in the nodes and shoot tips. The highest GA3 and Z levels in the leaves, nodes and shoot tips, were observed in control trees, whereas the highest ABA level was observed in verticle axe pruned trees.The monthly changes of ABA, IAA, GA3 and Z levels in the leaves, nodes and shoot tips, showed similar results with eachother. The highest endogenous hormone levels were observed in March, furthermore, they were high as well in August and September. Flower budsstart to be formed in June–July in olives, in these months,GA3/ABA rate changed significantly in all applications, it changed between 2.00-61.00 in the first year, and 2.00-22.00 in the second year. During the second year, getting more fruit from the trees with all planting densities, could be explained by a decrease in GA3 level, which was determined in plant organs in the flower buds developing period.At the end of the research, the best plant development and the highest fruit set were observed on the trees, which were planted with 4x3 mdensity and pruned as open vase style, therefore, 4x3 m plantingdensity and open vase style pruning can be suggested in Antalya conditions for Gemlik olive cultivar. 183

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. GİRİŞ VE AMAÇ: Modern tıp yöntemlerine ek olarak kullanılan tedavi yöntemlerini tanımlayan Geleneksel, tamamlayıcı ve alternatif tıp (GTAT) kullanımında son yıllarda tüm dünya genelinde bir artış meydana gelmiştir. En sık kullanılan GTAT yöntemlerinden biri olan bitkisel tıp dünya nüfusunun yaklaşık %80'i tarafından çeşitli rahatsızlıkların tedavisinde kullanılmaktadır. Bu çalışmada geleneksel tıpta çok yönlü etkileriyle bilinen Olea europaea, Nigella sativa ve Rosmarinus officinalis bitkilerinden özel olarak hazırlanan, Orta ve Doğu Anadolu'da yüzyıllardır kullanılan bir karışımın antiviral etkinliğini belirlenmesi ve yara iyileşme sürecine katkısını irdelemeyi amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM: Öncelikle yağ karışımının sitotoksik olmayan konsantrasyonu MTS testi ile belirlendi. Toksik olmayan konsantrasyonun in vitro scratch assay testi kullanılarak yara iyileşmesine etkisini incelendi. Bunun için kültüre edilmiş keratinosit hücre tabakasında çizik oluşturulduktan sonra yağ kombinasyonu uygulandı. Mikroplakalar invert mikroskopta incelenerek farklı zaman aralıklarında resimleri çekildi. Yağ kombinasyonunun antiviral etkinliği TS EN 14476 Standardına göre araştırıldı.. BULGULAR: toksik etkisi olmadığı MTS testi ile belirlenen %0,005'lik yağ kombinasyonu uygulanan grupta yara kapanma hızının kontrol grubu ile karşılaştırıldığında 12., 24. ve 36. saat sonunda istatiksel olarak önemli derecede fazla olduğu tespit edildi. Antiviral etkinlik analizi sonucunda yağ kombinasyonunun 1/1'lik virüs titresinde en az 4 log azalmaya neden olarak Human adenovirüs tip 5 ve Poliovirüs Tip 1 virüslerine karşı % 99,99 etkili olduğu ortaya kondu. SONUÇ: Çalışma sonuçları yağ kombinasyonunun yara iyileşmesini hızlandırıcı etkisi olduğunu ayrıca antiviral etkinliğe de sahip olduğunu göstermektedir. Anahtar kelimeler: Olea europaea, Nigella sativa, Rosmarinus officinalis, antiviral, yara iyileşmesi INTRODUCTION AND AIM: Complementary and alternative medicine (CAM), defined as treatment methods that are used in addition to modern medicine methods, has an increasing usage in the last decades throughout the world. Herbal medicine, the most commonly preferred CAM, is used in the treatment of various disorders by approximately 80% of the world's population. In this study, we aimed to determine the antiviral activity and wound healing potential of a special herbal mixture prepared from Olea europaea, Nigella sativa and Rosmarinus officinalis that has been used for centuries in Middle and East Anatolia. MATERIALS AND METHODS: Firstly, the nontoxic concentration of the herbal mixture is determined by MTS assay. This concentration is investigated for its wound healing potential by using in vitro scratch assay. To execute the scratch assay, a scratch is made on a cultured keratinocyte cell layer and the herbal mixture is added to the culture medium. Microplates are observed under inverted microscope and pictures are taken at different time intervals. The antiviral activity of the mixture is determined according to TS EN 14476 Standards. RESULTS: The nontoxic concentration, % 0,005 of herbal mixture as determined by the MTS assay, was found to show statistically higher wound healing rate in compare to control group at the end of 12, 24 and 36 hours. Antiviral activity test showed thatAccording to antiviral efficacy test, 4 log of reduction in virüs titer was seen in 1/1 herbal mixture. This reduction meant that the mixture was % 99,99 effective against Human adenovirüs type 5 and Poliovirüs type 1. DISCUSSION: The study shows that the special herbal mixture speed up wound healing and it also has antiviral activity. Key Words: Olea europaea, Nigella sativa, Rosmarinus officinalis, antiviral, wound healing

TEZ11053 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2015. Kaynakça (s. 41-46) var. iii, 47 s.: res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Çukurova Üniversitesi Kampüsü’nde doğal olarak yetişen Olea europaea L. (Zeytin) ve Ceratonia siliqua L. (Keçiboynuzu) ağaçlarından 3 dönem (Kasım 2013, Şubat ve Mayıs 2014) toprak, yaprak ve ölüörtüleri alınarak karbon, azot ve fosfor içerikleri, toprakların amonyum ve nitrat miktarları belirlenmiştir. Ayrıca toprakların karbon mineralizasyonları laboratuvarda 28°C’de 30 gün, arazide toprak solunumları da 1 yıl boyunca her ay soda lime ile saptanmıştır. Ağaçların taçları altındaki toprak sıcaklıkları, atmosferik nem ve CO2 konsantrasyonları ölçülmüştür. Toprakların karbon ve fosfor içerikleri her 3 aylık dönem genelde zeytinde keçiboynuzuna göre daha yüksek iken azot içerikleri birbirlerine yakın bulunmuştur. Yaprak karbon içerikleri her iki bitkide mevsime bağlı azalırken azot içerikleri genelde artmıştır. Karbon miktarları arasındaki fark anlamsız iken azot miktarları arasındaki fark anlamlıdır (P < 0,05). Her bitkinin karbon mineralizasyonları her dönem birbirine benzer olup aralarındaki fark anlamsızdır. Ancak zeytin topraklarındaki mineralleşme oranı keçiboynuzundan daha düşük olup aralarındaki fark anlamsızdır (P > 0,05).Toprak solunumları her iki bitkide kış aylarında düşük iken yaz aylarında artmış olup hem toprak ve yüzey sıcaklıkları, hem de CO2 konsantrasyonlarıyla önemli ve pozitif bir korelasyon (P = 0,000), atmosfer nemi ile ise önemsiz ve negatif bir korelasyon belirlenmiştir. Bu ve benzeri çalışmalar özellikle küresel ısınmayı tetiklediği öne sürülen CO2 emisyonları konusunda daha doğru bilgiler vererek uzun soluklu öngörüler yapılmasına ve ekosistem modelleri oluşturulmasına imkan verebilecektir. Soils, leaves and litters of Olea europaea L. (Olive) and Ceratonia siliqua L. (Carob tree) trees growing naturally in Cukurova University Campus were taken and carbon, nitrogen and phosphorus contents of these samples and ammonium and nitrate contents of soils were determined for 3 periods (November 2013, February and May 2014). Also, in vitro carbon mineralizations were measured for 30 days at 28°C while in situ soil respirations were determined by soda lime in every month for a year. Soil temperatures, atmospheric moistures and CO2 concentrations were measured under canopies of trees. Carbon and phosphorus contents of soils were generally higher in olive than carob tree for every 3 month periods while their nitrogen contents were close with each other. In both plants, leaves of carbon contents were decreased seasonally but nitrogen contents were increased and there were significant differences between nitrogen contents (P < 0.05) while no significant differences were found in carbon contents. Carbon mineralizations of both plants were similar in every period but there were found no significant differences. But mineralization rate were lower in olive soils than carob tree and no significant differences were found between them (P > 0.05). Soil respirations in both plants were lower in winter but increased in summer and correlated with soil and surface temperatures and CO2 concentrations positively and significantly (P = 0.000), but negative and nonsignificant correlations were found between atmospheric moisture and these parameters. This and this kind of studies giving more accurate informations about CO2 emissions that trigger will grant long term predictions and provide to create ecosystem models. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: FEF2013YL44.

Zeytin bitkisi Akdeniz havzasına özgü ve iklimin tipik bitkilerinden birisi olup, sağlık, gıda, kozmetik gibi alanlarda yüksek ekonomik değeri olan ve ülkemizin de önemli miktarda yetiştiriciliğini üstlendiği bir ağaçtır. mikroRNAlar 18-22 nükleotid uzunluğunda, protein kodlamayan ancak gen ifadesi düzenlenmesinde post-transkripsiyonel olarak rol oynayan tek zincirli RNA dizileridir ve stres dayanıklılığı, gelişim gibi süreçlerde miRNAların işlevleri bilinmektedir. Bu çalışmada yabani zeytin bitkisinin yaprak ve pedisel dokularının Temmuz ve Kasım aylarında alınan örneklerinin RNAları izole edilerek yüksek verimli dizileme teknolojisiyle elde edilen okumalar üzerinden ve küçük RNA kütüphanesi kullanılarak yeni ve korunmuş miRNA tespiti biyoinformatik olarak yapılmış, katlanma yapıları RNAfold ile belirlenmiştir. Analizler sonucu toplamda 20 korunmuş, 23 yeni miRNA bulunmuştur. Hedef mRNAların gen ontolojisi Blast2GO ile yapılmış, miRNAlar ve hedefleri eş zamanlı PCR deneyi yapılmış ve 7 örnekten 5 miRNA/hedef arasındaki ilişki doğrulanmıştır. Olive is a tree that is specific to Mediterranean basin and one of the typical plants of the climate and has high values on fields like health, food, cosmetics and our country bears the production in significant amounts. microRNAs are 18-22 nucleotide long non-coding, single-stranded RNA sequences that regulates gene expression on post-transcriptional level and are known to be involved in various biological processes such as stress tolerance and development. In this study samples were taken on July and November from wild olive tree's pedicel and leaf tissues and their RNA extracted to identify conserved and novel miRNAs bioinformatically on the RNA sequence and small RNA deep-seq and novel and conserved miRNAs were obtained via bioinformatics. As a result 20 conserved and 23 novel miRNAs were detected. Gene ontologies of target mRNAs were done via Blast2GO and the expression levels of miRNAs and their target genes were quantified by qRT-PCR. 5 out of 7 miRNA/target gene relationship were verified. 106

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada, Zeytin (Olea europea L.) meyvesinden, Hidrofobik Etkileşim Kromatografisi ile %16,80 verim ile 20,91 kat saflaştırılmış olan ß-glukozidaz enziminin süperparamanyetik Fe+2/Fe+3 (demir oksit ) nanoparçacıklara kovalent bağlanma reaksiyonuyla immobilizasyonu gerçekleştirilmiş ve enzim sofralık zeytin üretiminde acılık giderme işlemi amacıyla kullanılmıştır. Zeytin ß-glukozidaz enziminin Para-nitrophenyl-ß-d-glukopiranozidaz substratına karşı serbest enzim optimum sıcaklığı 55 oC, immobilize enzimin 37 o C olarak belirlenirken, optimum pH'ları, serbest ve immobilize zeytin ß–glukozidazı için 5,5 olarak belirlenmiştir. Zeytin ß-glukozidaz enziminin saf ve immobilize formlarının pNPG substratına karşı KM ve Vmax değerleri Linewear-Burk grafiği ile saf enzim için 0,8 mM ve 192 EU/ml olarak immobilize enzim için 1,26 mM ve 333,3 EÜ/ml olarak belirlenmiştir. ß-glukozidaz süperparamanyetik nanoparçacıklara immobilizasyonunda en yüksek aktivite 22,9 µg enzim/25 mg Fe +2 süperparamanyetik nanoparçacık ile elde edilmiştir. Zeytin meyvesinden saflaştırılarak süperparamanyetik nanoparçacıklara immobilize edilen ß-glukozidaz enziminin sofralık zeytin üretiminin en önemli basamağı olan acılık giderme aşamasında kullanımıyla ilgili olarak ham ve enzim uygulanmış zeytin örneklerinde oleuropein analizleri HPLC ile gerçekleştirilmiştir. 6 ve 12 saatlik denemelerde immobilize enzimin oleuropeinin başlangıçtaki miktarına göre % 43,56 , 20 saat sonunda %100 oranında düşüşe neden olduğu belirlenmiştir. Denemeler göstermiştir ki, 6 kullanım sonunda aktivitesini koruyan immobilize enzim oleuropein hidrolizinde %65 düzeyinde etkili olmuştur., This study, ß-glucosidase which was purified with hydrophobic interactions chromatography from Olea europea L. of fruit, immobilized with covalent binding reaction to superparamagnetic Fe+2/Fe+3 nanoparticles. In the production of eating olives, ß- glucosidase used for debittering process. The optimum temperature of free and immobilized ß- glucosidase was determined 55 oC and 37 oC againist pNPG substrate, respectively. The optimum pH for free and immobilized ß-glucosidase was determined as 5.5. The KM and Vmax values of free and immobilized ß-glucosidase were determined 0,8 mM (192 EU/ml) and 1,26 mM (333,3 EÜ/ml) by the method of Lineweaver-Burk plots. The highest activity was obtained by 22,9 µg enzyme/25 mg Fe +2 in immobilisation with superparamagnetic nanoparticles. Oleuropein analysis which were related with using ß-glucosidase for debittering process, were performed by HPLC in crude and enzyme-treated olive samples. At 6 and 12 hour trials immobilized enzymes caused a decrease of 43.56 % compared to the initial amount of oleuropein, caused a decrease of 100% after 20 hours. Trials have shown that the immobilized enzyme which protects own activity at the end of 6 experiments, is effective 65% in the hydrolysis of oleuropein., Bu tez çalışması Balıkesir Bilimsel Araştırma Proje Birimi tarafından 2014/112 nolu proje ile desteklenmiştir.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada, zeytin (Olea europaea L.) bitkisine ait beta glukozidaz (ZBG) ve tip II metalotiyonein genleri (OeMT2), moleküler, fizyolojik ve biyokimyasal olarak karakterize edilmiştir. Daha önce yapılan çalışmalarda sadece cDNA dizisi bulunan bu iki genin; intron tespiti, biyoinformatik araçlarla analizi, çeşitler arası polimorfizm tespiti, kopya sayısı, zeytin bitkisinde dokusal ve zamansal ekspresyon profili, bakteriyel ekspresyonu, protein karakterizasyonu ve biyolojik aktivite çalışmaları yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesi sonucunda, ZBG geninin 9 adet intron içerdiği belirlenmiştir. 5' UTR bölgesine ait yaklaşık 344 nükleotit uzunluğunda dizi elde edilmiştir. Yapılan polimorfizm çalışmasında ZBG geninin polimorfik olduğu ve Ayvalık çeşidine en uzak Gordales çeşidinin olduğu görülmektedir. Domat, Picual ve Koroneiki çeşitleri ise ZBG geni açısından Ayvalık çeşitine daha yakın görülmektedir. Anlık gösterimli PZR analizleri; ZBG geninin tek kopyalı olduğunu, var yılı ya da yok yılına özgün olmadığını, zeytin dokularından en fazla meyvede ve kasım ve aralık aylarında ifade edildiğini gösterdi. Biyokimyasal karakterizasyon sonuçları ZBG proteininin yaklaşık 67 kDa ağırlığında olduğunu, optimum pH değerinin 8.0, optimum sıcaklığının 37 °C olduğunu, pNPGlu substratına karşı Vmax değerinin 25.25 EU, Km değerinin ise 5.14 mM olduğunu belirledi. Demir ve Mangan ZBG enzimini active ederken, δ-glukanolakton, glukoz, bakır, nikel, kadmiyum ve çinkonun da enzimin inhibitörleri olduğu belirlendi. OeMT2 geninin 2 adet intron içerdiği ve tek kopya olarak zeytin genomunda temsil edildiği tespit edildi. OeMT2 geninin hemen hemen tüm zeytin dokularında benzer oranda ifade edildiği ve polimorfik bir gen olduğu kanıtlandı. Proteinin moleküler ağırlığının yaklaşık 22 kDa olduğu ve biyolojik aktivite analizi sonucu bakır ve kadmiyum elementlerini etkin bir şekilde bağladığı tespit edildi., In this study, a ß glucosidase gene (ZBG) and a type II metallothionein gene (OeMT2) from olive (Olea europaea L.) were characterized with respect to molecular, physiological and biochemical aspects. Previous studies reported only a cDNA sequence for both of the genes which were investigated in this thesis for intron determination, bioinformatic analysis, polymorphism study among olive cultivars, copy number determination, expression profile (in different tissues with regard to alternate bearing), protein expression, characterization and biological activities. The results revealed the first data about the genes, and revealed that ZBG has 9 introns. 344 bp of 5' UTR region of the gene was identified. ZBG displayed a polymorphic seqeunce among cultivars. Domat, Picual and Koroneiki cultivars were the closest cultivars to Ayvalik whereas Gordales was the furthest among the olive cultivars examined. Real - time PCR studies suggested that ZBG was represented as a single copy gene in olive genome, has probably no function associated with alternate bearing in olive and highly expressed in fruits, comparing to olive tissue and organs, especially on November and December. Biochemical characterization results suggested that; MW of ZBG protein is 67 kDa, optimum pH is 8.0; and optimum temperature of the enzyme is 37 °C, Vmax is 25.25 EU and Km value is 5.14 mM. While iron and manganese were the activators of the ZBG enzyme, δ-glucanolactone, glucose, cupper, nickel, cadmium and zinc were the inhibitors. OeMT2 gene had 2 introns and it was represented as a single copy gene in olive genome. OeMT2 gene had more or less the same expression profile in all olive tissue and organs tested. It was al also a polymorphic gene. It has a 22 kDa MW and its biological activity revealed that OeMT2 binds cupper and cadmium effectively.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de yetişen ve çoğunlukla yağ ve sofralık zeytin üretiminde kullanılan bazı zeytin çeşitleri (Olea europaea L. cv. Gemlik ve Olea europaea L. cv. Çelebi) arasındaki filogenetik ilişkileri anlamak, genomik DNA bölgelerindeki nükleotit varyasyonlarını değerlendirmek ve birkaç potansiyel polimorfik bölge analiz edilerek zeytin kültürleri arasındaki çeşitliliği belirlemektir. İki zeytin çeşidine (Gemlik ve Çelebi) ait 16 örneğin total genomik DNA'sı fenol-kloroform-izoamilalkol protokolüne göre izole edildi. 16 örneğin nrDNA ITS bölgeleri ile soğuk stresini indükleyen protein / dehidrin genine benzediği varsayılan ve DK31 olarak adlandırılan bölgesi çoğaltıldı ve dizilendi. Bu dizilerin filogenetik analizi yapıldı. ITS bölgeleri kullanılarak elde edilen ağaçların dallanma modeli tam olarak belirlenemedi. Buna rağmen kullanılan yeni markır (DK31) zeytin çeşitlerini ayırmak için yeterli miktarda polimorfizm oluşturdu ve politomi problemi çözüme kavuşturuldu., The purposes of this study, are to understand of phylogenetic relationships, to evaluate of variations in genomic DNA regions and to determine varieties between olive cultivars by analyzing some potential polymorphic region from some olive oil and table olive cultivars (Olea europaea L. cv. Gemlik and Olea europaea L. cv. Çelebi) growing in Turkey Total genomic DNAs of 16 olive samples belonging to two olive cultivars (i.e., Çelebi and Gemlik) were isolated using phenol-chloroform-isoamyl alcohol procedure. ITS nrDNA region and stress-inducing protein/dehydrine alike putative gene, DK31, were amplified and sequenced. Phylogenetic analysis of these sequences were performed. Branching patterns of ITS nrDNA trees were not determined exactly. However, the new molecular marker, DK31, displayed sufficient polymorphism to distinguish the olive cultivars and the polytomy problem was resolved., Bu tez çalışması Uludağ Üniversitesi tarafından 2011/76 nolu proje ile desteklenmiştir.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada zeytin (Olea europaea L.) periyodisitesinin moleküler düzeyde aydınlatılmasına yardımcı olacak aday genlerin tespit edilmesine altyapı oluşturucak cDNA kütüphaneleri oluşturulmuştur. Bu amaçla Temmuz "var yılı", Temmuz "yok yılı", Kasım "var yılı", ve Kasım "yok yılı" yaprakları ve Ekim meyve örnekleri kullanıldı. Herbir kütüphaneden rastgele 100 koloni seçilerek insert nükleotit dizileri ve homoloji analizleri yapıldı. Genomik DNA kütüphanesi verileri ile zeytin genomu hakkında bazı ipuçları elde edildi. cDNA kütüphaneleri verileri ile her gelişme dönemine özgü ve meyveye özgü cDNA molekülleri tespit edildi ve iki farklı döneme ait birçok aday gen bulundu. Kütüphanelerden elde edilen önemli genlerden dehidrin seçilerek moleküler, biyokimyasal ve biyoinformatik karakterizasyonu yapıldı. Dehidrin geninin 118 nükleotitlik intron bölgesi ve 699 nükleotitlik aday promotör bölgesi tespit edildi. 28 kDa'luk proteininin laktat dehidrogenaz (LDH) ile donmayı geciktirme aktivitesi, ve mRNA'sının Temmuz ve Kasım ayı "var - yok'' yılları yapraklarında ve sürgün, tomurcuk, pedisel gibi zeytinin diğer organlarında ekspresyon profili belirlendi. Anlık gösterimli (real-time) PCR ile dehidrin geninin tek kopyalı olma ihtimalinin yüksek olduğu tespit edildi. 27 zeytin çeşidinde polimorfizm analizi yapıldı ancak çeşit ayrımında kullanılacak kadar polimorfik olmadığı belirlendi. Biyoinformatik analizler sonucunda zeytin dehidrin geninin Y2SK2 segmetine sahip olduğu belirlendi., In this study, one genomic DNA (gDNA) library and 5 cDNA libraries from Ayvalik (leaves and fruits) were constructed for isolating canditate genes that can help enlightening the molecular mechanism of alternate bearing in olive (Olea europaea L.). For this purpose, cDNA libraries from olive leaves in July ("on" and "off year") and in November ("on" and "off year") and one fruit library (in October "on year") were constructed and randomly selected 100 positive clones from each library were analysed with respect to homology and insert size / sequence information. Additionally, a genomic DNA library was also constructed and analysed the same way, to obtain some insights about the general structure and gene density of the olive genome. The analysis of the results revealed a 118 nucleotides long intron, and 699 nucleotides long of the putative promoter region of olive dehydrin. Cryprotective activity of 28 kDa dehydrin through lactate dehydrogenase (LDH) activity, and expression profile of its mRNA were determined. Real-time PCR analysis predicted dehydrin is probably represented with one copy in the genome. Polymorphism analysis including 27 olive cultivars revealed multiple SNPs although the SNPs were not abundant enough to utilize dehydrin as a genetic marker for cultivar identification. Bioinformatic analysis showed that dehydrin has Y2SK2 segment., Bu tez çalışması TÜBİTAK tarafından 106O616 ve 110O108 numaralı projeler ile ve Balıkesir Üniversitesi tarafından 2012 / 41 numaralı proje ile desteklenmiştir

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada zeytinde (Olea europaea L.) Uslu (Meyvesi kolay dökülen) ve Kiraz (Meyvesi zor dökülen) çeşitlerinin meyve pedisellerinden cDNA kütüphaneleri oluşturuldu. Her iki kütüphaneden rastgele toplam 400 koloni seçilerek taşıdıkları insertlerin biyoinformatik analizi yapıldı. Biyoinformatik analizler sonucunda başka bitkilerden rapor edilmiş 19 farklı cDNA elde edildi. Bu 19 cDNA molekülünden 14'ünün daha zeytinde bulunmamış olduğu tespit edildi. Ayrıca 9 cDNA'nın muhtemelen açık okuma çerçevesi içerdikleri fakat erişimi olan veritabanlarında benzerlerinin bulunmadığı tespit edildi. Bu cDNA'lardan 14'ü EST veritabanında zeytinle homoloji göstermedi. Dolayısıyla bu cDNA'lar zeytinden ilk defa elde edilmiş oldu. Sonuçların genel analizi elde edilen cDNA moleküllerinin çoğunlukla zeytin pediseline özgü olabileceğini düşündürmektedir. Uslu pedisel kütüphanesinde bulunan meyve dökülmesinde rol oynayan ACC sentazın ekspresyon seviyesi Kiraz pediselindekinden yaklaşık 5 kat fazla ölçüldü. Bunun gibi farklılık gösteren cDNA moleküllerinin, iki çeşit arasındaki dökülme farkını açıklama potansiyeli taşıdıkları söylenebilir., In this study, cDNA libraries from Uslu (firm fruit holder) and Kiraz (loose fruit holder) olive (Olea europaea L.) cultivars were constructed for capturing and analysis of differentially expressed cDNAs, using randomly picked 400 colonies in total from both libraries. Of all the cDNAs analysed, 19 were found to be unique genes through bioinformatic analyses. Of these 19 cDNAs, 14 were not reported from olive before and hence were detected for the first time with this study. Nine cDNA were found to harbor one or more open reading frames but not to have any similarity in any record from the public databases. Most of the cDNAs obtained from these libraries appeared to be pedicel specific if not cultivar - pedicel specific. The expression level of ACC synthase acting in fruit abscission found 5 fold more "Uslu" cDNA library than that of "`Kiraz" Similarly differantiating cDNAs suggest a potential to explain the abscission difference between two cultivars.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada Ayvalık zeytin çeşidine (Olea europaea L. cv. Ayvalık) ait meyvesiz yapraklardan ele edilen cDNA kütüphanesine ait tahmini tiyoredoksin geninin moleküler analizi yapıldı. Tiyoredoksinler hücre redoks düzenlemesinde rol oynayan küçük proteinlerdir. Gelişmiş ökaryotlardan prokaryotlara kadar tüm organizmalarda mevcuttur. Tiyoredoksin disülfit oksidoredüktaz olarak hizmet eder. Çeşitli biyoinformatik araçlarla analiz edilen tiyoredoksin geninin 706 nükleotit uzunluğundaki mRNA' sının 188 aminoasit kodlayan bir açık okuma çerçevesi (ORF) bulundurduğu, moleküler ağırlığının 20944.94 Dalton olduğu tespit edildi. Genin kodladığı proteinin yüksek oranda serin aminoasidi bulundurmasına ilaveten diğer bitkilerin tiyoredoksinlerinin hiç birinde rastlanmayan 6 adet serin aminoasit tekrarı (SSSSSS) içerdiği tespit edildi. Tahmini tiyoredoksin geninin iki ekzon ve bir introndan oluşmakta olduğu bulundu. Zeytinde ilk defa uygulanan TAIL - PCR ile yaklaşık 650 nükleotitlik promotör bölgesi tespit edildi. Proteinin dokusal ve zamansal ekspresyon seviyesini belirlemek için 12 ay boyunca toplanan zeytin örneklerinden elde edilen RNA örnekleri ile anlık gösterimli (real - time) PCR yapıldı. Genin en çok meyvede sentezlendiği, aylara göre bakıldığında ise Kasım ayında oluşan olgun meyvede ekspresyon seviyesinin en yüksek olduğu saptandı. Tahmini tiyoredoksin geninin zeytindeki temel görevini öğrenmek için yapılacak protein ekspresyon deneylerinin ilk basamağı olan ekspresyon vektörüne klonlama işlemi gerçekleştirildi. Sonraki çalışmalarda ekspresyon vektöründen proteinin üretilmesi ve biyokimyasal karakterizasyonunun yapılmasının yanında, promotör bölgesinin tamamının tespit edilerek fonksiyonel promotör karakterizasyonunun yapılması planlanmıştır., In this study, molecular analysis of a putative thioredoxin isolated from a cDNA library generated from olive (Olea europaea L. cv. Ayvalik) leaves in July, was performed. Thioredoxin is a small protein that functions in cellular redox regulations as a disulfide oxidoreductase in many organisms fromhigher eukaryotes to prokaryotes.. Bioinformatics analysis of the putative gene revealed about 706 nucleotides longmRNA that encodes a 188 amino acid long open reading frame (ORF) and a 20944.94 Dalton protein. The putative protein contains a high percentage of serine. Moreover the protein contains 6 amino acid repeat (SSSSSS) that was not detected in its homologs in other plants. The putative thioredoxin gene was found to be composed of two exons and one intron. TAIL - PCR in olive is applied for the first time and a putative promoter region of approximately 650 nucleotides was detected. Spatial and temporal expression of mRNA levels from olive tissue samples collected along 12 months were detected with the real - time PCR. According to the results the putative gene has sthe highest expression level in mature fruits. To explore the biochemical properties of the encoded protein, the cDNA was cloned into an expression vector. Studies to express the putative protein, and to obtain a more comphrehensive promoter region are underway., Bu tez çalışması TÜBİTAK tarafından 106O616 ve 110O108 numaralı projeler ve Balıkesir Üniversitesi tarafından 2011-14 numaralı proje ile desteklenmiştir.

Diyabetes Mellitus (DM), mutlak ya da bağıl insülin eksikliği veya insülin direnci nedeniyle ortaya çıkan ve karbonhidrat, lipid ve protein metabolizması bozukluğu ile karakterize, endokrin ve metabolik bir hastalıktır. Zeytin dünyanın çeşitli bölgelerinde yaygın olarak bulunan uzun ömürlü bir ağaçtır. Zeytin yaprağının (Olea europaea L.) geleneksel antidiyabetik ve antihipertansif bitkisel bir ilaç olduğu ileri sürülmektedir.Çalışmamızda deney materyali olarak Doğu Karadeniz Bölgesindeki Artvin ilinin, Yusufeli ilçesinden topladığımız zeytin yapraklarını kullandık. Olea europaea L. yapraklarının etil alkoldeki ektresinin streptozotocin ile indüklenen diyabetik ve normal ratlardaki antidiabetik etkileri araştırıldı. Zeytin yaprağı ekstresi (0,25 ve 0,5 g/kg) 14 gün oral verildiğinde diyabetik kontrol (DG) gurupların aspartat amino transferaz (AST), alanin amino transferaz (ALT) ve alkalen fosfataz (ALP) seviyelerinde önemli azalma izlendi (p

Zeytinin (Olea europaea L.) çok uzun bir geçmişe dayanan tarımında çoğunlukla lokal olarak adapte olmuş kültür çeşitlerinin seçilmesi, tür için ciddi bir genetik erozyonla sonuçlanmış ve ayrıca kültür formları (O. europaea L. subsp. europaea var. sativa) doğal olarak bulunan yabani formlarını (O. europaea L. subsp. europaea var. oleaster) baskıladığından, günümüzde pek çok bölgede yabani formlar yok olmuştur. Bununla beraber, zeytinin çok sayıda kültür çeşidinin olması ve daha henüz tümünün DNA esaslı, güvenilir tekniklerle genetik karakterizasyonlarının tamamlanmamış olması nedeniyle, yabani formların çeşitliliğine ilişkin çalışmalar genel olarak ikinci planda kalmıştır. Ancak, verim ve kalitenin yanı sıra biyotik ve abiyotik stres faktörlerine karşı dayanıklılık gibi pek çok değerli genetik bilgiyi gen havuzlarında bulunduran yabani formların doğal populasyonlarındaki genetik çeşitliliğin saptanması ve korunması büyük önem taşımaktadır.Bu çalışma ile, ülkemiz zeytin alanlarının %55.11 gibi büyük bir oranının yabani zeytin populasyonlarındaki genetik çeşitlilik bakımından ilk kez, ve RAPD (Rastgele Çoğaltılan Polimorfik DNA) belirteçleri kullanılmak suretiyle taranması ve bu alanlarda yaygın olarak kullanılan çeşitlerin, 8 gibi önemli bir çoğunluğunun aynı belirteçlerle karakterize edilmesi, böylelikle yabanilerin ve kültür çeşitlerinin kendi aralarındaki ve birbirleriyle olan genetik uzaklıklarının ve gen akış düzeylerinin ilk kez saptanması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Dikili, Karaburun, Bergama, Edremit, Burhaniye, Ayvalık ve Muğla'daki doğal alanlardan ve üretim bahçelerinden yabani populasyonlar örneklenmiş, T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı İzmir-Bornova Zeytincilik Araştırma Enstitüsü'nden ise yaygın olarak kullanılan 8 kültür çeşidi (Domat, Memecik, Uslu, Gemlik, Çekişte, İzmir Sofralık, Girit ve Ödemiş Eşek Zeytini) temin edilmiştir. Öncelikle, çalışma materyali arasından rastgele seçilerek oluşturulan 5 bireylik bir alt populasyonda 30 RAPD primeri taranmış ve tekrarlanabilirlik, bant netliği ve polimorfik bant sayıları bakımından en iyi sonuç alınan 20 primer seçilerek tüm çalışma materyaline uygulanmıştır. Taranan 30 primerin sadece 1 tanesinin alt populasyon bireylerinin hiç birinde çalışmadığı, geriye kalan 29 primerin ise en az 2 polimorfik bant ürettiği görülmüştür. Elde edilen veriler POPGENE Versiyon 1.31 bilgisayar programı ile analiz edilmiştir.Yirmi primer ile yabani populasyonlarda 441 (% 96,50)'i polimorfik olan toplam 457 lokus saptanmıştır. Yabani populasyonlardaki toplam genetik çeşitlilik (HT) 0,20 ± 0,03 olarak bulunmuş, bunun 0,12 ± 0,01 (% 60)'sini populasyon içi genetik çeşitlilik (HS) ve 0,08 (% 40)'ini ise populasyonlar arası genetik çeşitlilik (DST) oluşturmuştur. En fazla genetik çeşitlilik Pop-5 (Burhaniye Populasyonu)'de saptanırken, en düşük genetik çeşitlilik Pop-7 (Muğla Populasonu)'de saptanmıştır. Çalışmada örneklenen yabani populasyonlar için hesaplanan gen akış düzeyi değeri (Nm) 0,76'dır. En düşük genetik uzaklık, DN=0,0675 değeri ile, Pop 3 (Bergama) ve Pop 4 (Edremit) arasında bulunurken, en yüksek genetik uzaklık değeri ise, DN=0,1430 değeri ile, Pop 1 (Dikili) ve Pop 2 (Karaburun) arasında saptanmıştır. Sekiz kültür çeşidine ait bireylerin 20 polimorfik primerle analizi sonucu yabani zeytin populasyonlarının analizinde saptanmış olan toplam 457 lokusun sadece 186 (% 40,70)'sı saptanmış ve bunlardan 137 (% 73,66)'sinin polimorfik olduğu görülmüştür. Bu da doğal yabani populasyonlara oranla kültür çeşitlerindeki genetik erozyonun boyutlarını ortaya koymaktadır.Ülkemizin sofralık zeytin ve zeytinyağı üretiminde dünya pazarında sahip olduğu iddialı konumunu koruması ve daha da iyileştirmesi için en etkili ve temel yaklaşımların başında, ekonomik değeri çok yüksek olan bu bitki için iyi planlanmış ıslah programlarının oluşturularak gerçekleştirilmesi ve sonuçlarının geniş üretim alanlarında uygulamaya konması gelmektedir. Etkili ve amaca uygun ıslah programlarının geliştirilip uygulanmasında ise en önemli unsur hem kültür hem de yabani formlardan oluşan ve genetik olarak iyi karakterize edilmiş geniş bir germplasma sahip olmaktır. Bu tez çalışmasından elde edilen sonuçların bu bağlamda yakın gelecekte çok etkin bir şekilde kullanılabileceği düşünülmektedir. Intensive selection of locally adapted varieties in the long historical past of the olive tree (Olea europaea L.) resulted in serious genetic erosion in the species and also, because the cultivated forms (O. europaea L. subsp. europaea var. sativa) have suppressed the naturally found wild forms (O. europaea L. subsp. europaea var. oleaster), they are absent from many regions, at present time. In addition, the presence of high number of cultivated varieties of olive and the continuation of their genetic characterization with reliable DNA techniques resulted in the remaining of the studies on the genetic variation of wild forms at the second order of importance. However, the determination and conservation of genetic variation in natural populations of wild olives which include much valuable genetic information like resistance to biotic and abiotic stress factors besides the yield and quality traits in their gene pools are very important.The aims of this study are, the screening of 55.11% of the olive areas of our country in terms of the genetic variation in wild olive populations by RAPD (Random Amplified Polymorphic DNA) markers and the genetic characterization of 8 cultivated olive varieties which are commonly used in these olive production areas with the same markers and so the determination of genetic distances and gene flow levels among and between Turkish wild and cultivated forms, first time in the literature. For this purpose, sampling was performed from the natural areas and olive gardens in natural distribution areas of the olive including the provinces of Dikili, Karaburun, Bergama, Edremit, Burhaniye, Ayvalık and Muğla. Furthermore, 8 varieties (Domat, Memecik, Uslu, Gemlik, Çekişte, İzmir Sofralık, Girit and Ödemiş Eşek Zeytini) are obtained from T.R. Ministry Of Agriculture And Rural Affairs Izmir-Bornova Research Institute For Olive Production. Primarily 30 RAPD primers in a subpopulation of 5 individuals that are randomly selected from working materials are screened and 20 of them were selected and applied to whole material in accordance with their repeatability, band clarity and polymorphic band numbers. Only 1 of the 30 primers was found to be not functioning on any of the subpopulation members while remaining 29 primers were observed to be producing at least 2 polymorphic bands. Acquired data was analysed with POPGENE, version 1.31 computer software.In wild populations 457 loci were detected with 20 primers and 441 (96.50%) of them were detected as polymorphic. Total genetic variation (HT) in wild populations was found as 0.20 ± 0.03. 0.12 ± 0.01 (60%) of this variation was due to within population genetic variation (HS) while the remaining 0.08 (40%) was due to among population genetic variation (DST). The highest level of genetic variation was detected in Pop-5 (Burhaniye Population) while the lowest level of genetic variation was found to exist in Pop-7 (Muğla Population). Gene flow level (Nm) for the wild populations sampled in the study was calculated as 0.76. The lowest genetic distance DN=0,0675 was detected between Pop 3 (Bergama) and Pop 4 (Edremit ) while the highest genetic distance DN=0,1430 was found between Pop 1 (Dikili) and Pop 2 ( Karaburun). Only 186 (40.70%) of the entire 457 loci detected in wild olive populations were also detected in eight varieties with 20 polymoprhic primers and 137 (73.66%) of these were observed to be polymorphic. This finding indicates the level of genetic erosion in cultivated olives compated to natural wild olive populations.For the preservation and increasing of the pretentious position of our country in the world market for table olive and olive oil production, the most effective and basic approach is the development and application of well designed breeding programs and the distribution of the results of these programs to wide production areas. For this purpose the most important thing is having a wide germplasm composed of genetically well characterized wild as well as cultivated forms. It is thought that the results that were obtained from this thesis could effectively be used in this respect in a near future. 90

Bu araştırma Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliği bahçesindeki Manzanilla çeşidi zeytin ağaçlarının yapraklarındaki makro ve mikro besin elementlerinin mevsimsel değişimlerini incelemek ve bu çeşit için Aydın şartlarında en uygun yaprak örneği alma zamanının tespiti amacıyla yapılmıştır. Araştırma için boş yılında olan ve yıl boyunca sulama, gübreleme ve ilaçlama uygulaması yapılmayan 30 adet ağaç seçilmiş ve her ay yaprak ve toprak örnekleri alınmıştır.Sonuç olarak Aydın yöresinde kurak koşullarda yetiştirilen Manzanilla zeytin çeşidi için boş yılında en uygun yaprak alma döneminin N, P, K, Ca, Mg, Fe, Mn, Zn ve Cu elementleri için Şubat ayı, B elementi için Mayıs-Ağustos ya da Eylül-Ekim dönemleri olduğu belirlenmiştir. The aims of this study are to determine the seasonal changes in mineral nutrient concentrations of the leaves of Manzanilla olive tree at the Experimental Station of Agriculture Faculty, University of Adnan Menderes, Aydın, Turkey and to determine the most appropirate leaf sampling date for this cultivar in Aydın region. For this purpose, 30 olive trees grown under rainfed condition without fertigation and pest control in ?off? cropped season were selected and leaf and soil samples were taken monthly.The leaf analysis showed that the most appropriate leaf sampling time is February for N, P, K, Ca, Mg, Fe, Mn, Zn and Cu elements, and May-August or September-October periods for B for the Manzanilla olive cultivar grown in Aydın under rainfed conditions. 76

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada, zeytin yağının ana bileşenlerinin yaklaşık % 85'ini oluşturan oleik asitin biyosentezini katalizleyen (enzimi kodlayan) ∆9-Stearoyl ACP desaturazın çeşitler arası ve meyve gelişim aşamalarındaki mRNA seviyeleri tespit edilerek, bu aşamalardaki yağ verimleriyle karşılaştırılmıştır. Ayrıca bu genin çeşitler arası restriksiyon polimorfizmi tespit edilmiş ve bu polimorfizmin yağ verimiyle ilişkisi incelenmiştir. Meyve örnekleri Edremit Zeytincilik Fidan Üretme İstasyonu'nun bahçesinde bulunan, Ayvalık, Memeli, Kiraz, Uslu ve Memecik zeytin çeşitlerinden Temmuz ve Kasım aylarında toplanmıştır. Zeytin meyvelerinden izole edilen RNA örneklerinden RT-PCR ile her çeşit için ayrı ayrı ∆9-Stearoyl ACP desaturaz genine ait cDNA çoğaltılmıştır. Agaroz jelelektroforezi ile ekspresyon seviye farklılığı tespit edilmiştir. Sonuçların analizi, yağlık çeşitlerde ekspresyon seviyesinin (sofralık olanlara kıyasla daha fazla) gelişime paralel olarak arttığını, meyvedeki yağ oranının genin mRNA ekspresyon seviyelerine paralel sonuçlar verdiğini ortaya çıkarmıştır. Her çeşitten RT-PCR yoluyla elde edilen cDNA'ların 4 farklı restriksiyon enzimi ile kesimi sonucu, zeytin genomunda bulunduğu bilinen bu genin (∆9-Stearoyl ACP desaturaz) iki kopyasının, bütün çeşitlerde Msp I kesim bölgesi açısından fark gösterdiği tespit edilmiştir. Hinf I kesim bölgesi içinse çeşitler arası polimorfizm olduğu görülmüştür. Genomik DNA' dan elde edilen PCR ürünlerinin aynı enzimlerle kesilmesi bu polimorfizmleri doğrulamıştır., In this study, Stearoyl ACP desaturase which is responsible for oleate (thatcomprises about 85 % of the major compounds of olive oil) biosynthesis wasinvestigated in olive (Olea europaea L.) cultivars with respect to expression levelsbetween cultivars in two developmental stages, and correlation of oil yield.Polymorphism of this gene among cultivars, and relationship between polymorphism ofthis gene and oil yield was also investigated. Olive fruit samples was obtained fromEdremit Olive Seedling Propagation Station from Ayvalık, Memeli, Kiraz, Uslu, andMemecik cultivars in July and November.Using total RNA extracted from each olive fruit sample, RT-PCR was performedand difference of ∆9-Stearoyl ACP desaturase mRNA levels was determined. Cultivarsmajorly used for oil were found to contain more mRNA expression than that of cultivarsmajorly consumed as table olive. Developmental expression was in parallel with oilyield especially for oil olives. Restriction analysis of ∆9-Stearoyl ACP desaturasecDNA with four different enzymes revealed a polymorphism (MspI) between two copiesof this gene in olive genome, and a polymorphism between oil cultivars and tablecultivars (HinfI). Restriction analysis of PCR amplifications from genomic DNA alsoconfirmed these polymorphysms.