Search

Introduction: This study was performed by evaluating the preoperative and postoperative results of 80 patients who underwent surgery at Neurosurgery Clinic of Süleyman Demirel University Medical Faculty Hospital, between April 2017 and April 2018.Purpose: The purpose of the present study was to evaluate the effect of two different surgical lomber spinal fusion methods on selected spinal angle measurements in the early & late postoperative periods.Material and Method: In the present study, a total of 80 patients 40 of whom underwent posterior stabilization and fusion with transpedicular screw (40 patients), and 40 of whom were supported with fusion and interbody cage (40 patients) were examined retrospectively. The preoperative, postoperative 1st month and 1st year postoperative lumbar lordosis angles and L4-5 wedge angles were measured on computerized tomography (CT) scans of the patients. The percentages of the changes in these angles were calculated. The results were compared by using t test with SPSS program.Result: Our study means a positive contribution of interbody cage application to reach the goal of preserving spinal angles as close as possible to the normal ranges post-operatively., Giriş: Bu çalışmamız Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroşirürji Kliniği’nde Nisan 2017 – Nisan 2018 tarihleri arasında opere edilmiş olan 80 hastanın operasyon öncesi ve sonrası sonuçları değerlendirilerek hazırlanmıştır.Amaç: Farklı patolojiler sebebiyle posterior stabilizasyon ve füzyon operasyonu geçiren hastalara uygulanan iki farklı füzyon yönteminin postoperatif süreçte omurga açılarına etkisinin araştırılmasıdır.Materyal ve Method: Çalışmada transpediküler vida ile posterior stabilizasyon ve füzyon yapılan (40 hasta) ve bu yöntemin interbody cage ile desteklenerek füzyon yapılan (40 hasta) toplam 80 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların ameliyat öncesi, ameliyat sonrası 1. ay ve ameliyat sonrası 1. yıl lomber lordoz açıları ve L4-5 wedge açıları ölçülerek açılar arasındaki değişimlerin yüzdelik değerleri hesaplanmış, bulunan değerler SPSS paket programı ve T testi kullanılarak istatistiksel olarak hesaplanmıştır.Sonuç: Çalışmamız interbody kafes ile desteklenmiş olan hastaların omurga açılarına daha olumlu katkıları olduğunu göstermektedir.

ObjectiveVarious pathologies can be seen in craniovertebraljunction. Menengiomas, the most frequent, andschwannoma, ependimoma, hemangioblastoma arethe benign extra-osseous lesions localized in thisregion. In this study, we aimed to evaluate the patientsadmitted to our clinic with an extra-osseous lesion incraniovertebral junction, and operated via posteriorapproach to dominate vertebral artery and preservestabilisation, without an instrument.Material and MethodsThe data of 3 patients, admitted and operated inthe neurosurgery department of Süleyman DemirelUniversity, were evaluated. Two of the patientswere male, and one of them was female, and themean age was 47 (37-66). Microsurgical intradurallesion excision was done with posterior approachvia using intraoperative neuromonitoring afterhemilaminectomy.ResultsThe pathological diagnosis was schwannoma in 2patients and meningioma in 1 patient. No neurologicaldeficit was observed in the patients during postoperativeperiod. Improvement was observed in closure motorevoked potansiyel (MEP) values (4.3%; 6.7%; 9.4%improvement) compared with initial values in all patients.ConclusionVarious approaches from anterior and posterior werereported in this region lesions. Performing the mostpossible extensive and reliable tumor resection shouldbe the initial aim during the evaluation of surgicaltechniques. In the lesions localized dorsally posteriorapproach without instrumentation can be preferredwith the protection of the stability., AmaçKranyovertebral bileşkede (KVB) birçok farklı patolojigörülebilmektedir. En sık menengiom olmak üzere,schwannom, ependimom, hemanjioblastom bu bölgedeyerleşen kemik dışı kaynaklı benign lezyonlardır.Bu çalışmada, kliniğimize başvuran kranyovertebralbileşkede kemik dışı kaynaklı lezyonu olup, vertebralartere hakim olabilmek ve stabilizasyonun korunabilmesiiçin posterior yaklaşım yapılan ve enstrümankullanılmayan hastaların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve YöntemSüleyman Demirel Üniversitesi Nöroşirürji kliniğine2020 yılında başvuran ve opere edilen 3 hastanın verilerideğerlendirildi. Hastaların 2’si erkek, 1’i kadın veyaş ortalamaları 47 idi (37-66). Posterior yaklaşımlahemilaminektomi sonrası intraoperatif nöromonitörkullanılarak mikrocerrahi ile intradural lezyonlar çıkarıldı.Bulgularİki hastada patolojik tanı schwannom, bir hastadaise menengiom olarak rapor edildi. Hastalarda postoperatifdönemde nörolojik defisit gelişmedi. Her 3vakada da başlangıç motor evoked potansiyel (MEP)değerlerine göre kapanış MEP değerlerinde düzelmegözlendi (%4,3; %6,7; %9,4 düzelme).SonuçBu bölge lezyonlarına anterior ve posteriordan farklışekillerde yaklaşımlar bildirilmiştir. Cerrahi tekniklerdeğerlendirilirken mümkün olan en geniş ve en güvenlitümör rezeksiyonu yapabilmek öncelikli amaçolmalıdır. Stabilitenin korunduğu dorsal yerleşimli lezyonlardaenstrümansız posterior yaklaşım tercih edilebilir.

Çalışmamız, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Nöroşirürji kliniğinde Ocak 2014 - Haziran 2020 tarihleri arasında intrakranial kitle sebebiyle opere edilmiş olan 282 hastanın seçilmiş preoperatif hematolojik parametreleri ile intrakranial kitlelerinin postoperatif histopatolojik doku tanılarının retrospektif olarak elde edilip sonuçlarının değerlendirilmesiyle hazırlanmıştır. Çalışmamızda; intrakranial tümör ön tanısı ile ilk kez opere edilen 282 hastanın operasyon öncesi hemogram testi kullanılarak PVI, PLR, NLR ve LMR değerleri hesaplanmış, hastaların postoperatif histopatolojik doku tanıları incelenmiş, bahsi geçen hematolojik parametreler ile intrakranial tümörün tipi ve derecesi arasında anlamlı ilişki olup olmadığı araştırılmıştır. Üç hasta grubunun (glial tümörler, menenjiomlar, metastazlar) karşılaştırılmasında Kruskal Wallis testinden yararlanılmıştır. Alt grupların (grade) karşılaştırılmasında; Mann Whitney testi ile Kruskal Wallis testi, farklılığı yaratan grubu bulmak için ise Dunn-Bonferroni testi kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkilerin belirlenmesinde Pearson korelasyon katsayısından yararlanılmıştır. Analizler SPSS paket programı ile yapılmış, p˂0,05 anlamlı kabul edilmiştir. Çalışmamızda; intrakranial metastatik tümör tanılı hastalarda preoperatif NLR ve PLR değerlerinin glial tümör ve menenjiom tanılı hastalara göre anlamlı derecede yüksek olduğu, LMR değerinin ise daha düşük olduğu; düşük dereceli menenjiomlarda LMR değerinin yüksek dereceli menenjiomlara göre anlamlı derecede yüksek olduğu sonuçlarına varılmıştır. Tüm intrakranial kitleli hastalar göz önüne alındığında NLR ile PLR değerleri arasında pozitif yönde kuvvetli ilişki bulunmuştur. NLR, PLR ve LMR parametreleri; intrakranial tümör tiplerinin preoperatif tanımlanmasında klinik ve radyolojik tetkiklere yardımcı olarak kullanılabilecek basit, ucuz, tekrarlanabilir, rutin olarak kullanılan tahlillerle elde edilebilen verilerdir. Ancak konu ile ilgili prospektif natürde, daha fazla sayıda olgu içeren seriler ile birden çok gözlemci içeren ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Intrakranial tümör, Lenfosit/Monosit oranı, Nötrofil/Lenfosit oranı, Platelet/Lenfosit oranı, Platelet Volüm İndeksi, Our study was prepared by retrospectively obtaining and evaluating the results of the preoperative hematological parameters and postoperative histopathological tissue diagnoses of intracranial masses of 282 patients who were operated on for intracranial masses in the Neurosurgery Clinic of Süleyman Demirel University Faculty of Medicine between January 2014 and June 2020. In our study; PVI, PLR, NLR, and LMR values were calculated using the preoperative hemogram test of 282 patients who were operated on for the first time with intracranial tumor prediagnosis, postoperative histopathological tissue diagnoses of the patients were examined, whether there was a significant relationship between the mentioned hematological parameters and the type and grade of intracranial tumor was investigated. The Kruskal Wallis test was used to compare three patient groups (Glial tumors, meningiomas, metastases). In the comparison of subgroups (grade); Mann Whitney test and Kruskal Wallis test were used and also Dunn-Bonferroni test were used to find the group that created the difference. Pearson correlation coefficient was used to determine the relationships between variables. Analyzes were made with the SPSS package program, p, Tez (Uzmanlık) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Beyin ve Sinir Cerrahisi Anabilim Dalı, 2021., Kaynakça var.

Giriş : Bu çalışmamız Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nöroşirürji Kliniği'nde Nisan 2017 – Nisan 2018 tarihleri arasında opere edilmiş olan 80 hastanın operasyon öncesi ve sonrası sonuçları değerlendirilerek hazırlanmıştır.Amaç : Farklı patolojiler sebebiyle posterior stabilizasyon ve füzyon operasyonu geçiren hastalara uygulanan iki farklı füzyon yönteminin postoperatif süreçte omurga açılarına etkisinin araştırılmasıdır.Materyal ve Metod : Çalışmada transpediküler vida ile posterior stabilizasyon ve füzyon yapılan (40 hasta) ve bu yöntemin interbody cage ile desteklenerek füzyon yapılan (40 hasta) toplam 80 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların ameliyat öncesi, ameliyat sonrası 1. ay ve ameliyat sonrası 1. yıl lomber lordoz açıları ve L4-5 wedge açıları ölçülerek açılar arasındaki değişimlerin yüzdelik değerleri hesaplanmış, bulunan değerler SPSS paket programı ve T testi kullanılarak istatistiksel olarak hesaplanmıştır.Tartışma : Lomber omurgada stabiliteyi bozan patolojiler hareketle ortaya çıkan bel ağrısından kalıcı nörolojik defisitlere kadar farklı belirti ve bulgularla ortaya çıkmakta, hastanın yaşam kalitesinin arttırılması için enstrümanlı posterior stabilizasyon ve füzyon operasyonları tedavide olumlu bir yer tutmaktadırlar. Uygulanan prosedürlerin mevcut faydalarının yanı sıra normal omurga biyomekaniğine uymayan yönleri ve bunların kısa ve uzun vadede etkileri mevcuttur. Stabilizasyon sistemlerinin yararlılığının arttırılmasıve patolojik durumu çözümlerken normal omurga biyomekaniğine daha uygun hale getirilmesi için mevcut uygulamaların klinik ve radyolojik değerlendirmelerinin yapılması şarttır.Sonuç : Hastaların ameliyat öncesi ve sonrası yapılan omurga açı değerlendirmelerinde transpediküler vida ile yapılan fiksasyon ve füzyon ve interbody cage ile desteklenmiş posterior fiksasyon ve füzyon operasyonlarının omurga açılarına etkileri ve hastaların 1 yıllık süreç içerisinde lomber lordoz ve L4-5 wedge açılarındaki değişimleri tespit edildiğinde, her iki yöntemin omurga açılarında kısa vadede anlamlı değişikliğe sebep olmadığı ancak uzun vadede açılarda değişime yol açtığı sonucuna varılmıştır. Bununla beraber interbody cage ile desteklenmiş olan yöntemin omurga açılarına daha olumlu katkıları olduğu düşünülmüştür. Introduction: This study was performed by evaluating the preoperative and postoperative results of 80 patients who underwent surgery at Neurosurgery Clinic of Süleyman Demirel University Medical Faculty Hospital, between April 2017 and April 2018.Purpose: The purpose of the present study was to evaluate the effect of two different surgical lomber spinal fusion methods on selected spinal angle measurements in the early & late postoperative periods.Material and Method: In the present study, a total of 80 patients 40 of whom underwent posterior stabilization and fusion with transpedicular screw (40 patients), and 40 of whom were supported with fusion and interbody cage (40 patients) were examined retrospectively. The preoperative, postoperative 1st month and 1st year postoperative lumbar lordosis angles and L4-5 wedge angles were measured on computerized tomography (CT) scans of the patients. Thepercentages of the changes in these angles were calculated.The results were compared by using t test with SPSS program.Discussion: The pathologies that disrupt stability in the lumbar spine manifest with different signs and symptoms which may vary from low back pain after movement to permanent neurological deficits; and instrumental posterior stabilization and fusion surgeries have positive roles in the treatment of the patient to improve the life quality. The routinely applied surgical procedures both have well-known benefits, together with disadvantages affecting normal spine biomechanics.. It is necessary to evaluate clinically and radiologically, the existing surgical applications; to achieve more beneficial stabilization systems suitable with normal spine biomechanics.Result: The comparison of selected spinal angle changes between posterior screw fixation only group and posterior screw plus interbody fusion group revealed non-significant difference in the early post-operative period. On the contrary, the comparison of late post-operative period measurements revealed a significant difference between the study groups. This result means a positive contribution of interbody cage application to reach the goal of preserving spinal angles as close as possible to the normal ranges post-operatively. 77