Search

Amaç: Kosta kırığı ile başvuran hastaların ağrı kontrolü çok önemli olup hastanınhemodinamisini stabilize etmesinin yanısıra rahat nefes almasına yardımcı olur veatelektazi, pnömoni gibi akut komplikasyonlardan korur. Serratus anterior plan bloğu(SAPB) kosta kırıklarında efektif analjezi sağladığı bildirilmiş bir rejyonel anesteziyöntemidir. Bu çalışmada kosta kırıklarının ağrı yönetimininde SAPB'nun etkinliğiniaraştırmayı ve SABP ile kontrol grubunu 24 saatlik total analjezik tüketimi ve ağrıskorları açısından karşılaştırmayı amaçladık.Materyal Metod: Fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra çalışma başlatıldı. Önçalışmanın verileri kullanılarak yapılan power analizde %95'lik bir güçle ve %5'lik biranlamlılık düzeyinde örneklem büyüklüğü grup başına 27 hasta olarak hesaplandı.Kosta kırığı nedeniyle Numerical Rating Skala (NRS) skoru ≥ 4 olan 60 hasta (18-90yaş) çalışmaya dahil edildi. Bütün hastalardan yazılı olarak bilgilendirilmiş onam alındı.Hastalar randomize şekilde Serratus plan bloğu grubu (Grup S) ve kontrol grubu (GrupK) olarak iki gruba ayrıldı. Bütün hastalara tramadol ile hazırlanan intravenöz hastakontrollü analjezi (HKA) cihazı takıldı. Hastaların demografik verileri (yaş, cinsiyet,boy, kilo, ASA, kosta kırığı yeri), giriş periferik oksijen saturasyon değerleri (sP02), 1.saat ve 24. Saat sP02, giriş NRS, 30. Dakika, 1. saat, 2.saat, 4.saat, 6.saat,12.saat,24.saat NRS skorları, total tramadol tüketimleri, ek analjezik kullanımları kaydedildi.Hastalara 3 ay sonra telefonla ulaşılarak kronik ağrı değerlendirmesi yapıldı.Bulgular: Grup S'ye 30 Grup K'ye 30 olmak üzere 60 hasta çalışmaya alındı. Her ikigrubun demografik verileri karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmadı. Kırık alanlarınabakıldığında bütün gruplarda 26 hastanın kırığının posteriorda, 19 hastanın kırığınınanteriorda, 15 hastanın kırığının lateralde olduğu görüldü. Gruplar karşılaştırldığındakırık yerleri açısından anlamlı fark bulunmadı. (P = 0.60) 24 saatlik total tramadoltüketimi Grup S'de anlamlı olarak düşük bulundu (p0.05). Giriş NRS skorlarında anlamlı fark yoktu (p=0.23).30. Dakika, 1. saat, 2.saat, 4.saat, 6.saat,12.saat'te Grup S de NRS skorları anlamlıolarak düşük bulundu (p0.05). Grup S'de toplam 1, grupK'de total 9 hastada kronik ağrısı olan hasta saptandı. Kronik ağrısı gelişen hasta sayısıGrup S'de anlamlı olarak düşük bulundu (p=0.006).Sonuç: SAPB, kosta kırıklarının ağrı yönetiminde multimodal analjezinin bir parçasıolarak, akut ağrının şiddetinin azalmasını sağlayan ve kronik ağrı gelişme riskini azaltangüvenli ve etkili bir metottur.Anahtar kelimer: Serratus Anterior Plan Bloğu, Kosta Kırığı, Akut Ağrı, Kronik Ağrı Objective: Pain control of patients presenting with rib fracture is crucial and helps tostabilize the patient's hemodynamics. Besides it provides a comfortable breathing andprotects the patients against acute complications such as atelectasis and pneumonia.Serratus anterior plane block (SAPB) is a regional anesthesia method that has beenreported to provide effective analgesia in rib fractures. In this study, we aimed toinvestigate the efficiency of SAPB in pain management of rib fractures and to comparethe SABP group with the control group in terms of total analgesic consumption in thefirst 24 hours and pain scores.Materials and Methods: The study was started after the approval of the Faculty EthicsCommittee. Power analysis using the data from the preliminary study indicated that 27patients per group were sufficient to detect a significant difference between the groups,with a power of 0.95 and alpha of 0.05. 60 patients (18-90 years) with a NumericalRating Scale (NRS) score of ≥ 4 because of rib fracture were included in the study.Written informed consent was optained from all patients. Patients were randomlydivided into two groups as Serratus plane block group (Group S) and control group(Group C). All patients received intravenous patient-controlled analgesia (PCA) withtramadol. We recorded the demographic data of the patients (age, gender, height,weight, ASA, rib fracture site); baseline peripheral oxygen saturation values, first hourand 24th hour peripheral oxygen saturation values; baseline, 30th minute, 1st hour, 2ndhour, 4th hour, 6th hour, 12th hour, 24th hour Numerical Rating Scale (NRS) scores;total tramadol consumption and additional analgesics usages. The patients werecontacted by phone 3 months later and evaluated for chronic pain.Findings: 60 patients; 30 in Group C and 30 in Group S were included in the study.When the demographic data of both groups were compared, no significant differencewas found. When the fracture sites were examined in both groups, it was seen that 26patients had fractures at the posterior site, 19 patients had fractures at the anterior, and15 patients had fractures on the lateral site. When the groups were compared, nosignificant difference was found in terms of the fracture sites (p= 0.60). Total tramadolconsumption in the first 24 hours was significantly lower in Group S (p 0.05). There was no significantdifference in baseline NRS scores (p = 0.23). The NRS scores were significantly lowerin Group S at 30th minute, 1st hour, 2nd hour, 4th, 6th, 12th hours (p 0.05). Totally, 1 patient in Group S and 9 patients in Group C were diagnosed with chronic pain. The number of patients with chronic pain wassignificantly lower in Group S (p = 0.006).Result: SABP, as a component of multimodal analgesia for pain management of ribfractures, is a safe and effective method that provides acute pain relief and reduces therisk of chronic pain development.Key words: Serratus Plane Block, Rib Fracture, Acute Pain, Chronic Pain 76

Amaç: Bu çalışmada amaç elektif laparoskopik histerektomi sonrası USG eşliğinde transversus abdominis plane blok (TAB) uygulamasının ağrı kontrolünde ve cerrahi stresi azaltmada etkinliğini proinflamatuar sitokinler ( IL-6, IL-8, TNF ∝ )ve kortizol düzeylerine bakarak ortaya koymaktır.Gereç ve Yöntem: Elektif laparoskopik histerektomi planlanan ASAI-II, 18-65 yaş arası ilaç allerji öyküsü olmayan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastalar TAP blok uygulanacak (Grup 1) 34 kişi ve hasta kontrollü PCA uygulanacak olan kontrol grubu da 34 kişi (Grub 2) olacak şeklinde ikiye ayrıldı. Çalışma çift kör olarak yapıldı. TAP blok yapılan her vaka için kiloya uygun bupivakain dozları hesaplanıp 20 cc serum fizyolojik ile tamamlanarak hastalara uygulandı. Postoperatif TAP grubuna serum fizyolojik ile PCA, deney grubuna morfin ile hazırlanmış PCA uygulandı.Kontrol ve TAP grublarından 24 saat içinde 3 defa kan örneği alındı. Genel anestezi öncesi biyokimya tüpüne 5 cc 1. kan örneği, postoperatif uyanma odasında 2. kan örneği, 24. Saat serviste 3. kan örneği alındı. Alınan örneklerden hastanın proinflamatuar sitokinler( IL-6, IL-8, TNF ∝) ve kortizol değerlerinin tespit edildi. Hastaların postoperatif 0.,2.,4.,6.,12.,24. saat şeklinde 6 kez ağrı açısından VAS derecelendirmesi yapıldıBulgular: Olgu grubunun ek analjezik ihtiyacı ve tüketimi kontrol grubuna göre daha az olduğunu saptadık. Olgu ve Kontrol gruplarında IL6, IL8, TNFα seviyelerinin zamanla sadece 24.saat IL8 ve 24.saat TNFα değer ortalamaları Kontrol grubunda, Olgu grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğunu bulduk. Çalışmamızda olgu ve kontrol gruplarımızda preop ve postop kortizol seviyeleri arası anlamlı fark bulamadık. Sonuç: Daha önceki araştırmalar ve bizim çalışmamızdaki veriler değerlendirildiğinde inflamatuvar yanıtın yeterince açıklanamadığı görülecektir. Bu konunun tam olarak açıklığa kavuşması için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Bununla birlikte TAP bloğun intravenöz morfin kadar etkili, hem de yan etkiye sahip olduğu görüşündeyiz.Anahtar kelimeler: Laparoskopik histerektomi, proinflamatuar sitokin, TAP blok Aim: The aim of this study was to evaluate the efficacy of transversus abdominis plane block (TAB) in pain control and reduction of surgical stress after elective laparoscopic hysterectomy by looking at proinflammatory cytokines (IL-6, IL-8, TNF sonrası) and cortisol levels.Materials and Methods: Patients with an ASAI-II, 18-65 years old drug allergy history who were scheduled for elective laparoscopic hysterectomy were included in the study. The patients were divided into two groups: 34 patients (Group 1) and 34 patients (Group 2) with PCA. The study was done as double blind. For each case with TAP block, weight-appropriate bupivacaine doses were calculated and 20 cc was applied to the patients with saline solution. PCA was applied to the postoperative TAP group with saline and PCA was applied to the experimental group with morphine.Blood samples were taken from control and TAP groups 3 times within 24 hours. 5 cc blood sample before general anesthesia, 2. blood sample in postoperative recovery room, 3. blood sample at 24 hours service. Proinflammatory cytokines (IL-6, IL-8, TNF ok) and cortisol levels were determined from the samples. Postoperative 0., 2., 4., 6., 12., 24. VAS graded in terms of pain 6 times per hour.Results: We found that the patient group had less analgesic need and consumption than the control group. We found that IL6, IL8 and TNFα levels in the case and control groups had only 24th hours IL8 and 24th hours TNFα mean values in the control group, statistically higher than the case group. In our study, we found no significant difference between preop and postop cortisol levels in our case and control group.Conclusion: When the previous studies and the data in our study were evaluated, it was seen that the inflammatory response could not be explained sufficiently. Further studies are needed to clarify this issue. However, we are of the opinion that TAP block is as effective as intravenous morphine and has side effects.Key words: Laparoscopic hysterectomy, proinflammatory cytokine, TAP block 54

Amaç: Sezaryen operasyonlarında postoperatif analjezi ile sadece ağrının istenmeyenetkileri önlenmekle kalınmaz, aynı zamanda annenin yeni doğan çocuğu ile daha iyi veerken iletişim kurması sağlanır. Biz bu çalışmada rektus kılıf (RK) bloğu ile transversabdominis plan (TAP) bloğunun elektif sezaryen operasyonunda postoperatif analjezietkinliğini karşılaştırdık.Gereç ve yöntem: Etik Kurul onayı ve bilgilendirilmiş hasta onamı alındıktan sonraçalışmaya ASA I-II, 18-45 yaş aralığında, gestasyonel haftası 37 haftadan fazla olan,elektif sezaryen operasyonuna alınacak 90 hasta dahil edildi. Hastalara spinal anestezibupivakain ve fentanil kullanılarak uygulandı. Operasyon bitiminde hastalara 1 gr ivparasetamol yapıldı ve hasta kontrollü analjezi cihazı ile iv morfin verilimi planlandı.Ardından hastalar kapalı zarf tekniği ile TAP grubu, RK grubu ve kontrol grubu olarakrastgele 3 gruba ayrıldılar. TAP grubuna 20 mL %0,25 bupivakain ile ultrason eşliğindebilateral TAP bloğu, RK grubuna 20 mL %0,25 bupivakain ile ultrason eşliğinde bilateralrektus kılıf bloğu yapıldı, kontrol grubuna ise blok yapılmadı. Çalışmanın birincil hedefipostoperatif analjezide TAP bloğu ile rektus kılıf bloğunun analjezik etkinliklerini veopioid kullanım miktarlarını karşılaştırmaktı. İkincil hedefler ise bulantı - kusma gibi yanetkiler ile hasta memnuniyetini karşılaştırmaktı.Bulgular: Postoperatif 2, 3, 6, 12 ve 24. saatlerde istirahat halinde ve öksürürken NRSskorları TAP grubunda daha düşüktü (p37 gestation weeks who were scheduled for elective cesareanoperation were included to this study. Spinal anesthesia was performed with bupivacaineand fentanyl. At the end of the surgery, 1 gr iv paracetamol was given and the patientswere provided with iv morphine patient controlled device. Patients were randomised intothree groups with closed envelope technique. Bilateral ultrasound guided TAP block wasperformed to TAP group with 20 mL 0,25% bupivacaine, bilateral ultrasound guided rectussheath block was performed to RS group with 20 mL 0,25% bupivacaine and no block wasperformed to control group. Primary object of this study was to compare the analgesiaeffects and morphine consumption between TAP block and rectus sheath block. Secondaryoutcomes were to compare the incidence of nausea and vomiting and the satisfaction ratesof the patients.Findings: NRS scores of both while resting and coughing were lower in TAP group atpostoperative 2nd, 3rd, 6th, 12th and 24th hours (p

Çalışmada, ultrasonografi eşliğinde yapılan transversus abdominis plan (TAP) bloğunda farklı konsantrasyonlarda kullanılan bupivakainin en etkin olan en düşük dozunun bulunması amaçlandı.Yöntem: Alt batın cerrahisi planlanan hastalar ameliyatlardan bir gün önce servislerinde görülerek uygulanacak anestezi yöntemleri ve çalışma hakkında bilgi verilip yazılı ve sözlü onamları alındı. Operasyon odasına alındıktan sonra hastalar standart şekilde monitörize edildi. Olguların tümüne 3 ml % 0,5 hiperbarik bupivakain ile spinal anestezi ve sonrasında da Ultrasonografi eşliğinde TAP blok yapıldı. Olgular periferik blok ve spinal anestezi işlemlerini yapan anestezistin dışında bir hekim tarafından randomize 20'şerli dört gruba (Grup: A, Grup: B, Grup C, Grup D) ayrıldı. Grup A için % 0,125'lik, Grup B için % 0,250'lik, Grup C için % 0,375'lik ve Grup D için % 0,5'lik konsantrasyonda 10 mL hazırladı. Ultrasonografi eşliğinde TAP blok yapıldı. Grupların vital bulguları, VAS skorları, hasta memnuniyet skalaları, Ramsey Sedasyon Skalaları, motor ve duyusal blok süreleri önceden belirlenmiş aralıklarla kaydedildi. Tüm gruplara VAS değeri 3'ün üzerine çıktığında konvansiyonel tedaviye uygun olarak 50 mg tramadol ve 10mg/kg parasetamol IV bolus yapıldı.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen grupların tamamında demografik veriler, ASA risk sınıflaması, operasyon yeri ve süresi, hasta memnuniyeti, sedasyon düzeyleri, ilk analjezik ihtiyacı açısından fark bulunmadı. SAB, DAB ve OAB değerlerinin Grup D de diğer gruplardan daha düşük görüldü. Olguların VAS skorları ve ek analjezik ihtiyacı da Grup D'de diğer gruplarda göre anlamlı olarak düşük bulundu.Sonuç: Alt batın cerrahisinde US eşilğinde yapılan TAP blokta % 0,5'lik bupivakain uygulamasının en etkin analjeziyi sağladığı, kan basınçlarında düşüşe neden olsa da hemodinamiyi etkilemediği kanısındayız. Aim of Stduy: The study aimed to find the lowest dose of the most effective bupivacaine used in different concentrations in the transversus abdominis plan (TAP) block accompanied by ultrasonography.Process: Patients who were planned for lower abdominal surgery were informed about the anesthesia methods and the study to be applied in one day before from operations and patients' written and verbal approvals were taken. After being taken to the operation room, the patients were monitored on a standard basis. All phenomenon were treated with 3 ml of 0.5% hyperbaric bupivacaine followed by spinal anesthesia and TAP block accompanied by ultrasonography. Four groups (group A, group B, group C, group D) were randomly assigned by medical doctor other than the anesthetist who performed the peripheral block and spinal anesthesia procedures. 0,125% for Group A, 0,250% for Group B, 0,375% for Group C and 0,5% for Group D were prepared,respectively.TAP black was made accompanied by ultrasonography. Vital findings of the groups, VAS scores, patient satisfaction scales, Ramsey sedation scales, motor and sensory block times were recorded at pre-determined intervals.50 mg tramadol and 10 mg / kg paracetamol IV bolus were administered in accordance withconventional therapy, when the VAS score exceeded 3.Diagnosis: All of the groups included in the study, there were no differences in terms of firstanalgesic requirement.demographic data, ASA risk stratification, site and time of operation, patient satisfaction, sedation levels. SAB, DAB and OAB values were lower in Group D than the other groups. The VAS scores of the phenomenon and the additional analgesic requirement were significantly lower in Group D compared to the other groups.Conclusion: We conclude that TAP blotted 0,5% bupivacaine administration in US warts in lower abdominal surgery provides the most effective analgesia and it does not affect the hemodynamics even if it causes decrease in blood pressure. 84

Amaç: Modifiye radikal mastektomi (MRM) ve aksiller lenf nodu diseksiyonu (AD) meme kanseri cerrahisinde en çok kullanılan cerrahi yöntemdir ve önemli derecede kronik ağrı ile karakterizedir. Bu çalışmanın primer amacı MRM ve AD yapılacak hastalarda preemptif olarak uygulanan serratus plan bloğunun (SPB) kronik postmastektomi ağrısına ve yaşam kalitesine olan etkisini araştırmaktır.Materyal ve Metod: Fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra elektif koşullarda genel cerrahi kliniğince opere edilmesi planlanan, tek taraflı MRM ve AD yapılan, ASA (American Society of Anesthesiologists) risk sınıflaması I-II-III olan, 18-65 yaş arası 60 olgu, bilgilendirilmiş gönüllü onam formunun okutulup onay alınması ardından çalışmamıza dahil edildi.Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup SPB (Grup Serratus Plan Bloğu, n=30) : Hastalar operasyondan 60 dakika önce ultrason (US) eşliğinde ''in plane'' tekniği ile 30 ml %0,25'lik bupivakain ile SPB uygulandı. Grup K (Grup Kontrol, n=30): Hastalara operasyondan 60 dakika önce US eşliğinde 2 ml salin subkutan enjekte edildi. Her iki gruba aynı genel anestezi protokolü uygulandı. Postoperatif analjezi; intravenöz hasta kontrollü analjezi (HKA) ve 12 saatte bir intravenöz dexketoprofen trometamol ile sağlandı. Ek analjezik ihtiyacı 25 mg meperidin ile sağlandı. Olguların postoperatif ilk 24 saatlik vizüel analog skala (VAS) skorları, opioid tüketimleri ve ek analjezik ihtiyaçları kaydedildi. Kronik ağrı ve yaşam kalitesi değerlendirmesi; 1. ve 6. aylardaki Numerik Rating Skala (NRS), short form-36 (SF-36) ve painDETECT skorları ile kayıt altına alındı. Bulgular: Gruplar arası demografik verilerde, cerrahi ve anestezi sürelerinde fark yoktu (p>0.05). Postoperatif ek analjezik kullanımı açısından Grup K ve Grup SPB arasında istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (10/20 ve 3/27 sırasıyla; p=0.028). postoperatif ilk analjezik zamanları karşılaştırıldığında ise Grup K ve Grup SPB arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). Postoperatif opioid tüketim miktarları 0-4 saat, 4-8 saat, 8-24 saatlik zaman dilimlerinde Grup K ve Grup SPB arasında anlamlı fark olduğu gözlemlendi (p0.05). 1. ve 6. aylarda ölçülen SF-36, NRS ve painDETECT skorları açısından Grup K ve Grup SPB arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). 1. ve 6. aylardaki NRS≥4 için Grup K ve Grup SPB arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05) ve NRS≥4 için meme kanseri cerrahisi sonrası kalıcı ağrı (MKCKA) insidansı % 11 olarak bulunmuştur. Nöropatik ağrı açısından painDETECT skalasına göre Grup K ve Grup SPB arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). Sonuç: Modifiye radikal mastektomi ve aksiller lenf nodu diseksiyonu öncesinde yapılan SPB ilk 24 saatteki postoperatif opioid tüketimini azaltmış ve daha iyi ağrı skorları oluşturmuştur. Ancak kronik ağrı ve yaşam kalitesi üzerine olumlu bir etkisi olmadığı görülmüştür Objective: Modified radical mastectomy (MRM) and axillary lymph node dissection (AD) are the most commonly used surgical methods in breast cancer surgery and It is characterized by significant chronic pain. The primary aim of this study is to investigate the effect of preemptive serratus plane block (SPB) on chronic post mastectomy pain and quality of life in patients who undergo MRM and AD.Materials and Methods:After the approval of the Faculty ethics committee 60 patients who planned to be operated in elective conditions in general surgery clinic , who underwent unilateral MRM and AD, between18-65 years old,with ASA (American Society of Anesthesiologists) risk classification I-II-III was included in our study after informed voluntary consent form was read and approved.The patients were divided into two groups.Group SPB (Group Serratus Plan Block, n = 30): Patients were taken to the regional anesthesia room 60 minutes before the operation. SPB was applied with 30 ml 0.25% bupivacaine by 'in plane' technique under ultrasound (US) guidance.Group K (Group Control, n = 30): Patients were taken to the regional anesthesia room 60 minutes before the operation. 2 ml of saline was injected subcutaneously with guidance of US.Both groups were subjected to the same general anesthesia protocol.Postoperative analgesia was performed with intravenous patient-controlled analgesia (PCA) and an intravenous dexketoprofen trometamol was administered for each 12 hours. Additional analgesic need was provided by 25 mg meperidine.The postoperative first 24-hour visual analogue scale (VAS) scores, opioid consumption and additional analgesic requirements of the cases were recorded.Evaluation of chronic pain and quality of life; It was recorded with the Numerical Rating Scale (NRS) at the 1st and 6th months, short form-36 (SF-36) and painDETECT scoresFindings: There was no difference between the groups in terms of demographic data, duration of surgery and anesthesia(p>0.05). There was a statistically significant difference between Group K and Group SPB (10/20 and 3/27 respectively, p = 0.028) in terms of additional postoperative analgesic use. There was no statistically significant difference between Group K and SPB when the postoperative first analgesic times were compared(p>0.05). Postoperative opioid consumption levels were significantly different between Group K and Group SPB at 0-4 hours, 4-8 hours, 8-24 hours (p 0.05).There was no statistically significant difference between groups K and SPB in terms of SF-36, NRS and painDETECT scores measured at 1 and 6 months (p> 0.05). There was also no statistically significant difference between groups K and SPB for neuropathic pain according to the painDETECT scale for NRS≥4 at 1. ve 6. months (p> 0.05).A total of 7 patients (5 patients in the control group and 2 patients in the SPB group) developed permanent pain (MCCCA) after breast cancer surgery and the incidence of MCCCA was found 11%.Result:SPB prior to modified radical mastectomy and axillary lymph node dissection reduced postoperative opioid consumption and produced better pain scores. However, there was no positive effect on chronic pain and quality of life. 82

Amaç: Bu çalışmanın hedefi, normal kilolu, obez ve morbid obez sezaryen hastalarında orta düzey nöromusküler bloğun tam olarak geri döndürülebilmesi için ideal vücut ağırlığı (İVA) baz alınarak uygulanan 2 mg/kg sugammadeks dozunun güvenliğinin ve etkinliğinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Genel anestezi altında elektif sezaryen ameliyatı planlanan, ASA II-III, 18 yaş üzeri 90 olgu çalışma kapsamına alındı. Olgular; vücut kitle indeksi (VKİ) 30'un altı (n=30, Normal VKİ grubu), VKİ 30-40 arası (n=30, Obez grup) ve VKİ 40'ın üzeri (n=30, Morbid Obez grup) olarak üç gruba ayrıldı. Cerrahi bitiminde, nöromüsküler monitörizasyonla hastaların train of four (TOF) değeri %25 ölçüldüğünde, ideal kilolarına göre sugammadeks 2 mg/kg yapıldı. İlk doz uygulandıktan 2 dk sonra TOF değerinde yükselme olmayan olgulara ek 2 mg/kg sugammadeks dozu uygulandı. Bulgular: Morbid Obez grubunda 8 olgu, Obez grubunda ise sadece bir olgu ek sugammadeks dozuna ihtiyaç duydu. Normal VKİ grubunda ise hiçbir olgu ek sugammadeks dozu almadı. Morbid Obez grubunda ekstübasyon süreleri anlamlı uzun bulundu. Morbid obez grubunda uygulanan ortalama sugammadeks dozu, başlangıç dozu+%26 olarak hesaplandı. Sonuç: Çalışmamızda İVA baz alınarak verilen 2 mg/kg sugammadeks dozu, normal VKİ'ne sahip ve obez olgularda orta düzey NMB'ın güvenli ve etkin biçimde geri döndürülmesinde yeterli bulundu. Morbid Obez olgularda, NMB'ın güvenli ve etkin biçimde geri döndürülmesi için gereken sugammadeks dozu İVA+%26 olarak hesaplandı. Anahtar Kelimeler:sugammadeks, sezaryen, morbid obez Objective: The aim of this study was to investigate the safety and reliability of 2 mg/kg sugammadex dose applied based on ideal body weight (IBW) of patients with normal weight, obese patients or morbid obese patients for complete reversal of moderate neuromuscular block after cesarean sections. Materials and Methods: Ninety patients who were over 18 years of age with ASA status II-III, and scheduled for elective cesarean section under general anesthesia were included in the study. Cases were divided into three groupsas body mass index (BMI) 40 (n = 30, Morbid Obese group) . At the end of the surgery, when the train of four (TOF) value was measured 25% with neuromuscular monitoring, 2 mg/kg sugammadex was applied based on IBWof the patients. An additional dose of 2 mg/kg sugammadex was applied to patients who had no increase in the TOF values 2 minutes after the first sugammadex dose. Findings: Eight cases in the morbid obese group and one case in the obese group required an additional dose of sugammadex. None of the cases in normal BMI group received additional sugammadex dose.Thetime for extubation was significantly longer in the morbid obese group. The mean sugammadex dose applied in the morbid obese group was calculated as initial dose + 26%. Conclusion: In this study, 2 mg/kg sugammadex dose applied based on IBW was found to be safe and effective to reverse moderate NMB in normal BMI and obese cases. The required sugammadex dose for safe and effective recovery of NMB was calculated as IBW+ 26% for morbidly obese cases. Keywords: sugammadex, cesarean, morbid obese 44

Giriş ve Amaç: Genel anestezi uygulanan hastalarda entübasyon koşullarının iyileştirilmesi ve entübasyonun başarısının artırılması için nöromüsküler bloğun monitorizasyonu klinik olarak pek çok avantaj sağlamaktadır. Nöromüsküler monitorizasyonda en sık kullanılan kas adductor pollicis kasıdır. Trapezius kası, üst ekstremiteye ulaşmanın mümkün olmadığı durumlarda kolaylıkla monitorizasyonu yapılabilecek bir kastır. Bu çalışmada, hastalarda uygun entübasyon koşullarının belirlenmesinde, trapezius kası ve adductor pollicis kasının nöromüsküler monitorizasyonu yapılarak (Train of four-TOF), iki yöntemin etkinliğinin araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Genel anestezi ile laparoskopik kolesistektomi operasyonu geçirecek 106 hastada, 0,6 mg/kg ıv rokuronyum uygulamasından sonra, nöromüsküler blok trapezius ve adductor pollicis kasından eş zamanlı olarak akseloromiyografi ile ölçüldü. Beklenen zor entübasyon, artmış aspirasyon riski, kullanılan ilaçlara alerji öyküsü, gebelik, nöromüsküler bozukluluk, nöromüsküler fonksiyonu etkileyen ilaçların kullanımı, hepatik ve renal yetmezlik çalışma dışı bırakılma kriteri olarak alındı. Eş zamanlı olarak nöromüsküler monitorizasyonu yapılan hastalar daha sonra rastgele iki gruba ayrıldı. Grup A'da (n=53) endotrakeal entübasyon addcutor pollici kasında tam blok geliştikten sonra uygulandı. Grup T'de endotrakeal entübasyon trapezius kasında tam blok geliştikten sonra uygulandı. Nöromüsküler blokajın tam gelişme süresi (TOF= 0), entübasyon koşulları ve postoperatif komplikasyonlar değerlendirildi.Bulgular: Her iki grupta da çalışmaya alınan hastaların demografik özellikleri benzerdi ( p>0,05). Grup A'da tam blok başlama zamanı ortalama 130,7±45,7 saniye iken Grup T'de ortalama 102,1±48,2 saniye idi. Tam blok başlama zamanı Grup A'da anlamlı olarak daha uzun bulundu ( p=0,002). Laringoskopi Grup A'da tüm hastalarda kolay olarak değerlendirildi, Grup T'de ise 48 hastada (%90,6) kolay, 5 hastada (%9,4) ise orta zorlukta olarak not edildi. Postoperatif dönemde iki gruptada entübasyona bağlı komplikasyon oranları benzerdi.Sonuç: Kas gevşetici uygulaması sonrasında trapezius kasında tam blok, adductor pollicis kasından daha kısa sürede gelişmektedir. Trapezius kası akseloromiyografi ile nöromüsküler blok monitorizasyonu için ulaşılabilirlik ve uygulanabilirlik açısındanadductor pollicis kasına iyi bir alternatif olabilir. Trapezius kasınının monitorizasyonu ile ölçülen nöromüsküler blok başlama zamanı, optimum entübasyon koşullarının iyi bir belirleyicisi olarak kullanılabilir. Background and Goal of Study: In patients undergoing general anesthesia, neuromuscular block monitoring offers many clinical advantages in improving intubation conditions and increasing the success of intubation. The most commonly used muscle in neuromuscular monitoring is the adductor pollicis muscle. The Trapezius muscle is a caste that can be monitored easily when it is not possible to reach the upper extremity. In this study, we aimed to investigate the efficacy of the two methods by conducting neuromuscular monitoring of the trapezius muscle and the adductor pollicis muscle (Train of four-TOF) with appropriate intubation conditions in patients.Materials and Methods: Neuromuscular blockade after injection of rocuronium 0.6 mg/kg IV was measured simultaneously with acceleromyography of the adductor pollicis muscle and the trapezius muscle in 106 patients, undergoing general anesthesia forlaparoscopic cholecystectomy.Exclusion criteria were: expected difficult tracheal intubation,increased risk of pulmonary aspiration, allergies to drugs used during the study, pregnancy, neuromuscular diseases, medication with potential to influence neuromuscular function and hepatic or renal insufficiency. Patients were randomized to 2 groups: Group A (n = 53): endotracheal intubation after onset of the neuromuscular block at the adductor pollicis muscle.Group B (n = 53): endotracheal intubation after onset at the trapezius muscle.Intubating conditions and the onset time of neuromuscular block were compared between both groups.Results : The demographic characteristics of the patients were similar in both groups (p> 0,05). Onset of the block after rocuronium injection was observed at the adductor pollicis muscle compared tothe trapezius with 130,7±45,7 versus 102,1±48,2 seconds. The onset time of blok was significantly longer in Group A (p = 0.002).Laryngoscopy was easy in all patients in group A, in group T laryngoscopy was easy 48 patients (90.6%) and moderate difficulty in 5 patients (9.4%). Complıcatıons relevant to entubatıon ın two groups are sımılar.Discussion: After muscle relaxant injection, the onset time of neuromuscular block at trapezius muscle is shorter than adductor pollicis muscle.Trapezius muscle may be agood alternative to adductor pollicis muscle for accessibility and feasibility for neuromuscular block monitoring with accelerometry.can be used as a good predictor of optimal intubation conditions. The onset of the neuromuscular block at the trapezius muscle can be used as a good predictor of optimal intubation conditions. 54

Amaç: Video yardımlı torakoskopik cerrahi (VATS), torasik cerrahi prosedürler içinde giderek endikasyon yelpazesi genişleyen ve daha az invazif olması ve daha az ağrıya yol açması nedeniyle kullanımı yaygınlaşan bir tekniktir. Paravertebral blok (PVB), torasik epidural analjezi ve konvansiyonel analjezi yöntemlerine göre daha güvenilir olması ve etkin analjezi sağlaması nedeniyle günümüzde giderek popülerlik kazanmaktadır. VATS'ta ağrı yönetimi için paravertebral blok etkinliğini araştırmayı planladığımız tez projemizde, bu yöntemin peroperatif ve postoperatif analjezi ve hemodinamik yanıtlar üzerindeki etkisini araştırdık.Yöntem ve Gereç: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi ameliyathanesinde 01.03.2016-01.03.2017 tarihleri arasında VATS uygulanan 40 hasta çalışmamıza dahil edildi ve ameliyat öncesi PVB uygulanan (PVB grubu, n=20) ve uygulanmayan (Kontrol grubu, n=20) olmak üzere iki gruba randomize edildi. Hastaların peroperatif fentanil kullanımı, cerrahi süreleri, postoperatif derlenme süreleri, statik (istirahat) ve dinamik (öksürük, derin nefes) ağrı skorları, hasta kontrollü analjezi (HKA) yolu ile talep edilen ve verilen tramadol miktarları, ek analjezik ihtiyaçları, yan etkiler ve belirlenen dönemlerde kalp atım hızları (KAH), ortalama arter basınçları (OAB), periferik oksijen satürasyonları (SpO2), dakika solunum sayıları (DSS) kaydedildi. Bulgular: Peroperatif fentanil ihtiyaçları, derlenme süreleri, postoperatif statik ve dinamik ağrı skorları, talep edilen ve verilen HKA-tramadol miktarları, ek analjezik ihtiyacı ve oluşan yan etkiler kontrol grubuna göre, PVB grubunda istatistiksel olarak daha düşük bulundu. Her iki grup arasında KAH, OAB, DSS ve SpO2 değerleri arasında gözlemlenen farklar klinik olarak anlamlı değildi.Sonuç: VATS tekniği ile yapılan torasik cerrahilerde pre-emptif paravertebral blok uygulamasının intraoperatif fentanil gereksinimini azalttığı, derlenme süresini kısalttığı, postoperatif etkin bir analjezi sağladığı, ek analjezik ihtiyacını ve yan etki sıklığını azalttığı bulunmuştur. Bu sonuçlar doğrultusunda, PVB'nin, VATS ameliyatları sonrası ağrı yönetiminde uygun bir yöntem olduğunu düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Video Yardımlı Torakoskopik Cerrahi – VATS, Paravertebral Blok – PVB, Analjezi Objective: Among thoracic surgical procedures, video-assisted thoracoscopic surgery (VATS) is gradually gaining a wider spectrum of indications and is being used more extensively as it is less invasive and causes less pain. Paravertebral block is becoming more popular contemporarily as it is a safer modality of analgesia than thoracic epidural analgesia and conventional analgesia methods and provides efficient analgesia. In our research we aimed to investigate efficacy of paravertebral block on perioperative and postoperative analgesia and its effects on hemodynamic responses in the management of pain after VATS. Material and Methods: The research was conducted on 40 patients who were scheduled for VATS in İstanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty Department of Thoracic Surgery between the dates of 01.03.2016 to 01.03.2017. The patients were randomised into two groups preoperatively as PVB group (n=20) and control group (n=20). Data including perioperative amount of fentanyl use, duration of surgery, duration of recovery, static (at rest) and dynamic (deep breath – coughing) pain scores; consumption of tramadol, demands and administrations during patient-controlled analgesia (PCA), supplementary analgesic requirements, side effects and heart rate (HR), mean arterial pressure (MAP), peripheral oxygen saturation(SpO2), respiratory rate (RR) measurements in previously determined periods were recorded.Results: Perioperative fentanyl requirements, duration of recovery, postoperative static and dynamic pain scores, amount of PCA-tramadol demand and administration, supplementary analgesic requirements and side effects were statistically low in PVB group. There was no clinically significant difference between two groups regarding MAP, HR, SpO2 and RR values.Conclusions: In thoracic surgeries conducted by VATS technique, pre-emptive application of PVB reduces intraoperative use of fentanyl, recovery period, postoperative supplementary analgesic requirements and side effects, and provides efficient analgesia. In accordance with these results, we concluded that PVB is a favorable and convenient analgesia technique in pain management after VATS procedures. Keywords: Video Assisted Thoracoscopic Surgery – VATS – Paravertebral Block – PVB – Analgesia 65

ÖZETAmaç: Supraglottik havayolu araçları (SGHA), başlangıçta yüz maskesinin bir alternatifi olarak kullanılmaya başlanmış olsa da, eklenen yeni modifikasyonlarıyla günümüzde endotrakeal tüpün (ETT) kullanıldığı alanlarda da kullanıma girmiştir. Ayrıca uygulanmasında nöromüsküler bloker ajana (NBA) gereksinim duyulmaması, günübirlik birçok cerrahi girişimde kullanılabilmesi ve endotrakeal entübasyona göre daha az stres yanıta neden olması gibi avantajlarından dolayı yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmanın amacı laparoskopik jinekolojik cerrahi sırasında pozitif basınçlı ventilasyon uygulanan olgularda, nöromuskuler bloker ajan(NBA) kullanmaksızın LMA-S ve İ-gel uygulamasının ventilasyon parametreleri ile cerrahi görüş açısından etkilerinin karşılaştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: ASA sınıfı I-II olan; 18 ile 65 yaş arası, elektif laparoskopik jinekolojik cerrahi geçirecek yüz altı hasta, randomize kontrollü çift kör olan çalışmamıza alınmıştır. Hastalar iki gruba ayrılmıştır: İ-gel grubu (n=55) ve LMA-S grubu (n=51). Tüm hastalara total intravenöz genel anestezi ve standart ventilasyon protokolü uygulanmıştır. Hava yolu aracı yerleştirme deneme sayısı, yerleştirme süresi, yerleştirme kolaylığı, orofaringeal kaçak basıncı, ventilasyon parametreleri, gastrik tüp yerleştirme kolaylığı ve postoperatif laringofaringeal morbidite kaydedilmiştir. Aynı zamanda yerleştirilen hava yolu aracını bilmeyen bir cerrah tarafından gastrik distansiyon skorlanmıştır.Bulgular: İlk yerleştirme başarısı her iki grup için benzer bulunmuştur. Yerleştirme süresi i-gel (11,49±2,86s) grubunda ,LMA-S (13,59±4,22s) grubu ile karşılaştırıldığında daha kısadır (p=0,003). Yerleştirme kolaylığı i-gel grubunda anlamlı olarak daha kolay bulunmuştur (p=0,011). Hava yolu aracı yerleştirildikten 2 dakika sonra yapılan ölçümlerde orofaringeal kaçak basıncı LMA-S grubunda i-gel grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p=0.016). Gastrik tüp yerleştirilmesi LMA-S grubunda anlamlı olarak daha kolaydır (p

AMAÇ: Süperfisyal servikal pleksus bloğu(SSPB), tiroid ve paratiroid cerrahisinde sık olarak uygulanmaktadır. Nöropatik ağrı ve kronik ağrıdaki etkinliği kanıtlanmış olan pregabalin son zamanlarda preoperatif uygulamalarının postoperatif ağrıyı azalttığı bildirilmektedir. Bu çalışmada; süperfisyal servikal pleksus bloğu ile tiroid ve paratiroid cerrahisi geçirecek olgularda, ameliyattan 1 saat önce tek doz alınan 150 mg pregabalinin; blok özellikleri ve postoperatif analjezi üzerine etkisinin değerlendirmesi amaçlanmıştır.YÖNTEMLER: Etik Kurul onayı alındıktan, sonra çalışmamıza tiroid ve paratiroid cerrahisi için postoperatif analjezi için ultrason eşliğinde SSPB uygulanmış 18-70 yaş arası, ASA I-IΙ grubu 67 hasta verisi tarandı ve 50 hasta çalışmaya dahil edildi. Olgular cerrahiden önce pregabalin verilen ve verilmeyen olarak iki gruba ayrıldı; Grup P'ye (n=25) cerrahiden 1 saat önce 150 mg pregabalinuygulanan ve Grup K pregabalin uygulanmadan SSPB yapılan.Tüm olguların solunum ve hemodinamik parametreleri, blok özellikleri, postoperatif ağrı şiddeti, ilk ağrı başlama ve ilk analjezik gereksinim zamanları hasta dosyaları incelenerek kaydedildi.BULGULAR: Demografik veriler, hemodinamik ve solunum ile ilgili değişkenler, süperfisyal servikal pleksus özellikleri açısından gruplar arasında fark bulunamadı. Postoperatif ağrı skorlarının (VAS) PACU'da, postoperatif 1, 2, 6, ve 12.saatlerde grup P'de daha düşük olduğu saptandı (p

Elektrokonvulsif tedavi (EKT), beyinde elektrik stimulasyon ile generalize nöbetlerin oluşturulduğu yaygın bir tedavi şeklidir. Konvülsiyon sırasında tonik klonik kasılmalara bağlı kırık ve çıkıkla sonuçlanan travma, solunum sorunları ve vital bulgulardaki değişiklikler zaman içinde işlemin genel anestezi altında ve kas gevşetici kullanılarak yapılmasını gerektirmiştir. Bu çalışmada kas gevşetici olarak kullanılan mivakuryumun iki farklı dozunun etki başlama süreleri, EKT'ye etkisi ve derlenme özelliklerini karşılaştırmayı amaçladık.Çalışmamızda Psikiyatri Anabilim Dalı'nda yapılan 100 EKT uygulaması değerlendirildi. 0,75-1 mg/kg propofol indüksyonu takiben rastgele seçilen 50'şerli 2 grup üzerinden 1. gruba 0,08, 2. gruba ise 0,12 mg/kg mivakuryum verilerek 120 sn sonunda EKT yapılmıştır. Gruplarda hemodinamik parametreler değerlendirilmiş, nöromusküler monitorizasyon yapılmıştır. Mivakuryumun derlenme özellikleri ve EKT üzerine etkileri değerlendirildi.Propofol indüksyonu sonunda hemodinamik depresyon, EKT sonunda aktivasyon gözlendi. 0,08 mg/kg mivakuryum ile 120 sn sonunda %10'luk twich depresyonu, 0,12 mg/kg ile %20'lik twich depresyon izlendi. Her iki grupta tonik klonik kasılmalar kontrol edilebilir düzeydeydi. Derlenme sırasında ölçülen TOF değerleri 0,08 ile %95 ve 0,12 mg/kg ile %75 idi. Mivakuryumun 0,12 mg/kg ile 0,08 mg/kg'a göre daha geç derlenmiş olsa da kabul edilebilir düzeyde derlenme sağlarken EKT üzerine etkisi daha başarılı idi. Electroconvulsive therapy (ECT) is a common form of treatment in which generalized seizures are formed by electrical stimulation in the brain. This procedure is done under general anesthesia with muscle relaxant over time since tonic clonic contractions during convulsions, result trauma caused from fracture and dislocation, and also respiratory problems and changes in vital signs. In this study, we aimed to compare the effects of two different doses of mivacurium used as a muscle relaxants, as for onset time, effect on ECT and recovery conditions.In our study, 100 ECT application were evaluated which is done in Department of Psychiatry. Following the induction dose of 0.75-1 mg/kg propofol, randomly configurated two groups of 50 ECT were selected. Group 1 were administered 0.08 and Group 2 0.12 mg/kg of mivacurium and ECT was performed after 120 seconds. Hemodynamic parameters were evaluated and neuromuscular monitoring was performed in the groups. The effects of mivacurium on recovery characteristics and ECT were evaluated.Hemodynamic depression was observed at the end of the propofol induction and hemodynamic activation was significant at the end of ECT. Mivacurium 0,08 mg/kg caused twitch depression of 10% and with 0.12 mg/kg twitch depression of 20% were observed after 120 seconds. Tonic clonic contractions were controllable in both groups. The TOF values measured during recovery was %95 with 0,08 and %75 with 0,12 mg/kg.Although mivacurium 0,12 mg/kg caused longer recovery time with respect to 0,08 mg/kg, an acceptable recovery and successful effect on ECT was observed. 57

Amaç:Bu çalışmanın amacı standart basınçlı pnömoperitoneum (12-14 mmHg) veilımlı nöromüsküler blokaj (NMB) uygulaması ile karşılaştırdığımızda düşük basınçlıpnömoperitoneum (8-10 mmHg) ve derin nöromüsküler blokaj (NMB)uygulamasının laparoskopik histerektomi ameliyatı sonrası gelişen omuz ağrısınıazaltıp azaltmadığını değerlendirmektir.Yöntem:Çalışma randomize kontrollu prospektif klinik araştırmadır. Çalışmayabenign nedenlerle total laparoskopik histerektomi (TLH) ve bilateral salpenjektomi /total laparoskopik histerektomi ve bilateral salpingooferektomi (TLH ve BSO)operasyonu planlanan 49 hasta dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup 1'e(düşük basınç ve derin NMB grubu) dahil edilen 25 hastada laparoskopi sırasındadüşük basınçlı (8-10 mmHg) pnömoperitoneum ile derin nöromüsküler blokaj(roküronyum infüzyonu 0,3-0,6 mg/kg/h ) şartlarında çalışıldı. Grup 2'ye alınan 24hastaya ise standart basınçlı (12-14 mmHg) pnömoperitoneum sağlandı ve ilımlınöromusküler blokaj (gereğinde fraksiyone bolus roküronyum ) uygulandı. Grup1'deki hastalarda uygulanan derin nöromusküler blokaj cerrahi koşulları optimumagetirmek, yeterli intraabdominal çalışma alan sağlamak amacıyla yapıldı.Bütün hastalara postoperatif analjezi için standart tedavi uygulandı vegerektiğinde ek analjezik yapıldı ve kaydedildi. Postoperatif 1.; 6; 24.;36. ve 48.saatlerde NRS ve VAS ile omuz ve karın ağrısı ve diğer ikincil sonuçlar kaydedildi.Postoperatif hastanede yatış suresi kaydedildi. Postoperatif 7. gun omuz ağrısıdeğerlendirildi.Her iki gruptaki hastaların verileri gruplar arası ve grup içi karşılaştırıldı.Bulgular:Ortalama operasyon süresi düşük basınç grubunda 148 dk; standart basınçgrubunda ise 155 dk saptandı.Grup 1'de 25 hastadan 13'ünde, grup 2'de 24 hastadan 10'unda takipsüresince hiç omuz ağrısı saptanmadı.Grup 2 (standart basınç ve ilımlı NMB grubu) ile karşılaştırıldığında grup 1'de(düşük basınç ve derin NMB grubu ) bakılan tüm zaman dilimlerinde ( 6., 24, 36. ve48. saatler) her 2 değerlendirme skalasına göre (NRS ve VAS) omuz ağrısında sayısalolarak azalma saptandı. Ancak istatistiksel olarak gruplar arasında anlamlı farkolmadı, Postoperatif 1. Saatte hiçbir hastada omuz ağrısı saptanmadı.Her 2 grup içinde zamana göre omuz ağrısı değerlendirildiğinde istatistikselanlamlı fark saptandı.Sonuç:Düşük basınç ve derin NMB grubunda omuz ağrısının sıklığının ve şiddetininsayısal olarak az olduğu, ancak istatistik farkın anlamlı olmadığı saptandı. Busonucun çalışmaya dahil olan hasta sayısının azlığından da kaynaklanabileceğidüşünüldü.Her 2 grup içinde zamana göre omuz ağrısı değerlendirildiğinde istatistikselanlamlı fark saptandı. Her 2 grupta omuz ağrısının özellikle 24. ve 36.saatlerdeortaya çıktığı ve bu saatlerde daha şiddetli olduğu görüldü. Karın ağrısının ise erkenpostoperatif dönemde daha şiddetli izlendiği, zamanla hafiflediği saptandı.İki grup arasında operasyon süresi açısından istatistik olarak anlamlı birfarklılık saptanmadı. Bu da düşük basınçlı pnömoperitoneumun operasyon süresiniuzatmadığını gösterdi.Ek olarak çalışmada intraoperatif PETCO2 değerleri de incelendi. PETCO2değerleri yüksek basınçlı pnömoperitoneum koşullarında sayısal olarak daha yüksek(PETCO2> 40mmHg) bulundu. Bu da yüksek basınçlı pnömoperitoneumun solunumfonksiyonlarını da olumsuz etkilediğini gösterdi.Düşük basınç ve derin NMB grubunda postoperatif hastanede yatış süresisayısal olarak daha kısa izlendi.Anahtar kelimeler: pnömoperitoneum; nöromusküler blokaj; laparoskopisonrası omuz ağrısı Aim: The aim of this study is to determine whether pneumoperitoneum with lowerpressure (8-10 mmHg) and the application of deep neuromuscular blockage (NMB)will reduce the shoulder pain developed after laparoscopic hysterectomy surgery,when pneumoperitoneum with standard pressure (12-14 mmHg) and theapplication of modest neuromuscular blockage (NMB) were compared. Methods: Study is a randomized, controlled prospective clinic research. Study wasincluded 49 patients for whom operations such as total laparoscopic hysterectomy(TLH) and bilateral salpingectomy/ total laparoscopic hysterectomy and bilateralsalpingoopheroctomy (TLH and BSO) were planned due to benign reasons. Patientswere divided into two groups. In 25 patients included in Group 1 (the lowerpressure and deep NMB group), pneumoperitoneum with lower (8-10 mmHg) anddeep neuromuscular blockage (rocuronium infusion 0.3-0.6 mg/kg/h) were studiedduring laparoscopy. For the 24 patients included in group 2, pneumoperitoneumwith standard pressure (12-14 mmHg) was provided and modest neuromuscularblockage (fraction bolus rocuronium, if required) was applied. Optimization ofsurgical conditions related to deep neuromuscular blockage applied to patients ingroup 1 was carried out to provide sufficient intra-abdominal work area. In all patients standard therapy was applied for postoperative analgesia and ifnecessary additional analgesic was used and recorded At postoperative 1, 6, 36 and48 hours shoulder and abdominal pains and other secondary results were recordedthrough NRS and VAS. The length of postoperative hospital stay was also recorded.Should pain was evaluated at postoperative day 7. In both groups the data of patients were compared between groups andwithin groups. Results: The mean length of operation was 148 min. in lower pressure group and 155min. in standard pressure group. During follow-up there were no shoulder pains in 13 of 25 patients (group 1)and in 10 of 24 patients (group 2). According to 2 assessment scales (NRS and VAS), in all time frames (6, 24, 36and 48 hours) a numeric reduction was found in shoulder pain in group 1 (lowerpressure and deep NMB group) compared to group 2 (standard pressure andmodest NMB group). However, there was no statistically significant differencebetween groups. Shoulder pain was not detected in any of the patients inpostoperative 1st hour. A statistically significant difference was found when time-related shoulderpain was evaluated in both groups. Conclusion: In lower pressure and deep NMB group, the frequency and severity ofshoulder pain was little numerically, but the statistical difference was foundinsignificant. It is thought that this result might have resulted from the paucity ofpatients included in study. A statistically significant difference was found when time-related shoulderpain was evaluated in both groups. It was observed in both groups that shoulderpain has appeared especially at 24th and 36th hours and it was more severe atthese hours. But more severe abdominal pain was seen at the early postoperativeperiod and it alleviated in time. A statistically significant difference was established between two groups interms of operation process, indicating that pneumoperitoneum with lower pressuredid not prolong the operation process. In addition, intraoperative PETCO2 value was also studied. PETCO2 value wasfound higher in the conditions of pneumoperitoneum with higher pressure (PETCO2> 40mmHg). This indicated that the respiratory tract was influenced bypneumoperitoneum with higher pressure negatively. A shorter postoperative hospital stay was observed in lower pressure and deepNMB group. Key Words: pneumoperitoneum, neuromuscular blockage, post-laparoscopyshoulder pain 71