Search

Energy consumption in the world is increasing rapidly due to population growth and technological developments. Renewable energy sources have gained importance thanks to fossil fuel reserves being limited and their negative impacts on the environment. The design of blade geometry is crucial to enhancing the efficiency of wind turbines that convert kinetic energy in the wind, one of the renewable energy sources, into electrical energy. In this study, the effect of the change in the geometry of the lower surface of the NACA 63-415 airfoil used in wind turbines on aerodynamic performance was investigated numerically with the ANSYS Fluent CFD software. The experimental lift coefficient (CL) values for a range of angles of attack 0° to 20° at a Reynolds number of 1.6x106 number, were compared with the numerical CL values obtained using Spalarat Almaras and SST k-ω turbulence models. Since CL values obtained by the SST k-ω turbulence model fitted better with the experimental data, the calculations were performed using this model. In this study, NCAY10, NCAY20 and NCAY30 blade profiles were produced by reducing the dimensions of the lower surface of the NACA 63-415 airfoil by 10%, 20% and 30%, respectively. Numerical results showed that the new airfoils improved the aerodynamic performance compared to the NACA 63-415 airfoil and the maximum CL/CD values were obtained using the NCAY30 airfoil. It is thought that this study will contribute to the literature on enhancing the performance of the existing airfoils., Nüfusun artması ve teknolojik gelişmelere bağlı olarak dünyada enerji tüketimi hızla artmaktadır. Fosil yakıtların rezervlerinin sınırlı olması ve çevreye olumsuz etkilerinden dolayı yenilenebilir enerji kaynakları önem kazanmıştır. Yenilenebilir enerji kaynaklarından biri olan rüzgârdaki kinetik enerjiyi elektrik enerjisine dönüştüren rüzgâr türbinlerinin veriminin artırılmasında kanat geometrisin tasarımı önemlidir. Bu çalışmada rüzgâr türbinlerinde kullanılan NACA 63-415 kanat profilinin alt yüzeyinin geometrisindeki değişikliğin aerodinamik performansa etkisi ANSYS Fluent hesaplamalı akışkanlar dinamiği (HAD) yazılımı ile sayısal olarak araştırılmıştır. 1,6x106 Reynold sayısında, 0°-20° hücum açısı aralığında literatürdeki deneysel kaldırma katsayısı (CL) değerleriyle Spalarat Almaras ve SST k-ω türbülans modelleri kullanılarak elde edilen sayısal CL değerleri karşılaştırılmıştır. SST k-ω türbülans modeliyle elde edilen Cl değerleri deneysel verilere daha iyi uyum sağladığı için hesaplamalar bu modelle yapılmıştır. Bu çalışmada, NACA 63-415 kanat profilinin alt yüzeyinin boyutları % 10, % 20 ve % 30 azaltılarak sırasıyla NCAY10, NCAY20 ve NCAY30 kanat profilleri üretilmiştir. Sayısal sonuçlar yeni kanat profillerinin NACA 63-415 kanat profiline göre aerodinamik performansı iyileştirdiğini ve maksimum CL/CD değerlerinin NCAY30 kanat profili ile elde edildiğini göstermiştir. Bu çalışmanın mevcut kanat profillerinin performansını artırmada literatüre katkıda bulunacağı düşünülmektedir.

Bu çalışma, sustresinin yoncanın verim ve kalitesi üzerine etkilerini ortaya koymak, su-verimve kalite ilişkilerini saptamak, yonca çeşitlerinin su üretkenliğini ve sustresine karşı duyarlılığını saptamak amacıyla Erciyes Üniversitesi TarımsalAraştırma ve Uygulama Merkezi’nde (ERÜTAM) 2020 ve 2021 yıllarındayürütülmüştür. Çalışmada bitki kök bölgesinde tüketilen su, üç farklı oranda (S50,S75 ve S100) ve 12 yonca çeşidine (SHN, Osmanağa, Şahin42, Minerva, Elçi, Riviera Vicentina, Magna 601, Magnum V, Prosementi,Ezzelina, Sunter ve Nimet) uygulanmıştır Tesadüf Blokları Deneme Desenindekurulan çalışmada her konu üç kez tekrarlanmıştır. 2020 yılında S50,S75 ve S100 konularına sırasıyla 420 mm, 630 mm ve 840mm, 2021 yılında ise 406 mm, 609 mm ve 811 mm sulama suyu uygulanmıştır. Bitkisu tüketimleri 2020 yılında sırasıyla 659 mm, 841 mm ve 1021 mm, 2021 yılında596, 779 ve 969 mm olarak saptanmıştır. Çeşitler arasında iki yıllıkortalamalara göre yeşil ot verimleri Nimet çeşidinde 4820 kg/da ile Magna 601çeşidinde 6498 kg/da arasında, kuru ot verimleri Nimet çeşidinde 1414 kg/da ileMagnum V çeşidinde 1467 kg/da arasında, ham protein verimleri Nimet çeşidinde222 kg/da, ile Magnum V çeşidinde 307 kg/da arasında değiştiği saptanmıştır. Yoncaçeşitlerinin oransal bitki su tüketimi ile dikkate alınan verim parametreleri arasındakiilişkiler p3 aralığında, ikinci yıl 0.61 – 0.78 kg/m3aralığında, sulama suyu üretkenliği (IWP) ise 0.91 – 1.02 kg/m3 ve 0.87– 0.93 kg/m3 aralığında değişmiştir. Su stresi yonca suüretkenliğini düşürmüş ve su üretkenliği çeşitlere göre önemli derecedefarklılık göstermiştir. Yeşil ot verimi dikkate alındığında su stresine duyarlıbulunan yonca, kuru ot ve ham protein verimleri dikkate alındığında dahatoleranslı bulunmuştur. Yoncanın su stresine duyarlılığı çeşitler arasında önemlifarklılıklar göstermiştir. Artan sulama suyu seviyesi ham protein oranı hariç kaliteunsuru olarak incelenen ADF, NDF, ham selüloz ve ham kül oranlarında artışaneden olmuştur. Morfolojik olarak gözlemlenen (bitki boyu, bitkide sap sayısı,ana sap dal sayısı ve kök tacı çapı) değerleri, su stresinin seviyesi arttıkçaazalmıştır. Elde edilen sonuçlar irdelendiğinde, su stresinin farklı yoncaçeşitlerinde farklı tepkilere neden olduğu, genel olarak ot kalitesiniartırmasına rağmen, ot ve protein verimini azalttığı belirlenmiştir.&nbsp

The research was carried out in 2014 and 2015 years in order to determination of straw quality of some grasspea genotypes. In the research; 31 different grasspea genotypes were used as plant material. The experiment was set up in a randomized block design with three replications. In the research; the characteristics such as raw ash ratio, crude protein ratio and yield, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM) and dry matter intake (DMI) ratios, relative feed value (RFV), digestible energy (DE) and metabolic energy (ME) of the straw of the grasspea genotypes harvested for the purpose of seed were investigated. In both years of the research; statistically significant differences were detected between genotypes in terms of all traits examined. According to the result of two years of research; it was determined that the crude ash ratio of straws belonging to the grasspea genotypes varied between 7.12-9.52%, the crude protein ratio between 4.71-7.36%, the crude protein yield between 6.03-11.90 kg da-1, ADF ratio between 39.73-47.42%, NDF ratio between 50.53-62.66%, DDM ratio between 51.96-57.95%, DMI ratio between 1.92-2.38%, RFV between 77.46-106.47, DE value between 2.49-2.75 Mcal kg-1 and ME value between 2.05-2.26 Mcal kg-1. According to the results of the research, it has been determined that Biflorus and Eren grasspea genotypes are superior to other genotypes for straw quality in Elazig and similar ecologies, and it can be recommended to be grown in such ecologies., Araştırma, bazı mürdümük genotiplerinin kes kalitelerinin belirlenmesi amacıyla, 2014 ve2015 yıllarında ilkbahar ekimleri yapılarak yürütülmüştür. Araştırmada, 31 adet mürdümük genotipi bitki materyali olarak kullanılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme deseninde üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; tohum amacıyla hasat edilen mürdümük genotiplerinin keslerine ait ham kül oranı, ham protein oranı ve verimi, asit deterjan lif (ADF), nötral deterjan lif (NDF), sindirilebilir kuru madde (SKM) ve kuru madde tüketimi (KMT) oranları, nispi yem değeri (NYD), sindirilebilir enerji (SE) ve metabolik enerji (ME) gibi özellikler incelenmiştir. Araştırmanın yapıldığı her iki yılda da; incelenen tüm özellikler açısından genotipler arasında istatistiki olarak çok önemli düzeyde farklılıklar tespit edilmiştir. İki yıllık araştırma sonucuna göre; mürdümük genotiplerine ait keslerin ham kül oranı %7.12-9.52, ham protein oranı %4.71-7.36, ham protein verimi 6.03-11.9 kg da-1, ADF oranı %39.73-47.42, NDF oranı %50.53-62.66, SKM oranı %51.96-57.95, KMT oranı %1.92-2.38, NYD 77.46-106.47, SE değeri 2.49-2.75 Mcal kg-1 ve ME değeri 2.05-2.26 Mcal kg-1 arasında değişim gösterdiği saptanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, Elazığ ve benzer ekolojilerde kes kalitesi amacıyla Biflorus ve Eren mürdümük genotiplerinin diğer genotiplere göre daha üstün olduğu tespit edilmiş olup, bu tip ekolojilerde yetiştiriciliğinin yapılması önerilebilir.

Bu makalede klasik Türk şiirinde yaşlılık algısının tespiti amaçlanmıştır. Yaşlılık, ihtiyarlık insan ömrünün kaçınılmaz sonlarından biri olarak birçok insanın yaşayacağı bir ömür dönemidir. Ömrü olan her bireyin başına gelecek bir hal olan ihtiyarlığın şairlerin gündemine gireceği şüphe götürmez. Klasik şiirimizde yaşlılığın nasıl karşılandığı, algılandığı ve değerlendirildiği sorusuna cevap aramak için her yüz yıldan ulaşabildiğimiz divanları taradık. Şairlerin bu hayat dönemi hakkında kullandıkları kelime ve mazmunları belirlemeye çalıştık. Tespit ettiğimiz beyitleri belli başlıklar altında inceledik. Hemen her asırdan şairlerin zaman zaman birbirleriyle örtüşen duygu ve düşünceleri dile getirdiklerini gördük. Bu yazının giriş bölümünde konunun bir kısa değerlendirmesi yapıldıktan sonra divanlarda yaşlılık için kullanılan isim ve sıfatlar ve şairlerin ömür tarifleri üzerinde duruldu. Makale giriş dışında dokuz bölüm halinde düzenlendi. Her bölümde şairlerden yapılan beyit alıntıları şairlerin yaşadıkları kronoloji dikkate alınarak verildi. Yaşlılığın hallerinin anlatıldığı üçüncü bölüm yazının en geniş kısmını teşkil etmektedir. Bunun dışında yaşlılıkla ilgili fiziki ve psikolojik yaklaşımları tespit etmeye çalıştık. Şairlerin gençlere tavsiyeleri ve yaşlıların dualarını almaları gibi hususlar kısaca verildi. Yazı kısa bir sonuç bölümü ile bitirildi. Nitel araştırma özelliğini taşıyan bu çalışmamızda dokümanter analiz yöntemini takip edilmiştir., This study aims to designate perceptions of old age in classical Turkish poetry. To be old is one of the periods in human life, which no one could avoid, thus when this time comes, it is compulsory. The old age is a topic that cannot go unnoticed in poetry. In order to answer the question how the old age in our classical poetry was evaluated, poetry books from all centuries, which we could find, were searched. The words and concepts which poets used about the old age have been studied. All couplets we recorded were classified under certain titles. We have seen that the poets share the same kind of feelings in almost every century. After a brief evaluation of the subject in the introduction section, the names and adjectives used for the old age and the definition made by poets for the old age were dealt with. The article was organized into nine sections except the introduction. In each section examples of couplets are given in accordance with poet’s chronological order. The section talking about various states of the old age is the longest one. In addition, we have tried to study physical and psychological approaches to the old age. Subjects such as advises by the poets to young people, and their gaining the prayers of the old were discussed briefly. The text culminates in a short conclusion. In this study, which has the characteristics of qualitative research, the method of documentary analysis was followed.

Klasik Türk edebiyatının en büyük şairlerinden biri olan Fuzûlî (ö. 963/1556) aynı zamanda âlim bir şahsiyetti. Ardından ilim ve hikmetle harmanlanmış birçok eser bırakmış, Türkçe, Farsça divanlarında Allah ve Hz. Muhammed (sav) konusunda türlü görüş, düşünce ve duygularını dile getirmiştir. Fuzûlî’yi Türk edebiyatının en büyük simalarından biri yapan husus sadece onun şiir alanındaki ifade kudreti değil, aynı zamanda derin bir tevhid coşkusu ve yüksek bir Peygamber sevgisi sahibi olmasıdır. Onu büyük şair yapan hususların başında bu sevda gelir. Bu yazıda şairin Türkçe Divanı’nda Tevhîd ve Hz. Muhammed (sav) konusundaki duygu ve düşünceleri incelenecektir. Tevhîd manzumesi edebiyatımızın en önemli manzumeleri arasında yer almıştır. Zengin muhtevası ve başarılı şiir dili ile ilgi çekmiş nazireleri yazılmıştır. Türkçe Divan’da üzerinde önemle durulan konulardan biri de Hz. Muhammed (SAV) sevgisidir. Fuzûlî na’t türünde kasîde ve gazeller kaleme almış, bu şiirleriyle çok sevilmiş ve okunmuştur. Özellikle Su Kasîdesi şaire önemli bir ün sağlamıştır. Şairin Tevhîd ve Hz. Muhammed (SAV) gibi İslâmî temel iki konudaki duygu ve düşünceleri ilgi uyandırmaya devam etmekte ilmi yazılara konu olmaya devam etmektedir., Fuzuli (death. 963/1556), who is one of the most prominent poets of the classical Turkish literature is at the same time a scholar, who left behind himself a legacy of many works blending knowledge and wisdom. In his divans written in Turkish and Persian he expressed his views, thoughts, and feelings on Allah and Hz. Muhammed (PBUH). What makes Fuzuli a great person is not only his power of expression in poetry, but at the same time his deep excitement of tawheed (unity of God) and his great love for the Prophet Muhammed (PBUH). In this article we will study Fuzuli’s sentiments and thoughts concerning tawheed and Hz. Muhammed (pbuh). His poem on Tawheed is one of the most significant poems in our literature. Due to the rich content and successful poetic langauge it has drawn attentions and been imitated many times. One of the topics emphasized greatly in his Turkish Divan was the love for Hz. Muhammed (PBUH). Fuzuli wrote many qasides and gazels in the form of naat (eulogy), which have become immensely popular. Especially his Su Kasidesi (Qaside of Water) brought to him a great fame. The poet’s sentiments and thoughts concerning the Unity of God and the love for Hz. Muhammed (PBUH), which are two fundamental Islamic topics still continue to catch the interests and become the subject of scientific writing.

Bingöl koşullarında 2017 yılında yürütülen bu çalışmada Tüylü Fiğ (Vicia villosa Roth.) veÇavdar (Secale cereale L.) karışım oranlarının ot verimine etkisi incelenmiştir.Çalışmada bitki materyali olarak Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal AraştırmaEnstitüsünden temin edilen Aslım-95 çavdar çeşidi ve Tarım İşletmeleri GenelMüdürlüğü’nden temin edilen Ceylan tüylü fiğ çeşidi kullanılmıştır. Araştırma tesadüfblokları deneme deseninde 4 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; tüylü fiğde sapuzunluğu, çavdar bitki boyu, yeşil ot verimi, yeşil otta tüylü fiğ oranı, kuru ot verimi, kuruotta tüylü fiğ oranı ve oransal verim toplamı gibi özellikler incelenmiştir. Araştırmada; yeşilot verimi, yeşil otta fiğ oranı, kuru ot verimi, kuru otta fiğ oranı ve oransal verim toplamı(P≤0.01) istatistiki olarak önemli farklılıklar saptanmıştır.Araştırma sonucunda; karışımların tüylü fiğ sap uzunlukları 78.75-84.45 cm, çavdar bitkiboyu 161.85-169.00 cm, yeşil ot verimi 1402.4-3070.3 kg/da, yeşil otta tüylü fiğ oranı %5.0-100.0, kuru ot verimi 280.1-878.8 kg/da, kuru otta tüylü fiğ oranı %3.0-100.0 ve oransalverim toplamı 1.3-2.0 arasında belirlenmiştir.Bu çalışma sonucunda, Bingöl koşullarında en yüksek yeşil ot verimi ve kuru ot verimi %100Çavdar ile %40 Tüylü Fiğ + %60 Çavdar parsellerinden, en yüksek kuru otta tüylü fiğ oranıve yeşil otta tüylü fiğ oranı bakımından %100 Tüylü fiğ parselinden elde edildiğibelirlenmiştir.

Çalışmanınamacı farklı vejetasyon dönemlerinde (çiçeklenme öncesi, tam çiçeklenme vetohum bağlama) hasat edilen Erciyes Korungasının (Onobryhis argaea) kimyasal kompozisyonuna (ADF, NDF, ham protein,ham kül, ham yağ, kondense tanen), mineral madde içeriklerine, in vitro gazve metan üretimi, metabolik enerji (ME) ve organik madde sindirim derecesine(OMS) etkisini belirlemektir. Bu amaçla korungalar 2017 yılında Erciyes dağındadoğal ortamlarından üç tekrarlamalı olarak hasat edilmiş ve kurtulmuşanalizlere hazırlanmıştır. Kimyasal analizler tesadüf blokları deneme deseninegöre analiz edilmiştir. Çalışmasonuçlarına göre olgunlaşma döneminin ilerlemesiyle nötr deterjanda çözünmeyenlif (NDF) ve asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF) oranları artarken, hamprotein, ham yağ ve ham kül içerikleri azalmıştır. Erciyes korungası otununolgunlaşma döneminin ilerlemesi yirmi dört saatlik gaz ve metan üretimleri ilemetabolik enerji (ME) ve organik madde sindirim derecesi (OMD) önemli ölçüdeazaltmıştır. Sonuç olarak, olgunlaşma döneminin ilerlemesiyle birlikte Erciyeskorungasının besleme değeri düşmüştür. Erciyes korungası otunun çiçeklenmeöncesi ve çiçeklenme döneminde ham protein oranı ve metabolik enerjikapasitesinin yüksek olmasından dolayı otlatılması önerilmektedir.

Dizel motorlarda tutuşmanın neredeyse yakıt püskürtülür püskürtülmez gerçekleşmesi yakıtın eşit derecede yayılmasını engellediğinden oksijenin zengin olduğu kısımlarda NOx ve yakıtın zengin olduğu kısımlarda is partikülleri oluşmaktadır. Sıkı emisyon düzenlemeleri nedeniyle özellikle dizel motorlarda yanma verimini artırmak ve egzoz gazı kirleticilerini azaltmak için son yıllarda deneysel ve sayısal çalışmalar yapılmaktadır. İçten yanmalı motorlarda yanma verimini artırmanın bir yolu emme portu, emme supabı ve yanma odası geometrisinde değişiklikler yaparak silindir içinde swirl, tumble ve squish gibi düzenlenmiş akımlar üretmektir. Bu yöntemlerde silindir içinde üretilen akımlar sıkıştırma stroku sonunda küçük ölçekli çevrilere dönüşerek türbülans şiddetini artırdığından hava-yakıt karışımının homojenliğini ve yanma hızının iyileşmesini sağlarken silindir içindeki yanma emisyonunu azaltmaktadır. Bu çalışmada direkt püskürtmeli (DP) dizel motorda bir çevrim boyunca silindir içindeki düzenlenmiş akışların yanmaya ve emisyona etkisi ANSYS WORKBENCH programı kullanılarak Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği (HAD) yöntemleriyle araştırılmıştır. Emme ve egzoz portları ve supabları, silindir ve piston gibi parçalar üretilmesi ve bu parçaların montajı SOLIDWORKS programıyla yapılmıştır. ANSYS WORKBENCH platformundaki dinamik sayısal ağ yöntemleriyle supab ve piston gibi parçaların hareketi sağlanmıştır. Türlerin taşınımı ve kimyasal reaksiyonların türbülansla etkileşimini sağlayan girdap-sönümlenme (eddy-dissipation) modelleri birlikte uygulanarak yanma modellenmiştir. Yakıt damlacıklarının birincil ve ikincil parçalanmasında sırasıyla katı koni (solid cone) enjeksiyon tipi ve Kelvin-Helmhotz Rayleigh-Taylor modeli kullanılmıştır. Yanma odasındaki NOx ve is emisyonlarının oluşumu sırasıyla genişletilmiş Zeldovich Mekanizması ve bir adımlı Khan ve Greeves modeliyle analiz edilmiştir. RNG k-ɛ türbülans modeliyle motorun yanma ve emisyon analizi yapılmıştır. Silindir içindeki akışı iyileştirmek için emme kanalı geometrisini değiştirme, emme kanalına helisel türbülatör yerleştirme ve piston oyuğunu şekillendirme olmak üzere üç farklı yöntem uygulanmıştır. Bu çalışmadaki üretilen tüm konfigürasyonların sıkıştırma oranları modellenen motorla aynıdır. Sayısal sonuçlar standart konfigürasyonla 1,3 olarak elde edilen swirl oranının 9,6 olarak 3/4 adım uzunluğundaki (PL) helisel türbülatörde (HT) en fazla arttığını göstermiştir. 3/4 PL helisel türbülatör 79 bar olarak yanma odasındaki basıncı da standart konfigürasyona göre % 7 artırmıştır. Fakat 3/4 PL helisel türbülatörüyle sıkıştırma strokunda üretilen negatif iş, net işi azalttığından 3/4 PL-HT konfigürasyonu indike termal verimi iyileştirmede etkili olamamıştır. Buna karşın 3/4 PL helisel türbülatörü emme strokunda silindir içine giren oksijen miktarını düşürdüğünden egzoz subapı açıldığında bu türbülatördeki NO emisyonu standart konfigürasyona göre % 3 azalmıştır. Bu çalışmada türbülans kinetik enerji en fazla 43,50 m2/s2 olarak emme kanalının saat yönünün tersi yönde 30º bükülmesiyle (-30B) üretilen konfigürasyonda elde edilmiştir. Bu nedenle standart konfigürasyona göre -30B konfigürasyonunda indike termal verim % 2,3 artmıştır. -30B konfigürasyonu is oksidasyonunda da etkili olmuştur ve egzoz supabı açıldığı anda is emisyonu 1,62 ppm olarak standart konfigürasyona göre % 75 azalmıştır. Bu çalışmadaki üretilen tüm konfigürasyonlara göre indike termal verim en fazla y ekseni yönünde iki yarım küreli (2YK-Y) piston oyuğu konfigürasyonunda elde edilmiştir. 2YK-Y piston oyuğunda indike termal verim standart konfigürasyona göre % 2,9 artmıştır. Diğer yandan, 2YK-Y konfigürasyonu silindir içi maksimum sıcaklığı standart konfigürasyona göre % 2,1 artırdığı için egzoz supabı açıldığı anda NO emisyonu % 10 artarken is emisyonu % 68 azalmıştır.Anahtar Kelimeler: Swirl, Tumble, Türbülans kinetik enerji, Yanma, Emisyon, HAD, ANSYS In the diesel engine, since ignition occurs almost as soon as fuel is injected, there is not enough time for dispersing fuel evenly and so oxygen-rich regions form NOx and fuel-rich regions form soot particulates. Due to recent emission regulations, many researchers have focused on the studies related to reduce exhaust emissions and improve combustion efficiency in diesel engines. One way to enhance combustion efficiency and reduce pollutant emission is generating in-cylinder flows such as swirl, tumble and squish by modifying geometry of intake port, intake valve and combustion chamber. In this method, the breakdown of the organized flows into small scale eddies end of the compression stroke augments turbulence intensity. Amplifying turbulence kinetic energy results in increasing homogeneity of air-fuel mixture and burn rate and decreasing amount of emission in the cylinder. In this study, the effect of the organized flow structures on combustion and exhaust emissios in a direct ignition (DI) diesel engine were investigated numerically through a full cycle by using Computational Fluid Dynamics (CFD) techniques in ANSYS WORKBENCH. The parts of geometry including ports and valves for the intake and exhaust, the cylinder and piston were produced and assembled using SOLIDWORKS. The necessary motion for valve and pistons was taked place by using dynamic mesh methods in ANSYS WORKBENCH platform. Species transport model in combination with eddy-dissipation model for turbulence-chemistry interaction was applied to simulate the combustion. Solid cone injection type and Kelvin-Helmhotz Rayleigh-Taylor model were used to describe primary and secondary break-up, respectively. NOx and soot formation in combustion chamber was analyzed by Extended Zeldovich Mechanisms and one-step Khan and Greeves model, respectively. RNG k-ɛ turbulent model was used for combustion and emission analysis. Mainly three methods such as changing the intake port geometry, shaping the piston bowl and fitting a helical turbulator inside the intake port were applied to amplify in-cylinder flow. In this study, compression ratios of all configurations were the same as the standart configuration. According to numerical results, for all configurations, 3/4 pitch length (PL) helical turbulator (HT) produced the maximum swirl ratio of 9,6 compared to 1,3 with the standart configuration at the end of the compression stroke. The maximum peak pressure in the combustion chamber of 79 bar was also achieved by 3/4 PL helical turbulator configuration which was about 7% over the standart configuration. But compared to standart configuration, the indicated thermal efficiency was not improved by 3/4 PL-HT configuration owing to the negative work produced by compression stroke decreasing the net work. However, 3/4 PL helical turbulator reduced NO emission of 3% compared with standart configuration when exhaust valve opened due to this turbulator decreasing amount of oxygen entering into the combustion chamber during intake stroke. In this work, the maximum turbulent kinetic energy of 43,5 m2/s2 was obtained in the first part of intake stroke by the configuration generated with bending of intake port 30º counter clockwise direction (-30B). As a result, -30B configuration increased the indicated thermal efficiency of 2,3% compared to standart configuration. -30B configuration was also efficient for soot oxidation and produced soot of 1,62 ppm with reducing of 75% compared to standart configuration at the moment exhaust valve opened. On the other hand, for all configurations, the highest indicated thermal efficiency was obtained by piston bowl with two hemispheres located y direction (2YK-Y) and 2YK-Y configuration increased the indicated thermal efficiency of 2,9 compared to standart configuration. Additionally, thanks to elevating the cylinder temperature of 2,1%, 2YK-Y piston bowl increased NO emission of 10% and diminished soot emission of 68% compared to standart configuration at the time exhaust valve opened.Swirl, Tumble, Turbulent kinetic energy, Combustion, Emission, CFD, ANSYS 156

Çalışmanın amacı farklı çeşitlere ait pamuk çiğitlerinin besin madde içeriklerini belirlemektir. Bu amaçla; beş pamuk çeşidinin (Gossupolsuz 86, Lifsiz, Suregrov 125, Stoneville 453 ve Nazilli) çiğitlerinin kimyasal kompozisyonu ve gaz üretim miktarları ile hesaplama ile elde edilen metabolik enerji ve organik madde sindirilebilirliği belirlenmiştir. Pa-muk çiğitlerinin ham protein içeriği %19.03-24.15; ADF içeriği %31.13-35.01; NDF içeriği %38.61-44.86; ham kül içeriği %2.98-4.39; ham yağ içeriği %16.26-26.46 ve kuru madde %65.06-69.13 arasında değişmiştir. Gaz üretimi 60.33-92.71 mL; metabolik enerji (ME) 7.94-11.42 MJ/kg/KM ve organik madde sindirim derecesi (OMS)%50.51-71.72 ara-sında değişmiştir. Pamuk çeşitleri arasında kimyasal kompozisyon, gaz üretimi, ME ve OMS yönünden fark istatistiki olarak önemli (P, The present study was conducted to investigate the chemical composition, gas production, metabolic ener-gy and organic matter digestibility of whole cottonseeds of five different cotton cultivars (Gossupolsuz 86, Lifsiz, Suregrov 125, Stoneville 453 and Nazilli). Crude protein contents of cottonseeds varied between 19.03-24.15%; ADF contents between 31.13-35.01%; NDF contents between 38.61-44.86%; crude ash contents between 2.98-4.39%; crude oil contents between 16.26-26.46% and dry matter between 65.06-69.13%. Gas production values varied be-tween 60.33-92.71 mL; metabolic energy (ME) values between 7.94-11.42 MJ/kg/DM and organic matter digestibility (OMD) between 50.51-71.72%. The differences in chemical composition, gas production, ME and OMD values of cot-ton cultivars were found to be statistically significant (P

Tez (doktora) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2016 Libra Kayıt No: 96372 …

The aim of this study was to compare the nutritivevalues of hays of local sainfoin (Onobrychissativa) populations these grown in Sivas, Kayseri and Kahramanmaraşprovinces of Turkey. For this purpose, 12 different sainfoin populationsharvested from these provinces. Sainfoins harvested at flowering stage anddried then chemical compositions, in vitro gas and methane productions,metabolic energy and digestible organic matter contents were determined. Therewere significant (P≤0.01) differences between chemical compositions of localsainfoin populations. Crude protein contents varied between 12.73 and 15.90%,crude ash contents varied between 5.95 and 7.63%, dry matter contents between19.41 and 22.39%, condensed tanin ratios between 2.07 and 4.70%, ADF and NDFcontents changed between respectively 32.01-41.79% and 42.57-53.89% and crudefat contents varied between 0.69 and 2.02%. 24 h in vitro gas and methaneproductions varied between respectively 39.49-52.40 ml and 7.70-10.30 ml.Metabolic energy contents of studied materials changed between 8.31 and 10.19MJ/kg DM and digestible organic matter contents varied between 60.05 and72.59%. According to current findings, there were considerable differencesbetween nutrient contents of studied sainfoin populations and it was concludedthat the population which harvested from Kayseri Bünyan come into prominencewith higher protein and metabolisable energy and lesser ADF and NDF contentthan the others., Bu çalışmanın amacı; Sivas, Kayseri ve Kahramanmaraşillerinde tarımı yapılan yerel korunga (Onobrychissativa) popülâsyonlarına ait otların besleme özellikleri yönündenkarşılaştırmaktır. Bu amaçla bu illerde tarımı yapılan 12 korunga popülasyonuçalışmada materyal olarak kullanılmıştır. Bitkiler çiçeklenme dönemindebiçilerek kurutulmuş ve kimyasal kompozisyon, in vitro gaz ve metan üretimi ilemetabolik enerji ve organik madde sindirim derecesi belirlenmiştir. Korungapopülâsyonlarının kimyasal kompozisyonu yönünden istatistiksel olarak çok önemli(P≤0,01) farklılıklar bulunmuştur. Ham protein oranı %12,73 ile 15,90 arasında,ham kül oranı %5,95 ile 7,63 arasında, kuru madde oranı %19,41 ile 22,39arasında, kondense tanen oranı %2,07 ile 4,70 arasında, ADF oranı %32,01 ile 41,79arasında, NDF oranı %42,57 ile 53,89 arasında ve ham yağ oranlarının ise %0,69ile 2,02 arasında değiştiği belirlenmiştir. 24 saat in vitro gaz ve metanüretimleri sırasıyla 39,49 ile 52,40 ml ve 7,70 ile 10,30 ml arasında,metabolik enerji içerikleri 8,31 ile 10,19 MJ/kg KM arasında ve organik maddesindirim dereceleri ise %60,05 ile 72,59 arasında değişim göstermiştir.Araştırma sonuçlarına göre besin madde içerikleri bakımından popülasyonlararasında önemli farklılıklar olduğu belirlenmiş ve Kayseri Bünyan’dan alınankorunga popülasyonunun yüksek protein ve metabolik enerji ve düşük ADF ve NDFiçeriğine sahip olması ile diğer popülâsyonlardan öne çıktığı belirlenmiştir.

Bu çalışma, silajlık olarak kullanılan 20 farklı mısır çeşidi (Ada-523, Kompozit Arifiye, Sakarya, NK Gigantic, NK Arma, NK Famoso, RX-9292, Colonia, Sum 1186, Sancia, Larigal, Cadiz, Carella, Donana, Borja, OSSK 644, Pasha, PG 1610, PG 1661 ve Otello) ile Çankırı Karatekin Üniversitesi Kızılırmak Meslek Yüksekokulu Araştırma ve Uygulama Alanı’nda (40°20′N, 33°58′E, rakım 550 m), 2012 ve 2013 yılları mısır yetiştirme sezonlarında, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada incelenen bütün özellikler yönünden çeşitler arasında istatistiksel olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. En yüksek koçan sayısı (1.9 adet/bitki) NK Arma çeşidinden, en yüksek koçan oranı NK Famoso (%50.1) ve Sakarya (%49.5) çeşitlerinden elde edilirken, en yüksek hasıl verimi Carella (13190 kg da-1), Kompozit Arifiye (12830 kg da-1), Cadiz (12660 kg da-1) ve Larigal (12360 kg da-1) çeşitlerinde tespit edilmiştir. Kuru madde verimi bakımından en yüksek değerler Donana (4163 kg da-1), Larigal (4145 kg da-1) ve Cadiz (4098 kg da-1) çeşitlerinde tespit edilirken, en yüksek ham protein verimi değerleri ise NK Arma (2575 kg da-1), Larigal (2523 kg da-1) ve Cadiz (2495 kg da-1) çeşitlerinde belirlenmiştir. İki yıllık ortalama sonuçlara göre, Orta Kızılırmak Havzası ve benzer ekolojik koşullarda Carella, Larigal, Cadiz, Kompozit Arifiye ve NK Arma çeşitlerinin, diğer çeşitlere kıyasla biraz daha ön plana çıktığı ve öncelikli olarak önerilebileceği sonucuna varılmıştır., This study was conducted, during the 2012 and 2013 corn growing seasons, for a period 2 years, according to the randomized complete block design, as 3 replicates, at the Research and Implementation Area of the Kizilirmak Vocational High School of Cankiri Karatekin University (40°20ꞌ N, 33°58ꞌ E, elevation 550 m), which is located on the Middle Kizilirmak Basin of Turkey. In this study, 20 different corn varieties used silage were used as a plant material. According to mean of 2 years, significant differences have been determined among the all properties as statistically. The highest corncob number (1.9 item plant-1) in the NK Arma and corncob rate were arranged in the NK Famoso (50.1%) and the Sakarya (49.5%) varieties. While the superior herbage yields were obtained in the Carella (131.900 kg ha-1), Kompozit Arifiye (128.300 kg ha-1), Cadiz (126.600 kg ha-1), and Larigal (123.600 kg ha-1) varieties, dry matter yields were determined in the Donana (416.300 kg ha-1), Larigal (414.500 kg ha-1), and Cadiz (409.800 kg ha-1) varieties. The best results were stated from the NK Arma (2575 kg ha-1), Larigal (2523 kg ha-1), and Cadiz (2495 kg ha-1) varieties as crude protein yield. In conclusion, the Carella, Larigal, Cadiz, Kompozit Arifiye, and NK Arma varieties can be suggested compared with the other varieties under Middle Kizilirmak Basin Ecological Conditions.

Bu çal????ma, tescil edilmi?? yayg??n fi?? çe??itlerinin tanelerinin hayvan besleme yönünden farkl??l??????n?? ortayakoymak amac??yla yap??lm????t??r. Çal????mada, 14 yayg??n fi?? çe??idi tesadüf parselleri deneme desenine göreanaliz edilmi??tir. Analiz sonuçlar??na göre; asit deterjan selülozu (ADF) oran?? %7.47-14.19 aras??nda, nötraldeterjan selülozu (NDF) oran?? %16.84-29.25 aras??nda, ham protein oran?? %24.45-31.69 aras??nda, ham küloran?? %2.53-2.82 aras??nda, sindirilebilir kuru madde %77.84-83.08 aras??nda, kuru madde tüketimi %4.10-7.13 aras??nda ve nispi yem de??eri 260.14-449.40 aras??nda de??i??mi??tir. Ara??t??rma sonucunda; ham proteiniçeri??i yönünden Dicle çe??idi, yüksek ADF oran?? yönünden Soner çe??idi, dü??ük NDF içeri??i, yüksek kurumadde tüketimi ve nispi yem de??eri yönünden Al??no??lu çe??idi ön plana ç??km????t??r., This research was carried out to determine the nutrient compositions of registered common vetch seeds.In the study, 14 common vetch cultivars were analyzed according to randomized plot design. Resultsindicate that acid detergent fiber (ADF) ranged between 7.47-14.19%, neutral detergent fiber (NDF)ranged between 16.84-29.25%, crude protein ratio ranged between 24.45-31.69%, crude ash ratio 2.53-2.82%, digestibility dry matter (DDM) ratio ranged between 77.84-83.08%, dry matter intake (DMI) ratioranged between 4.10-7.13% and relative feed value ranged between 260.14-449.40. As a result; Diclevariety in content of crude protein, Soner variety in high ADF ratio, Alinoglu variety in low NDF ratio, inhigh dry matter intake and relative feed value has come to the fore.Key Words: Common vetch, ADF, NDF, crude protein, relative feed value

Islah materyalleri ve kültürü yap??lan bitkiler; verim özelli??i yönünden incelendi??i gibi biotik ve abiotik stresko??ullar??na dayan??kl??l??klar?? yan??nda yem kalitesi gibi özellikleri bak??m??nda da de??erlendirilmelidir. Buçal????mada 11 adet bezelye çe??it ve hatlar??n??n tanelerinin besleme özellikleri yönünden kar????la??t??r??lmas??amaçlanm????t??r. Yap??lan çal????ma sonucunda yem bezelyeleri tanelerinin kimyasal kompozisyonlar?? aras??ndaoldukça farkl??l??klar gözlemlenmi??tir. ADF oran?? %8.35-14.34, NDF oran?? %18.65-36.48, ham protein oran??%20.39-31.63, ham kül oran?? %2.43-5.55, ham ya?? oran?? %1.27-1.87, sindirilebilir kuru madde oran??%77.73-82.39, kuru madde tüketimi %3.29-6.64 ve nispi yem de??eri ise 209.30-404.17 aras??ndade??i??mi??tir. Ara??t??rma sonuçlar??na göre gerek ??slah materyali olarak gerekse tarla tar??m?? için materyalseçiminde amaca uygun seçimlerin yap??lmas?? çok önemli oldu??u belirlenmi??tir., Breeding materials and cultural crops should be investigated with regard to not only yield parameters butalso feed quality based on resistance against abiotic and biotic stress conditions. The present study wasconducted to compare feed quality parameters of 11 different forage pea genotypes. Results revealedrelatively different outcomes with regard to chemical compositions of forage pea kernels. ADF variedbetween 8.35-14.34%, NDF between 18.65-36.48%, crude protein between 20.39-31.63%, crude ashbetween 2.43-5.55%, crude oil between 1.27-1.87%, digestible dry matter ratio between 77.73-82.39%,dry matter consumption between 3.29-6.64% and relative feed value varied between 209.30-404.17.Current findings indicated the proper selection of breeding material and culture materials.

Çalışmada, farklı özeliklere sahip silaj sorgum genotiplerinin fizyolojik özelliklerinin belirlenmesi ve bu özelliklerin verimle ilişkilendirilmesi amaçlanmıştır. Deneme 2007-2008 yıllarında yetiştirme sezonunda, 2 yıl süre ile tesadüf blokları deneme desenine uygun olarak 3 tekrarlamalı kurulmuştur. Araştırmada net fotosentez hızı (Pn), stoma iletkenliği (gs), klorofil içeriği (Kİ), yaprak alan indeksi (YAİ), bitki örtüsü sıcaklığı (BÖS), bitki boyu, bitki çapı ve yeşil ot verimi gibi özellikler incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; vejetatif dönem yaprak alan indeksi ile vejetatif dönem net fotosentez hızı ve stoma iletkenliği arasında, çiçeklenme dönemi yaprak alan indeksi ile çiçeklenme dönemi klorofil içeriği ve bitki boyu arasında, vejetatif dönem klorofil içeriği ile vejetatif ve çiçeklenme dönemi stoma iletkenliği arasında, yeşil ot verimi ile çiçeklenme dönemi klorofil içeriği ve bitki çapı arasında, vejetatif dönem net fotosentez hızı ile çiçeklenme dönemi net fotosentez hızı ve stoma iletkenliği arasında, vejetatif dönem stoma iletkenliği ile çiçeklenme dönemi net fotosentez hızı ve stoma iletkenliği arasında olumlu ve önemli ilişkiler bulunmuştur. Araştırmada kullanılan genotipler içerisinden, yeşil ot verimi yönünden ön plana çıkmış B 24, ICSB 472 ve ICSB 502 genotipleri bölge tarımı için önerilmektedir., The present study was conducted to determine the physiological characteristics of silage sorghum and their effects on yields. Experiments were conducted in randomized block design with 3 replications during the growing seasons of 2007-2008. Net photosynthesis rate (Pn), stomal conductance (gs), chlorophyll content (KI), leaf area index (YAI), canopy temperature (BÖS), plant height, plant diameter, green herbage yield parameters were investigated. Results revealed significant positive relationships between vegetative period leaf area index and vegetative period net photosynthesis rate – stomal conductance; between flowering period leaf area index and flowering period chlorophyll content – plant height; between vegetative period chlorophyll content and vegetative – flowering periods stomal conductance; between green herbage yield and flowering period chlorophyll content – plant diameter; between vegetative period net photosynthesis rate and stomal flowering period net photosynthesis rate – stomal conductance; vegetative period stomal conductance and flowering period net photosynthesis rate – stomal conductance. Among the experimented genotypes, the genotypes B 24, ICSB 472 and ICSB 502 with their prominent green herbage yields might be recommended for the region.

The study was conducted to determine silage characteristics and relative feed values of triticale genotypes to be used for silage. 6 different cultivars and 4 lines of triticale were used as plant material in the study. Experiment was carried out in randomized block design with 3 replications under Bingöl conditions. The experimental plots were harvested at dough stage of the plants, ensiled into 5 kg plastic jars and opened after 60 days. Results revealed that dry matter content of the silage varied between 35.54% and 41.46%, protein content between 7.34% and 10.25%, raw ash content between 5.21% and 7.19%, NDF content between 51.24% and 60.00%, ADF content between 33.93% and 39.47%, lactic acid content between 48.12 and 59.25 g kg-1 DM, acetic acid content between 15.41 and 19.22 g kg-1 DM, propionic acid between 2.86 and 4.21 g kg-1 DM, pH between 4.55 and 4.93, Fleig score between 78.74 and 99.48, digestibility of dry matter between 57.42% and 62.21%, dry matter intake between 1.99% and 2.30%, relative feed value between 88.55 and 110.90, depending on the genotypes. It was concluded that triticale could be used as a quality silage crop for animal feeding., Bu araştırma bazı tritikale genotiplerinin silaj karakterlerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. 10 adet tritikale genotipi (6 adet çeşit, 4 adet ileri hat) materyal olarak kullanılmıştır. Deneme Bingöl koşullarında yürütülmüştür. Silaj yapımı için hasat, hamur olum döneminde yapılmış, silaj örnekleri 5 kg’lık plastik kavanozlara alınmış, analiz için kavanozlar 60 gün sonra açılmıştır. Analiz sonucunda, tritikale genotiplerine bağlı olarak silajda, kuru madde oranının %35.54 ile %41.6 arasında, protein içeriğinin %7.34 ile %10.25 arasında, ham kül oranının %5.21 ile %7.19, NDF oranının %51.24 ile %60.00 arasında, ADF oranının %33.93 ile %39.47 arasında, kuru maddede laktik asit içeriğinin 48.12 ile 59.25 g kg-1 arasında, kuru maddede asetik asit içeriğinin 15.41 ile 19.22 g kg-1 arasında, kuru maddede propionic asit içeriğinin 2.86 ile 4.21 g kg-1 arasında, pH değerlerinin 4.55ile 4.93 arasında, fleig puanlarının 78.74 ile 99.48 arasında, sindirilebilir kuru madde oranının %57.42 ile %62.21 arasında, kuru madde tüketim oranının ise %1.99 ile %2.30 arasında değiştiği belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre denemede kullanılan tritikale genotiplerinden elde edilen silajın hayvan beslenmesinde kullanılabilecek silaj kalite kriterlerini taşıdığı belirlenmiştir.

This study was carried to determine the nutritive value of dry biomass of different peanut (Arachis hypogaea) varieties during 2012 growing season in a farmer field in Bingol. In the experiment, 10 peanut varieties were evaluated as material. Experiment was carried out in randomized block design with 3 replications. In the experiment; crude protein (CP), crude ash (CA), dry matter digestibility (DMD), dry matter intake (DMI), relative food value (RFV), acid detergent fiber (ADF) and neutral detergent fiber (NDF) characteristics were investigated. According to analysis of variance, there were statistically significant difference between varieties for crude protein (CP) and dry matter intake (DMI) values. The varieties Florispan and Arıoğlu-2003 (10.11% and 8.64%) had higher CP ratio, while Florispan (3.46) variety was in the first place for its DMI value., Bu çalışmada, farklı yerfıstığı (Arachis hypogaea) çeşitlerinin kuru otlarına ait besin madde kompozisyonlarının belirlenmesi amacıyla, 2012 yılı yetiştirme sezonunda Bingöl’de bir çiftçi tarlasında yürütülmüştür. Denemede, 10 adet yerfıstığı çeşidi materyal olarak kullanılmıştır. Deneme, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Denemede; ham protein (HP), ham kül (HK), sindirilebilir kuru madde (SKM), kuru madde tüketimi (KMT), nispi yem değeri (NYD), asit deterjan lif (ADF) ve nötr deterjan lif (NDF) özellikleri incelenmiştir. Yapılan varyans analizi sonucunda, ham protein (HP) ve kuru madde tüketimi (KMT) değerleri arasındaki farklılıklar istatistikî olarak önemli bulunmuştur. HP oranı bakımından Florispan ve Arıoğlu-2003 (%10.11 ve %8.64) çeşitleri ön plana çıkarken, KMT değerleri bakımından ise yine Florispan (3.46) çeşidi ilk sırada yer almıştır.

EDİMİN İFASINA FESAT KARIŞTIRMA SUÇU