Search

Amaç: Query (Q) ateşi, Coxiella burnetii'nin neden olduğu zoonotik bir hastaliktir. Bulaş yollari ve klinik bulgulari açisindan Bruselloz ile oldukça benzerlik göstermektedir. Ayrica, C. burnetii önemli bir atipik pnömoni etkenidir. Bu çalişmada, atipik pnömoni ve bruselloz şüpheli klinik bulgulari olan hastalarda C. burnetii antikorlarinin ELISA ve IFA yöntemleri ile araştirilmasi amaçlanmiştir. Yöntem: çalişmaya, Dokuz Eylül üniversitesi Tip Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvari'nda Rose Bengal testi ile Brucella spp. yönünden, ELISA ve IFA yöntemleri ile C. burnetii dişindaki diğer önemli atipik pnömoni etkenleri olan Mycoplasma pneumoniae ve Chlamydia pneumoniae yönünden negatif saptanan hasta serumlari alindi. Dosyalari incelenen ve Q ateşi açisindan klinik ve laboratuvar bulgulari olan hastalara ait serum örneklerinde C. burnetii faz I ve faz II antikorlari ELISA ve IFA yöntemleri ile arastirildi. Q ateşinin en sik rastlanan klinik belirtileri olan ateş, baş ağrisi, myalji, artralji, grip benzeri hastalik bulgulari, öksürük, göğüs agrisi, solunum sikintisi gibi belirtileri ve eritrosit sedimantasyon hizinda (ESR) ve transaminazlarda (AST, ALT) yükseklik olan 84 hasta serumu çalişmaya dâhil edildi. çalişma grubu 46 (%54.8) kadin (ortanca/min-max=38.0/3-67 yas) ve 38 (%45.2) erkek hastadan (ortanca/min-max=35.0/1-65 yaş) oluşmaktadir. Bulgular: C. burnetii'ye karşi %13.1 oraninda seropozitiflik saptanmiş olup bu pozitiflikler %9.5 oraninda geçirilmiş enfeksiyon, %1.2 oraninda akut Q atesi ve %2.4 oraninda C. burnetii IgM antikoru pozitifligi şeklindeydi. C. burnetii IgG antikoru çocuk hastalarda saptanmazken erişkinlerde %16.1 oraninda ve en fazla 41-60 yaş arasindaki hastalarda (%19.2) saptanmiştir. Sonuç: Ateşli olgularda, influenza benzeri hastaliklarda, atipik pnömonide ve bruselloz şüpheli klinik bulgulari olanlarda, Q ateşinin ayirici tanida akilda tutulmasi gerektiğini düşünmekteyiz. © 2018 Refik Saydam National Public Health Agency (RSNPHA).Objective: Query (Q) fever is a zoonotic disease caused by Coxiella burnetii. The transmission routes and clinical manifestations of C. burnetii are similar with brucellosis. C. burnetii is important agent of atypical pneumonia. In this study, C. burnetii antibodies were investigated by ELISA and IFA methods in patients whose clinical findings suspected with atypical pneumonia and brucellosis. Methods: In this study, the sera of patients were chosen who were determined to be negative for Brucella spp. by Rose Bengal test and for Mycoplasma pneumoniae and Chlamydia pneumoniae infections by ELISA and IFA in Microbiology Laboratory of Dokuz Eylul University Hospital. C. burnetii phase I and phase II antibodies were investigated by ELISA and IFA methods in serum samples of patients whose clinical and laboratory data were compatible with Q fever. Eighty four patients were included in the study who had symptoms and findings such as fever, headache, myalgia, arthralgia, flu-like syndrome symptoms, cough, chest pain, respiratory distress, elevation of ESR, ALT, AST. The study group consisted of 46 (54.8%) women (median / min-max = 38.0 / 3-67 years) and 38 (45.2%) male patients (median / min-max = 35.0 / 1-65 years). Results: Seropositivity of C. burnetii was detected in 13.1% of the study group, and 9.5% of theme was past infection, 1.2% was acute Q fever and 2.4% was C. burnetii IgM antibody positivity. While C. burnetii IgG antibodies were not observed in paediatric patients, positivity rate was 16.1% in adult patients and IgG positivity was highest between 41-60 years of age (19.2%). Conclusion: Q fever should be taken into consideration in the differential diagnosis of a febrile diseases, influenza-like illness, atypical pneumoniae, patients with symptoms suggestive of brucellosis. © 2018 Refik Saydam National Public Health Agency (RSNPHA).

Agency contract is a contract between the agent and the client in which the agent gratuitously –as a rule- undertakes a transaction or service for the advantage of the client and in accordance with the will of the client, without any guarantee to get a result. One of the obligations arising from the agency contract is the obligation of personal performance. The lawmaker regulates the obligation of personal performance as an exception, in cases where the obligee has advantage if the obligation is performed personally. Since the agency contract is an intense trust relationship between the parties, in article 506 of Turkish Code of Obligations, the lawmaker regulates the obligation of personal performance of agency as an exception to the principle in article 83 of Turkish Code of Obligations. Therefore the agent is under the obligation of personal performance. Exceptionally when the agent is given the authority or in obligatory circumtances or when practises allow, the agent can assign someone else to perform the obligation. In cases where there is no obligation of personal performance, the agent can get someone to perform the obligations which arise from the agency contract. İn such cases, the agent can appoint a substitutional agent or a subagent for the performance. However, the agent can assign a performance assistant in all cases whether the obligation of personal performance is in question or not. The assignment of a performance assistant by the agent will not constitute a contradiction to the obligation of personal performance. İÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY i BİLDİRİM ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii ETİK BEYAN iv TEŞEKKÜR v ÖZET… vi ABSTRACT vii İÇİNDEKİLER viii KISALTMALAR DİZİNİ xiii GİRİŞ… 1 I. BÖLÜM GENEL OLARAK VEKALET SÖZLEŞMESİ 1.1. GENEL OLARAK 3 1.2. VEKALET SÖZLEŞMESİNİN TANIMI VE UNSURLARI 3 1.2.1. Vekalet Sözleşmesinin Tanımı 3 1.2.2. Vekalet Sözleşmesinin Unsurları 5 1.2.2.1. Bir İşin Görülmesi veya Bir Hizmetin İfası 5 1.2.2.2. İşin Vekalet Veren Yararına Yapılması 7 1.2.2.3. Bir İşin Vekil Tarafından Edim Sonucundan Sorumlu Olmaksızın ve Bağımsız Olarak Görülmesi 8 1.2.2.4. İş görmede Zaman Kaydına Bağlı Olunmaması 9 1.2.2.5. Her Zaman Tarafların Tek Taraflı Beyanı İle Sona Erdirilebilmesi 10 1.2.2.6. Tarafların Anlaşması 12 1.2.2.7. Ücret 14 1.3. VEKALET SÖZLEŞMESİNİN HUKUKİ NİTELİĞİ VE ÖZELLİKLERİ 16 1.4. VEKALET SÖZLEŞMESİNİN KAPSAMI 20 1.5. VEKALET SÖZLEŞMESİNİN BENZER SÖZLEŞMELERDEN FARKI... 24 1.5.1. Hizmet Sözleşmesinden Farkı 24 1.5.2. Eser Sözleşmesinden Farkı 25 1.5.3. Yayım Sözleşmesinden Farkı 26 1.5.4. Temsilden Farkı 27 1.6. UYGULAMADAKİ VEKALET SÖZLEŞMESİ ÖRNEKLERİ 27 1.6.1. Genel Olarak 27 1.6.2. Uygulamadaki En Yaygın Vekalet Sözleşmesi Örnekleri 28 1.6.2.1. Avukatlık Sözleşmesi 28 1.6.2.2. Hekimlik Sözleşmesi 29 1.6.2.3. Mimarlık Sözleşmesi 34 II. BÖLÜM VEKALET SÖZLEŞMESİNDE VEKİLİN ŞAHSEN İFA BORCU 2.1. ŞAHSEN İFA BORCU 38 2.1.1. Şahsen İfa Kavramı 38 2.1.2. Şahsen İfa Bakımından Türk Borçlar Kanunu Genel Hükümlerin Öngördüğü Sistem 39 2.1.3. İfada Bulunacak Kişi 40 2.1.3.1. Borcun Borçlu Tarafından İfası 40 2.1.3.2. Yardımcı Kişiden Yararlanılması 42 2.1.3.3. Borcun Üçüncü Kişi Tarafından İfası 43 2.1.3.3.1. Borçlunun Bilgisi Ve İradesi Dışında Üçüncü Kişi Tarafından Yapılan ifa 44 2.1.3.3.2. Borçlunun Bilgisi Ve İradesiyle Üçüncü Kişi Tarafından Yapılan ifa 45 2.1.3.3.3. Üçüncü Kişinin İfasının Sonuçları 47 2.1.4. Sözleşme Tipleri Açısından Şahsen İfa 48 2.1.4.1. Devir Borcu Doğuran Sözleşmeler Bakımından 48 2.1.4.2. Kullandırma borcu doğuran Sözleşmeler Bakımından 49 2.1.4.3. İş Görme Borcu Doğuran Sözleşmeler Bakımından 50 2.1.4.3.1. Hizmet Sözleşmesinde Şahsen İfa 50 2.1.4.3.2. Eser Sözleşmesinde Şahsen İfa 52 2.2. VEKİLİN ŞAHSEN İFA BORCU 57 2.2.1. Genel Olarak 57 2.2.2. Vekilin Şahsen İfa Borcunun Kaynağı 58 2.2.3. Vekilin Şahsen İfa Borcunun Hukuki Niteliği 60 2.2.4. Vekalet Sözleşmesinde Vekilin Diğer Borçlarının Şahsen İfa Borcu İle İlişkilendirilmesi 62 2.2.4.1. Vekilin Diğer Borçları 62 2.2.4.1.1. Vekilin Sözleşemeye Uygun İş Görme Borcu 62 2.2.4.1.2. Vekilin Sadakat (Bağlılık) Borcu 62 2.2.4.1.3. Vekilin Özen Borcu 65 2.2.4.1.4. Vekilin Vekalet Verenin Talimatlarına Uyma Borcu 70 2.2.4.1.5. Vekilin Hesap Verme Borcu 73 2.2.4.1.6. Vekilin Aldıklarını Verme Borcu 75 2.2.4.1.7. Birlikte Vekalet Nedeniyle Birden Fazla Kişinin Vekil Olması….. 77 2.2.4.2. Vekilin Diğer Borçlarının Şahsen İfa Borcu İle İlişkisi 80 2.3. VEKİLİN ŞAHSEN İFA BORCUNA AYKIRI DAVRANIŞININ HÜKÜM VE SONUÇLARI 81 2.3.1. Genel Olarak 81 2.3.2. Caiz Olmayan İkame Vekalet 82 2.3.3. Caiz Olmayan Alt Vekalet 84 III. BÖLÜM VEKALET SÖZLEŞMESİNDE VEKİLİN ŞAHSEN İFA BORCUNUN İSTİSNALARI 3.1. GENEL OLARAK 86 3.2. VEKİLİN ŞAHSEN İFA BORCUNUN İSTİSNALARI 87 3.2.1. Vekalet Verenin İşin Başkasına Gördürülmesi Konusunda Rıza Göstermesi 88 3.2.2. Vekilin İşin Başkasına Gördürülmesi Konusunda Örf (Teamül) Gereğince Yetkili Olması 90 3.2.3. Vekilin İşi Başkasına Gördürmeye Durumun Gereklerine Göre Mecbur Olması 92 3.3. VEKİLİN ŞAHSEN İFA BORCUNUN İSTİSNALARININ SOMUT GÖRÜNÜMLERİ 92 3.3.1. Vekilin Borcun İfasında Alt Vekil Kullanması 92 3.3.1.1. Alt Vekalet Sözleşmesinin Tanımı Ve Tarafları 93 3.3.1.2. Alt Vekalet Sözleşmesinin Unsurları 94 3.3.1.3. Alt Vekalet Sözleşmesinin Hukuki Niteliği 96 3.3.1.4. Alt Vekalet Sözleşmesinin Şekli 97 3.3.1.5. Alt Vekalet Sözleşmesinin Hükümleri 98 3.3.1.5.1. Genel Olarak 98 3.3.1.5.2. Alt Vekil İle Asıl Vekil Arasındaki İlişkiler 98 3.3.1.5.2.1. Alt Vekilin Borçları 98 3.3.1.5.2.2. Asıl Vekilin Borçları 100 3.3.1.5.3. Alt Vekalet Sözleşmesi Nedeniyle Asıl Vekil İle Vekalet Veren Arasındaki İlişkiler 104 3.3.1.5.3.1. Genel Olarak 104 3.3.1.5.3.2. Caiz Olan Alt Vekalette Vekilin Vekalet Verene Karşı Sorumluluğu 105 3.3.1.5.3.3. Caiz Olmayan Alt Vekalette Vekilin Vekalet Verene Karşı Sorumluluğu 106 3.3.1.5.4. Alt Vekalet Sözleşmesi Nedeniyle Alt Vekil İle Vekalet Veren Arasındaki İlişkiler 106 3.3.1.5.4.1. Vekalet Verenin Alt Vekile karşı Sahip Olduğu Doğrudan Talep Hakkı 107 3.3.1.5.4.2. Alt Vekilin Vekalet Verene Karşı Sorumluluğu Ve Hakları......... .. 109 3.3.1.6. Alt Vekalet Sözleşmesinin Sona Ermesi 111 3.3.2. Vekilin Borcun İfasında İkame Vekil Kullanması 112 3.3.2.1. İkame Vekalet Kavramı 112 3.3.2.2. İkame Vekalet Sözleşmesinin Kurulması 113 3.3.2.3. İkame Vekalet-Alt Vekalet Karşılaştırılması 115 3.3.2.4. İkame Vekalet Sözleşmesinin Hükümleri 117 3.3.2.4.1. Vekilin Yetkisi Dahilinde İkame Vekil Ataması 118 3.3.2.4.2. Vekilin Yetkisi Olmadan İkame Vekil Ataması 119 3.3.3. Vekilin Borcun İfasında Yardımcı Kişiden Yararlanması 119 3.3.3.1. Genel Olarak Yardımcı Kişi Kavramı 120 3.3.3.2. Vekilin Yardımcı Kişilerden Dolayı Sorumluluğunun Koşulları 121 3.3.3.2.1. Vekil İle Zarar Gören Alacaklı (Vekalet Veren) Arasında Bir Borç İlişkisi Bulunmalı 122 3.3.3.2.2. Vekil, Borç İlişkisinden Doğan Borcun İfasını Veya Bir Hakkın Kullanılmasını Yardımcı Kişiye Bırakmış Olmalı 123 3.3.3.2.3. Vekilin Borcun İfasında Yardımcı Kişi Kullanması Mümkün Olmalı 125 3.3.3.2.4. Yardımcı Kişi Borcu İfa Ederken Vekalet Verene Zarar Vermiş Olmalı 126 3.3.3.2.5. Borç Şahsen Vekil Tarafından İfa Edilmiş Olsaydı Ortaya Çıkan Zarardan Kusurlu Sayılabilmeli 127 3.3.3.2.6. Uygun İlliyet Bağı Bulunmalı 130 3.3.3.3. Vekilin Yardımcı Kişinin Fiilinden Dolayı Sorumluluğunun Hüküm Ve Sonuçları 131 3.3.3.3.1. Genel Olarak 131 3.3.3.3.2. Vekilin Yardımcı Kişiye Rücu Hakkı 132 3.3.3.3.3. Yardımcı Kişinin Fiilinden Dolayı Vekilin Sorumluluğunun Kaldırılması Veya Sınırlandırılması 133 3.3.3.3.3.1. Yardımcı Kişinin Fiilinden Dolayı Vekilin Sorumluluğuna İlliyet Bağını Kesen Sebeplerin Etkisi 133 3.3.3.3.3.2. Yardımcı Kişinin Fiilinden Dolayı Vekilin Sorumluluğuna Gidilebilmesine Sorumsuzluk Anlaşmalarının Etkisi........... 135 SONUÇ.. 138 KAYNAKÇA 145 EK 1: ETİK KURUL İZNİ MUAFİYET FORMU 159 EK 2: ORJİNALLİK RAPORU 160 Vekil ile vekalet veren arasında düzenlenen ve vekilin, vekalet verenin menfaatine ve iradesine uygun bir sonuca yönelik bir iş görmeyi veya hizmeti ifa etmeyi sonuç elde etmeyi garanti etmeksizin kural olarak ücretsiz üstlendiği sözleşmeye vekalet sözleşmesi denir. Vekilin vekalet sözleşmesinden doğan borçlarından birisi de şahsen ifa borcudur. Kanun koyucu borçlunun borcunu şahsen yerine getirmesini istisna olarak düzenlemiş, yani borcun bizzat ifasında alacaklının menfaati bulunması durumunda şahsen ifayı öngörmüştür. Vekalet sözleşmesi taraflar arasında güven ilişkisinin yoğun olduğu bir sözleşme olduğu için kanun koyucu Türk Borçlar Kanunu m. 506/1 hükmü ile Türk Borçlar Kanunu m. 83 de düzenlenen ilkeye istisna getirerek vekilin şahsen ifa borcunu düzenlemiştir. Dolayısıyla vekil borcunu şahsen ifa etmekle yükümlüdür. İstisnai olarak, edimin ifasında; vekile yetki verildiği veya durumun zorunlu ya da teamülün mümkün kıldığı hâllerde vekil, işi başkasına yaptırabilir. Vekilin şahsen ifa borcu bulunmadığı durumlarda vekil vekalet sözleşmesi ile üstlendiği iş görme borcunu başkasına gördürebilir. Vekil bu durumlarda işlerin ifası için ikame vekil atayabilir ya da işleri alt vekile tevdi edebilir. Ancak vekil şahsen ifa borcu olsun ya da olmasın her durumda yardımcı kişiden yararlanabilir. Vekilin yardımcı kişi kullanması şahsen ifa borcuna aykırılık teşkil etmeyecektir.

Sözleşmenin kurulması anında mevcut olan edimin ifa zamanında borçludan kaynaklanan bir sebeple ifa edilmesinin mümkün olmaması şeklinde tanımlanabilecek olan ifa imkansızlığı, Borçlar Kanunumuzda özel olarak düzenlenmiş olmaması sebebiyle hiç veya gereği gibi ifa etmeme hallerini düzenleyen BK m.96 kapsamında ele alınmaktadır. Doktrinde birçok türü geliştirilen imkansızlık, meydana geldiği ana göre baştaki-sonraki imkansızlık; etkilenen çevreye göre objektif-sübjektif imkansızlık; sorumluluğa göre kusurlu-kusursuz imkansızlık; edimin etkilenme oranına göre kısmi-tam imkansızlık; süresine göre ise sürekli-geçici imkansızlık ayrımlarına tabi tutulmuş ve bu imkansızlık türlerine farklı hukuki sonuçlar bağlanmıştır. Bunun dışında imkansızlığa hangi sonucun bağlanması gerektiği meselesinde, çeşit ve sınırlı çeşit borçları, seçimlik borçlar, para borçları, sürekli borç ilişkileri ve mutlak kesin vadeli işlemler gibi durumlar özel bir anlam ifade etmektedir. Borçlunun ediminin ifasının, kendi sorumluluk alanından kaynaklanan bir sebeple imkansız hale gelmesi halinde, ifa etmeme sebebiyle zarar gören alacaklı borçludan olumlu zararının tazmin edilmesini isteyebileceği gibi, şartların gerçekleşmesi halinde manevi tazminat, kaim değer ve sözleşmeden kararlaştırılan cezai şartı da talep edebilecek, bunların yanı sıra yapma borçlarında alacaklı bazı hallerde borcu kendisi ifa etmek için hakimden kendisine izin verilmesini talep edebilecektir. Since the performance impossibility which can be defined as the impossibility of the performance of the deed existing at the time of the conclusion of the contract on the deed time due to a reason arising from the debtor is not particularly specified in our Code of Obligations, it is included in article 96 of the Code of Obligations which regulate the non-performance or improper performances. In the doctrine, impossibility with many types developed has been specified as the impossibility at the beginning or in the end according to the time it occurred; objective-subjective impossibility according to the environment affected; faulty-faultless impossibility according to liability; partial-whole impossibility according to the rate the deed is affected; and permanent-temporary impossibilities according to their terms and different legal consequences has been involved according to these types of impossibilities. Furthermore, as for which consequence should be connected to the impossibility, conditions such as type obligations and limited type obligations, alternative obligations, money obligations, permanent obligation relations and futures with absolute and final terms express a special meaning. In case the performance of the deed by the debtor becomes impossible due to a reason generating from his own area of liability, the payee who is harmed due to such non-performance can request the indemnification of the positive damage from the debtor as well as demand non-pecuniary damages, replacement value and the penal sanction decided from the contract in case of failure of the terms and demand permission from the judge for himself in order to perform the obligation himself in some cases as the payee in deed obligations. 420

İslâm hukukuna göre satım akdi satıcıya malı teslim, alıcıya da kabz borcunu yükler. Teslim ve kabz işlemleri için tarafların hukuken yetkili olmaları, malın da ayrılmış ve hazır bulunması gerekir.Kabz ve teslimin başlıca şekilleri elden teslim ve nakildir. Tahliye ise hükmen kabzdır. Maldan yararlanma ve bazı hukukî tasarruflar da kabz yerine geçer. Bir şeyin özelliğine göre kabz yöntemi de farklı olur.Kural olarak teslim yeri satış sırasında malın bulunduğu yerdir. Teslim ile ilgili masraflar satıcıya, kabz ile ilgili masraflar alıcıya aittir. Taraflar isterlerse sözleşme sırasında yer, zaman ve masrafları kimin üstleneceğini kararlaştırabilirler.Satılan malın akdi takiben teslim edilmesi gerekir. Selem ve istısnâ`da ise mal kararlaştırılan sürede teslim edilmelidir.Satıcının peşin satışlarda bedeli alana kadar malı alıkoyma hakkı vardır.Kabz edilmeyen malda yeni tasarruflar yapılamaz. Fakat bu yasağın kapsamı hakkında; yiyeceklerde, mislî mallarda, menkûllerde ve bütün mallarda olduğuna dair dört farklı görüş vardır.İslam hukukunda malın hasar sorumluluğunun kabz ile intikal ettiğine dair görüş ağır basmaktadır. Buna göre malın kabzından önceki hasar satıcıya, sonraki hasar ise alıcıya aittir. According to the Islamic Law, a sales contract regards the seller as responsible for delivery and the buyer for possession of the subject matter. This process that is named more widely as ?qabz?, requires both sides to be legally competent and the goods to be in existence and reserved.The main types of possession and delivery are delivery by hand and transport. Discharging is a way of possession by judgment. Utilization of the subject matter and some legal transactions also substitute for possession. The types of possession vary according to the special situation of a subject.As a general rule, the place of delivery is the place of contract. Sales expenses belong to the seller and possession expenses to the buyer. If the sides consider it necessary, they can agree during the contract upon the time, place and who is to take charge of the costs.The subject matter must be delivered immediately upon the realization of the contract unless otherwise stated. In contracts like Salam or istisna`, the delivery must be done on the designated date.In sales for cash, the seller owns the lien which is the right of a seller to retain title and possession of subject matters sold, until their price is paid in full.As a rule, the utilization of the subject matters before possession is prohibited. However, there are various views upon the fact that which goods are included in the prohibition. However, there are four different opinions upon the scope of this prohibition: foods, standard goods, movables and all goods.In the Islamic Law, the opinion is predominant that damage liability of the subject matter passes by the delivery of the goods. Accordingly, losses before the contract are undertaken by the seller and the losses after the possession are assumed by the buyer. 232

Pnömoni enfeksiyöz etkenlere bağlı olarak ortaya çıkan bir alt solunum yolu hastalığıdır. Yaptığı klinik tablolara göre klasik ve atipik görünüm olarak değerlendirilirler. Atipik pnömoniler, balgamsız veya az miktarda mukoid balgamın eşlik ettiği, günler içinde artış gösteren öksürük, üst solunum yolları infeksiyonu yakınmaları, düşük dereceli ateş, kas ve eklem ağrılarının bulunduğu, akciğer muayenesinde grafi bulguları ile uyumsuz olarak pek az dinleme bulgusunun olduğu, laboratuvar tetkiklerinde ise lökosit sayısının normal veya hafif artışı ile seyreden hastalıklardır. Atipik pnömonilerden sorumlu başlıca etkenler; Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae, Legionella pneumophila gibi bakteriler ve bazı viruslardır. Bölgemizde bu patojenlerin sıklıklarının saptanmasına yönelik hiçbir veriye ulaşılamamıştır. Bu çalışma, hastanemizde klinik tanı konulan atipik pnömonili hastalarda, belirtilen ajanların saptanması amacıyla yapıldı. Çalışmaya, bir yıl boyunca hastanemize başvuran 21-83 yaşları arasındaki hastalar dahil edildi. Bu dönemde; 36’sı kadın, 42’si erkek olmak üzere toplam 78 hastaya ait örnekler incelendi. Her bir hasta için hasta bilgilerini içeren bir form dolduruldu. Hasta serumlarında, yukarıda sayılan ajanlar açısından IgM, IgA ve total antikorlar Immun Floresan Antikor (IFA) ve Enzimli İmmün Deneyi (ELISA) yöntemleriyle çalışıldı. Serum örneklerinin 36’sında (% 46,1) M. pneumoniae IgM 30’unda (% 38,4), C. pneumoniae IgM, birinde ise (% 1,2) L. pneumophila IgM antikorları tespit edildi. Sonuç olarak, bu yüksek seropozitivite bulguları ışığında bölgemizde atipik pnömoni etkenlerinin sık olarak görüldüğü ve şüpheli hastalarda bu etkenlerin araştırılmasının tanı ve tedavi açısından gerekli olduğu kanısına varılmıştır. Pneumoniae is a lower respiratory tract disease caused by several infectious agents. It is defined clinically in two category, classical appearence and atypical pneumoniae. The symptoms of atypical pneumonia are; without or less amount of mucoid sputum , increasing cough in progress, accompaying upper respiratory tract infection complaints, low grade temperature, muscle and joint pains. The characteristics of disease are a discordance between physical examination of chest findings and radiography, and normal or low level leucocytosis. The agents mainly responsible for atypical pneumoniae are bacterial pathogens such as; Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae, Legionella pneumophila and some viruses. There is not any data about the detection of this pathogens in our region. In this study, we aim to detect the agents that mentioned above, on the patients with atypical pneumoniae which are diagnosed in our hospital. For the study we take the patients at 21-83 years olds who are admitted to our hospital were analysed during one year. Of 36 women and 42 men totally 78 patients are enrolled in our study. We take serum specimens and an inquiry from the patients. From these specimens, specific IgM, IgA and total antibodies of pathogens were studied by Immun Fluorescence Antibody (IFA) and Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay (ELISA). M pneumoniae IgM is detected serologically in 36 patients (%46,1), C.pneumoniae IgM in 30 patients (%38,4), L.pneumophila IgM in one patient (%1,2). In conclusion, in the sight of this high seropositivity findings we believe that atypical pneumonia agents appears frequently in our region and search of this agents in suspicious patients is necessary for diagnosis and treatment.

TEZ3883 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2001. Kaynakça (s.56-63) var. x, 63 s. ; 29 cm. … Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: SBE2000D10.

İnsanların yaratılış ve sahip oldukları imkanlar bakımından birbirlerine denk ve eşit olmadıkları bugün bilinen bir gerçektir. Her insanın duyuş, düşünüş ve yaşayışı farklıdır. Bu farklılık, toplum hayatında zaman zaman çeşitli problemlerin çıkmasına neden olur. Bundan dolayı ilk insan topluluklarından itibaren toplum düzenini tesis edecek bir takım kurallar gerekli görülmüştür. Bu kurallar ise toplundan oluşturan bireylerin dünya görüşlerine göre, ya insanlar tarafından veya dinler tarafından belirlenmiştir. Bununla birlikte her ikisinde de insanların uymak zorunda olduğu bir takım kanuni yükümlülükler yer almıştır. Diğer yandan insanların yaşamları için gerekli olan birçok ihtiyaçları vardır. Bireyler, bunları tek başlarına temin edemezler ve birbirleriyle yardımlaşmak zorunda kalırlar. Buna bağlı olarak insanlar arasında bir takım ilişkiler kurulur ve tek yönlü veya karşılıklı yükümlülükler getiren sözleşmeler tesis edilir. Her akitleşme, çeşidine göre taraflarına ifa etmekle yükümlü olacakları borçlar yükler. Bireylerin, kendi iradeleri ile ortaya çıkardıkları bu yükümlülüklere sözleşmeden doğan yükümlülükler denir ve bunların kaynağı da onlara varlık kazandıran akitlerdir.

This study was carried out to investigate epidemiology of tropical theileriosis in vaccinated and nonvaccinated cattle in Malatya province between May-August 2000. Serum samples were collected from a total of 188 cattle at varios ages and breeds. Of these, 52 were from animals at pasture and vaccinated against Theileria annulata, 82 were from animals at haused and non-vaccinated, 54 were from animals at pasture and non-vaccinated. Serum antibodies against T.annulata were investigated by Indirect Fluorescence Antibody (IFA) test. In addition, peripheral blood smears were prepared and examined under microscope. The rates obtained for seropositivity by IFA test in animals at pasture and vaccinated, at pasture and non-vaccinated, at haused and non-vaccinated were 46.15%, 31.48% and 12.19% respectively. The rates obtained for piroplasm carrier by microscopical examination were 23.07%, 25.92% and 3.65% respectively. The rates obtained seropositivity and piroplasm carrier was higher in animals at pasture and vaccinated and non-vaccinated than in animals at haused and non-vaccinated (P, Bu çalışma, Mayıs-Haziran 2000 tarihlerinde Malatya yöresinde aşılı ve aşısız sığırlarda tropikal theileriosisin epidemiyolojisinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla 52'si meraya çıkan ve T.annulata'ya karşı aşılı, 82'si meraya çıkmayan aşısız ve 54'ü meraya çıkan aşısız olmak üzere, değişik yaş ve ırkta toplam 188 sığırdan kan alnarak serum elde edilmiştir. Bu serumlarda Indirek Floresan Antikor (IFA) testi ile T.annulata'ya karşı şekillenen antikorlar araştırılmıştır. Aynı zamanda sığırların kuyruk ucundan kan alınarak yayma frotiler hazırlanmış ve bu frotiler mikroskopik muayene ile T.annulata'nın piroplasm formları yönünden incelenmiştir. Malatya yöresinde IFA testi ve kan frotisi bakısı ile muayene edilen sığırlardan sırası ile meraya çıkan aşılıların %46.15 ve %12.19'unun, meraya çıkan aşısızların %31.48 ve %25.92'si ile meraya çıkmayanı aşısızların %12.19 ve %3.65'inin seropozitif ve piroplasm taşıyıcısı olduğu saptanmıştır. Meraya çıkmayan aşısız gruba oranla, meraya çıkan aşılı ve aşısız grupta seropozitiflik oranı ve piroplasm taşıyıcılığının daha yüksek olduğu ve aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu (P