Search

Danışman: Dr. Öğr. Üyesi Nilgün Avcı 27.02.2020 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır., Çalışma, sağlık çalışanlarının geleneksel ve tamamlayıcı tedavi yöntemlerine yönelik bilgi, tutum ve davranışlarının belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Araştırmanın örneklemini, Ekim 2018-Şubat 2019 tarihleri arasında İstanbul'daki iki devlet hastanesinde çalışmakta olan (hekim, hemşire ve ebe) 284 sağlık çalışanı oluşturdu. Veriler, veri bilgi formu ve Bütüncül Tamamlayıcı ve Alternatif Tıbba Karşı Tutum Ölçeği (BTATÖ) ile toplandı. Veri analizinde frekans, yüzde, ortalama, Kolmogorov - Smirnov dağılım testi, Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testi kullanıldı. Sağlık çalışanlarının yaş ortalamasının 33,83±7,87/yıl, %70,1'inin kadın, %58,5'inin evli, %58,5'inin hemşire olduğu görüldü. Katılımcıların sadece %25,4'ünün GETAT ile ilgili uygulamaları daha önce duyduğu, %65,8'inin etkinliğine inandığı, %68'inin bu yöntemlerin kullanılması gerektiğini düşündüğü, %68,7'sinin en etkin tedavi yönteminin medikal tedaviye ek GETAT yöntemleri olduğunu ifade ettiği saptandı. Sağlık çalışanları masaj, meditasyon, yoga, müzik terapi ve sülük terapi yöntemleri ile ilgili yeterli bilgiye sahip olduğunu düşündüğünü; proloterapi, kayropraksi, naturopati, ayurveda, homeopati ve apiterapi yöntemlerini ise hiç bilmediklerini ifade etti. Katılımcıların sadece %9,5'inin GETAT ile ilgili bir eğitim aldığı, eğitim almayanların %65,8'inin eğitim almak istediği bulundu. Çalışanların BTATÖ'nden aldıkları toplam puanın orta düzeyde (28,15±5,43) olduğu belirlendi. Sağlık çalışanlarının GETAT kullanma, GETAT eğitimi alma isteği, GETAT uygulayıcısı olma isteği ve en iyi tedavinin medikal tedaviye ek olan GETAT olduğunu düşünme ile BTATÖ'nin bütüncül sağlık alt boyutu puan ortalamalarının daha düşük olduğu ve bu kişilerin tanımlayıcı alternatif tıbba yönelik olumlu tutumun diğerlerinden daha fazla olduğu saptandı., The study was conducted as a descriptive study in order to determine the knowledge, attitudes and behaviors of health care professionals about traditional and complementary treatment methods.The sample of the study was consisted of 284 health care workers (physicians, nurses and midwives) worked in two public hospitals in Istanbul between October 2018 and February 2019. Data was collected viadata information form and Holistic Complementary and Alternative Medicine Attitude Scale(HCAMAS). Frequency, percentage, mean, Kolmogorov - Smirnov distribution test, Mann Whitney U test and Kruskal Wallis test were used for data analysis. It is seen that the mean age of health care workers was 33.83 ± 7.87 / year, and 70.1% of them were female while 58.5% were married and 58.5% were nurses. It was determined that only 25.4% of the participants had heard about TCT-related applications before, 65.8% believed that they were effective, 68% thought that these methods should be used, and 68.7% expressed that the most effective treatment method was medical treatmentsupplemented with TCT applications. Health care professionalsstated that they have enough knowledge about massage, meditation, yoga, music therapy and leech therapy methods while knowing nothing about prolotherapy, chiropractic, naturopathy, ayurvedic, homeopathy and apitherapy methods.It was found that only 9.5% of the participants received a training on TCT and 65.8% of those who did not have any training, recommended for one. It was identified that employees'total score of HCAMAS was moderate (28.15 ± 5.43). Via Health care workers' will to use TCT, receive TCT training, become a TCT practitioner, and their belief in TCT as the best treatment together with medical treatment, it was confirmed that the mean scores of HCAMASholistic health subscale were lower and the positive attitude of those individuals towards descriptive alternative medicine was higher than others.

DSÖ tarafından şiddet `Kendine, bir başkasına, grup ya da topluluğa yönelik olarak ölüm, yaralama, ruhsal zedelenme, gelişimsel bozukluğa yol açabilecek ya da neden olacak şekilde fiziksel zorlama, güç kullanımı ya da tehdidinin amaçlı olarak uygulanması` şeklinde, Sağlık kurumunda şiddet ise; `hasta, hasta yakınları ya da diğer başka bir bireyden gelen, sağlık çalışanına risk oluşturan sözel ya da davranışsal tehdit, fiziksel saldırı veya cinsel saldırıları içeren durum` olarak tanımlanmıştır. Bu çalışmada şiddet ve sağlık alanında şiddetin tanımlarından yola çıkarak, şiddet türleri, şiddetin nedenleri, sağlık alanında şiddetin sıklığı ve boyutu, sağlık alanında şiddete neden olan faktörler üzerinde durulmuş, sağlık alanında şiddeti önlemeye yönelik alınması gereken tedbirler konusunda önerilerde bulunulmuştur. Bu çalışma kapsamında bir özel üniversite hastanesi sağlık çalışanlarına anket uygulanmış, şiddetin türü, şiddetin hedefindeki sağlık çalışanları, şiddetin kim/ler tarafından gerçekleştirildiği, şiddetin hangi ortamlarda ve hangi zamanda gerçekleştirildiği, şiddetin nedenlerinin neler olduğu sorularına cevap aranmıştır. Araştırma sonucunda çalışma hayatı boyunca %80,3 oranla kadınların erkeklerden daha fazla şiddet deneyimi yaşadığı çalışanların yaşları ve deneyimleri arttıkça şiddetle karşılaşma oranının arttığı, meslek ve eğitim durumuna göre şiddete uğrama sıklığında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür. Şiddete maruz kaldığını ifade eden çalışanların en fazla sözel şiddete (%68,6 ) maruz kaldığı, saldırganın ağırlıklı olarak hasta yakını (%57,8), erkek (%58,6) ve 31-50 yaş aralığında (%55) olduğu tespit edilmiş ve %40,8 oranında herhangi bir neden olmaksızın şiddet uyguladığı ifade edilmiştir. Olay esnasında çalışanların beyaz kod verdiği (%26,7) ancak olay sonrası çoğunlukla herhangi bir işlem yapılmadığı (%49,1), çok düşük oranda şikayetçi olunduğu (%6,4) ve adli işlem yapıldığı (%3,9) tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Sağlık Çalışanı, Sağlıkta Şiddet, Şiddet, Şiddetin Nedenleri, Şiddet Türleri Violence is defined by the World Health Organization as 'The intentional use of physical force or power, threatened or actual, against oneself, another person, or against a group or community, that either results in or has a high likelihood of resulting in injury, death, psychological harm, maldevelopment or deprivation.' Violence in a Health Care Institutions is a situation involving verbal or behavioral threats, physical assaults or sexual assaults from patients, relatives or other individuals that pose a risk to the healthcare worker. In this study, based on the definitions of violence and violence in the health field, we investigated different types of violence, causes of violence, frequency and extent of violence in the health field, the factors that cause violence in the health field, and made some recommendations on the measures to be taken to prevent violence in the health field. Within the scope of this study, a survey was conducted among the workers of the private hospital to determine a type of violence, health workers who may be a target of it, those who behave aggressively, environments and time when violence took place, and what are causes for violence. As a result of the study, it is seen that the rate of encountering violence increases with the age and experience of the employees, as well as that women experience more violence than men, and that there is no significant difference in the frequency of violence according to occupation and education level. It was found that the employees who stated have suffering violence were mostly exposed to verbal violence (68.6%) and attackers were predominantly patient relatives (57.8%), male (58.6%) and 31-50 age (55%) and 40.8% of the respondents stated that they incured violence without any reason. It was found that although during the event employees mostly announced white code (26.7%) generally no procedures were done (49.1%), few people complained (6.4%) or started judicial proceedings later(3.9%).Key Words: Causes of Violence, Health Care Worker, Types of Violence, Violence, Violence in Health 100

Amaç: Bu çalışmada hastane ortamında ve sağlık ocaklarında görev alan sağlık çalışanlarının delici ve kesici aletle yaralanma deneyimleri ve yaralanma durumunda aldıkları önlemler belirlenerek mesleki iş güvenliği programlarının geliştirilmesi için veri elde edilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan çalışmada Mersin ilindeki farklı sağlık bakım hizmetlerinde görev alan toplam 2112 sağlık çalışanından 956 (%45) kişi ile görüşüldü. Veriler, çalışmaya katılanlar tarafından doldurularak “Veri Toplama Formu” ile toplandı. İstatistiksel analizde sayı, yüzdelik ve ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Araştırmamızda yaralanma deneyiminin %79.1 oranında ve % 60.9’unun kanla bulaşmış alet ile olduğu belirlendi. En çok enjektör iğnesi ile gerçekleşen yaralanmaların sıklıkla, hasta başında, iğne ucunu kapatma, iğneyi enjektörden ayırma ve atık kutusuna atma sırasında deneyimlendiği saptandı. Yaralanma oranının ebe/hemşirelerde daha yüksek olduğu, sağlık çalışanlarının çoğunluğunun hepatit B aşısını yaptırdığı (79.5) ve yaralananların sadece %12.7’sinin yaralanmayı rapor ettiği belirlendi. Sonuç: Bu araştırmada sağlık çalışanların çoğunluğunun tam doz hepatit B aşısını yaptırdığı, yaralanma oranının yüksek, yaralanmayı rapor etme oranının ise düşük olduğu bulunmuştur. Yaralanmaların çoğunluğunun kanla bulaşmış aletle ve enjektör iğnesi ile yaşandığı belirlenmiştir. Bu sonuçlar güvenli tıbbi malzemelerin sağlık bakım hizmetlerinde kullanılmasının ve sürekli eğitimin gerekliliğini göstermektedir., Objectives: This study was planned of determining hospital and public health clinic health workers experiences with sharps/ needlestick injuries and the preventive measures they take when injuring and data obtained to developing occupational safety. Methods: In the descriptive and cross-sectional study interviews were made with 956 people (45%) out of the 2112 health workers working in various health care services in city of Mersin. The data was collected by a data collection form which was filled by the participants. Number, percentage, and chisquare test was used for statistical analysis.Results: Our study revealed that the rate of injury was 79.1%; 60.9% of those were injured by instruments contaminated by blood and the most (89.2%) had experienced needlesticks. The majority of the injuries occurred of patient bedside, recapping/removing needle from a syringe and while disposing of sharps/needles in the sharps container. The injury rate was higher in nurses/midwives; majority of health workers were vaccinated for hepatitis B (79.1%) and, only 12,7% of them reported such injury. Conclusion: In this study detected that majority of health workers were vaccinated for hepatitis B, high of injury rate and low injury reported. Most of injuries were caused by instruments contaminated by blood and the most had been experienced by syringe needle. This results show that using safer medical devices in health care services and continuous training about this issue.