Search

Doktora Tezi, Tashîhu’l-ukûd, genel itibariyle muâmelât akitlerinin mümkün olduğu kadar geçerli kabul edilmesini ifade eden bir kavramdır. Söz konusu kavram doktora çalışmamızda Hanefi mazhebi bağlamında ve mâlî muâmelât alanı özelinde ele alınmıştır. Tashîhu’l-ukûd’un Hanefi mezhebinde genişçe kabul gören bir yaklaşım biçimi olduğu temellendirilmiş ve bu yaklaşımın pratiğe yansıması olan tashih yöntemleri üzerinde durulmuştur. Çalışmamız bir giriş ve dört bölümden oluşmaktadır. Giriş kısmında konumuzun fıkıh ilmindeki yeri, sınırlandırılması, çalışmanın önemi ve amaçları ile araştırmanın kaynakları incelenmiştir. Birinci bölümde kavramsal çerçeve üzerinde durulmuş, Hanefi fıkıh kaynaklarında yer alan tashihle ilgili ifade kalıpları incelenmiş ve genel bir kavramsal analiz yapılmıştır. İkinci bölümde tashîhu’l-ukûd teorisinin mahiyeti, özellikleri ve genel şartları ortaya konmuş, üçüncü bölümde ise tashîh düşüncesinin tarihi arka planı incelenmiştir. Çalışmamızın son bölümünde ise fürû fıkıh örneklerinden hareketle tespit edilen dört yöntemin araştırılmasına yer verilmiştir. Ayrıca her yöntemin sonunda ilgili yöntem vasıtasıyla sıhhate yorumlanabilecek birtakım güncel problem örneklerine de kısaca yer verilmiştir., Taṣḥīḥ al-‘uqūd is a concept that generally refers to the rectification of contracts as much as possible. In our doctorate dissertation, the term in question was analyzed in the context of Ḥanafī law school within the scope of financial transactions. It is substantiated that taṣḥīḥ al-‘uqūd is a widely accepted approach amongst Ḥanafite scholars. Likewise, taṣḥīḥ methods, which are the practical reflections of the theory, are examined. The study consists of an introduction part and four chapters. In the introduction section, place of the subject in the fiqh science, its limitations, the importance and purposes of the study, and the sources of the research are examined. In the first chapter, the conceptual framework was focused on, types of expressions related to the taṣḥīḥ contained in the Ḥanafī fiqh sources were studied, and a general terminological analysis was carried out. In the second part, the nature, characteristics, and general terms and clauses of the theory are revealed. In the third part, the historical background of taṣḥīḥ al-‘uqūd thought is investigated. Lastly, in the fourth chapter of our study, four methods determined based on the examples of fiqh examples were presented. In addition, at the end of each method, a number of current problem examples that can be rectificated by means of the relevant methods are briefly given.