Search

ÖZETBu çalışma, engelli sporcularla çalışan antrenörlerin stresle başa çıkma yöntemlerini incelemek amacı ile yapılmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda farklı illerde görev yapan bedensel, görme, zihinsel ve işitme engelli sporcularla çalışan antrenörler araştırmanın çalışma evrenini oluşturmuştur. Bu çalışma evreni içerisinde araştırmaya gönüllü olarak katılmak isteyen, yaşları 21 ile 64 arasında değişen ve 34,62 ± 8,77 ortalama yaşa sahip, 36 bayan 177 erkek olmak üzere toplam 213 antrenör araştırmanın örneklem grubunu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamak amacı ile kişisel bilgi formu ve engelli sporcularla çalışan antrenörlerin stresle başa çıkma tarzlarını belirlemek için Folkman ve Lazarus tarafından 1980 yılında geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Şahin ve Durak (1995) tarafından gerçekleştirilen Stresle Başa çıkma Tarzları Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde bağımsız değişkenlere bağlı olarak; bağımsız örneklem t-testi veya Mann-Whitney U testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) veya Kruscal Wallis H testi kullanılmıştır. Gruplar arasındaki farkın kaynağını bulmak için LSD veya Scheffe testlerinden faydalanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık derecesi Alpha p

Bu çalışma Bipolar Affektif Bozukluk (BAB) tanısı olan hastaların ilaç uyumu ve etkileyen bazı faktörlerin incelenmesi amacı ile yapılan kesitsel bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini bir devlet hastanesine 01 Ocak - 31 Aralık 2011 tarihleri arasında Bipolar Affektif Bozukluk tanısı ile kayıtlı olan, Sivas il merkezinde yaşayan, ek psikiyatrik tanısı olmayan 280 hasta oluşturdu. Araştırmanın örneklemine tüm hastalar dâhil edildi ve çalışmada telefonla aranarak bilgi verildikten sonra ev ziyaretini ve çalışmaya katılmayı kabul eden 150 kişiye ulaşıldı. Veriler, ev ziyareti ile yüz yüze görüşme yapılarak ?Kişisel Bilgi Formu?, ?Morisky Uyum Ölçeği?, ?Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği? ve ?Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği? ile elde edildi. Veriler bilgisayar ortamında SPSS istatistik paket programı ile Frekans, Ortalama, Standart sapma, Kolmogorov ? Smirnov, Pearson Ki-Kare testi, Fisher Exact test, Phi katsayısı, Cramer?s V, Mann Whitney U test, Cronbach Alpha ve Lojistik regresyon analizi kullanılarak değerlendirildi.Çalışmaya katılan hastaların %54?ü kadın, %58?i 40 yaş ve altında, %51,3?ü bekâr, %46,7?si ilköğretim mezunu, %64?ünün geliri giderine denk, %73,3?ü çalışmıyor ve %67,3?ü çekirdek ailede yaşıyordu. Çalışmada hastaların %55,3?ünün ilaç tedavisine uyumsuz olduğu saptandı. Hastaların yaşının, cinsiyetinin, medeni durumunun, çalışma durumunun, hastalık tipinin, fiziksel hastalık öyküsünün, hastalık süresinin ve hastaneye yatış sayısının ilaç uyumuna etkisi istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05). Eğitim durumunun ise ilaç uyumuna etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p0,05). Lojistik regresyon analizinde eğitim düzeyi okur?yazar olmayan hastaların ilaç uyumsuzluğu riski, eğitim düzeyi ilköğretim olan hastalara göre OR=9,9 (1,5 ? 65) kat, ilaç kullanımını engelleyen durumları olan hastaların ilaç uyumsuzluk riski OR=5,8 (2,4 ? 14,1) kat fazla, ilaç kullanım süresi 1?5 yıl olan hastalarda ilaç uyumsuzluğu riski, İlaç kullanım süresi 6? 10 yıl olan hastalara göre OR=2,6 (1,0 ? 6,9) kat fazla bulundu.Çalışmanın sonucunda hastaların yarıdan biraz fazlasının ilaç uyumsuzluğu olduğu, eğitim düzeyi düşük, ilaç kullanım süresi 1?5 yıl arasında, stresle baş etmede çaresiz ve boyun eğici yaklaşım kullanan ve ilaç kullanmasına bir engeli olduğunu belirten hastaların daha fazla uyumsuz oldukları saptandı. Psikiyatri kliniklerinde çalışan hemşirelerin hastaların ilaç uyumlarını arttırmaları için bu özellikleri dikkate almaları ve geliştirilecek programlarda ilaç kullanmaya engel olan faktörleri ele almaya yönelik strateji geliştirilmesi gerektiği düşünüldü.Anahtar sözcükler: Bipola Affektif Bozukluk tanısı olan hastalar, ilaç uyumu, Morisky Uyum Ölçeği, stresle başa çıkma, sosyal destek, etkileyen faktörler, hemşirelik. This is an cross-sectional research that was conducted to estimate adherence to treatment in patients with bipolar affective disorder and to determine some of the factors that may cause adherence problems. The population of the study consisted of 280 patients who have been registered with one psychiatric disorder, with the diagnosis of bipolar affective disorder, in a public hospital in the period between 1 January to 31 December 2011, and who lived at the city center of Sivas. All patients were included in the study sample and the study, after being contacted by telephone and informed about the study, 150 patients who agreed to participate in the study and home visits reached.Data were collected through face-to-face interviews at home visits using `Personal Information Form`, `Morisky Medication Adherence Scale`, `Multidimensional Scale of Perceived Social Support` and `Ways of Coping Questionnaire`. Data were analaysed with frequency, mean, standard deviation, Kolmogorov - Smirnov, Pearson chi-square test, Fisher's exact test, Phi coefficient, Cramer's V, Mann-Whitney U test, Cronbach's alpha, and logistic regression analysis by using SPSS statistical software package.Out of the patients participating in the study, 54% were women, 58% aged under 40 years, 51,3% were single, 46,7% were primary school graduates, 64% had incomes equivalent to expenses, 73.3% were unemployed, and 67,3% were living in nuclear families. Non-adherence with treatment was detected in 55,3% of the study group. The correlation determined between patients' age, gender, marital status, employment status, type of disease, history of disease, duration of disease, and the number of hospitalizations was not statistically significant (p>0,05). However, the effect of educational status on adherence to therapy was statistically significant (p 0,05). Logistic regression analysis revealed the risk of non-adherence to treatment was OR=9,9 (1,5 ? 65) times higher for illiterate patients compared to primary school graduates, OR=5,8 (2,4 ? 14,1) times higher for patients having problems preventing regular drug therapy, and OR=2,6 (1,0 ? 6,9) times higher for pateints on medication for 1-5 years compared to patients on medication for 6-10 years. As a result of the study, we observed that slightly more than half of the patients experienced non-adherence to drug therapy, furthermore, low levels of education, 1-5 years of duration of drug use, desperate and submissive approaches to coping with stress, and problems inhibiting regular use of drugs were found to increase the level of non-adherence to therapy.We are in the opinion that, nurses working in psychiatric clinics should consider these issues to enhance their patients' adherence to medication and develop strategies to address the factors that would inhibit the regular use of drugs.Key Words: Patients with Bipolar Affectif Disorder, medication adherence, Morisky Medication Adherence scale, coping with stress, social support, affecting factors, nursing 97

Seki Öz, H. Multiple Skleroz'lu Hastaların Stresle Baş Etme Tarzlarının ve Psikiyatrik Belirtilerinin Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Psikiyatri Hemşireliği Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2013. Araştırma MS hastalarının stresle başetme tarzlarının belirlenmesi ve hastalarda görülen psikiyartik belirtlerin değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Türkiye MS Derneği Ankara Şubesi'ne kayıtlı olan, Ankara Büyükşehir Belediyesi il sınırları içerisinde ikamet eden ve araştırmaya katılmayı kabul eden 245 MS'li hasta oluşturmuştur. Veriler; tanıtıcı bilgi formu, Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği ve Kısa Semptom Envanteri uygulanarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik, Mann- Whitney U, Kruskal Wallis ve Pearson Korelasyon testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda evli, anne, 3 çocuklu, çalışmayan, hastalık sürecinde destek alan ve bu desteği doktor ve hemşireden birlikte alan hastaların çaresiz ve boyun eğici yaklaşımı daha fazla kullandıkları, daha az sosyal desteğe başvurdukları saptanmıştır. Eğitim düzeyi yüksek, EDSS skoru düşük, hastalık sürecinde doktor ve hemşire desteğini birlikte alan ve interferon kullanan hastaların kendine güvenli yaklaşımı ve iyimser yaklaşımı daha fazla kullanmaktadırlar. Kadın hastaların, somatizasyon; evli hastaların, anksiyete, olumsuz benlik, hostilite; anne hastaların, depresyon, somatizasyon, olumsuz benlik, hostilite; çalışmayan hastaların, depresyon; geliri giderinden az hastaların, depresyon; hastalık sürecinde destek alan hastaların, anksiyete ve somatizasyon şikayetlerini daha fazla yaşadıkları; tanı yılı arttıkça olumsuz benlik algısının da arttığı saptanmıştır. Hastaların eğitim düzeyi arttıkça depresyon, somatizasyon, olumsuz benlik ve hostilite şikayetlerinin azaldığı; geliri-giderinden fazla olan hastaların olumsuz benlik ve hostilite ile ilgili şikayetlerinin azaldığı belirlenmiştir. Çaresiz yaklaşım kullanımı ile anksiyete, depresyon, olumsuz benlik şikayetleri arasında pozitif anlamlı ilişki saptanmıştır. Bu bulgular doğrultusunda MS olan evli, çocuklu ve kadın hastaların stresle baş etme ve psikiyatrik belirtiler açısından riskli grup olarak kabul edilerek izlenmesi, duyguya yönelik etkisiz yaklaşımları daha fazla kullanmaları nedeniyle probleme yönelik etkili yaklaşımları içeren eğitimlerin planlanması ve uygulanması, ayrıca bu hastalarının özürlülükten ayrı olarak psikiyatrik belirtiler açısından risk taşıdığı bilinerek koruyucu ruh sağlığı açısından erken dönemde gerekli yönlendirmelerin yapılması önerilmektedir.Anahtar kelimeler: Multiple skleroz, stresle başa çıkma , psikiyatrik belirtiler, hemşirelik Seki Öz, An Assessment on Multiple Sclerosis Patients? Psychiatric Symptoms and Ways of Coping with Stress. Hacettepe University, Health Sciences Institute, Psychiatric Nursing Programme Master?s Degree, Ankara 2013. The current study was conducted as a descriptive research in order to describe the ways that multiple sclerosis patients apply to cope with stress and to evaluate their psychiatric symptoms. Research sample was chosen from 245 MS patients who have registered to The Multiple Sclerosis Association Turkey, Ankara Office, are living within the boundaries of Ankara town and finally, agreed to participate in the study. Data was collected by applying an introductory information form, Ways of Coping Inventory and the Brief Symptom Inventory. In assessing the data we used percentile, Mann- Whitney ? U, Kruskal Wallis and Pearson Correlation tests. The complete study revealed that married mothers with 3 children, unemployed, and the patients who are supported by both nurses and doctors accepted a more unconfident and submissive approach, applied for less social support; with a higher educational degree, with a smaller EDSS score, who gained doctors and nurses support at the same time and were on interferon therapy were more optimistic and self-confident; female patients experienced somatization; married patients had anxiety, pessimistic egos, hostility; unemployed patients experienced depression, those who had less incomes than their expenses suffered from depression, the patient who acquired social support during disease progression had more anxiety and somatization experiences and the last but not the least, as years go by after the first diagnosis; the pessimistic personality perception as well increases. The patients were found to have less depression, somatization, pessimistic ego and hostility complaints as they were more educated. The study revealed a positive significant relationship between the use of unconfident approach and the presence of anxiety, depression and a negative personality. In the light of these data acquired, we recommend that female multiple sclerosis patients who are married with children, should be acknowledged as under risk for psychiatric symptoms, they should be planned and given an effective treatment for upcoming psychiatric problems. Besides, as these patients are known to have psychiatric symptoms risk apart from disability; we recommend that they should undergo protective mental health guidance within the early courses.Keywords: Multiple sclerosis, coping with stress, psychiatric symptoms, nursing. 95

Araştırma, İstanbul ilinde özel bir hastanede çalışan hemşirelerin, işe bağlı gerginlik, stresle başa çıkma tutumlarının incelenmesi amacıyla tüm hemşireler içinden, 82 hemşirenin katılımıyla yürütüldü. Veri toplama araçları olarak, hemşirelerin tanıtıcı ve mesleki özelliklerini içeren Kişisel Bilgi Formu ile İşe Bağlı Gerginlik ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği kullanıldı. Veriler, yüzdelik, aritmetik ortalama, t testi, tek yönlü (oneway) Anova analizi, Tukey testi ve Pearson Kolerasyon analizi ile değerlendirildi. Hemşirelerin %32,9?u ( N=82) 22-26 yaş grubundaydı ve %79,3?ü ( N=82) servis hemşiresi olarak çalışmaktaydı. Hemşirelerin işe bağlı gerginlik ortalaması (38,89±8,92) olarak bulundu. Hemşirelerin stresle baş etme tarzları ölçeğinden aldıkları puanlar; kendine güvenli yaklaşım alt boyut puan ortalaması (11,45±4,61); iyimser yaklaşım alt boyutu ortalaması ( 8,35±3,26), çaresiz yaklaşım alt boyutu ortalaması (8,15±4,93), boyun eğici yaklaşım alt boyutu ortalaması (5,12±3,29) ve sosyal destek arama alt boyutu ortalaması (6,87±2,33) olarak bulundu. İşe bağlı gerginlik ile kendine güvenli yaklaşım, sosyal destek arama, iyimser yaklaşım arasında negatif yönlü bir ilişki belirlendi (p

Araştırma multipl myelomlu hastalarda yaşam kalitesi ve stresle başa çıkma tutumlarını değerlendirmek ve aralarındaki ilişkiyi incelemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Nisan 2012-Eylül 2012 tarihleri arasında bir üniversite hastanesi Hematoloji ve Kemik İliği Transplantasyon Polikliniğinde yürütülen araştırmanın örneklemini, 18 ve üzeri yaş aralığında, Multiple Myelom tanısı konulmuş, herhangi bir iletişim sorunu olmayan ve gönüllü 100 hasta oluşturdu. Veriler Bilgi Toplama Formu, Yaşam Kalitesi Ölçeği?Kısa Form ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği olmak üzere üç araç ile toplandı. Verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotlar, Kormogrov Smirnov-Normal Dağılım testi, Pearson korelasyon analizi, OneWay Anova testi, Tukey testi kullanıldı. Hastaların; fiziksel alan alt boyut puan ortalaması 12,73 ± 3,15; ruhsal alan alt boyut puan ortalaması 14,32 ± 3,18; sosyal alan alt boyut puan ortalaması 14,73 ± 3,39; çevresel alan alt boyut puan ortalaması 13,05 ± 2,62; kültürel alan alt boyut puan ortalaması 13,37 ± 2, 30 bulundu. Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği, kendine güvenli yaklaşım alt boyut puan ortalaması 2,06 ± 0,41; iyimser yaklaşım boyut puan ortalaması 1,93 ± 0,49; çaresiz yaklaşım alt boyut puan ortalaması 1,20 ± 0,55; boyun eğici yaklaşım alt boyut puan ortalaması, 1,35 ± 0,49; sosyal destek arama alt boyut puan ortalaması 1,85 ± 0,54 olduğu saptandı. İki ölçek puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görüldü (p

Giriş: Fibromiyalji Sendromu (FMS) yaygın ağrı, fiziksel ve ruhsal belirtiler ile karakterize, etyolojisi halen aydınlatılamamış, patogenezi tam olarak açıklanamayan kas ?iskelet sistemi rahatsızlığı olarak tanımlanmaktadır. Ancak hastaların ağrıyla ilgili davranış ve şikayetlerinin genelde doku hasarı ile orantılı olmaması; anksiyete, depresyon ve somatik yakınmalar gibi kişinin ruhsal durumuyla şikayetlerinin ilişkili olması nedeniyle psikosomatik hastalıklar içinde ele alınmakta ve psikiyatri hekimlerine sıklıkla konsulte edilmektedir. FMS?nin yorgunluk ve bilişsel bozukluk gibi bulgularının 2010 yılında yeni tanı ölçütlerine dahil edilmesiyle de bu sendromun depresyon, anksiyete, aleksitimi gibi yaşam kalitesinin psikiyatrik bileşenleri ile ilişkili olduğu bir kez daha vurgulanmıştır. Bu bağlamda FMS?nin psikiyatrik yönüne vurgu yapan çalışmaların ışığında FMS?li hastalarda stresle başa çıkma tarzları, kendilik algısı, algıladıkları sosyal destek, dürtüsellik ve genel psikopatoloji ile hastalık şiddeti arasındaki ilişkinin birlikte değerlendirilmesinin hastalığın tam olarak aydınlatılmamış etyolojisinin ve psikiyatrik yönünün anlaşılmasına dolaylı olarak da tedavisinin düzenlenmesine katkı sağlayacağını varsayıyoruz. Amaç: Bu çalışmada öncelikle FMS? li hastaların hastalıktan etkilenme şiddeti ile stresle başa çıkma tarzları, dürtüsellik, kendilik algısı, algıladıkları sosyal destek, aleksitimi ve genel psikopatoloji arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Ayrıca FMS? deki aleksitiminin dürtüsellikle ilişkisini incelemeyi planladık.Yöntem: Çalışmamıza FTR uzmanı tarafından FMS tanısı konan 55 kişi ve 43 kişiden oluşan sağlıklı kontrol grubu olmak üzere toplam 98 kadın katılımcı alındı. Çalışmaya katılan FMS ve kontrol grubundaki gönüllülerin hepsine klinisyen tarafından ilk görüşmede SCID-I uygulandı. Gönüllü katılımcıların kendileri tarafından doldurulması için sosyodemografik veri formu, stresle başa çıkma tarzları ölçeği (SBTÖ), sosyal karşılaştırma ölçeği (SKÖ), çok boyutlu algılanan sosyal destek ölçeği (ÇBASDÖ), Barrat dürütüsellik ölçeği ( BIS-11), Toronto aleksitimi ölçeği (TAÖ), Beck depresyon ölçeği ve beck anksiyete ölçeği verildi.Bulgular: FMS grubunun pasif stresle başa çıkma tarzı, toplam aleksitimi, toplam dürtüsellik, depresyon ve anksiyete puanları kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek saptandı. Algıladıkları sosyal destek, kendilik algıları puanları anlamlı derecede daha düşük saptandı. Korelasyon analizleri sonucu dürtüsellik ile kendine güvenli başa çıkma negatif yönde ilişkili, dürtüsellik ile çaresiz başa çıkma ve aleksitimi ise pozitif yönde ilişkili saptandı. Yapılan regresyon analizleri sonucunda duygudurumdan arındırılmış alekstiminin de dürtüselliği yordadığı saptandı.Sonuç: FMS gibi psikosomatik hastalığı olan kişiler yeteri kadar tanıyıp, ifade edemedikleri duygularını; zaman zaman dürtüsel bir şekilde ifade ediyor olabilirler. FMS hastalarının takibi ve tedavisi planlanırken hastaların psikiyatrik eş tanı oranı göz önüne alınmalıdır. Ayrıca FMS hastalarında aleksitiminin artmasının dürtüsel özellikleri yordadığı ve bununda hastaların başa çıkma tarzlarını etkiliyor olabileceği göz önüne alınarak, hastaların depresyon, anksiyete yanında dürtüselliklerine de dikkat edilerek farmakolojik ve nonfarmakolojik tedavileri gözden geçirilebilir. İntroduction: Fibromyalgia Syndrome (FMS) is a common pain, characterized by physical and mental symptoms, etiology cannot be clarified, the exact pathogenesis of disease is defined as unexplained muscle-skeletal system. However, it was not proportional to the tissue damage often associated with the pain behavior, because of complaints are like anxiety, depression, and somatic complaints related to dealt with in such person's mental state psychosomatic diseases and psychiatric physicians are often consulted. FMS symptoms, such as fatigue and cognitive impairment in 2010 by the inclusion of the new diagnostic criteria for this syndrome of depression, anxiety, alexithymia is associated with the components, such as the quality of life of psychiatric was emphasized once again. This regard in the light of studies in patients with FM which emphasized the psychiatric aspects of coping styles, self-perception, perceived social support, impulsivity, and general psychopathology, with the evaluation of the relationship between disease severity and etiology of the disease and psychiatric aspect of a full understanding of the illuminated indirectly assume that treatment will contribute to the organization. Objective: In this study, firstly in FMS patient?s we aimed to investigate relationship between disease severity and ways of coping with stres, impulsivity, self-perception, perceived social support, alexithymia and general psychopathology. Also FMS 'aimed to investigate the relationship between alexithymia impulsivity. Methods: The study included 55 people diagnosed with FMS by FTR physician and a control group consisting of 43 people, including a total of 98 participants were women. FMS to all the volunteers participating in the study and control groups were performed by the clinician at the first meeting SCID-I. Sociodemographic data form to be filled by the participants themselves, Ways of coping inventory (WCI), Social Comparison Scale (SCS), a multi-dimensional scale of perceived social support (MSPSS), Barrat impulsivity Scale (BIS-11), Toronto Alexithymia Scale (TAS ), Beck depression Inventory and the Beck Anxiety Inventory was given.Results:FMS patient?s passive coping style, the total alexithymia, total impulsivity, depression, and anxiety scores were fixed higher than the control group significantly. Perceived social support, self-perception scores were fixed significantly lower.The result of the correlation analyzes, those were associated that the relationship with impulsivity and confident to cope negatively, the relationship with the impulsivity and the helpless coping and alexithymia positively. It is figured out that alexithymia purged from mood also predicts impulsivity by the regression analysis.Conclusion:People with psychosomatic diseases such as FMS may time to time refer their feelings, which they can not Express and recognize enough but can in an impulsive manner. The rate of psychiatric comorbidity should be considered while planning the treatment and following-up the FMS patients. Furthermore taking into considerations the fact that increasing of alexithymia in FMS patients predicts the impulsive features which may impact on their way of coping with disease itself, their pharmacologic and nonpharmacologic treatment can be reviewed with an attention to their impulsivities in addition to depression and anxiety. 104

Alkol ve madde kullanımı son yıllarda giderek artmakla beraber ülkemizin önemli sağlık sorunlarından biri haline gelmiştir. Alkol ve madde kullanımı sadece kullanan bireyi değil, aileyi ve toplumu derinden etkilediğinden fiziksel ve ruhsal sorunların yanında birçok sosyal, hukuki ve ekonomik soruna da yol açmaktadır. Kimlerin bağımlı olabileceğinin tespit edilmesi tam olarak mümkün olmamasına rağmen belirli bazı ortak özelliklerin varlığını söylemek de mümkündür. Bu özelliklerin belirlenmesinde çocuğun içinde bulunduğu aile ve ortam, halen içinde yaşadığı çevre ve bu çevrede üstlendiği rollerin yanında geçmiş yaşantısı ve geçirdiği çocukluk travmaları, başa çıkma tutumları ve kişilik özellikleri önemlidir.Bu çalışmada 51 alkol ve 31 madde bağımlısı hasta sosyodemografik özellikler, çocukluk çağı travmaları, başa çıkma yöntemleri ve kişilik özellikleri açısından kendi aralarında ve 40 bağımlı olmayan bireyle karşılaştırılmıştır. Katılımcılara Sosyodemografik Veri Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Soru Listesi, Başa Çıkma Tutumları Değerlendirme Ölçeği ve Mizaç ve Karakter Envanteri uygulanmıştır.Madde ve alkol bağımlılığı grublarında erkek örneklem sayıca daha fazla bulunmuş; madde bağımlılığı grubunun yaş ortalaması alkol bağımlılığı grubunun yaş ortalamasına göre daha düşük bulunmuştur. Medeni durum, gelir düzeyi ve eğitim durumu değişkenleri kontrol grubunda alkol grubuna göre daha fazla iken, en düşük olarak madde grubunda saptanmıştır. Sigara kullanımı, ailede alkol veya madde kullanımı madde grubunda daha fazla gözlenirken en az kontrol grubunda gözlenmiştir. Çocukluk çağı travmaları açısından alkol ve madde grubunun bütün alt ölçek ve toplam puanları kontrol grubundan yüksekken, kendi aralarında belirgin bir fark saptanmamıştır. Başa çıkma tutumları gözden geçirildiğinde madde grubu alkol grubuna göre ölçeğinin soruna odaklanma ve duygusal açığa vurma, davranışsal olarak boşverme, geri durma, madde kullanma alt ölçeklerinde anlamlı derecede yüksek, plan yapma alt ölçeğinde ise anlamlı derecede düşük puan almıştır. Alkol bağımlıları ise kontrol grubuna göre sorunlara odaklanma ve duygusal açığa vurma, geri durma, kabullenme, madde kullanımı alt ölçeklerinde anlamlı derecede yüksek puan almıştır. Alkol ve madde bağımlılarında, uyuma yönelik olmayan duygu odaklı başa çıkma tutumlarının kontrol grubuna yüksek olduğu görülmüştür. Grupları Mizaç ve Karakter Envanteri açısından gözden geçirdiğimizde alkol ve madde bağımlıları kontrol grubu ile teker teker karşılaştırıldığında hasta gruplarının yenilik arayışı ve zarardan kaçınma alt ölçek puanları kontrol grubuna göre yüksek iken, kendi kendini yönetme alt ölçek puanları ise düşüktür. Ayrıca madde grubunda ek olarak ödül bağımlılığı ve işbirliği yapma alt ölçek puanları kontrol grubuna göre daha düşüktür.Sonuç olarak; kişinin yaşadığı çevre ve sosyal ortamı, aile yapısı, çocukluk çağı travmaları, baş etme tutumları ve kişilik özellikleri, kişinin alkol veya madde kullanımını etkileyen özellikler olduğu söylenebilir. Madde bağımlılığı daha kısa sürede ve genç yaşlarda başladığı için risk faktörleri atlanmamalıdır. Alkol ve madde bağımlılarında medikal tedavinin yanında baş etme tutumları ve kişilik özelliklerini değiştirmeye yönelik psikoterapotik müdahaleler, hastalığın tedavi sürecini olumlu yönde etkileyebilir. Alkol ve madde bağımlılığı uzun yıllar seyreden ve tedavisi güç hastalıklardır. Hastalığın tedavisinden ziyade önlenmesine yönelik koruyucu psikiyatrik yaklaşımlar gerekmektedir. Alcohol and substance addiction is increasingly one of the major health problems of our country. Alcohol and substance addiction affects not only addictors but also their family and society resulting in physical and psycohological problems besides legal and economical problems. Detection of addictors is not always possible on the other hand some common properties are reported. Childhood family and surrounding environment, roles in society at the past and during daily life, childhood trauma and coping methods and personality are important datas in determing these properties.51 alcohol and 31 substance addictors are compared with 40 nonaddictors according to sociodemographic, childhood trauma and overcoming methods and personality in this study. Sociodeographcic data forms, childhood trauma asking lists and overcoming scale scores and temperament, character envanters are performed to the attendings.Alcohol and substance addictors are predominantly male, avarage age was younger in substances addictors than alcohol addictors. Marriage statüs, education and economic status were higher in control groupe, lowest level was reported in substances adddictors, Smoking, alcohol and substance intake level were higher in substance addictors family whereas it was detected lowest in control group. While total score and whole subscores calculations were higher than control group, there was no significant difference within alcolol and substance addictor groupes according to childhood traumas. At the coping strategies substance group get lower scores than the alcohol group on focus on and venting of emotions, behavioral disengagement, restraint: and planning subscales and get highers scores on substance use subscales. However in alcohol group get significant higher scores on acceptance subscales then substance group. Also both alcohol and substance group get higher scores than control group on emotion focused strageies which is maladaptive. When we compare alcohol and substance addictor group with controls according to temperament and character envanters, novelty seeking and selfavoidance subgroup scores were higher but selfgovernment subscores were lower in alcohol and substance adddictor group. Additionally, reward dependence and cooperation scores were lower in substance addictors than controls.İn conclusion; daily living and social environment, family structures, chilhood traumas, attitude of coping and personality are affecting features in alcohol and substance addiction. Because substance addiction observed in younger patient and begins within shorter duration of time, risk factors should not be skipped. Beside medical treatment, psychothrepatic interventions for attitude of coping and changing personlity may possitively affect treatment process. Because, alcohol and substance addiction treatment is time consuming and difficult, protective psychiatric approaches are mandatory for prevention. 169

Araştırma, miyokard infarktüsü (Mİ) geçirmiş hastaların anksiyete, depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin baş etme tutumlarına etkisini araştırmak amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Araştırmanın verileri, 15.11.2010-15.05.2011 tarihleri arasında Atatürk Üniversitesi Araştırma Hastanesi Koroner Yoğun Bakım Servisinde yatan Mİ hastalarından toplanmıştır. Araştırmanın örneklemi 181 kişiden oluşmuştur.Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından hazırlanan ?Anket Formu?, ?Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ)?, ?Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ)?, ?Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ)? ve ?Baş Etme Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği? kullanılmıştır.Araştırmada elde edilen veriler SPSS 17 istatistik paket programında değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde; yüzdelik dağılım, ortalamalar, Kruskall Wallis, Mann Whitney U Test, Independent-Samples t-test, One-Way ANOVA, Pearson korelasyon analizi ve Cronbach alfa analizi kullanılmıştır.Hastaların anksiyete puan ortalamasının 26.20 ± 6.00, depresyon puan ortalamasının 23.15 ± 5.30 ve umutsuzluk puan ortalamasının ise 9.93 ± 2.96 olduğu saptanmıştır. Hastaların baş etme ölçeği alt boyutlarından en çok pozitif yorumlama (9.74 ± 2.69), geri durma (9.45 ± 2.53), kabullenme (9.30 ± 2.98) ve inkar tutumu (8.17 ± 2.78)'nu kullandıkları belirlenmiştir.Hastaların tanıtıcı özelliklerine göre BAÖ puan ortalamaları incelendiğinde; işte çalışma, daha önce Mİ geçirme ve hastanede yatma durumuna göre anksiyete puan ortalamaları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur (p

Araştırma servis sorumlu hemşirelerinin stres kaynakları ve stresle başa çıkma yöntemlerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve analitik olarak planlandı.Araştırma İstanbul ili Anadolu yakasında bulunan araştırmayı kabul eden özel hastanelerden yazılı izinler alınarak Kasım 2008 - Ocak 2009 tarihleri arasında yapıldı. Yapılan analiz sonucunda örneklem büyüklüğü 63 servis sorumlu hemşiresi olarak belirlendi.Veriler, anket formu, stres kaynağı ölçeği ve stresle başa çıkma ölçeği kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde, Ortalama, Standart sapma, Oneway Anova testi, Tukey HDS testi, Student t test, Mann Whitney U test, Pearson korelasyon testi kullanıldı ve geçerlilik güvenilirlik analizi için Cronbach's alfa katsayısına bakıldı. Sonuçlar %95'lik güven aralığında, anlamlılık p

Alkol kullanımı ve intihar üzerine yapılan çalışmalar birbirine sıklıkla eşlik eden iki durum için de stresli yaşam olaylarının etkisini ortaya koymaktadır. İnsanların içme davranışları ile içme nedenleri arasındaki ilişkinin incelenmesi sonucunda başa çıkma nedeniyle içmenin riskli alkol kullanımına etkisini ortaya çıkmaktadır. Stres insan yaşamının kaçınılmaz bir parçası olduğundan başa çıkma tarzları çok önemlidir. Uygun başa çıkma yöntemlerinin kullanımı psikolojik ve fizyolojik olarak sağlıklı kalabilmenin önemli bir parçasıdır. Strese neden olan olaylar karşısında kişilerin uygun başa çıkma yöntemlerini kullanamamaları intihar düşüncelerinde ve alkol kullanımında önemli bir risk faktörüdür.Bu çalışmada riskli alkol kullanımı, intihar olasılığı ve stresle başa çıkma yöntemleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla; normal popülasyondan 402 katılımcıya Alkol Kullanım Bozukluklarını Tanıma Testi (AKBTT), İntihar Olasılığı Ölçeği (İOÖ), İçme Nedenleri Anketi (DMQ-R) ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBÇTÖ) uygulanmıştır.Çalışmada öncelikle alkol kullanımı, içme nedenleri, intihar olasılığı ve stresle başa çıkma tarzlarının; demografik değişkenler ile ilişkisi incelenmiştir. Daha sonra alkol kullanımı düzeyi ile içme nedenleri, intihar olasılığı, stresle başa çıkma tarzları; alkol kullanım düzeylerine göre içme nedenleri ve stresle başa çıkma tarzları ve en son olarak çalışmanın ana amacı doğrultusunda alkol kullanım risk düzeyine göre intihar olasılığı ve stresle başa çıkma tarzları arasındaki ilişki araştırılmıştır.Sonuç olarak, alkol kullanımı risk düzeyi arttıkça intihar olasılığının arttığı, alkol kullanım risk düzeyi yüksek olduğunda, başa çıkma nedeniyle içme arttıkça intihar olasılığının arttığını ve alkol kullanım yüksek risk düzeyi çaresiz yaklaşım arttıkça, güvenli ve iyimser yaklaşımların kullanımı azaldıkça intihar olasılığının arttığı görülmüştür. Bu bulgular literatür bulguları ışığında tartışılmıştır. Studies are revealed that stressful live events exist in both alcohol use and suicidal behaviors which are usually comorbid. Researches on alcohol consumption patterns and drinking motives show that drinking to cope has an effect on risky drinking behaviors. As a result of the fact that stressful events are inevitable parts of life, coping strategies are very important. Using adaptive coping strategies is significant in remaining psychologically and physiologically healthy. Therefore, inability to adopt adaptive coping strategies in response to stressful events is a leading factor in suicidal thoughts and risky alcohol consumption.In order to investigate the relationship between alcohol consumption and suicide probability, and the relationship between suicide probability and coping strategies according to the alcohol consumption levels; Alcohol Use Disorders Identification Test (AUDIT), Suicide Probability Scale (SPS), Drinking Motives Questionairre (DMQ-R) and Ways of Coping Inventory (WOC) were administered to 402 participants from normal population.It was first examined the relationship between demographical variables and alcohol consumption, drinking motives, suicide probability and ways of coping. Afterwards, the relationship between alcohol consumption levels and drinking motives; alcohol consumption and suicide probability; alcohol consumption and ways of coping; the relationship between drinking motives and ways of coping in accordance with alcohol consumption levels and finally concerning the main purpose of the study in accordance with the alcohol consumption levels, relationship between suicide probability and ways of coping were analyzed.After the analyses performed, firstly, it was observed that there is a positive correlation between alcohol consumption and suicide probability. Moreover, when the level of alcohol consumption is risky, there is a positive correlation between coping motive and suicide probability and hopeless style is positively, confident and optimistic styles are negatively correlated with suicide probability. The results were discussed within the findings in the literature. 123

SUMMARY This research has been designed as an experimental research model in order to find out the needs of family members confronting with critical health problems of patients in need of serious nursery care, the coping ways and the efficacy of nursery care, itself. Regarding to this project, firstly `Ways of Coping` designed by Lazarus and Folkman (1986) has been performed among 150 family members facing with situational crisis the validity and reliability studies have been completed. Secondly, 25 family members, given care with Betty Neuman's system model and 25 family members given no care at all have been included throughout the study. State Anxiety scores and the functionality of the family have been determined within the first 48 hours of the crisis for both of the groups. Prior to any care that has been performed to the control group, firstly the needs and than the coping methods have been investigated, and a week later the State Anxiety scores have been measured. The experimental group has been evaluated by Betty Neuman's system model; following the exploration of the needs, coping methods have been determined and a week later, State Anxiety scores have been measured. 79Through the process of validity and reliability study of `Ways of Coping (Revised)` `Total Item Score Correlation`, `Kunder Richardson 20 Alpha Coefficient` and `Spearman-Brown Correlation Technique` have been performed for the validity and coequality of the scale. In order to determine the factorial structure validity, `Varirnax Rotation Factor Analysis` has been used. Within the second step of the study, `mean score`, `t-test`, `variance analysis (ANOVA)` and `correlation` techniques have been used. For both of the groups, items as `to know that there exits a hope for recovery`, `to know the course of the illness` and `to know that their questions will bee answered honestly` have been found out to be the most important needs and `cognitive needs` took trie first place. Items as `to pray` and `to talk someone to find out more about the situation` have been found out to be the most prevalently used coping efforts for both of groups and `positive reappraisal` took the first place. For both of the groups, State Anxiety scores have been found to be lower a period of one week but decrease in experimental group has been found to be more significant compared to the control group. Relation between CCFN and family structure has been found to be significant but no significant relation has been found between coping methods and family structure. Proposals are prepared according to this results. 80 SUMMARY This research has been designed as an experimental research model in order to find out the needs of family members confronting with critical health problems of patients in need of serious nursery care, the coping ways and the efficacy of nursery care, itself. Regarding to this project, firstly `Ways of Coping` designed by Lazarus and Folkman (1986) has been performed among 150 family members facing with situational crisis the validity and reliability studies have been completed. Secondly, 25 family members, given care with Betty Neuman's system model and 25 family members given no care at all have been included throughout the study. State Anxiety scores and the functionality of the family have been determined within the first 48 hours of the crisis for both of the groups. Prior to any care that has been performed to the control group, firstly the needs and than the coping methods have been investigated, and a week later the State Anxiety scores have been measured. The experimental group has been evaluated by Betty Neuman's system model; following the exploration of the needs, coping methods have been determined and a week later, State Anxiety scores have been measured. 79SUMMARY This research has been designed as an experimental research model in order to find out the needs of family members confronting with critical health problems of patients in need of serious nursery care, the coping ways and the efficacy of nursery care, itself. Regarding to this project, firstly `Ways of Coping` designed by Lazarus and Folkman (1986) has been performed among 150 family members facing with situational crisis the validity and reliability studies have been completed. Secondly, 25 family members, given care with Betty Neuman's system model and 25 family members given no care at all have been included throughout the study. State Anxiety scores and the functionality of the family have been determined within the first 48 hours of the crisis for both of the groups. Prior to any care that has been performed to the control group, firstly the needs and than the coping methods have been investigated, and a week later the State Anxiety scores have been measured. The experimental group has been evaluated by Betty Neuman's system model; following the exploration of the needs, coping methods have been determined and a week later, State Anxiety scores have been measured. 79 87