Search

Autism spectrum disorders are developmental disorders that start in childhood and are characterized by detriment in social communication and social interactions in addition to limited, repetitive behavior or interest models. The absence of effective medical treatment for core symptoms highlights the importance of early and continuing education in autism. The fact that educational models involving early intervention are mostly supported by scientifically weak evidence is one of the difficulties in this field. In this study, models with at least one experimental research article on its effectiveness were examined and discussed in the light of the evidence.

Objectives:In this study, we aimed to compare the anxiety, depression, social phobia, and self-esteem levels between the children with Tourette syndrome or tic disorder and healthy ones and to examine their relationship with tic severity.Materials and Methods:This study was conducted with 58 children (including 29 children with Tourette syndrome (TS) or tic disorder for the first time according to DSM-5 criteria and 29 healthy ones) who applied to Mersin University Child and Adolescent Psychiatry Outpatient Clinic between 01.10.2018 and 01.04.2019. State-trait Anxiety Inventory, Depression Scale for Children, Rosenberg Self-esteem Scale, Yale General Tic Level Asessment Scale and Çapa Social Phobia Scale for children and adolescents were applied. Groups were compared in terms of social phobia, self-esteem, anxiety, and depression levels.Results:In this study, depression (11.89±6.24, 7.86±4.34 p=0.006), state anxiety (38.72±6.76, 33.68±5.99 p=0.004), trait anxiety (35.03±7.77, 30.17±4.97 p=0.006) and social phobia levels (61.44±14.16, 49.93±11.81 p=0.001) were significantly higher in children with TS or tic disorder compared to healthy ones. Self-esteem (49.93±11.81, 0.51±0.73 p=0.000) was found lower. Also, in this study, it was concluded that the higher tic severity was related to the higher state anxiety level (r=0.402 p=0.031) and the lower self-esteem levels (r=0.483 p=0.008).Conclusion:Clinicians must be aware of depression, anxiety, social phobia, and self-esteem problems that may accompany TS or tic disorder and that these disorders may have negative consequences in more than one area.

Objectives:Studies propose that interaction between environmental factors and candidate genes is the primary mechanism in autism spectrum disorder (ASD) pathophysiology. In this study, we aimed to compare the socio-demographic features, pre- and perinatal risk factors (RF), and postnatal features of autistic and healthy children.Materials and Methods:Total of 100 children who were previously diagnosed with ASD and 100 healthy children aged between 0 and 18 years were included in the study. The most relevant and frequently seen socio-demographic, prenatal, perinatal, and postnatal environmental RFs regarding ASD in the literature were evaluated for each group.Results:We found statistically significant differences in terms of gender, socio-economical state, stressful pregnancy, physical/psychiatric illness among parents, delayed crying and purple skin color during birth, physical trauma, and comorbid physical illnesses between the groups.Conclusion:Most of the results we found in our study are in line with previous literature; however, preventable environmental RFs, such as perinatal complications, seem to be losing their impact on autism development, and it may be due to the advancements in the medical field over recent past years.

Facing with internet at an early age, using the internet in increasing time, parents with insufficient knowledge and ineffective control mechanisms result in problematic use of this technology, which is quite useful and facilitates daily life when used correctly. In this way, internet addiction, which is one of the behavioral addictions, emerges as an important public health problem like other addictions. With the fact that internet gaming disorder (IGD) is a separate disorder in Diagnostic and Statistical Handbook of Mental Disorders it is observed that the number of studies especially in adolescents and young adults has increased and although there is no clear consensus, important clues have been obtained on epidemiology, etiology and treatment. In this context, as in other psychiatric disorders, neuroimaging studies are of great importance in revealing the etiology with their results. Although imaging studies with IGD have found results related to prefrontal cortex and subcortical structures such as reward, craving, decision making, impulsivity, attention, the invention of how the different mechanisms in different parts of the brain contribute to the development of IGD and the effectiveness of treatment methods, development of new treatment options are thought to be important. It is seen that further studies involving before and after treatment periods with larger sample groups and using available and new neuroimaging techniques are needed in this subject.

Numerous factors have an impact on life satisfaction on individuals. While religiosity, spiritu-ality and values are world-view building, anxiety is related to the individual’s perception of life conditions. In this context, this article's main aim is to examine the predictive roles of in-dividual religiosity, spirituality, humility and anxiety tendencies on the life satisfaction of martial arts’ athletes. The study sample consists of 251 athletes whose average sports age is seven years, taekwondo, karate-do and kickboxing from all over Turkey. In order to collect data; a questionnaire consisting of Personal Information Form, Spirituality Assessment, Indi-vidual Religiosity Inventory, The Humility Scale, Generalized Anxiety Scale and Satisfaction with Life Scale has been utilized. This research is a quantitative study conducted in according to the relational survey model. Findings indicated that individual religiosity, spirituality and anxiety are significant predictors of athlete’s life satisfaction., Bireylerin yaşam doyumu üzerinde sayısız faktörün etkisi bulunmaktadır. Dindarlık, manevi-yat ve değerler bireylere yaşama dair tutum kazandırırken, kaygı, bireyin hayat şartlarını algı-laması ile ilişkilidir. Bu bağlamda makalenin temel amacı, Uzak Doğu sporcularının yaşam doyumu düzeylerindeki değişim üzerinde bireysel dindarlık, maneviyat, alçak gönüllülük ve kaygı eğilimlerinin yordayıcılık rolünü ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu taekwondo, karate-do ve kick boks branşlarından Türkiye’nin dört bir yanından katılım sağla-yan ve ortalama spor yaşları 7 yıl olarak belirlenen, 251 sporcu oluşturmaktadır. Araştırma ve-rileri; Kişisel Bilgi Formu, Maneviyat Değerlendirmesi, Bireysel Dindarlık Ölçeği, Alçak gö-nüllülük Ölçeği, Kaygı Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeğinden oluşan anket vasıtası ile top-lanmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modeline göre yürütülen nicel bir çalışmadır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre; bireysel dindarlık, maneviyat ve kaygı değişkenleri sporcuların yaşam doyumları üzerinde anlamlı yordayıcılardır.

Text in Turkish ; Abstract: Turkish and English Includes bibliographical references (leaves 133-151) xv, 164 leaves Sosyal ağların işlevsel olmayan kullanımının bilişsel, duygusal ve sosyal düzeyde birtakım sınırlılıklarla ilişkili olabileceği ifade edilmiştir. Davranışsal bağımlılıklarla ilişkili I-PACE modeline göre yüksek düzeyde dürtüsellik, anksiyete, depresyon ve aşerme yaşayanlarda sosyal ağların sorunlu kullanımının gelişme olasılığı bulunduğu bildirilmiştir. Araştırmanın amacı sosyal ağların sorunlu kullanımıyla depresyon, anksiyete, dürtüsellik, yaşantısal kaçınma ve aşerme arasındaki ilişki örüntüsünün incelenmesidir. Araştırmada nicel ve nitel yöntemler kullanılmıştır. On sekiz ve kırk beş yaş aralığında bin yüz kırk katılımcı araştırma grubunda yer almıştır. Depresyon, anksiyete ve dürtüsellik ile sosyal ağların sorunlu kullanımı arasındaki ilişkide aşermenin aracı rolü; yaşantısal kaçınmanın düzenleyici rolü incelenmiştir. Çalışmanın sonuçları göstermiştir ki (1) anksiyete ve motor dürtüsellik ile sosyal ağların sorunlu kullanımı ilişkisinde aşermenin aracı rolü bulunurken; depresyon, plan yapmama ve dikkatle ilişkili dürtüsellik ile sosyal ağların sorunlu kullanımı ilişkisinde aşermenin aracı rolü gözlenmemiştir. (2) Depresyon ile sosyal ağların sorunlu kullanımı ilişkisinde yaşantısal kaçınmanın düzenleyici rolü gözlenirken; anksiyete, plan yapmama, motor dürtüsellik ve dikkatle ilişkili dürtüsellik ile sosyal ağların sorunlu kullanımı arasındaki ilişkide yaşantısal kaçınmanın düzenleyici rolü bulunamamıştır. (3) Nitel yöntem sonuçlarında sosyal ağları sorunlu düzeyde kullananların sosyal ağlarla ilişkili zihinsel uğraş, duygudurum değişikliği, tolerans, yoksunluk, çatışma, başarısız bırakma girişimi ve sosyal ağlara yönelik aşerme yaşadıkları değerlendirilmiştir. Ayrıca gelişmeleri/fırsatları kaçırma korkusu, ketleme kontrol güçlüğü, ipucu reaktivitesi, yadsıma/inkâr, dikkat dağıtma/bastırma, duygudurum düzenleyememe, olumsuz duygulanım, davranışsal kaçınma ve bağımlılık süreçlerinin yaşanıldığı sonucuna varılmıştır. Sosyal ağların sorunlu kullanımının psikososyal incelenmesi ve tedavisinde depresyon, anksiyete, motor dürtüsellik, yaşantısal kaçınma; sosyal ağlarla ilişkili zihinsel uğraş, duygudurum değişikliği, tolerans, yoksunluk, çatışma, başarısız bırakma girişimleri ve sosyal ağlara yönelik aşerme süreçlerinin değerlendirilmesi önerilmiştir. It has been stated that the dysfunctional use of social networks may be related to some complaints about cognitive, emotional and social. According to the I-PACE model associated with behavioral addictions, it has been reported that problematic social networks use (PSNU) is likely to develop in those who experience high levels of impulsivity, anxiety, depression and craving. The aim of the study is to examine the relationship pattern between PSNU and depression, anxiety, impulsivity, experiential avoidance (EA) and craving. Quantitative and qualitative methods were used in the research. One thousand one hundred forty participants between the ages of eighteen and forty five were included in the research. Mediator role of craving in the relationship between depression, anxiety, impulsivity and PSNU; the moderator role of EA was examined. The results of the study showed that (1) while craving was found a mediating role in the relationship between anxiety motor impulsivity and PSNU; No mediator role of craving was observed in the relationship between depression, non planning and attention impulsivity and PSNU. (2) While the moderator role of EA was observed in the relationship between depression and PSNU; No moderator role of EA was found in the relationship between anxiety, non planning, motor impulsivity, attention impulsivity and PSNU. (3) In the results of the qualitative method, it was showed that those who use social networks at a problematic level salience, mood modification, tolerance, withdrawal, conflict, relapse and craving. In addition, it was concluded that fear of missing out (FOMO), inhibition control difficulty, cue reactivity, denial, distraction, dysregulated mood, negative affect, behavioral avoidance and addiction processes were experienced. It has been suggested that depression, anxiety, motor impulsivity, EA, craving, salience, mood modification, tolerance, withdrawal, conflict, relapse could evaluated in psychosocial examination and treatment of PSNU. GİRİŞ KURAMSAL ÇERÇEVE VE LİTERATÜR Davranışsal Bağımlılık Modelleri Sosyal Ağların Sorunlu Kullanımı Sosyal Ağların Sorunlu Kullanımıyla İlgili Bilişsel Süreçler Kişilik Duygulanım Biliş Yönetici İşlev Etkileşimi Modeli (I-PACE) I-PACE Modelinin P Bileşenleri Anksiyete Depresyon I-PACE Modelinin A ve C Bileşenleri Baş Etme Yaşantısal Kaçınma İnternetle İlgili Bilişsel Yanlılıklar İpucu Reaktivitesi ve Aşerme Duygu Düzenleme İçin Dürtüsellik Dikkat Yanlılıkları I-PACE Modelinin E Bileşenleri Yönetici İşlevler Çoklu Görev Araştırmanın Önemi Araştırmanın Amaçları ve Hipotezleri Hipotez 1 Aracı Rol Hipotez 2 Düzenleyici Rol YÖNTEM Örneklem Ölçme Araçları Nicel Yöntemde Kullanılan Ölçekler Depresyon Anksiyete Stres Ölçeği Kısa Formu Barratt Dürtüsellik Ölçeği Kısa Formu Çok Boyutlu Yaşantısal Kaçınma Ölçeği Sosyal Medya Aşerme Ölçeği Bergen Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği Nitel Yöntemde Kullanılan Mülakat Soruları Araştırmanın Modeli İşlem Veri Analizi BULGULAR Nicel Çalışma Veri Analizi Psikometrik ve Betimleyici Analizler Veri Toplama Araçlarının İç Tutarlılık Katsayıları Katılımcıların Demografik Özellikleri Demografik Özellikler ve Sosyal Ağ (Medya) Kullanım Sıklığı Değerlendirmelerine Göre Grupların Karşılaştırılması ve Korelasyonlar Cinsiyet ve Devam Eden Psikiyatrik Hastalıklara Göre Bağımsız Gruplar T-Testi Analizleri Sosyal Ağ Kullanım Sıklığını Değerlendirme Anketi ve Demografik Özellikler Veri Formu Verilerine Göre Tek Yönlü Varyans Analizleri Sosyal Ağ (Medya) Kullanım Sıklığını Değerlendirme Anketi ve Demografik Özellikler Veri Formundan Elde Edilen Verilere Göre Korelasyon Analizleri Aracı Etki Analizleri Düzenleyici Etki Analizleri Nitel Çalışma Veri Analizi Nitel Çalışma: Derinlemesine Mülakat Sonuçları Sosyal Ağları Kullanma Nedeni Sosyal Ağları Kullanma Süresi ve Saatleri Sosyal Ağlarla İlgili Zihinsel Uğraş Duygudurum Değişikliği Tolerans Yoksunluk Çatışma Sosyal Ağları Başarısız Bırakma Girişimleri Gelişimsel Fırsatların Kaçırılması Ana ve Alt Kategoriler Nicel ve Nitel Verilerin Karşılaştırılması TARTIŞMA Nicel Bulguların Tartışılması Nitel Bulguların Tartışılması SONUÇ VE ÖNERİLER Sonuç Çalışmanın Klinik Doğurguları Sınırlılıklar ve Öneriler DEPRESYON, ANKSİYETE ve STRES ÖLÇEĞİ KISA FORMU DEPRESYON ve ANKSİYETE ALT BOYUTU BARRATT DÜRTÜSELLİK ÖLÇEĞİ KISA FORMU ÇOK BOYUTLU YAŞANTISAL KAÇINMA ÖLÇEĞİ SOSYAL MEDYA AŞERME ÖLÇEĞİ BERGEN SOSYAL MEDYA BAĞIMLILIĞI ÖLÇEĞİ GÖRÜŞME FORMU SOSYODEMOGRAFİK ÖZELLİKLER VE VERİ FORMU SOSYAL AĞ (MEDYA) KULLANIM SIKLIĞINI DEĞERLENDİRME ANKETİ

Bu çalışmanın amacı, anne kaygı düzeyi ile ergen kaygı düzeyi arasındaki ilişkinin, aracı değişkenimiz olan ergen bilinçli farkındalık düzeyinden ne derece etkilendiğini analiz etmektir. 276 anne ve ergen katılımcının bulunduğu bu çalışmanın örneklemini, İstanbul ili sınırları içerisinde yer alan 14-17 yaş aralığındaki ergenler ve anneleri oluşturmaktadır. Katılımcıların kaygı düzeylerini değerlendirmek adına Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri, ergenlerin bilinçli farkındalık düzeylerini değerlendirmek adına Bilinçli Farkındalık Ölçeği (BİFÖ) ve ergenlere uygulanan bu ölçeklerin aileye dair sosyodemografik değişkenlerden etkilenme durumunu değerlendirmek adına ise sosyodemografik bilgi formu kullanılmıştır. Anne kaygı düzeyi (durumluk ve sürekli), ergen kaygı düzeyi(durumluk ve sürekli) ve ergen bilinçli farkındalık düzeyi arasındaki korelatif ilişkilerin anlamlı olmasından dolayı aracı etki analizi gerçekleştirilmiştir. Yapılan analiz sonucunda, anne durumluk kaygı düzeyinin ergen kaygı düzeyi (durumluk ve sürekli) üzerindeki etkisinin anlamlı olduğu bulunmakla birlikte söz konusu ilişkide bilinçli farkındalığın kısmi aracı etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Son olarak, anne sürekli kaygı düzeyinin ergen kaygı düzeyi (durumluk ve sürekli) üzerindeki etkisinin anlamlı olduğu bulunmakla birlikte söz konusu ilişkide bilinçli farkındalığın tam aracı etkiye sahip olduğu saptanmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar ışığında anne kaygı düzeyi ve ergen kaygı düzeyi arasındaki ilişkide bilinçli farkındalığın aracı etkisinin olduğu saptanmıştır. This study aims to analyze the mediator effect of mindfulness levels of adolescent on the relationship between maternal and child anxiety symptoms. The present study consists of participants with 276 adolescents aged between 14-17 years old and their mothers who live in İstanbul. The State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and the Mindfulness Attention Awareness Scale (MAAS), were used to evaluate the anxiety levels of the participants and the mindfulness levels of the adolescents respectively. At the same time, the sociodemographic information form was used to find out how these scales applied to the adolescents who are affected by the socio-demographic variables regarding the family. Mediator effect analysis was performed as it was found out according to the research findings that the correlation between maternal anxiety level (state and trait), adolescent anxiety level (state and trait) and adolescent mindfulness level are statistically significant. As a result of the analysis, the effect of maternal state anxiety level on adolescent anxiety level (state and trait) was significant. But it was found that the mediating effect of mindfulness in this relationship was partially significant. In conclusion, the effect of maternal trait anxiety level on adolescent anxiety level (state and trait) was significant and mindfulness was found to have a full mediating effect in this relationship. The results obtained from the study showed that mindfullness has mediating effect on the relationship between maternal anxiety level and adolescent anxiety level. Publisher's Version

The aim of this study was to examine the relationship between perceived partner support and cognitive emotion regulation strategies with depression and anxiety levels in women during pregnancy. Data were collected by paper-pencil and online data collection methods. Participants consisted of 256 pregnant women who were in their gestational 4-42, living in Turkey, married, and between the ages of 18-43. In the study, Personal Information Form for sociodemographic information, Partner Support Scale (EDÖ), Cognitive Emotion Regulation Scale (CERS), Edinburgh Postpartum Depression Scale (EPDS), Beck Anxiety Scale (BAI) were given to the participants. According to the findings, the mediation effects of cognitive emotion regulation strategies were found to be significant in the relationships between perceived partner support and depression and anxiety. Pregnant women with high partner support were found to have low depression and anxiety levels with the mediator effect of cognitive emotion regulation strategies. In the light of the findings, it was thought that the effect of perceived partner support on coping strategies was an important factor in protecting the mental health of pregnant women., Bu çalışmanın amacı gebelik döneminde kadınlarda algılanan eş desteği ve bilişsel duygu düzenleme stratejilerinin depresyon, anksiyete düzeyleri ile olan ilişkisini incelemektir. Veriler elden ve çevrimiçi veri toplama yöntemleriyle toplanmıştır. Örneklemi, Türkiye’de yaşayan, evli, 18-43 yaş aralığında ve 4-42. haftalarında olan 256 gebe oluşturmaktadır. Araştırmada katılımcılara, sosyodemografik ve gebeliğe dair bilgiler için Kişisel Bilgi Formu, Eş Destek Ölçeği (EDÖ), Bilişsel Duygu Düzenleme Ölçeği (BDDÖ), Edinburgh Doğum Sonrası Depresyon Ölçeği (EDSD), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) verilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde betimsel istatistikler, Pearson korelasyonu ve paralel aracılık analizleri kullanılmıştır. Bulgulara göre algılanan eş desteği ile depresyon ve anksiyete arasındaki ilişkilerde, bilişsel duygu düzenleme stratejilerinin aracılık etkilerinin anlamlı olduğu görülmüştür. Algılanan eş desteği yüksek olan gebe kadınların bilişsel duygu düzenleme stratejileri aracılığı ile depresyon ve anksiyete düzeylerinin düştüğü bulunmuştur. Bulgular ışığında algılanan eş desteğinin başa çıkma stratejilerini etkileyişinin gebe kadınların ruh sağlığını korumada önemli bir faktör oluşturduğu düşünülmektedir.

Objectives:The aim of the current study was to investigate the illness perception among adolescent cancer patients and to research its possible relationship with depression and anxiety. It was also aimed to make some proposals that would contribute to the content of the interview with the newly cancer-diagnosed adolescents.Materials and Methods:Forty adolescents (55% female) between the ages of 14 and 18 years, who were newly diagnosed with cancer [40% lymphomas, 25% sarcomas, 15% central nervous system (CNS) tumors, and 20% other cancer] were enrolled to the study. Illness perception, Beck depression and Beck anxiety scales were used to collect data. Gender and type of cancer were examined as independent variables.Results:It was found that the most common symptoms that were reported by newly diagnosed adolescents were pain, fatigue and power loss. According to cancer type groups, CNS tumor group significantly did not believe that they had personal control upon their illness. Depression scores of lymphoma and sarcoma groups were significantly higher than those of other tumor groups.Conclusion:The interview with the newly diagnosed adolescents should contain their illness perception characteristics. If some negative illness perceptions are detected, they should be replaced mentally with more accurate/positive ones. Adolescent should be said that everything would be done to reduce the symptoms such as pain. And emotional status of adolescents should be checked throughout the treatment.

Objectives:Adolescence is a period in which physical, cognitive, and emotional changes are seen, along with an increased susceptibility to stress. The aim of this study is to measure the psychometric properties of Mindful Attention Awareness Scale (MAAS).Materials and Methods:Six hundred and eighty-seven adolescents (52% female, n=357) between 14 and 17 years of age participated the study. MAAS, the child’s depression ınventory, and strength and difficulties questionnaire self report form were used. The Cronbach alpha value was calculated and confirmatory factor analysis (CFA) was performed for MAAS. The predictive effects of mindfulness and other psychological variables on depression levels were assessed by binary regression analysis.Results:The Cronbach alpha value of the MAAS showed that CFA and test-retest results were reliable measures for adolescents aged between 14 and 17 years. The levels of mindful awareness, attention deficit hyperacvitity disorder, emotional, behavioral and peer relationship problems, and social behavior skills were significantly associated with depression in the adolescent age group.Conclusion:In this study, it was shown that the psychometric properties of MAAS was good and it was a reliable scale in the adolescent population. Therapeutic interventions that increase mindfulness may be beneficial in the treatment of adolescent depression. It is thought that early recognition of problems of internalization and externalization seen during adolescence and effective intervention in these problems may have preventive effects on the development of depression.

Objectives:Severe and chronic irritability, which causes impaired functionality, often leads children and adolescents to apply to psychiatry clinics. Irritability is associated with many childhood psychiatric disorders; however, it is particularly one of the diagnostic criteria of disruptive mood dysregulation disorder (DMDD). The aim of this review is to evaluate the studies which provide the developmental mechanisms of irritability in DMDD and which show the differences of irritability in different psychiatric disorders.Materials and Methods:“Disruptive Mood Dysregulation Disorder” and “irritability” key words were used to determine relevant studies for review and total of 59 articles in Turkish and English language were included.Results:Studies showed that the irritability characteristics of children with DMDD were different from those with other psychiatric disorders and it has been shown that children perceive neutral facial expressions even as threatening.Conclusion:It is essential to determine whether irritability is chronic or not while assessing irritability. Explaining the characteristics of irritability specific to a case is important for diagnosis and treatment.

The Transtheoretical model (TTM) consists of a framework of five discrete stages adopted to study behavior change. Previous research demonstrates utility of the TTM in influencing physical activity. Personality trait characteristics have also been shown to influence physical activity. To date, limited research has evaluated whether the TTM influences physical activity across various personality traits. This studys purpose was to examine the prospective association of each of the TTM constructs on physical activity, with considerations by personality type, using the follow-up data from the PA (Personality and Activity) Project. Personality, physical activity, TTM constructs, and covariates were assessed via validated questionnaires. 126 participants with data at baseline and the 5-month follow-up constituted our analytic sample. The only TTM construct associated with follow-up moderate-to-vigorous (MVPA) was behavioral processes of change (β = 10.0; 95% CI: -0.34, 20.37; P=0.05). There were no significant interaction effects for any of the TTM constructs and personality types on follow-up MVPA. In conclusion, personality did not moderate the relationship between the TTM and future MVPA behavior. If confirmed by future research, these findings suggest that TTM-based physical activity interventions may not need to develop personality-matched TTM strategies. [JCBPR 2019; 8(1.000): 25-32]

Objective: This study aims to test psychometric properties of The Personality Belief Questionnaire-Short Turkish Form (PBQ-STF) in the community sample and to determine the validity and reliability of the Borderline Personality Disorder subscale, which was not included in the previous Turkish adaptation studies. Method: PBQ-STF was administered to a sample of 650 participants (in the age range of 18-66 years, 362 women (55.7%) and 288 men (44.3%)). Test-retest reliability was applied on a group of 30 person from sample with interval four weeks. For testing convergent validity, Beck Depression Inventory (n=108), State-Trait Anxiety Inventory (n=100) and Dysfunctional Attitude Scale (n=108) were also employed. Results: Cronbachs alpha values varied between .70-.84. Test-retest reliabilities were .77-.90. PBQ-SFs all subscales were correlated each other positively. In the exploratory factor analysis (EFA), PBQ-STF subscales revealed two factors explained 70,89% of the total variance. In the confirmatory factor analysis (CFA), it was seen adaptive statistical values of scale were at acceptable/agreeable level. Conclusion: According to the results obtained from the analyzes made, it was determined that PBQ-STF has strong psychometric evidence and is a reliable and valid scale that can be used in evaluating personality beliefs. [JCBPR 2019; 8(1.000): 7-15]

Objective:The Montreal Cognitive Assessment scale (MoCA) is a test used to assess cognitive impairment quickly in clinical practice. Short-term memory, visual-spatial functions, executive functions, attention, concentration, working memory, language, and orientation can be evaluated with this test. The aim of this study was to investigate whether cognitive functions in severe acne vulgaris (AV) disease are affected by anxiety and depression that acne may trigger.Methods:Fifty patients between the ages of 18-32 who clinically diagnosed with severe AV were included in the study. Beck Anxiety and Beck Depression tests and MoCA were applied to all patients by neurology specialist.Results:The mean age of the patient group was found 21.4±3.81. The mean scores of total MoCA, Beck depression and Beck anxiety scale were 24.1±3.15, 13.5±9.24, 11.8±9.32, respectively. There was a significant negative correlation between Beck depression test and Beck anxiety test scores and MoCA test total scores of the patients. When the Beck depression test scores of the patients and the correlation between the subgroups of the MoCA test was examined, there was a significant negative correlation between depression and abstract thinking, and delayed recall. Significant negative correlations were also found between the Beck anxiety test score and abstract thinking and delayed recall which are subgroup of the MoCA test.Conclusion:Depression and anxiety levels in AV patients were found to increase at different levels. MoCA scores are decreasing inversely proportional to depression and anxiety in AV.

The aim of the study is to investigate the psychometric properties of the Turkish version of the SLEEP-50 Questionnaire (SLEEP-50), designed to assess probable caseness of sleep disorders in general population based on the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4th Edition Text Revision. Five hundred and twenty-two college students, aged between 18-44 years, participated in the study. Using the cutoff values informed by initial validation study, we detected the prevalence rates of sleep disorders. Internal consistency and test-retest reliability of the SLEEP-50 were evaluated. The Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) was administered along with the questionnaire to assess convergent validity. The internal consistency of the overall questionnaire was excellent (Cronbachs α=.91). Substantial kappa values showed that temporal stability of the SLEEP-50 was adequate. All sleep disorders detected by the SLEEP-50 were found to be significantly associated with the poor sleep quality as indexed by the PSQI. The Turkish version of the SLEEP-50 revealed adequate psychometric properties. [JCBPR 2018; 7(3.000): 127-132]

The aim of this study was to examine the anxiety levels and attachment types of mothers of children with food refusal complaints in the early childhood period. The participants were a group of 50 children around the ages of 1-6 with food refusal complaints and their mothers, and a control group of 50 healthy children and their mothers. After filling out the socio-demographic information form, the participating mothers were evaluated using the “Beck Anxiety Inventory (BAI)” and the “Relationship Scales Questionnaire (RSQ)” under the researcher's supervision. The BAI scores of the mothers in the food refusal group were considerably higher than the mothers in the control group. When the groups were evaluated in terms of RSQ scores, it was determined that 11% of mothers in the food refusal group had secure attachment types while that percentage was 89% for those in the control group; and there was a significant difference between both groups in terms of maternal attachment style. According to the results of the current study, the anxiety and insecure attachment levels of the mothers of children with food refusal complaints were found to be significantly higher than the mothers in the control group. Results indicated a positive correlation between the mothers' anxiety levels and attachment types, and the food refusal problems from early childhood., Bu çalışmanın amacı; yeme reddi şikâyeti olan erken çocukluk dönemindeki çocukların annelerinin kaygı düzeyi ve bağlanma stillerini incelemektir. Çalışmaya yeme reddi şikâyeti olan 1-6 yaş aralığında 50 çocuk ve annesi ile kontrol grubu olarak sağlıklı 50 çocuk ve anneleri katılmıştır. Çalışmaya katılan anneler sosyodemografik veri formunu doldurduktan sonra, araştırmacı gözetiminde; “Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ)”, “İlişki Ölçekleri Anketi (İÖA)” ile değerlendirilmiştir. Yeme reddi grubundaki annelerin BAÖ puanları kontrol grubundaki annelerin BAÖ puanlarına göre anlamlı düzeyde yüksektir. Gruplar İÖA puanları açısından değerlendirildiğinde; yeme reddi grubundaki annelerin %11’inde güvenli bağlanma, kontrol grubundaki annelerin %89’unda güvenli bağlanma biçimi olduğu, her iki grup arasında annelerin bağlanma biçimi açısından anlamlı fark olduğu saptanmıştır. Çalışma sonuçlarında, yeme reddi şikâyeti olan çocukların annelerinin kaygı ve güvensiz bağlanma düzeylerinin kontrol grubundaki annelere göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuçlar annelerin kaygı düzeyleri ile bağlanma stillerinin, erken çocukluk dönemindeki yeme reddi sorunları ile ilişkili olduğunu düşündürmektedir.

Saldırganlık diğerlerini incitmeyi amaçlayan her türlü davranıştır ve kişinin kendine, çevresine ve topluma zarar vermesi ile sonuçlanır. Yalnızlık ise kişilerin niteliksel ve/veya niceliksel olarak sosyal ilişkilerinde önemli bir eksiklikten kaynaklanan hoş olmayan bir deneyimdir. Bu çalışma yetişkin bireylerde saldırganlık ve yanlızlık arasındaki ilişkiyi incelemek ve yaş, cinsiyet, medeni durum, çalışma durumu sosyodemografik özelliklerin saldırganlık ve yalnızlık değişkenleri ile ilişkisini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Örneklem grubunu araştırmaya gönüllü katılmış olan 18-55 yaşları arasında 216 (%65,7) kadın ve 113 (%34,3) erkek toplam 329 katılımcı oluşturmuştur. Araştırmada UCLA Yalnızlık Ölçeği, Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği, Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Bu araştırmada Bağımsız Örneklemler T-testi iki bağımsız grubu karşılaştırıp farkın anlamlılığını test etmek için kullanılmıştır. Pearson Korelasyon analizi ile ölçekler arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmanın sonucunda saldırganlık ve yalnızlık arasında zayıf seviyede pozitif bir ilişki tespit edilmiştir. Yalnızlık düzeyinin cinsiyet, yaş, medeni durum ve çalışma durumu gibi sosyodemografik değişkenler ile anlamlı bir farklılık göstermediği. Saldırganlığın bu değişkenler ile anlamlı bir farklılık gösterdiği bulunmuş ve bu farklılıklar detaylıca incelenmiştir. Elde edilen bulgular, literatür ve diğer çalışmalar çerçevesinde tartışılarak yeni çalışmalar için öneriler getirilmiştir., Aggression is any behavior that aims to hurt others and results in harm to one's self, people around them and society. Loneliness, on the other hand, is an unpleasant experience arising from a significant lack of social relations of people qualitatively and / or quantitatively. The aim of this study is to examine the relationship between aggression and loneliness in adult individuals and to investigate the relationship between age, gender, marital status, employment status, sociodemographic characteristics, and aggression and loneliness variables. The sample group consisted of a total of 329 participants, 216 (65.7%) females and 113 (34.3%) males between the ages of 18-55 who voluntarily participated in the study. UCLA Loneliness Scale, Buss-Perry Aggression Scale, and Personal Information Form were used in the study. In this study, the Independent Samples T-test was used to compare two independent groups and test the significance of the difference. The relationship between the scales was examined with Pearson Correlation analysis. As a result of the study, a weak positive relationship was found between aggression and loneliness. The level of loneliness did not differ significantly with sociodemographic variables such as gender, age, marital status and employment status. It was found that aggression showed a significant difference with these variables and these differences were examined in detail. The findings were discussed within the framework of the literature and other studies, and suggestions for new studies were made.

This study analyzes the effectiveness of the Integrative Intervention Group Counseling Program on shyness. The study was conducted with adolescents of ages 14 to 16 in high school. It was conducted by using the embedded mixed method in which both qualitative and quantitative techniques are employed together, and the intervention program is composed of 11 sessions each of which lasted 90 minutes. The Shyness Scale was used to measure the effectiveness of the program, and the program was also evaluated qualitatively. The analysis of the data was carried out by performing the Repeated Measure of Variance Analysis and the Mann Whitney U Test. According to the findings, adolescents not only overcame shyness, but also achieved positive changes in self-perception and actively engaging in life. According to the results, the program developed for intervening with shyness in adolescents was found to be effective., Bu çalışma, bütünleştirici grupla psikolojik danışma müdahale programının utangaçlık üzerindeki etkililiğini incelemektedir. Çalışma, 14-16 yaş aralığında bulunan orta öğretim öğrencileriyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma nicel ve nitel yöntemin bir arada kullanıldığı iç-içe karma yöntemler deseninde yürütülmüş olup utangaçlığa müdahale programı 90’ar dakikalık toplam 11 oturumu kapsamaktadır. Programın etkililiğini ölçmek amacıyla Utangaçlık Ölçeği kullanılmış, bunun yanı sıra program nitel açıdan da değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde tekrarlı ölçümlerde varyans analizi (ANOVA) ve Mann Whitney U Testinden yararlanılmıştır. Çalışma bulgularına göre ergenler sadece utangaçlığın üstesinden gelmekle kalmayıp aynı zamanda kendilik algısında ve yaşama katılım alanlarında olumlu değişimler de elde etmişlerdir. Çalışma, ergenlerin utangaçlıklarına müdahalede geliştirilen programın etkili olduğunu göstermektedir.

Bu araştırmanın amacı, ebeveynleşme ile depresyon, kaygı, stress arasındaki ilişkide benlik ayrımlaşmasının aracı rolünün incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda 768’I kadın, 429’u erkek olmak üzere toplam 1197 genç yetişkin bireyden veri toplanmıştır. Araştırmanın verileri ebeveynleşme envanteri, depresyon, anksiyete, stress ölçeği ve benlik ayrımlaşması ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler arasındaki ilişkiler Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı kullanılarak incelenmiştir. Aracılık rolü analizleri regresyon analizi vasıtasıyla yapılmıştır. Bununla birlikte aracılık etkisinin istatistiksel olarak anlamlılığını belirlemek amacıyla Sobel Z testi kullanılmış-tır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre benlik ayrımlaşmasının ebeveyn odaklı ebeveynleşme ile depresyon arasındaki ilişkide aracı rolü bulunmazken; ebeveyn odaklı ebeveynleşme ile kaygı ve stres arasındaki ilişkide kısmi aracılık rolü olduğu belirlenmiştir. Diğer bir bulgu ise, benlik ayrımlaşması-nın kardeş odaklı ebeveynleşme ile depresyon ve stres arasındaki ilişkide tam aracı rolü olduğunu göstermektedir. Kardeş odaklı ebeveynleşme ile kaygı arasındaki ilişkide ise benlik ayrımlaşmasının kısmi aracılık rolü olduğu gözlenmiştir. Son olarak ebeveynleşmeden algılanan yarar ile depresyon, kaygı ve stres arasındaki ilişkide benlik ayrımlaşmasının kısmi aracı rolü olduğu bulunmuştur., The aim of this study is to examine the mediating role of self-differentiation in the relationship between parentification and depression, anxiety, and stress. For this purpose, data were collected from a total of 1197 young adults, 768 of whom were women and 429 men. The data of the study were collected using the parentification inventory, depression, anxiety, stress scale, and the differentiation of self scale. Relationships between the data obtained from the research were analyzed by using Pearson Product Moment Correlation. Mediation analyzes were carried out by regression analysis. The Sobel Z test was used to determine the statistical significance of the mediation effect. According to the findings of the study, there is no mediating role of self-differentiation in the relationship between parent-focused parentification and depression; a partial mediating role was determined in the relationship between parent-focused parentification and anxiety and stress. Another finding shows that self-differentiation has complete mediating role in the relationship between sibling focused parentification and depression and stress. In the relationship between sibling focused parentification and anxiety, it was observed that self differentiation has a partial mediating role. Finally, it was found that self-differentiation had partial mediating role in the relationship between perceived benefit of parentalification and depression, anxiety, and stress.

Speaking a foreign language poses a problem for people who study in this field as it does for many people. One of the biggest problems that causes this is thought to be anxiety. In this research, a 26-item German Speaking Anxiety Scale which consists of three factors (physical, affective, and behavioral responses) was developed to measure German speaking anxiety of students who actively study in departments related to the German language in Turkey. A total of 792 students participated in this research, who study German Language Teaching or German Language and Literature actively in various universities from Turkey. Explanatory Factor Analysis (EFA) was performed on the data collected from the first sample group, and Confirmatory Factor Analysis (CFA) was performed in the second sample group to test the accuracy of the data obtained from the first group. As a result of the analyzes, the 3- factor structure of the scale with 26 items was confirmed. Cronbach's Alpha (α) and Mcdonald's Omega (ω) were calculated for the reliability analysis of the scale. Cronbach Alpha (α) of the scale is 0.97; Cronbach Alpha (α) and Mcdonalds' Omega (ω) reliability coefficients of each sub-factor are above 0.80. The data suggest that the reliability of the scale is quite high. Based on the results, a valid and reliable German Speaking Anxiety Scale was obtained. It is thought that the scale can be adapted to other languages besides German and can also be used as a foreign language speech anxiety scale., Yabancı dil konuşmak birçok insan için olduğu gibi bu alanda öğrenim gören kişiler için de problem oluşturmaktadır. Buna sebep olan en büyük problemlerden birinin de kaygı olduğu düşünülmektedir. Çalışmada Türkiye’de Alman dili ile ilgili bölümlerde aktif bir şekilde öğrenim görmekte olan öğrencilerin Almanca konuşma kaygılarını ölçmeye yönelik üç boyutlu (fiziksel, duyuşsal, davranışsal tepkiler) 26 maddelik Almanca Konuşma Kaygısı Ölçeği geliştirilmiştir. Çalışmaya Türkiye’de çeşitli üniversitelerde Almanca Öğretmenliği ve Alman Dili ve Edebiyatı programlarında aktif bir şekilde öğrenim gören toplam 792 öğrenci katılmıştır. İlk örneklem grubundan toplanan verilerle Açıklayıcı Faktör Analizi (AFA) yapılmış, buradan elde edilen verilerin doğruluğunu test etmek amacıyla ikinci örneklem grubunda Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda ölçeğin 26 maddelik 3 faktörlü yapısı doğrulanmıştır. Geçerliği ortaya konan ölçeğin güvenirlik analizi için Cronbach Alpha (α) iç tutarlık katsayısı ve Mcdonald’s Omega (ω) katsayısı hesaplanmıştır. Ölçeğin Cronbach Alpha iç tutarlık katsayısının 0.97; her bir alt faktöre ait Cronbach Alpha ve Mcdonalds’s Omega güvenirlik katsayılarının ise 0.80’in üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen veriler doğrultusunda ölçeğin güvenirliğinin oldukça yüksek olduğu görülmüştür. Sonuçlardan yola çıkarak geçerli ve güvenilir bir Almanca Konuşma Kaygısı Ölçeği elde edilmiştir. Ölçeğin Almancanın yanı sıra diğer dillere de uyarlanabileceği ve yabancı dil konuşma kaygısı ölçeği olarak da kullanılabileceği düşünülmektedir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı tedavi almamış Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanılı ergenlerdebilinçli farkındalıkla ilişkili faktörlerin incelenmesidir.Gereç ve Yöntemler: 13-18 yaş arasındaki, DEHB tanısı alan ve tedavi almamış olan 30 ergen ve yaş- cinsiyetaçısından eşleştirilmiş sağlıklı 30 ergen çalışmaya alınmıştır. Klinik muayene ve “Okul Çağı Çocukları içinDuygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Versiyonu (ÇDGŞG-ŞY)” tanıgörüşmesi ile tanılar ve komorbiditeler belirlenmiş ve dışlama kriteri olan olgular çalışmanın dışında tutulmuştur.DEHB belirtilerini değerlendirmek için “Conners DEHB Anababa Dereceleme Ölçeği Kısa Form-CADÖ”, anksiyetebelirtilerini değerlendirmek için “Spielberger Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği- SDKÖ”, depresif belirtilerideğerlendirmek için “Çocuklar için Depresyon Ölçeği-ÇDÖ” ve bilinçli farkındalık düzeyini değerlendirmek için“Bilinçli Farkındalık Ölçeği- BİFÖ” kullanılmıştır. İstatistiksel değerlendirmede; normal dağılıma uygunluk koşullarınagöre “bağımsız örneklemler t testi” ve “Mann–Whitney U testi”, korelasyon analizlerinde “Spearman korelasyonanalizi” kullanılmıştır.Bulgular: DEHB grubunda kontrol grubuna göre, CADÖ, SDKÖ ve ÇDÖ ölçek skorları istatistiksel anlamlı olarakyüksek (p

Objective: This study aimed to examine the predictive roles of state hope, cognitive control/flexibility and, some sociodemographic characteristics of the participants on state anxiety scores during the initial stage of the COVID-19 outbreak in Turkey. Method: The study was conducted with 674 individuals in Turkey through online surveys. Personal Data Form, State Hope Scale, Cognitive Control/Flexibility Questionnaire, and State Anxiety Inventory were applied for the evaluation. Results: In the multiple regression analysis, it was observed that state hope, cognitive control/flexibility, and gender factors predict state anxiety. Conclusion: The research findings reveal that state hope, cognitive control/flexibility, and gender are important factors affecting the state anxiety during the COVID-19 outbreak in Turkey. Hope and cognitive control/flexibility are important preventive factors related to state anxiety. © 2021 Yerkure Tanitim ve Yayincilik Hizmetleri A.S.. All rights reserved.

Bu araştırmanın amacı, yetişkin bireylerin çocuklukta onaylamayan çevre, rasyonel olmayan inançlar ve empati düzeyinin algıladıkları romantik ilişki doyumunu yordamadaki katkılarını incelemektir. Araştırmanın çalışma grubu en az bir yıldır romantik ilişkisi olan 18-65 (Ort.=29.9, SS=7.4) yaş aralığındaki 285 kadın (%79.8) ve 72 erkek (%20.2) olmak üzere toplam 357 katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırma verileri Demografik Bilgi Formu, İlişki Doyumu Ölçeği (İDÖ), Çocuklukta Onaylamayan Çevre Ölçeği (ÇOÇÖ), İlişki İnançları Ölçeği (İİÖ) ve Temel Empati Ölçeği (TEÖ) ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS programı ile analiz edilmiştir. Hipotezleri test etmek için Bağımsız Örneklemler t-Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson Korelasyon Analizi ve Çoklu Regresyon Analizi uygulanmıştır. Araştırma bulgularına göre çocuklukta onaylamayan çevre ve alt faktörleri ile romantik ilişki doyumu arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunmaktadır. Rasyonel olmayan inançlar toplam puanı ve alt boyutu olan “birbirimize karşı tamamen açık ve dürüst olmalıyız”, “birbirimizin zihnini okuyabilmeliyiz”, “birbirimizin bütün ihtiyaçlarını karşılamalıyız” ve “romantik idealizm” ile pozitif yönde anlamlı bir ilişki görülmüştür. Romantik ilişki doyumu ile empati düzeyi bilişsel alt faktörü ile pozitif yönde anlamlı bir ilişki görülürken; empati düzeyi toplam puanı ve duygusal alt faktörü ile anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Çoklu regresyon analizi sonucuna göre ise çocuklukta onaylamayan çevre ve rasyonel olmayan ilişki inançları romantik ilişki doyumunu yordarken empati düzeyinin ise yordamadığı görülmüştür. Ayrıca çocuklukta onaylamayan çevre ölçeği alt boyutu baba faktörü ve duygusal empati düzeyi negatif yönde romantik ilişki doyumunu yordarken; rasyonel olmayan inanç ölçeği alt boyutlarından romantik idealizm ve bilişsel empati düzeyi pozitif yönde romantik ilişki doyumunu yordamaktadır. Ek olarak cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, gelir seviyesi, ilişki türü ve ilişki süresi değişkenleri ile ölçek puanları arasındaki ilişkiye araştırma bulgularında yer verilmiştir. Elde edilen sonuçlar literatür kapsamında tartışılmış ve öneriler sunulmuştur. The aim of this study is to examine the contribution of adult individuals' invalidating childhood environment, irrational beliefs and empathy level in predicting their perceived romantic relationship satisfaction. The study group of the research consisted of a total of 357 participants that is 285 females (79.8%) and 72 males (20.2%), aged 18-65 (Mean=29.9, SD=7.4) who have been in a romantic relationship for at least one year. Research data were collected by Demographic Data Form, Relationship Assessment Scale (RAS), Invalidating Childhood Environment Scale (ICES), Relationship Beliefs Questionnaire and Basic Empathy Scale (ES). The obtained data were analyzed with the SPSS program. Independent Samples t-Test, One-Way Anova Analysis (ANOVA), Pearson Correlation Analysis and Multiple Regression Analysis were applied to test the hypotheses. According to the research findings, there is a negative and significant relationship between invalidating childhood environment and its sub-factors, and romantic relationship satisfaction. A positive and significant relationship was observed with the total score and sub-factors of irrational beliefs such as \"we should be completely open and honest with each other\", \"we should be able to read each other's minds\", \"we should be able to meet all of each other's needs\" and \"romantic idealism\". While romantic relationship satisfaction and empathy level cognitive sub-factor were positively and significantly correlated, no significant correlation was found with empathy level total score and emotional sub-factor. According to the results of multiple regression analysis, it was seen that while invalidating childhood environment and irrational relationship beliefs in predicted romantic relationship satisfaction, empathy level did not. In addition, while father factor, the sub-factor of the invalidating childhood environment scale, and emotional empathy level negatively predicted romantic relationship satisfaction; romantic idealism, which is a sub-factor of the irrational belief scale, and cognitive empathy levels positively predicted romantic relationship satisfaction. Moreover, the relationships between gender, age, education level, income level, relationship type and relationship duration variables and scale scores are included in the research findings. The obtained results were discussed within the literature scope and suggestions were presented.

Bu araştırmanın temel hipotezi, meslektaş ilişkileri ölçek puanlarının, tükenmişlik duygusunu ölçek puanlarını etkilediği biçiminde belirlenmiştir. Temel hipotezin dışında, katılımcıların demografik faktör düzeyleri ile tükenmişlik algısı arasında istatiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu varsayımına ilişkin hipotezler test edilmiştir. Meslektaş ilişkileri kavramsal yapısını ölçmek için Oranje (2011) tarafından geliştirilen Meslektaş İlişkisi Algısı Ölçeği, tükenmişlik kavramsal yapısını ölçmek için Maslach ve Jackson (1981) tarafından geliştirilen Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılmıştır. Her iki ölçek de Likert tipi ve beş düzeylidir. Araştırma Yalova ilinde görev yapan öğretmenler arasında gerçekleştirilmiştir. Veriler kolayda anket yöntemi ile toplanmış, araştırmaya cevap veren katılımcılardan 313’ünün verileri istatistik analiz için uygun bulunmuştur. Toplanan veriler, IBM SPSS 22.0 yazılım programı ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda meslektaş ilişkileri ile tükenmişlik arasında anlamlı ve negatif bir ilişki tespit edilmiş ve temel hipotez doğrulanmıştır. Katılımcıların yaş düzeyleri, medeni durum, çocuk sayısı, çalışma kıdemi ve eğitim düzeyinden oluşan demografik özellikler ile tükenmişlik arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilememiş, ikincil düzeyde H0 hipotezleri reddedilememiştir. İlgili yazın incelendiğinde meslektaş ilişkileri ile tükenmişlik duygusu ilişkisini ele alan çalışmaya rastlanılmamıştır. Araştırmanın bu yanıyla ilgili alanyazın açısından özgün olduğu düşünülmektedir The main hypothesis of this study is that the scores of the colleague relations scale affect the sense of burnout on the scale scores. Apart from the main hypothesis, the hypotheses related to the assumption that there are statistically significant differences between the demographic factor levels and burnout perception of the participants were tested. The Colleague Relationship Perception Scale developed by Oranje (2011) to measure the conceptual structure of colleague relationships, and the Maslach Burnout Scale developed by Maslach and Jackson (1981) were used to measure the conceptual structure of burnout. Both scales are Likert type and five-level. The research was conducted among the teachers working in the province of Yalova. The data were collected with the easiest questionnaire method, and the data of 313 of the participants who answered the research were found suitable for statistical analysis. Collected data were analyzed with IBM SPSS 22.0 software program. As a result of the analysis, a significant and negative relationship between colleague relations and burnout was determined and the main hypothesis was confirmed. No statistically significant relationship was found between burnout and the demographic characteristics of the participants, consisting of age levels, marital status, number of children, working seniority, and education level, and H0 hypotheses at secondary level could not be rejected. When the related literature is examined, there is no study dealing with the relationship between colleague relations and the feeling of burnout. It is thought to be unique in terms of the literature regarding this aspect of the research

Bu araştırmanın amacı, kadınlarda cinsel doyum üzerine, cinsel mitlerin ve ruminasyonun etkisinin araştırılması, değişkenlerin birbirlerini nasıl etkilediklerinin araştırılması ve bazı sosyo-demografik özelliklere göre farklılık olup, olmadığının incelenmesidir. Araştırmanın örneklemi 18-55 yaş aralığında, 386 kadın katılımcıdan oluşmaktadır. Bu araştırmada veriler, “Sosyo-Demografik Bilgi Formu”, “Golombok-Rust Cinsel Doyum Ölçeği- Kadın Formu”, “Cinsel Mitler Ölçeği” ve “ Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği ” ile elde edilmiştir. Araştırmaya katılımcılar, internet üzerinden erişim sağlamışlardır. Araştırmada yapılan istatistik analizler sonucunda, kadınlarda cinsel doyum üzerine, cinsel mitlerin ve ruminasyonun kısmen etkisinin olduğu belirlenmiştir. The aim of this study is to investigate the effects of sexual myths and rumination on sexual satisfaction in women and to examine whether there are differences according to socio-demographic characteristics. The sample of the study consists of 386 women participants between the ages of 18-55. In this study, the data were obtained by socio-demographic information form, golombok-rust sexual satisfaction scale-woman form, sexual myths scale and ruminative thinking style scale. Participants in the research have accessed via the internet. As a result of the statistical analysis made in the study sexual myths and rumination have an partly effect on sexual satisfaction in women.

Danışman: DOÇ. DR. CANAN TANIDIR Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Psikoloji Ana Bilim Dalı / Psikoloji Bilim Dalı Konu:Psikiyatri = Psychiatry ; Psikoloji = Psychology ; Sivil Havacılık = Civil Aviation Dizin:Klinik psikoloji = Clinical psychology ; Psikolojik destek programı = Psychological support programme ; Sivil havacılık = Civil aviation, Dünya literatürüne hem psikoloji hem havacılık bilim alanlarında bir ilki kazandıracak bu interdisipliner araştırmanın amacı; pilotların pilot akran destek programları çerçevesinde veya herhangi bir psikologdan psikolojik destek alma ile ilişkili sosyal damgalanma korkusu ve psikoterapi hakkındaki düşünceleri ile kendini açma eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. İlgili araştırma problemi başta psikoloji olmak üzere, havacılık psikolojisi, psikiyatri, tıp, adli tıp, havacılık yönetimi, sivil havacılık, uzay ve havacılık mühendisliği, sivil havacılık kabin hizmetleri, uçuş harekât yöneticiliği, havacılık ve uzay bilimleri akademik alanları tarafından, hiç incelenmemiş ve çalışılmamıştır. Araştırmanın temelini nicel yöntem ve buna bağlı olarak geliştirilmiş anketler oluşturmuştur. Türkiye'de çalışan 211 pilot çalışmanın örneklemini oluşturmaktır. Bu çalışmada veri toplamak için katılımcılara; "Kişisel Bilgi Formu", "Psikolojik Yardım Alma Nedeniyle Sosyal Damgalanma Ölçeği", "Psikoterapi Hakkındaki Düşünceler Ölçeği" ve "Kendini Açma Beklentileri Ölçeği" uygulan¬mıştır. Yukarıdaki ölçekler ve ölçek alt boyutları arasında yüksek düzeyde istatistiksel güvenilirliğe sahip, anlamlı ilişkiler bulunmuş, Pearson Korelasyon testi ile incelenmiş ölçek alt boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre katılımcıların %75'i Pilot Akran Destek Programlarından haberdar değildir, %60'ı mesleki geleceklerinden kaygı duymaktadır ve %88'i aile sorunlarının uçuş performansını etkilediğini, %50'si bir psikologdan psikolojik destek almak istediğini ifade etmiştir. Örneklemin sosyal damgalanma kaygısı arttıkça terapist tepkisi, imaj sorunu ve zorlanma sorunu kaygıları da artmaktadır. Örneklemin sosyal damgalanma kaygısı arttıkça, kendini açmaktan bekledikleri riskler artmakta, bekledikleri faydalar ise azalmaktadır. Pilotların psikolojik yardım almak için ilk tercihlerinin psikologlar olması Havacılık Psikologlarının önemini göstermektedir. Araştırma sonuçlarında pilotların, psikoterapi sürecinde terapistin yetkinliğini sorgularken, yargılama ve damgalama unsurlarının olmadığı ortamlarda kendilerini daha rahat ifade edebilecekleri görülmüştür. Bu araştırmadan elde edilen sonuçlar, Pilot Akran Destek Programlarının düzenlenip geliştirilmesi ve sonraki araştırmalara öncü kılavuz niteliğindedir., Aviation psychology and world literature both in the field of science policy that will give pilots a pilot of peer support programs within the framework of interdisciplinary research the aim of the psychological support and social stigma associated with receiving psychotherapy from a psychologist or with thoughts about fear of self-disclosure tendencies is the study of the relationship between. Relevant research problem in the beginning, including psychology, aviation psychology, psychiatry, medical, Forensic, Aviation Administration, Civil Aviation, Aerospace Engineering, Civil Aviation, Cabin Crew, Flight Operations, Director of aeronautical and Space Sciences by academic fields, has not been studied or never studied. METHOD: The basis of the research was the quantitative method and, accordingly, improved surveys. It is to create a sample of 211 pilot studies working in Turkey. In this study, "Personal Information Form", "social stigma scale due to receiving psychological help", "thoughts about psychotherapy scale" and "self-discovery expectations scale" were applied to the participants to collect data. RESULTS: Significant relationships with a high level of statistical reliability were found between the above scales and sub-dimensions of the scale, and statistically significant relationships were found between sub-dimensions of the scale studied using the Pearson correlation test. According to the results of the study, 75% of participants were not aware of Pilot Peer Support Programs, 60% were concerned about their professional future, and 88% said that family problems affected their flight performance, and 50% wanted to get psychological support from a psychologist. As the social stigma anxiety of the sample increases, so do concerns about therapist response, image problem, and strain problem. As the sample's anxiety about social stigma increases, the risks they expect from self-discovery increase, while the benefits they expect decrease. CONCLUSION: The fact that pilots ' first choice for psychological help is psychologists shows the importance of Aviation psychologists. Research results showed that pilots could express themselves more comfortably in environments where there are no elements of judgment and stigma, while questioning the therapist's competence in the psychotherapy process. The results from this study are a leading guide to the organization and development of Pilot Peer Support Programs and subsequent research.

Bu çalışmanın temel amacı, dünya genelinde psikolojik testler ve ölçmeyle ilgilenen kurum ve kuruluşlar tarafından psikolojik testlere ve ölçme süreçlerine ilişkin önerilen standartları ve yönergeleri incelemek ve bu konuyla ilgili kaynakları psikometri bilim alanında çalışan test geliştiricilere, uyarlayıcılara ve testlerle ilgilenen araştırmacılara tanıtmaktır. Bu amaç doğrultusunda, psikolojik testlere ilişkin standartlar geliştiren kurumların öncüleri olan Amerikan Eğitim Araştırmaları Birliği, Amerikan Psikologlar Birliği ve Eğitimde Ölçme Ulusal Konseyi tarafından önerilen ve güncelleme çalışmaları yapılan test standartları ayrıntılı olarak incelenmiştir. Bunlara ek olarak, test uyarlama ve kültürlerarası test kullanımına ilişkin kapsamlı yönergeler sunan Uluslararası Test Komisyonu tarafından geliştirilmiş test uyarlama yönergelerine çalışma kapsamında yer verilmiştir. Avrupa Psikologlar Birliği tarafından geliştirilen ve kullanıma sunulan Test İnceleme Modeli’nin de tanıtıldığı çalışmada son olarak, Uluslararası Standartlar Organizasyonu tarafından özellikle iş yaşamında kullanılan psikolojik testlere ve ölçme süreçlerine ilişkin oluşturulan standartlar incelenmiştir. İncelenen standartlara ve yönergelere ilişkin genel değerlendirmeler yapılmış, psikolojik ölçme araçları ile ilgilenen tüm araştırmacılara bu standartların ve yönergelerin kapsamları detaylı biçimde tanıtılmıştır.

Bu çalışmanın amacı bireylerin erken dönem uyum bozucu şemaları ile psikolojik belirtilerinin ruminatif düşünme biçimini yordayıp yordamadığını belirlemektir.Erken dönem uyumsuz şemalar çocukluk ve ergenlik yıllarında gelişen, yaşam boyunca karmaşık bir hal alarak devam eden, duygu, biliş, hatıralar ve bedensel duyulardan oluşan, kişiler arası ilişkilerde ortaya çıkan zihinsel kavramlardır (Young,1994). Psikopatoloji ruhsal yapıdan ayrı düşünülemez. Gelişimin erken dönemlerinde yaşanan travmatik deneyimler bilinçten (»bastırılma«) ile elenir ve bunlar artık istemli olarak »bilinç dışından« çağrılamaz. Yaşamsal bir savunma mekanizması olan bastırma ile geri plana itilen bu deneyimler şiddetli ruhsal yaralara sebep olursa iyileşmez ve işlenemez. Bastırılan travmalar etkilerini muhafaza ederler ve başka bir biçimde ve başka bir zamanda ruhsal rahatsızlık olarak ortaya çıkabilirler. Bastırılan bu travmatik deneyimler dinamik güçleri ve etkilerini muhafaza ederler ve daha sonra başka biçimlerde, ruhsal hastalıkların semptomları olarak ortaya çıkabilirler. Asıl neden yani, başlangıçtaki ruhsal yaralanma bilince getirilemez, hatırlanamaz. Bilinçle algılanan sadece ortaya çıkan semptomun verdiği sıkıntıdır (Freud, 1953). Alan yazında, özellikle şemaların çeşitli psikopatolojilerle arasındaki ilişki kapsamlı bir şekilde tartışılmış ve kuramsal olarak ortaya konulmuştur. Ruminasyon kavramı genel olarak tekrarlayıcı düşünmeyi ifade etmektedir (Rippere, 1977). Çalışmalar, ruminatif düşünme tarzının, depresyonla olan ilişkisini vurgulamaktadır. Ruminatif düşünme tarzı; depresif duygudurum ve nedenleri üzerine tekrarlayan düşünmeyi içerir ve bu bir kısır döngü içerisinde olumsuz duygudurumun ve depresif belirtilerin katlanarak artmasına sebep olur. Bu çalışmanın öncelikli amacı ruminatif düşünme biçimi ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide erken dönem uyumsuz şemaların etkisi incelemektir. Bu bağlamda, öne çıkan şemaların içerikleri, özellikleri ve bu şemaların yetişkinlikteki düşünce ve davranış örüntülerine yansımaları derinlemesine ele alınacaktır. Araştırma ilişkisel tarama modelinde yapılan bir çalışmadır. Bu araştırmada izlenecek prosedür literatür taraması yapılarak konuyla ilgili kapsamlı araştırma yapılıp tüm bilgiler toplanacaktır. Veri toplamak için katılımcılara Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği (RDBÖ), Young Şema Ölçeği Kısa Form (YŞÖ-3) ve Kısa Semptom Envanteri (KSE) uygulanacaktır. Çalışmanın örneklemi üniversite öğrencilerinden rastgele örnekleme yöntemine göre seçilerek gönüllü bireylerden oluşacaktır. Elde edilecek değişkenler korelasyon analizi uygulanarak SPSS ortamında analiz edilecektir. Ruminatif düşünme biçimi ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide erken dönem uyumsuz şemaların aracı rolü incelenecektir. Elde edinilen veriler SPSS 22.0 programı eşliğiyle analiz edilecektir. İstatistiksel incelemeler ve yorumlamalar; p < .05 anlamlılık düzeyine göre değerlendirilecektir. In this study, it was aimed to determine the effects of early maladaptive schemes and psychological symptoms on ruminative thinking style.Early maladaptive schemas are mental concepts that develop in childhood and adolescence, continue in a complex state throughout life, consisting of emotion, cognition, memories and physical senses, and occur in interpersonal relationships (Young, 1994).Psychopathology cannot be considered separately from the spiritual structure. Traumatic experiences in the early stages of development are eliminated by repression from consciousness, and these can no longer be called from consciousness anymore. These experiences, which are pushed into the background by suppression, which is a vital defense mechanism, do not heal and cannot be processed if they cause severe mental injuries. Suppressed traumas retain their effects and may occur as a mental disorder in another form and at another time.These suppressed traumatic experiences retain their dynamic powers and effects, and then they may appear in other forms as symptoms of mental illness. The real cause, that is, the initial mental injury cannot be brought into consciousness, cannot be remembered. Perceived by consciousness is only the distress caused by the symptom (Freud, 1953). In the literature, the relationship between schemas and various psychopathologies has been discussed extensively and theoretically.The concept of rumination refers to repetitive thinking in general (Rippere, 1977). Studies emphasize the relationship between ruminative thinking and depression. Ruminative thinking style; It involves repetitive thinking on depressive mood and its causes, and this causes an increase in negative mood and depressive symptoms in a vicious circle.The primary purpose of this study is to investigate the effect of early discordant schemes in the relationship between ruminative thinking and psychological symptoms. In this context, the contents of the prominent schemes, their features and their reflections on the patterns of thought and behavior in adulthood will be discussed in depth.The research is a study in relational screening model. The procedure to be followed in this research will be conducted through a literature review and a comprehensive research on the subject will be conducted and all information will be collected. To collect data, participants will use the Ruminative Thinking Style Scale (RDBÖ), the Young Schema Scale Short Form (YAS-3) and the Short Symptom Inventory (BSI). The sample of the study will be selected from university students according to random sampling method and will consist of volunteer individuals. The variables to be obtained will be analyzed in SPSS by applying correlation analysis. The effect of early maladaptive schemes in the relationship between ruminative thinking and psychological symptoms will be examined. The data obtained will be analyzed with SPSS 22.0 program. Statistical investigations and interpretations; p

Obsesif inanışlar, obsesif kompulsif bozukluk (OKB) riski altındaki bireylerin, belirli istenmeyen zihinsel müdahalelerin ortaya çıkmasıyla, istenmeyen müdahaleci düşünceleri hatalı değerlendirmelerine veya yanlış yorumlamalarına yol açan bilişsel süreçlerdir. Bu çalışmada obsesif inanışlar ile çocukluk çağı olumsuz yaşantıları, ruminasyon ve bilişsel çarpıtmalar arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, 346 gönüllüye (178 kadın ve 168 erkek), sosyodemografik form, Obsesif İanışlar Ölçeği – 44 (OİÖ), Çocukluk Çağı Olumsuz Yaşantıları Ölçeği (ÇÇOYÖ), Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği (RDBÖ) ve Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeği (BÇÖ) verilmiştir. Katılımcılardaki obsesif inanış düzeyleri persentil gruplamasıyla düşük, orta ve yüksek olmak üzere kategorize edilmiş ve bu üç grup arasında ÇÇOYÖ, RDBÖ, BÇÖ ve alt boyutları skorları ile farklılıklar araştırılmıştır. Bulgulara göre, yüksek obsesif inanışa sahip katılımcılar, düşük obsesif inanışa sahip katılımcılara göre anlamlı ölçüde daha fazla çocukluk çağı olumsuz yaşantıları, ruminasyon ve bilişsel çarpıtma skorlarına sahiptirler. Erkek katılımcılarda kadın katılımcılara göre anlamlı ölçüde daha fazla toplam obsesif inanış, sorumluluk tehlike beklentisi, mükemmeliyetçilik – kesinlik ve önem verme düşüncelerin kontrolü skorları bulunmuştur. Kadın katılımcılarda ise, erkek katılımcılara kıyasla daha fazla çocukluk çağı olumsuz yaşantıları ve felaketleştirme bilişsel çarpıtması bulunmuştur. Sonuç olarak, bu çalışma obsesif inanışların doğasını, çocukluk çağı olumsuz yaşantıları, ruminasyon ve bilişsel çarpıtmalar ve alt boyutları faktörleriyle açıklamaktadır. Klinisyenler, obsesif inanış ve OKB tedavisinde, bu faktörleri hedeflemeyi göz önünde bulundurmalıdır. Obsessive beliefs risen as misinterpreted and unwanted intrusive thoughts, with the emergence of certain unwanted mental interventions. are cognitive processes that lead individuals at risk of obsessive-compulsive disorder (OCD). In this study, it was aimed to determine the relationships between obsessive beliefs and childhood negative experiences, rumination and cognitive distortions. For this purpose, 346 volunteers (178 females and 168 males) were given the sociodemographic form, Obsessive Beliefs Questionnare- 44 (OBQ), Childhood Negative Experiences Scale (ACE), Ruminative Thinking Style Questionnare (RTSQ) and Cognitive Distortions Scale (CDS). The obsessive belief levels of the participants were categorized as low, intermediate and high with percentile grouping, and the differences between these three groups were investigated with the scores of ACE, RTSQ, CDS and its sub-dimensions. According to the findings, participants with high obsessive beliefs had significantly higher childhood negative experiences, rumination and cognitive distortion scores compared to participants with low obsessive beliefs. Significantly higher total obsessive beliefs, responsibility, perfectionism and thoughts obsessive belief sub-dimensions scores were found in male participants compared to female participants. On the other hand, female participants had more childhood negative experiences compared to male participants. In conclusion, this study explains the nature of obsessive beliefs considering the factors of childhood negative experiences, rumination and cognitive distortions and its sub-dimensions. Clinicians should consider targeting these factors when treating obsessive beliefs and OCD. 81

Güncel araştırma, en az 6 ay süren romantik ilişkisi olan bireylerde, erken dönem uyum bozucu şemalar ve eşe yönelik kişilerarası şemalar ile romantik ilişki ve partner odaklı obsesif kompulsif belirtiler arasındaki ilişkiyi incelemiştir. Evli, sözlü-nişanlı ya da sevgilisi olan 400 katılımcıya internet üzerinden seçkisiz atama yöntemiyle ulaşılmıştır. Araştırma değişkenlerinin ölçülmesi için Young Şema Ölçeği Kısa Form-3 (YŞÖ-KF3), Kişilerarası Şema Ölçeği (Arkadaş Formu), Romantik İlişki Obsesyon ve Kompulsiyonları Ölçeği ve Partnere İlişkin Obsesif Kompulsif Belirti Ölçeği ve demografik bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25.0 istatistik programı ile analiz edilmiştir. Envanterlerden alınan puanların birbirleriyle ve yaş, ilişki süresi, ilişkiden duyulan memnuniyet düzeyi gibi sosyodemografik değişkenlerle olan ilişkilerini incelemek amacıyla Pearson korelasyon katsayıları hesaplanmıştır. Envanterlerden alınan puanların katılımcıların cinsiyetlerine ve ilişki durumlarına göre değişip değişmediğini belirlemek için için tek yönlü MANOVA uygulanmıştır. Araştırma bulguları, erken dönem uyum bozucu şemalar ve kişilerarası şemalar ile romantik ilişki ve partner odaklı obsesif kompulsif belirtiler arasında pozitif ve negatif yönlü anlamlı ilişkiler olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, araştırma değişkenlerinin cinsiyet, yaş, ilişki durumu, ilişki süresi ve ilişkiden duyulan memnuniyet düzeyi gibi sosyodemografik değişkenlere göre farklılaştığı görülmüştür. Araştırma bulguları literatür ışığında tartışılmıştır. The current study examined the relationship between early maladaptive schemas, interpersonal schemas, romantic relationship and partner-related obsessive-compulsive symptoms in individuals who have a romantic partner for at least 6 months. 400 participants who are married, engaged, or have a romantic partner were reached through the internet using the random assignment method. In order to evaluate research variables, the Young Schema Scale Short Form-3 (YSS-SF3), the Interpersonal Schema Questionnaire (Friend Form), the Relationship Obsessive-Compulsive Inventory, the Partner Related Obsessive Compulsive Scale, and the demographic information form were used. The data were analyzed with the SPSS 25.0 statistical program. In order to examine the relationships of scores obtained from the inventories with each other and with sociodemographic variables such as age, duration of the relationship, and level of satisfaction with the relationship, Pearson correlation coefficients were calculated. One-way MANOVA has been used to determine whether the scores obtained from the inventories differ according to gender and relationship status of the participants. The findings of the current study indicated that there were positive and negative relationships between early maladaptive schemas, interpersonal schemas, romantic relationship and partner related obsessive-compulsive symptoms. In addition, it was found that the variables of the current study differed according to participants' sociodemographic characteristics such as gender, age, relationship status, relationship duration, and level of satisfaction with the relationship. The research findings have been discussed in light of the literature.

Türk Ceza Kanunu’nda cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda öğretide üzerinde en çok tartışılan suç “reşit olmayanla cinsel ilişki” suçu olmuştur. Özellikle rızaya dayalı cinsel ilişkinin her iki tarafının da reşit olmaması ya da on sekiz yaşın altında olması durumunda ceza hukukunun müdahale alanı dışında kalması gerektiği konusunda öğretide görüş birliği bulunmaktadır. Ancak hukuk uygulamamızda on beş yaşın üzerindeki akran çocuklar arasında gerçekleşen rızaya dayalı cinsel ilişkilerin suç olarak kabul edildiği, herhangi başka bir değerlendirme bile yapılmasına ihtiyaç duyulmaksızın erkek çocuğun fail, kız çocuğun ise mağdur olarak belirlendiği görülmektedir. Korunan hukuki yararla uyuşmadığını değerlendirdiğimiz ve bir gerekçeye dayanmayan bu kararlar, uygulamada tutarsız sonuçlara ve mağduriyetlere neden olmaktadır. Kanaatimizce sorunun çözümü; kanun hükmünün Avrupa Konseyi Çocukların Cinsel Sömürü ve İstismara Karşı Korunması Sözleşmesi kapsamında yapılabilecek bir yorumuyla mümkün olabilecektir. Söz konusu Sözleşmede bir çocukla cinsel faaliyette bulunmanın yasak olduğu yaş alt sınırının taraf devletlerce belirlenmesi gerektiği hüküm altına alınmıştır (m.18). Sözleşme kapsamında dikkat edilmesi gereken diğer husus ise çocuklar arasındaki rızaya dayalı cinsel faaliyetlerin bu kapsamda değerlendirilmemesi gerektiğidir. Dolayısıyla çocuklar arasındaki rızaya dayalı cinsel ilişki, ceza hukukunun dışında tutulmalı, suçun faili olabilmek için on sekiz yaşın tamamlanmış olması koşulu aranmalıdır., In the Turkish Penal Code, the crime most frequently discussed in doctrine crimes against sexual inviolability is the crime of “sexual intercourse with minors”. There is a consensus in the doctrine that especially if both parties of consensual sexual intercourse are minor or under the age of eighteen, criminal law should remain outside the intervention area. However, in our legal practice, it is seen that consensual sexual intercourse among peer children over the age of fifteen are considered as a crime, the boy is determined as the perpetrator and the girl as the victim without the need for any further evaluation. These decisions, which we consider to be incompatible with the protected legal interest and do not rely on any justification, cause inconsistent results and aggrievements in practice.In our opinion, the solution of the problem will be possible with an interpretation of the provision of law within the scope of the Council of Europe Convention on the Protection of Children against Sexual Exploitation and Sexual Abuse. In the aforementioned Convention, the age below which it is prohibited to engage in sexual activities with a child should be determined by the state parties (Art.18). Another point that should be considered within the Convention is that sexual activities based on consent among children should not be considered within this scope. Therefore, consensual sexual intercourse between children should be excluded from the criminal law, and the condition of completing the age of eighteen must be taken into account in order to be the perpetrator of the crime.

ÖZET Amaç: Çocukluk çağı ruhsal travmaları yetişkinlik dönemi psikopatolojileri için ciddi bir risk etmeni olarak görülmektedir. Siber zorbalık yeni bir çalışma alanı olup ciddiyeti gün geçtikçe artmaktadır. Bu çalışmanın amacı çocukluk çağı ruhsal travmalar siber zorbalık ve aleksitimi arasındaki ilişkiyi incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 20-50 yaş arası 524 genç yetişkin alınmıştır. Katılımcılara internet ortamında Sosyodemografik Veri Formu, Çocukluk Çağı Ruhsal Travmalar Ölçeği (ÇÇRTÖ), Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ) ve Yenilenmiş Siber Zorbalık Ölçeği (YSZÖ) uygulanmıştır. Bulgular: Erken dönem ruhsal travması olan bireylerin siber zorbalığa uğratma ve uğrama puanları ile aleksitimi puanları anlamlı olarak yüksektir. Erken dönem ruhsal travması olan bireylerin siber zorbalığa uğrama puanları uğratma puanlarından anlamlı olarak yüksektir. Siber zorbalığa uğratan ve uğrayan bireylerin aleksitimi puanları anlamlı olarak yüksektir. Aleksitimi, erken dönem ruhsal travmayı ve siber zorbalık aleksitimiyi yordamaktadır. Sonuç: Çalışmamız psikopatoloji gelişiminde önemli bir faktör olan erken dönem ruhsal travma ile siber zorbalık ve aleksitimi ilişkisini genç yetişkin grupta açıkça göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Çocukluk çağı ruhsal travma, genç yetişkin, siber zorbalık, aleksitimi

Bu çalışmanın amacı 112 acil sağlık çalışanlarında eşduyum yorgunluğu, eşduyum tatmini ve tükenmişliği incelemektir. Araştırmada betimsel ve ilişkisel tarama modelinden yararlanılmıştır. Araştırma Kayseri İli Sağlık Müdürlüğüne bağlı olarak hizmet veren 41 acil sağlık hizmetleri istasyonunda çalışan 345 personelle gerçekleştirilmiştir.Verilerin toplanmasında “Çalışanlar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği” kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemede Pearson korelasyon analizi gerçekleştirilmiştir. Bireysel değişkenlere göre eşduyum yorgunluğu, eşduyum tatmini ve tükenmişlik düzeylerinin farklılığını değerlendirmede ikili karşılaştırmalarda t test, ikiden fazla grubu karşılaştırmada tek yönlü ANOVA testinden yararlanılmıştır. Parametrik koşulların sağlanamadığı durumlarda grupları karşılaştırmalarda Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları 112 acil sağlık çalışanlarının büyük çoğunluğunun eşduyum yorgunluğu ve tükenmişlik için yüksek ve orta riskte olduklarını göstermiştir. Aynı zamanda çalışanların yaklaşık dörtte birinin (%22,3) eşduyum tatmininde düşük potansiyele sahip olduğu bulunmuştur. Eşduyum yorgunluğu ve tükenmişlik arasında pozitif ilişki, eşduyum tatmini ve tükenmişlik arasında ise negatif yönde bir ilişki belirlenmiştir. Ayrıca kadınların tükenmişliklerinin erkeklerden daha düşük olduğu, paramediklerin diğer unvanlara sahip olanlardan eşduyum tatminlerinin daha yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışılan birimdeki hizmet süresinin çalışanların eşduyum yorgunluğu, eşduyum tatmini ve tükenmişliğini anlamlı olarak farklılaştırmadığı görülmüştür. Araştırmadan elde edilen bulguların ışığında kurumların çalışanlarına psikolojik destek ve düzenli eğitim vermeleri önerilmiştir., This study aimed to investigate compassion fatigue, compassion satisfaction, and burnout in 112 emergency health care workers. In the research, a relational screening model was utilized. The research was carried out with 345 personnel working in 41 emergency health service stations under the Kayseri Provincial Health Directorate.“Professional Quality of Life Scale” was used to collect data. Pearson correlation analysis was used to examine the relationships between variables. The t-test was used in pairing comparisons, and the one-way ANOVA test was used to compare more than two groups in evaluating the differences in compassion fatigue, compassion satisfaction, and burnout levels according to individual variables. When parametric conditions were not met, Kruskal Wallis H test was used to compare the groups.The results of the study showed that the majority of 112 emergency health workers were at high and moderate risk for compassion fatigue and burnout. At the same time, approximately one quarter (22.3%) of workers were found to have a low potential for compassion fatigue. A positive relationship was found between compassion fatigue and burnout, and a negative relationship was found between compassion satisfaction and burnout. In addition, it was found that women had lower burnout than men, and paramedics had higher empathy satisfaction than those with other titles. It was seen that having a child, education level, working unit, length of service in the unit, and total length of service did not significantly differentiate compassion fatigue, compassion satisfaction, and burnout of employees. In light of the findings obtained from the research, it was suggested that institutions provide psychological support and regular training to their employees.

Amaç: Bu çalışmamızda tıp fakültesi öğrencilerinde akıllı telefon bağımlılığı, depresyon ve anksiyete arasındaki ilişkiyigöstermeyi amaçladık.Çalışma Planı: Çalışmamıza tıp fakültesinde öğrenim gören, 18-25 yaş aralığında toplam 297 öğrenci (kadın n=200, erkek n=97) katıldı. Akıllı telefon bağımlılığı Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği (ATBÖ) ile, depresyon düzeyi Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ile, anksiyete düzeyi ise Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) ile değerlendirildi. Ayrıca tüm katılımcılardan sosyodemografik bilgi formunu doldurmaları istendi. İlgili ölçekler ile veri toplama süreci online sistem üzerinden gerçekleştirildi. İstatistiksel yöntemde bağımsız gruplar t-testi, Pearson’s korelasyon testi ve aracılık analizi kullanıldı. P, Objectives: This study aims to investigate the relationship between smartphone addiction, depression, and anxiety in medical school students.Study Design:A total of 297 students (female n = 200, male n = 97) between the ages of 18-25, studying at the medical faculty, participated in our study. Smartphone addiction was evaluated with the Smartphone Addiction Scale (SAS), depression level with the Beck Depression Inventory (BDI), and anxiety level with the Beck Anxiety Inventory (BAI). Also, all participants were asked to fill in the sociodemographic information form. The data collection process with relevant scales was carried out through the online system. Independent groups t-test, Pearson's correlation test, and mediatedregressionanalysis were used in the statistical method. P

This study aims to compare the eating behavior of children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and normal children. In line with this purpose, the correlational survey model was used in the research. The study group consisted of children aged 7, 8, and 9 years who were diagnosed with ADHD (N=64) and with normal development (N=96). The study group was reached in Istanbul province through the institutions where children receive education. Children’s ADHD symptoms were measured using the Vanderbilt Attention Deficit Hyperactivity Disorder Parent Rating Scale (Vanderbilt ADHD PRS) that was adapted into Turkish by Küçük-Doğaroğlu (2013), while their eating behavior was measured with the Children’s Eating Behavior Questionnaire (CEBQ) that was adapted into Turkish by Yılmaz, Esmeray, and Erkorkmaz (2011). As the data set was not normally distributed, the Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis test, which are nonparametric tests, were used. The results of the study showed that children with ADHD had significantly higher scores in all subscales (food responsiveness, emotional overeating, enjoyment of food, desire to drink, satiety responsiveness, and slowness in eating) except emotional under-eating and food fussiness than children with normal development. Examining the children with ADHD, females were found to have significantly higher scores in the emotional overeating subscale than males, while males were found to have significantly higher scores in the hyperactivity subscale than females. No difference was found in ADHD symptoms by age., Bu çalışmanın amacı, dikkat eksikliği ve hiperaktivitesi (DEHB) olan çocuklarla normal çocukların yeme davranışlarını karşılaştırmaktır. Bu amaca uygun olarak araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu DEHB tanılı (N=64) ve normal gelişim gösteren (N=96); 7, 8, 9 yaşlarındaki çocuklar oluşturmuştur. Çalışma grubuna İstanbul ilinde çocukların eğitim aldıkları kurumlar aracılığı ile ulaşılmıştır. Çocukların DEHB belirtileri Küçük-Doğaroğlu tarafından (2013) Türkçeye uyarlanan Vanderbilt Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Aile Değerlendirme Ölçeği (Vanderbilt DEHB ADÖ) ile, yeme davranışları ise Yılmaz, Esmeray ve Erkorkmaz (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi (ÇYDA) ile ölçülmüştür. Veri seti normal dağılım özelliği göstermediği için non-parametrik testlerden Mann-Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda; DEHB olan çocukların, normal gelişim gösteren çocuklardan duygusal az yeme ve yemek seçiciliği alt ölçekleri dışındaki tüm alt ölçeklerden (gıda heveslisi, duygusal aşırı yeme, gıdadan keyif alma, içme tutkusu, tokluk heveslisi, yavaş yeme) anlamlı daha yüksek puanlar aldıkları görülmektedir. DEHB’li çocuklar kendi içlerinde incelendiklerinde ise duygusal aşırı yeme alt boyutunda kızların erkeklerden anlamlı düzeyde daha yüksek skorlar aldıkları görülürken, hiperaktivite alt boyutunda ise erkeklerin kızlardan anlamlı düzeyde daha yüksek skorlar aldıkları görülmüştür. Yaş değişkenine göre DEHB belirtilerinde bir farklılık görülmemiştir.

Amaç: Hasta kampı MS hastalarının sosyalleşmeleri ve hastalıkları ile ilgili sorunlarını azaltmak için gerçekleştirilen bir etkinliktir. Bu gerekçe ile kamp ortamının MS hastalarının beslenmelerini etkileyebilecek yeme tutumlarının nasıl etkilendiğini belirlemek amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışmaya, 6. MS hasta kampına katılan 40 hasta dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri ve yeme davranışları anket formu ile sorgulandı. Antropometrik ölçümleri alındı. Yeme tutumları 26 maddelik Yeme Tutumu Testi (YTT-26) kullanılarak değerlendirildi. Verilerin istatistiksel analizinde SPSS 21.0 programı kullanıldı ve p, Aim: The patient camp is an activity that allows MS patients to socialize and reduce their problems related to their diseases. For this reason, this study was carried out to determine how the camping environment affects the eating attitudes that will affect the nutrition of MS patients.Methods: In this cross-sectional study, 40 patients who attending in the 6th MS patient camp were included. Demographic characteristics and eating behaviour of the patients were questioned with a questionnaire form. Anthropometric measurements were taken. Eating attitudes were evaluated with 26-item Eating Attitude Test (EAT-26). SPSS 21.0 statistics program was used to analyze the data and p

The new type of coronavirus (COVID-19), which occurs in Wuhan, China, and turns into a pandemic in a short time, differs from other coronavirus outbreaks in terms of spreading rate and mortality rates. COVID-19, which is also effective on psychological health with the traumatic experiences it brings along with physical health, can cause anxiety in individuals directly or indirectly. In this study, it was aimed to examine the reliability and validity of the Coronavirus Anxiety Scale, developed to measure COVID-19 induced anxiety, in the Turkish sample. A total of 1176 people, 793 females, and 383 males, participated in the study. Demographic data form, Coronavirus Anxiety Scale, Hospital Anxiety Depression Scale and Health Cognitions Questionnaire were applied to the participants. For the language validity of the scale, suitable Turkish item translations were prepared by getting expert opinions. Exploratory factor analysis showed that it has a single factor structure. As a result of confirmatory factor analysis, the structure of the scale was found suitable for the research sample. Scale items were found to have high discrimination. Test-retest and criterion-related reliability findings showed that the scale has a high-reliability value. According to the data obtained, the Coronavirus Anxiety Scale is a valid and reliable measurement tool for the Turkish sample and it is suitable to be used in future studies. © 2020, Cyprus Mental Health Institute. All rights reserved.