Search

Venöz tromboz (VT) santral venöz kateterizasyon (SVK) sonucu ortaya çıkabilmektedir. VT duktus torasikus’un drene olduğu angulus venosus’a uzanıp lenfatik akımı engellediğinde şilotoraks gelişebilmektedir. Uzun süreli SVK’ya bağlı VT sonucu şilotoraks ortaya çıkan ve yaşamını yitiren 76 yaşındaki bir olgu sunularak; hem VT’nin şilotoraks nedeni olabileceği hem de SVK’lı olguların tromboz gelişimi açısından düzenli kontrollerinin yapılması gerektiği vurgulanmak istenmiştir., The venous thrombosis (VT) often occurs as a result of central venous catheterization (CVC). When the VT extends into the angulus venosus where the ductus thoracicus drains, lymphatic flow may stop chylothorax may develop. A 76-year-old patient who developed chylothorax as a result of the VT due to long-term CVC and later died is presented. It was emphasized the VT may be the cause of chylothorax and the patients with CVC should be checked regularly for the development of thrombosis.

Aim: Central venous catheters (CVCs) are widely utilized for patient therapy and monitoring in intensive care units . Its goal is to identify infections caused by central venous catheters, to recommend appropriate empirical antibiotic therapy in intensive care units, and to offer comparable data for future investigations. Material and Methods:Patients who were followed up in intensive care units as part of an active prospective surveillance program and were found to have CVC-related bloodstream infections according to Centers for Disease Control and Prevention (CDC) criteria were spared. Retrospectively, the rates of catheter-related bloodstream infections (CRBSI), CVC use, microbiological agents, antibiotic sensitivity, and risk factors were evaluated. The data was analyzed and recorded using the SPSS 17.0 statistical package application.Results: The rate of central venous catheter use was 0.48 and the rate of central catheter-related infection was determined as 8.07. The 72 pathogens identified were 28 gram-positive (28.9%), 31 gram-negative (43.6%) and 13 fungi (18.5%) and coagulase-negative staphylococci (22%), Candida spp. (18.8%), Acinetobacter spp. (16.6%) were the most commonly found agents. The methicillin resistance was detected in 75% of coagulase-negative staphylococci and 67% of S. aureus strains. Conclusion: It is believed that reducing the incidence of CRBSI can be achieved by avoiding needless CVCs use, removing it when the indication is no longer needed, and treating the underlying medical conditions., Amaç: Santral venöz kateterler (SVK), yoğun bakım ünitelerinde hastaların tedavisi ve izlemi için sık kullanılan aletlerdir. Santral venöz kateter ilişkili infeksiyonları belirlemek, uygun ampirik antibiyotik tedavisi açısından yol gösterici olmak ve sonraki çalışmalar için karşılaştırılabilir veri sağlamak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Yoğun bakım ünitelerinde, aktif prospektif sürveyans kapsamında takip edilen ve Centers for Disease Control and Prevention (CDC) kriterlerine göre SVK ilişkili kan dolaşımı infeksiyonu tanısı konulan hastaların, retrospektif olarak SVK kullanım oranları, kateter ilişkili kan dolaşımı infeksiyon (KİKDİ) hızları, mikrobiyolojik etkenleri, antibiyotiklere duyarlılık sonuçları ve risk faktörleri değerlendirilmiştir. Veriler SPSS 17.0 istatistik paket programına kaydedilerek, analiz edilmiştir. Bulgular: Santral kateter kullanım oranı %48 ve infeksiyon hızı 8,07 olarak saptanmıştır. . İzole edilen 72 patojenin, 28’ i gram pozitif (% 28,9), 31’i gram negatif ( % 43,6), 13’ ü mantar (%18,5) olup, koagülaz negatif stafilokok (%22), Candida spp. (%18,8) Acinetobacter spp. (%16,6) en sık saptanan etkenler olmuştur. Koagülaz negatif stafilokoklarda metisilin direnci %75, S. aureus’ da %67 saptanmıştır. Sonuç: Gereksiz santral kateter kullanımından kaçınılması, endikasyon kalkınca çıkarılması ve altta yatan hastalıkların tedavi edilmesi ile KİKDİ oranlarında azalma sağlanabileceği düşünülmektedir.

Objective:This study was carried out systematically in order to determine the effect of central venous catheter care on central venous catheter-related infection.Materials and Methods:In this systematic review, researches that could be accessed from Google Scholar, PubMed, ScienceDirect, ProQuest, Cochrane Library, ULAKBIM, EBSCOhost and Google Scholar databases and that were conducted between January 1, 2007 and December 15, 2017 were evaluated. For searching, the terms “care”, “central venous catheter”, “infection”, “catheter related infection”, “catheterization”, “nursing care” in Turkish and English were used. In this context, national and international studies that were in line with the inclusion criteria were reviewed and 40 publications were included in the study.Results: Of the articles included in this systematic review, 11 were prospective, eight were randomized controlled, five were retrospective, three were observational, three were descriptive, three were semi-experimental, two were prospective, randomized controlled experimental, two were prospective and the remaining studies were prospective-observational-interventional-intermittent time series, methodological, cross-sectional, single-group, pretest-posttest, semi-experimental and retrospective-quasi-experimental. According to the research results, it has been determined that a) 2%, 4% chlorhexidine, povidone iodine and octenidine hydrochloride are used in skin antisepsis, b) care packages are used in catheter placement and care, c) chlorhexidine gluconate-impregnated sponge wrap, polyurethane transparent film cover, gauze and microporous tapes are used in central venous catheter dressing, and d) chlorhexidine is used in patient bath.Conclusion:As a result of this systematic review, it has been concluded that the use of chlorhexidine solution in skin antisepsis and patient baths, and the use of chlorhexidine-impregnated sponge dressings and the closure of the catheter area with transparent film covers reduce the incidence of catheterrelated infections. In addition, the use of central venous catheter care packages created by various disciplines is considered to be one of the effective nursing care practices and may be useful in the prevention of catheter related infection.

Amaç: Pediyatrik kardiyak anestezist tarafından ultrasonun yaygın olarak kullanılması ile zaman ve malzeme tasarrufu ile birlikte başarılı girişim sayısı artmış, komplikasyonlarda da azalma olmuştur. Bu çalışmada, çocuklara 2 farklı yöntem olan anatomik tarif (AT) ve Ultrasonografi (US) eşliğinde perkutan santral venöz kateter (SVK) takılması yöntemlerini karşılaştırdık. Yöntem: On kilogramın altında, toplam 293 olgu, rastgele, retrospektif olarak; AT (n=151) ve US (n=142) eşliğinde kateterizasyon yapılanlar olarak 2 gruba ayrıldı. SVK sağ/sol internal juguler ven (İJ), sağ/sol femoral ven (FV) ve sağ/sol subklaviyen venden (SKV) takıldı. Karşılaştırılan parametreler: demografik veriler, kateterin takıldığı yer, girişim sayısı, işlemi bitirme süresi, cerrahi kateter takılma sayısı, komplikasyonlar idi. Bulgular: Grupların demografik verileri; yaş (1 gün- 4.5 yaş), ağırlık (560 g-10 kg), boy (23-103 cm) ve cinsiyetleri arasında fark yoktu (p>0,05). SVK takıldığı yerler sırası ile % olarak: sağ İJ/sol İJ/sağ FV/ sol FV/ sağ SKV / cerrahi femoral ven/sağ atriyum; AT de 82/6/6/2/2/2, US’de 89/9/1/0/0/0 (p

Bu araştırma, kanser hastalarında sıklıkla kullanılan SVK’lere ilişkin hemşirelerin farkındalıklarını sağlayarak bilgi düzeylerini artırmak amacıyla 21 Mayıs- 20 Ekim 2018 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi İç Hastalıkları AD Hematoloji BD Kliniği ve Kemik İliği Nakil Ünitesi’nde yürütülmüştür. Araştırmada, internet dolayımlı iletişim uygulamaları (WhatsApp ve e-mail) ile eğitimin sürekliliğinin sağlanması amaçlanmıştır. Araştırmada, hemşirelere SVK’lerde kanıta dayalı bakım yönetimi uygulamalarına ilişkin eğitim verilmiştir. Eğitim içeriği; el hijyeni ve aseptik teknik, maksimum steril bariyer önlemleri, önerilen cilt antiseptikleri, kateter hubunun silinmesi, kateter giriş yeri değerlendirme ve pansumanı, kateterden kan ve kan kültürü alma, kateteri kilitleme veya yıkama ve infüzyon setlerinin değişim sıklığı konu başlıklarından oluşmaktadır. Araştırmanın, birinci aşamasında tüm hemşirelere genel bir eğitim verilmiştir. Genel eğitim içeriği, hemşirelerin e-mail adreslerine gönderilmiştir. İkinci aşamasında ise, eğitimin verimliliğini ve uygulanabilirliğini desteklemek amacıyla, modern çağın vazgeçilmez olanaklarından sayılan akıllı telefonlar kullanılmıştır. Bu bağlamda, araştırmaya katılmayı kabul eden ve internet erişimi olan akıllı telefona sahip hemşirelerle sosyal ağ üzerinden (WhatsApp) sürekli eğitim materyalleri paylaşılmıştır. Araştırmada, hemşirelere ön test ve son test uygulanmıştır. Hemşirelere verilen sürekli eğitim uygulamalarının etkinliği ise klinik SVKİ-KDE hızı sürveyans verileri ile değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularında; hemşirelerin genel olarak SVK’lere ilişkin bilgi sahibi oldukları görülmüştür. Hemşirelerin eğitim öncesi ve sonrası değerlendirmelerinde; el hijyeni, maske kullanımı, önerilen cilt antiseptikleri, kateter hubunun silinmesi, kateterden kan kültürü alma, kateteri kilitleme veya yıkama ve infüzyon setlerinin değişim sıklığına yönelik sorulan sorularda istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır. Ayrıca, hemşirelerin eğitim sonrası doğru yanıt ortalamalarının eğitim öncesine göre anlamlı düzeyde arttığı tespit edilmiştir (p, This research was carried out between May 21th and October 20th 2018 at Ege University Medical Faculty Hospital Department of Internal Diseases Department of Hematology and Bone Marrow Transplantation Unit in order to increase the knowledge level of nurses about CVCs which are frequently used cancer patients by providing awareness of the nurses. The aim of the research is to ensure continuity of education through internet mediated communication applications (WhatsApp and e-mail). In the research, training was given to the nurses in relation to evidence-based nursing care management practices in CVCs. Educational content are composed of topics from hand hygiene and aseptic technique, maximal sterile barrier precautions, recommended skin antiseptics, scrub to the catheter hub, evaluation and dressing of the catheter entry site, drawing blood and blood cultures from the catheter, catheter locking or flushing and the frequency of change of infusion sets. In the first phase of the research, a general education was given to all nurses. The contents of general education were sent to the e-mail addresses of the nurses. In the second phase, smart phones are used as the indispensable facilities of the modern time in order to support the efficiency and applicability of the training. In this context, the continuous training materials are shared with the nurses who had smart phones with internet access and agreed to participate in the study thanks to the social network (WhatsApp). In the research, pre-test and post-test were applied to nurses. The effectiveness of the continuous education practices given to the nurses was evaluated by clinical CLABSI rate surveillance data. In the research findings, it was seen that nurses had knowledge about CVCs in general. Before and after the training of the nurses; a statistically significant difference was found in the questions asked about hand hygiene, wearing mask, recommended skin antiseptics, scrub to the catheter hub, drawing blood cultures from the catheter, catheter locking or flushing and the frequency of change of infusion sets. In addition, it was determined that the mean of the correct response of nurses after the training increased significantly (p

Bu araştırma, pediatri kliniklerinde çalışan hemşirelerin santral venöz kateter bakımı ile ilgili bilgi düzeylerinin saptanması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Mayıs-Haziran 2019 tarihleri arasında Zonguldak ilinde bulunan Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi (68) ve Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi’nin (50) çocuk sağlığı ve hastalıkları birimlerinde görev yapan 118 hemşire oluşturmuştur. Çalışmada örneklem seçimine gidilmeyip, çalışmanın verilerinin toplandığı tarihlerde (Mayıs-Haziran 2019) çalışmanın örneklem ve uygulanma ölçütlerine uygun olan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 88 hemşire ile çalışılmıştır. Evrenin %75.0’ına ulaşılmıştır (n=88). Verilerin toplanmasında hemşirelerin demografik özellikleri ve iş yaşamıyla ilgili özelliklerini belirlemeye yönelik kişisel bilgiler formu ve hemşirelerin santral venöz kateter bakımına ilişkin bilgi düzeyi formu kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel değerlendirme sonucunda hemşirelerin santral venöz kateter bakımı bilgi puan ortalamalarının hemşirelerin yaş, cinsiyet, medeni durum, çalıştıkları kurum, çalıştıkları bölüm, çalıştıkları yıl ve santral venöz kateter bakımı vermiş olma durumlarına göre anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir (p>0.05). Hemşirelerin santral venöz kateter hakkında bilgi alma ve eğitim durumlarına göre santral venöz kateter bakımı bilgi puan ortalamaları arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p, This study was carried out to determine knowledge levels of the nurses, who were working in pediatric clinics, regarding central venous catheter care. The universe of the study consisted of 118 nurses working in Zonguldak Bülent Ecevit University Health Application and Research Center (68) and Gynecology and Pediatric Hospital (50) in May-June 2019. No sample was selected; and 88 nurses, who were eligible for the sample and study criteria and approved to participate during the dates of data collection (May-June 2019) were included in the study. 75.0 % of the universe was reached (n=88). Personal information form for the identification of demographic characteristics and working lives of the nurses and the form for the knowledge levels of the nurses regarding central venous catheter care were used to collect data. At the end of statistical assessment, no significant differences were found between mean scores of central venous catheter care of the nurses based on age, sex, marital status, working institution, working department, working year and their states of providing central venous catheter care (p>0.05). A significant difference was detected between nurses’ states of having knowledge and education regarding central venous catheter and their mean scores of central venous catheter care (p

Amaç: Çocuklarda santral venöz kateter ve arter kateteri takılması damar çapı küçük olduğundan güçlükleriçerir. Ultrasonografi ile kateterizasyon zaman ve malzeme tasarrufu ile birlikte girişim başarısı artmış, komplikasyonlarda da azalma olmuştur. Bu çalışmanın amacı çocuklara anatomik işaret ve ultrasonografi eşliğindesantral venöz kateter ve arter takılması yöntemlerini; zaman, malzeme, cerrahi, atriyal kateter takma yönlerinden karşılaştılmasıdır.Yöntem: Hastane Etik Komite onayı alındıktan sonra, retrospektif, olgu kontrollü, ardarda 1’er yıllık sürelerde,1. yıl anatomik işaret (Grup A, n=151) ve 2. yıl ultrasonografi (Grup B, n=151) yöntemleri kullanılarak, 10 kg’ınaltı, santral venöz kateter ve/veya arter takılan olgular çalışmaya dâhil edildi.Bulgular: Grup A ve Grup B’de sırası ile tüm olguların toplam santral venöz kateter takma süresi 78 saat, 37saat, fark 41 saat idi (p

WOS: 000470081700001, Objective: This study was carried out systematically in order to determine the effect of central venous catheter care on central venous catheter-related infection. Materials and Methods: In this systematic review, researches that could be accessed from Google Scholar, PubMed, ScienceDirect, ProQuest, Cochrane Library, ULAKBIM, EBSCOhost and Google Scholar databases and that were conducted between January 1, 2007 and December 15, 2017 were evaluated. For searching, the terms "care", "central venous catheter", "infection", "catheter related infection", "catheterization", "nursing care" in Turkish and English were used. In this context, national and international studies that were in line with the inclusion criteria were reviewed and 40 publications were included in the study. Results: Of the articles included in this systematic review, 11 were prospective, eight were randomized controlled, five were retrospective, three were observational, three were descriptive, three were semi-experimental, two were prospective, randomized controlled experimental, two were prospective and the remaining studies were prospective-observational-interventional-intermittent time series, methodological, cross-sectional, single-group, pretest-posttest, semi-experimental and retrospective-quasi-experimental. According to the research results, it has been determined that a) 2%, 4% chlorhexidine, povidone iodine and octenidine hydrochloride are used in skin antisepsis, b) care packages are used in catheter placement and care, c) chlorhexidine gluconate-impregnated sponge wrap, polyurethane transparent film cover, gauze and microporous tapes are used in central venous catheter dressing, and d) chlorhexidine is used in patient bath. Conclusion: As a result of this systematic review, it has been concluded that the use of chlorhexidine solution in skin antisepsis and patient baths, and the use of chlorhexidine-impregnated sponge dressings and the closure of the catheter area with transparent film covers reduce the incidence of catheter-related infections. In addition, the use of central venous catheter care packages created by various disciplines is considered to be one of the effective nursing care practices and may be useful in the prevention of catheter related infection.

Bu çalışma alkol içerikli kateter kapaklarının Santral Venöz Kateter ilişkili Kan Dolaşımı Enfeksiyonu (SVK KDE) üzerindeki etkinliğinin değerlendirilmesi amacıyla ile randomize kontrollü olarak yapıldı. Çalışmanın evrenini bir kamu hastanesinin Koroner Yoğun Bakım Ünitesi‟ nde (KYBÜ) yatan 95 hasta oluşturdu. Araştırmacı tarafından ilgili literatür taranarak hazırlanan Enfeksiyonu Takip Formu ile veriler toplandı. Acil servisten koroner yoğun bakım ünitesine kabul edilen dahil olma kriterlerine uyan hastalar randomize olarak seçildi. Çalışmaya dahil olan hastalara SVK işleminin yoğun bakım ünitesinde aseptik kurallara uygun olarak yapılması sağlandı. Müdahale grubundaki hastaların SVK giriş yerlerine izopropil alkol içerikli kapak takıldı. Kontrol grubundaki hastalara ise standart kateter kapağı takıldı. Hastaların ünitede takibi boyunca her SVK erişimi sonrası alkol içerikli kapakların ve normal kapakların değiştirilmesi sağlandı. Kateter pansumanları gazlı bez ile yapıldı ise iki günde bir; Ģeffaf örtüyle yapıldıysa yedi günde bir değiştirildi. Çalışma boyunca hastaların kateter pansumanları nemlendiğinde, bütünlüğü bozulduğunda veya kirlendiğinde ise hemen değiştirildi. Takip süresince 36 santigrat derece altında ya da 38 santigrat derece üzerinde vücut ısısı olan, titreme bulguları olan hastalardan iki şişe aerob, iki şişe de anaerob kan kültürü alındı. Mikrobiyoloji laboratuvarında kültürler çalışıldı. Alkol içerikli kapakla takip edilmeyen kontrol grubu hastalarının SVK KDE oranının, alkol içeren kapakla takip edilen müdahale grubuna göre 13,7 kat daha yüksek olduğu tespit edildi (p, This study was carried out as a randomized controlled trial in order to investigate the effect of spirituous caps on central venous catheter related bloodstream infections. The target population of the study was the hospitalized patients at the coronary intensive care unit of a public hospital. The investigation was completed with the participation of 95 patients. Data was collected through the infection tracking form which the researcher had prepared by reviewing the related literature. The patients who were in conformity with the criteria of involvement in the study and were admitted into coronary intensive care unit from emergency department were randomized. It was assured that central venous catheterization was administered to the patients participated in the study in accordance with the rules of sterilization. Isopropyl alcohol containing caps were used for the central venous catheter puncture sites of the patients being in the experimental group. However, standard catheter caps were used for the patients in the control group. During the patients‟ follow-up at the unit, it was assured that both spirituous and standard caps were changed after each central venous catheter operation. If the catheter dressings were done with gauze, they were changed once two days, but if they were done with blister, they were changed once seven days. Through the study, catheter dressings of the patients were immediately changed when they dampened, disintegrated or became dirty. During follow-up, two bottles of aerob and two bottles of anaerob blood cultures were taken from the patients having the symptoms of less than 36 °C or higher than 38 °C body temperature and shivering. Those cultures were analyzed at the microbiological laboratory. It was found out that the rate of central venous catheter related bloodstream infections of the control group patients who were not followed with spirituous caps was 13,7 times higher than the rate of experimental group patients followed with spirituous caps (p

Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Ana Bilim Dalı, Konjenital Kalp Ameliyatı Yapılan Çocuklarda Üçlü Musluk İle Manifold Kullanımının Santral Venöz Katetere Bağlı Enfeksiyon Oluşumuna Etkisinin Değerlendirilmesi Araştırma, konjenital kalp ameliyatı yapılan çocuğa takılı olarak gelen santral venöz katetere (SVK) bağlı intravenöz (IV) sıvı setlerinde, 2 farklı musluk tipinin (üçlü musluk ile manifold) kullanımının enfeksiyon oluşumuna etkisinin değerlendirilmesi amacıyla deneysel yapıldı. Araştırmanın evrenini, Uludağ Üniversitesi (Bursa) Tıp Fakültesi Hastanesi Kalp- Damar Cerrahisi Post-op Bakım (Yoğun Bakım) Ünitesi’nde Kasım 2017 – Haziran 2018 tarihleri arasında ameliyat olan 0 - 6 yaş grubundaki çocuk hastalar oluşturdu. Araştırmanın örnekleminde ise araştırma seçim kriterlerine uyan 40 çocuk (20 = üçlü musluk grubu, 20 = manifold grubu) yer aldı. Araştırmanın verileri, ebeveyn ve çocuk sosyodemografik veri toplama formu, kateter özelliklerine ve kateter enfeksiyonuna ilişkin veri toplama formu ile klinik ve laboratuvar kriterleri veri toplama formları kullanılarak toplandı. Gruplardaki çocuk hastalara, ameliyat sonrası SVK ucuna takılı gelen musluk tipine göre hastanın 72. saatteki IV set değişimi gününde (3. ve 6. günde) üçlü musluk ve manifold set değişimi yapıldı. Araştırmanın istatistiksel analizleri için Shapiro-Wilk, t-testi, Mann-Whitney U testi, Pearson Ki-kare testi, Fisher’in Kesin Ki-kare testi ve Fisher-Freeman-Halton testleri kullanılmıştır. Araştırma grupları; sosyo-demografik özellikler, ameliyatına ilişkin özellikler ve santral katetere ilişkin özellikler gibi değişkenler açısından benzerdi. Göğüs tüpü, kateter kalış süresi ve hastaneden taburculuk süresi açısından bakıldığında üçlü musluk aparatı kullanan hastalardaki süreler manifold aparatını kullananlara göre daha yüksek sonuçla anlamlı bulunmuştur (p0.05). Çalışmada, 2 grupta yer alan çocuk hastalara uygulanan üçlü musluk ve manifold yöntemlerinin ameliyat sonrası SVK’e bağlı, üçlü musluk grubunda 3 vaka, manifold grubunda 1 vakada üreme saptanmıştır. Sonuç olarak, çocuklarda anlamlı bulunan süreler (göğüs tüpü, kateter kalış süresi ve hastaneden taburculuk süresi) ve ölçümlere (prokalsitonin) göre, manifold kullanımının üçlü musluğa göre enfeksiyonu azaltmada etkili olduğu görülmüş, genel üreme varlığı (kan ve kateter ucu kültürü) açısından ise vaka yetersizliğinden dolayı etkisi belirlenememiştir., The study was performed to evaluate the effect of the use of 2 different tap types (manifold and stopcock) on the formation of infection in the intravenous (IV) fluid sets connected to the central vein catheter attached to the child with congenital heart surgery. The population of the study consisted of pediatric patients between the ages of 0 and 6 who were operated between November 2017 and June 2018 at Uludag University (Bursa) Medical Faculty Hospital Cardiovascular Surgery Post-op Care Unit. The sample of the study included 40 children (20 = stopcock groups, 20 = manifold groups) that matched the research selection criteria. The data of the study was collected using the data collection forms of the parent and child sociodemographic data collection form, catheter characteristics and catheter infection, and data collection forms using clinical and laboratory criteria. The pediatric patients in the groups underwent stopcock and manifold set exchange on the day of IV set change every 72 hours (day 3 and 6) according to the type of faucet inserted to the end of the central venous catheter after surgery. Shapiro-Wilk, t-test, Mann-Whitney U test, Pearson Chi-square test, Fisher's exact Chi-square test and Fisher-Freeman-Halton tests were used for statistical analysis. Research groups; socio-demographic characteristics, features related to surgery and features related to central catheter were similar. In terms of chest tube, catheter stay time and hospital discharge time, the duration of patients using three way stopcock apparatus was found to be significantly higher than that of the manifold apparatus (p0.05). In the study, stopcock and manifold methods applied to the children in 2 groups were found to be related to CVC after the operation, 3 cases in the stopcock group and 1 case in the manifold group. In conclusion, it was seen that the use of the manifold was effective in reducing the infection compared to the three way stopcock according to the significant times in the children (chest tube, catheter stay time and hospital discharge time) and measurements (procalcitonin), and in case of general reproductive status (blood and catheter tip culture) due to insufficiency, the effect could not be determined. Key words: Child, infection, manifold, central venous catheter, three way stopcock.

Central venous catheters are frequently used for urgent patient resuscitation and for prolonged intravenous route requirements. However, the patient may be injured or may need additional intervention due to complications associated with catheter insertion. Various mechanical complications such as catheter malposition, arterial puncture, hemothorax, and pneumothorax can be seen in 5-19% of patients and early recognition has a vital effect. Here, we present a case of pleural effusion leading to significant hypoxemia due to intimal injury to the superior vena cava which developed in the second day of catheter insertion.

Objective: Although central venous catheter (CVC) is a vital initiative, it causes serious complication among intensive care unit (ICU) patients. The most important of these is catheter related bloodstream infection (CRBSI). CRBSI increases morbidity, mortality and costs. The aim of this review is to examine the results of implemented interventions as the bundle of evidence-based guidelines recommendations for prevention and/ or reduction of CRBSI among adult hospitalized patients in the ICU. Material and Methods: In order to reach the relevant study, BMJ Online Journals, Cochrane, EBSCOhost, Elsevier Science Direct, Medline, OVID-Lippincott Williams & Wilkins database were scanned. The full text can be accessed, published between 2000-2014, English studies were included in the review. All studies that have implemented the preventive bundle approach in adult patients who had non-tunneled central line in the ICU and have reported the CRBSI rate or number of event were included in the review. A standard assessment has not been made with regard to design or methodological quality of reached studies. Results: Twenty one studies were included in the review. The initiatives implemented in the study were presented in the following categories: education, prefer to subclavian site, evaluation of CVC requirements, hand hygiene, maximal sterile barrier precautions, chlorhexidine for skin antisepsis, checklist, empowering nurses to stop procedures, CVC insertion cart, adequate catheter care, replacement of administration sets, needleless intravascular catheter systems, evaluation of adherence to guidelines and other initiatives. Statistically significant reduction was found between the preintervention and postintervention period for CRBSI rate in 18 studies except only one study. In only one study, CRBSI rates between preintervention and postintervention period were equal. Conclusions: CRBSI rate was shown to decrease between 26% at first year of intervention and 95% at second year after intervention with implemented as the bundle of recommended interventions in the guidelines. As a result, the bundle approach has been revealed to be effective and sustainable to reduce CRBSI in adult ICU patients.

A full term newborn having no underlying renal disease developed acute renal failure (ARF) after starting of oral enalapril (0.01mg/kg/day) given for the treatment of congestive heart failure (CHF). After peritoneal dialyses, she recovered from ARF. The patient treated due to yen tilatory associated pneumonia, sepsis and candidemia, developed left juguler venous thrombosis as sociated with central venous line by day 51 of life. Enoxaparine dose started 1.5 mg/kg/twice daily subcutaneously, was increased until reach recommended therapeutic target range of antifactor Xa. While she was treated with enoxaparine at a dose of 1.9 mg/kg/twice daily, thrombus propa gation was detected at her right juguler vein. Homozygote methylene tetrahydrofolatereductase (MTHFR) gene A1298C polymorphism was detected at the ethiology. Plasma homocysteine level and other prothrombotic components were normal. We suggest that, MTHFR gene A1298C poly morphism might be investigated in infants with ARF, venous thrombosis in spite of normal homo cysteine levels in the presence of prothrombotic risk factors such as CHF, sepsis, and catheter placement.. Copyright © 2013 by Türkiye Klinikleri.

Objective: Retrospective analysis of hemodialysis catheters implanted using transhepatic venous route in terms of safety and functionality in patients with exhausted conventional venous access routes. Material and Methods: Ten patients underwent placement of 22 transhepatic 14F tunneled hemodialysis catheters at our center in the period 2007-2011. Catheter safety was assessed by means of complications encountered. Catheter functionality was assessed by means of the data derived from the electronic documents and digital images captured during the device problems and catheter revisions. Catheter patency was described using Kaplan-Meier survival curve. Results: Technical success was achieved in all patients. There was no hepatic injury or bleeding related to the procedure. Catheter functionality was impared due to the complications such as thrombosis, migration and infection. The catheter thrombosis rate was 0.18, the catheter migration rate was 0.12, and catheter-related infection rate was 0.08 per 100 catheter-days. Mean device patency was 132 (28-214) catheter days. Fifty percent of the catheters functioned longer than 182 catheter days. Mean catheter stay in-situ was 283 (20-629) catheter days. Mean single access patency was 217 (20-571) catheter days. Conclusion: By using transhepatic venous route, effective and safe hemodialysis can be performed in long term in patients with limited venous access. Geleneksel venöz erişim yolları tükenmiş olgularda transhepatik venöz yolla yerleştirilen hemodiyaliz kateterlerinin güvenilirliği ve işlevselliğinin geriye dönük değerlendirilmesi. Ge reç ve Yön tem ler: Merkezimizde 2007-2011 yılları arasında yaşları 23-71 arasında değişen 10 olguya 22 adet 14F tünelli diyaliz kateteri transhepatik yolla yerleştirildi. Kateter güvenilirliği, gelişen komplikasyonlar analiz edilerek değerlendirildi. Kateterlerin işlevselliği için, kateter problemleri ve değişimlerinde tutulan elektronik doküman ve dijital görüntü kayıtlarına ait veriler kullanıldı. Kateterlerin işlevselliği kateterin işlev gördüğü gün temel alınarak Kaplan-Meier analizi ile değerlendirildi. Bul gu lar: Tüm girişimlerde teknik başarı sağlandı. İşleme ait masif kanama ya da parankimal yaralanma gelişmedi. Kateter işlevinin kateter trombozu, migrasyon ve enfeksiyon gibi komplikasyonlara bağlı bozulduğu görüldü. Her 100 kateter günü için kateter tromboz oranı 0,18, migrasyon oranı 0,12, enfeksiyon oranı 0,08 bulundu. Ortalama kateter açıklığı 132 (28-214) gün bulundu. Kateterlerin %50’sinin 182. günde işlevsel olduğu görüldü. Bir hastanın ortalama kateterli kaldığı süre 283 (20-629) gün olarak bulundu. Tek giriş hattından sağlanan ortalama açıklık 217 (20-571) kateter günü idi. Sonuç: Venöz erişimi kısıtlı olgularda uzun sü

Kateterle ilişkili trombüs, santral venöz kateterlerin önemli komplikasyonlarındandır. Trombüs riski, kateterin uygulandığı bölge ve kalış süresine göre değişmektedir. Santral venöz kateterizasyon sonrası pulmoner arter kateteri çevresinde ve sağ atriumda trombüs saptanan bir olguyu sunduk. Mitral kommissürotomi operasyonu uygulanan olgu, 2 ay sonra mitral valv replasmanı için yeniden operasyona alındı. İlk operasyon sırasında sağ internal jugular venden santral venöz kateter yerleştirilmiş ve operasyondan 4 gün sonra kateter çıkarılmıştı. İkinci ameliyat sırasında herhangi bir güçlükle karşılaşılmadan aynı juguler venden santral venöz kateter ve pulmoner arter kateteri yerleştirildi. Kardiyopulmoner baypas sırasında sağ atriumda serbest trombüs parçaları ve pulmoner arter kateterinin çevresinde trombüs saptandı. Trombüsler temizlendi ve operasyon komplikasyonsuz tamamlandı. Santral kateter yerleştirilecek vene daha önce kateterizasyon uygulanmış ise trombüs olasılığı düşünülmeli ve kateterizasyon öncesi venöz ultrasonografi yapılmalıdır. Vascular thrombosis is a major complication associated with the use of central venous catheters, and its’ risk varies according to the site of insertion and duration of catheterization. We present a case with thrombus in the right atrium and around the pulmonary artery catheter after central venous catheterization. The case who had undergone open mitral commissurotomy for mitral stenosis, underwent re-do surgery for mitral valve replacement 2 months later. During the first operation, a central venous catheter was inserted into the right internal jugular vein and was removed 4 days after the operation. During the second operation, a central catheter was inserted into the same vein, and pulmonary artery catheter was inserted without any difficulty. During cardiopulmonary bypass, a thrombus was seen around the pulmonary artery catheter and free thrombus particles were present in the right atrium. All thrombus particles which were seen in the right atrium were removed and the operation was completed without any complication. If the choosen vein for central catheterization is used before, the possibility of a thrombus should be considered, and venous ultrasonography should be performed before the catheterization.

Bu çalışma, hemodiyaliz hastalarında santral venöz katetere heparin kilidi uygulama sıklığının tıkanmayı önlemede etkisini belirlemek amacıyla yapılmış, deneysel ve analitik bir çalışmadır. Araştırma, Sosyal Sigortalar Kurumu İzmir Tepecik Eğitim Hastanesi Hemodiyaliz Ünitesiʼnde Nisan 2003 - Mart 2004 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırma kapsamına; Sosyal Sigortalar Kurumu İzmir Tepecik Eğitim Hastanesi Hemodiyaliz Ünitesiʼnde hemodiyaliz tedavisi programına alınan, yeni geçici santral venöz kateter yerleştirilen, kanama diyatezi olmayan ve antiagregan ilaç kullanmayan 30 hasta alınmıştır. Olasılıksız örneklem yöntemiyle seçilen 15 hasta uygulama grubunu, 15 hasta ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Geçici santral venöz kateter takılan hastalardan kontrol grubundakilere araştırmacı tarafından kateterizasyonun ilk gününden başlayarak diyaliz ünitesinde haftanın 3 günü katetere heparin kilidi uygulanmıştır. Uygulama grubundaki hastalara ise kateterizasyonun ilk gününden başlamak üzere, diyaliz tedavisi aldığı günlerde hemodiyaliz ünitesinde, diyaliz tedavisi yapılmayan günlerde hastanede, taburcu olduktan sonra ise evinde araştırmacı tarafından haftada 6 kez heparin kilidi uygulanmıştır. Hastaların izlemleri geçici santral venöz kateterleri çıkartılıncaya kadar devam etmiştir. Verilerin analizi Ki-kare, Fisherʼs Kesin Ki-kare ve Mann-Whitney U testi kullanılarak yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; haftada 6 kez heparin kilidi uygulama ile, yaygın kabul görmüş uygulama olan haftada 3 kez diyaliz günlerinde heparin kilidi uygulaması karşılaştırıldığında, haftada 6 kez heparin kilidi uygulamanın kateterin tıkanmasını önlemede etkili olmadığı saptanmıştır. Ancak bu yöntemin; kateterden serum flaşı güçlüğünü (kateter içi trombüs birikimi) azaltmada, kateter aspirasyon güçlüğünün (kateter ucu/çevresi trombüs oluşumu) ilk ortaya çıkma zamanını geciktirmede dolayısıyla diyaliz makinesi akım hızını daha yüksek seviyede tutmada etkili olduğu belirlenmiştir. Haftada 3 kez yerine 6 kez katetere heparin kilidi uygulamak pratik bir yöntem gibi gözükmese de, daha kesin bulgular ve öneriler elde etmek için bu uygulamanın daha çok sayıda hasta üzerinde yapılması, hastalara hastanede yattıkları sürece haftada 6 kez heparin kilidi uygulaması önerilmektedir.