ÖZET Çalışma konumuzu ticarî yargılama hukuku oluşturmaktadır. Ticarî yargılama hukuku, ticarî uyuşmazlıların diğer uyuşmazlıklara nazaran özel ve teknik bilgi gerektirmesi nedeniyle medenî yargılama hukukunun bir alt dalı olarak gelişmiştir. Aslîye ticaret mahkemelerinin ayrı bir mahkeme niteliği kazanıp, varlılarını korumalarıyla bu hukuk dalı gelişimini sürdürmüştür. Ticarî yargılama hukukunun temel konusunu ticarî davalar oluşturur. Ticarî davalar esas itibariyle Türk Ticaret Kanunu'nda düzenlenmiştir. Ancak diğer özel kanunlarda da ticarî davalara ilişkin özel düzenlemeler bulunmaktadır. Ticarî ilişkilerin sürekli değiştiği günümüzde, bu düzenlemeler yetersiz kalmaktadır. Ticarî davalara ilişkin kuralların ticarî hayatın gereklerine uygun olarak yeniden düzenlenmesi gerekmektedir. Konusu görev sınırının üstünde olan ticarî davalar, aslîye ticaret mahkemelerinde görülür. Fakat davanm görüldüğü yerde, bir aslîye ticaret mahkemesi kurulu değilse, ticarî davalar aslîye hukuk mahkemelerinde çözümlenir. Görev sınırının altındaki ticarî davalar bakımından sulh hukuk mahkemeleri görevlidir. Uzmanlık konusu oluşturmaları nedeniyle, ticarî davaların görev sının gözetilmeksizin aslîye ticaret mahkemelerinde görülmesi gerekir. Sulh mahkemeleri ticarî davalar bakımından görevli olmamalıdır. Keza, özel mahkemelerin görev alanı belirlenirken görev sınırı dikkate alınmamaktadır. Ticaret mahkemeleri ticarî uyuşmazlıklar konusunda uzman hâkimlerin, ticarî davaları daha çabuk ve daha isabetli sonuca bağlayacaktan gerekçesiyle kurulmuşlardır. Ancak, mevzuatımızda hâkimlerin uzmanlık alanlarına göre atanmalarına ilişkin bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu bağlamda ilk olarak, hâkim stajyerlerine belli hukuk alanlarında uzman olmalarını sağlamaya yönelik eğitim verilmelidir. Daha sonra hâkimlerin atamaları uzmanlık alanlarına göre yapılmalıdır. Ayrıca aslîye ticaret mahkemelerinde üye hâkimlerden birisinin tacir kökenli olmasına ilişkin düzenlemeler de yapılmalıdır. Zira, bu yönde bir düzenleme aslîye ticaret mahkemelerinin kuruluş amacına da uygun olacaktır. 183Ticarî yargılama bağlamında taraf kavramı, esas itibariyle, medenî yargılama hukuku ile paralellik arz etmektedir. Ancak, şunu belirtmek gerekir; ticaret şirketlerinin dava ehliyeti, şirketin işletme konusu; diğer ifade ile `ultra vires ilkesi` ile sınırlıdır. Ayrıca ticarî yargılama hukuku alanında avukatlara tanınan dava takip tekelinin pek çok istisnası vardır. Avukat unvanı taşımamasına rağmen ticarî mümessil, ticarî vekil, acente, tahsil cirosu hamili, kaptan, gemi müdürü ve tasfiye memuru müvekkil adına dava takibi yapabilmektedir. Türk Ticaret Kanunu'nun 4 üncü maddesinde ticarî davalarda deliller ve bunların ileri sürülmesinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 'na tâbi olduğu belirtilmiştir. Fakat, Türk Ticaret Kanunu 'nda ticarî davalarda delillere ilişkin özel düzenlemeler bulunmaktadır; ticarî defterlerle ispat, fatura ve teyit mektuplarına ilişkin karine gibi. Elektronik ticaretin kazandığı önem, bilgisayar ortamında yapılan hukukî işlemlerin bağlayıcılığına ilişkin tartışmaları gündeme getirmiştir. Bu tartışmalarla ortaya çıkan dijital imza kavramı hakkında ülkemizde yasal bir düzenleme yer almamaktadır. Ancak, bu yöndeki çalışmalar devam etmektedir. Sonuç olarak, ticarî yargıla hukuku, ticarî nitelikli uyuşmazlıların çözümünde uygulanan kuralların bütününden oluşur. Temelde Türk Ticaret Kanunu ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nda yer alan bu düzenlemelerin, yeknesaklığın sağlanması açısından tek bir kanunda, günün ihtiyaçlarına göre yeniden düzenlenmesi uygun olur. Bu kanun ise, yargılama hukukuna ilişkin kuralların tek bir kanunda yer alması gereği Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu olmalıdır. 184 SUMMARY The subject of our study is `Commercial Procedure Law`. Solution of commercial disputes needs particular and technical information. For this reason, commercial procedure law distinguished from civil procedure law. By acquisition of quality of being a type of court and protection of their existence, commercial courts continue to develop. The basic subject of commercial procedure law is commercial cases. Commercial cases are in principle laid down in Turkish Code of Commercial. But there are regulations about in other particular codes. Recently, commercial relations change day by day. Therefore the regulations do not meet the needs of commercial life. For this reason, commercial cases need to be reregulated according to the needs of commercial life. According to article 5 of Turkish Code of Commercial, the courts, which exercise the jurisdiction of commercial cases, are basic commercial court, basic civil court and civil court of peace. Basic civil court is a court with three judges, having jurisdiction over commercial disputes involving more than 400 million Turkish Liras. But when there isn't a basic commercial court in that place, basic civil court exercises the commercial cases. If the amount of commercial dispute is not more than 400 million Turkish Liras, the jurisdiction will be exercised in civil court of peace. Commercial cases are exercised merely on basic commercial courts, because of the necessity of particular and technical information for being solved. Therefore, civil court of peace shouldn't exercise commercial cases. In addition to this, when jurisdiction of specialized courts is determined, the amount of disputes shouldn't be paid attention. Basic commercial courts are founded with the justification that the judges, who are expert on commercial disputes, exercise commercial cases more quickly and more correctly than the judges who aren't expert. However in Turkish Positive Law there isn't any regulation about appointment of judges according to their expertise. In this case, first of all, the studies on traineeship of judges for their expertise on 185different fields of law carried out. Secondly, the judges should be appointed for their expertise. Also, due to the necessity specialization on commercial cases one of the members of the basic commercial court should have the origin of merchant. Realeted to the law of commercial procedure, the parties, essentially are parallel with civil procedure law. On the other hand, the capacity of sues of business corporations is limited by the subject of enterprise in other words `the principle of ultra vires`. In addition to this, there is a lot of exceptions about the monopoly of competency to conduct a case in court. In spite of not having the name of lawyer, commercial agent, authorized agent, commercial representative, holder of indorsement for collection, captain, ship's husband and liquidator conduct a case in the name of his or her client. According to article 4 of Turkish Code of Commercial, the evidences in commercial cases depend on Code of Civil Procedure. But there are particular regulations about the evidences in commercial actions in Turkish Code of Commercial; like as proof with commercial books and the presumptions which are provided to invoice and letter of confirmation. The importance of electronic commerce has take care of the discussions about the binding of the transactions, which are made in computer. These discussions have brought out digital signature. In our country, there is no regulation about electronic commerce and digital signature. But the regulations should be laid down. Consequently, commercial procedure law is the whole of the regulations, which are about the procedure that applied to commercial disputes. Essentially the regulations are laid down Turkish Code of Commercial and Code of Civil Procedure. But the provisions should be laid down merely one code and reregulated in respect of today's needs. Thus the harmony and development can be obtained. T.C. YÜKSEK©«İSfl 5U> 186 186