Search

Purpose: This study aims to observe the relationship between university students’ study habits and their sleep quality, stress and fatigue. Material and Methods: 212 university students that are aged between 19 and 25 participated in this research. Study Habit Inventory, Pittsburg Sleep Quality Index, Perceived Stress Scale and Checklist Individual Strength Questionnaire were used for collecting data. Results: Between SHI results and PSS’s total (r=-0,256, p=0,000), self-sufficiency (r=-0,269, p=0,000, stress/discomfort sensation score (r=-0,170, p=0,02) a significant correlation was found. Between SHI and CIS total (r=-0,462, p=0,000), CIS fatigue (r=-0,290, p=0,000), CIS concentration (r=-0,473, p=0,000), CIS motivation (r=-0,422, p=0,000), CIS physical activity (r=-0,380, p=0,000) score a significant negative correlation was found. Conclusion: In this study that we conducted to examine the relationship between study habits of university students and sleep quality, stress and fatigue, a significant relationship was found between study habits and stress and fatigue. When we take a look at sleep quality, it is determined that there is a weak significant relationship between total score and its sub-parameter subjective sleep quality and study habits. Students' study habits should be questioned in daily life problems related to stress and fatigue and necessary interventions should be made., Amaç: Bu çalışma üniversite öğrencilerinin ders çalışma alışkanlıklarının uyku kalitesi, stres ve yorgunlukları ile ilişkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya 19-25 yaş arası 212 üniversite öğrencisi dahil edilmiştir. Verilerin toplanmasında Çalışma Alışkanlıkları Envanteri, Pittsburg Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ), Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ) ve Checklist Individual Strength (CIS) kullanılmıştır. Sonuçlar: Yapılan çalışmada ÇAE sonuçları ile ASÖ'nin toplam (r=-0,256, p=0,000), öz yeterlilik (r=-0,269, p=0,000), stres/rahatsızlık algısı (r=-0,170, p=0,02) puanlarının anlamlı yönde ilişkili olduğu bulunmuştur. ÇAE ile CIS toplam (r=-0,462, p=0,000), CIS yorgunluk (r=-0,290, p=0,000), CIS konsantrasyon (r=-0,473, p=0,000), CIS motivasyon (r=-0,422, p=0,000) ve CIS fiziksel aktivite (r=-0,380, p=0,000) puanları arasında negatif yönde ilişki bulunmuştur. Tartışma: Üniversite öğrencilerinin çalışma alışkanlıklarının uyku kalitesi, stres ve yorgunluk ile ilişkisini incelemek amacıyla yaptığımız bu çalışmada çalışma alışkanlıkları ile stres ve yorgunluk arasında anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Uyku kalitesine baktığımızda ise toplam puanı ve alt parametresi olan öznel uyku kalitesinin çalışma alışkanlıklarıyla arasında zayıf anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin günlük yaşamda stres, yorgunluk ile ilgili karşılaştıkları problemlerde çalışma alışkanlıkları sorgulanmalı ve gerekli müdahaleler yapılmalıdır.

Purpose: It is known that infants prematurely have sensory processing problems. The aim of this study was to compare the sensory functions of early, late premature and mature infants. Material and Methods: The study included 16 early premature (24-34 weeks), 16 late premature (34-38 weeks) and 16 mature infants (control group; 38-42 weeks) who were followed by the Developmental and Early Physiotherapy Units and did not receive any diagnosis. Socio-demographic information form was applied to parents and Test of Sensory Function Infant (TSFI) was applied to infants to evaluate their sensory functions. Results: A statistically significant difference was found between the early premature and late premature groups in response to tactile deep pressure (p=0.008), ocular motor control (p=0.004) and total score (p=0.008). In addition, a statistically significant difference was found between the premature and mature groups in response to tactile deep pressure (p˂0.001), ocular motor control (p˂0.001), response to vestibular stimulus (p˂0.001) and total score (p˂0.001). Conclusion: It was observed that there was a significant increase in sensory function problems of premature babies in the week of birth. Therefore, it is important for therapists working in the field of pediatrics to learn about the birth weeks of children and to organize their intervention programs according to this risk when evaluating before the therapies they apply., Amaç: Prematüre doğan bebeklerin duyusal işlemleme problemlerine sahip oldukları bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı; erken, geç prematüre ve term bebeklerin duyusal fonksiyonlarını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Gelişimsel ve Erken Fizyoterapi Üniteleri tarafından takip edilen ve herhangi bir tanı almayan 16 erken prematüre (24-34 hafta), 16 geç prematüre (34-38 hafta) ve 16 term bebek (kontrol grubu; 38-42 hafta) dahil edildi. Ebeveynlere bebekler hakkında sorular içeren sosyo-demografik bilgi formu ve bebeklere duyusal fonksiyonlarını değerlendirmek amacıyla Bebeklerde Duyusal Fonksiyon Testi (BDFT) uygulandı. Grup karşılaştırmaları tek yönlü ANAVO testi ile analiz edildi. Sonuçlar: Erken prematüre ile geç prematüre grupları arasında dokunsal derin basınca tepki (p=0,008), oküler motor kontrol (p=0,004) ve toplam puan (p=0,008) alt parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Ayrıca erken prematüre ile term grupları arasında dokunsal derin basınca tepki (p˂0,001), oküler motor kontrol (p˂0,001), vestibüler uyarana tepki (p˂0,001) ve toplam puan (p˂0,001) alt parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Tartışma: Prematüre bebeklerde duyusal fonksiyon bozukluklarının doğum haftası arttığı gözlenmiştir. Bu nedenle pediatri alanında çalışan terapistlerin uyguladıkları terapiler öncesinde değerlendirme yaparken çocukların doğum haftalarını öğrenmeleri ve bu riske göre müdahale programlarını düzenlemeleri önemlidir.

Telerehabilitasyon, telesağlık hizmetleri kapsamında rehabilitasyon profesyonelleri tarafından gerçekleştirilen önemli bir uygulamadır. Telerehabilitasyon, danışanların sağlık hizmetlerine ulaşım seçeneklerini artırmak, daha verimli hizmetler sunmak ve sağlık hizmetlerine erişimdeki coğrafi engelleri aşmak amacıyla teknoloji kullanılarak, rehabilitasyon hizmetlerinin sunulduğu bir hizmet modelidir. Popüler olmakla birlikte, etkinliği konusunda çelişkili kanıtlar söz konusudur. Telerehabilitasyon, ergoterapi hizmetleri için uygun bir sunum modeli olup; danışanların becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmak, yardımcı teknoloji ve adaptif yaklaşımları önermek, iş, ev veya okul ortamlarını değiştirmek, sağlığı geliştirici alışkanlıklar ve rutinler yaratmak amacıyla kullanılmaktadır. Danışanlar ve bakım verenler açısından telerehabilitasyon kullanımına dair olumlu tutumlar mevcuttur. Ergoterapide telerehabilitasyon kullanımıyla ilgili literatür incelendiğinde, çeşitli patolojiler ve bozukluklarda, her yaş grubunda yüz yüze rehabilitasyon hizmetleriyle benzer klinik sonuçlara sahip olduğu görülmektedir. Bu derlemede, ergoterapi alanında yapılmış güncel telerehabilitasyon çalışmaları ve bu uygulamaların etkinliği konusunda bilgi verilmesi, telerehabilitasyonun gelecekteki ihtiyaçlara yönelik uygulanabilirliği konusunda tartışılması amaçlanmıştır. Bu derlemenin, sürekli gelişim ve değişim gösteren dünyada ve ülkemizde, rehabilitasyon hizmetlerine her şartta ulaşımı mümkün kılacak sistemlerin etkinliği, kullanım sıklığı, kullanımı etkileyen faktörler ve gelecekte daha uygulanabilir yöntemler konusundaki tartışmalara ışık tutacağı düşünülmektedir., Telerehabilitation is an important practice performed by rehabilitation professionals within the scope of tele-health services. Telerehabilitation is a service model that provides rehabilitation services using technology in order to increase the options of clients access to health services, to provide more efficient services and to overcome geographical barriers in accessing health services. Although popular, there is contradictory evidence for its effectiveness. Tele-rehabilitation is a appropriate model for occupational therapy services, helping clients to improve their skills; proposing assistive technology and adaptive approaches; modifying working, home or school environments; used to create health-improving habits and routines. There are positive attitudes towards the use of tele-rehabilitation for clients and caregivers. When the literature on the use of tele-rehabilitation in occupational therapy is examined, it is seen that it has similar clinical results with face to face rehabilitation services in various age groups in various pathologies and disorders. In this review, it is aimed to provide information about current tele-rehabilitation studies in occupational therapy and the effectiveness of these practices, and to discuss the feasibility of tele-rehabilitation for future needs. It is thought that this review will shed light on the discussions on the effectiveness of the systems, frequency of use, factors affecting usage, and more feasible methods in the future, in the world and our country, which are constantly developing and changing.

Objectives: The aim of this study was investigation of the social media usage purposes in the university students.Materials and Methods: For this study, which was planned according to descriptive research design, volunteers (n=120; 21.522.79;17.5% male) who were enrolled at Hacettepe University, Department of Occupational Therapy were included in the study. An information form consisting of twelve questions prepared by the researchers and the Aim of Use of Social Network Sites Scale were used. The quantitative variables were analyzed with Mann Whitney U, Kruskal-Wallis; categorical variables were analyzed with Chi-Square test.Results: According to results, the social media usage aim of the students differs only by gender; therefore, using of “WhatsApp”; the duration social media usage were higher in female students (p=0.041); they found the use of social media as indispensable and thought to be used for education (p=0.040). Another result is that female students use social media more for social interaction and education than male students (z=-2.333, p=0.020; z=-2.114, p=0.035; z=-2.423, p=0.015, respectively).Conclusion: The social media usage for social interaction and educational purpose is more common among female students than male students and social media usage is indispensable for female students. This situation is thought to be due to the use of female students for social interaction and educational purposes. Therefore, it is important to promote the use of social media for educational activities and to encourage its usage as a tool to increase student-student and teacher-student interaction., Amaç: Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım amaçlarının incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Betimleyici araştırma desenine göre planlanan bu çalışma için Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ergoterapi Bölümünde eğitim gören ve gönüllü olan bireyler (n=120; 21,522,79; %17,5 erkek) çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmada, araştırmacılar tarafından hazırlanmış on iki sorudan oluşan bilgi formu ve Sosyal Ağ Sitelerinin Kullanım Amacı Ölçeği kullanıldı. Sayısal değişkenler Mann Whitney U, Kruskal-Wallis ve kategorik değişkenler Ki-Kare testi ile incelendi. Bulgular: Sonuçlara göre, öğrencilerin sosyal medya kullanım alışkanlıklarının ve amaçlarının sadece cinsiyete göre değiştiği; buna göre, “WhatsApp” kullanımının ve sosyal ağ kullanım süresinin kadın öğrencilerde daha fazla olduğu (p=0,041); ve kadın öğrencilerin sosyal medya kullanımını daha vazgeçilmez görüp eğitim için kullanılması gerektiğini düşündükleri bulunmuştur (p=0,040). Ayrıca; sosyal medya, kadın öğrenciler tarafından daha fazla sosyal etkileşim ve eğitim amacıyla kullanılmaktadır (sırasıyla; z=-2,333, p= 0,020; z=2,114, p=0,035; z=-2,423, p=0,015).Sonuç: Sosyal medya araçlarının, sosyal etkileşim ve eğitim amaçlı kullanımının kadın öğrencilerde erkek öğrencilere göre daha yaygın ve kadın öğrenciler için sosyal medya araç kullanımının vazgeçilmez olduğu görülmektedir. Bu durumun, kadın öğrencilerin sosyal etkileşim ve eğitim amaçlı kullanmasından kaynaklanacağı düşünülmektedir. Bu nedenle, eğitsel faaliyetlerde sosyal medya kullanımının yaygınlaştırılması, öğrenci-öğrenci ve öğretmen-öğrenci etkileşiminin arttırılmasında bir araç olarak kullanılmasının teşvik edilmesi önemlidir.

Purpose: Toadapt the Professional Behavior Questionnaire into Turkish culture by ensuringthe structural validity and reliability of the scale in order to measureoccupational therapy students. Material and Methods: The original questionnaire is consisted of 3 subscalesand 28 items according to a Likertscale Quintet. Thestudy group consisted of 67 students. The SPSS 23.0 package program was used tocheck the validity and reliability. Exploratory factor analysis (EFA) wasperformed to examine the validity of the model of the Turkish form of theProfessional Behavior Questionnaire. The reliability of the scale was examinedby using internal consistency coefficient (Cronbach Alpha) and test-retestmethod.Results: TheEFA results showed that a three-subscale 13-item instrument accounted for64.85% of total variance explained. The subscales of the Professional BehaviorQuestionnaire were “Commitment to learning”, “Skills for learning” and“Cultural competence”. According to reliability analysis, the internalconsistency coefficient was .94 and the test-retest reliability coefficient was.54.Conclusion: Professional behavior of occupationaltherapists is important for the development of the profession. Therefore, thereis a need for a psychometric tool to evaluate occupational behavior of studentsduring their undergraduate education., Amaç:Bu çalışmanın amacı ergoterapi öğrencileri için “Mesleki Davranış Anketi”ninTürkçeye uyarlama çalışması yapılarak ölçeğin psikometrik özelliklerininincelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve YöntemOrijinal anket üç faktörve 28 maddeden oluşan beşli likert tipinde bir ölçme aracıdır. ÇalışmayaHacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Ergoterapi Bölümü’nde öğrenimgören gönüllü 67 öğrenci dahil edildi. Araştırmada ölçeğin dilsel eşdeğerliğiincelendikten sonra geçerlik ve güvenirlik analizleri yapıldı. Ölçeğin geçerlikve güvenirlik analizleri için SPSS 23.0 paket programı kullanıldı. Ölçeğin yapıgeçerliliği için açımlayıcı faktör analizi yapıldı. Ölçeğin güvenirlikçalışması iç tutarlılık katsayısı (Cronbach Alpha) ve test tekrar test yöntemikullanılarak incelenmiştir. SonuçlarErgoterapiöğrencileri için “Mesleki Davranış Anketi” için yapılan açımlayıcıfaktör analizi sonuçlarına göre ölçeğin üç faktörde % 64,85 varyansı açıkladığıbulunmuştur. Ergoterapi öğrencileriiçin “Mesleki Davranış Anketi”nde alt faktörler “öğrenme isteği”,“öğrenme becerisi” ve “kültürel yeterlilik” boyutlarıdır. Güvenirlik analizisonucunda iç tutarlık katsayısının 0,94 ve test tekrar test güvenirlikkatsayısının ise 0,54 olduğu belirlenmiştir. TartışmaTürkiye’de yeni bir sağlık mesleği olanergoterapistlerin mesleki davranışlarının mesleğin gelişimi açısından önemliolduğunu düşünmekteyiz. Bu nedenle ergoterapi öğrencilerinin lisans eğitimisırasında mesleki davranışlarının incelenmesi için bir psikometrik aracaihtiyaç vardır; dolayısıyla bu çalışma aracılığıyla ergoterapi öğrencilerininmesleki davranışlarının incelenmesi mümkün olacaktır.

Aim: This study was conducted to compare sleep quality, reaction rate, stress and well-being of health workers that workingdaily and night shifts.Material and Methods: This descriptive study was conducted to 77 volunteer, health care professional (doctors, nurses, healthtechnician) working in five different state and university hospital and working in different shifts. Participants are divided intotwo groups as shift workers and day or night workers. Research data were collected by using Pittsburgh Sleep Quality Index,Psychological Well-Being Scale, Perceived Stress Scale and android applications located Human Benchmark Reaction RateScale was applied to all groups.Results: In this study, sleep quality, reaction rate, perceived stress levels and psychological well-being scores were comparedbetween these two groups. According to this, there was a statistically significant difference between the two groups in terms ofsleep quality scores and reaction rate periods; It was shown that this difference was due to the fact that the sleep quality andreaction speed averages of the night-shift workers were higher than the daytime workers (p, Amaç: Bu çalışma, gündüz ve gece vardiyalı çalışan sağlık çalışanlarınınuyku kalitesi, reaksiyon hızı, stres ve iyilik hallerinin karşılaştırmak amacıile yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcınitelikte olan bu çalışmanın katılımcıları, beş farklı kamu ve üniversitehastanesinde çalışan 77 gönüllü sağlık profesyoneliydi (doktor, hemşire, sağlıkteknisyeni). Katılımcılar, vardiyalı çalışanlar (24 saat nöbet 24 saatdinlenme) ve gündüz, tam zamanlı (haftada 40 saat) çalışanlar olarak iki grubaayrılmıştır. Veriler, Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi, Psikolojik İyi Olma Ölçeği, Algılanan Stres Ölçeği ve androiduygulamalarında yer alan Human BenchmarkReaksiyon Hızı Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Buçalışmada, uyku kalitesi, reaksiyon hızı, algılanan stres seviyeleri vepsikolojik iyilik hali puanları gruplar arasında karşılaştırılmıştır. Buna göreuyku kalitesi puan ile reaksiyon hızı sürelerinde iki grup arasındaistatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu; bu farkın, vardiyalı çalışanlarınuyku kaliteleri ve reaksiyon hız ortalamalarının gündüz çalışanlara göre dahayüksek olmasından kaynaklandığı gösterilmiştir (p

Purpose: Theaim of this study is to examine the relationship between mobile phone use andidentity development in university students.Material and Methods: 135 volunteers who participatedin the study (average age 20.9 ± 2.67, 60.3% female) were included in thestudy. The Dimensions of Identity Development Scale (DIDS) and ProblematicMobile Phone Use Scale (PU) were used in the study. Results: Therewere a relationship between the score of the Social Relationship subscale of thePU and commitment making, identification with commitment and ruminativeexploration subscales of The DIDS (p, Amaç: Bu çalışmanın amacı üniversiteöğrencilerinde cep telefonu kullanımı ile kimlik gelişimi arasındaki ilişkininincelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Ergoterapi Bölümündeokuyan, çalışmaya katılmaya gönüllü olan 135 öğrenci (yaş ortalaması 20,9 ±2,67, % 60,3’ü kadındı) çalışmaya alınmıştır. Çalışmada Kimlik GelişimininBoyutları Ölçeği ve Cep Telefonu Problemli Kullanım Ölçeği kullanılmıştır. Sonuçlar: Cep Telefonu ProblemliKullanım Ölçeğinin sosyal ilişki alt ölçeği ile Kimlik Gelişiminin Boyutlarıölçeğinin içsel yatırımda bulunma, içsel yatırımla özdeşleşme ve seçeneklerinsaplantılı araştırılması alt ölçekleri arasında bir ilişki bulunmuştur (p

ÖZETAmaç: Bu çalışmanın amacı, disleksili çocukların aktivite rutinlerinde ev okuryazarlık ortamınınrolünü incelemektir.Gereç ve Yöntem: Hacettepe Üniversitesi Ergoterapi Bölümü Pediatri Ünitesi’ne gelen ve yaşları6-12 (8,2±1,5) arasında değişen 158 çocuğun (55 kız) aileleri sosyal-demografik forma ve aktiviterutinlerini incelemek için yürütücü fonksiyonlar ve aktivite rutin ölçeği anketine cevap verdi. Demografikforma göre yaş ve cinsiyet, bireysel faktörler olarak sorulurken; ebeveynlerin eğitim veistihdam durumu, “ev okuryazarlık çevresi” olarak sorulmuştur.Bulgular: Çoklu doğrusal regresyon analizine göre, bireysel ve çevresel faktörlerin yürütücü fonksiyonlarıyordamadığı bulunmuştur (p> 0,05).Sonuç: Disleksi nöro-gelişimsel bir problem olduğu için ev okuryazarlık ortamının etkisinin olmadığınıdüşünmekteyiz. Gelecekteki çalışmalar, disleksili çocukların savunmasız olduğu bilinen nöronalsistemlere farklı bireysel ve çevresel etkenlerin etkisini netleştirmeyi ve bilhassa bilişsel işlevüzerindeki etkisini açıklığa kavuşturmayı amaçlamalıdır.Anahtar Sözcu¨kler: Disleksi; Yürütücü fonksiyon; Çevre; Aile, Okur yazarlıkABSTRACTObjectives: The aim of this study is to analyze the occupational routines in children with dyslexiaand the role of home environment in the occupational routines of children with dyslexia.Materials and Methods: 158 children (55 girls),aged between 6-12 years (8.2±1.5) from HacettepeUniversity Department of Occupational Therapy pediatric unit answered to a social-demographicform and executive function and occupational routines scale. According to the form, age andgender were asked as an individual factors while parent’s education and employment asked as anhome literacy environment factors.Results: According to multiple linear regressions, neither individual nor environmental factors wepredictor for executive functions (p>0.05).Conclusion: Since dyslexia is a neurodevelopmental problem, it may not influences by homeliteracy environment. Future study should aim to further clarify the effect of different individualand environmental factors on neuronal systems known to be defenseless for children withdyslexia and, in particular, to clarify its effect on executive and cognitive function.Keywords: Dyslexia; Executive functions; Environment; Family; Literacy

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin zamanyönetimi becerilerinin ve sosyo-demografik özelliklerinin iyilik hali üzerineetkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya330 kadın (%65), 173 erkek (%35) olmak üzere toplam 503 üniversite öğrencisikatılmıştır. Yaş, cinsiyet, eğitim yılı, yaşadıkları ortam ve akademikbaşarılarını içeren özellikler araştırmacılar tarafından oluşturulan bir formaracılığıyla kaydedilmiştir. Öğrencilerin zaman yönetimi becerileri ZamanYönetimi Envanteri ile değerlendirilmiştir. Genel iyilik halini değerlendirmek için İyilik Hali Ölçeğikullanılmıştır. Sonuçlar: Çokludoğrusal regresyon analizi sonucuna göre üniversite öğrencilerinin iyilikhalleri, “zaman yönetimi becerileri ve eğitim süresi” değişkenleri tarafındanyordanmıştır (p, Purpose: The aim of this study is to examine the effects of time management skills and socio-demographic characteristics on the well-being of university students. Material and Methods: A total of 503 university students, including 330 women (65%) and 173 men (35%) participated in the study. Characteristics including age, gender, years of education, the environment in which they lived, and academic achievements were recorded through a form created by researchers. Time Management Inventory measured time management skills of the students. Wellness Evaluation of Lifestyle Scale was used to assess their overall wellness. Results: According to the results of multiple linear regression analysis, overall wellness has been influenced by time management skills and years of education in the university students (p

Bu çalışmanın amacı serbest zamanaktivitelerinin poliomyelit sekeli olan bireylerin toplumsal katılımlarınaetkisini araştırmaktı. Çalışmaya Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde yaşayanpoliomyelit sekelli 66 birey alındı. Bireylerin%33,3’ü kadın (n=21) ve yaş ortalaması 32,7±7,8yıldı. Bireylere toplumsal katılımıdeğerlendirmek için Dünya Sağlık Örgütü(DSÖ) Yetiyitimi Değerlendirme Çizelgesi II (WHO Disability Schedule II- WHODAS II) ve serbest zaman aktivitelerinden memnuniyeti değerlendirmek içinSerbest Zaman Değerlendirme Anketi (Leisure Satisfaction Scale-short form,LSS-SF) uygulandı. Ölçekler arası ilişkilere spearman korelasyonkatsayısı ile bakıldı. Bu nicel çalışma, odak grubu olan poliomyelitlibireylerin serbest zaman memnuniyet ve toplumsal katılımları ile ilgilibulgularını göstermektedir. Sonuçlar, poliomyelitli bireylerin serbest zaman aktivitelerindenmemnuniyetin; çevresel faktörler, iletişim ve etkileşim becerileri ile pozitifyönde anlamlı bir ilişkiye sahip olduğunu gösterdi (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı otistik ve sağlıklı çocuklarda motor yetenekleri değerlendirmek ve otistik çocukların motor yeteneklerindeki problemleri saptamaktı. Gereç ve yöntem: Çalışmaya yaşları 6-12 yıl arasında olan 32 otistik ve 30 sağlıklı çocuk dahil edildi. Motor yeteneklerin değerlendirilmesi için Bruininks - Oseretsky Motor Yeterlik Testi’nin (BOMYT) koşma hızı ve çeviklik, denge, bilateral koordinasyon, kuvvet, üst ekstremite koordinasyonu, cevap hızı, görsel motor kontrol, üst ekstremite hız ve becerisini değerlendiren alt testleri ile Ayres duyu bütünlüğü testlerinden postür taklidi testi uygulandı. El fonksiyonlarını değerlendirmek amacıyla Jebsen Taylor el fonksiyon testi ve 9 delikli peg testi kullanıldı. Sonuçlar: Otistik ve sağlıklı çocuklar karşılaştırıldığında hem BOMYT hem de el fonksiyon testlerinde her iki grup arasında anlamlı fark vardı (p

Purpose: The aim of the study is to evaluate the effects of time management trainings on occupational performance, depression, life quality and coping stress of mothers of disabled children. Materials and Method: 20 mothers of disabled children were included. A group of 10 mothers were given 2-hours time management training while test group of 10 mother were observed without interference. Canadian Occupational Performance Measure was used to evaluate the pre-training and post-training activity performance, Beck Depression Inventory to measure depression level, The Short Form Health Survey to evaluate quality of life, The Ways of Coping Questionnaire for ways of handling stress, and Time Management Inventory were used to measure time management. Results: Significant changes were observed in the study group in time planning, saving and spending areas, meaningful differences were seen in physical functions, pain, vitality, mental health, optimistic approach and submissive approach parameters of coping with stress, occupational performance and satisfaction points (p0.05). conclusion: Time management affects daily life activities, depression, quality of life and coping with stress of mothers of disabled children. Further researches must be planned, Amaç: Çalışmamızın amacı engelli çocuğa sahip annelerde zaman yönetimi eğitiminin aktivite performansı, depresyon, yaşam kalitesi ve stresle başa çıkma üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya, 20 engelli çocuk annesi dahil edilmiştir. 10 kişilik bir çalışma grubuna 2 saatlik zaman yönetimi eğitimi verilmiştir. 10 kişilik kontrol grubuna ise herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Eğitim öncesinde ve sonrasında aktivite performansını değerlendirmek için Kanada Aktivite Performans Ölçeği, depresyonu değerlendirmek için Beck Depresyon Ölçeği, yaşam kalitesini değerlendirmek için Kısa Form Yaşam Kalitesi Ölçeği, stresle başa çıkma tarzlarını Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği ve zaman yönetimini değerlendirmek için Zaman Yönetimi Envanteri kullanılmıştır. Sonuçlar: Çalışma grubundaki annelerde zaman planlama, zaman tutumları ve zaman harcatıcılarında anlamlı bir farklılık görülmemesine rağmen, yaşam kalitesinin fiziksel fonksiyon, ağrı, vitalite ve mental sağlık parametrelerinde, stresle başa çıkma tarzlarının iyimser yaklaşım ve boyun eğici yaklaşım parametrelerinde, aktivite performans ve tatmin puanlarında anlamlı farklılıklar bulunmuştur (p0,05). Parametrelerde gruplar arası farklılık görülmemiştir (p>0,05). Tartışma: Engelli çocuk annelerinde zaman yönetimi önemlidir ve annelerin bu konuda eğitilmesi gerekmektedir. Zaman yönetimi günlük yaşam aktivitelerini, depresyonu, yaşam kalitesini ve stresle başa çıkma becerilerini etkiler. Ayrıntılı ileri çalışmaların planlanması önerilmektedir

The aim of this study was to determine the effects of occupational performance and satisfaction on community participation and quality of life of gynecologic cancer patients who receive chemotherapy. Material and Methods: 30 gynecologic cancer patients, who had been receiving chemotherapytreatment at Dr. Zekai Tahir Burak Education and Research Hospital Chemotherapy Center between September 2011 and February 2012, were randomly assigned for evaluation and included in the study. Socio-demographic characteristics of the patients were assessed with a questionnaire which was prepared by the researcher; occupational performance and satisfaction were assessed with COPM (Canadian Occupational Performance Measurement) and quality of life was assessed with FACT-G test (Functional Assessment of Cancer Therapy-General). Frequencies were calculated, and the direction and extent of the relationship between the variables were examined using the Pearson’s correlation analysis. Results: The average age of people in the study was 54.96 ± 10.52. When productivity of patients was examined; %90 of patients were not working and they were housewives. Of the patients, 73.3% were married and 70% of them had moderate economic situation. Of the 30 patients, 76.7% had ovarian cancer, 3.3% had cervical cancer and 20% had endometrial cancer. According to COPM results % 19 of patients declared that the hardest activity was to visit neighbours. Between occupational performance scores and community participation (r= ,442,p, Amaç:Bu çalışmanın amacı kemoterapi alan jinekolojik kanserli hastaların aktivitelerdeki performans ve tatmin düzeyinin toplumsal katılım ve yaşam kalitesi üzerine olan etkilerini belirlemekti. Gereç ve yöntem: Eylül 2011- Şubat 2012 tarihleri arasında Dr. Zekai Tahir Burak Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kemoterapi Merkezinde kemoterapi almakta olan jinekolojik kanser teşhisi almış hastalardan basit rastgele örneklem yöntemiyle seçilen 30 hasta değerlendirmeye alındı. Değerlendirmede araştırmacı tarafından oluşturulan sosyo-demografik özellikleri değerlendiren soru formu, kişilerin aktivite performansı ve tatmin durumunu değerlendirmek için COPM(Kanada Aktivite Performans Ölçümü), toplumsal katılımı değerlendirmek için WHO-DAS 2 (World Health Organization Disability Assessment Schedule 2.0) ve yaşam kalitesini değerlendirmek için FACT-G (Functional Assessment of Cancer Therapy-General) test bataryaları uygulandı. Verilerin yüzdelik dağılımları hesaplandı ve değişkenler arasındaki ilişkinin yönü ve düzeyi Pearson bağıntı analiziyle incelendi.Sonuçlar: Çalışmadaki kişilerin yaş ortalaması 54,96 ± 10,52 idi. Üretkenlik durumu incelendiğinde %90’nın çalışmadığı ve ev hanımı olduğu belirlendi. Hastaların %73,3 ‘ü evli ve % 70’nin ekonomik durumu orta düzeyde idi. Çalışmadaki kişilerin %76,7’si over kanseri, %3,3’ü serviks kanseri, %20’si endometrium kanseri idi. Çalışmamızda kullanılan COPM ölçeğine göre %19 oranıyla komşu ziyaretleri kişilerin en çok zorlandığı aktivite olarak bulundu. Aktivite performans puanıyla toplumsal katılım (r=,442, p

Purpose: Caregiving has been recognized as an activity with perceived burdens. Caregivers may experience depression, grief, fatigue, financial hardness and change in social relationships. They may also experience physical health problems . Our aim is to determine correlation between caregiver strain, depression signs and pain for hemiplegic and spinal cord injured client’s caregivers.Material and Methods: Sixty caregivers of neurological disabled persons (20 upper spinal cord injury, 9 lower spinal cord injury, 31 hemiplegia) were included to the study. Modified Caregiver Strain Index (MCSI) for caregiver burnout, Nothingam Health Profile (NHP) for quality of life, Visual Analog Scale (VAS) for back pain and Beck Depression Inventory for depressive semptoms were made to care givers. Also clients’ diagnosis and functional levels (in bed, wheelchair-mobile, ambulation with walking devices) were recorded. Functional Indipendence Measure (FIM) were used for independence levels. Results: 60 caregiver (%52 female, %48 male) between 13-65 ages (mean. 16,5 ±5,7. Range 4-25) were included to the study. NSP total score and all sub-groups of test, except the social isolation were positive correlated with the MCSI (p 0.05) , MCSI were correlated with the VAS and FIM (p0.05). Conclusion: According to the results, when level of caregiver burnout increased, quality of life is adversely affected. Caregiver difficulties are not lead to depressive symptoms. The reason is thought that the good caregiving is important task for our culture and this stuation can be facilitator for coping with the psychological challenges. Caregiver burnout was associated with the patient’s level of independence, rather than the patient’s diagnosis and functional level. The back pain as a physical difficulty increases caregiver burnout. Based on these results, occupational therapy strategies like educations to caregivers including the patient transfer techniques and low back health and biomechanical principles, and interventions including efforts to increase the independence, is expected to reduce caregiver burnout, Amaç: Aile üyeleri için bakım vermek, stres ve tükenmişliğe neden olabilmektedir. Bakım veren kişiler depresyon, üzüntü, yorgunluk, finansal zorluk, sosyal ilişkilerde değişiklik ve fiziksel sağlık problemleri yaşayabilmektedir. Çalışmanın amacı; bakım verenlerde tükenmişliğin yaşam kalitesi, depresyon, ağrı ve bakım verilen kişilerin sağlık durumlarıyla ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya, nörolojik hastalığı olan (20 tetrapleji, 9 parapleji, 31 hemipleji) kişilere bakım veren aile üyelerinden 60 kişi dahil edildi. Katılımcılara bakım veren tükenmişliği için Modifiye Bakım Veren Zorlanma İndeksi (Modified Caregiver Strain Index -MCSI), yaşam kalitesi için Nottingham Sağlık Profili (NSP), bel ağrısı için Görsel Analog Skalası (Visual Analog Scale -VAS) ve depresyon semptomları için Beck Depresyon Envanteri (BDE) değerlendirmeleri uygulandı. Hastaların tanıları ve fonksiyonel durumları (yatak içi, tekerlekli sandalye ile mobil, yardımcı araçla ambule) kaydedildi. Bağımsızlık düzeyleri Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü-FIM ile değerlendirildi. Sonuçlar: Çalışmaya 13-65 yaşları arasında (ortalama 42,45 ±14,45) 60 bakım veren (%52 kadın, %48 erkek) katıldı. NSP alt gruplarından sosyal izolasyon hariç diğer tüm alt gruplar ve toplam puan ile MCSI arasında pozitif yönde korelasyon bulundu (p0.05) MCSI ile VAS ve FIM skorları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki belirlendi (p0.05). Tartışma: Çalışma sonuçlarına göre bakım verenlerin tükenmişlik düzeyleri arttıkça, yaşam kaliteleri olumsuz etkilenmektedir. Bakım verenlerin zorlanmalarının depresif semptomlara yol açmadığı görülmektedir. Bunun nedeni olarak kültürümüzde iyi bakım verme görevinin önemli olmasının, kişilerin psikolojik zorluklarla baş etmelerini kolaylaştırdığı düşünülmektedir. Bakım veren tükenmişliğinin, hastanın tanısı ve fonksiyonel düzeyinden ziyade hastanın bağımsızlık düzeyiyle ilişkili olduğu görülmüştür. Fiziksel zorluk olarak bel ağrısı bakım verenlerin tükenmişliğini artırmaktadır. Bu sonuçlar ışığında, ergoterapi stratejileri olarak hasta bakımında transfer tekniklerinin, bel sağlığının ve biyomekanik prensiplerin öğretilmesini kapsayan bakım veren eğitimlerinin ve hasta bağımsızlığının artırılmasına yönelik çalışmaların, bakım veren tükenmişliğini azaltması beklenmektedir

ÖZET Bu çalışma, serebral paralizili (SP) olgularda bireysel ve grup yaklaşımı şeklinde uygulanan duyu-algı-motor (DAM) tedavi programlarının etkisini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmamız Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu İş ve Uğraşı Tedavisi Ünitesinde yapılmıştır. 41 SP'li olgu rastgele yöntemle 3 gruba ayrılarak birinci gruptaki 16 olguya bireysel şekilde, ikinci gruptaki 16 olguya grup yaklaşımı şeklinde DAM tedavi programı uygulanmıştır. Üçüncü gruptaki 9 olgu ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Bireysel ve grup tedavisi şeklinde. DAM eğitim programı haftada 3 gün, günde 1.5 saat olmak üzere toplam 3 ay uygulanmıştır. Olgulara tedavi öncesi ve sonrasında Ayres Güney Kaliforniya Duyu Bütünlüğü Testleri, 9 Delikli Peg Testi ve Fiziksel Yetenek Testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda birinci ve ikinci grupta tedavi sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görülmüştür (p0.05), her iki grupta kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark elde edilmiştir (p0.05).On the other hand there were statistically a difference in both groups compared with control group (p

Özet: Çalışmamızın amacı Minnesota Yazı Yazma Testinin (MYYT) Türkçe uyarlamasını yaparak geçerlik ve güvenirliğini ölçmektir. Milli Eğitim Bakanlığı Kurtuluş İlköğretim Okulunda 2. ve 3. sınıfa devam etmekte olan 8–12 yaş arasında 60 sağlıklı öğrenci çalışmaya dâhil edilmiştir. Türkçedeki her bir harfi içeren kelime dizisi oluşturulmuştur. Yazı yazma testinin güvenirliği için 2. ve 3. sınıfa devam eden 60 öğrenciye test birer gün arayla 2 kez uygulanmıştır ve sınıf içi korelâsyon katsayıları hesaplanmıştır. Testin yapısal geçerliği için sınıf öğretmenlerinin raporlarına göre yazısı iyi olan (n=30 ) ve yazısı kötü olan (n=30), 2. ve 3. sınıf öğrencileri değerlendirilmiştir. Uyum geçerliği için sağlıklı (n=32) ve sol hemiplejik serebral paralizili (n=26) çocuklarda MYYT ile Güney Kaliforniya Duyu Bütünlüğü Testlerinden desen kopyalama testinin ilişkisine bakılmıştır. Yazı yazma testinin; hız (R1 > 0,90), okunaklılık (R1 > 0,90), şekil (R1 > 0,90), hizalama (R1 > 0,90), ölçü (R1 > 0,90), aralık (R1 > 0,90) kategorilerinde, yüksek düzeyde güvenilir olduğu bulunmuştur. MYYT iyi ve kötü yazı yazan öğrencilerde hız (p< 0,005), okunaklılık (p< 0,001), şekil (p < 0,001), ölçü (p < 0,05), hizalama (p< 0,001) ve aralık (p< 0,001) kategorilerinde yüksek düzeyde anlamlı farklılıklar ortaya koymuştur. Serebral paralizili çocuklarda desen kopyalama ve MYYT’nin ölçü kategorisi arasında yüksek düzeyde (r = 0,759, p, The aim of this study was to determine the reliability and validity of Minnesota Handwriting Test making Turkish version The students between ages 8-12 attending second and third class of Kurtuluş Primary School were included the study. The word sequences which consist of each Turkish letter were created. The handwriting test was applied two times to 60 students for reliability and intraclass correlation coefficient was calculated. According to the class teachers’ reports, students with good (n=30) and poor (n=30) handwriting were assessed to test constructional validity. The relationship between Minnesota Handwriting Test and design copying subtest of Ayres Southern California Sensory Integration Test was investigated in children with hemiplegic cerebral palsy (n=26) and healthy children (n=32) to test concurrent validity. The handwriting test was highly reliable in rate (R1>0.90), legibility (R1>0.90), form (R1>0.90), alignment (R1>0.90), space (R1>0.90) and size (R1>0.90) parameters. The significant differences were found in rate (p

The aim of this study was to assess the effects of activity training programme on dizziness, imbalance and level of independence in daily living activities in patients with chronic dizziness. 75 patients between 18-65 years of age who diagnosed chronic peripheral vestibular disorders and individuals with vestibular rehabilitation indications were included in our study. Patients were randomly divided into 3 groups consist of 25 patients as activity group, exercise group and control group. Education was given to each group. İn addition, activity group was performed training activities programme, exercise group was performed Cawthorne-Cooksey exercises programme. Therapy programmes were prescribed once daily at home for 4 weeks. After demographic informations were obtained from all patients, assessments were performed at the beginning and at the end of the treatment programme (4 weeks). Dizziness severity was assessed by Visual Analog Scale (VAS), activities of daily livings were assessed by Vestibular Disorders Activity Questionnaire (VADL) and balance was assessed by Sensory Organization Testing (SOT). VAS scores, VADL (VADL total, functional and ınstrumental subscales) scores and SOT scores (SOT 5, SOT 6 and SOT composite) improved ın both activity group and exercise group when compared to control group (p

Bu çalışma bilişsel becerileri değerlendiren `Allen Bilişsel Seviye Tarama-5 (ABST-5)` in Türkçeye uyarlanması ve şizofrenili bireylerde geçerlilik ve güvenilirliğinin araştırılması amacıyla planlandı. Çalışmaya 60 şizofrenili birey ve 60 sağlıklı birey dahil edildi. ABST-5'in Türkçe uyarlaması yapıldı. Uygulama esnasında, dikiş görevlerine verilen isimlerin Türkçe karşılığı olmadığı için, Türk kültürüne uygun olarak isimlendirmeleri yapıldı. ABST-5'in güvenilirliği test-tekrar test yöntemi ile incelendi. Testin test-tekrar test yöntemi ile güvenilirliğinde sınıf içi korelasyon katsayısı 0,93 (0,85-0,94) yüksek güvenilir olarak bulundu. Geçerliliği ise, yapı geçerliliğinin; `dış testler ile yapı geçerliliği` ve `gruplar arası yapı geçerliliği` olmak üzere iki alt parametresinde incelendi. ABST-5'in gruplar arası yapı geçerliliğinde, sağlıklı bireylerin şizofrenili bireylerden daha yüksek sonuçlar aldığı ve ABST-5'in ayırt edici özelliğinin olduğu görüldü (Z=7,065; p

Daha sonra doldurulacaktır. Daha sonra doldurulacaktır. 0

Daha sonra doldurulacaktır. Daha sonra doldurulacaktır. 0

Giriş: DEHB'li çocuklar yürütüvü ilkevlerde (hafiza, duygu kontrolü, planlamai organizasyon, zaman kullanımı, problem çözme becerileri) zorluk yaşarlar. Çocukların kednine bakım, akademik başarı gibi günlük yaşam aktiviteleri karar verme, planlama, organizasyon gibi yürütücü işlevler gerektir ve yürütüvü işlevlerde problem olduğu zaman bu aktivitelerdeki performansı olumsuz yönde etkilemektedir. Aktivite performansının düşmesi ergoterapi müdahalesi ihtiyacı doğurmaktadır. Müdahale sırasında kişinin tedavi sürecinden beklentilerini bilmek, o birey için en uygun müdahale programını tasarlarken çok önemlidir. Gereç ve yöntem: 7-11 yaş aralığında dikkat eksikliği ve/veya hiperaktivite tanısı almış 160 çocuk çalışmaya katılacaktır. Sosyodemografik Bilgi Anketi, Çocuk Aktivite Öz Değerlendirme Ölçeği ve Kısa Çocuk Aktivite Performans Profili (SCOPE). Bu testler MOHO modeline dayanır ve çocuğun aktivite performans alanlarını değerlendiren öz değerlendirme raporlarıdır. abstract: Children with ADHD experience difficulties in primary schools (memory, emotion control, planning organization, use of time, problem solving skills). Children's daily life activities such as self-care, academic achievement require executive functions such as decision-making, planning, organization, and when there is a problem with executive functions, they negatively affect performance in these activities. The decrease in activity performance raises the need for occupational therapy intervention. Knowing the individual's expectations from the treatment process during the intervention is very important when designing the most appropriate intervention program for that individual. Materials and methods: 160 children with attention deficit and / or hyperactivity disorder aged 7-11 years will be included in the study. Sociodemographic Information Questionnaire, Child Activity Self-Assessment Scale and Short Child Activity Performance Profile (SCOPE). These tests are based on the MOHO model, and the self-assessment assesses the child's activity performance areas. 0

This study was planned to adapt the Assessment of Children’s Hand Skills and Children’s Hand Skills Ability Questionnaire to Turkish and investigate the assessments’ reliability and validity in children with hemiplegic cerebral palsy. 112 children with hemiplegic cerebral palsy between 2 and 12 years of age were included. The translation procedure defined by Beaton was conducted. After the Turkish translation, the assessments were translated back to English by native English speakers and necessary cultural adaptations were discussed and determined by the jury. All participants were re-evaluated 1 week after the initial assessments. The researchers did not encounter with any problems related to cultural agreement. Validity of ACHS and CHSQ was tested with construct and criterion validity; and the assessments’ reliability was tested with internal consistency and test-retest methods. When the relationship between ACHS and its reference test, Shriners Hospital Upper Extremity Evaluation (SHUEE) was analyzed, a very strong correlation was detected between ACHS and SHUEE Spontaneous Functional Analysis (r=0.856) as well as SHUEE Grasp and Release Analysis (r=0.862) and a strong correlation was detected between ACHS and SHUEE Dynamic Positional Analysis (r=0.780). When the relationship between CHSQ and its reference test, ABILHAND was analyzed; a strong correlation was detected between CHSQ’s Activities of Daily Living (r=0.762), School Related Work (r=0.745) and Leisure and Play (r=0.799) parameters and ABILHAND scores. For the tests’ construct validity, the score differences between genders were analyzed. The tests were found to be consistent across genders with no difference found between different gender groups’ scores in ACHS (p=0.70) as well as CHSQ’s Activities of Daily Living (p=0,15), School Related Work (p=0,90) and Leisure and Play (p=0,49) parameters. The Cronbach’s α value for was 0.98 for ACHS and 0.84 for CHSQ. The test-retest analysis for CHSQ yielded excellent reliability for time related equability for all the sub-tests (ICC>0.8). The test-retest analysis result was similar for ACHS (ICC>0.8). Conclusively, the Turkish adaptations for ACHS and CHSQ were reliable and valid assessment tools for children with hemiplegic cerebral palsy. ONAY SAYFASI YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI ETİK BEYANI TEŞEKKÜR ÖZET ABSTRACT İÇİNDEKİLER SİMGELER ve KISALTMALAR TABLOLAR 1. GİRİŞ 2. GENEL BİLGİLER 2.1. Serebral Palsi 2.1.1. Epidemiyolojisi 2.1.2. Etyolojisi ve Risk Faktörleri 2.1.3. Serebral Palsinin Sınıflandırılması 2.1.4. Serebral Palsi ile İlişkili Problemler 2.2. Hemiplejik Serebral Palsi 2.2.1. Hemiplejik Serebral Palside Üst Ekstremite Fonksiyonları 2.2.2. Hemiplejik Serebral Palsili Çocukların Üst Ekstremite Fonksiyonlarının Günlük Yaşam Aktiviteleri Üzerindeki Etkileri 2.2.3. Hemiplejik Serebral Palsili Çocuklar için Kullanılan Üst Ekstremite Değerlendirmeleri 2.3. Çocuk El Beceri Anketi (ÇEBA) ve Çocukların El Becerileri Değerlendirmesi (ÇEBD) 3. GEREÇ VE YÖNTEM 3.1. Bireyler 3.1.1. Örneklem Büyüklüğü 3.2. Yöntem 3.3. Değerlendirme Araçları 3.3.1. Demografik Bilgi Formu 3.3.2. Çocuk El Beceri Anketi (ÇEBA) 3.3.3. Çocukların El Becerileri Değerlendirmesi (ÇEBD) 3.3.4. Shriners Hastanesi Üst Ekstremite Değerlendirmesi (SHÜED) 3.3.5. ABILHAND Çocuk El Yeteneği Anketi (ABILHAND-Kids) 3.4. Çocuk El Beceri Anketi (ÇEBA) ve Çocukların El Becerileri Değerlendirmesi (ÇEBD) Türkçe'ye Uyarlanması 3.5. İstatistiksel Analiz 3.5.1. Geçerlilik Analizi 3.5.2. Güvenilirlik Analizi 4. BULGULAR 4.1. Kültürel Adaptasyon ve ÇEBD ve ÇEBA’nın Pilot Çalışması 4.2. Bireylerin Sosyo-Demografik Özelliklerine Ait Bulgular 4.3. Bireylere Ait Değerlendirme Sonuçları 4.4. Çocukların El Becerileri Değerlendirmesi (ÇEBD) ve Çocuk El Beceri Anketi’nin (ÇEBA) Geçerlilik Analizine Ait Bulgular 4.4.1. ÇEBD ve ÇEBA’ya ait Kriter Geçerliliği Bulguları 4.4.2. ÇEBD ve ÇEBA’ya ait Yapı Geçerliliği Bulguları 4.5. Çocukların El Becerileri Değerlendirmesi (ÇEBD) ve Çocuk El Beceri Anketi’nin (ÇEBA) Güvenilirlik Analizine Ait Bulgular 4.5.1. ÇEBD ve ÇEBA’ya ait Zamana Göre Değişmezlik Güvenilirliği 4.5.2. ÇEBD ve ÇEBA’nın İç Tutarlılık Güvenilirliği ve Madde Analizi 5. TARTIŞMA 6. SONUÇLAR VE ÖNERİLER 7. KAYNAKLAR 8. EKLER EK-1. Tez Çalışması İçin Etik Kurul Onayı EK-2. Orijinallik Raporu EK-3. Dijital Makbuz EK-4. Aydınlatılmış Onam Formu EK-5. Sosyodemografik Bilgi Formu EK-6. ÇEBD’den Örnek Sorular EK-7. ÇEBA’dan Örnek Sorular 9. ÖZGEÇMİŞ Bu çalışma, çocukların el becerilerini değerlendiren ” Çocuk El Beceri Anketi (ÇEBA) ve Çocukların El Becerileri Değerlendirmesi’nin (ÇEBD)” Türkçe’ye uyarlanması, hemiplejik serebral palsili çocuklarda geçerlilik ve güvenilirliğinin incelemesi amacıyla planlandı. Çalışmaya 2-12 yaş arasında 112 hemiplejik serebral palsili çocuk dahil edildi. Beaton‘ın tanımladığı çeviri prosedürü uygulandı. Anket Türkçe çevirisi sonrası, anadili İngilizce olan uzman ekip tarafından İngilizceye çevrildi, jüri tarafından gerekli kültürel adaptasyonlar tartışılarak belirlendi. Değerlendirmelerden bir hafta sonra tüm bireylere tekrar test yapıldı. Uygulama esnasında anketin Türk kültürüyle uyumlanmasında herhangi bir problem yaşanmadı. ÇEBA ve ÇEBD’nin geçerliliği, yapı ve kriter geçerliliği yöntemi ile; güvenilirliği ise iç tutarlık, test-tekrar test yöntemleri kullanılarak incelendi. ÇEBD’nin referans değerlendirmesi olan SHÜED değerlendirmesi ile ilişkisine bakıldığında, ÇEBD ile SHÜED spontan fonksiyonel analiz (r=0,856) ve kavrama-bırakma analizi (r=0,862) alt parametreleri arasında çok yüksek, dinamik pozisyonel analiz (r=0,780) alt parametresi ile ise yüksek ilişki içerisinde olduğu saptanmıştır. ÇEBA’nın, referans değerlendirme olan ABILHAND değerlendirmesi ile ilişkisine bakıldığında, ÇEBA’nın serbest zaman (r=0,799), okul (0,745) ve günlük yaşam aktiviteleri (0,762) alt parametreleri ile ABILHAND arasında ise yüksek ilişki içerisinde olduğu saptanmıştır. ÇEBD ve ÇEBA’ya ait yapı geçerliliği analizi için demografik özelliklere göre gruplar arasında fark olup olmadığı incelendi. Erkek ve kız katılımcılar arasındaki farkın incelendiği analizin sonuçlarında p değerinin anlamlılık değeri olarak kabul edilen 0,05’den büyük olması değerlendirmelerin cinsiyetler arasında tutarlı olduğunu gösterir. ÇEBD (p=0,70), ÇEBA’nın serbest zaman (p=0,49), okul (0,90), günlük yaşam aktiviteleri (p=0,15) alt parametrelerinde farklı cinsiyetlerde tutarlı sonuçlar verdiği ve cinsiyete göre sonuçların değişim göstermediği saptandı. ÇEBD için iç tutarlılık mükemmel (Cronbach’s α=0,98) seviyededir. ÇEBA için iç tutarlılık oldukça yüksek (Cronbach’s α=0,84) seviyededir. ÇEBA’nın test tekrar test analizi sonucunda, tüm alt kategorilerde zamana göre değişmezlik konusunda mükemmel derecede güvenilir bulundu (ICC>0,9). ÇEBD’nin tüm alt parametrelerine ait skorlar ve toplam skoru mükemmel derecede güvenilir bulundu (ICC>0,9). Sonuç olarak, ÇEBD ve ÇEBA’nın Türkçe uyarlaması hemiplejik serebral palsili çocuklarda el becerilerini değerlendirebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olarak bulundu.

The aim of this study was to investigate the effects of cognitive therapy on executive function and occupational routines in children with dyslexia. Children with dyslexia were randomly selected from the 162 clients who applied to the clinic. 64 children (between 7-12 ages) with dyslexia were recruited. Children were divided randomly into a treatment group (n = 33) and a control group (n = 31). In order to evaluate the cognition of the children Test of Visual Perceptual Skills-3 and Dynamic Occupational Therapy Cognitive Assessment to evaluate executive functions the Delis Rating Executive Functions and Behavior Rating İnventory Of Executive Function and to evaluate occupational routine The Executive Functions And Occupational Routines Scale were used. As a result of the evaluation, the intervention group was given cognitive therapy for 10 weeks, 3 days a week for one hour sessions while no therapy was given to the control group. The second evaluations were repeated at the end of the therapy sessions for therapy group and at the end of the 10th week for control group and at the end of the 3rd month 3rd evaluations done for both groups. Our results showed that cognitive therapy applied to children with dyslexia significantly affected executive functions and activity routines in the positive direction (p

Bu çalışma inmeli hastalarda kognitif rehabilitasyonun fonksiyonel bağımsızlık, yaşam kalitesi ve toplumsal katılım üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla planlandı. İnme tanısı almış 20 kişi rastgele yöntemle 10 kişilik iki gruba ayrılmıştır. Her iki gruba nörofizyolojik tedavi uygulanmış olup I. Gruba kognitif rehabilitasyon müdahaleleri ilave edilmiştir. Hastaların kas gücü Motricity İndeksi, denge durumu Tinetti Denge Değerlendirme Skalası, duyu ve hareket fonksiyonu Fugl-Meyer Motor Değerlendirme Skalası, kognitif durumu Loewenstein Ergoterapi Kognitif Değerlendirme Skalası (LOTCA) ve Montreal Bilişsel Değerlendirme (MOBİD) Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Toplumsal katılımı değerlendirmek için; Kanada Aktivite Performans Ölçümü (COPM) ile Craig Engellilik Değerlendirme ve Bildirme Tekniği- Kısa Formu (CRAIG-SF), yaşam kalitesini değerlendirmek için; Kısa Form-36 (SF-36) ve fonksiyonel bağımsızlığı değerlendirmek için ise Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (FBÖ) kullanılmıştır. Hastalar haftada 3 gün 8 hafta boyunca tedaviye alınmıştır. Kognitif rehabilitasyon grubuna(KRG), 1 saat iyileştirici ve fonksiyonel adaptif yaklaşımların çok içerikli tedavi yaklaşımları ile birleşiminden oluşan kognitif rehabilitasyon ve 1 saat Bobath temeline dayalı nörofizyolojik egzersizlerden oluşan rehabilitasyon programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna(KG) ise sadece 1 saat nörofizyolojik egzersizlerden oluşan rehabilitasyon uygulanmıştır. KRG' da MOBİD ölçeğine göre tespit edilen bu ölçeğin toplam puanı ile yürütücü fonksiyonlar ve dikkat alanlarındaki, LOTCA ölçeğine göre ise oryantasyon, görsel algılama ve dikkat alanlarındaki gelişmeler KG' a kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p

Bu çalışmanın amacı; 8-12 yaş arasındaki serebral paralizili çocukların aynı yaşlardaki sağlıklı çocuklarla karşılaştırılarak aktivite katılımlarının ve aktivite tercihlerinin araştırılması ve yaşam kaliteleri üzerine olan etkilerinin incelenmesidir. Çalışmaya araştırma grubu olarak serebral paralizi tanısı konmuş 30 çocuk ve kontrol grubu olarak da 60 sağlıklı çocuk katılmıştır. Değerlendirme ölçekleri olarak aktivite katılımı için CAPE ( Children's Assessment of Participation and Enjoyment), aktivite tercihleri için PAC (Preferences for Activity of Children) ve yaşam kalitesi için Kid-KINDL kullanılmıştır. Değerlendirmeler sonucunda; Sp'li çocukların aktiviteleri daha az sayıda, daha az sıklıkta ve daha çok ev ortamında gerçekleştirdikleri belirlenmiştir (p0,05). Sp'li çocukların toplam aktivite katılımında eğlenme derecelerinin sağlıklı çocuklara gore yüksek olduğu görülmüştür (p0,05), ancak sosyal aktivite tercihi açısından sp'li çocukların sosyal aktiviteleri sağlıklı çocuklara gore daha fazla tercih ettikleri belirlenmiştir (p0,05). Ancak sp'li çocukların yaşam kalitesi yönünden bedensel iyilik, aile ve arkadaş puanlarının daha düşük olduğu görülmüştür (p0,05). The children with CP showed higher points on `enjoyment? levels in total activity participation compared to the healthy children (p0,05), but in terms of social activity children with CP have showed more interest in choosing social activities compared to their healthy counterparts (p0,05). But the children with CP showed lower points on physical well-being, family and friendship domains in quality of life (p

Günümüzde iş yerlerinde bilgisayarların kullanımı artarken ofis çalışanları gittikçe masalarına daha çok bağımlı hale gelmişlerdir. Bilgisayar başında çalışanlar için uzun süreli sabit pozisyon ve tekrarlı hareketler, işlerinin bir parçası olmakla birlikte aslında kas iskelet sistemi rahatsızlıklarına temel hazırlayan en önemli risk faktörlerindendir. Son yıllarda bilgisayar başında çalışanlarda oluşan kas iskelet sistemi problemlerini azaltmak için bazı bilgisayar programları geliştirilmiştir. Çalışmamızın amacı, ofis çalışanları için egzersiz hatırlatıcı bir bilgisayar programı geliştirerek bu programın ağrı, iş performansı ve yaşam kalitesine etkisini araştırmaktır. Çalışmamıza 39 sağlıklı ofis çalışanı dahil edilmiştir. Olgular basit rastgele yöntemle müdahale grubunda 20, kontrol grubunda 19 kişi olacak şekilde iki gruba ayrılmıştır. Müdahale grubu 10 hafta süreyle egzersiz hatırlatıcı bilgisayar programını kullanırken, kontrol grubuna herhangi bir müdahale yapılmamıştır. Çalışmadaki tüm olgular tedavi öncesinde ve sonrasında ağrı için Görsel Analog Skala (VAS); çalışma performansı için Çalışma Rolü İşlevselliği Anketi ve Kanada Aktivite Performans Ölçümü (COPM); yaşam kalitesi için Kısa Form-36 (SF-36) ve postüral risk değerlendirmesi için Hızlı Tüm Vücut Değerlendirmesi (REBA) ile değerlendirilmiştir. Müdahale sonrasında gruplar karşılaştırıldığında müdahale grubunda istirahat ve aktivitedeki VAS puanlarının, REBA'ya göre ise postüral riskin istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde azaldığı görülmüştür (p

Bu çalışma; farklı mobilite düzeyine sahip engelli kişilerin fonksiyonel, psikolojik durumları, yaşam kalitesi, aktivite performansı ve memnuniyeti, boş zaman aktiviteleri, fiziksel ve sosyal çevre ile ilgili algıları ve toplumsal katılım düzeylerini karşılaştırmak ve bu faktörlerin kişilerin toplumsal katılımları üzerine etkisini incelemek amacıyla planlandı. Çalışmaya; bedensel engelli 270 kişi alınmıştır. Kişiler mobilite düzeylerine göre 90'ar kişilik 3 gruba ayrıldı. I. grup tekerlekli sandalye (TS) kullanan (n=90), II. grup yürüme yardımcısı ve/veya ortez-protez kullanan (n=90) ve III. grup ise bağımsız yürüyebilen (n=90) engelli kişilerden oluşturuldu. Bu kişilerin aktivite performansını değerlendirmek için Kanada Aktivite Performans Ölçümü (COPM), toplumsal katılımı değerlendirmek için Dünya Sağlık Örğütü Yetiyitimi Değerlendirme Çizelgesi II (WHO Disability Schedule II), fonksiyonel durumu değerlendirmek için, Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (Functional Independence Measure, FIM), GYA ve sosyal rollerde çevrenin etkisini değerlendirmek için Çevre Kalite Ölçümü (Measure of Quality of the Environment, MEQ), boş zaman aktivitelerini değerlendirmek için Serbest Zaman Değerlendirme anketi kısa formu (Leisure Satisfaction Questionnaire- short form, LSS-SF), toplumsal katılıma engelin etkisini değerlendirmek için Toplumsal Bütünleşme Anketi (Community Integration Questionnaire, CIQ), psikolojik durumu değerlendirmek için Durumluk-Sürekli Kaygı Anketi (State -Trait Anxiety Inventory, STAI) ve yaşam kalitesini değerlendirmek için Kısa Form-12 (Short Form, SF-12) kullanılmıştır. Elde ettiğimiz sonuçlar engelli kişilerde; bağımsızlık düzeyinin, mobilite seviyesinin, yaşam kalitesinin, iş ve eğitim durumunun, boş zaman aktivitesi memnuniyetinin, aktivite performansının, genel psikolojisinin, çevresel faktörlerin, evde yaşayan kişi sayısının ve bazı yaşam alanlarının toplumsal katılımı anlamlı bir şekilde etkilediğini göstermiştir (p

Çalışmamızın amacı otistikçocukların duyu, motor ve kognitif yeteneklerinin günlük yaşam aktiviteleri ve yaşamkalitesine etkisini değerlendirmektir. Çalışmaya 6-12 yaşlarında 32 otistik çocukla 30sağlıklı çocuk alınmıştır. Tüm çocukların duyusal farklılıkları duyusal profil, duyubütünlüğü Ayres Güney Kaliforniya Duyu Bütünlüğü Testleri (uzayda pozisyon,stereognozis, parmak tanımlama, dokunma lokalizasyonu, postür taklidi, ayakta durmadengesi ve sağ-sol ayırımı), kognitif fonksiyonları Loewenstein İş Uğraşı TedavisiKognitif Değerlendirmesi (oryantasyon, objelerin görsel olarak tanımlanması, üst üstebinişmiş şekiller, uzayda pozisyon, praksis, iki boyutlu şekillerin yerleştirilmesi, yapbozoluşturma, saat çizimi, hikaye anlatımı), motor yeterlilikleri Bruininks- Oseretsky MotorYeterlilik Testi (koşma hızı ve çeviklik, topuk burun yürüme, zıplama ve alkış, ayaktauzun atlama, gözler kapalı buruna dokunma, cevap hızı, arabadan eve ulaşma, tercihedilen el ile para yerleştirme), el fonksiyonları Jebsen El Fonksiyon Testi ve 9 DelikliPeg Testi, günlük yaşam aktiviteleri Pediatrik Özür Değerlendirme Envanteri, yaşamkalitesi Çocuk Sağlığı Anketi ile değerlendirilmiştir. Otistik çocuklar, duyu bütünlüğü,duyusal profil, motor yeterlilik, kognitif fonksiyonlar, el fonksiyonları ve günlük yaşamaktiviteleri değerlendirmelerinde sağlıklı çocuklara göre daha düşük puanlar almıştır(p