Descriptor: "Bronchopulmonary Dysplasia" / Language: turkish - Searchworks@Jio Institute Digital Library Search Results

Your search keyword '"Bronchopulmonary Dysplasia"' showing total 49 results

Start Over Descriptor "Bronchopulmonary Dysplasia" Language turkish

49 results on '"Bronchopulmonary Dysplasia"'

1. Prematüre Apnesinde Kafein Tedavisi: Geleneksel Derleme.

Author: ÖZDEMİR, Özmert Muhammet Ali
Subjects: *PREMATURE infants, *APRAXIA, *GABA, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *RETROLENTAL fibroplasia, *HYPOVENTILATION, *DIABETIC retinopathy
Abstract: Apnea of prematurity is a frequently encountered condition in premature infants in the neonatal-intensive-care-units and is defined as respiratory arrest for more than 15-20 seconds or short-term respiratory interruption accompanied by low oxygen-saturation and/or bradycardia. While apnea is observed in almost all babies born below 28 weeks of gestation, the frequency of apnea decreases as the gestational week gets older. Hypoxemia and bradycardia attacks intervening due to apnea together with the neurological immaturity caused by premature-birth increase the risk of neurological damage in these babies and in the long term; it can cause significant morbidities such as cerebral palsy, developmental coordination disorder, cognitive and behavioral disorders, bronchopulmonary dysplasia, and retinopathy of prematurity. For this reason, the diagnosis and treatment of apnea in premature infants is important, and caffeine, a methylxanthine derivative, is the first choice in the pharmacological treatment of apnea. Caffeine is structurally similar to adenosine and its effect is dose-dependent mainly on adenosine receptors. Caffeine eliminates the inhibition of the medullary-respiratory-center suppressed by adenosine in apnea of prematurity, increases neural excitation by preventing gamma-aminobutyric acid release, increases the sensitivity of the central nervous system to blood carbon-dioxide levels, thus it stimulates and maintains respiration in infants with apnea. In this review, the effect of caffeine, which is the first choice in the treatment of apnea in premature infants, information about who, when, in which dose, and for how long we should use it, has been tried to be given in the light of the recent literature data. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2023
Full Text: View/download PDF

2. Orta-Ağır Bronkopulmoner Displazide Tek Merkez Deneyimi: Antenatal ve Postnatal Risk Faktörleri.

Author: ÖZER BEKMEZ, Buse, BÜYÜKTİRYAKİ, Mehmet, SARI, Fatma Nur, ALYAMAÇ DİZDAR, Evrim, TAYMAN, Cüneyt, and OĞUZ, Şerife Suna
Abstract: Objective: Bronchopulmonary dysplasia (BPD) is the chronic lung disease of prematurity that affects a substantial proportion of extremely preterm infants. We aimed to find out the antenatal and postnatal risk factors for BPD in a large-scale cohort of preterm infants. Material and Methods: Records of preterm infants born <32 gestational weeks and <1500 g were included in this single-center retrospective study that was performed between January 2014 and December 2018. While babies with moderate and severe BPD constituted the study group, the control group included those with mild BPD and without BPD. Groups were compared in terms of antenatal and postnatal risk factors. Results: In the final analysis, data of 626 infants were recorded. The mean gestational age and birth weight of the whole cohort were 28±1.4 weeks and 1084±225 g, respectively. Ninety-seven (15.4%) infants in the study group had significantly lower gestational age and birth weight compared to those in the control group (27±1.5 vs 28.3±1.7 weeks, and 933±201 vs 1108±256 g respectively, p<0.05). Extensive resuscitation in the delivery room (OR 2.64, Cl [1.57-4.4]), low gestational age (OR 0.80 Cl [0.67-0.95]), hemodynamically significant patent ductus arteriosus (hsPDA) (OR 1.78 Cl [1.05-3.03]) and delayed full enteral feeding (OR 1.05 Cl [1.02-1.08]) were associated with a higher rate of moderate-to-severe BPD. Conclusion: Large-scale randomized controlled trials are warranted to elucidate whether the association of hsPDA and delayed full enteral feeding with BPD is a real cause and effect relationship or a component of illness state during the process of evolving BPD. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2022
Full Text: View/download PDF

3. Bronkopulmoner Displazide İnhale Kortikosteroid Kullanımı.

Author: TURAN, Özden
Abstract: Bronchopulmonary dysplasia is a chronic lung problem caused by pause and lung damage in alveolar development in preterm infants. Trauma caused by mechanical ventilation, oxygen toxicity, decreased surfactant production, infection and inflammation play a role in the development of bronchopulmonary dysplasia. Systemic and inhaled steroids are used to stop the inflammatory process, which is the primary mediator. Herein, inhaled steroids used in the prevention and treatment of bronchopulmonary dysplasia are reviewed and recent recommendations are given. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2021
Full Text: View/download PDF

4. Atipik hışıltılı çocuklarda erken tanı prognozu etkilemektedir.

Author: Severcan, Ezgi Ulusoy, Demir, Esen, Gülen, Figen, Güven Bilgin, Raziye Burcu, and Tanaç, Remziye
Subjects: *ASTHMA diagnosis, *BRONCHIECTASIS, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *COMPUTED tomography, *CYSTIC fibrosis, *RESPIRATORY organ sounds, *TUBERCULOSIS, *EARLY diagnosis, *DESCRIPTIVE statistics, *CHILDREN
Abstract: Aim: Recurrent wheezing is a common problem in preschool children. It is classified into two groups because there can be many reasons for wheeze: typical and atypical. The aim of this study was to identify the general features of atypical wheezy children. Material and Methods: Three hundred two children who presented to our clinic between 2000 and 2015 for three or more wheezing attacks and were diagnosed as having an underlying disease such as bronchiectasis, foreign body aspiration, recurrent aspiration pneumonia, cystic fibrosis, bronchopulmonary dysplasia, congenital anomalies, and tuberculosis, were included in the study. Results: In this study, 127 (42.1%) girls and 175 (57.9%) boys were evaluated. The diagnostic distribution of the patients was as follows: bronchopulmonary dysplasia (21.9%), bronchiolitis obliterans (16.6%), bronchiectasis (14.5%), bronchiolitis obliterans + primary immunodeficiency (12.3%), cystic fibrosis (10.3%), bronchiectasis + primary immunodeficiency (7.9%), recurrent aspiration pneumonia (3.6%) and foreign body aspiration (3.3%), and other diseases (9.6%). Mosaic oligemia, bronchiectasis, atelectasis, bronchiolectasis, and small airway disease were the most distinct findings on high-resolution lung tomography. When the patients were evaluated clinically, radiologically, and according to pulmonary functions after an average period of 40 months, it was seen that 9.2% deteriorated, 33.9% regressed, and 56.7% remained stable. Presentation to hospital after the first attack occurred earlier in patients with bronchopulmonary dysplasia, bronchiolitis obliterans and bronchiolitis obliterans + primary immunodeficiency compared with patients with bronchiectasis, bronchiectasis + primary immunodeficiency, and cystic fibrosis. When presentation time and outcomes were evaluated, it was found that 63.4% of patients who presented to hospital early (0-6 months) and 7.5% of patients who presented late (after 5 years) had regression. Conclusion: Recurrent wheezy children must be promptly evaluated for an underlying disease. Early diagnosis and treatment influence the prognosis. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2020
Full Text: View/download PDF

5. Umblikal Kateter İlişkili Portal Ven Trombozu: Bir Merkez Deneyimi.

Author: MATUR OKUR, Nilüfer, ASENA, Muhammet, ÇELİK, Kıymet, and OKUR, Nurettin
Subjects: *VENOUS thrombosis risk factors, *DOPPLER ultrasonography, *LOW birth weight, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *CATHETERIZATION, *GESTATIONAL diabetes, *GESTATIONAL age, *LENGTH of stay in hospitals, *MATERNAL health services, *NEONATAL intensive care, *PORTAL vein, *RISK assessment, *VENOUS thrombosis, *UMBILICAL cord, *NEONATAL intensive care units, *RETROSPECTIVE studies, *VASCULAR catheters, *UMBILICAL veins, *NEONATAL sepsis, *CHILDREN
Abstract: Background: Invasive procedures are increasingly used in neonatal intensive care units. Umbilical catheters are frequently attached to preterm babies. The aim of this study is to determine the relationship and risk factors of umbilical catheters inserted in our clinic with portal vein thrombosis (PVT). Materials and Methods: We retrospectively evaluated preterm infants with a gestational age of 32 weeks and below, who had a umbilical vein catheter (UVC) inserted in our neonatal intensive care unit between 01 October 2017 and 31 December 2018, and who had a catheter inserted for at least 6 hours. UVC inserted cases were evaluated for portal venous doppler ultrasonograpy (USG) examination before discharge. Perinatal risk factors and properties related to catheter were evaluated. Results: A total of 142 patients underwent UVC insertion. Doppler USG results of 118 patients were achieved. In 15 (9.9%) cases, portal vein thrombosis was detected by doppler USG. None of the patients with PVT had clinical findings. The mean gestational age and birth weight were lower in patients with PVT. Thrombosis was detected in the left branch of portal vein in 14 patients and thrombosis in the main portal vein in one patient. In a patient with PVT, gestational diabetes was present in the mother. Patients with PVT had higher rates of late neonatal sepsis and bronchopulmonary dysplasia, and the length of hospitalization was longer. In this group, the low placement rate of the catheter was higher, and the length of catheter stay was longer than other group. Conclusions: Umbilical vein catheterization is an important risk factor for the development of PVT. Especially low birth weight infants with UVC should be evaluated with portal doppler USG for PVT. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2019
Full Text: View/download PDF

6. İnsülin Benzeri Büyüme Faktörü-1 ve Premature Morbiditeleri: Bronkopulmoner Displazi, Premature Retinopatisi, İntraventriküler Kanama ve Nekrotizan Enterokolit.

Author: Dorum, Bayram Ali, Köksal, Nilgün, Özkan, Hilal, Çakır, Salih Çağrı, Yilmaz, Cansu, Özgür, Taner, and Budak, Ferah
Subjects: *BIRTH weight, *CEREBRAL hemorrhage, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *DISEASES, *NEONATAL necrotizing enterocolitis, *GESTATIONAL age, *LONGITUDINAL method, *SCIENTIFIC observation, *RETROLENTAL fibroplasia, *RISK assessment, *SOMATOMEDIN, *CHILDREN
Abstract: INTRODUCTION: Insulin-like growth factor-1 (IGF-1) is important for fetal and postnatal development. After premature births, serum IGF-1 concentrations rapidly decrease and can stay at much lower levels than during the intrauterine period. In this study, we aimed to ascertain whether IGF-1 is associated with morbidities of prematurity such as bronchopulmonary dysplasia (BPD), retinopathy of prematurity (ROP), intraventricular hemorrhage (IVH), and necrotizing enterocolitis (NEC), and is a useful predictor of these diseases. METHODS: We enrolled newborn infants born at a postmenstrual age of ≤32 weeks in this prospective observational cohort study. Serum IGF-1 levels were measured serially in blood samples on the 1st, 3rd, 7th, 21st, and 28th day. RESULTS: A total of 93 infants were enrolled in the study. All these infants had the following characteristics at birth: weight 1236.11±354.06 g, and gestational age 29.43±2.10 weeks. All of the IGF-1 levels were significantly lower in the group which developed BPD or ROP (p<0.001). The patients who developed IVH and NEC also had lower IGF-1 levels. DISCUSSION and CONCLUSION: Strong correlations have been found between low serum IGF-1 levels during the first four weeks and development of BPD and ROP. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2019
Full Text: View/download PDF

7. Serum İnsülin Benzeri Büyüme Faktörü-1 Düzeyi ile ID Bronkopulmoner Displazi Arasındaki İlişki.

Author: Çiftdemir, Nükhet Aladağ, Acunaş, Betul, Özbek, Ülfet Vatansever, and Duran, Rıdvan
Subjects: *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *LOGISTIC regression analysis, *DISEASE risk factors, *CHORIOAMNIONITIS, *REGRESSION analysis
Abstract: Objective: The etiology of bronchopulmonary dysplasia (BPD) which is the most important unwanted consequence of premature delivery at long term has not been determined clearly yet. Insulin-like growth factor-1 (IGF-1) is involved in both prenatal and postnatal lung growth. Our aim is to characterize postnatal changes in serum IGF-1 in relation to development of BPD in preterms. Method: Sixty-seven preterm newborns were evaluated prospectively in order to investigate independent risk factors associated with BPD and to determine the relation between serum IGF-1 levels and BPD. Infants included in the study were divided into two groups as those that developed (Group 1; n=12) and did not develop BPD (Group 2; n=55). Serum IGF-1 levels were measured from venous blood samples of each infant on days 1, 7, 14 and 28 after birth. Results: When the variables showing significant differences in the comparisons between the two groups were evaluated in different logistic regression models, according to the most significant model; presence of chorioamnionitis did not contribute significantly to the development of BPD. It was found that 1 week increase in gestational week reduced the risk of BPD formation by half, while the presence of RDS or sepsis increased the risk of development of BPD by 14.4, and 9.6 times, respectively. ROC analysis with serial measurements of IGF-1 showed that IGF-1 was not a determinant of BPD development. Conclusion: We could not find any relation between development of BPD and serum IGF-1 levels in our study and concluded that the smaller number of newborn who developed BPD could have limited the evaluation of this association. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2019
Full Text: View/download PDF

8. PREMATÜRELERDE KAN GRUPLARININ BRONKOPULMONER DİSPLAZİYE ETKİSİ

Author: YILDIZ, Duran, ÇAKIR, Ufuk, TUĞCU, Ali Ulaş, and TAYMAN, Cüneyt
Subjects: bronkopulmoner displazi, kan grubu, prematüre, Pediatri, blood group, bronchopulmonary dysplasia, premature, Pediatrics
Abstract: Objective: It is not known that if any relationship between bronchopulmonary dyplasia which causes severe respiratory distress and blood group types. We aimed to identify the relationship between bronchopulmonary dyplasia and blood group types.Methods: We retrospectively evaluated and compared bronchopulmonary dyplasia, demographic data and clinical features of preterm newborns, born before 32th gestational age. All blood groups were compared with each other in terms of bronchopulmonary dyplasia, demographic and clinical features.Results: A total of 354 preterm newborns (110 (31.1%) with 0 blood group type, 155 (43.8%) with A blood group type, 63 (17.8%) with B blood group type and 26 (7.3%) with AB blood group type) were enrolled into the study. No statistically significancy is found among blood groups in bronchopulmonary dyplasia, demographic data and clinical features (p>0.05). Conclusion: We could not show any relationship between bronchopulmonary dyplasia and blood group types. Any possible relationship between bronchopulmonary dyplasia and blood group types, is still not known., Amaç: Özellikle prematüre bebeklerde ciddi solunumsal morbiditelere neden olan bronkopulmoner displazi ile kan grubu arasındaki ilişkisi bilinmemektedir. Çalışmamızda prematüre bebeklerde bronkopulmoner displazi ile kan grubunun ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamızda ünitemizde yatan ≤32 gebelik haftasında doğan prematüre bebekler retrospektif değerlendirildi. Tüm kan grupları bronkopulmoner displazi, demografik ve klinik özellikler açısından birbirleri ile karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya O kan grubunda 110 (%31,1), A kan grubunda 155 (%43,8), B kan grubunda 63 (%17,8) ve AB kan grubunda 26 (%7,3) olmak üzere toplam 354 prematüre bebek dahil edildi. Kan grupları arasında bronkopulmoner displazi, demografik ve klinik özellikler açısından istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Çalışmamızda kan grubu ve bronkopulmoner displazi ilişkisi gösterilememiştir. Prematüre bebeklerde bronkopulmoner displazi ile kan grubu arasında ilişki olup olmadığı halen bilinmemektedir.
Published: 2022

9. NEONATLARDA (YENİ DOĞAN) PULMONER REHABİLİTASYON.

Author: Yurdalan, S. Ufuk
Subjects: *NEONATAL diseases, *RESPIRATORY distress syndrome treatment, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *DIAPHRAGMATIC hernia, *CONGENITAL heart disease, *COMPLICATIONS of cardiac surgery, *THERAPEUTICS
Abstract: Pulmonary Rehabilitation (PR) is clinically recognized in newborns and clinics and intensive care units that are related with neonatal management. The primary problems in the scope of PR seen in newborns are respiratory distress syndrome, hyalin membrane disease, post-extubation collapse, bronchopulmonary dysplasia, congenital diaphragmatic hernia, congenital heart diseases, and cardiac surgery complications. It is essential to initiate a physiotherapy program in 48 hours in newborn intensive care units with frequent and close patient follow-up. On the grounds that cases involve newborns, developmental-themed and holistic approaches are required. Positioning, percussion techniques, range of motion exercises, oxygen treatment, and positive pressure resuscitator are routines followed in clinics in newborns with PR. Casespecific physiotherapy and a rehabilitation program in ventilated newborns and/or those developing complications are performed with continual monitoring of blood pressure, pulmonary variables, and blood gases. Due to more complicated clinical progress of pulmonary problems in risky, premature, and low birth weight newborns, contents of PR should be configured as instantaneously adjustable to clinical variables. These type of cases should be followed-up in school age and the years ahead in terms of the developmental aspect. Trendelenburg position in chest physiotherapy of newborns must be restricted because of the high risk of intracranial pressure increase, pneumonia risk due to gastroesophageal reflux, and even cerebral hemorrhages may be caused in babies weighing lower than 1500 g if it is applied in the first 3 days of birth. Precautions should be taken in bronchial drainage and supplementary oxygen use due to the severe problems that they can cause. For newborns with increased survivability and with development in neonatology, support of neonatal therapists with further knowledge, clinical investigations, and practical experiences will increase the treatment success of the newborn multidisciplinary team. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2015
Full Text: View/download PDF

10. Gestasyonel Yaşları 32 Haftadan Küçük Doğan Prematürelerde Transportun Mortalite ve Morbiditeye Etkisi.

Author: Katar, Selahattin, Yıldız, Doğan, Turgut, Abdülkadir, Taşkesen, Mustafa, and Saka, Günay
Subjects: *CEREBRAL hemorrhage, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *DELIVERY (Obstetrics), *DISEASES, *NEONATAL necrotizing enterocolitis, *GESTATIONAL age, *HYPOGLYCEMIA, *HYPOTHERMIA, *PREMATURE infants, *INFANT mortality, *MEDICAL emergencies, *RESPIRATORY distress syndrome, *RETROLENTAL fibroplasia, *VAGINA, *TRANSPORTATION of patients
Abstract: Introduction: The aim of this study was to compare mortality and morbidity rates of premature infants with gestational age of less than 32 weeks who were born in our hospital and those who were transported to our hospital after birth from other centers. Materials and Methods: Patients were divided into two groups; Group 1 included 40 patients who were born before gestational age of 32 weeks in our hospital, and Group 2 included 108 premature patients who were born before gestational age of 32 weeks in other centers and later transferred to our hospital. Morbidity and mortality rates were compared between the two groups (intraventricular hemorrhage (IVH), retinopathy of prematurity (ROP), respiratory distress syndrome (RDS), necrotizing enterocolitis (NEC), and bronchopulmonary dysplasia (BPD)). Results: Demographic characteristics, gender, body weight, and gestational age were similar in both groups (p>0.05). The rate of normal vaginal delivery births was higher in Group 2 (p<0.001). On admission, hypothermia was detected in 90% of the patients and hypoglycemia was found in 2.7% of patients in Group 2. Mortality was higher in Group 2 than in Group 1, however the difference was not significant (p>0.05). Although higher rates of IVH, ROP, RDS, NEC, and BPD were found in Group 2, there was no statistically significant difference between the two groups (p>0.05). Conclusions: Being transferred after birth has a negative effect on morbidity and mortality in premature infants. Thus, the best transport method is intrauterine transport except in state of an emergency, especially for infants with severe prematurity; these patients should be treated in centers with facilities of the highest level. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2014
Full Text: View/download PDF

11. The association between hemoglobin levels and of bronchopulmonary dysplasia in preterm infants

Author: Varal, İpek Güney
Subjects: Bronkopulmoner displazi, Preterm, Hemoglobin, Bronchopulmonary dysplasia
Abstract: Bronkopulmoner displazi (BPD) pretermlerde sık görülen bir kronik akciğer hastalığıdır. Bu çalışmada, farklı zamanlarda alınan kapiller hemoglobin (Hb) düzeyinin BPD gelişimi ile ilişkisini göstermek ve BPD gelişimini öngörmede bir belirteç olarak araştırılması hedeflendi. Retrospektif kohort tarzında düzenlenen çalışmaya hastanemiz yenidoğan ünitemizde yatan 32 gestasyon haftasının altında doğan preterm bebekler dahil edildi. Yatışı sırasında bronkopulmoner displazi tanısı alan hastalar grup 1, diğer hastalar grup 2 olmak üzere 2 grup belirlendi. Hastaların kapiller Hb düzeyleri doğdukları ilk gün,7. ve 14. günde olmak üzere toplam 3 kez kayıt edildi. BULGULAR: Çalışmaya 189 preterm bebek alınmış olup dışlanma kriterlerine göre değerlendirildikten sonra 65’i BPD, 93’ü BPD olmayan toplam 158 hasta dosyası incelemeye alındı. Grupların hemoglobin düzeyleri karşılaştırıldığında BPD gelişen grubun doğum hemoglobin ve 7. gün hemoglobin düzeylerinin anlamlı düzeyde daha düşük olduğu görüldü (p
Published: 2020

12. Bronkopulmoner Displazi.

Author: Akcan, Abdullah Barış
Subjects: *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *RESPIRATORY distress syndrome, *ARTIFICIAL respiration complications, *BACTERIAL diseases, *METAPLASIA, *PULMONARY emphysema, *FIBROSIS
Abstract: The definition of Classic Bronchopulmonary Dysplasia (BPD), was first made in 1967. Today, this definition is adopted as the old BPD; 30-37 weeks of gestational age, developing in patients with severe respiratory distress, severe damage of the large airways, interstitial and alveolar edema, fibrosis and characterized by areas of excessive aeration in the form of widespread small airways disease. Identifying of more BPD, preterm newborn infants with respiratory distress syndrome (RDS), is due to their being ventilated with high pressure and oxygen, resulting in oxygen toxicity and connected to barotrauma. However, in recent years, antenatal steroid therapy can be made more uniform, with prophylactic surfactant applications and as a result of modern ventilation techniques to be used at very small gestational age, preterms have begun d tosurvive. In parallel with this group of preterms, a new concept BPD has emerged. In "the new BPD," definition, in smaller babies of (24-28) weeks of gestation, RDS is initially absent or mild, but even though they are not ventilated with high oxygen and high pressure, after a few days or few weeks an increasing deterioration in lung function and increased need for oxygen is known to ocur. This period of deterioration is usually associated with a systemic bacterial infection or patent ductus arteriosus (PDA). In the lung parenchyma of the Classical type BPD; bronchial mucosal hyperplasia and metaplasia, collapse and emphysema in some places, interstitial edema and increase of fibrotic tissue was found. In lung parenchyma of New BPD; fewness of gas exchange areas, decrease in the number of capillary vessels and alveoli, less emphysema and minimal fibrosis was found but the injury was more diffuse. In this review, BPD and new views about the BPDwere discussed. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2013
Full Text: View/download PDF

13. PATENT DUKTUS ARTERİOZUSUN CERRAHİ LİGASYONUNDA GECİKİYOR MUYUZ?

Author: ÖZDEMİR, Ramazan, YURTTUTAN, Sadık, ALYAMAÇ DİZDAR, Evrim, ÖNCEL, M. Yekta, ERDEVE, Ömer, ALTUĞ, Nahide, KIZILTEPE, Uğursay, and DİLMEN, Uğur
Subjects: *DUCTUS arteriosus, *CONGESTIVE heart failure, *NEONATAL necrotizing enterocolitis, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *LUNG diseases
Abstract: Patent ductus arteriosus (PDA) causing large left-to-right shunts may lead to congestive heart failure, necrotizing enterocolitis, bronchopulmonary dysplasia, intracranial hemorrhage, and death in extremely-low-birth-weight premature infants. Optimal timefor surgical ligation of PDA in extremely-low-birth-weight premature infants remains controversial.Herein, we report 3 patients who had intestinal, renal, and pulmonary complications due to severe PDA. One patient's ductus was refractory to medical treatment while the remaining2 patients could not receive medical treatment because of contraindications. We suggest that early surgical ligation should be considered in extremely-low-birth-weight premature infants with PDA refractory to medical treatment or in those who have contraindications for medical treatment. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2012

14. €ok dşk doğum ağırlıklı erken doğmuş bebeklerin nrogelişimsel sorunları ve nrolojik hastalığa etki eden etmenlerin araştır&am.

Author: Ger, Canan, Kavuncuoğlu, Sultan, Arslan, Glseren, Ertem, İlgi, zbek, Sibel, ztregen, Engin, Akın, Mustafa Ali, and Baysoy, Nihal
Subjects: *ANALYSIS of variance, *APGAR score, *BIRTH size, *CEREBRAL hemorrhage, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *CEREBRAL palsy, *DENVER Developmental Screening Test, *DEVELOPMENTAL disabilities, *HYDROCEPHALUS, *NEONATAL diseases, *RESPIRATORY distress syndrome, *RETROLENTAL fibroplasia, *SEPSIS
Abstract: Objective: To evaluate neurodevelopmental outcome of prematures born less than 32 gestational weeks and /or with very low birth weight (<1500 g) at the age of three. Material and Methods: In this study neurodevelopmental characteristics (used Denver II developmental screening test, DGTT II) and neurological sequelae ( Amiel Tison) were examined retrospectively. Results: Seventeen hundred infants 27-42 (mean:35,8-2,3) months of age were evaluated. There were 57 female , 60 male patients and mean birth weight and gestational age were: 1271±22,09 gr and 31± 2,1 weeks respectively. Most important acute morbidities were as follows: Respiratory distress syndrome (21%), bronchopulmonary dysplasia (%8), severe retinopathy of prematurity (5%), sepsis (21%), severe intraventricular hemorrhage (7%), Apgar score <6 (24%) . 9,4% patients had major neurological sequelae; ten cases had cerebral palsy, five had hydrocephalus and blindness was recorded in two cases. Denver II Developmental screening Test was abnormal in 23% of cases. Conclusion: Our neurodevelopmental assessment results were similar to the literature. One of the most important risk factors, in neurodevelopmental retardation was transport. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2011
Full Text: View/download PDF

15. Bronkopulmoner displazili bebeklerin kısa ve uzun süreli izlemi: on yıllık deneyim.

Author: Yurttutan, Sadık, Korkmaz, Ayşe, Yiğit, Şule, Yurdakök, Murat, and Tekinalp, Gülsevin
Subjects: *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *INFANTS, *HYPOXEMIA, *HYPERCAPNIA, *NEONATAL intensive care
Abstract: Bronchopulmonary dysplasia (BPD) is one of the most important chronic morbidities of very low birth weight infants and is associated with significant comorbidities and high risk of mortality both in the neonatal intensive care unit (NICU) and long-term follow-up periods. In our country, there are few studies related with the characteristics of short- and long-term follow-up of infants with BPD. In this study, we aimed to define the demographic and clinical characteristics of infants with BPD in the last 10 years in our hospital, retrospectively. In the last 10 years, the incidence of BPD among very low birth weight infants was found to be 21.1% in our NICU. One hundred cases could be included in the study, and among them, 26 (26%) were mild BPD, 59 (59%) were moderate BPD and 15 (15%) were severe BPD according to the severity of the disease. The mean gestational age of the cases was 28.6±1.8 (25.4-34.8) weeks, while the mean birth weight was 1087±288 (600-2060) g. The number of male infants was higher than of females (61, 61%), and 85 (85%) cases were found to receive aggressive resuscitation at birth. On admission to NICU, 45% (n=45) of the cases were hypothermic and 76% (n=76) were hypotensive in the first 24 hours of life. During the NICU period, 69% (n=69) of the cases were found to develop respiratory distress syndrome, while 53% (n=53) developed pneumonia, 62% (n=62) patent ductus arteriosus, 33% (n=33) necrotizing enterocolitis, 67% (n=67) neonatal sepsis, 44% (n=44) intraventricular hemorrhage, and 34% (n=34) retinopathy of prematurity. Ten cases (10%) died during the NICU period. Home oxygen therapy was initiated in 69 (76.7%) of the discharged cases. Hypoxia, hypercarbia and hypocarbia in arterial blood gas analysis in the first three days of life were found to be the most important risk factors for the development of severe BPD. Fifty cases could be evaluated at corrected age of 12-24 months during the long-term follow-up. Of these, 11 (22%) had growth failure, 8 (16%) had cerebral palsy, 12 (24%) had severe retinopathy of prematurity, and 9 (18%) had hearing impairment. Rehospitalization rate was 47.8% (n=43) among discharged patients. The majority of the rehospitalized patients (18, 23.4%) had pneumonia, acute bronchiolitis (12, 15.6%) and sepsis (8, 10.4%). In conclusion, the short- and long-term management of BPD is complicated and requires a multidisciplinary approach. In our country, multicenter studies are needed to obtain comprehensive data about short- and long-term follow-up of infants with BPD. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2011

16. Preeklamptik anne bebeklerinde beyaz küre sayısı ile bronkopulmoner displazi gelişimi ilişkisi.

Author: Canpolat, Fuat Emre, Tekinalp, Gülsevin, Korkmaz, Ayşe, Yiğit, Şule, and Yurdakök, Murat
Subjects: *BLOOD cell count, *LEUCOCYTES, *INFLAMMATION, *PREMATURE infants, *NEUTROPENIA, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *NEUTROPHILS
Abstract: Although the etiology is not clear, neonatal neutropenia is frequently seen in infants of preeclamptic mothers in the first week of life. Bronchopulmonary dysplasia is a chronic pulmonary morbidity that is associated with fetal and neonatal inflammation and neutrophil activation. In this study, we aimed to investigate the relation between absolute neutrophil count and subsequent development of bronchopulmonary dysplasia in infants of preeclamptic mothers. Between January 2003 and December 2007, 84 infants of preeclamptic mothers and 91 controls who were born and admitted to Hacettepe University İhsan Doğramacı Children's Hospital Neonatal Intensive Care Unit were included in the study. Complete blood count including white blood cell and differential count and peripheral blood smears were noted from hospital records in all infants. Mean gestational age was 30.2 ± 1.7 weeks in the preeclamptic group and 30.7 ± 1.8 in the control group, while the mean birth weights were 1035 ± 177 g and 1042 ± 149 g, respectively. There were statistically significant differences between the two groups with respect to white blood cell, absolute neutrophil and platelet counts (p<0.05). There was a positive correlation between white blood cell count, absolute neutrophil count and the development of bronchopulmonary dysplasia (white blood cell count odds ratio [OR]: 3.5, 95% confidence interval [CI]: 1.8-8.8; absolute neutrophil count OR: 2.6, 95% CI: 1.2-6.3). Neonatal neutropenia, which is frequently seen in infants of preeclamptic mothers, may prevent the development of bronchopulmonary dysplasia. Increased white blood cell count may reflect a risk factor for the development of bronchopulmonary dysplasia but this should be tested in prospective studies. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2010

17. Bronkopulmoner displazi gelişen çok düşük doğum ağırlıklı erken doğmuş bebeklerin değerlendirilmesi.

Author: Aldemir, Esin Yıldız, Kavuncuoğlu, Sultan, Özbek, Sibel, Altuncu, Emel, and Çizmeci, Mehmet Nevzat
Subjects: *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *PREMATURE infants, *GESTATIONAL age, *STEROID drugs, *SEPSIS
Abstract: Aim: The study has been done to assess the frequency, etiological risk factors, clinical characteristics, mortality and morbidity rates of bronchopulmonary displasia (BPD) in very-low-birth-weight (VLBW) preterm infants under 32nd gestational weeks, in the neonatal intensive care unit (NICU). Material and Method: Preterm infants with VLBW characteristics who were diagnosed with BPD between January 2003 and December 2004 have been evaluated for the way of delivery, gender, birth weight, gestational age and etiological risk factors. Duration of the steroid therapy and its early complications have been recorded. Other causes of morbidity and mortality have been assessed. Results: 2226 preterm infants have been admitted to the NICU between January 2003 and December 2004. 825 (37%) of these infants were VLBW and 162 died. Forty-two (6.3%) of these cases were diagnosed with BPD. Of the etiological factors premature rupture of membranes represented 24%, respiratory distress syndrome 60%, sepsis %66, pneumonia 52%, meningitis 14% and patent ductus arteriosus 25% among the cases. Ventilatory support was needed for 41 infants and 22 of the cases were administered surfactant therapy. Mean initial time for ventilatory support was 5.3±6.6 days wheras mean duration of the ventilatory support was 12.3±11.0 days. Clinical response to steroid therapy was found to be 80% whereas weaning from oxygen took 8.50±5.49 days. Of the steroid complications hyperglycemia represented 38%, hypertension 21% and infection 9% of the cases and none of these adverse effectes were permanent. Seven infants (16%) with BPD died and sepsis, pneumonia and necrotizing enterocolitis were found to be responsible. Conclusions: BPD arises multifactorially. Preterm labor, VLBW, mechanical ventilation, prenatal and postnatal infections should be mentioned among the most important risk factors. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2010

18. Bronkopulmoner Displazide Risk Faktörleri.

Author: Özkan, Hilal, Köksal, Nilgün, Çetinkaya, Merih, and Canıtez, Yakup
Subjects: *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *LUNG diseases, *HOSPITAL care, *THERAPEUTICS, *INFANTS, *LOW birth weight, *GESTATIONAL age, *HEALTH facilities, *DIAGNOSIS
Abstract: Aim: Bronchopulmonary dysplasia (BPD) is a chronic lung disease that develops in premature infants who were treated with oxygen and positive pressure ventilation. Although there are recent advances in neonatal care, it has been still the most common long term complication in preterm infants. The aim of this study was to evaluate infants who developed BPD throughout the clinical course of hospitalisation and to determine BPD frequency and also the risk factors associated with BPD. Materials and Method: A total of 276 infants who admitted to neonatal intensive care unit between January 2005 and January 2006 were included to this study. The infants with and without BPD were compared according to characteristic features and risk factors. Results: The mean gestational age and birth weight of all infants were 31±3.1(range, 24-36) weeks, and1607±610 (range, 500-4000) gram, respectively. BPD was diagnosed in 30% (84/276) of all infants. The mean gestational age and birth weight of infants with BPD were 30±3 (range, 24-36) weeks, and 1171±423 (range, 530-3700) gram, respectively. The 36% (31/84) of infants were smaller than 28 gestational age and 41.9% (26/84) were smaller than 1000 gram. Gestational age and birth weight were found to be the most important risk factors for development of BPD, and BPD risk increased as the gestational age and birth weight decreased. The duration of mechanical ventilation in infants with BPD and without BPD were found to be 40±4.3 days and, 17±2 days, respectively and this difference was found to be statistically significant (p<0.05). Similarly, the duration of oxygen therapy was found to be statistically higher in infants with BPD compared with the infants without BPD (p<0.05). Also, respiratory distress syndrome, intraventricular hemorrhage, chorioamnionitis in mother, prolonged total parenteral nutrition, and frequent blood transfusion were also other risk factors that were significantly associated with development of BPD. Conclusion: The risk for BPD is multifactorial. It was observed that the most important risk factors for BPD were prematurity, low birth weight, mechanical ventilation and prolonged oxygen therapy. Preventing small gestational age and low birth weight prematurity, decreasing the duration of mechanical ventilation and also to give minimum oxygen supply in premature infants. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2008

19. Çok düşük doğum ağırlıklı yenidoğanda osteopeni ve femur kırığı: Bir olgu sunumu.

Author: Çetin, Hasan, Türedi, Ayşen, Öktem, Faruk, and Dündar, Bumin
Subjects: *OSTEOPENIA, *PREMATURE infants, *GESTATIONAL age, *RESPIRATORY distress syndrome, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *BONE injuries, *LOW birth weight
Abstract: Osteopenia of preterm is a serious problem which is seen in preterm infants hospitalized for a long period. Our case was born with 28 weeks gestational age and 480 grams birth weight and it has admitted to neonatal intensive care unit because of respiratory distress syndrome. It has followed up with respiratory distress syndrome, neonatal septicemia and bronchopulmonary dysplasia. Amicasin, furocemide, glucocorticoid and total parenteral nutrition were used for treatment of infant. Calcium supplementation is sufficient but phosphor replacement could not supplied enough amount. In postnatal 85th day, bilateral femur fracture has discovered. Femur fracture healed on the 4th week of the stabilization of bone, calcium and parenteral phosphor supplementation [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2007

20. Investigation of possible effect of maternal CDP-choline treatment on newborn rat lung maturation

Author: Koç, Cansu, Cansev, Mehmet, Bursa Uludağ Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü/Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı., and Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı
Subjects: Pharmacology, Yenidoğan sıçan, CDP-kolin, Fosfolipid, Bronchopulmonary dysplasia, Betamethasone, CDP-choline, Rats, carbohydrates (lipids), Betametazon, Phospholipid, Bronkopulmoner displazi, Pharmacy and Pharmacology, Animal experimentation, lipids (amino acids, peptides, and proteins), Eczacılık ve Farmakoloji, Lung, Lung diseases, Phospholipids, Newborn rat
Abstract: Bronkopulmoner Displazi (BPD), preterm doğumun en sık görülen komplikasyonlarındandır. Günümüzde antenatal betametazon, prematüre doğum ihtimali olan gebelere uygulanarak yenidoğanlarda ortaya çıkacak BPD hasarının önlenmesi amaçlanmaktadır. Ancak maternal steroid uygulaması bazı vakalarda yetersiz kalmakta ve alternatif tedavilere ihtiyaç duyulmaktadır. Fosfolipid sentezinde ortaya çıkan endojen bir molekül olan CDP-kolin'in, hiperoksiye maruz kalan yenidoğan sıçanlarda akciğer fosfolipid miktarını arttırdığı ve alveolarizasyonu düzelttiği bilinmektedir. Ancak, prenatal dönemde gebeye uygulanan CDP-kolin'in yenidoğan döneminde hiperoksik akciğer hasarı üzerine olan etkisi henüz incelenmemiştir. Ayrıca CDP-kolin'in bu modeldeki muhtemel etkinliği maternal steroid tedavisi ile kıyaslanmamış ve steroidle birlikte CDP-kolin uygulamasının etkileri değerlendirilmemiştir. Bu bilgiler ışığında maternal CDP-kolin uygulamasının hiperoksik akciğer hasarına maruz bırakılan yenidoğanlarda akciğer maturasyonu üzerine olan etkisinin ilk kez araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamızda gebe Spraque-Dawley sıçanlar gruplara ayrılarak betametazon ve/veya CDP-kolin enjeksiyonları yapılmıştır. Doğumdan sonra ise yavru sıçanlar hiperoksiye maruz bırakılarak hiperoksik akciğer hasarı oluşturulmuş ve annelerin aldığı betametazon ve/veya CDP-kolin tedavilerinin yavru sıçanlarda akciğer fosfolipid düzeyi, apoptotik hücre ölümü ve alveolarizasyon üzerine olan etkileri değerlendirilmiştir.Çalışmamızın sonuçları prenatal dönemde uygulanan CDP-kolin tedavisinin hiperoksik akciğer hasarı oluşturulan yenidoğan sıçan akciğer dokusunda total fosfolipid ve fosfatidilkolin düzeylerini artırdığını, apoptotik süreci baskıladığını ve alveolarizasyonu artırdığını göstermiştir. Ayrıca betametazon ile kombine edilen CDP-kolin tedavisinin bu ilaçların tek başlarına uygulanmasına göre akciğer fosfolipid düzeylerini anlamlı olarak daha fazla artırmış ve apoptotik hücre ölümünü daha kuvvetli baskılamıştır. Bu bulgular prenatal dönemde betametazon ile kombine edilen CDP-kolin tedavisinin yenidoğan hiperoksik akciğer hasarını daha etkin bir şekilde iyileştirme potansiyeli barındırdığına ve BPD'nin klinik tedavisinde betametazon ile CDP-kolin kombinasyonunun daha yararlı olabileceğine işaret etmektedir.Anahtar Kelimeler: Bronkopulmoner displazi, betametazon, CDP-kolin,fosfolipid, yenidoğan sıçan Bronchopulmonary Dysplasia (BPD) is one of the most common complications in preterm birth. Currently, BPD in newborns can be prevented by antenatal betamethasone injection to pregnant women having the risk of preterm birth. However, maternal steroids are inadequate in some cases and alternative treatments are required. CDP-choline, an endogenous compound formed during phospholipid synthesis, was shown to enhance phospholipid levels and alveolarization in newborn rats subjected to hyperoxic lung injury. However, the effect of CDP-choline on hyperoxic lung injury in newborns when applied to pregnant rats during prenatal period has not yet been investigated. Additionally, the potential effect of CDP-choline has not been compared with that of a steroid and the effect of CDP-choline and steroid combination has not been evaluated. In the light of this information, we aimed to investigate CDP-choline's effect by maternal administration on lung maturation in newborns with hyperoxic lung injury for the first time in the literature. Pregnant Spraque-Dawley rats were grouped to receive betamethasone and/or CDP-choline injections. Pups born to these dams were than subjected to hyperoxic lung injury to investigate the effect of maternally-administered betamethasone and/or CDP-choline on lung phospholipid levels, apoptotic cell death and alveolarization.We found in our study that prenatal administration of CDP-choline enhanced the levels of total phospholipids and phosphatidylcholine, improved alveolarization, and it reduced apoptotic cell death in newborns subjected to hyperoxic lung injury.In addition, lung phospholipid levels were greater and apoptotic cell death was potently reduced in newborns whose dams received the combination of betamethasone and CDP-choline, compared to the administration of these agents alone. These findings show that the combination of betamethasone and CDP-choline provides greater benefit in reducing newborn hyperoxic lung injury and suggest the clinical utility of this combination in newborns with BPD.Key Words: Bronchopulmonary Dysplasia, betamethasone, CDP-choline,phospholipid, newborn rat 66
Published: 2019

21. 29. gebelik haftasından erken doğan prematüre bebeklerde Patent duktus arteriyozus'un erken tarama ve tedavisinin pulmoner hemoraji ve mortalite üzerine etkisi

Author: Albayrak, Hatice, Seren, Hasibe Canan, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Kardiyoloji, Echocardiography, Cardiology, Ductus arteriosus-patent, Hemorrhage, Infant mortality, Neonatal screening, Bronchopulmonary dysplasia, Lung, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature, Infant-newborn
Abstract: Amaç: Çok düşük doğum ağırlıklı (ÇDDA) bebeklerde patent duktus arteriyozus (PDA) sık görülen, önemli morbiditeler ve mortalite ile ilişkili bir durumdur. Çalışmamızda 29. haftadan önce doğan prematürelerde PDA sıklığının, ekokardiyografik tarama ve tedavi oranlarının belirlenmesi ve erken ekokardiyografik taramaya eşlik eden tedavinin (≤48 saat) pulmoner kanama (PK), bronkopulmoner displazi (BPD) ve mortalite üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 1.5.2012 – 31.12.2018 tarihleri arasında 29. gebelik haftasından önce hastanemizde doğmuş, doğum ağırlıkları 600-1500 g arasında olup Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde (YYBÜ) izlenen bebekler alındı. Olgular; ilk 48 saatte ekokardiyografik değerlendirme yapılmış veya klinik değerlendirme ile PDA tanısı koyulup tedavi başlanmış hastalar (Grup 1, n=100) ve 48. saatten sonra ekokardiyografi yapılmış veya klinik değerlendirme ile PDA tanısı koyulup tedavi başlanan hastalar (Grup 2, n=78) şeklinde gruplandı. Bulgular: Yüz kırksekiz (%83,1) prematürede PDA, 132 (%74,1)'sinde hemodinamik anlamlı PDA (HAPDA) saptandı. Gebelik haftası, doğum ağırlığı, PDA risk faktörleri, endotrakeal ve nazal ventilasyon süresi, PK, BPD ve mortalite oranı, ölüm zamanı, hastanede kalış süresi açısından gruplar arasında fark yoktu. Grupların ortalama PDA çapı, Sol atrium: Aorta kökü oranı, ek kardiyak anomali sıklığı benzerdi. HAPDA saptanan 132 (%74,1) bebeğin hepsine medikal tedavi verildi. Medikal tedavide en sık kullanılan ilaç parasetamoldü (%86). Persistan PDA ve tedaviye yanıt oranları her iki grupta benzerdi. Tekrarlayan medikal tedavi kürlerine yanıtsız üç (%2,3) hastada cerrahi uygulandı. Sonuç: Prematürelerde HAPDA için en uygun tedavi zamanlaması tüm dünyada tartışmalıdır. Çalışmamızda 29. gebelik haftasından önce doğan prematüre bebeklerde HAPDA'nın erken (≤48 saat) tarama ve tedavisinin geç tarama ve tedaviyle karşılaştırıldığında PK, BPD gibi neonatal morbiditeler ve mortalite açısından üstünlüğü gösterilememiştir. Aim: Patent ductus arteriosus (PDA) is a common condition with significant morbidities and mortality in very low birth weight infants. The aim of this study was to determine the incidence of PDA, echocardiographic screening and treatment rates in infants born before 29 weeks of gestation and evaluate the effect of treatment accompanying early echocardiographic screening (≤48 hours) on pulmonary hemorrhage (PH), bronchopulmonary dysplasia (BPD) and mortality.Material and Method: Babies born before 29 weeks of gestation in our hospital and hospitalized in neonatal intensive care unit between 1 May 2012- 31 December 2018 with birth weight between 600-1500 g were included in the study. The cases were divided into two groups: Babies who underwent echocardiographic screening or diagnosed as PDA by clinical evaluation and received treatment within the first 48 hours of life constituted Group 1 (n=100), whereas babies who underwent echocardiographic screening or diagnosed as PDA by clinical evaluation and received treatment after 48 hours of life constituted Group 2 (n=78).Results: In the study group, PDA was detected in 148 (83.1%) patients and hemodynamically significant PDA (hsPDA) was detected in 132 (74.1%). Gestational age, birth weight, PDA risk factors, duration of endotracheal and nasal ventilation, PH, BPD and mortality rates, time of death, duration of hospital stay were similar between groups. Echocardiographic examination was performed in 155 (87%) patients and it was more frequent in Group 2 (82% vs 93.5%, p=0,039). PDA diameter, left atrium: aortic root ratio and the incidence of additional cardiac anomalities were also similar between two groups. Medical treatment for hsPDA was given to 132 (74.1%) patients and surgical treatment was required in three (2.3%) who were unresponsive to recurrent medical cures. Paracetamol was the most commonly used drug for the treatment of hsPDA (86%).Conclusion: The debate on the optimum timing of treatment hsPDA for preterm babies still continue. In the present study, early echocardiographic screening and treatment (
Published: 2019

22. Insulin-like growth factor-1 and morbidities of prematurity: Bronchopulmonary dysplasia, retinopathy of prematurity, ıntraventricular hemorrhage and necrotizing enterocolitis

Author: Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı/Neonatoloji Bilim Dalı., Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı., Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İmmunoloji Anabilim Dalı/Neonatoloji Bilim Dalı., Dorum, Bayram Ali, Köksal, Nilgün, Özkan, Hilal, Çakır, Salih Çağrı, Yılmaz, Cansu, Özgür, Taner, and Budak, Ferah
Subjects: Prematüre retinopatisi, İnsulin-like growth factor-1, Bronkopulmoner displazi, İnsülin benzeri büyüme faktörü-1, Prematüre, Prematurity, Bronchopulmonary dysplasia, Retinopathy of prematurity
Abstract: GİRİŞ ve AMAÇ: İnsulin benzeri büyüme faktörü-1 (IGF-1) fetal ve postnatal dönemde etkili önemli bir büyüme faktörüdür. Prematüre doğum sonrası serum IGF-1 düzeyleri hızlıca düşmekte intrauterin dönemden daha da düşük seviyelerde kalabilmektedir. Bu çalışmada serum IGF-1 düzeylerinin, bronkopulmoner displazi (BPD), prematüre retinopatisi (PR), intraventriküler kanama (İVK) ve nekrotizan enterokolit (NEK) gibi prematüre morbiditeleri ile ilişkisinin olup olmadığı ve morbiditeleri ön görmede belirteç olarak kullanıp kullanılamayacağı araştırılmıştır. YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu ileriye yönelik, gözlemsel çalışmaya, doğum yaşı ≤32 hafta olan prematüre bebekler alındı. Bebeklerin yaşamların 1, 3, 7, 21 ve 28. günlerinde serum IGF-1 düzeyleri ölçüldü. Neonatal morbiditeler açısından izlemleri yapıldı. BULGULAR: Çalışmaya toplam 93 bebek alındı. Bebeklerin ortalama doğum ağırlığı 1236,11±354,06 gr, ortalama doğum yaşları 29,43±2,10 hafta idi. BPD ve PR gelişen bebeklerin serum IGF-1 değerleri, gelişmeyenlere göre anlamlı olarak düşük saptandı. İVK ve NEK gelişen hastalarda ise IGF-1 düzeyleri açısından gelişmeyenlere göre anlamlı fark saptanmadı. TARTIŞMA ve SONUÇ: Prematüre bebeklerde BPD ve PR gelişimi ile ilk 4 haftadaki düşük IGF-1 düzeyleri arasında belirgin ilişki mevcuttur. INTRODUCTION: Insulin-like growth factor-1 (IGF-1) is important for fetal and postnatal development. After premature births, serum IGF-1 concentrations rapidly decrease and can stay at much lower levels than during the intrauterine period. In this study, we aimed to ascertain whether IGF-1 is associated with morbidities of prematurity such as bronchopulmonary dysplasia (BPD), retinopathy of prematurity (ROP), intraventricular hemorrhage (IVH), and necrotizing enterocolitis (NEC), and is a useful predictor of these diseases. METHODS: We enrolled newborn infants born at a postmenstrual age of ≤32 weeks in this prospective observational cohort study. Serum IGF-1 levels were measured serially in blood samples on the 1st, 3rd, 7th, 21st, and 28th day. RESULTS: A total of 93 infants were enrolled in the study. All these infants had the following characteristics at birth: weight 1236.11±354.06 g, and gestational age 29.43±2.10 weeks. All of the IGF-1 levels were significantly lower in the group which developed BPD or ROP (p
Published: 2019

23. Yenidoğan yoğun bakım ünitemizde yatan prematüre bebeklerde mortalite ve morbite sonuçları

Author: Kemik, Emine Gizem, Aydemir, Cumhur, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Subjects: Respiratory distress syndrome, Infant, Intensive care units-neonatal, Ductus arteriosus-patent, Mortality, Morbidity, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature, Infant-newborn, Retinopathy of prematurity
Abstract: Giriş ve Amaç: Türkiye'de her yıl ortalama 1,3 milyon bebek doğmaktadır. Bunların yaklaşık 100 bini prematüre olarak dünyaya gelmektedir. Prematürite günümüzde halen bir bebeğin hayatta kalımını ve sonraki hayatındaki yaşam kalitesini etkileyen en önemli faktördür. Son yıllarda antenatal steroid uygulaması, surfaktan uygulaması, gelişmiş ventilasyon teknikleri kullanılması ve sıkı gebe takip progamları ile prematüre bebeklerde mortalite ve morbidite oranlarında düşüşler tespit edilmektedir. Çalışmamızda yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatarak tedavi edilen doğum haftası ≤32 hafta olan prematüre bebeklerin mortalite ve morbidite sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştırGereç ve Yöntem: Çalışmamızda Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi yenidoğan yoğun bakım ünitesinde Ocak 2013-Haziran 2017 tarihleri arasında yatarak tedavi edilen doğum haftası ≤32 hafta (n=488) olan olgular mortalite ve prematürite sorunları açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Tüm hasta kayıtlarına ulaşılabilen olgular çalışmaya dahil edildi. Çalışmamızda olgular doğum ağırlığına göre 0,05). Çalışmamıza dahil edilen olguların %73,6'sına (n=359) antenatal dönemde steroid uygulandığı saptanırken, eksitus olan olguların ise %47,8'inde antenatal steroid uygulandığı görüldü. Antenatal steroid uygulanan olgularda mortalite oranı %8,9 iken, uygulanmayan olgularda mortalite oranı %27,1 olarak tespit edildi. Antenatal steroid kullanımı ve mortalite arasında anlamlı bir ilişki bulundu (p< 0,001). Çalışmamıza dahil edilen olgularda respiratuar distres sendromu (RDS) oranı %83,2 (n=406) olup, %59,2'sine (n=244) surfaktan tedavisi verildiği tespit edildi. Antenatal steroid kullanımı ile RDS görülmesi arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Olgularımızın %22,7'sinde patent duktus arteriozus (PDA) geliştiği saptandı. RDS olan ve olmayan hasta gruplarında PDA varlığı karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edildi (p0,05).Çalışmaya dahil edilen olgularda %11,5 oranında bronkopulmoner displazi (BPD) tespit edildi. BPD gelişen ve gelişmeyen iki grup arasında RDS varlığı açısından anlamlı farklılık saptandı (p0,05).Tartışma ve Sonuç: Sonuç olarak çalışmamızın verileri yenidoğan yoğun bakım ünitemizde prematüre bebeklerin mortalite ve morbidite oranlarını daha da azaltmaya yönelik alınacak önlemlerin geliştirilmesine yön verecektir. Buna yönelik olarak, preterm mortalitemizi azaltma yönünde etkili olacağını düşündüğümüz önlemler içinde; gebelik takiplerinin daha düzenli yapılması, preterm eylemi azaltmaya yönelik gerekli tedbirlerin alınması, antenatal dönemde steroid uygulama oranlarının arttırılması, postnatal dönemde patent duktus arteriozus tanı ve tedavi izleminde gerekli kardiyolojik değerlendirme koşullarının sağlanması, enfeksiyon kontrol önlemlerinin artırılması öncelikli olarak üzerinde durmamız gereken noktalar olarak görülmektedir. Introduction and Purpose: Approxiametly 1.3 million infants are born each year in Turkey. About 100.000 babies born prematurely. Prematurity is still most important causes that effects the survival and quality of life in his/her life. In recent years decreases have been detected in rates of mortality and morbidity in premature infants with help of antenatal steroid application, surfactant application, advanced ventilation techniques and tight pregnancy follow-up programs. The aim of this study was to evaluate the results of mortality and morbidity of premature infants who were less than 32 weeks in our neonatal instensive care unit.Material and Method: In this retrospective study, 488 infants with a birth week less than 32 weeks, who were hospitalized in the neonatal intensive care unit in the medical faculty of Bülent Ecevit University between January 2013 and June 2017, were evaluated for mortality and prematurity problems (n=488). Cases, whose follow-up information and birth records were accessible, were included. In our study, the infants were divided into 6 goups regarding their birth weights (2000g). Furthermore, they were distributed in 5 goups according to the week of gestational age (22-24, 25-26, 27-28, 29-30, 31-32 weeks).Findings: The total mortality rate was 13.7% (n = 67). The mortality rate was 11.2% in infants delivered in our hospital and 25.8% in infants delivered in other centers. The difference was statistically significant (p0.05). We found out that 73.6% (n=359) of the cases received steroid in the prenatal period and steroid was used in 47.8% of the deceased infants in the antenatal period. In cases, with antenatal steroids, the mortality rate was 8.9%, whereas the mortality rate in cases not used was 27.1%. The correlation between the antenatal steroid use and mortality was statistically significant (p < 0.001).The rate of the respiratory distress syndrome (RDS), which is one of the prematurity problems, was 83.2% (n=406) and we determined that 59.2% (n=244) of these infants received surfactant treatment. There was no significant correlation between the antenatal steroid administration and RDS. We found out that 22.7% of the infants had patent ductus arteriosus (PDA). The comparison of the presence of PDA with the patient goups with and without RDS showed that there was a significant difference (p
Published: 2018

24. Hiperoksi–reoksijenizasyon ile akciğer hasarı oluşturulan ratlarda proflaktik vitamin A ve izotretinoin'in histopatolojik ve biyokimyasal etkileri

Author: Kaya Yildirim, Naile, Tuncer, Oğuz, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Animal experimentation, Hyperoxia, Lung diseases-obstructive, Vitamin A, Isotretinoin, Lung, Bronchopulmonary dysplasia, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Rats
Abstract: Bronkopulmoner displazi (BPD) prematüre bebeklerde önemli morbidite ve mortalite nedeni olan kronik akciğer hastalığıdır. BPD patogenezinde inflamasyon ve oksidatif hasar önemli rol oynamaktadır. Günümüzde etkinliği kanıtlanmış bir tedavi modeli bulunmamaktadır. Çalışmamızda hiperoksi –reoksijenizasyon ile akciğer hasarı oluşturulan ratlarda proflaktik Vitamin A ve İzotretinoin'in histopatolojik ve biyokimyasal etkileri araştırıldı. Postnatal üçüncü günde başlayıp 13. güne kadar devam eden deneyde yenidoğan rat yavruları randomize olarak 4 gruba ayrıldı: Grup 1 (Oda havası+Kontrol, n=12), Grup 2 (Serum Fizyolojik+ Hiperoksi, n=12), Grup 3 (Vitamin A+ Hiperoksi, n=12) ve Grup 4 (İzotretinoin +Hiperoksi, n=12).Grup 1 ve 2'ye intraperitoneal serum fizyolojik, Grup 3'e haftada 3 gün intraperitoneal olarak insulin enjektörü ile Vitamin A 5000 IU/gün verildi, Grup 4'e hergün gastrik lavajla soya yağı içine konmuş İzotretinoin 1 mcg/gr verildi. Vitamin A ve İzotretinoin akciğer dokusu üzerine olan histopatolojik etkileri; alveol yüzey alanı, fibrozis ve düz kas aktin (SMA) skoru olarak, karaciğer dokusu üzerine olan histopatolojik etkileri; karaciğerde yağlanma, karaciğerde hidropik dejenerasyon. karaciğerde apopitotik hücre, karaciğerde fibrozis olarak, biyokimyasal parametreler üzerine olan etkisi olarak IL-1β, IL-6, IL-10, IL-8, TNF-α düzeyleri değerlendirildi. Çalışma sonunda, Vitamin A+Hiperoksi grubu ile İzotretinoin +Hiperoksi grubu arasında akciğerde fibrozis açısından istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.05).Kontrol grubunda alveol yüzey alanın belirgin olarak normal saptandı (p0.05). Vitamin A+Hiperoksi ve İzotretinoin + Hiperoksi gruplarında SF+ Hiperoksi grubuna göre akciğerde SMA ile boyanan hücre sayısı bakımından istatistiksel olarak anlamlı oranda azalmış saptandı (p0.05). Alveolar surface area was apparently normal in the control group (p0.05). There was a statistically meaningful decrease in the number of SMA-painted cells in Vitamin A + Hyperoxia group and Isotretinoin Hyperoxia group compared to SP + Hyperoxia group (p
Published: 2018

25. Bronkopulmoner displazili bebeklerde hazırlayıcı risk faktörlerinin belirlenmesi

Author: Büyükbayram, Merve, Çetin, Hasan, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Risk factors, Postnatal care, Infant, Bronchopulmonary dysplasia, Lung, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract: AMAÇBronkopulmoner displazi (BPD) gelişiminde rol oynayan hazırlayıcı risk faktörlerinin belirlenmesiGEREÇ-YÖNTEMOcak 2012 ile Kasım 2017 tarihleri arasında Süleyman Demirel Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde en az 28 gün süreyle yatan ve herhangi bir sebeple oksijen ve/veya mekanik ventilatör desteği almış olan toplam 163 bebek incelendi. Kriterleri karşılayan 158 bebek çalışmaya alındı. BPD tanısı alan ve almayan hastaların ve annelerinin dosya ve epikriz bilgileri geriye dönük olarak taranıp ve belirli parametreler kayıt altına alındı. Bağımsız değişkenler önce BPD (+) ve BPD (-) olmak üzere 2 grupta; daha sonra hafif BPD, orta BPD ve ağır BPD olmak üzere 3 grup arasında karşılaştırıldı. Anne ve bebeğe ait değişkenlerden anlamlı saptanan parametrelerin BPD'ye yakalanma riskini tahmin etmedeki ve BPD evresini tahmin etmedeki güçlerini belirlemek için bu veriler çoklu lojistik regresyon analizi ve kategorik regresyon analizi testleri ile değerlendirildi.BULGULARÇalışma kriterlerine uyan ve BPD gelişen 80 yenidoğan bebek hasta grubu, BPD gelişmeyen 78 yenidoğan bebek ise kontrol grubu olarak belirlendi. Toplamda 158 bebek çalışmaya alındı. Bunların 90'ı (%57) erkek, 68'i (%43) kız (E/K: 1,32) idi. Vakaların doğum ağırlığı ortalamaları 1.519±705,5 g (490-3.940 g), gestasyonel haftası ortalamaları 30,8± 3,8 hafta (23-40 hafta) idi. Anne yaşlarının ortalaması 28,8±5,9 yaş (15-42 yaş) idi. BPD'li bebeklerin gestasyonel hafta ortalaması 29,11±3,76 hafta iken, kontrol grubunda 32,54±3,07 hafta idi. Doğum ağırlığı ortalaması hasta grupta 1.299,01±678,17 g iken, kontrol grubunda 1.745,38±664,08 g idi. Analiz sonucunda 26 değişken BPD gelişiminde bağımsız risk faktörü olarak belirlendi. Bunlar; gestasyon haftası, oligohidroamniyoz, EDE, koryoamniyonit,uterin anomali/servikal yetmezlik, doğum ağırlığı (g), APGAR 1.dk ve 5. dk, kord kan gazı pH3 TDP almak, kan ve idrar kültüründe bakteri üremesi, ilk 2 hafta makrolid kullanımı olaak saptandı.SONUÇBronkopulmoner displazi immatür akciğerin volü/barotravma, oksitravma, prenatal ve postnatal inflamasyon/enfeksiyon sonucu gelişen önemli bir hastalığıdır. Belirlenen risk faktörleri göz önünde bulundurularak anne karnından başlayan akciğer gelişiminin prenatal koruyucu önlemler ile normal seyrinde olmasının sağlanması gerekir. Doğum salonundaki uygulamalar önerilen şekillerde yapılıp volü-barotravmadan bebeği korumak ve devamında YDYBÜ'de de belirtilen risk faktörlerinin gelişmesini mümkün olduğunca önleyebilirsek prematürite ve düşük ağırlıklı doğuma rağmen BPD gelişim oranını azaltabiliriz. OBJECTIVETo identify predisposing risk factors that play a role in the development of bronchopulmonary dysplasia (BPD).METHOD – MATERIALSA total of 163 infants who had at least 28 days of hospitalization between January 2012 and November 2017 and who received oxygen and/or mechanical ventilator support for any reason at Neonatal Intensive Care Unit of Süleyman Demirel University, Department of Pediatrics were screened.Total 158 of 163 infants were included into the study as per the inclusion criteria. The files and epicrisis information of patients and their mothers with and without BPD were analyzed retrospectively and specific parameters were recorded. Independent variables were first BPD (+) and BPD (-) in 2 groups; then mild BPD, moderate BPD and severe BPD were compared among the 3 groups. These data were evaluated by multiple logistic regression analysis and kategorik regression analysis tests to determine the predictive power of the predicted parameters of mother and baby variables predictive of BPD and the predictive power of BPD.RESULTSEighty newborn infants with BPD and 78 newborn infants without BPD were determined as control group. 158 infants were enrolled in total. 90 of them (57%) male and 68 (43%) were female (M/F: 1.32), respectively. The mean birth weights of the cases were 1.519 ± 705,5 g (490-3.940 g) and the gestational week averages were 30,8 ± 3,8 weeks (23-40 weeks). The mean maternal age was 28,8 ± 5,9 years (15-42 years). The gestational week mean of BPD infants was 29.11 ± 3.76 weeks, while the control group had 32,54 ± 3,07 weeks. The mean birth weight was 1.299,01 ± 678,17 g in the patient group and 1.745,38 ± 664,08 g in the control group. After the analyze 26 variables were identified as independent risk factors in the development of BPD. These are; gestational week, oligohydroamnios, EDE, chorioamnionitis, uterine anomaly/cervical insufficiency, birth weight (g), APGAR for 1 min and 5 min, cord blood pH
Published: 2018

26. Hiperoksik akciğer hasarı oluşturulan yenidoğan ratlarda bosentanın akciğerdeki histopatolojik ve biyokimyasal etkileri

Author: Taban, Özgün, Özdemir, Özmert Muhammet Ali, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Treatment, Animal experimentation, Histopathology, Bosentan, Free radicals, Hyperoxia, Lung, Bronchopulmonary dysplasia, Lung diseases, Antioxidants, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract: ÖZETHiperoksik akciğer hasarı oluşturulan yenidoğan ratlarda bosentanın akciğerdeki histopatolojik ve biyokimyasal etkileriDr. Özgün TABANBronkopulmoner displazi (BPD) prematüre bebeklerde önemli morbidite ve mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. Günümüzde etkinliği kanıtlanmış bir tedavi modeli bulunmamaktadır. Çalışmamızda nonspesifik bir endotelin reseptör antagonisti olan, antioksidan ve antiinflamatuar özellikleri bilinen bosentanın, hiperoksik akciğer hasarı (HAH) oluşturulan ratlarda akciğerdeki histopatolojik ve biyokimyasal etkileri araştırıldı. Postnatal üçüncü günde başlayıp 13. güne kadar devam eden deneyde rat yavruları randomize olarak altı gruba ayrıldı. Grup 1 (oda havası, kontrol grubu, n=6), Grup 2 (HAH, n=8), Grup 3 (bosentan, n=7), Grup 4 (HAH+salin, n=7), Grup 5 (HAH+erken bosentan, erken bosentan tedavi grubu, n=6) ve Grup 6 (HAH+ geç bosentan, geç bosentan tedavi grubu, n=7). HAH için ratlar postnatal 3-13. günlerde plexiglastan imal edilen kapalı alanda hiperoksiye (O2 konsantrasyonu %90±2) maruz bırakıldı. Bosentan 30 mg/kg/gün intraperitoneal (İP) tek dozda uygulandı. Postnatal 14. günde tüm ratlar dekapite edildi. Histopatolojik değerlendirmede; alveol yüzey alanı, fibrozis ve düz kas aktin `SMA` skoru için sağ akciğer dokusu, biyokimyasal değerlendirmede interlökin-1ß (IL-1ß), IL-6, IL-10, tümör nekrozis faktör alfa (TNF-?), malondialdehid (MDA), total antioksidan kapasite (TAS) ve total oksidan kapasite (TOS) için sol akciğer dokusu kullanıldı. Çalışma sonunda histopatolojik incelemede alveolar yüzey alanı, fibrozis ve SMA skor düzeyi HAH gruplarında (Grup 2 ve 4) kontrol grubuna göre anlamlı yüksek saptandı (p
Published: 2018

27. Pulmoner hipertansiyon gelişmiş bronkopulmoner displazili yenidoğanlarda, hastalığın etyopatogenezinde mikrozomal RNA'ların rolünün değerlendirilmesi

Author: Güler, Ulviye Esra, Narin, Nazmi, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Hypertension-pulmonary, Infant-newborn diseases, Microsomes, Etiopathogenesis, Infant, RNA, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-newborn
Abstract: Amaç: Bronkopulmoner displazi (BPD), prematüre bebeklerde en sık görülen kronik akciğer hastalığıdır. BPD'li bazı bebeklerde, uzun süreli takipte pulmoner hipertansiyon (PH) ve sağ kalp yetmezliği (kor pulmonale) gelişebilmektedir. PH, endotel disfoksiyonu, düz kas hücre çoğalması ve pulmoner vasküler dirençte progresif artış ile karakterize, kronik, ilerleyici bir kardiopulmoner hastalıktır. Mikrozomal RNA'lar (miRNA), 18-24 nükleotid uzunluğunda, tek iplikli, küçük, kodlanmayan RNA'ların bir sınıfıdır ve postranskripsiyonal düzeyde gen ekspresyonunu düzenlenlerler. Literatürde pulmoner arter düz kas hücrelerinde proliferasyon, apoptozise direnç, endotel hücre hasarı, vasküler yeniden düzenlenme gibi bilinen PH patofizyolojik sürecine miRNA disregülasyonunun katkıda bulunduğu gösterilmiştir.Çalışmada, PH gelişmiş BPD'li bebeklerde miRNA'ların olaya katkısını ve etyopatogenezinde rolünü belirleyip, ilerde bu hastaların risk sınıflamasında ve prognozun belirlenmesinde kullanılabilir uygun bir belirteç olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Hastalar ve yöntem: Çalışmaya yaşları 28 gün ile 3 ay arasında olan, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Yenidoğan Ünitesinde yatan ve Çocuk Kardiyoloji tarafınca takip edilen PH gelişmiş 21 BPD'li hasta (grup 1) ile PH gelişmemiş 17 BPD'li (grup 2) ve PH ile BPD bulunmayan (grup3) 21 sağlıklı preterm bebek alındı. Ekokardiografik değerlendirmeleri Vivid 7, GE , Horten, Norveç cihazı ile yapıldı. miRNA için ilk tanı anında EDTA'lı tüplere periferik kan örnekleri alınarak santrifüj edildi ve 25 miRNA ekspresyonu analiz edildi.Bulgular: Pulmoner hipertansiyonla ilişkili 19 miRNA tespit ettik. 19 miRNA'dan 15'inin grup 2 ve 3'e göre grup 1'de istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde ekspresyonunun arttığı görülmüştür (miR 23a-3p, miR 23b-3p, miR 21-5p, miR 17-5p, miR 199a-3p, miR 451a, miR 191-5p, mir 206, miR 145-5p, miR 20a-5p, miR 26b-5p, miR 29c-3p, miR 126-3p, miR 130a-3p, miR 208b-3p). 3 miRNA'nın ekspresyonunun ise grup 1'de grup 3'e göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde yüksek olduğunu tespit edildi (miR 221-3p, miR 221-5p, miR 223-3p). miR 150-3p'nin ekspresyon düzeyini ise grup 2'de, grup 3'e göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde düşük tespit edildi.Sonuç: Pulmoner hipertansiyon çevresel ve genetik nedenler sebebiyle ortaya çıkan mekanizması henüz tam olarak anlaşılamayan bir hastalıktır. Bu çalışma sonucunda ilişkili bulduğumuz miRNA'ların kontrol ettiği genler pulmoner hipertansiyonun mekanizmasında rol oynuyor olabilir. Bundan sonraki aşamalarda ilişkili bulduğumuz miRNA'ların hedef genlerine yönelinirse, pulmoner hipertansiyonun erken tanısına ve tedavisine katkı sağlayabilecek yeni yaklaşımlar ortaya konulabilir. Aim: Bronchopulmonary dysplasia (BPD) is most common chronic lung disease in premature infants. In some infants with BPD, pulmonary hypertension (PH) and right heart failure (core pulmonale) may develop in long-term follow-up. The PH is a chronic, progressive cardiopulmonary disorder characterized by endothelial dysfunction, smooth muscle proliferation and progressive increase in pulmonary vascular resistance. Microsomal RNAs are a class of non-coding single-strand RNAs (18-24 nucleotide in length), which regulate gene expression at post-transcriptional level. In the literature, it was shown that miRNA dysregulation contributes established pathophysiological PH process including smooth muscle proliferation in pulmonary artery, resistance to apoptosis, endothelial damage and vascular remodeling. In this study, it was aimed to determine role of miRNAs in etiopathogenesis in infants with BPD developed PH and to investigate whether miRNAs are appropriate markers for risk stratification and prognostication in these patients. Patients and methods: The study included 21 BPD patients with PH (group 1), 17 BPD patients without PH (group 2) and 21 healthy preterm infant without BPD or PH (group 3) who were admitted to Neonatal Unit of Pediatrics Department of Erciyes University, Medicine School by Child Cardiology Department. All participants were aged between 28 days and 3 months. Echocardiography was performed by using Vivid 7 Ultrasound system (GE, Hortens, Norway). For miRNA assays, peripheral blood samples were drawn into EDTA tubes at time of diagnosis and expression of 25 miRNAs were analyzed. Findings: It was found that 19 miRNAs were associated to pulmonary hypertension. Of 19 miRNAs detected, it was found that expression was significantly increased in 15 miRNAs in group 1 when compared to groups 2 and 3 (miR 23a-3p, miR 23b-3p, miR 21-5p, miR 17-5p, miR 199a-3p, miR 451a, miR 191-5p, mir 206, miR 145-5p, miR 20a-5p, miR 26b-5p, miR 29c-3p, miR 126-3p, miR 130a-3p, miR 208b-3p). It was also found that expression was significantly higher in 3 miRNAs in group 1 when compared to group 3 (miR 221-3p, miR 221-5p, miR 223-3p). miR 150-3p expression level was significantly lower in group 2 than group 3.Conclusion: Pulmonary hypertension is a disorder developing due to environmental and genetic reasons, in which underlying mechanism isn't fully understood. The genes controlled by miRNAs found to be related to PH in our study may have a mechanistic role in PH. In the future, it could be possible to establish novel approaches that may contribute early diagnosis and treatment of pulmonary hypertension by focusing target genes of miRNA found to be related in this study. 111
Published: 2017

28. Bronkopulmoner displazili prematüre bebeklerin okul çağı prognozu

Author: Türksoylu, Mümine, Altun Köroğlu, Özge, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Inflammation, Cardiovascular system, Infant-newborn diseases, Latency period, Bronchopulmonary dysplasia, Respiratory system, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature, Infant-newborn
Abstract: Giriş ve Amaç: Bronkopulmoner displazi (BPD), prematüre doğan bebeklerde doğumdan belli bir süre sonra devam etmekte olan oksijen ihtiyacı, solunum sıkıntısı ve eşlik eden radyolojik bulgular ile karakterize klinik bir sendromdur. Halen süt çocukluğu döneminin en sık kronik solunum sistemi hastalığıdır. BPD tanısı almış premature bebekler uzun dönemde solunumsal, nörogelişimsel, kardiyovasküler, işitsel ve görsel bozukluklar ve büyüme geriliği açısından yüksek risk altındadırlar. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde uygulanan tıbbi tedavilerin ve teknolojinin gelişimi ile BPD'nin klinik özellikleri, hastalığın seyri ve uzun dönem prognozu değişiklik göstermektedir. Uzun dönemde risklerin bilinmesi uygun izlem ve erken tedavinin planlanması açısından önemlidir. Ancak BPD'nin uzun dönem izlemine ilişkin bilgiler sınırlıdır. Bu çalışmada BPD tanısı almış premature bebeklerin okul çağındaki durumlarının yeni teknikler ile çok yönlü değerlendirilmesi ve uzun dönem kısıtlılıklar açısından olası risk faktörlerinin saptanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde 2005 - 2008 yılları arasında doğan, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde (YYBÜ) yatarak izlenen, taburculuk sonrası prematürite ve BPD komplikasyonları açısından izlemleri yapılan prematüre kohortumuzun 8-10 yaş okul çağı değerlendirmeleri yapılmıştır. Okul öncesi 2-4 yaş değerlendirmelerini yaptığımız BPD'li 20 çocuk (13 hafif, 6 orta, 1 ağır) ve prematüre doğan 14 BPD'siz çocuk ile benzer yaş ve cinsiyette, bilinen herhangi bir hastalığı olmayan miadında doğan 23 çocuk kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edilmiştir. Antropometrik ölçümleri ve vital fonksiyon ölçümleri uygun şekilde yapılan çalışma popülasyonunun nörolojik durumunun değerlendirilmesinde Kaba Motor İşlevsellik Ölçeği ve Mizrahi skorlaması; solunumsal değerlendirmede spirometri, impulse osilometri ve egzersiz provokasyon testi ölçümleri; kardiyovasküler değerlendirmede elektrokardiyografi, konvansiyonel, doku Doppler ve specle-tracking ekokardiyografiye ek olarak biyokimyasal belirteçler (B tipi Natriüretik Peptid, N terminal B tipi Natriüretik Peptid, Kitotriozidaz, kitinaz benzeri protein (YKL-40), yüksek duyarlıklı C-reaktif protein, miyeloperoksidaz (MPO), tümör nekroz faktör-alfa (TNFα), interlökin-6 (IL-6), interlökin-18 (IL-18), matriks metalloproteinaz-1 (MMP1) ve matriks metalloproteinaz-9 (MMP9)) değerlendirilmiştir. Bulgular: Antropometrik ölçümler incelendiğinde; hem BPD'li hem de BPD'siz premature doğan çocukların vücut ağırlıkları term doğanlara göre anlamlı olarak düşüktü (p
Published: 2017

29. Investigation of the relationship between the cord blood vitamin D levels in premature babies and neonatal morbidities

Author: Özkan Zarif, Nurten, Sandal, Gonca, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Fetal blood, Respiratory distress syndrome, Enterocolitis, Infant, Vitamin D, Morbidity, Bronchopulmonary dysplasia, Cerebral hemorrhage, Retinal diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature
Abstract: Prematüre doğumlar gerçekleşen tüm doğumların %12'sini oluşturmaktadır. Prematüre doğum oranı artmakla birlikte gelişen yenidoğan yoğun bakım ünitesi koşulları, müdahalede bulunan ekip eğitimlerinin tamamlanması, erken antenatal önlemlerin alınması ile prematüre yenidoğan yaşam oranları artmıştır. Vitamin D tüm vücutta bulunan yaygın reseptörleri vasıtasıyla 1.000'den fazla gen üzerindede etkili olduğunun saptanması nedeniyle artık bir vitamin olarak değil bir hormon olarak tanımlanmaktadır (1). Gebelik ve erken bebeklik döneminde vitamin D eksikliğinin ilk olarak iskelet sistemini etkilediği düşünülsede iskelet sistemi dışında birçok kronik hastalığın ortaya çıkmasınada zemin hazırladığı bilinmektedir (8). Gebelik süresinde vitamin desteğinin yeterli düzeyde alınmaması ve düşük vitamin D seviyesinin, preeklampsi ve gestasyonel diyabetle ilişkili (8) olduğunun gösterildiği çalışmalar olmasına rağmen, vitamin D düzeyinin bronkopulmoner displazi (BPD), nekrotizan enterokolit (NEK), sepsis, intrakraniyal kanama (IKK), uzun süre mekanik ventilasyon, respiratuar distres sendromu (RDS) gibi diğer neonatal morbiditeler üzerine etkisi konusunda yapılan yayınlar sınırlıdır. Çalışmamızın amacı prematüre bebeklerde, vitamin D düzeyinin neonatal morbiditeler (BPD, sepsis, NEK, IKK, RDS, ROP, osteopeni) üzerine etkisini araştırmaktı. Bu çalışma Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde 04.11.2015-04.11.2016 tarihleri arasında kesitsel olarak yapıldı. Prospektif olarak yapılan çalışmada 37 gebelik haftası öncesinde doğan ve immatürite nedeniyle neonatal morbiditelerin gelişme riski yüksek olan 80 prematüre bebek alındı. Anneler için demografik özellikleri tanımlayıcı anketler düzenlenerek anket cevapları kaydedildi ve ailelerden bilgilendirilmiş onam formu alındı. Hastaların prenatal, natal ve postnatal bilgileri hasta dosyalarından ve takip kayıtlarından elde edildi. Çalışmaya alınan bebeklerin 44'ü erkek (%55), 36'sı kız (%45)'dı. Tüm bebeklerden doğum esnasında kord kan örnekleri alınarak 25 hidroksi vitamin D düzeyleri ölçüldü. Çalışmaya alınan bebeklerin kord kanı 25(OH)D3 düzeyleri 3,00 ile 45,50 ng/mL (ortalama değeri 15,76±9,44 ng/mL) arasındaydı. Vitamin D düzeyi sınıflamasına göre 14 (%17,5) hastada ağır eksiklik, 16 (%20) hastada orta eksiklik, 13 (%16,3) hastada hafif eksiklik, 5 (%6,2) hastada yetmezlik, 32 (%40) hastada 25(OH)D3 düzeyleri normal aralıklarda tespit edildi. Çalışmaya alınan prematüre yenidoğanların 40'ında (%50) RDS, 13'ünde (%16,2) İKK, 24'ünde (%30) ROP, 37'sinde (46,3) sepsis, 28'inde (35) osteopeni ve 29'unda (%36,2) BPD gözlendi. Prematüre bebeklerde vitamin D düzeyinin yenidoğan morbiditeleri üzerine etkisini araştıran klinik çalışmamızda vitamin D eksikliği olan prematüre yenidoğanlarda BPD, sepsis, RDS, NEK, İKK, osteopeni, ROP görülme sıklığının arttığı ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi. Bu nedenle gebe kadınlarda uygun dozda vitamin D takviyesi yapılması ve gebelik takibinde vitamin D serum değerinin yakından izlenmesinin yenidoğan morbiditelerini önlemeye katkıda bulunabileceğini düşünmekteyiz. Vitamin D eksikliği olan anneden doğan bebeklerde hem yenidoğan döneminde, hem çocukluk yaşlarında ciddi sağlık sorunları olması nedeniyle özellikle gebelik döneminde vitamin D düzeyleri yakın takip edilip eksiklikler tedavi edilmeli, normal olanlara profilaktik destek mutlaka verilmelidir. Çalışmamızda elde ettiğimiz verilerde dikkate alınarak gebe kadınlara uygun dozda Vitamin D takviyesi yapılması ve serum değerlerinin izlenmesinin, yenidoğan morbiditelerini azaltmak için basit, ucuz ve etkili bir metod olabileceğini düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: Vitamin D düzeyi, bronkopulmoner displazi, prematüre bebek, respiratuar distres sendromu, intrakraniyal kanama, nekrozitan enterokolit, retinopati Premature births constitute 12% of all the births that happen. Although the rate of premature births has increased, newborn survival rates have increased due to the improved conditions of the newborn intensive care unit, completion of the training of the intervention team, and early antenatal precautions. Vitamin D is no longer defined as a vitamin, but a hormone because it is determined that vitamin D is influential on more than 1.000 genes via its widespread receptors throughout all of the body (1). Though it is thought that during pregnancy and early infancy, vitamin D deficiency affects the skeletal system first, it is known that it prepares the ground for emergence of several chronic diseases apart from those related to the skeletal system (8). Although there are studies showing that, during pregnancy, insufficient vitamin support and low vitamin D level are related to preeclampsia and gestational diabetes (8), the studies conducted on the subject of the influence of vitamin D on other neonatal morbidities like bronchopulmonary dysplasia (BPD), necrotizing enterocolitis (NEC), sepsis, intracranial hemorrhage (ICH), long-term mechanical ventilation, and respiratory distress syndrome (RDS) are limited. The aim of our study was to investigate the influence of vitamin D level on neonatal morbidities (BPD, sepsis, NEC, ICH, RDS, ROP, osteopenia) in premature babies. This study has been conducted as a cross-sectional study at Suleyman Demirel University Medical Faculty Department of Pediatrics, Newborn Intensive Care Unit, between 04/11/2015 and 04/11/2016. This prospective study has been conducted on 80 premature babies who comply with the working criteria, which are being born before 37th pregnancy week and having a high risk of neonatal morbidities due to immaturity. Surveys which define the demographic characteristics of the mothers have been conducted and the responses to the surveys have been recorded and informed consent forms have been taken from the families. The prenatal, natal, and postnatal data of the patients have been taken from the patient files and follow-up records. Of all the babies in the study, 44 were male (55%) and 36 were female (45%). 25-Hydroxyvitamin D levels of the babies were measured by taking cord blood samples of all the babies during birth. The cord blood 25(OH) vitamin D levels of the babies in the study were in between 3,00 and 45,50 ng/mL (with a mean of 15,76 ± 9,44 ng/mL). According to the vitamin D level classification, heavy deficiency in 14 (17%) patient, medium deficiency in 16 (20%) patient, mild deficiency in 13 (16,3%) patient, insufficiency in 5 (6,2%) patient have been found. 32 (40%) patients have been found to be within the normal range of 25(OH) vitamin D. It is observed that, of the premature newborns in the study, 40 (50%) had RDS, 13 (16,2%) had ICH, 24 (30%) had ROP, 37 (46,3%) had sepsis, 28 (35%) osteopenia, and 29 (36,2%) had BPD. In our clinical study which investigates the influence of vitamin D levels in premature babies on newborn morbidities, it is found that the frequency of BPD, sepsis, RDS, NEC, ICH, osteopenia, and ROP is increased in premature newborns who have vitamin D deficiency and the increase is found to be statistically significant. For this reason, we think that vitamin D supplement with appropriate doses in pregnant women and watching the serum value of vitamin D in pregnancy follow-ups can contribute to the prevention of newborn morbidities. Because, both in newborn period and in childhood ages, there are serious health problems in babies of mothers who have vitamin D deficiency, vitamin D levels should be followed closely especially during pregnancy, deficiencies should be treated, and if they are normal, prophylactic support should certainly be supplied. Taking into account the data we obtained in our study, we think that vitamin D supplement with appropriate doses to pregnant women and watching the serum value can be a simple, cheap, and efficient method for decreasing newborn morbidities. Key Words: Vitamin D level, bronchopulmonary dysplasia, preterm baby, respiratory distress syndrome, intracranial hemorrhage, necrotizing enterocolitis, retinopathy 112
Published: 2017

30. Yenidoğan Yoğun Bakımda Yapılan Göğüs Fizyoterapi Uygulamalarımızın Etkinliği.

Author: Karaali, Hayriye Kul, Özalevli, Sevgi, and Yeşilırmak, Didem
Subjects: *PHYSICAL therapy, *CHEST diseases, *PERCUSSION (Medicine), *NEONATAL intensive care, *VIBRATION therapy, *RESPIRATORY distress syndrome, *PNEUMONIA, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *ATELECTASIS, *PNEUMOTHORAX
Abstract: Introduction: The aim of the study is to determine the effects of applications and characteristics of patients followed with chest physiotherapy (CP) programs in the neonatal intensive care unit (NICU). Material and Method: Our study was carried out with 15 patients who had been in NICU and had been examined retrospectively. CP applications consisted of postural drainage, percussion, vibration, positioning, aspiration and passive normal range of motions were applied to all of the patients for nearly 15-20 minutes in 3 sessions/day. Results: The mean age of patients was 33.3±3.6 days. Of the patients, 40% had respiratory distress syndrome, 26.6% had newborn pneumonia, 20% had infant tachypnea, 6.7% broncho-pulmonary dysplasia and 6.7% atelectasis after pneumothorax. The average hospitalization period was 27.27±24.20 days and the average number of CP sessions was 24.60±16.32. At the time of discharge from the NICU, the X-ray findings were normal in 86.7% of the patients. There was a decrease in the heart rate (p=0.002), respiratory frequency (p=0.001), and PaCO2 (p=0.01) at the time of discharge from the NICU compared to the initial values on admission. Conclusion: In conclusion, our data showed that, in addition to medical treatment,CP, as it aids in reducing respiratory symptoms and does not lead to any complications, should be applied more frequently in newborns with respiratory problems. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2009

31. 32 hafta altında doğan prematürelerde betametazon ve deksametazonun beyin volümü ve bronkopulmonerdisplazi üzerine etkilerinin değerlendirilmesi

Author: Kayiran, Cemal, Peker, Erdal, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Subjects: "null", Infant, Brain, Betamethasone, Bronchopulmonary dysplasia, Glucocorticoids, Dexamethasone, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature
Abstract: Modern yenidoğan tedavilerinde, Bronkopulmoner Displazi (BPD) en zorlu ve önemli problemlerden biridir. Enflamasyonun in utero aşamada başlaması, BPD patogenezinde önemlidir ve bu kronik durum için glukokortikoidlerin (Deksametazon gibi) yenidoğanda kullanılması mantıklı bulunmuştur.Son zamanlarda yapılan çalışmalar preterm bebeklerde kronik akciğer hastalığı nedeni ile deksametazon kullanımının serebral kortikal gri cevher gelişiminde ve nörogelilşimsel yetersizliğe sebep olduğu bildirilmiştir. Hidrokortizon tedavisinin nörobilişsel verilere uzun süreli etkileri gösterilememiştir. Kronik akciğer hastalığı için hidrokortizon tedavisi alan preterm bebeklerde term döneme ulaştıklarında beyin volümünü değerlendirmek amacıyla prospektif bir çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada 15 preterm bebek (n:15, n: 15 kontrol) doğumda gestasyonel yaşları bakımından karşılaştırıldı. Bebekler term ve eşdeğer yaşlarda çalışmaya dahil edildi. Tedavi uygulanan hastalar üç gruba ayrıldı.Grup 1 (n:5): Deksametazon 3 gün 0.2 mg kg/gün 4 gün 0.1 mg/kg gün intravenözGrup 2 (n:5): Deksametazon 7 gün 0.05 mg/kg gün intravenözGrup 3 (n:5): Betametazon 7 gün 0.1 mg/kg/gün intramüsküler verildi.Çekilen beyin manyetik rezonans (MR)'larda gri cevher, beyaz cevher, serebellum, bos, beyin sapı ve total beyin volümleri ölçüldüHer dört grupta da serebral doku volümleri bakımından herhangi bir farklılık tespit edilmedi. Sonuç olarak kronik akciğer hastalığında steroidlerin beyin gelişimi üzerine herhangi bir etkisi olmayabileceği kanaatine varıldı.Preterm bebeklerde kronik akciğer hastalığının tedavisi için kortikosteroidlerin (özellikle deksametazon) kullanımının fetal ve erken postnatal dönemde beyin gelişimi üzerine yan etkisi olduğu binmektedir. Uno ve arkadaşlarının Rhesus cinsi maymunlarda yaptıkları bir çalışmada hipokampal piramidal ve dentat granüler nöronlarda deksametazon kullanımına bağlı azalma ve dejenerasyon olduğunu bildirmişlerdir. Daha sonra deksametazon ile tedavi edilen hayvanların 20 haftalık olduklarında beyin MR'larında hipokampüsün segmental ve uzunluk ölçümlerinde %30 azalma olduğunu göstermişlerdir. Kronik akciğer hastalığı nedeni ile tedavi edilen prematür bebeklerde neonatal deksametazon kullanımının uzun süreli yan etkileri ile ilgili olarak çok sayıda nörogelişimsel veri bulunmaktadır. Deksametazon tedavisi artmış serebral palsi riski ve öğrenme fonksiyonu üzerine olumsuz etki ile ilişkilidir. Ayrıca neonatal deksametazon tedavisinin bölgesel beyin gelişiminden etkilendiği gösterilmiştir. İlerlemiş MR görüntüleme teknolojileri ile deksametazon ile tedavi edilen yenidoğanlarda total beyin volümü (özellikle serebral kortikal gri cevher) ve serebellar volümde azalma olduğu gösterilmiştir. Bu bulgular kronik akciğer hastalığının tedavisi için daha güvenilir alternatif tedavilere ihtiyaç olduğunu düşündürmektedir. Şimdiye kadar yayınlanmış ve diğer kortikosteroidlerin (hidrokortizon gibi) kullanıldığı veriler hala sınırlı sayıdadır. Wilhelmina çocuk hastanesinde 70'li yıllardan bu yana kronik akciğer hastalığının (KAH) tedavisi için hidrokortizon kullanılagelmiştir. Retrospektif gözlemsel bir çalışmada KAH tedavisinde hidrokortizonun eşit derecede etkinliğe sahip olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada ayrıca deksametazon verilen çocukların verilmeyenlere oranla daha fazla özel eğitime gereksinim duydukları gösterilmiştir. Dahası deksametazonun aksine yakın zamanda yapılan çalışmalar gösterdi ki hidrokortizon ile tedavi edilen ve edilmeyen çocuklar arasında uzun dönem bilişsel ve nöromotor sonuçlarda herhangi bir fark olmadığı gösterilmiştir.Ayrıca Lodygensky ve arkadaşlarının yaptıkları bir çalışmada yenidoğan döneminde hidrokortizon tedavisi alan ve almayan çocuk hastaları 8 yaşındayken değerlendirmeye aldılar. Beyin doku volümleri ve nörogelişimsel sonuçlar bakımından herhangi bir fark olmadığını gösterdiler. Kortikal gri cevher ve hipokampal volümler her iki grup için de karşılaştırılabilinirdi. Önceki belitilen tüm hidrokortizon çalışmaları gözlemsel ve retrospektif idi. Bu yüzden BPD için steroid tedavisi almış ve herhangi bir tedavi almamış olan preterm bebekleri aynı term yaş dönemine ulaştıklarında beyin gelişimlerini değerlendirmek ve 3 farklı steroid dozunun BPD'ye etkilerini değerlendirmek için prospektif bir çalışma yapmaya karar verdik. Bronchopulmonary dysplasia (BPD) is one of the most difficult and persistent problems in modern neonatology. In utero onset of inflammation is an important mechanism for BPD pathogenesis and glucocorticoid use for this condition is found reasonable. Recent studies reported that using dexamethasone in preterm neonates for chronic lung disease causes cerebral cortical gray matter and neurodevelopment impairment. There were no long-term effects of hydrocortisone treatment according to neurocognitive data. We did a prospective study to evaluate brain development in preterm babies who have taken dexamethasone and betamethasone treatments for chronic lung disease and reached term. We compared 30 preterm babies (n:15, n:15 control) in birth for gestational ages. Term and equivalent aged babies were included in the study. We grouped patients according to their treatment to three groups:Group 1 (n:5): 0.2 mg/kg/day intravenous dexamethasone for 3 days and followed 0.1/kg/day intravenous dexamethasone for 4 daysGroup 2 (n:5): 0.05 mg/kg/day intravenous dexamethasone for 7 daysGroup 3 (n:5): 0.1 mg/kg/day intramuscular betamethasone for 7 daysGray matter, white matter, cerebellum, Cerebrospinal fluid (CSF), brain stem and total brain volumes were quantified with MRI. There were no difference for cerebral tissue volumes between four groups. As a result, it may be state that steroids used in BPD, have no effect on brain development.Fetal and early postnatal adverse effect of corticosteroids (especially dexamethasone) used in preterm babies for chronic lung disease are widely known. Uno et al. reported, decrease and degeneration of hippocampal pyramidal and dentate granular neurons in dexamethasone administered Rhesus monkeys. They also showed that when dexamethasone treated animals reached 20 weeks of age, segmental and length measurements of hippocampus reduced %30 in brain MRI's. There is a lot of neurodevelopment data for long-term adverse effects of neonatal dexamethasone usage in premature babies treated for chronic lung disease (CLD). Dexamethasone treatment is also associated with cerebral palsy and learning impairment. With advanced MRI technologies, a decrease of total brain volume (especially cerebral cortical gray matter) and cerebellar volume was shown in dexamethasone-treated neonates. These findings show that we may need safer alternative treatments for CLD. There is little published data for other corticosteroids (such as hydrocortisone). Hydrocortisone is used in Wilhelmina Child Hospital since the 1970's for CLD treatment. It is shown that hydrocortisone has equal effectiveness for CLD in a retrospective observational study. In this study it has also been shown that newborns who received dexamethasone required special education in a higher rate comparing to newborns who didn't receive. Moreover, unlike dexamethasone, there is no difference between hydrocortisone-treated children and who are not treated with hydrocortisone for long-term cognitive and neuromotor outcomes.Lodugensky et al, evaluated newborns who are administered hydrocortisone treatment and those who didn't when they are 8 years old. They showed that there was no difference for brain tissue volumes and neurodevelopment outcomes. Cortical gray matter and hippocampal volumes were similar in both groups. The studies which are mentioned before were observational and retrospective. Because of this, we did a prospective study for brain development in preterm babies who recieved steroid treatment and preterm babies who didn't recieve any treatment for CLD, and evaluated effects of 3 different steroid doses to BPD. 84
Published: 2016

32. Cytokines (TNF-ALFA, İL-6, İL-8, İL- 10) and serum İGF-1 levels for bronchopulmonary dysplasia development in invasive and noninvasive ventilated premature infants

Author: Yilmaz, Cansu, Köksal, Fatma Nirgül, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Subjects: Interleukin 10, Tumor necrosis factors, mental disorders, Infant, Cytokines, Interleukin 6, Interleukin 8, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature, Infant-newborn, Insulin like growth factor I
Abstract: Bu çalışmanın amacı, seri olarak alınan serum insülin bezeri büyüme faktör-1 (IGF-1) düzeyleri ile trakeal aspirat sıvısında bakılan IGF-1 ve sitokin düzeylerinin prematüre bebeklerde bronkopulmoner displazinin (BPD) önceden tahmin edilebilirliğini araştırmaktır.Bu prospektif çalışmaya Ocak 2015- Aralık 2015 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesine yatırılan 32 hafta ve altındaki prematüre bebekler alındı. Tüm hastaların yatışlarının 1, 3, 7, 21 ve 28. günlerindeki kan örneklerinde IGF-1 ile izlemde entübe olan olguların trakeal aspirat sıvısında (TAS) IGF-1, proinflamatuvar ve anti-inflamatuvar sitokin konsantrasyonları ELISA ile ölçüldü. Çalışmaya 40 prematüre bebek alındı ve 14 (%35) bebekte BPD tanısı konuldu. BPD gelişen olguların bakılan serum IGF-1 düzeyi, BPD gelişmeyen olgularınkinden anlamlı olarak düşük olduğu saptandı. İlave olarak, BPD gelişen olguların TAS pro-inflamatuvar ve anti-inflamatuar sitokin (TNF-α, IL-6, IL-8, IL-10) konsantrasyonlarının daha yüksek olduğu belirlendi. BPD gelişen olguların TAS IGF-1 düzeyi, BPD gelişmeyen bebekler ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Orta ve hafif BPD' ye göre, ağır BPD' de serum IGF-1 düzeyleri anlamlı olarak düşük, TAS sitokin düzeyleri ise anlamlı olarak yüksek bulundu. BPD gelişiminin önceden tahmin edilmesini sağlayabilmek için yapılan ROC (Receiver operating characteristics) analizi ile serum IGF-1 ve TAS pro-inflamatuvar ve anti-inflamatuar sitokinlerinin (TNFα, IL-6, IL-8, IL-10) cut-off değerleri saptandı.Bu çalışmada serum IGF-1 ve TAS'da ölçülen sitokin konsantrasyonları ile BPD gelişiminin prematüre bebeklerde önceden tahmin edilebileceği gösterilmiştir. The aim of this study is to determine the importance of cytokine and insülin like growth factor (IGF-1) levels in tracheal aspirate samples (TAS) and IGF-1 levels in serum for predicting bronchopulmonary dysplasia (BPD) risk in premature infants.The study was conducted in Uludag University Medical Faculty Neonatal Intensive Care Unit between January 2015 and December 2015. Premature infants who born 32 gestational weeks and before were enrolled. The blood samples of all patients were obtained on days 1st, 3rd, 7th, 21st and 28th for testing serum IGF-1 levels. Tracheal aspirate samples were obtained IGF-1, anti-inflammatory and pro-inflammatory cytokine levels with ELISA. The study included fourty premature babies, thirty five percent (n= 14) of whom had the diagnosis of bronchopulmonary dysplasia. Serum samples of the babies with BPD had significantly lower IGF-1 than the samples of infants without BPD. In addition, pro-inflammatory and anti-inflammatory cytokine concentrations were significantly higher in BPD group. There was no statistically significant difference between TAS IGF-1 levels in infants who developed BPD compared with the who do not develop BPD. According to the medium and mild BPD, severe BPD was found significantly lower serum IGF-1 levels and significantly higher cytokine levels in the TAS. We used receiver operating characteristics (ROC) analysis in order to predict the risk of BPD development and determine the cut off levels of anti-inflammatory and pro-inflammatory cytokines (TNF-alfa, IL-6, IL-8, IL-10) in tracheal aspirate and serum IGF-1.This study suggests the prediction of serum IGF-1 levels and cytokine levels in tracheal aspirate samples for development of bronchopulmonary dysplasia in prematüre infants. 96
Published: 2016

33. Gebelik yaşı otuziki hafta ve altındaki prematürelerde bronkopulmoner displazi gelişiminde etkili olan faktörlerin araştırılması

Author: Nazarova, Lala, Arsan, Saadet, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Pregnancy, Infant-newborn diseases, Bronchopulmonary dysplasia, Lung, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-newborn
Abstract: Amaç: Çalışmanın amacı gebelik yaşı < 32 hafta olan prematüre yenidoğanlarda BPD gelişiminde etkili olabilecek prenatal, natal değişkenlerin yanında erken ve geç posnatal dönemde solunum desteği gereksinimine yol açan klinik tabloların değerlendirilmesi ve BPD gelişiminde etkili olan dominant değişkenlerin belirlenmesi, doğumdan itibaren uygulanan solunum destek yoğunluğunun belirlenmesi, BPD gelişimine etkisi olduğu gösterilen solunum destek protokollerinin gözden geçirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 1 Nisan 2015-30 Nisan 2016 tarihleri arasında, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Kliniği'nde doğmuş veya dış merkezde doğmuş olup ilk 24 saati içinde Ankara Üniversitesi Çocuk Hastanesi, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'ne nakil edilmiş olan gebelik yaşı 32 hafta veya altında olan toplam 71 prematüre bebek alınmıştır ve bunlarda BPD gelişimine neden olan faktörler araştırılmıştır.Bulguların özeti: Çalışmaya dahil edilme koşullarından biri PM 36. haftada sağ kalım olduğu için çalışma grubunda mortalite görülmedi. Tüm hastaların 14'ü BPD tanısı aldı (%19.7). BPD tanısı alan olguların tümü orta-hafif BPD grubundaydı. BPD tanısı alan olguların gebelik yaş (GY) ortalaması 27 ±1.5 (25-30.2) hafta, BPD tanısı almayan olguların gebelik yaş ortalaması 30.1±1.2 (27.3-32) hafta olarak bulundu. İki grubun GY ortalamaları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p ≤ 0,00). BPD tanısı alan olguların doğum ağırlığı ortalaması 967±241 (715-1525) gr, BPD olmayanların doğum ağırlığı ortalaması 1339 ±325 (650-2200) gr bulundu ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p ≤ 0.000). BPD tanısı alan ve almayan hastaların doğum salonu özellikleri değerlendirildiğinde; BPD tanısı alan ve almayan hastalar arasında doğum salonunda herhangi bir canlandırma girişimi gereksiniminin olması ile canlandırma için PBV, göğüs kompresyonu, entübasyon ve surfaktan uygulanmış olması açısından istatistiksel anlamlı fark vardı (p ≤ 0,00). Lojistik regresyon analizi ile bu veriler yeniden değerlendirildiğinde, gebelik haftası ve doğum ağırlığından bağımsız bir değişken olarak doğum salonunda PBV uygulanmış olmasının BPD riskini 10.5 kat (p ≤ 0,047), doğum salonunda herhangi bir canlandırma girişimi gereksiniminin olmasının ise BPD riskini 25.2 kat artırdığı saptandı (p ≤ 0,024). BPD tanısı alan grupta ilk 7 gün içinde ek surfaktan uygulanmış olma oranı (%50 ve %17.5) (p=0.031), klinik nazokomiyal sepsis tanısı (%71.4 ve %22.8) (p=0.001) ve antibiyotik kullanmış olma oranı (%100 ve %66.7) (p=0.001) ile PDA görülme sıklığı (%50 ve %17.5) (p=0.031) istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu. Lojistik regresyon analizi ile yapılan değerlendirmede, gebelik haftası ve doğum ağırlığından bağımsız bir değişken olarak nazokomiyal sepsisin (p ≤ 0,028) BPD riskini 13 kat artırdığı saptandı. BPD olan olgularda ilk 7 gün entübe MV almış olma oranı (%64.3 ve %8.8) istatistiksel olarak anlamlı yüksek (p≤0,000), entübe MV uygulanma süresi (12048.3 ve 44.264.4 saat) istatistiksel olarak anlamlı uzun bulundu (p=0,028). BPD olan grupta solunum yetmezliği nedeniyle ortaya çıkan solunum destek gereksinimi oranı, BPD olmayan grupta ise solunumsal instabilite nedeniyle ortaya çıkan solunum destek gereksinimi oranı istatistiksel olarak anlamlı yüksekti (p ≤ 0,000). BPD grubunda solunum desteğine neden olan solunum sıkıntısına yol açan klinik tanılar içinde PDA ve akciğer ödemi (p
Published: 2016

34. Çok düşük doğum ağırlıklı preterm bebeklerde eşlik eden komorbid durumların böbrek fonksiyonlarına etkisinin üriner nötrofil jelatinaz ilişkili lipokalinle değerlendirilmesi

Author: Atilgan, Taner, Ergin, Hacer, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Kidney function tests, Neutrophils, Sepsis, Comorbidity, NGAL, Kidney failure-acute, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature, Infant-newborn, Retinopathy of prematurity
Abstract: Çok düşük doğum ağırlıklı (VLBW) bebekler, akut böbrek hasarı (AKI), sepsis, nekrotizan enterokolit (NEK), bronkopulmoner displazi (BPD) ve prematüre retinopatisi (ROP) gibi morbiditelerin gelişimi için yüksek risk taşırlar. Bu hastalıkların erken tanısında hastalığa özgü belirteçlere ihtiyaç vardır. Neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL), ilk olarak nötrofillerden izole edilen bir glikoprotein olup, akut böbrek hasarının erken tanısında kullanılması önerilen bir belirteçtir. Bu çalışmada VLBW bebeklerde klinik tabloya eşlik eden komorbit durumlarla üriner NGAL (üNGAL) düzeyleri arasındaki ilişki araştırıldı. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde izlenen, doğum ağırlığı
Published: 2014

35. Histopathological and biochemical effects of resveratrol on hyperoxic lung injury in neonatal rats

Author: Gözkeser, Ersin, Özdemir, Özmert Muhammet Ali, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Resveratrol, Histopathology, Nitric oxide, Bronchopulmonary dysplasia, Lung, Biochemistry, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract: Bronkopulmoner displazi (BPD) prematüre bebeklerde önemli morbidite ve mortalite nedeni olan kronik akciğer hastalığıdır. BPD patogenezinde inflamasyon ve oksidatif hasar önemli rol oynamaktadır. Günümüzde etkinliği kanıtlanmış bir tedavi modeli bulunmamaktadır. Çalışmamızda hiperoksik akciğer hasarı ile BPD modeli oluşturulan yenidoğan ratlarda resveratrolün biyokimyasal ve histopatolojik etkileri araştırıldı. Postnatal üçüncü günde başlayıp 13. güne kadar devam eden deneyde yenidoğan rat yavruları randomize olarak 4 gruba ayrıldı: Grup 1 (oda havası+salin, n=10), Grup 2 (oda havası+resveratrol, n=11), Grup 3 (hiperoksi+salin, n=6) ve Grup 4 (hiperoksi+resveratrol, n=7). Resveratrol 30 mg/kg/gün dozunda intraperitoneal olarak uygulandı. Resveratrolün akciğer dokusunda histopatolojik etkileri; alveol yüzey alanı, fibrozis ve düz kas aktin (SMA) skoru olarak, biyokimyasal etkileri ise interlökin 1-beta (IL-1ß), IL-6, IL-10, tümör nekroz faktör-alfa (TNF-?), glutatyon (GSH), glutatyon peroksidaz (GSH-Px), glutatyon redüktaz (GSH-Rd), süperoksid dismutaz (SOD), malondialdehid (MDA), myeloperoksidaz (MPO), nitrik oksit (NO) ve nükleer faktör kappa B (NF?B) düzeyleri ile değerlendirildi. Çalışma sonunda, oda havası grubu ile karşılaştırıldığında hiperoksi grubunda alveol yüzey alanı, fibrozis, SMA skoru, IL-10 ve NO düzeylerinde belirgin artış olduğu görüldü (p
Published: 2013

36. Prematüre bebeklerde antioksidan kapasite ve kitotriozidaz düzeylerinin neonatal prognozla ilişkisi

Author: Güneş, Sezgin, Yalaz, Mehmet, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Biyokimya, Neonatology, Prognosis, Biochemistry, Bronchopulmonary dysplasia, Antioxidants, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Chitotriosidase, Retinopathy of prematurity, Infant-premature
Abstract: Giriş ve AmaçPrematüre bebeklerde diğer yaş gruplarından farklı ve dezavantajlı olarak hemyüksek konsantrasyonda oksijenle karşılaşma hem de bununla ilişkili olacak şekildedaha fazla ve abartılı reaktif oksijen/reaktif nitrojen ürünleri üretimi sonucundaoksidan streste belirgin bir artış vardır. Belki de bunlardan daha önemli olarakoksidan stres ürünlerinin uzaklaştırılmasından sorumlu (antioksidan savunma)mekanizmalarda yetersizlik vardır.Kitotriozidaz çeşitli uyaranlara karşı başlıca makrofajlar tarafından salgılanan,vücuttaki biyolojik rolü ve fonksiyonları tam olarak aydınlatılamamış bir enzimdir.Aktive makrofajlardan salgılanması nedeniyle inflamatuar bir protein olduğu dadüşünülmektedir.Çalışmamızda prematüre bebeklerde oksidan ve antioksidan kapasite,makrofaj aktivasyonu ile neonatal prognoz ve mortalite ile ilişkisini göstermekamaçlanmıştır. Yukarıda sözü edilen kitotriozidaz enziminin neonatal dönemdekiseyri ve prognoz ilişkisini ortaya koyan bir çalışmaya literatürde rastlanmamıştır.Çalışmanın prematüre bebeklerdeki mortalite ve morbidite ile oksidan stresin vemakrofaj aktivasyonunun ilişkisini açıklamaya katkıda bulunacağı düşünüldü.Gereç ve YöntemEge Üniversitesi Kadın Hastalıkları ve Doğum kliniğinde 32 gestayonel haftave altında doğup yenidoğan yoğun bakıma yatan ve ailesi tarafından çalışmayakatılım onayı verilen 35 bebek çalışmaya alındı. Ayrıca 79 sağlıklı term vegestasyonel haftası 33-37 arası prematüre kontrol grubu bebekten kordon kanıörnekleri çalışmaya alındı.Oksidan stres belirteci olarak TBARS, antioksidan kapasite olarak TEAC,FRAP, MPO, makrofaj aktivasyonunun göstergesi olarak kitotriozidaz enzimi çalışıldı.Prematüre bebekler neonatal prognoz için komorbid hastalıklar (BPD, NEK, PDA,ROP, İVK) açısından izlendi. Ayrıca tüm bebeklerin klinik durumları SNAPPE-II skoruile noninvaziv olarak değerlendirildi.Sonuçlar:Gestasyonel haftası 32 ve altında (ortalama 28.85±2.13 hafta) doğan 35bebek ile 33-37 hafta (ortalama 35.19±1.02 hafta) arasında doğan 26 bebek ve term(ortalama 38.86±0.68 hafta) 53 bebek olmak üzere 114 bebeğin kord kanı oksidanstres ve antioksidan kapasiteleri karşılaştırıldı. 32 hafta ve altında doğan bebeklerdeTBARS düzeyleri diğer gruplardan anlamlı yüksek ve gebelik yaşı ile ters korele idi.Hepsi antenatal steroid almış olan bu grup bebeklerde TEAC ve MPO düzeyleri isediğer gruplarla benzer ve hatta FRAP düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı olacakşekilde yüksek idi. Kitotriozidaz düzeyleri ise 32 haftadan küçük bebeklerin kordkanlarında diğer gruplardan düşük idi.Ayrıca gestasyonel haftası 32 hafta altındaki bebeklerde kord, 3. saat, 24.saat, 72. saat, 7. gün, 14. gün ve 36. haftada ardışık olarak bu parametrelerdeğerlendirildi. TBARS düzeyleri, neonatal dönemde kaybedilen bebeklerde geneldeyaşayanlardan yüksek olmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlılık yalnızca kord kanıve yaşamın 72. saatinde belirgindi. Ölen bebeklerde TEAC düzeyleri 24. saat ve 7.günde anlamlı olacak şekilde düşük fakat MPO düzeyleri 24. saatte istatistikselolarak anlamlı olacak şekilde yüksek idi. Makrofaj aktivitesi ile mortalite arasında isekitotriozidaz düzeylerindeki benzerlik nedeniyle ilişki bulunmadı. SNAPPE-II skoryüksekliği her ölçüm döneminde ölen bebeklerde istatistiksel olarak anlamlı şekildeyüksek idi.NEK, PDA, İVK, BPD, ROP gibi komorbid hastalığı olan bebeklerdeolmayanlara göre TBARS , MPO ve kitotriozidaz düzeyleri benzer iken FRAPdüzeyleri yaşamın 7. gününde yüksek, TEAC düzeyleri ise aksine 24.saat ve 7.günde anlamlı olacak şekilde düşüktü. Böylelikle TBARS düzeyleri benzer görünsede total antioksidan kapasitede azalma varlığı ile dolaylı olarak bu bebeklerdeoksidan stresin varlığı gözlendi. Kitotriozidaz düzeylerinin komorbid hastalıklardaartmış olması ile birlikte bu grupta makrofaj aktivasyonunun daha belirgin olduğudüşünüldü. SNAPPE-II skor yüksekliği her ölçüm döneminde komorbid hastalığı olanbebeklerde istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek idi.İnvaziv yöntemlerle ventile edilen bebeklerde, ventile edilmeyen ve noninvazivventilasyon yapılan bebeklere göre TBARS, FRAP düzeyleri benzer, diğer gruplaragöre 24. saatte anlamlı olacak şekilde TEAC düzeyleri daha düşük. MPO düzeyleriise daha yüksek bulundu. Kitotriozidaz düzeyleri ise invaziv ventile edilen hastalarda24. saatten itibaren yüksek seyretse de istatistiksel anlamlılık sadece 72. saattebelirgindi. SNAPPE-II skor yüksekliği ise yaşamın 14. gününe kadar her ölçümdöneminde invaziv solunum desteği olanlarda beklenildiği üzere hastalığın ağırlığınıgösterecek şekilde yüksekti.Yorum:Bu sonuçlarla; perinatal dönemde prematüre bebeklerin mortaliteyi vekomorbiditeyi arttırma olasılığı olan ciddi bir oksidan stresle mücadele ettikleri vesınırlı antioksidan sistemin özellikle antenatal steroid uygulaması ve noninvazivventilasyon gibi desteklerle bu stresle başedebileceği düşünüldü. İnvazivventilasyonun ayrıca makrofaj aktivasyonu ve nötrofil aktivasyonunu arttırarakkomorbid hastalıklar açısından risk oluşturabileceği gözlendi. SNAPPE-II skorununda yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde prematüre bebeklerin takibinde, mortalite vemorbiditelerin ön görülmesinde kullanılabileceği düşünüldü.Anahtar kelimeler: Prematüre, oksidan, antioksidan, kitotriozidaz, prognoz There is a marked increase in oxidant stress among premature infants, asdifferent and disadavantaged compared to other age groups, secondary to exposureto high levels of oxygen and to exaggerated overproduction of reactiveoxygen/reactive nitrogen products. More important than that, the mechanismsresponsible for the removal of oxidant stress products (antioxidant defense) isinsufficient.Chitotriosidase is an enzyme, which the biological role and functions are notelucidated, secreted primarily by macrophages secondary to a variety of stimuli. It isalso considered as an inflammatory protein because of its secretion frommacrophages.In our study, we aimed to demonstrate the relation betweeen oxidant andantioxidant capacity, macrophage activation with neonatal prognosis and mortalityamong premature infants. There is no literature during neonatal period showing thelevels of chitotriosidase and its relation with prognosis. This study may contribute toexplain the connection between oxidant stress, macrophages and neonatal morbidity,mortality among premature infants.Material and methodA total number of 35 premature infants hospitalized in Ege University Facultyof Medicine NICU with a gestational age of ? 32 weeks were included to the study.Written informed consent was taken from all the families. Also cord blood samples of79 healthy term and preterm infant with gestational age of 33-37 weeks wereenrolled into the study as the control group.TBARS levels as a indicator of oxidant stres, TEAC, FRAP, MPO forantioxidant capacity and chitotriosidase enzyme as an indicator for macrophageactivation were analyzed. Premature infants were screened for comorbid diseases(BPD, NEC, ROP, IVH) affecting neonatal prognosis. Also, the clinical situation of allthe infants were evaluated noninvazively by SNAPPE-II scoring.ResultsOxidant stress and antioxidant capacity were compared in cord blood samplesof totally 114 infants as groups: 35 infants with a gestational age of
Published: 2012

37. Deneysel hiperoksi aracılı akciğer hasarı oluşturulan yenidoğan sıçanlarda trakeal yolla verilen mezenkimal kök hücre tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesi

Author: Gülaşi, Selvi, Atıcı, Aytuğ, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Mesentery, Stem cells, Hyperoxia, Bronchopulmonary dysplasia, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Rats
Abstract: Amaç: Çalışmamızda deneysel hiperoksik akciğer hasarı oluşturulan yenidoğan sıçanlara erişkin sıçanın kemik iliğinden üretilen ve trakeal yolla verilen mezenkimal kök hücrelerin histopatolojik olarak akciğerlere etkisini ve akciğer dokusuna yerleşimini göstermeyi amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Sıçan yavrularına doğumdan sonraki 12-24. saatte başlayıp 10. gün bitimine kadar % 85-95 yoğunlukta oksijen uygulanarak hiperoksik akciğer hasarı modeli oluşturuldu. Sıçanlar doğumlarından itibaren altı gruba ayrıldı. Oda havası soluyan normoksi grubu (Grup N, n=11), oda havası soluyan cerrahi ve anestezi uygulanan sham grubu (Grup S, n=11), 10 gün hiperoksi uygulaması yapılan ve uygulama bitiminde trakeal yolla plasebo olarak serum fizyolojik (Grup P, n=9), mezenkimal kök hücrenin üretileceği sıvı besiyeri (medyum) (Grup M, n=10), mezenkimal kök hücreler üretilip kaldırıldıktan sonra kalan sıvı besiyeri (vasat) (Grup V, n=8) ve mezenkimal kök hücre (Grup MKH, n=17) verilen gruplar çalışma gruplarını oluşturdu. 10. günde ve 57. günde sıçan ağırlıkları karşılaştırıldı. 57. günde torakotomi yapılarak akciğer dokusu çıkarıldı, akciğer ağırlıkları kaydedildi ve sağ akciğerlerin orta lobları patolojik inceleme için alındı. Grup MKH'deki sekiz sıçanın akciğerleri diğer gruplar gibi 57. günde çıkarılırken, kalan dokuz sıçanın akciğerleri 10 gün hiperoksi uygulaması bitiminde birer hafta ara ile her hafta üç sıçan olacak şekilde çıkarılarak MKH'lerin akciğerlere yerleşimi değerlendirildi. Sıçanların ağırlıkları ve akciğerlerin ağırlıkları ölçüldü. Alveol sayısı, alveol çapı, ?-SMA (Smooth Muscle Actin) ekspresyonu ve ödem, konjesyon, lökosit infiltrasyonu gelişimi numerik olarak skorlandı. MKH'ler erişkin sıçanın kemik iliğinden elde edildi ve transfeksiyon yöntemiyle işaretlendi. MKH verilen sıçanlarda hücrelerin akciğere yerleşimi immünohistokimyasal yöntemlerle değerlendirildi.Bulgular ve Sonuç: Hiperoksik gruplarda 10. günde izlenen ağırlık kaybı normoksik gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı idi (p0,05). MKH ve vasat verilmesi alveol çapını azaltmıştı.MKH verilen grupta akciğerlerde histopatolojik olarak birinci derece ödem gelişimi diğer hiperoksik gruplara göre daha az bulundu. Konjesyon gelişimi ve lökosit infiltrasyonu açısından gruplar arasında fark yoktu.?-SMA ekspresyonu vasat ve MKH verilen gruplarda plasebo verilen gruba belirgin olarak azalmıştı (p=0,002).İşaretli MKH verilen tüm gruplarda, akciğer dokusunda yeşil floresan protein (Green Fluorescent Protein, GFP) (+) hücrelere rastlandı. En fazla GFP (+) hücrenin 10 gün hiperoksi uygulaması sonrasındaki birinci hafta bitiminde akciğerleri çıkarılan grupta olduğu, zaman ilerledikçe GFP (+) hücre sayısının azaldığı izlendi. Sürfaktan proteini-C (SP-C) ile ikili işaretlemede, GFP (+) hücrelerin bazılarının aynı zamanda SP-C'yi de eksprese ettiği gözlendi. Verilen MKH'lerin akciğerlere yerleştiği ve tip II alveolar epitelyal hücreye benzer şekilde sürfaktan ürettiği kanaatine varıldı.Sonuç olarak, hiperoksi aracılı akciğer hasarında yenidoğan sıçanlara MKH verilmesi ile akciğer dokusunda histopatolojik olarak iyileşme olduğu, verilen MKH'lerin hasarlı dokuya yerleştiği ve o dokunun hücrelerine dönüştüğü saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Akciğer hasarı, hiperoksi, mezenkimal kök hücre, bronkopulmoner displazi Aim: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of tracheally delivered mesenchymal stem cells (MSCs) derived from adult rat bone marrow on lung histopathology and placement of MSCs in lung tissue in an experimental neonatal rat model of hyperoxic lung injury.Materials and Methods: In order to create the hyperoxic lung injury model, neonatal rat pups were exposed to 85-95 % oxygen, starting from 12-24 hours after birth until the end of the 10th day. Rats were divided into six groups from birth: (1) room air breathing rats in normoxia group (Group N, n=11), (2) room air breathing and surgery and anesthesia applied rats in sham group (Group S, n=11), (3) exposed to hyperoxia for 10 days and physiological-serum administered placebo group (Group P, n=9), (4) exposed to hyperoxia and medium (where MSCs were reproduced) administered group (Group M, n=10), (5) exposed to hyperoxia and vehicle (remaining material after harvesting MSCs) administered group (Group V, n=8), and (6) exposed to hyperoxia and MSCs administered group (Group MSC, n=17). Weights of rats were compared on the 10th and 57th days. Thoracothomy was performed and lung tissue was removed; lung weight was recorded, and right middle lobes of the lungs were obtained for pathological examination on the 57th day in all groups. Three rats were also sacrificed at the end of 1st, 2nd and 3rd weeks after the administration of MSCs to evaluate the placement of MSCs in the lungs. The number and the diameter of alveoli, ?-SMA (smooth muscle actin) expression and edema, fibrosis, congestion and leukocyte infiltration were scored. MSCs were labeled by transfection method. Placement of MCSs into the lungs was illustrated through immunohistochemistry methods.Results and Conclusion: Rats? weight decreased significantly in hyperoxic groups when compared with normoxic groups on the 10th day (p0,05). Administration of MSCs or vehicle decreased the diameter of alveoli in rats exposed to hyperoxia.Development of first degree edema in lungs in MSCs-administered group was less than other hyperoxic groups. There was no statistically significant difference between groups regarding development of congestion or leukocyte infiltration.Expression of ?-SMA decreased significantly in MSCs-administered and vehicle-administered groups when compared with the placebo-administered group (p=0,002).The green fluorescent protein (GFP) (+) cells in the lung tissue were encountered in all labeled MSCs-administered groups. The group, where lungs were removed at the end of first week after 10-day hyperoxia exposure, had the most GFP (+) cells; as time progressed the count of labeled cells decreased. Some GFP (+) MSCs did also exhibit expression of surfactant protein-C (SP-C) indicating that some of the MSCs settled in lungs transformed to type II alveolar epithelial cells and produced surfactant.In conclusion, administration of MSCs improved lung histopathology in experimental hyperoxic lung injury model in neonatal rats. MSCs were also placed in the damaged lung tissue and transformed to alveolar epithelial cells.Key words: Lung injury, hyperoxia, mesenchymal stem cell, bronchopulmonary dysplasia 92
Published: 2012

38. Patent duktus arteriyozuslu prematürelerde tekrarlanan oral ibuprofen tedavisinin etkinliği ve güvenilirliği

Author: Kartal, İbrahim, Olgun, Haşim, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Complications, Enterocolitis, Ductus arteriosus, Ibuprofen, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature
Abstract: Prematüre bebeklerde önemli derecede hemodinamik dengesizliğe yol açan patent duktus arteriyozus (PDA) tıbbi ya da cerrahi yöntemlerle tedavi edilebilse de her iki tedavi seçeneğinin seçimi konusunda günümüzde halen tartışmalar devam etmektedir ve yarar zarar ilişkisi üzerine görüş birliğine henüz varılamamıştır.Çalışmamızın amacı, hemodinamik olarak önemli PDA saptanan prematüre bebeklerde enteral ibuprofenin duktus arteriyozusun kapanması üzerine etkinliğini ve yan etkilerini belirlemek, ibuprofen tedavisine cevap alınamadığında bu tedavinin tekrarlanması ile kaybedilen zamanda ortaya çıkabilecek olası PDA ilişkili komplikasyonların erken cerrahi ligasyonla önlenip önlenemeyeceği konusunda deneyimlerimizin aktarılmasıdır.Çalışmamızda Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Mart 2008 - Mayıs 2010 tarihleri arasında izlenen, klinik ve ekokardiografik olarak PDA tanısı alan, hemodinamik olarak önemli (M-mod ekokardiyografi ile sol atriyum/aort kökü oranı >1.3 veya renkli Doppler ekokardiyografi ile duktal çap >1.5mm olması) PDA'sı saptanıp duktus arteriyozusunun kapatılması için medikal tedavi verilmesi uygun görülen 37 hafta altındaki 100 bebeğin sonuçları retrospektif olarak incelendi. Kliniğimizde patent duktus arteriyozusun medikal yolla kapatılması için ibuprofenin ilk dozu 10 mg/kg olarak nazogastrik sonda ile uygulanır. Daha sonra 24 saat ara ile 5 mg/kg'dan olmak üzere 2 doz daha enteral ibuprofen verilir (1 kür). Üçüncü doz verildikten sonraki ilk 24 saat içinde hastalar klinik ve ekokardiyografik olarak değerlendirilir. Tedavinin başarısız olduğu vakalara klinik ve laboratuar durumları uygunsa 2. ve 3. kür tedavileri verilir.Çalışmamızda olguların tamamında enteral ibuprofen tedavisi ile PDA kapanma oranı %88 olarak bulundu. Çalışmamızda tek kür ibuprofen tedavisi ile PDA kapanma oranı %71 olarak bulunurken iki kür tedavide %40 üç kür tedavi ile bu oran %35 idi. Enteral ibuprofen tedavisi ile PDA'sı kapanmayan 11 hastanın duktus arteriyozusları cerrahi yolla kapatıldı.Çalışmamızda nekrotizan enterokolit gelişme oranı %8 olarak bulundu. Tek kür tedavi ile PDA'sı kapatılan 67 hastanın on sekizinde (%26.9) bronkopulmoner displazi (BPD) gelişirken, çoklu kür tedavi ile PDA'sı kapatılan 27 hastanın on üçünde (%48.1) BPD gelişti. İki kür tedavi alan 13 hastanın altısında (%46) BPD gelişirken, üç kür tedavi alan 14 hastanın yedisinde (%50) BPD geliştiği tepit edildi.Sonuç olarak; enteral ibuprofen tedavisi, hemodinamik olarak önemli PDA saptanan prematüre bebeklerde güvenle kullanılabilecek, yan etkileri az, kolay ulaşılabilir, etkili bir uygulamadır. Enteral ibuprofene cevap alınamayan olguların duktus arteriyozusları, PDA komplikasyonlarından bebeklerin korunabilmesi için erken dönemde cerrahi yolla kapatılmalıdır.Anahtar Kelimeler: Patent duktus arteriyozus, Prematüre, İbuprofen, Nekrotizan enterokolit, Bronkopulmoner displazi. Altough patent ductus arteriosus (PDA) leading to significant hemodynamic changes in premature babies can be cured by means of medical or or surgical methods, debate about selection of the treatment method is stil ongoing, and there is not a consensus about the profit-damage relation.The aim of this study is to determine the effectivity of enteral ibuprofen on PDA closure, and its adverse effects in premature babies with hemodynamically significant PDA, and to investigate whether PDA related complications that can occur as a result of the delayed time due to the repeated tratment courses can be prevented by earlier surgical ligation.In our study, the medical records of the 100 preterm babies were evaluated retrospectivelly. They were followed in newborn intensive care unit of Ataturk University school of medicine between March 2008 and May 2010. All clinically and echocardiographically had hemodinamically significant (Left atrial/Aortic root ratio >1.3 or the narrowest diameter of the PDA shunt on color doppler echocardiography >1.5 mm) PDA. In all the gestational age was under 37 weeks and all babies were suitable for medical treatment. In oue clinic the preterm babies with with PDA are being treated by foolowing way; the first dose of ibuprofen is applied as 10 mg/kg by means of nasogastric catheter, then two consecutive doses of 5 mg/kg with 24 hour intervals (1 cure) are given. During the first 24 hours after the third dose, the patients are being evaluated clinically and echocardiographically again to evalute the response. If the treatment fails, the second and the third cure treatments are given if the laboratory and clinic status of the patients are suitable.In our study, after all courses, the rate of PDA closing with enteral ibuprofen treatment was found as 88%. The rate was 71%, after first cure, 40% after second course and 35% after third course. In 11 patients PDA was closed by surgical ligation. The NEC frequency was 8% in our study. Among patients in whom the PDA closed after the first cure the BPD frequency was 26.9% (18/67), nevertheless it was 48.1% (13/27) among patients in whom PDA closed after multipl courses. BPD frequency was 46% after second cure and 50% after third course.In conclusion, in preterm babies with hemodinamically significant PDA, as an easy accessible and applicable agent the enteral ibuprofen is affective, and safe with little side effects. In case of treatment failure in order to prevent the complications that can be related to prolonged ductal patensy earlier surgical ligation should be kept in mind.Keywords: Patent ductus arteriosus, premature, ibuprofen, necrotizing enterocolitis, bronchopulmonary dysplasia 74
Published: 2011

39. Yenidoğan yoğun bakım biriminde izlenen erkendoğan bebeklerde bronkopulmoner displazi sıklığı ve ilişkili etmenler

Author: Kiliç, Mehmet, Arısoy, Ayşe Engin, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Infant care, Intensive care units-neonatal, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-newborn, Infant-premature
Abstract: AmaçYenidoğan bilim dalındaki çağdaş ve güncel uygulamaların etkisiyle BPD'ninepidemiyolojisi, ortaya çıkış şekli, klinik, radyolojik ve patolojik bulguları değişimgöstermiş, bu değişim BPD'nin adlandırma ve tanımlamasına da yansımıştır.Çalışmamızda hastanemiz yenidoğan yoğun bakım biriminde yatan ve BPD tanısıalan erkendoğan bebeklerde yeni BPD tanısının uygunluğunun gözden geçirilmesi,birimimizde izlenen bebeklerde yeni BPD sıklığının belirlenmesi, ilişkili etmenlerinaraştırılması ve sonuçların literatür bilgileriyle uyumunun değerlendirilmesiamaçlandı.Gereç ve YöntemBu çalışma 1 Ocak-31 Aralık 2010 tarihleri arasında Kocaeli Üniversitesi TıpFakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı tarafından Kocaeli ÜniversitesiAraştırma ve Uygulama Hastanesi yenidoğan yoğun bakım biriminde izlenen, gebelikyaşı 37 gebelik haftasından küçük olan 276 erkendoğan bebekte gerçekleştirildi.Verilerin istatistiksel analizi SPSS 13.0 programında yapıldı.BulgularÇalışmaya alınan 276 bebekte BPD görülme sıklığı %9,1 olarak saptandı.Çalışmada gebelik haftası göre değerlendirdiğimizde ?28 hafta olan 26 (%9,4 ), 28-32hafta arasında olan 61 (%22,2) ve ?32+1 hafta olan 189 (%68,4) hasta yer aldı.Doğum ağırlığı küçüldükçe BPD gelişme riskinin arttığı görüldü. BPD olmayanhastaların ortalama ağırlığı 2001,8 gr (SS ±712,8), BPD olan hastaların ortalamaağırlığı 1325,6 gr (SS ±599,6) bulundu.Risk etmenleri olarak düşük gebelik haftası, düşük doğum ağırlığı, uzun sürelioksijen tedavisi, uzun süreli mekanik ventilasyon tedavisi, RDS, PDA, NEK, sepsis,pnömoni, 1 ve 5. dakika APGAR puanı, İVK, beslenme zamanı ve şeklinin BPDgelişimi riskini istatistiksel olarak arttırdığı belirlendi. Bu etmenlerin BPDgelişimdeki olasılık oranına (OR) göre sıraladığında NEK'in 66, PDA'nın 57,kanıtlanmış sepsisin 27,1, pnömonin 13,32, İVK'nın 4,98, entübasyon süresinin 3,3,klinik sepsisin 1,52, katlık olasılık artışına yol açtığı saptandı.şeklinde sıralandı.Çalışmamızda annede hipertansiyon, diyabet, preeklampsi varlığı, annenin sigarakullanımı ve yaş ortalaması etmenleri ile BPD ilişkisi araştırıldı. BPD tanısı olan veolmayan gruplar arasında bu etmenlerin hiçbiri için anlamlı fark bulunmadı. 276erkendoğan bebeğin 130'u kız (% 47,1), 146'sı erkek (%52,9), BPD tanısı olan 25bebeğinse 12'si kız (% 48), 13'ü erkekti (% 52), BPD gelişimi ile cinsiyet arasındaistatistiksel olarak anlamlı ilişki yoktu. Bebeklerin intrauterin gelişimi (SGA, AGA,LGA), annede erken membran rüptürü olması, doğum öncesinde steroid kullanımı,yardımcı üreme yöntemi (IVF ya da ilaç ile indüksiyon), çoğul gebelik ve doğum şeklietmenleri ile BPD ilişkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmadıSonuçBirimimizde BPD tanısıyla izlenen erkendoğan bebeklerde BPD sıklığı ve ilişkilietmenler literatürden farklı bulunmamıştır. Beslenmeye erken başlama, nazal PBV'naerken başlama ve bebekleri sepsisten korumanın BPD gelişimini azaltacağı sonucunavarılmıştır.Anahtar sözcükler: Bronkopulmoner displazi, görülme sıklığı, erkendoğan. AimThe epidemiology, clinical presentation , radiologic and pathologic findings ofbronchopulmonary dysplasia (BPD) has been transformed as a result of contemporaryapproachs and technics in neonatalogy up to date. These improvements has also leadto transformations in identification and classification of BPD.In our study, our aim was to reconsider and verify BPD diagnoses of pretermbabies in our neonatal intensive care unit (NICU), therefore to assess the exactincidence of BPD, to examine related conditions and to corralate our data withliterature.Materials and MethodologyThis study was conducted between January 01 and December 31 of 2010 by KOUSchool of Medicine, department of Pediatrics. We studied 276 preterm babies bornbefore 37th gestational week in our NICU. Statistical analysis of our data wasprocessed with SPSS 13.0.ResultsBPD incidence in KOU research hospital NICU in 2010 was estimated as 9%. 26babies were younger than 28 GW(9.4%), 61 of them were between 28-32 GW(22.2%)and 189 were older than 32 GW(68.4%) .Risk of BPD development seemed to beincreased with lower birth weights. Mean birth weight of the non-BPD babies was2004.8±712.8g and mean birthweight of preterms with BPD was 1326.6±599.6g.50Risk factors as low birthweight, low gestational age, long term O2 administrationand mechanical ventilation, RDS, PDA, NEC, septicemia, pneumonia, APGARscores at 1. and 5. minutes, intraventricular hemorrhage, time onset and route ofenteral bleeding were statistically found to increase the risk of BPD development.These factors were aligned according to their BPD development risk probabilityas odd?s ratios(OR) and NEC?s OR was found 66, PDA OR:57, proved sepsisOR:27.1, pneumonia OR:13.3, IVH OR: 6.98, long term entubation OR:3,3 andClinically probable sepsis was 1,57 respectively.We also examined the relationship of maternal HT, diabetes, preecclampsia andtobacco consumption with BPD development. There was no significant differencebetween BPD and non BPD group. 130 (47.1%) of 276 preterms were girl and146(52.9%) were boy. Among 25 BPD baby, 12(48%) were girl and 13(52%) wereboy and there was also no significant statistical difference between groups. Factorsas intrauterin development (SGA, AGA, LGA), maternal premature rupture ofmembranes(PRM), prenatal steroid injection, assisted fertility (IVF, induction etc.),multiparity and procedure of delivery were not also showed significant relationshipwith BPD development.DiscussionIn babies diagnosed as BPD in our clinic, BPD incidence and related factors werefound to be similar with current data in literature. We believe that especially earlyenteral feeding, early non invasive positive pressure ventilation and protection ofbabies from sepsis would reduce the risk of BPD thus, more researches must beconducted about these subjects.Key words: Bronchopulmonary dysplasia, incidence, preterm. 59
Published: 2011

40. Effectiveness evaluation of E+c vitamin combination and N-acetylcysteine treatment on experimental continuous hyperoxic lung injury

Author: Mutlu, Birgül, Narlı, Nejat, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Vitamin E, Ascorbic acid, Hyperoxia, Bronchopulmonary dysplasia, N-acetylcysteine, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Acetylcysteine
Abstract: Amaç: Oksidatif stres bronkopulmoner displazi patogenezinde önemli bir rol oynar. Bizim amacımız, hiperoksik akciğer hasarını azaltmada E+C vitamini kombine tedavisi ve N-asetilsistein tedavisinin etkinliğini histopatolojik ve biyokimyasal düzeyde değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: Deney postnatal 3-13. gün boyunca dört gruptan oluşan 36 yenidoğan rat yavrusu ile yürütülmüştür. Bronkopulmoner displazi, yenidoğan ratlar hiperoksiye maruz bırakılarak oluşturuldu. Ratlar randomize olarak 4 gruba bölündü: oda havasında tutulan kontrol grubu (n=9), hiperoksiye maruz bırakılan grup (n=9), hiperoksiye maruz bırakılıp N-asetilsistein ile tedavi edilen grup (n=8) ve hiperoksiye maruz bırakılıp E+C vitamini ile tedavi edilen grup (n=10). Serum ve akciğer örneklerinde paraoksonaz, arilesteraz, total antioksidan kapasite, total oksidan durum, oksidatif stres indeksi, lipid hidroperoksit çalışıldı. Ayrıca akciğer dokularında fibrozis ve enflamasyon patolojik olarak değerlendirildi.Bulgular: Doku paraoksanaz ve arilesteraz enzim düzeyleri kontrol grubuna göre diğer üç hiperoksiye maruz kalan gruplarda daha yüksek saptandı. Hiperoksiye maruz kalan diğer üç grupta da akciğer dokusundaki total antioksidan düzeyleri artmıştı. Bu artış kontrol grubuna göre N-asetilsistein ve vitamin grubunda ciddi derecede anlamlı idi (her ikisi için p
Published: 2011

41. The association between bronchopulmonary dysplasia and vitamin D levels in preterm infants

Author: Taş, Tuğba, Andıran, Nesibe, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Subjects: Vitamin D deficiency, Vitamin D, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature
Abstract: D vitamininin çocuklarda eksikliğinin en önemli sonucu riketstir. Yağda eriyebilen bir vitamin olmasına rağmen vücutta sentezlenebilmesi ve sentezlendiği dokular dışında da etki gösterebilmesi nedeniyle hormon olarak da tanımlanmaktadır. Birçok doku ve hücrede D vitamini reseptörü gösterilmiştir. Daha önce yapılan hayvan çalışmalarında akciğer tip II pnömosit hücrelerinde de D vitamini reseptörü varlığı gösterilmiş hatta akciğer matürasyonunda ve sürfaktan sentezinde rol oynadığı vurgulanmıştır. Ancak literatürde bu konuda yapılmış bir klinik çalışmaya rastlanmamıştır.Otuziki gebelik haftası ve öncesinde doğan ve akciğer immatüritesi nedeniyle bronkopulmoner displazi (BPD) gelişme riski yüksek olan preterm bebeklerde BPD'ye yol açan risk faktörlerini değerlendirdiğimiz ve BPD ile serum ?25 hidroksi vitamin D? düzeyleri arasındaki ilişkiyi araştırdığımız bu çalışmaya 28'i (%49,1) erkek, 29'u (%50,9) kız, toplam 57 preterm bebek ve anneleri prospektif olarak alındı. Bebekler BPD gelişmeyen (Grup 1) ve BPD gelişen (Grup 2) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Grup 1'de 38 bebek (%66,7) Grup 2'de 19 bebek (%33,3) vardı. Tüm bebeklerden postnatal ilk 7 gün içinde, annelerinden ise doğum sonrası ilk 48 saat içinde kan örnekleri alınarak Ca, P, ALP ve 25 hidroksi vitamin D (25-OH vit D) düzeyleri ölçüldü. Hastaların prenatal, natal ve postnatal bilgileri hasta dosyalarından ve takip kayıtlarından elde edildi.D vitamini ve BPD arasındaki ilişkiyi inceleyen bu ilk klinik çalışmada sonuç olarak 25-OH vit D, Ca, P ve ALP düzeylerinin BPD gelişen ve BPD gelişmeyen bebekler arasında anlamlı farklılık göstermediği görüldü. 25-OH vit D açısından tüm bebekler ve anneleri arasında kuvvetli ve doğrusal bir ilişkinin olduğu görüldü.Çalışmamızda ?25 hidroksi vitamin D? düzeyleri ile bronkopulmoner displazi arasında ilişki saptamadık. Çalışmaya alınan bebek sayısının az olmasının uygun değerlendirme yapmamızı engellediği ve daha geniş çaplı ileri çalışmalara ihtiyaç olduğu sonucuna varıldı. The most important result of vitamin D deficiency in children is rickets. Although being a fat-soluble vitamin, Vitamin D is defined as a hormone because of its synthesis in tissues and function away from synthesis area. Vitamin D receptors have been shown in many tissues and cells. The presence of vitamin D receptors have been demonstrated in lung type II pneumocyte cells in previous animal studies, even it has been emphasized that it plays role in lung maturation and surfactant synthesis. However there is no clinical trial about this issue in literature.The preterm neonates with a gestation week equal or less than 32 weeks who were under high risk for developing bronchopulmonary dysplasia (BPD) because of lung immaturity were recruited prospectively to our study in order to investigate independent risk factors associated with BPD and to evaluate the relation between serum ?25 hydroxy vitamin D? levels and BPD. A total of 57 preterm neonates and their mothers were enrolled to our study. Twenty eight (49,1%) of the enrolled cases were male and 29 (50,9%) were female. The 38 (66,7%) infants without BPD defined as Group 1 and 19 (33,3%) infants who developed BPD defined as Group 2. Venous blood samples of both infants and mothers were drawn in postnatal 7 days from infants and in postpartum 48 hours from mothers. Serum Ca, P, ALP and 25 hydroxy vitamin D levels were examined. Prenatal, natal and postnatal data of the cases were obtained via patient follow-up records.There was no statistically significant difference between two groups for serum levels of 25-OH vit D, Ca, P and ALP in this first clinical trial about association between vitamin D level and BPD. There was a strong linear relationship in terms of serum 25-OH vit D levels between mothers and infants.As a result no association was observed between serum level of ?25 hydroxy vitamin D? and bronchopulmonary dysplasia in our study. We concluded that the small sample size of infants did not allow us appropriate evaluation. Furher and larger investigation may provide more definitive evidence. 83
Published: 2011

42. Bronkopulmoner displazili bebeklerde mannoz bağlayan Lektin ve İnterlökin -1 reseptör antagonisti gen polimorfizmleri araştırılması

Author: Çetinkaya Çakmak, Bilin, Kültürsay, Nilgün, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Lectins, Receptors, Antagonists, Interleukin 1, Bronchopulmonary dysplasia, Polymorphism-genetic, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature
Abstract: Bronkopulmoner Displazili prematüre bebeklerde Mannoz bağlayan lektin ve Interlökin-1 Reseptör antagonisti gen polimormorfizmiAmaç: Bronkopulmoner displazi (BPD) gelişiminde proinflamatuvar ve antiinflamatuvar sitokinler arasındaki dengesizlik rol oynayabilir. Bu çalışmada BPD'li prematüre bebeklerde inflamasyona yatkınlık yaratabilecek MBL ve interlökin-1 reseptör antagonisti (IL-1 RN) polimorfizmlerinin sıklığının belirlenmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi YYBÜ'de 2004-2007 yılları arasında gestasyonel yaşı 32 hafta ve altında BPD tanısı alan (grup 1) ve almayan (grup 2) toplam 71 bebekte MBL ve IL-1 RN gen polimorfizmleri çalışıldı.Bulgular: Grup 1'de 28 olgunun 15'i erkek, ortalama gestasyonel yaşları 27.28±2.01 (24-32) hafta, ortalama doğum ağırlıkları 970±221 g idi. Grup 2'de 43 olgunun 23'ü erkek, gestasyonel yaşları 30.76±1.42 (27-32) hafta, doğum ağırlıkları 1625±315 g idi. Grup 1'de IL-1 RN genotipleri; 14'ünde (%50) 1/1, 5'inde (%17.9) 1/2, 6'sında (%21.4) 2/2 olarak saptandı. MBL genotipleri; 5'inde (%17.9) AA, 13'ünde (%46.4) AB, 10'unda (%35.7) BB idi. Grup 2'nin IL-1 RN genotipleri; 40'ında (%93) 1/1, 2'sinde (%4.7) 1/2 saptandı. MBL genotipleri; 33'ünde (%76.7) AA ve 10'unda (%23.3) AB idi. IL-1 RN 1/1 genotipine Grup 2'de (OR, 0.075; %95 CI, 0.019-0.76), 2/2 genotipine grup 1'de daha sık rastlandı (OR, 11.7; %95 CI, 1.3-103.6). MBL gen polimorfizmi için AA genotipinin BPD riskini azalttığı (OR, 0.066; %95 CI, 0.02-0.2), BB genotipinin riski arttırdığı (OR, 23.8; %95 CI, 2.8-200.6) saptandı.Sonuç: Bu çalışmada prematüre bebeklerde IL-1 RN 1/1 genotipinin ve MBL2 AA genotipinin BPD gelişme riskini azalttığı, IL-1 RN 2/2 ve MBL BB genotipinin BPD gelişme riskini arttırdığı saptandı. IL-1 RN ve MBL2 gen variantları artmış pulmoner morbidite yanısıra düşük doğum kilosu, düşük Apgar ve artmış infeksiyon sıklığı ile de ilişkili idi.Anahtar kelimeler: MBL polimorfizm, IL-1 RN polimorfizm, Bronkopulmoner displazi Mannose Binding Lectin and Interleukin-Receptor-1 antagonist gene polymorphism in premature babies with bronchopulmonary dysplasiaObjective: An imbalance between proinflammatory and antiinflammatory cytokines may play a role in the development of bronchopulmonary dysplasia (BPD). In this study, we aimed to define the frequency of MBL and interleukin receptor-1 polymorphisms which may cause inflammatory predisposition to BPD in preterm infants.Material and Methods: We studied MBL ve IL-1 RN gene polymorphism in totally 71 babies with gestational age of ?32 weeks, with (group 1) or without (group 2) the diagnosis of BPD in Ege University Hospital NICU between the years 2004 and 2007.Results: In group 1, 15 of the 28 cases were male; The mean gestational age was 27.28±2.01 (24-32) weeks and the mean birth weight was 970±221 g. In group 2, 23 of the 43 cases were male; The mean gestational age was 30.76±1.42 (27-32) weeks, and the mean birth weight was 1625±315 g. In group 1, IL-1 RN genotypes were found 1/1 in 14 cases (50%), 1/2 in 5 cases (17.9%) and , 2/2 in 6 cases (21.4%). MBL genotypes were AA in 5 (17.9%) cases, AB in 13 (46.4%) cases and BB in 10 (35.7%) cases. In group 2, IL-1 RN genotypes were found 1/1 in 40 (93%) cases, 1/2 in 2 (4.7%) cases. MBL genotypes were AA in 33 (76.7%) cases and AB in 10 (23.3%) cases. IL-1 RN 1/1 genotype was more frequent in group 2 (OR, 0.075; 95% CI, 0.019-0.76), whereas 2/2 genotype was more frequent in group 1 (OR, 11.7; 95% CI, 1.3-103.6). Concerning the MBL gene polymorhism, It is found that AA genotype decreases the risk of BPD (OR, 0.066; 95% CI, 0.02-0.2), whereas BB genotype increases the risk of BPD (OR, 23.8; 95% CI, 2.8-200.6).Conclusion: In this study, we found that antiinflammatory cytokines, IL-1 RN 1/1 genotype and MBL2 AA genotype decrases the risk of development of BPD; IL-1 RN 2/2 and MBL2 BB genotypes increases the risk of development of BPD. IL-1 RN and MBL2 gene variants were close related to the increased pulmonary morbidity as well as low birth weight, low 5-minute Apgar scores and increased neonatal infection rates.Key Words: MBL gene polymorphism, IL-1 RN polymorphism, bronchopulmonary dysplasia 88
Published: 2010

43. Ratlarda oksijen aracılı akciğer zedelenmesinde L-karnitinin koruyucu etkisi

Author: Caner, İbrahim, Taştekin, Ayhan, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Carnitine, Lung, Bronchopulmonary dysplasia, Children, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Rats
Abstract: Bronkopulmoner Displazi (BPD) çocukluk çağının en sık kronik akciğerhastalığıdır. Günümüzde uygulanmakta olan birçok önleyici ve tedavi edici stratejilererağmen, prematüre doğumların önlenmesi dışında etkin bir tedavi yöntemi yoktur. Buçalışmanın amacı BPD rat modelinde doğal bir antioksidan olan L-karnitinin koruyucuetkisi olup olmadığını araştırmaktır.Otuz bir adet 3 günlük Sprague Dawley rat rastgele 4 gruba ayrıldı. Birinci grup(n=8) oda havasında tutuldu; bunlara hiperoksi uygulanmadı (kontrol grubu). Diğergrup (n=7) pleksiglas hood ile hayatın 4-14. günleri arasında 11 gün boyunca %80oksijene maruz bırakıldı (oksijen grubu). Geri kalan ratlara 3-14. günler arasında, günaşırı intraperitoneal olarak L-karnitin (100 mg/kg, n=10 veya 200 mg/kg, n=6)enjeksiyonu yapıldı (LK100 ve LK200 grubu). L-karnitin grupları aynı zamanda oksijengrubundakilere benzer şekilde oksijene maruz bırakıldılar. Tüm ratlar 14. gün dekapiteedildi. Akciğer dokuları, dokuların hangi gruba ait olduğunu bilmeyen bir patologtarafından ışık mikroskobunda incelendi. Örnekler Polimorfonükleer Lökosit (PNL)infiltrasyonu, Mononükleer Lökosit (MNL) infiltrasyonu ve alveolar septal kalınlaşmaaçısından değerlendirildi.Oksijen grubunda PNL infiltrasyonu, MNL infiltrasyonu ve alveolar septalkalınlaşma kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha şiddetliydi (her bir parametre içinp değeri 0,002). LK100 ve LK200 grubunda PNL infiltrasyon skoru, MNL infiltrasyonskoru ve alveoler septal kalınlaşma skoru oksijen grubuna göre daha düşük bulundu (pdeğerleri PNL infiltrasyon skoru için sırasıyla 0,001 ve 0,08; MNL infiltrasyon skoruiçin sırasıyla 0,002 ve 0,02; alveoler septal kalınlaşma skoru için 0,001 ve 0,006). Lkarnitininfarklı iki dozu ile istatistik olarak anlamlı derecede artan koruyucu bir etkigözlemlemedik.Bu çalışmanın sonuçları BPD rat modelinde L-karnitinin koruyucu etkisiolabileceğini düşündürmektedir. Sonuçlarımızı doğrulamak için ileri çalışmalargereklidir. Bronchopulmonary dysplasia (BPD) is the most common chronic lung disease inchildhood. Despite of many preventive and theurapeutic strategies there is no effectivetreatment of BPD except the prevention of preterm births. The purpose of this study isto investigate whether L-carnitine, a natural antioxidant, has a protective effect in a ratmodel of BPD.Thirty one 3-day-old Sprague-Dawley rats were randomly divided into fourgroups. In the first group (n=8), rats were kept in 21% oxygen (air) and not subjected tohyperoxia (control group). Another group (n=7) was exposed to 80% oxygen viaplexiglas chambers for 11 consecutive days (4th-14th day of life) (oxygen group). In theremaining, L-carnitine (100 mg/kg, n=10 or 200 mg/kg, n=6) was injectedintraperitoneally every other day on days 3-14 (LC100 group and LC200 group). The Lcarnitinegroups also were exposed to hyperoxia in the same manner as in the oxygengroup. All rats were sacrificed at 14th day of life and their lungs were sampled. Thelung specimens were examined by a blinded pathologist using light microscopy. Thespecimens were evaluated for Polymorphonuclear Leucocyte (PNL) infiltration,Mononuclear Leucocyte (MNL) infiltration and alveolar septal thickening.PNL infiltration, MNL infiltration and alveolar septal thickening weresignificantly more severe in the oxygen group compared to control group (the p valuefor each parameter was 0.002). PNL infiltration score, MNL infiltration score andalveolar septal thickening score were found to be low in LC100 group and LC200 groupcompared to oxygen group (p values for PNL infiltration score were 0.001 and 0.08respectively; for MNL infiltration score were 0.002 and 0.02 respectively and foralveolar septal thickening score were 0.001 and 0.006 respectively). We did not observestatistically significant dose dependent increasing protective effect in two differentdoses of L-carnitine.The results of the present study suggest that L-carnitine may have a protectiveeffect in a rat model of BPD. Further studies are needed to confirm the results of ourstudy.Keywords: Bronchopulmonary dysplasia, L-carnitine, rat 38
Published: 2010

44. Bronkopulmoner displazi gelişen prematürelerde serum CC16 ve Bal sıvısında TGF B-1, Kaspaz-3, 8, 9 düzeyleri

Author: Durukan Tosun, Mehtap, Aygün, Abdullah Denizmen, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Transforming growth factor-beta, Caspases, Bronchopneumonia, Infant, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature
Abstract: Son yıllarda tıpta kullanılan teknolojilerin ilerlemesi ve yenidoğan yoğun bakım tedavilerindeki yüz güldürücü gelişmeler nedeniyle erken doğan bebeklerin yaşama oranları artmıştır. Buna paralel olarak prematür doğumların uzun dönem komplikasyonlarından olan bronkopulmoner displazi (BPD) sıklığında da artış olmuştur. Ancak bu antitenin erken tanınmasını sağlayarak tedaviyi yönledirecek belirteçler henüz tanımlanamamıştır. Bu amaçla, bu çalışmada BPD gelişimi ile Klara hücre salgılatıcı protein (CC16), transforming growth faktör beta-1 (TGF-ß1), kaspaz-3, kaspaz-8, kaspaz-9 düzeyleri arasında ilişki olup olmadığı ve bu belirteçlerin erken dönem belirteci olarak kullanılabilirliği araştırılmıştır.Çalışmada gebelik yaşı 32 haftanın altında prematüre doğan ve entübe edilen bebeklerden yaşamın 1, 3, 14 ve 28. günlerinde bronkoalveolar lavaj ve serum örneği alınmıştır. Bunlardan çalışma kriterlerine uygun olan BPD gelişen 21 ve gelişmeyen 20 bebek olmak üzere toplam 41 olgu çalışmaya dahil edilmiştir.Klara hücre salgılatıcı protein düzeyleri kontrol grubuna göre hasta grubunda tüm zamanlarda yüksek olarak bulunmuştur. Gruplar arasında 14. gün ve 28. gündeki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p
Published: 2010

45. Yenidoğan döneminde solunum sıkıntısı nedeniyle yatarak izlenen hastaların okul öncesi dönemde atopiye yatkınlıkları ve pulmoner prognozları

Author: Ünal Sucu, Asena, Kendirli, Seval Güneşer, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı
Subjects: Respiratory distress syndrome, Atopia, Bronchopulmonary dysplasia, Asthma, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract: Amaç: Bu çalışmada; respiratuar distres sendromu nedeniyle izlenen hastaların okul öncesi dönemde atopiye yatkınlıklarını ve pulmoner fonksiyonlarını saptamayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 36-84 aylar arasındaki (Ort±SS: 70±10,5 ay) 40 erkek ve 41 kız toplam 81 çocuk dahil edildi. Yenidoğan döneminde solunum sıkıntısıyla yatan 50 çocuk hasta gurubu olarak, aynı dönemde fizyolojik sarılık nedeniyle izlenen sağlıklı 31 çocuk kontrol gurubu olarak çalışmamıza dahil edildi. Çalışmaya alınan çocukların akciğer fonksiyonlarını değerlendirmek amacıyla solunum fonksiyon testi yapıldı. PAAC grafisi çekildi. Serumda total IgE, phadiotop (inhalen ve besin alerjenler), ve küçük panel (besin ve akar karışımı) çalışıldı. Deri testi yapıldı.Bulgular: Hasta gurubunun serum total IgE (IU/ml) sonuçları 99,6±119,46 IU/ml (alt değer 17, üst değer 464 IU/ml), kontrol gurubunun serum IgE (IU/ml) sonuçları 33,37±18,9 IU/ml (alt değer 17, üst değer 86 IU/ml) olarak saptandı. Hasta gurubunda serum total IgE sonuçları kontrol gurubuna göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p=0,02). Hasta gurubunda bulunan 50 hastanın 5'inde (% 10) atopik astım, 4'ünde (% 8) nonatopik astım, 2'sinde (% 4) bronkopulmoner displazi (BPD), 2'sinde (% 4) atopik dermatit, 2'sinde (% 4) alerjik rinit saptandı, 1'inde (% 2) ise atopi testleri pozitif olmasına rağmen herhangi bir klinik bulgu mevcut değildi. 50 hasta atopi yönünden incelendiğinde 10'u (% 20) atopik olarak kabul edildi. Kontrol gurubunda; 31 çocuğun 1'inde (% 3,2) atopi testleri pozitif olmasına rağmen herhangi bir klinik bulgu mevcut değildi. Kontrol grubunda 1 çocuk (% 3,2) atopik olarak kabul edildi. Atopik hasta sayısı hasta gurubunda kontrol gurubundan istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptandı (p0,05). Hasta gurubunda sürfaktan uygulanımı, antenatal steroid kullanımı, sigaraya maruziyet SFT sonuçlarını etkilemedi. Hasta gurubunda mekanik ventilatöre bağlananlar ve bağlanmayanların SFT'de ölçülen değerleri karşılaştırıldığında sadece PEF değerleri mekanik ventilatöre bağlananlarda istatistiksel olarak anlamlı düşük saptandı (p>0,05).Sonuç: Yenidoğan döneminde solunum sıkıntısı nedeniyle izlenen hastalarda sağlıklı kontrol gurubuna göre atopik hastalık (atopik astım, alerjik rinit, atopik dermatit), non atopik astım ve BPD tanılarının daha fazla olduğunu saptadık. Aim: In this study, we aimed to determine the atopic susceptibility and pulmonary functions in patients at preschool ages who were followed up with respiratory distress in neonatal period.Materials and Methods: 40 male and 41 female, total 81cases aged between 36-84 months (mean± SD=70±10.5 months) included in the study. 50 cases who were followed up with respiratuary distress in neonatal period constituted the study group and 31 cases who were followed up with physiologic hiperbilirubinemia in the same period included in the control group. To evaulate the respiratory functions of the cases pulmonary function tests and PA lung X-Ray were performed. Total IgE and specific IgE (Phadiatop) levels for both inhalant and food allergens were measured. Skin prick tests were performed to all patients.Results: Total IgE levels were found 99.6±119.46 IU/ml (min-max, 17-464 IU/ml) and 33,37±18,9 IU/ml (min-max, 17-86 IU/ml) for the study group and control group, respectively. The serum total IgE levels of the study group were found higher than those of the control group and this difference was statistically significant (p=0.02). In the study group, there was atopic asthma in 5(1%), non atopic asthma in 4 (8 %), bronchopulmonary dysplasia (BPD) in 2 (4%), atopic dermatitis in 2 (2%) and allergic rhinitis in 2 (4 %) of the 50 patient; one patient had no clinical symptoms or findings although he was found atopic. When total 50 patient were evaluated regarding to atopy, 10 patient (20%) were appreciated as atopic. In control group, in one out of 31 patients (3,2%), atopy tests were found positive without any clinical symptom or findings. The number of atopic cases in the study group were significantly higher than the control group (p0.05). Surfactant therapy, antenatal steroid usage and cigarette exposure were not found to have any effect on the results of pulmonary function tests. In the study group, when compared the pulmonary functions test values of patients required mechanic ventilation with who did not required, only PEF values were significantly lower in the first group (p
Published: 2010

46. Premature bebeklerde sitokinler (TNF-α, IL-1ß, IL-6, IL- 10) ve CD11b, akciğer hasarı ve bronkopulmoner displazi gelişiminin ön göstergesi olabilir mi?

Author: Kayik, Bülent, Köksal, Nilgün, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Subjects: Interleukin 10, Tumor necrosis factors, Cytokines, Infant, Interleukin 6, Interleukin 1, Bronchopulmonary dysplasia, Lung diseases, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases, Infant-premature
Abstract: Amaç: Bu çalışmanın amacı doğumda solunum sıkıntısı olan prematüre bebeklerin doğumdan sonraki ilk 24 saat içinde alınan trakeal aspirat sıvılarında (TAS) ve serumlarında çalışılan pro-inflamatuvar ve anti-inflamatuvar sitokin konsantrasyonları ve ilk 28 günde kanda çalışılan nötrofil CD11b ekspresyonunun belirlenmesinin bu bebeklerde gelişebilecek bronkopulmoner displazi (BPD)'nin önceden tahmin edilmesine olan katkısının değerlendirilmesidir.Yöntem: Bu prospektif çalışmaya Eylül 2008-Aralık 2009 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesine solunum sıkıntısı ile yatırılan
Published: 2010

47. Deneysel bronkopulmoner displazi modelinde aktive protein C tedavisi

Author: Yeşilirmak, Didem Cemile, Kumral, Abdullah, and Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Subjects: Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract: Giriş:Broncopulmonary displazi prematüre bebeklerin akciğerlerinde inflamasyon, fibrozis, ve gelişim defektleri ile ortaya çıkar. Aktive Protein C (APC) antikoagülan ve antiinflamatuvar özelliklere sahip bir serin proteazdır. Sunulan bu çalışmada, hiperoksik akciğer hasarlanması olan ratlarda intraperitoniyal verilen aktive protein C (APC)'nin terapötik etkilerini değerlendirdik.Metod:Çalışma postnatal 3. günde başlayıp 13. güne kadar devam etti. Sıçanlar 3 gruba ayrıldı. Grup 1'de bulunan sıçanlar (n=14) kontrol grubu olarak oksijene maruz bırakılmayıp oda havasında tutuldu. Grup 2 (salin ve hiperoksi) ve 3 (APC tedavisi ve hiperoksi) pleksiglastan imal edilen kapalı alanda tutuldu. Tüm sıçanlar postnatal 14. günde sakrifiye edildi. Akciğer dokusu torokotomi ile çıkarıldı. Histopatolojik araştırma ve sitokin ekspresyonları değerlendirildi.Sonuçlar:Vasküler konjesyon, küçük hava yollarındaki elastik liflerde azalma, alveoller arası septumda kalınlaşma ve diffüz alveolar tıkanma APC tedavisi ile düzeltilmiştir. IL-1 beta, IL-6 and TNF-alfa gibi sitokin ekspresyonları istatistiksel anlamlı olarak azalmıştır.Tartışma:Bizim sonuçlarımız hiperoksi süresince uygulanan APC tedavisinin alveolar yapıyı koruduğu ve fibrozisi azalttığını göstermiştir. O nedenle, biz preterm infantlarda APC tedavisi ile BPD gelişimi riskinin azaltılacağı sonucuna vardık. Backraund:Broncopulmonary dysplasia occurs with inflammation, fibrosis, and maturation defects of lungs of preterm babies. The serine protease activated protein C (APC) possesses prominent anticoagulant and anti-inflammatory actions. In the present investigation, we evaluated therapeutic effect of intraperitoneal instillation of APC on the hyperoxic lung injury in the rat.Metod:The experiment was begun on postnatal day 3 and continued through postnatal day 13. Three groups were defined. The rats belonging to group 1 were designated as control group and kept in room air without exposure to hyperoxia. Group 2 (saline with hyperoxia), Group 3 (APC treatment with hyperoxia) were kept in Plexiglas chamber. All of the rats are sacrified postnatally on the 14th day. Lung tissues are removed by toracotomy. Histopathologic research and cytokine expressions were evaluated.Results:Vascular congestion, decrease in elastic fibrills in small airways, thickening of the interalveoler septum and diffuse alveolar obstruction were getting better with APC therapy. Cytokine expressions like IL-1 beta, IL-6 and TNF-alfa are also statistically diminished.Conclusions:Our results suggest treatment with APC during hyperoxia exposure is associated with improved alveolar structure, and decreased fibrosis. Therefore, we conclude that treatment of preterm infants with APC might reduce the risk of developing BPD. 43
Published: 2009

48. Prematürelerde bronkopulmoner displazi işitme ve oftalmolojik açıdan izlem.

Author: Karademir, Ferhan
Subjects: *PREMATURE infants, *NEWBORN infants, *INFANT diseases, *BRONCHOPULMONARY dysplasia, *OCULAR manifestations of general diseases
Abstract: Post discharge follow-up of prematurely born infants has some special concerns. Bronchopulmonary dysplasia, ophtalmological and auditory problems of these infants are discussed. [ABSTRACT FROM AUTHOR]
Published: 2010

49. Bronkodisplazik prematürelerde solunum fonksiyon testlerinin gelişimi

Author: Vural, Mehmet and Diğer
Subjects: Respiratory function tests, Bronchopulmonary dysplasia, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
Abstract: 59 ÖZET: Bu çalışmanın amacı, bronkosiplazik yenidoğanlarda, pulmoner fonksiyonların kısa ve orta dönemdeki gelişmelerini göstermek, yenidoğan dönemindeki bu döneme özgü patolojilerin ve yine bu dönemdeki yapay solunum parametrelerinin, Solunum Fonksiyon Testleri (SFT) ne yönde etkilediğini ortaya koymaktır. Amiens Tıp Fakültesi, Yenidoğan yoğunbakım servisinde Ocak 1988 ve Aralık 1990 tarihleri arasında doğup, BPD geliştirmiş olan prematüre yenidoğanlardan, SFT ile düzenli olarak takip edilen hastalar bu çalışmaya alınmışlardır. Bu hastalara, bir kez kısa vadede (düzeltilmiş yaş : < 3 ay) ve bir kez de orta vadede (düzeltilmiş yaş : 3 ile 9 ay arasında) SFT uygulanmıştır. Amiens Tıp Fakültesi Yenidoğan servisine, Ocak 1992 ve Aralık 1994 tarihleri arasında, near-SIDS (near-sudden infant death syndrom) tanısı veya ailesinde SIDS (beşik ölümü) olması nedeniyle risk yönünden takip edilmek üzere yatırılan ve pulmoner disfonksiyonu olmayan bebeklerde, yenidoğan döneminde SFT' leri gerçekleştirilmiştir. Bu bebeklerin sonuçları, hasta populasyondaki 1. ve 2. SFT için kontrol grubunu oluşturmuştur. 1. ve 2. SFT' de hasta populasyon ile kontrol grubu arasında solunum frekansı, tidal volüm ve Ti/Ttot yönünden anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Buna karşılık, bronkodisplazik bebeklerlerde torasik gaz volümü, yani torasik distansiyon, kontrol grubuna göre çok anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Hasta populasyonun akciğer kompliyansı, kontrol grubuna göre çok düşük, akciğer rezistansı ise çok yüksek bulunmuştur. 1. ve 2. SFT sonrasında yapılan Kan Gazları Analizlerinde ise Bronkodisplazik hasta populasyonda, kontrol grubuna göre belirgin oranda hipoksi, hiperkapni, hemoglobin saturasyonunda önemli bir düşüş ve total C0260 değerlerinde bir yükselme gözlenmiştir. pH değerlerinde ise hasta ve kontrol populasyonu arasında istatiksel bir fark yoktur. Bronkodisplazik bebeklerin, doğumdaki durumları (termi, doğum kilosu, apgarı) ile SFT sonuçları arasında bir korelasyon kurulamamıştır. HMH' na bağlı olarak yapay solunuma alınmış bebekler, 2. KGA' lerinde (Pa02 = 73,5 torr), diğer sebeplerle (enfeksiyon, apne, geçici taşipne) yapay solunuma akmış bebeklere oranla (Pa02 = 87,2 torr) daha hipoksik bulunmuşlardır. Yenidoğan dönemindeki komplikasyonlar (pnömotoraks, patent ductus arteriosus, enfeksiyon) ile SFT sonuçları arasında herhangi bir korelasyon bulunamamıştır. Bu 22 kişilik bronkodisplazik populasyonda : - yenidoğan dönemindeki oksijen tedavisi ve yüksek basınçlı yapay solunumun uzun olduğu oranda pulmoner distansiyon daha yüksek bulunmuştur. - yenidoğan dönemindeki oksijen tedavisinin uzun olduğu oranda, bebeklerde hipoksi görülmüştür. - yenidoğan dönemindeki yapay solunum tedavisinin uzun olduğu ve yüksek frekansta olduğu oranda, bebeklerde pulmoner rezistans saptanmıştır. SFT'lerde genel olarak 9. aya doğru bir düzelme gözlenmemektedir. KGA' de ise, 3 ile 9 ay arasında yapılan ölçümlerde sonuçlar tam bir normalleşme göstermemesine rağmen, 3 aydan önceki ölçümlere oranla olumlu yönde bir gelişme kaydedilmiştir. 60
Published: 1995

Catalog

Books, media, physical & digital resources

See catalog results

Searchworks

Select search scope, currently: Articles Catalog books, media & more in Jio Institute collections Articles journal articles & other e-resources

Search

Search Constraints

Refine your results

Search Limiters

Topic

Publication Year Range

Publication Type

Journal

Database

Publisher

49 results on '"Bronchopulmonary Dysplasia"'

Search Results

Catalog

Select search scope, currently: Articles

Catalog

books, media & more in Jio Institute collections

Articles

journal articles & other e-resources