Search

Jejunum diverticulum's are generally pseudo diverticulum's and located at mesenteric side. Jejunum diverticulum's perforation is an unusual cause of acute abdomen. Segmental intestinal resection is recommended in surgical treatment. A 51 years old male patient was operated on due to acute abdomen. In the operation a perforation that was associated with solitary jejune diverticulums at location 15 cm far from the Treitz ligament was identified. Diverticulectomy and primary closure was performed. Key words: Jejunum, Diverticulum, Perforation, Jejunum divertiküllerinin çoğu mezenterik yerleşimli psödodivertiküllerdir. Jejunal divertikül perforasyonu nadir görülen bir akut karın nedenidir ve tedavide segmenter barsak rezeksiyonu önerilir. Elli bir yaşındaki erkek hasta akut karın sebebiyle ameliyat edildi. Ameliyatta Treitz ligamanının 15 cm distalinde Jejunumun antimezenterik tarafında 6.6x9x3cm boyutlarında perfore gerçek divertikül mevcuttu. Divertikülektomi ve primer onarım yapıldı. Anahtar kelimeler: Jejunum, Divertikül, Perforasyon

Castleman's Disease is a rare entity which is characterized by the benign proliferation of lymphoid tissue. Generally it is asymptomatic and seen in young adults. Mostly it is located in mediastinum but it can also be seen at neck, axillary, intraabdominal and retroperitoneal locations. Most of the retroperitoneal masses are malignant. Because of difficulty in differentiate benign Castleman's Disease from malign tumors clinically and radiologically, Castleman's Disease should be remembered in differential diagnosis of retroperitoneal masses. The stroma rich variant is a new subtype of Castleman's disease and its morphoimmunophenotypical characteristics make it necessary to be differentiated from spindle cell tumors. A 45 years old woman with stromal rich variant hyaline vascular type of Castleman's Disease with retroperitoneal location is reported due to its rare presence in this localization and possibility of interference with malignant disease. Key words: Castleman's Disease, Stroma-Rich Hyaline Vascular Type, Retroperitoneal Tumor, Castleman hastalığı, lenfoid dokunun benign proliferasyonu ile karakterize, nadir görülen bir hastalıktır. Genellikle genç erişkinlerde görülür ve asemptomatik seyreder. Hastalığın en yaygın yerleşimi mediasten olsa da retroperiton, boyun, aksilla ve batında da görülebilir. Retroperiton yerleşimli kitlelerin çoğu maligndir. Klinik ve radyolojik olarak Castleman hastalığının malign tümörlerden ayırıcı tanısının zor olması nedeniyle retroperitoneal kitlesi olan olgularda akla gelmelidir. Stromadan zengin varyant, Castleman hastalığının yeni tanımlanan bir alt grubu olup zaman zaman morfoimmunofenotipik özellikleri iğsi hücreli tümörlerden ayırıcı tanısının yapılmasını gerektirmektedir. 45 yaşında retroperitoneal yerleşimli stromadan zengin varyant hyalen vasküler tip Castleman hastalığı olgusu, bu lokalizasyonda az görülmesi ve malign hastalıklarla karışması nedeniyle sunulmuştur. Anahtar kelimeler: Castleman Hastalığı, Stromadan Zengin Hyalen Vasküler Tip, Retroperitoneal Tümör

Warthin tümörü benzeri tiroid papiller karsinomu, papiller tiroid karsinomunun az görülen ve diğer varyantlara göre daha iyi prognozlu olan, tükürük bezinin Warthin tümörüne benzer bir varyantıdır. Bu güne dek literatürde bildirilen olgu sayısı 80’ler civarındadır. Bölgesel lenf düğümlerine metastaz ise çok daha az görülmektedir. Bu sunumda aspirasyon biopsisinde Hürtle hücreli neoplazi tanısı alan ve servikal lenf düğümlerine metastaz yapan Warthin tümör benzeri tiroid papiller karsinomu olgusu literatür bilgileri eşliğinde tartışılmıştır.

ÖZET ve SONUÇLAR Bu çalışmada, İHK kullanılmadan tanı alan ve alt tiplemeleri yapılan HL vakaları ÎHK uygulamasından sonra yeniden değerlendirilerek HL ile NHL arasında ortak yönleri ile kesişen vakalar izole edilmiş ve bunlar HL ile morfolojik ve/veya biyolojik gri zon içinde karışabilen ancak İHK uygulaması ile tam almış ABHL ve THZBHL vakaları da eklenerek değerlendirilmiştir. HL tanısı alan 397 olguda median yaş 31, yaş ortalaması 33,76 ±17,74,yaş sınırları 16-75 dir. Vakaların %67,8'i erkek, %32,2'si kadm olup E/K oram 2,8:1 dir. 508 vaka yeniden değerlendirildiğinde 429 vakadan 397'sinde (%92.5) Hodgkin Lenfoma tanısı kesinlik kazanmıştır. Alt tiplere göre dağılımda en sık görülen tip NS (%43.5) olup bunu Mikst tip (%40) izlemektedir. Lenfositten zengin nodüler HL %3.8 oranında görülürken, Lenfositten zengin klasik HL nın nodüler ve difuz tipleri %2.8 oranındadır. Lenfositten yoksun alt tip oram ise %5.6 dır. 32 olguda (%7.5) ise tam NHL yönünde değişmiştir. İlk tamları NS olan 147 vakadan sadece 3 'ünde HH tanısı NHL olarak değişmiş olup (%2) bu değişim iki vakada ABHL, birinde ise THZBHL şeklindedir.. Vakaların %90'ında alt tip değişmeden NS olarak kalmıştır. Yedi olguda (%4.8) alt tip MH olarak değişirken 4 vakada (%2.7) materyal yetersizliğine bağlı nedenlerle alt tipleme yapılamamıştır. NS gradelendirmesinde ilk tam ile son değerlendirme arasında vakaların sadece %85'inde Grade değişmeden kalmıştır. Grade II içinde yer alan sinsisyal varyant vakaların % 4'ünü oluşturmaktadır İlk tanısı MH olan 201 vakadan 149'unda (%74) alt tip MH olarak kalmıştır. Bu alt tipte NHL olarak tanımlanan olgu sayısı 12 (%6) olup tümü THZBHL tanısı almıştır. MH alt tipindeki değişimler ise 20 vakada (%10) NS, 11 vakada (%5,6) LY, 5 vakada (%2.5) LZKHL bir vakada (%0.5) da NLZHL şeklindedir. İki vakada NLZHL ile THZBHL arasında kesin ayırım yapılamamış, altı vakada ise HH tanısı kesinleşmesine rağmen infiltrasyonun fokal oluşu veya biopsinin insizyonel ve küçük oluşu nedeniyle alt tipleme mümkün olmamıştır. İlk tamlara göre, MH tip bir vakada düşük gradeli B hücreli NHL birlikteliği LY alt tip olarak değişmiştir. 41En fazla tanı değişikliği LY alt tipte gerçekleşmiştir. İlk tanısı LY olarak verilmiş 35 olgunun 21 'inde (%60) HH tanısı değişmezken 13'ünde (%37) tam NHL yönünde değişmiştir. NHL alt tipleri 8 vakada ABHL, 5 vakada ise difuz büyük B hücreli lenfoma şeklindedir. LY alt tip içindeki alt tip değişimleri ise NS (%17), MH (%11.4), sımflandırılamayan (%5.7) şeklindedir. Onbir vakada ise (%31:4) alt tip değişmeden LY olarak kalmıştır. Çalışmamızda bu tip ile en fazla kansan NHL nin ABHL olduğu bunu THZBHL nın izlediği görülmüştür. HL alt tipinde değişim olarak da en sık NS ile karıştığı saptanmıştır İlk tamları nodüler difuz ayırımı yapılmaksızın LZ-HH olarak verilen 15 vakadan beşinde (%33,3) tam MH tip, 4 olguda (%13) biyolojik gri zon olan THZBHL,bir olguda ise (%3) morfolojik gri zon olan PTHL olarak değişmiştir. Bir vakada (%6.6) tam NLZHL, 3 vakada (% 20) LZKHL (1 nodüler, 2 difoz), olarak belirlenmiştir. NLZHH tamsı almış olan 15 vakanın 11 'inde (%73.3) alt tip aynı kalmış, üçünde (%20) LZKHL olarak değişirken bir vakada alt tipleme yapılamamıştır. İlk tanıya göre HH tamsı alan ancak alt tipleme verilmemiş olan 16 vakadan 12'sinde (%75) alt tipleme mümkün olduğu halde 4 vakada alt tipleme yapılamamıştır. KHL tamsı alan vakalarda RS hücreleri CD30 (% 100), CD15(%97,4) ile pozitif olup CD 15 ile + boyanan RS hücrelerinin oram vakadan vakaya değişiklik göstermekteydi. Vakaların %85.4'ünde RS hücrelerinin %50-100'ünde paranüklear ve membran tipi boyanma mevcuttu. Geri kalan HL vakalarında RS hücrelerinin CD 15 boyanma oranlan, vakaların % 7'sinde %10, %6.8'inde %20-50 arasında değişmekteydi. CD15(-) olan vakaların dağılımlan NS (%2.3), MH (%1.3), LY(%4.5) şeklinde olup NLZHL vakalarının tümünde RS hücreleri CD15(-) idi. RS hücrelerinde CD20 ile membran boyanması % 15.6'da saptandı. RS hücrelerinin CD20 ile boyanma oranlan ise vakaların % 24.2'sinde %50 şeklindeydi. ABHL olarak sımflandınlan 50 olguda median yaş 56, yaş ortalaması 51.3±18.8, yaş sınırlan 17-91dir. Vakalann %70 i erkek, %30 u kadm olup E/K oram 2.3:1 dir. İlk tanılan ABHL olan 37 vaka yeniden değerlendirildiğinde ikisinde ABHL ile HL arasında kesin bir ayırıma gidilemedi, birinin tamsı ise B hücreli ABHL olarak değişmiştir. 42ABHL vakalarının %54'ü ALK (-), %40 ı ALK(+) olup, 2 vakada B hücreli ABHL saptandı bunlardan biri ALK+ idi. Üc vakada ise ABHL ile HL arasında kesin ayırım yapılamadı. CD30 tüm olgularda kuvvetli pozitif boyanmaktaydı. EMA vakaların %25'de pozitif bulundu. CD15 olguların % 4.8'de hücrelerin