Search

Günümüzde transradiyal koroner anjiyografi uygulaması kabul görmüş ve standart bir yöntem halini almıştır. İşleme bağlı olarak gelişen radiyal arter endotel işlev bozukluğu, radiyal arterin KABG için bir greft veya KBY'li hastalar için bir şant olarak kullanılmasını güçleştirmektedir. Biz bu çalışmamızda radiyal arter kateterizasyonunun kısa ve uzun vadede radiyal arter endotel işlevi üzerine olan etkisini göstermeyi amaçladık.Çalışmamızdaki birincil sonlanım noktası radiyal arter endotel fonksiyonunun değerlendirilmesidir. Çalışmadaki ikincil sonlanım noktaları ise: koroner anjiyografi sonrası radiyal arter tıkanma sıklığının değerlendirilmesi ve tıkanmaya yol açan etmenlerin belirlenmesi, İşlemin konforunun ve kuvvet kaybının değerlendirilmesi, radiyal arter endotel işlevine etki eden faktörlerin değerlendirilmesi, radiyal arter çapının işlem öncesi ve sonrasında değerlendirilmesi olarak belirlenmiştir.Çalışmaya prospektif olarak 43 hasta dâhil edilmiştir. Radiyal arter endotel işlevi akım aracılı vazodilatasyon testi ve nitrogliserin aracılı vazodilatasyon testi ile kateterizasyon öncesinde, ilk 24 saat içinde ve 8. haftada vasküler ultrason ile değerlendirilmiştir. Sol el kuvvet kaybının değerlendirilmesinde jamar el dinamometresi koroner anjiyografi öncesinde, kateterizasyon sonrası ilk 24 saat içinde ve 8. haftada kullanılmıştır.Çalışmamızın birincil sonlanım noktası olan radiyal arter endotel işlevi ilk 24 saat içinde bozulmuştur (p0,05). İkincil sonlanım noktası olan radiyal arter tıkanma sıklığı %23 (10 hasta) saptanmıştır. Radiyal arter tıkanıklığına yol açan bağımsız bir risk faktörü saptanmamıştır. Çalışmaya alınan hastaların sol el kavrama kuvvetinde kateterizasyon öncesine göre 8. haftadaki kontrolde bir azalma izlenmiştir (p0,05). Sekizinci haftada hastaların tüm risk faktörleri göz önüne alındığında sadece sigaranın tek başına bağımsız bir faktör olarak radiyal arter endotel işlevini bozduğu saptanmıştır (p=0,002).Sonuç olarak çalışmamızda endotel fonksiyonunun koroner anjiyografi sonrası ilk 24 saat içinde bozulduğu; ancak 8 haftada normal işlevini tekrar kazandığı izlendi. Radiyal arter tıkanıklığı, vasküler ultrason ile rutin olarak değerlendirildiğinde, oldukça yüksek oranda saptandı. Transradiyal koroner anjiyografi sonrası radiyal arterin, KABG'de greft olarak ve KBY'li hastalarda fistül olarak kullanılmasında sakınca olmadığı düşünüldü. Ancak radiyal arterde anjiyografi sonrası tıkanıklığın sık görülmesinin greft sayısını sınırlayacağı düşünüldü. Hastalarda fonksiyonel olarak bir şikâyet yaratmasa da, 8. haftadaki kontrolde sol elde kuvvet kaybı izlenmiştir. Anahtar kelimeler: Radiyal anjiyografi, endotel disfonksiyonu, akım aracılı ve nitrogliserin aracılı vazodilatasyon Transradial approach has become a popular method for coronary angiography. Endothelial dysfunction of the radial artery due to the procedure can cause problems for the use of the radial artery as grafts for CABG and shunt operations. In this study, we aimed to show the short and long term effects of the catheterization to the radial artery endothelial function.The primary endpoint of this study is the evaluation of the radial artery endothelial function after catheterisation. The secondary endpoints are as follows: The frequency of the radial artery occlusion, the determining factors causing occlusion, evaluating the loss of arm strength, procedure comfort, the factors affecting the radial artery endothelial function, artery diameter before and after the coronary angiography.43 patients were admitted in prospective manner. The radial artery endothelial function has been assessed by means of the flow-mediated and by the nitroglycerin-mediated vasodilation tests and arm strength was assessed by Jamar hand dynamometer prior to catheterization. These tests were repeated at 24 hours and 8 weeks after the procedure.The radial artery endothelial function has been impaired in the first 24 hours (p0,05). The frequency of radial artery occlusion was 23% (10 patients). There were no independent risk factors for predicting the radial artery occlusions. There were statistically significant losses in the left hand grip strength at 8 weeks after the procedure. The radial artery diameters were significantly enlarged at 24 hours (p

Kontrast madde nefropatisi (KMN), kontrast madde uygulanması sonrası ortaya çıkan sık görülen, ciddi bir komplikasyondur. Kontrast madde nefropatisinin patogenezi net anlaşılamamakla birlikte kontrast ajana bağlı gelişen renal hemodinamide bozulma ve gelişen oksidatif stres, renal tübüler hasar, medullar kan akımının vazokonstriksiyona bağlı azalması, temel nedenler olarak tanımlanmıştır. Kardiyoloji pratiğinde sıklıkla kullanılan karvedilol 3. kuşak bir beta blokördür. Karvedilolun vazodilatör, antioksidan, etkileri de bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı koroner anjiografi (KAG) yapılan hastalarda karvedilol ve ikinci kuşak beta blokör olan metoprolol tedavilerinin KMN gelişimine etkisini prospektif olarak araştırmaktır. Çalışmada birinci son nokta her iki gruptaki hastalarda da KMN gelişimidir. Đkinci son noktalar ise; a-) Đşlem sonrası BUN, kreatinin, glomerül filtrasyon hızı (GFH) ve sistatin C değerlerinin değişimi b-) Đşlem sonrası serum oksidan ve antioksidan madde miktarlarının değişimi c-) KMN gelişimi üzerine etkili faktörlerin incelenmesi d-) KMN gelişimi açısında yüksek riskli olan diyabetik, 75 yaş ve üzeri veya GFH değeri 60ml/dk/1,73m² altında olan hastalarda KMN gelişimi, serum oksidan ve antioksidan madde miktarlarının incelenmesidir. Çalışma prospektif olarak planlanmıştır. Karvedilol kullanan ve KAG planlanan 100 hasta 1.gruba alınırken, metoprolol kullanan ve KAG planlanan 100 hasta 2. gruba dahil edilmiştir. Hastalardan işlem öncesi ve KAG sonrası 48.saat kan alınarak serum kreatinin, malon dialdehit (MDA), total antioksidan kapasite (TAOK) ve sistatin C düzeylerine bakılmıştır. Cockcroft-Gault formülü ile GFH hesaplanarak kaydedilmiştir. Serum kreatinin değerinde >0,5 mg/dL veya bazal değere göre >%25 artış KMN olarak tanımlanmıştır. Çalışmamızda birinci son nokta olan KMN gelişimi karvedilol grubunda metoprolol grubuna göre anlamlı olarak daha düşüktür (%7'ye karşı %22 p=0,003). Đkinci son nokta volan işlem sonrası serum BUN, kreatinin değeri metoprolol grubunda daha yüksek iken (sırasıyla p=0,001 ve p=0,01), GFH ve sistatin C değerleri farklı değildir (p=0,08 ve p=0,2). Delta sistatin C değeri karvedilol grubunda anlamlı derecede düşük görülmüştür (p=0,01). Đşlem sonrası serum TAOK düzeyi karvedilol grubunda yüksek iken, MDA seviyesi metoprolol grubunda yüksektir (p=0,001 ve p=0,004). Đşlem sırasında kullanılan kontrast madde miktarı, hidrasyon miktarı, bazal GFH değeri, bazal kreatinin değeri ve diyabet KMN gelişimine etkili faktörler olarak bulunmuştur (sırasıyla p75 y], and low glomerular filtration rate [