Search

The study was carried out in Eskişehir/Türkiye for two years in 2019-2020 to examine the effects of weed density on some plant characteristics in silage maize. Weed densities were arranged as 0, 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14 weeds m-2 and the experiment was established according to randomized complete block design in the field. The examined parameters showed significant variations between years and weed densities. Stem diameter, growth rate, and forage yield of silage maize were about 40% higher in weed-free (0 weeds m-2) plots compared to other weed densities. With the increase in weed density, the leaf and stem rate increased, while the cob ratios significantly decreased. Results indicated that weeds should be controlled as soon as possible to achieve better growth and yield performance in silage maize production., Çalışma, silajlık mısır tesislerinde yabancı ot yoğunluğunun bazı bitkisel özelliklere etkilerini incelemek amacıyla, 2019-2020 yıllarında iki yıl süreyle Eskişehir’de yürütülmüştür. Yabancı ot oranları metrekarede 0, 2, 4, 6, 8, 10, 12 ve 14 olacak şekilde ayarlanarak deneme şansa bağlı tam bloklar deneme desenine göre dizayn edilmiştir. Yıllar ve uygulamalar arasında incelenen özellikler yönünden istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Yabancı otun bulunmadığı parsellerde silajlık mısırın çap, büyüme hızı ve hasıl veriminin diğer uygulamalara göre yaklaşık olarak % 40 daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Yabancı ot oranının artması ile yaprak ve sap oranı artarken, koçan oranı önemli olarak azalmıştır. Araştırma sonucunda silajlık mısır yetiştiriciliğinde hızlı büyüme ve yüksek verim için yabancı otlarla mücadelenin mümkün olan en erken dönemde yapılması gerektiği tespit edilmiştir.

Toprak nemi içeriği yeryüzünde enerji değişimi ve su döngüsü açısından çok önemli bir faktördür ve doğal risklerin değerlendirilmesi, hidroloji, ekoloji, tarım ve iklim bilimi gibi pek çok alanda büyük etkiye sahiptir. Toprak nemi özellikle arazi kullanımlarında konumsal ve zamansal olarak çok fazla değişerek çeşitli çevresel ve ekolojik sorunlara yol açabilmektedir. Bu nedenlerden dolayı, toprak nem içeriğinin konumsal değişiminin geniş ölçeklerde incelenmesi önemli bir araştırma konusudur. Sentetik Açıklıklı Radar (SAR) algılayıcıları toprak nemine duyarlı oldukları ve geniş alanları kapsadıkları için toprak neminin tespit edilmesinde önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmada, Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü Gözlü Tarım İşletmesi’nde seçilen buğday ekili ve nadasa bırakılmış tarlaların toprak nem içeriğinin konumsal ve zamansal değişiminin tam polarimetrik RADARSAT-2 görüntüleri ile belirlenebilirliğinin araştırılması amaçlanmıştır. 2016 yılı Mart ve Ekim ayları arasında yapılan aylık arazi ölçümlerinden elde edilen yersel ölçüm değerleri SAR gerisaçılım değerleri ile karşılaştırılmıştır. Çalışma sonucunda, doğrudan geri saçılım ile nem değerleri arasında -0.65 ile 0.67 arasında değişen negatif ve pozitif korelasyon katsayıları elde edilmiştir. Toprak nemi için ekili alanda buğdayın büyüme evresi olan Mayıs-Haziran döneminde daha yüksek korelasyon belirlenmiş olup, her iki alan için en iyi sonuç VV polarimetrik verisi ile elde edilmiştir., Soil moisture content is a very important factor in terms of energy exchange and water cycle on Earth and has a great impact in many areas regarding assessment of natural risks, hydrology, ecology, agriculture, and climate science. Soil moisture can greatly change spatially and temporally, especially depending on land use changes, and the changing soil moisture may cause various environmental and ecological problems. In this respect, it is an important research subject to examine the spatial change of soil moisture content on large scales. Synthetic Aperture Radar (SAR) sensors play an important role in detecting soil moisture because they are sensitive to soil moisture and they cover large areas. In this study, it was aimed to investigate the determination of the spatial and temporal variation of soil moisture content using fully polarimetric RADARSAT-2 images in wheat cultivated field and fallow land located in The General Directorate of Agricultural Enterprises Gözlü Agricultural Enterprise. The in-situ measurements obtained monthly from field surveys between March and October 2016 were compared with the backscatter values of SAR images. As a result of the study, negative and positive correlation coefficients varying from -0.65 to 0.67 were obtained between backscatter values and in-situ soil moisture values. The highest correlations for soil moisture were obtained in the cultivated area during the May-June period, which is the growing stage of wheat, and the best results for both areas were determined with VV polarimetric data.

Bu çalışma CMMYT orijinli 49 ileri kademe hat ve 3 çeşit (Adana 99, Pandas ve Karatopak) yazlık ekmeklik buğday çeşitleri kullanılarak 2012 ile 2015 yılları arasında Antalya Aksuda yürütülmüştür. İlk yıl kontrol çeşitler ile sıraya ekimler yapılmış 22 hat seçilmiştir. İkinci ve üçüncü yıllarda tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı verim denemeleri gerçekleştirilmiştir. Verim denemesindeki 25 genotipin 22 morfolojik özelliği belirlenerek hiyerarşik gruplaması yapılmış ve benzerlikleri ortaya konmuştur. Dendrogramda materyaller iki ana alt gruba ayrılmış, kontrol çeşitler birinci ana grupta, CIMMYT hatları ikinci ana grup altında yer almıştır. 133 ile 141 nolu ileri hatlar birbirine en yakın, Adana 99 çeşidi ile 103 nolu ileri hat en uzak benzerlik göstermiştir. Dekara tane verimi bakımından genotip x yıl etkileşimleri %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. İlk yıl verim ortalaması 617 kg da-1, ikinci yıl 566 kg da-1 ve birleştirilmiş yıl ortalaması 591 kg da-1 olarak belirlenmiştir. 115 nolu hat (805 kg da-1), 142 nolu hat (785 kg da-1) ve 111 nolu hat (705 kg da-1) en yüksek verimi vermişlerdir. Sonraki yıllarda 115 nolu hat Seki çeşidi olarak tescil edilmiştir., This study was conducted to determined suitable varieties for Antalya ecological conditions using 49 advanced lines from CMMYT origin and 3 check varieties (Adana 99, Pandas and Karatopak) from 2012 to 2015 in Antalya Aksu district. In the first year, two-row plantings were made with control varieties and 22 lines were selected. İn the second and third years, the experiments were arranged in randomized block design with three replicates for in order to determin of yields. 22 morphological features of 25 genotypes in yield experiment were determined and hierarchical grouping was made and similarities were revealed. In the dendrogram, the materials were divided into two main subgroups, the control varieties were in the first main group, and the CIMMYT lines were located under the second main group. In terms of similarity, the advanced lines 133 and 141 numbers are closest to each other and Adana 99 and the advanced line 103 determined as the farthest lines. Genotype x years interaction was significant at 1 % of probability for grain yield. The average yield in the first year was 617 kg da-1, the second year was 566 kg da-1 and the combined year average was occured as 591 kg da-1. In later years, the line 115 was been registered Seki variety.

The research was carried out to determine the effects of different sowing rates (80, 100, 120 seeds m2) of forage pea and seed mixtures (oat, silage maize and sudan grass at the rates of 25% and 50%) on plant height of the forage pea, fresh forage yield, dry matter ratio and rate of legume in Eskisehir ecological conditions as second crop production following the wheat harvest during 2018 and 2019. Plant height and rate of legume significantly varied between years and among the sowing rates but dry matter ratio varied only among the seed mixtures significantly. Fresh forage yield that was higher in 2018, had the highest value at the sowing rate of 100 seeds m2 (21898.4 kg ha-1) and the lowest at 120 seeds m2 (18416.8 kg ha-1). The highest fresh forage yield was recorded in the mixture of 50% silage maize seeds to forage pea (36190.2 kg ha-1) while it was the lowest in conditions of sowing forage pea alone (8501.4 kg ha). Results showed that sowing should be carried out using 100 seeds m-2 of forage pea and a mixture of 50% reduced silage maize to forage pea to increase the yield., Çalışmada 2018 ve 2019 yıllarında Eskişehir koşullarında buğday hasadını takiben yapılan ikinci ürün yem bezelyesi üretiminde farklı ekim sıklıkları (80, 100 ve 120 tohum m-2) ile farklı oranlarda karışıma dahil edilebilen bazı buğdaygil yem bitkilerinin (%25 ve %50 oranlarında yulaf, silajlık mısır ve sudan otu) bitki boyu, yaş ot üretimi, kuru madde oranı ve botanik kompozisyondaki yem bezelyesi oranına etkileri incelenmiştir. Bitki boyu ve baklagil oranı, yıllar ve karışık ekim uygulamaları arasında önemli değişim gösterirken, kuru madde oranı yalnızca karışık ekim uygulamaları arasında önemli değişim göstermiştir. Yaş ot verimi 2018 yılında 2019’a göre daha yüksek olurken, en yüksek yaş ot verimi 100 (2189.84 kg da-1) ve en düşük yaş ot verimi 120 tohum m2 (1841.68 kg da) ekim sıklığında tespit edilmiştir. Karışımlar arasında en yüksek yaş ot verimi 3619.02 kg da-1 ile yem bezelyesine %50 azaltılmış silajlık mısır karıştırıldığında elde edilirken yalın ekimde (850.14 kg da) en düşük olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre ikinci ürün yem bezelyesi üretiminde ekimin 100 tohum m2 sıklığı kullanılarak ve %50 oranında azaltılmış silajlık mısır karıştırılarak yapılmasının verimi önemli ölçüde artırdığını ifade etmek mümkündür.

Bu çalışma Batı Akdeniz Bölgesi’nde yetiştirilen yerel yulaf çeşitlerinin bazı tarımsal ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Antalya, Isparta, Burdur ve Muğla illerinden 164 adet yerel yulaf çeşidi toplanmış ve tanımlamaları yapılmıştır. Yerel çeşitlerden 74 adedinin Avena byzantina K. Koch, 90 adedinin Avena sativa L. türüne ait olduğu belirlenmiştir. Yerel çeşitler yedi ticari yulaf çeşidi ile birlikte 2015-2016 yetiştirme sezonunda Antalya koşullarında Augmented deneme planında tarlaya ekilmiştir. Yerel çeşitlerin salkım gösterme süresi (SGS), fizyolojik olum süresi (FOS), salkımda başakçık sayısı (SBS), salkımda tane sayısı (STS), salkımda tane ağırlığı (STA), yatma (Y), biyolojik verim (BV), tane verimi (TV), kavuzsuz tane oranı (KTO), bin tane ağırlığı (BTA), tane protein oranı (TPO) ve tane yağ oranı (YO) özellikleri incelenmiştir. Populasyonlar arası varyasyonları belirlemek için ortalamaları, standart sapmaları ve değişim katsayıları hesaplanmıştır. Bazı özellikler bakımından yerel çeşitler arasında yüksek varyasyon olduğu tespit edilmiştir. Yerel çeşitler arasında SGS, FOS, SBS, STS, STA, TV ve BTA bakımından önemli farklar bulunurken; BV, KTO, TPO ve YO bakımından farklar önemli bulunmamıştır. Yerel çeşitlerin TPO’ları %7,56 ile %21,25 arasında, YO’ları ise %2,71 ile %8,57 arasında değişmiştir. Yerel çeşitlerin tane verimleri Faikbey ve Seydişehir çeşitleri hariç standart çeşitlerden daha düşük bulunmuş, bunun yatmaya ve hastalıklara karşı hassas olmalarından kaynaklanabileceği sonucuna varılmıştır.

Meralar farklı özelliklere sahip olup çok sayıda faktör tarafından (iklim, toprak, otlatma vb. gibi) doğrudan ya da dolaylı olarak etkilenmektedirler. Bu çalışmada Kop ve Palandöken dağ silsilesi meralarına ait bitki örtüsü, toprak ve hidrolojik özellikleri değerlendirilerek meraların ekolojik alan sınıflaması yapılmıştır. Kop ve Palandöken dağ silsilesi meralarında ekolojik alan tanımlaması ve sağlık sınıfları hem kendi içerisinde hem de aralarında önemli farklılıkların olduğu ortaya konmuştur. Palandöken dağ silsilesi meralarının bitki örtüsü, toprak ve hidrolojik özellikleri bakımından Kop dağ silsilesi meralarına göre daha değişken olduğu tespit edilmiştir. Palandöken dağ silsilesi meraları bitki örtüsü, toprak ve hidrolojik özellikleri bakımından çok zayıf ve iyi mera sınıfı arasında kaydedilmiştir. Kop dağ silsilesi meraları ise daha stabil ve çoğunluğu zayıf veya orta mera sınıfında yer almıştır. Bu sonuçlar her iki mera alanında da farklı otlatma yönetimi planlarının yapılmasının gerekliliğini ortaya koymaktadır. Mera ıslah ve kullanım planlamalarda jeomorfolojik yapı dikkate alınarak alan içerisinde değişebilen ve birbiri ile bağlantılı otlatma planlarının sürdürülebilir kullanım açısından önemli olduğu sonucuna varılmıştır., Rangelands, have different properties, are directly or indirectly affected by many factors such as climate, soil, grazing etc. In this study Ecological Site identification and Rangeland Health Classification were performed by evaluating vegetation, soil and hydrological properties of Kop and Palandoken mountains rangelands. The Kop and Palandoken mountains rangelands showed significant differences both within and between the sides respect to the Rangeland Health Identification and Ecological Site Classification. It was determined that vegetation, soil and hydrological properties of the Palandoken mountains rangelands are more variable than those of the Kop mountains rangelands. The Rangeland Health of Palandoken mountains rangelands were evaluated as “very weak” and “good” class depending on vegetation, soil and hydrological properties but Kop mountain rangelands were more stability and mostly “weak” or “medium” class. These results clearly indicated that different grazing management plans should be taken into account in both rangeland areas. By considering the geomorphological structure in planning, it was concluded that grazing plans which are interchangeable and interconnected within the area are important for sustainable use in the rangeland improvement.

Bu çalışmada, deniz üstü rüzgâr enerjisindeki temel faktörler incelenmiş ve Dünya’daki güncel durum belirtilmiştir. Türkiye’de hali hazırda bir deniz üstü rüzgâr enerjisi santrali bulunmamaktadır ve kurulması planlanan bir tesis için yatırım öncesi yapılacak olan fizibilite çalışmasında ele alınması gereken konular ve izlenilecek adımlar detaylıca incelenmemiştir. Bu adımlar ışığında, deniz üstü rüzgâr enerjisi potansiyeli en yüksek illerimizden Hatay’da bulunan Antakya körfezi için WAsP (Wind Atlas Analysis and Application Program) yazılımından yararlanılarak örnek çalışma yapılmıştır. WAsP’ta kullanılmak üzere Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü’nün Samandağ meteoroloji istasyonuna ait 2013-2015 tarihleri arasındaki saatlik rüzgâr hızı ve yönü verileri temin edilmiştir. Türbin yerleşimi ve ileri analizler için bölgeye ait sayısal topografik haritalar Global Mapper programında ilgili yerin 3 ark saniyelik topografik haritasının vektörel hale dönüştürülmesiyle elde edilmiştir. Minimum hata payı için bu verilere ek olarak bölge pürüzlülük ve ölçüm istasyonu yakın çevresi engel bilgileri de programa aktarılmış olup çalışmanın sonucunda kurulacak tesis için geri ödeme süresi ortalama 6.6 yıl olarak bulunup bölgenin rüzgâr verimliliğinin deniz üstü rüzgâr enerjisi santrali kurulumu için uygun olduğu gözlemlenmiştir., In this study, the key factors associated with Off-shore wind energy have been examined with the aim of assessing off-shore wind-energy potential in Antakya. Currently, there are no nationally-agreed procedures and practices on how to construct off-shore wind farms or how to conduct feasibility study as there is no installed off-shore wind farm in the boundaries of Turkey. To that end, this paper aims to contribute to a better understanding of off-shore wind power plants and introduces a case study for planning, designing and implementing wind turbines on Antakya bay, Turkey. A software package called Wind Atlas Analysis and Application Program (WAsP), which is a standard tool in wind energy industry, was used in the case study for analysing and modelling wind climate in the studied area. The outputs of WAsP were created based on quantitative wind data (e.g., hourly wind speed and direction) recorded at Samadağ meteorological station between 2013-2015. A geographic information program called Global Mapper was employed for advanced analysis and turbine placement by means of converting topographic maps of selected areas into vector format. Additionally, roughness measurements and information on the presence of obstacles in the surrounding environment were entered to the software in order to reduce the error rate. Based on the estimations and outputs of WAsP software package, cost-benefit analysis was conducted to examine whether it is economically feasible to install wind energy turbines in Antakya. The results showed that the break-even point comes in 6.6 operational years, which lead to the conclusion that the placement of off-shore wind energy turbines is economically wise. Moreover, it was concluded in case study that the installation of wind energy farm in Antakya bay is also favorable in terms of wind power density of this region.

Monitoring and interpretation of the changes to the vegetation of rangelands are key functions for ecological models and sustainable management. Field work was well organized to generally represent the rangelands in the province of Nevsehir, in Central Anatolia, Turkey, in the year 2008. A modified wheel-point method with a loop was used to detect the basal cover of species of vegetation. There were 185 species in 31 sample sites throughout Nevsehir Province. Ordination analysis was performed with the Integrated System for Plant Dynamics software package, which includes detrended correspondence analysis and sample-centered principal components analysis. A gradient analysis showed that 30 sample sites represented a relatively homogeneous area, and there were 50 plant species found as promising indicators. Only 8 plant indicator species (Poa pratensis, P. alpina, Chrysopogon gryllus, Festuca valesiaca, Bromus cappadocicus, Stipa holosericea, Cynodon dactylon, and Trachynia distachya) and bare ground demonstrated clear responses along the pastoral impact gradient. For this reason, changes in the abundance of these indicators occurred on 3 management units of this ordination gradient. It is recommended that these species be used to monitor and assess trends in vegetation change and range conditions in Central Anatolia.

Bu çalışmanın amacı hanehalkının konsantre meyve suyu tüketimi ve tüketim üzerine etkili sosyo-ekonomik değişkenlerin etk-isini belirlemektedir. Bu amaç için gerekli veriler, 225 hane ile Adana’da Şubat 1997 tarihinde yapılan survey çalışması ile toplanmıştır. Çalışmada tüketim üzerine sosyo-ekonomik değişkenlerin etkisini belirlemek için sınırlı bağımlı değişken modeli (Tobit) kullanılmıştır.Araştırma sonuçları; annenin statüsü, hanegeliri, hanedeki 12-17 yaş grubundaki birey sayısı ve annenin eğitim düzeyinin tüketimüzerinde etkisinin anlamlı olduğunu göstermektedir. Anlamlı olarak bulunan bu faktörler arasında iki faktörün tüketim üzerindekietkisi daha fazladır. Bunlar ailedeki 12-17 yaşları arasındaki birey sayısı (pozitif) ve annenin eğitim düzeyi (negatif) dir. The purpose of this study was to evaluate the comsumption of concertrated fruit juice by household, and determine thesocio-economic factors that affect the level of comsumption. For this purpose, data was collected from a survey of 225 householdsin Adana in February 1997. A Tobit model was used in the analysis to determine the effects of various socio-economic variables on consumption. It was con-cluded that four variables are significant on househod fruit juice purchase. These are: the mothers’ status, household income, thenumber of teenagers in the household, and the mother’s education level. Two of these factors were found to strongly influence com-sumption: the number of teenagers in the household (a positive effect) and the mother’s level of education (negative effect).

Bu çalışmada sosyal politikaların refah etkileri teorik literatür ve ampirik çalışmalartemelinde incelenmiştir. Bunun yanında, Türkiye'de temel eğitim politikaları ve temel eğitimeyapılan yardımlarının refah ve yoksulluk üzerindeki etkisi sayısal olarak analiz edilmiştir.Bazı OECD ülkeleri ve OECD üyesi olmayan gelişmekte olan ülkelerde sosyal politikakapsamında temel sağlık, temel eğitim, sosyal güvenlik ve gıda yardım politikalarıincelenmiş ve seçilmiş bazı gelişmekte olan ülkelerdeki sosyal politika reformlarının refahetkisini ortaya koyan etki değerlendirme çalışmalarından örnekler sunulmuştur.Çalışmanın son bölümünde, Türkiye'de temel eğitime ilişkin uygulanan politikalar veyapılan yardımlar incelenmiştir. Özellikle 1997/1998 döneminde gerçekleşen Cumhuriyettarihinin en büyük reformlarından biri olan zorunlu kesintisiz sekiz yıllık temel eğitimegeçişin etkileri yansıma analizi (incidence analyses) ve okullaşma oranlarındaki değişmelerkullanılarak değerlendirilmiştir. Ayrıca hanehalkı reisinin eğitim düzeyi ve hanenin sosyodemografikkarakteristiklerinin bir fonksiyonu olarak hanehalkı gelirindeki değişmeyi (refahıtemsil eden vekil değişken) ortaya koyan ampirik bir model kurulmuş ve bu model 2003 yılıHanehalkı Bütçe Anketi verileri kullanılarak tahmin edilmiştir. Analiz sonuçları eğitim düzeyiile gelir arasındaki ilişkinin her eğitim düzeyi için güçlü ve istatistiksel olarak anlamlıolduğunu göstermiştir. Sonuçlara göre hanehalkı reisi eğitim düzeyi ortaokul olan haneleringeliri 100 kabul edildiğinde, hanehalkı reisinin sırasıyla okuma yazma bilmeyen, okumayazma bilen ama bir okul bitirmeyen, ilkokul, ortaokul, lise, meslek lisesi, meslek yüksekokulu, fakülte, master ve doktora derecesi sahibi olduğu durumda gelir endeksi sırasıyla 50,62, 78, 127, 137, 163, 219 ve 383 olarak hesaplanmıştır.Sonuçlar hanehalkı geliri ve hane reisinin eğitim düzeyi arasında pozitif ilişki olduğuyönündeki görüşleri ve bulguları (TUİK 2003 ve 2004 yoksulluk araştırması)desteklemektedir. Bu çalışmada elde edilen sonuçlar, bireylerin eğitim düzeylerini iyileştirenpolitikaların onların refahını daha iyi duruma getireceğini göstermektedir. In this study, the welfare effects of basic social policies are examined by reviewing thetheoretical literature and empirical studies. Besides these, the impact of basic educationpolicies and assistances on welfare improvement and poverty is quantitatively analyzed inTurkey.The social policies included basic health system, basic education, social security policiesand food stamp programs or food assistances are examined in different OECD countries andnon-OECD member developing countries by literature survey (where it is available). Theresult of the impact assessment studies or welfare impact of the reform of such policies inselected developing countries is reviewed as examples.In the final section of the study which is related Turkey, basic education policies andassistances are assessed. The basic eight years compulsory education is one of the importantreforms in history of Turkey Republic which has been in force since 1997/1998. In this study,the impact of this education reform is assessed using incidence analysis and changes inenrollment rate in higher secondary school and its impact on welfare. The relationship isbetween attained education levels and income is used as proxy for welfare or povertyalleviation. The empirical model is defined as household?s income is a function of sociodemographiccharacteristic of household and education level of household head then themodel is applied to ?2003 Household Budget Survey? data in Turkey.Empirical results indicate that the education level and income relation is very strong andstatistically significant for each education level. The household head with lower secondaryeducation is taken as a reference household and assumed their income equal 100, and then theincome of all other household group by household head education level is indexed. It is foundthat household head with lower (higher) education level has lower (higher) income thanreference household. The household head with illiterate, literate, primary school, highersecondary school, vocational school (higher secondary level), technical vocational school(two year university level), and faculty graduate and higher degree (master-PhD) householdhas income index as 50, 62, 78, 127, 137, 163, 219 and 383 respectively.These results are supporting the opinions and findings (such as TUIK 2003 and 2004poverty reports) about positive relationship between education level attained by person(household head) and per capita household income. Therefore, the policies which improve theeducation level of citizen will makes better off citizens? welfare. 172