Search

This study aims to identify the prospective pre-school teachers’ perceived efficacy beliefs of 21st century skills and their attitudes towards STEM education in terms of gender and grade level as well as examine the relationship between these variables. This study has a correlational survey design. The study group consists of 238 pre-school teachers. The data were collected, using “21st Century Skills and Competence Scale” and “Attitudes towards STEM Education Scale”. The study's results revealed that the participants’ perceived efficacy beliefs of 21st century skills and their attitudes towards STEM education were mostly positive and did not differ significantly in terms of grade levels and gender. The canonical correlation analysis indicated that there were significantly positive relationships between perceived efficacy beliefs of 21st century skills and the subscales of participants’ attitudes towards STEM. The common variance shared by the data sets was found to be 23 %., Bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmen adaylarının 21. yy. becerileri yeterlik algıları ve STEM eğitimine yönelik tutumlarını cinsiyet ve sınıf düzeyi açısından ortaya koymak ve bu değişkenler arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma grubunu 238 okul öncesi öğretmen adayının oluşturduğu araştırmada ilişkisel tarama deseni esas alınmıştır. Çalışmada veriler “21. yy. Becerileri Yeterlik Algıları Ölçeği” ve “STEM Eğitimi Tutum Ölçeği” ile toplanmıştır. Çalışma sonucunda katılımcıların 21. yy. yeterlik algıları ile STEM eğitimine yönelik tutumlarının genel olarak yüksek olduğu ve sınıf düzeyi ile cinsiyet açısından anlamlı olarak farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Yapılan kanonik korelasyon analizi sonucunda da 21. yy. yeterlik algıları ile STEM’ e yönelik tutum alt boyutları arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler olduğu ve veri setlerinin paylaştıkları ortak varyansın %23 olduğu hesaplanmıştır. öğrenim görülen sınıf düzeyi ve cinsiyet açısından anlamlı olarak farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Yapılan kanonik korelasyon analizi sonucunda da 21. yy. yeterlik algıları ile STEM’ e yönelik tutum alt boyutları arasında anlamlı ilişkiler olduğu ve veri setlerinin paylaştıkları ortak varyansın %23 olduğu hesaplanmıştır. Sonuç olarak öğretmen adaylarının 21. yy. yeterlik algılarının STEM eğitimine yönelik tutumlarıyla ilişkili olduğu tespit edilmiştir.

Makalenin konusunu, çevrimiçi veri tabanında yer alan 21. yüzyılda bestelenmiş viyola eserlerinin tespiti ve incelenmesi oluşturmaktadır. Bilindiği üzere 21. yüzyılda internet, müzik alanına ait tarihi ve güncel bilgilerin, notalı ve ses kayıtlı müzik eserlerinin yayımlanmasına olanak sunarak çeşitli çevrimiçi veri tabanlarının kaynak niteliği taşımasını sağlamıştır. Araştırmada 21. yüzyılda bestelenmiş ve yayımlanmış viyola eserlerinin durumu tespit edilmek üzere örneklem olarak seçilen çevrimiçi veri tabanı, IMSLP (Uluslararası Müzik Notaları Kütüphanesi Projesi) internet sitesi ile sınırlandırılmış; veri toplama yönteminde genel tarama modeli esas alınmıştır. Araştırmanın tarama ve inceleme çalışmaları sonucunda viyola eserlerinin bestecisine, eser adına, biçimine, türüne ve kompozisyon tarihine ait bilgilere ulaşılarak açıklamalara yer verilmiştir. Araştırma sonucuna göre 21. yüzyılda bestecilerin viyola eserlerinde çoğunlukla solo biçimini, 15. yüzyıldan itibaren kullanılan müzik türlerini tercih ettikleri ve eklektizm yaklaşımını benimsedikleri tespit edilmiş; viyolanın müzikal kimliğine ilişkin gelişmelerin neler olduğu ortaya konulmaya çalışılmıştır. The subject of the article is the determination and examination of the viola works composed in the 21st century in online database. As known; in the 21st century, the internet has enabled various online databases to source by enabling the publication of historical and current information on the field of music, musical works with notes and sound recordings. In the research, the online database selected as a sample to determine the status of viola works composed and published in the 21st century was limited to the IMSLP (International Musical Notes Library Project) website; the data collection method was based on the general scanning model. As a result of the scanning and examination studies of the research, information about the composer of the viola works, the name of the work, its type, the date of composition was reached and explanations were given. According to the results of the research; it has been determined that in the 21st century, composers mostly preferred the solo form, advanced performance techniques, musical genres used since the 15th century and adopted the eclecticism approach in their viola works; it has been tried to reveal the developments regarding the musical identity of the viola.

21. yüzyılın kendine özgü önemli karakteristik yanları mevcuttur. Bunların başında bilgi çağı olması, küreselleşmenin, dijitalleşmenin ve demografik dönüşümlerin bu yüzyılda büyük bir değişim ve dönüşüme neden olması gelmektedir. Bu özelikler öğrencilerin sahip olması gereken becerileri etkilemiştir. 21. yüzyıl neslinin belirsiz bir geleceğe kendini hazırlamak, olağanüstü değişimlere uyum sağlamak, değişimi yönlendirmek, hatta gerçekleştirmek için yaratıcılık, eleştirel düşünme, esnek olma, medya ve bilgi iletişim teknolojileri okuryazarlığı gibi kritik becerileri içeren 21. yüzyıl becerilerini edinmeleri gerekmektedir. Öğrencilerin sahip olması gereken becerilerdeki değişikliklerin, öğretmenlerin de edinmeleri gereken yeterlilikler üzerinde derin etkileri olmuştur. Günümüz öğretmenlerinin öğrencilere bu yeni becerileri kazandıracak 21. yüzyıl öğretmen becerileri ile donanmış olmaları gerekir. Bunlar arasında disiplinlerarası öğretim yapma, öğretilenleri günlük yaşamla ilişkilendirme, bilgi ve iletişim teknolojilerini etkin şekilde kullanma, üst düzey bilişsel beceriler geliştirme ve analitik düşünmeyi sağlama, değişimi yönetme ve gerçekleştirme, dijital okuryazar olma; hızlı, eleştirel ve etkili geri bildirim sağlama, problem temelli öğrenme durumları oluşturma, öğrenime rehberlik etme, yapılandırmacı teknik kullanma vb. beceriler yer almaktadır. Çalışmanın amacı Bursa'da özel ve resmi ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin 21. yüzyıl öğretmen becerilerini ne düzeyde kullandıklarını ve bunun hangi değişkenlere göre farklılaştığını saptamaktır. Araştırmada genel tarama modellerinden faydalanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Orhan Göksun (2016) tarafından geliştirilen "21. Yüzyıl Öğreten Becerileri" anketi 383 öğretmene uygulanmıştır. Öğretmenler anketteki becerilerin tamamına ortalamanın üzerinde puan vermişlerdir. Bu, 21. yüzyıl öğretmen becerileri konusunda kendilerini yeterli gördüklerini göstermektedir. 21. yüzyıl öğretmen becerilerinin alt boyutlarından en çok onamacı becerilerin, en az esnek öğretme becerilerinin kullanıldığı tespit edilmiştir. Cinsiyet, yaş, branş, kıdem, çalışılan okul türü ve son öğrenim durumu değişkenlerine göre bir farklılaşma olup olmadığı araştırmada incelenmiştir. Yaşın, sadece üretimsel becerilerde genç öğretmenler lehine, kıdemin ise sadece yönetimsel becerilerde 16 yıl ve üzeri mesleki tecrübeye sahip öğretmenlerin lehine, branş değişkeninin yönetimsel beceriler ve esnek öğrenme becerilerinde güzel sanatlar branşındaki öğretmenlerin lehine, görev yapılan okul türünün ise yönetsel beceriler, teknopedagojik beceriler ve onamacı becerilerde özel sektörde çalışan öğretmenlerin lehine anlamlı bir fark oluşturduğu tespit edilmiştir. Cinsiyet ve son öğrenim durumunun ise 21. yüzyıl öğretmen becerilerinin kullanımı üzerinde herhangi bir fark yatarmadığı bulgusuna ulaşılmıştır. Ayrıca 21. yüzyıl öğretmen becerilerinin tüm alt boyutlarının birbirleri arasında düşük veya orta düzeyde anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. The 21st century has its own important characteristics. Foremost among them, it is the information age and globalization, digitalization and demographic transformations cause a great change and transformation in this century. These features have affected the skills that students should have. The 21st century generation needs to acquire 21st century skills, including critical skills such as creativity, critical thinking, flexibility, media and ICT literacy, to prepare themselves for an uncertain future, adapt to extraordinary changes, direct the change, and even make change happen. Changes in the learner skills have had profound effects on the competencies that teachers must acquire as well. Today's teachers, on the other hand, need to be equipped with 21st century teacher skills to help students acquire these new skills. Teaching interdisciplinary, associating what is taught with daily life, using information and communication technologies effectively, developing high-level cognitive skills and providing analytical thinking, managing and realizing change, being digitally literate; providing fast, critical and effective feedback, creating problem-based learning situations, guiding learning, using constructivist techniques, etc. skills are included in 21. century teacher skills.The aim of the study is to determine to what extent secondary school teachers working in Bursa use 21st century teacher skills and the variables that differentiate the usage of them. Scanning models were used in the research. In the study, the 21st Century teacher skills questionnaire developed by Orhan Göksun (2016) was applied to 383 teachers. The teachers rated all of the skills in the questionnaire above average. This shows that they evaluate themselves as competent in 21st century teacher skills. It was determined that among the subdimensions of 21st century teacher skills, affirmative skills were used the most and flexible teaching skills were the least. The variables of gender, age, branch, seniority, school type and last education status were also examined in the study. It has been determined that the variable of age has a significant difference in favor of young teachers only in productive skills subdimension, the variable of seniority has a significant difference in favor of teachers with 16 years and more professional experience only in managerial skills subdimension, the branch variable has a significant difference in favor of teachers in the fine arts branch in managerial skills and flexible learning skills subdimensions, and the school type variable has a significant difference in favor of teachers working in the private sector in managerial skills, technopedagogical skills and affirmative skills subdimensions. The variables of gender and school type don't differentiate the usage of 21st century teacher skilss. In addition, it has been determined that all sub-dimensions of 21st century teacher skills have a low or moderate level of significant and positive relationship between each other.

Danışman: Dr. Öğr. Üyesi Mehmet Zeki İlgar, Araştırmada lise öğrencilerinin 21. yüzyıl becerilerine ne ölçüde sahip oldukları algısı ve bu becerilerin algılanma düzeyindeki farklılıklara; sınıf seviyesi, cinsiyet, üniversiteye girişte hazırlandıkları puan türü değişkenlerinin etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu inceleme nicel bir araştırmadır ve tarama modeli uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini 2020-2021 eğitim-öğretim yılında İstanbul ilindeki lise öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise özel Anadolu Liselerinden öğrenim görmekte olan öğrencilerinden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak ortaöğretim ve yükseköğretim çağındaki bireylerin 21. Yüzyıl becerilerini yoklayan Çok Boyutlu 21. Yüzyıl Becerileri Ölçeği (Çevik ve Şentürk, 2019) kullanılmıştır. Elde edilen bulgular istatistiksel veri analiz programı SPSS ile incelenmiş; aritmetik ortalama, standart sapma gibi betimsel istatistikler, T testi, ANOVA analizleri kullanılarak işlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre ortaöğretim öğrencileri genel olarak 21. yüzyıl becerilerini ortalamanın üzerinde olduğunu algılamaktadır. Öğrencilerin eleştirel düşünme ve problem çözme becerileri algıları ortalamanın altında seviyededir. Kız öğrencilerin girişimcilik ve yenilikçilik becerileri konularında algıları ile kariyer farkındalıkları genel ortalamanın üstündedir. Bu becerilere sahip olma algıları, erkek öğrencilere kıyasla daha alt düzeydedir. Öğrencilerin 21. yüzyıl becerilerini algılama düzeylerini, üniversite giriş sınavına hazırlıkları puan görüne incelendiğinde de Eşit Ağırlık (EA) puan türünde yükseköğretime hazırlanan öğrencilerin, Sayısal (SAY) puan türündeki öğrenim gören öğrencilere göre eleştirel düşünme ve problem çözme becerilerinde kendilerini daha olumlu algıladıkları sonucuna varılmıştır. Bu araştırmada elde edilen sonuçlar lise öğrencilerinin, kendilerinde 21. yüzyıl becerilerini hangi düzeyde algıladıklarını; sınıf seviyesi, cinsiyet ve ders seçimi/puan türü (EA-SAY) değişkenlerine göre ortaya koymuştur. Elde edilen sonuçlar öğrencilerin 21. yüzyılın yeni nesil becerileri algılaması konusunda, ortaöğretimde sınıf seviyesi ve üniversiteye girişte puan türü ölçütlerine göre diğer çalışmalara kaynaklık edebilecektir., In the research, the perception of high school students to what extent they have 21st century skills and the differences in the level of perception of this skill; It is aimed to examine the effects of the variables of grade level, gender, and the type of score they are prepared for at university entrance. This study is a quantitative research and scanning model was applied. The universe of the research consists of high school students in Istanbul in the 2020-2021 academic year. The sample of the research consists of students studying at private Anadolu High Schools. The Multidimensional 21st Century Skills Scale (Çevik & Şentürk, 2019), which examines the 21st century skills of individuals in secondary and higher education age, was used as a data collection tool. The findings were analyzed with the statistical data analysis program SPSS; descriptive statistics such as arithmetic mean, standard deviation, T test, ANOVA analysis were used. According to the results of the research, secondary school students generally perceive their 21st century skills to be above the average. Students' perceptions of critical thinking and problem solving skills are below average. Perceptions and career awareness of female students on entrepreneurship and innovation skills are above the general average. Perceptions of having these skills are lower than male students. When the students' level of perception of 21st century skills and their preparation for the university entrance exam are examined in terms of points, it is concluded that the students preparing for higher education in the Equal Weight (EA) score type perceive themselves more positively in critical thinking and problem solving skills than the students in the Numerical (SAY) score type. The results obtained in this study, at what level high school students perceive 21st century skills in themselves; grade level, gender and course selection/score type (EA-SAY) variables. The results obtained will be a source for other studies on students' perception of the new generation skills of the 21st century, according to the grade level in secondary education and the type of score at university entrance.

COVID-19 SALGINI DOLAYISIYLA ALINAN TEDBİRLERİN 65 YAŞ ve ÜZERİNDEKİLERE ETKİLERİ Amaç: Bu araştırmada COVID-19 salgınının ve hükümetin uyguladığı tedbirlerin 65 yaş üzeri nüfusun hayatını nasıl etkilediğini tespit etmek amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada anket araştırmasına 414 kişi, nitel araştırmaya yarı yapılandırılmış sorularla yapılan derinlemesine görüşmelere 20 ve odak grup görüşmelerine 20 kişi olmak üzere 40 kişi katılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılanların %77,5’inin kamu alanlarını kullanma sıklığında, %86,7’sinin aile fertleri, komşular, akrabalar ve arkadaşlarla görüşme sıklığında azalma olduğu ve %53,4’ünün kendilerini daha yalnız hissettikleri bulunmuştur. Apartman dairesinde yaşayan katılımcıların evde kaldıkları dönemde hem fiziksel hem zihinsel olarak daha olumsuz etkilendikleri, köyde ikamet eden, müstakil veya bahçeli evi olanların sokağa çıkma yasaklarından daha az etkilendikleri belirlenmiştir. Kronik hastalığı bulunan, tetkik, tedavi veya rehabilitasyon hizmetine ihtiyaç duyan katılımcıların COVID-19 hastalığına yakalanma korkusu veya toplu taşıma araçlarını kullanmalarının yasaklanması nedeniyle sağlık hizmetine erişimde problem yaşadıkları tespit edilmiştir. Sonuç: COVID-19 salgını ve dolayısıyla alınan tedbirlerin 65 yaş üzerindekileri etkileme düzeyinde; cinsiyet, şehir ya da köyde ikamet etme durumu, yaşanılan konut türü, kişisel tecrübeler ve karakter özelliklerinin etkili olduğu görülmüştür. THE EFFECTS OF THE MEASURES TAKEN ON PEOPLE 65+ DUE TO THE COVID-19 OUTBREAK Objective: In this study, it is aimed to determine how the COVID-19 epidemic and the measures implemented by the government affect the life of the population over 65 years old. Material and Methods: In this study, 414 people participated in the survey, 40 people participated in qualitative research, 20 in-depth interviews with semi- structured questions and 20 in focus group interviews. Results: It was found that 77.5% of the participants in the study had a decrease in the frequency of using public spaces, 86.7% had a decrease in the frequency of meeting with family members, neighbors, relatives and friends, and 53.4% felt more alone. It has been determined that the participants living in the flats are affected more negatively both physically and mentally during their stay at home, and those who live in the village, have a detached house or have a garden, are less affected by the curfews. It has been determined that participants with chronic diseases who need examination, treatment or rehabilitation services have problems in accessing health services due to the fear of contracting COVID-19 disease or the prohibition of public transport. Conclusion: At the level of impact of the COVID-19 epidemic and the measures taken for those over the age of 65; gender, city or village residence status, type of residence, personal experiences and character traits were found to be effective.

1.ÖZETİstanbul’un Bir İlçesinde Covid-19 Pandemisinde Sağlık Arama Davranışlarını Etkileyen Değişkenlerin Etkilik Düzeylerinin Yapısal Eşitlik Modellendirmesi ile DeğerlendirilmesiÖğrenci Adı: Dr. Pınar ATALIDanışman Adı : Prof. Dr. Seyhan HIDIROĞLUAnabilim Dalı : Halk SağlığıAmaç: Araştırmamızla, Covid-19 pandemisinde bireylerin otoriter uygulamalar sonucu gösterdikleri düşünülen sağlık arama davranışlarının etkilendiği değişkenler ve etki düzeylerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: İstanbul’un bir ilçesinde Mart-Haziran (2021) süresi yürütülen anket çalışmamızda katılımcılara; sosyo-demografik özellikler ile ‘Sağlık bilişleri, Sağlık arama davranışı, Koronavirus korku düzeyi ve Sağlıklı yaşam biçimi davranışları’ ölçek soruları soruldu. Elde edilen sonuçlarla sağlık arama davranışını etkileyen değişkenlerin etki düzeyleri yapısal eşitlik modellemesi ile incelendi. Bulgular: Araştırmamıza katılanların %60,36’sı (n=216) kadındır. Katılımcıların çoğu 31-40 yaş arası (%27,11; n=106) ve yüksek öğrenim mezunlarıdır (%62,31; n=243). En çok katılan meslek grubu (%46,98; n=132) sağlık çalışanlarıdır. Sonuçlardan, kadınların daha fazla sağlık arama davranışı gösterdikleri; genç bireylerin daha çok on-line sağlık arama davranışı, yaşlı bireylerinse daha çok sağlık sorumluluğu gösterdikleri, yüksek öğrenimli bireylerin daha çok geleneksel sağlık arama davranışı gösterdikleri; ilk on iki yaş en uzun yaşanılan bölgenin sağlık arama davranışlarının şekillenmesinde daha etkili olduğu, alt sosyo-ekonomik seviyenin Covid-19 korku düzeyini 1,94 kat (%95 GA:1,08-3,48) arttırdığı, sağlık arama davranışları üzerine işlevsiz sağlık inançları ve sağlıklı yaşam biçimi davranışının pozitif etki ettiği, koronavirüs korku düzeyinin etkisinin olmadığı bulundu. Sonuç: Araştırmamız, Covid-19 pandemisinde otoriter uygulamalarla alınan tedbirlerin sağlık davranışlarını etkilediğini; bireylerin sağlık inançlarının ve yaşam biçimi haline gelen davranışlarının sağlık arama davranışına yönelten başlıca etmenlerden olduğunu saptadı.Anahtar kelimeler: Covid-19, pandemi, sağlık arama davranışı, yapısal eşitlik modellemesi 2.SUMMARYEvaluation of Effectiveness Levels of Variables Affecting Health Seeking Behaviors in a District of Istanbul during the Covid-19 Pandemic by Structural Equation ModelingStudent Name: Dr. Pınar ATALIName of Supervisor: Prof. Dr. Seyhan HIDIROĞLUDepartment : Public HealthObjective: In this study, aimed to evaluate the variables and their effectiveness levels that affect the health-seeking behaviors of individuals as a result of authoritarian practices in the Covid-19 pandemic.Materials and Methods: In our study, which was conducted in a district of Istanbul for the period of March-June (2021), to the participants; socio-demographic characteristics and 'Health cognitions, Health-seeking behavior, Coronavirus fear level and Healthy lifestyle behaviors' scale questions were asked. The results obtained, the effect levels of the variables affecting the health-seeking behavior were examined by structural equation modeling.Results: In our study, n=216 (60,36%) were female. Most of the participants are between the ages of 31-40 (27,11%; n=106) and graduates of higher education (62,31%; n=243). The most participating occupational group (46,98%; n=132) are health workers. From the results, women showed more health-seeking behavior; young individuals show more online health-seeking behavior, older individuals show more health responsibility, individuals with higher education show more traditional health-seeking behavior, where the longest living region for first twelve years is more effective in shaping health-seeking behaviors, lower socio-economic level increases the Covid-19 fear level 1,94 times (95% CI: 1,08-3,48); health beliefs and healthy lifestyle behaviors had a positive effect on health-seeking behaviors, while the level of fear of coronavirus had no effect.Conclusion: Our research shows, the measures taken with authoritarian practices in the Covid-19 pandemic affect health behaviors; individuals' health beliefs and lifestyle behaviors are the main factors leading to health-seeking behavior.Keywords:Covid-19, pandemic, health-seeking behavior, structural equation modeling

Yüksek Lisans Tezi, Tarihi serüven içerisinde önem arz eden tartışma konularının başında gelen “deizm” düşüncesi, bugün hala 21. yüzyılda da pek çok diğer meseleler bakımından da önemini yitirmeyerek popüler konumunu sürdürmektedir. Ortaya çıktığı ortam itibariyle de “deizm” iddiasının belli başlı arayışlar neticesinde vuku bulduğunu söylemek gerekir. Ancak, bu çalışmada deizmin yaşadığımız çağ ve toplumda da varlığını sürdürüyor olmasından hareket ederek konu tarihsel ve teorik açıdan incelenmiştir. Ayrıca, toplumunun önemli bir bölümünün Müslüman olduğu bilinen 21. yüzyıl Türkiye’sinde yaşayan deistlerle yapılan görüşmelerin verileri analiz edilmiştir. Sonuç aşamasında elde edilen veriler objektif bir bakış açısıyla değerlendirilerek 21. yüzyıl Türkiye’sinde yaşayan deistlerin deist olma süreçleri ve dünya görüşlerini içeren deizmin psikolojik ve sosyolojik nedenleri anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda nitel araştırma tekniklerine uygun olarak, problem bakımından araştırma, "keşfedici" ve "betimleyici" bir amaç içerisinde ele alınmış ve konuyla ilgili nitel verilere ulaşabilmek için görüşme ve doküman inceleme gibi nitel araştırma tekniklerinden yararlanılmıştır., discussion in the historical adventure, still continues its popular position in the 21st century without losing its importance in terms of many other issues. Specifically, if a society in Turkey is often considered the domain expansion and increasing trend on the younger generation, it is necessary to set forth the terms of its historical and theoretical reasons. On the other hand ıt is important to investigate the reappearance of the claim of "Deism" from its shelves. However, in this study, the subject has been examined from a historical and theoretical perspective, based on the existence of deism in our age and society. In addition, the data of interviews with deists living in 21st century Turkey, where a significant portion of its society is known to be Muslim, has been analyzed. The data obtained at the conclusion phase were evaluated with an objective perspective and the psychological and sociological reasons of deism, including the deist processes and world views of the deists living in 21st century Turkey, were tried to be understood. In this context, in accordance with qualitative research techniques, problem type research has been handled with a "exploratory" and "descriptive" purpose, and qualitative research techniques such as interview and document reviews were used in order to reach qualitative data on the subject.

TEZ13114 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2020. Kaynakça (s. 158-189) var. XII, 190 s. :_29 cm. 1500 yılında Asya, bölgesel anlamda dünyanın en güçlü ekonomisi olarak ön plana çıkarken, Asya’ya bu gücü kazandıran en büyük iki ekonomi ise Çin ve Hindistan’dır. Ancak dünyanın geri kalanına kıyasla çok daha gelişmiş bir ekonomiye sahip olan bu bölgenin, Coğrafi Keşiflerin de etkisiyle yavaş yavaş gücünü kaybetmeye başladığı görülmektedir. Bu keşifler ve sonrasında ortaya çıkan sömürgecilik hareketleri nedeniyle Asya, Afrika ve Amerika Kıtaları, Avrupalıların kontrolü altına girmiştir. Asya’dan ipek, pamuk ve baharat; Afrika’dan köle ve değerli madenler; Amerika’dan ise altın, gümüş ve gıda maddeleri, özellikle Portekiz, İspanya, İngiltere, Hollanda ve Fransa aracılığıyla Avrupa’ya taşınmıştır. Bu sayede dünya ekonomisinin merkezi de Asya’dan Avrupa’ya kaymıştır. Bu süreçten en çok kazançlı çıkan ülke ise İngiltere olmuştur. 18. yüzyılın sonlarına doğru ortaya çıkan Sanayi Devrimi sayesinde, İngiltere dünyanın en güçlü ekonomilerinden biri haline gelmiştir. Önce Kıta Avrupa’sına daha sonra ise Amerika’ya yayılan Sanayi Devrimi, başta Amerika olmak üzere birçok ülkenin gelişmesine katkı sağlamıştır. İngiltere’de Sanayi Devrimi’nin ortaya çıktığı dönemlerde bağımsızlığını kazanan Amerika, sanayi yatırımları sayesinde sonraki yüz yıl boyunca hızlı bir şekilde büyümüştür. 1914 yılında patlak veren 1. Dünya Savaşı’ndan sonra Avrupa ülkelerini ekonomik anlamda zor günler beklerken, Amerika ise bu süreçten güçlenerek çıkmıştır. Ancak tüm bu ekonomik gücüne rağmen 1929 yılında yaşanan Büyük Buhran’dan en çok etkilenen ülkelerden biri olan Amerika, 2. Dünya Savaşı ile birlikte tekrar eski gücüne kavuşmuştur. Böylece Sanayi Devrimi ile birlikte dünya ekonomisinin merkezi Asya’dan Avrupa’ya kayarken, özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısı ile birlikte bu güç artık Amerika’ya geçmiştir. 21. yüzyıla gelindiğinde ise Amerika, hâlâ dünyanın en güçlü ekonomisidir. Ancak, özellikle teknoloji yatırımları sayesinde hızlı bir şekilde büyüyen Asya ülkeleri, Amerika merkezli dünya ekonomisindeki hâkimiyetin yüzyıllar sonra tekrar Asya’ya kaymasının çok da uzak bir ihtimal olmadığını gösteriyorlardı. Özellikle son yirmi yılda yaptığı yatırımlarla önemli sektörlerde dışa bağımlılığı azaltmaya çalışan, sanayi üretimini artıran ve teknoloji yatırımlarını hızlandıran Türkiye ise bu sayede bölgenin en güçlü ekonomilerinden biri haline gelmiştir. Ancak Türkiye sadece kendi bölgesinin değil aynı zamanda dünyanın en güçlü ekonomilerinden biri olmak için çabalamaktadır. Mevcut şartlarda bu hedefinden uzak gibi görünen Türkiye’nin, uzun vadede ise bu hedefe ulaşacağı tahmin edilmektedir. In 1500, while Asia came to the fore as the world’s powerful economy in the regional sense, the two biggest economies were China and India that gave this power to Asia. However, this region, which had a much more developed economy compared to the rest of the world, seems to be gradually losing its power with the effect of geographical discoveries. Due to these discoveries and following colonial movements, the continents of Asia, Africa and America have come under the control of the Europeans. Silk, cotton and spices from Asia; slave and precious metals from Africa; gold, silver and foodstuffs from America were moved to Europe, especially through Portugal, Spain, England, Netherlands and France. Thus, the center of the world economy shifted from Asia to Europe. England has been the most profitable country from this process. Thanks to the Industrial Revolution that emerged towards the end of the 18th century, England became one of the most powerful economies in the world. The Industrial Revolution, which firstly spread to Continental Europe and then to America, contributed to the development of many countries, especially America. America, that gained its independence in the periods when the Industrial Revolution emerged in England, has grown rapidly over the next hundred years thanks to its industrial investments. After the First World War, which erupted in 1914, while European countries had hard times ahead economically, America came out of this process by getting stronger. Although, despite all this economic power, America, one of the most affected countries by the Great Depression experienced in 1929, regained its strenght with the Second World War. Thus, with the Industrial Revolution, while the center of the world economy shifted from Asia to Europe, especially with the second half of the 20th century, this power has passed to America now. By the 21th century, America is still the strongest economy in the world. However, Asian countries, which grew rapidly thanks to technology investments, showed that the domination of the American-centered world economy is not a distant possibility to shift back to Asia after the centuries. Turkey, also that tries to reduce foreign dependency on important sectors, increases industrial production and accelerates technology investments especially in the last twenty years; hence has become one of the most powerful economies in the region. Turkey strives to become one of the most powerful economy not only in its own region but also all over the World. In the present context, this goal seems far from Turkey, however in the long term, it is estimated to reach this goal.

Yüksek Lisans Tezi, Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin sosyal ağları kullanım amaçlarını belirlemektir. Bu amaç ve alt amaçlar doğrultusunda öğretmenlerin demografik özellikleri ile internet ve sosyal medya kullanım durumları arasındaki ilişki analiz edilmiş; öğretmenlerin sosyal ağları kullanım amaçlarının, öğretmenlerin demografik özellikleri, internet kullanım durumları ve sosyal medya kullanım durumlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığı belirlenmiştir. Araştırmanın örneklemini 2017-2018 eğitim öğretim yılında, Amasya ilinin Suluova ilçesindeki Milli Eğitim Bakanlığına bağlı devlet okullarının farklı branş ve kademelerinde görev yapmakta olan 254 kadın 237 erkek olmak üzere 491 öğretmen oluşturmaktadır. Çalışmada nicel araştırma yöntemleri tercih edilmiş ve betimsel tarama modelinden yararlanılmıştır. Verilerin toplanılmasında iki bölümden oluşan bir anket kullanılmıştır. Birinci bölümde araştırmacı tarafından geliştirilen "Kişisel Bilgi Formu", ikinci bölümde Usluel, Demir ve Çınar (2014) tarafından geliştirilen "Sosyal Ağların Kullanım Amaçları Ölçeği" yer almaktadır. Verilerin analizinde SPSS 24.0 istatistik programı kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda öğretmenlerin sosyal ağları, en fazla "işbirliği" en az "iletişimi başlatma" amaçlarıyla kullandıkları belirlenmiştir. Araştırmanın bulgularında öğretmenlerin sosyal ağları kullanma amaçları açısından çeşitli değişkenler arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmiş olup, araştırma sonucunda araştırma alanına yönelik önerilerde bulunulmuştur., The purpose of this study is to state the aims of teacher's social networks. For these purposes and sub-objectives, the relationship between demographic characteristics of teachers and internet and social media usage stuations has been analyzed; whether teacher's social networks usage purpose differ according to the teacher's demographic features, their internet usage situations and their social media usage situations, has been stated. In 2017-2018 Education Year, the sample of the reseach is composed of 491 teachers (254 women, 237 men) who work in different branches and departments of the public school which are affiliated to the Ministry of National Education in Suluova, Amasya. In this study, quantitative research methods were preferred and descriptive browsing methods were used. In the process of gathering data, a survey has been used that is composed of two parts. In the first part, "Personal Information Form" which has been developed by the researcher, in the second part, "Scale of Use of Social Network" which has been developed by Usluel, Demir ve Çınar (2014) has been ranked. In the analysis of data, SPSS 24.0 statistics program has been used. In the result of analysis of data, teachers uses the social networks mostly for cooperation they use social networks "least" for the initating of communication. In the findings of the research, significant differences, between the various variables in terms of the purpose of using teacher's social network, has been detected, as the result of the research some recommendations have been made for the research field.

İnşaat sektörü bir üretim sürecine sahip olması ve mekân yaratması nedeniyle kapitalist ilişkiler içerisinde önem arz etmektedir. Sektör üretim alanının fiziki altyapısını oluştururken aynı zamanda kentsel alanın gelişimini de sağlamaktadır. Dünyada inşaat sektörü yatırımları gelişmekte olan ülkelere kaymaktadır. Sektörün finans ve uluslararası ticaretle ilişkisi yoğunlaşmaktadır. İnşaat sektörü ileri-geri bağlantılarıyla bu ülkelerdeki ekonomik büyümeyi etkilemektedir. Gelir dağılımı, istihdam, dış ticaret, çalışma koşulları gibi kalkınma hedefleri ise yapısal dönüşüm politikalarına ihtiyaç duymaktadır. İktisadi büyüme bir önceki döneme göre hasıla artışını iktisadi kalkınma ise kalkınma hedeflerindeki bütünsel ve nitel bir değişimi ifade etmektedir. Bu çalışmanın özgün tarafı da burada ortaya çıkmaktadır. Türkiye’de 2002 yılı sonrasında ülke ekonomisinde ve inşaat sektöründe oluşan büyüme, kalkınma hedefleri bağlamında anlatılmaya çalışılmaktadır. Bu büyümenin kalkınma hedeflerini gerçekleştirmediği vurgulanmaktadır.--------------------The construction sector is important in capitalist relations because it has a production process and creates space. While the sector constitutes the physical infrastructure of the production area, it also provides the development of the urban area. In the world, construction sector investments are shifting to developing countries. The relationship of the sector with finance and international trade is intensified. The construction sector affects economic growth in these countries through back-and-forth linkages. Development targets such as income distribution, employment, foreign trade, working conditions require structural transformation policies. Economic growth states the increase in output compared to the previous turn, and economic development states the total and qualitative change in development goals. The original side of this study also emerges here. In this study, growth in Turkey which formed in the construction sector and country's economy after 2002 will be explained in the context of development goals. It is emphasized that this growth does not fulfill the development goals.

Fiyat istikrarının sağlanmasında mevcut para ve maliye politikalarının yetersiz kalması, politika otoritelerini alternatif politika arayışına yöneltmiştir. Bütçe açıklarının merkez bankası kaynaklarıyla finansmanı neticesinde ortaya çıkan enflasyonist etkileri kontrol altına almak ve hem iç hem de dış ekonomik dengeyi sağlamak amacıyla merkez bankası bağımsızlığı konusu yoğun olarak tartışılır hale gelmiştir. Hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülkeleri yakından ilgilendiren bu kurumsal gelişme para politikasının bağımsız olması gerektiği görüşünü vurgulamıştır. Özellikle gelişmekte olan ülkelerde kamusal yatırımların ulusal tasarruflarla karşılanamaması, üçüz açıkların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu noktada, merkez bankalarına bağımsızlık sağlanarak üçüz açıkları oluşturan bütçe açığı, cari açık ve tasarruf açığının dengeye getirilmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda tezimizin temel amacı, gelişmekte olan ülkelerde merkez bankası bağımsızlığının üçüz açıklara etkisini araştırmaktır. Bu çerçevede, merkez bankası bağımsızlığı kavramsal ve teorik olarak incelenmiş ve gelişmekte olan ülkelerde üçüz açıklar üzerindeki etkileri ampirik olarak analiz edilmiştir. 1980-2014 dönemini kapsayan ve 66 gelişmekte olan ülkenin ele alındığı çalışmada Genelleştirilmiş En Küçük Kareler (GLS) ve Hausman-Taylor tahmincileri kullanılmıştır. Ampirik bulgulara göre, gelişmekte olan ülkelerde merkez bankası başkanı değişim hızı ile bütçe açıkları arasında pozitif bir ilişki bulunduğu ancak, yasal bağımsızlık ile bütçe açıkları arasında herhangi bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. Yasal bağımsızlık ile cari açıklar arasında negatif bir ilişki olduğu anlaşılmış ancak, merkez bankası başkanı değişim hızı ile cari açıklar arasında herhangi bir ilişkiye rastlanmamıştır. Bununla birlikte, yasal bağımsızlık seviyesi arttıkça tasarruf açığının azaldığı ve merkez bankası başkanı değişim hızı ile tasarruf açıkları arasında bir ilişki olmadığı görülmüştür. --------------------The lack of monetary and fiscal policies to ensure price stability has led policy authorities to seek alternative policies. The issue of central bank independence has been intensively discussed in order to control the inflationary effects resulting from the financing of budget deficits with central bank resources and to ensure both internal and external economic balance. This institutional development, which is closely related to both developed and developing countries, emphasized the view that monetary policy should be independent. Public investments could not be met by national savings especially in developing countries led to the emergence of triple deficits. In this respect, it was aimed to balance the budget deficit, current account deficit and savings gap that created triple deficits by providing independence to central banks. In this context, the main purpose of our thesis is to investigate the effects of central bank independence on triple deficits in developing countries. Within this framework, the independence of central bank was examined conceptually and theoretically and its effects on triple deficits in developing countries were analyzed empirically. Generalized Least Squares (GLS) and Hausman-Taylor estimators were used in the study, which covered the period of 1980-2014 and 66 developing countries. According to empirical findings, there is a positive relationship between the turnover rate of head of central bank and budget deficits in developing countries, however, there is no relationship between legal independence and budget deficits. There is a negative relationship between legal independence and current account deficits, however, no relation has been found between the turnover rate of head of central bank and current account deficit. On the other hand, as the level of legal independence increased, the savings gap decreased and there was no relationship between the turnover rate of head of central bank and saving deficits.

15 Temmuz darbe girişimi ülkemizin demokrasi tarihinde büyük bir dönüm noktasıdır. Yaklaşık olarak her on yılda bir demokrasimizi kesintiye uğratan darbe ve muhtıralara zemin hazırlaması bakımından büyük bir rol üstlenen medya, bu sefer darbeye karşı milli iradeyi destekleyerek demokrasinin yanında yer almış, darbe girişiminin önlenmesinde etkili bir faktör olmuştur. Bu çalışmada; 15 Temmuz darbe girişiminin önlenmesinde önemli bir yeri olan medya konu edilmiştir. Çalışmanın ilk bölümünde medya ve demokrasiye kavramsal çerçeve çizilmiş olup bu konuyla ilgili literatüre yer verilmiştir. İkinci bölümde ise Türk siyasi tarihinde demokrasimizde kara leke olarak bildiğimiz 27 Mayıs 1960 ve 12 Eylül 1980 tarihinde gerçekleşen darbeler, 12 Mart 1971 muhtırası, 28 Şubat 1997 postmodern darbe ve son olarak 27 Nisan 2017 tarihinde mevcut hükümete karşı gerçekleşen e-muhtıra ele alınmıştır. Çalışmanın son bölümünde ise 15 Temmuz darbe girişiminde geleneksel ve yeni medya araçlarının darbe girişimine karşı tutumu eleştirel söylem analizi yöntemiyle incelenmiştir.--------------------July 15 coup attempt is a milestone in the history of democracy in our country. The mass media, which has played a major role in bringing about a coup and a memorandum that interrupts our democracy every decade, has taken part in democracy by supporting the national will against the coup, and this has been an effective factor in the prevention of the coup attempt. The media, which has an important role in the prevention of the July 15 coup attempt, is the subject of this study. In the first chapter a conceptual framework is drawn for the mass media and democracy with related literature review. As for second section, the coups May 27, 1960 and September 12, 1980, which we know as black mark in Turkish political history, the March 12, 1971 memorandum, 28 February 1997 postmodern coup and finally the April 27, 2017 e-memorandum against the current government were handled. In last part of the study, the attitude of the traditional and new media tools against the July 15 coup attempt, was analyzed with the method of critical discourse analysis.

Vergiler, devletin en önemli gelir kaynağı olmakla birlikte maliye politikasının da en önemli ve etkin araçlarından birisidir. Kalkınmanın finansmanına hizmet edebilecek birden fazla iç ve dış finansman kaynağı bulunmakla birlikte özellikle gelişmekte olan ülkelerde dış finansman kaynakları ilerde ülke ekonomisi üzerinde ağır yükler oluşturmaktadır. Vergiler dış finansman kaynaklarına göre daha az maliyete sahiptir. Diğer yandan kalkınmanın finansmanı için diğer iç finansman kaynaklarına kıyasla vergiler, ekonomik ve sosyal hayatı düzenleyerek maliye politikasının amaçlarından olan iktisadi büyüme ve kalkınma amacına hizmet edebilecek en güvenilir kaynaktır. Bu çalışmanın amacı; 2000 yılı ve sonrası Türkiye’ deki ekonomik gelişmeler doğrultusunda uygulanan maliye politikalarının incelenmesi ve uygulanan vergi politikalarının diğer ülke politikaları ile de mukayese edilerek kalkınmanın finansmanına etkisi incelenmiştir.--------------------Taxes are one of the most important sources of income of the state and one of the most important and effective means of fiscal policy. There is more than one source of internal or external finance to serve development financing but taxes especially in developing countries constitute a heavy burden later in the process on the economy of those countries. Taxes have less cost than external financing sources. On the other hand, taxes are the most reliable source for economic growth and development, one of the objectives of fiscal policy, by regulating economic and social life, as compared to other sources of internal finance for development financing. The aim of this study is investigation of fiscal policy implemented in line with the economic developments in Turkey since 2000 and examination of the effects of tax policy on development financing by comparing with other countries tax policies.

Bu araştırmada evli kadınların toplumsal cinsiyet algıları ile spiritüel iyi oluşlarının psikolojik istismar profillerini ne düzeyde yordadığı incelenmiştir. Çalışmanın örneklemini birlikteliği halen devam eden ve boşanma davası aşamasında olan 306 kadın oluşturmaktadır. Araştırmada ayrıca kadınların toplumsal cinsiyet algıları, spiritüel iyi oluşları ve psikolojik istismar profilleri bazı demografik değişkenlere göre incelenmiştir. Araştırmada veri toplama araçları olarak Duyan ve Altınova (2013) tarafından geliştirilen Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeği, Ekşi ve Kardaş (2017) tarafından geliştirilen Spiritüel İyi Oluş Ölçeği ve Sackett ve Saunders (1999) tarafından geliştirilen ve Boyacıoğlu, Erdugan ve Uysal (2016) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Psikolojik İstismar Profili ölçeği ile araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma örneklemi kartopu ve kolay örnekleme yoluyla belirlenmiştir. Araştırmada; betimsel analizler, bağımsız grup t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Pearson Çarpım Moment Korelasyon analizi Doğrusal Regresyon analizi ve Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) uygulanmıştır. Elde edilen veriler bilgisayarda “SPSS for Windows 24.0” ve “AMOS” programında çözümlenmiş, manidarlıklar minimum p

Demokratikleşme ve sosyalleşmeye en büyük katkı sağlayan araçlardan biri olan medya, demokrasilerde `dördüncü güç` olarak nitelendirilmektedir. Medya, bir anlamda devlet ve toplum arasında iletişim kuran en aktif bağlardan biri olarak öne çıkmaktadır. Bu doğrultuda felsefi zemin olarak yazılı, görsel ve işitsel medyanın topluma karşı sorumlulukları ve işlevleri temelde birbirlerinden farklı değildir. Küreselleşme süreciyle dünyada yaşanan teknolojik gelişmeler, siyasi ve ekonomik yapılardaki değişimler sonucunda ülkelerdeki özgürlük ve demokrasiye yönelik kavramlar ve iletişim alanı farklı boyutlara taşınmış durumdadır. Medyanın ticarileşmesi, medya ekonomisinin oluşmasına yol açmıştır. Medya, fayda-sorumluluk anlayışı içinde, kamusal faaliyetlerinin yanı sıra ticari faaliyetlerin de sürdürüldüğü bir sektör olarak da varlık göstermiştir. Farklı ülkelerde dönem dönem farklı tonlara bürünse de, tarihsel ve felsefi olarak klasik anlamda medya ve devlet ilişkisi; liberalizme dayanan, günümüzde küresel düzeyde en yaygın olan serbest piyasa ekonomisi üzerinde inşa edilmiştir. Özellikle firma faydasını maksimuma çıkarma anlayışıyla serbest piyasa içinde rekabet ederken, sosyal sorumluluk anlayışını da dikkate alan bir özel medya sektörü felsefesi anlayışı teorik anlamda hakim olmuştur. Kapitalist model içinde devletlerin, başka bir deyişle kamu erkinin medya sektörü ile olan ilişkisi, teorik anlamda, kamu hizmeti ve sosyal sorumluluk anlayışı içerisinde medyanın hareket etmesi ve bu faaliyeti yürütürken, maksimum sosyal faydaya ulaşacak adil medya rekabeti ve kurallarının oluşturulmasıdır. Küresel ölçekte yaygın olan piyasa ekonomisi-medya-kamu ilişkisi içerisinde kurulan `serbest piyasa modeli` kuralları; bir ülkenin tarihsel, kültürel ve felsefi anlayışına bağlı olarak dönüşebilmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de medya-kamu ilişkisinin serbest piyasa modeli felsefesi içindeki uyum durumunu betimlemektir. Bu bağlamda, klasik anlamda medya ve devlet arasındaki felsefeden doğan `medya-kamu hizmeti-devlet` ilişkisi çerçevesinde Türkiye'de piyasa kurma-düzenleme ve denetleme gibi medya politikaları ve kurallarının medyanın ekonomisine olan etkileri – olumlu veya olumsuz - ele alınmıştır. Türk Basın Tarihi Osmanlı Devleti Dönemi'nden başlayarak, basın süreçleri, ulusal ve uluslararası koşullarda Türk Basını ve medyasının dönüşüme nasıl uyum sağladığı ve bu oluşumların Türk medya ekonomisine nasıl yansıdığı sorunsallaştırılmıştır.Anahtar Kelimeler: Medya, Medya Politikaları, Medya Ekonomisi, Kamu, Kamusal Alan. As one of the biggest contributors to socialization and democratization, media has characterized by the role of the as `Fourth Power`. In a sense, media stands out as the most active link communicating between the state and the society. In this direction, the functions and responsibilities of the printed, visual and auditory media towards the society do not differ from one another in essence. The technological developments and changes in the political and economic structures emerging with the process of globalization caused the concepts and communication space related to liberty and democracy in countries to change dimension. The commercialization of the media leads to the emergence of the media economy. Along with constituting a sphere where public events occured, media also exists as an industry where commercial activities take place. In this context, the media policies within the framework of the `media-public-state` relationship emerging out of the relationship between the media and the state has been approach in this study.Media and the state have been considered entities acting as two important actors in the social system. Because the history of the Turkish Press is full of many difficult periods, the Ottoman Period is chosen to be the starting point of the study to provide a basis, and it is tried to explain the press processes, how the Turkish Press and Media adapted to change in national and international conditions and how these developments reflect on the Turkish Media Economy.Keywords: Media, Media Policies, Media Economy, Public, Public Sphere. 195

YÖNETİŞİM AKTÖRÜ OLARAK AVRUPA KENT AĞLARI:Türk Belediyelerinin EUROCITIES DeneyimiBu tezde amaçlanan, Avrupa düzeyinde örgütlenen ulusötesi kent ağlarının bir yönetişim aktörü olarak gelişip gelişmediklerinin ve bu bağlamda Türkiye’deki belediyelerin fotoğrafın neresinde durduğunun araştırılmasıdır. Yönetişim, yeni kamu yönetimi yaklaşımı, belli yönleriyle Avrupalılaşma, çok katmanlı yönetişim ve yönetişim ağları bağlamında kent ağları yeni bir aktör olarak mı gelişiyor? Türkiye’deki belediyeler bu aktörün sahip olduğu rolün bir parçası olabiliyor mu? Yönetişim anlayışının küresel ölçekte meydana getirdiği dinamikler, AB’nin yönetimsel süreçlerinin olduğu gibi yerelleşme siyasalarının temellerinin oluşturulmasında da oldukça belirleyici olmuştur. Her ne kadar Avrupa kentleri AB bütünleşmesinin birçok sürecinden geçmişten bu yana fazlasıyla etkilenmiş olsa da; günümüzde AB yönetsel alanında özellikle yönetişim ve yeni kamu yönetimi yaklaşımlarıyla birlikte daha fazla etkinlik kazanmaya başlamıştır. Bir yönüyle yeni kamu yönetimi ve yönetişim anlayışlarının tesir ettiği yerelleşme siyasasına da bağlı olarak AB müktesebatının önemli bir kısmının yerel yönetimler tarafından uygulanıyor olması, bu müktesebatın kapsadığı çerçevenin birçok alanında kentlerin AB ile etkileşim halinde olmasını ve yönetişim yapıları içinde hareketlilik kazanmalarını dikkat çekici hale getirmektedir. Bu bağlamda birçok alanda kentler, yeni kamu yönetimi anlayışı ve yönetişim çerçevesinde muhatap oldukları siyasaların pasif uygulayıcıları olmaktan öteye geçmeye başlamıştır. Kendilerini etkileyen AB düzeyindeki siyasaların şekillendirilmesi ve onlara yön verilmesi kentlerin gündemlerinde daha fazla yer bulmaktadır. Dolayısıyla, kentler Brüksel’deki temsiliyet yapılarını güçlendirmeye ve aralarında kurdukları ağlar vasıtasıyla AB kurumları tarafından yönetişim süreçlerinin etkin bir aktörü olarak kabul görülmeye başlanmıştır. Diğer bir yönüyle, kent ağlarının ileri sürülen etkileşim ve politika süreçlerine dahil etme rolü onların Avrupa yönetişiminin yeni bir aktörü gibi gelişmeye başlaması bağlamında araştırmaya değer bir alan sunmaktadır. Araştırmada, kavramsal ve kuramsal çerçevenin sahip olduğu perspektifi yansıtan ve kamu yönetimi, kamu politikaları, karşılaştırmalı politikalar ve kent politikaları literatüründe sıklıkla işlenen yönetişim yaklaşımı merceğinden kent ağları ele alınmıştır. Bununla birlikte, AB’nin salt uluslararası bir örgüt veya ulusüstü bir yapılanmadan ziyade, idare yapısı itibarıyla kendine özgü bir oluşum olduğuna ilişkin bir yaklaşımın da araştırma alanının daha iyi anlaşılmasına katkı yapacağı öngörülmüştür. Bu bağlamda, belli yönleri ile Avrupalılaşma ile yatay ilişkilerin daha iyi anlaşılmasına yönelik olarak yönetişim ağları yaklaşımı da kuramsal ve kavramsal perspektife zenginlik katan boyutlar sunmuştur. Araştırma, soru formlarına dayalı vaka/durum çalışması olarak biçimlendirilmiştir. 2016 yılı itibarıyla EUROCITIES’e üye Türkiye’den 14 belediye nezdinde görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kullanılan veri toplama aracı “soru formu/anket” şeklindedir. Yapılan anket uygulaması neticesinde araştırma sorularına ilişkin bulgular ortaya konarak, yorumlanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde tez konusuna ilişkin muhakemenin ve anlayışın gelişmesi ile benzer vaka/durumlarla kıyaslama yapılmasına imkân verecek derinliğin sağlanmasına önem verilmiştir. Araştırma; EUROCITIES’in üye Türk belediyelerin Avrupa düzeyinde hareketlilik kazanmasında ve kentler arasındaki etkileşimlerinde üstlendiği rolün henüz etkin bir safhada olmadığı, bununla birlikte ilgili belediyenin ağırlıklı olarak sahip olduğu liderliğin, vizyonun, beşeri ve mali kaynak kapasitesinin söz konusu role pozitif bir yön verebileceği sonucunu yansıtmaktadır.--------------------EUROPEAN CITY NETWORKS AS GOVERNANCE ACTORS:EUROCITIES Experience of Turkish MunicipalitiesThis thesis addresses the questions whether the transnational city networks, based in Europe, emerge as governance actors, and in this context, where the Turkish municipalities stand in this picture? Do city networks develop and progress as new forms of governance at European level in the context of governance and new public management and of certain aspects of Europeanization, multi-level governance and governance networks approaches? Do the Turkish municipalities manage to be a part of the role of these actors play?Dynamics and outcomes diffused by the governance approach through global scale had influence on the creation of the basic structure of decentralization policies as well as on EU administrative processes. Although European cities have always been susceptible actors of EU integration processes, recently they began to gain more efficiency within EU polity on the occasion of the perceptions of governance and the new public management approaches.In a sense, the fact that the two-thirds of EU acquis is being implemented by local governments, based on the decentralization policies which came into prominence by governance and new public management approaches, made the mobilization of cities within governance structures and their interaction with the EU, more striking then before. In this regard, strengthening their representation in Brussels and establishing the networks between them, cities were proved to be qualified as “active players” instead of being “simple policy-implementers”, and then they began to be seen as active interlocutor by the EU institutions. By this way, the fact that the role in interaction and mobilization of city networks creates a remarkable field which is worth to study further within the context of new actors of European governance. The conceptual and theoretical framework of the research have a certain disciplinary perspective. In other words, rather than the approaches characteristically peculiar to international relations, city network are discussed from the objectives of governance approach studying frequently in the literature of comparative politics, public policy and urban politics. In addition to this, an approach predicting that the EU has a unique formation rather than the one which purely takes the EU for an international or a supranational organization, is expected to contribute to a better understanding of the research subject. In this context, both Europeanization with certain aspects and governance networks approach with the aim of better understanding horizontal relations, added enriching dimensions to the theoretical and conceptual perspective.The research based on a survey is patterned in the form of case study. Survey was conducted with representatives of 14 municipalities in Turkey which are members of EUROCITIES by year 2016. Survey employs a semi-structured questionnaire as a tool for data collection. Research data and findings were not analyzed with a method of generalization or induction, but with an emphasis having a depth to allow comparisons to be made with the similar cases accompanied by the development of reasoning and understanding giving insight to the thesis’ subject. Findings related to research questions were revealed and commented as a result of conducted survey. Herewith the research reveals that EUROCITIES’ role of encouraging mobilization and interaction between cities at European level for Turkish municipalities, actually is not in a triggering phase, mainly comes into play and reflects the positive results to occur depending on the leadership, strategic vision, financial and human resource capacity of these respective municipalities.

Bu tez çalışmasında, Mısır devrimi ve Gezi Parkı protestoları toplumsal hareketler literatürü açısından ele alınmış ve söz konusu hareketlerde sosyal medyanın nasıl bir rol oynadığı incelenmiştir. Bu bağlamda çalışmanın odaklandığı soru şudur: `Toplumsal hareketler ve medya arasındaki ilişki nedir, Gezi Parkı ve Mısır'daki hareketler Twitter'da nasıl temsil edilmiş ve bu mecrada söylemsel olarak nasıl çerçevelendirilmiştir?` Bu açıdan sosyal medyanın toplumsal hareketlerde kamusal alan rolü üstlenip üstlenmediği ve her iki toplumsal hareket örneğinin geleneksel toplumsal hareket tipolojilerinden farklı olup olmadığı kendi tarihsel ve toplumsal şartları içerisinde ele alınmıştır. 25 Ocak 2011'de Mısır'da toplumsal hareketlenme kendisini göstermiş ve bu hareket Hüsnü Mübarek'in istifa etmesiyle kısa sürede sonuçlanmıştır. Gezi Parkı protestoları ise 27 Mayıs 2013'te başlamış ve süreç içerisinde tamamen hükümeti hedef alan bir tutumla farklı bir noktaya evrilerek kısa sürede sönümlenmiştir. Her iki toplumsal harekette de yeni medya araçları örgütlenme ve daha geniş kitlelere ulaşma adına önemli etkiler de bulunsa da bu toplumsal hareketlenmeleri sosyal medya devrimleri olarak yorumlamak eksik bir değerlendirme olacaktır.Araştırma boyunca seçilen tarih aralıklarında Twitter üzerinden bir inceleme yapılmış ve veriler Crimson Hexagon programı ile derlenmiştir. Ortaya çıkan kapsamlı verilerin daha anlamlı bir analizinin yapılması adına eleştirel söylem analizi metodu tercih edilmiştir. Bu bağlamda kullanılan veriler, her iki toplumsal hareket örneğinin Twitter'da nasıl çerçevelendiğini gösteren birincil kaynak ve saha araştırmalarındaki bulgulara dayanmaktadır. Sonuçta bu çalışmada incelenen örnek olayların geleneksel hareket tipolojilerinden ayrıştığı ve yeni toplumsal hareket modellerine birçok açıdan benzediği iddia edilmektedir. Sosyal medya araçlarının geleneksel iletişim formlarını dönüştürdüğü, yeni kamusallıkları ortaya çıkarttığı ve sosyal değişmeye etki eden önemli bir değişken olduğu fakat toplumsal hareketlerin sonucuna doğrudan etki etmediği çalışmanın temel bulguları arasındadır. This thesis examines the revolution in Egypt and the Gezi Park protests within the literature of social movements and evaluates how social media has played a role in the named movements. In this sense, the main question trying to be answered is, `What is the relationship between social movements and the media, how did the Gezi Park protests and uprisings in Egypt reflect this, and how has this been framed in the discourse?` In this sense, the issue of whether social media takes a role in public space in regards to social movements, and whether the two social movements in focus here are different from traditional social movements has been examined in their own historical and cultural framework. The uprisings in Egypt began on January 25, 2011, and ended with the resignation of Hosni Mubarak. The Gezi Park protests began on May 27, 2013, evolved into a movement that had the government in target, and ended in a short period of time. While in both social movements new media tools had a significant impact on their ability to organize and reach wider masses, it would be wrong to interpret these movements as social media revolutions.The research has been conducted on Twitter, and the data within the specific time periods have been compiled using Crimson Hexagon. In order to be able to analyze the data, a critical discourse analysis method has been adopted. The data used in this context is based on the findings of primary research and field research, showing how examples of both social movements are framed on Twitter. Ultimately, it is claimed that the case studies examined in this study differ from traditional movement typologies and resemble models of new social movements in many respects. Among the main findings of this study is that while social media tools have become traditional forms of communication, have created new public spaces and have an effect on social change, they do not have a direct effect on the outcome of social movements. 263

Türkiye-Yunanistan ilişkileri tarihi süreçte güvensizlik temeline dayandırılmıştır. Bu güvensizlik 1950 yılında ortaya çıkan Kıbrıs sorunuyla pekişerek büyümüş, bu dönemde iki ülke arasındaki anlaşmazlıklar realist bakış açısıyla çözüme ulaştırılmaya çalışılmıştır. 1999 yılında düzenlenen Helsinki Zirvesi'nde Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne aday gösterilmesi ilişkileri farklı bir boyuta taşımıştır. Geçmişe bakıldığında tarihleri boyunca hem Türkiye hem de Yunanistan birçok ekonomik krizle mücadele etmek zorunda kalmıştır. Bu krizlerden en önemlisi; 21. yüzyıl itibariyle kendini hissettirmeye başlayarak 2008 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkan ve 2009'un son çeyreği ile Avrupa Borç Krizi'ne dönüşen küresel ekonomik krizdir. Çok sayıda ülke bu krizden olumsuz etkilenirken özellikle Yunanistan AB bünyesinde en çok zarar gören ülke olmuştur. Kısa bir süre sonra ise Avrupa Borç Krizi Yunanistan borç krizine dönüşmüştür. Bu netice doğrultusunda, başta AB ülkeleri olmak üzere çok sayıda dünya ülkesini etkisi altına alan Avrupa Borç Krizi'nin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine olası etkilerinden yola çıkılarak bu çalışma hazırlanmıştır. Bu bağlamda Avrupa Borç Krizi sonrası süreçte Türkiye-Yunanistan ilişkileri, AB-Yunanistan ilişkisini ortaya koyan bağımsız değişken ve yaşanan ekonomik krizin Türkiye-Yunanistan ilişkilerine etkisini gösteren bağımlı değişken ile birlikte neo-realist kuram çerçevesinde değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sonucunda iki ülke arasında yaşanan Ege ve Kıbrıs gibi siyasi anlaşmazlıkların çözüme ulaştırılıp ulaştırılamayacağı noktasında bir analiz yapılması amaçlanmıştır. Bu gaye uyarınca çalışma üç ana bölümden oluşturulmuştur. İlk bölümünde realizm, neo-realizm ve çalışmanın alt problemlerinden ilkini oluşturan Türkiye-Yunanistan ilişkilerinin genel çerçevesi neo-realizm bakış açısıyla çizilmiştir. İkinci bölümde, çalışmanın ikinci alt problemini oluşturan Avrupa Borç Krizi'nin ortaya çıkış nedenleri ile Yunanistan ve Türkiye'ye etkilerine değinilmiştir. Çalışmanın ana araştırma sorusunu oluşturan Avrupa Borç Krizi sonrası Türkiye-Yunanistan ilişkileri ise üçüncü bölümde değerlendirilmiştir.Çalışmanın sonucunda uluslararası sistemin günümüzde `Çok Kutupluluğa` doğru dönüştüğü belirlenmiştir. Avrupa'da tecrübe edilen borç krizinin Avrupa Birliği'nin kendini sorgulamasına neden olduğu, Almanya'nın süreç ve kriz yönetiminde ön plana çıktığı, Yunanistan'ın ise ulusal çıkarları doğrultusunda yaşanan borç krizini fırsata çevirerek içinde bulunduğu durumu Türkiye ile olan siyasi sorunlarında bir taviz aracı olarak kullandığı sonucuna varılmıştır. Her ne kadar 1999 Helsinki Zirvesi'nin ardından Türkiye ile Yunanistan arasında ekonomik ve sosyal yönden çok sayıda işbirliği yolu açılmış olsa da, Avrupa Borç Krizi sonrasında AB-Yunanistan ilişkisinin sıkılaşarak devam ediyor olması da açık bir gerçektir. Bu durum, Türkiye-Yunanistan ilişkilerinde Ege ve Kıbrıs gibi geçmişten günümüze taşınan siyasi anlaşmazlıkların uzun bir süre daha Avrupa Birliği nezdinde çözüme kavuşturulamayacağını ortaya koymaktadır. Turkey-Greece relations are based on the fundamental insecurity in the historical process. This insecurity grew by consolidating with the Cyprus problem that emerged in 1950, and the problems between the two countries were tried to be resolved by realist point of view. At the Helsinki Summit in 1999. Turkey's relations with the European Union, the nomination was moved to a different dimension. In retrospect, dates throughout Turkey and many have been forced to fight the economic crisis as well as Greece. The most important of these crises; It is the global economic crisis that began in the United States in 2008, beginning with self-empowerment in the 21st century and turning into the European Debt Crisis with the last quarter of 2009. While many countries are negatively affected by this crisis, Greece has been the most damaged country in the EU. Soon after, the European Debt Crisis became Greece's debt crisis. In line with this conclusion, especially European Union countries, including many countries of the world under the impact of the possible effects of the European debt crisis based on this study has been prepared on the Turkey-Greece relations. In this context, analyzed within the framework of neo-realist theory of the Turkey-Greece relations in the aftermath of the European debt crisis with the independent variable that reveals the EU-Greece relationship and the dependent variable that shows the impact of economic crisis in Turkey-Greece relations. As a result of this evaluation, it was aimed to make an analysis at the point where the experienced political disagreements between the two countries, Cyprus and Aegean, could not be delivered. In accordance with this objective, the study is composed of three main sections. The first section of realism, neo-realism, and forming the framework of the first Turkey-Greece relations problems of the sub-study were drawn from the point of view of neo-realism. In the second part, forming the second sub-study problems with the reasons for the emergence of the European debt crisis and it is addressed to the effects of Greece and Turkey. The study constitutes the main research question after the European Debt Crisis Turkey-Greece relations have been evaluated in the third section.At the end of the study, it was determined that the international system is now turning towards `Polarity`. Europe's experience as the debt crisis in the European Union caused the self-questioning, Germany's process and that came to the fore in crisis management, while Greece national interests in accordance experienced were in turning the opportunities of the debt crisis compromise the vehicle's political problems with Turkey as the result that we use as. Although the 1999 Helsinki Summit the following economic and social aspects of many ways of cooperation from between Turkey and Greece opened, though, it is an obvious fact that EU and Greece relationships continues to tighten after the debt crisis. This case shows that the political disagreements moved from the past to the present in Turkey-Greece relations such as Aegean and Cyprus cannot be resolved for a long time within the European Union. 111

Suriye, birçok medeniyete ev sahipliği yapmış olan Orta Doğu'nun kalbi konumundadır. Eski çağlardan beri karışıklık içinde olan Orta Doğu'nun kaderi Suriye'ye de yansımıştır. Suriye, tarihinin her döneminde dikkat çeken bir ülke olmuştur. Stratejik konumu, Akdeniz'e kıyısının olması, petrol ve doğalgazının olması onun en cazip özelliklerindendir.2011 yılında Suriye'de başlayan iç savaş Suriyelileri özellikle de çocukları fazlasıyla mağdur etmiştir. Binlerce çocuk hayatını kaybederken milyonlarcası hayatını başka ülkelerde idame ettirmek zorunda kalmıştır. Suriye iç savaşındaki çocuklar ölümün yanı sıra yaralanma, sakat kalma, cinsel istismar gibi durumlarla da karşı karşıya kalmışlardır. Savaşta ağır bedeller ödemek zorunda kalan Suriyeli çocuklar, şu an kayıp bir nesil olmanın tehlikesini yaşamaktadırlar. Çocuk asker kullanımı, Suriye iç savaşında tüm tarafların başvurduğu bir yöntem haline gelmiştir. Savaşın 7 yıldır sürüyor olması tarafları daha fazla ve daha ucuz asker kullanmaya itmiştir. Bu da rejim ve örgütlerin askerleri arasında çocuk asker sayısını arttırmıştır. Araştırmada çocuk askerlerle ilgili yapılan uluslararası çalışmalara yer verilmiş ve yapılan çalışmaların yetersiz olduğu görülmüştür. Syria is located at the heart of the Middle East which has hosted many civilizations. The fate of the Middle East, which has been in a state of constant turmoil since ancient times, has also been reflected in Syria.Syria has become a prominent country in every period of its history. Its most remarkable features include its strategic position, the proximity to the Mediterranean, and oil and natural gas reserves. Syrians, especially children, have been harshly victimized by the civil war that started in Syria in 2011. Thousands of children passed away and millions have been forced to survive in other countries. Apart from death, children facing the Syrian civil war have also suffered from injuries, disabilities, and sexual abuse. Thus, Syrian children have been made to suffer the terrible cost of the war and now face the danger of being a lost generation. The recruitment of child soldiers has become a method used by all parties of the Syrian civil war. The fact that the war has been going on for 7 years has forced the parties to recruit more and cheaper soldiers. This situation has led to an increase in the number of child soldiers in the soldiers of the regime and organizations. This study explored international work on child soldiers and found that efforts are inadequate. 147

Nijerya'da askeri rejimlerden sivil siyasi ikttidarlara kadar,gelen her hükümet medyayı kullanarak yolsuzluğa karşı mücadele adı altında bir takım düzenlemeler getirmektedir. Nijerya halkı ise, birçok medya ağına karşı güven kaybı içerisindedir. Ülke genelinde medya şirketleri, siyasi partiler ve mevcut hükümet tarafından kontrol altında tutulmaktadır. Nijerya'daki görsel medya yolsuzlukla ilgili rapor ve haberler hakkında katı bir tutuma sahiptir. Bu çalışma, Nijerya'daki görsel medyanın, yolsuzluğa karşı mücadeleye ilişkin soruşturma ve incelemelerdeki rolü hakkında kuramsal bir yaklaşım sunmaktadır. Çalışma, kamu ve özel sektörde yolsuzluğa karşı mücadele edeceğine söz veren APC hükümeti başkanı Muhammadu Buhari dönemine odaklanmaktadır. Çalışmada, politik figürlerin, gazeteleri, çıkarları koruma ve diğer partilere karşı bir kampanya aracı olarak kullanması değerlendirilecek ve tartışılacaktır. Bu kapsamda, Karl Max'ın sınıf mücadelesi kuramı ile Van Dijk'ın eleştirel çözümleme modeli kullanılarak, 2017 yılına ilişkin Ocak- Haziran aylarında yolsuzluk ile ilgili haberler üzerinde çalışılacakır. Örneklem olarak, Thisday ve Vanguard ulusal gazetelerinde yer alan haberler ve köşe yazıları niceliksel ve niteliksel değerlendirmeyi kapsayan içerik analizi yöntemiyle incelenecektir. From military regime to civilian era, both the previous and past Nigerian governments have attempted to reform the system of governance under the guise of corruption by using media as a platform. Today most Nigerians have lost confidence in media due to ownership of the media companies by either politicians or the government. Indeed, Nigerian print media have definite policies in reporting and publishing corruption related stories. This thesis was aimed to interrogate and investigate the role of print media in combatting corruption by using theoretical approach. The focus of this study covers the period of APC government of President Muhammadu Buhari who came to power with the campaign promise to combat corruption in public and private domains of the country. The thesis argues that Nigerian politicians use the newspapers for campaigning and witch hunt against oppositions and use corruption as a rhetoric to cover up their failures. Henceforth, this thesis adopted the theory of discuss and particularly Van Dijk critical analysis model by applying both quantitative and qualitative method to analyze data collected from news, opinions, editorials and columns of Thisday and Vanguard newspapers from January to June 2017. 118

Kültür ve sanatın siyasetle ilişkisini incelemeye çalışan bu tez, ilk olarak Adalet ve Kalkınma Partisi'ne miras kalan geleneğin izlerini bulmaya çalışmaktadır. Böylece, kültürel dinamiklerin politik alanda oynadığı rolün nedenleri açıklanabilir. Birçok başarılı seçim ve referandumun ardından, AKP, sosyal, politik ve ekonomik alanlarda hegemonya kurmayı başardı. Parti, özellikle, 2010'dan sonra kültür alanında ciddi girişimler yapmasına karşın, tam kontrolünü sağlayamadı. Siyasi alanda `Muhafazakâr Demokrasi` kavramını vurgulayan AKP'nin, kültürel alanda hegemonya kurulması adına `Muhafazakâr Sanatın İnşası` fikrini getirdiği söylenebilir.AKP'nin sanat inşasını üç başlık altında ele almak olanaklıdır. İlk olarak, Cumhuriyetin yüksek sanat kurumlarının (Devlet Tiyatroları, Güzel Sanatlar Müdürlüğü, Devlet Opera ve Balesi) kaldırmaya girşimiştir. Böylece, devlet üzerindeki yük kaldırılacak ve yeni muhafazakâr bir temel için yer yaratılacaktır. İkinci olarak, AKP, Cumhuriyet döneminde kabul gören yüksek sanat formlarına karşı kitle kültürünü devreye sokarak, popüler kültürün yayılmasına özen göstermiştir. Bu durum, estetiği göz ardı eden, gişe başarılarıyla sanat kalitesini örtüştüren yeni bir kültür inşanın habercisidir. Son olarak, AKP, ilk iki girişimin bileşkesi kabul edilen bir politikayla kültür endüstrisini kurmaya çalışır. Bu süreç, post-modern dönemin ruhuna uygun bir şekilde neo-liberal ekonomi politikalarının şekillendirdiği sanat-piyasa ilişkisiyle örtüşür. Bir başka deyişle, kültür ve sanatı hayatla birleştirdiği iddiasıyla piyasa, her alana müdahil olarak bütün ilişkileri dönüştürür. Kısaca, kültür ve sanat piyasaya dahil edilerek tüketim nesneleri haline getirir.Piyasanın kontrolünde geleneğin yeniden icat edilmesi, sanat ve politika arasındaki ilişkiyi her zamankinden daha fazla dönüştürebildi. Kültürcülük, böyle bir dönüşümün anahtar kavramdır. Kültür, bir anlamda, muhafazakâr değerlerin taşıyıcısıdır; öte yandan, sanat piyasasının öncülüğünde tarihsel değerlerin metalaştırılmasına hizmet eder. Bu süreçte, tarih, kurgu hikâyesi olarak rol oynar. Osmanlı Ocakları, Osmanlıspor, Osmanlı İmparatorluğu Mağazaları, televizyon dizileri, filmler, kutlama programları, kitaplar ve benzeri etkinlikler günümüzde hızla marka değerine dönüşmektedir. Sonuç olarak, AKP, sanat inşasında muhafazakâr dili, genel ahlak kuralları kapsamında işlevsel kullanmış ve çıkardığı birçok yönetmelikte benzer kaygıları dile getirmiştir. Bununla birlikte, sponsorluk yasası örneğinde olduğu gibi birçok hukuki değişimle kültür ve sanat alanını özelleştirmeye açmıştır. AKP, kültür iktidarını bu çift yönlü bakış açısıyla kurmaya çalışmaktadır. This thesis, which tries to examine the relationship of culture and art with politics, first tries to find traces of the tradition inherited to the Justice and Development Party. Thus, the reasons of the role played by the cultural dynamics in the political sphere can be explained. After many successful elections and referendums, the AKP succeeded in establishing hegemony in the social, political and economic spheres. Although the party made serious initiatives in the field of culture, especially after 2010, it was unable to establish its full control. It can be said that the AKP, which emphasized the concept of `Conservative Democracy` in the political sphere, introduced the idea of `Construction of Conservative Art` in the name of establishing hegemony in the cultural sphere.It is possible to deal with AKP's art construction under three headings. In the first place, it attempted to abolish the high art institutions of the Republic (State Theaters, Fine Arts Directorate, State Opera and Ballet). Thus, a burden on the state will be lifted and space will be created for a new conservative foundation. Secondly, the AKP has taken care of spreading popular culture by introducing mass culture against the high forms of art recognized in the Republican era. This situation is a sign of a new cultural construction that lacks aesthetics and overlaps the box office success and the quality of art. Finally, the AKP tries to establish the culture industry with a policy adopted as the result of the first two initiatives. This process coincides with the art-market relationship shaped by neo-liberal economic policies in accordance with the spirit of the postmodern era. In other words, with the claim that it combines culture and art with life, the market transforms all relations as intervening in every field. In short, culture and art are incorporated into the market and become objects of consumption.The re-invention of tradition in the control of market has been able to transform the relationship between art and politics more than ever. Culturalism is the key concept of such a transformation. Culture, in a sense, is the bearer of conservative values, while in the other aspect it serves the commodification of historical values under the leadership of the art market. In this process, history plays its role as a fiction story. Ottoman Quarries, Osmanlıspor, Ottoman Empire Stores, television series, films, celebration programs, books and similar activities are rapidly transformed into brand value today. As a result, the AKP has used the conservative language as a function of the general code of ethics in art-building and has expressed similar concerns in many regulations. However, with many legal changes, as in the example of the sponsorship law, it opened the field of culture and art to privatization. The AKP attempts to establish the cultural power with this bi-directional perspective. 310

TEZ11289 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2018. Kaynakça (s. 263-288) var. xviii, 289 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. 21. yüzyılda neoliberal düşünce sistematiği içerisinde ilerlemesi beklenen dünya düzeni farklı bir yöne evrilmiştir. 20. yüzyılın sonlarına doğru Asya, Latin Amerika ve diğer bölgelerde yer alan gelişmekte olan ülkelerde yaşanan krizler, neoliberal modellere yönelik şüpheleri ve eleştirileri artırmıştır. 2000’li yılların başından itibaren Çin, Hindistan, Güney Kore, Tayvan, Singapur gibi Asya ülkelerin büyük atılımı bu bölgeye yönelik ilgiyi artırmıştır. Çünkü bu ülkeler IMF, WB gibi kapitalist kuruluşların önerdiği pür liberalleşme eğilimiyle başarı sağlamamış tam tersine “kalkınmacı devlet” modeliyle devlet müdahaleciliğinin doğru stratejilerle bir araya getirildiğinde ülkelerin çok önemli başarılar elde edilebileceğinin güzel bir örneğini sunmuşlardır. Asya kıtasında yaşanan bu yeni ekonomik paradigma, dünya ekonomisinin ağırlık merkezinin buraya doğru kaymaya başlamasına yol açan süreci de tetiklemiştir. Devlet müdahaleciliğinin 21. yüzyılda değişen rolünün şekillenmesinde etkili olan unsurların başında ABD’de yaşanan 2008 küresel finans krizi gelmektedir. Sebepleri ve sonuçları itibariyle 1929 buhranına benzese de buradan çıkan en önemli sonuç, Keynesyen iktisadın politika önermelerine mutlak anlamda olmasa da yeniden dönme eğiliminin ortaya çıkmasıdır. Sadece gelişmekte olan ülkelerde değil özellikle gelişmiş ülkelerde devlet; kurtarma paketleriyle batmakla karşı karşıya olan şirketleri kurtarmış, mali teşvikleri piyasaya sürmüş, düzenleyici ve denetleyici araçları uygulamaya koymuştur. Özellikle kriz sonrası dönemde devletin rolünün değişikliği en fazla merkez bankalarının mikro ihtiyati politikalar yerine makro ihtiyati politika hedeflerini benimsenmelerinde yaşanmıştır. Sistematik olarak krize yol açan finansal sistemin bir bütün olarak denetlenmesini içeren bu yeni yaklaşım devlete önemli görevler yüklemiştir. Krize karşı alınan bu önlemler alışıla gelen liberal devlet anlayışından oldukça farklı bir yapıyı işaret etmektedir. 2010’lu yıllardan itibaren ise küreselleşme olgusuyla birlikte korumacı önlemlerin ve ulus-devletlerin rollerini öne çıkaran bir döneme girilmiştir. 2010 yılında yaşanan borç krizinin etkilerinin giderilmeye çalışıldığı dönemde İngiltere’nin AB’den ayrılma kararı ve bunun diğer ülkeler üzerinde domino etkisi yaratma ihtimali, Ortadoğu’da yaşanan mülteci kriziyle birlikte gelişmiş ülkelerin ve Türkiye’nin göç konusundaki yeni konumları ve küresel göç yönetimine karşı gösterdikleri refleksler, 2016 yılında ABD Başkanı seçilen Donald Trump’ın milliyetçi ekonomi politikalarını birer birer uygulamaya koyması ve özellikle Çin’in kurlar üzerinden “ticaret savaşı” başlatmakla suçlanması üzerine Çin’e karşı dış ticarette yüksek koruma önlemleri alması, Çin’in de buna misilleme yapması, bir yanda serbestleşme eğilimlerinin sürdürülmesi gerektiğine yönelik inanç diğer yanda bu söylemlerin tersi yönde uygulanan politikaların yol açtığı çoklu küresel dengeler, devlet mülkiyetli şirketlerin uluslararasılaşması yönünde yeni trendlerin öne çıkması, eşitsizliğin, nüfus sorunsalının ve iklim değişikliğinin küresel sorun hâline gelmesi karşısında devletin, küreselleşme çağında sanılanın aksine daha fazla önem çıkmasına neden olmuştur. Türkiye özelinde ise 2017 yılından itibaren geçilen Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi ile ekonomide teknoloji, enerji, ulaştırma, sanayi, bankacılık ve daha birçok sektörü içine alan yapısal dönüşümler, devletin ekonomik rollerini daha kritik hâle getirecek şekilde öne çıkmıştır. Bu gelişmeler bağlamında neoliberal küreselleşme çağında devletin rollerinin azaldığı yaklaşımının sadece söylem düzeyinde kaldığı dolayısıyla ulus-devletlerin ekonomik rollerinin dünya ekonomisinde farklı formlar altında hâlâ baskın olduğu, ülke deneyimleri ışığında güncel ekonomi-politik gelişmeler dikkate alınarak ortaya konulmaya çalışılmıştır. In the 21st century, the systematic of neoliberal thought has evolved into a different direction of expected world order. Towards the end of 20th century, economic crises occured in Asian, Latin American and developing counrties which are in other regions that caused to increase suspicion and criticism of neoliberal model. Since the early of 2000s, the great breakthroughs of Asian countries such as China, India, South Korea, Taiwan, Singapore have increased interest in this region. Because these countries have not successed with the pure liberalization tendency proposed by capitalist institutions such as IMF and WB, on the contrary they have provided a good example of how countries can have very important achievements when state interventionism is combined with right strategies such as “developmental state” model. This new economic paradigm in Asia has also triggered the process that led to the center of gravity of the world economy starting to slide here. In the 21th century, one of the most influential factors in the shaping of changing role of the state intervention is the Global Financial Crisis that began in USA in 2008. Although it is similar to the Great Depression of 1929 in terms of its causes and consequences, the most important result of this crisis is the tendency to return again, even if it is not absolately meaningful to Keynesian economic policy propositions. Not only in developing countries but also especially in developed countries, the state has rescued companies that are confronted shinking resque packages, put financial incentives in the market, implemented regulatory and supervisory instruments. In the post-crisis period, the changing role of the state was mostly observed in adopting macro-prudential policies targets instead of micro-prudential policies by central banks. This new approach imposes an important task to the state that involves systematically controlling the financial system that leads to crisis. These measures against crisis indicate that it is quite different structure from conventional liberal state conseption. Since 2010 onwards, with the globalization phenomenon there has been a turning point in protective measures and the role of nation-states. The period in which attempted to eliminate the effects of dept crisis in 2010, Britain’s decision to leave from EU and its possible domino effects on other countries, with refugee crisis in the Middle East the new position of developled contries and Turkey about migration and their reflexes showed to global migration management, USA President Donald Trump put the nationalist economic policy into practice one by one who was elected in 2016 and to take high protection measures against China in forign trade, especially when China is acused of launching a “trade war” over exchange rates, the belief that trends of liberalizations should be maintained in the future and the multi-global balances caused by policies applied in the opposite direction to these discources, the emergence of new trends in the direction of internationalization of state-owned enterprises, the inequality, the population problem and the global problem of climate change have caused the state to become more important than what is believed in the era of globalization. Particularly to Turkey, with the Presidential System of Government which has been started to apply since 2017, in economy structural transformation covering technology, energy, transport, industry, banking and many more sectors was conducted by government leadership in a way that will bring economic role in more critical case. In the context of these developments, it was tried to reveal by examining current economic and political developments in the light of the experience of the countries that the approach of the decrease of the role of the state in the age of neoliberal globalization is just only at the level of discourse and therefore the economic roles of nation-states are still dominant under different forms in the world economy.

Bu çalışma iki problem üzerine temellendirilmiştir Birincisi 21. yüzyılın toplumunun özellikleri ve öne çıkan yeni anlayışlar ve sorunlar doğrultusunda 21. yüzyılın öğretmeninde bulunmasıgereken niteliklerin ortaya konulmasıve ikincisi, bu öne çıkan yeni anlayışve sorunlar çerçevesinde öğretmen eğitimi programlarının boyutlarının neler olmasıgerektiği üzerine bir denemede bulunulmasıdır. Araştırma kuramsal temelli bir çalışmadır. Araştırmada derleme tarama yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen veriler, araştırma problemine yönelik analiz edilerek, buradan 21. yüzyılın öne çıkan anlayış, eğilim ve sorunları, öğretmenlerin hizmet öncesi ve hizmet içi eğitiminde temele alınmasıgereken yeni kavramlar ve ilkeler ve öğretmenlerin değişen rollerine ilişkin anlayışların neler olduğuna dönük sonuçlara gidilmiştir. Araştırma sonucu elde edilen bulgular aşağıda verilmiştir: 1. 21. yüzyılda öğretmenlik mesleği bir ihtisas mesleği olarak kabul görecektir. 2. Öğretmen yetiştirme eğitimi uluslararasıdüzeyde verilmelidir. 3. Öğretmenler kültürlerarasıeğitim ve demokratik bir toplum inşa etme anlayışında yetiştirilmelidir. 4. Öğrenme-öğretme süreçlerinde en merkezi materyal, öğretmenin kendisidir anlayışıöne çıkmaktadır. 5. Öğretmen yetiştirme eğitim programlarının hazırlanmasında toplumun tüm kesimlerinin katılımlarısağlanmalıdır. 6. Öğretmenlerin mesleki eğitimleri okul merkezli ve sürekli olmalıve bunun öğretmenlerce yaşam tarzıolarak algılamasısağlanmalıdır. 7. Öğretmen bir aktör gibi çok boyutlu ve her duruma uygun pozisyon alabilen yeterlikte yetiştirmelidir. 8. Öğretmen insan ve toplumla ilgili her konuda bir fikir ve duruşu olan bir nitelikte yetiştirilmelidir., Teacher training continued as having rigid boundaries and stages in the 19th century. At the same time, teaching was regarded as a low-status profession. Teachers were trained within their profession and schools in this period. This type of training was carried out with trainee teachers working in primary schools. The aim was to train teachers as modest, earnest, observant of customs, obedient to moral norms and unquestioning individuals. However, it was realized that teachers having intended qualifications could not be trained by means of these methods. New emerging demands in 1980s caused a consensus on a set of tenets about what type of issues should be placed in teacher training programs. In this framework, new understanding aroused that teachers should be equipped with the knowledge of child development, learning theories and teaching methods, sociology and psychology and has competencies in subject matter knowledge and teaching methods. Besides these, the dimension of social justice and reconstruction of society was added to the conventional role of teachers in 1980s. It was understood that if it was aimed to obtain success in educational reforms and development of schools, at the same time, it was necessary to improve pre-service and in-service teacher training in 1990s. Teacher training was based on the * Yrd. Doç. Dr., Sakarya Üniversitesi ** Öğr. Gör., Sakarya Üniversitesi cooperation model between higher education and schools in 2000s. In this period, the fundamental concept which came into prominence was concerned with teachers who had these features: possess comprehensive knowledge and competent in implementation, questioning, visionary, has the ability to digress from ordinary rules in the classroom and providing students with the freedom of saying their opinions. . In the 21st century, however, the understanding which stresses the fact that teachers should be involved in tasks such as educational reforms, renovation, and development and be part of these processes became prominent. In today’s perception is shifted towards the view that rather than taking and implementing the content, curriculum and methods as they are, teachers are expected to form every situation related to their own materials, methods, in-class activities and instruction Nunan, 2004: 133 . Towards the end of the 20st century, all developed, developing and underdeveloped countries were in search of finding different and effective ways to prepare their citizens for the life in the 21st century by training their citizens and obtain success in education at both international and local levels. In this context, four dimensions about redesigning and modernizing educational content come to forefront: 1- Learning for knowledge. 2- Learning for doing/performing. 3- Learning for existing. 4- Learning to live together. The most critical dimension is “learning to live together”. Learning to live together is the prerequisite for achieving the other three factors. The tenets which define these dimensions are 1- Constructing awareness for citizenship. 2- Make disadvantaged groups advantageous. For this reason, teachers’ participation into every kind of educational reform applications maintained and it is necessary to train teachers as competent in the 21st century understanding and tendencies. From this aspect, it obvious that there is a need for all countries to renewing, modernizing and altering their teacher training program in accordance with the demands of the 21st century. Factors such as disappearance of personal, social and geographical boundaries, contemporary understandings and the necessity of implementing these resulted in multidimensional and multicultural perception of citizenship. This new understanding as well as tendencies renders renewing teacher training and in-service training programs compulsory. Characteristic of the 21st century society is to have a philosophy of life which is differentiating in terms of culture and perception and gradually globalizing. Values and issues such as increasing diversity in culture and language, international dialogue, having access to information instantly, socio-economic inequality and inability of wide range of people to benefit from democratic rights are becoming eminent in the 21st century. In this context, since teachers are the first group that changes influence, it is essential to prepare teachers for the 2st century and its requirements. Qualified teacher training is fundamental in maintaining teacher participation effectively and voluntarily in reform movements to be held in education. Teacher is the most essential and significant component of every kind of renovation to be made in education. Teachers should have active participation in every type of educational reforms. In this framework, the study is based on two problems. One is to put forward the qualifications of the 21st century teacher in accordance with features of the 21st century society and new foremost understandings and issues. The second, in this context of new understandings and issues, it is tried to determine dimensions of teacher training programs in the 21st century. Research is a theoretical study. Compilation method was utilized in this study. Data were obtained by means of studies about the research problem in related literature and conducted within the last ten years. Then, collected data were analyzed based on research problems. On the basis of these analyses, tendency and issues, new concepts required to form the basis of pre- and in-service training of teachers and tenets and understandings about teachers in the 21st century were inferred. The study gave way to the following results: 1- Teacher training programs should be conducted on an international basis. 2- The 21st century teacher should be trained as having multicultural understanding and competency. 3- Teachers should be trained with the perception of building a cross-cultural education and democratic society. 4- Vital component of societal development and change, the teacher should be trained as a human who is responsive to all problems around him/her, generate solutions and has a standpoint. 5The perception that teachers act according to pre-determined rules in teaching processes is replaced by the understanding that today teachers carry out teaching by relating it to other fields which they find relevant. 6- Teachers should be trained in multiple dimensions like an actor and take appropriate positions in accordance with every situation. 7- The view that teachers are equipped with knowledge superseded by the perception that teachers should act in accordance with and appropriate to situation, develop an approach suitable for this situation and that they should be competent in relating this approach to the approaches out forward by scientists. 8- Application of teachers’ professional development should be regarded as a continuous and an incessant process which is open to alteration and improvement. 9- Teachers should be made to believe that they perceive professional training as a life style. 10- The 21st century schools should be organized as learning communities. 11- In order to achieve success in education reforms, teachers’ voluntary participation in reform process should be maintained. 12- Teaching profession will be accepted as an expertise in the 21st century. 13- The idea that views teachers themselves are the most pivotal material is getting prominent in learning-teaching processes. 14- In preparing teacher training programs, participation of almost all sections of society should be involved. 15- Professional training of teachers should be school based and an ongoing process. Teachers should be made to believe this perception as a life style. 16- Teachers should be trained in a way that has an opinion and stance towards every issue related to human and society. These results lead to the conception that teaching profession of the 21st century should be an expertise and teacher should be an expert. Teacher of the 21st century has awareness regarding demands of the new century, prepares him/herself for this, and is keen on change and development. In this context, it is apparent that all countries have to renew their educational system and teacher training programs in accordance with necessities of the 21st century