Search

This paper examines how the servant Mopsa in Anna Weamys’ A Continuation of Sir Philip Sidney’s Arcadia provides a negative answer to Gayatri Chakravorty Spivak’s question whether the subaltern can speak. In accordance with Michel Foucault’s thoughts on power and resistance, it intends to reveal that the subaltern, contrary to what Spivak proposes, is able to raise voice and demonstrate resistance. Mopsa has not been given the chance to speak among the royals in Sir Philip Sidney’s The Countess of Pembroke’s Arcadia, but Weamys deconstructs Sidney’s version and provides Mopsa the opportunity to transcend subalternity as she asserts her action and voice. Within this framework, Anna Weamys’ romance can be read, in the context of Foucault’s theory on power, as a challenge against Spivak’s assumption which contends that the subaltern is not recognizable., Bu makale Anna Weamys’in A Continuation of Sir Philip Sidney’s Arcadia eserinde hizmetçi Mopsa’nın Gayatri Chakravorty Spivak’ın madunun konuşup konuşamayacağı hususundaki sorusuna nasıl olumsuz bir cevap oluşturduğunu inceler. Çalışma, Michel Foucault’nun iktidar ve direniş düşüncesi doğrultusunda, Spivak’ın önerdiğinin aksine, madunun sesini yükseltebileceğini ve direniş gösterebileceğini ortaya koyar. Sir Philip Sidney’in The Countess of Pembroke’s Arcadia eserinde kraliyet üyeleri arasında Mopsa’ya konuşma fırsatı verilmez, fakat Weamys, Sidney’in yorumunu altüst eder ve onun eylem ve sesini duyurmasına olanak vererek maduniyetini aşma fırsatı sağlar. Bu çerçevede, Anna Weamys’in romansı, Foucault’nun iktidar teorisi bağlamında, Spivak’ın madunun tanınmasının imkânsızlığı hususundaki varsayımına karşı bir meydan okuma olarak değerlendirilebilir.

Molineria capitulata is an ornamental plant that has traditionally been used to treat several chronic diseases. The present study was designed to examine the antioxidant, cytotoxic, thrombolytic, anti-inflammatory, and analgesic activities of a methanolic extract of M. capitulata leaves (MEMC) using both experimental and computational models. Previously established protocols were used to perform qualitative and quantitative phytochemical screening in MEMC. A computational study, including molecular docking and ADME/T analyses, was performed. The quantitative phytochemical analysis revealed the total phenolic and flavonoid contents as 148.67 and 24 mg/g, respectively. Antioxidant activity was assessed by examining the reducing power of MEMC, resulting in absorbance of 1.87 at 400 µg/mL, demonstrating a strong reduction capacity. The extract exhibited significant protection against blood clotting and showed the highest protein denaturation inhibition at 500 µg/mL. In both the acetic acid-induced writhing and formalin-induced paw-licking models, MEMC resulted in significant potential pain inhibition in mice. In the computational analysis, 4-hydroxybenzaldehyde, orcinol glucoside, curcapital, crassifogenin C, and 2,6-dimethoxy-benzoic acid displayed a strong predictive binding affinity against the respective receptors. These findings indicated that M. capitulata possesses significant pharmacological activities to an extent supported by computational studies.

Amaç: Kanser tahrip edici, ölümcül bir hastalıktır ve dünya çapındaki ölüm nedenleri arasında ikinci sırada yer almaktadır. Mide kanseri gibi kanser türleri için farklı tedavi yöntemleri mevcut olsa da çoğu tedavi yöntemleri birçok yan etkiye sahiptir. Çeşitli iyileştirici özelliklere sahip Cuscuta campestris' in kanser hücreleri üzerindeki etkilerinin araştırılması yeni bir alandır ve etkileri tam olarak çalışılmamış ve aydınlatılmamıştır. Bu çalışmada, C. campestris özütünün farklı konsantrasyonlarının mide kanseri hücreleri üzerindeki sitotoksik, genotoksik, apoptotik ve reaktif oksijen türlerinin üretimindeki etkilerini araştırdık. Gereç ve yöntem: Araştırmamızda, C. campestris için antioksidan, pro-oksidan ve radikal temizleyici aktiviteleri değerlendirildi ve miktar tayini LC-MS / MS yöntemi ile analiz edildi. C. Campestris’ in normal hücrelere kıyasla mide kanseri (AGC) hücreleri üzerindeki seçiciliğini göstermek için insan normal deri fibroblastik (CCD-1079Sk) hücre hattı kullanıldı. Apoptoz belirteçlerinin tayininde akridin oranj / etidyum bromür çift boyama, akış sitometrisi ve western blot metotlarından faydalanıldı. Genotoksik aktivite tayini, Comet analizi ile gerçekleştirildi. Bulgular: Sonuçlarımız, C. Campestris etanolik özütünün doza bağlı bir şekilde, mide kanseri hücre hattı üzerinde normal hücrelere kıyasla önemli ölçüde daha yüksek sitotoksik etkilere sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca, elde ettiğimiz veriler C. campestris'in mide kanseri hücre hatlarında reaktif oksijen türlerinin oluşumunu arttırdığını ve DNA hasarına neden olduğunu açıkça göstermiştir. Yapılan apoptoz tayin ölçümleri C. campestris' in bölünmüş kaspaz-3, bölünmüş kaspaz-9, bölünmüş PARP ve P-53'ü aktive etmesiyle kanser hücreleri üzerinde apoptotik bir etkiye sahip olduğunu da doğrulamıştır. Sonuç: Bu çalışmanın sonucu olarak, C. Campestris’in mide karsinomu tedavisinde umut vadeden bir antikanser ajanı olabileceği düşünülmektedir. Cancer is a destructive disease and second most common cause of death worldwide. Although there are different therapeutic methods for cancers such as gastric cancer, most of them possess many adverse effects. Investigating the effects of Cuscuta campestris, which has various medicinal properties, on cancer cells is a new field and has not been fully elucidated. In this study, we investigated the effects of cytotoxic, genotoxic, apoptotic and reactive oxygen species production on gastric cancer cells with various concentrations of C. campestris extract.MATERIAL AND METHOD: Content analysis of C. campestris was measured by LC-MS/MS method. Selectivity on gastric cancer cell line (AGC cell line) was compared to normal cells, human normal skin fibroblastic cells (CCD-1079Sk) for all experiments. Antioxidant, pro-oxidant and radical scavenging activities were evaluated, and apoptosis indicators were measured via acridine orange/ ethidium bromide double staining, flow cytometer and western blotting assays. Genotoxic activity assay was carried out by using Comet assay. RESULTS: Our results demonstrated that ethanolic extract of C. campestris has significantly higher cytotoxic effects on gastric cancer cell line than normal cells in a dose dependent manner. We also observed that C. campestris increased the generation of reactive oxygen species in gastric cancer cell lines and caused DNA damage. Apoptosis detection assays further confirmed that C. campestris has an apoptotic effect by activated of cleaved caspase-3, cleaved caspase-9, cleaved PARP and P-53. CONCLUSION: Hence, C. campestris might represent a promising anticancer agent for gastric carcinoma treatment.

Hyalomma marginatum’un ovaryumu ve ovogenez süreci ilk kez bu çalışmada ışık mikroskobu düzeyinde histolojik ve histokimyasal olarak incelenmiştir. Ovaryum nurse ve folikül hücrelerinden yoksundur ve bu nedenle panoistik olarak tanımlanmıştır. İçi boş tübül biçimindeki ovaryumun duvarı tek sıra epitel hücrelerinden ve gelişmekte olan ovositlerden oluşur. Ovositler bir pedisel ile hemosöle bakacak şekilde ovaryum duvarına bağlıdır. Sitoplazmanın görünüşü, germinal vesikülün varlığı, yumurta sarısı granüllerinin bileşimi ve koryonun oluşumuna göre gelişmekte olan ovositler sınıflandırılmış ve dört evre tanımlanmıştır. Olgun ovositler küresele yakın eliptik şekilli olup, en büyük ovosit 315x295 µm çapındadır. Protein ve karbonhidratların varlığını gösteren boyama teknikleri bu kene türünde, yumurta sarısı granüllerinde hem proteinlerin hem de karbonhidratların bulunduğunu, vitellogenezde karbonhidratların proteinlerden önce sentezlendiğini ve koryonda karbonhidratların baskın olduğunu göstermiştir. Çok yaygın olmasa da ovaryumda ovosit yozlaşması gözlenmiştir. With this study, the ovary and oogenesis in Hyalomma marginatum were histologically and histochemically examined at light microscope level for the first time. The ovary lacks nurse and follicular cells, thus defined as panoistic type. Wall of the ovary, a hollow tubular structure, is composed of a layer of epithelial cells and developing oocytes. Facing hemocoel, oocytes are attached to the ovarian wall through a pedicel. The developing oocytes were classified according to cytoplasm appearance, presence of germinal vesicle, constitution of yolk granules, and formation of chorion, and accordingly four developmental stages were described. Mature oocytes were oval to rounded in shape, the largest one being 315x295 µm in diameter. Staining techniques revealing the presence of proteins and carbohydrates indicate in this tick species that yolk granules contain both proteins and carbohydrates, that carbohydrates are first to be synthesized prior to proteins during vitellogenesis, and that carbohydrates predominate in chorion. Oocyte degeneration was observed although it was not so common in the ovary.

Background: Hypericum species have chemopreventive and antioxidant effects which have been described in the past. However, Hypericum perforatum L. extract has not been the subject of any in vivo chemoprevention studies. The purpose of this study was to investigate the effects of H. perforatum L. extract on the oxidant-antioxidant system in 7,12 dimethylbenzantracene applied tongue tissues of rats.Methods: Thirty male Wistar rats were divided into four groups. Control group: only paraffin, DMBA group: only 7,12-dimethylbenzantracene, HP+DMBA group: 7,12 dimethylbenzantracene and H. perforatum L. extract and HP group: only H. perforatum L. extract application to the oral mucosa. After a 16-week study period, animals were sacrificed and tongue samples were taken. Superoxide dismutase, catalase, glutathione peroxidase enzyme activities, and malondialdehyde and total antioxidant status levels were measured.Results: HP+DMBA group revealed significant differences with regard to catalase and superoxide dismutase enzymes compared to control, DMBA and HP groups (Catalase: p = 0.019, 0.019, 0.000, respectively; Superoxide dismutase: p = 0.001, 0.012, 0.009, respectively). Parallel to this data, total antioxidant status value in the same group was decreased with regard to other groups. Glutathione peroxidase enzyme activity and malondialdehyde levels did not demonstrate any significant differences among groups.Conclusions: H. perforatum L. extract did not reveal any significant evidence that indicates an antioxidant effect. Moreover, antioxidant enzymes (catalase and superoxide dismutase) were believed to be suppressed by a by-product of H. perforatum L. and 7,12 dimethylbenzantracene reaction in the HP+DMBA group.

Habitatlar üzerinde devam eden baskı ile artan nüfus, endüstriyel ve kentsel gelişim, artan tarım uygulamaları, istilacı türlerin artan tehditleri ve iklim değişikliğinin etkileri ile birlikte bugün tehlike altında olmayan birçok tür, gelecekte büyük olasılıkla tehdit altına girecektir. Bu nedenle tehdit altında olan ya da olmayan tüm türler için yaşayabilir popülasyonların sürdürülmesini sağlamak amacı ile ortaya koyulan eylemler, türlerin yerinde korunmasını esas almalı ve bu eylem planları gerekli müdahale derecesine bağlı olarak tür yönetimi, eylem, koruma veya kurtarma planları olarak sınıflandırılmalıdır. Bu çalışmada, gelecekte gerçekleştirilmesi önerilen tür yönetimi planlarındaki ilk adım olması amacı ile Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği (IUCN) Kırmızı Listesi’nde yer alan ve ülkemizde soyu tükenme tehlikesi altında bulunan Fabaceae familyasına ait türlerin (Lathyrus, Astragalus, Vicia, Lotus, Thermopsis) detaylı bir araştırması gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, (1) Fabaceae familyasına ait türlerin yayılış gösterdiği biyocoğrafik bölgelere, (2) yetiştiği habitatlara, (3) ekolojik özelliklerine, (5) karşı karşıya oldukları tehditlere, (6) ekonomik önemlerine, (7) etnobotanik özelliklerine ve halk arasındaki kullanım olanaklarına ilişkin detaylara yer verilmiştir. Ayrıca bu çalışma ile, türlerin lokasyonlarına ait güncel kayıtlar da değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda familyaya ait türlerin doğal yaşam alanlarına yönelik en önemli tehdit unsurlarının iklim değişikliği, aşırı otlatma, arazi ıslahı, saman yapma ve erozyon, baraj yapımı ve kentleşmenin neden olduğu bozulmalar olduğu görülmüştür. Tarımsal faaliyetler ve insan kaynaklı habitat kaybı ve bozulmaları da önemli tehdit unsurlarındandır. Bu çalışmaya göre ülkemizin önemli genetik zenginliklerinden olan ve IUCN Kırmızı Liste’sindeki Fabaceae familyasına ait türlerin nesillerini devam ettirebilmeleri amacı ile gerekli koruma önlemlerinin alınması ve koruma bilincinin geliştirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, bu türlerin kullanım alanlarının belirlenmesi, ekolojik ve ekonomik önemlerinin saptanması son derece önemlidir. Türlerin korunmasına yönelik eylem planlarının hazırlanması ve genetik çeşitliliğin de içinde yer aldığı sürdürülebilir koruma ve kullanım stratejilerinin geliştirilmesi ise bu türlerin tüm yönleriyle araştırılmasına bağlıdır Many species that are not endangered today will likely be threatened in the future because of the growing population, the rising need for industrial and urban development and agricultural practices, the increasing threats of invasive species, and the effects of climate change. Therefore, actions aiming to maintain viable populations for all threatened or non-threatened species should be based on in-situ conservation of the species. These action plans should be classified as species management, action, conservation, or rescue plans depending on the degree of intervention required. For the future species management plans, in this study, the species belonging to the Fabaceae family (Lathyrus, Astragalus, Vicia, Lotus, Thermopsis), which are in the International Union for Conservation of Nature (IUCN) Red List and under threat of extinction in Turkey, has been reviewed based on the details about (1) their biogeographic regions, (2) habitats, (3) ecological characteristics, (4) potential threats, (5) economic importance, (6) ethnobotanical features and (7) usage opportunities among the people. Additionally, this study evaluates up-to-date records of the species' locations. As a result of the evaluations, the most critical threats to the natural habitats of the species belonging to the Fabaceae family are climate change, overgrazing, land reclamation, haymaking and erosion, deterioration caused by dam construction, and urbanization. Agriculture and anthropogenic habitat loss and degradation are also important threats. According to this study, it is vital to take the necessary conservation measures and develop conservation awareness for the future. Additionally, it is essential to determine these species' usage areas and determine their ecological and economic importance. The preparation of action plans for the conservation of species and the development of sustainable conservation and usage strategies, including genetic diversity, depend on the investigation of these species in all aspects

Invasive insect species, brown marmorated stink bug [Halyomorpha halys (Stål, 1855) (Hemiptera: Pentatomidae)], is an indigenous species to China, Japan, Korea and Taiwan, which is one of the most dangerous pest for many agricultural plants. It is polyphagous and cause significant damages to nearly 300 plant species, including ornamental plants, agricultural crops, tree nuts and vegetables In Europe, it was first reported in 2004 and has extended its range to many European countries. H. halys was first reported faunistically from Istanbul, Turkey in 2017 and afterwards from Artvin province in the same year. Turkey is the largest producer and exporter of hazelnut in the world and recent occurrence of H. halys in Turkey reveals a real potential threat to the hazelnut production as well as other crops in the country. In this study, the insect has been shown parts to be considered in comparison with the most similar species, Rhaphigaster nebulosa. Furthermore, other stink bug species found in Turkish fauna was given to avoid confusion and the current status and potential threat of the insect were discussed. As a result, the insect should seriously be considered in Turkey and pest management programs should be initiated to take under control before it spreads more. On the other hand, the studies on the biology of the insect and suitable management strategies including especially classical biological control are urgently needed in the country., İstilacı bir böcek türü olan kahverengi kokarca, [Halyomorpha halys (Stål, 1855) (Hemiptera: Pentatomidae)], birçok kültür bitkisi için en tehlikeli zararlılardan biri olup, Çin, Japonya, Kore ve Tayvan orijinli bir türdür. Bu tür polifag olup, tarımsal ürünler, kabuklu yemişler, sebzeler ve süs bitkileri dahil olmak üzere yaklaşık 300 bitkide önemli zararlara sebep olmaktadır. Avrupa'da, ilk olarak 2004 yılında rapor edilmiş ve pek çok Avrupa ülkesine yayılmıştır. H. halys ilk olarak 2017 yılında İstanbul'dan, daha sonra aynı yıl Artvin ilinden Türkiye'ye girişi bildirilmiştir. Türkiye, dünyanın en büyük fındık üreticisi ve ihracatçısıdır ve Türkiye'de H. halys'in son zamanlarda ortaya çıkması ve yayılmaya devam etmesi, fındık üretimi ve ülkedeki diğer ürünler için gerçek bir potansiyel tehdit oluşturmaktadır. Bu çalışmada, bu zararlıya en benzer tür olan Rhaphigaster nebulosa ile karşılaştırılarak teşhiste dikkat edilmesi gereken kısımlar gösterilmiştir. Ayrıca Türkiye faunasında bulunan ve bu zararlı ile karıştırılabilecek diğer pis kokulu böcek türleri verilmiş ve zararlının mevcut durumu ve potansiyel tehdidi tartışılmıştır. Sonuç olarak, zararlı Türkiye'de ciddi bir şekilde ele alınmalı ve daha fazla yayılmadan mücadele programı başlatılarak kontrol altına alınmaya başlanmalıdır. Ayrıca, böceğin biyolojisi ve özellikle klasik biyolojik mücadeleyi de içeren uygun mücadele stratejileri üzerine çalışmalara acilen ihtiyaç duyulmaktadır.

Amaç: Pelargonium endlicherianum uçucu yağının enfeksiyon tedavilerinde sıklıkla kullanılan benzilpenisilin ile kombine edilerek in vitro deney modeli içerisinde Streptoccus pneumoniae’ye karşı antimikrobiyal etkisinin ortaya çıkarılması ve insan lökosit hücreleri üzerindeki fonksiyonun tespit edilmesi amaçlandı. Yöntem: P. endlicherianum uçucu yağının benzilpenisilin ile kombine kullanımının Streptococcus pneumoniae’ye karşı antimikrobiyal etkisi agar difüzyon tekniği kullanılarak ve lökosit hücreleri üzerindeki fagositik fonksiyonları in vitro hücre deney modeli içinde insan lökosit hücresi WBC 264-9C ATCC HB-8902 kullanılarak ortaya çıkarılmıştır. P. endlicherianum uçucu yağ ve benzilpenisilinin bakterisidal etkisi zamana bağlı öldürme yöntemi ile zamana ve antibiyotik yoğunluğuna bağlı olarak dinamik olarak ortaya konuldu. Uçucu yağın tek başına ve antibiyotik ile kombine kullanıldığında bakteriyel dış membrandaki geçirgenliği U.V. spektrofotometre ve morfolojik görüntüsü taramalı elektron mikroskobu ile analiz edildi. Bulgular: Tedavi sonrası 24. saatte, ilaç kombinasyonu sadece uçucu yağ tedavisi ile karşılaştırıldığında, yaşayabilir hücre sayısında azalma olduğu gözlendi. Uçucu yağ+antibiyotik kombinasyonlarında uçucu yağ ve antibiyotik arasında sinerjizm gözlenmiş olup, lökosit hücrelerinin fagositik aktivitesi artarak canlı bakteri sayısında belirgin bir düşüş belirlendi. Sonuç: Çalışmanın sonuçlarına göre S. pneumoniae’ye karşı kullanılan benzilpenisilinin P. endlicherianum uçucu yağı ile kombine kullanımı sonucu antibiyotik etkinliğinin arttığı ve böylece bakterilerin antibiyotiklere karşı direnç geliştirmesi engellenerek etkin bir tedavi sağlanabileceği gösterilmiştir.

Bu çalışmada, Artvin ili Merkez İlçesi Genya Dağı Ceravent mevkiinde 1500 m rakımda, normal kapalılıktaki saf Doğu Ladini meşçerelerinde toprak üstü biyokütle miktarı belirlenmiştir. Tespit edilen normal kapalılıktaki saf Doğu Ladini meşçeresinde, her çap sınıfını temsil edecek şekilde farklı çaplarda, canlı, tepesi sağlam, tek gövdeli, sağlıklı ve dal budanmasını tamamlamış 30 adet deneme ağacı tespit edilmiştir. Deneme alanında tespit edilen bireylerin göğüs çaplarını belirlendikten sonra topraktan 20 cm yukarıdan kesilmişlerdir. Bütün bireylerin boyu ölçülerek, ibreli ve ibresiz dallar gövdeden ayrılmıştır. Gövde dipten tepeye doğru, 5 m lik kesitlere ayrılmış ve yaş ağırlıkları belirlenmiştir. Daha sonra her bir gövde kesitinin kalın uçundan 5 cm kalınlığında örnek diskler alınmıştır. Dal ve ibrelerin yaş ağırlığı birlikte belirlenmiş, her bir birey için tartılan ibreli dallardan deneme ağacını temsil edecek şekilde alt, orta ve üst bölümlerden yeteri kadar örnek alınmıştır. Her bir gövde kesitinden alınan örnek disklerle ibreli dal örnekleri polietilen torbalara konularak laboratuvara getirilmiştir. Kesitlerin 70 oC lik fırındaki nem kayıp oranlarından yararlanılarak her bir ağacın kuru ağırlığı belirlenmiştir. Elde edilen verilere göre, incelenen tek ağaç bileşenleri için çap, toprak üstü biyokütledeki varyasyonu, boya göre daha iyi tanımlamaktadır. Çapa dayalı denklemlerin R2 değerleri (en yüksek % 95) boya dayalı denklemlerden (en yüksek % 85) daha büyüktür.

Bu çalışma, kekik (Origanum onites L.) ve biberiye (Rosmarinus officinalis L.) bitkilerinden elde edilen uçucu yağların Fusarium solani‘ye karşı antifungal aktivitesini tespit etmek amacıyla laboratuvar ortamında yürütülmüştür. Bitkilerden elde edilen uçucu yağlar 1, 2 ve 4 μl dozunda otoklav edilen Patates Dekstroz Agar (PDA) besi yerine ilave edilmiştir. Patojenlere ait 8 mm çapında miselyum diskleri PDA besi yerlerine ekilmiştir. Kontrol grubu olarak uçucu yağlardan ari PDA besi yeri kullanılmıştır. PDA’lı petriler 24±1oC’da 7 gün inkübasyona bırakılmıştır. İnkübasyon sonrasında fungusların koloni çapları ölçülerek, kontrol grubuna göre bitki uçucu yağlarının % engelleme oranları hesaplanmıştır. Çalışmadan elde edilen verilere göre, Rosmarinus officinalis L. uçucu yağının yüksek dozu (4 μl) test edilen Fusarium solani’ye karşı %71,72 etki göstermiş ve doz seviyesi arttıkça antifungal etkinin de arttığı belirlenmiştir. Origanum onites L. uçucu yağı, uygulanan üç dozda Fusarium solani’nin misel gelişiminde %78,91-%82,70 oranları arasında engelleme göstermiştir. Çalışmada kekik ve biberiye uçucu yağları kontrol grubu ile karşılaştırıldığında Fusarium solani’ye karşı farklı seviyelerde engelleyici etkiler gösterdikleri tespit edilmiş ve patojenlerin koloni gelişimine en yüksek antifungal etki (%82,70) kekik uçucu yağının 2 μl ve 4 μl doz uygulamalarında saptanmıştır. Bu sonuçlar bitkilerden elde edilen uçucu yağların sentetik pestisitlere alternatif olabileceğini göstermiştir.

ÖZET Helicobacter pylori (H. pylori), insanlarda, gastrit, peptik ülser, gastrik kanser ve mukoza ilintili lenfoid doku lenfoması gibi ciddi mide hastalıklarına yol açan önemli bir hastalık etkenidir. H. pylori, ürettiği üreaz enzimleri sayesinde üreyi, karbondioksit ve amonyağa parçalayarak mide çeperinin asidik koşullarını normal pH’ya getirip hayatta kalabildiği için bu bakterilerle vücudun savaşımı kolay değildir. H. pylori enfeksiyonları için antibiyotikler mevcut olsa da antibiyotik direnci gelişimi nedeniyle bu tedaviler sonuçsuz kalabilmekte ve yeni antibiyotiklere gereksinim her geçen gün artmaktadır. Hidroksisinamik asit türevleri basit fenolik asitler olup meyvelerde, meyve çekirdeklerinde ve sebzelerde bulunmaktadır. Ferulik asit, kafeik asit, p-kumarik asit, sinapik asit, sözü edilen bu fenolik asit grubuna ait olup antioksidan, anti-inflamatuvar, antimikrobiyal özelliklere sahiptir ve bu nedenle bazı bakteri enfeksiyonlarının tedavisinde, ilaçlara seçenek olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmamızda, bu üç fenolik asidin H. pylori üzerindeki antimikrobiyal etkinliği ve ürez enzimini engelleme etkisi araştırıldı. Hidroksisinamik asit türevlerinin anti-H. pylori etkisi H. pylori G27 standart suşu üzerinde test edildi. Minimum inhibisyon konsantrasyonu (MİK), değerleri 512 ila 0,5 ug/mL arasında değiştiği seri tüp seyreltme yöntemiyle, minimum bakterisidal konsantrasyon (MBK) değerleri ise MİK içinde kullanılan aynı konsantrasyonlarda canlı ve ölü bakterilerin nispi oranının hesaplanması ile belirlendi. MİK için CLSI M07-A9, MBC için CLSI M26-A protokolleri kullanıldı. Ureaz inhibisyon aktivitesi Helicheck, üreaz aktivitesine özgü indikatörlü besiyerinde ölçülmüştür. H. pylori’ye karşı test edilen tüm bileşikler için MİK 64 ug/mL ve MBK 128 ug/mL idi. Test edilen bileşiklerin H. pylori tarafından salgılanan üreaz enzimi üzerinde hiçbir inhibisyonu saptanmadı. Nükleotid salma deneyi sonuçlarına göre, hidroksisinamik asit türevlerinin bakteri zarında hasara sebep olması ile zarda oluşan deliklerden dışarı salınma eğiliminde olması beklenen herhangi bir nüklotit miktarı ölçülememiştir. Gerçekleştirilen bu çalışma, literatür taramalarımız doğrulutusunda, hidroksisinamik asit türevlerinin anti-H. pylori aktivitesini gösteren ilk çalışmadır. Bu bileşiklerin anti-H. pylori üzerindeki etki mekanizmasını anlamak için daha ileri analizlere ihtiyaç vardır.

Böcek büyüme düzenleyicileri ve mikrobiyal insektisitler zararlılarla mücadelede tarımsal alanlarda sıklıkla kullanılmaktadır. Bu nedenle, her iki insektisit türüne karşı zararlılarda direnç gelişimi meydana gelmektedir. Son yıllarda, direnç gelişimine karşı farklı etki mekanizmalı insektisitlerin karışım halinde uygulanması sıklıkla tercih edilen bir yöntem olarak kabul edilmektedir. İmmun sistem parametreleri, insektisitlerin zararlı böcek türleriyle mücadelede toksik etkilerinin belirlenmesinde biyobelirteç olarak kullanılmaktadır. Bu amaç kapsamında yapılan çalışmada juvenil hormon analoğu pyriproxyfen ve mikrobiyal insektisit B. thuringiensis’ in 50 ve 100 µg/mL derişimlerinin tek başına ve karışım halindeki (25+25 ve 50+50 µg/mL) uygulamalarının Galleria mellonella larvalarında total hemosit sayısı ve diferansiyel hemosit sayısı üzerine etkileri araştırılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, pyriproxyfenin, G. mellonella larvalarında bağışıklık sistemini baskılayarak, B. thuringiensis biyopreparatının toksik etkisini arttırdığı belirlenmiştir., Insect growth regulators and microbial insecticides are frequently used in agricultural fields for pest management. Therefore, resistance development occurs in pests against both insecticide types. In recent years, the use of insecticides with different mode of action in mixture against resistance development has been accepted as a frequently preferred method. Immune system parameters are used as biomarkers to determine the toxic effects of insecticides in pest management. In this study, the effects of 50 and 100 µg/mL concentrations of the juvenile hormone analogue pyriproxyfen and the microbial insecticide Bacillus thuringiensis alone and in mixture (25+25 and 50+50 µg/mL) on total hemocyte count and differential hemocyte count in Galleria mellonella larvae were investigated. According to the findings, it was determined that pyriproxyfen increased the toxic effect of B. thuringiensis biopreparate by suppressing the immune system in G. mellonella larvae.

Cistus creticus (Pink laden) is in the Cistaceae (Ladengeae) family. This herb species grows naturally in the Mediterranean region. It is green, dwarf and shrub, and is defined by the color of the flower. In Turkey, the C.creticus species is commonly in the public referred by names such as hairy laden, pink laden, laden grass, cottonwood and cotton pad. This herb species is used as hemostatic, anti-spasmodic, antidiabetic and anti-inflammatory in the treatment of diseases such as peptic ulcer, diarrhea, high fever, some skin diseases, rheumatic diseases, urinary tract infections and infertility. In our study, the biological structure, chemical composition and antioxidant, antibacterial, antifungal, anti-inflammatory, antiviral, cytotoxic and anticancer properties of the C.creticus (Pink laden) species were reviewed in company with current literature., Cistus creticus (Pembe laden), Cistaceae (Ladengiller) familyası içinde yer almaktadır. Bu bitki türü Akdeniz bölgesinde doğal olarak yetişmektedir. Yeşil, bodur ve çalı biçimindedir ve çiçeğinin rengine göre tanımlanmaktadır. Türkiye’de genellikle halk arasında C.creticus türü tüylü laden, pembe laden, laden otu, pamukla ve pamukluk gibi adlarla anılmaktadır. Bu bitki türü toplumda peptik ülser, diyare, yüksek ateş, bazı deri rahatsızlıklarının, romatizmal hastalıkların, idrar yolu enfeksiyonlarının ve kısırlık gibi hastalıkların tedavisinde hemostatik, anti-spazmodik, antidiyabetik ve antienflamatuvar olarak kullanılmaktadır. Çalışmamızda da, C.creticus (Pembe laden) türünün biyolojik yapısı, kimyasal bileşimi; antioksidan, antibakteriyel, antifungal, antiinflamatuar, antiviral, sitotoksik ve antikanser özellikleri güncel literatür eşliğinde derlenmiştir.

Cıvanın balıkları da içeren sucul organizmalar için tehlikeli bir çevresel kirletici olduğu iyi bilinmektedir. Cıvanın balıklardaki birikimi ve toksik etkileri hem bu organizmaları hem de besin zinciri aracılığıyla diğer canlıların sağlığını olumsuz etkileyeceğinden bu metalin toksik etkilerini azaltacak/önleyecek mekanizmalar ekosistemin sağlıklı işleyişi ve geleceği açısından oldukça önemlidir. Bu nedenle sunulan çalışmada Oreochromis niloticus’un dokularındaki cıva birikimi üzerine selenyum ve zeolitin olası koruyucu etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla balıklar 0,01 ve 0,1 mg/L cıva; 0,01 mg/L cıva+0,1 mg/L selenyum, 0,1 mg/L cıva+1,0 mg/L selenyum ve 0,01 mg/L cıva+0,1 g/L zeolit, 0,1 mg/L cıva+1,0 g/L zeolit derişimlerinin etkisine 7 ve 21 gün süreler ile bırakılmış ve solungaç, karaciğer ve kas dokularındaki cıva birikimi belirlenmiştir. İncelenen tüm dokulardaki cıva birikiminin denenen tüm kimyasal gruplarında ortam derişimlerine ve etki sürelerine bağlı olarak arttığı saptanmıştır (P, It is well known that mercury is a dangerous environmental pollutant for aquatic organisms including fish. Since accumulation and toxic effects of mercury in fish will negatively affect both these organisms and the health of other organisms through the food chain, the mechanisms to reduce or prevent the toxic effects of this metal are very important for the healthy functioning and future of the ecosystem. Therefore in the present study, it was investigated and possible protective effects of selenium and zeolite on mercury accumulation in tissues of Oreochromis niloticus. For this purpose fish were exposed to 0.01 and 0.1 mg/L mercury; 0.01 mg/L mercury+0.1 mg/L selenium, 0.1 mg/L mercury+1.0 mg/L selenium and 0.01 mg/L mercury+ 0.1 g/L zeolite, 0.1 mg/L mercury+1.0 g/L zeolite for 7 and 21 days and mercury accumulation in gill, liver and muscle tissues were measured. It was determined mercury accumulation in all examined tissues elevated depending on exposure periods and medium concentrations in all chemical groups tested (P

Palandöken volkanitleri, Afrika, Arabistan ve Avrasya levhalarının yakınsama-çarpışması sonucunda oluşan Doğu Anadolu Volkanik Provens sisteminin bir parçasıdır. Bu volkanitler, lav akıntıları ve bunlarla arakatmanlı olarak bulunan ve kalın bir istif oluşturan piroklastiklerden oluşmuştur. Jeokimyasal veriler, petrogafik verilerle uyumlu olarak, lavların silika içeriklerine göre düşük silikalı bazaltlardan yüksek silikalı dasitlere kadar değişen bileşimlerde olduğunu gösterir. Kalkalkalen-toleyitik ve sodik-potasik seri özellikli bu lavların SiO2 içeriği %47.44-67.88, Mg# ise %11.33-53.04 arasında değişmektedir. Bu volkanik kayaçlar genel olarak yüksek alan elementlere (HFSE) kıyasla büyük iyon yarıçaplı elementler (LILE) ve hafif nadir toprak elementlerce (LREE) zenginleşme ile belirgin negatif Nb, Ta anomalisi göstermektedir. Bununla birlikte LILE’lerce tüketilmiş ve Nb ile Ta anomalisi vermeyen buna karşın çok belirgin Sr ve Ti anomalisi veren örnekler de bulunmaktadır. Bu örneklerin element davranış ve dağılımı bakımından daha farklı evrimleşmiş olduğu, dolayısıyla magmatik farklılaşmadan da değişik oranlarda etkilenmiş olduğu görülür. Petrolojik veriler, kıtasal asimilasyon etkisinin görüldüğü Palandöken volkanik kayaçlarının, granat ve spinel içeren ve yitim ile ilişkili metasomatize olmuş kıtasal litosferik ve astenosferik mantonun, farklı oranlarda fraksiyonlaşması ve magma karışımına sahip olduğunu işaret etmektedir., Palandöken volcanics are part of the Eastern Anatolia Volcanic Province system which is formed as a result ofthe convergence-collision of the African, Arabian and Eurasian plates. These volcanics consist of lava flows andintercalated pyroclastics forming a thick stack. These lavas are ranging from low silica basalts to high silica dacitesaccording to their silica content in compositions, in accordance with their geochemical and petrographical data.These lavas with SiO2 content varying between 47.44-67.88% and Mg # between 11.33-53.04%, have calcalkaline- tholeiitic and sodic series characteristics. In general, they show significant negative Nb, Ta anomaly withenrichment in Large-Ion lithophile Elements (LILE) and Light Rare Earth Elements (LREE) compared to High-Field Strength Elements (HFSE). On the other hand, there are also samples that have been consumed by LILEs, anddo not give Nb and Ta anomalies, but give very distinct Sr and Ti anomalies. It is seen that, these different examplesare the most evolved lavas in terms of elemental behavior and distribution because of the most affected by magmaticdifferentiation. Petrological datas indicate that the Palandöken volcanic rocks, in which continental assimilationeffect is observed, have a metasomatized continental lithospheric and asthenospheric mantle associated withsubduction, containing garnet and spinel with partial melting at different rates, fractionation and magma mixture.

Introduction: The incidence of H. pylori increases, particularly in relation to low socio-economic status, inadequate health measures, collective living conditions and problems in water resources. People infected with H. pylori and with excessive acid secretion carry a great risk of gastric ulcer, gastric cancer and duodenal ulcer. The aim of this study was to investigate the presence of H. pylori antigen in stool samples of adult patients admitted to the Family Health Center. As a result of referring the patients with H. pylori to Gastroenterology Clinic and applying further tests, it is aimed to contribute to the treatment plan by finalizing the diagnosis and making early diagnosis. Method: Between November 2016 and 2017, a total of 318 individuals 17-83 years of age, (mean age 45 years), 189 women and 129 men, were randomly selected from the patients who applied to our Family Health Center in Van city center. H. pylori rapid antigen test (One Step Rapid Test, China) was used to detect H. pylori antigens in feces. At the end of the study, whether the patients had gastric complaints, whether or not drug use affecting H. pylori microbe, gender, age and test result information were analyzed by SPSS program and the results were evaluated. Result: In our study, H. pylori was found to be positive in the stool of 129 (41%) individuals, of which 75 (58%) were female and 54 (42%) were male. In terms of the test result positivity ratio of the genders themselves; H. pylori was found to be positive in 40% of women and 42% of men. The difference between the genders was not statistically significant. It was found that H. pylori can be seen at any age and H. pylori antigen positivity increases in parallel with age progression. Gastric complaints were observed in 91 (70.5%) of the positive test results. The use of proton pump inhibitors (PPI) was found to be higher in women than in men. Conclusion: When compared with other studies conducted in our country, it is important to have low H. pylori positivity in this study. People with gastric complaints have a higher test positivity and the effect of PPI on H. pylori eradication is clear., Giriş: H. pylori’nin görülme sıklığı, özellikle düşük sosyo-ekonomik durum, sağlık önlemlerinin yetersizliği, toplu yaşam koşulları ve su kaynaklarındaki sorunlarla ilişkili olarak artış göstermektedir. H. pylori ile enfekte ve aşırı asit salgılanması olan kişiler mide ülseri, mide kanseri ve duodenum ülseri açısından büyük risk taşırlar. Çalışmada, Aile Sağlığı Merkezine başvuran erişkin hastaların dışkı örneklerinde H. pylori antijen varlığı araştırılmıştır. H. pylori tespit edilen kişilerin, Gastroenteroloji Kliniğine yönlendirilmesi ve ileri tetkikler uygulanması neticesinde, teşhisin kesinleştirilmesi ve erken teşhis konulması suretiyle, tedavi planına katkı sağlanması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma, Kasım 2016-2017 tarihleri arasında Van il merkezinde bulunan Aile Sağlığı Merkezimize başvuran hastalardan, rastgele seçilen 189’u kadın ve 129’u erkek olmak üzere 17-83 yaş aralığındaki (yaş ort. 45) toplam 318 kişi üzerinde yürütülmüştür. Dışkıda H. pylori antijenlerini tespit etmek için, H. pylori hızlı antijen test (One Step Rapid Test, Çin) kullanılmıştır. Çalışma sonunda hastaların gastrik şikâyetlerinin olup/olmadığı, H. pylori mikrobuna etki eden ilaç kullanımının olup-olmadığı cinsiyet, yaş ve test sonucu bilgilerinin SPSS programı yardımı ile istatistik çalışması yapılarak sonuçlar değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda, 75’i (%58) kadın ve 54’ü (%42) erkek olmak üzere 129 (%41) kişinin dışkısında H. pylori pozitif olarak tespit edilmiştir. Cinsiyetlerin kendi içindeki test sonucu, pozitifliği oranı açısından; kadınların %40’ında ve erkeklerin %42’sinde H. pylori pozitif olarak tespit edilmiştir. Cinsiyetler arasında farklılık, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. H. pylori’nin her yaşta görülebileceği, H. pylori antijen pozitifliğinde yaş ilerlemesine paralel olarak artış gösterdiği tespit edilmiştir. Test sonucu pozitif olanların 91’inde (%70,5) gastrik şikâyetlerin olduğu gözlenmiştir Proton pompa inhibitörü kullanımının (PPI), kadınlarda erkeklere göre daha fazla olduğu görülmüştür. Sonuç: Ülkemizde yapılmış diğer çalışmalar ile kıyas edildiğinde, bu çalışmamızda H. pylori pozitifliğinin düşük olması önemlidir. Gastrik şikâyeti olan kişilerde, test pozitiflik oranı daha yüksektir ve PPI kullanımının H. pylori eradikasyonu üzerinde etkisi açıktır.

Bu çalışma, 2017-2018 yıllarında Adıyaman (Merkez, Samsat ve Kâhta) ve Siirt (Şirvan) illeri nar bahçelerindeki parazitoit ve predatör böcek türlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada gözle kontrol, darbe ve kültüre alma metotları kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, Hymenoptera takımına bağlı 4 familyadan 8 adet parazitoit tür ile 4 takıma bağlı birer familyadan da 22 adet predatör tür tespit edilmiştir. Çalışmada elde edilen parazitoitlerden Aphidius colemani Viereck ile Habrobracon hebetor Say. (Hymenoptera: Braconidae) ile predatörlerden Coccinella septempunctata (L.), Hippodamia (Adonia) variegata (Goeze), Oenopia (Synharmonia) conglobata (L.), Scymnus (Pullus) araraticus Khnzorian (Coleoptera: Coccinellidae) ve Chrysoperla carnae (Stephan) (Neuroptera: Chyrysopidae)’nın en yaygın görülen türler olduğu gözlenmiştir., This study was carried out to determine the parasitoid and predatory insect species in pomegranate orchards in Adıyaman (Central, Samsat and Kâhta) and Siirt (Şirvan) Provinces in 2017-2018. In the study, visual detection, beating and rearing methods were used. In total, 8 parasitoid species from 4 families (Hymenoptera) and 22 predatory species belonging to 4 families from 4 orders were collected. The parasitoids, Aphidius colemani Viereck and Habrobracon hebetor Say (Hymenoptera: Braconidae), and predators, Coccinella septempunctata (L.), Hippodamia (Adonia) variegata (Goeze), Oenopia (Synharmonia) conglobata (L.), Scymnus (Pullus) araraticus Khnzorian (Coleoptera: Coccinellidae) and Chrysoperla carnae (Stephan) (Neuroptera: Chrysopidae), were the most common species.

In this research, the effects of hidropriming (HP), ozmopriming (OP) and thermopriming (TP) treatments on seed germination quality in different aubergine varieties seeds were investigated. Aubergine cvs. Manisa Kır Çizgili (MKÇ), Kemer 27 (K) and Aydın Siyahı (AS) seeds which harvested at different maturity levels (50, 55, 60 and 75 days after flowering) were subjected to OP treatments at at 35 0C for 4 and 8 hours (1: 2 / in the dark-light condition) with 10% PEG-6000 solution, HP treatments at 35 0C (1: 2 / dark-light condition) for 4 and 8 hours with distilled water and TP treatments were applied in water bath for two different times (15 and 30 minutes) at 50 ° C. Seed moisture levels were determined in control and priming groups in all cultivars. At the end of the treatments, the seeds were kept until the surface was dry and then they were subjected to petri germination test. At the end of the experiments; OP, HP and TP treatments of aubergine seeds were evaluated on the basis of viability (mean germination time and percentage, seedling root-shoot length). When the analyzed parameters were evaluated, it was seen that the priming positive effect was related to the maturity of the seeds. Normal and total germination parameters, which are dependent variables; It was found to be statistically significant with priming, variety, maturity and their interaction (p, Bu araştırmada, farklı patlıcan çeşitlerine ait tohumların hidropriming (HP), ozmopriming (OP) ve termopriming (TP) uygulamalarının tohum çimlenme kalitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Manisa kır çizgili (MKÇ), Kemer 27 (K) ve Aydın Siyahı (AS) çeşitlerinin farklı olgunluk seviyelerinde hasat edilen (çiçeklenmeden sonraki 50, 55, 60 ve 75 gün sonra) patlıcan tohumları 35 0C’de 4 ve 8 saat (1:2/karanlık-aydınlık koşulda) süre boyunca, %10’luk PEG-6000 ile OP, 35 0C’de 4 ve 8 saat (1:2/karanlık-aydınlık koşulda) sürede saf su ile HP ve 50°C’de 2 farklı sürede (15 ve 30 dakika) su banyosunda TP işlemlerine tabi tutulmuştur. Tüm çeşitlerde kontrol ve uygulama gruplarında tohum nem miktarları belirlenmiştir. Uygulamalar sonunda tohumlar yüzey kuruluğu sağlanıncaya kadar bekletilerek ardından petri çimlendirme testine tabi tutulmuştur. Denemeler sonucunda, patlıcan tohumlarının OP, HP ve TP uygulamaları ile canlılık (ortalama çimlenme oranı ve süresi, fide kök-sürgün uzunlukları) bazında değerlendirilmiştir. İncelenen parametreler değerlendirildiğinde, priming olumlu etkisi tohumların olgunluğu ile ilişkili olduğu görülmüştür. Bağımlı değişkenler olan normal ve toplam çimlenme parametreleri; priming, çeşit, olgunluk ve bunların interaksiyonu ile istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p

In this study, the effects of some nutrients in solid worm fertilizer obtained from Red California worm (Eisenia fetida) fed with 4 types of soil were investigated. For this purpose, in Artvin Regional Directorate of Forestry Biological Control Laboratory, three replicate trial patterns were established in four different nutrient media. Four different soil types and 40 worms were given in each container. 2 months later, after the soil was turned into fertilizer completely, worm fertilizers were taken from the containers and analyzed after drying. As a result of the research, the highest worm count (D) was found from 100% worm manure obtained from the field soil nutrient medium, and the second highest number of worms were obtained from the (C) worm manure obtained from nursey soil. The least worms (A) were found in the worm manure obtained from 100% forest soil nutrient medium. It was determined that 37% of 200 worms given to the nutrient medium of B1, B2, B3, B4 and B5 of (B) special soil died two months later. The highest nitrogen value in worm manure obtained from nutrient media is in worm manure obtained from nursery soil and 100% field soil. The highest pH, EC and CaCO3 values (B) were found in the worm manure obtained from special soil. The highest organic matter % was found in the worm manure obtained from the (D) field soil., Bu çalışmada, 4 tip toprak tipi ile beslenen Kırmızı Kaliforniya (Eisenia fetida) solucanından elde edilen katı solucan gübresindeki bazı besin elementlerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla, Artvin Orman Bölge Müdürlüğü Biyolojik Mücadele Laboratuvarında, dört farklı besi ortamında üç tekrarlı deneme deseni kurulmuş, deneme kaplarının içlerine dört farklı toprak tipi ve her kaba 40’ar adet solucan verilmiştir. Iki ay sonunda topraklar tamamen gübreye dönüşmüş ve solucan gübreleri kaplardan alınarak, kurutulduktan sonra analizleri yapılmıştır. Araştırma sonucunda en yüksek solucan sayısına (D) % 100 tarla toprağı besi ortamından elde edilen solucan gübresinden, ikinci en fazla solucan sayısına ise , (C) Fidanlık toprağından elde edilen solucan gübresinde rastlanmıştır. En az solucana ise (A) %100 orman toprağı besi ortamından elde edilen solucan gübresinde rastlanmıştır. (B) Özel toprağın B1, B2, B3, B4 ve B5’in besi ortamına verilen 200 adet solucanın iki ay sonra % 37’sinin öldüğü belirlenmiştir. Besi ortamlarından elde edilen solucan gübresindeki en yüksek azot değerine fidanlık toprağı ile %100 tarla toprağından elde edilen solucan gübresinde, en yüksek pH, EC ve CaCO3 değerine (B) Özel topraktan elde edilen solucan gübresinde, en yüksek organik madde %’sine (D) tarla toprağından elde edilen solucan gübresinde rastlanmıştır.

Fungal diseases causing rotting of seedlings and roots on sugar-beet are one of the major problems for significant yield and quality losses. In Turkey, Konya region is an important sugar-beet production area with approximately 35.5% of Turkey production. In recent years, there has been significant increases in yield losses caused by root rot and damping-off in the Konya region. Resistant sugar beet variety reaction studies were tested against AG-2-2-IIIB, AG-4-HGI, AG-4-HGII, AG-4-HGIII, AG-A and AG-K isolates identified from Rhizoctonia spp., which cause sugar beet crown and root rot in Konya region, during the growing periods of 2015-2017. In this study, 10 resistant sugarbeet varieties and anastomosis groups of the isolates with the highest virulence above 50% were selected and each of them was tested by using an inoculum layer technique in the pot experiments. Cultivation of resistant sugar-beet varieties is part of an integrated management with Rhizoctonia root rot. As a result, no effective resistant varieties for multinucleate Rhizoctonia have been detected whereas binucleate Rhizoctonia with lower virulence, Iguana, Valentina, Eldorado, Rodeo, Lider and 5K614 varieties for AG-A, Lider and Valentina varieties for AG-K have been determined as high resistant., Şeker pancarında fide ve kök çürüklüklerine sebep olan fungal hastalıklar, bu bitkide önemli verim ve kalite kayıplarına sebep olmaktadır. Ülkemizde Konya bölgesi, şeker pancarı üretim alanlarının yaklaşık %35.5'ini elinde tutan önemli bir şeker pancarı üretim alanıdır. Son yıllarda Konya bölgesinde kök çürümesi ve çökertenin meydana getirdiği verim kayıplarında önemli artışlar meydana gelmiştir. Çeşit reaksiyon çalışmaları, 2015-2017 büyüme dönemlerinde, Konya bölgesinde şeker pancarı taç ve kök çürüklüğüne neden olan Rhizoctonia spp.’lerden tespiti yapılan AG-2-2-IIIB, AG-4-HGI, AG-4-HGII, AG-4-HGIII, AG-A ve AG-K izolatlarına karşı denenmiştir. Bu çalışmada, 10 dirençli şeker pancarı çeşidi ve izolatların anastomosis grupları belirlenen ve tüm AG'leri temsil eden %50'nin üzerinde en yüksek virülansa sahip izolatlarından birer adet seçilerek, saksı denemelerinde inokulum tabaka tekniği kullanılarak denemeye tabi tutulmuştur. Dayanıklı şeker pancarı çeşitleri, Rhizoctonia kök çürüklüğü ile entegre bir yönetimin parçasıdır. Denemeler sonucunda çok çekirdekli Rhizoctonia izolatlarında inokulum seviyesinin ve patojenin yüksek olan virülensliğinin de etkisi sonucu, çeşitlerde bir dayanıklılık tespit edilmemiştir.Virülensliği daha düşük olan iki çekirdekli Rhizoctonia’lar da ise AG-A için Iguana, Valentina, Eldorado, Rodeo, Lider ve 5K614 çeşitleri, AG-K için ise Lider ve Valentina çeşitleri yüksek dayanıklı olarak belirlenmiştir.

Araştırmada, Echinacea pallida türünde yaprak, yaprak sapı, kotiledon ve kök eksplantlarından türetilmiş kalluslar aracılığıyla indirekt sürgün rejenerasyonu çalışılmıştır. Dört farklı eksplant tipinden türetilmiş kalluslar, sürgün gelişimini teşvik etmek amacıyla, farklı konsantrasyonlarda (0.1, 0.5, 1.0, 2.0 veya 4.0 mg l-1) ve çeşitte sitokinin (BAP, TDZ, KIN) içeren MS besin ortamlarında kültüre alınmıştır. En yüksek sürgün reenerasyonu, sırasıyla %81 ve %59 ile 0.5 mg l-1 BAP içeren ortamda ve kotiledon eksplantlarından türetilmiş kalluslar ile 1.0 mg l-1 BAP içeren ortamda kök eksplantlarından türetilmiş kalluslardan elde edilmiştir. Eksplant başına en yüksek sürgün sayısı (4.83 adet) 0.5 mg l-1 BAP içeren besin ortamında kök eksplantlarından elde edilen kalluslardan elde edilmiştir. Elde edilen sürgünler, kök gelişimini teşvik etmek ve rejenerasyon sürecini tamamlamak amacıyla farklı konsantrasyonlarda (0.5, 1.0 veya 1.5 mg l-1) ve tiplerde oksin (NAA, IBA, IAA) içeren ve içermeyen MS besin ortamlarında kültüre alınmıştır. En yüksek köklenme oranı (%6) büyüme düzenleyicisi içermeyen ve 0.5 mg l-1 IBA içeren besin ortamından elde edilmiştir. Diğer oksin tipleri ve konsantrasyonlarında köklenme tespit edilmemiştir.

Amaç: Bruselloz dünyada en sık görülen bakteriyel zoonotik enfeksiyon hastalığıdır. Çalışmamızda hastalığın endemik olarak görüldüğü Güneydoğu Anadolu bölgesinde ikinci basamak bir hastaneye başvuran ve bruselloz tanısı ile takip edilen 111 bruselloz olgusunun değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmada ikinci basamak bir hastanenin Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji polikliniğine Aralık 2018 – Aralık 2019 tarihleri arasında başvuran bruselloz tanısı ile ayaktan veya yatarak takip edilen 111 olgunun demografik özellikleri, klinik bulguları, olası bulaş yolları, tedavi rejimleri, komplikasyon verileri ve relaps oranları retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Hastaların 77’si (%69.3) kadın ve olguların yaş ortalaması 36.4 (yaş aralığı 14-94) idi. Meslek dağılımı açısından, hastaların 69’u (%62.1) ev hanımıydı, 17’si (%15.3) hayvancılıkla uğraşmaktaydı. Olguların 88’inde (%79.2) taze peynir yeme öyküsü vardı. Hastalarda en sık görülen semptomlar, halsizlik (%92.7) ve artralji (%87.3) olarak saptandı. Çalışmaya alınan hastalarda CRP yüksekliği %39.6, anemi %37.8 oranı ile en sık görülen laboratuvar bulguları olarak tespit edildi. Etkilenen organ ve sistemler incelendiğinde olguların 49’unda (%44) hematolojik tutulum, 23’ünde (%20.7) karaciğer tutulumu, 11’inde (%10) osteoartiküler tutulum görüldü. Bir (%0.9) hastada brusellozun nadir bir komplikasyonu olarak izole perikardit, bir (%0.9) hastada da brusella epididimoorşiti saptandı. Çalışmaya dahil edilen hastaların 12’sinde (%10.3) tedavileri bittikten sonraki bir yıllık izlemde relaps saptandı. Sonuç: Bruselloz birçok organ ve dokuyu etkileyebilmektedir. Bu nedenle çok değişik klinik belirti ve bulgularla ortaya çıkabilmekte ve birçok hastalıkla karışabilmektedir. Endemik bölgelerde yaşayan nonspesifik semptom ve bulgular ile başvuran hastalar mutlaka bruselloz açısından değerlendirilmelidir., Aim: Brucellosis is the most common bacterial zoonotic infection disease in the world. In our study, we aimed to evaluate 111 brucellosis cases who were admitted to a secondary-line hospital by followed up with the diagnosis of brucellosis in the Southeastern Anatolia region where the disease was seen as endemic. Method: In this study, demographic characteristics, clinical findings, possible transmission routes, treatment regimens, complication data and relapse rates of 111 patients who were admitted to an infectious diseases and clinical microbiology clinic of a second-line hospital between December 2018 and December 2019 were examined retrospectively. Results: Seventy-seven of the patients (69.3%) were female and the mean age of the patients was 36.4 (age range 14-94). In terms of profession distribution, 69 (62.1%) of the patients were housewives, 17 (15.3%) of the patients were engaged in animal husbandry. There was a history of eating fresh cheese in 88 (79.2%) patients. The most common symptoms of the patients were malaise (92.7%) and arthralgia (87.3%). The most common laboratory findings in patients included in the study were 39.6% CRP elevation and 37.8% anemia. When the affected organs and systems are examined, hematological involvement was observed in 49 (44%) patients, liver involvement in 23 (20.7%) patients, osteoarticular involvement in 11 (10%) patients. There was found to one patient (0.9%) had isolated pericarditis that was a rare complication of brucellosis, and brucella epididymoorchitis in one (0.9%) patient. In the one-year follow-up after treatment, relapses were detected in 12 patients (10.3%). Conclusion: Brucellosis can affect many organs and tissues. For this reason, it can appear with many different clinical signs and symptoms and can be confused with many diseases. In patients presenting with nonspecific symptoms and signs, who were living in endemic regions, brucellosis infection should definitely be considered, and patients should be evaluated for brucellosis.

Yersinia enterocolitica (Y. enterocolitica), Enterobacteriaceae ailesinin bir üyesi olan Yersinia cinsi’ne ait, en yaygın görülen gıda kaynaklı zoonotik patojenlerden üçüncüsüdür. Havyan dışkısı ile kontamine olan kirli sular ile veya enfekte hayvan ile iletişimin bir sonucu olarak, insanlarda enfeksiyona sebep olabilir. Düşük sıcaklıklara dayanabilme özelliği sayesinde, buzdolabında bulunan yiyeceklerde de üremeye devam edebilmektedir. Bu sebep ile patojenin hızlı ve hassas tespiti sağlık açısında önemlidir. Bu çalışmada, elektrokimyasal sistem kullanılarak, Y. enterocolitica’nın tespiti için altın nanopartikül ile güçlendirilmiş bir immünosensörün geliştirilmesi hedeflenmiştir. Çalışmada ticari olarak temin edilen Y. enterocolitica pozitif kontrol ve antikor kullanılmıştır. Standard sandvich assay kullanılarak sensör yüzeye uygulanan immünoassay ile en düşük tespit limiti 102 cfu/ml, altın nanoparçacıklar ile güçlendirilen antikor sensörü ile 37 cfu/ml Y. enterocolitica tampon çözelti içerisinde tespit edilebilmiştir. İmmünoassay’in özgüllüğü, antikora özgül olmayan antijenlerin çapraz reaksiyon oranı ile tespit edilmiştir. Bu çalışma da, standard sandvich assay ve altın nanopartiküller ile güçlendirilmiş sandvich assay prensibi geliştirilmiş ve Y. enterocolitica’nın tespiti için kullanmıştır. Bunun ile birlikte, antikor tabanlı bir enzimatik sensör de, altın nanoparçacıkların ölçüm duyarlılığına etkisi belirlenmiştir. Çalışmada ölçüm için elektrokimyasal sensör cihazı kullanılmış olup, Y. enterocolitica’nın tespitinde kullanılan immünosensör birçok elektrokimyasal biyosensör ile birleştirilebilir., Yersinia enterocolitica (Y. enterocolitica) is the third most common foodborne zoonotic pathogen belonging to the genus Yersinia which is the member of the Enterobacteriaceae family. It can cause infection in humans as a result of water contaminated with caviar feces or as a result of communication with the infected animal. With its ability to withstand low temperatures, it can continue to reproduce in food in the refrigerator. Therefore, fast and sensitive detection of the pathogen is important for health. In this study, it was aimed to develop an immunosensor reinforced with a gold nanoparticle for the detection of Y. enterocolitica using an electrochemical system. Commercially available Y. enterocolitica positive control and antibody were used in the study. Limit of detection was detected 102 cfu/ml using standard sandwich assay and 37 cfu/ml using gold nanomaterial-amplified antibody sensor. The specificity of the immunoassay was determined by the cross reaction rate of non-antibody-specific antigens. With this study, normal and gold-nanoparticle amplified sandwich assays were developed and used for the detection of commercial Y. enterocolitica. In addition, the effect of gold nanoparticles on measurement sensitivity was determined in the antibody based enzymatic sensor. In the study, electrochemical sensor is used and the immunosensor used in the detection of Y. enterocolitica can be combined with many electrochemical biosensors.

2,4-diklorofenoksi asetik asit (2,4-D), fenoksi asitler grubuna dahil olan, seçici bir herbisittir. Topraktaki 2,4-D kalıntılarının çevre ve insan sağlığına zararlı etkileri olduğu bilinmektedir. Bu sorunlar ile baş etmedeki en önemli faktörlerden birisi herbisitleri besin olarak kullanıp yıkımını sağlayan toprak bakterileridir. Bu çalışmada, Balıkesir bölgesinde, 2,4-D ile muamele edilmiş tarım arazisinden izole edilen bakterilerin, bu herbisiti yıkım potansiyellerinin spektrofotometrik testler ve HPLC yardımıyla belirlenmesi hedeflenmiştir. Öncelikle, bu bakterilerin protein analizi yöntemiyle moleküler düzeyde tanımlanması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda; seri seçilimlerle elde edilen bakteri kolonilerinin, karbon kaynağı olarak yalnızca iki farklı derişimde (0.1g/L, 0.5g/L) 2,4-D içeren besiyerinde yetişmeleri sağlanmıştır. Yetiştirilen bakterilerin büyüme hızları 14. günde takip edilmiş ve bakterilerin yıkım yeteneklerinin anlaşılması için besi ortamında kalan 2,4-D miktarları aynı süre sonunda ölçülmüştür. Elde edilen sonuçlara göre bu çalışmada 2,4-D’yi yıkabilen bir bakteri bulunamamış, ancak Acinetobacter baumannii, Acinetobacter calcoaceticus ve Stenotrophomonas sp. bakterilerinin 2,4-D’li ortamda büyüyebildikleri tespit edilmiştir., 2,4-dichlorophenoxy acetic acid (2,4-D) is a selective herbicide from the phenoxyacids group. 2,4-D residues in soil are known to have harmful effects on environment and human health. One of the most important factors in dealing with these problems is soil bacteria that provide herbicides as a nutrient and break down. In this study, it was aimed to determine the degradation potential of this herbicide by the bacteria isolated from an agricultural field treated with 2,4-D in Balıkesir region through spectrophotometric tests and HPLC. It was initially aimed to identify these bacteria at the molecular level by protein analysis. In order to achieve these goals; bacterial colonies obtained by serial selection were grown in the media containing three different concentrations (0.1 g/L, 0.5 g/L) of 2,4-D as the only carbon source. Growth rates of the bacteria were monitored on the 14th day, and the amount of 2,4-D remaining in the medium was measured at the same time in order to understand the degradation ability of the bacteria. According to the results obtained; no bacteria capable of degrading 2,4-D were found, however, it was observed that Acinetobacter baumannii, Acinetobacter calcoaceticus and Stenotrophomonas sp. bacteria were able to grow in the medium containing 2,4-D.

Fungal biyopestisitlerin kitlesel üretiminde fungusların zararlılara karşı etkili olmalarının yanında in vitro koşullarda devamlı olarak alt kültüre alındıklarında virülanslarını korumaları da oldukça önemlidir. Birçok entomopatojen fungus türü besiyeri ortamında kültüre alındıklarında spor üretimini ya da virulanslarını kaybetme eğilimindedirler. Bu çalışmada Isparta ili ve ilçelerinin topraklarından 2014 yılında izole edilmiş olan Beauveria bassiana’ya ait BMAUM-E2001, BMAUM-E2003, BMAUM-E6001 ve BMAUM-M6001 izolatların 12 altkültür formlarının tarımsal ürünlerde önemli ekonomik kayıplara yol açan Spodoptera littoralis üzerindeki etkinlikleri araştırılmıştır. Bu çalışmalara ek olarak alkültürlerin koloni gelişimleri yapay besiyeri ortamında değerlendirilmiştir. BMAUM-E2001 izolatı dışındaki tüm izolatların uygulama yapılan altkültür formları S. littoralis larvaları üzerinde oldukça virülent oldukları ve 5 günde %100 ölüme neden olduğu belirlenmiştir. Bu izolatların 1-12. altkültürlerinin miselyum gelişimleri zamana bağlı olarak doğrusal bir eğim göstermiştir. En son yapılan 12. altkültürde bile izolatların virülanslığını kaybetmediği ve besiyeri ortamında gelişimini ve spor üretimini tamamladığı gözlenmiştir., To maintain the effectiveness of entomopathogenic fungi mass produced as fungal biopesticides, it is important to maintain their virulence during serial in vitro subculturing. Many entomopathogenic fungal species tend to lose their spore production ability and/or virulence when subcultured several time in artificial medium. In this study, the effects of 12 successive in vitro subcultures of four pathogenic strains of Beauveria bassiana (BMAUM-E2001, BMAUM-E2003, BMAUM-E6001 and BMAUM-M6001), isolated from soils in Isparta Province. Turkey in 2014, were studied on Spodoptera littoralis, an important pest of cotton and vegetable cultivation. In addition, the colony development of each subculture was evaluated on artificial medium. Subcultured forms of all isolates, except BMAUM-E2001, were highly virulent to S. littoralis larvae and caused 100% death in 5 days. The mycelial growth of the 1st to 12th subcultures showed a linear increase over time. Even after the 12th subculture, the isolates did not lose their virulence and completed their development and produced spores.

Bu çalışmada Aspergillus niger katalazının üretimi, saflaştırılması ve karakterize edilmesi amaçlanmıştır. Buna göre 1 litrelik YpSs sıvı büyüme ortamında 37°C ve 155 rpm çalkalama hızında büyütülen A. niger’den 7. günde ham enzim ekstraktı elde edilmiştir. Katalaz enzimi üçlü-faz ayırma (TPP) tekniği ile saflaştırılmıştır. Bunun için %80 (w/w) amonyum sülfat içeren ve ham ekstrakt:t-butanol oranı 1:1.5 olacak şekilde pH 7.0’da hazırlanan sistemden enzim %263 verim ile 7.9 kat saflaştırılmıştır. Km değeri (21.4 mM), optimum reaksiyon sıcaklığı (50°C) ve optimum reaksiyon pH’sı (6.0) belirlenmiştir. Kararlılık testleri, enzimin geniş pH (4.0-9.0) aralığında dayanıklı kalabildiğini göstermiştir. Ayrıca katalaz aktivitesinin %7.5’lik (v/v) etanol varlığında yaklaşık %77’sinin korunduğu gözlenmiştir. Bununla birlikte, esas fonksiyonunun yanında 4-metil katekol ve katekol gibi fenolik bileşikleri peroksitten bağımsız olarak okside edebilmiştir. Sonuç olarak, A. niger’den katalaz enziminin geleneksel kromatografi yöntemi yerine zamandan tasarruf sağlayan, maliyeti ucuz ve kullanımı oldukça kolay olan üçlü faz sistemleri ile saflaştırılabildiği görülmektedir. Enzimin sahip olduğu biyokimyasal özellikleri (pH ve etanol kararlılığı ve ikincil oksidaz aktivite varlığı), çeşitli endüstriyel uygulama alanlarında avantaj sağlayabilir., In this study, it was aimed to produce, purify and characterize catalase enzyme from Aspergillus niger. For that purpose, the cells of A. niger were grown at 37°C and 155 rpm in 1 liter YpSs broth media and on the 7th day of cultivation the crude enzyme extract was obtained from the growth media. Catalase enzyme was purified by three-phase partitioning method. Accordingly, the system prepared by 80% (w/w) ammonium sulfate saturation at pH 7.0 with 1:1.5 (v/v) ratio of crude extract to t-butanol gave 7.9-fold purification with 263% activity recovery. The Km value (21.4 mM), the optimum reaction temperature (50°C) and the optimum reaction pH (6.0) were determined. Stability tests indicated that the enzyme can remain its activity in a broad pH (4.0-9.0) range. Additionally, it was observed that about 77% of initial catalase activity was maintained in the presence of 7.5% (v/v) ethanol. Besides its main function, it can also oxidase some phenolic compounds like 4-methyl catechol and pyrocatechol in a peroxide-independent way. As a consequence, it was seen that the catalase enzyme can be purified from A. niger by a three-phase partitioning system known as a time-effective and inexpensive system and very easy to use rather than a conventional chromatography. Its biochemical properties (pH and ethanol stabilities and presence of a secondary oxidase activity) can provide advantages in various industrial applications.

Bu çalışmada, Çorum (Kargı ve Osmancık) çevresindeki yaylalardan izole edilen aktinomiset izolatlarının poliketit sentaz ve ribozomal olmayan peptit sentetaz biyosentetik sistemlerinin varlığı moleküler tekniklerle araştırılmıştır. Toplamda 15 tane Actinobacteria üyesinin sekonder metabolit biyosentetik genlerinin (PKS III/NRPS) varlığı PCR temelli incelenmiştir. Yapılan çalışmanın sonuçlarına göre, 15 tane aktinomiset izolatının 7 tanesi PKS-I, 11 tanesi PKS-II ve 14 tanesinin NRPS gen bölgesine sahip olduğu bulunmuştur. Sonuçlar değerlendirildiğinde izolatların nonribozomal peptid sentetaz (NRPS) gen kümelerini tip I-II poliketit sentazlar (PKS-I-II) gen kümelerinden daha fazla içerdiği görülmüştür. Ayrıca 5 izolatın üç gen kümesini bir arada bulundurduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak yaylalardan izole edilen aktinomisetlerin yüksek sekonder metabolit üretme kapasitesine sahip olduğu görülmüştür. In this study, in the presence polyketide synthases and non-ribosomal peptide synthetase biosynthetic system of actinomycete strains isolated from plateau soils located near Çorum (Kargı and Osmancık) was investigated by molecular techniques. Totally of 15 Actinobacteria members presence of secondary metabolite biosynthetic genes (PKS I-II / NRPS) was investigated based on PCR. According to the results of the work done, of the 15 actinomycet isolates, 7 were found to have PKS-I, 11 were PKS-II and 14 had NRPS gene regions. When the results were evaluated, it was observed that the isolates contained more nonribozomal peptide synthetase (NRPS) gene clusters than type I-II polyketide synthase (PKS-I-II) gene clusters. In addition, it was determined that 5 isolates contain three gene clusters together. As a result, it was found that actinomycetes isolated from plateau soils have the capacity to produce high secondary metabolites.

In this study, the efficacy of Turkish isolates of four entomopathogenic nematodes (EPNs) against the last instar larvae of the potato tuber moth, Phthorimaea operculella Zeller (Lepidoptera: Gelechiidae) were investigated under laboratory conditions. Potato moths were collected from infested potato fields in Derinkuyu (Nevşehir Province) in June 2019. The four EPN species used were Steinernema affine Bovien, S. carpocapsae Weiser, S. feltiae Filipjev and Heterorhabditis bacteriophora Poinar. Efficacy experiments were carried out in 9 cm diameter plastic Petri dishes with doses of 50 IJs / larva at 25 oC. Mortalities were recorded after 24, 48, 72 and 96 hours. The mortality of P. operculella larvae caused by EPN species increased over time. From 24 h to 96 h, mortality increased from 40% to 66.6%, 83.3% to 100%, 93.3% to 100% and 96.6% to 100%, respectively. On the second day after S. feltiae application, there was 100% mortality of the pest larvae. All EPN species used in the experiment caused time-dependent, high mortality of P. operculella larvae. These promising results for the efficacy of four Turkish EPN isolates against the major potato pest, P. operculella warrant detailed field investigations of their potential use for the control of this pest in commercial potato production., Bu çalışmada Türkiye’den izole edilen entomopatojen nematodların (EPN) patates güvesi Phthorimaea operculella Zeller (Lepidoptera: Gelechiidae) son dönem larvalarına karşı etkinlikleri laboratuvarda araştırılmıştır. Çalışmada Steinernema affine Bovien, S. carpocapsae Weiser, S. feltiae Filipjev ve Heterorhabditis bacteriophora Poinar EPN türleri kullanılmıştır. Patates güveleri, Derinkuyu’daki (Nevşehir) bulaşık patates tarlalarından 2019 haziran ayında toplanmıştır. Etkinlik denemeleri 9 cm çapındaki plastik Petrilerde 25 oC’de 50 infektif larva (IJ)/larva olacak şekilde yürütülmüştür. Denemenin kontrolleri 24, 48, 72 ve 96 saat aralıklar ile yapılmıştır. EPN türlerinin, P. operculella larvalarında meydana getirdiği ölüm oranları süreye bağlı olarak artış göstermiştir. EPN uygulamaları sonrası ölüm oranları 1. günden 4. güne kadar sırası ile %40-66.6, %83.3-100, %93.3-100 ve %96.6-100 arasında değişmiştir. Steinernema feltiae uygulamalarından sonraki 2. günde zararlı larvalarında %100 ölüm meydana gelmiştir. Denemede kullanılan tüm EPN türleri süreye bağlı olarak P. operculella larvalarında yüksek oranda ölüme neden olmuştur. Bu sonuçlar zararlı ile mücadelede EPN’lerin kullanım potansiyellerinin detaylı araştırılmasını gerektirmektedir.

The study was conducted to examine the effects of different ultrasound treatment on seed germination and seedling emergence of the Solanum torvum seeds. In study, 2 different ultrasonic sound wave strength (50% and 100% amplitude) and 3 different ultrasonic sound wave duration (5, 10 and 15 min) were applied by ultrasonic sound wave device. Effects on germination rate (%), average germination time (AGT), germination index, germination rate G50 (day), seedling emergence rate (%), average seedling emergence time (ASET), seedling emergence index and seedling emergence rate E50 (day) values of ultrasonic sound wave strength and ultrasonic sound wave duration on Solanum torvum seeds were demonstrated. In terms of all these seed germination and seedling emergence values, the application of 5A5D (50 amplitude-5 minute) gave good results compared to the control. The seed germination and seedling emergence rate were determined as 60% in the control application and as 96% and 90% in 5A5D application respectively. No statistically significant application was observed in terms of average seed germination time and seedling emergence time. 5A5D application was determined to cause earlier germination about 4 days in terms of germination rate E50 and G50. It has been determined that 5A5D ultrasonic sound wave application has very positive effects on early and high germination and seedling emergence. This study showed that ultrasonic sound wave method can be tried in many plants that have problems in terms of seed germination and emergence rate., Bu çalışma, farklı ultrasonik ses dalgası uygulamalarının Solanum torvum tohumlarındaki çimlenme ve çıkış değerleri üzerine etkisini tespit etmek amacı ile yürütülmüştür. Bu amaçla tohumlar ultrasonik ses dalgası cihazı aracılığı ile 2 ultrasonik ses dalgası şiddeti (50% ve 100% amplitude) ve 3 ultrasonik ses dalgası süresi (5, 10 ve 15 dk) uygulamasına maruz bırakılmıştır. Bu uygulamaların Solanum torvum tohumlarının çimlenme oranı (%), ortalama çimlenme süresi (OÇS), çimlenme indeksi, çimlenme hızı G50 (gün), çıkış oranı (%), ortalama çıkış zamanı (OÇZ), çıkış indeksi ve çıkış hızı E50 (gün) üzerine etkileri ortaya konulmuştur. Araştırma sonucunda, tüm çimlenme ve çıkış değerleri açısından genel olarak 5A5D (50 amplitude-5 dakika) uygulamasının kontrole göre oldukça iyi sonuçlar verdiği tespit edilmiştir. Kontrol uygulamasında 60% civarında olan çimlenme ve çıkış oranları 5A5D uygulamasında sırası ile 96% ve 90% olarak belirlenmiştir. Ancak ortalama çimlenme süresi ve çıkış süresi açısından istatistiki olarak öne çıkan uygulama bulunmamıştır. Çimlenme hızı G50 ve çıkış hızı E50 değerleri yönünden 5A5D uygulamasının 4 gün kadar erken çimlenme ve çıkış sağladığı tespit edilmiştir. Ayrıca 5A5D ultrasonik ses dalgası uygulamasının, erken çimlenme ve yüksek oranda çimlenme ve çıkış oranları üzerine olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçların tohum çimlenme ve çıkış oranı açısından sorun yaşanan birçok bitki türünde kullanımlarına yönelik çalışmalar yapılması planlanmaktadır.

Aloe barbadensis Miller (Aloe vera); doğal tedavi edici özelliklerinin geniş çaptaki çeşitliliği nedeniyle, eski medeniyetler tarafından binlerce yıldır kullanılan şifalı bir bitkidir. Yanıkların tedavisinde ve yaraları iyileştirmede kullanılan Aloe vera; ayrıca çeşitli vitaminler, mineraller, amino asitler ve enzimler içeren yapısıyla besleyici özelliğe de sahiptir. Aloe vera’nın besin değeri yüksek gıda katkı maddesi olarak; gıdaların kalitesini arttırmak ve raf ömrünü uzatmak amacıyla kullanılmasının yanı sıra, doğal yenilebilir film ve kaplama materyali olarak da değerlendirildiği görülmektedir. Bu çalışmada Aloe vera’nın gıda endüstrisinde doğal antioksidan ve antimikrobiyal madde olarak kullanımı hakkında bilgi verilmesi amaçlanmış olup, gıda sanayinde Aloe vera’nın kullanımı ile ilgili son yıllarda yapılan araştırma sonuçları derlenmiştir., Aloe barbadensis Miller (Aloe vera) is a medicinal herb that has been used by ancient cultures for thousands of years because of its wide range of natural therapeutic properties. Aloe vera is used to treat burns and to heal wounds. It also has nutritive properties containing vitamins, minerals, amino acids and enzymes. It is seen that Aloe vera is used as a food additive with high nutritional value in order to increase the quality of food and extend the shelf life. It has also been used as the natural edible film and coating materials. The aim of this study was to give information about the use of Aloe vera as a natural antioxidant and antimicrobial agent in the food industry. Thus in this review study, researches about the use of Aloe vera in the food industry are reviewed.

Whooping cough (pertussis) is a contagious upper respiratory tract infection primary causative agent of which is gram-negative coccobacillus Bordetella pertussis. This disease, which may be fatal especially in infants, is characterized by repeated, violent coughing spasms caused by infection and may results in death. In this study, selected immunogenic proteins, namely Leucin/Isoleucin/Valin binding protein (LivJ), Fimbria type 2 (Fim2) and members of Type 3 Secretion System (TTSS) Putative Outer Protein D (BopD) and Putative Outer Protein N (BopN) expressed recombinantly. Genes of selected proteins were first cloned into pGEM®-T Easy vector and transformed to into E. coli DH5α cells, then cloned into the expression vector pET-28a(+) and transformed into E. coli BL21(DE3) cells to express the proteins. Expressed proteins were also purified by using His-tag columns. The molecular weights of the expressed BopD and Fim2 proteins were higher than expected on SDS-PAGE. Leakage was observed during BopD and BopN protein expression. Recombinant expression of these proteins, which take place in pathogenicity, is really important because of their potential as a vaccine candidate. After detection the protective capacity of these proteins, it might be possible to use them in combinations or as fusions in vaccine development studies., Boğmaca,gram-negatif Bordetella pertussis bakterisinin etken olduğu, akut,oldukça bulaşıcı bir solunum yolu hastalığıdır. Şiddetli, kasılmalı ve uzunsüreli öksürük boğmacanın en tipik belirtisidir. En çok yeni doğanlarda görülenbu hastalığın bu yaş grubunda ölümle sonuçlanabildiği de bilinmektedir. Buçalışmada, ileride aşı geliştirme araştırmalarında kullanılmak üzere, daha önceimmünojenik olduğu bilinen Lösin/ İzolösin/ Valin bağlanma proteini, Tip 2fimbriya (Fim2) ve B. pertussis’in patojenitesinde önemli yer tutan Tip3salgılama sisteminin (TTSS) elemanları olan varsayımsal dış zar proteini D(BopD) ve varsayımsal dış zar proteini N (BopN) rekombinant olarak ekspreseedilmiştir. Proteinlere ait olan gen bölgeleri ilk olarak bir klonlama vektörüolan pGEM®-T Easy vektörüne klonlanmış ve E. coli DH5α hücrelerinetransforme edilmiş, ardından pET-28a(+) ekspresyon vektörüne atılarak E.coli BL21(DE3)’de ekspresyonları yapılmıştır. Ekspresyonları yapılanproteinler His-tag kolonları kullanılarak saflaştırılmıştır.

The existence of forests as well as every living thing in nature will be possible by the replacement the young individuals to the position of aged or dead individuals who have been damaged due to various reasons. For this reason, the regeneration methods implemented in forests and the success of these studies are of great importance. In this study, it was aimed to regeneration with compartment shelterwood system, one of the natural regeneration methods, of Alnus glutinosa subsp. barbata stand in Harşit Forestry Enterprise, and the determination of effects on juvenility development of land clearing from regeneration tending. In 2012, regeneration efforts were started with land preparation and final cutting was made in November-December 2016. The first germination was observed in April 2013. In regeneration area, three different land clearing treatments were carried out and tried to determine their effects on the number and length of juvenility. As a result of the study; the number of juvenility and juvenility length were determined by the making measurement and counting between the years of 2013-2015. In the measurements made in one year-old juvenility, the average juvenility length of all treatments was 5.92 cm, this was obtained as 39.23 cm for two-year-old juvenility, and 65.46 cm for three-year-old juvenility. In addition, it was determined that there are statistically significant differences (P, Doğada her canlının olduğu gibi ormanların da sürekli var olması, yaşlanan ya da değişik nedenlerle zarar görüp ölen bireylerin yerini yeni genç bireylerin almasıyla mümkün olacaktır. Bu nedenle ormanlarımızda uygulanan gençleştirme çalışmaları ve bu çalışmaların başarısı büyük önem taşımaktadır. Çalışma kapsamında, Harşit Orman İşletme Şefliğine ait Sakallı kızılağaç (Alnus glutinosa subsp. barbata) meşceresinin doğal gençleştirme yöntemlerinden biri olan büyük alan siper vaziyeti ile gençleştirilmesi ve gençlik bakımlarından diri örtü temizliğinin gençliğin gelişimi üzerine etkisinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gençleştirme çalışmasına 2012 yılında arazi hazırlığı ile başlanılmış ve 2016 Kasım-Aralık ayında ise boşaltma kesimi ile sahadan çıkılmıştır. İlk çimlenmeler 2013 yılı Nisan ayında gözlemlenmiştir. Gençleştirme alanında üç farklı şiddette diri örtü temizliği yapılmış ve uygulanan diri örtü temizlik derecelerinin gençlik sayısı ve boy gelişimi açısından etkileri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda; 2013-2015 yılları arasında yapılan ölçüm ve sayımlarla gençlik boyları ve sayıları ortaya konulmuştur. Bir yaşındaki gençliklerin boylarında yapılan ölçümlerde tüm işlemlere ait ortalama boy 5.92 cm, iki yaşında 39.23 cm ve üç yaşında ise 65.46 cm’dir. Diri örtü temizliği işlemleri bakımından bir yaşındaki ve üç yaşındaki gençlik boyları arasında istatistiksel olarak anlamlı (P˂0.05) farklılıklar olduğu belirlenmiştir.

Soil samples were collected from five different areas of University of Çukurova and 3 Streptomyces strains were isolated. The xylanase activity (at the end of the seventh day) of S40, S47 and S48 strains were found as 50,92U/mL, 49,51U/mL and 47,79U/mL respectively. After doing the protoplast fusion among these strains which have the highest xylanase activity, 9 strains which have different colony morphologies, were selected. The xylanase activity of (40-48) R2 and (47-48) R3 strains were increased in comparison with their parents, by 25,9% and 31,9% respectively. This study also indicated that the enzyme activity can be improved by protoplast fusion technique, Çukurova Üniversitesi’nin 5 farklı bölgesinden alınan toprak örneklerinden 3 Streptomyces suşu izole edildi. S40, S47, S48 suşlarının 7 gün sonundaki ksilanaz aktivitesi sırasıyla 50,92 U/mL, 49,51 U/mL, 47,79 U/mL tespit edilmiştir. Yüksek ksilanaz aktivitesi gösteren bu suşlar arasında gerçekleştirilen protoplast füzyon çalışması sonucu farklı koloni morfolojsi gösteren 9 suş seçilmiştir. (40-48)R2 ve (47-48)R3 suşlarının ksilanaz aktivitesi ebeveyn suşlara göre sırasıyla %25,9 ve % 31,9 oranında arttığı tespit edilmiştir. Protoplast füzyon tekniğiyle enzim aktivitesinin geliştirilebileceği gösterilmiştir.

Bu çalışma, 2017 yılında bazı oksin, sitokinin ve phloroglucinol konsantrasyonlarının in vitro kültür koşullarında SP-2(Prunus spinosa) klon anacının rejenerasyon ve köklenme olasılıkları üzerine etkilerini araştırmak amacıyla yürütülmüştür. Materyal olarak ½ MS besin ortamı ve farklı IBA kombinasyonları (0.1-0.5-1.00 mg L-1), NAA (0.25 mg L-1), BA (0.5-1.00-2.00 mg L-1), Kinetin (0.5-1.00-2.00 mg L-1), Phloroglucinol (30-60-90-120 mg L-1) ve MSK-0 (herhangi bir hormon içermeyen normal ½ MS) kullanıldı. Çalışmanın sonunda eksplant başına maksimum sürgün uzunluğunun MSK-7 kombinasyonunda (25.11 mm) olduğu tespit edildi. Ayrıca, en yüksek kök uzunluğu MSK-2 ( 176.74 mm), en yüksek kök sayısı MSK-5 (2 adet/explant) kombinasyonlarında gözlendi. Bu çalışma sonucunda kontrol kombinasyonu (MSK-0) dağılımın alt kısımlarında kalırken, en iyi köklenme değeri MSK-2 ve MSK-3 kombinasyonlarının kullanıldığı bitkilerde görülmüştür. Bu çalışmanın sonucuna göre, Phloroglucinol (PG), klonal anaç adayları SP-2'nin (Prunus spinosa) in vitro çoğaltımında olumlu bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir., This study was conducted in 2017 in order to work on the impacts of certain auxin, cytokine and phloroglucinol concentrations on propagation and rooting possibilities of SP-2 (Prunus spinosa) in vitro culture conditions. ½ MS nutrient medium and different combinations of IBA (0.1-0.5-1.00 mg L-1), NAA (0.25 mg L-1), BA (0.5-1.00-2.00 mg L-1), Kinetin (0.5-1.00-2.00 mg L-1), Phloroglucinol (30-60-90-120 mg L-1) and MSK-0 (normal ½ MS without any hormone) were used as materials. It was observed at the end of the study that maximum shoot length per explant was at the MSK-7 combination (25.11 mm) and the highest plant multiplication was found as 6 for MSK-10 combinations per explant. In addition, the highest root length was 176.74 mm for the MSK-2 combinations while the highest root number was observed as 2 as per explant for MSK-5 combinations. As a result of this study, while control medium (MSK-0) remained below the distribution, the best rooting value was seen on the material, where MSK-2 and MSK-3 combinations was used. According to the result of this study, Phloroglucinol (PG) had a positive impact in vitro propagation of clonal rootstock candidates SP-2 (P. spinosa).

Anguilliformes ordosuna ait Congridae familyası türleri Mığrı balıkları olarak isimlendirilmekte ve morfolojik olarak Anguillidae familyası türlerinden olan Yılan balıklarına benzemektedir. Her iki familya türlerinde dorsal ve anal yüzgeçler kaudal yüzgeç ile birleşmiştir. Mığrı türlerinde dorsal yüzgeç ışınlarının başa daha yakın bir hizada başlamasıyla Yılan balığı türlerinden morfolojik olarak ayırt edilmektedir. Congridae familyasına ait dünya denizlerinde dağılım gösteren 30 genusa ait 195 tür dağılım göstermektedir. Türkiye denizlerinde ise Ariosoma balearicum (Delaroche, 1809), Gnathophis mystax (Delaroche, 1809) ve Conger conger (Linnaeus, 1758) olmak üzere 3 genusa ait 3 tür bulunmaktadır. Bu türlerden ilk ikisi Türkiye’nin sadece Ege Denizi ve Akdeniz kıyılarında dağılım gösterirken C. conger türü ise tüm denizlerimizde dağılım göstermektedir. Ülkemizde dağılım gösteren Mığrı balıklarının morfolojik ve biyolojik özelliklerinin tanımlandığı bu derleme çalışmasında konu hakkında gerek ülkemizde gerekse ülkemiz dışında yapılmış tüm araştırmalar ayrıntılı olarak incelenerek bir arada sunulmuştur. Gerçekleştirilen bu eser ile Congridae familyası türleri hakkında ülkemizde eksik olan özellikle biyolojik bilgilerin varlığına dikkat çekilerek literatüre katkı sağlanmıştır., The species of the Congridae family belonging to the Anguilliformes order are known as conger eel, and are morphologically similar to the eels which are among the species of the Anguillidae family. in both family species, the dorsal and anal fins are combined with the caudal fin. It is easily distinguished from eel species by the appearance of dorsal fin rays at a closer level to the head. There are 195 species belonging to 30 genus distributed in the world seas belonging to the Congridae family. A third genus of 3 species [Ariosoma balearicum (Delaroche, 1809), Gnathophis mystax (Delaroche, 1809) and Conger conger (Linnaeus, 1758)] shows the distribution of Turkish seas. While the first two species have distributed only Turkey's Aegean and Mediterranean seas, C. conger shows the distribution of all our seas. in this review, where morphological and biological characteristics of European conger are distributed in our country, all studies carried out both in our country and abroad are examined in detail and presented together. With this compilation study, especially biological information about species is missing in our country and attention has been made to contribute to the literature.

Objective: This study was carried out to determine the lethal effect of Azadirachta indica A. Juss (Meliaceae) and Melaleuca alternifolia (Maiden & Betche) Cheel (Myrtaceae) biopreparations that containing different amounts of bioactive on Bemisia tabaci Genn. (Hemiptera: Aleyrodidae) nymphs and Tuta absoluta Meyrick (Lepidoptera: Gelechiidae) larvae. Material and Methods: In laboratory studies, the insecticidal effects of 2 commercial neem preparations and 11 preparations obtained from two different plant extracts (0.5%, 1.0% and 1.5% solution per preparation) on cotton whitefly and tomato leaf miner were determined by using leaf dipping method. Results: The efficacy of the preparations increased with increasing dose. At the highest dose; according to the evaluations made seven days after the application in the trials conducted with B. tabaci; efficacy of the preparations containing the Alpha tops components of the tea tree were between 67.37 to 75.79%, the preparations containing the Gamma tops components between 93.68 to 97.89% and the preparations containing the Neem extracts between 91.93 and 95.79%. In the trials conducted with T. absoluta, according to the evaluations made ten days after the application; efficacy of the preparations containing the Alpha tops components of the tea tree were between 40.00 and 70.00%, the preparations containing the Gamma tops components between 82.50 and 95.00%, and the preparations containing Neem extracts between 87.50 and 97.50%. Commercial neem preparations were the most effective preparations with 100% efficacy against both pests. Conclusion: Although 1% and 1.5% doses both of preparations of tea tree containing Gamma tops components and preparations containing Neem extract can significantly control Bemisia tabaci and Tuta absoluta, it is thought that these data should be supported by field studies.

Bakterilerde gen fonksiyonlarının keşfedilmesi ve fenotipik çalışmalarının yapılabilmesi için mutant suşların oluşturulması gerekmektedir. Bazı durumlarda, birden fazla gen açısından mutant olan suşlar oluşturulmalıdır çünkü bazı spesifik aktiviteler birden fazla gen tarafından kodlanmaktadır. P1 fajı, Escherichia coli'de, ikili, üçlü veya çoklu mutantların oluşturulmasında başvurulan, genelleştirilmiş bir transdüksiyon fajıdır. Bu faj, gelişimi sırasında, E. coli kromozomunun parçalarını (her bir partikülde genomun yaklaşık % 2'si olmak üzere), rastgele bir şekilde faj kafasına paketleyebilmektedir. E. coli DNA’sını içeren fajlar, içerdikleri DNA parçalarını, alıcı bakteri hücrelerine enjekte edebilmektedir. Verici ve alıcı DNA bölgeleri arasındaki benzerlik ve seçici bir belirteç yardımıyla, transdüktanlar’ın elde edilmesi mümkün olmaktadır. Transdüksiyon için tercihen, P1 fajının, virülan bir türevi (P1vir) kullanılmaktadır, çünkü bu form, bakterinin genomuna entegre olamamaktadır. Fajın bu özelliğinin kullanılmasıyla geliştirilen tekniklerden birisi, P1 transdüksiyon tekniği olarak adlandırılmaktadır. Rekombinasyon teknolojisinde kullanılan bu teknik, E. coli genomuna ait DNA parçalarının, farklı suşlar arasında taşınmasını sağlamaktadır. Bu çalışmada, optimize ettiğimiz P1 transdüksiyon metodolojisinin, deneysel akış ve yeterli detaylarla birlikte, Türk bilim camiasına, ana dilimizde sunulması amaçlanmıştır. Bunun için, KEIO koleksiyonundan elde edilen dört adet tekli gen mutantları kullanılmıştır. İlk olarak, kanamisin (Kan) duyarlı bir alıcı suş oluşturmak için, her bir mutant suştan, Kan gen kasetleri çıkarılmıştır. KanR kasetlerine sahip diğer dört adet KEIO mutant suşu, donör suşlar olarak kullanılmış ve P1 fajı bu suşlar ile kültür edilerek, lizatlar elde edilmiştir. Bu lizatlar ve alıcı suşlar daha sonra, lizatlardaki fajların içerdikleri DNA parçalarını, alıcı suş genomuna entegre edebilmesi için, transdüksiyona tabii tutulmuştur. Kanamisin ile seleksiyon sonucu, yeni mutant suşlar olan ikili mutantlar elde edilmiştir. Sonuçta, isimleri tsgAugpA, yhdTompA, ugpAmdtG ve aroGmalF olan, dört adet ikili mutant oluşturulmuştur. Deneysel akıştaki ilgili protokoller ve sonuçlara ait detaylar sunulmuş ve tartışılmıştır. Assigning gene functions and performing phenotypic studies of the bacteria require the construction of specific mutants that at times should lack more than one gene due to the redundancy of particular gene activities. P1 phage is a generalized transducing phage that can be used in constructing double, triple or multiple mutants of Escherichia coli. This phage is able to mistakenly package random fragments of E. coli chromosome (~2 % of the genome into each particle) into the phage head during phage development. The phages with E. coli DNA can inject that DNA into recipient cells. Given homology between donor and recipient, and a selectable marker, transductants can be obtained. For transduction, a virulent derivative of phage P1 is preferably used because this form cannot integrate into the bacterial genome. The virulent phage can only develop using the lytic mode of development and produces phage progeny upon lysis of the host cell. This technique is based on recombination

Bu çalışmada, 2019 yılı Haziran-Ağustos ayında iki farklı bölgede toplanan Altın Otunun (Helichrysum arenarium) Katı Faz Mikro Ekstraksiyon (SPME) yöntemi kullanılarak uçucu bileşenleri Gaz Kromatografisi-Kütle Spektroskopisi (GC-MS) ile belirlendi. Bitlis Nemrut Krater Gölü çevresindeki Altın Otu örneğinde toplam 21 adet uçucu bileşen tespit edilirken, Giresun’un Şebinkarahisar İlçesi’nin dağlık bölgelerindeki Altın Otu örneğinde toplam 33 adet uçucu bileşen tespit edildi. Bitlis Nemrut Krater Gölü çevresindeki Altın Otunda α-sedren (%26.65), α-pinen (%14.97), α-humulen (%10.65), aromadendren (%6.79), α-kurkumen (%6.31), germakren B (%4.43), α-kadinen (%3.82), ökaliptol (%3.57), α-duprezianen (%3.57) ve limonen (%2.69) uçucu ana bileşen olarak tespit edilirken, Giresun Şebinkarahisar İlçesinin dağlık alanlarındaki Altın Otuna ait örnekte α-pinen (%47.63), α-himakhalen (%17.01), α-humulen (%5.21), δ-kadinen (%4.98), γ-kadinen (%4.01) ve ökaliptol (%3.46) uçucu ana bileşen olarak tespit edildi., In this study, volatile components by using Solid Phase Micro Extraction (SPME) method of Gold Grass (Helichrysum arenarium) collected in two different regions in June-August 2019 were determined by Gas Chromatography-Mass Spectroscopy (GC-MS). While A total of 21 volatile components were detected in the sample of Golden Grass around Bitlis Nemrut Crater Lake, a total of 33 volatile components were detected in the sample of Golden Grass in the mountainous areas of Şebinkarahisar District of Giresun. While in the Golden Grass around Bitlis Nemrut Crater Lake α-cedrene (26.65%), α-pinene (14.97%), α-humulene (10.65%), aromadendrene (6.79%), α-curcumene (6.31%), germacrene B (4.43%), α-cadinene (3.82%), eucalyptol (3.57%), α-duprezianene (3.57%) and limonene (2.69%) were detected as the volatile main component, in the Golden Grass sample in the mountainous areas of Şebinkarahisar District of Giresun α-pinene (47.63%), α-himachalene (17.01%), α-humulene (5.21%), δ-cadinene (4.98%), γ-cadinene (4.01%) and eucalyptol (3.46%) were detected as the volatile main component.

Objective: This research was conducted to study effects of mycorrhiza (Glomus intraradices) and rhizobacteria (Bacillus subtilis) applications on plant growth, relative water content (RWC), membrane permeability, proline and chlorophyll content of pepper (Capsicum annuum L. cv Seki F1) under different salt conditions (1.5, 3, 6 dS m-1).Material and Methods: Three pepper seedlings were planted in long pots (60 x 18 x 21 cm) have a volume of 22 liters and filled with perlite: peat mixture (1:1, v:v). In the study, microorganisms were inoculated together during planting and salt was used at 15 days after planting. After 40 days of salt applications, the physiological parameters such as RWC, , membran permability, chlorophyll and proline content were determined. The study was completed 160 days after planting. At the end of the study, plant growth parameters such as shoot height, stem diameter, dry and fresh weights of shoots and roots were investigated.Results: The results showed that increasing concentrations of salt decreased all growth parameters. Salt application caused an increase in the proline content, membran permability of plant. But RWC and chlorophyll content were decreased. Mycorrhiza, rhizobacteria and mycorrhiza plus rhizobacteria treatments positively improved plant growth and physiological parameters of pepper plants under all salinity stress levels. G. intraradices plus B. subtilis treated plants were shown highest impact on all parameters under salt stress. The plants (G. intraradices plus B. subtilis application) were followed by only mycorrhiza inoculated plants and only B. subsilis inoculated plants under salt stress.Conclusion: The results of the study clearly showed that application of G. intraradices plus B. subtilis in pepper cultivation under salt conditions may be a good alternative to decrease negative effects of salt., Amaç: Farklı tuzlu koşullar (1.5, 3, 6 dSm-1) altında mikoriza (Glomus intraradices) ve rizobakteri (Bacillus subtilis) uygulamasının biber (Capsicum annuum L. cv Seki F1 ) bitki gelişimi, yaprak oransal su içeriği (YOS), membran geçirgenliği (MG), prolin ve klorofil içeriği üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür.Materyal ve Metot: Biber fideleri perlit:torf karışımı (1:1, v:v) ile doldurulmuş 22.7 litre hacimli uzun saksılara (60x18x21 cm) her bir saksıda 3 adet olacak şekilde dikilmiştir. Çalışmada, mikroorganizma uygulaması fide dikimi ile yapılmış, dikimden 15 gün sonra da tuz uygulamasına başlanmıştır. Tuz uygulamasından 40 gün sonra yaprak oransal su içeriği, membrane geçirgenliği, prolin ve klorofil içeriği gibi fizyolojik parametreler incelenmiştir. Dikimden 160 gün sonra çalışma sonlandırılmıştır. Çalışmanın sonunda, bitki boyu, gövde çapı, gövde ile kök yaş ve kuru ağırlıkları gibi bitki büyüme parametreleri belirlenmiştir.Bulgular: Sonuçlara göre artan tuzluluk bitki gelişimini olumsuz etkilemiştir. Tuz uygulaması, prolin içeriği ve bitkinin MG’nde bir artışa neden olmuş, klorofil içeriği ve YOS değerini ise azaltmıştır. Tüm tuz stresi seviyelerinde, mikoriza, rizobakteri ve mikoriza artı rizobakteri uygulamaları, biber bitki gelişimini ve fizyolojik parametrelerini olumlu etkilemiştir. G. intraradices ve B. subtilis’in birlikte uygulanması tuz stresinde incelenen parametrelerin tamamında en yüksek etkiyi göstermiştir. Bu bitkileri sadece mikoriza uygulanan ve sadece Bacillus subtilis aşılı bitkiler izlemiştir.Sonuç: Çalışma sonuçları açıklıkla göstermiştir ki, tuzlu koşullar altında biber yetiştiriciliğinde G. intraradices ve B. subtilis’in beraber uygulanması tuz zararının olumsuz etkilerini azaltmada iyi bir alternatif olabilir.

Türkiye’de odun hammaddesine olan talep artışını karşılamak için ağaçlandırma çalışmalarına ağırlık verilmesi zorunluluk haline gelmiştir. Ağaçlandırma çalışmalarında genellikle kanaatkâr ve hızlı gelişen türlerin kullanılması tavsiye edilmektedir. Bu itibarla, ülkemizde Sahilçamı (Pinus pinaster Ait.) endüstriyel ağaçlandırmalarda kullanılacak iyi bir tür olarak gözükmektedir. Bu nedenle, Sahilçamı’ nın gelişimini ve büyümesini etkileyen en önemli yetişme ortamı faktörlerini ve etki derecelerini saptayarak dönem sonunda en yüksek geliri elde etmek için verimliliğin en yüksek olduğu yerlerden çalışmaya başlamak önem arz etmektedir. Dolayısıyla, bu türün en iyi gelişme gösterdiği Batı Karadeniz Bölgesi’nde yetişme ortamı özelliklerini araştıran çalışmaların yetersiz olduğu görülmektedir. Bu çalışmada, Sinop-Bektaşa Orman İşletme Şefliği sınırları içerisinde yayılış gösteren Sahilçamı ağaçlandırma alanındaki toprakların mutlak derinlik, mekanik bileşim (tekstür), toprak tepkimesi, organik madde miktarı, dış toprak durumu ve humus formu gibi bazı özellikleri ile verimlilik (bonitet endeksi) arasındaki ilişkiler belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, Sinop-Bektaşa Orman İşletme Şefliği sınırları içerisindeki Sahilçamı meşcerelerinden, 35 adet örnek alandan toplam 145 adet toprak örneği alınmıştır. Alınan toprak örnekleri üzerinde toprak türü, toprak reaksiyonu, organik madde, faydalanabilir su kapasitesi (FSK) vb. gibi özellikler belirlenmiştir. Ayrıca her bir örnek alan için 20 yaşındaki üst boy değerleri hesaplanmıştır. Hesaplanan verimlilik endeksi iyi, orta, düşük olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Her bir örnek alandaki verimlilik endeksi ile bazı toprak özellikleri arasındaki ilişkiler istatistiksel olarak ortaya konulmuştur. Sonuç olarak; verimlilik endeksi ile % kil miktarı, % toz miktarı, ortalama % organik madde ve ortalama % FSK arasında pozitif, % kum miktarı arasında negatif ilişkiler bulunmuştur., In order to meet the increase in demand for wood raw materials in Turkey, it has become imperative to focus on reforestation efforts. It is generally recommended to use consensual and rapidly developing species in afforestation studies. In this respect, our country's Maritime Pine (Pinus pinaster Ait.) it appears to be a good species to be used in industrial afforestation. For this reason, it is important to start working from the places where productivity is highest in order to obtain the highest income at the end of the period by determining the most important growing environment factors and the degree of impact that affect the development and growth of Maritime Pine. Therefore, it is seen that studies investigating the characteristics of the growing environment in the Western Black Sea region where this species is best developed are insufficient. In this study, the relationships between the absolute depth, mechanical composition (texture), soil reaction, organic matter quantity, external soil condition and humus form of the soils in the Maritime Pine afforestation area spread within the boundaries of Sinop-Bektaşa Forest Management Directorate and productivity (site index) were determined. For this purpose, a total of 145 soil samples were taken from 35 sample areas from Maritime Pine stands within the borders of Sinop-Bektaşa Forest Management Directorate. Soil type, soil reaction, organic matter, water holding capacity (WHC) etc. on soil samples taken such features have been identified. In addition, 20-year-old upper height values were calculated for each sample area. The calculated site index is divided into 3 groups: good, medium, low. The relationships between the site index and some soil properties in each sample area were statistically determined. As a result; there was a determined positive correlation between site index and clay (%), silt (%), organic matter content (%) and water holding capacity (%) and negative correlation with sand amount (%).

Yavsan Plateau Nature Park is located in the Onikisubat district of Kahramanmaras province in the Mediterranean Region. The Natural Park and its surroundings, covering an area of 3,480 hectares, 36 km away from Kahramanmaras city center and the environment, due to their natural and cultural resource values, the proposal of the General Directorate of Nature Protection and National Parks was declared as the 39th natural park of the Ministry on 15.12.2009. By recognizing the plant species in Kahramanmaras and surrounding provinces, various arrangements have been made for the promotion and protection of natural resources as well as for the development of nature conservation awareness. Nearly 65 endemic species have been identified and other species are under investigation.In the area, coniferous species of Taurus Fir (Abies cilicica), Taurus Cedar (Cedrus libani), larch and juniper, aspen and oak species from leafy species grow naturally in our country. There are wild walnuts in the creek. Yavsan Plateau Nature Park, which is located in the area where Mediterranean, Eastern Anatolia and Southeastern Anatolia Regions approach each other, is rich in natural water resources. The spring waters from Yavsan plateau and its immediate surroundings form Yavsan stream and Pekmez spring.

Amaç: Bu derlemeülkemizde yeni bir bitki türü olarak farklı özellikleri nedeniyle gelişmegöstereceği düşünülen çarkıfelek türlerinin çoğaltma teknikleri konusundahazırlanmıştır.Yöntem ve Bulgular: Bu derleme ile çarkıfelektürünün farklı çoğaltma yöntem ve uygulamaları konusunda bilimsel ve teknolojikgelişmeler dikkate alınarak bilgi verilmiştir.Genel Yorum: Çarkıfelek türlerinde vejetatifçoğaltma yöntemleri ve generatif çoğaltma yöntemi kendi içerisinde avantaj vedezavantajlara sahiptir.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Neticede çok zengin bir türçeşitliliği olan ve gıda, süs bitkisi ve tıbbi bitki olarak kullanımı olan bucinsin, araştırma ve geliştirme faliyetlerine yönelik yeni talepler başarılıbir şekilde çoğaltılabilmelerine bağlıdır. Bu derleme ile çarkıfelek çoğaltma teknikleri detaylı olarakaçıklanmıştır., Aims:This review has been prepared byusing studies on propagation techniques of passionflower species which arethought to develop as an alternative plant species for our country.Methods and Results:In this review, differentpropagation methods and applications of passionflower species are giveninformation by considering scientific and technological developments.Conclusions:Vegetative propagation methods andgenerative propagation methods have their advantages and disadvantages inpassionflower species.Significance and Impact ofthe Study: Asa result, this genus, which has a very rich species diversity and is used asfood, ornamental plant and medicinal plant, depends on the successful reproductionof new demands for research and development activities. In this review, thepropagation techniques of passionflower are explained in detail.

The study was under the field condition carried out in 2014-2015 in the vineyard of Narince grape (Vitis vinifera L.) cultivated in Gözpınar village of Niksar district of Tokat province. In the trial, it was investigated the effiency of Micronized Sulfur (MK)-active substance with three different doses of Elementel Powder Sulfur (TK6) and Azadirachtin (Neemazal T/S) against the Grape erineum mite [Colomerus vitis Pagenstecher (Acarina: Eriophyidae)] was investigated. As a result of the study, a total of seven different applications have been shown to reduce the population of the pest, while micronized sulfur (MK), first year respectively; 62.50%, 81.25% and 100% effect and second year respectively; 58.23%, 92%, 98% and 100% effect. Elemental sulfur 6 (kg-1) (TK6), which is traditionally used in control, have been effected of 100% in both years. In the three concentrations of Azadirachtin applications the average effect in varied from 80% to 100% in 2014 and 2015 also. The experiment was established with 3 replicates and 4 replications., Çalışma, Tokat ili Niksar İlçesine bağlı Gözpınar köyünde arazi koşullarında, Narince üzüm çeşidi (Vitis vinifera L.) ile tesis edilmiş bağda2014-2015 yıllarında yürütülmüştür. Denemede, Elementel Toz Kükürt (TK6) ve Azadirachtin (Neemazal T/S)’in 3 farklıdozu ile Mikronize Kükürt (MK)etkili maddesinin, Bağ yaprak uyuzu [Colomerus vitis Pagenstecher (Acarina: Eriophyidae)]’na karşı etkinliği araştırılmıştır. Çalışma sonucunda, toplam yedi farklı uygulamanın hepsi de zararlının popülasyonunu azaltıcı etki gösterirken, sırasıyla Mikronize kükürt (MK), uygulamasında ilk yıl; %62.50, %81.25, %100 ve %100, ikinci yıl ise %58.23, %92, %98 ve %100 oranında etki göstermiştir. Geleneksel mücadele kullanılan Elementel kükürt 6 (kg-l) (TK6) her iki yılda da %100 oranlarında etki etmiştir. Azadrachtin’nin üç konsantrasyonunda da ortalama etki oranı her iki yıldaki uygulamalarında ortalama etki %80-%100 arasında değişmiştir. Deneme 3 tekrarlı ve 4 tekerrürlü olarak kurulmuştur.

Amaç: Gül ıslahında ebeveyn seçimi başarıyı etkileyen faktörlerarasında yer alır. Ebeveyn seçimi ve kombinasyonların belirlenmesindeıslahçının; ploidi seviyesi, ebeveynlerin verimliliği, polen canlılığı, meyvebaşına tohum sayısı ve tohumların çimlenme oranı gibi faktörleri dikkate almasıbaşarı oranını etkilemektedir. Bu çalışma, tozlamada polen kaynağı olarakkullanılan kokulu ve kokusuz gül genotiplerinin meyve tutum oranı ve meyvebaşına tohum sayısı üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Materyal ve Metod: Çalışmada, baba ebeveyn olarak iki kokulu gültürü (Rosa damascena Mill., Rosa odarata cv. Louis XIV) ile melezçay gülleri olarak bilinen Rosa hybrida L.türüne ait iki ticari kesme gül çeşidi (Magnum ve First Red), anne ebeveynolarak ise Rosa hybrida türüne aitticareti yapılan iki farklı kesme gül çeşidi (Polar Star ve Black Magic)kullanılmıştır. Tozlama amacıyla 12 farklı kombinasyon oluşturulmuş ve 01Mayıs-30 Aralık tarihleri arasında kombinasyon başına 20’şer adet melezlemeyapılmıştır.Bulgular: Çalışmada kullanılan bütün ebeveynlerin ploidiseviyelerinin 2n=4x=28 yani tetraploid olduğu belirlenmiştir. Baba ebeveyn olarakkullanılan tür ve çeşitlerde polen canlılık oranlarının % 52.76-58.92, çimlenmegüçlerinin ise % 24.61-45.24 arasında değiştiği saptanmıştır. Tozlamalardameyve başına en yüksek tohum sayısı 25.67 adet ile Black Magic x R. damascena kombinasyonunda belirlenirkenbunu 23.00 adet ile Polar Star x R.odorata cv. Louis XIV kombinasyonu izlemiştir. Meyve başına en düşük tohumsayısı ise 7.00 adet ile Black Magic x Magnum kombinasyonundan elde edilmiştir.Sonuç: Çalışmada baba ebeveyn olarak kullanılan kokulu gül türleriile yapılan tozlamaların meyve başına tohum sayısını arttırdığı sonucunavarılmıştır., Objective:Parental selection is one of the factors affecting success in rose breeding.Considering factors such as ploidy level, parental productivity, pollenviability, number of seeds per fruit and germination rate of seed in theselection of parental selection and combinations affect the breeder's successrate. This study was carried out to determine the effects of fragrant andodorless rose genotypes used as pollination sources on fruit (hip) set rate andnumber of seeds per fruit.Materials and Methods: In this study, two fragrant rose species (Rosa damascena Mill., Rosa odarata LouisXIV) and two commercial cut roses (Magnum and First Red) belonging to Rosa hybrida L. were used as male, twodifferent cut roses (Polar Star and Black Magic) belonging to Rosa hybrida L. species were used as femaleparents. 12 different combinations were created for dusting purposes and 20crosses were made per combination between 01 May-30 December. Results: The ploidy levels of parents used in the study weredetermined to be (2n=4x=28) tetraploid. It was found that the pollen viabilityof the species/varieties ranged between 52.76-58.92 % and germination rateranged between 24.61-45.24 %. Thehighest number of seeds per fruit in the pollination was determined incombination with Black Magic x R.damascena with 25.67 seed while the lowest number of seeds per fruit wasobtained from Black Magic x Magnum combination with 7.00 seed.Conclusion: In this study, it was concluded that pollination withfragrant rose species used as father and parent increased the number of seedsper fruit.

The effect of impregnation with silicon based compounds on some physical and mechanical properties was investigated of spruce (Picea orientalis L.) and beech (Fagus orientalis L.) wood species spreading widely and processed intensively for the wood industry at East Blacksea Region of Turkey. All silicon products were supplied by commercial Dow Corning Corporation (Seneffe, Belgium). Wood specimens were impregnated concentrations of 10% and 50% according to full cell impregnation method. As physical properties; density as mechanical properties; compression strength parallel to grain and shock strength were performed on both treated and untreated specimens. All the tests were performed with 10 replications. Samples with dimensions of 2x2x3 cm were used for compression strength parallel to grain and density tests, 2x2x30 cm for shock strength. As a result of the study, impregnation of wood with silicon based formulations did not decrease density and compression strength parallel to grain of treated specimens was nearly similar to untreated specimens whilst, shock strength of treated specimens was relatively lower than that of untreated specimens. In the study, It is not recommended to use wood impregnated with silicone-based impregnating agents at places of use under dynamic loads., Doğu Karadeniz Bölgesinde doğal olarak yetişen ve orman ürünleri sanayinde yoğun olarak kullanılan doğu ladini (Picea orientalis L.) ve doğu kayını (Fagus orientalis L.) odun örnekleri silikon bazlı emprenye maddelerinin %10 ve %50’ lik konsantrasyonlarında dolu hücre yöntemi ile emprenye edilmiş ve emprenye sonrasında odun özelliklerinde meydana gelen değişiklikler bazı fiziksel ve mekanik test yöntemleri ile belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada kullanılan silikonlar ticari bir firmadan temin edilmiştir. Fiziksel özelliklerden yoğunluk, mekanik özelliklerden liflere paralel basınç direnci ve dinamik eğilme (şok) direnci testi yapılmıştır. Çalışmadaki tüm testler 10 tekrarlı yapılmış olup yoğunluk ve liflere paralel basınç direnci testleri için 2x2x3 cm, şok direnci için 2x2x30 cm boyutlarında örnekler kullanılmıştır. Sonuç olarak emprenye edilen örneklerin yoğunluk ve liflere paralel basınç direnci, kontrol örneklerine yakın bulunmuştur. Ancak emprenye edilen örneklerin şok direncinde azalmalar olduğu gözlenmiştir. Dinamik yüklerin etkisinde kalan köprü, merdiven, gibi yerlerde silikon bazlı emprenye maddeleriyle emprenye edilen ahşabın kullanılmaması önerilmektedir.

Mercan balıkları en değerli balık türleri arasında olup tropik ve sıcak kıyısal sularda geniş dağılım gösteren 33 genusa ait yaklaşık 141 türden oluşmaktadır. Sparidae içindeki genus ve alt familya ilişkilerini izah edebilmek için Türkiye kıyı suları için tanımlanan 22 mercan türünün dört mitokondri DNA bölgesi (16S rDNA, COI, Cyt b genleri ve kontrol bölgesi)’nin 3562 bç’lik bölgesi analiz edilmiştir. Dört farklı metot (NJ, MP, ML ve BI) kullanılarak oluşturulan filogenetik ağaçlar parafiletik alt familyalara sahip Sparidae familyasının monofilisini göstermiştir. Genetik verilere dayalı olarak Türkiye kıyısal sularındaki sparid türleri, daha önceki taksonomik hipotezlerin aksine iki ana haplogruba ayrılmıştır. Elde edilen filogenetik ağaçlar Sparidae familyası içindeki alt familyaların varlığını desteklememektedir. Bu nedenle morfometrik tekniklerle belirlenen alt familya düzeyinde yapılanmayı destekleyecek ve bu gruplar içinde tutarlı olacak birleştirici karakterler araştırılmalıdır. Sparidae familyası içindeki genuslar arasındaki filogeni yeniden oluşturulmalıdır.

In this study, cleaned andfrozen squid (Todarodes pacificus) samples were examined for E. coli, Pseudomonas spp., L.monocytogenes and coagulase (+) S. aureus. One hundred squid samples, which were inring shaped and frozen in styrofoam plates, were collected from different salepoints and brought to the laboratory under the cold chain. Each styrofoam dishcontaining 6-8 cm diameter ring squid with 500 g of weight was regarded as onesample. In the study, 7 samples of E. coli (7%), 10 samples of Pseudomonasspp. (10%), 8 samples of coagulase (+) S. aureus (8%) and 5 samples of L.monocytogenes (5%) were determined in all samples examined. The highestnumbers of E. coli Pseudomonasspp. and coagulase (+) S. aureus counts in squid samples, were 4.7x103KOB/g, 7.0x102 KOB/g and 8.9x102 KOB/g, respectively.Findings indicate that, some of thesquid samples were contaminated with bacteria that would endanger publichealth. It has been showed that microbiological controls of squid sold in themarket should be performed frequently and precautions should be taken toprevent contamination during production., Bu çalışmada, temizlenmiş ve dondurulmuş kalamar (Todarodespacificus) örnekleri E. coli, Pseudomonas spp., L.monocytogenes ve koagülaz (+) S. aureus açısından incelenmiştir.Halka şekli verilip strafor tabaklarda dondurularak satılan 100 adet kalamarörneği farklı satış noktalarından toplanarak, soğuk zincir altında laboratuaragetirilmiştir. Yaklaşık olarak 500 g ağırlığında ve içerisinde 6-8 cm çapındahalka kalamar bulunan her bir strafor tabak bir örnek olarakdeğerlendirilmiştir. Çalışmada incelenen örneklerin 7’sinde (%7) E. coli,10’unda (%10) Pseudomonas spp., 8’inde (%8) koagülaz (+) S. aureusve 5’inde (%5) L. monocytogenes tespit edilmiştir. Kalamar örneklerindeen yüksek E. coli, Pseudomonas spp. ve koagülaz (+) S. aureussayısı sırasıyla, 4.7x103 KOB/g, 7.0x102 KOB/g ve 8.9x102KOB/g olarak tespit edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, kalamarörneklerinin bir kısmının halk sağlığını tehlikeye sokacak bakterilerlekontamine olduğu belirlenmiştir. Piyasada satılan kalamarların mikrobiyolojikkontrollerinin sıklıkla yapılması ve üretim sırasında kontaminasyonun önünegeçecek tedbirlerin alınması gerektiği ortaya konulmuştur.

Carduuscinsi, Anadolu halk tıbbında pek çok rahatsızlığın giderilmesinde gelenekselolarak kullanılır. Bu çalışmada, Carduusadpressus’un farklı bitki ekstrelerinin potansiyel antioksidan özelliklerive antimikrobiyal aktivitesi incelendi. Toplam polifenoller, toplam fenolik vetoplam flavonoid içerikleri sırasıyla fosfomolibdat, Folin-Chiocalteu reaktifive AlCl3 ile yapıldı. Antioksidan aktivite, ABTS (2,2´-azino-bis,3-etilbenzotiazolin-6-sülfonik asit) ve DPPH (2,2-difenil-1-pikrilhidrazil)metodları kullanılarak tespit edildi. Antimikrobiyal aktivite ise, diskdifüzyon ve mikrodilüsyon yöntemleri kullanılarak ortaya çıkarıldı. Etanolekstresi en yüksek toplam antioksidan (377.9 mg GAE g-1 ekstre), flavonoid (60,06 mg QE g-1 ekstre)ve fenolik (291,03 mg GAE g-1 ekstre) içeriğe sahipti. Ayrıca, engüçlü radikal temizleme etkinliği, etanol ekstresinde (ABTS: 78,26 mg TE g-1ekstre ve DPPH: 74,45 mg TE g-1 ekstre) tespit edildi. Tüm ekstreleren az bir mikroorganizmaya karşı yüksek bir antimikrobiyal aktivite sergiledi.Sonuç olarak, C. adpressus bitkisinindoğal bir antioksidan ve antimikrobiyal ajan olarak kullanılma potansiyeliolduğu düşünülmektedir., Thegenus Carduus is traditionally used to relieve many ailments in Anatolian folkmedicine. In this study, potential antioxidant properties and antimicrobialactivity of different plant extracts of Carduus adpressus were investigated.Total polyphenols, total phenolic and total flavonoid contents were made withphosphomolybdate, Folin-Chiocalteu reagent and AlCl3, respectively.Antioxidant activity was determined using ABTS (2,2´-azino-bis,3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonic acid) and DPPH(2,2-diphenyl-1-picrilhydrazil) methods. Antimicrobial activity was determinedby disc diffusion and microdilution methods. Ethanol extract had the highesttotal antioxidant content (377.9 mg GAE g-1 extract), flavonoid(60.06 mg QE g-1 extract) and phenolic (291.03 mg GAE g-1extract). In addition, the strongest radical scavenging activity was detectedin ethanol extract (ABTS: 78.26 mg TE g-1 extract and DPPH: 74.45 mgTE g-1 extract). All extracts exhibited a high antimicrobialactivity against at least one microorganism. As a result, C. adpressus plant is thought to have potential to be used as anatural antioxidant and antimicrobial agent.

Bu araştırmada bakır oksitnanopartiküllerinin (CuO NP) 1 ve 5 ppm derişimlerinin 7 günlük süreyleetkisinde C. gariepinus’un serum glikoz, total protein, albumin,kolesterol, trigliserit düzeyinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Serum parametrelerininanalizinde otoanalizatör cihazı kullanılmış olup, verilerin istatistik analizleri Varyans Analizi ve Student-Newman Keul’sTest (SNK) testleri uygulanarak yapılmıştır.Belirlenensüre ve derişimlerde Cu NP etkisinde balıklarda mortalite gözlenmemiştir. Deney süresi sonunda her iki derişimde de serum glikoz ve albümindüzeyleri artarken serum total protein, kolesterol ve trigliserid düzeylerikontrole oranla azalmıştır., Effects of waterborne copper on serum glucose, totalprotein, albumin and triglyceride levels of C.gariepinus were determined after exposing the fish to 1 and 5 ppm copperapplied as CuO nanoparticles (CuO NPs) over 7 day. Serum parameters weremeasured using an auto analyzer and statistical evaluation of the experimentaldata was carried out by Variance Analysis and Student Newman Keul’s Procedure(SNK).No mortality was observed during the experiments.Serum glucose and albumin levels increased while serum total protein,cholesterol and triglyceride levels decreased compared to control when exposedto both concentration of Cu NPs at the end of the 7th day.

Anatolian Black pine (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) is an important forest tree species because of its commercial wood production of Turkey by 4.7 million natural distributions of which 35% (2.1 milion hectares) to be unproductive. Silvicultural practices included natural regeneration practices is the most important way in conversion of unproductive forest to productive forest. In this study, seedling height, root collar diameter, age and terminal shoot height values were measured in three sampling plots in Simav/Kütahya district, which were subjected to seed cutting between 2000 and 2002 to determine the effects of natural regeneration and other silvicultural practices on seedling growth. Average height, root collar diameter, age and terminal shoot height values were found as 253 cm, 7.8 cm, 11 years and 22.4 cm in the sampling plots respectively. Significant differences (p≤0.05) were found among sampled plots for seedling height, root collar diameter, seed lenth and seed width among the families according to results of ANOVA. Positive and significant (p≤0.05) relations were found among the characteristics. Large differences within and among sampled plots for seedling ageemphasized that using more than one seed year and advanced regeneration should be proper for natural regeneration success in Anatolian Black pine stands., Yaklaşık 4.3 milyon hektar doğal yayılışı ile Türkiye’nin önemli ekonomik değere sahip orman ağacı türlerinden olan Anadolu karaçamı (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) ormanlarının %35’i bozuk orman vasfında olup, doğal gençleştirmeyi de içeren silvikültürel müdahalelerle verimli hale dönüştürülmeye konudur. Bu çalışmada, türün Kütahya-Simav’dan örneklenen, 2000-2002 yıllarında tohumlama kesimi uygulanmış üç doğal gençleştirme sahası gençliklerinde boy, dip çap, yaş ve son yılın boy gelişimi ölçülerek, türde uygulamaya dönük olarak gerçekleştirilen doğal gençleştirme ve silvikültürel müdahalelerin fidan gelişimi üzerindeki etkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Elde edilen veriler ışığında, örnek alanlarda ortalama boy, kök boğazı çapı, yaş ve son yılın boy gelişimi ile yıllık boy artımı değerleri sırasıyla 253 cm, 7.8 cm, 11 yıl ve 22.4 cm bulunmuştur. Varyans analizi sonucunda, örnek alanlar arasında boy bakımından fark bulunamazken diğer özellikler istatistiksel bakımdan anlamlı (p≤0.05) farklılıklar göstermiştir. Korelasyon analizi sonucunda çalışmaya konu özellikler arasında istatistiksel bakımdan anlamlı (p≤0.05) pozitif ilişkiler belirlenmiştir. Örnek alan içinde ve örnek alanlar arasında yaş farklılıklarının geniş bir aralıkta olması, türde birden fazla bol tohum yılından ve öncü gençliklerden de yararlanılabileceğini ortaya koymuştur.