Search

In this study, particles from brutian pine (Pinus brutia Ten.) weresoaked in 0.25, 0.50, 0.75 and 1% NaOH solutions. The changes in the chemicaland thermal properties of the particles caused by these treatments were indicatedand the effects of these treatments on the physical and mechanical propertiesof the produced boards were evaluated. Main chemical component and fouriertransform infrared (FTIR) spectroscopic analysis showed that the extractive,hemicellulose and lignin content of the particles decreased during the alkalitreatments, while the cellulose content increased. Thermogravimetric analysis(TGA) indicated that the particles treated with NaOH solutions exhibited lowerthermal stability than the untreated particles. Alkali treatments caused water absorption (WA) and thickness swelling(TS) increase of the produced particleboards. The mechanical properties of theproduced particleboards were improved by alkali treatments. The modulus ofelasticity (MOE), modulus of rupture (MOR) and internal bond (IB) strengthvalues of the produced particleboards met the requirements for general-purposeparticleboards used in dry conditions, as defined by the TS-EN 312 (2012)standard., Bu çalışmada, %0.25,0.50, 0.75 ve 1’lik NaOH çözeltileri ile işlem görmüş kızılçam (Pinus brutia Ten.) yongalarının kimyasal bileşimindeki ve termalözelliklerindeki değişimler ve bu değişimlerin üretilen levhaların fiziksel ve mekaniközellikleri üzerine etkileri değerlendirilmiştir. Ana kimyasal bileşen vefourier dönüşümlü kızılötesi (FTIR) spektroskopisi analizleri, alkaliişlemlerde NaOH derişimi arttıkça yongalardaki ekstraktif madde, lignin vehemiselüloz miktarlarında sürekli düşüş, selüloz miktarında ise sürekli artışolduğunu göstermiştir. Termogravimetrik analiz (TGA) sonuçları, alkali işleminyongaların termal dayanıklılığını düşürdüğünü ortaya koymuştur. Uygulananalkali işlemler, üretilen levhaların su alma (SA) ve kalınlığına şişme (KŞ)değerlerini sürekli artırmıştır. Üretilen levhaların mekanik özelliklerininuygulanan alkali işlem derişimi arttıkça gelişme gösterdiği belirlenmiştir.Çalışmada üretilen levhalarda belirlenen eğilmede elastikiyet modülü (EM),eğilme direnci (ED) ve yüzeye dik çekme direnci (YDÇD) değerlerinin TS EN 312(2012) standardında belirtilen kuru şartlarda genel amaçlı kullanılan levhalariçin beklenilen değerlerden yüksek olduğu görülmüştür.

A new monomer was prepared from (1R,3S)-(+)-camphoric acid. Novel polyimide and polyimide--clay hybrid composites were developed from one-pot condensation reactions of this monomer and pyromellitic dianhyride. Polyimide-montmorillonite nanocomposites were prepared from solution of polyimide and with different weight percentages (1, 5, 10 wt %) of organo-modified montmorillonite (OM-MMT) using N-methyl-2-pyrrolidone (NMP) as aprotic solvent. The reactive organoclay was formed by using hexadecylpyridinium chloride as a swelling agent for silicate layers of montmorillonite. The polyimide--clay composites films (PI--MMT) were characterized by Fourier transform infrared spectroscopy, scanning electron microscopy (SEM), and X-ray diffraction (XRD). All composites were subjected to differential scanning calorimetry measurements for the purpose of examining Tg from all compositions. The clay content significantly influenced the thermal behavior of the polymeric films, such as glass transition and decomposition temperatures of polyimide--clay composites. The glass transition temperatures of the composites were higher than that of the original polyimide. Their thermal decomposition temperatures (Td = temperature at 5% mass loss) were measured via thermogravimetric analysis and showed that the introduction of clay into polymer backbones increased thermal stability. SEM, XRD, and the other conventional techniques were used for structural characterization. Dispersion of the modified clay in the polyimide matrix resulted in nanostructured material containing intercalated polymer between the silicate layers. The morphology and properties of PI nanocomposites greatly depend on the functional groups of the organic modifiers, synthesis procedure, and structure of polyimide because of the chemical reactions and physical interactions involved.

Challenges to the effectiveness of specific activities and production technologies in agriculture become more pressing each day as worldwide demand for agricultural products increases. The mechanization of agriculture brings positive quantitative and qualitative effects; however, the modernization of production tools (tractors and agricultural machinery) needs to be directly linked to increasing economic efficiency of use. Period of use and life expectancy of agricultural tractors can be increased by reducing the friction and wear that occurs among moving mechanical parts. A special case in point is the cold start process in compression ignition engines. In a cold start great forces develop, and a lack of lubricating oil film can lead to the damage of engine components. This paper proposes use of an ultrasound emitter device that manages minimum energy consumption in order to modify the rheological properties of engine oil lubrication and reduce friction losses. The results of laboratory experiments were processed in a computer simulation of the diesel engine tractor cold start process. Losses due to internal friction among engine components were comparatively analyzed, and a lower percentage of friction loss was obtained through ultrasonic conditioning of lubricating oil. The proposed method offers benefits in terms of rational use and can prolong engine life with positive effects on the economic efficiency of agricultural processes.

Polimer elektrolit membran yakıt pillerinde (PEMFC) kullanıldığında yüksek verim elde etmek için yüksek sıcaklığa dayanıklı proton iletken membran geliştirilmesi önemli hale gelmiştir.Polisülfon polimer yapı üzerindeki fenil halkaları nedeniyle yüksek termal ve mekanik kararlılık gösterir. Bu aromatik polimerler sulfonlanma işlemi sonrasında su çekme kapasitesi ve proton iletkenliğinde artış gözlenir. Buna ek olarak hekzagonal bor nitrür nemsiz proton iletkenliği arttırabilir. Polisulfon(PSU) sulfonatlayıcı madde olarak trimetil silil klorosulfon kullanılarak yüksek derecede sülfonlanmıştır. Proton iletken membranlar sulfonlanmış polisulfon, poli(viniltriazol)(PVTRI), poli(vinilfosfonik asit)(PVPA) ve hekzagonal bor nitrürün (hBN) farklı oranlarda karıştırılmasıyla hazırlanmış ve elde edilen membranlar karakterize edilmiştir. Poli(vinilfosfonik asit) ve poli(viniltriazol) homopolimerleri düşük mekanik ve suda çözünme özelliklerinin her ikisine de sahip olduğu için tek başına elektrolit olarak kullanılamazlar ama bunlar sulfonlanmış polisulfon ile kompozit yapıldığı zaman Grotthuss mekanizması ile yüksek proton iletkenlik sağlanmıştır. Burada hekzagonal bor nitrür nanopartiküller kompozit malzemede termal ve mekanik kararlılığı artıcı dolgu olarak kullanılır. Buna ek olarak SPSU ve hBN membran oluşturmayı kolaylaştırmıştır. Membranların karakterizasyonu Fourier kızılötesi spektroskopi ile (FTIR), termogravimetrik analiz (TGA), diferansiyel tarama kolarimetrisi (DSC), taramalı elektron mikroskobu (SEM), X-ışını difransiyonu (XRD) ile yapılmıştır. Membranların proton iletkenliği impedans analizör ile araştırılmıştır. Bu sistemde proton iletkenliği nemsiz koşullarda gerçekleştirildi. hBN katkısının proton iletkenliği arttığı görüldü. Nemsiz koşullarda SPSU-3hBN, SPSU-PVPA-5hBN, SPSU-2PVTRİ-2H3PO4-3hBN ve SPSU-4PVTRİ-4H3PO4-3hBN kompozit elektrolit membranların en yüksek proton iletkenlikleri 150 °C' de sırasıyla 1.15x10-5 S/cm, 0.0085 S/cm, 4.53x10-4 S/cm ve 0.0073 S/cm olarak ölçüldü.Poli(2,5-benzimidazol) yapısında azol grubu bulunduran, dayanıklı film oluşturulabilen, mekanik ve termal kararlılığı yüksek bir tür polimerdir. Aromatik halkalardan kaynaklanan set fiberik yapının BN katkısı ile hareketlenmesi ve proton iletimin artması sağlanabilir. Bu çalışmada poli(2,5-benzimidazol) literatüre göre sentezlenmiştir ve nemsiz ortamda da yüksek proton iletimi sağlaması için ek olarak fosforik asit eklenmişir. Bu amaçla poli(2,5-benzimidazol)'un trifloroasetik asit çözeltisi hazırlandıktan sonra değişen oranlarda hekzagonal bor nitrur katılmış ve aynı zamanda H3PO4 katkılarak homojen membranlar elde edilip ve karakterizasyonları yapılmıştır. Ayrıca bu tür 1H 1.2.4triazol gibi bir azol içeren moleküller nemsiz koşullar altında yüksek proton iletimi elde etmek için polimer matrisi içine dahil edilmiştir. Membranların karakterizasyonu Fourier kızılötesi spektroskopi ile (FTIR), termogravimetrik analiz (TGA), diferansiyel tarama kolarimetrisi (DSC), taramalı elektron mikroskobu (SEM), X-ışını difransiyonu (XRD) ile yapılmıştır. Membranların proton iletkenliği impedans analizör ile araştırılmıştır. Bu sistemde proton iletkenliği nemsiz koşullarda gerçekleştirildi. hBN proton iletkenliği arttırmış ve nemsiz koşullarda ABPBI-H3PO4-3hBN ve ABPBI-TRIAZOL-3hBN kompozit elektrolit membranların en yüksek proton iletkenlikleri 150 °C' de sırasıyla 8.42x10-5 S/cm, 1.24x10-4 S/cm olarak bulunmuştur. Developing of proton conducting polymers has become important to attain high efficieny in proton exchange membrane fuel cells (PEMFCs). Polysulfone (PSU), a polymer, is a good candidate for producing proton exchange membranes because of its low cost and commercial availability. Furthermore, polysulfones (PSUs) show high thermal, chemical, and mechanical stability due to their phenyl rings on the polymer backbone. When these aromatic polymers are sulfonated by treatment with various sulfonating agents, water uptake capacity and proton conductivity increase. In addition, anhydrous proton conductivity can increase when incorporated with hexagonal boron nitride (h-BN). Polysulfone (PSU) was sulfonated with high degree of sulfonation using trimethyl silyl chlorosulfonate as sulfonating agent. The proton conductive membranes were prepared by blending sulfonated polysulfone, poly(vinyltriazole) (PVTri), poly(vinyl phosphonic acid) (PVPA) and boron nitride (BN) at several ratios (SPSU-PVPA-hBN and SPSU-PVTri-hBN weight ratio was 1/1/x (x= 3, 5, 10 and 15 %) and the obtained membranes were characterized. Since poly(vinyl phosphonic acid) and poly(vinyltriazole) homopolymers have both low mechanical stability and soluble in water, they can not be used as polymer electrolyte. When they were blended with sulfonated polysulfone (SPSU), high proton conductivity obtained via Grotthuss mechanism. Herein, BN nanoparticles are used as filler in the composite material. Besides, the mechanical and thermal stability of BN, it was used as plasticizers and we also proposed a positive contribution of BN nanoparticles into the proton conductivity. In addition, SPSU and BN enhanced the membrane formability and thermal property, respectively. For this purpose, homogeneous and free standing proton conducting polymer membranes were prepared by blending of sulfonated polysulfone with high degree of sulfonation (141%), boron nitride, and poly(vinyl phosphonic acid) or poly(vinyltriazole) and characterized with Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), thermogravimetric analysis (TGA), differential scanning calorimeter (DSC) and scanning electron microscopy (SEM). The crystalinity and morphology of the membranes was characterized by X-ray diffraction (XRD). The proton conductivity of the membranes was investigated with impedance analyzer. In this system, since the proton conductivity was performed under both anhydrous and in humidified conditions, the water uptake capacity was measured. hBN increased the proton conductivity and in the anhydrous conditions, the maximum proton conductivities of SPSU-3hBN, SPSU-PVPA-5hBN, SPSU-2PVTRI-2H3PO4-3hBN, and SPSU-4PVTRI-4H3PO4-3hBN composite electrolyte membranes were measured as 1.15x10-5 S/cm, 0.0085 S/cm, 4.53x10-4 S/cm, and 0.0073 S/cm, at 150 oC, respectively.The azole groups containing in the structure of poly(2,5-benzimidazole) (ABPBI), a durable film can be formed, is a different type of benzimidazole polymer which has high thermal and mechanical stability. The increasing of proton conductivity and rigid fiber structure arising from the aromatic ring with BN contribution can be achieved. In this work, poly(2,5-benzimidazole) (ABPBI) was synthesized according to the literature and it was doped with phosphoric acid (H3PO4) to obtain high proton conductivity under anhydrous conditions. For this target, poly(2,5-benzimidazole) (ABPBI) was dissolved in trifluoroacetic acid and boron nitride (BN) was added at different mol ratios with respect to ABPBI units. Besides, the obtained polymers (ABPBI-hBN) were doped with phosphoric acid (H3PO4). Homogeneous and free standing membranes were obtained and characterized. Furthermore, azole containing molecule such as triazole was incorporated into polymer matrix (ABPBI-hBN) to achieve the high proton conductivity under anhydrous conditions. The obtained polymer electrolyte membranes (ABPBI-TRIAZOL-xhBN) were characterized with Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), thermogravimetric analysis (TGA), differential scanning calorimeter (DSC) and scanning electron microscopy (SEM). The crystalinity and morphology of the membranes was characterized by X-ray diffraction (XRD). The proton conductivity of the membranes was investigated with impedance analyzer. 128

Çalışmada, [Cp*2M2O5] kompleksleri ile Na2M'O4'ın (M ve/veya M' = Mo ve/veya W) tuzlarının farklı stokiyometrik oranlarda, asidik sulu ortamdaki reaksiyonları araştırılmıştır. 1:4 stokiyometrik oranı kullanılarak, nötral [Cp*2MoxW6?xO17] (x = 6, 4, 2, 0) bileşikleri elde edilmiştir. Bu bileşiklerden ikisi [Cp*2Mo2W4O17] ve [Cp*2Mo4W2O17], daha önce rapor edilmemiş karışık-metal sistemleri içeren bileşiklerdir. Elde edilen bu bileşikler, Lindqvist tip organometallik karışık-metal Polioksometalatlar için seçilmiş iyi birer örnektir. Komplekslerin yapıları elemental analiz, termogravimetrik analiz ve infrared spektroskopisi yöntemleriyle tanımlanmıştır. [Cp*2Mo4W2O17] bileşiğinin geometrisi ve moleküler yapısı, toz X-ışınları kırınımı yöntemi ile aydınlatılmış ve bu bileşiğin yapısının, tek kristal X-ışını yöntemi ile daha önce bildirilen [Cp*2Mo6O17] ve [Cp*2W6O17] yapıları ile izomorf olduğu doğrulanmıştır.Bu bileşiklerin formulü [(Cp*M)2(M'O)4(µ2-O)12(µ6-O)] olarakta yazılabilir. Farklı metal atomlarının pozisyonları, çıkış maddesindeki (Cp*M) konumunda, seçici olarak tükenen M elementine bağlı olarak ve (M'O) konumunda seçici olarak yer alan inorganik reaktifler, M' elementine göre kusursuz bir şekilde tanımlanır. Bu bileşiklerin sıcaklıkla bozulması, beklenildiği gibi iki metalin homojen olarak dağıldığı Mo2/3W1/3O3 ve Mo1/3W2/3O3 yapısındaki karışık metal oksitlerini verir.Aynı sentez prosedürü [Cp*2M2O5] ve Na2M'O4 (M, M' = Mo, W) bileşiklerinde 1:10 oranında gerçekleştirildiğinde anyonik organometalik karışık-metal polioksometalatları [Cp*MM'5O18]- (M, M' = Mo, W) elde edilmiştir. Bu tür bileşiklerin sadece Mo içeren homometalik türü, daha düşük verimle ve iki farklı sentez yoluyla önceden elde edilmiştir. Bu bileşikler nBu4N+, nBu4P+, ve Ph4P+ katyonlarının tuzları olarak izole edilmiştir. Yeni bileşikler, elemental analiz, termogravimetrik analiz, elektrosprey kütle spektroskopisi ve IR spektroskopisiyle karakterize edilmiştir. Ph4P[Cp*Mo6O18] ve Ph4P[Cp*WMo5O18] bileşiklerinin geometrileri ve moleküler tanımlanmaları tek kristal X-ışınları spektroskopisi ile gerçekleştirilmiştir.Bu bileşikler için karakteristik M=O ve M?O?M titreşimleri, IR spektrumlarında görülmektedir. Tüm POM türevleri için, terminal M?=Ot ve M?=Ot titreşimleri (950?1000 cm-1), M?Ob?M titreşimlerinden (750?890 cm-1) daha yüksek frekansa sahiptir. İzole edilen ürünlerin 1H NMR spektrumlarında yeni anyonik POM'lar için Cp* signali ? 2.2 (Mo'e bağlı iken) veya 2.4'de (W'e bağlı iken) görülür, ayrıca katyon rezonansları Cp*/katyon 1:1 stokiyometrisi için uygundur. Fosfonyum tuzlarının 31P NMR spektrumunda beklenen katyon rezonansları Ph4P+ için ? 23.4'de, Bu4P+ için ise ? 35.1'de görülmüştür. Termal davranışları açısından tüm anyonik bileşikler, termogravimetrik analizlerle (TGA) havada incelenmiştir. N-merkezli katyon (Bu4N+) tuzlarının, 500 °C üzerinde ısıtılmalarıyla, organik kısmın tamamen ayrılmasıyla Mx/6M?1?x/6O3 (x = 0, 1, 5, 6) formülüne sahip karışık-metal trioksitler oluşmuştur ve bu durumda, teorik ve gözlenen kütle kayıpları arasında oldukça iyi bir uyum vardır. Fosfonyum katyonlarıyla oluşan (Bu4P+ ve Ph4P+) tuzlarının TGA'ları anyona bağlı olmaksızın, fosfor kaybı ile sonuçlanmıştır ki, bu da çok olağan değildir.Tüm anyonlar, elektrosprey yöntemi kullanılan kütle spektroskopisi ile incelenmiştir. Negatif modda spektrum benzetimi ile iyi bir uyum içindedir, bir izotopik modelle beklenen moleküler iyonu göstermiştir. Parçalanma modeli anyonların herbiri için özdeş değildir ancak genel bir özellik olarak, [MM'5O18] vermek için Cp* parçasının kaybını gözlemleyebiliriz, daha sonraki kayıp MO3 ve M'O3'dir. In this thesis, the reaction of [Cp*2M2O5] complexes with Na2M'O4 (M, M' = Mo, W) in different stoichiometric ratios has been investigated in an acidic aqueous medium. It is a mild and selective entry into well-defined Lindqvist-type organometallic mixed-metal Polyoxometalates. Using a 1:4 ratio leads to the neutral compounds [Cp*2MoxW6?xO17] (for x = 6, 4, 2, 0), of which the two mixed-metal systems [Cp*2Mo2W4O17] and [Cp*2Mo4W2O17] were not previously reported. The identity of the complexes is demonstrated by elemental analysis, thermogravimetric analysis and infrared spectroscopy. The molecular identity and geometry of compound Cp*2Mo4W2O17 is further confirmed by a fit of the powder X-ray diffraction pattern with a model obtained from previously reported single-crystal X-Ray structures of [Cp*2Mo6O17] and [Cp*2W6O17], with which [Cp*2Mo4W2O17] is isomorphous.The formula of these compounds may also be written as [(Cp*M)2(M'O)4(µ2-O)12(µ6-O)]. The relative position of the M and M' atoms is perfectly defined by the nature of the starting materials, the M element from the organometallic reagent ending up selectively in the (Cp*M) positions and the M' element from the inorganic reagent occupying selectively the (M'O) positions. Thermal decomposition of these compounds yields the mixed-metal oxides Mo2/3W1/3O3 and Mo1/3W2/3O3 with an expected homogeneous distribution of the two metals.When the same synthetic procedure is carried out with [Cp*2M2O5] and Na2M'O4 (M, M' = Mo, W) in a 1:10 ratio, the anionic organometallic mixed-metal polyoxometalates [Cp*MM'5O18]- (M, M' = Mo, W) are obtained. This family was previously represented only by the homometallic Mo member, obtained by two different and less efficient synthetic strategies. All these compounds have been isolated as salts of nBu4N+, nBu4P+, and Ph4P+ cations. The compounds have been characterized by elemental analysis, thermogravimetric analysis, electrospray mass spectrometry, and infrared spectroscopy. The molecular identity and geometry of compounds Ph4P[Cp*Mo6O18] and Ph4P[Cp*WMo5O18] have been confirmed by single crystal X-ray diffraction.The compounds show characteristic M=O and M?O?M vibrations in the IR spectrum. As found for all POM derivatives, the terminal M?=Ot and M?=Ot vibrations have higher frequency (950?1000 cm-1), than the M?Ob?M vibrations (750?890 cm-1). The 1H NMR spectra of the isolated products for the new anionic POM's show the Cp* signal at ? 2.2 (when linked to Mo) or 2.4 (when linked to W), plus the resonances of the cation with suitable intensity for the 1:1 Cp*/cation stoichiometry. The 31P NMR spectrum of the phosphonium salts shows the expected cation resonance at ? 23.4 for Ph4P+ and ? 35.1 for Bu4P+. All anionic compounds were also investigated in terms of their thermal behavior by thermogravimetric analysis (TGA) in air. The salts with N-based cation (Bu4N+) lead to complete loss of the organic part, with formation of the mixed-metal trioxides Mx/6M?1?x/6O3 (x = 0, 1, 5, 6), with a relatively good match between experimentally observed and theoretical mass losses upon warming up to 500 °C. TGA of the salts with phosphonium cations (Bu4P+ and Ph4P+) gave indication of phosphorus loss or not depending on the anion, without a clear rationalization.All anions were also investigated by mass spectrometry using an electrospray injection method. The spectrum in negative mode showed the expected molecular ion with an isotopic pattern in good agreement with the simulation. The fragmentation pattern is not identical for each type of anion, but as a general feature, we can observe a loss of the Cp* fragment to yield [MM?5O18]-, followed by the subsequent loss of both MO3 and M?O3. 146

Son yıllarda metal bazlı antikanser çalışmalarında aren rutenyum bileşikleri ön planda olmuştur. Bu kompleksler önceleri daha çok katalizör olarak kullanılmaktayken, şimdilerde biyoaktif ajan olarak oldukça rol oynamaktadır. Bu çalışmada [Ru(?6-p-simen) (?2-N?N)Cl]CI genel formülüne sahip olan biyoaktif benzimidazol aren rutenyum organometalik bileşikleri, sübstitüe 2-(piridin-2-il)benzimidazol bileşiğinin, 4 farklı alkil halojenürler ile reaksiyona sokularak, ardından karşılık gelen [Ru(p-simen)klorür]2 eklenmesi ile hazırlandı. Organometalik bileşikler IR, UV-VIS, 1H, 13C NMR spektroskopisi ve ESI-MS spektrometresi dahil standart tekniklerle karakterize edildi. Sentezlenen bileşiklerin termal bozunma ölçüm verileri incelendi. Bu ölçümler Termogravimetrik analiz (TGA) ve Diferansiyel termal analiz (DTA) teknikleri ile yapıldı ve Floresans Spektrum değerleri kaydedildi. In recent years, arene ruthenium compounds have been at the forefront in metal-based anticancer studies. While these complexes were used mostly as catalysts, they now play a very important role as bioactive agents. In this study, bioactive benzimidazole arene ruthenium organometallic compounds with the general formula [Ru(?6-p-cymene) (?2-N?N)Cl]CI were obtained by reacting the substituted 2-(pyridine-2-yl)benzimidazole compound with 4 different alkyl halides, followed by the corresponding prepared by adding [Ru(p-cymene)chloride]2. Organometallic compounds were characterized by standard techniques including IR, UV-VIS, 1H, 13C NMR spectroscopy and ESI-MS spectrometry. The thermal degradation measurement data of the synthesized compounds were examined. These measurements were made with Thermogravimetric analysis (TGA) and Differential thermal analysis (DTA) techniques and Fluorescence Spectrum values were recorded.

Bu çalışmadaki amacımız orijinal Schiff bazları ve bunların CoII, NiII, RuII?p?simen ve PdII metal komplekslerini sentezlemek, yapılarını karakterize etmek ve RuII?p?simen ve PdII komplekslerinin katalitik aktivitelerini incelemektir. Bu çalışmada, etil 2-amino-5,5,7,7-tetrametil-4,5,6,7-tetrahidrotiyeno[2,3-c]piridin-3-karboksilat başlangıç maddesinin sentezi yapıldıktan sonra 2-hidroksibenzaldehit ve 2-hidroksi-3-metoksibenzaldehitle reaksiyonu sonucu Schiff bazları (L1 ve L2) elde edilmiştir. Daha sonra NiCl2?6H2O, CoCl2?6H2O, PdCl2(CH3CN)2 ve [RuCl2(p-simen)]2 bileşikleri kullanılarak metal kompleksleri sentezlenmiştir. Schiff bazları ve onların metal komplekslerinin yapıları elementel analiz, magnetik süsseptibilite, 1H-NMR, 13C-NMR, FT-IR, UV-Vis, LC-MS, termogravimetrik analiz teknikleri kullanılarak aydınlatılmıştır. Elde edilen CoII, NiII, RuII?p?simen kompleksleri için oktahedral, PdII kompleksleri için kare düzlem yapılar önerilmiştir. Karakterizasyon işlemlerinden sonra elde edilen RuII?p?simen komplekslerinin, hidrojen transfer tepkimelerindeki katalitik etkinlikleri, asetofenon türevleri kullanılarak incelenmiştir. Son olarak sentezlenen PdII kompleksler, katalizör olarak Suzuki-Miyaura ve Mizoroki-Heck eşleşme tepkimelerinde test edilmiştir. Katalitik çalışmalar sonucu elde edilen ürün dönüşümleri GC-MS kullanılarak belirlenmiştir. Yapılan hidrojen transfer reaksiyonlarında substrat olarak 4-bromoasetofenon kullanıldığında 1 ve 2 katalizörlerinin %93 ve %96 oranlarında iyi derecede katalitik aktivite sergiledikleri görülmüştür. Ayrıca paladyum komplekslerinin Suzuki-Miyaura ve Mizoroki-Heck C-C eşleşme reaksiyonları için orta ve iyi derecede katalitik aktivite gösterdikleri tespit edilmiştir. Our aim in this study is to synthesis and characterize original Schiff bases and their CoII, NiII, RuII?p?cymene and PdII metal complexes and to examine the catalytic activities of RuII?p?cymene and PdII complexes. In this study, after the synthesis of ethyl 2-amino-5,5,7,7-tetramethyl-4,5,6,7-tetrahydrothieno [2,3-c]pyridine-3-carboxylate starting material, Schiff bases were obtained as a result of the reaction with 2-hydroxybenzaldehyde and 2-hydroxy-3-methoxybenzaldehyde. Schiff base metal complexes were prepared using NiCl2?6H2O, CoCl2?6H2O, PdCl2(CH3CN)2 and [RuCl2(p-cymene)]2 compounds. The structures of Schiff bases and their metal complexes were elucidated using elemental analysis, magnetic susceptibility, 1H-NMR, 13C-NMR, FT-IR, UV-Vis, LC-MS, thermogravimetric analysis techniques. Octahedral structures for the obtained CoII, NiII and RuII?p?cymene complexes and square plane for PdII complexes have been proposed. The catalytic activities of the RuII?p?cemene complexes obtained after the characterization processes in the hydrogen transfer reactions were investigated by using acetophenone derivatives. Finally, synthesized PdII complexes were tested in the Suzuki-Miyaura and Mizoroki-Heck coupling reactions as catalyst. The product conversions obtained as a result of catalytic studies were determined using GC-MS. When 4-bromoacetophenone was used as a substrate in the hydrogen transfer reactions, catalysts 1 and 2 showed good catalytic activity of 93% and 96%. In addition, it was determined that palladium complexes showed moderate and good acttalytic activity for Suzuki-Miyaura and Mizoroki-Heck C-C coupling reactions.

ÖZET Doktora Tezi SİLAN TÜREVLİ İŞLEVSEL GRUPLAR KULLANILARAK METAL-POLİMER MALZEMELERİNİN SENTEZİ VE UYGULAMALARININ ARAŞTIRILMASI Süleyman Kartaca İnönü Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Kimya Anabilim Dalı 95 + xi sayfa 2001 Danışman: Doç.Dr. Turgay Seçkin Gözenekliliği ve yüzey alam kontrollü, işlem görmüş silika kserojel, 3- glisidiloksipropiltrimetoksi silan, 3-aminopropiltrietoksi silan, y- metakriloksipropiltrimetoksi silane, 3-kloropropiltrimetoksi silane ve diğer silanlar ile modifiye edildi. Seçilen en uygun çözücü içinde silan bağlayıcı ajanları silika yüzeyi üzerine kovalent bir şekilde bağlandı. Modifiye edilen silikanın, temel fizikokimyasal özellikleri incelendi. Hidrofilik karakteri değişebilir olmasından ve silanol gruplarının kondenzasyon derecesindeki farklılıklardan yararlanılarak, silika yüzey modifikasyonu derecesini değerlendiren metotlar sunuldu. Modifiye edilen silika çeşitli değişik pigmentler kullanılarak hibrit pigment malzeme hazırlamak için kullanıldı. Organosilan bileşiklerinin kseroj eller ve bentonitler üzerine bağlanma etkinliği termogravimetrik analizler vasıtası ile organosilan konsantrasyonu açısından saptandı. Silika öncüllere kovalent bir şekilde bağlanan pigment moleküllerinin bağlanma etkinliği tespit edildi. Epoksi modifiye edilmiş silika kseroj eller üzerine katalitik Ru (II) kompleksinin kovalent bağlanması için kontrol edilen işlemler çalışıldı. UV spektrofotometresi vasıtası ile, hibrit malzemelerde pigment özelliklerinin mevcut olduğunu gösteren, hibrit pigmentlerin absorpsiyon spektrumları izah edildi. Bütün hibrit malzemeler yapısal acıdan; Diferansiyel termal analiz, Termogravimetrik analiz ve FTIR spektroskopisi ile açıklandı. Sonuçlar, silan ve sonra pigment bağlanan hibrit pigment malzemelerin kovalent bağlanması ile gerçekleştirildiğini, termal ve UV özelliklerine sahip olduklarım göstermiştir. Kserojel ve piranha solüsyonu ile temizlenmiş silikanın yüzey aktivasyonu ve morfolojik olarak farklı her silikadaki yüzeyde bulunan hidroksil gruplarının miktarı, termogravimetrik analizlerle değerlendirilmiştir. Kararlı hibrit pigment malzemelerin hazırlanması için, silanın, çözücünün, katalizörün, organofonksiyonel grubun ve kseroj eller veya silikanın yüzey işlemlerinin uygun seçildiğinin anlaşıldığı bulundu. ANAHTAR KELİMELER: Hibrit pigment, Sol-jel kimyası, Bentoni Kserojel. ABSTRACT Phd. Thesis SYNTHESIS OF METAL-POLYMER MATERIALS BY USING SILANE DERIVATIVE FUNCTIONAL GROUPS AND INVESTIGATION OF THEIR APPLICATIONS Süleyman Kartaca înönü University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Chemistry 95 + xi pages 2001 Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Turgay SEÇKİN Treated silica xerogels with controlled porosity and surface area were modified with 3- aminopropyltrimethoxy silane, vinyltrimethoxy silane, 3- glycydyloxypropyltriethoxy silane, 3-chloropropyltrimethoxy silane, 3- thiopropyltrimethoxy silane, 3 -aminopropyltrimethoxy silane, 3,4,5- dihydroimidazole-1-yl-propyltriethoxy silane, 3-ureapropyltriethoxy silane, and 3- methacryloxypropyltrimethoxy silane. The optimum solvent was selected, in which the silane coupling agent was covalently bonded on silica surface. Basic physicochemical properties of the modified silica were estimated. Methods of evaluating silica surface modificition extent were presented, taking advantage first of all of its altered hydrophilicity and of differences in condensation extent of silanol groups. The modified silica was used to prepare hybrid pigment material by using various pigments. Grafting efficiency of organosilane compounds on xerogels and bentonite clay was optimized in terms of organosilane concentration by thermogravimetric analysis. Postgrafting efficiency of pigment molecules which covalently bonded to the silica precursor was determined. Controlled procedures for the covalent anchoring of catalytic Ru(II) complex onto epoxy modified silica xerogels have been studied. The absorption spectra of hybrid pigments elucidated by UV spectrometer indicated that dye charasteristics remain in hybrid materials. All hybrid materials were elucidated structurely by means of differential thermal analysis, thermogravimetric analysis, and fourier transfrom infrared spectroscopy. The results indicated that hybrid pigment materials in which silane coupling and dye postgrafting achieved via covalent bonding, have superior thermal and UV properties. Xerogel and surface activation of silica with piranha solutions and the amount of surface hydroxy groups present in each morphologically different silicas were optimized via thermogravimetric analysis. It was found that the proper selection of the organofunctional group of the silane, solvent, catalyst and the surface treatment of the xerogels or silica were deceive for preparation of stable hybrid pigment materials. Keywords: Hybrid pigment, sol-gel chemistry, bentonite, dye, xerogel. 11 £« i>^,4 a`«*y«T`i sav»- >Kt `Vis. 106

ÖZET DOKTORA TEZİ BAZI MALEİK ANHİDRİT TERPOLİMERLERİNİN ESTER TÜREVLERİNDE BİLEŞİMİN ISISAL VE TERMOMEKANİK ÖZELLİKLERE ETKİSİ ALİ BOZTUĞ Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Kimya Anabilim Dalı Danışman: Prof. Dr. Satılmış BASAN Bu çalışmada, öncelikle metil metakrilat (MMA), allil propiyonat (AP), vinil asetat (VA), stiren (ST) ve maleik anhidrid (MA) monomerleri kullanılarak üç farklı terpolimer, maleik anhitrid-stiren-metil metakrilat ( MA-ST-MMA ) ; maleik anhitrid-stiren-viniî asetat ( MA-ST-VA ); maleik anhitrid-stiren-alîii propiyonat ( MA-ST-AP ) elde edilmiştir. Daha sonra bu terpolimerler n-propil alkol, n-bütil alkol, n-pentil alkol ve benzil alkolle belirli kopallarda tepkimeye sokularak her üç terpolimerin ester türevleri elde edilmiştir. Elde edilen tüm polimerierin çözünürlükleri incelenerek, kimyasal analiz ile ester sayıları saptanarak ve FTIR ile spektroskopik analizi yapılarak karakterizasyonu yapılmıştır. Öncelikle, terpolimer türevlerinin ester sayıları hesaplanmıştır. Poliesterieşme sırasında oluşan ester sayıları, tepkime koşullarına bağlıdır. Burada sentezlenen her bir terpolimer ester türevlerinin tepkime koşulları aynı olduğundan, ester sayılarında büyük farklılıklar meydana gelmemiştir.II Terpolimer ve ester türevlerinin ısısal analizlerinin yapılması için, her terpolimerden 1 gramının tetrahidrofuran (T.HF ) daki çözeltilerinden, döküm yoluyla elde edilen film halindeki örnekler elde edilmiştir. Terpolimerlerin termomekanik analizinin yapılması için, film halindeki her bir polimerin, çekme-uzatma programında 5 g dk`1 yükleme, 10 °C dk`1 ısıtma hızında ve 25 mL dk`1 dinamik azot atmosferinde gerilim-uzama eğrileri kaydedilmiştir. Yapılan bu termomekanik analiz sonucunda polimerlerin camsı geçiş sıcaklıkları (Tg), elastik modül değerleri ( E ), deformasyon olmadan taşınabilecek yük miktarları, deformasyon olmadan uzama, miktarı ve ısısal uzama katsayısı gibi termomekanik özellikler bulunmuştur. Bu özelliklerdeki değişmeler terpolimer ester türevlerindeki alkolün yapısına bağlı olarak değişik özellikler gösterm iştir. Polimer örneklerindeki sıcaklığa bağlı olarak meydana gelen kalıcı akma miktarlarının belirlenmesi için, film halindeki her bir örneğin 20, 40, 60 ve 80 °C sabit sıcaklıklarda, 25 g dk`1 artan yük ve -25 g dk`1 azalan yük altında ve 25 mL dk`1 dinamik azot atmosferinde gerilim-uzama eğrileri kaydedilmiştir. Bu eğrilerden herbir polimer örneğindeki, belirlenen sıcaklıklarda kalıcı akma miktarları bulunmuştur. Terpolimer yapısındaki maleik anhidrid birimleri üzerinden eklenen alkollerin zincir uzunluğu arttıkça kalıcı akma miktarının da arttığı gözlenmiştir. Yine, termomekanik analizörün girme programında, film halindeki örneklerin, 1 gram sabit yük altında, 10 °C dk`1 ısıtma hızında ve 25 mL dk`1 dinamik azot atmosferinde girme-sıcaklık eğrileri kaydedilerek buradan da girmenin başladığı sıcaklıklar bulunmuştur. Bu değerlerin de, gerilim-uzama eğrilerinden bulunan sonuçlarla paralel davranışlar gösterdiği gözlenmiştir. Termogravimetrik analizde her bir polimerin 10 C dk-1 ısıtma hızında ve 25 mL dk`1 dinamik azot atmosferinde termogramları kaydedilerek bu termogramlardan polimerin tepkime başlangıç sıcaklıkları ( T; ), maksimum hız sıcaklıkları ( Tm ), yarı ömür sıcaklıkları ( T h ) ve tepkime sonu sıcaklıkları ( Tf ) değerleri bulunmuştur. Ayrıca Fremann-Carroll Yöntemi kullanılarak herbirIll polimerin ısısal bozunmasına ait tepkime derecesi ( n ), aktifleşme enerjisi ( Ea ) ve ön üstel faktör ( A ) değerleri bulunmuştur. Terpolimer ve ester türevlerinin ternomekanik ve termogravimetrik özellikleri karşılaştırıldığında terpolimer ester türevlerinin, terpolimere göre daha esnek ve plastik özellikleri daha iyi olduğu anlaşılmıştır. Bunun da nedeni, terpolimerin alkollerle etkileşmesi sonucu, terpolimerdeki halka yapısında olan maleik anhidrid birimlerinin açılarak, her iki tarafı ester yapısında olan düz zincirli bir yapının oluşmasdır. Terpolimere eklenen alkollerin zincir uzunluğu arttıkça plastik özellikleri de artmıştır. Termogravimetrik sonuçlar ise, terpolimer ester türevlerinin ısısal kararlılıklarının, terpolimere göre nispeten daha zayıf yapıda olduğunu göstermiştir. Bu da yine, terpolimerde bulunan halkalı yapıdaki maleik anhidrid birimlerinin, terpolimer ester türevlerinde yok olması ve yerine düz zincirli yapının oluşmasından kaynaklanmaktadır. Her bir terpolimer ve ester türevlerinin 10 °C dk`' ısıtma hızında ve 25 mL dk`1 dinamik azot atmosferinde DTA ve DSC eğrileri kaydedilmiştir. Bu eğrilerden ise polimer örneklerinin ısıtma sırasında meydana gelen fiziksel veya kimyasal değişmelerin yeri ve aldıkları enerji değerleri bulunmuştur. Anahtar kelimeler: terpolimer, maleik anhidrid, poliesterlehne, TMA, TGA, DTA, DSC, polimerlerin uyumlulaştırılması, reaktif polimerler. IV SUMMARY PHd. THESIS THE EFFECT OF COMPOSITION OF SOME MALEIC ANHYDRIDE TERPOLYMERS ESTER DERIVATIVE ON THERMAL AND THERMOMECHANIC PROPERTIES Ali BOZTU? Cumhuriyet University Graduate School of Natural And Applied Sciences Department of Chemistry Supervisor: Prof.Dr. Satılmış BASAN In this study, three different terpolymers maleic anhydride-styrene- methyl metacrylate ( MA-ST-MMA), maleic anhydride-styrene-vinyl acetate ( MA-ST-VA), maleic anhydride-styrene- allyl propionate ( MA-ST-AP ) were prepared using the monomers of methyl metacryiat ( MMA ), vinyl acetate ( VA ), allyl propionate ( AP ), styrene ( ST ) and malec anhydride ( MA ). Then, this terpolymers were reacted with n-propyl, n-buthyl, n- penthyl and n-benzyl alcohol under certain conditions and ester derivatives of above three terpolymers were obtained. Resulting polymers were characterized by FTİR technique, solubility and determination of esters number with chemical analysis. Firstly, ester numbers of the polymer samples were determinated by chemical analysis. The ester numbers, which occur during the polyesterification are depend on the reaction conditions. Here, ester numbers didn't show big differences because, the reaction conditions are the same for each terpolymer ester derivatization.V Thermomechanic properties of the polymer films and their ester derivatives, which were prepared in THF, were determined. For this, stress-strain curves of each polymer film were recorded at following conditions: 5 g min`1 loading rate, 10 °C min` heating rate and under 25 mL min` dynamic nitrogen atmosphere. Therefore, thermomechanic properties of the corresponding polymers were determined e.g., glass transition of polymers ( Tg ), elastic modulus values ( E ), load and strain capacity without deformation and thermal expansion coefficient constants. The result show that, differences at these parameters occur depending on the structure of alcohol used for the preparation of corresponding terpolymers esters. In order to determine the temperature depended stable flow amount of the polymer samples, the stress-strain curves of each polymers film were obtained at 25 g min`1 increasing and -25 g min`1 decreasing loading under dynamic nitrogen atmosphere for 20, 40, 60 and 80 °C fixed programs respectively. The permanent flood amount of each polymer sample were determined using the corresponding curve for certain temperature. It was observed that stable flow amount increases by the alcohol ring length which is bonded on maleic anhydride unit of the polymers structure. However, penetration-temperature curve of film sample were recorded using the penetration program of the thermomechanic analyzer under 1 gram fixed loading, 10 °C min-1 temperature rate and 25 mL min` dynamic nitrogen atmosphere; and the temperature, which is the penetration initiated, was determined. This values exhibit similar behavior as observed for stress-strain curves. In thermogravimetric analysis, the thermograms of the each polymer were recorded at 10 °C min-1 temperature rate and 25 mL min`1 dynamic nitrogen atmosphere. Then, reaction initial temperatures ( Ti ), half-life temperature ( Tj,) and final temperature ( Tf ) values of each polymers were evaluated using this thermograms. In addition, Fremann-Carroll method was used for theVI determination of thermal decomposition reaction degree ( n ), activation energy ( Ea ) and frekans factor of reaction ( A ) values of each polymers. When the thermomechanic and thermogravimetric properties of terpolymer and terpolymer ester derivatives are compared, terpolymer ester derivatives are more elastic and have got more plastic properties than terpolymers. This is the result of the transformation of the maleic anhydride ring system to linear esterifieation at both sides. Plastic properties showed increase by the increase of the alcohol ring system. However, in the case of thermogravimetric analysis, it was shown that thermal stability of terpolymer ester derivatives are relatively lower than terpoiymer themselves. This decrease occur since maleic anhydride ring system in the terpolymer was transformed to linear system. DTA and DSC curves also were recorded at 10 °C min`1 temperature rate and 25 mL min`1 dynamic nitrogen atmosphere. The gained energy levels were calculated using this curves by aid of the peaks occurred during the decomposition of polymer samples. Key words: terpolymer, maleic anhydride, polyesterification, TMA, TGA, DTA, DSC, compatibilizied of polymers, reactive polymer. 118

Bu tez çalışmasında, hint yağı (HY), polimerik hint yağı peroksiti (PHY) elde etmek için oda sıcaklığında güneş ışığı altında havaya maruz bırakıldı. PHY hem peroksit gruplarına hem de hidroksil gruplarına sahip olduğu için, serbest radikal polimerizasyonu ve halka açılma polimerizasyonun da kullanılmıştır. Çalışmanın ilk kısmında, PHY ve tersiyer bütil akrilat (tBA) monomeri serbest radikal polimerizasyon yöntemi ile PHY-g-PtBA graft kopolimerleri elde edilmiştir. Çalışmanın ikinci kısmında, PHY ve ?-kaprolakton (CL) monomeri, kalay (II) etil-hekzanoat varlığında reaksiyona sokularak halka açılma polimerizasyonu yöntemi ile PHY-g-PCL graft kopolimerleri elde edilmiştir. Çalışmanın son kısmında ise serbest radikal polimerizasyonu ve halka açılma polimerizasyonu aynı anda kullanarak, PHY-g-PCL-g-PtBA graft kopolimerleri sentezlendi. Elde edilen bütün graft kopolimerler, nükleer manyetik rezanans (1H NMR), jel geçirgenlik kromotografisi (GPC), termogravimetrik analiz (TGA) and diferansiyel taramalı kromotografi (DSC) teknikleri ile karakterize edildi. In this thesis, castor oil (CO) was exposed to air under sunlight at room temperature in order to obtain polymeric castor oil peroxide (PCO). Since PCO has both peroxide groups and hydroxyl groups were used by free radical polymerization and the ring-opening polymerization. In the first part of the study, PCO-g-PtBA graft copolymers were obtained by free radical polymerization with using PCO and tertiary butyl acrylate (tBA) monomer. In the second part of the study, PCO-g-PCL graft copolymers were obtained via ring-opening polymerization method by reacting PCO, ?-caprolactone (CL) and in the presence of tin (II) ethyl-hexanoate. In the last part of the study, PCO-g-PCL-g-PtBA graft copolymers were synthesized using free radical polymerization and ring-opening polymerization simultaneously. The all graft copolymers obtained were characterized by proton nuclear magnetic resonance (1H NMR), gel permeation chromatography (GPC), thermogravimetric analysis (TGA) and differential scanning calorimetry (DSC) techniques.

Bu çalışmada, çift tabakalı mangan oksit@nikel oksit içi kovuk kürelerin üretiminde şablon olarak poli[2- (dietilamino)etil metakrilat-blok-2-(dimetilamino)etil metakrilat] (PDEA-b-PDMA) diblok kopolimer ile stabilize edilmiş polistiren (PS) mikroküreleri kullanıldı. Emülsiyon polimerizasyonu ile blok kopolimer ile stabilize edilmiş eş dağılımlı PS mikroküreler sert şablon olarak kullanılarak sırasıyla KMnO4 ve NiSO4’ün kontrollü çöktürme yöntemiyle metal oksit öncüsü bileşikler ile kaplandı. Kalsinasyon işlemi ile mangan oksit@nikel oksit içi kovuk çift tabakalı metal oksit küreler üretildi. PS küreler ve içi kovuk metal küreler dinamik ışık saçılması (DLS), termogravimetrik analiz (TGA), ışık mikroskobu, X-ışını kırınımı (XRD) ve taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile karakterize edildi. Mangan oksit@nikel oksit içi kovuk kürelerin, iç tabakasında kalan mangan oksit tabakasının ağırlıkça oranı oldukça düşükken (~%4), dış tabakasında yer alan nikel oksit tabakasının ağırlıkça oldukça yüksektir (~%96). Üretilen metal oksit kürelerin 1,60- 1,77 µm çapında olduğu ve bu kürelerin kabuk kalınlığının ise 200 nm civarındadır. İçi kovuk kürelerin dış tabakası, kataliz çalışmaları için önemli avantajlar sunan oldukça pürüzlü bir dış yüzeye sahip olduğu tespit edildi. In this study, poly[2-(diethylamino) ethyl methacrylate-block-2-(dimethylamino) ethyl methacrylate] (PDEA-b-PDMA) diblock copolymer stabilized polystyrene (PS) microspheres were used as a template in the production of double layer manganese oxide@nickel oxide hollow spheres. Monodispers PS microspheres stabilized with block copolymer by emulsion polymerization were coated with metal oxide precursors using the controlled precipitation method of KMnO4 and NiSO4, respectively. Double layer manganese oxide@nickel oxide hollow spheres were produced by calcination process. PS spheres and hollow metal spheres were characterized by dynamic light scattering (DLS), thermogravimetric analysis (TGA), light microscope, X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microscope (SEM). The weight of the manganese oxide@nickel oxide hollow spheres in the inner layer of the manganese oxide is quite low (~4%), while the outer layer of the nickel oxide layer is quite high (~96%). The produced metal oxide spheres have a diameter of 1.60-1.77 µm and the shell thickness of the spheres is around 200 nm. The outer layer of hollow spheres was found to have a rather rough outer surface, which offers significant advantages for catalysis studies.

In this study, it was aimed to investigate the effect of boric acid additive of thermal properties on nanofiber textile surfaces produced by doping different amounts of boric acid into polyacrylonitrile-co-vinyl acetate (P(AN-VAc)). For this purpose, nanofiber textile surfaces were produced from the boric acid doped and undoped P(AN-VAc) solutions prepared with a 10 % concentration in dimethylformamide by electrospinning method. Some analyzes and tests were carried out to determine the structural, morphological, physical, mechanical and thermal properties of the boric acid doped and undoped nanofiber textile surfaces produced. The presence of boric acid was detected on boric acid doped nanofiber surfaces produced as a result of Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) and energy dispersive X-ray spectroscopy (EDX) analyses. The morphological properties of the produced surfaces were investigated by scanning electron microscopy (SEM) and it was observed that uniform nanofiber structure was formed in all samples. As a result of tensile strength tests, it was determined that the boric acid additive reduces values of tensile strength and elongation of nanofiber surfaces. The thermal properties of all the produced nanofiber textile surfaces were examined by differential scanning calorimetry (DSC), thermogravimetric analysis (TGA) and vertical flammability tests. As a result of the thermal analyses and tests, it was determined that the boric acid additives improve the thermal properties of the P(AN-VAc) nanofiber textile surfaces and the thermal resistances of them increases with the increase of the boric acid additive., Bu çalışmada, poliakrilonitril-ko-vinil asetat (P(AN-VAc)) içerisine farklı oranlarda borik asit katkılanarak nanolifli tekstil yüzeyleri üretilmiş ve borik asit katkısının nanolifli tekstil yüzeylerin termal özellikleri üzerine etkisi incelenmiştir. Nanolif yüzeylerin üretimi için öncelikle farklı oranlarda borik asit katkılı ve katkısız P(AN-VAc) polimerleri dimetilformamid (DMF) içerisinde çözülerek %10 çözelti konsantrasyonunda elektroçekim çözeltileri hazırlanmış ve daha sonra bu çözeltilerden elektroçekim yöntemiyle nanolif tekstil yüzeyleri üretilmiştir. Üretilen nanolif tekstil yüzeylerinin yapısal, morfolojik, fiziksel, mekanik ve termal özelliklerini belirlemek amacıyla bazı analiz ve testler yapılmıştır. Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi (FTIR) ve enerji dağılımlı x-ışınları spektroskopisi (EDX) analizleri sonucunda üretilen borik asit katkılı nanolif yüzeylerde borik asit varlığı tespit edilmiştir. Nanolif yüzeylerin tarama elektron mikroskobu (SEM) ile morfolojik özellikleri incelenmiş ve tüm numunelerde düzgün nanolif yapısının oluştuğu gözlemlenmiştir. Kopma mukavemeti testleri sonucunda borik asit katkısının nanolif yüzeylerin mukavemeti ve kopma uzaması değerlerini düşürdüğü tespit edilmiştir. Üretilen nanolif tekstil yüzeylerin termal özellikleri diferansiyel taramalı kalorimetri (DSC), termogravimetrik analiz (TGA) ve dikey yanmazlık testleri ile incelenmiştir. Yapılan termal analiz ve testler sonucunda borik asit katkısının P(AN-VAc) nanolifli tekstil yüzeylerinin termal özelliklerini iyileştirdiği ve borik asit katkısının artmasıyla numunelerin termal dayanımının da arttığı tespit edilmiştir.

Bu tez çalışmasında, farklı fonksiyonelliklere sahip (3-aminopropil)trimetoksisilan (APTMS), n-oktiltrietoksisilan (OTES) ve n-oktadesiltriklorosilan (OTS) ile hidrofilik pirojenik silikanın (FS) yüzey modifikasyonu gerçekleştirilmiş, birincil amin fonksiyonelliğine sahip FS-APTMS farklı alkil zincir uzunluklarındaki 1-bromobütan (BB), 1-bromodekan (BD) ve 1-bromohekzadekan (BHD) ile post-modifikasyona uğratılmıştır. Silikaların fonksiyonel grup analizleri Fourier Dönüşümlü Kızılötesi Spektrometresi (FTIR) kullanılarak yapılmış, modifikasyon verimleri elementel analiz sonuçları üzerinde hesaplanmış, yüzey alanları ve toplam gözenek hacimleri yüzey alanı ve gözeneklilik ölçüm sistemi ile belirlenmiş ve yüzey morfolojileri Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile görüntülenmiştir. Yapıların termal davranışları termogravimetrik analiz sistemi (TGA) ile aydınlatılmıştır. Yüzeylerin hidrofobik/hidrofilik karakterleri temas açısı ölçümleri ve suda/toluendeki ıslanma davranışları incelenerek değerlendirilmiştir. FS için temas açısı 12,63o iken en yüksek temas açısı değerleri FS-OTS (134,22o) ve FS-APTMS-BD için (121,84o) gözlenmiştir. Asit Turuncu 8 (AO8) ile silikaların adsorpsiyon özellikleri incelenmiş, suda ıslanma problemi olan hidrofobik silikalar için bu çalışmalar hekzadesiltrimetilamonyum bromür (CTAB) varlığında gerçekleştirilmiştir. 25oC'de en yüksek adsorpsiyon kapasitesi, yaklaşık 435 mg g–1 ile FS-APTMS-BHD için elde edilmiştir. Yüzeylerine AO8 tutturulmuş hibrit pigment yapıları için renk analizleri gerçekleştirilmiştir. Yüksek adsorpsiyon kapasitesine sahip modifiye silika yapıları aynı zamanda renk doygunluğuna daha kolay ulaşabilen hibrit pigmentleri oluşturmuşlardır. Özellikle, post-modifiye silikalardan elde edilen hibrit pigmentlerin çözücü dayanımları FS esaslı hibrit pigmentlere kıyasla yüksek olmuştur. In this thesis, hydrophilic pyrogenic silica (FS) was modified with (3-aminopropyl)trimethoxysilane (APTMS), n-octyltriethoxysilane (OTES) and n-octadecyltrichlorosilane (OTS). Then, primary amine functionalized FS-APTMS was post-modified by using 1-bromobutane (BB), 1-bromodecane (BD) and 1-bromohexadecane (BHD). Fourier transform infrared spectrometer (FTIR), scanning electron microscope (SEM) and surface area and porosity instrument were used to determine some chemical and physical characteristics of silicas. Modification agent contents of silicas were calculated from elemental analysis results. The thermal stabilities of structures were investigated by thermogravimetric analysis (TGA). The hydrophobic/hydrophilic characteristics of the surfaces were evaluated by analysing wetting behaviors in water/toluene and contact angle measurements. The contact angle of FS was measured 12.63o and the highest contact angle values were observed for FS-OTS (134.22o) and FS-APTMS-BD (121.84o). The adsorption studies were carried out with Acid Orange 8 (AO8). Adsorption studies were carried out in the presence of hexadecyltrimethylammonium bromide (CTAB) for hydrophobic silicas. The highest adsorption capacity (approximately 435 mg g-1) was observed for FS-APTMS-BHD at 25oC. Color analyses were performed for hybrid pigments obtained by AO8 adsorption onto silicas. In particular, the solvent (with different polarities) resistance of hybrid pigments obtained by post-modification was higher compared to other hybrid pigments. 98

Sanayideki gelişmelerle birlikte çevre ve su kirliliği ile ilgili problemler giderek artmaktadır. Çevre ve su kirliliğinin artmasına sebep olan faktörler, endüstriyel atıklar, organik solvent sızıntıları ve döküntüleridir. Petrol ve solvent döküntülerinden kaynaklanan kirlilikler bitki, hayvan ve insan yaşamı için büyük tehlikelere sebep olmaktadır. Bu nedenle bu kontaminantların etkin bir şekilde temizlenmesi için kullanılacak malzemelere ihtiyaç vardır. Organik solvent döküntülerinin sulardan temizlenmesi için mekanik çevreleme, kontrollü yakma, çöktürücü ajanlar ve enzimler ile temizleme, süzme ve absorbent materyaller kullanarak temizleme gibi yöntemler kullanılmaktadır. Bu metodlar arasında organik sıvı döküntülerinin sulardan temizlenmesinde yüksek ve hızlı absorbsiyon kapasitelerine sahip, yeniden kullanılabilme, seçicilik gibi özellikleri nedeniyle absorbent malzemeler öne çıkmaktadır.Bu tez çalışması kapsamında, pentaeritritol propoksilat ve pentaeritritol etoksilat monomerlerinin Tris [3-(trimetoksisilil)propil izosiyanat çapraz bağlayıcısı kullanılarak bulk polimerizasyonu yöntemi üzerinden gerçekleştirilen polikondenzasyonu ile herhangi bir katalizör, başlatıcı veya aktive edici ajan kullanılmadan amfifilik polimer jeller hazırlanmıştır. Sentezlenen polimerlerin yapısal karakterizasyonları FTIR ve CPMASNMR gibi yöntemlerle, termal dayanımları ise TGA ile incelenmiştir.Çapraz bağlı yapısı sayesinde elde edilen polimerler, organik solventlerde çözünmez özellik gösterirken, bu tür sıvıları absorblayabilme kabiliyetlerine sahiptirler. Bu sebeple sentezlenen çapraz bağlı polimerlerin DCM, THF, benzen ve etanol gibi yaygın kullanılan organik solventlerdeki şişme kapasiteleri incelenmiştir. Aynı zamanda, çapraz bağlı polimerlerin şişme özellikleri, absorblama hızlarının belirlenmesi için absorbsiyon-desorbsiyon kinetikleri araştırıldı. Environmental problems caused by solvents have been growing with the increasing developments of various industries. Water pollution, one of the most serious types of pollution, is caused by the discharge of the industrial oily wastewater due to the leakage of organic solvents. Water pollution caused by oil spills and organic pollutants has brought a serious threat to plants, animals and human beings. Therefore, it is necessary to make highly efficient clean up materials to remove these contaminants. There are numerous methods to clean up organic solvents from water such as mechanical skimming, in-situ burning, sinking agents, bioremediation using bacteria, dispersants, skimmers, and absorbents. Among these methods, using absorbent materials is an attractive approach to remove organic liquids from a spill site because of the possibility of collection and complete removal of these spillages, the absorbents having high and fast absorption abilities and reusability of the absorbents.In this thesis, amphiphilic polymer gels will be prepared by bulk polymerization method through the polycondensation of Tris[3-(trimethoxysilyl)propyl]-isocyanate cross-linker and pentaerythritol propoxylate and pentaerythritol ethoxylate monomers without using any catalyst, initiator or activating agent. The structural and thermal properties of the crosslinked polymers were determined by Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), solid-state 13C and 29Si cross-polarization magic angle spinning nuclear magnetic resonance (NMR), and thermogravimetric analysis (TGA). The synthesized crosslinked gels were found to be insoluble in common solvents, such as tetrahydrofuran, ethyl alcohol, dichloromethane, acetone, benzene and toluene, and additionally, they displayed swelling abilities in these solvents. At the same time, swelling abilities of the amphiphilic gels were examined by conducting swelling experiments, absorption and desorption kinetics. 95

Radikal aracılı tiyol-en fotopolimerizasyonu klik kimyasının hızlı, kontrol edilebilir, kolay, ılımlı ortam koşullarında gerçekleşebilen, istenmeyen yan ürün oluşturmayan veya çok az oluşturan doğası nedeniyle 21. yy'ın başından itibaren yoğun olarak çalışan bir yöntemdir. Fotopolimerizasyon yöntemiyle elde edilen polimerik nanokompozit malzemelerin özelliklerinin geliştirilmesi ve belirli bir amaca yönelik hazırlanabilmesi için formülasyonlara çeşitli nano-boyutta foto-reaktif gruplar ya da çapraz bağlayıcı ajanlar eklenmiştir. Bu grupların ya da ajanların nano-boyutta olması polimerik nanokompozit malzemelerin özelliklerini hem iyileştirmiş hem de fotopolimerizasyon yönteminin günümüzde ilaç salım sistemlerinde, kürleştirme ile kaplama sanayilerinde, fonksiyonel boya/mürekkep ve optik malzeme üretiminde, doku rejenarasyonunda sıklıkla kullanılmasını ve geliştirilmesini sağlamıştır. Tez kapsamındaki bu çalışmada, nano-boyutlu metal parçacıkları içeren ve içermeyen tiyol-en foto-klik polimerizasyonuyla farklı çapraz bağ yoğunluğuna sahip POSS nano kafes yapısı ile birlikte ince film nanokompozitler ve hidrojel nanokompozitler 2-merkaptotiyokzanton (TX-SH) varlığında çeşitli metakrilat ve akrilatlar beraberinde sentezlenmiştir. Sentezlenen ince film ve hidrojel nanokompozit malzemelerin, molekül ağırlıkları dağılımı, termal özellikleri, kaplama renkleri ve özellikleri, yüzey morfolojileri ve su tutma kapasiteleri gibi son ürün özellikleri floresans emisyon spektroskopisi, jel geçirgenlik kromatografisi (GPC), termogravimetrik analiz (TGA), diferansiyel taramalı kalorimetre (DSC), taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile karakterize edilmiş ve incelenmiştir. Tez kapsamında hazırlanan, iyileştirilmiş özelliklere sahip tiyol-norbornen hidrojel ve ince film nanokompozit malzemelerin düzgün yüzey morfolojileri ve yüksek su tutma kapasitleriyle birlikte ilaç salım sistemleri için aktifçe kullanılabilecekleri gösterilmiştir. Radical-mediated thiol-ene photopolymerization is a method that has been studied intensively since the beginning of the 21st century due to the nature of the click chemistry which can be carried out in a fast, controllable, easy and mild environment conditions and has no or minimum formation of by-products. In order to improve the properties of the polymeric nanocomposite materials which have been obtained by photopolymerization method and prepare them for a particular purpose; various nano-sized photo-reactive groups or cross-linking agents have been added to the formulations. Besides these groups or agents improve the polymeric nanocomposite materials by being in nano-scale, today they also have made photopolymerization to be frequently used and developed in; drug release systems, coating by curing industries, functional dye/ink production, optical material production and tissue regeneration. In this study, thin films and hydrogel nanocomposites, with/without nano-sized metal particles and nano-caged POSS structures with various cross-linking densities, have been synthesized in the presence of 2-mercaptothioxanthone (TX-SH) with various acyrlate and methacrylate content by thiol-ene photo-click polymerization. The final product properties; such as molecular weight distribution, thermal properties, coating colors and properties, surface morphology and swelling-ratio of the synthesized thin films and hydrogel nanocomposite materials have been characterized and examined by fluorescence emission spectroscopy, gel permeation chromatography (GPC), thermogravimetric analysis (TGA), differential scanning calorimetry (DSC), scanning electron microscopy (SEM). It has been showed that thiol-norbornene hydrogel and thin film nanocomposite materials prepared within the scope of the thesis, with improved properties, can be actively used for drug delivery systems with their uniform surface morphologies and high swelling-ratios. 107

Yapılan bu tez çalışması kapsamında doğal polimer olan λ-karragenan, inülin vedekstranın süpermakro gözenekli kriyojelleri kriyopolimerizasyon tekniği ilesentezlenmiştir. Kriyojeller farklı mol oranlarında çapraz bağlayıcı içerecek şekildehazırlanmış ve böylece çapraz bağlayıcı miktarının kriyojeller üzerindeki etkisigösterilmiştir. Sentezlenen kriyojellerin morfolojik analizleri optik mikroskop ve AlanEmisyonlu Taramalı Elektron Mikroskobu (FE-SEM) ile belirlenmiştir. Kriyojellerinyapısal analizleri Fourier Dönüşümlü Kızılötesi Işımalı Spektroskopisik Analizi (FT-IR)ile belirlenmiş olup, termal kararlılıkları Termogravimetrik Analiz (TGA) cihazıkullanılarak gerçekleştirilmiştir. Sentezlenen kriyojellerin, biyomolekül, organik boya vepestisit gibi yapıları sulu çözeltilerden uzaklaştırma veya ayırma ya da adsorpsiyonçalışmalarında kullanım potansiyelleri araştırılmıştır. Bu bağlamda λ-karragenan, inülin vedekstran kriyojelleri kullanılarak hemoglobin, whey (WP) ve bovin serum albümin (BSA)proteinleri ve lizozim, pektinaz ve selülaz enzimleri ve L-Arjinin (L-Ar) ve L-Glutamikasit (L-Glu) amino asitleri ve askorbik asit ve riboflavin vitaminleri gibi biyomoleküllerinve sodyum diklofenak, sülfametaksazol ve trimetoprim ilaçlarının adsorpsiyon çalışmalarıyapılmıştır. λ-Karragenan kriyojeli 168,9±15,2 mg/g lizozim, 49,3±18,4 mg/g hemoglobinve 70,2±1,6 mg/g L-Ar adsorplamıştır. Dekstran kriyojeli 128,1±9,4 mg/g riboflavinadsorplamıştır. İnülin kriyojeli 13,1±7,8 mg/g trimetoprim ve inülin TETA ile modifiyeformu yani inülin-TETA kriyojeli 27,5±2,1 mg/g sodyum diklofenak ve 33,7±10,3 mg/gsülfametaksazol ilaçlarını adsorplamıştır. Kriyojellerin boya, pestisit adsorpsiyonuçalışmaları dekstran kriyojelleri kullanılarak yapılmıştır. Dekstran kriyojelleri kullanılarak yapılan metilen mavisi (MM) ve 1'-dimetil-4,4'-bipiridinyum diklorür (parakuat (PK))boya/pestisit adsorpsiyonu çalışmalarında MM için maksimum adsorpsiyon kapasitesi10,7±0,1 mg/g ve PK için maksimum adsorpsiyon kapasitesi 2,9±0,3 mg/g olarakhesaplanmıştır. Ayrıca dekstran kriyojelleri için PK ve 2,4-D pestisitleri karıştırılarakyapılan adsorpsiyon çalışmaları sonucunda dağılım katsayısı, seçicilik katsayısı veuzaklaştırma yüzdeleri hesaplanmıştır. Bu değerler PK için sırasıyla 442±14,8 mL/g,3,3±0,02 ve % 52,5±7,1 olarak hesaplanmıştır. 2,4-D pestisiti için dağılım katsayısı132±18,4 mL/g ve uzaklaştırma yüzdesi % 29,2±1,4 olarak hesaplanmıştır. Bunlarailaveten, amoksisilin trihidrat (AMX) ilacı inülin kriyojeline yüklenmiş ve inülinkriyojellerinin ilaç salım sistemi olarak kullanım potansiyeli araştırılmıştır. Ayrıca tezkapsamında hazırlanan tüm kriyojellerin kan uyumluluğu ve hidrolitik olarak bozunmalarıincelenerek biyomedikal alanda kullanım potansiyelleri araştırılmıştır. Within the scope of this thesis, supermacroporous cryogels from λ-carrageenan,inulin and dextran natural polymers were synthesized by cryopolymerization technique.The cryogels were prepared to contain cross-linkers in different molar ratios, thus showingthe effect of the amount of cross-linking on cryogels. Morphological analyzes ofsynthesized cryogels were determined by optical microscope and Field Emission ScanningElectron Microscope (FE-SEM). Structural analyzes of the cryogels were determined byFourier Transform Infrared Radiation Spectroscopic Analysis (FT-IR) and their thermalstability was performed using Thermogravimetric Analysis (TGA). The potential ofsynthesized cryogels to remove/separate/adsorption materials such as biomolecules,organic dyes and pesticides from aqueous solutions was investigated. Adsorption studies ofbiomolecules such as L-Arginine (L-Ar), L-Glutamic acid (L-Glu), bovine serum albumin(BSA) and whey protein (WP) were performed using λ-carrageenan, inulin and dextrancryogels. In addition, adsorption studies of ascorbic acid, riboflavin vitamins and sodiumdiclofenac, sulfamethoxazole and trimethoprim drugs were performed using λ-carrageenan,inulin and dextran cryogels. λ-Carrageenan cryogel adsorbed 168.9±15.2 mg/g lysozyme,49.3±18.4 mg/g hemoglobin and 70.2±1.6 mg/g L-Ar. Dextran cryogel adsorbed 128.1±9.4mg/g riboflavin. Inulin cryogel adsorbed 13.1±7.8 mg/g trimethoprim and inulin-TETAcryogel 27.5±2.1 mg/g sodium diclofenac and 33.7±10.3 mg/g sulfamethoxazole.Dye/pesticide adsorption studies of cryogels were performed using dextran cryogels. Inmethylene blue (MM) and 1'-dimethyl-4,4'-bipyridinium dichloride (praraquat (PK))dye/pesticide adsorption studies using dextran cryogels, the maximum adsorption capacityfor MM was 10.7±0.1 mg/g and the maximum for PK adsorption capacity was calculated as 2.9±0.3 mg/g. In addition, for dextran cryogels, as a result of adsorption studies bymixing PK and 2,4-D pesticides, distribution coefficient, selectivity coefficient andremoval percentages were calculated. These values were 442±14.8 mL/g, 3.3±0.02 and52.5±7.1% for PK, respectively. The distribution coefficient for the 2,4-D pesticide was132±18.4 mL/g and the removal percentage was 29.2±1.4%. In addition, the amoxicillintrihydrate (AMX) drug was loaded of inulin cryogel and its use as a drug delivery systemwas investigated. In addition, blood compatibility and hydrolytic degradation of cryogelswere investigated and their use in biomedical area was investigated 93

YÖK Tez No: 636052 Aren rutenyum kopleksleri 50 yıldır bilinmektedir. İlk aren rutenyum komplekslerinin sentezi ve karakterizasyonu sonrasında başlangıçta katalizör olarak bulundu. Daha sonra biyo-organometalik kimyanın ortaya çıkmasıyla biyolojik olarak aktif oldukları belirlendi. Bu çalışmada [Rutenyum4(p-simen)4(µ-N?N)2(µ-OO?OO)2] [(CF3SO3)4] (N?N= Bütilen-1,4-bisbenzimidazol (bbim)) genel formülüne sahip biyolojik aktif tetranükleer aren rutenyum kompleks bileşikleri, Rutenyum2(p-simen)2(µ-OO?OO)Cl2 (OO?OO= 2,5-dioksido-1,4-benzokinon (dobq), 1,4-benzokinon-2,5-dikloro-3,6- dioksido (dClbq), 1,4benzokinon-2,5-dibromo-3,6-dioksido (dBrbq), Oksalat (oxa) ve 1,4-naftokinon-5,8-dioksido (donq))'nun gümüş triflorometansülfonat ile reaksiyona sokulması, ardından karşılık gelen N?N bağlayıcılarının eklenmesi ile hazırlanmıştır. Biyolojik aktif aren rutenyum bileşikleri IR, UV-VIS, 1H, 13C NMR spektroskopisi ve ESI-MS spektrometresi dahil standart tekniklerle karakterize edildi. Aren rutenyum bileşiklerinin termal bozunma ölçüm verileri incelendi. Bu ölçümler Termogravimetrik analiz (TGA) ve Diferansiyel termal analiz (DTA) teknikleri ile yapıldı. Aren ruthenium complexes have been known for 50 years. The initial arene was initially found as a catalyst after synthesis and characterization of ruthenium complexes. They were then determined to be biologically active with the emergence of bio-organometallic chemistry. In this study, [Ru4(p-cymene)4(?-N?N)2(?-OO?OO)2][CF3SO3)4] (N?N= Butylene-1,4-bisbenzimidazole (bbim)) biologically active tetranuclear arene complex compounds, reacting Ru2(p-cymene)2(?-OO?OO) Cl2 (OO?OO= 2,5-dioxido-1,4- benzoquinon (dobq), 1,4-benzoquinon-2,5-dichloro-3,6-dioxido (dClbq), 1,4 benzoquinon-2,5-dibromo-3,6-dioxido (dBrbq), oxalato (oxa) and 5,8-dioxido-1,4- naphtoquinonato (donq)) with silver trifluoromethanesulfonate, followed by the addition of the corresponding N?N linkers. The biologically active arene ruthenium compounds was characterized by standard techniques including IR, UV-VIS, 1H NMR, 13C NMR spectroscopy and ESI-MS spectrometry. Thermal decomposition measurement data of arene ruthenium compounds were examined. These measurements were made by Thermogravimetric analysis (TGA) and Differential thermal analysis (DTA) techniques.

Bu çalışmada süperkapasitörler için elektrot malzemesi olarak geniş yüzey alanlarına ve yüksek spesifik kapasitans değerlerine ulaşılmak amacıyla nanolif yapıların kullanılması tercih edilmiştir. Elektrot materyali olarak kullanılacak olan bu kompozit nanolifleri üretmek için en etkin yöntem olan elektrospin yöntemi tercih edilmiştir. Bu yöntemde, hazırlanan polimer kompozit şırınganın içine yerleştirilir ve şırınga ucuna 25 kV'a kadar gerilim uygulanır. Besleyici ünitedeki şırınganın ucunda duran polimer damlası kritik bir voltaj değerine kadar küresel bir biçimde bulunur. Uygulanan potansiyel fark bir eşik değerine ulaştığı anda ise polimer damlası koni biçimini alır ve voltajdaki çok küçük bir artışla birlikte koni ucundan bir jet fışkırır. Bu jette besleme ünitesine belli bir mesafe uzağına yerleştirilen toplayıcı levhaya doğru farklı yollar izleyerek ilerler ve nanofiber yapıları oluşturulmuştur. Bu yöntemde kullanılan GO, rGO, PPy, GO/PPy/KS, rGO/PPy/KS, GO/PPy/PVA, rGO/PPy/PVA, GO/PPy/PVA/KS, rGO/PPy/PVA/KS malzemelerin sentezleri başarıyla gerçekleştirilmiş ve termogravimetrik analiz (TGA-DTA), BET yüzey analizi, taramalı elektron mikroskobu-enerji dağılımlı X ışınları analizi (SEM-EDX), Raman spektroskopi, Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi (FTIR-ATR), X ışınları kırınımı (XRD), atomik kuvvet mikroskobu (AFM), katı iletkenlik gibi yöntemlerle karakterize edilmiştir. Ayrıca, devre modeli analizi ile devre parametreleri incelenmiştir. Sentezlenen malzemeler iki elektrot sistemli 1 M H2SO4 çözeltisi ile süperkapasitör cihaz oluşturulmuştur. Cihaz performans testleri 3 farklı methodla döngüsel voltametri (CV), galvanostatik şarj/deşarj (GCD), elektrokimyasal empedans spektroskopisi (EIS) ile test edilmiştir. Ayrıca, spesifik kapasitans (Csp), enerji ve güç yoğunlukları, süperkapasitör cihazın stabilite testlerinden sonra kapasitans koruma değerleri bu tezde raporlandı. In this study, it was preferred to use nanofiber structures as electrodes for supercapacitors to reach large surface areas and high specific capacitance values. These nanofiber structures were produced by electrospinning method, which is the most effective method for the production of polymer-based nanofibers. In this method, the prepared composite material is placed a syringe and applied to 25 kV voltage to fabricate carbon based nanofiber structures. The composite drop at the tip of the syringe in the feeder unit is found spherically up to a critical voltage value. As soon as the potential difference applied reaches a threshold value, the composite drop takes the form of a cone, and with a very small increase in voltage, a jet burst from the cone tip. In this jet, it follows different paths towards the collector plate placed a certain distance away from the feeding unit and its composite nanofiber structures are obtained. GO, rGO, PPy, GO/PPy/CB, rGO/PPy/CB, GO/PPy/PVA, rGO/PPy/PVA, GO/PPy/PVA/CB, rGO/PPy/PVA/CB materials have been successfully synthesized and characterized by thermogravimetric analysis (TGA-DTA), BET surface analysis, scanning electron microscopy-energy dispersive X-ray analysis (SEM-EDX), Raman spectroscopy, Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR-ATR), X-ray diffraction (XRD), atomic force microscopy (AFM) and solid state conductivity. In addition, circuit model analysis have been performed to understand circuit parameters. The composite materials have been tested in the two electrode system in 1 M H2SO4 solution via three different methods: Cyclic voltammetry (CV), galvanostatic charge/discharge (GCD), and electrochemical impedance spectroscopy (EIS). Furthermore, the specific capacitance (Csp), energy and power densities, capacitance retention values after long-term stability tests of supercapacitor devices were reported in this thesis.

Bu araştırma, proton değişim membran (PEM) yakıthücrelerinde proton taşıyıcı olarak kullanılan ticari membranlara alternatifolabilecek sülfone polieter eter keton (sPEEK) membranların sentezi vekarakterizasyonu ile ilgilidir. Çalışmada saf PEEK membran matrisinin farklısürelerde (1, 2 ve 3 saat) sülfonasyonuyla, sülfonasyon derecesi farklımembranlar üretilmiş, hazırlanan membranların yapısal ve termomekanikkarakterizasyonu gerçekleştirilerek standart yakıt hücresi çalışma koşullarındaproton iletkenlikleri belirlenmiştir. Hazırlanan sülfone polimerik membranlarıntermomekanik davranışları ve proton iletkenlikleri sülfonasyon derecelerinebağlı olarak değerlendirilmiştir. Membranların termal dayanımlarıtermogravimetrik analizlerle (TGA) incelenmiş, tüm ürünler standart yakıthücresi çalışma koşulları için yüksek termal kararlılık sergilemişlerdir.Proton iletkenlik değerleri ve iyon değişim kapasiteleri sülfonasyon süresi vesülfonasyon derecesiyle artmış, en yüksek iletkenlik değerleri % 81.44sülfonasyon derecesi ile hazırlanan sPEEK-3 membranlarında gözlenmiştir.sPEEK-3 membranları için 300-330 K sıcaklık aralığında en yüksek protoniletkenlik değerine (3.38x10-2 S/m) 330 K sıcaklıkta ulaşılmıştır.sPEEK-3 membranların mekanik mukavemeti dinamik mekanik analizle (DMA)incelenmiş, depolama modülü (E’: 0.23 GPa) ve camsı geçiş sıcaklığı (Tg:143oC) değerlerinin ticari Nafion 212 proton taşıyıcı membranlarlamukayese edilebilir seviyelerde olduğu gözlenmiştir. Bu çalışma sonucunda,hazırlanan sPEEK-3 membranlarınıntermomekanik kararlılıklarının ve iletkenlik değerlerinin standart PEM yakıthücresi işletme koşullarında alternatif olabilecek düzeyde olduğu görülmüştür., This research is concerned with the synthesis and characterization of sulfonated polyether ether ketone (sPEEK) membranes which may be an alternative to commercial membranes used as proton carriers in proton exchange membrane (PEM) fuel cells. In this study, membranes of different degree of sulfonation were produced by sulfonation of pure PEEK membrane matrix at different times (1, 2 and 3 hours). Structural and thermomechanical characterization of prepared membranes were performed and proton conductivity was determined under standard fuel cell conditions. Thermomechanical behavior and proton conductivity of sulfonated polymeric membranes were evaluated according to the degree of sulfonation. The thermal strengths of the membranes were examined by thermogravimetric analysis (TGA) and all products showed high thermal stability for standard fuel cell operating conditions. Proton conductivity values and ion exchange capacities increased with sulfonation time and degree of sulfonation and highest conductivity values were observed in sPEEK-3 membranes prepared with a degree of sulfonation of 81.44%. The maximum proton conductivity (3.38x10-2 S/m) for sPEEK-3 membranes in the 300-330 K temperature range was reached at 330 K temperature. The mechanical strength of sPEEK-3 membranes was investigated by dynamic mechanical analysis (DMA) and storage module (E ’: 0.23 GPa) and glass transition temperature (Tg: 143oC) values were comparable to those of commercial Nafion 212 proton carrier membranes. As a result of this study, the thermomechanical stability and conductivity values of the prepared sPEEK-3 membranes were found to be an alternative level under standard PEM fuel cell operating conditions.

Tekrarlanan birimlerdeki imin ve eterik bağları polimerlerin çeşitli özellikler kazanmasını sağlamaktadır. Elastiklik, pH duyarlılığı, suda çözünebilirlik bu özelliklerdendir. Bu tez çalışmasının amacı, imin ve eterik bağlar içeren kafes yapılariçeren gözenekli kafes yapılarının sentezini başarıyla gerçekleştirerek uygulama alanlarını belirleyip literature kazandırmaktır. Çeşitli 2-B ve 3-B gözenekli kafes yapıların sentezi için 2,4,6-tris(4-hidroksibenzimino)-1,3,5-triazin (HT), pentaeritritol (PT), 1,5-dibromopentan (DP) ve p-ksilendibromid (DX) ikincil yapı birimleri kullanılarak imin veya eterik bağ içeren dört çeşit (PHTDX, PHTDP, PPTDX ve PPTDP) kafes yapılı polimer elde edildi. HT ikincil yapı biriminin sentezi, laboratuvar ortamında %95 verimle suda gerçekleştirilip kafeslerin sentezi yapıldı. Kafeslerin sentez işlemi hem kloroformda hem de DMF' te gerçekleştirilmiş fakat kloroformda yapılan sentezlerin veriminin çok düşük olması sebebiyle tüm çalışmalar DMF'te sentezlenen kafes yapılarla gerçekleştirilmiştir. Uygulama alanları ve avantajlarının belirlenmesi için çeşitli karakterizasyon yöntemleri kullanıldı. Bu yöntemler FT-IR, 1H-NMR, 13C-NMR analiz metotlarıdır. Ayrıca, sentezlenen kafeslerin yüzey morfolojlerini belirlemek için SEM görüntüleri, termal özelliklerini belirlemek için TGA-DTA analizleri yapıldı ve buna ek olarak erime noktaları tayin edildi. Ortalama kafes büyüklüğünün belirlenmesi için DLS yöntemi kullanıldı. Imine and etheric bond provides polymers various distinctive properties, such as pH sensitivity, elasticity, water solubility, reversibility and so forth. Several 2D and 3D porous polymeric substances which contain imine and etheric bond were synthesized through using multiple-functional binary building units. Following monomers were used for synthesis: 2,4,6-tris(4-hydroxybenzimino)-1,3,5-triazine, pentaerythritol, 1,5-dibromopentane, p-xylylene dibromide, and 9,10-dibromoantracene. Applicational advantages of imine bond and etheric bond tried to be predicted through performing following analysis. The structures of synthesized frameworks were determined by FT-IR, 1H-NMR, 13C-NMR and UV-Vis analysis methods. In addition, the surface morphologies were determined by scanning electron microscopy (SEM) images. The number average molecular weight, mass average molecular weight and polydispersity index were identified by Size Exclusion Chromatography (SEC). Optical properties of compounds were determined by UV-Vis and fluorescence spectroscopy measurements. Pore size and surface area measurements were determined by BET analysis. Thermal properties were determined by Thermogravimetric Analysis-Differential Thermal Analysis (TGA-DTA) and Differential Scanning Calorimetry (DSC) measurements. Also, solubilities of frameworks determined through solubility tests in various solvents. 63

Bu çalışmanın amacı, işlevsel gruplar içeren monomer tasarımlarından yola çıkarak fonksiyonel poliimidlerin elde edilmesi ve post modifikasyon yöntemleri ile hidrofilik yüzeyli hale getirilmesidir. Poliimidlerin yüzeylerinin fonksiyonel hale getirilebilmesi için klorometilasyon ile yan grup aktif hale getirildi. Bu nedenle, Kapton formülüne bağlı kalarak sentezlenen poliimid yapılar klorometilasyon, SnCl4, CHCl3, paraformaldehit ve trimetilklorosilan ile uç grup aktif hale getirilmiştir. Klorlanmış poliimid yapılar üzerine dopamin, umbelliferon grupları bağlanarak yapısal ve fizikokimyasal değişimler analiz edilmiştir. Yan grup modifiye poliimid kullanılarak hazırlanan polimerlerin yüzey özellikleri taramalı elektron mikroskopu (SEM) ve atomik kuvvet mikroskopu (AFM) teknikleri ile araştırılarak hidrofilik yüzeye uygun kontrollü polimerler elde edildi. Diğer bir yaklaşımda ise dopamin ve umbelliferon monomeri kullanılarak potansiyel grupların bağlanabileceği cis-diol yapılar polimerik zincir üzerine eklendi. Sentezlenen poliimidlerin ve yüzey fonksiyonelleştirilmiş poliimidlerin yapıları termal analiz yöntemleri ile olan diferansiyel taramalı kalorimetre (DSC) ve termogravimetrik analiz (TGA) ile incelendi ve yapısal değişimler gözlendi.Tezin ana konusu olan klorofonksiyonel poliimidlerin sentezi ve fizikokimyasal özellikleri olduğundan, tepkime koşulları değiştirilerek polimerlerin yapısal ve fizikokimyasal özellikleri optimize edildi. It is the aim of this work is to prepare functional polyimides and obtain hydrophilic surface by using functional monomers that is suitable for further processing. In order to obtain functional poliimides activated with the chloromethyl pendant groups. Thus, Kapton formulated polyimide recipe was used and further polyimides chloromethylated with chloromethylation reaction by using SnCl4, CHCl3, paraformaldehyde and trimethylchlorosilane. Dopamine and umbelliferone functional polyimides were prepared and structural changes besides physicochemical properties were rationalized. Surface properties of above mentioned polyimides were analyzed morphologically by means of atomic force microscopy (AFM), and scanning elektron microscopy (SEM) Thermal properties of polyimides were studied with differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA) and structural changes were observed.Since the main subject of this study was to prepare chlorofunctioanal polyimides and to improve physicochemical properties of classical polyimides, all reaction conditions and physicochemical properties have been optimized. 76

Bu çalışmada, poli(vinil klorür-ko-etilen glikol) çapraz bağlı kopolimerlerin ''klik'' kimyası yöntemiyle sentezi iki ucu propargil polietilen glikol (PEG-dipropargil) ve azit son uçlu polivinil klorürün (PVC-N3) kullanılarak gerçekleştirildi. Bu amaçla önce PEG-dipropargil, farklı molekül ağırlıklarına sahip PEG'ler (10000 Da, 3000 Da, 2000 Da, 1500 Da, 1000 Da, 600 Da ve 400 Da) ile propargil klorürün reaksiyonu ile elde edildi. PVC'nin saflaştırılmasından sonra PVC-N3, PVC ile sodyum azidin reaksiyonuyla sentezlendi. PEG-dipropargil ve PVC-N3 kullanılarak poli(vinil klorür-ko-etilen glikol) çapraz bağlı kopolimerler elde edildi. Konsantrasyon ve polimerizasyon zamanı gibi reaksiyonları etkileyen temel parametreler değerlendirildi. Elde edilen ürünler Fourier-transform infrared spektroskopisi (FT-IR), nükleer manyetik rezonans spektroskopisi (NMR), termogravimetrik analiz (TGA), taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve şişme oranı (qv) teknikleri kullanılarak karakterize edildi.Anahtar Kelimeler: ''Klik'' kimyası, çapraz bağlı polimer, polivinil klorür, polietilen glikol. In this study, synthesis of poly(polyvinyl chloride-co-ethylene glycol) cross-linked copolymers was carried out by ''click'' chemistry of dipropargyllated polyethylene glycol (PEG-dipropargyl) and terminaly azide polyvinyl chloride (PVC-N3). For this purpose, primarily, PEG-dipropargyl was obtained by the reaction of PEGs with different molecular weight (10000 Da, 3000 Da, 2000 Da, 1500 Da, 1000 Da, 600 Da and 400 Da) and propargyl chloride. After purification of PVC, PVC-N3 was synthesized by the reaction of PVC and sodium azide. By using PVC-N3 and PEG-propargyl, poly(polyvinyl chloride-co-ethylene glycol) cross-linked copolymers were synthesized. The principal parameters such as concentration, and polymerization time that affect the reaction were evaluated. The characterization of the products was achieved using Fourier-transform infrared spectroscopy (FT-IR), nuclear magnetic resonance spectroscopy (NMR), thermogravimetric analysis (TGA), scanning electron microscopy (SEM), and swelling ratios (qv) techniques.Keywords: ''Click'' chemistry, cross-linked polymer, polyvinyl choride, polyethylen glycol. 102

Mevcut çalışmada, kondensasyon polimerizasyon yöntemi kullanılarak 2,2'-diamino-4,4'-bitiyazol bileşiğinin tereftaldikarboksaldehit ile tepkimesinden bitiyazol grubu içerikli yeni bir konjuge polimer sentezlendi. Sentezlenenen bileşiklerin karakterizasyonu FTIR ve 1H-NMR teknikleri ile başarıldı. Konjuge polimerin termal özellikleri termogravimetrik analiz yöntemi ile belirlendi. Bu amaçla konjuge polimer farklı ısıtma hızlarında oda sıcaklığından 900 °C'ye kadar azot gazı atmosferinde ısıtıldı. Isıtma hızının 5 °C/dak.'dan 20 °C/dak.'ya çıkartılmasıyla polimerin başlangıç bozunma sıcaklığı 238.45 °C'den 252.78 °C'ye artmıştır. Konjuge polimerin termal bozunma kinetiği farklı kinetik metotlar ışığında irdelenmiştir. Termal bozunma aktivasyon enerjisi Flynn-Wall-Ozawa ve Kissinger metotlarına göre sırasıyla 288.42 kJ/mol ve 281.06 kJ/mol olarak hesaplandı. Konjuge polimerin muhtemel termal bozunma mekanizması ise D3 üç boyutlu yayılma mekanizması üzerinden 20 °C/dakika optimum ısıtma hızında ilerlediği belirlendi. In present study, a new conjugated polymer containing a bitiyazol group was synthesized from the reaction of the 2,2'-diamino-4,4'-thiazole compound with terephthaldicarboxaldehyde using the condensation polymerization method. Characterization of the synthesized compounds was achieved by FTIR and 1H-NMR techniques. Thermal properties of the conjugate polymer were determined by thermogravimetric analysis (TGA) technique. For this purpose, the conjugated polymer was heated from the room temperature to 900 °C in a nitrogen gas atmosphere at different heating rates. By increasing the heating rate from 5 °C/min to 20 °C/min, the initial decomposition temperature of the polymer also increased from 238.45 °C to 252.78 °C. The kinetics of thermal decomposition of the conjugated polymer were examined in the light of different kinetic methods. Thermal decomposition activation energy was calculated as 288.42 kJ/mol and 281.06 kJ/mol, respectively, according to Flynn-Wall-Ozawa and Kissinger methods. The potential thermal decomposition mechanism of the conjugated polymer was determined to proceed at an optimum heating rate of 20 °C/min over the D3 three-dimensional diffusion mechanism. 66

Bu çalışmada, nohutun ZnCl2 ve H3PO4 ile kimyasal aktivasyonuyla hazırlanmış aktif karbon örneklerinin (ZnCl2-AC ve H3PO4-AC) Basic Yellow 28 için adsorpsiyon verimi araştırılmıştır. ZnCl2-AC ve H3PO4-AC örnekleri, X-ışını kırınımı (XRD), Fourier dönüşümlü kızıl ötesi spektroskopisi (FT-IR), taramalı elektron mikroskopu (SEM), termogravimetrik analiz (TGA/DTA) ve Brunauer, Emmet and Teller (BET) gibi farklı analiz yöntemleri ile karakterize edildi. ZnCl2-AC ve H3PO4-AC örneklerinin spesifik yüzey alanları sırası ile 6,999 m2/g and 4,528 m2/g'dır. Batch adsorpsiyon deneyleri Basic Yellow 28'in başlangıç derişimi, temas süresi, sıcaklık, karıştırma hızı, adsorban miktarı ve pH gibi çeşitli şartlar altında gerçekleştirildi. Deneysel denge verileri Langmuir ve Freundlich izotermleri kullanılarak çalışıldı ve yalancı-birinci-derece, yalancı-ikinci-derece ve parçacık-içi difüzyon kinetik modelleri kullanılarak analiz edildi. Sonuçlar boya giderim yüzdesinin pH, sıcaklık, adsorban miktarı ve boyanın başlangıç derişiminin artmasıyla arttığını, tüm karıştırma hızlarında ise sabit kaldığını gösterdi. Deneysel adsorpsiyon denge verilerinin adsorpsiyon sitelerinin homojen dağılımını kabul eden Langmuir izoterm modeli ile açıklanabileceği bulundu. Kinetik çalışmalar ZnCl2-AC ve H3PO4-AC üzerine Basic Yellow 28 adsorpsiyonunun yalancı-ikinci-derece kinetik modeli izlediğini gösterdi. Termodinamik parametreler ZnCl2-AC ve H3PO4-AC ile Basic Yellow 28 adsorpsiyonunun kendiliğinden meydana gelen ve endotermik bir işlem olduğunu ortaya koydu. ZnCl2-AC ve H3PO4-AC kolaylıkla rejenere edildi ve adsorpsiyon kapasitesinde bir kayıp olmaksızın 4 kez tekrar kullanıldı. Sonuçlar ZnCl2-AC ve H3PO4-AC'nin sulu çözeltilerden Basic Yellow 28'in giderimi için düşük maliyetli bir adsorban olarak kullanılabileceğini gösterdi. In the present study, the adsorption efficiency of activated carbon samples (ZnCl2-AC and H3PO4-AC) prepared from chickpea chemical activated with ZnCl2 and H3PO4 were investigated for Basic Yellow 28. The ZnCl2 and H3PO4 samples were characterized by different analysis techniques such as X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM), Fourier transformation infrared spectroscopy (FT-IR), thermogravimetric analysis (TGA/DTA) and Brunauer, Emmet and Teller (BET). The specific surface areas of synthesized ZnCl2-AC and H3PO4-AC samples were 6,999 m2/g and 4,528 m2/g, respectively. Batch adsorption experiments were conducted under varying conditions of initial concentration of Basic Yellow 28, contact time, temperature, agitating rate, adsorbent dosage and pH. The experimental equilibrium data were examined using Langmuir and Freundlich isotherms and analyzed using pseudo-first-order, pseudo-second-order and the intra-particle diffusion kinetic models. The results showed that the percentage of dye removal increased as pH, temperature, adsorbent dosage and the initial concentration of dye but it remained stable even at agitating rates. The experimental adsorption equilibrium data were found to be described by Langmuir isotherm model suggesting homogeneous distribution of adsorption sites. Kinetic studies showed that the adsorption Basic Yellow 28 onto ZnCl2-AC and H3PO4-AC followed pseudo-second-order kinetic model. The thermodynamic parameters indicated that Basic Yellow 28 adsorption by ZnCl2-AC and H3PO4-AC was a spontaneous and endothermic process. ZnCl2-AC and H3PO4-AC were easily regenerated and were repeatedly used for at least 4 cycles without losing the adsorption capacity. The results indicated that ZnCl2-AC and H3PO4-AC could be used as a low-cost adsorbent for the removal of Basic Yellow 28 from aqueous solution. 83

Bu çalışmada, tarım ilaçlamalarında kullanılan herbisit (pendimethalin) ve insektisit (lamda-cyhalothrin) poliüretanüre ile mikrokapsülasyonu yapılmıştır. Oluşturulan mikrokapsüllerin boyutları, çeper kalınlıkları, verimleri, aktif madde salım süreleri incelenmiş olup ayrıca insektisit maddesi nane bitkisi üzerindeki 2 noktalı kırmızı örümceğe uygulanmıştır. Kapsül kabuğunun ana bileşeni olan poliüretanüre reçinesi izosiyanat/polialkoller/poliamin mol oranında (5.4/5.5-3.0/1.5-3.9), sıcaklık 55 oC ve 180 dakikada sentezlenmiştir. Tarım ilaçlama endüstrisinde yaygın olarak kullanılan pendimethalin ve lamda-cyhalothrin su içerisinde dört farklı emülsifiye (O/W, yağ/su) edici maddelerle kararlı halleri belirlenmiştir. Emülsifiye edilen karışım toluen diizosiyonat (TDI), farklı glikoller, hekzametilen diamin (HMDA) ve hidrazin monohidrat (HYD) ile reaksiyona sokularak belirli süre ve sıcaklıkta karıştırılıp mikron boyutta mikrokapsüller üretilmiştir. Elde edilen bu kapsüllerin karakterizasyonu FTIR spektroskopisinde, emülsifiye edilmiş damlacıkların boyutları ve kararlılıkları optik ışık mikroskobunda, mikrokapsüllerin boyutları ve çeper kalınlığı SEM (taramalı elektron mikroskobu) ile mikrokapsüllerin termal bozunumları TGA (termo gravimetrik analiz) ile incelenmiştir. Elde edilen mikrokapsüllerde en yüksek verim pendimethalin mikrokapsüller için % 89.1, lamda-cyhalothrin mikrokapsüller için ise % 85.5 ve kapsül çeper kalınlığı 335.6 -1479 nm'dir. 4 saat 20 oC'de alkol-su içinde ve UV ışınlarına maruz kalan mikrokapsüllerin en düşük ve en yüksek salım yüzdeleri sırasıyla insektisit için % 28.52 ve % 40.81 ve herbisit için % 30.79 ve % 40.12 olarak bulunmuştur. İnsektisitli mikrokapsüller nane bitkisine uygulandığında iki noktalı kırmızı örümceğe karşı iki ay etkili olduğu gözlenmiştir. In this study, herbicide (pendimethalin) and insecticide (lambda cyhalothrin) used in agricultural applications were microencapsulated with polyurethaneurea. The dimensions of the microcapsules, wall thicknesses, yields, duration of active substance release were investigated and the insecticide was applied to the 2-point red spider on the mint plant. The polyurethaneurea resin, the main component of the capsule shell, was synthesized at an isocyanate / polyalcohol / polyamine molar ratio (5.4 / 5.5-3.0 / 1.5-3.9) at 55 oC and 180 minutes. Pendimethalin and lambda-cyhalothrin which are commonly used in agricultural pesticides industry have been determined to be stable by four different emulsifying (O/W, oil/water) agents in water. The emulsified mixture was reacted with toluene diisocyanate (TDI), different glycols, hexamethylene diamine (HMDA) and hydrazine monohydrate (HYD) to form microcapsules in a micron size. Characterization of the obtained capsules In FT-IR spectroscopy, the size and stability of the emulsified droplets were examined by optical light microscopy, the dimensions and the wall thickness of the microcapsules by SEM (scanning electron microscopy), and the thermal decay of the microcapsules by TGA (thermogravimetric analysis). The maximum yield of microcapsules were 89.1 % in the pendimethalin and 85.5 % in the lambda-cyhalothrin, the thickness of the capsule wall was 335.6-1479 nm. The release percentages of the microcapsules in alcohol-water and UV-irradiated for 4 hours at 20 °C were found to be minimum 28.52 % and maximum 40.81 % for insecticide, and minimum 30.79 % and maximum 40.12 % for the herbicide, respectively. Insecticides containing microcapsules were observed to be effective for two month against to 2 point red spider when applied to mint plants.

Sunulan yüksek lisans çalışması planlanmış 3 yeni enerjik maddenin sentezi, karakterizasyonunu termal ve termokinetik incelenmesini içermektedir. Nitro grubu içeren aromatik halkalar nükleofilik yerdeğiştirme tepkimeleri vermeye yatkın olduklarından 1,3-dikloro-4,6-dinitro benzen sırasıyla hidrazin, guanidin karbonat ve 3-aminopirazol ile tepkimeye sokuldu ve 3 yeni enerjik madde elde edildi, bu maddeler 3-kloro-4,6-dinitrofenil hidrazin, N(3-kloro-4,6-dinitrofenil)guanidin, N(3-kloro-4,6-dinitrofenil)-3-aminopirazoldür. Bu enerjik maddeler element analizi, IR spektroskopi, kütle spektroskopi, 1HNMR ve 13CNMR spektroskopi yöntemleriyle karakterize edildi. Bileşiklerden sadece N(3-kloro-4,6-dinitrofenil)guanidin uygun büyüklükte kristalin olarak elde edildi, x-ışınları kırınım yöntemleriyle incelendi, maddenin moleküler modeli ve birim hücre parametreleri hesaplandı. Ardından kompleksler termogravimetri yöntemi ile incelendi. Termogravimetri sonuçlarından termal parçalanmanın mekanizması hakkında bilgiler elde edildi. Literatüre paralel olarak nitro grubunun bağlandığı karbona orto durumunda azot atomu içeren gruplar varsa parçalanmanın furoksan oluşumu üzerinden yürüdüğü belirlendi. Yüksek ısıtma hızlarında gözlenemeyen bu durum ancak düşük ısıtma hızlarında gözlendi. Termogravimetri sonuçları düşük ısıtma hızlarında termal parçalanmanın iki basamaklı olduğunu gösterdi. Farklı ısıtma hızlarında çalışıldığı için termal bozunma tepkimesinin termokinetik analizi yapıldı. Nonizotermal yöntemlerden Ozawa-Flyn-Wall ve Kissinger-Akahira-Sunose yöntemleri, izotermal yöntemlerden Coats-redfern yöntemleri kullanılarak termal bozunma tepkimelerinin aktivasyon enerjileri ile Arrhenius pre-eksponansiyal faktörleri grafiksel olarak bulundu. Bu değerler yardımıyla termal bozunma tepkimelerinin termodinamik parametreleri hesaplandı. Ek olarak hazırlanan bileşikler Gaussian 09 paket programı içindeki algoritmalar kullanılarak enerjik maddelerin teorik oluşum entalpileri, Homo orbitalleri ile lumo orbitalleri arasındaki enerji farkları hesaplandı, moleküllerin elektron dağılım haritaları ve teorik dipol momentleri hesaplandı. Teorik sonuçlar termogravimetri sonuçları ile karşılaştırıldı ve yorumlandı. The objectives of the MS thesis submitted, were the synthesis and characterization of three novel energetic compounds and the investigation their thermodynamic and thermokinetic features. Due to the fact that the aromatic rings containing nitro groups tend to give nucleophilic substitution 1,3-dichloro-4,6-dinitro benzene was reacted with hydrazine, guanidin carbonate and 3-amino pyrazole respectively obtaining three novel energetic compounds namely 3-chloro-4,6-dinitrophenyl hydrazine, N(3-chloro-4,6-dinitrophenyl)guanidin and N(3-chloro-4,6-dinitrophenyl)-3-amino pyrazole. These compounds were characterized by the use of elemental analysis, IR, mass, 1HNMR and 13CNMR spectra. Only N(3-chloro-4,6-dinitrophenyl)guanidin among these compounds which were obtained in suitable crystal. The compound was subjected to a through x-ray diffraction analysis determine its molecular model and unit cell dimensions. The complexes were then subjected a through thermogravimetric analysis obtaining detailed information about their decomposition mechanisms. It was observed that in the presence of the nitrogen containing groups attached ortho to the carbon atom where the nitrogen is bounded the decomposition takes place via the formation of furoxan molecule in complete compliance with the literature. However, this case is only observed at low heating rates. Termogravimetric results revealed the fact that the thermal decomposition takes place in two distinctive steps at lower heating rates. The thermo-kinetic analyses of the decomposition of the energetic compounds were investigated at different heating rates by the elucidation of the activation energies and Arrhenius pre-exponential factors of 1st and 2nd decomposition processes, employing the Ozawa-Flyn-Wall and Kissinger-Akahira-Sunose methods among the non-isothermal and Coats-redfern method in the isothermal methods. The graphically determined activation energies were employed to calculate thermodynamic parameters thermal of the decomposition steps involved. In addition to these the formation enthalpies, difference between the HOMO and LUMO energie levels, electron distribution maps and the theoretical dipole moments of the energetic compounds were computed by the use of the algorithms embedded Gaussian 09 software. The theoretical results of the compounds were compared with each other. 138

Bu çalışmada indirgeyici olarak NaBH4 kullanarak, çeşitli malzemeler (MK10, PEI) ile güçlendirilmiş bakır nanokompozit (Cu-PEI-MK10) sentezi gerçekleştirilmiştir. Bu kompozit, fenton katalizörü olarak kullanılmak amacıyla kimyasal indirgeme metodu ile üretilmiştir. Hazırlanan Cu-PEI-MK10 nanokompoziti, X-Işını Kırınımı (XRD), Fourier Dönüşümlü Kızılötesi (FTIR), Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM-EDX), Yüzey Alanı Ölçümü (BET) ve Termogravimetrik Analiz (TGA) cihazlarıyla karakterize edilmiştir. Karakterize edilen nanokompozit, heterojen Fenton sisteminde H2O2 oksidanı ile reaksiyona girerek oluşturduğu hidroksil radikalleri sayesinde, zararlı tekstil atıklarından Metil Oranj (MO), Metil Sarısı (MS) ve Rodamin B (RhB) boyalarının bozunmasındaki katalitik aktiviteleri belirlenmiştir. Boyaların katalizi UV-Visible Spektrometresi (UV-Vis) kullanılarak tespit edilmiştir. 25 °C'lik reaksiyon sıcaklığında 35 µL H202 (%30), 15 ppm boya ve belirli miktar Cu-PEI-MK10 Fenton-benzeri oksidasyon reaksiyonu sonucund,a 30 dakikada MO'ın yaklaşık %80, MS nın %98, RhB'nin %94 oranında bozunduğu tespit edilmiştir. Bu çalışma sonucunda, ticari montmorillonit K10 üzerine yüklenen metal tuzlarının heterojen Fenton-benzeri sistemlerde nanokatalizör olarak kullanılması ile toprakların, yeraltı suyunun, tortuların ve endüstriyel atıkların kirlilik bertarafı için ümit vaat eden bir alternatif olması hedeflenmektedir., In this study, the synthesis of copper nanocomposite (Cu-PEI-MK10) reinforced with various materials (MK10, PEI) was carried out using NaBH4 as reductant. This composite is produced by chemical reduction method for use as fenton catalyst. The Cu-PEI-MK10 was characterized by X-Ray Diffractometer (XRD), Fourier Transform Infrared (FTIR), Scanning Electron Microscope (SEM-EDX), Surface Area Measurement (BET) and Thermogravimetric Analysis (TGA). Characterized nanocomposite reacts with H2O2 oxidant in heterogeneous Fenton system to determine the catalytic activity of Methyl Orange (MO), Methyl Yellow (MS) and Rhodamine B (RhB) dyes from harmful textile wastes. The catalysis of the dyes was determined using UV-Visible Spectrometer (UV-Vis). 35 µL H2O2 (30%), 15 ppm dye and a certain amount of Cu-PEI-MK10 Fenton-like oxidation reaction were carried out at a reaction temperature of 25 °C. At the end of the 30-minute reaction, it was determined that 80% of MO, 98% of MS and 94% of RhB were degraded. As a result of this study, using metal salts loaded on commercial montmorillonite K10 as a nanocatalyst in heterogeneous Fenton-like systems is aimed to be a promising alternative for the pollution disposal of soils, groundwater, sediments and industrial wastes.

Lantanid ve Aktinid yarı grublarına ait katyonların koordinasyon bileşiklerinin sentezi ve bu bileşiklerin yapısal özelliklerinin incelenmesine dair çalışmalar çok yenidir. Lantanid yan grubu metal katyonlarının organik ligandlarla yapmış olduğu kompleks yapıları üzerine çalışmalara olan ilgi son yıllarda artmıştır. Geçiş metal katyonlarının koordinasyon bileşikleriyle kıyaslandığında lantanit katyonlarının koordinasyon bileşikleri çok geç keşfedilmişlerdir. Ancak lantanit komplekslerinin gösterdikleri fiziksel ve kimyasal özellikleri bakımından geçiş metallerine göre farklanmaları önemlerini artırmaktadır. Bu metal katyonlarının sahip olduğu +3 yükseltgenme basamağı ve yarıçaplarına bağlı olarak gösterdikleri yüksek koordinasyon sayısı, metal katyonu çevresine bir çok organik ligandın koordinasyonuna kolaylık sağlamaktadır. Anyonik veya nötral özellikli organik ligandlarla yapılan saf metal-organik ligand kompleksleri pek çok özellikleri açısından önemli özelliklere sahiptir. Bu tez çalışması kapsamında, Evropiyum(III), Terbiyum(III), Holmiyum(III), Erbiyum(III) ve İtterbiyum(III) nadir toprak elementlerinin Asesülfam K-Nikotinamid/N,N-dietilnikotinamid ligandlarını içeren karışık ligandlı koordinasyon bileşikleri sentezlenerek yapıları; elementel analiz, fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi (FTIR), termogravimetrik analiz (TGA/DTA), katı ultroviyole-görünür bölge spektroskopisi (UV-VIS), kütle spektroskopisi (GC-MS) ve erime noktası tayini yöntemleriyle aydınlatılmaya çalışıldı. Bu sonuçlara göre sentezlenen komplekslerin molekül formülleri aşağıdaki gibi önerilmektedir: (I) [Eu(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (II) [Tb(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (III) [Ho(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (IV) [Er(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (V) [Yb(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (VI) [Eu(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (VII) [Tb(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (VIII) [Ho(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (IX) [Er(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S) (X) [Yb(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (XI) [Eu(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (XII) [Tb(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (XIII) [Ho(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S) (XIV) [Er(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S) (XV) Yb(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O The synthesis of the coordination compounds of the cations of the Lanthanide and Actinide moieties and the study of the structural properties of these compounds are very recent. The interest in the studies on the complex structures of the metal cations of the lanthanide side group with organic ligands has increased in recent years. The coordination compounds of the lanthanide cations were discovered too late compared to the coordination compounds of transition metal cations. However, in terms of physical and chemical properties of lanthanide complexes, their differences according to transition metals increase their importance. The high coordination number of these metal cations due to the oxidation step +3 and the radiuses of these metal cations allows the coordination of many organic ligands around the metal cation. Pure metal-organic ligand complexes with anionic or neutral organic ligands have important properties in many aspects. Within the scope of this thesis, the synthesis of mixed ligand coordinate compounds containing the ligands of Acesulfame K-Nicotinamide / N, N-diethylnicotinamide of the rare earth elements of Evropiyum (III), Terbiyum (III), Holmiyum (III), Erbiyum (III) and İtterbiyum (III) structures; Elemental analysis, fourier transformed infrared spectroscopy (FTIR), thermogravimetric analysis (TGA / DTA), solid ultroviyole-visible region spectroscopy (UV-VIS), mass spectroscopy (GC-MS) and melting point determination methods were tried to be elucidated. The molecular formulas of the complexes synthesized according to these results are proposed as follows: (I) [Eu(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (II) [Tb(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (III) [Ho(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (IV) [Er(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (V) [Yb(C4H4NO4S)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (VI) [Eu(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (VII) [Tb(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (VIII) [Ho(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (IX) [Er(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S) (X) [Yb(C4H4NO4S)2(C6H6N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (XI) [Eu(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (XII) [Tb(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O (XIII) [Ho(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S) (XIV) [Er(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S) (XV) Yb(C4H4NO4S)2(C10H14N2O)2(H2O)2](C4H4NO4S).H2O

Bu çalışmada iletken poliinden ve polipirol/poliinden kopolimeri elektrokimyasal yolla sabit potansiyel elektrolizi ve dönüşümlü voltametri kullanılarak sentezlendi. Farklı koşullarda elde edilen polimerlerin karakterizasyonu FT-IR Spektroskopi, Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM), Termal Gravimetrik Analiz (TGA) ve iletkenlik ölçümleri ile tanımlanmıştır. Polimer numunelerinin yapısal karakterizasyonunda 4000-500 cm-1 spektral aralığında FT-IR spektroskopisi kullanıldı. Polimer örneklerinin öziletkenlikleri dört nokta metodu ile ölçüldü. Poliinden örneklerinin öziletkenlik değerleri 10-5 S/cm mertebesinde, polipirol/poliinden kopolimerinin ise 4,68×10-3 S/cm ile 1,20×103 S/cm aralığında olduğu bulundu. Sonuç olarak polipirolün varlığı nedeniyle kopolimerin, poliindenden daha iyi bir iletkenliğe sahip olduğu anlaşıldı. Poliinden numunelerinin termal kararlılığı, termal gravimetrik analiz ile incelendi. 20 ºC ile 800 ºC aralığındaki termogramlardan ısıl bozunma sıcaklığı ve kalıntı miktarı belirlendi. Poliinden örneklerinin SEM görüntüsü granül yapılar gösterirken, kopolimer örneklerinin SEM görüntüsü karnabahar yapısı göstermektedir. Yukarıda sözü edilen bazı polimer örneklerinin özellikleri sıcaklık, elektroliz süresi, derişim, uygulanan potansiyel gibi bazı parametrelere bağlı olarak incelenmiştir. This study covers the synthesis of conducting polyindene and polyindene/polypyrrole copolymer by electrochemical way of constant potential electrolysis and cyclic voltametry. The polymers obtained in various conditions have been characterized using FT-IR Spetroscopy, Scanning Electron Microscopy (SEM), Thermal Gravimetric Analysis (TGA) and Conductivity technique. FT-IR spectrum in the spectral range of 4000-500 cm-1 is used to characterize the structural organization of polymer samples. The conductivities of polymers were measured by four-probe technique. Specific conductivities of polyindene samples were found to be in the order of 10-5 Scm-1, whereas specific conductivities of copolymer samples were found to be in the range of 4.68×10-3 S/cm with 1.20×103 Scm-1. As a result, copolymer had a beter conductivity than polyindene, due to presence of polypyrrole. Thermal stability of polyindene polymer types was investigated by thermogravimetric analysis. Thermal degradation temperature and residue are observed from thermogravimetric curves, ranged from 20 ºC to 800 ºC. SEM images of polyindene samples show granular structures, while SEM images of copolymer samples show cauliflower structure. Some related properties of polymer samples mentioned above were examined depending on some parameters such as temperature, electrolysis period, concentration, applied potential etc. 103

Bu çalışmada, trietil amin (TEA)'in yerine katalizör olarak kullanılmak üzere 2-(dietilamino)etil akrilat (DEAEA)'ın hem homopolimer hem de 2-hidroksietil metakrilat (HEMA) ile kopolimer hidrojeli sentezlenmiştir. Her iki hidrojelde başlatıcı olarak amonyum persülfat (APS), çapraz bağlayıcı olarak etilen glikol dimetakrilat (EGDMA) kullanılarak 70˚C'de sentezlenmiştir. Hidrojellerin yapısı FTIR yöntemi ile aydınlatılmış, termal davranışları ise termogravimetrik analiz (TGA) yöntemiyle belirlenmiştir. Ayrıca hidrojelin sudaki şişme davranışı da incelenmiş ve kinetik parametreleri hesaplanmıştır. Hidrojellerin katalitik özellikleri üretan oluşum tepkimesinde, yığın ve heterojen çözelti polimerizasyonu teknikleriyle TEA ile karşılaştırmalı olarak araştırılmıştır. Yığın polimerizasyonu tekniğiyle yapılan katalitik çalışmalarda, katalitik özelliklere hidrojel miktarı ve tanecik boyutunun etkisi araştırılmıştır. Çalışmalarda, tepkimede ulaşılan en yüksek sıcaklık, oluşan ürünün hacmi, tepkimenin süresi ve verimi takip edilmiştir. Heterojen çözelti polimerizasyonu tekniğiyle de üretan oluşum tepkimesinin kinetiği çalışılmış ve tepkimenin derecesi ile hız sabiti belirlenmiştir. Çalışmanın sonucunda her iki hidrojelin de üretan oluşum tepkimesinde heterojen katalizör olarak kullanılabileceği, hidrojellerin bazı parametrelerde TEA'den daha etkin olduğu anlaşılmıştır. In this study, both homopolymer and copolymer hydrogels with 2-hydroxyethyl methacrylate (HEMA) of 2-(diethylamino) ethyl acrylate (DEAEA) were synthesized for using as catalyst instead of triethyl amine (TEA). Both hydrogels were synthesized using ammonium persulfate (APS) as the initiator and ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA) as crosslinker at 70˚C. The structure of hydrogels were clarified by FTIR method and thermal behavior was determined by thermogravimetric analysis (TGA) method. In addition, swelling behavior of hydrogel in water was investigated and kinetic parameters were calculated. The catalytic properties of hydrogels were investigated in comparison with TEA in the urethane formation reaction by bulk and heterogeneous solution polymerization techniques. In catalytic studies performed by bulk polymerization technique, the effect of hydrogel content and particle size on catalytic properties were investigated. In the studies, the highest temperature reached in the reaction, the volume of the product formed, the duration and yield of the reaction were followed. The kinetics of the urethane formation reaction was studied by heterogeneous solution polymerization and both the order and the rate constant of the reaction were determined. As a result of the study, it was understood that both hydrogels could be used as heterogeneous catalyst in urethane formation reaction and hydrogels were more effective than TEA in some parametres. 97

Grafen, sahip olduğu üstün mekanik, manyetik, elektriksel ve termal iletkenlik özelliklerinden dolayı son yıllarda birçok farklı uygulama alanında umut veren bir malzemedir. Bu özelliklerinden dolayı, çeşitli uygulamalar için grafen esaslı kompozit malzemelerin hazırlanması ve incelenmesi büyük ilgi görmektedir. Bu tez çalışması kapsamında, indirgenmiş grafen oksit (rGO) katkılı ZnO, TiO2 ve Ag içeren nanokompozit malzemeler sentezlenmiştir. Grafen üretimindeki farklı yöntemler arasında bulunan kimyasal üretim yönteminin düşük maliyetli olması, üretim miktarının fazla olması, toksik gaz oluşmaması ve daha az kimyasal madde kullanılması özelliklerinden dolayı bu tez çalışmasında modifiye Hummer's yöntemi ile doğal grafitten grafen oksit (GO) sentezlenmiştir. Sentezlenen GO, basit ve çevre dostu bir yaklaşımla rGO'e indirgenmiştir. Bunun için toksik olmayan ve antioksidan özelikte olan L-askorbik asit (L-AA) indirgeyici madde olarak kullanılmıştır. Daha sonra rGO, ZnO, TiO2, Ag nanoparçacıklarından oluşan ikili, üçlü ve dörtlü nanokompozit malzemeler ultrasonikasyon destekli çözelti işlemiyle üretilmiştir. Sentezlenen GO, rGO, ZnO-rGO, TiO2-rGO, Ag-rGO, ZnO-TiO2-rGO ve ZnO-TiO2-Ag-rGO malzemelerin karakterizasyonu X-ışını kırınımı (XRD), Raman spektroskopisi, Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi (FT-IR), taramalı elektron mikroskobu (SEM), enerji dağılımlı X-ışını spektroskopisi (EDX) ve termogravimetrik analiz (TGA) ile gerçekleştirilmiştir. Sonuçlar, nanokompozit malzemelerin hibrit yapısını doğrulamış ve yüksek kararlılığa sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca bu malzemelerin antibakteriyel özellikleri Bacillus subtilis ve Escherichia coli bakterilerinde kuyu difüzyon metodu ile incelenmiştir. Hazırlanan nanokompozit malzemeler içerisinde her iki bakteriye karşı en iyi aktiviteyi ZnO-rGO'nun gösterdiği tespit edilmiştir. Graphene is a promising material in many different applications in recent years due to its superior mechanical, magnetic, electrical and thermal conductivity properties. Because of these properties, the preparation and investigation of graphene based composite materials for various applications are of great interest. Within the scope of this thesis, the nanocomposite materials containing reduced graphene oxide (rGO) doped ZnO, TiO2 and Ag were synthesized. Graphene oxide (GO) was synthesized from natural graphite with modified Hummer's method in this study due to its low cost of chemical method, high amount of production, non-toxic gas formation and using less chemicals among different methods in graphene production. For this, the non-toxic and antioxidant L-ascorbic acid (L-AA) reductant material was used. Then, binary, ternary and quaternary nanocomposite materials consisting of rGO, ZnO, TiO2 and Ag nanoparticles were produced by ultrasonic-assisted solution process. The prepared GO, rGO, ZnO-rGO, TiO2-rGO, Ag-rGO, ZnO-TiO2-rGO and ZnO-TiO2-Ag-rGO materials were characterized by X-ray diffraction (XRD), Raman spectroscopy, Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), scanning electron microscopy (SEM), energy dispersive X-ray spectroscopy (EDX), and thermogravimetric analysis (TGA). The results confirmed the hybrid structure of nanocomposite materials and showed their high stability. In addition, antibacterial properties of these materials were investigated by Bacillus subtilis and Escherichia coli bacteria by well diffusion method. Among the prepared nanocomposite materials, ZnO-rGO showed the best activity against both bacteria. 113

Bu çalışmada, antibakteriyel özellik gösteren bor bileşiklerinin sentezi, karakterizasyonu ve seramik üzerine uygulamaları araştırılmıştır. Sentezlemeyi hedeflediğimiz Gümüş Borat, Bakır Borat ve Çinko Borat bileşikleri için proje kapsamında gerekli reaksiyon malzemeleri olan Gümüş Nitrat (AgNO3), Bakır Nitrat Cu(NO3)2.3H2O, Çinko Nitrat Zn(NO3)2.6H2O ve Disodyum Tetraborat Dekahidrat(Boraks) (Na2B4O7.10 H2O) piyasadan temin edildi. Ayrıca ham seramik ve sır malzemeleri de Manisa'da faaliyet gösteren Matel Hammadde San. Tic. A.Ş Serel Seramik Fabrikasından temin edildi.Metal Boratlar; sulu ortamda geri soğutucu düzeneğinde, Nitrat Tuzlarının ve Boraksın 4 farklı Sıcaklık, Mol Oranı, Zaman ve Karıştırma Hızında reaksiyona sokularak sentezlendi. Sentezlenen ürünlerin X Işını Difraksiyonu (XRD), Termogravimetrik Analiz (TGA), Diferansiyel Taramalı Kalorimetre (DSC), Fourier Dönüşümlü Kızılötesi (FTIR), Enerji Dağılımlı X Işını Spektroskopisi (EDX), Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM), Ultraviyole ve Görünür Bölge Spektrofotometresi (UV-VIS) ve Indüktif Eşleşmiş Plazma Spektroskopisi (ICP-OES) ile yapıları karakterize edildi. Daha sonra, sentezlenen borat bileşikleri Serel Seramik A.Ş.den temin edilen ham sır malzemesine %1 oranında eklenerek, 1x1 cm boyutlarında hazırlan seramik parçalarına uygulandı ve belirli bir sıcaklık aralığında fırınlandı. Fırınlanan seramik parçaları, Ankara Hacı Bayram Üniversitesi Polatlı Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümünde Staphylococcus aureus(S.a.) - Escherichia coli (E.c) bakteri ekimleri yapılarak antibakteriyel özellikleri incelendi.Elde edilen sonuçlara göre; Borat Bileşiklerinin, Nitrat/Boraks mol oranı 2/1 ve 90 °C de en iyi sentezlendiği görüldü. Bu koşullarda sentezlenen Borat Bileşiklerinin eklendiği sırrın uygulandığı seramik parçaları antibakteriyel özellikler göstermiştir. In this study; synthesis, characterization and applications of boron compounds with antibacterial properties on ceramics were investigated. Silver Nitrate (AgNO3), Copper Nitrate Cu(NO3)2.3H2O, Zinc Nitrate Zn (NO3)2.6H2O and Disodium Tetraborate Decahydrate (Borax) (Na2B4O7.10 H2O) were provided from the market for synthesis Silver Borate, Copper Borate and Zinc Borate Compounds. In addition, raw ceramics and glaze materials were provided from Matel Hammadde San. Tic. A.Ş Serel in Manisa.The borates were synthesized by reacting the nitrate salts and the borax which prepared in the aqueous medium. Reactions were occured in the reflux reactor by changing the 4 different parameters of temperature, mole ratio, time and mixing speed.Properties of the synthesized products were characterized by X-Ray Diffraction (XRD), Thermogravimetric Analysis (TGA), Differential Scanning Calorimetry (DSC), Fourier Transform Infrared (FTIR), Energy Dispersive X Ray Specttroscopy (EDX), Scanning Electron Microscopy (SEM), UV Visible Absorption (UV-VIS) and Inductive Coupled Plasma Spectroscopy (ICP-OES).Then, the synthesized borate compounds were added to different pieces of raw glaze obtained from Serel Seramik A.Ş., applied to the pieces of ceramics prepared in 1x1 cm dimensions and baked in a certain temperature regime. The baked ceramic fragments were examined for their antibacterial properties by staphylococcus aureus (Escherichia coli) - Escherichia coli (E.c) bacteria cultivation at the Department of Biology of Polatlı Faculty of Science and Letters, in Gazi University.According to the results obtained; Borate Compounds are syntesized Nitrate / Borax molar ratio 2/1 and at 90 °C at optimum condition. The ceramic fragments exhibited antibacterial properties. 147

YÖK Tez No: 579578 Aren rutenyum kopleksleri 50 yıldır bilinmektedir. İlk aren rutenyum komplekslerinin sentezi ve karakterizasyonu sonrasında başlangıçta katalizör olarak bulundu. Daha sonra biyo-organometalik kimyanın ortaya çıkmasıyla biyolojik olarak aktif oldukları belirlendi. Bu çalışmada [Rutenyum4(p-simen)4(µ-N?N)2(µ-OO?OO)2] [(CF3SO3)4] (N?N= Bütilen-1,4-bisbenzimidazol (bbim)) genel formülüne sahip biyolojik aktif tetranükleer aren rutenyum kompleks bileşikleri, Rutenyum2(p-simen)2(µ-OO?OO)Cl2 (OO?OO= 2,5-dioksido-1,4-benzokinon (dobq), 1,4-benzokinon-2,5-dikloro-3,6-dioksido (dClbq), 1,4benzokinon-2,5-dibromo-3,6-dioksido (dBrbq), Oksalat (oxa) ve 1,4-naftokinon-5,8-dioksido (donq))'nun gümüş triflorometansülfonat ile reaksiyona sokulması, ardından karşılık gelen N?N bağlayıcılarının eklenmesi ile hazırlanmıştır. Biyolojik aktif aren rutenyum bileşikleri IR, UV-VIS, 1H, 13C NMR spektroskopisi ve ESI-MS spektrometresi dahil standart tekniklerle karakterize edildi. Aren rutenyum bileşiklerinin termal bozunma ölçüm verileri incelendi. Bu ölçümler Termogravimetrik analiz (TGA) ve Diferansiyel termal analiz (DTA) teknikleri ile yapıldı. Aren ruthenium complexes have been known for 50 years. The initial arene was initially found as a catalyst after synthesis and characterization of ruthenium complexes. They were then determined to be biologically active with the emergence of bio-organometallic chemistry. In this study, [Ru4(p-cymene)4(?-N?N)2(?-OO?OO)2][CF3SO3)4] (N?N= Butylene-1,4-bisbenzimidazole (bbim)) biologically active tetranuclear arene complex compounds, reacting Ru2(p-cymene)2(?-OO?OO) Cl2 (OO?OO= 2,5-dioxido-1,4- benzoquinon (dobq), 1,4-benzoquinon-2,5-dichloro-3,6-dioxido (dClbq), 1,4 benzoquinon-2,5-dibromo-3,6-dioxido (dBrbq), oxalato (oxa) and 5,8-dioxido-1,4-naphtoquinonato (donq)) with silver trifluoromethanesulfonate, followed by the addition of the corresponding N?N linkers. The biologically active arene ruthenium compounds was characterized by standard techniques including IR, UV-VIS, 1H NMR, 13C NMR spectroscopy and ESI-MS spectrometry. Thermal decomposition measurement data of arene ruthenium compounds were examined. These measurements were made by Thermogravimetric analysis (TGA) and Differential thermal analysis (DTA) techniques.

Polimerik malzemeler, son zamanlarda en çok üretilen ve en geniş alanda kullanılan modern endüstriyel malzemelerdir. Polimerler ve türevlerinin bu kadar çok kullanım alanı bulmalarının nedeni, düşük yoğunluğa sahip olmalarının yanında düşük ısı ve elektriksel iletkenliğe, yüksek mekanik dayanıma ve esnekliğe, düşük işleme maliyetine v.b. önemli teknolojik özelliklere sahip olmalarıdır. Ancak geniş uygulama alanı olan bazı polimerlerin dezavantajlarından birisi ısıya karşı dayanıksız olmalarıdır. Bu çalışmada, poli(maleik anhidrit-alt-1-okten), poli(maleik anhidrit-alt-1-okten)-g-hekzilamin ve poli(maleik anhidrit-alt-1-okten)-g-dekilamin aşılı kopolimerlerinin termal davranışları incelenmiştir. Termogravimetrik analiz (TG) cihazıyla yapılan çalışmalarda, 5,10,15,20 oC/dak ısıtma hızlarında, azot, argon ve kuru hava atmosferlerinde çalışılmıştır. Buradan elde edilen veriler yardımıyla, Freeman Carrol (FC) ve Friedman (FR) yöntemleri kullanılarak, polimerlerin bozunma kinetiğine ait aktivasyon enerjisi (Ea), reaksiyon derecesi (n) ve frekans faktörü (lnZ) parametreleri belirlenmiştir.Anahtar kelimeler: Maleik anhidrit, 1-Okten, Dekilamin, Hekzilamin, TGA, Freeman-Carrol, Friedmann. Polymeric materials are modern industrial materials that have been recently the most produced and most widely used. Polymers and their derivatives have found so many application areas, because of having important technological properties such as low density, low heat and electrical conductivity, high mechanical strength and flexibility and low processing costs. However, one of the disadvantages of certain polymers with wide application area is that they are not resistant to heat. In this study, thermal behaviour of poly(maleic anhydride-alt-1-Octene), poly(maleic anhydride-alt-1-Octene)-g-decylamine and poly(maleic anhydride-alt-1-Octene)-g-hexylamine grafted copolymers were investigated. Studies were carried out using thermogravimetric analysis (TG) instrument at 5,10,15 and 20 oC/min. heating rates under nitrogen, argon and dried air atmospheres. By using the results obtained, Freeman Carrol (FC) and Friedman (FR) methods activation energy (Ea), reaction order (n) and frequency factor (lnZ) of the degradation kinetics were investigated.Key words : Maleic anhydride, 1-Octene, Decylamine, Hexylamine, TGA, Freeman-Carrol, Friedmann. 94

Anahtar kelimeler: Biopolimer, köpük, sililasyon, poliüretan, reaktif alev geciktirici.Bu çalışmada, epoksilenmiş soya yağı (ESBO)'nun epoksi halka açılması iki farklı fonksiyonel gruba sahip olan kimyasallar ile biyo kökenli poliol ve poliüretanların sentezi ilk kez yapılmış ve bu poliüretanlara alev geciktiricilik özellliği kazandırılması amaçlanmıştır. Epoksilenmiş soya yağının (ESBO)'nun epoksi halka açılması, fosfonik asit ve vinil fonksiyonel gruplarına sahip vinilfosfonik asit (VPA), sililasyonu metoksi ve etoksi silan gruplarına sahip (3-aminopropil) trietoksisilan (3-APTES) ve (3-merkaptopropil) trimetoksisilan (3-MPTMS)'nın reaksiyonuyla literatürde ilk defa gerçekleştirilmiştir. FTIR, 1H, 13C ve 31P NMR spektroskopisi, ESBO'nun epoksi halkasının VPA'nın fosfonik asit grubu tarafından açıldığını (PolP) ve vinil grubunun halka açıklığına dahil olmadığını doğrularken, amidasyon ve thio-eterifikasyon yoluyla halka açılış reaksiyonlarını ayrıca OH fonksiyonel gruplarının ortaya çıkmasının yeni üç tane bitkisel kökenli poliol formasyonlarına yol açtığını göstermiştir. Fosfat ester, amit ve thio-eter bağları taşıyan poliüretanların yanında alkoksi silan grupları FTIR spektroskopisi kullanılarak tanımlanmıştır. Silanol gruplarını polimer ağına katmak için (3-MPTMS) ile elde edilen PSiTh, (3-APTES) ile elde edilen PSiAm, 4,4'-metilenbis(fenilizosiyanat) (MDI) kullanılarak bio bazlı ve kendiliğinden alev geciktirici PPPU, PUSiTh, PUSiAm poliüretan köpükler hazırlanmıştır. 1HNMR, 13CNMR, 15PNMR, GPC, SEM, XRD ile yapıları, DSC, TGA/DTGA ile termal, kalıcı deformasyon testi ile mekanik özellikleri, alev geciktiricilikleri LOI testiyle belirlenmiştir. Elde edilen PolP, PSiTh ve PSiAm ile prepolimerizasyon yöntemiyle zincir uzatıcı olarak Bisphenol-A bis (hidroksifenil fosfat) (BABHPP) polimer yapısına katılarak yeni poliüretanlar sentezlenmiş karakterizasyonları ve ölçümleri yapılmıştır. Tüm yeni poliüretanlardan fosfor içeren ve fosfor içermeyen poliüretanlar benzer özelliklere sahip fiziksel özellikler göstermiş ve silanol gruplarının alev geciktirici özelliklerine olan sinerjik etkisi araştırılmıştır. Fosfor'un PPPU'nun polimer zincirine dahil edilmesi poliüretanın alev geciktirici davranışını % 26,4'lük LOI ile arttırırken, PUSiTh ve PUSiAm'eSi dahil edilmesi% 23,6-22,9'luk LOI değerlerine sahip olmuştur. Zincir uzatıcılı poliüretanlar, fosforun sinerjik etkisinin bir sonucu olarak ilgili zincir uzatıcı kullanılmayan poliüretanlara göre %25 daha yüksek LOI değerine sahip olduğu görülmüştür. Keywords: biopolymer, foam, silylation, polyurethane, reactive flame retardant.In this study, the epoxy ring opening of epoxidized soybean oil (ESBO) was carried out for the first time with chemical having two different functional groups and organo silane compounds to synthesize bio-based polyols and their polyurethanes, and then the flame retardant properties of these polyurethanes were investigated. Vinylphosphonic acid (VPA) with vinyl and phosphonic acid functionalities, (3-mercaptopropyl)trimethoxysilane (3-MPTMS) and 3-(aminopropyl)triethoxysilane (3-APTES) with mercapto and amino moities were used for the ring opening reactions. VPA based polyol (PolP), MPTMS based polyol (PSiTh) and APTES based polyol (PSiAm) were synthesized at the end of ring opening reactions. FTIR, 1H,13C and 31P spectroscopies confirmed that epoxy ring of ESBO was opened by phosphonic acid group of VPA and vinyl group was not involved for the ring opening. As for the silanol compounds, amidation and thio-etherification reactions occured over the mercapto and amino moities. The existence of alkoxy groups on the polyol chain and formation of hydroxyl groups were confirmed by NMR and FTIR spectroscopies. The flame retardant polyurethane foams of these polyols were prepared with one potmethod using (MDI)4,4'methylene-bis(phenylisocyanate) and labeled as PPPU, PUSiTh and PUSiAm respectively and FTIR spectroscopy was used for the characterization of these polyurethanes. Differantial scanning calorimetry (DSC), gel permeation chromotografy (GPC), viscosity measurements were performed for polyols, thermogravimetric analysis (TGA/DTA), X-ray diffractometer (XRD), scanning electron microscopy (SEM) were used to characterize polyurethanes. Permenant deformation testof polyurethanes was made and foam densities were measured. Chain extended polyurethanes of these polyurethanes were also prepared with prepolymer method using bisphenol-A bis (hydroxyphenylphosphate) (BABHPP) as a P-containing chain extender and labeled as PPPUCE, PUSiThCE, PUSiAmCE respectively. Lower oxygen index (LOI) value of polyurethanes were measured. The inclusion of phosphorus into the polymer chain of the PPPU increased the flame retardant behavior of the polyurethane with a LOI of 26.4% , while PUSiTh and PUSiAm had values LOI of 23.6-22.9% with silicone inclusion. Chain extended polyurethanes had 25 % higher LOI value than the corresponding non-chain extended polyurethanes as a result of synergic efect of phophorous. 251

Portland çimentosu, günümüzde kullanımda olan en üst düzey mühendislik yapı malzemelerinden biridir. Olağanüstü termal performansı, mekanik özellikleri ve dayanıklılığı nedeniyle beton için bağlayıcı bir madde olarak kullanılmaktadır. Bununla birlikte üretimi sırasında muazzam enerji tüketimi ve karbondioksit (CO2) salınımı konusunda çevresel açıdan bir tartışma vardır. Sanayide çimento üretimi, küresel ısınmanın en büyük sebeplerinden biridir. Bu nedenle jeopolimerler, çevre dostu yanmaz yapı malzemeleri; ses, ısı yalıtıcıları, tehlikeli atıkların kapsüllenmesi gibi uygulamalarla dikkat çekmektedir. Jeopolimerler portland çimentosuna göre düşük enerji maliyeti, azaltılmış sera gazı salınımları, yüksek basınç dayanımı, yüksek sıcaklık kararlılığı, düşük ısıl iletkenlik, erken yaşta yüksek dayanım gibi birçok avantaja sahiptir. İnorganik polimer kullanarak yangına karşı koruma, yeni bir mühendislik teknolojisi uygulamasıdır. Jeo-polimer kompozit malzemeler avantajları nedeniyle bu açıdan umut vericidir. Uçucu kül veya yüksek fırın cürufu gibi atık malzemelerden üretilen alkali aktif jeopolimerler, çevresel sürdürülebilirliği ve düşük maliyeti nedeniyle özellikle avantajlıdır. Ancak, devamlılıkları ve işlevsellikleri daha fazla çalışmaya konu olmaya devam ediyor. Jeo-polimer malzemeler, kaynak malzemelerin ve aktivatörlerin kimyasal bileşimine bağlı olarak, ateşe ve ısıya dayanıklı kompozitler gibi çeşitli uygulamalarda kullanılabilir. Bu çalışmada, yangına dayanıklı jeopolimerlerin üretilmesi için farklı reçeteler uygulanmış ve karakterizasyon çalışmaları yapılmıştır. Metakaolen esaslı, bazalt fiber ve kırpılmış cam elyaf katkılı jeopolimer kompozit yapılar elde edilmiştir. Üretilen numunelerin termal özellikleri, mikro yapıları, mukavemetleri, bileşimleri test edilmiştir. Örnekler, doğası ve bileşimlerini incelemek için X-ışını Kırınımı (XRD), termal davranış için termogravimetrik analiz (TGA) ve kül fırınında ısıya maruz bırakma, temel bileşimlerini belirlemek için X-Işını Floresans (XRF) ve ftir spektroskopisi (FTIR) gibi çeşitli karakterizasyon teknikleri ile incelenmiştir. Portland cement is one of the topmost engineering building materials in use today. It has been used as a binding agent for concrete due to its exceptional thermal performance, mechanical properties and durability. However, there is an argument in environmental issues on the enormous energy consumption and emissions of carbon dioxide (CO2) during its manufacture. The manufacturing of cement in industry is one of the major reasons of the global warming. For this reason, geopolymers attract attention with applications such as environment friendly fireproof building materials, sound heat insulators, encapsulation of hazardous wastes. Geopolymers have many advantages over Portland cement such as low energy cost, reduced greenhouse gas emissions, high compressive strength, high temperature stability, low thermal conductivity, high strength at early age. Protection against fire using inorganic polymer is a new application of engineering technology. Geopolymer composites materials are promising from this point of view due to their advantages. Alkali activated geopolymers made from waste materials such as fly ash or blast furnace slag are particularly advantageous because of their environmental sustainability and low cost. However, their continuity and functionality continue to be the subject of further work. Geopolymer materials can be used in various applications such as fire and heat resistant composites, depending on the chemical composition of the source materials and the activators. In this study, different prescriptions were applied and characterization studies were performed to produce fire resistant geopolymers. Metakaolin based basalt fiber and cropped glass fiber reinforced geopolymer composite structures were obtained. Thermal properties, microstructures, strengths and compositions of the samples were tested. Samples were investigated by characteriation techniques such as x-ray diffraction (XRD) for the nature and compositions, thermogravimetric analysis (TGA) and heat exposure in ash furnace for thermal behavior, x-ray fluorescence (XRF) and fourier transform infrared spektrometre (FTIR) to determine the basic components. 76

Şekil hafızalı polimerler (ŞHP); elektrik alan, pH, sıcaklık, ışık, manyetizma veya nem gibibir dış uyarana maruz kaldıklarında büyük bir deformasyondan sonra orijinal şekillerinigeri kazanabilen malzemelerdir. Bu özellikleri ile endüstride pek çok alanda kullanımlarımümkündür. Bu çalışmada, elektrik akımıyla aktifleşerek kontrollü olarak şekildeğiştirebilen, şekil hafızalı polimer kompaund geliştirildi. Ticari olarak temin edilen şekilhafızalı termoplastik poliüretan (ŞHPU), ekonomik üretim göz önünde bulundurularakdüşük maliyetli ve elektrik iletimi yüksek olan karbon siyahı (KS) ile farklı oranlardakatkılanarak, elektroaktif şekil hafızalı polimer kompaundları hazırlandı. Bu kompaundlarhazırlanırken ŞHPU ve KS nin hidrodinamik çapları dinamik ışık saçılımı yöntemi ilebelirlendi. ŞHPU/KS kompaundların homojen olup olmadıkları optik mikroskop vetaramalı elektron mikroskop (SEM) taramaları ile, yapısal karakterizasyonları ATR-FTIRile, morfolojik karakterizasyonları XRD ölçümleri ile, yüzey özellikleri temas açısıölçümleri ile, elektrik iletkenlikleri dört-nokta ölçümleri ile, termal özellikleri diferansiyeltarama kalorimetresi (DSC) ve termogravimetrik (TGA) analiz ölçümleri ile, dinamikmekaniközellikleri dinamik mekanik analiz (DMA) testleri ile, mekanik özellikleriçekme-germe testleri ile, ve reolojik özellikleri ergime akış indeksi (EAİ) ölçümleri ileaydınlatıldı. ŞHPU/KS kompaundların bu karakteristik özelliklerine KS katkılamaoranlarının etkileri araştırıldı. Çalışmanın sonunda, ŞHPU/20KS kompaundun şekilhafızalı ticari bir malzeme olarak kullanılabileceği sonucuna varıldı. Shape memory polymers (SMP) are the materials that can recover their original shape aftera large deformation when exposed to an external stimulus such as electric field, pH,temperature, light, magnetism or humidity. With these properties, it is possible to use inmany areas in the industry. In this study, a shape-memory polymer compound wasdeveloped which is capable of changing its shape when subjected to an electric current.Electroactive shape memory polymer compound was prepared by mixing commerciallyavailable and economically viable thermoplastic shape memory polyurethane (SMPU) withcarbon black (CB), which has low cost and high electrical conductivity, by adding atvarious proportions. Hydrodynamic diameters of the SMPU and CB were determined bydynamic light scattering (DLS). Structural, morphological, homogeneity, rheological,tensile, electrical and thermal characterizations of the SMPU/CB compound was carriedout by ATR-FTIR spectroscopy, X-ray diffraction analysis (XRD), optical microscopy(OM), scanning electron microscopy (SEM), dynamic mechanical analyses (DMA), meltflow index, mechanical tests, four-probe measurements and differential scanningcalorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA) methods, respectively. Theeffects of CB doping ratios on these characteristics of SMPU/CB compounds wereinvestigated. It was concluded that SMPU/20CB compound can be used as a commercialmaterial having shape memory characteristics. 79

Bu doktora tez çalışmasında, kimyasal polimerleşme yöntemi ile politiyofen (PT) ve değişik kütle yüzdelerinde poli(4-stiren sülfonik asit)/cis-1,4-poliizopren/politiyofen (PSS/PI/PT) özgün üçlü kompozitleri sentezlendi. PT sentezinde yükseltgen olarak demir (III) klorür kullanıldı ve monomer/yükseltgen mol oranı 1:4 olarak alındı. PT %89 verimle sentezlendi. Elde edilen PT ve üçlü kompozitler çeşitli teknikler kullanılarak karakterize edildi. Polimer ve üçlü kompozitlerin iletkenlikleri dört nokta tekniği ile oda sıcaklığında ve farklı sıcaklıklarda ölçüldü. Oda sıcaklığında PT'nin iletkenliği 4,2x10-4 S cm-1 olarak ölçüldü. FTIR analizi ile PT ve üçlü kompozitlerin sentezini doğrulayan bandlar elde edildi. Gouy terazisi ölçümlerinden PT ve kompozitlerin polaron yapıda olduğu belirlendi. Sentezlenen PT ve PSS/PI/PT üçlü kompozitlerin yüzey morfolojisi Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile incelendi ve genel olarak gözenekli ve süngerimsi yapının hakim olduğu gözlendi. Termogravimetrik Analiz (TGA) ile PT ve üçlü kompozitlerin ısıl özellikleri incelendi. X-Işını Kırınımı (XRD) Analizlerinden PT ve kompozitlerin kristal yapısı incelendi ve amorf yapıda oldukları tespit edildi. Sentezlenen kompozitlerin pH, sıcaklık, süre ve adsorbant miktarı gibi adsorpsiyon parametreleri belirlendi ve optimize edildi. Üçlü kompozitlerin belirlenen adsorpsiyon koşullarında Sr-90 ve Pb-210 radyoizotoplarını adsorplama kapasiteleri belirlendi. In this Ph. D. thesis, the polythiophene (PT) and poly(4-sytrene sulphonic acid)/cis-1,4-polyisoprene/polythiophene (PSS/PI/PT) original ternary composites at different mass percentages were synthesized by chemical polymerization method. Iron (III) chloride was used as the oxidant in PT synthesis and monomer/oxidant mole ratio was taken as 1:4. PT was synthesized in 89% yield. The resulting PT and ternary composites were characterized by using various techniques. The conductivity of the polymer and ternary composites have been measured at room temperature and different temperatures by four probe technique. The conductivity of PT was measured as 4,2x10-4 S cm-1 at room temperature. Bands confirming the synthesis of PT and ternary composites were obtained by FTIR analysis. It was determined that PT and composites were polaron from Gouy scale measurements. The surface morphology of the synthesized PT and PSS/PI/PT ternary composites was examined by Scanning Electron Microscopy (SEM) and it was observed that the porous and spongy structure was dominant in general. Thermal properties of PT and ternary composites were investigated by Thermogravimetric Analysis (TGA). From X-Ray Diffraction (XRD) Analysis, the crystal structures of PT and composites were examined and found to be amorphous. Adsorption parameters such as pH, temperature, time and amount of adsorbent were determined and optimized for the synthesized composites. Under the determined adsorption conditions, adsorption capacities of the ternary composites were determined for Sr-90 and Pb-210 radioisotopes. 159

Bu çalışma kapsamında endüstriyel atık sulardan bor arıtımı için Kümaş Manyezit A.Ş.'ye ait kalsine dolomitin kullanılabilirliği araştırılmıştır. Bunun için ilk olarak dolomit cevheri 100°C aralıklar ile 600-1200°C'de kalsine edilmiştir. Cevherin ve kalsine edilmiş örneklerin karakterizasyonu için X-ışını floresans spektrometresi (XRF), X-ışını difraktometresi (XRD), taramalı elektron mikroskobu (SEM), termogravimetrik analiz (TGA) ve yüzey alanı ölçüm cihazı (BET) kullanılmıştır. Kalsine dolomitlerin aktiflikleri hidratasyon ve sitrik asit testleri ile belirlenmiştir. Bu testler sonucunda 1100°C'de kalsine edilen yapının adsorpsiyon deneylerinde kullanılmasına karar verilmiştir. Adsorpsiyon sürecine dolomit miktarı ve karıştırma süresinin etkisi incelenmiş, adsorban miktarı arttıkça % giderim değerinin arttığı belirlenmiştir. 2400 ppm olan bor başlangıç derişimi %0,5 kalsine dolomit varlığında yaklaşık 1200 ppm'e düşerken, %1,25 kalsine dolomit varlığında bu değer yaklaşık 320 ppm (%85'lik arıtım) olmuştur. Adsorpsiyon verilerinin yalancı-ikinci-dereceden kinetik modele uyduğu belirlenmiş, maksimum adsorpsiyon kapasitesi 234 mg/g'a kadar yükselmiştir. In this study, the usability of the calcined dolomite obtained from Kümaş Manyezit A.Ş. for boron removal from industrial wastewater has been investigated. The calcination of dolomite ore has been carried out at 600-1200°C with 100°C intervals. X-ray fluorescence spectrometry (XRF), X-ray diffractometer (XRD), thermogravimetric analysis (TGA), and surface area measurement device (BET) were used for the characterization of dolomite ore and calcined samples. The activity of calcined dolomite was determined by using hydration and citric acid tests. As a result of these tests, it was decided to use dolomite calcined at 1000°C in adsorption experiments. The effect of the dolomite amount and mixing time on the adsorption process was determined and examined that the % removal value increased with the increasing adsorbent amount. An initial concentration of 2400 ppm was decreased to 1200 ppm in the presence of %0,5 calcined dolomite, whereas it was approximately 320 ppm rea in the presence of %1,25 calcined dolomite (reached to %85 treatment). It was found that the adsorption data were fitted to the pseudo-second-order kinetic model and the maximum adsorption capacity increased up to 234 mg/g. 71

Bardakçı/Van bölgesinden alınan killi bir ham malzemenin mineralojik ve fizikokimyasal özelliklerinin ısıl işlem sıcaklığı ile değişiminin araştırılması bu çalışmanın amacı olarak öngörülmüştür. Örneğin karekterizasyonu; X-ışını floresans spektroskopisi (XRF), endüktif eşleşmiş plazma-kütle spektrometrisi (ICP-MS), X-ışınları difraksiyonu (XRD), diferansiyel termal analiz (DTA), termogravimetrik analiz (TGA), fourier transform infrared spektroskopisi (FTIR), taramalı elektron mikroskobu (SEM), katyon değiştirme kapasitesi (metilen mavisi adsorpsiyonu), Brunauer, Emmett ve Teller (BET) ve potansiyometrik kütle titrasyon (pzc) yöntemleri ile yapılmıştır. Orijinal örneğin içinde kuvars, kalsit, smektit (montmorillonit), amorf madde, feldspat, kaolinit, serpantin grubu mineral, tridimit, illit, mika ve karışık tabakalı kil mineralleri gibi kil ve kil dışı mineraller belirlenmiştir. Ham örneğe 100-1000 OC sıcaklıkları arasında ısıl işlem uygulanmış ve bu sırada gözlenen değişimlerden kinetik ve termodinamik değerlendirmeler yapılmıştır. Termal bozunmaya ilişkin dehidratasyon ve dehidroksilasyon (ΔH0) bozunma entalpisi, KDK'nin ısıl işlem sıcaklığı ile değişiminden belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, 500 OC'tan önceki bozunmanın fiziksel, üzerindeki sıcaklıklarda ise bozunmanın kimyasal olduğunu göstermektedir. Orijinal örneğe ait termal analiz verilerinden (TGA, DTA) Coats-Redfern eşitliklerinin kullanılmasıyla dehidratasyon ve dehidroksilasyonuna ait aktivasyon enerjileri ve Arrhenius sabitleri belirlenmiştir. Tüm örneklerin Brunauer-Emmett-Teller (BET) yöntemi ile belirlenen yüzey alanlarının uygulanan ısıl işlem ile düşme eğilimi gösterdiği görülmüştür. Anahtar kelimeler: Isıl işlem, Isıl işlem kinetiği, Kil mineralleri, Yüzey alanı. The aim of this study was to investigate the change in mineralogical and physicochemical properties of a clay raw material taken from Bardakçı / Van region depending on the heat treatment temperature. Characterization of the sample; X-ray fluorescence spectroscopy (XRF), inductively coupled plasma-mass spectrometry (ICP-MS), X-ray diffraction (XRD), differential thermal analysis (DTA), thermogravimetric analysis (TGA), fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), scanning electron microscopy (SEM), cation exchange capacity (methylene blue adsorption), Brunauer, Emmett and Teller (BET) and potentiometric mass titration (pzc) methods were used. Clay and non-clay minerals such as quartz, calcite, smectite (montmorillonite), amorphous material, feldspar, kaolinite, serpentine group minerals, tridimite, illite, mica and mixed layered clay minerals were identified in the original sample. Heat treatment was applied to the raw sample at temperatures between 100-1000 °C and kinetic and thermodynamic investigations were performed. Dehydration and dehydroxylation degradation enthalpies of thermal decomposition were determined from the change of CEC by applied heat treatment temperature. The results show that the decomposition before 500 oC is physical and at temperatures above it is chemical. Activation energies and Arrhenius constants of dehydration and dehydroxylation were determined by using Coats-Redfern equations from thermal analysis data (TGA, DTA) of the original sample. It was observed that the surface areas determined by Brunauer-Emmett-Teller (BET) method of all heat-treated samples tended to decrease with temperature.Keywords: Heat treatment, Heat treatment kinetics, Clay, Clay minerals, Surface area, 98

Mevcut çalışmada, izokumarin türevli bir monomer olan 2-(izokumarin-3-il)-2-okso-etil metakrilat (İKEMA) monomerinin metil metakrilat (MMA) ile farklı bileşimlerde bir seri kopolimeri serbest radikalik polimerizasyon yöntemi kullanılarak hazırlandı. Kopolimer sistemlerinin spektral karakterizasyonunda FTIR ve 1H-NMR teknikleri kullanıldı. Farklı bileşimlerdeki izokumarin türevli kopolimerlerin termal özellikleri termogravimetrik analiz metodu (TGA) ile belirlendi. %48 izokumarin birimi (İKEMA) ihtiva eden poli(İKEMA:0,48-ko-MMA) kopolimer sisteminin termal bozunma kinetiği detaylıca araştırıldı. Bu amaçla, Flynn-Wall-Ozawa, Kissinger, Coats-Redfern, Tang, Madhusudanan, Van Krevelen ve Horowith-Metzger gibi farklı kinetik metotlar kullanıldı. Referans kopolimerin termal bozunma aktivasyon enerji değeri Flynn-Wall-Ozawa ve Kissinger metotlarına göre 126.17 kJ/mol ve 125.32 kJ/mol olarak hesaplandı. Bu iki metot ile en iyi uyum Coats-Redfern metoduyla (E = 128.43 kJ/mol, R = 0.9986) sağlandı. Buna göre, izokumarin halkası içeren yeni bir kopolimer olan poli(İKEMA:0,48-ko-MMA) kopolimerinin D1mekanizması tek boyutlu yayılma tipi yavaşlama mekanizması üzerinden 5 °C/dakika optimum ısıtma hızında termal bozunma mekanizmasının ilerlediği tespit edildi. In present study, a copolymer series of an isocoumarin derived monomer 2-(isocoumarin-3-yl)-2-oxo-ethyl methacrylate (IKEMA) with methyl methacrylate (MMA) at different compositions was prepared by free radical polymerization method. At the spectral characterization of copolymer systems, FTIR and 1H-NMR techniques were used. Thermal properties of isocoumarin derived copolymers at different compositions were determined by thermogravimetric analysis method (TGA). Thermal degradation kinetics of poly (IKEMA:0,48-co-MMA) copolymer system containing 48% isocoumarin unit (IKEMA) was investigated in detail. For this purpose, different kinetic methods such as Flynn-Wall-Ozawa, Kissinger, Coats-Redfern, Tang, Madhusudanan, Van Krevelen and Horowith-Metzger method were used. Thermal decomposition activation energy of the reference copolymer was calculated as 126.17 kJ/mol and 125.32 kJ/mol according to Flynn-Wall-Ozawa and Kissinger methods. The best fit with these two methods was achieved using the Coats-Redfern method (E=128.43 kJ/mol, R=0.9986). Accordingly, it was determined that the thermal decomposition mechanism of a novel copolymer containing isocoumarin ring poly(İKEMA:0,48-co-MMA) proceeded through a D1 one-dimensional diffusion type deceleration mechanism over the optimum heating rate of 5 °C/min. 84

21. yüzyılda, fosil kaynakların daha sürdürülebilir alternatif kaynaklarla değiştirilmesi en büyük zorluklardan biridir. Lignoselülozik biyokütle, çevre dostu ve yenilenebilir olmak, yaygın olarak bulunmak gibi temel kriterlere sahip az sayıda kaynaktan biridir ve petrolün aksine oksijen oranı yüksek, katı ve heterojen bir maddedir. Bu nedenle, yakıtlara ve değerli kimyasallara dönüşümü için verimli süreçler geliştirmek çok önemlidir. Su ve etanol, lignoselülozik biyokütlenin dönüşümü için yaygın olarak kullanılan reaksiyon ortamlarıdır. Bu çalışmada, lignoselülozik biyokütle (meşe talaşı, ladin talaşı, göknar talaşı ve üzüm çekirdeği) su ve etanol içerisinde katalizörsüz ve katalizörlü (ZSM-5, MgCl2:TiCl4, KF/Al2O3, Pd/C, Sm(OTf)3, La(OTf)3, Cu(OTf)2) ortamda sıvılaştırılmıştır. Deneyler 250, 300 ve 350°C sıcaklıklarda ve 15, 30 ve 60 dakika reaksiyon sürelerinde gerçekleştirilmiştir. Katalizörlerin ürün (biyo-yağ ve katı ürün) verimine ve içeriğine etkisi incelenmiştir. Katı ürünlerin karakterizasyonu için taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve elementel analiz cihazları kullanılmıştır. Biyo-yağların analizi için GC-MS (gaz kromatografisi-kütle spektrometresi), elementel analiz ve termogravimetrik analiz (TGA) cihazları kullanılmıştır. One of the biggest challenge in the 21st century is to replace fossil resources with more sustainable alternative resources. Lignocellulosic biomass is one of the few resources that provide the basic criteria such as being sustainable, environmentally friendly, and abundant and it has more oxygen as well as being solid and heterogeneous compared to petroleum. Therefore, it is at utmost importance to develop productive processes for its conversion into fuels and valuable chemicals. Water and ethanol are widely used reaction media for the conversion of lignocellulosic biomass. In this study, lignocellulosic biomass (oak sawdust, spruce sawdust, fir sawdust, and grape seed) was liquefied in water and ethanol without and with catalysts (ZSM-5, MgCl2:TiCl4, KF/Al2O3, Pd/C, Sm(OTf)3, La(OTf)3, Cu(OTf)2). The experiments were carried out at temperatures of 250, 300 and 350°C for reaction times of 15, 30 and 60 minutes. The effect of the catalysts on product (bio-oil and solid product) yield and content was investigated. Scanning electron microscope (SEM) and elemental analysis devices were used for the characterization of solid products. GC-MS (gas chromatography-mass spectrometer), elemental analysis and thermogravimetric analysis (TGA) devices were used for the analysis of bio-oils. 210

Bu çalışmanın ilk basamağında 1,3-benzodioksol-5-metanamin, bileşiği kloroasetil klorür ile, diklorometan çözücüsünde, oda sıcaklığında etkileştirilerek yerdeğiştirme tepkimeleri yardımıyla ara ürün elde edildi. Daha sonra elde edilen ara ürüne sodyum metakrilat ile asetonitril çözücüsünde 70-80ºC de etkileştirilerek yer değiştirme tepkimeleri yardımıyla monomer sentezlendi ve karakterize edildi. Daha sonra MBAOM monomerinin homopolimeri, cam ampul içerisinde, azot atmosferi altında, azobisizobütironitril (AIBN) başlatıcısı ile 1,4-dioksan çözücüsünde 65ºC sıcaklıkta sentezlendi. Glisidil metakriklat (GMA) ve 2-[(metoksi-1,3-benzodioksol-5-il) metanamin]-metakrilat (MBAOM) monomerlerinin AIBN başlatıcısı ile 1,4-dioksan çözücüsü varlığında 65ºC sıcaklıkta kopolimerleri sentezlendi. Monomerin, homopolimerin ve kopolimerlerin yapıları, IR, 1H-NMR ve 13C-NMR teknikleri kullanılarak karakterize edildi. Kopolimerdeki monomer bileşimi 1H-NMR analiz ile belirlendi. Homopolimer ve kopolimerlerin termal davranışları, termogravimetrik analiz (TGA), diferansiyel taramalı kalorimetre (DSC) yöntemleri kullanılarak belirlendi. In the first step of this study, 1,3-benzodioxol-5-methanamine was obtained with the compound chloroacetyl chloride in the solvent of dichloromethane from the recoil peaks which could affect the room. Then, by searching the products obtained, sodium methacrylate and acetonitrile solvent were reacted at 70-80ºC and displacement reactions were synthesized and intermittent monomer. The homopolymer of the MBAOM monomer was then synthesized in a glass vial under an atmosphere of nitrogen with an azobisisobutyronitrile (AIBN) initiator in a 1,4-dioxane solvent at a temperature of 65ºC. Copolymers of glycidyl methacrylate (GMA) and 2-[(methoxy-1,3-benzodioxol-5-yl) methanamine]-methacrylate (MBAOM) monomers were synthesized with the AIBN initiator and 1,4-dioxane solvent at 65ºC. The structures of monomers, homopolymers and copolymers, IR, 1H-NMR and 13C-NMR were included in the lectures. The monomer composition in the copolymer was determined by 1H-NMR analysis. Thermal behavior of homopolymers and copolymers, thermogravimetric analysis (TGA), differential scanning calorimetry (DSC) methods.

Bu çalışmada optik bir sistem olan Yüzey Plazmon Spektroskopide çalıştırılmak üzere, sensör uygulamarında oldukça umut vaat eden moleküler baskılı polimerler (MBP) 100 nm boyutunda silika nanoparçacıkların yüzeyinde üretildi. Stöber metodu ile nananoparçacık üretiminin gerçekleştirilmesinin ardından yüzey ileri modifikasyon basamaklarına 3-aminopropil trietoksisilan (APTES) kaplaması ile hazırlandı. 4,4´-azobissiyanopentanoik asit (ACPA) başlatıcı tabakasının nanoparçacık yüzeyine sabitlenmesinin ardından metakrilik asit (MAA) ve etilen glikol dimetakrilat (EDMA) monomerleriyle, 2-fenilprop 2-il ditiyobenzoat (CDB) RAFT ajanı varlığında UV ışığı altında molekül ağırlığı üzerinde etkili bir control sağlayan tersinir katılma-ayrılma zincir transfer polimerizasyonu (RAFT) gerçekleştirildi. Her bir kaplama işleminin ardından nanoparçacıklar X-Işını Fotoelektron Spektroskopisi (XPS), Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM), Dinamik Işık Saçılımı (DLS) ve Termogravimetrik Analiz (TGA) ile karakterize edildi. Şablon molekülü olarak L-Boc-fenilalanin anilid kullanılarak 2 saat polimerizasyon gerçekleştirilerek elde edilen nanoparçacıklar YPR sisteminde kullanılmak üzere altın alttaş üzerine sabitlendi. Hazirlanan sensör performansı, analit (L-BFA) ve 3 farklı (L-TRP, L-TRY ve L-PHE) analog molekülün seçiciliği ile test edildi. Aynı zamanda farklı derişimlerdeki analit molekülünün meydana getirdiği plazmon rezonans açısındaki kayma miktarı takip edilerek Tespit Limiti 7 μM olarak hesaplandı. Tezin bir diğer bölümünde polietilen imin kaplanmış silika parçacıklar (MS-PEI) anyonik boya tutunmasında kullanıldılar. Tek tabaka (MS-APTES) ve polimer kaplı parçacıkların uygun pH, sıcaklık, temas süresi gibi parametrelerinin belirlenmesinin ardından desorpsiyon ve tekrar kullanılabilirlik testleri gerçekleştirildi. Polimer kaplı silika parçacıkların boya uzaklaştırma performansının tek tabaka içeren yüzeyler ile karşılaştırıldığında daha fazla aktif uç içermelerinden dolayı yüksek olduğu tespit edildi. Su artıma performansı incelenen parçacıkların geleneksel YPR düzeneğine uygun olarak hazırlanması ve kullanılması sayesinde hem uygulama hem de tespit sırasında aktif rol oynayabileceği gösterildi., In this study, molecularly imprinted polymers (MIP), which are highly promising in sensor applications, were produced on the surface of 100 nm silica nanoparticles to be tested in Surface Plasmon Spectroscopy. After the nanoparticle production was carried out by the Stöber method, the surface was prepared by 3-aminopropyl triethoxysilane (APTES) coating for further modification steps. After modifying the nanoparticle surface by initiator layer of 4,4´-azobiscyanopentanoic acid (ACPA), methacrylic acid (MAA) and ethylene glycol dimethacrylate (EDMA) monomers were polymerized under UV light in presence of 2-phenylprop 2-yl dithiobenzoate (CDB) as RAFT agent via reversible addition-dissociation chain transfer polymerization (RAFT) which provides an efficient control of solution propagation and grafting process. Nanoparticles obtained by 2 hours of polymerization using L-Boc-phenylalanine anilide as template were fixed on gold substrate for use in SPR system. After each modification step, the nanoparticles were characterized by X-Ray Photoelectron Spectroscopy (XPS), Scanning Electron Microscopy (SEM), atomic force microscopy (AFM), Dynamic Light Scattering (DLS) and Thermogravimetric Analysis (TGA) for chemical structure and surface topography analysis. Performances of the particles were followed by surface plasmon resonance spectroscopy (SPR) after coating the final product on gold deposited glass substrate against three different analogous of analyte molecules: L-Boc- tyrosine, L-Boc-tryptophan and L-Boc-phenylalanine. SPR spectroscopy is a primary method and it allows real time imaging of sensing even at very low template concentrations. These characterizations indicated that copolymer coated silica particles do contain binding sites for L-phenylalanine anilide, and Limit of Detection (LOD) were calculates as 7 μM. In another part of this thesis, polyethylene imine coated silica particles (MS-PEI) were used for anionic dye removal. Desorption and reusability tests were performed after determining the appropriate pH, temperature, contact time parameters of monolayer (MS-APTES) and polymer coated particles. The dye removal performance of the polymer coated silica particles was found to be higher as they contained more active ends compared to monolayer containing surfaces. It has been shown that the particles tested for water remediation performance can be prepared for conventional SPR system and used for both application and detection purposes.

Bu çalışmada, tersinir katılmalı/ayrışmalı zincir transfer (RAFT) ve halka açılma polimerizasyon (ROP) yöntemleri ile sıcaklığa duyarlı blok kopolimerleri iki kollu RAFT-ROP başlatıcısı kullanılarak aynı anda ԑ-kaprolaktonun ROP ve N-izopropilakrilamid'in RAFT polimerizasyonu tek basamakta gerçekleştirilerek poli (NIPAM-b-CL) sıcaklığa duyarlı blok kopolimerin sentezi yapıldı. Bunun için hem halka açılma polimerizasyonuna hem de tersinir katılmalı/ayrışmalı zincir transfer polimerizasyonuna aynı anda ve tek basamakta olanak sağlayan, iki fonksiyonlu 3-klor-1,2-prapandiol başlatıcısı ile potasyum etil ksantat reaksiyona sokularak iki kollu RAFT-ROP başlatıcısı sentezlendi. Elde edilen bu RAFT-ROP başlatıcısı kullanılarak poli (NIPAM-b-CL) blok kopolimerleri çeşitli parametreler (başlatıcı ve monomer miktarı, polimerizasyon zamanı vb.) değiştirilerek sentezlendi. Bu parametrelerin sentez üzerine etkileri ayrıca araştırıldı. Reaksiyon şartlarının molekül ağırlığına ve polidispersiteye olan etkisi de aynı zamanda incelendi. Sıcaklığa duyarlı blok kopolimerlerin blok uzunlukları 1H-NMR yardımıyla hesaplandı. Sentezlenen blok kopolimerlerin blok uzunlukları monomer ve başlatıcı konsantrasyonlarının değiştirilmesiyle ayarlanabilmektedir. Blok kopolimerler 1H-NMR, FT-IR, GPC, TGA, DSC, UV-vis ve fraksiyonlu çöktürme teknikleri kullanılarak karakterize edildi. In this study, well-defined thermo-responsive block copolymers of ԑ-caprolactone (ԑ-CL) and N-isopropylacrylamide (NIPAM) poly(ԑ-caprolactone)-b-poly(N-isopropylacrylamide) [poly(CL-b-NIPAM)] with narrow molecular weight distribution were synthesized in one-step via reversible addition-fragmentation chain transfer (RAFT) polymerization and ring-opening polymerization (ROP) methods using dual initiator RAFT-ROP initiator which was obtained via the reaction of 3-chloro-1,2-propanediol with the potassium salt of ethyl xanthogenate. Thermo-responsive block copolymers were obtained in high yield and high molecular weight. The block lengths of the thermo-responsive block copolymers could be adjusted by changing various parameters such as monomer and initiator concentrations and the polymerization time. The characterization of products was accomplished by using various instruments and methods such as nuclear magnetic resonance spectroscopy (1H-NMR), Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), gel permeation chromatography (GPC), thermogravimetric analysis (TGA), differential scanning calorimetry (DSC). Furthermore, thermo-responsive properties of the copolymers were verified by UV-vis, and fractional precipitation techniques. 101

Bu tez çalışmasında, enzim immobilizasyonu için yeni bir özellik gösteren tannik asit (TA) ile modifiye edilmiş CoFe2O4 (CFO) manyetik nanopartiküller kullanılarak glukoz oksidaz (GOx) immobilizasyonu üzerine bir çalışma sunulmaktadır. Güçlü protein ve tannik asit bağlanması kullanarak, glukoz oksidaz immobilizasyonu, farklı kimyasallar gerektiren, zor, pahalı, zaman alıcı ve enzim yapısına zarar veren karmaşık prosedürler gerektiren diğer immobilizasyon yöntemlerine kıyasla daha basit bir şekilde fiziksel adsorpsiyon yoluyla gerçekleştirilmiştir. CFO, hidrotermal yöntem ile sentezlenmiş ve glukoz oksidazı immobilize etmek için TA ile modifiye edilmiştir. İmmobilize edilmiş glukoz oksidaz, pH 6,5 ve 45 C'de maksimum katalitik aktivite göstermiştir. Örnekler, CFO'nun yüzey modifikasyonunu ve glukoz oksidaz immobilizasyonunu doğrulamak için titreşen örnek magnetometresi (VSM), termogravimetrik analiz (TGA), zeta potansiyeli ve Fourier transform infrared spektroskopisi (FTIR) ile karakterize edilmiştir. Ayrıca, yüzey morfolojisi ve örneklerin kimyasal yapısını ortaya koymak için alan emisyonu taramalı elektron mikroskobu (FESEM) ve X-ışını kırınımı (XRD) yapılmıştır. Lineweaver – Burk grafiğine göre, glukoz oksidaz immobilizasyon sonrası glukoza karşı daha az duyarlılığa sahip olmuş ve immobilize ve serbest gilkoz oksidazın Michelis-Menten sabiti (KM) sırasıyla 50,05 mM ve 28,00 mM olarak bulunmuştur. İmmobilize edilmiş glukoz oksidaz, mükemmel yeniden kullanılabilirlik göstermiş ve 8 ardışık aktivite testi çalıştırıldıktan sonra bile, immobilizie edilmiş glukoz oksidaz, yaklaşık olarak, ilk aktivitesinin %60'ını korumuştur.Anahtar kelimeler: Glukoz oksidaz, tannik asit, kobalt ferrit, immobilizasyon, hidrotermal sentez, manyetik nanopartikül This thesis presents a study of glucose oxidase (GOx) immobilization by employing tannic acid (TA) modified-CoFe2O4 (CFO) magnetic nanoparticles which demonstrates novel aspect for enzyme immobilization. By using the strong protein and tannic acid binding, GOx immobilization was carried out via physical adsorption in a simpler way compared with the other immobilization methods which require various chemicals and complicated procedures which is difficult, expensive, time-consuming, and destructive to the enzyme structure. CFO was synthesized by hydrothermal method and modified with TA to immobilize GOx. The immobilized GOx demonstrated maximum catalytic activity at pH 6,5 and 45 C. The samples were characterized by vibrating sample magnetometer (VSM), thermogravimetric analysis (TGA), zeta potential, and Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), all of which confirm the surface modification of CFO and GOx immobilization. Also, field emission scanning electron microscope (FESEM) and X-ray diffraction (XRD) were performed to demonstrate the surface morphology and chemical structure of samples. According to the Lineweaver–Burk plot, GOx possessed lower affinity to glucose after immobilization, and the Michelis–Menten constant (KM) of immobilized and free GOx were found to be 50.05 mM and 28.00 mM, respectively. The immobilized GOx showed excellent reusability, and even after 8 consecutive activity assay runs, the immobilized GOx maintained ca. 60% of its initial activity.Keywords: Glucose oxidase, tannic acid, cobalt ferrite, immobilization, hydrothermal synthesis, magnetic nanoparticles 77

Son yıllarda metalosupramoleküler yapılar, sadece ilginç yapıları ile değil aynı zamanda kataliz, gaz depolama, gaz ayrıştırma, manyetizma, sensör ve biyomedikal uygulamalardaki uygulamalardan dolayı araştırmacıların büyük ilgisini çekmektedir. Koordinasyon polimerlerinin kendiliğinden düzenlenmesi, sadece güçlü metal-ligand koordinasyon bağları ile değil, hidrojen bağları, π elektron bulutu içeren etkileşimleri (π···π, C-H···π, metal···π), metal···metal etkileşimleri ve son yıllarda önemi giderek artan halojen bağı etkileşimleri gibi kovalent olmayan etkileşimleri de içine almaktadır. İkinci kısımdaki etkileşimler supramoleküler yapıların oluşmasında önemli rol oynamaktadır. Supramoleküler etkileşmeler arasında son zamanlarda halojen···halojen ve halojen···π türündeki etkileşmeler kristal mühendisliği alanında giderek popülaritesini artırmaktadır. Halojenlerdeki (klor, brom ve iyot) moleküller arası çekim kuvvetiyle olumlu yönde oluşan etkileşme son yıllarda ilaç-reseptör etkileşimleri, supramoleküler organik iletken malzemelerin tasarımı, non-lineer optik ve lüminesans gibi malzeme biliminde kullanıldıkları bilinmektedir. Diğer taraftan organik yapılarda halojen bağlanması ile ilgili devam çalışmalar oldukça iyi bilinmesine rağmen, metal-organik moleküller veya metal-organik ağsı yapıların kendiliğinden düzenlenmesi üzerine halojen bağlanmasının etkisinin rolü, literatürde oldukça dar bir alanda yer almaktadır. Dolayısıyla bu konunun sistematik bir çalışmayla araştırılması gerekmektedir.Bu tez çalışması kapsamında, 5-bromopiridin-2-karboksilat ligandı kullanılarak halojen···halojen (Br···Br, Br···Cl) ve halojen···π (Br···π) etkileşmeleri yapabilen moleküler yapılı (0D), bir boyutlu (1D) ve iki boyutlu (2D) metal kompleksleri sentezlenmiştir. Sentezlenen komplekslerin yapıları; elementel analiz, X-ışını kırınım metresi, infrared spektroskopisi ve termogravimetrik analiz tekniklerinden elde edilen verilerle karakterize edilmiştir. In recent years, metallosupramolecular structures have attracted a great deal of interest not only interesting molecular buildings but also due to the applications in catalysis, gas storage, gas separation, magnetism, sensors and biomedical applications by the researchers. The self-assembling of coordination polymers is not only limited to strong metal-ligand coordination bonds but also consist of hydrogen bonds, interactions of involving π electron clouds (π ···π, CH ··· π, metal ··· π), metal ··· metal interactions, and combination of non-covalent interactions, such as halogen bond interactions which is increasingly important in recent years. Interactions in the second part play an important role in the formation of supramolecular structures. Among the supramolecular interactions recently halogen···halogen and halogen···π interactions have been increasingly popular in the field of crystal engineering.It is known that, halogen atoms (chlorine, bromine and iodine) have been used in the field of materials science such as drug-receptor interactions, design of supramolecular organic conductive materials, non-linear optics and luminescence in recent years by providing positive effects on intermolecular attraction. On the other hand, although studies on halogen bonding in organic structures are well known, the role of halogen binding on the self-assembling of metal-organic molecules or metal-organic bridged structures is limited in the literature. Therefore, it is necessary to investigate this subject with a systematic study.In this thesis, capable of interfering with halogen···halogen (Br···Br, Br···Cl) and halogen···π (Br···π) interactions which has a discrete molecular structure (0D), one- dimensional (1D) and two-dimensional (2D) metal complexes using 5-bromopyridine-2-carboxylate ligand have been synthesized. Structures of the complexes were characterized by elemental analysis, X-ray crystallography, infrared spectroscopy, thermogravimetric analysis methods. 77

According to epidemiological studies, there is a direct relationship between the level of cholesterol in the blood and the amount of cholesterol taken with food. When the amount of cholesterol taken with food is above a certain level, this can cause various diseases such as heart diseases, coronary artery disease, arteriosclerosis, hypertension, cerebral thrombosis in the human body. Thus, its control and separation are very important in medical science and food industries. Nowadays, it is aimed to reduce plasma cholesterol concentration by paying attention to food intake and nutrition in order to decrease the risk of illness caused by high blood cholesterol. In recent years, the studies on the rise of consumer awareness, scientific researches on foods, the discovery of new foods and the relationship between food and health have highlighted functional foods and it has become very important to produce low cholesterol foods by removing cholesterol from foods with various methods. It is a very important approach to reduce the amount of cholesterol by producing specific inhibitors that prevent absorption of cholesterol from foods. Clinically, another approach is to develop cholesterol-selective, easily accessible, easily prepared, and effective adsorbents, since both adsorption and removal of cholesterol are required to achieve the recommended blood cholesterol concentrations. Molecularly imprinted polymers (MIP) are biomimics that can selectively bind to the relevant analytes. One of the most interesting areas where MIP have shown the greatest potential is food analysis as well as they have used in many applications, such as biosensor applications such as medical diagnostics and environmental analysis, pharmaceutical drug delivery studies, and chromatographic separations. Research shows that MIP can reduce the complex food matrix effects, increase recovery and detection limits by providing the high selectivity and high loading capacity. In this thesis, a unique affinity separation technology that combines the specific recognition of molecular imprinting with the high flow of cryogel, controllable pore structure, high surface area, mechanical and chemical stability in MIP has been aimed at effectively separating cholesterol from foodstuffs. Cryogels are very important structures used in areas such as blood, food, waste water, the production of tissue scaffoldings. In the study, firstly molecularly imprinted poly(hyroxyethyl methacrylate-methacryloyl-amidotryptophane methyl ester) cryogel microbeads were prepared using functional monomer which would allow cholesterol selective binding sites to be generated for selective removal of cholesterol from the foods. Characterization studies of cholesterol imprinted cryogel microbeads (CHO-MIP) were carried out by attenuated total reflectance-Fourier transform infrared spectroscopy, scanning electron microscope, thermogravimetric analysis and elemental analysis. The interactions between CHO-MIP and cholesterol have been investigated and the factors affecting the adsorption of cholesterol have been investigated to determine optimum conditions. Reusability as a measure of the continuity of the prepared cryogel was investigated. The selectivity of cryogel microbeads has been determined using competitor molecules such as estradiol and progesterone, which are structurally similar to cholesterol. In the thesis study adsorption isotherms and adsorption kinetic analyzes are included. Finally, selective and efficient removal of cholesterol from food samples has been performed with synthesized cholesterol imprinted cryogel microbeads. Epidemiyolojik araştırmalara göre, kandaki kolesterol seviyesi ve gıdayla alınan kolesterol miktarı arasında doğrudan bir ilişki vardır. Gıdayla alınan kolesterol miktarı belli bir düzeyin üzerinde olduğunda insan vücudunda kalp hastalıkları, koroner arter hastalığı, arteryoskleroz, hipertansiyon, serebral tromboz gibi çeşitli hastalıklara neden olabilir. Dolayısıyla tıp biliminde ve gıda endüstrisinde kolesterolün kontrolü ve ayrılması oldukça önemlidir. Günümüzde kandaki yüksek kolesterol seviyesinden kaynaklı hastalık riskini azaltmak için vücuda alınan gıdalara ve beslenmeye dikkat ederek plazma kolesterolü derişiminin düşürülmesi hedeflenmektedir. Son yıllarda tüketici bilincinin artması, gıdalar üzerindeki bilimsel araştırmalar, yeni gıdaların bulunması ve gıda-sağlık arasındaki ilişki üzerine yapılan çalışmalar fonksiyonel gıdaları öne çıkarmakta ve böylece çeşitli yöntemlerle gıdalardan kolesterolün uzaklaştırılmasıyla düşük kolesterollü gıdaların üretilmesi oldukça önemli hale gelmektedir. Kolesterolün besinlerden absorpsiyonunu önleyen özgül inhibitörlerin üretimi ile kolesterol miktarının düşürülmesi de oldukça önemli bir yaklaşımdır. Klinik olarak, tavsiye edilen kan kolesterol derişimlerine ulaşmak için kolesterolün hem adsorpsiyonu hem de uzaklaştırılması gerekli olduğundan, diğer bir yaklaşımda kolesterole seçici, kolay ulaşılabilir, kolay hazırlanabilir ve etkili adsorbentlerin geliştirilmesidir. Moleküler baskılanmış polimerler (MIP) ilgili analitlere seçici olarak bağlanabilen biyotaklitçilerdir. Moleküler baskılanmış polimerler kromatografik ayırmalarda, tıbbi teşhis ve çevre analizi gibi biyosensör uygulamalarında, farmasötik ilaç taşınım çalışmaları gibi birçok alanda kullanılmakla birlikte en büyük potansiyel gösterdiği alanlardan biri gıda analizidir. Araştırmalar, MIP’lerin yüksek seçicilik ve yüksek yükleme kapasitesi sağlayarak karmaşık gıda matris etkilerini en aza indirebileceğini, geri kazanımları ve belirleme limitlerini arttırılabileceğini göstermektedir. Bu tez kapsamında kolesterolün gıdalardan etkin bir şekilde ayrılması için MIP’lerde, moleküler baskılama yönteminin spesifik tanıma sağlaması ile kriyojelin yüksek akış, kontrol edilebilir gözenek yapısı, yüksek yüzey alanı, mekanik ve kimyasal kararlılığını birleştiren eşsiz bir afinite ayırma teknolojisi hedeflenmiştir. Kriyojeller kan, gıda, atık su, doku iskelelerinin üretimi gibi alanlarda kullanılan oldukça önemli yapılardır. Çalışma kapsamında öncelikle gıdalardan kolesterolün seçici olarak uzaklaştırılması için mevcut yöntemlere alternatif kolesterole seçici bağlanma bölgelerinin oluşmasına olanak sağlayacak fonksiyonel monomer ile moleküler baskılanmış poli(hidroksietil metakrilat-metakriloilamidotriptofan metil ester) kriyojel mikroküreler hazırlanmıştır. Kolesterol baskılanmış kriyojel mikrokürelerin (CHO-MIP) karakterizasyon çalışmaları zayıflatılmış toplam yansıma-Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi, taramalı elektron mikroskobu, termogravimetrik analiz ve elementel analiz ile gerçekleşmiştir. CHO-MIP ile kolesterol arasındaki etkileşimler incelenmiştir ve kolesterolün adsorpsiyonuna etki eden faktörler incelenerek optimum koşullar belirlemiştir. Hazırlanan kriyojelin sürekliliğinin ölçüsü olarak tekrar kullanılabilirliği incelenmiştir. Kriyojel mikrokürelerin seçiciliği de kolesterole yapısal olarak benzer estradiol ve progesteron gibi yarışmacı moleküller kullanılarak belirlenmiştir. Tez çalışması kapsamında adsorpsiyon izotermlerine ve adsorpsiyon kinetik analizlerine yer verilmiştir. En son olarak, gerçek gıda örneklerinden kolesterolün seçimli ve etkin olarak uzaklaştırılması çalışmaları sentezlenen kolesterol baskılanmış kriyojel mikroküreler ile gerçekleştirilmiştir.

Bu tez çalışması kapsamında ayırma amaçlı anyonik ve katyonik mikrojeller içeren poli(akrilamid) (p(AAm)) ve poli(2-hidroksi etil metakrilat) (p(HEMA)) iç içe geçmiş polimerik ağ yapılı (IPN) kriyojeller kriyopolimerizasyon yöntemi ile hazırlanmıştır. Anyonik yapılı poli(vinil fosfonik asit) (p(VPA)) ve poli(2-akrilamido-2-metil-1-propansülfonik asit) (p(AMPS)) mikrojelleri ve katyonik yapılı poli(3-akril amido propil trimetil amonyum klorür) (p(APTMACl)) ve polietilenimin (PEI) mikrojelleri mikroemülsiyon yöntemi ile hazırlanarak, farklı miktarlarda kriyojeller hazırlamak için kullanılan karışımların içerisine eklenlerek kriyopolimerizasyonları gerçekleştirilmiştir. Anyonik ve katyonik yapılı mikrojellerin zeta potansiyel değerleri p(VPA), p(AMPS), p(APTMACl) ve PEI mikrojelleri için sırasıyla -58,93±0,98, -36,55±1,24, 47,18±1,30 ve 11,39±1,21 mV olarak ölçülmüştür. Hazırlanan mikrojeller ve kriyojellerin morfolojik karakterizasyonu optik mikroskop ve taramalı elektron mikroskop (SEM) görüntüleri ile belirlenmiştir. Ayrıca, p(AAm) ve p(HEMA) esaslı mikrojel içermeyen kriyojellerin ve anyonik/katyonik mikrojeller içeren IPN kriyojellerin yapısal karakterizasyonları Fourier dönüşümlü kızılötesi ışımalı spektroskopi (FT-IR) ve termogravimetrik analiz (TGA) ile gerçekleştirilmiştir. Anyonik ve katyonik mikrojeller içeren p(AAm) ve p(HEMA) IPN kriyojelleri floresan sodyum tuzu (FSS) gibi anyonik ve metilen mavisi (MM) gibi katyonik boyaların, parakuat (PK) ve nemathorin (NT) gibi çeşitli pestisitlerin sulu ortamlardan uzaklaştırılması amacıyla potansiyel çevre uygulamalarında kullanılmıştır. Katyonik yapılı bir boya olan MM ve katyonik yapılı bir pestisit olan PK, sulu çözelti ortamından en fazla p(HEMA)/p(VPA)-%20 IPN kriyojelleri kullanılarak sırasıyla 233,5±15,2 mg/g ve 36,5±2,3 mg/g absorplanmıştır. Anyonik yapılı FSS boyasını ve NT pestisitini ise 10,8±1,2 mg/g ve 41,8±2,1 mg/g absorpsiyon miktarları ile en fazla p(HEMA)/PEI-%10 IPN kriyojelleri absorbe etmiştir. Boya ve pestisitlerin farklı çözeltileri pH'larda, çeşitli tuz konsantrasyonlarında, deniz suyu, çeşme suyu ve saf su gibi çeşitli sulu ortamlarda hazırlanarak bu ortamların IPN kriyojellerinin absopsiyon kapasitelerine etkileri incelenmiştir. Ayrıca, p(HEMA) kriyojelleri ve p(HEMA)/p(VPA)-%20 IPN kriyojelleri için üç katyonik boya ve bir katyonik yapılı pestisit çözeltileri karıştırılarak yarışmalı adsorpsiyon kapasiteleri belirlenmiştir. Bu karışım içerisinden p(HEMA) kriyojelleri kullanılarak yapılan absorpsiyon çalışmalarında MM ve PK için dağılma katsayıları sırasıyla 10,8±1,2 ve 75,0±37,76 ml/g; p(HEMA)/p(VPA)-%20 IPN kriyojelleri ile yapılan absorpsiyon çalışmalarında ise MM ve PK için dağılma katsayıları sırasıyla 1450,5±199,63 ve 834,1±143,12 ml/g olarak hesaplanmıştır. With the scope of this thesis study, interpenetrating polymeric network structure (IPN) cryogels of poly(acrylamide) (p(AAm)) and poly(2-hyroxy ethyl methacrylate) (p(HEMA)) containing anionic and cationic microgels were prepared with the cryopolymerization method for separation purposes. Anionic-structure poly(vinylphosphonic acid) (p(VPA)) and poly(2-acrylamido-2-methyl-1-propanesulfonic acid) (p(AMPS)) microgels and cationic-structure poly(3-acrylamidopropyl trimethylammonium chloride) (p(APTMACI)) and polyethylenimine (PEI) microgels were prepared with the microemulsion method. Cryogels were prepared by adding different amounts of these into the mixture and performing cryopolymerization. The zeta potential of anionic and cationic microgels were measured as 58.93±0.98, -36.55±1.24, 47.18±1.30 and 11.39±1.21 mV for p(VPA), p(AMPS), p(APTMACl) and PEI, respectively. The morphologic characterization of the prepared microgels and cryogels was determined with optical microscope and scanning electron microscope (SEM) images. Additionally, p(AAm) and p(HEMA) cryogels not containing microgels and IPN cryogels containing anionic/cationic microgels had structural characterization completed with Fourier transform infrared radiation spectroscopy (FT-IR) and thermogravimetric analysis (TGA). P(AAm) and p(HEMA) IPN cryogels containing anionic and cationic microgels were used for potential environmental applications such as removing anionic dyes, like fluorescent sodium salt (FSS), and cationic dyes, like methylene blue (MB), and a variety of pesticides like paraquat (PQ) and nemathorin (NT) from aqueous environments. The cationic dye of MB and pesticide with cationic structure PQ were absorbed most from aqueous environments using p(HEMA)/p(VPA)-20% IPN cryogels with absorption of 233.5±15.2 mg/g and 36.5±2.3 mg/g. Anionic-structure FSS dye and NT pesticide were absorbed most by p(HEMA)/PEI-10% IPN cryogels with absorption of 10.8±1.2 mg/g and 41.8±2.1 mg/g, respectively. Dye and pesticide solutions with different pH, a variety of salt concentrations, and a variety of aqueous environments like seawater, tap water and distilled water were prepared to investigate the effect of these environments on absorption capacities of IPN cryogels. Additionally, the competitive adsorption capacities of p(HEMA) cryogels and p(HEMA)/p(VPA)-20% IPN cryogels were determined by mixing the three cationic stains and one cationic pesticide solution. For this mixture, in absorption studies using p(HEMA) cryogels MB and PQ had diffusion coefficients of 10.8±1.2 and 75.0±37.76 ml/g, respectively. In absorption studies using p(HEMA)/p(VPA)- 20% IPN cryogels, the diffusion coefficients for MB and PQ were calculated as 1450.5±199.63 and 834.1±143.12 ml/g, respectively. 100

Bu tez çalışmasında, sentetik lif endüstrisinde önemli bir yere sahip olan poli(akrilonitril) (PAN) liflerin yüksek miktarlarda Ag parçacıklar içeren kompozitlerinin hazırlanması amaçlandı. Bu nedenle saf PAN life göre lif yapısında daha fazla miktarda Ag+ iyonu tutunmasını sağlamak ve daha sonrasında indirgenerek Ag parçacıklarının elde edilebilmesi için PAN lif yüzeyinin 2 farklı kimyasal yolla modifikasyonu gerçekleştirildi. İlk modifikasyon yönteminde lif alkali ortamda hidroliz edildi. İkinci yöntem de ise aşı kopolimerizasyon tekniği kullanıldı ve lif yüzeyi COOH ve NH2 fonksiyonel grupları içeren akrilik asit (AA), itakonik asit (IA), akrilamit (AAm) ve bu monomerlerin belli oranlarda karışımlarının benzoil peroksit (BPO) başlatıcısı yardımıyla aşılanması ile modifiye edildi. Modifiye edilmiş liflere emdirilen AgNO3 çözeltisi ile life tutunan Ag+ iyonları NaBH4 indirgeni ile Ag parçacıkları şeklinde lif yüzeyine çöktürüldü. Alkali hidroliz işleminde hidroliz süresinin lifin hidroliz derecesine ve tutunan Ag parçacık miktarı üzerine etkisi incelendi. Aşı kopolimerizasyon işlemlerinde de monomer türünün ve karışım aşılanmasında monomer oranının aşılama verimi üzerine etkisi incelendikten sonra, genel olarak bütün lif kopolimerde aşılama veriminin lif yapısında çöken Ag parçacık miktarına etkisi incelendi. Çalışmada modifiye edilmiş liflerin yapısının aydınlatılmasında FTIR (Fourier dönüşümlü infrared spektrofotometre) ve 1H-NMR (Nükleer magnetik rezonans spektrofotometresi) teknikleri kullanıldı. PAN lifin aşılama ve Ag parçacıklarının katılması ile termal dayanım ve kararlık değişimi ile lif yapısındaki metalik Ag parçacıklarının miktarları TGA (Termogravimetrik analiz) analizi ile belirlendi. Modifiye edilmiş liflerin ve Ag parçacık ile kompozitlerinin saf PAN life göre morfolojisindeki değişim SEM (Taramalı elektron mikroskobu) tekniği ile izlendi. Hazırlanan örneklerin Escherichia coli ve Staphylococcus aureus bakterilerine karşı antibakteriyel aktiviteleri takip edildi. Aynı zamanda Ag parçacık kompozitlerinin elektriksel yüzey dirençlerinin yüksek olduğu ve iletkenlik değerlerinin 10-8 Ω/cm2 düzeyinde olması sebebiyle düzenli bir iletkenlik takibi yapılmadı. In this work, it was aimed to prepare PAN (polyacrylonitrile) fiber composites containing high amounts of silver particles, which are one of the most important polymers used in synthetic fiber industry. For this purpose, PAN fiber surface was modified in two different chemical ways in order to obtain more amount of Ag+ ion in fiber structure than pure PAN fiber and then to be reduced to obtain Ag particles. In the first modification process fiber was hydrolyzed in alkaline environment. In the second process graft copolymerization technique was used and the fiber surface was modified by grafting of some monomers, which are contain COOH and NH2 functional groups, such as acrylic acid (AA), itaconic acid (IA), acrylamide (AAm) and in certain ratio of their mixtures with benzoyl peroxide (BPO) inidiator. Ag+ ions were precipitated to modified fiber surface in the form of Ag particles by NaBH4 reduction with AgNO3 solution. In alkaline hydrolysis process the effect of the hydrolysis time on the degree of hydrolysis of the fiber and amount of Ag particle was investigated.In the structural characterization of graft copolymer fibers, FTIR (Fourier transform infrared spectroscopy) and 1H-NMR (Nuclear magnetic resonance spectroscopy) techniques were used. The amount of metallic Ag particles in the fiber structure and the change of thermal strength and stability, resulting from grafting and the addition of Ag particles to PAN fiber were determined by TGA (Thermogravimetric analysis) analysis The change in morpholgy of modified fibers and Ag particle composites than pure PAN fiber was monitured by SEM (Scanning electron microscope) technique. Antibacterial activities of prepared samples were followed against Escherichia coli and Staphylococcus Aureus bacteria. At the same time, stable conductivity was not observed because of the electrical surface resistances of Ag composites were high and conductivity values were at 10-8 Ω/cm2 levels. 97