Search

In this study, pulp and paper production conditions from apricot (Prunus armeniaca L.) wood were investigated. 10 cooking experiments were performed in order to determine optimum pulping condition. Variables in the cooking conditions were sodium borohydride (NaBH4) ratio (0, 0.1, 0.3, 0.5%) and cooking time (130, 150, 170 min). Pulps were produced from Apricot wood with Kraft- NaBH4 method and effects of NaBH4 on pulp yield and obtained papers’ physical and optical properties were investigated. Obtained results show that, depending on ratio of added NaBH4, total pulp yield increased 34.05% and kappa number decreased 31.25%. According to these results, optimum cooking condition was determined as 0.5% NaBH4 charge and 170 min cooking time. However, in parallel with increasing ratio of NaBH4, breaking length, burst index, tear index, whiteness and brightness of obtained paper values increased about 52.72%, 19.61%, 13.11%, 22.28% ve 25.32%, respectively.Keywords: Apricot, Sodium borohydride, Paper, Pulp, Bu çalışmada kayısı (Prunus armeniaca L.) odunu yongalarından kağıt hamuru ve kağıt üretim koşullarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Optimum pişirme parametrelerini belirlemek için kayısı odunu yongalardan sodyum borhidrür (NaBH4) ilaveli Kraft yöntemiyle 12 adet pişirme deneyi yapılmıştır. Pişirme koşullarında değişkenler NaBH4 (%0, 0.1, 0.3, 0.5) oranı ve pişirme süresidir (130, 150, 170 dk). NaBH4’ ün kağıt hamurunun toplam verimi, kimyasal, fiziksel ve optik özellikleri üzerine etkisi incelenmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda, ilave edilen NaBH4 oranına bağlı olarak toplam hamur veriminin %34.05 oranında arttığı, kappa numarasının ise %31.25 azaldığı tespit edilmiştir. Bu sonuçlara göre optimum değerler, %0.5 NaBH4 kullanılan ve pişirme süresi 170 dakika olan pişirmeden elde edilmiştir. Bununla birlikte, kopma uzunluğu, patlama indisi, yırtılma indisi, beyazlık ve parlaklık sırasıyla %52.72, %19.61, %13.11, %22.28 ve %25.32 oranında artış göstermiştir. Anahtar kelimeler: Kayısı, Sodyum borhidrür, Kağıt, Kağıt hamuru

Lakkaz enzimi,kofaktör olarak oksijen molekülünü kullanarak fenolik bileşikleri oksitleyen ve sonunda serbest radikaller üreten bir enzimdir. Ayrıca katalitik bölgesi, çok iyi korunmuş olan üç tip bakır merkezi içerir.Diğer avantajları arasındaher türlü ortamda çok çeşitli organizmalarda bulunabilirliği ve geniş substrat aralığına sahip oluşu yer alır. Bu avantajları sebebiyle lakkaz, endüstrininçeşitli alanlarında kullanılmaktadır. Bu çalışmadabakteriyal kaynaklı bir lakkaz enziminin, kağıt hamurunun ağartılmasındaki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Kağıt hamuru uygulamalarından evvel, lakkaz, pMA0911 vektörüne klonlandı, Bacillus subtilis WB800 hücresine transforme edildi ve ekspresyonu yapıldı. Optimum sıcaklığı 60ºC ve optimum pH'sı 4,5 olarak belirlendi ve enzim Kızılçam ağaçlarından elde edilen Kraft hamuruna ve atık kağıt hamuruna uygulandı. Kızılçam Kraft ve atık kağıt hamuru uygulamaları için, ağartma çalışmaları yapıldı. Degredasyon zonu, degredasyon oranı ve delignifikasyon dereceleri analiz edildi. Atık kağıdının delignifikasyon derecesi %5,15 kızılçam Kraft hamurununki ise %5,5 olarak belirlendi. Enzim uygulanan kağıtlara yırtılma, çekme, patlama indisi, gramaj, kalınlık, yoğunluk, kopma uzunluğu ve hacimlilik gibi fiziksel testler, ve optik testleri yapıldı. Lakkaz enzimi uygulamaları sonrasında, kağıdın parlaklığı Kappa numarası 12,97 olarak %56,86, atık kağıtta ise %56,77 arttırdığı görüldü. Lakkazın lignini zayıflatıcı etkisi, SEM görüntüleriyle de incelendi. Laccase is an enzyme that oxidizing phenolic substrates via using oxygen as a cofactor. The catalytic region of the enzyme includes three different types of coppermolecules that highly conserved. The stability of the laccase is quite higy because of the carbohydrates included in the enzyme structure. Some of the most important advantages of the laccase are existing in many different types of organisms and environments, and wide range of substrat specificity. These specificities make laccase an important enzyme for industrial applications. In this work we aimed to determine the effects of a bacterial laccase on bleaching of paper pulp. Cloning and expression of laccase into pMA0911 vector followed by paper bleaching analyses. Optimum temperature and pH of the enzyme was 60ºC and 4.5 respectively. Bleaching analyses were carried out with red pine Kraft pulp and waste paper pulp. Degredation zone, degredation rate and delignification rate were analysed. Delignification degree of waste water pulp was %5,1 and pine kraft pulp was %5,5. Some physical tests as laceration, soaking, blow out, grammage, thickness, intensity, rupture lenght and volume and optical tests were performed. The brightness of the paper was increased 56.86% for pine craft pulp and 56.77% for waste water pulp based on 12,97 kappa number. SEM was used for investigating the reducing effects of laccase on lignin. 114

Bu çalışmada doğalboyarmadde kullanılarak kağıt hamuru boyanması hedeflenmiştir. Bu amaçla;ülkemizde yaklaşık 6 milyon hektar yayılış alanı ile ilk sırada yer alanKızılçam (Pinus brutia) kabuğu veTürk mutfağında önemli yeri olan soğan (Alliumcepa) kabuğundan doğal boyarmadde elde edilme olanakları araştırılmıştır.Diğer taraftan, doğal boyarmaddelerin atık durumda olan lignoselülozikmaddelerden elde edilmesi ile atıkların faydaya dönüştürülmesi deamaçlanmıştır. Elde edilen doğal boyar maddelerle, mordanlı ve mordansız olarakkağıt hamuru boyanmıştır. Mordan olarak Al(SO4)2.12H2Okullanılmıştır. Laboratuar ortamında elde edilen kağıtlara spektroskopikanalizler yapılmıştır. Mordan ilaveli doğal boyalı kağıtların, mordansız doğalboyalı kağıtlara göre; hem görsel olarak hem de spektroskopik analiz verileriolarak daha iyi sonuçlar verdiği gözlenmiştir. Boyanmış kağıtların standarttest sonuçlarına göre bu boyarmaddelerin kağıt hamurunun boyanmasındakullanılabileceği kanaatine varılmıştır., In this study, it is aimed to dye paper pulp using natural dyestuff. For this purpose; natural dyestuff production possibilities of red pine bark (Pinus brutia) having spread area of approximately 6 million hectares in Turkey and onion skin (Allium cepa) having an important role in the Turkish cuisine were investigated. On the other hand, it is also aimed to obtain natural dyestuffs from waste lingo-cellulosic materials and to convert wastes to be utilized. The resulting natural dyestuffs were prepared with mordant and mordant free. Al(SO4)2.12H2O was used as mordant. Spectroscopic analyzes were performed on the papers obtained in the laboratory. According to results, both visual and spectroscopic analysis data showed better results for natural dyed paper with mordant added compared to mordant free natural dyed papers. According to the standard test results of the dyed papers, it was concluded that both types of dyestuff could be used for dyeing the pulp.

Hatay ilinde yetişen turunçgil posalarının ruminant beslemede alternatif yem kaynağı olarak kullanımı ve metan üretim kapasitesini belirlemek amacıyla; kuru madde (KM), pH, olması gereken pH (OlpH), fleig skoru (FS), ham kül (HK), ham protein (HP), ham yağ (HY), ADF, NDF, net gaz, net metan gazı, metabolik enerji (ME) ve organik madde sindirim derecesi (OMSD) içerikleri belirlenmiştir. Araştırma sonunda pH değerleri 2.72 ile 3.48 arasında bulunan turunçgil silajının düşük değerlere sahip olması nedeniyle uzun süre depolanabilir bir silaj türü olduğu söylenebilir. Turunçgil silajları metan gazı üretim kapasitesi açısından değerlendirildiğinde % 8.17 ile 11.23 arasında değerler almış olup; en düşük metan gazı içeriği kabuksuz greyfurt cinsinden en yüksek metan gazı içeriği kabuklu Washington cinsinden elde edilmiştir. Turunçgil silajlarının yonca, mısır gibi silaj türlerinin metan gazı içeriklerine (%16-18) göre daha düşük metan gazı üretim kapasitesine sahip olması nedeniyle atmosfer’e yayılan sera gazı etkisi bakımından düşük kapasiteli az zararlı bir silaj türü olarak değerlendirilebilir. Metan gazı üretim kapasitesi açısından kabuksuz turunçgil silajlarının kabuklu turunçgil silajlarına göre daha avantajlı olduğunu söylenebilir. Sonuç olarak meyve suyu üretim tesislerinde her yıl gelişi güzel etrafa dökülen binlerce ton turunçgil posaları yem maliyetini düşürmek, kötü koku oluşumunu ve çevre kirliğini önlemek amacıyla uygun şekilde katkı maddesi olmadan silolanıp hayvan beslemede kullanılabilir., In order to determine the use of citrus pulps grown in Hatay province as an alternative feed source in ruminant feeding and methane production capacity; Dry matter (DM), pH, required pH value, Fleig Score, Crude Ash (CA), Crude Protein (CP), Ether Extract (EE), ADF, NDF, net gas, net methane gas, methane gas, metabolic energy and organic matter digestibility contents were determined. Citrus silage, with the pH values between 2.72 and 3.48 due to its low pH content can be considered as a type of silage that can be stored for a long time. In terms of methane gas production capacity of citrus silage was found between 8.17-11.23% and the lowest methane gas content was found in peeled grapefruit type citrus the highest methane content was found in unpeeled Washington type. Citrus silages can be considered as a low harmful type of silage with low capacity in terms of greenhouse gas emission due to the lower methane gas production capacity of silage species such as alfalfa and corn (16-18%). In terms of methane gas production capacity, unpeeled citrus silages are more favorable than peeled citrus silages. As a result, thousands of tons of citrus fruit pulps, which are pouring out around every year in fruit juice production facilities, can be used in animal feeding without any additives in order to reduce feed costs and prevent bad smell and environmental pollution.

Çalışmada, pazar dışı kalma durumunda olan karpuzların kabuk, çekirdek ve etli kısımlarının tamamından katma değerli ve dayanıklı karpuz ürünlerini üretilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada hasatı üzerinden 15 gün geçmiş karpuzlardan karpuz suyu, karpuz püresi ve karpuz posası olmak üzere üç farklı ürün üretilmiştir. Bu ürünlerin hiçbir muamele yapılmamış olana taze grup, buhar basınçlı ısıl işlem uygulanmış olana asitsiz grup ve buhar basınçlı ısıl işlem + sitrik asit ilavesi uygulanmış olana da asitli grup adı verilmiştir. Çalışmada taze örneklerde, konserve işlemlerinden hemen sonra alınan örneklerde, 0., 30., 90. ve 180. gün depolanan örneklerde kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Karpuzlardan elde edilen ürünler posa, püre ve su olarak tanımlanmıştır. Konserve işlemlerinden hemen sonra alınan örneklerin (asitli ve asitsiz) sonuçlarına göre her iki muamelede de mikrobiyolojik açıdan pastörizasyon sağlanmıştır. Depolamanın 0., 30., 90. ve 180. günlerinde açılan konserve ürünlerinden alınan örneklerde mikroorganizma üreme durumları incelenmiştir. Asitli gruba göre asitsiz grupta daha yüksek toplam mezofilik aerobik bakteri (p, In the study, it was aimed to produce value-added and durable watermelon products from the rind, seeds and fleshy parts of the watermelons which are out of market. In the research, three different products were produced watermelon juice, watermelon puree and watermelon pulp from watermelons that were harvested 15 days ago. No treatment of these products was called fresh group, the steam pressurized heat treated group was called acid-free group and the steam pressurized heat treated + citric acid addition was called acidic group. In this study, chemical and microbiological analyzes were carried out on fresh samples, samples taken immediately after canning processes, samples stored at 0., 30., 90. and 180. days. The products obtained from watermelons are defined as pulp, puree and water. According to the results of the samples taken immediately after canning processes (with and without acid), pasteurization was provided microbiologically in both treatments. Microbiological reproduction status of the samples taken from the canned products opened on the 0., 30., 90. and 180. days of storage were examined. It was determined that total mesophilic aerobic bacteria (p

In this study, the effect of temperature, feed flow rate and biomass feed concentration parameterson gasification performance of kenaf biomass hydrolysate using continuous atmospheric catalytic vapour phase(AVPR) reforming system was examined. The effect of experimental parameters on the composition of gas productswere investigated using the RSM (Response Surface Methodology) method. One of the greatest advantages of thismethod that makes it possible to study the effect of gasification efficiency on several experimental parameters bycarrying out a few experimental studies. The results showed that temperature was main factor on hydrogen-rich gasproduction while other parameters (biomass feed concentration, feed flow rate) were secondary. As a result of theoptimazition, it was observed that the temperature should be above 295 °C, and the flow rate of 0.30 mL / min forhigh yield hydrogen., Bu çalışmada, kenaf hidrolizatının kesintisiz olarak atmosferik basınçta katalitik olarak buhar fazreformlama (AVPR) tekniği ile hidrojence zengin gaz üretim prosesinde sıcaklığın, hidrolizat akış hızının vebiyokütle konsantrasyonunun etkisi incelenmiştir. Deneysel parametrelerin gaz ürünlerin kompozisyonunaetkisi RSM (Response Surface Methodology: Cevap Yüzey Metodu) metodu kullanılarak araştırılmıştır. Bumetodun en büyük avantajlarından biri az sayıda deneysel çalışma yaparak, birden fazla deneysel parametreningazlaştırma verimine etkisinin incelemesini mümkün kılmasıdır. Deneysel sonuçlar sonucunda hidrojen verimiüzerine biyokütle konsantrasyonun, akış hızının ve bunların çeşitli kombinasyonlarının ikincil önemli parametrelerolduğunu gösterirken sıcaklığın ana faktör olduğunu göstermiştir. Yapılan optimizasyon çalışmaları sonucu yüksekoranda hidrojen eldesi için sıcaklığın 295°C’nin üzerinde, biyokütle hidrolizat akış hızının 0.30 mL/dk akış hızındaolması gerektiği gözlenmiştir.

Yüksek Lisans Tezi Bu çalışmada, Edirne'de satılan 5 farklı marka ambalajlı pirinçten alınan pirinç taneleri üzerinde gelişen tohumla taşınan mikrofungusların tespit edilmesi amaçlanmıştır. Her bir marka pirinç paketindeki pirinç taneleri, su agarı besi yeri ile petri kabı içerisinde bulunan ve distile su ile sulandırılmış kurutma kağıdı üzerine, steril bir pens yardımıyla yerleştirilmiştir. 25oC'de, 15 gün inkübasyonda bırakılan pirinç taneleri üzerinden izole edilen mikrofungusların teşhisi yapılmıştır. Su agarı besiyerine yerleştirilen pirinç tanelerinde üreyen mikrofungusların büyük bir bölümünü Penicillium türleri (% 60) oluştururken, distile su ile sulandırılmış kurutma kâğıdı üzerine yerleştirilen pirinç taneleri üzerinde üreyen mikrofungusların büyük bölümünü Aspergillus türleri (% 63.16) oluşturmuştur. Ayrıca Mucor cinsleri (% 22.86) de görülmüştür. Çalışmada, su agarı besi yerinde en fazla üreyen ilk üç mikrofungus türü; Aspergillus wentii (% 26.6), Penicillium italicum (% 26.6) ve Penicillium aurantiogriseum (% 13.3) iken, kurutma kâğıdında en fazla üreyen ilk üç mikrofungus türü, Aspergillus flavus (% 26.31), Aspergillus wentii (% 21.05) ve Aspergillus clavatus (% 15.79)'tur. Abstract In this research, it was aimed to specify the rice-borne microfungi developing on the rice grains taken from five different brands sales in Edirne market. Using sterilized pliers, the rice grains in each brands rice packages were placed on the blotting paper watered with distilled water in a petri dish and on the water agar. The microfungi isolated over the rice grains left in incubation at 250C for 15 days were identified. While a large part of the microfungi reproducing on the rice grains placed in the water agar was Penicillium species (60 %), a large part of the microfungi reproducing on the rice grains placed on the blotting paper watered with distilled water were Aspergillus species (63.16 %). In addition, Mucor species (22.86%) were also observed. In the research it was found that the first three microfungi species which reproduced most on the water agar medium were Aspergillus wentii (26.6 %), Penicillium italicum (26.6 %), Penicillium aurantio-griseum (13.3 %) while the first three microfungi species which reproduced most on the blotting paper were Aspergillus flavus (26.31 %), Aspergillus wentii (21.05 %) and Aspergillus clavatus (15.79 %).

Bu çalışmada ham madde ve arıtım prosesleri farklı olan iki kağıt fabrikası atık sularının kimyasal kompozisyonu ve deniz kestanesi embriyonik gelişimi üzerine olası etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla, her iki kağıt fabrikasından arıtma sistemine girmeden ve arıtma sonrası çıkış suları alınmıştır. Ayrıca bu iki fabrikanın çıkış sularının deşarj edildiği Nif Çayı'ndan da su örneği alınmıştır. Su örneklerinin kimyasal analizleri standart metotlara göre yapılmıştır. Toksisite ise deniz kestanesi embriyo ve spermleri filtre edilmiş deniz suyunda belli oranlarda seyreltilmiş kağıt fabrikası atık sularına maruz bırakılarak belirlenmeye çalışılmıştır. Sonuçlar ham atık suların arıtılmış atık sulara oranla deniz kestanesi embriyonik gelişimi üzerine daha toksik ve fabrikalar arasında da farklılıklar olduğunu göstermiştir. Atık su konsantrasyonu arttıkça embriyotoksik etkinin de artığı gözlenmiştir.Anahtar sözcükler: Kağıt fabrikası, deniz kestanesi, spermiyotoksisite, embriyotoksisite In this study waste water from two paper mills? which differs from each other with raw material and treatment process, chemical compositions and possible effects on sea urchin embryonic development has been studied. For this purpose waste water samples from two paper mill before entering treatment system and after treatment have been collected. Besides this water samples from Nif Stream which is discharge water for these two paper mills have been taken. For making chemical analyses of water samples standard methods has been followed. Toxicity has been determined by rearing sea urchin embryos and sperms into paper mill effluents that diluted with certain amounts of filtered sea water. The sea urchin bioassay results were pointed out that raw wastewater toxicity is higher than treated one. With the increase of effluent concentration, increase of embriotoxicity was observed, too.KEYWORDS: Paper industry, deniz kestanesi, spermiotoxicity, embriyotoxicity 92

Wood is a preferred important material due to having many advantages for many uses. However, wood is degraded by time under the effects of biotic and abiotic factors. Therefore, wood should be protected from fungi, insects and other climate factors. Among these, heat treatment methods increase the durability of wood properties. Especially, oil heat treatment improves the dimensional stability and color stability in a positive direction. Thus, wood can be used for garden furniture or siding. In this study, water based varnish and paint were applied on oil heat treated scots pine (Pinus sylvestris L.) wood. Effects of oil heat treatment on adhesion strength and hardness of varnish and paint films were determined. Results showed that hardness of varnish layers (38) on oil heat treated scots pine wood is higher than paint layers (25.6), Ahşap sahip olduğu bazı iyi avantajları sayesinde birçok kullanım yerinde tercih edilen önemli bir malzemedir. Ancak, biyotik ve abiyotik faktörlerin zaman içerisindeki etkisiyle ahşapta bazı bozulmalar görülmektedir. Bu yüzden, ahşabın mantar, böcek ve diğer iklim koşullarının etkilerinden bazı yöntemler ile korunması gerekmektedir. Örneğin, ısıl işlem ahşabın bazı özelliklerini olumlu yönde artırmaktadır. Özellikle, yağlı ısıl işlemin ahşabın boyutsal kararlılığı ve renk kararlılığını iyileştirdiği görülmektedir. Bu sayede ahşap, bahçe mobilyalarında ya da dış cephe kaplamalarında kullanılabilmektedir.Bu çalışmada, bezir yağı ile ısıl işlem görmüş sarıçam (Pinus sylvestris L.) odunlarından hazırlanan deney numunelerine, su bazlı vernik ve su bazlı boya tatbik edilerek, yapışma ve sertlik performansları belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, bezir yağı ile ısıl işlem gören sarıçam odunlarında, vernik katmanı sertlik değerleri, boya katmanı sertlik değerlerinden yüksek çıkmıştır.

Yüksek Lisans Tezi Bu çalışmada Trakya Bölgesi’nde doğal olarak yetişen ve yenilebilen Boletus edulis, Craterellus cornupioides, Hydnum repandum, Cantharellus cibarius, Amanita caesarea, Lactarius deliciosus, Agaricus campestris, Pleurotus eryngii türü yabanıl mantarlar ile kültürü yapılan Pleurotus ostreatus ve Agaricus bisporus mantarlarının endüstriyel açıdan önemi olan amilaz, selülaz, ksilanaz, pektinaz, kitinaz ve ß- glukozidaz enzim aktiviteleri incelendi. Bu amaçla, öncelikle her bir enzimatik reaksiyona özgü standart grafikler hazırlandı, daha sonra tüm mantar örneklerinin asetat tamponunda hazırlanan doku homojenatlarından kaba enzimleri elde edildi. Elde edilen kaba enzimler spesifik substratları ile inkübe edilerek ürünlerin oluşumu sağlandı. Açığa çıkan ürün miktarı spektrofotometrik olarak ölçülüp, standart grafiklerin yardımıile enzim aktiviteleri hesaplandı. Elde edilen bulgulara göre, Pleurotus ostreatus (istiridye) mantarının test edilen mantarlar içinde en yüksek ksilanaz (230±1.89 U/mL), pektinaz (173±2.6 U/mL) aktivitesine sahip olduğu belirlendi. Maksimum, selülaz (CMCaz) (148±1.25 U/mL), kitinaz (128±2.52 U/mL) ve ß-glukozidaz (74±0.305 U/mL) aktivitelerine, Boletus edulis (çörek)’in sahip olduğu gözlendi. En yüksek amilaz (156.6±0.51 U/mL) enzim aktivitesi ise, Lactarius deliciosus (kanlıca) mantarında saptandı. Selülaz, ksilanaz, ß- glukozidaz, pektinaz, kitinaz ve amilaz enzimlerinin çalışılan tüm mantar türlerinde değişen oranlarda aktivite gösterdiği belirlendi. Kitinaz enziminin sadece Hydnum repandum (sığırdili), Craterellus cornupioides (borazan) ve Agaricus bisporus (kültür) mantarlarında aktivite göstermediği, ancak diğer mantar türlerinde aktivite gösterdiği saptandı. Abstract In this study, amylase, cellulase, xylanase, pectinase, chitinase and ß-glucosidase enzyme activities that are important from an industrial point of Boletus edulis, Craterellus cornupioides, Hydnum repandum, Canthrellus cibarius, Amanita caesarea, Lactaricus delicious, Agaricus campestris, Pleurotus eryngii which are edible mushrooms grows wild in the Thrace Region and of cultivated mushrooms Pleurotus ostreatus and Agaricus bisporus were investigated. For this purpose, first, an enzymatic reaction-spesific standart charts were prepared, then the crude enzymes prepared from homogenates of all mushroom samples were obtained in acetate buffer. The obtained crude enzymes were incubated with spesific substrates and the formation of products were achieved. The amount of product emitted measured spectrophotometrically and their enzyme activities were calculated with the help of standard graphics. According to the findings, Pleurotus ostreatus (oyster) were determined to have the highest xylanase (230±1.89 U/mL), pectinase (173±2.6 U/mL) activity among the tested mushrooms. Maximum cellulase (CMCase) (148±1.25 U/mL), chitinase (128±2.52 U/mL) and ß-glucosidase (74±0.305 U/mL) activity of Boletus edulis (muffin) owned was observed. The highest amylase activitiy (156.6±0.51 U/mL) was detected in the mushroom Lactarius deliciosus (bloody). Cellulase, xylanase, pectinase, ß-glucosidase, chitinase and amylase enzymes were determined in varying proportions studied in all mushroom species. Chitinase activity wasn’t observed only Hydnum repandum (anchusa), Craterellus cornupioides (trumpet) and Agaricus bisporus (cultivated mushroom), but was detected to be active in other mushroom species.

In this study, changing effect of water-soluble varnishes on red color tone in different wood materials which were colored with water-soluble wood stains in brown tone has been researched. For this purpose, samples which were prepared from the Oriental beech (Fagus orientalis L.), Sessile oak (Quercus petreae L.) and Scots pine (Pinus sylvestris L.) woods in accordance with TS 53 and TS 2470, after being colored with aniline, ready-mix and chemical stains according to ASTM-E 1347-97, were coated with one-component and two-component waterborne varnishes according to ASTM-D 3023. Color changes were determined in accordance with ASTM 2244. According to research results, the highest color change in red color tone was obtained on oak wood colored with ready-mix stain and after coated with one-component waterborne varnishes; and the lowest change was obtained on Scots pine wood colored with chemical stain and after coated with two-component varnishes. Keywords: Red color tone, Waterborne varnishes, Water-soluble stains, Wood material

uı ÖZET Bu çalışmada, kağıt fabrikasının klorlu fenolik bileşikler içeren atıksuyunun albino fareler (Mus musculus) üzerine olan toksik etkileri araştırılmıştır. Çalışmada lagün girişi ve çıkışı olmak üzere, atıksu doğrudan ve bu sudan elde edilen distilatlar da içme suyu olarak deneyde kullanılan farelere verilmiştir. Uygulama 5, 15, 30, 60, 90 ve 120 günlük sürelerle yapılmıştır. Her uygulama süresi için kontrol gruplarına sadece çeşme suyu verilmiştir. Bütün gruplardaki fareler, normal pelet yem ile beslenmiştir. Çalışma süresince, günlük olarak tüketilen yem ve su ile alman fenol miktarları ve de haftalık olarak vücut ağırlıkları kaydedilmiştir. Deney sürelerinin sonunda, farelerden alman kan örneklerinde hematolojik analizler yapılmış ve karaciğerden alman doku örneklerinde ise glikojen miktarları tayin edilmiştir. İç organlar morfolojik olarak incelenmiş ve dokuların ağırlıkları tek tek saptanmıştır. Bütün gruplardaki farelerin karaciğer, böbrek ve dalak dokuları histopatolojik olarak incelenmiştir. Uygulama sürelerine ve gruplara bağlı olarak değişkenlik göstermekle birlikte farelerde atıksuya genel bir cevap olarak, hematokrit, hemoglobin ve eritrosit miktarlarmdaki azalmayla belirgin anemik durum görülmüştür. Karaciğer glikojen depolama kapasitelerinde düzensizlik, dokuların ağırlıkları ve morfolojik görünümlerinde farklılık saptanmıştır. Yapılan histopatolojik incelemeler sonucunda, uygulama gruplarında karaciğer hücrelerinde pleomorfizm, karyomegali, Kupffer hücrelerinin sayısı ile kan hücre ve plazmasında artış görülmüştür, özellikle damar çevresinde ve yer yer doku içinde mononüklear hücre infiltrasyonu saptanmıştır. Böbrekte tübül yapılarında bozulmalar, mononüklear hücre toplulukları ve konjesyona rastlanmıştır. Dalakta megakaryosit sayısında, kanIV hücre ve plazması ile pigmentlerinde artış görülmüştür. Kırmızı ve beyaz pulpanm yapısındaki düzensizlik de belirgin olarak gözlenmiştir. Sonuç olarak, atıksuyun özellikle içerdiği klorlu fenolik bileşiklerin, albino fareler üzerinde toksik etkilerinin olduğu anlaşılmıştır. İncelenen parametreler yönünden, lagün girişi sularının daha belirgin toksik etkilere yol açması, lagünde bekletilen süre içerisinde toksisitenin azaldığı düşüncesini kesinlik kazandırmıştır. ABSTRACT In this study, the toxic effects of paper mill effluents containing chlorophenolic compounds were investigated in albino mice (Mus musculus). The waste waters from lagoon input and output and distilates which were obtained from this water were directly given to mice 5, 15, 30, 60, 90 and 120 days as drinking water. Control groups received only tap water. During the experimental periods, amounts of food and water consumed and taken amounts of phenol were recorded daily, where as weight of each mouse was recorded weekly. At the end of the experiments, hematological analysis of blood samples from the animals and quantitative glycogen analysis of liver samples were assayed for all groups. In addition, tissues were examined morphologically and each tissue weight was recorded. The kidneys, livers and spleens from all groups of mice were examined histopathologically. Although, these parameters varied with respect to the duration time of waste water application and group type, we found anemia, because of the decreased amounts hematocrit hemoglobine and erytrocyte. In addition, differences in glycogen storage capacity of livers and changes in both of morphology and weights of tissues were detected, assumedly as general reactions to the waste water application. A phemenon of pleomorphism and karyomegali in liver cells was detected histologically. The amounts of Kupffer and blood cell and plasm were increased. Infiltration of mononuclear cells especially around the veins and some localities in liver were observed. In kidneys, the degeneration of the tubular structures, mononuclear cell infiltration and congestion were observed. It was seen that the amounts of megakaryocytes, the blood cells, plasmVI and pigments were increased in spleen. In addition, changes in the structural composition levels of red and white pulp were determined. Consequently, it is clear from this study that waste water and especially it's chlorophenolic compounds have important toxic effects on albino mice. Investigated parametres clearly showed that the lagoon input water has more evident toxic effects than lagoon output water, which gives strength, to the thought that toxic effects of lagoon water decrease with increasing waiting time in lagoon. 103

Kâğıt ve kâğıt hamuru endüstrisi, dünyadaki en büyük ve aynı zamanda en kirleticiendüstrilerden birisi olarak kabul görmektedir. Kâğıt ve kâğıt hamuru üretimi sonucundaaçığa çıkan ve yüksek pH, KOİ ve BOİ'ye sahip bir atık su olan siyah likör, çevreaçısından son derece tehlikeli ve organizmalar üzerinde genotoksik, kanserojenik veklastojenik etkilere sebebiyet veren bir kirleticidir. Bu açıdan çalışmada kullanılan Bacillusmegaterium ve Bacillus licheniformis bakterilerinin, bu atık suyun biyoremidiasyonundapotansiyel birer organizma oldukları düşünülmektedir.Optimum koşullarda ve negatif kontrolle kıyaslandığında B. megaterium ve B.licheniformis bakterilerinin sırasıyla, ~%11 ve ~%16 oranında rengi giderdiği ve ~%13 ve~%14 oranında lignini degrede ettiği tespit edilmiştir. Maksimum renk giderimi ve lignindegredasyonu 72 saat sonunda kızılçam siyah likörüyle gerçekleştirilen altı günlükoptimizasyon çalışmaları neticesinde tespit edilmiştir. Ayrıca, bu bakterilerdeki lignolitikpotansiyelin varlığı moleküler düzeyde yapılan çalışmalarla aydınlatılmıştır. Bu bakterilereait DyP-tipi peroksidaz enzimleri klonlanmıştır. The paper and pulp industry is recognized as one of the largest and also the mostpolluting industries in the world. Black liquor which is a wastewater with high pH, CODand BOD and produced by paper and pulp industries, is a pollutant which is verydangerous for the environment and causes genotoxic, carcinogenic and clastogenic effectson organisms. In this respect, Bacillus megaterium and Bacillus licheniformis bacteria usedin this study are thought to be potential organisms in bioremediation of this wastewater.It was determined that B. megaterium and B. licheniformis bacteria were removedcolor by ~11% and ~16% and degraded lignin by ~13% and ~14%, respectively, underoptimum conditions and compared to the negative control. Maximal decolorization anddegradation was observed after 72 cultivation hours mostly by the six-day optimizationstudies with red pine pulp black liquor. In addition, the presence of lignolytic potential inthese bacteria was investigated with zymography and molecular studies. DyP-typeperoxidase enzymes in these bacteria were cloned. 75

Bu çalışmada bakteriyel kaynaklı ligninolitik enzimler olan KpnGST, BmgLac ve RjoLip genleri füzyon ve operon düzeni oluşturacak şekilde klonlanarak ifade edildi ve biyokimyasal özellikleri belirlendi ve kızılçam kraft ve atık kağıt hamurları üzerinde optimize edildi. Optimize edilen enzimlerin tekli, ikili, üçlü ve füzyon protein formlarında her iki kağıt hamurunda ağartma dizinleri gerçekleştirilerek elde edilen kağıtların fiziksel ve optik özellikleri belirlendi. Kızılçam hamuruna uygulanan TCF ağartma dizini sonunda delignifikasyon derecesi füzyon proteininde %68,11'den %76,62'ye, üçlü enzim kombinasyonunda %69,75'den %79,18'e yükseldiği tespit edildi. Atık kağıt hamuruna yapılan TCF ağartma dizini sonucunda delignifikasyon derecesi füzyon proteininde %61,88'den %73,69'a, üçlü enzim kombinasyonunda %60,89'dan %74,65'e yükseldiği tespit edildi. Ligninolitik enzimlerle muamele edilen kızılçam hamurlarından elde edilen kağıtların ISO parlaklık değerlerinde füzyon ve üçlü enzim kombinasyonu için sırasıyla %20,21 ve %22, atık kağıt hamurlarından elde edilen kağıtların ISO parlaklık değerlerinde ise füzyon ve üçlü enzim kombinasyonu için sırasıyla %15,2 ve %16,66 oranında artış meydana geldiği belirlendi. In this study, the genes encoding for KpnGST, BmgLac and RjoLip, which are bacterial ligninolytic enzymes, were cloned in both fusion and operon form, expressed and biochemical properties of the enzymes were determined and have been optimized over pine kraft and waste paper pulps. Enzymes were treated with pine kraft and waste paper pulps in single, double and triple combination. The bleaching sequences of pulps were carried out and physical and optical properties of pulps were determined. TCF bleaching sequnce of pine kraft pulp analyses were resulted as the delignification rate is increased from 68.11% to 76.62%, 69.75% to 79.18% for fusion form, triple enzyme combination, respectively. TCF bleaching sequnce of waste paper pulp analyses have showed that the delignification rate is increased from 61.88% to 73.69%, 60.89% to 74.65% for fusion form, triple enzyme combination, respectively. The ISO brightness value of the enzymes treated with pine kraft pulps were increased as 20.21% and 22% for fusion form and triple enzyme combination respectively. In the same way, the ISO brightness value of the enzymes treated with waste paper pulps were increased as 15.2% and 16.66% for fusion form and triple enzyme combination respectively. 133

Phenylketonuria (PKU), is a disease caused by the failure of phenylalanine metabolization and resulting accumulation at blood and other body fluids causing brain damage. Despite periodic phenylalanine monitoring is a necessity for PKU patients; due to being a time consuming test with high costs and requirement of analytical grade equipment along with trained personnel, it is not widely accessible especially at the rural areas where the disease is more common. Porous structure, precisely controllable surface properties and easy biological modification makes paper a commonly used material in biology, especially in sensor applications. One of the most widely used fabrication methods for preparation of paper based microfluidic systems is inkjet printing. This method enables fast and vast production of test systems with very high pattern resolution and repeatability with regant volumes as low as picoliters per test strip. The first stage of detection mechanism which is an enzymatic process, is the reaction between phenylalanine and phenylalanine dehydrogenase in the presence of NAD+. This reaction results with reduction of NAD+ to NADH. In the second stage, NADH is oxidized again by mPMS and produce formazan as end-product. Consequently the amount of produced formazan is a function of the input phenylalanine concentration. Significantly different color of formazan comparing all the input samples and by-products allow us to detect formazan quantity on test specimen therefor input phenylalanine concentration. Calculated limit of detection for ink-jet printer fabricated test system is 4.01 mg/dL. Colorimetric response time is calculated as 8 minutes while fabrication time is reduced to 5 minutes. By printer fabrication, the ability to control spraying ratio electronically enables us to control the reactant concentration resulting a better control over the linear range of test system which is 0-22 mg/dL. Same feature also drastically improve sensor-to-sensor repeatability. Within this study; a low cost and fast responsive test system with minimal fabrication requirement has been successfully developed which can identify monitor required phenylketonuria, mid-hyperalaninemia, mid-phenylketonuria and classic phenylketonuria with colorimetric technique with high trust rate. Fenilketonüri (FKU), fenilalaninin metabolize edilememesi, kanda ve diğer vücut sıvılarında artması sonucu kişinin beyninde hasara sebep olan bir hastalıktır. Hastalığa sahip bireylerde kan fenilalanin seviyesinin düzenli aralıklarla takibi zorunlu olup, bu testler zaman alıcı, yüksek maliyetli ve uygulamadaki teknik zorluklar ile teknik ekipman ve uzman personel gerektirmesi nedeniyle özellikle hastalığın yaygın olduğu kırsal kesimlerde yeterince uygulanabilir değildir. Gözenekli yapısı, yüzey özelliklerinin geniş bir ölçekte kontrol edilebilmesi ve istenilen uygulamaya göre biyolojik olarak kolay modifiye edilebilmesi nedeniyle kağıt, sensör uygulamaları başta olmak üzere çeşitli biyolojik çalışmalarda sıklıkla kullanılan bir sistemdir. Kağıt tabanlı mikroakışkan sistemlerin üretiminde kullanılan en temel yöntemlerden biri mürekkep püskürtmeli yazıcılardır. Bu yöntemde yazıcı, pikolitre mertebesine kadar inen test sistemi başına örnek sarfiyatı ile, yüksek keskinlik ve tekrarlanabilirlik ile istenilen molekülün test sistemine aktarılmasını sağlar. Üretilen test kiti üzerinde gerçekleştirilen enzimatik ve kolorimetrik reaksiyonlar kapsamında, fenilalanin dehidrojenaz enzimi NAD+ varlığında fenilalanin ile tepkimeye girmektedir. Açığa çıkan NADH, reaksiyonun ikinci basamağında mPMS ile yükseltgenerek son ürün olarak formazan üretmektedir. Ortamdaki fenilalanin derişimine bağlı olarak üretilen formazan miktarı test bölgesinde mor tonlarında bir renk değişimine sebep olmakta ve renk seviyesinin optik karakterizasyon yöntemiyle analizi sonucu fenilalanin derişimi tayinine imkan sağlamaktadır. Yazıcı ile üretilen test sistemi için hesaplanan tayin sınırı 4.01 mg/dL olarak ölçülmüştür. Cihazın kolorimetrik cevap süresi 8 dakika olarak hesaplanırken, toplam üretim süresi 5 dakikaya düşürülmüştür. Püskürtme oranlarının elektronik olarak kontrol edilebilmesi üretim sırasında reaktif madde derişimini daha hassas bir şekilde ayarlama imkanı yaratmış; bu durum da test kitinin doğrusal olarak çalıştığı derişim aralığı olan 0-22 mg/dL bölgesini kontrol etme yetisi kazandırırken, bağımsız üretilen kitler arasındaki ölçüm tekrarlanabilirliğini arttırmıştır. Sunulan tez çalışması ile fenilketonüri hastalığının takip gerektiren seviyesi, orta hiperfenilalaninemi, orta dereceli fenilketonüri ve klasik fenilketonüri olmak üzere dört ayrı derecesini kolorimetrik olarak anlamlı bir şekilde ölçmesinde kullanılmak üzere üretimi kolay, maliyeti düşük, cevap süresi hızlı bir test sistemi başarıyla geliştirilmiştir.

Bu çalışmada, GAP bölgesinde şark çıbanı vakalarının yoğun olduğu bilinen Diyarbakır ilinde, tatarcık türlerinin tespiti, dağılımları ve biyo-ekolojilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Diyarbakır'da Ocak 2014- Ekim 2014 tarihleri arasında üç farklı örnekleme yöntemi kullanılarak (ışık tuzağı, yağlı kağıt tuzak ve aspiratör) 2114 tatarcık örneği toplanmış olup, Phlebotomus cinsine ait 7 tür ve Sergentomyia cinsine ait 2 tür olmak üzere toplam 9 tatarcık türünün yayılış gösterdiği saptanmıştır. Phlebotomus cinsi türlerinden P. sergenti 676, P. papatasi 538, P. perfiliewi 280, P. neglectus 137, P. galileus 122, P. halepensis 123, P. major 101 birey sayısına sahipken; Sergentomyia cinsi türlerinden S. theodori'nin 81, S. adleri'nin ise 56 birey sayısına sahip olduğu görülmüştür. Çalışma alanı genelinde, P. sergenti % 32 bolluk oranı ile en bol, P. papatasi, % 25 oranıyla ikinci ve P. perfiliewi, % 13 bolluk oranıyla üçüncü derecede bol bulunan tür olarak saptanmıştır. Diğer türler ise sırasıyla; P. neglectus (% 6), P. galilaeus (% 6), P. halepensis (% 6), P. major (% 5), S. theodori (% 4), S. adleri (% 3), şeklinde bulunmuştur. Tatarcık türlerinin mevsimsel popülasyon dinamizmlerine bakıldığında, nisan ayında ortaya çıktıkları ve kasım ayında ortadan kalktıkları tespit edilmiştir. Dişi bireyler daha çok ışık tuzağında çok yakalanırken, erkek bireyler ise oransal olarak yağlı kağıt tuzakla yakalanmıştır. Çalışma alanı olan Diyarbakır'da P. sergenti ve P. papatasi türlerinin vektör türler olarak önemli olabileceği sonucuna varılmıştır. In this study, it is aimed to research bioecology, distrimination and determination of sandfly species of GAP region in Diyarbakır Province of Turkey, the hot spot for the Leishmaniasis disease. In 2014, Diyarbakır between the months of January and October; 2114 sandfly samples were collected using three different sampling methods (through light trap, sticky paper trap and aspirator) and it has been detected that a total of 9 sandfly species making up of 7 Phlebotomus and 2 Sergentomyia have continued to spread out in the mentioned area. It has observed that as kind of phlebotomus species while P. sergenti has 676, P. papatasi has 538, P. perfiliewi has 280, P. neglectus has 137, P. galileus has 122, P. halepensis has 123, P. major has 121 individuals; S. theodori as a kind of Sergentomyia species has 81 and S. adleri has 56 individuals. All in all, it has been found that P.sergenti has the most abundant rate with 32%, P. papatasi is the second with 25% and P. perfiliewi is the third one with 13% ratio in the study area. The other ones found respetively are P.neglectus (% 6), P.galilaeus (% 6), P. halepensis (% 6), P.major (% 5), S.theodori (% 4), S.adleri (% 3). When we take the seasonal population dynamism of sandfly species into consideration, we have found that they generally come in sight in April and disappear in November. Female species of them have been mostly caught through light trap; however, male ones have been mostly caught by the way of using sticky paper trap. To sum it up, it has been concluded that species of P. sergenti and P. papatasi can be important vector species regarding our study area of Diyarbakır. 90

The present paper provides an updated taxonomic list of sipunculan species known from the coasts of Turkey. A total of 21 species belonging to 5 families have been reported from the region. Eighteen species were determined in the Levantine Sea, 17 species in the Aegean Sea, 6 species in the Sea of Marmara, and a single species in the Black Sea. The family Golfingiidae had the majority of species (8 species, 38%), followed by Phascolosomatidae (5 species, 24%), Aspidosiphonidae (4 species, 19%), Phascolionidae (3 species, 14%), and Sipunculidae (1 species, 5%), respectively. The hotspot areas for the sipunculan species richness were Anamur (12 species) and the Fethiye-Gocek Specially Protected Area (11 species) in the Levantine Sea, and Izmir Bay (10 species) in the Aegean Sea. Four alien species [Nephasoma (N.) eremita, Apionsoma (A.) misakianum, Aspidosiphon (A.) mexicanus, and Aspidosiphon (A.) elegans] have been encountered from the region, of which A. (A.) misakianum was the most common species. This paper also gives a brief description of all species together with figures and distributional features.

Bu çalışmada yeni sentezlenmiş bazı geçiş metal komplekslerinin ve aminofosfin bileşiğinin biyolojik aktiviteleri antimikrobiyal, antioksidan ve mutajenite aktiviteleri açısından incelenmiştir. Antimikrobiyal aktivite incelenmesinde kağıt disk difüzyon deneyi kullanılarak patojen olduğu bilinen beş farklı mikroorganizma olan iki Gram (-) negatif Escherichia coli ve Pseudomonas aeruginosa, iki Gram (+) pozitif Staphylococcus aureus ve Streptococcus pyogenes, ve fungi Candida albicans üzerinde kağıt disklerin çevresinde oluşan inhibisyon zon çapları belirlenerek denenmiştir. Elde edilmiş sonuçlara göre VT6 test bileşiği Escherichia coli ve Pseudomonas, VT8 test bileşiği Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, ve Candida albicans ve VT5, VT7 ve VT9 test bileşikleri Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, ve Candida albicans mikroorganizmaları üzerinde zayıf antimikrobiyal aktivitesinin olduğu belirlenmiştir. Antioksidan aktivite DPPH serbest radikal süpürme aktivitesi yardımıyla incelenmiştir. Pozitif (BHA, BHT ve AA) kontrollerin sonuçları ile karşılaştırılan test bileşiklerinin aktivite sonuçlarına göre VT5, VT6 ve VT7 test bileşiklerinin orta, VT9 test bileşiğinin iyi ve VT8 test bileşiğinin güçlü antioksidan aktiviteye sahip olduğu belirlenmiştir. Mutajenite Ames/Salmonella mikrozom deneyi kullanılarak S9 mix (+) varlığında ve S9 mix (-) yokluğunda belirlenmiştir. Aktivite TA98 ve TA100 Salmonella mutant bakterileri üzerinde incelenmiştir. Aktivite sonuçlarına göre VT5 test bileşiği S9 mix (-) yokluğunda hem TA98 hem de TA100 üzerinde non-mutajenik fakat S9 mix (+) varlığında hem TA98 hem de TA100 üzerinde mutajenik, VT6 test bileşiği S9 mix (-) yokluğunda hem TA98 hem de TA100 üzerinde mutajenik fakat S9 mix (+) varlığında TA98 üzerinde non-mutajenik ve TA100 üzerinde mutajenik, VT7 test bileşiği S9 mix (-) yokluğunda hem TA98 hem de TA100 üzerinde mutajenik fakat S9 mix (+) varlığında hem TA98 hem de TA100 üzerinde non-mutajenik, VT8 test bileşiği S9 mix (-) yokluğunda hem TA98 hem de TA100 üzerinde non-mutajenik fakat S9 mix (+) varlığında TA98 üzerinde non-mutajenik ve TA100 üzerinde mutajenik olduğu gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Geçiş metaller, Disk difüzyon, DPPH, Ames testi, Mutajenite. In this study, the biological activities of some newly synthesized transition metal complexes and aminophosphine compound have investigated via antimicrobial, antioxidant and mutagenicity activities. Paper disk diffusion assay was using to determine antimicrobial activity of tested compounds against five certain pathogen microorganisms, two Gram (-) negative Escherichia coli and Pseudomonas aeruginosa, two Gram (+) positive Staphylococcus aureus and Streptococcus pyogenes and a fungi Candida albicans, determined by evaluating of inhibition zone radius that occurred around paper disks. Results of inhibition zones showed that VT6 tested compound has a poor antimicrobial activity on both Escherichia coli and Pseudomonas, VT8 tested compound has a poor antimicrobial activity on Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Candida albicans and VT5, VT7, VT9 tested compounds have a poor antimicrobial activity on Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, and Candida albicans microorganisms. Antioxidant activity of tested compounds determined by scavenging activity of DPPH free radical. As comparison results of both tested compounds and positive (BHA, BHT and AA) controls, VT5, VT6 and VT7 tested compounds have a middle, VT9 tested compound has a good and VT8 tested compound has a powerful antioxidant activity against DPPH. Mutagenicity activity has examined by using Ames/Salmonella microsome assay both in presence and absence of S9 mix. The activity examined both on TA98 and TA100 Salmonella mutant bacteria. The results showed that VT5 tested compound has a non-mutagenic activity on both TA98 and TA100 in absence of S9 mix (-) but has a mutagenic activity on both TA98 and TA100 in presence of S9 mix (+), VT6 tested compound has a mutagenic activity on both TA98 and TA100 in absence of S9 mix (-) but has a non-mutagenic activity on TA98 and has a mutagenic activity on TA100 in presence of S9 mix (+), VT7 tested compound has a mutagenic activity on both TA98 and TA100 in absence of S9 mix (-) but has a non-mutagenic activity on both TA98 and TA100 in presence of S9 mix (+), VT8 tested compound has a non-mutagenic activity on both TA98 and TA100 in absence of S9 mix (-) but has a non-mutagenic activity on TA98 and has a mutagenic activity on TA100 in presence of S9 mix (+). Key Words: Transition metals, Disk diffusion, DPPH, Ames test, Mutagenicity. Bu tez 11-FF-33 numaralı proje ile Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından desteklenmiştir.

Phlebotominae alt familyasına ait kum sineklerinin Aydın ili ve civarındaki dağılım ve çeşitliliğini belirlemek üzere Nazilli, Köşk ve Sultanhisar ilçelerine bağlı 9 farklı köyde Haziran 2011, Temmuz ve Ağustos 2012 tarihlerinde örnekleme çalışmaları yapılmıştır. Örnekleme yerleri belirlenirken Adnan Menderes Üniversitesi Hastanesine başvuran hastaların yaşadığı köyler dikkate alınmıştır. Çalışmada ışık tuzakları ve yağlı kağıt tuzaklar kullanılmıştır. Tuzaklar günbatımı saatlerinde yerleştirilmiş ve ertesi gün gündoğumu saatlerinde toplanmıştır. Işık tuzaklarıyla 459, yağlı kağıtlarla ise 1.165 olmak üzere toplam toplam 1624 kumsineği yakalanmıştır. Yapılan morfolojik incelemeler sonucunda bu örneklerden ışık tuzaklarıyla yakalananların 248 tanesinin dişi, 211 tanesinin ise erkek olduğu belirlenmiştir. Yağlı kağıtlar kullanılarak yakalanan bireylerden ise 475 dişi, 690 erkek elde edilmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda yakalanan bireylerin Phlebotomus ve Sergentomyia cinslerine ait oldukları belirlenmiştir. Tür düzeyinde yapılan teşhisler sonucunda Phlebotomus cinsine ait 7 farklı tür (Phlebotomus papatasi, P. tobbi, P. simici, P. similis, P. brevis, P. alexandri, P. neglectus/syriacus), Sergentomyia cinsine ait ise 2 tür (Sergentomyia. dentata, S. minuta) tespit edilmiştir. Toplamda P. papatasi türüne ait 150 (79♀, 71♂), P. tobbi türüne ait 193 (130♀, 63♂), P. neglectus/syriacus türüne ait 182 (48♀,134♂), P. similis türüne ait 22 (12♀, 10♂), P. simici türüne ait 42 (13♀, 29♂), P. brevis türüne ait 4♀, P. alexandri türüne ait 3 (1♀, 2♂), S. dentata türüne ait 1.010 (426♀, 584♂) ve S. minuta türüne ait 18 (10♀, 8♂) birey saptanmıştır. Cins ve altcins düzeyinde bakıldığında Phlebotomus cinsine ait 596, Paraphlebotomus altcinsine ait 25, Larroussius altcinsine ait 375, Adlerius altcinsine ait 46, Sergentomyia cinsine ait ise 1028 birey tespit edilmiştir. An extensive survey was conducted to determine the diversity and distribution of sandflies belonging to Phlebotominae subfamily in 9 different areas of Nazilli, Köşk and Sultanhisar towns of Aydin region. Samples were collected in between June and July 2011 and August 2012. Villages of the patients who applied to Adnan Menderes University hospital were considered at determining the sampling sides. Light traps and sticky papers were used to collect sandflies. The traps were established at sunset and collected next day early in the morning. Totally 1624 sandflies were collected with light traps (459) and sticky papers (1.165). Morphological studies showed that collected sandflies with light traps consisted of 248 females and 211 males, whereas 475 female and 690 male individiuals were obtained from sticky papers. It was determined that collected sandflies were belong to genera Phlebotomus and Sergentomyia. After taxonomic studies, 7 different species belong to genus Phlebotomus (Phlebotomus papatasi, P. tobbi, P. simici, P. similis, P. brevis, P. alexandri, P. neglectus/syriacus) and two species belong to genus Sergentomyia (Sergentomyia. dentata, S. minuta) were determined. 89

Seed viability and germination success are very important in protecting both rare and endangered species. In this study, it was aimed to solve the problems of seed viability, germination, and adaptation to the acclimatization of Astragalus oksutdagensis (Fabaceae), which was introduced to the scientific world in the first months of 2022 and reported to be critically endangered by studies. According to the results of the Tetrazolium test performed to determine seed viability, it was determined that the seeds were 95% viable. Filter paper and MS nutrient medium with agar were used to determine the germination rate of the species with high seed viability, but no germination was observed. Therefore, the seeds were exposed to different pre-treatments. The highest germination rate (89±1%) was in the treatment group where the testa was completely removed. In the last stage of our study, in which the effect of growth time under in vitro conditions on adaptation to external conditions was investigated, the seedlings that were divided into three different groups and grown for 10, 20, and 30 days were transferred to vials filled with peat at the end of the application period. It has been determined that the seedlings, which are grown under controlled conditions, have successfully completed the vegetation process. The obtained data showed that the seedlings grown in MS medium for 10 days were able to adapt better to the external conditions., Tohum canlılığı ve çimlenme başarısı, hem nadir bulunan hem de nesli tehlike altında olan türlerin korunmasında oldukça önemlidir. Bu çalışmada, bilim dünyasına 2022 yılının ilk aylarında tanıtılan ve yapılan çalışmalar ile neslinin kritik tehlike altında olduğu bildirilen Astragalus oksutdagensis (Fabaceae) türünün tohum canlılığı, çimlenmesi ve dış ortama alışma problemlerini çözmek amaçlanmıştır. Tohum canlılığını belirlemek amacıyla yapılan tetrazolium testinin sonucuna göre tohumların %95 oranında canlı olduğu belirlenmiştir. Yüksek tohum canlılığına sahip türün çimlenme oranını belirlemek için kurutma kâğıdı ve agarlı MS besiyeri kullanılmış ancak çimlenme gözlenmemiştir. Bu nedenle tohumlar farklı ön uygulamalara maruz bırakılmıştır. En yüksek çimlenme oranı (%89±1) “testanın tamamen çıkarıldığı” uygulama grubunda olmuştur. Dış koşullara adaptasyonda in vitro koşullarda büyüme süresinin etkisinin de araştırıldığı çalışmanın son aşamasında, 3 farklı gruba ayrılarak 10, 20 ve 30 gün boyunca büyütülen fideler, uygulama sürelerinin sonunda torf ile doldurulan viyollere aktarılmıştır. Kontrollü koşullarda büyümesi sağlanan fidelerin sağlıklı şekilde vejetasyon sürecini tamamlama başarıları tespit edilmiştir. Elde edilen veriler, 10 gün boyunca MS ortamında büyümesi sağlanan fidelerin dış ortam koşullarına daha iyi uyum sağlayabildiğini göstermiştir.

Dioik ağaç ve çalıları içeren Pistacia genusu Anacardiaceae ailesine ait olup, en önemli türü ticari olarak yenilebilen değerli meyveye sahip antepfıstığı (Pistacia vera L.)'dır. Genel olarak lüks bir yemiş olarak tüketilen antepfıstığı, tadı ve yeşil rengi nedeniyle pasta ve dondurma endüstrisinde yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Bu özelliklerinin yanı sıra antepfıstığı ağaçları, tanin üretimi, deri endüstrisi, resin içeren sakız maddesi ve uçucu yağ üretiminde de kullanılmaktadır. Antepfıstığını renkli odunu, odun kömürü üretiminde de kullanılır. Antepfıstığı ve diğer Pistacia türlerine ait ıslah çalışmaları, bu türün sert çöl koşullarına adaptasyonu nedeniyle, yalnızca Akdeniz iklimine ait bir kaç türün kültürlenebildiği İran, Türkiye, Suriye ve diğer antepfıstığı üretici ülkelerin kurak ve yarı kurak bölgelerinde yaşayan çoğu düşük gelirli toplulukların beslenmesi ve tarımsal ekonomisi açısından önemlidir.Bu çalışmada, Türkiye'de en önemli ticari antepfıstığı çeşitlerinden olan dişi P. vera L. `Kırmızı' ve `Siirt' ile aynı çiçeklenme zamanına sahip olgun erkek P. vera L. `Atlı' çeşidine ait ağaçlardan başlatılan in vitro kültürler bitki materyali olarak kullanıldı. Pistacia vera L.'nin, klasik yetiştirme yöntemleri ile çoğaltımı, bitki ıslahı ve büyük ölçekli üretim için in vitro çoğaltım yöntemleri kullanılarak güçlendirilmelidir. Ancak, in vitro çoğaltımı, bu türün mikroçoğaltımında görülen gövde ucu nekrozu (STN) gibi kültür koşullarının neden olduğu sorunlar nedeniyle istenilen seviyeye ulaşamamıştır. Bu nedenle, farklı ışık yoğunluklarında (30 or 50 ?mol m-2 s-1), kalsiyum klorür (CaCl2.2H2O) ve borik asit (H3BO3) besiyeri bileşenleri ve gümüş nitrat (AgNO3) ise etilen inhibitörü olarak çeşitli derişimlerde denenerek olgun antepfıstığı bitkiciklerinde STN probleminin giderilmesi için uygulanmıştır. In vitro çoğaltılan gövdelerde STN oluşmasında CaCl2 / H3BO3 ve ışık yoğunlukları arasında belirgin etkileşimler gözlenmiştir. Artırılmış CaCl2 ya da H3BO3 derişimlerini içeren besiyerinde rejenere olan bitkicikler, yüksek ışık yoğunlukları ile karşılaştırıldığında özellikle düşük foton akış yoğunlukları altında daha az oranda STN yanıtı göstermiştir. Besiyerine AgNO3 eklenmesi, her iki ışık yoğunluğunda, STN'yi azaltırken, yüksek AgNO3 derişimlerinin gövdelerin büyüme oranları üzerinde toksik etkisi olduğu görülmüştür. Sonuçta, antepfıstığı bitkiciklerinde STN sorununun, arttırılmış CaCl2 ya da H3BO3 derişimlerinin görece daha düşük ışık yoğunlukları altında uygulanmasıyla giderilebildiği belirlenmiştir.Antepfıstığı ve anaçlarının mikroçoğaltımı için çeşitli çalışmalar mevcut olmasına karşın, biyoreaktör sistemlerinde antepfıstığının çoğaltımı ile ilgili etkin bir çalışma bu zamana kadar rapor edilmemiştir. Bu nedenle, tez kapsamında juvenil antepfıstığı gövde uçları ve nodal tomurcuklarının mikroçoğaltımı hem geleneksel yarı-katı besiyeri hem de geçici daldırma biyoreaktör sisteminde (RITA®) denenmiştir. Denenen daldırma koşulları arasında, her 16 saatte 24 dakikalık daldırma zamanının, antepfıstığında vitrifikasyonu azaltırken, proliferasyonu arttırdığı rapor edilmiştir. Gövde uçları ile karşılaştırıldığında en yüksek gövde oluşumu, RITA® sisteminde 4 mg/L BA ve 0.1 mg/L GA3 içeren MS (M5) besiyerinde (M5), nodal tomurcuklardan elde edilmiştir. Yarı-katı M5 besiyerinde prolifere edilen gövdelerde, gövde ucu nekrozu görülmesine karşın, RITA® sisteminde böyle bir belirti görülmemiştir. Ayrıca, optimize edilmiş bu koşullar olgun erkek antepfıstığı `Atlı' nodal tomurcuk ve gövde uçlarına uygulanmış ve mikroçoğaltım RITA® sisteminde yarı-katı besiyerine görece iyileştirilmiştir. Dahası, düşük oranlarda da (%27.5) olsa, antepfıstığı bitkiciklerinin in vitro köklenmesi RITA® sisteminde gerçekleştirilmiştir. Elde edilen tüm bu veriler, RITA® sisteminin juvenil ve olgun antepfıstığının yanı sıra diğer odunsu türlerde de kitle çoğaltımında kullanılabileceğini göstermiştir.Hem kültür başlatılması hem de altkültürleme sırasında eskplantların hazırlanması oksidatif strese yol açan doku yaralanması ile sonuçlanır. Tez kapsamında, doku kültürü süresince hidroksil radikali oluşumunun belirlenebilmesi için, dokulara zararsız bir deneme olan radikal yakalayıcı olarak DMSO'nun kullanıldığı yöntem kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar, özellikle kültür periyodunun başlangıcında gövde uçlarının oksidatif strese maruz kaldığını göstermiştir. Antepfıstığı genetik kaynaklarında güvenli bir in vitro çoğaltım stratejisinin optimizasyonu için, oksidatif stres ve diğer doku kültürü kaynaklı streslerin antepfıstığının genetik kararlılığı üzerindeki olası etkileri de araştırılmıştır. Apikal tomurcuk proliferasyonunu takiben organogenez yoluyla uzun süre (5-7 yıl) mikroçoğaltılan bitkiciklerin genetik kararlılığı, RAPD, ISSR ve AFLP belirteçleri kullanılarak araştırılmıştır. Her moleküler belirteç sistemi, ana bitki ve klonlar arasında genetik polimorfizm göstermiştir. 15 RAPD primeri ile toplamda 141 bant elde edilmiş ve primerlerin ortalama PIC değeri 0.226 olarak belirlenmiştir. Ana bitki ile klonlar arasında genetik benzerlik oranları, 0.53'ten 0.99'a değişmekte olup, ortalama 0.84 olarak hesaplanmıştır. 7 ISSR primeri ile toplamda 62 bant elde edilmiş ve primerlerin PIC değeri 0.220 olarak hesaplanmıştır. Ana bitki ile klonları arasında genetik benzerlik oranları, 0.56'dan 0.98'e değişmekte olup, ortalama 0.82 olarak hesaplanmıştır. AFLP belirteç sisteminde ise, 10 AFLP primer çiftinden toplamda 789 bant elde edilmiş ve primerlerin PIC değeri 0.241 olarak belirlenmiştir. Ana bitki ile klonları arasında genetik benzerlik oranları, 0.57'den 0.90'a değişmekte olup, ortalama 0.75 olarak hesaplanmıştır. Tüm elde edilen bu veriler, uygulanan belirteç sistemlerinin, doku kültürü temelli özgün genetik değişikliklerin belirlenmesinde kullanılabilir olduğunu göstermiştir. Bu çalışma, uzun süre altkültürlenen olgun antepfıstıklarında, genetik kararsızlığın (düşük oranda, PICPIC>0.25), rejenerasyon fazı ve PVS2'nin toksik etkisi nedeniyle olduğu düşünülmektedir. Bu veriler, optimize edilmiş bu koruma yöntemleri ve özellikle yavaş büyütme yoluyla saklamanın diğer Pistacia türlerine başarıyla uygulanabileceğini göstermiştir.Tez çalışması kapsamında yapılan çalışmalarda elde edilen verilerin bir bölümü, ?Current status and conservation of Pistacia germplasm? adlı araştırma-derleme makalesinde diğer bir bölümü ise ?In vitro conservation and cryopreservation of mature pistachio (Pistacia vera L.) germplasm? adlı araştırma makalesinde, SCI indeks kapsamındaki dergilerde yayınlanmıştır.Bu tez, 209T030 no'lu TUBITAK ve kısmen de 2009-A10 no'lu GYTE-BAP projeleri ile desteklenmiştir. Pistacia genus belongs to the Anacardiaceae family and consists of dioecious trees and shrubs, among which pistachio (Pistacia vera L.) is the most important species of the genus with its commercially valuable edible nuts. Pistachios are generally consumed as a luxury table nut and it is also widely used in the pastry confectionary industry, confectionery and ice-cream industries for its pleasing flavour and green color. In addition to being a valuable nut tree, the pistachio tree has other uses, including tannin production for the leather industry and resin containing mastic and its volatile oils. The colorful wood of the pistachio is also used in the production of high charcoal. Pistachio and other Pistacia species cultivation play a vital role in the nutrition and agricultural economy of many poor communities living in the arid and semi-arid regions of Iran, Turkey, Syria and other pistachio producing countries due to the tree's adaptation to harsh desert conditions where only a limited number of other Mediterranean species can be cultivated.In this study, in vitro cultures from mature trees of P. vera L. male `Atlı? were used as a plant material since it blooms at same time with female P. vera `Kırmızı? and `Siirt? which are the most important commercial pistachio cultivars in Turkey. Pistacia vera L. propagation via classical breeding methods needs to be strengthened by in vitro propagation techniques for both plant improvement and large scale propagation. However, in vitro propagation can not achieve a maximum rate due to problems which can be observed in the micropropagation of this species such as shoot tip necrosis (STN), which is caused by culture conditions. Thus, trials were carried out to overcome the STN problem in mature pistachio plantlets by assessing various calcium chloride (CaCl2.2H2O) and boric acid (H3BO3) concentrations used as medium components, while silver nitrate (AgNO3) was used as an ethylene inhibitor under different light intensities (30 or 50 ?mol m-2 s-1). Significant interactions were observed between CaCl2 / H3BO3 concentrations and light intensities on STN occurrence in in vitro propagated shoots. Plantlets regenerated in a medium containing increased CaCl2 or H3BO3 concentrations showed fewer STN responses, especially under low photon flux densities in comparison to high light intensities. Although supplementation of AgNO3 under both light intensities decreased STN, higher AgNO3 concentrations had a toxic effect on the growth rate of the shoots. As a consequence, the STN problem in pistachio plantlets can be abrogated with elevated CaCl2 or H3BO3 concentrations under relatively low light intensities.Although there are several reports on micropropagation of pistachio and its rootstocks, to date there is no any effective study on mass production of the plants in bioreactor systems. Thus, micropropagation of juvenile pistachio shoot tips and nodal buds was also investigated in temporary immersion bioreactor system (RITA®) and conventional semi-solid medium in the frame of the Thesis. Among the tested immersion conditions, 24 min immersion every 16h reduced vitrification and improved proliferation in pistachio. Nodal buds were better than shoot tips as the highest multiple shoot formation were scored on MS medium containing 4 mg/L BA and 0.1 mg/L GA3 (M5) in RITA®. Although shoot tip necrosis was observed in shoots proliferated in semi-solid M5 medium, such symptom did not occur in shoots sprouted in RITA® system. Additionally, the optimized conditions were applied to nodal buds of mature male pistachio `Atlı? and micropropagation in the bioreactor system in comparison to semi-solid medium was also improved. Furthermore, in vitro rooting of pistachio plantlets, although with low rates (27.5%), was also achieved in RITA®. The overall results showed that RITA® system could be used in mass propagation of juvenile and mature pistachio as well as other woody plant species.Explant preparation involves wounding of the tissues which is known to cause oxidative stress both in culture initiation and in subculture. In the study, a non-destructive assay for hydroxyl radicals, using DMSO as a radical trap, was used to determine hydroxyl radical formation during tissue culture. The result showed that the shoot tips were subjected to oxidative stress especially in the beginning of culture period. In the frame of the Thesis, possible effects of oxidative stress and other tissue culture induced stresses on the genetic stability of pistachio were also investigated for the optimization of a safe in vitro propagation strategy for pistachio genetic resources. We investigated genetic stability of long-term (5-7 years) micropropagated plantlets, via apical bud proliferation followed by organogenesis using RAPD, ISSR and AFLP markers. Each molecular marker system showed genetic polymorphism between donor plant and its clones. 15 RAPD primers produced 141 scorable fragments and PIC value of the primers was 0.226. Genetic similarity value of the donor plant and its clones varied from 0.53 and 0.99 and the average genetic similarity values were determined as 0.84. 7 ISSR primers produced 62 scorable fragments and PIC value of the primers was 0.220. Genetic similarity value of the donor plant and its clones varied from 0.56 and 0.98 and the average genetic similarity values were determined as 0.82. In case of AFLP marker, totally 789 scorable bands were produced by 10 AFLP primer pairs and PIC value of the primers was 0.241. Genetic similarity value of the donor plant and its clones varied from 0.57 and 0.90 and the average genetic similarity values was determined as 0.75. Our results showed that applied marker systems are useful to reveal out specific genomic alterations associated with tissue culture variation. In conclusion, this is the first study on occurrence of genetic instability, which is slightly informative (PICPIC>0.25) could be due to the toxic effect of PVS2 and regeneration phase. The optimized conservation techniques, especially slow growth storage, could be applied to preserve other Pistacia species.In the frame of thesis, a research-review paper entitled ?Current status and conservation of Pistacia germplasm? and a research paper entitled ?In vitro conservation and cryopreservation of mature pistachio (Pistacia vera L.) germplasm? were published in the SCI indexed journals.The thesis was funded by a grant (209T030), from TUBITAK, the Scientific and Technological Research Council of Turkey. The thesis was also partially funded by a grant (2009-A10) from Gebze Institute of Technology. 206

This paper examines how the servant Mopsa in Anna Weamys’ A Continuation of Sir Philip Sidney’s Arcadia provides a negative answer to Gayatri Chakravorty Spivak’s question whether the subaltern can speak. In accordance with Michel Foucault’s thoughts on power and resistance, it intends to reveal that the subaltern, contrary to what Spivak proposes, is able to raise voice and demonstrate resistance. Mopsa has not been given the chance to speak among the royals in Sir Philip Sidney’s The Countess of Pembroke’s Arcadia, but Weamys deconstructs Sidney’s version and provides Mopsa the opportunity to transcend subalternity as she asserts her action and voice. Within this framework, Anna Weamys’ romance can be read, in the context of Foucault’s theory on power, as a challenge against Spivak’s assumption which contends that the subaltern is not recognizable., Bu makale Anna Weamys’in A Continuation of Sir Philip Sidney’s Arcadia eserinde hizmetçi Mopsa’nın Gayatri Chakravorty Spivak’ın madunun konuşup konuşamayacağı hususundaki sorusuna nasıl olumsuz bir cevap oluşturduğunu inceler. Çalışma, Michel Foucault’nun iktidar ve direniş düşüncesi doğrultusunda, Spivak’ın önerdiğinin aksine, madunun sesini yükseltebileceğini ve direniş gösterebileceğini ortaya koyar. Sir Philip Sidney’in The Countess of Pembroke’s Arcadia eserinde kraliyet üyeleri arasında Mopsa’ya konuşma fırsatı verilmez, fakat Weamys, Sidney’in yorumunu altüst eder ve onun eylem ve sesini duyurmasına olanak vererek maduniyetini aşma fırsatı sağlar. Bu çerçevede, Anna Weamys’in romansı, Foucault’nun iktidar teorisi bağlamında, Spivak’ın madunun tanınmasının imkânsızlığı hususundaki varsayımına karşı bir meydan okuma olarak değerlendirilebilir.

Kahramanmaraş'ın farklı bölgelerinden elde edilen topraklardan izole edilen toplam 247 bakteri suşu içerisinde 169 suşun (% 68.42) amilaz enzimi ürettiği saptanmıştır. Yapılan ön denemelerde amilolitik potansiyeli en yüksek olan A-3 suşu amilaz enzimi üretimi ve karakterizasyonu için seçilmiştir. Bu A-3 suşu bazı biyokimyasal, morfolojik ve mikroskobik testlerden yararlanılarak Bacillus sp. şeklinde tanımlanmıştır.Bacillus sp. A-3 suşu, 25 oC ve 37 oC arasında üreme göstermiş, 37 oC de ise en iyi enzim üretimini gerçekleştirmiştir. Ayrıca bakterinin en iyi ürediği ve enzim ürettiği pH aralığı ise 6.0 ve 7.0 arasında olduğu tespit edilmiştir.Kısmi saflaştırılan enzim, optimum aktivite gösterdiği pH değeri pH 6 ve sıcaklık ise 35 oC olarak belirlenmiştir. Enzim pH 9 da 15 dk %98 bozunmadan kalmıştır ve ayrıca 40 oC ye kadar stabil kalmıştır. Buna ilaveten 1 M NaCl varlığında tabi tutulmadan %100 enzim aktivitesi gözlenmiş ve Na2CO3, ZnCl2, üre, 2-Merkaptoetanol, KCl, EDTA, CaCl2, SDS varlığında enzim aktiviteleri sırası ile %82, %68, %40, %75, %93, %0,9, %56, %16 olarak tespit edilmiştir.SDS-PAGE analizinde tek bant elde edilmiştir. Enzimin moleküler ağırlığı 53.94 kDa olarak belirlenmiştir. İnce tabaka kromatografisi sonuçlarına göre A-3 amilazının son ürünleri maltoz ve diğer oligosakkaritlerdir.Enzimin gösterdiği optimum pH, optimum sıcaklık, pH stabilitesi ve şelatörlerin etkisi göz önüne alındığında enzim kağıt, kağıt hamuru, çeşitli gıda ve nişasta işleme endüstrilerinde kullanılabilir. Among the 247 strains of Bacillus sp., isolated from soil sample collected from different regions of Kahramanmaraş, 168 strains (68.42) were amylase positive. In pilot experiments, Bacillus sp. A-3 strain which had the highest amylolytic potential was chosen for enzyme production and characterization. A-3 strain was identified as Bacillus sp. on the basis of some biochemical, morphological and microscobic examination.Bacillus sp. A-3 showed growth between 25-37oC, and the highest enzyme production was at 37oC. The optimum growth and enzyme production were detected to be between pH 6.0 and 7.0.Partially purified enzyme showed the optimum activity at pH 6.0 and 35oC. The enzyme retained its 98% of original activity for 15 min at pH 9.0 and additionally remained stable up to 40oC. As in the presence of NaCl (1M), the enzyme activity was detected as 100%, in the presence of Na2CO3, ZnCl2, Urea, 2-Mercaptoethanol, KCl, EDTA, CaCl2, SDS the enzyme activity were detected as 82%,68%, 40%, 75%, 93%, 0.9%, 56%, and 16%, respectively.A single band was obtained in the SDS PAGE analysis. Molecular weight of the enzyme was estimated as 53.94 kDa. The enzyme produced maltose and other oligosaccharide as final product which were detected in TLC plates.When the enzyme properties such as optimum pH, optimum temperature, pH stability and chelators effect considered, the enzyme had the potential to be used in paper, waste paper, various food and starch processing industries. 77

Bu çalışmada Kahramanmaraş ili kağıt fabrikaları çevresinden alınan toprak, su ve artık örneklerinden izole edilen Bacillus suşlarının farklı substrat olan CMC ve filtre kağıtları ve farklı karbon kaynakları kullanılarak enzim üretme yetenekleri araştırılmış ve kısmi olarak saflaştırılan enzimin üretimini arttıran ve azaltan etkiler belirlenmeye çalışılmıştır.En yüksek selülaz aktivitesi gösteren Bacillus sp A20, A36 ve C14 suşlarından CMC ve fitle kağıdı kullanılarak üretilen enzim miktarı saptanmıştır. Selülaz enziminin kısmi saflaştırma yapıldıktan sonra substrat olarak CMC kullanıldığında optimum pH C14 için 4, A20 için 5 ve A36 için 7; sıcaklık ise C14 için 37 ºC, A20 ve A36 için ise en iyi aktivite 42 ºC olarak tespit edilmiştir. Karbon kaynaklarını incelendiğinde ise C14 ve A26 için galaktoz, A20 için ise en iyi aktivite laktoz varlığında gözlenmektedir. Substrat olarak filtre kağıdı kullanıldığında optimum pH C14 ve A20 için 9, A36 için ise 5 olarak tespit edilmiştir; her üç örneğimiz için de en iyi aktivite gösterdiği sıcaklık 42 ºC olarak tespit edilmiştir. Farklı karbon kaynaklarındaki en yüksek enzim aktivitesi de galaktoz varlığında gerçekleştiği tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Bacillus , CMC, FP, sıcaklık, pH , selülaz, karbon kaynakları In this study Bacillus species enzyme production ability searced by using CMC which is different substrate and filter paper and different carbon sources which are taked from Kahraman Maraş city?s paper factories and insulated from soil, water and water samples, and tried to determine factors that rised and reduced semipured enzymes products.Amount of the produced enzyme is determined by using filter paper of Bacillus species A20, A36 and C14 species are gives highest cellulase activities. After from to be made insulation as using subtract CMC of cellulase enzyme that best activity is determined optimum pH for C14 is 4, for A20 is 5, for A 36 is 7 and temperature for C14 is 37C, for A20 and A36 is 42. When carbon sources detected for C14 and A26 in Galactose and for A20 the best activity presence of Lactose is behelded. When filter paper is used as substract optimum pH for C14 and A20 is 9, for A36 is 5 and for three sample the best activity temperature is determined as 42. Different carbon sources also the highest enzyme activity are determined in the presence of Galactose.Key Words: Bacillus , CMC, FP, temprature, pH , cellulase, different carbon sourcesIV 50

Bu çalışma, Nisan 2004 ile Ağustos 2005 tarihleri arasında Eskişehir’de yakalanan 450 Sarcophagid örneğine dayanmaktadır. Bu çalışmada bir altfamilyaya ait (Sarcophaginae) 8 cins ve toplam 12 tür tespit edilmiştir. Bu türlerden; Helicophagella noverca, Liosarcophaga jacobsoni, Pandelleana protuberans ve Sarcophaga croatica Türkiye Sarcophagidae faunası için yeni kayıttır. Çalışma alanında tespit edilen türlerin tanımları ve teşhisde kullanılan erkek genital parçalarının (phallus, cerci, ve V. sternit) çizimleri verilmiştir. This study depends on 450 Sarcophagid specimens caught in Eskişehir between April 2004 and August 2005. In this study, 8 genus and 12 species belonging to one subfamilies (Sarcophaginae) were determined. From those species; Helicophagella noverca, Liosarcophaga jacobsoni, Pandelleana protuberans and Sarcophaga croatica which are new records for Turkey. Together with the description of 12 Sarcophagidae species which are determined in the study area, the drawings of the male genilitia parts are given in the paper. This study depends on 450 Sarcophagid specimens caught in Eskisehir between April 2004 and August 2005. In this study, 8 genus and 12 species belonging to one subfamilies (Sarcophaginae) were determined. From those species; Helicophagella noverca, Liosarcophaga jacobsoni, Pandelleana protuberans and Sarcophaga croatica which are new records for Turkey. Together with the description of 12 Sarcophagidae species which are determined in the study area, the drawings of the male genilitia parts are given in the paper. ESOGÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü

Numerous antibiotics have been tested for the treatment of Honeybee Foulbrooddiseases which cause significant loss in Beekeeping Industry. For this purpose,different groups of antibiotics such as oxytetracycline, erithromycine, tylosin,azadirachtin, ampicillin, mirosamycin were studied under in-vitro and in-vivoconditions and residue levels were measured in honey and other honeybeeproducts. But it was not important to use an antibiotic, as the real problem comesinto existence after its use. Especially, in nectar flow period the residues ofantibiotics remain in honey and other honeybee products. This event is veryhazardous for human health. The results of the experiments demonstrate thateven the most useful and effective antibiotic needs a degradation time and leavesresidues.Recently, all of the studies are directed the efficiency of essential oils asantibiotics. According to the reports of these studies, natural essential oils haveboth physical and toxicological mode of action. On the other hand, they have ashort degradation time and don?t leave any residue in honey or other honeybeeproduct.In this study, esential oils are selected from selected endemic plant species fromTurkey. Then, these oils were examined for antibacterial activity and comparedwith some synthetic antibiotics. In this way, natural essential oils, that havemaximum antibacterial activity, may be put forward as alternative to syntheticantibiotics. Because these oils are extracted mostly from endemic plants ofTurkey, the results of this experiment will be very important for BeekeepingIndustry all over the World. In this way, this study will carry extra importance forTurkey in World Beekeeping Literature.iiiThe first stage of experiment was started with honeybee brood sample collectionin field studies from different regions of Turkey. At the same time extraction ofessential oils from plants were undertaken. The isolation and identification offoulbrood strains were performed. In these experiments 14 Paenibacillus larvae(the cause of American Foulbrood), 17 Melissococcus pluton (the cause ofEuropean Foulbrood) were diagnosed. Antibiotic disc papers were prepared andessential oils were absorbed to these paper discs. From then, the experimentcontinued as a routine antibiogram test. In the end, the diameter of zones weremeasured and evaluated the efficiency antibiotic discs which contain standardvalues of essential oils.In conclusion, the essential oil of Origanum onites and one of the its ingredents,Carvacrol and the essential oil of Rosmarinus officinalis were found effective onAmerican Foulbrood Disease. Similarly, the essential oil of Origanum onites andone of its ingredents, Carvacrol and the essential oils of Seseli androanki, Biforaradians were found effective on European Foulbrood Disease.This study shows that, these natural medicines which were extracted from Turkeyplants may be alternative antibiotics for the treatment of the two importanthoneybee diseases. 121

Isaac Newton ile başladığı kabul edilen fizik ve ardından gelen diğer bilim dallarındaki gelişmeler insanlık tarihi ile kıyaslandığında çok yeni bir geçmişe sahiptir. Buna rağmen bugün ulaşılan bilimsel ve teknolojik düzey akıl almaz seviyededir. Neredeyse her geçen gün insan hayatını kolaylaştıran, zaman ve enerji kullanımı açısından inanılmaz avantajlar sağlayan yeni icatlar yapılmakta, teknolojik cihazlar kullanıma girmektedir. Yüksek gerilim hatları ve baz istasyonları ile yakın komşuluk şehir hayatının kaçınılmaz bir sonucu olmuştur. Ayrıca ev ve ofislerde kullanılan elektrikli aletler ve hepsinden önemlisi herkesin yanında taşıdığı ve kullanım sıklığı giderek artan cep telefonları artık insan hayatının çok önemli birer parçası haline gelmiştir. Hemen hepsi elektrik enerjisi ile çalışan bu cihazların en önemli dezavantajlarından birisi elektromanyetik alan oluşturmalarıdır. Tıpta tanı ve tedavide kullanılan iyonizan radyasyonun yan etkileri çok iyi bilinirken, noniyonizan bir radyasyon türü olan elektromanyetik dalgaların olası yan etkileri ile ilgili yapılmış çok sayıda çalışma olmasına rağmen halen bir sürü cevaplanmamış soru bulunmaktadır. Bu çalışmada elektromanyetik radyasyon ve insan sağlığına olan olumsuz etkileri konusunda yapılmış çalışmalar derlenmiştir. Physics, which is considered to have started with Isaac Newton, and the developments in other branches of science that followed have a very short history when compared to humanity’s. Still, the scientific and technological advancements reached today is at an unbelievable level. Almost every day, new inventions and technological devices are made that make human life easier and provide incredible advantages in time and energy use. Close neighborhood with high voltage lines and base stations has been an inevitable result of city life. Furthermore, electrical appliances used in homes and offices, and most importantly, mobile phones, which everyone carries with them and whose frequency of use is increasing, have become an important part of human life. One of the most important disadvantages of these devices, which all work with electrical energy, is that they create electromagnetic fields. While the side effects of diagnostic and therapeutic ionizing radiation used in medicine are well known, there are still unanswered questions despite the many studies on the possible side effects of electromagnetic waves, which is a type of non-ionizing radiation. In this paper, studies on electromagnetic radiation and its negative effects on human health have been compiled.

Bu çalışmada adaçayı {Salvia officinalis) ve biberiye (Rosmarinus: officinalis) baharatlarından ekstrakte edilen esansiyel yağlar kağıt esaslı ambalaj materyalleri ile birleştirilmiştir. Aktif ambalajların; 4 bakteri (Gram (+); S. aureus, B. subtilis, Gram (-); P. aeruginosa, E. coli ) ve 1 maya (C. utilis) suşuna karşı antimikrobiyal aktiviteleri test edilmiştir. Kağıt esaslı ambalaj materyali olarak `Mumlu Kağıt, Ağartılmış Kraft Kağıdı, Kraft Torba Kağıdı ve Taklit Parşömen Kağıdı` kullanılarak agar difüzyon testleri gerçekleştirilmiştir. Bu testler sonucunda adaçayı ve biberiye ekstraktlarına en duyarlı bakterilerinin S. aureus olduğu tespit edilmiştir. Adaçayı ve biberiye ekstraktları ile birleştirilmiş kağıt esaslı ambalaj materyalleri, en zayıf etkiyi E. coli bakterisi üzerinde göstermiştir. Aynı aktif ambalajların C. utilis mayası üzerinde ise kuvvetli fungisidal etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Kağıt esaslı ambalaj materyalleri içinde mumlu kağıdın, adaçayı ve biberiye ekstraktları nı en iyi şekilde tutan ambalaj materyali olduğu tespit edilmiştir. Tüm bu verilerin sonucunda; doğal antimikrobiyaller adaçayı ve biberiye, kağıt esaslı ambalaj materyalleri ile birleştirildiğinde, aktif bir gıda paketinin imal edilebileceği belirlenmiştir. In this study, essential oils extracted from sage (Salvia officinalis) and rosemary {Rosmarinus officinalis) were incorporated into paper-Bated packaging materials. Antimicrobial activities of these active packaging materials were tested against four bacteria (Gram (+); S. aureus and B. subtilis, Gram (-); P. aeruginosa and £. coif) and one yeast (C. utilis) strain. In agar diffusion tests, `Wax Paper, Bleached Kraft Paper, Kraft Bag Paper and Imitated Parchament were used as paper-based packaging materials. As a result of agar diffusion tests, S. aureus was found to be the most sensitive bacterium against sage and rosemary extracts. Paper-based packaging materials with sage and rosemary extracts showed the weakest antimicrobial activity against E. coli. Meanwhile, the same active packaging materials had strong antifungal activity against C. utilis. Among paper-based packaging materials, it was found that wax paper was the best packaging material that held sage and rosemary extracts in it. At the end of this study, it could be concluded that natural antimicrobials like sage and rosemary could be incorporated into paper-based packaging materials to form an active food package. 78

In this research paper, the development of faunal zoology, which is since 1833 in Turkey, issummarized on research and institutional base with a historical way.This research paper is important for young researchers because it shows the borders of theirresearch area and indicates their research studies which shows prioritical way andinvestigates a must do things and inefficiencies., Bu makalede, Türkiye’de 1833 yılından günümüze kadar olan faunistik zoolojidekigelişmeler, araştırma ve kurumsal bazda ele alınmış, tarihsel bir sıra gözetilereközetlenmiştir. Bu makale, genç araştırıcılara çalıştığı alanın çerçevesini göstermesi,öncelikli araştırma konularının neler olabileceğine işaret etmesi, son çeyrek asırda görüleneksiklikleri ve yapılması gerekenleri ortaya koyması bakımından önem taşımaktadır.

rv ÖZET SEKA KATI ATIKLARININ BİTKİLERİN GELİŞİMİ ÜZERİNE ETKİLERİ OLCUM, Nalan Yüksek Lisans Tezi, Biyoloji Bölümü Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Bilkan ÖZÖRGÜCÜ Şubat 1999, 41 sayfa Araştırmada seka katı atıklarının bakla bitkisinde morfolojik, anatomik ve mitoz bölünme açısından oluşturabileceği değişikliklerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme materyalleri üç farklı bölge kağıt fabrikalarından sağlanan atıklarda geliştirilmiştir. Kontrollere göre farklı atıklarda gelişenlerde morfolojik, anatomik yapı farklılıkları yanında belirgin mitoz anomalileri de saptanmış, konunun bu yönden tartışılmasına gidilmiştir. Anantar Sözcükler: Paper Factory Effluents, Mitotic abnormalities. V ABSTRACT EFFECTS OF SEKA SOLID WASTE ON THE PLANT GROWTH OLÇUM, Nalan M.Sc in Biology Dep. Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Bilkan ÖZÖRGÜCÜ February 1999, 41 pages. The aim of this work is to find out changes in the morphological, anatomical and mitotic activity of plants due to solid wastes from Seka. Experimental materials were grown in the wastes obtained from the paper factories from three different regions. Differences in the morphological and anatomical structures were observed as compared to the controls in addition to the apparent mitotic abnormalities. Topic is discussed in the light of these observations. Keywords: Paper Factory Effluents, Mitotic abnormalities. 41

Bu çalışmada SEKA-Dalaman selüloz kağıt fabrikasından temin edilen klorla ağartılmış selüloz hamurunun enzimik deklorinasyonu araştırıldı. Denenen diğer 6 beyaz-çürükçül fungus arasında Trametes (Coriolus) versicolor kültür süpernatanının daha yüksek lakkaz aktivitesine (409.25±0.1 U/g organizma kuru ağırlığı) sahip olduğu gösterildi. Ayrıca ağartılmış selüloz hamurundan en yüksek klor giderimi (922.57±0.2 uM) T. versicolor kültür süpernatanının enzim kaynağı olarak kullanılmasıyla elde edildi. Klor giderimi için optimum koşullar inkübasyon zamanı olarak 15 dakika, sıcaklık 37 °C ve pH 5.0 olarak saptandı. Deney koşullarında optimum deklorinasyon için gerekli selüloz hamuru kuru ağırlığı 50 mg olarak saptandı. Klor iyonu uzaklaştırmasının ortamdaki lakkaz enzim aktivitesi ile doğru orantılı olduğu bulundu. Lakkaz aktivitesine bağlı olarak ortamdaki oksijen tüketimi deklorinasyonun 15. dakikasına kadar artış gösterdi. Ortamdaki klor iyonu konsantrasyonu artan enzim muamelesi sayışma bağlı olarak bir azalma gösterdi. Ağartmanın Eı ekstraksiyon aşamasından alman selüloz hamuru ile yapılan çalışmada 6. kez enzim muamelesinden sonra klor iyonu konsantrasyonu ortamda 402.88±0.1 uM'a düşerken, ağartmanın E2 aşaması ve SO2 muamelesinden alman selüloz hamurlan ile yapılan çalışmalarda sırasıyla 5. ve 4. enzim muamelesinden sonra bu miktar sıfır değerine ulaşmaktaydı. Hijyenik kadınbağı (Orkid), bebek bezi (Prima), kağıt mendil (Selpak), tuvalet kağıdı (Silen) ve sigara kağıdı (Kastamonu-SEKA) enzim muamelesine tabi tutulduğunda, en fazla serbest klor iyonu oluşumu (1959.59±0.2uM) kağıt mendilin substrat olarak kullanıldığı deneyde elde edildi. In this study, enzymic dechlorination of cellulose pulp bleached with chlorine treatment, provided from SEKA-Dalaman pulp and paper factory, was investigated. The culture supernatant of Trametes (Coriolus) versicolor was shown to have higher laccase activity (409.25±0.1 U/g, dry weight of organism) than that of the other 6 white-rot fungal cultures tested. On the other hand, highest chlorine removal (922. 57±0.2 uM) from bleached pulp was obtained when crude supernatant of T. versicolor culture was used as laccase enzyme source. Optimum conditions for chlorine removal were determined as 15 minutes incubation time, 37 °C temperature and pH 5.0. Amount of dry bleached pulp for optimum dechlorination was 50 mg in experimental conditions. The extent of chlorine ion removal was found to be proportional to laccase enzyme activity. Due to laccase activity, the oxygen consumption in the medium increased up to 15th minute of dechlorination period. The chlorine ion concentration declined as number of enzyme treatment increased. The chlorine ion concentration in incubation medium decreased to 402.88±0.1 uM after 6 times of enzyme treatment for pulp provided from E! extraction stage of bleaching whereas it reached zero value for the pulps provided from E2 stage of bleaching and SO2 treatment, after the 5th and 4th enzyme treatment respectively. When papers of hygenic women pad (Orkid), baby diaper (Prima), tissue (Selpak), toilet paper (Silen) and cigarette paper (Kastamonu-SEKA) were subjected to enzyme treatment, the highest amount of chlorine ion release (1959.95±0.2 uM) was obtained in experiment when the tissue was used as substrate. 78

Hatay ili konumu sayesinde memeli çeşitliliği açısından Türkiye için eşsiz bir zenginliğe sahiptir. Hatay ilinin memeli faunasını bir taraftan Afrika’dan Türkiye’ye kadar yayılanlar, bir taraftan çöl kökenli türlerden özellikle Hassa ve Kırıkhan bölgesine gelenler, bir taraftan da Anadolu çaprazı dağ sırası boyunca Amanoslar’ın zirvelerine uzanan türler şekillendirmektedir. Bu kadar farklı yönlerden gelen türlerin hepsi birden Hatay’da yaşama alanı bulunca, ilin memeli faunası Türkiye’deki bütün diğer illerden daha zengin bir çeşitlilik göstermekte ve son yıllarda yapılan çalışmalarla da hala yeni türler kaydedilmektedir. Örneğin Uzunkulaklı çölkirpisi (Hemiechinus auritus) ve Kayalık gerbili (Gerbillus dasyurus) 2016 ve 2017 yılında yapılan çalışmalarda tespit edilmiştir. Bunların yanında, bu makalede verilen Scarturus williamsi (Arap tavşanı) Hatay ili için yeni bir kayıttır. Bu kayıtlarla birlikte ildeki Memeli türü sayısı 69’a ulaşmıştır. Orman ve Su İşleri Bakanlığı tarafından Türkiye’de bugüne kadar 9 memeli türü için Tür Koruma Eylem Planı yapılmıştır. Hatay bu 9 türden 5 tanesine ev sahipliği yapan Türkiye’deki tek ildir. Sadece bu örnek bile ilin memeli çeşitliliğinin ne kadar önemli olduğunu ve bu türlerin yaşam alanlarının korunmasını gerektiğini ortaya koymaktadır. Hatay’da özellikle Kırıkhan, Hassa ve Reyhanlı bölgelerinde 2015-2017 döneminde gerçekleştirilen 3 yıllık arazi çalışmalarında memelilere yönelik olarak belirlenen tehditler ortaya konulmuştur. İlde memeli çeşitliliğini tehdit eden en önemli etkenler tarım alanı açma, sanayileşme, madenler, taş ocakları ve çimento fabrikası kurma, Hassa OSB planı ve avlanma gibi faaliyetlerdir. Etkin bir koruma yapabilmek için ilde öncelikle memeli türlerinin koruma alanları belirlenmeli ve sonrasında bütün faaliyetlerin buna göre düzenlenmesi gerekmektedir. Aksi taktirde Türkiye’de sadece Hatay’da yaşayan Dağ ceylanının yaşama alanına bir çimento fabrikası veya taş ocağı planlanabilmekte, daha da kötüsü bürokrasideki aksaklıklar nedeniyle çimento fabrikası planı ÇED olumlu raporu alabilmektedir., As a result of geographical position, Hatay Province has a unique richness related mammalian diversity. Mammal fauna of Hatay has been formed by mammals radiated from Africa, from eremial region to especially Hassa and Kırıkhan area, and come through Anatolian diagonal mountain range to the high parts of Amanos Mountains. Since all these mammal species that come from such different regions find places to live in Hatay, the mammal fauna of the Province has a richer diversity from the other provinces in Turkey, and additional species have been determined by recent studies. For example, Wagner’s gerbil (Gerbillus dasyurus) and Longeared hedgehog (Hemiechinus auritus) have been recorded during the studies in 2016 and 2017, respectively. Additionally, Scarturus williamsi (Williams Jerboa) given in this paper is a new record for Hatay Province. Together with all these records, the number of mammal species in the province has reached to 69. Up to now, species protection action plan was prepared for 9 mammal species in Turkey by The Ministry of Forestry and Water Affairs. Hatay is the only Province in Turkey that host 5 out of these 9 species. This example itself puts forward the importance of mammal diversity of the Province, and the importance of the protection of their distribution areas. In Hatay, especially in Kırıkhan, Hassa and Reyhanlı regions, the threats identified against mammals were revealed during the 3-year field studies carried out during the 2015-2017 period. The main factors that threats mammal diversity in the Province are some activities such as opening agricultural fields, industrialization, mining activities, quarries, cementplants, organized industry area plan in Hassa, and hunting. To make an efficient protection, first protected areas should be determined for mammals and then all activities should be arranged related these protected areas. Otherwise, somebody may make a plan to establish a quarry or a cement plant to the distribution area of Mountain gazelle in Hatay province, worse, because of some problems in evaluating process in bureaucracy, it may be possible to get a positive result for environmental effect evaluation plan.

In this research, a faunistic study was carried out in Hizan district of Bitlis province on Papilionoidea and Hesperioidea superfamilies. In the study, 937 samples collected from 23 localities were examined. As a result of the study, a total of 101 species belonging to 7 families were identified. Of these, 84 species for Hizan district and 3 species (Pseudochazara (s.str.) mniszechii, Carcharodus (Lavatheria) stauderi, Eogenes alcides) for Bitlis province are new records. In addition, pictures of some localities and adult individuals belonging to some species are also presented in the paper., Bu çalışmada Bitlis ilinin Hizan ilçesinde Papilionoidea ve Hesperioidea (Lepidoptera) üst familyalarına ait faunistik bir çalışma gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 23 lokaliteden toplanan 937 örnek incelenmiştir. Çalışma sonucunda 7 familyaya ait toplam 101 tür tespit edilmiştir. Bu türlerden Hizan ilçesi için 84 tür, Bitlis ili için ise 3 tür (Pseudochazara (s.str.) mniszechii, Carcharodus (Lavatheria) stauderi, Eogenes alcides) yeni kayıt niteliğindedir. Ayrıca çalışmada, bazı lokalitelerin ve bazı türlere ait ergin bireylerin resimleri de sunulmuştur.

It is a known phenomenon that the circulation of alien species increases due to many different variables such as the increase in human commercial activities, the ease of travel between continents, and the decrease in their duration. Pantropical origin Heteropoda venatoria, due to its synanthropic tendencies, is a spider species that is inclined to travel frequently and to disperse in the geographies it reaches. In this brief paper, a female Heteropoda venatoria that arrived from Japan to Cyprus via a merchant ship is presented., Dünya üzerinde insana ait ticarî faaliyetlerin artması, kıtalar arası seyahatlerin kolaylaşıp, sürelerinin azalması gibi birçok farklı değişkene bağlı olarak yabancı türlerin dolaşımlarının arttığı bilinen bir olgudur. Pantropical kökenli Heteropoda venatoria, sinantropik eğilimleri dolayısıyla sık sık seyahate ve ulaştığı coğrafyalarda dağılım göstermeye yatkın bir örümcek türüdür. Bu kısa makalede, Japonya’dan Kıbrıs’a ticarî bir gemi aracılığıyla ulaşan dişi bir Heteropoda venatoria’dan bahsedilmektedir.

CoronaVirus Disease-2019 (COVID-19), Çin’de ortaya çıkıp giderek tüm dünyaya yayılan, dünya genelinde 2.5 milyondan fazla kişinin yaşamını kaybetmesine neden olan bir salgındır. Şu ana kadar yapılan araştırmalarda herhangi bir diyetin, gıdanın veya besin ögesinin direkt olarak COVID-19’u önlediği veya tedavi ettiğine dair yeterli bir kanıt yoktur. Ancak literatürde, optimal beslenmenin ölümcül virüslere karşı önleyici bir “ön rehabilitasyon” şekli olabileceği düşünülmektedir. Bu derlemenin amacı, COVID-19 ile beslenme arasındaki ilişkiyi bilimsel verileri gözden geçirerek irdelemektir. Bu bağlamda, bu makalede, literatürde özellikle vurgulandığı için diyet proteini, biyoaktif bileşikler, çinko, selenyum, C ve D vitaminleri, omega-3, probiyotikler ve Akdeniz diyetinin COVID-19 ile olan ilişkisine odaklanılmıştır., CoronaVirus Disease-2019 (COVID-19) is a pandemic that started in China and influenced the whole world, causing more than 2.5 million people to die. There is not enough evidence to date that any diet, food, or nutrient prevents or treats COVID-19. However, it is thought that optimal nutrition can be a preventive form of “pre-rehabilitation” against deadly viruses. This paper aims to review the latest scientific data that examine the relationship between COVID-19 and nutrition. In this context, this study focuses on the relationship of COVID-19 with dietary protein, bioactive compounds, zinc, selenium, vitamins C and D, omega-3, probiotics, and the Mediterranean diet, which are particularly emphasized in the literature.

Evaluation of biomass is of great interest in the context of preventing environmental pollution. Agricultural industry wastes and by-products occur in large amounts and cause environmental pollution when left to decay. The use of agro-industrial wastes in solid state fermentation (SSF) technology offers several advantages in the production of antibiotics, pigments, flavors and industrially important enzymes such as amylases, proteases, lipases, cellulases and lipases. α-Amylase is an enzyme that catalyzes the random hydrolysis of starch. These enzymes are used in various biotechnological processes such as textile, paper, food, biofuels, detergents and pharmaceutical industries. In this study, the selected bacterial strain, Bacillus licheniformis VO1, was inoculated into solid state fermentation media containing apple, melon, banana and orange peels, and the highest α-amylase production was obtained from the apple peel medium among the tested solid substrates. Fermentation time, fermentation temperature, initial pH, inoculum size, the effects of nitrogen, carbon and metal sources were examined separately. Maximum α-amylase production was achieved at 45 °C, pH 6.0 and 48 hours. When the effect of various carbon and nitrogen sources added to the fermentation medium where apple peels are examined, the maximum α-amylase production was obtained from the media with starch and yeast extract, respectively. Considering the results obtained, the production of α-amylase from Bacillus licheniformis VO1 can be considered as a potential candidate for future environmental improvement processes, with the use of wastes such as apple peels in the fruit processing industry as a solid state fermentation (SSF)., Biyokütlenin değerlendirilmesi, çevre kirliliğinin önlenmesi bağlamında büyük ilgi görmektedir. Tarımsal sanayi atıkları ve yan ürünleri çok miktarda meydana gelmekte ve çürümeye bırakıldıklarında çevre kirliliğine neden olmaktadırlar. Katı faz fermantasyon (KFF) teknolojisinde tarımsal sanayi atıklarının kullanımı antibiyotikler, pigmentler, aromalar, amilazlar, proteazlar, selülazlar ve lipazlar gibi endüstriyel açıdan önemli enzimlerin üretiminde çeşitli avantajlar sunmaktadır. α-Amilaz, nişastanın rastgele hidrolizini katalize eden bir enzimdir. Bu enzimler tekstil, kağıt, gıda, biyoyakıtlar, deterjanlar ve ilaç endüstrileri gibi çeşitli biyoteknolojik uygulamalarda kullanılır. Bu çalışmada, seçilen bakteri suşu, Bacillus licheniformis VO1, elma, kavun, muz ve portakal kabuklarının bulunduğu katı faz fermantasyon ortamlarına inoküle edildi ve test edilen katı substratlar arasında en yüksek α-amilaz üretimi elma kabuklarının bulunduğu ortamdan elde edildi. Fermantasyon süresi, fermantasyon sıcaklığı, başlangıç pH, inokülüm oranı, azot, karbon ve metal kaynaklarının etkisi ayrı ayrı incelendi. Maksimum α-amilaz üretimi 45 °C, pH 6.0 ve 48. saatte elde edildi. Elma kabuklarının bulunduğu fermantasyon ortamına eklenen çeşitli karbon ve azot kaynaklarının etkisi incelendiğinde, maksimum α-amilaz üretimi sırasıyla nişasta ve maya özütü bulunan ortamlardan elde edildi. Elde edilen sonuçlar göz önünde bulundurulduğunda, meyve işleme sanayinde meydana gelen elma kabuğu atıklarının katı faz fermantasyonunda (KFF) substrat olarak kullanımı ile Bacillus licheniformis VO1’den α-amilaz üretimi gelecekte çevresel iyileştirme süreçlerinde kullanılmak üzere potansiyel bir aday olarak düşünülebilir.

Various methods are used in the valuation of the environment and especially wetlands. All of these methods are summarized in this review paper, and suggestions are discussed. In protected areas travel costs method, the value of biological diversity, contingent valuation method, and even Turkey has a variable market, the value of the goods and services would be appropriate to valuation. In other areas, where visitors are not logged, the value of biological diversity, the conditional valuation method, and the valuation of goods and services with market value would be appropriate., Çevrenin ve özellikle sulak alanların kıymetlendirilmesinde çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemler bu derleme makalesinde özetlenmiş ve öneri olarak sulak alanlarda hangi yöntemlerin uygulanabileceği tartışılmıştır. Korunan alanlarda seyahat masrafı yöntemi, biyolojik çeşitliliğin kıymeti, koşullu kıymetlendirme yöntemi ve her ne kadar Türkiye’de değişken bir piyasa olsa da piyasa kıymeti olan mal ve hizmetlerin kıymetlendirilmesi uygun olacaktır. Korunan alan dışındaki veya ziyaretçi kaydı tutulmadığı alanlarda biyolojik çeşitliliğin kıymeti, koşullu kıymetlendirme yöntemi ve piyasa kıymeti olan mal ve hizmetlerin kıymetlendirilmesi uygun olacaktır.

Bu çalışmada; lignoselülozik atıkların P. pulmonarius'nun kültüründe değerlendirilebilme imkanları araştırılmıştır. Ana kültürün çoğaltılmasında patates dekstroz agar, tohumluk misel (spawn) üretiminde ise arpa taneleri kullanılmıştır. Bazidiokarp eldesi için ise kompost ortamı olarak üçgül samanı (Trifolium repens L.) (ÜS), buğday samanı (BS) ve kağıt atıkları (KA) kullanılmıştır. Bu amaçla; kompost ortamı ÜS, ÜS-BS (1:1) ve ÜS-KA (1:1) olarak hazırlanmıştır. Misel gelişim süresi 8.6-11.4 gün, primordium oluşum süresi 19.0-23.4 gün, ilk hasat süresi 23.4-27.2 gün, toplam hasat süresi 59.8-64.8 gün ve toplam verim miktarı ise 33.8-41.8 g/100 g olarak elde edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; 4 hasat sonunda elde edilen en yüksek verim % 41.8 ile ÜS-BS (1:1) ortamında gözlenmiştir. Sonuç olarak; P. pulmonarius yetiştiriciliği için en fazla 2 aylık bir kültür periyodunun yeterli olduğu, bu sürelerde 4 hasat evresinin uygulanabileceği ve yetiştirme koşullarının (sıcaklık, gece-gündüz periyodu, havalandırma, sulama vb.) homojen tutulması ile üreticilerin kısa sürede bol kazançlar elde edebileceği görülmüştür. In this study; the possibility of using lignocellulosic wastes in the culture of P. pulmonarius was investigated. Potato dextrose agar was used for the propagation of the main culture and barley grains were used for spawn production. For the production of bazidiocarp, Trifolium repens L. (TR), wheat straw (WS) and paper wastes (PW) were used as compost medium. Three types of compost were prepared: a mixture of TR-WS (1:1), TR-PW (1:1) and TR. The mycelium growing period was 8.6-11.4 d, primordia initiation days was 19.0-23.4 d, first harvest days was 23.4-27.2 d, total harvest period was 59.8-64.8 d and total yield was 33.8-41.8 g per 100 g of material (70% moisture). Based on the results obtained, it was observed that the average yield of 41.8% was obtained by using 1:1 ratio of mixture of TR-WS. As a result, it was determined that a culture period of maximum 2 months was sufficient for the cultivation of P. pulmonarius, and 4 harvest stages were considered reasonable during these periods. In the case of that the cultivation conditions (temperature, day-night period, ventilation, irrigation, etc.) are kept homogeneous in the incubation room, producers will be able to gain abundant gains in a short time. 62

Sentetik organik boyalar kozmetik, kağıt ve tekstil endüstrilerinde sıklıkla kullanılmaktadır. Bunlar arasında, reaktif boyalar, reaktif klor, aril grupları, sülfat ve amino gruplarının varlığı ile kategorize edilir. Bu boyalar, ksenobiyotik özelliklerinden dolayı genellikle mikrobiyal bozunmaya karşı önemli ölçüde direnç gösterirler. Bu nedenle, bu boyaların sulu çözeltiden uzaklaştırılması için farklı yöntemler önerilmiştir. Stigeoclonium nanum alg biyokütlesi kullanılarak Evercion Green H-34BD'nin adsorpsiyonu çalışmaları zaman, başlangıç boya konsantrasyonu, adsorban dozu, pH, iyonik güç ve sıcaklığı içeren parametrelerin bir fonksiyonu olarak kesikli sistemde gerçekleştirilmiştir. Adsorpsiyon işleminin çok hızlı ve pH'a bağlı olduğu belirlenmiştir. Sonuçlar, boya uzaklaştırma yüzdesinin, Evercion Green'in başlangıç konsantrasyonuna büyük ölçüde bağlı olduğunu ve boya konsantrasyonunun artması ile azaldığını göstermiştir. Alg biyokütlesinin mükemmel adsorpsiyon kapasitesine sahip olduğu ve bu değerin pH 2,0'de 407,2 mg/g olduğu belirlenmiştir. Alg biyokütlesi ATR-FTIR, Z-seizer, BET yöntemi ve çeşitli analitik yöntemler kullanılarak karakterize edilmiştir. Desorpsiyon çalışmaları, alg biyokütlesinin özellikle beş döngüye kadar tekrar kullanılabilirlik performansı araştırılmıştır. Denge verilerini test etmek için Langmuir izoterm modeli kullanılmıştır. Doğrusal regresyon katsayısı R^2, izoterm model uygunluğunun değerlendirilmesinde kullanılmıştır. Tek tabakalı (maksimum) adsorpsiyon kapasitesi (qmax) 454,5 mg/g biyokütle olarak bulunmuştur. Kinetik verilerin, ikinci dereceden kinetik model ile uyumlu olduğu belirlenmiştir. Synthetic organic dyes are frequently utilized in cosmetics, paper and textile industries. Among them, the reactive dyes are categorized by the existence of reactive chlorine, aryl groups, sulfate and amino groups. These dyes are commonly recalcitrant due to their xenobiotic character and display considerable resistance to microbial degradation. Therefore, different methods have been proposed for removal of these dyes from aqueous solution. Systematic batch mode studies of adsorption of Evercion Green H-34BD using algal biomass of Stigeoclonium nanum were carried out as a function of process of parameters includes time, initial dye concentration, dose of adsorbent, pH, ionic strength and temperature. The adsorption process was very fast and pH dependent. The results demonstrated that the percentage uptake of dye is highly dependent to the initial concentration of Evercion Green and decreasing with an increase in dye concentration. Algal biomass was found to have excellent adsorption capacity and it was observed at pH 2.0 as 407.2 mg/g. The algal biomass was characterized ATR-FTIR, Z-seizer, BET method and various analytical methods. Desorption studies indicated that the algal biomass had good reusability performance especially up to five cycle. The Langmuir isotherm models was used to test the equilibrium data. The linear regression coefficient R^2 was used to elucidate the best fitting isotherm models. The monolayer (maximum) adsorption capacity (qmax) was found to be 454,5 mg/g biomass. The kinetic data were fitted with the pseudo-second-order kinetic model. 59

Bu çalışmada, mandalina suyundan sentezlenen karbon nano noktaların, ülkemize ekimi yapılan ekmeklik buğday çeşitlerinden Triticum aestivum L. Golia'daki fizyolojik ve histokimyasal etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Karbon kaynağı olan mandalina suyundan hidrotermal yöntem ile nano ölçekte karbon noktaları sentezlendi. Karbon nano noktaların karekterizasyonu için XRD ve TEM analizleri yapıldı. XRD ve TEM çalışmaları karbon nano noktaların başarıyla üretildiğini gösterdi. Yoğunluk Fonksiyonel Teorisi (YFT) yöntemi kullanılarak karbon nano noktaların modellemesi yapılarak nano/atomik ölçekte karbon nano noktaları incelendi. Elde edilen YFT sonuçlarına göre, DOS analizindeki tepe noktalarının fazla olması karbon nano dotun kararsız olduğunu ve bitkide tepkimeye girebilme özelliğini göstermektedir. Çimlenme deneylerine başlanılmadan önce, tohumlar %5'lik sodyumhipoklorit'te 15 dakika steril edilmiştir. Tohumlar sonra üçer defa distile sudan geçirilerek yüzeylerindeki hipokloritten arındırılmıştır. Araştırmamız steril petri kaplarında (120 mm) yürütülmüştür. Tohumlar sentezlenmiş karbon nano noktaların farklı derişimleri (0, 25, 50, 100, 250, 500 ve 1000 mg/L) ile sulanmıştır. Kontrol olarak distile su kullanılmıştır. Uygulamalar kontrollü şartlarda 24±1 ºC'de bir iklimlendirme dolabında yürütülmüştür. Farklı karbon nano noktaların derişimlerinin etkisinde test edilen buğday fideleri yedinci günün sonunda hasat edilmiştir. Sentezlenmiş nano nokta derişimlerinin uygulanması sonucunda buğday kök ve sürgünlerinin uzunlukları artan derişimle birlikte azalmıştır. Protein olmayan sülfidril gruplar ve hidrojen peroksit miktarları karbon nano nokta derişimlerinin etkisinde artmıştır. Benzer olarak fide organlarının MDA miktarları da karbon nano nokta derişimlerinin etkisinde artmıştır. Karbon nano noktaların buğday köklerinde oksidatif strese neden olup olmadığını belirlemek amacıyla histokimyasal analizler yapılmıştır. Özellikle yüksek derişimlerin etkisinde köklerde boyanmaların olduğu açıkça görülmüştür. Bu sonuçlar uygulanan karbon nano noktaların buğday dokularında oksidatif hasara neden olduğunu göstermiştir. The aim of the present study is to evaluate the effects of synthesized carbon nanodot concentrations on some physiological and histochemical parameters in T. aestivum L. cv. Golia. We synthesized carbon nanodots from tangerine juice by using hydrothermal method. For microstructural characterization, we applied XRD and TEM analyzes. The XRD and TEM analyzes show that carbon nanodot was synthesized successfully. The modeling of carbon nanodots was done by using Density Functional Theory (DFT) method to examine the structure at the level of nano or atomic scale. According to the obtained results, the peaks in the DOS analysis are very intense. The high peaks in the DOS analysis indicate that carbon nanodots are unstable and may have ability to react with many inorganic materials in the plant. Before the experiment, the seeds were sterilized with 5% sodium hypochloride solution for 15 min, and washed with sterile water three times. Three replicas of 20 seeds for each synthesized carbon nanodot treatment, or for the control, non-treated seeds, were placed on two layers of filter paper in 120 mm sterile petri dishes. The seeds were moistened with distilled water for controls and with aqueous solutions for each treatment (25, 50, 100, 250, 500 and 1000 mg/L). The petri dishes were incubated in a growth chamber. Net findings, the applications negatively affected the root and shoot developments. Non-protein SH groups and H2O2 contents were found to increase with the applied synthesized carbon nanodot concentrations. Similarly, malondialdehyde contents showed an increase in the effect of carbon nanodot concentrations. In order to assess the existence of oxidative stress in wheat roots due to carbon nanodot application, histochemical analyses were performed. In particular, the staining in roots following high concentrations were observed. Therefore findings prove the carbon nanodot induced oxidative damage in wheat tissues. 85

Global pesticideuse has increased dramatically to control disease vectors of animals and humansand also to increase animal and plant production in recent years. This increasecauses pesticides residue in soil, water, animal or plant based products, adverse effects on nontarget organisms,environmental pollution and development of resistance in pests. In addition toacute toxicity, pesticides have mutagenic, teratogenic and carcinogeniceffects. Honey bees are important organisms for pollination, crop productionand biodiversity. Also honey and honey products are important source ofnutrition for many living things. Excessive use of pesticides for control ofbee parasites, vectors and agricultural pests lead to honey bee deaths and thedestruction of biodiversity. As a result of this condition, quality andquantity of agricultural products may decrease. Therefore in this paper, toxiceffects of pesticides on honeybees are discussed., Küreselpestisit kullanımı, hayvanların ve insanların hastalık vektörlerini kontroletmek ve ayrıca hayvansal ve bitkisel üretimini artırmak için son yıllardaçarpıcı bir şekilde artmıştır. Bu artış toprakta, suda, hayvansal veya bitkiselürünlerde pestisit kalıntılarına, hedef dışı organizmalar üzerinde olumsuzetkilere, çevre kirliliğine ve zararlılarda direnç gelişmesine nedenolmaktadır. Pestisitlerin akut zehirlilik etkileri yanında mutajenik,teratojenik ve karsinojenik etkileri de bulunmaktadır. Bal arıları tozlaşma,tarımsal ürün üretimi ve biyolojik çeşitlilik için önemli organizmalardır. Aynızamanda bal ve bal ürünleri birçok canlı için önemli besin kaynağıdır. Arı parazitlerinin, vektörlerin ve tarımsalzararlıların kontrolünde aşırı pestisit kullanımı bal arısı ölümlerine vebiyolojik çeşitliliğin tahribatına yol açmaktadır. Bu durumun bir sonucuolarak, tarım ürünlerinin kalitesi ve miktarı düşebilir. Bu nedenle, bumakalede pestisitlerin bal arıları üzerindeki toksik etkileri üzerindedurulmuştur.

В работе изучено электрохимическое окисление оксида азота (ІІ) в растворе гидроксида калия с применением кусковых электродов. Рассмотрено влияние плотности тока кускового электрода, концентрации электролита, толщины слоя кускового электрода и объема газа на выход по току окисления и степень оксиления оксида азота (ІІ). Исследование проводилось в гальваностатических условиях в термостатированном электролизе объемом 100 мл. Газ оксида азота подавался с определенной скоростью на дно анодного пространства электролизера. В основных экспериментах объем газа, направляемого на электролизер, составляет 300 мл. Скорость потока газа регулировали трехходовым краном, а электролиз проводили в течение 0,5 часа., The paper shows the electrochemical oxidation of nitric oxide (II) in a solution of potassium hydroxide using lump electrodes. The influence of the current density of the lump electrode, the electrolyte concentration, the thickness of the lump electrode and the gas volume on the oxidation current and the degree of oxidation of nitric oxide (II) is considered. The study was conducted in galvanostatic condition in a thermostated electrolysis with a volume of 100 ml. Nitric oxide gas was supplied at a certain rate to the bottom of the anode space of the electrolyzer. In the main experiments, the volume of gas sent to the electrolyzer is 300 ml. The gate was regulated by a three-way valve, and electrolysis was carried out for 0.5 hours., Жұмыста түйіршікті электродтарды қолдана отырып, азот (ІІ) оксиді газының калий гидроксиді ерітіндісінде электрохимиялық тотығу процесі зерттелді. Азот (ІІ) оксидінің тотығу дҽрежесі мен тотығуының ток бойынша шығымына түйіршікті электродтардағы – ток тығыздығының, электролит концентрациясының, түйіршікті электрод қабаты қалыңдығы мен газ кҿлемінің ҽсерлері қарастырылды. Зерттеу жұмыстары гальваностатикалық жағдайда, кҿлемі 100 мл термостатталған электролизерде жүргізілді. Азот (ІІ) оксиді газы, электролизердің анод кеңістігінің тҿменгі жағынан белгілі бір жылдамдықпен беріліп отырды. Негізгі эксперименттерде электролизерге жіберілетін газ кҿлемі – 300 мл. Газ ағынының жылдамдығы үш жолды кран кҿмегімен реттеліп, электролиз барлық жағдайда 0,5 сағат бойы жүргізілді.

Son yıllarda nanoteknolojinin hızla gelişmesi ile geniş yüzey alanları, hızlı etki mekanizmaları ve az toksik olmaları nedeniyle metal bazlı nanopartiküllerin kullanımı giderek artmaktadır. Gümüş nanopartikülü (AgNP); sağlık, gıda, tekstil, tarım ve kozmetik sektörlerinde yaygın bir kullanım alanına sahiptir. Bu çalışmada 10 nm boyutlu gümüş nanopartiküllerinin domates (Lycopersicon esculentum Mill.) tohumları üzerindeki morfolojik, fizyolojik ve biyokimyasal etkileri araştırılmıştır. Çalışmada distile su (Kontrol) ve 10, 20, 40 ppm konsantrasyonda hazırlanan gümüş nanopartikül çözeltileri kullanılmıştır. Tohumlar dört farklı çözelti ile 2, 4 ve 8 saat ön uygulamaya (imbibisyon) bırakıldıktan sonra içinde distile su ile ıslatılmış filtre kağıtları bulunan petrilere transfer edildi ve büyüme odasında 24 ºC'de çimlenmeye bırakıldı. 7 günlük domates fideleri hasat edilip kök ve gövde uzunluğu, çimlenme oranı (%), canlılık ve tolerans indeksi (%), antosiyanin, klorofil ve karotinoid içerikleri, hidrojen peroksit (H2O2) ve malondialdehit (MDA) miktarı, antioksidan savunma sistemi enzimlerinden APOX, CAT, GR, GST, POX ve SOD aktiviteleri ölçüldü.2, 4 ve 8 saatlik AgNP ön uygulamalarında konsantrasyon artışına bağlı olarak kök ve gövde uzunluklarının azaldığı görülmektedir. Bu etki canlılık ve tolerans indeksinde de görülür iken çimlenme oranlarında kayda değer bir farklılık görülmemiştir. Klorofil ve karetenoid içeriği analizlerinde, 2 saatlik AgNP ön uygulaması fotosentetik pigmentlerde artışa sebep olurken, 4 ve 8 saatlik ön uygulamalarda ise azalmaya neden olduğu görülmüştür. 10 ppm, 20 ppm ve 40 ppm AgNP ön uygulamalarının 7 günlük domates bitkilerinin çeşitli dokularında MDA, H2O2 miktarlarında ve antioksidan savunma sistemi enzimlerinden APOX, CAT, GR, GST, POX ve SOD aktivitelerinde konsantrasyona ve ön uygulama süresine bağlı olarak artışlar ve azalmalar tespit edilmiştir. Sonuç olarak; domates tohumlarının Ag nanopartikülü (10 nm) içreren farklı konsantrasyonlardaki 2, 4 ve 8 saatlik ön uygulamalarının 7 günlük fidelerde morfolojik, fizyolojik ve biyokimyasal olarak fitotoksik etkiye neden olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışma aynı zamanda gümüş nanopartikülleri içeren pestisitlerin tarımda kullanımı sırasında ortaya çıkabilecek sorunlara da ışık tutacaktır. With the rapid development of nanotechnology in recent years, the use of metal-based nanoparticles has been increasing due to their large surface areas, rapid action mechanisms and low toxicity. Silver nanoparticles (AgNP) are widely used in health, food, textile, agricultural and cosmetic industries. In this study, the morphological, physiological and biochemical effects of 10 nm silver nanoparticles on tomato (Lycopersicon esculentum Mill.) seeds were investigated. Distilled water (Control) and silver nanoparticle solutions prepared at 10, 20, 40 ppm concentration were used in the study. The seeds were soaked to pretreat (imbibition) with four different solutions for 2, 4 and 8 hours, then transferred to sterile Petri dishes with filter papers soaked in distilled water and allowed to germinate in the growth chamber at 24 ºC temperature. 7-day-old tomato seedlings were harvested and root and shoot length, germination rate (%), vigour and tolerance index (%), anthocyanin, chlorophyll and carotenoid contents, hydrogen peroxide (H2O2) and malondialdehyde (MDA) amount, antioxidant enzyme (APOX, CAT, GR, GST, POX, SOD) activities were measured.It is seen that root and shoot lengths decrease with 2, 4 and 8 hours AgNP pre-treatment. This effect was also observed in the vigour and tolerance index, but there was no significant difference in germination rates. In chlorophyll and carotenoid content analyzes, 2 hours AgNP pre-treatment was increased photosynthetic pigments while 4 and 8 hours pre-treatment was decreased photosynthetic pigments. In 7-day-old tomato seedlings' various tissues MDA, H2O2 content and antioxidant enzymes (APOX, CAT, GR, GST, POX, SOD) activities were determined. Increases and decreases were determined depending on the concentration and pre-treatment hours.As a result; 2, 4 and 8 hours pre-treatment of tomato seeds with solutions containing Ag nanoparticle (10 nm) caused morphological, physiological and biochemical phytotoxic effects on 7–day-old seedlings. This study will also shed light on the problems that may arise during the use of pesticides containing silver nanoparticles in agriculture. 89

Bu makalede Türkiye için endemik olan Ak emcek (Onosma sieheana Hayek) türündekromozom sayısı ve karyomorfolojik özellikler ilk kez araştırılmıştır. Kök ucundan ezmeyöntemiyle Aseto-orsein kullanılarak gerçekleştirilen bu çalışmada, türün kromozom sayısı 2n 24, karyotip formülü ise 24 m olarak belirlenmiştir. Önceki çalışmalara göre Onosmacinsinin temel kromozom sayısı x6-11 arasında değişmektedir. Bu çalışmanın sonuçlarınagöre, O. sieheana türünün tetraploid bir tür olduğu düşünülmektedir (2n 4x 24). Ayrıca,bu çalışmada kullanılan farklı kromozom indekslerine göre O. sieheana'nın simetrikkromozomlara sahip olduğu belirlenmiştir., In this study, chromosome number and karyomorphologic features of Onosmasieheana Hayek (Ak emcek in Turkish) which is the endemic taxon for Turkey wereinvestigated for the first time. Performed by squashing method in the root tips with Acetoorcein,the chromosome number were counted 2n24, and karyotype formula of the taxonwere determined to be and 24 m. Basic chromosome numbers of the genus Onosma rangedfrom 6 to 11. According to this finding, it is thought that the species would be tetraploid(2n4x24). Besides with, it is founded that the chromosomes of O. sieheana is symmetricaccording to the used different karyotype indices in this paper.

Bu araştırmada, 10. sınıf biyoloji dersi kalıtım konusuyla ilgili karekod destekli eğitim materyalinin tasarlanması amaçlanmıştır. İki aşamada gerçekleştirilen çalışmada, nicel araştırma yöntemlerinden tasarım ve geliştirme araştırması kullanılmıştır. İlk aşamada; araştırmanın konusunun belirlenebilmesi amacıyla, toplam 506 lise öğrencisi ve öğretmen adayına Biyoloji Kavram Zorluk Anketi uygulanmıştır. Bu anket, Bursa ilinde 9-12. sınıfta öğrenim gören 398 lise öğrencisi ile Balıkesir Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesinde birinci sınıfta öğrenim gören 108 öğretmen adayına uygulanmıştır. Sonuç olarak; 10. sınıf biyoloji konularından 'Kalıtım ve Biyoçeşitlilik' ünitesinin 'Kalıtım' bölümü araştırma konusu olarak tespit edilmiştir. İkinci aşamada, kalıtım konusunun neden zor olduğunu tespit edebilmek amacıyla, Balıkesir ilinde öğrenim gören 10. sınıf 414 lise öğrencisine ve ortaöğretimde görev yapan 22 biyoloji öğretmenine Kalıtım Zorluklar Anketi uygulanmıştır. Sonuç olarak; öğrenciler, konunun ayrıntılı olduğunu belirtirken, öğretmenler de kalıtımla ilgili kavramların birbirine karışmasını, konunun zorluk sebebi olarak belirtmişlerdir. Bu öğrenme güçlüklerin giderilmesi için öğrenciler, kalıtım konusuyla ilgili bilgilerin azaltılmasını; öğretmenler de kalıtım konusuyla ilgili videoların karekodlar halinde biyoloji kitaplarına konmasını önermişlerdir. Aynı aşamada, 22 biyoloji öğretmenine 10. sınıf biyoloji dersi kitabında anlatılan kalıtım konusunun öğretmenler tarafından genel bir değerlendirmesi için Ders Kitabı Anketi uygulanmıştır. Sonuç olarak, bilimsel içeriğin öğrenci düzeyinin üstünde olduğu ve görsellerin yetersiz kaldığı bulunmuştur. Aynı anket sonucunda, biyoloji öğretmenleri sorunların giderilmesi için öneri olarak; daha çok görsel materyallerin yeterli sayıda verilmesi ve bilimsel içeriğin öğrenci düzeyinde olması gerektiğini belirtmişlerdir. Aşamanın sonunda, tüm değerlendirmeler doğrultusunda, kalıtım konusunun öğrenmedeki zorluğunu gidermek adına, ders kitabında kullanılmak üzere ya da derste etkinlik kağıdı olarak verilmesi adına karekodlu eğitim materyali tasarlanmıştır. In this study, it was aimed to design the QR code-supported educational material related to 10th grade biology lesson heredity. In the study carried out in three stages, design and development research was used from quantitative research methods. In the first stage, in order to determine the subject of the research, Biology Concept Difficulty Survey were applied to a total of 506 high school students and teacher candidates. This survey was applied to 398 high school students in 9-12th grades in Bursa, and 108 freshmen students in Balıkesir University, Necatibey Faculty of Education. As a result; heredity section of heredity and biodiversity unit of 10th class biology subjects were determined as research subject. In the second stage, In order to determine why heredity is difficult, the Heredity Difficulties Survey was applied to 418 high school students in 10th grade and 22 biology teachers working in secondary education. As a result; while the students stated that the subject was detailed, the teachers stated that the concepts related to heredity were mixed together. In order to overcome these difficulties; students suggested simplify the content of heritability; teachers also suggested that videos about heritability subject should be given in QR code in textbooks. At the same stage, in order to provide a general evaluation of the heredity subject described in the biology lesson book of the 10th grade biology teacher by the teachers, Textbook Survey was applied to 22 biology teachers. As a result, scientific content level was found to be above the student level and remain incapable visual materials. As a result of in the same survey, biology teachers suggested that more visual materials should be given in sufficient numbers and scientific content should be at a level of students. At the end of the stage, in order to eliminate the difficulty of learning in the subject of heritability in line with all evaluations, a QR code-supported educational material was designed for use in the textbook or give as an activity paper in the lesson. 135

Amaç: Bu çalışma ile Finike'de yaşayan Lyciasalamandra luschani finikensis'in populasyon yoğunluğunun hesaplanması, alttürü tehdit eden faktörlerin belirlenerek türe özgü başarılı koruma stratejilerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır.Kapsam: Lyciasalamandra luschani finikensis'in Finike'deki populasyon yoğunluğunu hesaplamak için arazi çalışması yapılmıştır. Metotlar: Kısıtlı bir alanda dağılış gösteren ve neslinin doğada tehdit altında olduğu kabul edilen bu alttür için zararsız bir markalama tekniği olan fotoğraflama yöntemi kullanılmıştır. Bireyler arazide yakalanarak milimetrik kağıt üzerinde ayrı ayrı fotoğraflanmıştır. Çalışmanın yapıldığı bölgenin koordinatları alınarak 'Google Earth' üzerinde işaretleme yapılmış ve alan hesabı yapılmıştır. Markalanıp tekrar yakalanan birey sayısı da tespit edildikten sonra elde edilen değerler ile L. l .finikensis' in populasyon yoğunluğu hesaplanmıştır.Sonuçlar: Farklı tarihlerde yapılan çalışma sonucunda populasyon yoğunluğu, birinci arazi çalışmasında 7,6 birey/ha, ikinci arazi çalışmasında ise 18,1 birey/ha olarak hesaplanmıştır. Bu rakamlardan ikinci arazimiz sonucunda elde ettiğimiz yoğunluk değeri daha yüksek olduğu için bu değer çalışılan populasyonu temsil eden esas yoğunluk olarak alınmıştır. Aynı türe ait farklı bir alttür olan Lyciasalamandra luschani basoglui ve yakın akraba olan diğer bazı türlere ait populasyon yoğunluğu değerleri mevcut olduğu için elde ettiğimiz değer bunlarla karşılaştırılmıştır. L.l.finikensis populasyonunu tehdit eden en önemli faktör habitat tahribatıdır. Aim: This study aimed to calculate the population density of Lyciasalamandra luschani finikensis in Finike and determine the subspecies threatening factors to develop successful species-specific conservation strategies.Content: In order to calculate the population density of Lyciasalamandra luschani finikensis, field survey was conducted in the area. Methods: For this subspecies, which is distributed in a restricted area and accepted to be threatened in nature, Photographing has been used as a harmles marking technique. Individuals were captured at different days and photographed separately on millimetric paper. The coordinates of the studied area were marked on Google Earth to calculate the area. After determining the number of individuals who were marked and re-captured, the population density of L. l.finikensis was calculated with the obtained values.Results: As a result of the fiel study conducted on different dates, the density was calculated as 7,6 individuals/ha in the first field survey and 18,1 individuals/ha in the second field survey. Since the density value obtained from our second survey is higher, this value is taken as the main density value that representing the studied population. Since the population density values of Lyciasalamandra luschani basoglui, another subspecies from the same species and other closely related species are available, we have compared these values. The most important threatening factor for L.l.finikensis population is habitat destruction. 57

Akdeniz meyve sineği, Ceratitis capitata, önemli bir meyve zararlısıdır. Ekonomik önemine karşın, bu türün mikro-coğrafik düzeyde, özellikle de Doğu Akdeniz Havzası için populasyon genetiği çalışmaları sınırlıdır. Türün populasyonlarının tarihsel geçmişlerini anlamak ve başarılı bölgesel mücadele programları geliştirmek için, C. capitata populasyonlarının genetik yapılarının anlaşılması önemli bir zorunluluktur. Bu çalışmada, ülkemizin farklı bölgelerinden toplanmış yedi doğal C. capitata populasyonunun genetik çeşitliliği ve genetik yapıları ISSR (= Inter- Simple Sequence Repeats = Basit Dizi Tekrarları Arası) belirteçleri ile ortaya konulmuştur. Çalışılan populasyonlarda düşük ve orta düzeylerde genetik çeşitlilik saptanmıştır. Genetik farklılaşma katsayısı (GST) 0.14, populasyonlar arasındaki gen akış düzeyi (Nm) ise 3.07 olarak saptanmıştır. Elde edilen UPGMA (Unweighted Pair-Group Method with Arithmetic Average) dendrogram ve PCoA (Prinsiple Koordinat Analizi) sonuçları birbiriyle uyumlu olup, Antalya populasyonunun net bir şekilde diğer populasyonlardan ayrıldığı görülmüştür. Zararlı kontrol yönetim stratejileri, tarımsal uygulamalar, mikroklima ve insan aracılığı ile taşınma gibi lokal çevresel faktörlerdeki farklılıklar, Antalya populasyonunun genetik yapısının diğer populasyonlardan farklı bir biçimde şekillenmesinde etken olmuş olabilir. Bu çalışma, Doğu Akdeniz Havzası C. capitata populasyonlarının genetik yapılarının anlaşılması ve bu önemli tarım zararlısına karşı etkili bölgesel yönetim stratejilerinin geliştirilmesi için önemli bir temel oluşturmaktadır.Anahtar Sözcükler: Ceratitis capitata, Genetik Çeşitlilik, ISSR, Kolonizasyon Süreci, Türkiye The Mediterranean fruit fly, Ceratitis capitata, is a serious pest of agricultural resources. Despite its economic importance, the population genetic structure of this species is still poorly investigated at micro-geographical level, especially from eastern Mediterranean basin. Knowledge about the genetic structure of C. capitata populations is a necessary requisite for understanding population history of the species and designing successful regional eradication programs. In the current study, the inter-simple sequences repeat (ISSR) markers were employed to assess the genetic diversity and population structure of seven natural populations of C. capitata that were collected from different regions of Turkey. Low to moderate levels of genetic diversity were observed. The estimated values for gene flow (Nm) and coefficient of genetic differentiation among populations (GsT) were 3.07 and 0.14, respectively. The results of Principle Component Analysis (PCoA) and Unweighted Pair Group Arithmetic Mean Analysis(UPGMA) tend to be uniform in whole, the Antalya populations was clearly separated from the rest. Local environmental conditions, such as differences in pest control management strategies, agricultural practices, microclimates and human mediated transportations might be important factors in shaping the genetic structure of this species in Antalya. This paper provides useful data for understanding population genetic structure of C. capitata populations in eastern Mediterranean basin and development of effective regional pest management strategies.Keywords: Ceratitis capitata, Genetic Variability, ISSR, Colonization Process, Turkey 55

Eichhorniacrassipes(Mart.) Solms (Pontederiaceae) is a perennial aquatic invasive weed throughoutthe tropical and subtropical regions of the world. This weed (water hyacinth) can invade lakes, rivers, ponds, lagoons andfreshwaters. Because of high reproducibility andadaptability to various environment, water hyacinth rapidly occupies newhabitats and causes seriousenvironmental problems. For these reasons, numerous managementstrategies such as chemical, biological and physical are used to control theplant in aquatic environment. However,there are ongoing research to determine its value and economic exploitationstrategies. It has been found that E.crassipes could be used as a renewable energy resource for production ofbioenergy, paper, fertilizer, animal fodder and phytoremediation-wastewatertreatment. In recent years, water hyacinth has been observed andidentified from Asi River, Hatay. Since then, the species hasestablished itself tremendously becoming the most dominant floating plantspecies in the river. There is no certain and detailed information about water hyacinth inour country.Due to this alien plant is considered as a pest due to its invasivecharacteristics it poses a various risks for ecosystem, Amik lowlandagriculture, aquatic organisms and public health. In this way,further studies designed for the management strategies of water hyacinth in Asi Riverfrom several regional or local authorities would be beneficial to reveal itsrisks and aconomic usages in detail. The appreciations of this review alsoprovide valuable data to be used in management strategies against this invasiveaquatic plant species posing potential risks for ecosystem. In addition, thecleaned water hyacinth samples with long or short term management programs like drainage basin of AsiRiver, mechanized barges and dredges can be considered as raw material for theproduction of biogas, fodder, organic fertilizer, medicine, paperand furniture.Hereby, the overall assesments in this reviewpresents a general information about invasive wetland plant E. crassipes recently transited to Turkey both itspossible management strategies and important economic usages., Eichhorniacrassipes (Mart.) Solms (Pontederiaceae) dünyanın tropikal vesub-tropikal bölgelerinde istilacı bir sulak alan bitkisidir. Bu bitki, gölleri,tatlı suları ve nehirleri istila ederek ciddi çevresel sorunlara sebepolmaktadır. Bu nedenle, çeşitli yönetim stratejileri sulak alanlarda bubitkinin kontrolünde kullanılmaktadır. Bununla birlikte, bu bitkinin ekonomik kullanım stratejileri vedeğeri hakkında devam eden araştırmalar da vardır. E. crassipes’in biyoenerji, kağıt, gübre, hayvan yemi üretimi veatıksu arıtımında yenilenebilir bir enerji kaynağı olarak kullanılabileceğitespit edilmiştir. Son yıllarda, E.crassipes Asi Nehri’nde (Hatay) tespit edilmiştir. Bu derlemede, E. crassipes için Türkiye’dehem mücadelede etkili olabilecek hem de ekonomik açıdan önemi olan kullanımlarıhakkında bilgiler verilmektedir.